Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

ΑΠΟΔΕΚΤΗ Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗ ΓΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ.


ΑΠΟΔΕΚΤΗ Η  ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗ
Επανένωση οικογενειών δημοσίων υπαλλήλων που υπηρετούν σε διαφορετικές παραμεθόριες περιοχές

Αποδεκτή έγινε η τροπολογία του Γιώργου Καρασμάνη, την οποία είχαν προσυπογράψει άλλοι οκτώ συνάδελφοί του, όλοι προερχόμενοι από παραμεθόριες ή προβληματικές περιοχές, με πρόταση να δοθεί η δυνατότητα επανένωσης σε οικογένειες δημοσίων υπαλλήλων που υπηρετούν σε παραμεθόριες ή προβληματικές περιοχές. Οικογένειες  οι οποίες ¨έχουν κοπεί στα δύο¨ καθώς οι σύζυγοι υπηρετούν σε διαφορετικές καθένας παραμεθόριες ή προβληματικές περιοχές, σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων ο ένας από τον άλλο.
Αφορά τους υπαλλήλους που διορίστηκαν με την εντοπιότητα και μοριοδότηση σε δηµόσια υπηρεσία ή σε ΟΤΑ Α’ ή Β’ βαθµού ή σε νοµικό πρόσωπο δηµοσίου δικαίου, με τη δέσμευση ότι θα υπηρετήσουν επί μία δεκαετία χωρίς δικαίωμα μετάταξης.
Με την τροπολογία, καταγράφονταν τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί το να εξαναγκάζεται μια οικογένεια να ζει ¨σκόρπια¨ επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που υπάρχουν ή προκύπτουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Και προτείνονταν, η δεκαετής υποχρεωτική  υπηρεσία στην περιοχή διορισμού χωρίς δικαίωμα μετάταξης να περιοριστεί στο μισό. Δηλαδή στα πέντε χρόνια, μετά την παρέλευση των οποίων ο ή η υπάλληλος θα μπορεί να ζητήσει μετάταξη και βέβαια μόνον για την περιοχή στην οποία υπηρετεί ο ή η σύζυγος, για λόγους συνυπηρέτησης.
Με την αποδοχή της τροπολογίας  δίνεται η καλύτερη δυνατή λύση σε ένα τεράστιο ανθρώπινο αλλά και ευρύτερα κοινωνικό πρόβλημα. Λύση από την οποία επωφελούνται και οι συντοπίτες μας δημόσιοι υπάλληλοι αυτής της κατηγορίας, καθώς ο Νομός μας, με επίμονες και μακρόχρονες προσπάθειες του Γιώργου Καρασμάνη, έχει χαρακτηριστεί από το 2007 ως παραμεθόριος και προβληματικός στο σύνολό του.
·       Αποδεκτή έγινε ακόμη μία τροπολογία που είχαν καταθέσει άλλοι Βουλευτές και την οποία ο Γιώργος Καρασμάνης υποστήριξε ενθέρμως και αφορά γυναίκες που υπηρετούν στο Δημόσιο. Οι Βουλευτές ζητούσαν να προστατευθεί ο θεσμός της οικογένειας και η μητρότητα (όπως άλλωστε ορίζει το Σύνταγμά μας, καθώς επίσης και πλήθος εθνικών και κοινοτικών διατάξεων και αποφάσεων) για την εργαζόμενη έγκυο και μητέρα. Να προστατευθεί δηλαδή από την απόλυση ή τη διαθεσιμότητα, η γυναίκα που είναι έγκυος, ή διανύει το 18μηνο από τον τοκετό.
Με την αποδοχή της τροπολογίας δίνεται η πρέπουσα λύση σε ένα επίσης μείζον ανθρώπινο και κοινωνικό ζήτημα. Μάλιστα ο Γιώργος Καρασμάνης, ζήτησε η αποδοχή της τροπολογίας να έχει αναδρομική ισχύ, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία σε βάρος γυναικών που βγήκαν ήδη σε διαθεσιμότητα κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης, λοχείας ή ανατροφής μικρών παιδιών. Έλαβε δε τη διαβεβαίωση του Υπουργού ότι θα επανεξετάσει το θέμα, το οποίο και θα επαναφέρει στη Βουλή με το πρώτο προς συζήτηση Νομοσχέδιο.


Από το Πολιτικό Γραφείο                                                                                  13/03/2014

ΠΟΣΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΖΥΓΙΖΕΙ Ο ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ ΑΕΡΑΣ;

Magnify Image
Ο Σάκης Ρουβάς, η «φρυγανίτσα» και τα μακαρόνια με κιμά 

TOY ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΚΟΥΜΗ 

Όλο «Θα σε φάω» και «Θα σε φάω» ψιθυρίζουν με νόημα τα ζευγάρια μεταξύ τους εδώ και λίγες μέρες. Και ανοίγουν το στόμα σαν κροκόδειλοι για να δώσουν επικίνδυνα φιλιά από τότε που ο Σάκης Ρουβάς έκανε εξομολόγηση σε μια «νόστιμη πολύ ξεροψημένη φρυγανίτσα», κάνοντας ένα στιγμιαίο σουξέ μετά από καιρό και αφήνοντας ταυτόχρονα ολόκληρη την Ελλάδα μαλάκα με το θράσος του να τραγουδάει τέτοια ελαφριά πράγματα, από αυτά που οι περισσότεροι -οπισθοδρομικοί στο μάρκετινγκ- συνάδελφοί του θα απέρριπταν οι φτωχοί (κυριολεκτικά) μετά βδελυγμίας και ξινίλας.
   Κάποιοι χωρίς χιούμορ, έτσι σκέτοι και άσχημοι όπως είναι (υποπτεύομαι), του επιτέθηκαν αστραπιαία, όπως οι κόμπρες, γιατί προφανώς και είναι εύκολος στόχος ένας καλοχτενισμένος σταρ στα σαράντα του, που τραγουδάει και χορεύει, λουσμένος στα δυνατά φώτα μιας ακριβής παραγωγής τύπου Glee, «δεν θα σου αφήσω ούτε ένα ψιχουλάκι» κι όλα αυτά με μπλαζέ ύφος και rat-pack styling αλά Φρανκ Σινάτρα. 

