Η ΛΕΠΤΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΟΥ.

 Να' μαστε λοιπόν εδώ, μια ακόμη σχολική χρονιά που ξεκίνησε σαν δύσκολη μέρα. Τελώ εν συγχύσει ή μόλις που άρχισα να βλέπω πιο καθαρά;

 Δευτέρα μεσημέρι. Στην πόρτα του σχολείου, περιμένοντας να πάρω τα παιδιά μου. Δίπλα, γνωστός μου πατέρας. ''Πώς πας;'' τον ρωτάω ψιλογελώντας. ''Καλά, λέω'' μου απαντά στο ίδιο ύφος. Κάνουμε περίπου την ίδια δουλειά, έχουμε περίπου τα ίδια προβλήματα... Χαχανίζουμε συνωμοτικά και ομολογούμε ο ένας στον άλλο ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να είμαστε χαρούμενοι, αλλά με κάποιο μυστήριο τρόπο νιώθουμε μια -άσχετη- ευφορία. Συμφωνούμε ότι δεν-πιστεύουμε-τίποτε-δεν-ελπίζουμε-τίποτε, πια, και συζητάμε για το αν λειτουργούμε ομοιοπαθητικά ή φταίει κάτι άλλο. Γιατί κάτι φταίει, και σ' αυτό συμφωνούμε.
 Γελάμε.
   Και να' μαστε λοιπόν εδώ, μια ακόμη σχολική χρονιά που ξεκίνησε σαν δύσκολη μέρα. Και να' τα τα πηγαδάκια των γονιών που εικάζουν και αναζητούν πληροφορίες που δεν υπάρχουν. Και να' τες οι εγκύκλιοι που εμφανίζονται αλυσιδωτά, ανατρέποντας η μια τα δεδομένα της άλλης με ρυθμούς βιου-μάστερ. Τι να κάνω, από που να κρατηθώ και πώς να την παλέψω; Να πολεμήσω για το μέλλον το δικό μου και των παιδιών μου; Να παρανοήσω με την ασυνεννοησία της επικοινωνίας μέσα στο γονεϊκό ψηφιδωτό; Να αναθεωρήσω όσα έλεγα για τα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία; Να συμπεράνω ότι η μπάλα θα πάρει, ότι ήδη παίρνει, όλους (σχεδόν;) Να πάρω διπλή βαλεριάνα και να ξεχαστώ κοιτάζοντας το χαρούμενο πρωτάκι μου να τρέχει στην τάξη με μια τσάντα όση το μπόι του; Ποια είναι η αλήθεια και πόση αντέχει κανείς τελικά;
   Συνηθίσαμε. Να ζούμε αλλιώς, να σκεφτόμαστε αλλιώς, να μετράμε αλλιώς την ημέρα και όσα μας δίνει. Οι δρόμοι μας χώρισαν πολλές φορές και συναντήθηκαν με άλλους, που δεν περιμέναμε ποτέ ότι εκεί θα μας βγάλουν τα πόδια μας. Συνηθίσαμε να μετράμε την επικοινωνία με τους δικούς μας με ώρες σκάιπ και φθηνά προγράμματα για κλήσεις εξωτερικού. Να προσέχουμε τι λέμε σε φίλους κολλητούς, που αμφιβάλουμε πλέον για το τι ψηφίζουν και ποιον εμπιστεύονται. Να προσπαθούμε να βάλουμε τα παιδιά μας, μαλακά, σε μια πραγματικότητα που δεν πρέπει να αγνοήσουν, παίρνοντας μαθήματα από τους γονείς της προηγούμενης γενιάς, που πληρώνουν το τίμημα της ροζ φούσκας των σημερινών εφήβων.
   Χαμογελάω. Για τις λίγες στιγμές που καταφέρνω να ξεχαστώ με όσα ακόμη έχω. Διασκεδάζω. Με την παράνοια της πραγματικότητας, την αφέλεια της 'κοινής γνώμης', την ανοησία μου, που για κάποια χρόνια την ονόμαζα ιδεαλισμό. Παλιά διάβαζα σοφία στους στίχους του Κωνσταντίνου Βήτα, που έλεγε 'μη γελάς με ηλίθια αστεία'. Σήμερα, αμφισβητώ ακόμη κι αυτό.         *Το πράσινο είναι το χρώμα της ευτυχίας και της χαράς, όχι;



ΠΗΓΗ... www.lifo.g

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΑΛΛΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΑΔΙΚΗ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ.

