Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΟΠΑΔΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ.
Ηλίας Αναστασιάδης
Όταν το μυαλό ξεκολλάει λίγο από την καφρίλα και το οπαδιλίκι, οι Έλληνες φίλαθλοι πιάνουν αραιά και πού έως και τον χαρακτηρισμό 'δημιουργικοί'. Όταν, επίσης, τα συνθήματα εκατέρωθεν δεν εξαντλούνται στη θεματολογία 'μάνα, σεξ (με την άλλη, την κακή λέξη) και τοποθεσίες (Πειραιάς, Λεωφόρος, Τούμπα, Χαριλάου), υπάρχει ένας μικρός λαβύρινθος που μπορεί να σε βγάλει επαγωγικά μέχρι τους Offspring.
Επειδή δεν είμαστε έτοιμοι ούτε ικανοί για μια διατριβή στην κοινωνιολογία της κερκίδας, απομονώνουμε απλά τα τραγούδια που στάθηκαν η αφορμή για τα πιο γνωστά συνθήματα των ελληνικών γηπέδων. Όπως προκύπτει παρακάτω, αν ρωτήσεις τον μέσο Έλληνα οπαδό τι μουσική ακούει, η απάντηση που θα πάρεις θα είναι σχεδόν πληρωμένη.
"Απ' όλα". Το θέμα θα μπορούσε να λέγεται 'Όταν οι White Stripes συνάντησαν τον Μάνο Λοΐζο'. Προφανώς, δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική με αυτό το θέμα, αλλά έχουμε υποσχεθεί (μεταξύ μας) να κάνουμε θέμα ό,τι μας απασχολεί για μέρες στο γραφείο. Έ, εδώ και μέρες τραγουδάμε συνθήματα.
Να μια ενδεκάδα από αυτά. Δεν θέλω να σε σκάσω, αλλά άλλα τόσα κόπηκαν λόγω υβριστικού περιεχόμενου. Δεν θα το κάνουμε γήπεδο εδώ. Όχι τόσο τουλάχιστον.
Το 'Seven Nation Army' πάει με όλα
(White Stripes - Seven Nation Army)
Το τραγούδι που φτιάχτηκε για να εξυμνηθεί εκατοντάδες ποδοσφαιριστές με εξασύλλαβο ονοματεπώνυμο. Κανένας οπαδός δεν ασχολήθηκε διεξοδικά με τις στροφές του τραγουδιού. Το 'I'm gonna fight 'em all' δεν μεταφράστηκε ποτέ στα (γηπεδικά) ελληνικά. Ρωτήστε όμως και τον Ερνέστο Βαλβέρδε.
Ο αυθεντικός στίχος: 'I'm gonna fight 'em all / A Seven Nation Army couldn't hold me back'
O γηπεδικός: Έεεεεεεερνέστο Βαλβέεεεεεεεερδε'
Δεν ξέρω αν δικαιούνται πολλοί εκτός των Κρητικών να πιάσουν αυτό το έπος και να το κάνουν σύνθημα.
Ο αυθεντικός στίχος: 'Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι / τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές / τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι / σου μάθαινε το αύριο και το χθες / μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη / με του καιρού δεμένος τις κλωστές'
O γηπεδικός: 'Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει και απ' άκρη σ' άκρη καίει το νησί / Γενίτσαροι κανένας δε γλιτώνει, οι ομιλίτες είμαστε μαζί / Λατρεύουμε τον ΟΦΗ και την Κρήτη και το καμίνι τώρα ξαναζεί'
Τα 'Μαλαματένια Λόγια' της Θύρας 4
(Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λάκης Χαλκιάς - Μαλαματένια Λόγια)
Οι Αρειανοί Offspring
(Offspring - Why Don't You Get A Job)
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι οπαδοί του Άρη έκαναν τη μεγάλη έκπληξη και δανείστηκαν την επική μελωδία του 'Why Don't You Get A Job'. Αν εξαιρέσεις τους στίχους που περιέχουν βρισιές, αυτό το σύνθημα είναι μουσική στ' αυτιά όλων. Καλά, ίσως όχι των ΠΑΟΚτζήδων.
Ο αυθεντικός στίχος: 'I won't pay, I won't pay ya, no way / Now why don't you get a job'
O γηπεδικός: 'Ταξιδευω για σένα σε όλη τη Γη / Όπου και να πας θα 'μαι εκεί'
Ρα-ρα-ράσπουτιν Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
(Boney M - Rasputin)
Υιοθετημένος από οπαδούς πολλών και διάφορων ομάδων, ο ρυθμός του 'Rasputin' επιβάλλει και μια πίστα κάπου στο γήπεδο, αλλά δυστυχώς τα γήπεδα μας δεν σηκώνουν τόσο πολιτισμό. Κρατάμε τη διασκευή της Θύρας 7.