)

Όμως, το βρίσκω πραγματικά υποκριτικό και αναίτια βαρύ σαν το τσιμέντο να κρίνεις έτσι, αυστηρά λες και πρόκειται για τις άριες μιας μέτζο σοπράνο, τα διαφημιστικά στιχάκια ενός ανέκαθεν ειλικρινή στις προθέσεις pop star, ο οποίος ποτέ δεν καμώθηκε ούτε την Κάλλας (στα υψηλά) ούτε και τον Καζαντζίδη (στα χαμηλά).
   Ο Σάκης Ρουβάς, που αν θυμάσαι κατάλαβε από τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι τη σημασία που έχει το γεμάτο στομάχι για τον έρωτα, τραγούδησε το «θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φας» πριν σχεδόν είκοσι χρόνια. Και ακόμη και σήμερα, με αυτό το ελαφρύ σαν φρυγανίτσα, αλλά ταυτόχρονα τόσο ακομπλεξάριστα fun τραγούδι, σείονται οι τοίχοι στα live του και χοροπηδάνε οργασμικά οι ώριμες πια Ρουβίτσες να πιάσουν το ταβάνι από έκσταση. Κανένα άλλο δεν τις αγγίζει, βλέπεις, εκεί κάτω από το στήθος και πάνω από τον αφαλό όπου εδρεύουν ο πόθος μαζί και οι καούρες.
   Τότε παλιά, που ο Σάκης ήταν μικρός και δεν ήξερε τι έκανε, οι μεγάλες επιτυχίες με τους διπλής ανάγνωσης στίχους, όπως το προκλητικό «Πάρ’ τα», συνέβαιναν ερήμην του, ενώ σήμερα, που έχει αποδείξει σε εχθρούς και φίλους την επίγνωση με την οποία σχεδιάζει αυτός και το team του κάθε τους κίνηση, είναι σίγουρο ότι είχε από πριν μετρήσει με πολύπλοκα εργαλεία της στατιστικής τόσο τον χαμό που ξέσπασε με την ατάκα «Θα σε φάω» στα social media (στο twitter «έτρωγαν» ο ένας τον άλλον δευτερόλεπτα μετά την πρώτη προβολή του σποτ), όσο και τις επιπτώσεις όλης αυτής της καμπάνιας στο αειθαλές image του, που (πρέπει πάση θυσία να...) παραμένει σταθερά και αναλλοίωτα άτρωτο.
   Και είναι να αναρωτιέσαι πως γίνεται άλλοι να καταστρέφονται έτσι απλά επειδή κλείνουν τα ματοτσίνορα με λάθος ρυθμό, κι αυτός που έχει βάλει φούστα Valentino, έχει λιθοβοληθεί στην Πράσινη Γραμμή κι έχει γίνει κακόγουστο εξώφυλλο στο Nitro, γυμνός με έναν φλεγόμενο δυναμίτη στα παπάρια, να την έχει γλιτώσει τόσα χρόνια δίχως εμφανείς αμυχές και μώλωπες να του σκιάζουν την πουληστερή για τους διαφημιστές τελειότητα.    Είναι θυμίζω αυτό το μαγικό πράγμα που συμβαίνει με τους σταρ. Σαν τη Miley Cyrus, που όσο περισσότερο βγάζει τη γλώσσα, τόσο περισσότερο, αντί να αηδιάζουμε, θέλουμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο στο instagram. Σαν τη Lana del Rey που φόρεσε με το ζόρι πέρυσι ξανά τα καυτά τζιν σορτσάκια σε εκατομμύρια κορίτσια σε όλον τον κόσμο. Ή ακόμη και σαν τη Νατάσα Μποφίλιου που απενεχοποίησε το πλατινέ μαλλί και το κόκκινο κραγιόν και τώρα, αν πας κάπου κουλτουριάρικα, είναι πιο φωτεινά τα κεφάλια -όχι εκείνο το κατσαρό καρέ σε πεθαμενατζίδικο κορακί που βασίλευε για χρόνια στο έντεχνο κοινό.
   Και πάνω απ’ όλους είναι ο Σάκης, ένα δοχείο που κάθε φορά μοσχοβολά σαν ό,τι τον γεμίζουνε, πάνω από τον οποίο το φωτοστέφανο του συμπαθούς και καλού παιδιού διαγράφει έναν τέλειο κύκλο (χωρίς καθόλου αιχμηρές γωνίες) και που με έκανε, το παραδέχομαι, αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια να αλλάξω υποσυνείδητα τις στάνταρ διαδρομές μου ανάμεσα στα ράφια του σούπερ μάρκετ.
   Όπως τώρα... Όχι για να βρω μια οποιαδήποτε, αλλά την πιο «νόστιμη πολύ ξεροψημένη φρυγανίτσα».
 Αν δεν είχα ευαίσθητα δόντια, θα σε έτρωγα. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΟΥ ΣΕΞ: ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΕΞ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.

To κουτί του σεξ

Το sex box είναι ένα αγγλικό ριάλιτι που μεταδόθηκε τον Οκτώβριο του 2013 με την εξής ιδέα, η οποία είναι εξωφρενικά απλή (πιο πολύ εξωφρενική, παρά απλή).
 Ζευγάρια όλων των ειδών κάνουν σεξ μέσα σε ένα κουτί, βγαίνουν και όσο είναι «φρέσκες οι εντυπώσεις» συζητούν αυτό που έζησαν με μια επιτροπή που ειδικεύεται στο θέμα «σεξ», με στόχο «να μιλήσουμε για θέματα που είναι ταμπού».
   Βέβαια, είναι κάπως αμφισβητήσιμο το κατά πόσο είναι ταμπού να μιλάει κανείς για το σεξ. Οι συζητήσεις γίνονται παντού, με όλους τους δυνατούς τρόπους, ίσως περισσότερο και από όσο αντέχουμε, πάντα φορτισμένες με αμήχανα γελάκια ή κλινική αποστασιοποίηση.
 Η εκπομπή, παρά την επιτροπή με τα βαρύγδουπα βιογραφικά, δεν ξεφεύγει από αυτό το δίπολο. Η συζήτηση θυμίζει παρέα γνωστών που προσπαθούν να παριστάνουν τους άνετους ενώ κατακλύζονται από αμηχανία. Και το ερώτημα είναι: τι περισσότερο μάθαμε για το θέμα παρακολουθώντας δύο αγνώστους να περιγράφουν τι ακριβώς έκαναν;
   Αν και είναι σχεδόν τόσο βαρετό όσο να σου διηγούνται το όνειρο που είδαν χθες το βράδυ, τώρα πρόκειται να το υιοθετήσει και η αμερικανική τηλεόραση.
 Δείτε το πρώτο επεισόδιο (και μάλλον και το τελευταίο) παρακάτω: 

)




ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΟΥΣ ΕΙΣΤΕ; ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΕΣΤ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ "ΘΕΪΚΗ" ΔΥΝΑΜΗ.