Ένας Γάλλος επιστήμονας αποφάσισε να διαλύσει έναν από τους μεγαλύτερους συλλογικούς φόβους της εποχής μας: την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Ο Φρανσουά Ζερβέ, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο Francois-Rabelais και συγγραφέας του βιβλίου «Η αθωότητα του άνθρακα», θεωρεί ότι κακώς κατηγορείται το διοξείδιο του άνθρακα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την άνοδο των θερμοκρασιών.

«Η περιεκτικότητα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει αυξηθεί από 0,03% κατά τον 19ο αιώνα σε 0,04% σήμερα», λέει ο Γάλλος επιστήμονας σε συνέντευξή του στο περιοδικό Le Point. «Και είναι αλήθεια ότι από το 1975 ως το 1998, σημειώθηκε μια θέρμανση του αέρα κατά 0,6 βαθμούς Κελσίου. Μετά το 1997, όμως, δεν έχει παρατηρηθεί άλλη αύξηση της θερμοκρασίας, παρόλο που πρόκειται ακριβώς για την περίοδο κατά την οποία έφτασε στην ατμόσφαιρα το ένα τρίτο της συνολικής ποσότητας διοξειδίου που έχει παραχθεί από την αρχή της βιομηχανικής εποχής. Οι επιπτώσεις του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι λοιπόν μηδενικές».

Για τον Ζερβέ, έχει υπάρξει μια άδικη δαιμονοποίηση του διοξειδίου του άνθρακα. Ο παγκόσμιος πληθυσμός, τονίζει, αυξάνεται κατά 1% κάθε χρόνο. Για να τραφεί όλος αυτός ο κόσμος, δεν πρέπει να μειωθεί το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο ευνοεί τις καλλιέργειες! Σε κάθε περίπτωση, άλλωστε, το ποσοστό του διοξειδίου στην ατμόσφαιρα που έχει ανθρώπινη προέλευση δεν ξεπερνά το 5%.

Ο Γάλλος επιστήμονας δεν υποστηρίζει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μύθος, αλλά ότι τα αίτια του φαινομένου αυτού είναι φυσικά! Υπάρχει μια διακύμανση των θερμοκρασιών που ακολουθεί κύκλους εξήντα ετών. Σήμερα βρισκόμαστε στο άνω μέρος ενός κύκλου, δεν είναι περίεργο λοιπόν που οι τελευταίες δεκαετίες ήταν θερμές. Η ίδια η Διακυβερνητική Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για την Εξέλιξη του Κλίματος εκτιμά ότι η αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι το 2100 μπορεί να φτάσει από τους 0,2 ως τους 4,8 βαθμούς. Γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά; Επειδή οι εκτιμήσεις εξαρτώνται από τα δεδομένα που λαμβάνονται υπόψη στα μοντέλα.

Οι πάγοι της Ανταρκτικής λιώνουν. Οι παγετώνες των Ιμαλαϊων μπορεί να εξαφανιστούν μέχρι το 1935. Κι εκείνος υποστηρίζει ότι όλα είναι δημιούργημα των μέσων ενημέρωσης; «Αν εφαρμόσουμε αυτά που προτείνει η Ευρώπη, θα αποτρέψουμε τη θέρμανση της ατμόσφαιρας κατά ένα χιλιοστό του βαθμού. Το κόστος της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής υπολογίζεται όμως από τη Διεθνή Επιτροπή Ενεργείας σε 35 τρισεκατομμύρια ευρώ, το ισοδύναμο δηλαδή του σημερινού παγκόσμιου χρέους. Κι όλα αυτά, ενώ είναι πιθανό να βρισκόμαστε στην κορυφή ενός κύκλου και η τάση να αντιστραφεί τα επόμενα χρόνια…»