Ο αυθεντικός στίχος: 'There lived a certain man in Russia long ago / He was big and strong, in his eyes a flaming glow / Most people looked at him with terror and with fear / But to Moscow chicks he was such a lovely dear'
O γηπεδικός: 'Δεν είμαστε καλά, δεν έχουμε μυαλό/ Είμαστ' άρρωστοι με τον Ολυμπιακό / Θα γίνουμε καλά, θα βάλουμε μυαλό / Όταν πάρουμε και το Ευρωπαϊκό'
Το πράσινο 'Go West'
(Pet Shop Boys - Go West)
Δεν είμαι Παναθηναϊκός, αλλά βλέπω μπάσκετ από πολύ μικρός ώστε να θυμάμαι σαν τώρα το κλασικό πράσινο σύνθημα να κάνει αντίλαλο στο κλειστό της Γλυφάδας (εποχές Άριαν Κόμαζετς). Προφανώς πρώτα έμαθα το σύνθημα και μετά τους Pet Shop Boys.
Ο αυθεντικός στίχος: 'Go West, life is peaceful there / Go West, in the open air / Go West, where the skies are blue / Go West, this is what we 're gonna do'
O γηπεδικός: 'Οέ, Τριφυλλάρα μου, οέ ομαδάρα μου, οέ σ' αγαπώ πολύ, οέ, μια ζωή μαζί'
Το 'Απόψε στις Ακρογιαλιές' της Σκεπαστής
(Βασίλης Τσιτσάνης & Χαρούλα Λαμπράκη - Απόψε στις Ακρογιαλιές)
Προτείνω στους απανταχού 'συνάδελφους' φίλους της ΑΕΚ να κάνουμε όλοι μαζί ότι ποτέ σε αυτή τη ζωή η Δέσποινα Βανδή δεν τραγούδησε το γνωστό σύνθημα σε κέντρο που εμφανιζόταν.
Ο αυθεντικός στίχος: 'Έλα να νιώσεις πώς είν' η ζωή κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί'
O γηπεδικός: 'Έλα να νιώσεις πώς είν' η ζωή κι όλα τα ωραία μες στη Σκεπαστή'
Ε, όχι και σαν τον καραγκιόζη
(Διονύσης Σαββόπουλος - Σαν τον Καραγκιόζη)
Ο Διονύσης Σαββόπουλος σέρβιρε τη μελωδία και τα ελληνικά γήπεδα την τιμούν χρόνια τώρα. Απλά, οι ΠΑΟΚτζήδες έχουν και τη δική τους χορογραφία.
Ο αυθεντικός στίχος: 'Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει / Είναι που ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη'
O γηπεδικός: 'ΠΑΟΚ σ' αγαπώ κι όταν θα πεθάνω / Θέλω το δικέφαλο στον τάφο μου απάνω'
Moonlight Shadow και ρομάντζο στο Λιμάνι
(Mike Oldfield - Moonlight Shadow ft. Maggie Reilly)
Ένα φλώρικο άσμα ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΟΥ έγινε γνωστό σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων του Ολυμπιακού και όλοι θέλουμε διακαώς να μάθουμε τι άλλο σκεφτόταν ο δημιουργός του την ώρα που άκουγε το 'Moonlight Shadow' και του έσκαγε η επιφοίτηση.
Υπάρχει ακόμα κάποιος που, μετά απ' αυτό, υποτιμά τη δύναμη της μουσικής; Όχι, πείτε.
Ο αυθεντικός στίχος: 'The trees that whisper in the evening / Carried away by a moonlight shadow / Sing a song of sorrow and grieving / Carried away by a moonlight shadow'
O γηπεδικός: 'Θρυλέ ολέ, Θρύλε ολέ ολέ ολέο, το μυαλό μου έχω χάσει και μια ζωή μαζί σου έχω περάσει / Έχω αρρωστήσει και δεν είμαι καλά, σαν εσένα μ*****ρα καμιά'
Wembley-di Wembley-da
(Beatles - O-bla-di, O-bla-da)
Για τον Χρήστο Χατζηιωάννου που του αρέσει να περπατά προς το γήπεδο τραγουδώντας 70s ύμνους.
Ο αυθεντικός στίχος: 'Desmond has a barrow in the market place / Molly is the singer in a band / Desmond says to Molly "girl I like your face" / And Molly says this as she takes him by the hand'
O γηπεδικός: 'Φεύγω από το σπίτι μου το πατρικό, έχω στο Λονδίνο μια δουλειά / Ένα γκολ, δύο γκολ στον αέρα / Πάντσο η ομάδα πετά'
Η πίπα της οπαδικής ειρήνης
(Μιχάλης Εμιρλής - Η Πίπα της Ειρήνης)
Το μισό είναι κατάλληλο, το άλλο μισό ακατάλληλο, ο ρυθμός παραμένει αναλλοίωτος, άρα μπράβο (I guess) στον Μιχάλη Εμιρλή και την έμπνευσή του.