Ποιος από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου είστε; -Κάντε το τεστ και αποκτήστε για

Εχετε σκεφτεί ποτέ θα ήτανε αν ήσασταν για μία ημέρα μόνο θεός; Και αν ναι, ποιος άραγε; Ηρα ή Αθηνά; Απόλλωνας ή Ερμής;
 Αν θέλετε να δείτε την απάντηση κάντε το τεστ που θα σας δείξει με ποιος από τους 12 θεούς του Ολύμπου θα ταίριαζε στον χαρακτήρα σας.

Κάντε το τεστ εδώ


ΠΟΣΑ MEGAPIXELS ΔΙΑΘΕΤΕΙ Ο ΑΙΣΘΗΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΜΑΤΙΟΥ;

Φυσική κάμερα: Πόσα megapixels διαθέτει ο αισθητήρας του ανθρώπινου ματιού; [βίν

Για την αγορά μίας ψηφιακής κάμερας, παίζουν μεγάλο ρόλο τα megapixels της και το πόσο καθαρές και ακριβείς φωτογραφίες μπορεί να τραβήξει. Πόσα, όμως, από αυτά τα pixel βλέπει τελικά το μάτι μας;

Η ομάδα της Vsauce αποφάσισε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, με ένα έξυπνο πειραματικό βίντεο. Τελικά, όπως αποδείχθηκε, η όραση ενός υγιούς ανθρώπινου ματιού ισοδυναμεί με μία κάμερα των 576ΜΡ, ωστόσο, η ανάλυση στο βίντεο είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.




)



ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

ΒΟΡΕΙΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΝΕΟΥΣ.

Χωριό στην Ελλάδα θα φτιάξουν βορειοευρωπαίοι συνταξιούχοι

Βορειοευρωπαίοι συνταξιούχοι θα έρθουν στην Ελλάδα για να φτιάξουν ένα ολόκληρο χωριό, στο οποίο θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν και να συνεργαστούν νέοι άνεργοι από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία.


Όλα αυτά σχεδιάζονται στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας ProWork, η οποία αποτελεί συνεργασία της Intercivil Society, μιας ομάδας νέων επαγγελματιών και φοιτητών, που ονομάζεται ThessaloWiki, της ICLS (Rome) και της ομάδας ProWork Portugal.
Η πρώτη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας ProWork θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη, με την υποστήριξη του Δήμαρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Γραφείου Διασύνδεσης Α.Π.Θ. στο πλαίσιο του προγράμματος της Θεσσαλονίκης Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014.
H πρωτοβουλία ProWork είναι μια συλλογική πρωτοβουλία νέων (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία) για την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων. Αποτελεί μια προσπάθεια σύνδεσης νέων ανέργων από τις χώρες του Νότου και ηλικιωμένων πολιτών του Βορρά μέσα από τη δημιουργία νέων χωριών (ή την αναζωογόνηση εγκαταλειμμένων) όπου ηλικιωμένοι πολίτες από λιγότερο ηλιόλουστες χώρες της Ευρώπης, θα μπορούν να αποσυρθούν μόνιμα ή για ένα διάστημα του χειμώνα.






ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΕΝΑΣ ΤΑΦΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!



Ήμουν μόνος μου σε ένα ξένο τόπο, νύκτα, και όμως ένιωθα οικεία...

Είχα χαθεί μέσα στα ψηλά δέντρα, στους πυκνούς θάμνους, στους ήχους του αγέρα που συνόδευε τα κελαηδίσματα των πουλιών.

Που βρίσκομαι; Που είναι το μονοπάτι; Πως βρέθηκα εδώ; Σαν να υπνοβατούσα τόση ώρα και τώρα ξάφνου ξύπνησα. Ξεκίνησα από την Σκήτη για πάω στο μοναστήρι αλλά… 
Πάντως ακόμα είμαι μέσα στο Περιβόλι της Παναγίας… θάλασσα δεν ακούω, μονοπάτι δεν βλέπω, όμως κάτι μου ψιθυρίζει ότι καλά βαδίζω. Ο ήλιος αρχίζει να κοκκινίζει καθώς θα ανανεώσει το ραντεβού του με τον Άθω σε λίγες ώρες.

Βαδίζω λοιπόν με μία υποφώσκουσα αγωνία μήπως με πιάσει το βράδυ εδώ έξω στην ερημιά. «Υπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι…». Η προσευχή γίνεται όλο και πιο έντονη μιας και συνειδητοποιώ ότι η νύκτα αρχίζει να μου χαμογελά απειλητικά.

Βαδίζω αργά, μιας και τα πόδια μου έχουν κουραστεί. Ευτυχώς έχω λίγο νερό μαζί μου. Ακουμπώ σε μία πέτρα για να ξαποστάσω. Πρέπει όμως να μην χασομερήσω… είμαι μόνος, χαμένος, κουρασμένος… δεν έχω και πολύ χρόνο. Το σώμα μου ζητά ανάπαυση, μα δεν το αφήνω να του περάσει. Είμαι ακόμα ακουμπισμένος στον βράχο και προσπαθώ να βάλω μέσα στην σχολική τσάντα που έχω απ’ όταν ήμουν φοιτητής, το μπουκαλάκι με το πολύτιμο νερό μου, όταν απ’ το πουθενά… όλες μου οι αισθήσεις αρχίζουν να λειτουργούν υπερεντατκά.