Είκοσι χρόνια μετά το Κιότο, η μείωση διοξειδίου του άνθρακα είναι σχεδόν μηδενική. Ποιος ευθύνεται; «Για την ακρίβεια, οι εκπομπές από τον άνθρωπο αυξήθηκαν, λόγω κυρίως των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως η Ινδία και η Κίνα. Οι υπόλοιπες χώρες δεν αύξησαν τις εκπομπές τους. Το πρόβλημα είναι ότι οι χώρες που υπέγραψαν το Κιότο δήλωσαν ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι υπεύθυνο πριν το αποδείξουν οι επιστήμονες. Και τώρα έχουν παγιδευτεί σε αυτή τη λογική».

Ο Φρανσουά Ζερβέ είναι κατηγορηματικά αντίθετος στον «φόρο του άνθρακα», αν και πιστεύει ότι πρέπει να γίνει εξοικονόμηση στους πόρους του πλανήτη. «Ένας φόρος δεν θα αλλάξει παρά ελάχιστα τη θερμοκρασία του πλανήτη», υποστηρίζει. «Αυτό που χρειάζεται είναι η αποτελεσματικότερη χρησιμοποίηση της ενέργειας. Πρέπει να βρεθούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας, σε μια κατεύθυνση όμως ευρύτερη από τη σημερινή. Η αιολική ενέργεια, η ηλιακή ενέργεια, τα φωτοβολταϊκά, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις μετεωρολογικές συνθήκες, τον ήλιο, τον αέρα. Συνδέονται είτε με σταθμούς φυσικού αερίου, που δεν είναι αποδοτικοί γιατί δεν διαρκούν για μεγάλο διάστημα, είτε με σταθμούς άνθρακα ή λιγνίτη - που ρυπαίνουν. Πιστεύω πολύ στην έρευνα, που πρέπει όμως να είναι απαλλαγμένη από πιέσεις. Το κακό είναι ότι η έμμονη ιδέα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου μονοπωλεί τις πιστώσεις για την έρευνα…»





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΥΜΕΡΕΣ ΑΥΤΟΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΚΟΠΕΙ.

Ομάδα ερευνητών στην Ισπανία δημιούργησε ένα επαναστατικό υλικό. Πρόκειται για ένα πλαστικό πολυμερές που έχει την ικανότητα να επιδιορθώνει μόνο του τις ζημιές που προκαλούνται σε αυτό. Το πλαστικό πολυμερές ανέπτυξαν ερευνητές του Κέντρου Ηλεκτροχημικών Τεχνολογιών στο Σαν Σεμπαστιάν.

Σε ένα από τα πειράματα που έκαναν οι ερευνητές έκοψαν στη μέση το πολυμερές που δημιούργησαν και στη συνέχεια ακούμπησαν το ένα κομμένο τμήμα πάνω στο άλλο. Δύο ώρες αργότερα το υλικό είχε καταφέρει να επιδιορθώσει τη ζημιά και να γίνει πάλι μια ενιαία συμπαγής μάζα. Μάλιστα η επιδιόρθωση έγινε σε απλές συνθήκες. δηλαδή σε θερμοκρασία και φωτεινότητα δωματίου. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Materials Horizons».

Οι ερευνητές ονόμασαν το υλικό που δημιούργησαν «Εξολοθρευτή» προς τιμήν του τρομερού ρομπότ Τ-1000 που εμφανίστηκε στο δεύτερο μέρος της διάσημης κινηματογραφικής τριλογίας. Το Τ-1000 αποτελούνταν από ένα υλικό που κατάφερνε άμεσα να αυτο-επιδιορθώνεται και να επουλώνει τις «πληγές» του ρομπότ.

