ΟΤΑΝ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΥΨΩΝΕΙ ΤΟΙΧΟ, ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ

Είναι τότε που η ίδια η ζωή που σε καλεί να την προγραμματίσεις ξανά.

Έρχονται στιγμές που η ζωή σου χτυπά σε τοίχο.

Και δεν έχει να κάνει με το αν είσαι απαισιόδοξος ή όχι.
Απλά γίνεται.

Δε σε ρωτάει, δεν περιμένει από σένα να είσαι έτοιμος να δεχτείς το ντουβάρι.
Απλά σου εμφανίζεται.

Κρύα και τραχιά επιφάνεια, σκληρή κάτω από την παλάμη που απλώνεις για να ψηλαφίσεις.
Αν προλάβεις, δηλαδή, να φρενάρεις.

Γιατί συνήθως με τους τοίχους συστηνόμαστε με το πρόσωπο καθώς πέφτουμε με τα μούτρα…

Τοίχος, λοιπόν. Δεν το επέλεξες, δεν τον περίμενες. Σου προέκυψε. Και το πισωγύρισμα δεν είναι επιλογή. Οφείλεις να τον αντιμετωπίσεις.

Είναι εκείνα τα κομβικά σημεία στη ζωή που καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις. Μετά από σπουδές, έναν άσχημο χωρισμό, μια προδοσία, μια απόλυση, μια θητεία στο στρατό.

Είναι τότε που βιώνεις μέσα σου το απόλυτο κενό, λες και κάποιος σου άδειασε τον αέρα.

Κι εσύ πρέπει να αποφασίσεις.
Πρέπει να καταφέρεις να δεις πως θέλεις το «αύριο» σου. Να κατασταλάξεις, να συζητήσεις με το μέσα σου μήπως και βγάλεις άκρη. Γιατί πολλές οι πληροφορίες και το σύστημα τείνει να μπλοκάρει.

Γι’ αυτό κι ο τοίχος. Το τελευταίο σωτήριο φρενάρισμα πριν κοπούν τα σύρματα και βρεθείς να τρέχεις δίχως τίποτα να σε σταματά, στο κενό.
Ένα κενό αναποφασιστικότητας και βιαστικών, αλόγιστων επιλογών.

Ώρα για βαθιά περισυλλογή, λοιπόν.
Ώρα να καθίσεις με τον εαυτό σου και να τα βρεις. Να συζητήσεις τι θέλεις, τι ονειρεύεσαι. Πως θα πάτε παρακάτω.

Μπορεί να νιώθεις χαμένος και πλήρως αποπροσανατολισμένος.
Να νιώθεις πως δεν είσαι πια εσύ αλλά κάποιος άλλος. Κάποιος που δεν περίμενες ποτέ να γίνεις.

Βλέπεις η ζωή, με τα στριφογυρίσματα της δεν προβλέπεται. Κι όσο κι αν έχεις παλέψει να τη βάλεις σε καλούπι, εκείνη δε στριμώχνεται πουθενά.
Στα αλλάζει όλα τα δεδομένα. Και σε αφήνει να πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τα πάντα. Στόχους, όνειρα, ελπίδες, μέχρι πρότινος δεδομένα και πλέον απόλυτα ρευστά.

Είναι η ίδια η ζωή που σε καλεί να την προγραμματίσεις ξανά. Να διαλέξεις την πορεία σου και να στηρίξεις τις επιλογές σου.

Σου στήνεις εμπρός σου τον τοίχο και σε καλεί να αποφασίσεις. Θα μείνεις εκεί; Βουτηγμένος στην ανασφάλεια και την αναποφασιστικότητα να κοιτάς το μπετόν;

Θα πάρεις φόρα και θα τον πηδήξεις; Ή μήπως θα στρίψεις και θα τον παρακάμψεις;
Επιλογές έχεις.

Αρκεί να τις σκεφτείς και να διαλέξεις τι σου ταιριάζει. Με τι θα είσαι απόλυτα ικανοποιημένος. Γιατί το αύριο ανήκει σε σένα. Και χωρίς επιθυμία, ο τοίχος δε θα φύγει.

Μπορείς βέβαια να φύγεις εσύ. Θα μου πεις πως η φυγή δεν ήταν ποτέ λύση. Θα σου απαντήσω πως κάνεις λάθος.

Η απομόνωση που μπορεί να σου προσφέρει μια μικρή φυγή, είναι σωτήρια. Κι ας έχεις συνηθίσει με ανθρώπους. Όμως καρδιά μου, συνήθισες να ακούς τις σκέψεις των άλλων και να ξεχνάς να ακούσεις τη δική σου εσωτερική φωνούλα. Κι αυτή μόνο στη σιωπή μπορεί να ακουστεί. Στη μοναξιά.

Να φύγεις, λοιπόν. Να απομακρυνθείς από όλους κι όλα για λίγο. Μη ζητάς να στο καθορίσω αυτό το λίγο, γιατί δεν μπορώ. Δεν υπάρχει κανόνας να ορίσει πόσο πρέπει. Όσο το νιώθεις.

Μπορεί να σου αρκεί μια βόλτα με το αμάξι στη θάλασσα. Δυο ώρες μοναξιάς, με μουσική που αγαπάς και συζήτηση με τον εαυτό σου. Με τσακωμό, εντάσεις κι αψιμαχίες.

Μπορεί να θες μια φυγή για λίγο καιρό. Μέρες ή βδομάδες σε ένα αποκομμένο ψαρονήσι. Να κοιτάς τη θάλασσα και να τσαλαβουτάς στο νερό. Να περπατάς στην αμμουδιά, να ψαρεύεις και να σκέφτεσαι.

Να βρεις τον εαυτό σου. Ή καλύτερα, να τα βρεις με τον εαυτό σου.

Σε κάθε περίπτωση δώσε χρόνο για σένα. Να σε αφουγκραστείς, να σε ακούσεις. Να καταλάβεις επιτέλους τι θέλεις και πως θα χαράξεις το παρακάτω σου.
Κάνε το κι όλα θα λυθούν.