Ακίνητος, ένα με την πέτρα που πλέον έγινε στασίδι αποκάλυψης… Ένας μοναχός, μεσήλικας, με μαλλιά λυμένα μέχρι τη μέση, με γένια πυκνά και ατημέλητα, με μάτια σπινθηροβόλα, διασχίζει τον νοητό δρόμο του λίγα μέτρα πιο πέρα. Όχι, δεν είναι όλα «φυσιολογικά».

Ο μοναχός βαδίζει γοργά λέγοντας την ευχή: «Κύριε, ελέησόν με». Λέει την ευχή δυνατά, ζωντανά, σχεδόν τραγουδιστά. Εκεί που έλεγα ότι θα τον χάσω από μπροστά μου ξαφνικά ο μοναχός σταματά. Σταμάτησε για μένα; Δεν ξέρω. Δεν αντιδρώ. Απλά κοιτώ σαστισμένος τα δρώμενα. Ο μοναχός σταματά. Σταματά βίαια και μαζί του σταματά να ανασαίνει και όλη η φύσις γύρω του. Πουλιά δεν ακούγονται, ο άνεμος σιώπασε, ακόμα και ο χρόνος λες και ξεχάστηκε…

Γυρίζει το βλέμμα του με θάρρος προς τα πίσω, τα χείλη του επιτακτικά και αγριεμένα απευθύνονται σε κάποιον που δεν τον βλέπω. Γονατίζει χάμω, με το κεφάλι του να ακουμπά τα τριβόλια και τις πέτρες. Τι συμβαίνει; Κάνω να πλησιάσω, μα κάτι μου λέει ότι είναι κακή ιδέα. Ο μοναχός γονατιστός εκεί περνά μερικά λεπτά, νεκρική σιγή απλώθηκε γύρω μας. Φοβάμαι. Νιώθω πολύ άσχημα, θέλω να φύγω…

Ο μοναχός σηκώνεται, κάνει τον σταυρο του. «Φύγετε απ’ εδώ… δεν έχετε καμία δουλειά εδώ…», είναι τα λόγια του που μου κόβουν την ανάσα. «Μα, σε ποιους απευθύνεται»; σκέφτομαι.

Και τότε, βλέπω… Βλέπω κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Βλέπω ένα μέτρο από τον μοναχό να στέκονται… πολλές σκιές. Μαύρες, αλλοπρόσαλλες, σαν αερικά… η όσφρησή μου γεμίζει με δυσοδία, τα αυτιά μου με απαίσιους ήχους, απόκοσμους, δαιμονικούς. «…ναι, και αυτός είναι μαζί μου τώρα…φύγετε», λέγει ο μοναχός προς τις σκιές δείχνοντας προς το μέρος μου.

Ακολουθούν σπασμωδικές κινήσεις από ετούτα τα πλάσματα που μου έφεραν τόση αναστάτωση, τόση δυσφορία… φεύγουν, χάνονται μέσα στην ερημιά… Χωρίς να χάσει καιρό, ο ρασοφορεμένος άνδρας, μου κάνει νόημα να πλησιάσω. Το σώμα μου έχει παραλύσει. Αρνείται να υπακούσει την προτροπή… «Ελα ευλογημένε, μην φοβάσαι…».

Δειλά, δειλά κάνω προς το μέρος του. Όσο πλησιάζω τόσο γεμίζω ηρεμία, ο φόβος σβήνει… «Θεέ μου, τι άνθρωπος είναι αυτός;» αναρωτιέμαι… Μα πριν προλάβω να ολοκληρώσω την σκέψη μου, μου απαντά: «Ένας ταλαίπωρος είμαι και εγώ, αμαρτωλός που ζητά έλεος…» …μου χαμογελά, το πρόσωπό του φωτεινό, τα μάτια του καθάρια, η μορφή του βιβλική. «Θεέ μου, τι άνθρωπος;»

Κάνω να φιλήσω το χέρι του πριν προλάβει να το τραβήξει, μα δεν τα καταφέρνω. Με κοιτά στα μάτια, και μου λέει: «Έλα ευλογημένε, γιατί θα μας πιάσει η νύκτα, ακολούθα με…».

Μπροστά ο μοναχός ανοίγει τον δρόμο προς τον άγνωστο προορισμό μας. Προσπαθώ να τον προλάβω, κινείται γρήγορα και σταθερά, κινείται σαν να μην περπατά… θαρρείς ότι πετά, ότι δεν κινείται σαν άνθρωπος αλλά σαν άγγελος.

Μετά από μερικά λεπτά, ξεπροβάλει μπροστά μας μια καλύβι. Ξύλινη, μικρή, με έναν μικρό κήπο στο πλάι. «Φτάσαμε…» μου λέγει ο μοναχός. «Σήμερα θα μείνεις εδώ μαζί μου, αύριο θα πάμε στο μοναστήρι, γιατί τώρα δεν προλαβαίνουμε, θα έχουν κλείσει οι πόρτες, εκτός κι αν το μετανιώσεις και δεν θελήσεις να πας…». «Δεν του είπα τίποτα για το μοναστήρι… πως το ήξερες;» αναλογίστηκα. Ανοίγει η πόρτα της καλύβης και εισέρχομαι μέσα. Λες και μπήκα μέσα σε τάφο που γεύτηκε ανάσταση… πόσες πνευματικές καταστάσεις να πραγματώθηκαν σε τούτο τον τόπο…

Οι τοίχοι, γεμάτοι εικόνες. Ένα μικρό τζάκι. Κρεβάτι δεν υπήρχε. Πέντε μικρές καρέκλες, τόσο κοντές που όταν προσπάθησα να καθίσω τα γόνατά μου ακουμπούσαν σχεδόν στο στήθος μου.

Η αγριάδα της νύχτας δέσποζε έξω από την καλύβι, μέσα όμως δέσποζε μια απερίγραπτη γαλήνη. Ο μοναχός με το που μπήκαμε δεν έχασε καιρό, πήγε προς το βάθος που υπήρχε μία υποτυπώδης κουζίνα. Άνοιξε ένα ντουλάπι και έβγαλε από μέσα μερικά παξιμάδια. Τα έβαλε μέσα σε ένα τσίγκινο πιάτο μαζί με ένα ποτήρι νερό και μου τα έφερε. «Να με συγχωρείς, ευλογημένε. Αυτά έχω τώρα… να με συγχωρείς». «Μα, τι λέτε πάτερ… ευχαριστώ πολύ για τον κόπο που κάνατε για εμένα και την βοήθεια που μου προσφέρατε…», πρόλαβα να πω πριν μου κάνει νόημα να μην συνεχίσω.

