Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

ΤΟ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΥΘΟΣ.


 
Το χρυσόμαλλο δέρας δεν ήταν καθαρά αποκύημα της φαντασίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά βασιζόταν σε ιστορικά δεδομένα. Μπορεί, δηλαδή, ο Πηλέας να ανέθεσε στον Ιάσονα να φέρει το πολυπόθητο χρυσόμαλλο δέρας, ένα ισχυρό σύμβολο εξουσίας, αλλά γιατί το δέρμα ενός τόσο κοινού ζώου θεωρείτο τόσο σημαντικό;
«Η απάντηση είναι εύκολη, αν διερευνηθεί ο τρόπος απόληψης του χρυσού από τα χρυσοφόρα ποτάμια την εποχή του Χαλκού. Ιδιαίτερα ο ποταμός Φάσις στην περιοχή της Κολχίδος (σημερινή Γεωργία) ήταν γνωστός για τις ποσότητες ψηγμάτων χρυσού που μετέφερε. Αρχικά, η απόληψη αυτού του πολύτιμου μετάλλου γινόταν με προβιές, κυρίως προβάτων, τις οποίες βουτούσαν οι μεταλλευτές μέσα στο ποτάμι, όπου και εγκλωβίζονταν τα ψήγματα του χρυσού. Στη συνέχεια οι προβιές στέγνωναν και τινάζονταν για να συλλεχθεί ο χρυσός ή καίγονταν για να αποληφθούν οι σβόλοι του χρυσού. Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των τεχνικών, οι προβιές τοποθετούνταν σε σταθερά ξύλινα ρείθρα μέσα στην κοίτη του ποταμού» εξήγησε ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος, υποψήφιος διδάκτορας γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σε διάλεξη που έδωσε πρόσφατα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου, με θέμα: «Αρχαία μεταλλεία: Από το Πήλιο του Ιάσονα, στο Λαύριο του Πεισίστρατου».

Όπως υπογραμμίζει στην ομιλία του, το αξιόλογο στα φιλολογικά έργα για την Αργοναυτική εκστρατεία, αλλά και τον Τρωικό πόλεμο είναι ότι τα οικονομικά κέντρα της εποχής και τα γεωστρατηγικά σημεία τοποθετούνται προς την περιοχή του Εύξεινου Πόντου. «Και όχι άδικα», εξηγεί, «καθώς τα γεγονότα που περιγράφονται τοποθετούνται χρονικά περίπου στο πέρασμα από την Εποχή του Χαλκού στην Εποχή του Σιδήρου».

Πρόσφατα, στην περιοχή της Γεωργίας, μελετήθηκαν χώροι με την αρχαιότερη εξόρυξη και μεταλλουργία σιδήρου- περίπου το 1400 π.Χ. Αυτό δείχνει ότι στην ευρύτερη περιοχή του Εύξεινου Πόντου έχουμε το πέρασμα από τη μεταλλουργία του χαλκού, στη μεταλλουργία του σιδήρου. «Άρα, όχι άδικα», συμπεραίνει, «ο Ηρόδοτος τοποθέτησε τη φυλή των Χαλύβων, που επεξεργάζονταν το σίδηρο, σε εκείνη την περιοχή».

Οι αιώνες γνώσης σε θέματα μεταλλευτικής και μεταλλουργίας οδηγούν σταθερά στην ανακάλυψη της απόληψης και της χύτευσης του σιδήρου. Πιθανότατα, οι ταξιδευτές της εποχής μεταφέρουν στον ελλαδικό χώρο τις γνώσεις για το νέο μέταλλο. Η νέα εποχή θα σημαδευτεί από τα πιο ισχυρά, πιο γερά στην κρούση, σιδερένια όπλα.

Όπως πιθανολογεί, άλλωστε, ο κ.Βαξεβανόπουλος, η λεγόμενη «Κάθοδος των Δωριέων» έχει σχέση με την κάθοδο της γνώσης σε θέματα μεταλλευτικής και μεταλλουργίας. «Ας μην ξεχνάμε ότι ο βασικός μοχλός της οικονομίας και των επιμέρους λειτουργιών της ήταν η κατοχή των μετάλλων και των μεταλλοφόρων περιοχών» διευκρινίζει.

Αρχαία μεταλλεία στο Πήλιο

Ο Ιάσονας, όμως, δεν ξεκίνησε από μία περιοχή, χωρίς γνώσεις μεταλλευτικής και μεταλλουργίας. Οι κάτοικοι της αρχαίας Ιωλκού γνωρίζουν το χρυσό και το χαλκό, ως μέταλλα. Το Πήλιο μέχρι πρότινος δεν ήταν γνωστό για την παρουσία χρήσιμων μετάλλων. «Κι όμως», αναφέρει ο υποψήφιος διδάκτορας, «από την περιοχή της Ζαγοράς μέχρι το χωριό Καλαμάκι Πηλίου έχουν βρεθεί πάνω από 30 μεταλλοφόρες περιοχές με έντονη την παρουσία ορυκτών του σιδήρου, του μολύβδου και του χαλκού». Μάλιστα, στο χωριό Ξουρίχτι, ανακαλύφθηκε αρχαίο υπόγειο μεταλλείο με συνολικό μήκος διαδρόμων πάνω από 100 μέτρα, ενώ στη γύρω περιοχή, έντονη είναι η παρουσία επιφανειακών εκμεταλλεύσεων.

«Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι η εξάντληση των τοπικών μεταλλοφοριών, υπήρξε η κύρια αφορμή για την οργάνωση εκστρατειών σε υπερπόντιες περιοχές. Η αναζήτηση νέων και πλούσιων μεταλλοφοριών χαλκού και χρυσού, πιθανώς, ήταν η κύρια αιτία των αποστολών, ίσως και των επιμέρους πολεμικών συγκρούσεων» εκτιμά.

Αρχαίο Λαύριο

Σημείο σταθμός στην ιστορία του Λαυρίου είναι για τον κ. Βαξεβανόπουλο, το 546 π.Χ., οπότε και επιστρέφει ο Πεισίστρατος από την εξορία του. Από το Παγγαίο και τη Θράκη, όπου είχε εξοριστεί, φέρνει μαζί του έμπειρους μεταλλευτές των μεταλλείων του Παγγαίου και της Σκαπτής Ύλης και πλέον το Λαύριο αρχίζει να γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή. Ξεκινά η διάνοιξη δαιδαλωδών στοών, που συνδέονται με την επιφάνεια με κατακόρυφα φρεάτια. Το 483 π.Χ. θα ανακαλυφθεί μία ιδιαίτερα πλούσια μεταλλοφορία που θα οδηγήσει στην οικονομική άνθηση της Αθήνας. Από τις προσόδους αυτής της ανακάλυψης, ο Θεμιστοκλής θα πείσει του Αθηναίους να ναυπηγήσουν 200 τριήρεις, με τις οποίες νίκησαν τον Περσικό στόλο στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.
«Άρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμη και η πορεία της ιστορίας εξαρτάται από την εξέλιξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας, αφού αυτή ορίζει τους πυλώνες της οικονομίας και κατ' επέκταση της πολιτικής» προσθέτει, χαρακτηρίζοντας το Λαύριο ως «την πρώτη βιομηχανική επανάσταση προ Χριστού».