Κι ο τοίχος θα μείνει πίσω σου. Μέχρι η ζωή να σου εμφανίσει τον επόμενο. Που δε θα είναι τιμωρία αλλά βοήθεια.
Μέχρι τότε, όμως, φρόντισε να πορευτείς καλά.

Όχι για κανέναν άλλο αλλά για σένα. Πάντα για σένα…

_________

   ~ της Στεύη Τσούτση
    Πηγή: diaforetiko.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΠΟΣΤΕΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Τα πρώιμα βιώματα αποστέρησης έχουν για το παιδί δύο επιπτώσεις. Η πρώτη επίπτωση είναι ότι μαθαίνει να παραιτείται πρόωρα , οπότε αναστέλλεται παντού η δυνατότητα του να διεκδικεί.

Όποιος όμως δεν διεκδικεί και δεν μπορεί να πάρει , δύσκολα μπορεί να αποφύγει το συναίσθημα της ζήλειας, όταν μάλιστα βλέπει τους άλλους να παίρνουν χωρίς ενδοιασμό , αυτό που ο ίδιος δεν τόλμησε ποτέ να απαιτήσει. Και επειδή η ζήλεια δημιουργεί ενοχές, που τον κάνουν να αισθάνεται άσχημα , προσπαθεί να την αποφύγει , μετατρέποντας την αδυναμία του σε αρετή.

φωτ.: Λουκάς Βασιλικός

Εξυψώνει δηλαδή την αναστολή του σε ιδεολογία , σε ταπεινοφροσύνη και ολιγάρκεια και με τον τρόπο αυτό παρηγορείται με το συναίσθημα της ηθικής υπεροχής.

Η άλλη επίπτωση των πρώιμων βιωμάτων αποστέρησης είναι η αίσθηση του παιδιού ότι δεν αξίζει να αγαπηθεί, πράγμα το οποίο είναι κατά βάση αίτιο για την δημιουργία και την διατήρηση αισθημάτων κατωτερότητας . Πρέπει πρώτα να έχει αγαπηθεί κανείς για να μπορέσει να αισθανθεί ότι αξίζει αυτό το συναίσθημα. Αν όμως δεν έχει βιώσει την αγάπη , τότε θεωρεί τον εαυτό του υπαίτιο γι΄αυτό και άρα είναι εκείνος που δεν αξίζει να αγαπηθεί.

Η δημιουργία των συναισθημάτων κατωτερότητας , όμως σχετίζεται και με το γεγονός ότι το παιδί δεν έχει στην ηλικία αυτή την δυναότητα της σύγκρισης . Δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι είναι οι γονείς του αυτοί που δεν μπορούν να αγαπήσουν. Ο κόσμος του είναι ο κόσμος γενικά και θεωρεί πως όπως είναι οι γονείς του είναι προφανώς και όλοι οι γονείς. Όταν διακατέχεσαι από βαθιά αισθήματα κατωτερότητας , είναι δυνατόν να σου δημιουργηθεί η αίσθηση ότι δεν έχεις δικαίωμα στην ζωή και ότι κάτι τέτοιο πρέπει να το έχεις κερδίσει πρώτα , επομένως δε δικαιούσαι να υπάρχεις παρά μόνο όταν ζεις για άλλους.

"Ακόμα και η ύπαρξη μου είναι μια ενοχή” είχε πει μια καταθλιπτική ασθενής με ανάλογες εμπειρίες στην παιδική της ηλικία. Το αίσθημα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επικέντρωση των ενοχών στο πρόσωπο της μητέρας ή και των δύο γονέων πράγμα που συνεπάγεται την εμφάνιση τάσεων επανόρθωσης και αποκατάστασης απέναντι τους. Έτσι καταλήγεις να θυσίασεις την ζωή σου στο βωμό των εγωιστικών απαιτήσεων των γονέων σου και μάλιστα αυτό το θεωρείς αυτονόητο.

Το τελικό αποτελεσμα της επίδρασης της υπερπροστασίας και της αποστέρησης είναι παρόμοιο :και τα δύο οδηγούν στην δημιουργία μιας προσωπικότητας καταθλιπτικής δομής. Το παραχαιδεμένο παιδί κατά κανόνα αρχίζει να φοβάται και να έχει κρίσεις σε μεταγενέστερες εποχές , όταν δηλαδή η ζωή δεν του κάνει τα χατίρια του πλέον, όπως κάποτε η μητέρα του ή όταν δεν βρίσκονται υποκατάστατα της όπως για παράδειγμα ένας γάμος που συντηρεί και στηρίζει ή διάφορα κοινωνικά ιδρύματα και άλλα. Τότε διαπιστώνει πως δεν είναι σε θέση να αντέξει τις απαιτήσεις και την σκληρότητα της ζωής και μπαίνει στην κατάθλιψη ή καταφεύγει στη χρήση της οποιασδήποτε μορφής ναρκωτικών ουσιών προκειμένου να βρει διέξοδο.

Το παιδί που μεγαλώνει με βιώματα αποστέρησης , μαθαίνει να παραιτείται από πολύ νωρίς και εξελίσσεται σ΄ένα ήσυχο , ντροπαλό , μη απαιτητικό παιδί , που ΄΄προσαρμόζεται εύκολα. Γίνεται ένα βολικό παιδί για τους γονείς, οι οποίοι με την σειρά τους δεν αντιλαμβάνονται την κατάθλιψη που κρύβεται πίσω από μια τέτοια συμπεριφορά. Θα συνηθίσει δε τόσο πολύ να υποχωρεί και να μην έχει απαιτήσεις που και μελλοντικά θα προσανατολίζεται προς τους ‘ άλλους και θα προσπαθεί να εκπληρώνει τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις τους. Μιας και σαν άτομο δεν θα έχει πολλά να προβάλει θα γίνει αντικείμενο των άλλων. Επειδή δε, θα του είναι όλο και πιο δύσκολο να εκπληρώνει τις αναπόφευκτες κατά την δική του εκτίμηση απαιτήσεις των άλλων, θα καταλαμβάνεται κατ΄επανάληψη από νέες ενοχές που θα τον οδηγούν όλο και περισσότερο στην κατάθλιψη. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που πολλοί καταθλιπτικοί άνθρωποι αποφεύγουν την επαφή με πολλά άτομα.