Ο αυθεντικός στίχος: 'Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς / Να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης / Έλα ν' ανάψουμε την πίπα της ειρήνης'
O γηπεδικός: 'Μόνο εσένα έχω για Θεό / και της ζωής μου όλα τα 'χω παρατήσει / Το μεγαλείο σου δεν έχει τελειωμό / και το μυαλό μου έχεις κάνει να κολλήσει'
Το κόκκινο φουστάνι (το ακατάλληλο)
(Ελευθερία Αρβανιτάκη - Το Κόκκινο Φουστάνι)
Ποιος να το 'λεγε στην έντεχνη Ελευθερία ότι το 'Κόκκινο Φουστάνι' θα χάριζε τη μελωδία του σε ένα, δύο, είκοσι υβριστικά συνθήματα. Καμίας ομάδας οι οπαδοί δεν μπορούν να τα οικειοποιηθούν. Όλοι το ίδιο βρίζουν.
ΠΗΓΗ...http://news247.gr/
ΜΙΑ ΛΕΥΚΗ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ.
Μία πρωτότυπη πρωτοβουλία από τον σύλλογο "SOS Τροχαία Εγκλήματα" στην Κρήτη. Πεταλούδες στη μνήμη νέων ανθρώπων που χάθηκαν, ζωγράφισαν συγγενείς και φίλοι των θυμάτων στα σημεία που σημειώθηκαν τα τροχαία.
Μια διαφορετική προσπάθεια ανάδειξης του θέματος των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν και χάνονται στους δρόμους της Ελλάδας ξεκίνησε ο σύλλογος "SOS Τροχαία Εγκλήματα".
Λευκές πεταλούδες στην άσφαλτο θα συναντήσει κάποιος σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου της Κρήτης αλλά και όλης της Ελλάδας, εκεί που ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του μετά από τροχαίο δυστύχημα.
Τις πεταλούδες στη μνήμη νέων ανθρώπων που χάθηκαν, ζωγράφισαν συγγενείς και φίλοι των θυμάτων στα σημεία που σημειώθηκαν τα τροχαία.
"Δεν είναι απλά μια οφειλή σε αυτούς που έφυγαν. Είναι, θα είναι, μια διαρκής υπόμνηση της παρουσίας τους, μια υπενθύμιση του προσωρινού και του μόνιμου της κάθε ύπαρξης μέσα από ένα σύμβολο που σ όλους τους πολιτισμούς συνδέθηκε με την ψυχή του ανθρώπου με την μεταμόρφωση σαν απάντηση στην στατικότητα με το πέταγμα σαν απάντηση στην καθήλωση με την ομορφιά σαν απάντηση στην ασχήμια", αναφέρει η ανακοίνωση του συλλόγου και συνεχίζει:
"Προϋπόθεση για την αναπαραγωγή των τροχαίων εγκλημάτων είναι να διατηρούμε το πρόβλημα κρυμμένο κάτω απ' το χαλί.
Βέβαια για να κρυφτούν πάνω από σαράντα χιλιάδες νεκροί που καταγράφουν οι επίσημες στατιστικές από το 1990 μέχρι σήμερα το χαλί πρέπει να μεγαλώνει διαρκώς.
Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες το πρόβλημα έχει αρχίσει να γίνεται ορατό. Κυρίως από την προσπάθεια των οικογενειών των θυμάτων και λίγων ακόμα ανθρώπων που ασχολούνται (ανιδιοτελώς) με το θέμα.
Σήμερα πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω. Να σπάσουμε την σιωπή που συνοδεύει/σημαδεύει τη ζωή μας, να σπάσουμε την σιωπή που ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων με την αμέριστη συμπαράσταση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ επιβάλουν.
Δεν είναι μόνο οφειλή προς τους απόντες, αλλά και ένα χρέος προς τους παρόντες. Ποτέ δεν θα μειωθούν τα τροχαία όσο εξακολουθούμε να τα κρύβουμε ή να λέμε ψέμματα γι' αυτά. Παρόντες και απόντες δεν είναι εντέλει διαφορετικά πρόσωπα αλλά κοινοί πρωταγωνιστές μιας εξελισσόμενης μέσα στο αίμα και στον πόνο ιστορίας."