Ήπια το νερό μονομιάς. Δεν είχα όρεξη. Δεν πεινούσα πλέον, λες και είχα χορτάσει με αυτά που ζούσα. Τα λόγια ήταν ελάχιστα που ανταλλάξαμε εκείνο το βράδυ. Δεν χρειαζόταν να πούμε και πολλά… Έστρωσε χάμω καμιά τρεις κουβέρτες που είχε και μετέτρεψε το χώρο δίπλα στο τζάκι,κάτι σαν κρεβάτι. «Εδώ θα κοιμηθείς ευλογημένε… να με συγχωρείς που δεν έχω κάτι καλύτερο…», είπε. «Εσείς πάτερ;» ρώτησα. «Μην ανησυχείς για εμένα…».

Ήθελα να τον ρωτήσω τόσα πολλά αλλά δίσταζα. Ήθελα να τον ρωτήσω για τις σκιές που μίλησε στο δάσος, για την ζωή του, πως τον λένε, από πού είναι… όμως τίποτα δεν ρώτησα. Τον έβλεπα και μου έφτανε. Γαλήνευα. Ειρήνευα. Χαιρόμουνα.

«Τώρα φεύγω, μην φοβάσαι, εσύ κοιμήσου εδώ, εγώ θα είμαι εδώ γύρω, έχω κάποιες «δουλείες», θα τα πούμε αύριο το πρωί… ξεκουράσου». Δεν πρόλαβα να πω τίποτα. Η πόρτα της καλύβης έκλεισε και έμεινα μόνος μου με τις εικόνες των αγίων και με μία λάμπα λαδιού που έδινε μία γλυκύτητα και ζεστασιά στον χώρο. Ύπνος δεν με έπιανε. Πήγα προς το παράθυρο μήπως δω που πήγε ο μοναχός. Πουθενά. Άνοιξα την πόρτα. Αμέσως ένα δροσερό αεράκι μου πρόσφερε απλόχερα ρίγος σε όλο μου το σώμα. Έμεινα εκεί μερικά λεπτά, άρχισα να κρυώνω. «Μα που πήγε ο μοναχός»;

Έκατσα στο σκαλοπατάκι της εξώπορτας ατενίζοντας τον ουρανό. Είχα ένα μικρό κομποσχοίνι στην τσέπη μου. Το έβγαλα. Άρχισα λέω την ευχή. Το κρύο δυνάμωνε, αλλά το έβαλα πείσμα να μην μπω τόσο εύκολα μέσα. «Εξάλλου, και ο μοναχός κάπου εκεί έξω είναι..», μου έλεγε ο λογισμός μου. Πίσσα. Δεν έβλεπες στα δέκα μέτρα. Το φεγγάρι δεν ήταν ούτε το μισό... σύννεφα κάλυπταν τα αστέρια. Είχα τέτοια ηρεμία μέσα μου που πρώτη φορά είχα νιώσει. Ήμουν μόνος μου σε ένα ξένο τόπο, νύκτα, και όμως ένιωθα οικεία.

Μετά από λίγα λεπτά το σώμα μου με πρόδωσε. Άρχισα να νιώθω καταβεβλημένος… Μπήκα μέσα. Έκανα τον σταυρό μου και ξάπλωσα. Ο ήλιος δεν είχε βγει για τα καλά όταν η ξύλινη πόρτα δέχτηκε ένα διακριτικό κτύπο. «Δι’ ευχών των αγίων… ευλογημένε, ξύπνησες»; Ανασηκώθηκα, πότε πέρασε η νύκτα;

Χωρίς να το καταλάβω άνοιξα την πόρτα. Μπροστά μου είχα τον μοναχό. «Ευλογείτε πάτερ…» είπα με αγουροξυπνημένη φωνή. Εκείνος χαμογέλασε, με σταύρωσε και μου έδωσε ένα μήλο. Πεινούσα. Καθήσαμε έξω από την καλύβα για λίγη ώρα χωρίς να μιλάμε. Εγώ έτρωγα το μήλο μου και χάζευα τον γύρω χώρο. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο.

Ο μοναχός σιωπηλός κινούσε τα χείλη του σε ρυθμούς ψαλμικούς. Όταν τελείωσα το «πρωινό» μου, ο μοναχός με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: «Αδελφέ, η ζωή του ανθρώπου δεν έχει νόημα μακρυά από τον Θεό. Ότι κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή είναι ανώφελο εάν δεν γίνεται προς δόξαν Θεού. Η Παναγία τα οικονόμησε έτσι τα πράγματα ώστε να σε βρώ και να σε φιλοξενήσω για ένα βράδυ στο φτωχικό μου καλυβάκι. Μην ευχαριστείς εμένα, εγώ ένας δούλος είμαι. Τον Θεό να ευχαριστείς που σε αγαπά τόσο πολύ… Όσο αφορά το περιστατικό στο δάσος… ξέχασέ το, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να βλέπεις τον Θεό σε κάθε σου κίνηση, σε κάθε περίσταση και να προσπαθείς να τον ευαρεστείς… μην ρωτάς γιατί… να Τον ευαρεστείς που σε αγαπά, που σε σώζει, που σε κρατά μέσα στην αγκαλιά Του και σε φυλάττει».

Η φωνή του ήρεμη. Σαν να είχε αλλάξει… λες και δεν μιλούσε αυτός, λες και δεν άκουγα με τα αυτιά μου…

Είχα ακούσει πολλούς ομιλητές, πολλά κηρύγματα, πολλούς θεολόγους όμως… εκείνη η φωνή, εκείνα τα λόγια με έκαναν να κλάψω… έκλαιγα από χαρά, έκλαιγα από θαυμασμό, έκλαιγα από κατάνυξη, έκλαιγα μετανοώντας για τα λάθη της ζωή μου… «Έχε πίστη στον Θεό αδελφέ και μη φοβού…» είπε καθώς με έβλεπε να δακρύζω.