______

  ~ Απόσπασμα από το βιβλίο ” Τετραλογία του Φόβου ” του Fritz Riemann

   Πηγή: omada-aerostato.com/

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ

"Ξαφνικά, ήταν ωσάν να κύλησε μια πελώρια πέτρα απ' τα στήθια του λαού μας και να ανάσανε απ' τα τρίσβαθα της ψυχής του: Επιτέλους! Δόξα σοι ο Θεός!" Έτσι ξεκινούσε το χρονογράφημά του στα "ΝΕΑ" ο Δημήτρης Ψαθάς, σαν σήμερα, πριν από 41 χρόνια. Με την εκπνοή ενός αβάσταχτου πόνου, το φτύσιμο μιας πέτρας από την ψυχή. 

Λίγες ώρες προτού οι εφημερίδες κρεμαστούν στα περίπτερα της Ομονοίας, στις 2 το πρωί, ο Καραμανλής είχε πατήσει επί ελληνικού εδάφους ύστερα από επτά χρόνια και τρεις μήνες. Πλήθος κόσμου στο αεροδρόμιο. Αλλά και χιλιάδες ανθρώπων στους δρόμους. Η πτώση της χούντας, οι καθαροί νέοι ορίζοντες που ανοίγονταν, το όνειρο της Δημοκρατίας, όλα σηματοδοτούσαν το ξεκίνημα ενός ονείρου. Μέχρι το μεσημέρι, το πρώτο υπουργικό συμβούλιο είχε ορκιστεί. Μαύρος, Ζολώτας, Ράλλης, Τσάτσος και οι υπόλοιποι, σχετικά μικρό το σχήμα εάν αναλογιστεί κανείς μετέπειτα κυβερνητικούς μηχανισμούς.

Το ίδιο απόγευμα είχαν ανακοινωθεί κιόλας τα πρώτα μέτρα. Λουκέτο στο στρατόπεδο της Γυάρου, απόλυση πολιτικών κρατουμένων, αμνήστευση όλων των πολιτικών αδικημάτων, απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε όσους την είχαν στερηθεί. Ποτέ ξανά στην σύγχρονη ιστορία αυτής της χώρας δεν χώρεσε τόση ελπίδα σε μια μέρα. 

"Πήρε ο λαός μας όλα τούτα τα χρόνια", έγραφε ο Ψαθάς εκείνο το πρωινό, "την πικρή γεύση της βίας κι είδε όλα τα δικαιώματά του να καταπατούνται, τους αντιπροσώπους του να προπηλακίζονται από έναν δικτάτορα, του οποίου η μεγαλομανία ξεπέρασε τα όρια του γελοίου". Και συμπλήρωνε παρακάτω: "Είναι μεγάλο το γεγονός ότι η χώρα μας, ο τόπος, ο λαός μας, που στερήθηκαν από τόσα χρόνια τους φυσικούς τους ηγέτες, τους λαοπρόβλητους πολιτικούς άντρες, τους είδαν να επιστρέφουν πάλι στα πόστα τους, έτοιμους να αναλάβουν στα έμπειρα χέρια τους τις τύχες του τόσο ταλαιπωρημένου και δοκιμασμένου λαού μας, την κρίσιμη τούτη ώρα". 

Το ίδιο απόγευμα είχε φτάσει και ο Θεοδωράκης. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο αεροδρόμιο, είπε: "Βρισκόμουν σε μια αίθουσα μουσικής, δίνοντας συναυλία για μια κοινότητα Μαροκινών, όταν έμαθα το ευχάριστο γεγονός. Ήταν οκτώμισι το βράδυ και η είδηση μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, αλλά ήταν γεγονός. Ένιωσα αφάνταστη ικανοποίηση διότι η χώρα μου θα γινόταν πλέον ελεύθερη". 

Η πέτρα που ξεβράζεται από τα σωθικά. Η λύτρωση. Και η αρχή μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που από την αισιοδοξία και τις ελπίδες του 1974, πέρασε στους ορίζοντες της ευρωπαϊκής λάμψης στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, στον αέρα του σοσιαλισμού το 1981, και αργότερα στις μεγάλες παγίδες τις οποίες αντιμετωπίζουν οι ελεύθερες χώρες που φλερτάρουν διαρκώς με όνειρα πιο μεγάλα από το μπόι τους. Η Ελλάδα δεν ήταν απλά ελεύθερη. Ήταν ένας τόπος εξαναγκασμένος πλέον από τον εαυτό του να ευτυχήσει, να ζήσει το μεγαλείο του, να φτερουγίσει στα αστέρια. Το αν είχε τις βάσεις, τα θεμέλια για να το κάνει, δεν ενδιέφερε κανέναν. Τα πακέτα Ντελόρ κατέφθασαν για να δημιουργήσουν μια επιχειρηματική σάλα από κρινολίνα, την στιγμή που, ιδιοσυγκρασιακά, φορούσαμε ακόμη τρύπιες κάλτσες που τις κρύβαμε μέσα σε πανάκριβα παπούτσια. Οι χρηματοδοτήσεις ΕΣΠΑ, τα κοινοτικά προγράμματα, όλοι ήταν πόροι από έξω, όχι κερδισμένοι, όχι βγαλμένοι με το αίμα μας, αλλά δανεισμένοι. Το 1999, επί Χριστοδουλάκη, το ελληνικό κράτος αποπλήρωσε δάνεια που είχαν συναφθεί εκατό χρόνια πριν, επί Τρικούπη. Μια χίμαιρα. Και κοινωνικά; Άλλη χίμαιρα. Η εποχή του φωτός. Ένας ταμίας τραπέζης γίνεται πρόεδρος του Ολυμπιακού και φέρνει τον Λάγιος Ντέταρι στο λιμάνι του Πειραιά. Η Μελίνα να χαριεντίζεται με την Νίνα Χάγκεν και τους Clash στο Καλλιμάρμαρο. Οκτώ χρόνια μετά το 1974 η μοιχεία παύει να είναι ποινικό αδίκημα και ξεκινάει μια άλλη σαπουνόπερα: η εποχή των διαζυγίων. "Η μοίρα του λαού μας", έγραφε ο Ψαθάς εκείνη την καλοκαιρινή μέρα του '74, σαν σήμερα, "του έταξε να μάχεται πάντα για την λευτεριά κι έρχεται από τα βάθη των καιρών ο αντίλαλος των νικητήριων παιάνων, επάνω στις φτερούγες των αιώνων, σαν ένα μήνυμα τιμής κι ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που το αφουγκράζονται οι επίγονοι και το αναμεταδίδουν από γενιά σε γενιά". Τόσο ωραία λόγια, που διαβάζονται σήμερα κάπως γλυκόπικρα. Η τιμή και η αξιοπρέπεια θα δοκιμάζονταν σκληρά τις επόμενες δεκαετίες. Τα επτά χρόνια της σκλαβιάς θα τα διαδέχονταν σαράντα ένα χρόνια μοναξιάς, άλλοτε περικαλυμμένα από μια διάχυση μεγαλείου, άλλοτε συνυφασμένα με την τραγωδία. 