O Δημήτρης Βουρβαχάκης, διευθυντής του ΕΚΑΒ Κρήτης, και ο Βαγγέλης Κελαράκης, πρόεδρος των εργαζομένων του ΕΚΑΒ, βρήκαν τραγικό θάνατο στις 12 Δεκεμβρίου 2012 όταν το ασθενοφόρο στο οποίο επέβαιναν τυλίχτηκε στις φλόγες ύστερα από τροχαίο.
Η Γεωργία Χριστοδουλάκη, 35 ετών, χτυπήθηκε από 4x4 που με υπερβολική ταχύτητα μπήκε στο αντίθετο ρεύμα στις 11 Ιουλίου 2008, στη Λεωφόρου Μαν.Κεφαλογιάννη στο ύψος του ΜΑΚΡΟ Ηρακλείου. Πάλεψε στην εντατική 24 ώρες. Ο οδηγός δεν είχε άδεια οδήγησης.
Ο Πολύβιος Φουκαράκης, 17 ετών, οδηγός μηχανής, έχασε τη ζωή του στις 23 Μαΐου 2013 στην Επισκοπή Ηρακλείου.
Πηγή: Flashnews.gr
ΙΔΡΥΟΥΝ ΚΟΜΜΑ ΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ.
Κόμμα που θα κατέβει στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου ετοιμάζουν οι κτηνοτρόφοι, διαμαρτυρόμενοι για το πολιτικό σύστημα .
Το δικό τους κόμμα ετοιμάζονται να ιδρύσουν οι κτηνοτρόφοι, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να εκφράσουν την δυσαρέσκεια και την οργή τους για την αντιμετώπιση που έχουν από την πολιτεία.
Αυτό αποκάλυψαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν την Δευτέρα (18/11) έξω από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, στη Θεσσαλονίκη, την ώρα που εντός βρισκόταν σε εξέλιξη διυπουργική σύσκεψη.
Η άμεση πληρωμή των εισοδηματικών επιδοτήσεων, που δεν έχουν καταβληθεί ακόμα, η διευθέτηση του θέματος των βοσκοτόπων και η άμεση αποζημίωση, τα κοπάδια των οποίων έχουν πληγεί από την ευλογιά των προβάτων, ήταν τα αιτήματα τους.
"Η φετινή χρονιά είναι για τους κτηνοτρόφους το ίδιο κακή με το 2006. Αδυνατούμε να συνεχίσουμε τη συντήρηση των κοπαδιών μας" δήλωσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, Δημήτρης Καμπούρης, με τον αντιπρόεδρο Γιάννη Γκρινιά να αποκαλύπτει ότι σχεδιάζουν κόμμα, το οποίο θα κατέβει στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου.
"Θα κατεβούμε αυτόνομα γιατί βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν λύσεις. Δεν μας εκπροσωπεί κανένας. Δεν περιμένουμε ούτε από τους πολιτικούς μηχανικούς, ούτε από τους γιατρούς, ούτε από τους δικηγόρους να μας λύσουν το πρόβλημα. Πρέπει να συμφωνήσουν σχετικά στους κατά τόπους συλλόγους οι 150.000 οικογένειες κτηνοτρόφων σε όλη την Ελλάδα. Πάντως, αποτελεί έκφραση της μεγάλης δυσαρέσκειας και οργής των κτηνοτρόφων" επεσήμανε ο κ. Γκρινιάς.
Πληροφορίες από egnatiapost.gr
Βίντεο από thesstoday.gr
ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.
Ο Δήμος Αλμωπίας σας ενημερώνει ότι η
δράση του δήμου Αλμωπίας "Δωρεάν Ιατρικές Εξετάσεις στο δήμο
Αλμωπίας" θα πραγματοποιηθούν το τριήμερο 21,22 και 23 Νοεμβρίου 2013.
Τα ραντεβού και οι ώρες που ορίστηκαν
ισχύουν κανονικά.
Το πρόγραμμα των ιατρικών εξετάσεων
που περιλαμβάνει οφθαλμολογικές εξετάσεις, ουρολογικές εξετάσεις, πνευμονολογικές
εξετάσεις, ωτορινολαρυγγικές εξετάσεις θα είναι ως εξής:
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου: Κέντρο Υγείας
Αριδαίας
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου: Ιατρείο
Εξαπλατάνου
Σάββατο 23 Νοεμβρίου: Ιατρείο
Προμάχων
Η εκδήλωση βράβευσης των εθελοντών ιατρών και του
τραγουδοποιού κ. Υδραίου Γιώργου θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23
Νοεμβρίου και ώρα 5.00μ.μ., στο Ξενιτίδειο Πνευματικό Κέντρο της
Αριδαίας.
Από το Δήμο Αλμωπίας
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΞΕΝΙΤΙΔΙΟ: "Η Μακεδονία του Φιλίππου του Β΄και του Αλεξάνδρου του Γ΄"
Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα 11:00π.μ.
