ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΕΡΙΞΕ ΚΕΡΜΑ ΣΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΕΝΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥ;

Πρόκειται για ένα flashmob (στην Ελλάδα μάθαμε αυτή την τακτική από την «αυθόρμητη» εκδήλωση με συρτάκι στις όχθες του Τάμεση παρουσία της υπουργού Τουρισμού). Σε αυτό το βίντεο που συγκινεί βλέπουμε το flashmob μιας ολόκληρης ορχήστρας στη μέση του δρόμου.

Ενας μουσικός δρόμου, σε έναν πολυσύχναστο πεζόδρομο, κρατά το τσέλο, μπροστά του ένα καπέλο. Ενα κορίτσι πλησιάζει, ρίχνει ένα κέρμα και αυτό που ακολουθεί είναι μια ορχηστρική έκπληξη από την Valles Symphonie Orchestra με τους περαστικούς να συμμετέχουν.

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΘΕΑ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ.

Για πρώτη φορά στην ιστορία εκτέθηκαν σε δημόσια θέα  - χθες Κυριακή στο Βατικανό ενώπιον 60.000 χιλιάδων πιστών - τα οστά του Απόστολου Πέτρου, ενόσω ο Πάπας Φραγκίσκος Α' ολοκλήρωνε την κυριακάτικη υπαίθρια λειτουργία αφιερωμένη στο κλείσιμο του Ετους Πίστης στην διάσημη πλατεία που φέρει το όνομα του συγκεκριμένου Απόστολου.

Ο προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας παρέμεινε γονυκλινής μπροστά από την μεταλλική σκαλιστή οστεοθήκη, στις οποία περιέχονταν οκτώ τμήματα οστού, το καθένα μήκους μόλις τριών εκατοστών.

Το 1968, ο τότε Πάπας Παύλος 6ος είχε δήλωσε ότι «υπάρχουν πειστικές αποδείξεις πως αυτά είναι οστά του Απόστολου Πέτρου».

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"Ο ΜΑΥΡΟΣ": Η ΠΙΟ CULT ΚΑΝΤΙΝΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΟΥ ΡΑΝΤΙΖΕΙ ΤΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΜΕ ...ΑΖΑΧ!

Η είδηση μεταδόθηκε αστραπιαία από στόμα σε στόμα, έγινε ως και θέμα συζήτησης στα κοινωνικά δίκτυα στο Ίντερνετ, καθώς από τον περασμένο μήνα όσοι περνούσαν τα ξημερώματα από τη θρυλική καντίνα της Σταυρούπολης, αντίκριζαν τα στόρια κατεβασμένα.

Τελικά, ο Μαύρος δεν έκλεισε, απλώς ένα πρόβλημα με την ανανέωση της άδειας της καντίνας, στέρησε για μικρό διάστημα τους πιστούς οπαδούς του από την πιο καλτ φιγούρα της θεσσαλονικιώτικης εστίασης. Ο Μαύρος ανοίγει ξανά στις αρχές Δεκεμβρίου και όπως διαφημίζει, "με νέες γεύσεις". Πάντως, το θρυλικό... ψεκαστήρι Azax, το καλά κρυμμένο μυστικό κοκτέιλ με το οποίο ψεκάζει τα σάντουιτς, θα βρίσκεται πάλι στον πάγκο του.
Το seleo.gr αποτίει φόρο τιμής σε έναν από τους τελευταίους αστικούς μύθους της πόλης. Η καντίνα του Μαύρου λειτουργεί τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες (!) πίσω από τα παλιά καπνομάγαζα της Σταυρούπολης, στη γωνία της οδού Αμπελοκήπων με την οδό Ιατρού Γωγούση, μετά τις γραμμές του ΟΣΕ. Ο Μαύρος – ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το πραγματικό του όνομα είναι Νετσμί, μόνο η άδεια της καντίνας το γράφει – γεννήθηκε στην Κομοτηνή στα τέλη της δεκαετίας του '40. Ήρθε στη Θεσσαλονίκη παιδάκι και πουλούσε κουλούρια μέσα στα τραμ. «Βρώμικα» άρχισε να ψήνει το '61 πάνω σε καρότσι, αρχικά στην παραλία, αργότερα στο Βαρδάρι και από το '65 στη Σταυρούπολη
Όλα αυτά τα χρόνια, η θρυλική καντίνα ανοίγει μετά τις 10 το βράδυ και κλείνει «όταν τελειώσουν τα κρέατα», γύρω στις 5 το πρωί. Σουβλάκι, λουκάνικο, παντσέτα, τελευταία γύρο στα κάρβουνα, πάντα με πολύ κρεμμύδι και κυρίως μπούκοβο. Στομαχική βία, πόλεμος μπαχαρικών, καυτερή νοστιμιά. Το μεγάλο μυστικό του Μαύρου όμως, το θρυλικό φετίχ για το οποίο οι πιστοί του συρρέουν το ξημέρωμα στην καντίνα του, είναι το υγρό μείγμα, κλεισμένο σε μπουκάλι Azax, με το οποίο ψεκάζει τα σάντουιτς πριν τα τυλίξει. Οι εικασίες σχετικά με τα συστατικά του μείγματος είναι περισσότερες και από... τη συνταγή της Κόκα-Κόλα, γι' αυτό και διατηρούν τον μύθο αναλλοίωτο. Ο ίδιος λέει ότι τη συνταγή την έφερε η μακαρίτισσα η μάνα του, η Τζεγιάρ, μετά από ένα ταξίδι της στη Μέκκα της Αραβίας. Η μητέρα του πέθανε κι έτσι τα υλικά του μείγματος γνωρίζει σήμερα μόνο ο ίδιος ο Μάυρος, ούτε καν τα παιδιά του που δουλεύουν μαζί στην καντίνα. Λεμόνι, ίσως κάποια σος, μουστάρδα, μπορεί και «αγίασμα από την Παναγία τη Σουμελά», όπως λέει ο ίδιος χαμογελώντας.
Τα δάχτυλά του είναι καμένα από τη ψησταριά. Πειράζει τους πελάτες και εκστομίζει μοναδικές ατάκες. Τον χειμώνα ανάβει μπροστά στην καντίνα σόμπα ή ένα βαρέλι με ξύλα και η ατμόσφαιρα είναι το πιο καλτ ενσταντανέ της πόλης. Ξενύχτηδες, παιδιά των δυτικών συνοικιών, κουλτουριάρηδες, ντιζέζ και τραγουδιστές μετά το σχόλασμα, λεφτάδες, η πελατεία του Μαύρου έχει από όλα. Το καλοκαίρι του 2008 περιέγραφε σε συνέντευξή του σε περιοδικό: «Το '64 ο Στέλιος Καζαντζίδης με κάλεσε σε μια εκδήλωση στις Μουριές, ως ψητά. Θυμάμαι έτρωγε, έτρωγε, και δεν χόρταινε. Και μετά, όταν έβγαλε το 'Υπάρχω' και τραγουδούσε στη Χαριλάου, με καλούσε εκεί κάθε Κυριακή, ψήναμε και τρώγαμε παρέα και πληρωνόμουνα διπλό μεροκάματο».
Ο Μαύρος έχει πέντε παιδιά από τέσσερις γυναίκες. Εγγόνια δεν θυμάται πόσα έχει, όπως λέει, μόνο όταν κορνάρει επιστρέφοντας στο σπίτι βλέπει κεφάλια στα παράθυρα. Τα τελευταία χρόνια δουλεύουν στην καντίνα τα παιδιά του, γαμπροί και νύφες του, ενώ μπορείς να παραγγείλεις και τηλεφωνικά για να μην περιμένεις στην ουρά... Κάποιες βραδιές δεν ανοίγει, έτσι χωρίς λόγο. Ορισμένοι παραπονιούνται ότι η ποιότητα των κρεάτων του έχει πέσει τελευταία. Όπως και να 'χει, το σκηνικό στον Μαύρο παραμένει μια ιεροτελεστία. Σλόγκαν του είναι το "come on - come on" ανάμεσα στις παραγγελίες, έχει πάντα αναμμένο τσιγάρο στο στόμα, ακούει βαριά λαϊκή μουσική στο ραδιόφωνο κι έχει μια γάτα, τον Θανάση, που έπαθε αναισθησία στο μπούκοβο. Για το τέλος, ορίστε μερικές από τις θρυλικές ατάκες του Μαύρου:
- Τρώγε, κορίτσι, μου κρεμμύδι, κατεβάζει γάλα...
- Αν θέλεις πατάτες, ξαναπέρνα το Πάσχα (δεν βάζει ποτέ πατάτες, το θεωρεί φλώρικο)
- Δεν θες ντομάτα; Σωστός! Ξέρεις τι καρκίνους βάζουν στις ντομάτες για να τις τρώμε χειμωνιάτικα;
- Αν σε πονάει το στομάχι, να κόψεις του φραπέδες, όχι το μπούκοβο!
- Πίνω τσάι από μπούκοβο και βγάζω ατμούς...
- Τι έχει μέσα το Azax; - Αγίασμα από την Παναγία Σουμελά...