Η σημερινή εικοστή τετάρτη Ιουλίου μας βρίσκει αμήχανους να βιώνουμε ένα παγερό καλοκαίρι, πρωτοφανούς κοινωνικής δοκιμασίας. Πριν από σαράντα ένα χρόνια γιορτάζαμε. Πριν από 92 χρόνια, πάλι σαν σήμερα, στην Λωζάνη της Ελβετίας υπογραφόταν η Συνθήκη Ειρήνης που τερμάτιζε οριστικά τα ανοιχτά μέτωπα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Πάλι γιορτάζαμε, καθώς η χώρα δεν επανήλθε στα προ του 1920 σύνορα αλλά κράτησε την Δυτική Θράκη. Οι χιλιάδες ξεριζωμένοι πρόσφυγες που αποτέλεσαν την τραγική πτυχή της συμφωνίας τότε με την ανταλλαγή των πληθυσμών, ήταν απλά μια άνω τελεία, ένα υστερόγραφο. Η απόδειξη ότι την πραγματική Ιστορία δεν την γράφουν οι επέτειοι, οι μέρες-σταθμοί, οι υπογεγραμμένες συνθήκες, αλλά ο χρόνος, η μεγάλη μυλόπετρα που θα δικαιώσει ή θα απαξιώσει τους μόχθους, τις θυσίες και την μοίρα των απλών θνητών.
Η εικοστή τετάρτη Ιουλίου αποτελεί μέρα-ορόσημο για την Δημοκρατία, ωστόσο έρχεται σήμερα να υπενθυμίσει και κάτι άλλο: έρχεται να μας υπενθυμίσει όλες τις δεκάδες ευκαιρίες που χάθηκαν στο μεγάλο ελληνικό ταξίδι από την μέρα εκείνη έως τα πρώτα χρόνια του εικοστού πρώτου αιώνα. Ευκαιρίες που σπαταλήθηκαν όχι επειδή δεν υπήρξαμε ονειροπόλοι και οραματιστές. Αλλά επειδή η αντίσταση ενάντια στην βία την εποχή της κακουχίας παρέδωσε την θέση της στον εφησυχασμό την εποχή της ελευθερίας, και με τα χρόνια ο εφησυχασμός έγινε συμβιβασμός, ο συμβιβασμός έγινε εκμαυλισμός, ο εκμαυλισμός έγινε διαφθορά, και πάει λέγοντας. "Οι Έλληνες είναι λαός προικισμένος με πολλές αρετές", ήταν η πρώτη δήλωση του Καραμανλή στο αεροδρόμιο, τα ξημερώματα εκείνης της μέρας. "Με ενότητα, σωφροσύνη και υπομονή θα προχωρήσουμε εμπρός".
Η ενότητα, η σωφροσύνη και η υπομονή ήταν αυτά που μας έλειψαν περισσότερο τα τελευταία σαράντα ένα χρόνια. 

Στέφανος Δάνδολος

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΧΕΔΙΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΞΑΜΗΝΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΜΕ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ

Σχέδιο εθελοντικής κατάταξης γυναικών στο στρατό έχει καταρτίσει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν δύο σκοποί. 

Σύμφωνα με την εφημερίδα Δημοκρατία το σχέδιο του υπουργείου Αμυνας προβλέπει πρόγραμμα πλήρους στρατιωτικής εκπαίδευσης έξι μηνών των γυναικών που επιθυμούν εθελοντικά να καταταχθούν στις Ενοπλες Δυνάμεις. Ακολούθως, θα υπηρετούν σε μονάδες των ακριτικών περιοχών της χώρας.

Στόχος του σχεδίου είναι «κλείσουν» τα κενά που υπάρχουν στην στελέχωση των των μονάδων από τον περιορισμό των προσλήψεων λόγω μνημονίων. και ταυτόχρονα να ανοίξει δρόμος για προσλήψεις στις Ενοπλες Δυνάμεις, καθώς στις ενδιαφερόμενες θα δοθούν κίνητρα για την πρόσληψή τους σε τέτοιες θέσεις. 

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ: ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΟΝ...ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Αντιμέτωπες με μια βαθιά οικονομική κρίση, τουλάχιστον 11.000 ελληνικές εταιρείες έχουν βρει ασφαλές καταφύγιο σε γειτονικές χώρες των Βαλκανίων και ειδικότερα στη Βουλγαρία - το φτωχότερο μέλος της ΕΕ.