Γενικότερα πάντως, μεγάλα μεταλλευτικά κέντρα της αρχαιότητας θεωρούνται η Θάσος, η απέναντι της Θάσου περιοχή της Σκαπτής Ύλης, το όρος Παγγαίο, το όρος Άγκιστρο, η Βορειοανατολική Χαλκιδική, η Σίφνος και η Μήλος. Σε όλες αυτές τις περιοχές υπάρχουν δεκάδες αρχαίες υπόγειες στοές εξόρυξης μεταλλεύματος, οι οποίες, όμως, δεν έχουν μελετηθεί ενδελεχώς, με αποτέλεσμα την έλλειψη βασικών στοιχείων και την καταστροφή πολλών στοών, καταλήγει ο κ.Βαξεβανόπουλος.




ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.gr/

ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.


Ένα καλοκαιρινό παραμύθι.

Ο Ηλίας είναι ένας άνθρωπος ξεχωριστός. Άριστος φίλος. Πολύ ωραίος άνθρωπος. Και πολύ ανοιχτό μυαλό. Απέχει μια αιωνιότητα από αυτό που ήταν στα 20. Θα μου πείτε έτσι δεν είναι για όλους μας? Στη περίπτωση του Ηλία όταν λέω μια αιωνιότητα το εννοώ. Γιατί στα 20 του, η τύχη το έφερε έτσι ώστε να χρειαστεί να αναθεωρήσει ότι ήξερε, ότι πίστευε μέσα σε λίγα λεπτά.

Ήταν καλοκαίρι καλή ώρα, κι έκανε διακοπές στο χωριό του. Ένα ορεινό χωριό σ΄ενα από τα πανέμορφα ελληνικά βουνά. Είχε σουρουπώσει κι όπως κάθε απόγευμα ήθελε να ανάψει ένα τσιγαράκι με την ησυχία του, κάπου μόνος του, γιατί η μάνα του μόλις τον έβλεπε να ανάβει το "φαρμακουλίδι" άρχιζε τη γκρίνια. Ήταν τότε στο Πολυτεχνείο, ένας καλός σπουδαστής, τον ελεύθερο χρόνο του ρόκαρε με μια μικρή μπάντα από φίλους, αριστερός ιδεολογικά, άθεος, ο κλασικός τύπος που είχε κάθετες απόψεις για όλους και για όλα από τα 20. Κορόιδευε τις γραφικότητες, θεωρούσε βλακώδες το κάθε τι που δεν μπορούσε να εξηγήσει με τη λογική και σαφέστατα επιχειρήματα και αποδείξεις.

Πήρε λοιπόν τα τσιγάρα του κι ένα ωραίο φραπέ κι ανέβηκε στο δάσος. Να συμπληρώσω πως είχε μια τρέλα με τη φύση. Όποτε είχε την ευκαιρία χανόταν μόνος του σε μεγάλους περιπάτους στο δάσος. Υπήρχαν φορές που την άραζε και σε μια εγκαταλειμμένη αποθήκη που την είχε διαμορφώσει σαν μικρή φωλιά "ησυχίας". Την άραξε κάτω από ένα δέντρο και πίνοντας το καφεδάκι θαύμαζε τη νύχτα που έπεφτε σιγά σιγά. Τότε άκουσε ένα θόρυβο, πολύ κοντά του, μπροστά του, σαν κάποιος να κινόταν μέσα στους θάμνους. Κοίταξε καλύτερα και είδε ένα περίεργο φως. Κανένας χωρικός με φακό? σκέφτηκε. Πριν προλάβει να σκεφτεί, από τους θάμνους βγήκε κάτι που όσα χρόνια και να περάσουν δεν θα μπορέσει να εξηγήσει. Τα υπόλοιπα (ποιος ξέρει λεπτά) τα πέρασε κοκαλωμένος με το φραπέ να έχει πέσει από το χέρι του, και τη καρδιά του να προσπαθεί να μην σπάσει από το φόβο.

Το πλάσμα αυτό καρφώθηκε επάνω του με το βλέμμα του (αν ήταν μάτια αυτά που είχε) Χάθηκε ο χρόνος, οι ήχοι από το δάσος, ο κόσμος ολόκληρος είχε χαθεί σε ένα απίστευτο φόβο. Όπως ξαφνικά εμφανίστηκε με ένα απότομο σάλτο χάθηκε στους θάμνους κι εκείνη τη στιγμή ήταν όλα σαν να άρχισαν να λειτουργούν εκ νέου. Οι ήχοι, ο χρόνος και η καρδιά του Ηλία. Ο οποίος σηκώθηκε σε μια κρίση απόλυτου πανικού τρέχοντας προς το σπίτι με μια κούρσα που θα έκανε τον Μπολτ να αισθανθεί σύμπλεγμα κατωτερότητας!

Έφτασε στο σπίτι και δεν ήθελε να μπει μέσα. Δεν ήθελε να τον δουν έτσι. Τι να πει και σε ποιον? Χρειάστηκαν λίγα λεπτά για να σκεφτεί μια φράση που θα τον ακολουθούσε πλέον για όλη του τη ζωή "γ@μήθηκαν τα πάντα..." Ο Ηλίας μόλις είχε μπει στο κόσμο του αλλόκοτου εκείνον που ήταν γεμάτος με γραφικούς τρελαμένους, που λίγες ώρες πριν ο ίδιος τους θεωρούσε ανέκδοτο. Η σχολή, το σπίτι του, η κοπέλα του, η μπάντα και οι κολλητοί του ήταν ξαφνικά σαν να βρισκόντουσαν στο κανονικό σύμπαν ενώ αυτός είχε περάσει απέναντι.