Μετά από λίγη ώρα ηρέμησα. Δεν είπα τίποτα. Δεν μου είπε τίποτα. Σηκωθήκαμε για να πάμε στη Δάφνη μιας και αποφάσισα να φύγω… ότι ήταν να πάρω το πήρα από το Όρος.

Μετά από αρκετή ώρα φάνηκε η Δάφνη μπροστά μας. «Εδώ θα σε αφήσω, ο Θεός και η Παναγιά μαζί σου» είπε ο μοναχός που ούτε το όνομά του δεν ήξερα. Έκανα να γυρίσω προς το μέρος του να τον ευχαριστήσω… να ρωτήσω πως τον λένε. Δεν τον βρήκα, είχε φύγει. Εξαφανίστηκε τόσο ξαφνικά όσο ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου.

Μπήκα στο καράβι. Θα γύριζα στον «πολιτισμένο κόσμο».

Το καράβι κόντευε την Ουρανούπολη. Χαμένος μέσα σε όλα αυτά που έζησα την προηγουμένη ημέρα δεν κατάλαβα πότε φτάσαμε. Ο κόσμος άρχισε να κατεβαίνει από το πλοίο το οποίο χόρευε πάνω στην αφρισμένη θάλασσα. Κατέβηκα και εγώ. Πήγα λίγο παράμερα. Τα κύματα χτυπούσαν αλύπητα την προβλήτα. Η αρμύρα γέμιζε την ατμόσφαιρα…

«Χθες χάθηκα...ή μαλλον βρέθηκα...» σκεφτόμουν. Κάθισα εκεί για λίγο. Προσκυνητές ερχόταν και έφευγαν. Ατένιζα προς τον Άθω… προς το Όρος που κρύβει επιμελώς την μεγαλοσύνη του. Προσκυνητές ερχόταν και έφευγαν. Η προβλήτα ήταν η πύλη προς την Αλήθεια, η πύλη προς ένα τάφο που ζει την Ανάσταση. Προσκυνητές ερχόταν και έφευγαν…

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος 





ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

"ΜΠΕΛΑ ΜΑΡΩ": ΛΑΙΚΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΣΑΝΔΡΑ.


Της Κατερίνας Παρτσανάκη, μαθήτριας του Β2
Γυμνασίου Προμάχων.

Παλιότερα το χωριό μου, η Σωσάνδρα, βρισκόταν στα Πλατανάκια και λεγόταν Πρεμπόντιστα.
 Είχε ξεσπάσει όμως μια επιδημία που θανάτωσε μόνο τους άνδρες και τα μικρά αγόρια. Τότε είδαν στον ύπνο τους έναν άγιο και τους είπε πως έπρεπε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν κάπου αλλού. Έτσι πήραν τα λίγα υπάρχοντά τους, αφού έπιασαν κλαδιά από πλατάνια τα κουνούσαν και φώναζαν “σώσε άνδρα’’ και από αυτό πήρε το χωριό μου τη σημερινή ονομασία του.

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στο χωριό, η Μπέλα Μάρω με τους γονείς της. Εκεί έμενε και η Άννα μόνη της.  Ήταν ορφανή. Ο πατέρας της Μπέλα Μάρω την πήρε στο σπίτι τους να ζήσει μαζί τους. Η Άννα κάθε μέρα γινόταν καλύτερη στα μαθήματα και στις δουλειές του σπιτιού. Γι’ αυτό η Μπέλα  Μάρω την ζήλευε πολύ. Όταν κάποια στιγμή τελείωσε το αλεύρι και δεν είχαν να ζυμώσουν ψωμί, η μητριά έστειλε βράδυ την Άννα στο μύλο για να αλέσει αλεύρι. Η Άννα φοβόταν, δεν ήθελε να πάει, όμως τι να κάνει;
 Πήρε το γάιδαρο, τον πετεινό και τη γάτα μαζί της για να της κάνουν παρέα. Όταν έφτασε στο μύλο άναψε φωτιά να ζεσταθεί και έψησε πίτες να φάει.
 Τότε της λένε τα ζωάκια
-"θα μας δώσεις και σε μας να φάμε λίγο;"
-" Μα και βέβαια" είπε η Άννα.
 Όμως όταν νύχτωσε για τα καλά να σου και ο δράκος στην πόρτα. Βαράει μια, βαράει δυο,
 -"άνοιξε μου Άννα της λέει".
 Τότε η Άννα λέει στα ζωάκια:
- "Αχ! Τώρα τι θα κάνω;"
 Τότε της λέει ο πετεινός,
"στείλε τον να σου φέρει ένα κοπάδι πρόβατα".
 Τότε του λέει η Άννα:
- "φέρε μου πρώτα ένα κοπάδι πρόβατα και μετά θα σου ανοίξω".
 Πάει ο δράκος και τα φέρνει.
" Τώρα άνοιξε" της λέει.
-" Αχ! Γάτα μου τι να του πω;"
-" Πες να φέρει δέκα τενεκέδες λίρες".
 Το λέει η Άννα. Ώσπου να φέρει τις λίρες ο δράκος είχε αρχίσει να ξημερώνει και λάλησε ο πετεινός, φοβήθηκε ο δράκος και έφυγε. Γύρισε η Άννα στο σπίτι της με το αλεύρι, τα πρόβατα και τις λίρες.
 Η μητέρα της Μπέλα Μάρω μόλις τα είδε όλα αυτά λέει:
- "γιατί να μην φέρει και η κόρη μου τόσα πρόβατα και τόσες λίρες".
 Φορτώνει το γάιδαρο με τσουβάλια, σιτάρι και στέλνει στον μύλο τη Μπέλα Μάρω. Όμως αυτή όταν κάθισε να φάει δεν έδωσε φαί στα ζωάκια και όταν νύχτωσε πάει ο δράκος και χτυπά την πόρτα. -"Μπέλα Μάρω άνοιξε".
"- Αχ! ζωάκια τώρα τι θα κάνω;"
-" Αφού δεν μας έδωσες φαί, τώρα εμείς δεν σε βοηθάμε "
αλευρόμυλοςκαι δίνει μια στην πόρτα ο δράκος και τη σπάει και τρώει τη Μπέλα Μάρω.
 Το πρωί είδαν οι γονείς της ότι αργεί και πήγαν στο μύλο να την ψάξουν. Αλλά δεν τη βρήκαν πουθενά.