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

E-MAIL ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

της Κατερίνας Χουζούρη

“Όσο φωτίζει το Όρος την Ελλάδα, η άγκυρα της ελπίδας δεν έχει χαθεί!”,σημειώνει ο Γιώργος Εμμ. Στεφανάκης, στο βιβλίο του “e-mail στην οδό Αγίου Όρους”. Πρόκειται για μία αυτοβιογραφική περιπέτεια “μέσα από σταθμούς κειμένων και προσώπων”. Στο “e-mail στην οδό Αγίου Όρους”, γράφει ο συγγραφέας, “συνυπάρχουν τα γνωστά άγνωστα, η αβάσταχτη νεοελληνική ελαφρότητα, ο λαϊκισμός, το κλασικό πνεύμα, με την αστείρευτη φωτοχυσία της ορθοδοξίας”. Επιλέξαμε δύο αποσπάσματα από τα κεφάλαια που επιγράφονται “Το Άγιον Όρος στη ζωή μου” και “Νάρκες στο περιβόλι της Παναγίας”.

“Η αθωνική εμπειρία είναι μία διαρκής ανάβαση δίχως τέλος. Ανανέωση και Ανάνηψη ταυτόχρονη. Μπαίνουμε στην απόλυτη σιγή για να ακούσουμε τον ξεχασμένο εαυτό μας. Ανοίγουμε τη θύρα του ανομολόγητου. Εισπνέουμε άνεμο χαράς και αισιοδοξίας. Καταργούμε τη μιζέρια, τη μικροψυχία, τη μητέρα της κολάσεως. 

Ελευθερώνεσαι από τις ματαιοδοξίες, τα πάθη, τις ιδιοτέλειες και τις κακίες. Γίνεσαι φανατικά αντιφανατικός. Δογματικά αντιδογματικός, γιατί ανοίγεις την αγκαλιά σου για Όλους και για Όλα. Ο Χώρος της καρδιάς διευρύνεται διαστημικά και ο νους φωτίζεται διαρκώς. Δεν σε χωρά τίποτα στην παρούσα ζωή, αλλά σε χωρούν όλα στην παρούσα και στη μέλλουσα ζωή. Αισθάνεσαι να βαδίζεις ανάμεσα από τον Ηράκλειτο, τον Γρηγόριο το Θεολόγο, τον Αββά Ισαάκ τον Σύρο και τον Νίτσε και ν’ ακούς τα αδελφωμένα θεϊκά τους λόγια. Τα αντίθετα γεφυρώνονται και όλα συνηγορούν για την “καλήν αλλοίωσιν”, την ανανέωση, την εσωτερική αλλαγή….

Στο Όρος μπορείς να δεις πολλά και τίποτε….

Όλα εξαρτώνται από σένα. Να βγεις από τον εαυτό σου. Να λύσεις τους ψυχικούς κόμπους που κουβαλάς. Να μη ζεις για τον εαυτό σου, αλλά για τον άλλον, για να ξαναβρείς τον εαυτό σου. Ο αλτρουισμός είναι το καύσιμο της Αγάπης. Η πορεία δεν τελειώνει στο Όρος. Η περιδιάβαση σε οδηγεί προς την άγνωστη γνώση….

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο και αντιφατικό, ένας χριστιανός ασκητής μπορεί να είναι περισσότερο παγκόσμιος από έναν ανέστιο ταξιδιώτη της εποχής μας, ο οποίος ταξιδεύει για να ξεφύγει από την πραγματικότητα, για ψυχαγωγία ή για να δραπετεύσει από τις συγκεκριμένες συνθήκες της ζωής του, και ο οποίος τελικά όπου και να πάει απολαμβάνει τα πάντα επιδερμικά και αισθάνεται παντού ξένος. Ο ασκητής, ζώντας την ασάλευτη ζωή στο κελί του, είναι γεμάτος αγάπη για τον κόσμο, γίνεται πραγματικά παγκόσμιος….