Δεν είπε σε κανέναν τίποτα γιατί ήξερε πως τι θα του έλεγαν. Οι περισσότεροι θα του έλεγαν με σιγουριά πως αποκοιμήθηκε κι είδε όνειρο. Άλλοι θα τον κοίταζαν με νόημα και θα του έλεγαν "τι είχε ρε μεγάλε εκείνο το τσιγάρο" Αν επέμενε στην ιστορία του, η μητέρα θα έψαχνε με τρόπο ένα καλό γιατρό να κοιτάξει λιγάκι το παιδί. Το ήξερε γιατί αυτό πίστευε για οτιδήποτε δεν χώραγε στο μικρό του κόσμο μέχρι πριν από λίγο. Όμως αυτός ο μικρός και σίγουρος κόσμος τον είχε αποχαιρετίσει. Από την άλλη μέρα κιόλας άρχισαν να μαζεύονται βιβλία παράξενα στα ράφια του. Χάρτες της περιοχής και ότι μπορούσε να συγκεντρώσει από λαογραφικά στοιχεία. Άρχισε να διαβάζει για εξωγήινους και δαίμονες. Για νεράιδες και σάτυρους. Διαβάζοντας άρχισε να συσσωρεύει ένα μεγάλο όγκο γνώσεων για το παράξενο,όπου τίποτα δεν του φαινόταν παράξενο πια. Πήγε ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο να βρει οποιαδήποτε απόδειξη, ίσως μια νέα συνάντηση με το περίεργο πλάσμα...

Στους φίλους δεν είπε τίποτα. Απλά άρχισε να ψάχνει για άλλου είδους ανθρώπους. Εκείνους τους τρελαμένους.. Μέχρι που έπεσε σε μια παρέα που του ήρθε σαν θείο δώρο. Δεν υπήρχε ούτε ένας λογικός σ΄αυτή τη παρέα, ούτε ένας που να θεωρούσε το πλασματάκι του "παράξενο" Η μια κοπέλα είχε δει όχι ανθρωπάκια αλλά ότι δεν φαντάζεται κανένας άνθρωπος από εκείνους που είναι γεμάτοι βεβαιότητες. Και τα διηγόταν χωρίς κανένα πρόβλημα, χωρίς φόβο και χωρίς να την ενδιαφέρει τι θα σκεφτούν οι υπόλοιποι. Την πρώτη φορά που τον είδε χωρίς να ξέρει τίποτα γι΄αυτόν έσκυψε και του είπε με πολύ ήρεμο τόνο "έχεις χάσει το πατέρα σου αλλά τον κουβαλάς πάντα μαζί σου, σαν ένα φως που είναι γύρω σου και δεν σ΄αφήνει ούτε λεπτό" Ο Ηλίας που κανείς σ΄εκείνη τη παρέα δεν ήξερε πως έχει όντως χάσει το πατέρα του και που όλα τα τελευταία χρόνια ευχόταν να τον είχε γιατί ήταν τόσο ξεχωριστός που θα ήταν και ο μόνος που θα καταλάβαινε τι του συμβαίνει, δεν παραξενεύτηκε, του φάνηκε απόλυτα φυσιολογικό. Όλα έμοιαζαν πλέον φυσιολογικά. Ένας ολόκληρος κόσμος κρυμμένος μέσα στο κόσμο που ήξερε. Με ανθρώπους χαρισματικούς, βγαλμένους μέσα από τα παραμύθια, με άλλα πλάσματα που κυκλοφορούσαν ανάμεσα μας χωρίς αυτό να θεωρείται παράξενο, με ανθρώπους με ιδιαίτερες ικανότητες που μπορούσαν να διαβάσουν τη κάθε λεπτομέρεια της ψυχής, κι άλλους που έμοιαζαν να αφουγκράζονται και να βλέπουν πράγματα εκεί που οι υπόλοιποι έβλεπαν απλά ένα τίποτα.

Όμως μια πίκρα έμενε ριζωμένη συνέχεια μέσα του. Η απόσταση από τους παλιούς του συντρόφους, η απόσταση από το σπίτι του, τους δικούς του ανθρώπους που τους έβλεπε να κοιτάνε τα ίδια και τα ίδια ανούσια πράγματα, ανυποψίαστοι σε όλα αυτά που υπάρχουν πέρα από τις παρωπίδες τους, και πεισματικά βέβαιοι πως ότι δεν ήξεραν δεν υπήρχε. Βέβαιοι πως υπάρχουν μόνο οι βεβαιότητές τους. Μόνιμα αρνητικοί. Μόνιμα ανένδοτοι σε οτιδήποτε ξέφευγε στο ελάχιστο από τη πάγια αντίληψή τους. Κι όσο μεγαλύτερο ήταν το μορφωτικό τους επίπεδο τόσο πιο κάθετοι ήταν.

Εκείνος ζούσε πλέον δυο ζωές. Στη μια έκανε ότι όλοι οι άλλοι. Δούλευε σε μια δουλειά, έβγαινε για το ποτάκι του μαζί με τη παλιοπαρέα, έπαιζε στη κιθάρα του τις ροκιές του, τσακωνόταν για πολιτικά κάθε που έφταναν εκλογές, απολάμβανε το τάβλι μαζί με το φραπεδάκι του, συμμετείχε σε γιορτές και επαιτείους όπως το θελε η οικογένεια, παρακολουθούσε όλο αυτό το πλήθος που προχωρούσε χωρίς να έχει ανοίξει καμιά άλλη πόρτα ποτέ, εκτός από εκείνη του σπιτιού του.

Και μια δεύτερη ζωή γεμάτη θαύματα. Απίστευτες καταστάσεις κι απίστευτους ανθρώπους. Όσο για το ανθρωπάκι ήταν μόνο η μικρή εισαγωγή σε όσα στα επόμενα χρόνια της ζωής θα μάθαινε. Προσπάθησε μερικές φορές να φέρει σε επαφή τους δυο κόσμους, διακινδυνεύοντας να γίνει γραφικός ή να τον κατατάξουν στους τρελούς, αλλά κατάλαβε πως ήταν μάταιο. Για κάποιο περίεργο λόγο οι άνθρωποι του παράξενου κόσμου αναγνωριζόντουσαν μεταξύ τους με το που συναντιόντουσαν. Είχαν μια έλξη που αργά ή γρήγορα τους έφερνε σε επαφή. Στο γνωστό σύμπαν των βεβαιοτήτων ο προκαθορισμένος ρυθμός συνεχίζεται σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι που όλοι θεωρούν δεδομένο πως πρέπει να ακολουθούν. Οι άνθρωποι κατατάσσονται σε target group που έχουν αυτές ή εκείνες τις προτιμήσεις, οι κανόνες που ακολουθεί η κάθε ομάδα είναι αυτές. Τα όρια του λογικού και του παράλογου τα έχουν στα χέρια τους λαμπροί επιστήμονες βέβαιοι για την ορθότητα των γνώσεών τους, ότι δεν μπορεί κάποιος να το εξηγήσει υπάρχει πάντα πρόθυμη μια θρησκεία που θα το καταχωρήσει σε όσα μόνο ο θεός ξέρει, κι όσα ορίζονται σαν απαραίτητα και χρήσιμα, τα καθορίζουν κράτη, νόμοι, δόγματα, συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συστήματα που δίνουν εντολές στο τι πρέπει να θέλει κάποιος και τι όχι και τι πρέπει να πιστεύει και τι όχι.