Στο Ξενιτίδειο Πνευματικό Κέντρο, ο
Δήμος Αλμωπίας
διοργανώνει
ομιλία του Φιλόλογου-Συγγραφέα Θεόδωρου Μαυρόπουλου με
θέμα
"Η Μακεδονία του Φιλίππου του Β΄και του Αλεξάνδρου του Γ΄"
Είσοδος ελεύθερη.
ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΑ.
Ο κυνισμός, η αδιαφορία για το κοινωνικό σύνολο, η απαξίωση των παιδιών ενός κατώτερου θεού, υπήρχε πάντα από τη μεριά της ελίτ. Δεν είναι κάτι φρέσκο. Δεν δημιουργήθηκε με κάποιο μνημόνιο, με την οικονομική κρίση.
Την εποχή που ήταν παχιές οι αγελάδες, δηλαδή τότε που οι πολίτες είχαν δουλειά, χρήμα, τα μέσα τους και τις άκρες τους, την εποχή που γεμίζανε τα σκυλάδικα, τα πολυκαταστήματα, η ελίτ ήταν ακριβώς η ίδια μόνο που αυτό τον κυνισμό δεν τον εισέπρατταν οι πελάτες του συστήματος αλλά μερικές κατηγορίες. Τα φτωχότερα στρώματα, οι υπηρέτες τους, οι εργάτες τους..
Η κάθε κυράτσα νεοπλουτισμένη ή και παλιοπλουτισμένη με τον άντρα της, που τώρα μαθαίνουμε πόσα λεφτά φάγανε μέσα από τις σάρκες των ταμείων που οι φουκαριάρηδες κατέθεταν το κόπο τους, δεν έγινε τώρα αλαζονική, δεν έγιναν τώρα φιλοτομαριστές, στυγνοί, ήταν.
Όταν πηγαίναν να φτιάξουν μαλλί, δούλα θεωρούσαν τη κοπελίτσα που τους έκανε πιστολάκι.
Όταν ψώνιζαν με δέκα καρότσια από το σούπερ μάρκετ δούλο θεωρούσαν αυτόν που θα τους κουβαλήσει τα ψώνια, την υπηρέτρια που θα τους σφουγγαρίσει το σπίτι, το σερβιτόρο που θα τους σερβίρει το φιλετάκι, τον ανάπηρο που τους εμπόδιζε γιατί πέρναγε σιγά το δρόμο, τους αρρώστους που κοιμόντουσαν στα ράντζα των λαϊκών νοσοκομείων, τις φτωχογειτονιές και τις σαρδέλες που στριγμωνόντουσαν στα ΜΜΜ, τους άρρωστους, ανάπηρους, άστεγους.. τον υπαλληλίσκο στις επιχειρήσεις τους, στα μαγαζιά τους, στα Υπουργεία τους...
Ποτέ δεν ήρθαν σε επικοινωνία με όλο αυτό το λαουτζίκο. Τον έβλεπαν από μακριά και τον άγγιζαν στο σημείο που έπρεπε να τους ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ σε κάτι. Η ψευδαίσθηση της ελευθερίας και της δυνατότητας του αυτοδημιούργητου πλούτου του ονειρεμένου καπιταλισμού, κράτησε όσο αυτή ακριβώς η τάξη των κυνικών, που τα άρπαζαν και πλούτιζαν πάνω στις πλάτες των άλλων, είχε ανάγκη τους πολλούς για να στεριώσει παντοδύναμη, να αγοράσει τα πάντα, να εξουδετερώσει κάθε αντίπαλο, για να έχει τη δυνατότητα να μην έχει ανάγκη κανέναν σήμερα.
Οι παντοδύναμες ελίτ στέριωσαν, έγιναν η θηλιά που πνίγει την ανθρωπότητα σήμερα πατώντας πάνω στην απατηλή ονείρωξη των μαζών πως ατομικά ο καθένας θα είχε τη δυνατότητα μια μέρα να γίνει σαν κι αυτούς. Το αμερικανικό όνειρο κάθε φουκαριάρη να γίνει από δούλος καπιτάλας που θα γ@μάει και θα δέρνει, έδωσε το περιθώριο στους ελάχιστους να πατήσουν στο λαιμό όλους τους υπόλοιπους.