Η είδηση δεν είναι νέα, αλλά το EurActiv έδωσε τον λόγο σε αυτούς τους επιχειρηματίες για να γίνουν πιο κατανοητοί οι λόγοι που τους ώθησαν να αφήσουν τα πάτρια εδάφη και να ξενιτευτούν... επιχειρηματικά.

Ο Γιάννης Πολίτης, διευθυντής της ελληνικής εταιρείας ειδών υγιεινής SEPTONA, δημιούργησε το πρώτο εργοστάσιο στο Ρούσε της Βουλγαρίας πριν από 10 χρόνια. Λέει γι' αυτή την κίνηση: «Εδώ υπάρχει σταθερότητα. Δηλαδή, αξιόπιστη φορολογία, κατάλληλη νομοθεσία και θετικό περιβάλλον».

Κατά τη δεκαετία του 2000, περίπου 120 μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις συστάθηκαν επί βουλγαρικού εδάφους και κινούνται σε τομείς όπως το λιανικό εμπόριο, τη μεταλλουργία, τη διανομή καυσίμων, τις κατασκευές και τα ακίνητα.

Από το 2009 και μετά, οπότε και η ελληνική κρίση ενέσκηψε για τα καλά, αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και μικρότερες - ειδικά εκείνες που συναλλάσσονται με την Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Ρωσία -, συνέχισαν να κινούνται εντός των βουλγαρικών ορίων και να επωφελούνται από τους χαμηλότερους φόρους.

Ο Κώστας Μιχαήλ έφυγε από την Αθήνα το 2014 και άνοιξε ένα αρτοποιείο στη Σόφια. Ήδη, κάνει σχέδια για επέκταση των δραστηριοτήτων του. «Δεν νομίζω ότι η κατάσταση στην Ελλάδα θα με επηρεάσει», λέει με χαμόγελο. Ο Παναγιώτης Ντουβός έκανε ανάλογη κίνηση το 2011. «Η Βουλγαρία μου έδωσε την ευκαιρία να επιβιώσω τη στιγμή που στην Ελλάδα τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα». Διατηρεί ντελικατέσεν στο κέντρο της Σόφιας και οι δουλειές του πηγαίνουν πολύ καλά. Εξηγεί: «Είναι σχεδόν αδύνατο να διευθύνεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα. Οι εταιρείες εξαφανίζονται μέσα σε τρεις μήνες επειδή οι φόροι είναι υψηλοί και οι τράπεζες σε πιέζουν». Ο 46χρονος επιχειρηματίας θέλει να ανοίξει καταστήματα στη Βάρνα και στο Μπουργκάς. Ωστόσο, η Ελλάδα ακόμα τον πληγώνει: «Όλοι οι προμηθευτές μου είναι Έλληνες και φοβάμαι ότι μπορεί να μην είναι σε θέση να παράγουν και να συνεχίσουν να προμηθεύουν το κατάστημά μου. Λόγω των capital controls δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χρήματά τους για καύσιμα και μεταφορές».

Το άρθρο αναφέρει πως πολλές επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό έχουν ήδη ανακαλύψει τη Βουλγαρία ως ένα ασφαλές καταφύγιο. Κάτι το οποίο συνέβη πριν από δύο δεκαετίες, αλλά τώρα αποκτάει το χαρακτήρα «κύματος εισόδου».

Ο Κυριάκος Φωτεινός μετέφερε το 1996 την εταιρεία ενδυμάτων του στη Βουλγαρία και δεν το μετάνιωσε βλέποντας τώρα την οικονομική κρίση να έχει γονατίσει το ελληνικό εμπόριο. Βέβαια, οι σχέσεις του με την Ελλάδα διατηρούνται καθώς η εταιρεία του διατηρεί εργοστάσιο κοντά στα Αθήνα, έχει ετήσιο κύκλο εργασιών ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ και εμφανίζει αύξηση 305 λόγω των εξαγωγών.

Η Κράσεν Σοκόλοβα, του Ινστιτούτου Οικονομίας της Αγοράς στη Σόφια, αναλύει το φαινόμενο της επιχειρηματικής μετανάστευσης: «Οι ελληνικές επιχειρήσεις επένδυσαν 4,5-5 δισεκατομμύρια ευρώ τα τελευταία έξι χρόνια στην οικονομία της Βουλγαρίας. Περίπου 50.000-60.000 Έλληνες έχουν ανοίξει λογαριασμούς σε τράπεζες της χώρας κατά την ίδια περίοδο. Ωστόσο, πλέον το παιχνίδι έχει τελειώσει και το τελευταίο διάστημα δεν παρατηρείται μαζική μεταφορά κεφαλαίων προς τη Βουλγαρία».

Η βουλγαρική κεντρική τράπεζα ΒΝΒ διαβεβαίωσε τον προηγούμενο μήνα τους επενδυτές ότι οι τέσσερις τράπεζες ελληνικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία (ελέγχουν το 21% του βουλγαρικού τραπεζικού ενεργητικού), δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας και κεφαλαιακής επάρκειας.

Κι όλα αυτά σε μια χώρα που το 1990 κήρυξε στάση πληρωμών, αμέσως μετά την πτώση του κομμουνισμού, και βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 1996, μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματός της. Εν συνεχεία, επενέβη το ΔΝΤ επέβαλε ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, ενώ το λεβ εξακολουθεί να συνδέεται με το ευρώ. Όλες αυτές οι κινήσεις βοήθησαν τη χώρα να εξέλθει από την κρίση και να γίνει ένα από τους πιο πειθαρχημένα μέλη της ΕΕ από δημοσιονομικής άποψης. Αξίζει να σημειωθεί πως το δημόσιο χρέος της Βουλγαρίας είναι μόλις 28,8% του ΑΕΠ, όταν της Ελλάδας είναι κοντά στο 170%. Από την μεριά του, ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ είναι βέβαιος πως η ελληνική κρίση δεν πρόκειται να πλήξει τη χώρα του.