Από τότε λένε ότι η σκιά της Μπέλα Μάρω περιπλανιέται στον παλιό μύλο. Οι παραδόσεις αυτές στηρίζονται σε αφήγηση της γιαγιάς μου, που είναι κάτοικος της Σωσάνδρας.



ΠΗΓΗ...http://schoolpress.sch.gr/

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Μια μέρα, περπατώντας στο δρόμο, ένας μεγάλος πολιτικός αρχηγός κόμματος τραυματίστηκε από ένα φορτηγό και πέθανε.

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ "ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ" ΣΕ ΦΙΛΕΤΟ.

ΒΙΝΤΕΟ - Αποκάλυψη: Η άγνωστη ουσία που μετατρέπει τα «σκουπίδια» σε φιλέτο

Κατά καιρούς αποκαλύπτονται από τα μέσα μαζική ενημέρωσης, «έξυπνες» τεχνικές που χρησιμοποιεί η βιομηχανία τροφίμων για να «βελτιώσει» τα περιθώρια κέρδους της, συχνά εις βάρος της ποιότητας των τελικών προϊόντων.


Ενα ενδιαφέρον βίντεο, απόσπασμα από τηλεοπτικό ρεπορτάζ αμερικανικού τηλεοπτικού σταθμού περιγράφει μια διαδεδομένη τεχνική επεξεργασίας κρεάτων, κατά την οποία, «ρετάλια» κρεάτων ενώνονται μεταξύ τους, για να πωληθούν σαν πολύ ακριβότερα μέρη του ζώου, όπως για παράδειγμα σαν μοσχαρίσια φιλέτα.

H τρανσγλουταμινάση είναι ένα ένζυμο που στους τεχνολόγους τροφίμων είναι γνωστή σαν «κόλλα κρέατος» και παράγεται από την καλλιέργεια βακτηριδίων ή από το αίμα αγελάδων και χοίρων. Όπως θα δείτε και στο βίντεο, είναι εύκολο -με την χρήση του ενζύμου- υπολείμματα κρεάτων να μετατραπούν σε ενιαία μάζα κρέατος.

Οι τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ακριβά φιλέτα από μοσχαρίσιο, χοιρινό κρέας ενώ φαίνεται ότι πολλά φιλέτα κοτόπουλου αρνιού ή παρασκευάσματα θαλασσινών και ψαριών, έχουν «κατασκευαστεί» με την βοήθεια παρόμοιων ουσιών.

Η χρήση αυτών των πρώτων υλών έχει δύο συνέπειες.

Κατ αρχήν δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ επαγγελματιών, που πουλούν ωμά ή μαγειρεμένα, τέτοιου είδους κρέατα, χωρίς να διευκρινίζουν ότι περιέχεται η συγκεκριμένη ουσία στις πρώτες ύλες τους.

Ο καταναλωτής συγκρίνει τις τιμές θεωρώντας ότι αντιπροσωπεύουν την ίδια ποιότητα, και συνήθως αγοράζει το φθηνότερο κρέας, τιμωρώντας τον τίμιο επαγγελματία.

Αν ο κρεοπώλης μας είχε ενημερώσει ότι η κόλλα είναι παράγωγο του αίματος των ζώων, μάλλον θα αποφεύγαμε να την καταναλώσουμε συνειδητά, πόσο μάλλον όταν ουσιαστικά «μεταμφιέζει» το κρέας σε κάτι που δεν είναι.

Δυστυχώς η νομοθεσία δεν είναι τόσο αυστηρή ώστε να υποχρεώνεται το σούπερ μάρκετ ή το εστιατόριο να πληροφορεί τον καταναλωτή για τις ξένες ουσίες που χρησιμοποιούνται, με αποτέλεσμα εύκολα να παρασυρόμαστε από ασυνείδητους «επαγγελματίες» και να αγοράζουμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες πιστεύοντας ότι πετύχαμε καλή τιμή.

Το δεύτερο πρόβλημα που πιθανότατα δημιουργείται έχει σχέση με την υγεία μας. Είναι προφανές ότι η τρανσγλουταμινάση δεν βελτιώνει την διατροφική αξία του κρέατος και πιθανότατα μακροπρόθεσμα να αποδειχθεί ότι έχει δυσάρεστες επιπτώσεις στον οργανισμό μας

Αυτό που γνωρίζουμε από επίσημα χείλη είναι ότι τα κρέατα που δημιουργούνται με τέτοιες τεχνικές, πρέπει να μαγειρευτούν με συγκεκριμένο τρόπο αλλιώς κινδυνεύουμε από μικρόβια που μπορούν να στοιχίσουν ακόμη και την ζωή μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το e-coli και η σαλμονέλα, δεν σκοτώνονται όταν τα «συγκολλημένα» φιλέτα καταναλωθούν ελαφρώς ψημένα, κάτι που συνηθίζεται από τους καλοφαγάδες.

Αν λοιπόν άτομα με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα, παιδιά, ηλικιωμένοι ή έγκυες νοσήσουν από τα παραπάνω, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για την υγεία τους.

Μέχρι λοιπόν η νομοθεσία να αλλάξει και να γνωρίζουμε τι πραγματικά τρώμε, καλό θα ήταν να μην εμπιστευόμαστε τις προκλητικές προσφορές ή τις ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στα τρόφιμα, γιατί ίσως κρύβουν παγίδες για την υγεία μας και βέβαια αν δεν είμαστε σίγουροι ότι το φιλέτο δεν είναι «Φρανκενστάιν» καλό είναι να το προτιμούμε καλοψημένο.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:
)





ΠΗΓΗ:
toxwni.gr


Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΜΜΕ.(animation).

Animation: Η σιωπή των Τουρκικών ΜΜΕ
Παρακολουθήστε ένα animation που παρουσίασε ο Guardian για την σιωπή των κατεστημένων ΜΜΕ της Τουρκίας σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στην πλατεία Γκεζί.

)

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΛΛΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ-ΠΟΤΩΝ DETROP.


