ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΑ Ν.ΠΕΛΛΑΣ

Μετά τις πρόσφατες εκλογές όπου συμμετείχε το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων στους Δήμους & τους φορείς τους προέκυψε νέο ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ν.Πέλλας και μέλους της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Η συγκρότηση σε σώμα έχει ως εξής :

Πρόεδρος : Αντώνης Καρτσαμάρης, 

Αντιπρόεδρος  : Ευάγγελος Κυριακού, 

Γραμματέας : Μαρία Παλάνη, 

Ταμίας : Ιγνάτης Καραπαναγιώτης, 

Μέλη : Γκόγκου Βασιλική, Κυριάκος Δημητριάδης, Αναστάσιος Καραγκιόζης, Πέτρος Μίγγας, Πέτρος Τσακίρης, Μαρία Συλλέκτη, Ευάγγελος Τσιρόγκας.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Ν.Πέλλας στηρίζει το δημόσιο, ανοικτό, κοινωφελή χαρακτήρα όλων των δημοτικών δομών και υπηρεσιών με διαρκή στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και την υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών. Οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται πάντα στο πλευρό της κοινωνίας και των αναγκών της.

-- 

Με εκτίμηση

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΑ-Ν.ΠΕΛΛΑΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ

Διαβάστε Περισσότερα

Συνέντευξη Τύπου για τα οξυμένα προβλήματα από το Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ημαθίας και Πέλλας

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΓΑΛΑΚΤΟΣ - ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ/ΠΕΛΛΑΣ

Συνέντευξη Τύπου για τα οξυμένα προβλήματα στον κλάδο

Συνέντευξη για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων στον κλάδο πραγματοποίησε το Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ημαθίας και Πέλλας, το πρωί της Πέμπτης 18 Ιούλη, στη Βέροια. Τη συνέντευξη άνοιξε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Γιάννης Διάκογλου, ενώ την εισήγηση έκανε ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών, Κώστας Κατσιμένης.

Ο Κ. Κατσιμένης αναφέρθηκε στις εξελίξεις συνολικά στον κλάδο, τονίζοντας ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αυτός παρουσίασε μεγάλη κερδοφορία ακόμη και στην περίοδο της κρίσης, ενώ μαζί με τον Τουρισμό σύμφωνα με την εργοδοτική πλευρά αποτελούν «την ατμομηχανή της οικονομίας της χώρας» μιας και αποτελούν το 25% της βιομηχανικής παραγωγής με κύκλο εργασιών 14,2 δισ. και εξαγωγές 4,5 δισ. Όμως αυτό, συνέχισε, δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο.

Επίσης, έκανε λόγο για πετσόκομμα μισθών, μη υπογραφή κλαδικής σύμβασης και πληρωμές με κατώτατη αμοιβή, εξαντλητικά ωράρια, τρομοκρατία στο χώρο εργασίας και αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και οι μόνιμες συμβάσεις αντικαταστάθηκαν από ορισμένου χρόνου.

Το εργασιακό περιβάλλον χαρακτηρίστηκε ζούγκλα - ως «πολιτική βούληση» και σημείωσε ότι υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος της εργοδοσίας εναντίον των εργαζομένων. Επίσης αναφέρθηκε ότι σε τοπικές επιχειρήσεις όσοι εργαζόμενοι διεκδικούν βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας είτε δέχονται απειλές της εργοδοσίας είτε δεν προσλαμβάνονται ξανά παρά την έλλειψη που υπάρχει σε εργατικά χέρια. Αναφέρθηκε επίσης στην εμπειρία που υπάρχει από τη στάση της εργοδοσίας στη «ΔΕΛΤΑ» αλλά και παλιότερα στη Ζάχαρη και στην ΕΛΒΙΖ.

Άσκησε ακόμη κριτική στην απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης (Α. Τόλκας) για αξιοποίηση προσφύγων από τα camp της περιοχής ως εποχιακούς για τα εργοστάσια με τη «λογική του εργόσημου», συμβάσεις ουσιαστικά για «δούλους».

Αναφέρθηκε στις προσπάθειες της Ομοσπονδίας και του κλαδικού Συνδικάτου για την αποκάλυψη της κατάστασης, αλλά και της παρέμβασης για τα προβλήματα που υπάρχουν και στην Επιθεώρηση Εργασίας.