Πηγή:http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΑ ALL STAR ΑΝΑΝΕΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 98 ΧΡΟΝΙΑ

Πρόκειται για το πιο ιστορικό αθλητικό παπούτσι στην ιστορία.

 Τα All Star ή Chucks -από το όνομα του μπασκετμπολίστα και πωλητή Chuck Taylor- της Converse, με το εμβληματικό design, που λανσαρίστηκαν για πρώτη φορά το 1917, παρέμειναν απαράλλαχτa τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά επί 98 χρόνια και φορέθηκαν από θρύλους του ΝΒΑ, ενώ παράλληλα συνόδευσαν γενιές και γενιές εκφράζοντας πολλά εναλλακτικά lifestyle.



Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Bloomberg, οι ιθύνοντες της Converse, η οποία ανήκει στην Nike από το 2003, αποφάσισαν να εκμοντερνίσουν το εσωτερικό των θρυλικών παπουτσιών, αντικαθιστώντας την κλασσική σόλα από λάστιχο και καραβόπανο με μια καινοτόμο σόλα με ανατομικούς πάτους από ένα ελαφρύ, αφρώδες υλικό ονόματι Lunarlon, το οποίο χρησιμοποιεί η Nike σε διάφορα μοντέλα αθλητικών παπουτσιών. 



Αν και το εξωτερικό τους design δείχνει να μένει απαράλλαχτο, τα Chucks II ή All Star II, όπως είναι το όνομα των ανανεωμένων αθλητικών παπουτσιών, θα έχουν ελάχιστες σχεδιαστικές παρεμβάσεις που στοχέυουν στην άνεση, αλλά και την μείωση της εφίδρωσης, όπως μια πιο παχιά 'γλώσσα' με περισσότερες τρύπες που θα κάνει το πόδι να 'αναπνέει' καλύτερα μέσα στα νέα Chucks. 

Τα νέα μποτάκια All Star θα κυκλοφορήσουν στις 28 Ιουλίου και θα κοστίζουν περίπου 15 δολάρια από το κλασικό μοντέλο, ενώ οι ίδιες αλλαγές θα γίνουν και στη χαμηλή τους εκδοχή. 

  Δείτε το teaser βίντεο των νέων Chucks

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Από σήμερα ενεργοποιούνται οι κάρτες αλληλεγγύης τις οποίες οι δικαιούχοι θα μπορούν να χρησιμοποιούν σε καταστήματα τροφίμων που διαθέτουν μηχανήματα ανάγνωσης τραπεζικών καρτών (POS).

   Η διανομή των καρτών από τα ΚΕΠ σε 145.360 δικαιούχους έχει ξεκινήσει από την Τρίτη. 

  Κάθε άτομο δικαιούται 70 ευρώ ενώ ζευγάρι χωρίς παιδιά 100 ευρώ. Για  κάθε επόμενο προστατευόμενο μέλος προστίθενται άλλα 30 ευρώ μέχρι του ποσού των 220 ευρώ που είναι και το πλαφόν για κάθε οικογένεια.

   Η αν. υπουργός Θεανώ Φωτίου δήλωσε ότι σήμερα θα πιστωθεί στις κάρτες το χρηματικό ποσό της πρώτης δόσης.

   Αν οι δικαιούχοι δεν ξοδέψουν όλο το ποσό μέσα στο μήνα, τότε θα μπορούν να μεταφέρουν το υπόλοιπο της κάρτας τους τον επόμενο μήνα, μαζί με τα νέα πιστωμένα χρήματα.
 Οι κάρτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε καταστήματα που πωλούν τρόφιμα. 

Διαβάστε Περισσότερα

TETRAPODOPHIS AMPLECTUS: ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟ ΦΙΔΙ

Το απολίθωμα ενός αρχαίου προγόνου των σύγχρονων φιδιών ανακάλυψαν επιστήμονες το οποίο είχε τέσσερα μικρά ποδαράκια.
   Είναι το πρώτο τετράποδο φίδι που ανακαλύπτεται και το οποίο ζούσε στη βορειοανατολική Βραζιλία πριν από 113 έως 126 εκατ. χρόνια. Πρόκειται για ένα μεταβατικό ζώο, μεταξύ αρχαίας σαύρας και σύγχρονου φιδιού, αναφέρει το ΑΠΕ. Μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί αρχαία φίδια με δύο πόδια, αλλά όχι με τέσσερα. 
Το περίεργο πλάσμα είχε μήκος σχεδόν 20 εκατοστών και τα άκρα του είχαν μήκος τέσσερα χιλιοστά τα μπροστινά («χέρια») και επτά χιλιοστά τα πίσω. 
Τα τέσσερα πόδια, που είχαν το καθένα πέντε δάχτυλα με μακριά νύχια στις άκρες τους, μάλλον δεν χρησιμοποιούνταν για την κίνηση του ερπετού στο χώμα, αλλά για να κυνηγάει τη λεία του και να σκάβει λαγούμια κάτω από το έδαφος.