Το ξύπνημα στην αποικία της μεγάλης μάζας είναι ένα σοκ. Γιατί οι τελευταίες γενιές είχαν μεγαλώσει με τη ψευδαίσθηση πως έχουν δικαιώματα και δημοκρατίες. Πως υπάρχουν κανόνες και κράτος που θα τους υπερασπιστεί στις αδικίες, που θα τους βοηθήσει να επιβιώνουν άνετα και να πραγματοποιούν τα όνειρά τους. Τα παιδιά έμπαιναν με τσαμπουκά στις δουλειές τους, οι μπαμπάδες διαπραγματευόντουσαν τους βλαχοδήμαρχους που θα τα διορίσουν, οι δούλοι έτρωγαν στα ίδια μαγαζιά με τα αφεντικά, έκαναν τα μπάνια τους στα ίδια θέρετρα , συναγωνιζόντουσαν στα φανάρια με τις κουρσάρες και έχτιζαν τις μεζονέτες δίπλα δίπλα...
Μόνο που για ένα ελάχιστο ποσοστό όλα αυτά ήταν αληθινά και ανεχόντουσαν αυτό το μείγμα από λαό και Κολωνάκι για να σχεδιάσουν την μελλοντική δυστοπία, που θα ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, ενώ για το πλήθος των εθισμένων στο καπιταλιστικό όνειρο φουκαριάρηδων ήταν απλά ένα όνειρο που θα χανόταν όταν όλα θα ήταν εξασφαλισμένα για την επιστροφή στη φυσική κατάσταση των αποικιών. Ολιγάρχες και δούλοι. Η μαγική στιγμή όπου το κόκκαλο που τράβαγε τα σκυλάκια από τη μύτη, ο αφέντης θα το έπαιρνε πίσω και θα έριχνε μια κλωτσιά στο αδέσποτο. Αυτό που σου κάνουν σήμερα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αλαζονεία που είχες αποκτήσει να νομίζεις πως είσαι κάτι περισσότερο από μια τρίχα στο ζυμάρι τους.
Θυμάσαι πως έβγαζες τα χιλιάρικα και τα κόλλαγες στη μούρη του οργανοπαίχτη, Εκείνη τη κίνηση που έδειχνες στο χωριό πόσο μεγάλη την έχεις τη τσέπη, και στο βάθος στη ταβέρνα υπήρχε ένας λαντζιέρης που έπλενε τα πιάτα σου ιδρωμένος με τα πόδια πρησμένα, ενώ εσύ έφερνες τις βόλτες σου, χορτασμένος και ικανοποιημένος με το τομάρι σου; Ε λοιπόν σήμερα είσαι απλά ο λαντζιέρης. Έχεις φύγει από το πρώτο τραπέζι πίστα, έχεις μπει πίσω στη κουζίνα και παρακαλάς το αφεντικό για ένα μεροκάματο της πείνας ενώ έξω τα τραπέζια γλεντάνε ακόμα και κολλάνε τάληρα στο κούτελο στους οργανοπαίκτες....
Το ξύπνημα στον εφιάλτη είναι πως μόλις τώρα συνειδητοποιείς πως δεν σε αγάπησε ποτέ το σύστημα που εξυπηρετούσες τόσο πιστά. Δεν του καίγεται καρφί αν ζήσεις ή αν πεθάνεις και σε πονάει αφάνταστα αυτό γιατί είσαι ο πρώην που ξέπεσε. Ο μαγαζάτορας με τους υπαλλήλους, ο δημόσιος υπάλληλος με τα μέσα, ο εργαζόμενος με τις απαιτήσεις, ο νέος με το θράσος του μπορώ να τα έχω όλα, ο γέρος με την εξασφαλισμένη σύνταξη που θα πεθάνει πλήρης ημερών. Είσαι όλα αυτά τα ΠΡΩΗΝ που γίνανε καπνός, και ήρθες με ένα μεγάλο καλωσόρισμα στο κόσμο εκείνων που θεωρούσες τριτοκοσμικούς, φουκαριάρηδες, πλέμπα, αποτυχημένους και ανοικοκύρευτους.
Γιατί εκατομμύρια άνθρωποι έδωσαν το αίμα τους για να γίνεις όλα αυτά, κι εσύ νόμιζες πως τα είχες αποκτήσει γιατί ήσουν όμορφος και μάγκας. Περίμενε τώρα λοιπόν τον αφέντη να γυρίσει από το σκι, για να αποφασίσει αν θα σου επιτρέψει να ζήσεις μια μέρα ακόμα...
Η κάθε κυράτσα νεοπλουτισμένη ή και παλιοπλουτισμένη με τον άντρα της, που τώρα μαθαίνουμε πόσα λεφτά φάγανε μέσα από τις σάρκες των ταμείων που οι φουκαριάρηδες κατέθεταν το κόπο τους, δεν έγινε τώρα αλαζονική, δεν έγιναν τώρα φιλοτομαριστές, στυγνοί, ήταν.
Όταν πηγαίναν να φτιάξουν μαλλί, δούλα θεωρούσαν τη κοπελίτσα που τους έκανε πιστολάκι.