And the life goes on....

Κάθε φορά που έβλεπα εκείνη τη γνωστή διαφήμιση με εκείνο το απιθανο κοριτσάκι που έλεγε "εχω δει εξωγήινους, εσύ?" χαμογέλαγα σκεπτόμενη το φίλο τον Ηλία και όλες τις παλιοπαρέες. Τώρα που όλο και περισσότεροι άνθρωποι σπάνε τα φράγματα και κοιτάζω όλους αυτούς τους απίστευτους απατεώνες να ρίχνουν μέσα στο νερό που ξεφεύγει ελεύθερο κάθε είδους απατεωνιές, έτσι ώστε όλο και περισσότεροι που βρίσκονται σε πλήρη άγνοια να θεωρούν τον εαυτό τους σοφό και υγιή, και όσοι ξυπνάνε να νοιώθουν ενοχές και να προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους πως ήταν όνειρο. Είμαστε στην εποχή της υπερπληροφόρησης και παραπληροφόρησης φυσικά. Οπου όλα επιτρέπονται. Το καλύτερο κόλπο. Γιατί να κάνει κανείς κυνήγι μαγισσών? Δεν χρειάζεται πλέον. Επιτρέπουμε στο καθένα να πιστέψει ότι θέλει γιατί έτσι θα είναι αδύνατον να ξεχωρίσει που είναι η αλήθεια και που το ψέμα.

Κάποτε είχαν ξαμολήσει τιμωρούς που εκτελούσαν όσους πίστευαν στο διαφορετικό. Τώρα έχουν κάνει κάτι πιο έξυπνο. Ξαμόλησαν απατεώνες να κατευθύνουν κι αυτό που δεν θα έπρεπε να κατευθύνεται από κανέναν. Το μεγάλο τους πρόβλημα όμως είναι πως τελικά θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι σαν τον Ηλία.

(αφιερωμένο εξαιρετικά για τους φίλους που οι σχέσεις τους με ότι τους περιβάλλει δεν είναι απαραίτητα δημόσιες σχέσεις και που σίγουρα για να ταξιδέψουν στο δικό τους κόσμο δεν έχουν ανάγκη από την έγκριση κανενός συνοριοφύλακα...)



ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ



ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ: ΕΠΙΔΕΙΞΙΟΜΑΝΗΣ ΠΑΛΙΜΠΑΙΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.


Magnify Image
ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ.
 Τουλάχιστον ο Ιωάννης Μελισσανίδης μίλαγε με στόμφο φυσικά και έναν επικό μελοδραματισμό, για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και τη Μελίνα, επειδή πίστευε πως κάτι έχει να πει.

Ανάμεσα στον επιδειξιoμανή παλιμπαιδισμό και τον καλλυμένο εθνικισμό. (Κάποιος να τους μαζέψει...)

Του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου.


Κανείς δεν τρέφει πλέον ψευδαισθήσεις γύρω από την εμπορευματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Συγκεκριμένα προϊόντα, σταμπιλαρισμένος χειρισμός, και κάπου στη μέση, δεξιοτεχνία στις λήψεις, λόγω τεχνολογίας και βρετανικής πείρας στην τηλεόραση.

Αυτό που πλέον εκπλήσσει εμάς τους βετεράνους θιασώτες, που είχαμε συνηθίσει στην ταπεινότητα και την αυτοσυγκράτηση των νικητών, είναι ο αυξανόμενα καραγκιοζίστικος τρόπος πανηγυρισμού, μια μεταφορά καλλιτεχνίζουσας showmanship στους αθλητικούς χώρους, αλλά με μια αγριάδα στην άκρη του ματιού, μια αίσθηση δικαίωσης που μπερδεύει την υποχρέωση στη χώρα καταγωγής με τη ανάγκη εύρεσης ταυτότητας μέσω του αθλητισμού.

Μετά από χρόνια επίπονης, επαναλαμβανόμενης προπόνησης, οι πρωταθλητές φαίνεται να έχουν προβάρει την πόζα που θα τους κάνει διάσημους στο κοινό, σε περίπτωση που κερδίσουν.

Όπως έμαθαν να κάνουν οι ποδοσφαιριστές νωρίτερα, πανηγυρίζοντας το γκολ, όχι με έξαλλο αυθόρμητο τρόπο, αλλά με παλαβιάρικη ή εξωφρενική ή δήθεν cool χειρονομία σήμα κατατεθέν, (εκχυδαΐζοντας το αξέχαστο ξέσπασμα του Βραζιλιάνου Μπεμπέτο που γιόρτασε το νεογέννητο γιο του στη γωνία του γηπέδου κουνώντας ρυθμικά τα χέρια του πέρα δώθε) έτσι και οι αθλητές του στίβου ειδικά, δεν παραλείπουν να δηλώσουν μετά τη νίκη τους, και πολλές φορές πριν από αυτήν, πως οφείλουμε να τους δούμε καλά, να τους ξεχωρίσουμε για τα κολπάκια τους, και να μην τους ξεχάσουμε ποτέ.

Η ανάγκη τους να διακριθούν από το σωρό έχει γίνει μανιακή και απελπισμένη. Εγώ εγώ εγώ, είναι το σύνθημα- εγώ που προσπάθησα τόσο πολύ, εγώ που τα κατάφερα, εγώ που τους έσκισα όλους. Ως και ο σοβαρός, όπως τον αποκάλεσαν οι σχολιαστές, έβδομος Ολυμπιονίκης του ακοντισμού Σπύρος Λεμπέσης, στις δηλώσεις του μετά τον τελικό, δεν ανέφερε κανέναν από τους υπόλοιπους συναθλητές του, ούτε καν τον νικητή από το Τρίνιντατ (που έκανε τη μεγαλύτερη έκπληξη του στίβου σε αυτή τη Ολυμπιάδα) αλλά κοκορευόταν με βροντερή φωνή, δίνοντας υποσχέσεις για το Ρίο το 2016, χωρίς να παραλείψει να χωρέσει και τον χορηγό του.