Καταλήγοντας αναφέρθηκε στο πλαίσιο αιτημάτων και στον αγώνα που δίνουν τα ταξικά σωματεία και η Ομοσπονδία του κλάδου «κόντρα στην εργοδοσία και σε ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες». Αυτό που διεκδικούν ως αιτήματα αιχμής οι εργαζόμενοι στον κλάδο είναι ασφάλεια και υγιεινή στους χώρους εργασίας, αξιοπρεπείς μισθούς και υπογραφή κλαδικής σύμβασης εργασίας.

Το αναλυτικό πλαίσιο δράσης:

·      Να προσληφθούν άμεσα όλοι οι εργαζόμενοι χωρίς εξαιρέσεις, όσοι έχουν κάνει αιτήσεις.

·      5ήμερο - 40ωρο. Επαρκή διαλείμματα και αυξημένα τις μέρες του καύσωνα.

·      Την πληρωμή όλων των ωρών υπερεργασίας και υπερωρίας, δώρων και επιδομάτων (υπάρχουν επιχειρήσεις που ακόμα χρωστάνε το επίδομα αδείας 2018!).

·      Να παρθούν μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων.

·      Να τοποθετηθούν κλιματιστικά σε όλα τα διαλογητήρια - κονσερβοποιεία.

·      Υπογραφή ΣΣΕ για τον κλάδο σύμφωνα με την πρόταση της ομοσπονδίας. Η Τεχνική Επιθεώρηση Εργασίας να εντείνει τους ελέγχους στους χώρους δουλειάς.

Διαβάστε Περισσότερα

Βρέθηκαν κλειδιά αυτοκινήτου στους Προμάχους

Τα εικονιζόμενα κλειδιά βρέθηκαν στην περιοχή του Γυμνασίου Προμάχων κι ο ενδιαφερόμενος μπορεί να τα πάρει από το "Πράσινο περίπτερο".

Διαβάστε Περισσότερα

Χωρίς επαφή, επικοινωνία και αγάπη … τι ενδιαφέρον έχει η ζωή;

Χωρίς επαφή, επικοινωνία και αγάπη … τι ενδιαφέρον έχει η ζωή;

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας

Η πλειοψηφία των ανθρώπων απεχθάνεται την μοναξιά. Δεν την αντέχουν… Νιώθουν πως βρίσκονται στο περιθώριο και αισθάνονται μειονεκτικά. Υπάρχουν, βέβαια και άνθρωποι που επιζητούν την μοναξιά (εδώ με την έννοια της μοναχικότητας), την ηρεμία τους, το χρόνο τους μόνο με τον εαυτό τους.

Για να καταπολεμήσουν την μοναξιά οι άνθρωποι, έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Η επαφή, η ανθρώπινη επικοινωνία, η σύνδεση δυο ή περισσοτέρων ατόμων φαίνεται πως είναι απαραίτητη. Επίσης, απαραίτητα είναι και η συντροφικότητα και η αγάπη.  Η ανάγκη μας για συντροφικότητα, για να επικοινωνούμε, για να αγαπάμε και να μας αγαπάνε είναι μία βαθιά υπαρξιακή συνισταμένη για μία καλύτερη ζωή. Χωρίς την επαφή, την επικοινωνία και την αγάπη των άλλων τι ενδιαφέρον έχει η ζωή;

Παρόλα αυτά, μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πετύχουν μια σύνδεση με τους άλλους. Δυσκολεύονται είτε να κάνουν το πρώτο βήμα είτε να διατηρήσουν την σύνδεση και συχνά αναρωτιούνται «Τι μπορεί να φταίει;». Συνήθως καταλήγουν να πιστεύουν πως φταίνε κάποιες επιφανειακές αιτίες όπως η οικονομική κατάσταση ή η εξωτερική εμφάνιση... Η αλήθεια είναι πως αυτά είναι τα πρώτα που παρατηρεί κάποιος για να ξεκινήσει μία επαφή με κάποιο άλλο άτομο…

Μήπως τελικά χρειάζονται και άλλοι παράμετροι για να διατηρηθεί η σύνδεση;  Ακόμα κι θεωρήσουμε ότι χρειάζονται, θα πρέπει με σιγουριά να πούμε ότι δεν είναι απαραίτητοι για να φέρουν την προσωπική ευτυχία. Για να νιώσουμε επιθυμητοί δεν χρειάζεται να κάνουμε επίδειξη της μεγαλομανίας μας, των ακριβών ρούχων, των ακριβών gadgets ή οι χιλιάδες φίλοι στα social media (τους περισσότερους δεν τους γνωρίζουμε καν, και αν τους γνωρίζουμε έχουμε να μιλήσουμε από το Δημοτικό!). Χρειάζεται να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και να κάνουμε μία προσωπική αναγνώριση της αξίας μας, με τα καλά μας και τα άσχημα μας και στο τέλος την αποδοχή και την αγάπη του εαυτού μας.