Όταν ψώνιζαν με δέκα καρότσια από το σούπερ μάρκετ δούλο θεωρούσαν αυτόν που θα τους κουβαλήσει τα ψώνια, την υπηρέτρια που θα τους σφουγγαρίσει το σπίτι, το σερβιτόρο που θα τους σερβίρει το φιλετάκι, τον ανάπηρο που τους εμπόδιζε γιατί πέρναγε σιγά το δρόμο, τους αρρώστους που κοιμόντουσαν στα ράντζα των λαϊκών νοσοκομείων, τις φτωχογειτονιές και τις σαρδέλες που στριγμωνόντουσαν στα ΜΜΜ, τους άρρωστους, ανάπηρους, άστεγους.. τον υπαλληλίσκο στις επιχειρήσεις τους, στα μαγαζιά τους, στα Υπουργεία τους...
Ποτέ δεν ήρθαν σε επικοινωνία με όλο αυτό το λαουτζίκο. Τον έβλεπαν από μακριά και τον άγγιζαν στο σημείο που έπρεπε να τους ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ σε κάτι. Η ψευδαίσθηση της ελευθερίας και της δυνατότητας του αυτοδημιούργητου πλούτου του ονειρεμένου καπιταλισμού, κράτησε όσο αυτή ακριβώς η τάξη των κυνικών, που τα άρπαζαν και πλούτιζαν πάνω στις πλάτες των άλλων, είχε ανάγκη τους πολλούς για να στεριώσει παντοδύναμη, να αγοράσει τα πάντα, να εξουδετερώσει κάθε αντίπαλο, για να έχει τη δυνατότητα να μην έχει ανάγκη κανέναν σήμερα.
Οι παντοδύναμες ελίτ στέριωσαν, έγιναν η θηλιά που πνίγει την ανθρωπότητα σήμερα πατώντας πάνω στην απατηλή ονείρωξη των μαζών πως ατομικά ο καθένας θα είχε τη δυνατότητα μια μέρα να γίνει σαν κι αυτούς. Το αμερικανικό όνειρο κάθε φουκαριάρη να γίνει από δούλος καπιτάλας που θα γ@μάει και θα δέρνει, έδωσε το περιθώριο στους ελάχιστους να πατήσουν στο λαιμό όλους τους υπόλοιπους.
Η δίψα για χρήμα και δόξα, το τάισμα ενός αρρωστημένου εγώ, ενός αδίστακτου τομαριού δεν είναι μια οικονομική κατάσταση. Είναι ένα σύνολο που αποτελείται ακριβώς από κυνισμό, αλαζονεία, μωροφιλοδοξία, διαφθορά της συνείδησης, εκφυλισμό όλων των αξιών, είναι η πορεία προς το θάνατο της ψυχής και η κυριαρχία μιας κούφιας σάρκας που πεινάει μόνιμα και δεν έχει κανένα πρόβλημα να φτάσει μέχρι το κανιβαλισμό για να χορτάσει.
Το ξύπνημα στην αποικία της μεγάλης μάζας είναι ένα σοκ. Γιατί οι τελευταίες γενιές είχαν μεγαλώσει με τη ψευδαίσθηση πως έχουν δικαιώματα και δημοκρατίες. Πως υπάρχουν κανόνες και κράτος που θα τους υπερασπιστεί στις αδικίες, που θα τους βοηθήσει να επιβιώνουν άνετα και να πραγματοποιούν τα όνειρά τους. Τα παιδιά έμπαιναν με τσαμπουκά στις δουλειές τους, οι μπαμπάδες διαπραγματευόντουσαν τους βλαχοδήμαρχους που θα τα διορίσουν, οι δούλοι έτρωγαν στα ίδια μαγαζιά με τα αφεντικά, έκαναν τα μπάνια τους στα ίδια θέρετρα , συναγωνιζόντουσαν στα φανάρια με τις κουρσάρες και έχτιζαν τις μεζονέτες δίπλα δίπλα...
Μόνο που για ένα ελάχιστο ποσοστό όλα αυτά ήταν αληθινά και ανεχόντουσαν αυτό το μείγμα από λαό και Κολωνάκι για να σχεδιάσουν την μελλοντική δυστοπία, που θα ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, ενώ για το πλήθος των εθισμένων στο καπιταλιστικό όνειρο φουκαριάρηδων ήταν απλά ένα όνειρο που θα χανόταν όταν όλα θα ήταν εξασφαλισμένα για την επιστροφή στη φυσική κατάσταση των αποικιών. Ολιγάρχες και δούλοι. Η μαγική στιγμή όπου το κόκκαλο που τράβαγε τα σκυλάκια από τη μύτη, ο αφέντης θα το έπαιρνε πίσω και θα έριχνε μια κλωτσιά στο αδέσποτο. Αυτό που σου κάνουν σήμερα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αλαζονεία που είχες αποκτήσει να νομίζεις πως είσαι κάτι περισσότερο από μια τρίχα στο ζυμάρι τους.