Περάσαμε σταδιακά από την πειθήνια, αρκετά σοβιετική, σιωπηλή φιλοσοφία της νίκης-καθήκοντος, στον πλήρη εγωκεντρισμό του αθλητή που είναι το κέντρο του δικού του κόσμου και του υπόλοιπου κόσμου για τα 15 λεπτά της δημοσιότητας του, κάτι που εκτός από έλλειμμα παιδείας, δείχνει την μετατροπή των σπορ σε υπόθεση του ενός, κάτω από το πρόσχημα του εξανθρωπισμένου θεάματος.

Magnify Image

Το αντεπιχείρημα είναι πως ο αθλητής όντως στερείται για να αξιοποιήσει το ταλέντο του και να ικανοποιήσει τη φιλοδοξία του και καλά κάνει αφού είναι δικαίωμα του. Υποτίθεται ωστόσο, πως οι Ολυμπιακοί τελούνται για την υπενθύμιση της συνένωσης των λαών. Και τότε, ποιος είναι ο βαθύτερος λόγος της υπερέκθεσης των εθνοσήμων και της σημαίας; Αν και ποτέ δεν θα το παραδεχθούν ανοιχτά, οι αγώνες αυτοί ανέκαθεν χρησίμευσαν ως μέσο προπαγάνδας των μεγάλων εθνών, ως επίδειξη ισχύος και εργαλείο επικράτησης, μια έξωθεν μαρτυρία υγείας και ρώμης, μασκαρεμένης ως άμιλλας.

Με την πτώση του τείχους, τα προπύργια των αθλητικών στρατών έπεσαν και ακόμη και οι πρώην ανατολικοί και ανατολικές, όσες τουλάχιστον δεν έκαναν αλλαγή φύλου από τα αναβολικά, εξελίχθηκαν σε αθλητικές μονάδες που απαίτησαν μονέδα και χορηγούς- άνθρωποι είναι, να μη φάνε κι αυτοί; Και τελικά φτάνουμε στο σημείο να βλέπουμε αθλητές να εκπροσωπούν κράτη αλλά στην ουσία να αυτοδιαφημίζονται για τη δόξα, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας, ξεχνώντας πως βασικά η ομοσπονδία της χώρας τους τους πληρώνει, άρα μπορεί και να τους ελέγχει.

Παλιά χλευάζαμε την υπερβάλλουσα ατομικότητα των Αμερικανών και των Αμερικανίδων, με τα πλουμιστά νύχια της Γκέιλ Ντίβερς και τις διαστημικές στολές της Φλόρενς Γκρίφιθ, ώσπου ανατριχιάσαμε από τον φιλοπαίγμονα Μπολτ στο Πεκίνο, επειδή είναι Τζαμαϊκανός (γεννημένος στη φτώχια), χαριτωμένος (αυθόρμητος και θεατρικός) και το θαύμα της φύσης (δεν το ψάχνουμε παραπάνω για να μην στενοχωρηθούμε), ικανός για απίστευτα πράγματα και σταθερά αποτελεσματικός, όπως αποδείχθηκε στο Λονδίνο.

Ο Μπολτ όμως είναι ένας και μοναδικός, και μέσα σε μια τετραετία γεννήθηκαν πολλά ψώνια και κυρίως η νοοτροπία του σταρ με τερτίπια κινηματογραφικής ντίβας, που θα κάνει το κομμάτι του, θα γυρίσει τουλάχιστον μια φορά το στάδιο με μια σημαία που θα βρει στην πρώτη γωνία του γηπέδου (μα τόσες σημαίες, πού τις βρίσκουν σε όλα τα μεγέθη;) και θα πλακωθεί σε δηλώσεις τύπου "πίστευα στον εαυτό μου", "ήμουν καλά σήμερα", και τέτοια βαθυστόχαστα, ξεχνώντας πως οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ δεν εκπροσωπούν κανέναν και μπορούν να λένε ότι σαχλαμάρα τους κατέβει στο κεφάλι.

Τουλάχιστον ο Ιωάννης Μελισσανίδης μίλαγε με στόμφο φυσικά και έναν επικό μελοδραματισμό, για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και τη Μελίνα, επειδή πίστευε πως κάτι έχει να πει. Τώρα, κάποιος οφείλει να ισορροπήσει τα πράγματα και τα λόγια. Αν τα ρατσιστικά σχόλια στο twitter επιφέρουν αποκλεισμό επειδή αντίκεινται στις αρχές του Ολυμπισμού, τότε η παλιμπαιδίζουσα εγωπάθεια και ο εθνικιστικός ζήλος, ποιο ακριβώς από τα ιδεώδη του Ολυμπισμού εξυπηρετούν;


ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

«ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ» ΤΣΙΠΑΚΙΑ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΕΝΕΚΡΙΝΕ Η ΑΡ. ΠΡ. ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ!

15
"Θαρθεί καιρός, που θα σας πουν να βουλωθείτε με τη βούλα του Σατανά.Να μη βουλωθείτε. Αν βουλωθείτε και στου βοδιού το κέρατο να κρυφθείτε θα σας βρουν" τάδε έφη Πατροκοσμάς.
"Και έκαμνε πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλούσιους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να ...πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου, ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Εδώ είναι η σοφία’ όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου διότι είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθμός αυτού είναι χξς" τάδε έφη Αποκάλυψη του Ιωάννη.

Καλώς τους και ας άργησαν. Ξεκινάει με γοργούς ρυθμούς η εξοικείωσή μας με το εθελούσιο (ή παρά τη θέλησή μας η Νέα Τάξη δεν ενδιαφέρεται για λεπτομερειες) "τσιπάρισμά μας".

Όπως αναφέρει το kerdos.gr
"Υπό όρους και προϋποθέσεις, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, έδωσε το «πράσινο φως» με την υπ΄αριθμόν 112/2012 απόφασή της για τη χρήση συσκευών γεωεντοπισμού, μέσω συνδρομής, σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και σε ανήλικους. Την άδεια της Αρχής ζήτησαν δύο εταιρείες παροχής τέτοιων υπηρεσιών 24ωρης παρακολούθησης μέσω ειδικού κέντρου, με την καταβολή συνδρομής.

Οι συσκευές αυτές απευθύνονται σε άτομα με προβλήματα υγείας, άτομα επιφορτισμένα με το καθήκον της φροντίδας εκείνων που έχουν τέτοια προβλήματα υγείας, καθώς και τους γονείς ανηλίκων. Συνοπτικά, οι υπηρεσίες επιτρέπουν στον «συνδρομητή» να λαμβάνει γνώση της γεωγραφικής θέσης αυτού που φοράει την εν λόγω συσκευή, η οποία είναι μικρού μεγέθους, μπορεί να έχει μορφή κουτιού ή ρολογιού, περιλαμβάνει κύκλωμα κινητής τηλεφωνίας (GSM), σύστημα γεωγραφικού προσδιορισμού θέσης (GPS) και κουμπί πανικού.