ΠΗΓΗ... seleo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ "ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΤΕ" ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ.

Την ευκαιρία της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο δίνει η ΕΛΕΠΑΠ, καθώς ξεκινά πρόγραμμα της οικονομικής «υιοθεσίες» παιδιών στην Ελλάδα τα οποία πάσχουν από αναπηρία και δεν έχουν ασφάλιση, καθώς δίνει την δυνατότητα σε όσους μπορούν οικονομικά να βοηθήσουν την οικογένειά του να αντεπεξέλθει στο κόστος του προγράμματος αποκατάστασής του.

«Σε μια εποχή που αυξάνονται τα παιδιά τα οποία είναι ανασφάλιστα, είναι επιτακτική η ανάγκη εύρεσης πόρων για να καλυφθούν οι ανάγκες τους» τόνισε σε συνέντευξη τύπου με αφορμή την ανακοίνωση των εκδηλώσεων που διοργανώνει η ΕΛΕΠΑΠ, η διευθύντριά της Λένα Χράνη.

Στο πρόγραμμα της δωρεάς υιοθεσίας εντάσσονται παιδιά με αναπηρίες που προέρχονται από οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες και προσέρχονται στην ΕΛΕΠΑΠ για το απαραίτητο, για την αποκατάστασή τους, θεραπευτικό και εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Η έλλειψη οικονομικών πόρων αλλά και ασφαλιστικού φορέα για την κάλυψη του κόστους των θεραπειών, χαρακτηρίζουν τις οικογένειες αυτές που έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από το πρόβλημα υγείας του παιδιού τους και τις οικονομικές δυσκολίες που προκύπτουν από αυτό. «Ήδη έχουμε 10 παιδιά που είναι ενταγμένα στο πρόγραμμα αλλά υπάρχει ανάγκη για διπλάσιο αριθμό» εξήγησε η κ.Χράνη.

Το κόστος της υιοθεσίας ενός παιδιού, ανέρχεται στο ποσό των 3.000 ευρώ ετησίως και ο δωρητής καλείται να το καλύψει ολόκληρο ή μέρος αυτού, ή να το μοιραστεί με ένα ή περισσότερα άτομα.

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΩΣ Η ΜΗΛΙΑ, ΕΝΑ ΟΡΕΙΝΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΗΔΕΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ.

Η ανεργία είναι στο 0%. Κάθε οικογένεια έχει και ένα εργαστήριο επεξεργασίας ξύλου. Δύο δασικοί συνεταιρισμοί εκμεταλλεύονται 36.000 στρέμματα δάσους. Αυτή, είναι η ταυτότητα του ορεινού χωριού Μηλιά, σε υψόμετρο 1180 μ. στην Πίνδο, το οποίο απέχει 12 χιλιόμετρα από το Μέτσοβο και βρίσκεται μία ανάσα από τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα, στα όρια των Ιωαννίνων με τα Γρεβενά.

«Η επεξεργασία του ξύλου και η λαϊκή τέχνη, αποτελεί παράδοση στον τόπο μας. Αυτή η παράδοση μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, από πατέρα σε γιο» εξηγεί ο πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Μηλιάς Μετσόβου, Αναστάσιος Κουτελίδας.

Η οικονομία του χωριού στηρίζεται στο ξύλο. Οι 100 οικογένειες απασχολούνται αποκλειστικά στα 40 εργαστήρια ξυλογλυπτικής και επεξεργασίας του ξύλου, ενώ οι δύο δασικοί συνεταιρισμοί έχουν 60 μέλη. Το Δασαρχείο, βάσει διαχειριστικής μελέτης, έχει παραχωρήσει στους συνεταιρισμούς, δάση οξιάς και μαύρης πεύκης, εκτάσεως 36.000 στρεμμάτων. Την οξιά εκμεταλλεύονται για τη λαϊκή τέχνη, ενώ τη μαύρη πεύκη για τη δημιουργία κολόνων της ΔΕΗ και τις οικοδομές. Τα εργαστήρια, βρίσκονται στα υπόγεια των σπιτιών, ενώ ο επισκέπτης σε κάθε γωνιά του οικισμού αντικρίζει μεγάλες ποσότητες ξυλείας τι οποίες, όπως εξηγούν, αφήνουν σε πρώτο στάδιο έξω για να στεγνώσουν και στη συνέχεια τις μεταφέρουν σε υπόγεια, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Τεχνίτες από τα παιδικά τους χρόνια οι Μηλιώτες, δίνουν μορφή στο ξύλο και φτιάχνουν βαρέλια, οικιακά σκεύη, όπως πλάστες κουτάλες, θήκες για ψωμί, δοχεία για νερό και κρασί, κρεμάστρες, καθρέπτες και πολλά άλλα είδη, χρήσιμα για το σπίτι και τη διακόσμηση. Πολλοί, εμπνέονται από τα ζώα του δάσους που τους περιβάλλει και δημιουργούν αρκούδες και λύκους, από ξύλο, ως διακοσμητικά.

Εκτός από την οξιά, τα ξύλα που χρησιμοποιούν είναι ρόμπολο, καστανιά και δρυς. «Οι πατεράδες μας τα δούλευαν όλα στο χέρι. Εμείς έχουμε εκσυγχρονιστεί. Προσθέσαμε και μηχανήματα, η εργασία μοιράζεται στο χέρι και το πριόνι ή τον τόρνο» αναφέρει ο κ. Κουτελίδας, ο οποίος είναι τεχνίτης και εργάτης του δάσους.