Αρκεί και μόνο να βρούμε τον τρόπο να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.

Τότε θα ανοίξει και ο δρόμος για να αγαπηθούμε από έναν άλλον.

Τότε πραγματικά ακτινοβολούμε θετικότητα και αυτό είναι δελεαστικό στα μάτια των άλλων.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

Διαβάστε Περισσότερα

Έχουν και οι γονείς ανάγκες;

Έχουν και οι γονείς ανάγκες; Σίγουρα έχουμε και σίγουρα τις δικαιούμαστε!

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)  

Συχνά διαβάζουμε άρθρα και έρευνες σχετικά με τις ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών. Με ποιον τρόπο θα τα κάνουμε ευτυχισμένα, πώς να χειριστούμε μία κατάσταση, τι τα κάνει να νιώθουν πλήρη και χαρούμενα. Και καλά κάνουμε… αφού είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε και χρειάζονται την προσοχή, το ενδιαφέρον και την φροντίδα μας.

Εμείς όμως;

Εμείς οι γονείς έχουμε ανάγκες;

Δικαιούμαστε να έχουμε;

Σίγουρα έχουμε! Και σίγουρα δικαιούμαστε!

1.       Οι γονείς έχουμε ανάγκη από ανάγκη και φροντίδα.

2.       Οι γονείς έχουμε ανάγκη από ελεύθερο χρόνο.

3.       Οι γονείς έχουμε ανάγκη από ξεκούραση.

4.       Αρέσουν και σε εμάς τα γλυκά, οι τούρτες και τα παγωτά.

5.       Αρέσουν και σε εμάς τα παιχνίδια, η τηλεόραση, ο υπολογιστής και  ο κινηματογράφος.

6.       Μας αρέσουν οι βόλτες, πάσης φύσεως.

7.       Έχουμε κι εμείς φίλους, που θέλουμε να τους συναντάμε, να κάνουμε μαζί τους πράγματα.

8.       Μας αρέσει η θάλασσα, το κολύμπι, το βουνό, η κατασκήνωση, το περπάτημα, το τρέξιμο, το ποδήλατο…

9.       Θέλουμε κι εμείς τους γονείς μας (αν τους έχουμε) και μας λείπουν (αν δεν τους έχουμε)

10.   Θέλουμε κι εμείς να ακούμε τα μπράβο μας… και γιατί όχι να μας κανακέψουν!

Η αλήθεια είναι πως όσες είναι οι ανάγκες, οι επιθυμίες και τα δικαιώματα των παιδιών, τόσες είναι και των γονιών. Όμως, τα παιδιά έχουν τον πρώτο λόγο – τους ανήκει, τους αξίζει και εμείς τους τον παραχωρούμε: εξάλλου είναι τόσο ωραίο να είσαι γονιός… και για αυτό με χαρά θα μοιραστούμε μαζί τους τη σοκολάτα μας!

Διαβάστε Περισσότερα

Τα πιο όμορφα πράγματα δεν εκφράζονται με λέξεις - απλώς τα ζεις!

Τα πιο όμορφα πράγματα δεν εκφράζονται

με λέξεις  - απλώς τα ζεις!

Επιμελείται ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα

«Αγαπητέ Θεέ,

Ευχαριστώ που ήρθες.

Διάλεξες την καλύτερη στιγμή, γιατί είχα τα χάλια μου. Ίσως και να σε πείραξε το χτεσινό μου γράμμα...

Όταν ξύπνησα, αναλογίστηκα ότι ήμουν ενενήντα χρονών, κι έστρεψα το κεφάλι προς το παράθυρο, για να δω το χιόνι.

Και τότε κατάλαβα ότι ερχόσουν. Ήταν πρωί. Ήμουν μόνος πάνω στη Γη. Ήταν τόσο νωρίς, που τα πουλάκια ακόμη κοιμόντουσαν, που η νυχτερινή νοσοκόμα, η κυρία Ντικρί, έπαιρνε ακόμη τον υπνάκο της, που εσύ προσπαθούσες να φτιάξεις το ξημέρωμα. Ζοριζόσουν αλλά επέμενες. Ο ουρανός ξεθώριαζε. Γέμιζες την ατμόσφαιρα με άσπρο, με γκρίζο, με γαλάζιο, έδιωχνες τη νύχτα, ξυπνούσες τον κόσμο. Χωρίς σταματημό. Και τότε κατάλαβα σε τι διαφέρεις από όλους εμάς: είσαι ακατάβλητος! Είσαι αυτός που δεν κουράζεται ποτέ. Πάντα στη δουλειά. Και να η μέρα! Και να η νύχτα! Και να η άνοιξη! Και να ο χειμώνας! Και να η Πέγκι Μπλου! Και να ο Όσκαρ! Και να η θεία Ροζ! Τι υγεία!