Δυναμική παρουσία της Π.Ε. Πέλλας στη Διεθνή Έκθεση Τροφίμων & Ποτών Detrop 

Αντιπεριφερειάρχης Θεόδωρος Θεοδωρίδης:
«Η Πέλλα για άλλη μια φορά πρωταγωνιστεί στις δράσεις προβολής των ποιοτικών προϊόντων του τόπου μας»

Στην 23η Διεθνή Έκθεση Τροφίμων και Ποτών «Detrop Boutique Show Athens 2014» που θα διεξαχθεί στο συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο Helexpo Maroussi στην Αθήνα, από τις 14 έως τις 16 Μαρτίου θα συμμετέχει η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, στο ενιαίο εκθεσιακό περίπτερο της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Η δυναμική συμμετοχή της Π.Ε. Πέλλας στην έκθεση Detrop ενισχύεται από την παρουσία δεκαοκτώ (18) επιχειρήσεων της περιοχής μας στο σύνολο εξήντα πέντε (65) από όλη την Π.Κ.Μ. Στην έκθεση, η οποία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες σε παγκόσμιο επίπεδο συγκεντρώνονται όλοι οι κορυφαίοι επαγγελματίες του χώρου των τροφίμων και των ποτών όπως σεφ και γευσιγνώστες. Στο περίπτερο της Π.Ε. Πέλλας πρόκειται να παρουσιαστούν τοπικά αγροτικά προϊόντα και εκλεκτά κρασιά της περιοχής μας που θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Παράλληλα θα διανεμηθεί και έντυπο ενημερωτικό υλικό για τις επιχειρήσεις και τους στόχους της Π.Ε. Πέλλας στον τομέα της αγροτικής οικονομίας.

Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας και Αναπτυξιακού Προγραμματισμού – Σχεδιασμού της Π.Κ.Μ. κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης δήλωσε σχετικά με τη συμμετοχή της Π.Ε. Πέλλας στην έκθεση Detrop: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τις επιχειρήσεις της Πέλλας που συμμετέχουν στην έκθεση προσφέροντας τα προϊόντα τους. Η στήριξη της προσπάθειας της Π.Ε. Πέλλας για την επανεκκίνηση της τοπικής και περιφερειακής, πραγματικής οικονομίας με βασικό πυλώνα τον αγροτικό τομέα αποδεικνύει ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός που υλοποιούμε με τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολο Τζιτζικώστα για την ανάπτυξη, έχει αποτέλεσμα. Η ανταγωνιστικότητα του βασικού τομέα της οικονομίας μας και η εξωστρέφεια είναι η απάντηση στην κρίση. Μαζί με την υλοποίηση του Προγράμματος Τουριστικής Προβολής της Π.Κ.Μ. και τις δράσεις Πολιτισμού μέσω κοινοτικών πρωτοβουλιών όπως το LEADER δημιουργούμε όλες τις απαραίτητες συνθήκες για βελτίωση της ποιότητας ζωής στην Πέλλα και την Κεντρική Μακεδονία».

Εν κατακλείδι να αναφέρουμε ότι η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας εκπροσωπείται στην έκθεση Detrop από την κα. Κατερίνα Καλαϊτζίδου, Γεωπόνο ΤΕ και την κα. Δέσποινα Σεραφείμ, Γεωπόνο ΠΕ, στελέχη της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Π.Ε. Πέλλας. 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας γνωστοποιούμε  ότι η οργανωτική επιτροπή θα συνεδριάσει σήμερα Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014 και ώρα 19:00 στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου με μοναδικό θέμα την έναρξη συζήτησης και  εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής στην εθελοντική οργανωτική επιτροπή του  9ου Καρατζοβίτικου καρναβαλιού 2015.

Σας καλούμε λοιπόν όλους μα όλους να έρθετε και να καταθέσετε τις απόψεις σας, τις ιδέες σας, τις τυχόν παρατηρήσεις ή και πιθανά "φάουλ" που έγιναν, αλλά πάντα με μοναδικό στόχο την καλύτερη επόμενη διοργάνωση και μόνον αυτόν.




Η Οργανωτική Επιτροπή Αλμωπίας

Η ΟΜΑΔΑ FB ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.




Μέλη της διαδικτυακής ομάδας των Προμάχων, επισκέφτηκαν το Γυμνάσιο του χωριού και παρέδωσαν στον γυμνασιάρχη κύριο Πασόη Ευστάθιο τα δυο tablets, που αποκτήθηκαν από την πρόσφατη  δράση της, για να χαριστούν σε δυο αριστούχους μαθητές της Τρίτης τάξης 
Ο κύριος Πασόης ευχαρίστησε την ομάδα για την ευχάριστη και γενναιόδωρη αυτή κίνηση και ευχήθηκε καλές επιτυχίες στο μέλλον.
Από την πλευρά τους τα μέλη της ομάδας τόνισαν την συνοχή της κοινωνίας του χωριού και την μεγάλη συμμετοχή, ανταπόκριση και βοήθεια, που παρέχουν τα μέλη της σε τέτοιες εκδηλώσεις και υποσχέθηκαν πολλές παρόμοιες ενέργειες στο άμεσο μέλλον.
Να θυμίσουμε ότι η όλη δράση της δυναμικής  ομάδας πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα και υποστήριξη της εταιρείας υπολογιστών cybertech, το "Πράσινο περίπτερο" και είχε χορηγό επικοινωνίας τα "Προμαχιώτικα νέα".



ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ Ο ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΣ ΠΕΛΛΑΣ.



Μετά από μια ψηφοφορία θρίλερ, όπου διαδραματίστηκαν πολλές παρτίδες σκάκι, και πολλές διαπραγματεύσεις στο παρασκήνιο, ο Αστέριος Αντωνίου ανακηρύχτηκε νέος πρόεδρος της ΕΠΣ ΠΕΛΛΑΣ με ψήφους 42, έναντι 40 που έλαβε ο Άλκης Νουσηκύρου.
Κατά την πρώτη ψηφοφορία, οι αντιπρόσωποι των σωματείων ψήφισαν ως εξής:

Νουσηκύρου: 34
Αντωνίου: 28
Γιούρος: 19

Ακολούθησε επαναληπτική ψηφοφορία, από την οποία προέκυψε η ανατροπή για τον κύριο Αντωνίου και το τελικό 42-40.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...