Τον συναντήσαμε σε καφενείο του χωριού, μαζί με άλλους συγχωριανούς του, σε ένα μεσημεριανό διάλειμμα από την εργασία τους. Ένας καφές ή ένα τσίπουρο και δύο κουβέντες είναι απαραίτητα για ξεκούραση ώστε να συνεχίσουν την δουλειά, άλλοι προς το δάσος για να κόψουν ξύλα και άλλοι στα εργαστήριά τους.

Οι τεχνίτες-παραγωγοί της Μηλιάς, απευθύνονται στην ελληνική αγορά. Eχουν πελάτες σε όλη την χώρα, η καλύτερη όμως περίοδος για το εμπόρευμα τους, είναι τα πανηγύρια του καλοκαιριού και οι εμποροπανήγυρεις που διοργανώνονται σε διάφορες περιοχές.

Μπορεί το χωριό να μην έχει ανεργία, αλλά όπως μας λένε, τον τελευταίο χρόνο τα σημάδια της οικονομικής κρίσης άρχισαν να εμφανίζονται και στο επάγγελμά τους, καθώς τα έσοδα μειώθηκαν φέτος κατά 40%, σε σχέση με άλλες χρονιές. Ο κ. Αποστόλης, θυμάται ότι με το φορτηγό του παλαιότερα, μετέφερε στα Τρίκαλα και την Καρδίτσα εκατοντάδες βαρέλια, χωρητικότητας από 5 έως 300 κιλά, τα οποία πουλούσε στον δρόμο και γίνονταν ανάρπαστα. Σήμερα, όπως λέει, ο καταναλωτής αγοράζει με δυσκολία τα απολύτως αναγκαία ή επιλέγει τα εισαγόμενα από τη Βουλγαρία, σε πολύ χαμηλότερη τιμή.

«Ζημιά», όπως επισημαίνουν, έχουν υποστεί και λόγω της μειωμένης ζήτησης των μικρών ξύλινων αντικειμένων, καθώς στην αγορά, κυκλοφορούν ανάλογα κινεζικής προέλευσης, τα οποία πωλούνται στο τέταρτο της τιμής, από άλλους εμπόρους. Βεβαίως, τονίζουν ότι τα εισαγόμενα προϊόντα από την Κίνα και τη Βουλγαρία δεν συγκρίνονται στην ποιότητα με τα ξύλινα αντικείμενα, που κατασκευάζονται από τους ίδιους.

Μέχρι το 2010, η Μηλιά ήταν Κοινότητα που με το σχέδιο Καλλικράτης εντάχθηκε στον δήμο Μετσόβου. Εκείνο που όλοι ζητούν, είναι η Πολιτεία να τους στηρίξει. Επισημαίνουν, πως κάνουν μία μεγάλη προσπάθεια να κρατήσουν τη «ζωή» στο ορεινό απομακρυσμένο χωριό τους. Έως σήμερα τα έχουν καταφέρει, αν και σε σχέση με παλιότερες δεκαετίες ο πληθυσμός έχει συρρικνωθεί, από τους 450 στους 260 κατοίκους.

Με επιστολές τους, προς του βουλευτές του Νομού Ιωαννίνων ζητούν να μειωθεί το 23% του ΦΠΑ για τα προϊόντα τους. Διατυπώνουν την έκπληξη τους και αντιδρούν γιατί, αν και ορεινή η περιοχή τους, καλούνται να πληρώσουν 4 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο το ειδικό τέλος ακινήτων.

Θεωρούν αδικία την ένταξη της Μηλιάς στη Γ' Ζώνη για το επίδομα θέρμανσης, η οποία είναι αναγκαία στα σπίτια τους από τις 15 Σεπτέμβρη έως τα τέλη Μαΐου.

Αίτημά τους είναι, ο δήμος Αθηναίων να τους ξαναδώσει την άδεια παραγωγού-μικροπωλητή για το κέντρο της Αθήνας, η οποία τους αφαιρέθηκε το 1990. Μέχρι τότε, κατέβαιναν από το ορεινό χωριό τους στην Αθήνα και πούλαγαν μόνοι τους σε πάγκους τα προϊόντα τους. Ο πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος, έχει κάνει αίτημα για την υπόθεση προς τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη και όπως λέει, πιστεύει ότι η ανταπόκριση θα είναι θετική.

Η Μηλιά στην τοπική βλάχικη διάλεκτο, ονομάζεται Αμέρου. Ο οικισμός με τα πετρόχτιστα σπίτια, έχει χαρακτηριστεί με Προεδρικό Διάταγμα παραδοσιακός. Στο Λαογραφικό Μουσείο του χωριού, παρουσιάζεται η παράδοση της περιοχής, στο βάθος του χρόνου. Φεύγοντας από τη Μηλιά, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την Πρωτοχρονιά, όπου αναβιώνει το έθιμο της μεταμφίεσης και του καρναβαλιού.

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

FRACKING: Ο ΝΕΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ.

Δεν γνωρίζω αν έχουμε φτάσει στο χρονικό σημείο του μέγιστου ρυθμού εξόρυξης πετρελαίου, (peak oil), πέρα από το οποίο η παραγωγή θα αρχίσει να παίρνει την κατιούσα, μέχρι της ολοκληρωτικής εξαφάνισης των αποθεμάτων. Σύμφωνα με κάποιους το έχουμε φτάσει και μάλιστα περάσει, σύμφωνα με κάποιους άλλους, το φτάνουμε οσονούπω. 

Όποια και να είναι η κατάσταση, το σίγουρο είναι ότι κάποια μέρα, όχι στον πολύ μακρινό μέλλον, τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων θα εξαντληθούν, τώρα μάλιστα που στο παιχνίδι έχουν μπει για τα καλά χώρες ιδιαίτερα ενεργοβόρες όπως Κίνα, Βραζιλία και Ινδία.

Για να προλάβουν το αναπόφευκτο, οι μεγάλες εταιρίες πετρελαίου έχουν αναδυθεί σε αγώνα δρόμου εξεύρεσης νέων πηγών σε όλο και μεγαλύτερα βάθη και σε περιοχές, όπως η Αρκτική, οι οποίες μέχρι πρόσφατα παρέμεναν εκτός εμβέλειας και στη δικαιοδοσία των πάγων μόνο και των ψαριών τους. Αυτά όμως αποτελούν πλέον παρελθόν.