Θυμάσαι πως έβγαζες τα χιλιάρικα και τα κόλλαγες στη μούρη του οργανοπαίχτη, Εκείνη τη κίνηση που έδειχνες στο χωριό πόσο μεγάλη την έχεις τη τσέπη, και στο βάθος στη ταβέρνα υπήρχε ένας λαντζιέρης που έπλενε τα πιάτα σου ιδρωμένος με τα πόδια πρησμένα, ενώ εσύ έφερνες τις βόλτες σου, χορτασμένος και ικανοποιημένος με το τομάρι σου; Ε λοιπόν σήμερα είσαι απλά ο λαντζιέρης. Έχεις φύγει από το πρώτο τραπέζι πίστα, έχεις μπει πίσω στη κουζίνα και παρακαλάς το αφεντικό για ένα μεροκάματο της πείνας ενώ έξω τα τραπέζια γλεντάνε ακόμα και κολλάνε τάληρα στο κούτελο στους οργανοπαίκτες....
Το ξύπνημα στον εφιάλτη είναι πως μόλις τώρα συνειδητοποιείς πως δεν σε αγάπησε ποτέ το σύστημα που εξυπηρετούσες τόσο πιστά. Δεν του καίγεται καρφί αν ζήσεις ή αν πεθάνεις και σε πονάει αφάνταστα αυτό γιατί είσαι ο πρώην που ξέπεσε. Ο μαγαζάτορας με τους υπαλλήλους, ο δημόσιος υπάλληλος με τα μέσα, ο εργαζόμενος με τις απαιτήσεις, ο νέος με το θράσος του μπορώ να τα έχω όλα, ο γέρος με την εξασφαλισμένη σύνταξη που θα πεθάνει πλήρης ημερών. Είσαι όλα αυτά τα ΠΡΩΗΝ που γίνανε καπνός, και ήρθες με ένα μεγάλο καλωσόρισμα στο κόσμο εκείνων που θεωρούσες τριτοκοσμικούς, φουκαριάρηδες, πλέμπα, αποτυχημένους και ανοικοκύρευτους.
Γιατί εκατομμύρια άνθρωποι έδωσαν το αίμα τους για να γίνεις όλα αυτά, κι εσύ νόμιζες πως τα είχες αποκτήσει γιατί ήσουν όμορφος και μάγκας. Περίμενε τώρα λοιπόν τον αφέντη να γυρίσει από το σκι, για να αποφασίσει αν θα σου επιτρέψει να ζήσεις μια μέρα ακόμα...
Αμα γουστάρει.
ΠΗΓΗ:
Συνήθης Ύποπτος
http://www.ramnousia.com
ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΗΛΙΘΙΟΥ.
Κάνοντας πολιτικές όμορφες συζητήσεις με φιλομνημονιακούς πολίτες...
Στείλε αυτό το βίντεο σε 5 φίλους σου, που θεωρούν πως με το Σαμαρά η Ελλάδα μπαίνει στον ίσιο δρόμο και μπες στη μεγάλη κλήρωση για ένα πακέτο μακαρόνια νο6.
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΔΙΣΚΩΝ ΠΟΥ ΞΑΦΝΙΑΖΟΥΝ!!!
Εξώφυλλα δίσκων απ' τις δεκαετίες '70 και '80 που ξαφνιάζουν. Το ένα καλύτερο από το άλλο.
Η Saveta Yovanovic κλέβει την παράσταση
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.
Χιλιάδες πολίτες διαδηλώνουν στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, απαιτώντας πιο αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών.
Τα πανό των διαδηλωτών ζητούν από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το φαινόμενο σοβαρά. Ο πρωθυπουργός της χώρας Τόνι Άμποτ, υποστήριξε πρόσφατα ότι η αύξηση της εκδήλωσης των πυρκαγιών τα τελευταία χρόνια δεν συνδέεται με το φαινόμενο των κλιματικών αλλαγών, καθώς οι πυρκαγιές στην Αυστραλία ήταν πάντα σύνηθες φαινόμενο.
Οι δηλώσεις Άμποτ ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων.
Στις συνομιλίες που συνεχίζονται στη Βαρσοβία υπό την σκέπη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το φαινόμενο των κλιματικών αλλαγών, το τοπίο παραμένει θολό.
Παράλληλα με τις συνομιλίες των ειδικών, στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, πραγματοποιούνται και διαδηλώσεις με κεντρικό σύνθημα «Δικαιοσύνη για το κλίμα τώρα».
ΠΗΓΗ...euronews.