Όπως επισημαίνει η Αρχή στο σκεπτικό της, στην περίπτωση των συσκευών γεωεντοπισμού: «σκοπός της επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων των φερόντων, είναι η ατομική τους ασφάλεια και η παροχή υπηρεσιών σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης. Η επεξεργασία δεδομένων περιλαμβάνει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα του φέροντα, όπως δεδομένα γεωεντοπισμού, «δημογραφικά» δεδομένα αλλά και ευαίσθητα δεδομένα».

Ωστόσο, τονίζει η Αρχή στην απόφασή της, στην περίπτωση που ο φέρων τη συσκευή γεωεντοπισμού και ο συνδρομητής, είναι διαφορετικά πρόσωπα, «τότε θα πρέπει ο φέρων να έχει προηγουμένως ενημερωθεί και συγκατατεθεί ως προς την επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων. Για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα θα πρέπει να υπάρχει η έγγραφη συγκατάθεση του φέροντα. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο φέρων είναι ενήλικος και στερείται δικαιοπρακτικής ικανότητας, τότε η συγκατάθεση για την επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων δίνεται εγγράφως από τον δικαστικό συμπαραστάτη. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο φέρων είναι ανήλικος, τότε απαιτείται η συγκατάθεση των ασκούντων τη γονική μέριμνα του ανηλίκου».

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η Αρχή στις περιπτώσεις των ανηλίκων, επικαλούμενη το άρθρο 16 της Σύμβασης των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σημειώνοντας ότι τα παιδιά θα πρέπει να συμμετέχουν στην απόφαση για τη χρήση μιας τέτοιας υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, όπως σημειώνεται στην απόφαση, εφόσον, το επίπεδο ωριμότητας του παιδιού είναι επαρκώς υψηλό (άνω των 14 ετών) ενδείκνυται, πέραν της συγκατάθεσης των γονέων, να ληφθεί και να εκτιμηθεί η γνώμη του ανηλίκου, ως προς τη χρησιμοποίηση ή μη της συσκευής.

Ένας μέλος της Αρχής μειοψήφησε, καθώς, είχε την άποψη ότι η χρήση σε ανηλίκους τέτοιων συσκευών θα πρέπει να επιτραπεί μόνο για λόγους υγείας. Την ίδια στιγμή, οι εταιρείες, θα πρέπει να λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα οργανωτικά και τεχνικά μέτρα για την ασφάλεια των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.

Φυσικά όπως καταλαβέναιτε μόλις το κουτί ή το ρολόι θα χάνονται θα μας λένε ότι θα πρέπει να μπει κάπου πιο σίγουρα, εντός του οργανισμού μας. Πως το λέει το ρητό; "Ο δρόμος προς την κόλαση είναι σπαρμένος με αγαθές προθέσεις". 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Ο BIG BROTHER ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.


Δεν θα είναι απαραίτητη η έκδοση εντάλματος «πιθανού αιτίου/ενδείξεων» (probable cause) για να λαμβάνει χώρα παρακολούθηση των κινητών υπόπτων μέσω του GPS τους στις ΗΠΑ, σύμφωνα με απόφαση ομοσπονδιακού δικαστηρίου σε υπόθεση διακινητή ναρκωτικών, ο οποίος συνελήφθη έχοντας στην κατοχή του περίπου 500 κιλά μαριχουάνας, μετά από εντοπισμό του μέσω του κινητού του.

Η συγκεκριμένη απόφαση λειτουργεί καταλυτικά πάνω στο θέμα της παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων από τις αρχές, ειδικά μετά από απόφαση των Ανωτάτου Δικαστηρίου τον Ιανουάριο, που περιόριζε δραστικά τις δυνατότητες παρακολούθησης οχημάτων μέσω GPS- συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε αποφανθεί πως οι αρχές θα έπρεπε να αποκτούν πρώτα ένταλμα για την τοποθέτηση συσκευών παρακολούθησης GPS σε οχήματα υπόπτων. Η εν λόγω απόφαση έπληξε πολλές επιχειρήσεις παρακολούθησης που είχε σε εξέλιξη το FBI, που αναγκάστηκε να απενεργοποιήσει 3.000 συσκευές.

Έρευνα του Κογκρέσου έδειξε ότι το προηγούμενο έτος υποβλήθηκαν 1,3 εκατομμύρια αιτήσεις για δεδομένα κινητών τηλεφώνων από τις αρχές.

Ως διαφορά μεταξύ των δύο υποθέσεων επισημάνθηκε πως, στην περίπτωση του διακινητή ναρκωτικών, χρησιμοποιήθηκε τεχνολογία που υπάρχει ήδη στην κατοχή του υπόπτου, κάτι που θα μπορούσε να παραλληλιστεί με τη μυρωδιά του υπόπτου, την οποία μπορούν να εντοπίσουν οι αστυνομικοί σκύλοι, ενώ στην περίπτωση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου επρόκειτο για θέμα τοποθέτησης μίας συσκευής GPS σε ένα όχημα.

Αντίστοιχες υποθέσεις εξετάζονται και σε άλλα αμερικανικά δικαστήρια. Η θέση την οποία διατηρεί η κυβέρνηση Ομπάμα είναι ότι δεν τίθεται θέμα ιδιωτικότητας σε δεδομένα κινητής τηλεφωνίας, καθώς τα εν λόγω δεδομένα (γραπτά μηνύματα κλπ) βρίσκονται ήδη στην κατοχή των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.

Πηγή: naftemporiki.gr

ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ.


Πολύ μεγάλη είναι η ζήτηση από την Ελλάδα για την προμήθεια καυσόξυλων από τη Βουλγαρία, σύμφωνα με εκπροσώπους της βουλγαρικής αγοράς. Όπως λένε, η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης έχει οδηγήσει πολλούς Έλληνες να στραφούν στα καυσόξυλα για θέρμανση τον χειμώνα.

Τοπική εκπρόσωπος μίας εκ των μεγαλύτερων ελληνικών εταιρειών εμπορίας καυσόξυλων από τη Βουλγαρία, δήλωσε στο βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων ΒΤΑ, ότι μόνο η εταιρεία της μεταφέρει περίπου δύο φορτηγά καυσόξυλα καθημερινά προς Ελλάδα.

Πηγή: thestival.gr 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΕΞΩΓΗΙΝΟ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΙΒΗΡΙΑ.


Η αλήθεια για τον νεκρό εξωγήινο που βρέθηκε στη Σιβηρία
Το παρακάτω βίντεο εμφανίζεται από πολλούς διαδικτυακούς τόπους σε όλον τον κόσμο ως μία ανακάλυψη που έχει ταράξει την επιστημονική κοινότητα!
Ενας Ρώσος χρήστης του ιντερνετ με το ψευδώνυμο , «Sasha από τη Βαϊκάλη», έκανε την ανάρτησή του στις 14 Απριλίου. Στο βίντεο υποτίθεται ότι βλέπουμε έναν νεκρό εξωγήινοθαμμένο στο χιόνι, σε μια περιοχή, που (σύμφωνα πάντα με τον Sasha) βρίσκεται στα σύνορα της Ρωσίας με την Μογγολία και πιο συγκεκριμένα στη Δημοκρατία της Μπουργιατίας.
Δεν υπάρχουν συντρίμια κάποιου ιπτάμενου σκάφους, ούτε κάτι άλλο που να παραπέμεπι σε "εξωγήινο" επισκέπτη, παρα μόνο αυτό το "ανθρωπάκι" που βλέπετε στη φωτογραφία το οποίο μοιάζει βγαλμένο κατευθείαν από ταινία του Σπήλμπεργκ!
Η αλήθεια είναι ότι καμία επιστημονική ή άλλη αρχή δεν ασχολήθηκε με το οπτικό υλικό, αφού είναι οφθαλμοαφανέστατο ότι αποτελεί κακοστημένη φάρσα! Ο αρχισυντάκτης όμως της τοπικής εφημερίδας Kabansk-Info, όταν το είδε φοβήθηκε μήπως πρόκειται για το πτώμα κάποιου παιδιού με παραμορφωτική ασθένεια που ίσως έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης! Ετσι ειδοποίησε την αστυνομία.
Με τη βοήθεια της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, εντοπίστηκε ο Sasha και αξιωματικοί τον επισκέπτηκαν στο σπίτι του. Σύμφωνα με την αναφορά της ιστοσελίδας 7d.org.ua. ο νεαρός αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ο "νεκρόςεξωγήινος" ήταν φάρσα. Οπως αναφέρει η ιστοσελίδα, εξήγησε στους αστυνομικούς πώς ακριβώς δημιούργησε το ... alien και τους έδειξε μάλιστα και τα χρώματα με τα οποία το ζωφράφισε.
Δήλωσε ότι δεν είχε σκοπό να εξαπατήσει κανέναν, αλλά να κάνει μία πλάκα με τους φίλους του- αφού δεν φανταζόταν καν ότι το βίντεο θα συγκεντρώσει τέτοια επισκεψιμότητα και θα γίνει θέμα σε ΜΜΕ ανα τον πλανήτη! Η έκθεση της αστυνομίας γράφει ότι του έγινε απλή επίπληξη για την αναστάτωση που προκάλεσε, αφού δεν έκανε και κανένα έγκλημα για να τιμωρηθεί!
Φυσικά, οι λάτρεις των εξωγήινων, δεν πείστηκαν από όλα τα παραπάνω και συνεχίζουν να μιλούν για την "ανακαλυψη του αιώνα". Δείτε το βίντεο και βγαλτε τα δικά σας συμπεράσματα:
Πηγή: Pyles.tv

ΕΚΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ.


 Βολιβία: Έκαψαν ζωντανούς εμπόρους ναρκωτικών
Το νόμο στα χέρια τους πήραν οι κάτοικοι ενός χωριού στη Βολιβία καίγοντας ζωντανούς δύο εμπόρους ναρκωτικών.
Η αστυνομία είχε συλλάβει δύο Βραζιλιάνους εμπόρους ναρκωτικών που είχαν διαπράξει ακόμα και δολοφονίες. 
Οι κάτοικοι οργισμένοι μετέβησαν έξω από το αστυνομικό τμήμα αποδοκιμάζοντας τους εμπόρους ναρκωτικών.
Οι δράστες δεν δίστασαν να εισβάλλουν στο αστυνομικό τμήμα της πόλης Σαν Ματίας και να αρπάξουν με το ζόρι τους δύο εμπόρους ναρκωτικών.

Στη συνέχεια πήραν το νόμο στα χέρια τους, τους περιέλουσαν με βενζίνη και τους έκαψαν ζωντανούς.

Η είδηση μεταδόθηκε από τηλεοπτικό κανάλι και φιλοξένησε και δηλώσεις αστυνομικού ο οποίος ανέφερε ότι τους έκαψαν πέντε μέτρα από το αστυνομικό τμήμα.


ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.


Το ουράνιο τόξο της φωτιάς!

Φωτογραφικά ντοκουμέντα από ένα σπάνιο φαινόμενο

Κοιτάζοντας πάνω στο νυχτερινό ουρανό, ένας φωτογράφος έκπληκτος συνειδητοποίησε ότι έβλεπε κάτι που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί. Πρόκειται για ένα σπάνιο καιρικό φαινόμενο είναι γνωστό ως «ουράνιο τόξο της φωτιάς». Τα λεγόμενα ουράνια τόξα της φωτιάς δεν είναι ούτε φωτιά, ούτε είναι ουράνια τόξα, αλλά σίγουρα είναι εντυπωσιακά. 

Τεχνικά είναι γνωστά ως ιριδίζουσα σύννεφα και είναι ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο που προκαλείται από τα σύννεφα και σταγονίδια νερού σχεδόν ομοιόμορφα σε μέγεθος, σύμφωνα με τη NASA. Αυτά τα σύννεφα είναι παρόμοια και χωρίζονται σε διαφορετικά μήκη κύματος ή χρώματα που μοιάζουν με εκείνα του ουράνιου τόξου. 



Ο Ken Rotberg τράβηξε μία σειρά από φωτογραφίες αυτού του σπάνιου φαινομένου πάνω από νότια Φλόριντα.

Ο κ. Rotberg μόλις είχε επιστρέψει στο σπίτι από ένα παιχνίδι τένις όταν είδε το περίεργο θέαμα.



Ο ίδιος είπε: «Πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και κατευθύνθηκα έξω. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος αυτή η ''άμορφη μάζα''  που έβγαινε μέσα από το σύννεφο να πάρει χρώμα. Ήταν εκπληκτικό».  

«Ήμουν ενθουσιασμένος με αυτό που έβλεπα. Ήταν ένα εκπληκτικό και σπάνιο θέαμα που είχα την ευκαιρία να δω και να φωτογραφίσω». 








ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΙΝΟΥΝ ΖΩΗ.


Τα όνειρα δίνουν ζωή...

Ένα διαφορετικό βίντεο





ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

ΕΙΧΑΝ ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΟΙ HOMO SAPIENS ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΑΝΤΕΡΤΑΛ?


Δεν κάνουμε καθόλου πλάκα. Το ερώτημα αυτό είχε απασχολήσει κατά το παρελθόν τους επιστήμονες, οι οποίοι ύστερα από έρευνες είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ναι ο Homo sapiens είχε ερωτικές επαφές με τον άνθρωπο του Νεάντερταλ, και αυτό γιατί το DNAτους παρουσιαζόταν σχεδόν κοινό. Μάλλον όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει...


Πριν από λίγα χρόνια, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι πρόγονοι του συγχρόνου ανθρώπου (homo sapiens) είχαν ένα σημαντικό μέρος του DNA τους κοινό με εκείνο των «ξαδελφιών» τους, των Νεάντερταλ, γεγονός που είχε οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ανάμεσα στα δύο είδη του ανθρώπινου γένους (homo) υπήρξε σεξουαλική διασταύρωση και γενετική επιμιξία. Όμως, μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα έρχεται να αμφισβητήσει αυτή την εκτίμηση, αντιτείνοντας πως οι ομοιότητες του DNA τελικά οφείλονται απλώς στο γεγονός ότι τα δύο είδη μοιράζονταν έναν μακρινό κοινό πρόγονο, κάτι που άφησε παρόμοια κατάλοιπα στο γενετικό υλικό τους.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, με επικεφαλής τον Αντρέα Μανίκα του τμήματος ζωολογίας της Σχολής Βιολογικών Επιστημών, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), θεωρούν ότι το ποσοστό του κοινού DNA που μπορεί να αποδοθεί στην επιμιξία, έχει υπερεκτιμηθεί σημαντικά. Η αιτία, όπως πιστεύουν, είναι ότι δεν ελήφθη υπόψη η μεγάλη γενετική ποικιλομορφία που ήδη υπήρχε μεταξύ των διαφορετικών πληθυσμών των προγόνων μας στην Αφρική, ιδίως μεταξύ των βορειαφρικανών και των νοτιαφρικανών.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις γενετικές διαφορές του homo sapiens, οι Βρετανοί ερευνητές υπολόγισαν ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι και οι Νεάντερταλ πρέπει να είχαν έναν κοινό πρόγονο -μερικοί τον ονομάζουν «άνθρωπο της Χαϊδελβέργης» (homo heidelbergensis)- πριν από περίπου 500.000 χρόνια, ο οποίος ζούσε τόσο στην Αφρική όσο και στην Ευρώπη. Ο αποχωρισμός του αφρικανικού κλάδου του κοινού προγονικού είδους από τον ευρωπαϊκό κλάδο -πιθανώς εξαιτίας κλιματικών και περιβαλλοντικών λόγων- εκτιμάται ότι έγινε πριν από περίπου 350.000 χρόνια, ενώ η μετέπειτα διαχωρισμένη εξέλιξη αυτού του πρώην κοινού είδους μπορεί να εξηγήσει τις κατοπινές ομοιότητες του DNA.
Ο αφρικανικός κλάδος εξελίχθηκε στον σύγχρονο άνθρωπο (homo sapiens) που εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο πριν από περίπου 60.000- 70.000 χρόνια, ενώ ο ευρωπαϊκός κλάδος εξελίχθηκε στον Νεάντερταλ. Όμως οι βορειαφρικανικοί πληθυσμοί που ζούσαν παραδοσιακά πιο κοντά στους Ευρωπαίους Νεάντερταλ, διατήρησαν στο DNA τους την ανάμνηση του κοινού παρελθόντος τους. Όταν, πιο πρόσφατα, οι homo sapiens μετανάστευσαν και συνάντησαν τους Νεάντερταλ στην Ευρώπη, δεν είναι ανάγκη, σύμφωνα με τη νέα βρετανική μελέτη, να υπήρξαν επιμιξίες για να εξηγηθεί η προϋπάρχουσα μερική επικάλυψη του γενετικού υλικού τους.
Όπως είπε ο Μανίκα, δεν μπορεί να αποκλεισθεί τελείως η πιθανότητα σεξουαλικής διασταύρωσης και γενετικής επιμιξίας ανάμεσα στα δύο είδη, όμως, όπως εκτίμησε, θα είχε πολύ μικρότερη επίδραση από ό,τι θεωρείται σήμερα.
Την αντίθετη άποψη, ότι υπήρξε αυτή η επιμιξία και ήταν σημαντική, προώθησε η ανάγνωση, το 2010, του γονιδιώματος του Νεάντερταλ από τον κορυφαίο γενετιστή καθηγητή Σβάντε Πάαμπο του γερμανικού Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ, στη Λειψία. Το συμπέρασμά του ήταν ότι περίπου το 1% έως 4% του DNA των περισσότερων ανθρώπων που ζουν σήμερα εκτός της Αφρικής (Ευρωπαίων και Ασιατών), είναι κοινό με εκείνο των Νεάντερταλ, γεγονός που έχει ερμηνευθεί ως προϊόν επιμιξίας (οι γηγενείς Αφρικανοί, ιδίως του Νότου, δεν έχουν σχεδόν καθόλου κοινό DNA με τους Νεάντερταλ).
Σχολιάζοντας τη νέα βρετανική εκτίμηση, ο Πάαμπο, που ετοιμάζει νέα γενετική μελέτη για να υποστηρίξει τη θέση του, επέμεινε ότι η δική του ερμηνεία είναι πιο σωστή. «Βρήκαμε ότι η τελευταία μεταφορά γονιδίων από τους Νεάντερταλ (ή τους συγγενείς τους) στους Ευρωπαίους πιθανώς συνέβη πριν από 37.000- 86.000 χρόνια και, το πιο πιθανό, μεταξύ 47.000- 65.000 χρόνια. Αυτό ενισχύει την υπόθεση ότι υπήρξαν πρόσφατες επιμιξίες και ότι αυτές συνέβησαν όταν οι σύγχρονοι άνθρωποι με τις τεχνολογίες της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου, καθώς επεκτείνονταν έξω από την Αφρική, συνάντησαν τους Νεάντερταλ», όπως είπε.
Επίσης ο καθηγητής Ντέιβιντ Ράιχ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ, συνεργάτης του Πάαμπο, δήλωσε ότι δεν έχει πειστεί από τη νέα βρετανική μελέτη πως δεν υπήρξε εκτεταμένη επιμιξία.


ΤΑ T-SHIRTS ΑΠΟ ΤΟ "1ο ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ".

Κυκλοφόρησαν τα μπλουζάκια Τ-shirts του 1ου Πάρτυ στο Φράγμα και σας τα παρουσιάζουμε κατ αποκλειστικότητα στα "Π.Ν.".




ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...