Μόλις πρόσφατα, κι αυτό χάρις στους ακτιβιστές της Greenpeace, που κατέληξαν στις ρωσικές φυλακές αντιμετωπίζοντας βαριές ποινές για πειρατεία, πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη μιας γιγάντιας πλατφόρμας άντλησης πετρελαίου, της πρώτης στο είδος της, που έστησε η Gazprom βαθιά στην Αρκτική σε μια περιοχή μέχρι πρότινος απροσπέλαστη λόγω των πάγων, αλλά πλέον προσπελάσιμη, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η συγκεκριμένη εταιρία σχεδιάζει να ανοίξει στην περιοχή άλλα 40 πηγάδια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ευαίσθητο οικοσύστημα σε περίπτωση ατυχήματος, το οποίο εξ αιτίας των ακραίων καιρικών συνθηκών που επικρατούν εκεί καθίσταται όλο και πιο πιθανό. Αν το ατύχημα της BP στον κόλπο του Μεξικού εν πάση περιπτώσει αντιμετωπίστηκε σε κάποιο βαθμό, σκεφτείτε ποιά θα ήταν τα περιθώρια αντιμετώπισης αν αυτό συνέβαινε κοντά στο Βόρειο Πόλο. Πρακτικά μηδέν, και για το λόγο ότι το πετρέλαιο που θα διέρρεε θα παρέμενε παγιδευμένο κάτω από τους πάγους εσαεί.

Θα ήταν περίεργο αν η Gazprom ήταν η μόνη. Σε παρόμοιες τυχοδιωκτικές ενέργειες στα ανοιχτά των βόρειων ακτών της Αλάσκας έχει επιδοθεί και η Shell με επενδύσεις δισεκατομμυρίων, αλλά και μπόλικα ατυχήματα στο ενεργητικό της, ένεκα των οποίων αναγκάστηκε προσωρινά να αναθεωρήσει.

Πιθανόν, κάτι να έχει πάρει τα’ αυτί σας και για το fracking, (υδραυλική ρωγμάτωση στα ελληνικά) κυρίως από τις εκτεταμένες και επεισοδιακές διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών στις ΗΠΑ κυρίως, αλλά και στη Μ. Βρετανία εσχάτως, με την άρση της απαγόρευσης εφαρμογής της μεθόδου αυτής, τη στιγμή που η Βόρεια Θάλασσα αρχίζει να εμφανίζει «σημάδια κόπωσης».
Το fracking αποτελεί μέθοδο εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου από μεγάλα βάθη, που φτάνουν μέχρι και τα 3 χμ, με τη διοχέτευση μεγάλων ποσοτήτων νερού σε υψηλή πίεση, πρώτα καθέτως και μετά οριζοντίως σε αποστάσεις επίσης χιλιομέτρων. Το νερό, αναμεμειγμένο με άμμο και επικίνδυνα χημικά δημιουργεί μικροσκοπικές ρωγμές, κάπως όπως μια βόμβα napalm, σ’ όλη την έκταση των σχιστολιθικών πετρωμάτων που περιβάλλουν τους υδρογονάνθρακες, αναγκάζοντάς τους να εισέλθουν στα πηγάδια απ’ όπου και αντλούνται στην επιφάνεια.

Η ραγδαία άνοδος τα τελευταία χρόνια της τιμής του πετρελαίου βοήθησε δραματικά στην εξάπλωση του fracking. Υπολογίζεται ότι μόνο για το 2012 έχουν γίνει περί τα 2.5 εκ. γεωτρήσεις, εκ των οποίων το 1 εκ. στις ΗΠΑ, αυξάνοντας τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα κατά 35% μόνο στη διετία 2006-2008 και κατά συνέπεια κρατώντας τις τιμές χαμηλά.

Καλά όλα αυτά, θα έλεγε κανείς, αλλά με τι κόστος; Κι εδώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Πλήθος επιστημονικών μελετών προειδοποιούν για τους κινδύνους που η τεχνική αυτή συνεπάγεται όχι μόνο για το οικοσύστημα, αλλά και για τους ανθρώπους. Δυστυχώς υπάρχουν κι αυτοί!
Οι κίνδυνοι αφορούν στη μόλυνση, ακόμα και στην κένωση, του υδροφόρου ορίζοντα από διαρροές επικίνδυνων τοξικών, στη μόλυνση του αέρα και της επιφάνειας από χημικά, κυρίως μεθάνιο που συμβάλλει κατά 20 φορές περισσότερο απ’ ότι το CO2 στην υπερθέρμανση του πλανήτη, στην αύξηση της σεισμικής δραστηριότητας, στην έκλυση ραδιενεργών υλικών, όπως ραδόνιο, στην αποψίλωση τεράστιων εκτάσεων με αποτέλεσμα την καταστροφή του τοπίου και της βιοποικιλότητας, και όλα αυτά, (εδώ είναι η διαφορά) όχι εντοπισμένα σε κάποιο σημείο τοπικά, αλλά σε τέτοια έκταση, όπου όσο καλοπροαίρετος και να είναι κανείς, τα μέτρα ασφαλείας θα παραμένουν πάντα ανεπαρκή και οι κίνδυνοι ατυχήματος αυξημένοι. Για τους λόγους αυτούς πολλές χώρες έχουν απαγορεύσει στο έδαφός τους το fracking, όπως για παράδειγμα η Γαλλία.

Αυτό λοιπόν, που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια, είναι, ότι εξ αιτίας της πίεσης των μεγάλων εταιριών και της επιρροής που αυτές ασκούν στις κυβερνήσεις, οι τελευταίες συναινούν στην υιοθέτηση μεγάλης έκτασης πρακτικών με γνώμονα μόνο το άμεσο στενό όφελος, παραβλέποντας τα ενάντια πορίσματα των επιστημονικών εκθέσεων και παίζοντας στην ουσία, στα ζάρια τους κινδύνους που αυτές ενέχουν βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Κίνδυνοι, που και μόνο από οικονομική άποψη, δεν είναι χωρίς κόστος, μόνο που αυτό πέφτει στους ώμους των πολιτών και κατ’ ελάχιστον στις εταιρίες που τους προκαλούν.
Έτσι, πέρα από το fracking, το ίδιο συμβαίνει και με την εξαγωγή πετρελαίου από πισσούχο άμμο (tar sands oil), αλλά και με την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων φυτών, για να μην αναφερθούμε και στην επιπόλαιη αντιμετώπιση των κινδύνων από την αποθήκευση ραδιενεργών καταλοίπων. Σύμφωνα με το επικρατούν δόγμα, τίποτα δεν είναι πλέον χωρίς κίνδυνο: Ας μάθουμε να ζούμε με αυτούς για το καλό πάντα της Προόδου, (των εταιριών, φυσικά).

Πηγή
e-cynical.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΤΥΦΛΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΚΛΑΙΕΙ...

Ο 21χρονος Ντόμπρομιρ Στογιάνοφ ήταν ένας άσημος Βούλγαρος που περνούσε αναγκαστικά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο σπίτι του. Παρά το γεγονός ότι έχει χάσει την όραση του σε μικρή ηλικία ο Ντόμπρι παραμένει πιστός οπαδός της ΤΣΣΚΑ Σόφιας, αντικαθιστώντας την παρακολούθηση των αγώνων από το γήπεδο με την ακρόαση τους από το σπίτι. Λίγες εβδομάδες πριν, μια φίλη του πήρε την πρωτοβουλία και επικοινώνησε με την παρουσιάστρια μιας εκπομπής της Βουλγάρικης τηλεόρασης ζητώντας της να μεσολαβήσει ώστε να κάνει ο τυφλός οπαδός της ΤΣΣΚΑ ένα από τα όνειρα του πραγματικότητα: να συναντήσει τον προπονητή και τους παίκτες της ομάδας.

