ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ !
Νυχτώνει. Ραντεβού επαναλαμβανόμενο
Με το προσκεφάλι.
Υγρή επαφή, βουβό, αμίλητο.
Μορφές σχηματίζονται ψηλά.
Ταβάνι γκριζόχρωμο, μετέωρο.
Μάτια καρφωμένα.
Αναζητούν εικόνες στις ανεπαίσθητες ρωγμές.
Τη μια, άσπρα άτια, καλπάζουν.
Την άλλη, μαύρα όρνεα, καραδοκούν.
Παλμοί δυνατοί, μηνίγγια που δονούνται.
Εκατομμύρια μυρμήγκια μέσα μου
Αγώνας συνεχής.
Η κορτιζόνη ρέει, κινείται, τα καταπίνει.
Το κορμί καθηλωμένο.
Ηλεκτρικές εκκενώσεις μέσα του.
Αδύναμο, άβουλο, αρνείται να υπακούσει.
ΟΜΩΣ ΟΧΙ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Στέρεψαν τα «γιατί», τελείωσε η οργή.
Η ψυχή δυνατή, αποφασισμένη.
Έναρξη πολέμου, σε κακοτράχαλο πεδίο.
Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες
Μακρύ το ταξίδι, αόρατη η Ιθάκη.
Μα η φαρέτρα μου γεμάτη, αγάπη.
Από φίλους, οικείους.
Η Αχίλλειος πτέρνα μου προστατευμένη.
Κοιτώ κατάματα τη Σκύλλα.
Δεν υποκύπτω στη Χάρυβδη.
Τις Συμπληγάδες θα ξεπεράσω ευέλικτα.
Θα ξεγελάσω τους Πολύφημους.
Τα μαύρα όρνεα θα τρυπήσω με τα βέλη μου.
Τα σκοινιά της μαριονέτας
Που με ταλαντεύουν θα κοπούν.
Το ταβάνι θα ανθίσει κάτασπρα κρίνα.
Λιβάδι ολάνθιστο, να καλπάσουν τα άτια.
Το υγρό μαξιλάρι θα στεγνώσει
Χαμόγελο στα χείλη.
Απάντηση-χαστούκι στο ΚΤΕΟ ανθρώπινων ψυχών.
Υγρό πυρ στο «θηρίο», στο σφαγείο.
Στη κρεατομηχανή της αξιοπρέπειας.
Που ρυθμίζει τη ζωή μου, τα όνειρά μου.
Με ποσοστά «επί τοις εκατό».
Αφιερωμένο στους καθημερινούς ήρωες!!!