Το φίδι με την επιστημονική ελληνο-λατινική ονομασία Tetrapodophis amplectus, δηλαδή «Τετράποδος όφις που αγκάλιαζε» (τα θύματά του ή τη σύντροφό του), δεν φαίνεται να κολυμπούσε, αλλά ζούσε στην ξηρά, πράγμα που ενισχύει την εκδοχή ότι τα φίδια αναπτύχθηκαν στη στεριά και όχι στο νερό.
 Η διαμάχη για την προέλευση των φιδιών είναι μία από τις πιο χρόνιες μεταξύ των παλαιοντολόγων και των βιολόγων.
 Οι βρετανοί και γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοβιολογίας Ντέηβιντ Μάρτιλ του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", δήλωσαν ότι το συγκεκριμένο απολίθωμα φιδιού, με βάση τα ανατομικά χαρακτηριστικά του, σαφώς παραπέμπει σε στεριανό και όχι σε θαλάσσιο οργανισμό.
 Όπως είπε ο Μάρτιλ, «βρήκαμε τον πρόγονο όλων των φιδιών, τον χαμένο κρίκο μεταξύ των τετράποδων σαυρών και των φιδιών», όπως ο Αρχαιοπτέρυξ αποτελεί τον κρίκο μεταξύ δεινοσαύρων και πουλιών. 
Ο βρετανός επιστήμων επεσήμανε ότι το βραζιλιάνικο απολίθωμα βρισκόταν ξεχασμένο σε ένα γερμανικό μουσείο, με την ένδειξη «άγνωστο δείγμα». Παραμένει ασαφές πότε ακριβώς βρέθηκε το απολίθωμα στη Βραζιλία και πώς κατέληξε -πιθανώς παράνομα- στη Γερμανία.
 Η νέα ανακάλυψη περιπλέκει μάλλον τα πράγματα, καθώς φέτος τον Ιανουάριο είχε προηγηθεί η ανακάλυψη του απολιθώματος του αρχαιότερου φιδιού, που ζούσε πριν από περίπου 160 εκατ. χρόνια.
 Έτσι, το τετράποδο φίδι δεν είναι μεν το αρχαιότερο, αλλά σίγουρα -από εξελικτική σκοπιά- είναι ένα από τα σημαντικότερα απολιθώματα που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.
 Όλα τα αρχαία φίδια εκτιμάται ότι ζούσαν στη Γκοντβάνα, την αρχαία υπερ-ήπειρο που κάποτε κάλυπτε το νότιο ημισφαίριο και αποτέλεσε τη νότια «συνιστώσα» της κατοπινής υπερ-ηπείρου Παγγαίας. 
Σήμερα πια τα φίδια έχουν εξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη. 






Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"ΕΝΑ ΠΟΥΛΙ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ..."

Πώς τα παιδάκια γίνονται κακά εξ απαλών ονύχων
 Υποκριτές και άκαρδοι σαν το μπαμπά τους.

 ______ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ_________________ 

Πιστεύω ακράδαντα ότι το παιδάκι που μαθαίνει στο αναγνωστικό ότι ένα άλλο παιδάκι άνοιξε το παράθυρο του σπιτιού του και επέτρεψε σε ένα πουλάκι να μπει και να ξεχειμωνιάσει (λέγοντάς του μάλιστα "Μη φοβάσαι, σε αγαπούμε, μόλις περάσει ο χειμώνας θα φύγης"), όταν μεγαλώσει θα γίνει ένα πολύ κακό παιδάκι.

 Διότι θα έχει διδαχθεί την υποκρισία ως κάτι που υπάρχει. Ως κάτι δεδομένο. Διότι τα παιδάκια σαφώς γνωρίζουν ότι τα πουλιά δεν ξεχειμωνιάζουν σε σαλόνια, οπότε αυτό είναι ένα θλιβερό σχήμα λόγου, όχι και τόσο αθώο όσο φαίνεται -ένα σχήμα λόγου κενό νοήματος και κενό αισθήματος και κενό πράξεως.

 Οι τύποι που μιλούν και γράφουν τέτοια αναγνωστικά, χέστηκαν βεβαίως για τα πουλάκια, χέστηκαν για τα παιδάκια, και τα σαλόνια τους έχουν τάξη μικροαστική.
 Και τα παιδάκια που μεγαλώνουν με τέτοια αναγνωστικά γίνονται οι ελληνάρες που συναντάς, που άλλα λένε κι άλλα κάνουν. Άλλα λαχταράνε κι άλλα υποδύονται.

 Γίνονται Γιάνης και Ζωή και Αλέξης και Βαγγέλης και Σταύρος και λοιποί. Γίνονται πολιτικοί, ή κάτι σαν πολιτικοί.

  Ο βούρκος της γης.







 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η NASA ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ "ΚΕΠΛΕΡ-452Β" - ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΟΜΟΙΟΣ ΜΕ ΤΗ ΓΗ

Η NASA ανακοίνωσε πριν από λίγο αυτό που πολλοί υποψιάζονταν,  ότι δηλαδή ανακάλυψε μέσω των τηλεσκοπίων της ένα πλανήτη που θυμίζει τη Γη, 1.400 έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό του Κύκνου.

   Σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ο πλανήτης Κέπλερ-452b είναι κατά 60% μεγαλύτερος σε διάμετρο από το δικό μας πλανήτη και περιστρέφεται γύρω από ένα άστρο σαν τον Ήλιο στον αστερισμό του Κύκνου. 

   Σε αυτό το «νέο κόσμο» φαίνεται ότι θα μπορούσε να υπάρξει ζωή αφού δεν είναι ούτε πολύ ζεστός, ούτε πολύ κρύος. Η μάζα και η σύνθεσή του δεν έχουν δεν έχουν ακόμη καθοριστεί, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει μια καλή πιθανότητα ο Κέπλερ-452b να είναι κατασκευασμένος από πέτρα. 



Ο επιστήμονας της ΝΑΣΑ, Jon Jenkins δήλωσε σύμφωνα με το SkyNews: "Μπορούμε να σκεφτούμε τον πλανήτη αυτόν ως ένα παλαιότερο, μεγαλύτερο ξάδελφό της Γης που μας παρέχει την ευκαιρία να κατανοήσουμε και να στοχαστούμε για το πώς θα εξελισσόταν το γήινο περιβάλλον».

     «Προκαλεί δέος το γεγονός ότι αυτός ο πλανήτης έχει περάσει έξι δισεκατομμύρια χρόνια στην ζώνη του άστρου του, περισσότερο από τη Γη», είπε ο Τζένκινς που τόνισε ότι είναι πιθανόν να υπάρχουν όλα τα συστατικά και οι προϋποθέσεις για τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη." Η αποστολή Kepler ξεκίνησε το 2009 με αντικείμενο την αναζήτηση πλανητών παρόμοιων με τη Γη, έξω από το ηλιακό μας σύστημα.