Η παρουσιάστρια επικοινώνησε με τον υπεύθυνο τύπου της ομάδας και πριν λίγο καιρό ο Ντόμπρι – με τη συνοδεία, φυσικά, μιας κάμερας της εκπομπής – άφησε για λίγο το δωμάτιο του, επισκέφτηκε το γήπεδο της ομάδας, ακούμπησε το χόρτο, μπήκε στην αίθουσα τροπαίων, σήκωσε στον αέρα την κούπα του τελευταίου πρωταθλήματος που έχει πάρει η ΤΣΣΚΑ, το 2008, γνώρισε τους παίκτες και τον προπονητή και έφαγε μαζί τους. Ο Ντόμπρι γύρισε το βράδυ ευτυχισμένος σπίτι του έχοντας ζήσει μια από τις πιο ωραίες μέρες της ζωής του, η εκπομπή, όπως αναμενόταν, τα πήγε εξαιρετικά στον τομέα της τηλεθέασης και κάπου εδώ τελειώνει το τηλεοπτικό παραμύθι.

Τα πιο ωραία όμως ήρθαν μετά και δεν είχαν παρουσιάστρια, μοντάζ, συγκινητική μουσική και κοινό στο στούντιο να χειροκροτάει. Οι άνθρωποι της ΤΣΣΚΑ κάλεσαν τον Ντόμπρι στο ντέρμπι με την πρωτοπόρο Λουντογκόρετς που διεξήχθη την προηγούμενη Κυριακή. Ο νεαρός οπαδός κάθισε στην κερκίδα των φανατικών, τους άκουσε να τραγουδάνε το όνομα του σε διάφορες στιγμές του αγώνα, κατέβηκε στο ημίχρονο στον αγωνιστικό χώρο όπου και χειροκροτήθηκε από όλο τον κόσμο και έμαθε από τους οργανωμένους οπαδούς ότι έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια ώστε να συγκεντρωθούν τα 7.500 ευρώ που απαιτούνται για να υποβληθεί σε επέμβαση και να μπορέσει να δει ξανά.

Αδυνατώντας να αντέξει όλη αυτή την απρόσμενη, συναισθηματική έκρηξη ευτυχίας σε κάποια από τις φορές που οι συνοπαδοί του φώναξαν το όνομα του ο 21χρονος Ντόμπρι έβαλε τα κλάματα και, όπως έχουν τραγουδήσει και οι Deep Purple, when a blind man cries, you know he feels it from his soul.

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΒΑΦΗ...ΑΓΓΙΖΟΝΤΑΣ!

Το Ιδρυμα Ωνάση για την επέτειο των 150 ετών από τη γέννηση του Κ. Καβάφη, σε συνεργασία με το ΚΕΑΤ (Κέντρο εκπαίδευσης και αποκατάστασης τυφλών) εκδίδει τα ποιήματα του μεγάλου ποιητή σε σύστημα Μπράϊγ.
 Η διαδικασία παραγωγής ενός βιβλίου σε σύστημα Μπράϊγ είναι συναρπαστική.
 Παρακολουθείστε στο βίντεο όλη τη διαδικασία.

ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ !!!

Ο Bruce Springsteen θα κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ, τον Ιανουάριο του 2014.
 Θα έχει τίτλο "High Hopes" και θα περιέχει ορισμένα καινούργια τραγούδια αλλά και διαφορετικές εκτελέσεις από παλιότερο υλικό του.
Θα έχει επίσης και μια διασκευή στο κομμάτι των Suicide "Dream Baby Dream",  την οποία έπαιζε ζωντανά στην περιοδεία που έκανε το 2005. 
Μαζί με τα νέα για το άλμπουμ κυκλοφόρησε και ένα ομώνυμο κομμάτι που μπορείς να ακούσεις στο βίντεο που ακολουθεί. 

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ LIDL ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΡΕΜΕΙ. ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι…η γερμανική πολυεθνική Rewe αναζητά ακίνητα στην Ελλάδα για τη λειτουργία καταστημάτων αναφέρεται σε σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Ισοτιμία. Ο όμιλος Rewe είναι...
η τρίτη μεγαλύτερη δύναμη του οργανωμένου λιανεμπορίου στην Ευρώπη με περυσινές πωλήσεις 50,9 δισ. ευρώ.

Λειτουργεί 15.445 καταστήματα σε 16 χώρες, ενώ απασχολεί 325.848 υπαλλήλους. Εκτός από το οργανωμένο λιανεμπόριο, η πολυεθνική δραστηριοποιείται στους κλάδους ένδυσης, ειδών σπιτιού, στα οπτικά, ενώ λειτουργεί και αλυσίδα τουριστικών γραφείων. Γραφείο μεσιτών επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον της Rewe για την ελληνική αγορά, το οποίο όπως τονίζει χρονολογείται από το 2002.

Η διοίκηση της πολυεθνικής, σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες έχει αποφασίσει να δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα και με τις δύο αλυσίδες που διαθέτει, την Penny Μarket και τη Βilla. 
Η Penny Market είναι εκπτωτική αλυσίδα και ένας από τους βασικότερους ανταγωνιστές (ο άλλος είναι η Αldi) της Lidl. Σήμερα λειτουργεί περισσότερα από 5.000 καταστήματα στην Ευρώπη, ενώ οι περυσινές της πωλήσεις έφθασαν τα 10,2 δισ. ευρώ. Η Βilla είναι παραδοσιακή αλυσίδα λιανικής.

Η ανάπτυξή της επικεντρώνεται κατά βάση στην Αυστρία, όπου λειτουργεί 1.000 καταστήματα και στα Βαλκάνια με 400 σημεία πώλησης. Όσον αφορά την αλυσίδα cash&carry Selgros που ανήκει κατά 50% στον πολυεθνικό όμιλο (το υπόλοιπο του κεφαλαίου ελέγχεται από τον όμιλο Οtto), πηγές αναφέρουν ότι θεωρείται μάλλον απίθανο να μπει στην ελληνική αγορά, εξαιτίας των μικρών περιθωρίων ανάπτυξης που εμφανίζει ο κλάδος χονδρικής.

Στελέχη μεσιτικών γραφείων υποστηρίζουν ότι η σχετικά πρόσφατη διείσδυση του γερμανικού ομίλου στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία ήταν προάγγελος των επεκτατικών του σχεδίων για την Ελλάδα. Οι εντολές που έχουν πάρει από τη διοίκηση της πολυεθνικής στην Κολωνία αναφορικά με τις προδιαγραφές των ακινήτων που πρέπει να αναζητήσουν, αναφέρονται σε κτίρια εμβαδού από 800 τ.μ. έως και 2.500 τ.μ. Τα κτίρια εμβαδού έως και 1000 τ.μ. θα χρησιμοποιηθούν από την αλυσίδα Penny Market και τα μεγαλύτερα από την Βilla.