Το Όρος αγαπά όλους. Συμφιλιώνει τους ανθρώπους. Δεν φοβάται κανένα, γιατί είναι λεύτερο. Από τα πέρατα του κόσμου, από το Θιβέτ, ξεκινούν προσκυνητές για να γνωρίσουν την αλήθεια του Όρους. Τον έρωτα του Απολύτου, την αγιότητα των Γερόντων, τα ιδανικά του ασκητικού βίου, την αισιοδοξία της απόγνωσης.

Πόσο ωφέλιμη θα ήταν η επίσκεψη των πολιτικών που βρίσκονται αλλοπαρμένοι από τη μέθη της εξουσίας, σ’ έναν τόπο προσευχής. Πόσο άδικο έχει το κράτος που δεν κατανοεί και δεν ενισχύει τον πνευματικό αιμοδότη του ελληνισμού και της ορθοδοξίας….

Όσο φωτίζει το Όρος την Ελλάδα, η άγκυρα ελπίδας δεν έχει χαθεί!”

Στεφανάκη Γ., 2003, e-mail στην οδό Αγίου Όρους, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, σελ. 24,25,26,32 



ΠΗΓΗ...pemptousia.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

«Τόσο η περίληψη (που παρατίθεται παρακάτω) όσο και  το αναλυτικό σχέδιο διακήρυξης αρχών και θέσεων που θα ακολουθήσει, θα αποτελέσουν το πλαίσιο διαβούλευσης και συζητήσεων σε όλη τη χώρα μέσα από συνδιασκέψεις, συναντήσεις, συσκέψεις και διαδικτυακή επικοινωνία.

Οι καιροί των μυημένων παρήλθαν. Όλοι και όλες ισότιμα και ανεξάρτητα από ιδιότητες, θα συνυπογράψουμε τη διακήρυξη που θα αποτελέσει  το ξεκίνημα για το Ιδρυτικό Συνέδριο. Τον Νοέμβριο θα προχωρήσουμε στη διενέργεια του Ιδρυτικού Συνεδρίου, ιδεολογικού, πολιτικού, προγραμματικού.

Επιδίωξη μας είναι να λάβουν μέρος σε αυτές εργαζόμενοι, νέες και νέοι, αγρότες, επαγγελματίες, επιστήμονες, άνθρωποι της τέχνης, της παιδείας και της υγείας, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και επαγγελματικών, συνεταιριστικών,  συνδικαλιστικών, κοινωνικών και οικολογικών οργανώσεων.

Στην ιστορική αυτή περίοδο για τη χώρα, κάθε Δημοκράτης, κάθε Σοσιαλιστής, κάθε Προοδευτικός πολίτης έχει βαρύτερη ευθύνη, που θα τιμά τη συμμετοχή του, τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που όλοι από κοινού δώσαμε.

Είναι στο χέρι μας να οδηγήσουμε σε ελπιδοφόρα πορεία τη χώρα.

Έχουμε τη δυνατότητα ως λαός και ως χώρα να βαδίσουμε σε μια δημοκρατική και προοδευτική λύση, με σχέδιο και προοπτική.

Με γνώση, συνέπεια, αξιοπιστία. Θέλουμε και μπορούμε.»

Ακολουθεί το σύνολο της περίληψης της διακήρυξης της Πρωτοβουλίας για την Ίδρυση Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Τρόποι επικοινωνίας:

Email για το Νομό Πέλλας: socialistparty.pellas@gmail.com

Email: socialistparty.gr@gmail.com

ΔΕΙΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΟ Site: www.socialistparty.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

-Μια γυναίκα έχει ένα πρόβλημα με την παπαγαλίνα της η οποία λέει συνέχεια: "Είμαι πολύ ξαναμμένη, θέλεις να κάνουμε τρελλίτσες;" 

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ?

ΠΕΣ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΛΕΞΗ

Διαβάστε Περισσότερα