Διαβάστε Περισσότερα

"COME OUT AND PLAY" : ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ERASMUS+

Υλοποίηση Προγράμματος Ανταλλαγής Νέων “Come Out & Play!”, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus+

Το Δίκτυο Νέων Ελλάδας (Youthnet Hellas), σε συνεργασία με την Κίνηση Νέων Έδεσσας, πρόκειται να υλοποιήσει Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Δια Βίου Μάθησης (Erasmus+) στην Έδεσσα στο χρονικό διάστημα 29.07-05.08 του 2015.

Στο Πρόγραμμα θα συμμετάσχουν 38 Νέοι από 7 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλία, Ρουμανία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Ελλάδα), με αντικείμενο ενασχόλησης τον εθισμό στο διαδίκτυο και τους υγιεινούς τρόπους διαβίωσης και συμπεριφοράς.

Το πρόγραμμα έχει ως κύριο σκοπό να υποδείξει τη σημασία των υπαίθριων δραστηριοτήτων και παιχνιδιών ως μέσο καταπολέμησης του εθισμού των νέων στο διαδίκτυο και του φαινόμενου της “videophilia”. Αυτό θα επιτευχθεί με έναν πολύ διασκεδαστικό, συμμετοχικό και μαθησιακό τρόπο.

Η υλοποίηση του σχεδίου θα βασιστεί στα «παιχνίδια δρόμου» (street games) που παίζονται ή παίζονταν σε κάθε χώρα, συχνά από τις παλαιότερες γενιές. Οι συμμετέχοντες νέοι από κάθε χώρα θα αφήσουν τους υπολογιστές και τα κινητά στην άκρη και θα βγουν έξω (στην περιοχή των Καταρρακτών) για να παίξουν με τους υπόλοιπους και με άτομα της τοπικής κοινωνίας.

Θα παρουσιάσουν τα υπαίθρια παιχνίδια που παίζονται σε κάθε χώρα, θα δοκιμάσουν να τα παίξουν με τους υπολοίπους, θα συνεργαστούν μεταξύ τους, θα αθληθούν και θα ψυχαγωγηθούν.

Μετά τα παιχνίδια θα ακολουθούν συζητήσεις και εργαστήρια, κατά τα οποία θα αποτυπώνονται οι εντυπώσεις από την εμπειρία των υπαίθριων δραστηριοτήτων, θα εξετάζονται τα θέματα του εθισμού στο διαδίκτυο και στους υπολογιστές και θα αναλύεται η σημασία των υγιεινών τρόπων διαβίωσης και συμπεριφοράς.

Όλες οι δραστηριότητες και τα εργαστήρια θα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της μη τυπικής και άτυπης μάθησης.

Μερικοί σημαντικοί στόχοι του προγράμματος είναι οι εξής:

• Ενθάρρυνση υπαίθριων δραστηριοτήτων ως μέσο προώθησης υγιών συμπεριφορών και τρόπων ζωής και ως μέσο ενίσχυσης της ψυχικής, πνευματικής και σωματικής υγείας των νέων.

• Η διαπολιτισμική μάθηση και η εξερεύνηση στοιχείων της κουλτούρας και της πολιτισμικής ταυτότητας των συμμετεχόντων και κατ’ επέκταση των χωρών τους μέσω των παιχνιδιών δρόμου του χθες και του σήμερα.

• Η διαγενεακή προσέγγιση των νέων με τους μεγαλύτερους σε ηλικία.

• Η καλλιέργεια κοινωνικών, ατομικών, ομαδικών δεξιοτήτων και η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης των συμμετεχόντων.

• Η ένταξη και η ενεργητική συμμετοχή ατόμων με μειωμένες ευκαιρίες στο πρόγραμμα.

• Η ευαισθητοποίηση και η απόκτηση γνώσης για τις παρενέργειες των μοντέρνων τεχνολογικών μέσων, τους κινδύνους που κρύβει η υπερβολική ενασχόληση με το διαδίκτυο και για το φαινόμενο της “videophilia”.

• H δημιουργία εγχειριδίου (με κατάλογο παιχνιδιών και αναλυτικές οδηγίες) και DVD/ηλεκτρονικού υλικού με όλα τα παιχνίδια δρόμου των διαφορετικών χωρών των συμμετεχόντων.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν την πορεία του project (με διαρκείς αναρτήσεις και άμεση ενημέρωση) μέσα από την ειδική ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί (http://come-out-and-play-2015.blogspot.gr/) και την επίσημη ιστοσελίδα του Δικτύου Νέων Ελλάδας (www.youthnet.gr).

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΗΦΑΚΗΣ: ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΛΑ

Γιάννης  Σηφάκης:  Η κυβέρνηση ενισχύει  την αστυνομική δύναμη στην Πέλλα με τις μεταθέσεις  9 αστυνομικών που ήδη εγκρίθηκαν και την υπόσχεση ουσιαστικής ενίσχυσης και στις μεταθέσεις του Οκτωβρίου 

Μετά από συντονισμένες ενέργειες των εκπροσώπων των αστυνομικών Πέλλας που υποστηρίχθηκαν από τον βουλευτή  η κυβέρνηση αποφάσισε την ουσιαστική ενίσχυση της  αστυνομικής δύναμης  Πέλλας με την μετάθεση 9 αστυνομικών και με την υπόσχεση περαιτέρω ενίσχυσης στις μεταθέσεις του Οκτωβρίου.

Η ανάγκη ενίσχυσης της αστυνομικής δύναμης  είναι προφανής εκ του γεγονότος ότι η αναλογία αστυνομικών προς κατοίκους στην Πέλλα είναι 1:500, ενώ στους γειτονικούς Νομούς είναι το πολύ 1:120 με δυσμενές αποτέλεσμα στην αίσθηση μειωμένου αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες της Πέλλας.

Το αποτέλεσμα αυτό είναι προφανές ότι αποτελεί και δικαίωση των προσπαθειών της Διοίκησης της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πέλλας και του συντοπίτη μας Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Κεντρικής Μακεδονίας Υποστράτηγου Κου Μπαντουβάκη Νικόλαου.     

Διαβάστε Περισσότερα