Την ίδια στιγμή τα στελέχη της μητρικής στην Κολωνία έχουν ζητήσει από τους μεσίτες με τους οποίους συνεργάζονται, τακτική ενημέρωση για τις εξελίξεις στο ελληνικό οργανωμένο λιανεμπόριο, ιδίως μετά την ανακοίνωση της Αldi ότι αποχωρεί από τη χώρα. Συν τοις άλλοις ζητούν εκτενείς αναφορές για τις συζητήσεις που έχει ξεκινήσει η διοίκηση της Aldi με εγχώριους ανταγωνιστές από το οργανωμένο λιανεμπόριο, προκειμένου να μεταβιβάσει τα ακίνητα που της ανήκουν.

Υπεύθυνος για το σύνολο των εγχώριων και διεθνών επιχειρησιακών μονάδων της πολυεθνικής Rewe είναι ο 54χρονος πρόεδρος του ομίλου, Alain Caparros. 

Σε πρόσφατη ομιλία του στα διευθυντικά στελέχη του ομίλου είπε ότι η περαιτέρω επέκταση θα προέλθει από την οργανική του ανάπτυξη στη Γερμανία, από εξαγορές αλλά και από περαιτέρω διεθνοποίηση των δραστηριοτήτων του.



ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ!!! ΣΚΥΛΙΤΣΑ ΓΕΝΝΗΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ(;)

Έχουν δει πολλά τα μάτια μας.

Δείχνουν τη γέννα μίας σκυλίτσας.

Όμως, στις φωτογραφίες φαίνεται κάτι τρομακτικό!

Δείχνουν η μικρή σκυλίτσα, να έχει γεννήσει έναν... άνθρωπο!

Τουλάχιστον έτσι μοιάζει το πλάσμα.

Τερατογέννηση;

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ένας τύπος μπαίνει σε ένα μπαράκι και βλέπει στον τοίχο ένα κατάλογο που έγραφε :
Ρακή σφηνάκι
Ευρώ 1,00

Διαβάστε Περισσότερα

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ.

Σε άμεσες ρυθμίσεις προχωρά το υπουργείο Παιδείας προκειμένου να μη χαθεί το εξάμηνο.

Σε δήλωσή του ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος επεσήμανε: «Η σημερινή απόφαση της Συγκλήτου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών είναι μία σημαντική και υπεύθυνη απόφαση, για το άνοιγμα του Πανεπιστημίου.

Aπό κοινού με τις Πρυτανικές Αρχές και των οκτώ Ιδρυμάτων, αλλά και τους διοικητικούς υπαλλήλους, ξεκινήσαμε την προσπάθεια για τη διοικητική αναδιάρθρωση των Πανεπιστημίων και την άμβλυνση των συνεπειών από το μέτρο της διαθεσιμότητας.

Με την άμεση έναρξη των μαθημάτων, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων θα προβεί στις απαραίτητες ρυθμίσεις, ώστε να μη χαθεί το εξάμηνο για τους φοιτητές του ΕΚΠΑ».

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΡΩΣΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΖΑΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τα σχέδια των αμερικανών για την Ελλάδα, περιλαμβάνονται σ΄ ένα μακροσκελές άρθρο Ρώσου που έχει δημοσιευθεί στο nvo.ng.ru.

“Βαλκανική Ομοσπονδία” στην οποία θα έπρεπε να ενταχθούν η Βουλγαρία, η Γιουγκοσλαβία, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αλβανία και η «Μακεδονία» όπως την ανέφεραν σχεδίαζαν οι Δυτικοί από το 1940 ακόμη. Εμπνευστής της ιδέας που στόχο είχε να κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση μακρυά από τα Βαλκάνια, ήταν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ που “οραματιζόταν” μια Ομοσπονδία που θα ήταν ανεξάρτητη κρατική οντότητα, υπό την εποπτεία της Μεγάλης Βρετανίας!

Τα όσα αναφέρει είναι συγκλονιστικά και δείχνουν ότι οι Δυτικοί Σύμμαχοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ονομάζουν τα Σκόπια “Μακεδονία” και επίσης δεν νοιάζονταν και πολύ για την εθνική οντότητα  της Ελλάδας την οποία πολύ εύκολα “συμπεριελάμβαναν” σε μια “Ομοσπονδία” σχεδιασμένη μόνο για να εξυπηρετήσει τα δικά τους συμφέροντα. Η Ελλάδα δεν κινδύνευσε μόνο από τον "κομμουνιστικό κίνδυνο" τελικά.

Όλο το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο όπως έχει μεταφραστεί από την ιστοσελίδα Η Ρωσία Τώρα:

Σχέδια για τη δημιουργία Συνομοσπονδίας Κρατών της Βαλκανικής, όπου θα μετείχε και η Ελλάδα, καθώς και της Παραδουνάβιας λεκάνης, εκπονούσε ήδη το 1943 η Βρετανία και άλλες Δυτικές δυνάμεις, προκειμένου να σταματήσουν την κάθοδο της Σοβιετικής Ενωσης στο Νότο.

Το 2013, η Ρωσία γιορτάζει την 70η επέτειο από τις νίκες του Σοβιετικού Στρατού στο Κουρσκ, στο Ορέλ και στο Σμολένσκ. Σε ανάμνηση της πορείας του Κόκκινου Στρατού προς τη Μεγάλη Νίκη, σαν από παράδοση, θυμόμαστε και το ρόλο που διαδραμάτισαν στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (Β’ ΠΠ) οι Σύμμαχοι της ΕΣΣΔ στον αντιχιτλερικό συνασπισμό. Στα υπουργικά γραφεία όμως, εκεί που επεξεργάζονταν τα σχέδια και συντόνιζαν τον πολιτικο-στρατιωτικό σχεδιασμό του πολέμου, οι παρασκηνιακές κινήσεις των Συμμάχων προκαλούσαν  έντονες ενοχλήσεις. Ο Winston Churchill (Ουίνστον Τσώρτσιλ), εξάλλου, είχε πει πολλές φορές: «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα Σοβιέτ να περάσουν στην κοιλάδα του Δούναβη και στα Βαλκάνια».

«Κάθε φορά που εύρισκε την κατάλληλη ευκαιρία, ο Βρετανός πρωθυπουργός επέμενε στην ανάγκη εισβολής των Δυτικών Συμμάχων της ΕΣΣΔ εναντίον του Γερμανικού Γ’ Ράϊχ, μέσω των Βαλκανίων»,  είχε πει ο αμερικανός πρόεδρος Franklin Roosevelt (Φρανκλίνος Ρούζβελτ) στο γιο του Elliot (Έλιοτ). «Σε όλους, όσοι ήταν παρόντες σε αυτές τις συζητήσεις, ήταν απολύτως σαφές τι θέλει να πετύχει. Θέλει να χτυπήσει σαν σφήνα στην Κεντρική Ευρώπη για να κρατήσει τον Κόκκινο Στρατό μακριά από την Αυστρία και τη Ρουμανία και, αν είναι δυνατόν, μακριά και από την Ουγγαρία.

Η Ελλάδα στην Ομοσπονδία

Το 1940, ο Τσώρτσιλ με την υποστήριξη των ΗΠΑ, διατύπωσε την ιδέα της δημιουργίας της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας. Ενός «μπλοκ» κρατών της Βαλκανικής και των παραδουνάβιων χωρών που θα στρέφεται ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Στην Ομοσπονδία, θα έπρεπε να ενταχθούν η Βουλγαρία, η Γιουγκοσλαβία, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αλβανία και η «Μακεδονία». Η Ομοσπονδία θα ήταν μια ανεξάρτητη κρατική οντότητα, υπό την εποπτεία της Μεγάλης Βρετανίας.

Ένα από τα πρώτα βήματα στην οργάνωση του αντισοβιετικού μπλοκ, ήταν η δημιουργία της προσωρινής  «Ομοσπονδίας Πολωνίας – Τσεχοσλοβακίας», το Νοέμβριο του 1940 από τις εξόριστες κυβερνήσεις των χωρών αυτών στο Λονδίνο. Μετά τον πόλεμο, η Αγγλία προγραμμάτιζε να συμπεριλάβει στην Ομοσπονδία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, ίσως, ακόμα και την Αυστρία. Το δεύτερο βήμα για το σχηματισμό του αντισοβιετικού μπλοκ, ήταν το Σύμφωνο πολιτικής συμμαχίας, που υπεγράφη τον Ιανουάριο του 1942, μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο, υπεγράφη η πολωνο –τσεχοσλοβακική συνθήκη για τη δημιουργία μιας άλλης Ομοσπονδίας, της Κεντρο-Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην Ομοσπονδία, θα έπρεπε να ενταχθούν η Βουλγαρία, η Γιουγκοσλαβία, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αλβανία και η «Μακεδονία». Η Ομοσπονδία θα ήταν μια ανεξάρτητη κρατική οντότητα, υπό την εποπτεία της Μεγάλης Βρετανίας.

Βήματα για την παγκόσμια κυριαρχία

Αμέσως μετά την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (22 Ιουνίου 1941 – «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα»), η σοβιετική κυβέρνηση στράφηκε προς τον Τσώρτσιλ με την πρόταση για διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων κατά της Γερμανίας στη Δυτική Ευρώπη. Το επονομαζόμενο «Δεύτερο» Μέτωπο. Ο καλύτερος τρόπος για την αποχώρηση μέρους των μεραρχιών της Βέρμαχτ από το Ανατολικό Μέτωπο θα ήταν μια απόβαση στη Γαλλία. Οι Βρετανοί θα μπορούσαν να βοηθήσουν και με τη ρήψη αλεξιπτωτιστών στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Νορβηγία. Με δεδομένη τη βρετανική κυριαρχία στη θάλασσα και τη γεωγραφική θέση της Νορβηγίας, το Λονδίνο είχε μεγάλες πιθανότητες για την επιτυχή επίτευξη του στόχου.

Οι Εγγλέζοι το 1942 άρχισαν να επεξεργάζονται την «Επιχείρηση Δίας» (Operation Jupiter), την εισβολή στη Νορβηγία. Ο Τσώρτσι, υπολόγιζε να παραπλανήσει τόσο τον Χίτλερ, όσο και τον Στάλιν. Ωστόσο, ο Στάλιν εύστοχα, αρνήθηκε επιδεικτικά να συζητήσει το σχέδιο. Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, σε αντίθεση με τον Χίτλερ, γνώριζε για μια άλλη επιχείρηση που προετοιμαζόταν. Την εκστρατεία των αγγλο-αμερικανικών δυνάμεων στη βορειοδυτική Αφρική (Αλγερία - Μαρόκο), την «Επιχείρηση Πυρσός» (Operation Torch). Στη Νορβηγία τελικά, εστάλησαν σχεδόν όλα τα μεγάλα πλοία επιφανείας του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού (Kriegsmarine) και εκατοντάδες βαρέα παράκτια πυροβόλα, αλλά οι συμμαχικές δυνάμεις εισέβαλαν στις βόρειες ακτές της Αφρικής. Η συγκεκριμένη κίνηση, δεν ήταν στρατηγικό λάθος. Αντίθετα, ήταν το πρώτο βήμα μιας Επιχείρησης πολλών σταδίων: Της Επιχείρησης για την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας.

Μετά την κατάληψη της Βόρειας Αφρικής, θα έπρεπε να ακολουθήσει η απόβαση στη Σικελία και στη συνέχεια, η συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Αυτό θα δημιουργούσε την τέλεια βάση για την εισβολή στα Βαλκάνια. Σε αυτό, θα συνέβαλαν επίσης τα παλατιανά πραξικοπήματα στην Ιταλία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Στο «κόλπο» Βατικανό και Τουρκία

Τεράστιο ρόλο στα σχέδια για τη δημιουργία της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, έπαιξε το Βατικανό. Ο Πάπας Πίος ΧΙΙ, ήταν ένθερμος αντικομμουνιστής και ρωσοφοβικός. Ο ίδιος υποστήριξε ανοιχτά τη γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Την ιδέα του Τσώρτσιλ για τη δημιουργία Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, ο Πίος ΧΙΙ την έκανε δεκτή με ενθουσιασμό. Σύμφωνα με τον Ποντίφηκα, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θα έπρεπε να κυριαρχεί στη διοίκηση αυτής της Συνομοσπονδίας.

Επίσης, ο ηγεμόνας της Ουγγαρίας, Miklos Horthy (Μικλός Χόρτι), αντιβασιλέας με ουσιαστικά απεριόριστη εξουσία στη χώρα, ήδη από τα τέλη του 1942, είχε αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Μ.Βρετανία και τις ΗΠΑ για την έξοδο της χώρας του από τον πόλεμο. Στις 30 - 31 Ιανουαρίου 1943 στην πόλη Άδανα στην Τουρκία, ο Ουίστον Τσώρτσιλ συναντήθηκε με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού, ο οποίος, σύμφωνα με τον πρέσβη της Ουγγαρίας στην Άγκυρα Ινός Βέρνλε, επανέλαβε την ιδέα του Τσώρτσιλ για τη δημιουργία μιας «Βαλκανικής Ομοσπονδίας».

Στις 30 - 31 Ιανουαρίου 1943 στην πόλη Άδανα στην Τουρκία, ο Ουίστον Τσώρτσιλ συναντήθηκε με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού, ο οποίος, σύμφωνα με τον πρέσβη της Ουγγαρίας στην Άγκυρα Ινός Βέρνλε, επανέλαβε την ιδέα του Τσώρτσιλ για τη δημιουργία μιας «Βαλκανικής Ομοσπονδίας».

Μοίρασμα της μεταπολεμικής Ευρώπης

Ο Τσώρτσιλ, σε γενικές γραμμές μιλούσε για τον πιθανό σχηματισμό τριών ομάδων κρατών μετά το τέλος του πολέμου: Της Βαλτικής, της Κεντρικής Ευρώπης και της Νότιας Ευρώπης (Σχέδιο Μπένες). Τις αστυνομικές λειτουργίες σε αυτές τις περιοχές, θα τις αναλάμβανε ένας γιγάντιος αγγλο–αμερικανικός αεροπορικός στόλος. Η τελευταία σκέψη, άρεσε επίσης στους Τούρκους, επειδή ο Τσώρτσιλ μίλησε για την επιχειρησιακή – αμυντική λειτουργία της Συμμαχικής Αεροπορίας σε περίπτωση ρωσικής προέλασης στα Βαλκάνια.

Μέχρι το Σεπτέμβριο του 1943, το σχέδιο βρίσκονταν πολύ κοντά στην πραγματοποίηση του. Η κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της Ιταλίας, θα μπορούσε να προκαλέσει τη μεταστροφή προς την πλευρά των Δυτικών συμμάχων, των κυβερνήσεων της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας και, ενδεχομένως, της Γιουγκοσλαβίας. Είναι σαφές, ότι η δημιουργία του νέου «φράγματος», μιας ιδιόμορφης «ουδέτερης ζώνης» (buffer zone) στην Κεντρική Ευρώπη, θα εμπόδιζε την προέλαση του Κόκκινου Στρατού προς τη Δυτική Ευρώπη. Δεν είχε αποκλειστεί βέβαια το ενδεχόμενο μιας δυναμικής αντίδρασης – «σπασίματος» του φράγματος με στρατιωτικά μέσα, που με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκρουση μεταξύ των χωρών του αντιχιτλερικού συνασπισμού.

Γιατί τελικά δεν αποδείχθηκε λειτουργικό το σχέδιο αυτό των πολλών σταδίων των Τσώρτσιλ και Πίου ΧΙΙ; Διότι στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, ανακοινώθηκε η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Ο βασιλιάς παρέδωσε τη χώρα στους Συμμάχους. Ταυτόχρονα, ένα τάγμα γερμανών αλεξιπτωτιστών κατέλαβε το Επιτελείο της Ιταλικής Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης. Τρεις ημέρες αργότερα, απελευθερώθηκε ο δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος μέχρι τότε κρατείτο φυλακισμένος. Τα γερμανικά στρατεύματα, μέσα σε λίγες ημέρες, κατέλαβαν χωρίς μάχη, σχεδόν όλη την Ιταλία.

Αν και έμειναν χωρίς καμία βάση στη χερσόνησο των Απεννίνων, οι Τσώρτσιλ και Πίος ΧΙΙ, δεν εγκατέλειψαν την ιδέα της δημιουργίας της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας. Στο σημείο όμως αυτό, παρενέβη ο πανίσχυρος και νικηφόρα προελαύνων στην Ανατολική Ευρώπη  Κόκκινος Στρατός.

Στις 31 Αυγούστου 1944, τα ρωσικά τανκ εισήλθαν στο Βουκουρέστι, στις 16 Σεπτεμβρίου, στη Σόφια, στις 20 Οκτωβρίου, στο Βελιγράδι, και στις 13 Φεβρουαρίου 1945, στη Βουδαπέστη. Στο τέλος Αυγούστου του 1944, ο σοβιετικός στολίσκος του Δούναβη, «ανέβαινε» μαχόμενος τον ποταμό, απελευθερώνοντας στη σειρά το Βελιγράδι, τη Βουδαπέστη, τη Μπρατισλάβα και τη Βιέννη. Φυσικά, στην οριστική διαγραφή του σχεδίου της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, βοήθησαν όχι μόνο οι σοβιετικοί τανκιστές και ναυτικοί, αλλά και οι διπλωμάτες και οι κατάσκοποι.

Σύγκρουση Εκκλησιών

Σημαντικός ήταν και ο ρόλος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΡΟΕ) στο ζήτημα της δημιουργίας μιας Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας στα ανατολικά της ΕΣΣΔ. Με την έναρξη του πολέμου, η σοβιετική κυβέρνηση σταμάτησε την κριτική του σοβιετικού Τύπου προς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η Μόσχα έκανε μια σειρά από βήματα στην κατεύθυνση της προσέγγισης με το Βατικανό. Ωστόσο, οι προσπάθειες της Αγίας Έδρας για χωριστή ειρήνη και τη δημιουργία της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας το μόνο που κατάφεραν, ήταν να αλλάξουν τη θέση του Κρεμλίνου.

Την πρώτη «βολή» στο Βατικανό, την έριξε η ηγεσία της ΡΟΕ. Στην αρχή του 1944, στην «Εφημερίδα του Πατριαρχείου της Μόσχας» δημοσιεύτηκε ένα αντικαθολικό κείμενο με την υπογραφή του Πατριάρχη Σέργιου. Το άρθρο, με τίτλο: «Υπάρχει τοποτηρητής του Χριστού στην Εκκλησία;» διαβάστηκε με τη δέουσα προσοχή στη Δύση και προκάλεσε σάλο στους θρησκευτικούς και πολιτικούς κύκλους. Στο άρθρο του, ο Πατριάρχης Σέργιος, υποστήριξε ότι η ιδέα περί αρχηγών (πρωτεία) στην Εκκλησία είναι αδιανόητη και εν μέρει βλάσφημη.

Στις 6 Φεβρουαρίου 1945, το Συμβούλιο Επισκόπων της ΡΟΕ επέκρινε έντονα την πρόταση του Πίου ΧΙΙ για μια «ήπια» ειρήνη με τη Γερμανία. Κατά τα έτη 1944 και 1945, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διεξήγαγε πολύ σημαντικές συνομιλίες με την ηγεσία των Ορθοδόξων Εκκλησιών των χωρών της υποτιθέμενης Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, ιδίως με τη Σερβική, τη Ρουμανική και τη Βουλγαρική Ορθόδοξες Εκκλησίες. Στα τέλη του 1944, η ηγεσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός «συστήματος Ορθόδοξης ενότητας», που εξέφραζε τη στενή συνεργασία μεταξύ των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Αμέσως μετά τη Διάσκεψη της Γιάλτας (4-11 Φεβρουαρίου 1945), όπου θάφτηκε οριστικά η ιδέα της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, το Πατριαρχείο της Μόσχας κυκλοφόρησε δήλωση του Πατριάρχη Αλέξιου, στην οποία ο επικεφαλής της ΡΟΕ εξέφραζε «τη μέγιστη ικανοποίηση και χαρά» για την έκβαση της διάσκεψης. «Τέθηκε –σημείωσε- ένα γερό θεμέλιο για το μέλλον της ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Αυτό ακριβώς για το οποίο η Εκκλησία προσεύχεται αδιαλείπτως, δηλαδή «για την ειρήνη σε όλο τον κόσμο», φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα στο εγγύς μέλλον. Θα σπάσει ολοκληρωτικά και θα συντριφτεί «… αυτή η σφύρα, που εκτυπούσεν ανελέητα όλην την γην…» (Ιερ. 50,23),  ο βίαιος και επιθετικός γερμανικός φασισμός. Και όχι μόνο από τη δύναμη των γενναίων στρατιωτών των συμμαχικών κρατών, αλλά και με τη σοφία του Μεγάλου Στάλιν και των Αρχηγών των κυβερνήσεων των Συμμάχων μας. Όλα αυτά με βεβαιότητα, σταθερότητα και σαφήνεια εξάγονται από τις αποφάσεις της Διάσκεψης, η οποία έθεσε σαν στόχο να «εξασφαλίσει μια τέτοια κατάσταση των πραγμάτων, στην οποία οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες του κόσμου να μπορούν να ζήσουν όλη τους τη ζωή, χωρίς να γνωρίσουν κανέναν φόβο, καμία ανάγκη».

Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: nvo.ng.ru

Διαβάστε Περισσότερα