Κατάλαβα ότι ήσουν εδώ, ότι μου έλεγες το μυστικό σου: Κοίτα κάθε μέρα τον κόσμο σαν να ήταν η πρώτη φορά».

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο «Αγαπητέ Θεέ» του Ερίκ Εμανουέλ Σμιτ και ήρωάς του είναι ένα μικρό παιδί που φτάνει στο τέλος της ζωής του και το γνωρίζει, σε όποιο βαθμό μπορεί να το συνειδητοποιήσει μέσα στην παιδική του αθωότητα, το άγνωστο, αυτό που μας φοβίζει, μικρούς ή μεγάλους.

Σκεφτήκατε από πού πηγάζει το θάρρος του μικρού Όσκαρ; Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σίγουρα μας κάνει δυνατούς να αντιμετωπίζουμε τέτοια συμβάντα. Όμως και μια άλλη άποψη θα μπορούσε να είναι η εξής: η καρδιά μας είναι προορισμένη για τα ύψη, για το πέταγμα, κι όσο κι αν κάτι την τραβήξει προσωρινά προς τα κάτω, ακόμη και μια σοβαρή ασθένεια ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κρατά τη ματιά μας χαμηλά, είναι η φύση μας να προχωράμε, να υψώνουμε το ανάστημα της ψυχής μας. Αν βλέπουμε ένα τριαντάφυλλο, ας μην εστιαζόμαστε στα αγκάθια του. Αν βλέπουμε να έρχεται η νύχτα, εμείς ας κοιτάζουμε και τη μέρα που ακολουθεί. Για άλλους αυτό λέγεται υπομονή, για άλλους υπερ-αισιοδοξία. Για άλλους είναι ένας τρόπος ζωής.

Αλλάζουμε τις καρδιές μας – αλλάζει και κάτι άλλο, ίσως ο κόσμος!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Διαβάστε Περισσότερα

Διαζύγιο και Διαχείριση γονικών συγκρούσεων

Διαζύγιο & Διαχείριση γονικών συγκρούσεων

Ερευνητές διαπίστωσαν ότι πάνω από 25% των παιδιών που έχουν βιώσει το διαζύγιο των γονιών τους έχουν προσαρμοστεί πολύ καλά. Ο σημαντικότερος λόγος για το ότι αυτά τα παιδιά αντεπεξέρχονται με επιτυχία, ενώ άλλα όχι, είναι ότι τα συγκεκριμένα παιδιά έχουν γονείς που συνεργάζονται ο ένας με τον άλλον ή γονείς που δε συμπαθούν ή δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, αλλά έχουν τη λογική να προφυλάσσουν τα παιδιά από τους γονικούς καβγάδες.

 Ένα βασικό βήμα στη διαδικασία διαχείρισης των συγκρούσεων είναι η υπέρβασης της συμπεριφοράς του θύματος, όπου η αποκλειστική ευθύνη για το χωρισμό επιρρίπτεται στον/στην πρώην σύζυγο. Όταν κάποιος δεν έχει την ικανότητα να διακρίνει τη δική του συμμετοχή στα προβλήματα, ο θυμός και η επίρριψη ευθυνών συνεχίζουν να πυροδοτούν τις χρόνιες γονικές συγκρούσεις, που είναι προβληματικές για τα παιδιά.

Αυτή η εσωτερική δέσμευση να προστατεύονται τα παιδιά από τις γονικές συγκρούσεις θα πρέπει να γίνει προσωπικά και ιδιωτικά, ανεξάρτητα από το τι κάνει ο άλλος γονέας. Ακόμη και αν ο ένας γονέας συνεχίσει να φέρεται ανεύθυνα, αυτό δε δίνει στον άλλο την άδεια να ανταποδώσει. Στην περίπτωση αυτή τα παιδιά χάνουν συναισθηματικά και τους δυο γονείς, αντί να έχουν έναν αξιόπιστο γονέα που προσφέρει ασφάλεια (μια «νησίδα ψυχολογικής ασφάλειας»).

Όμως εάν ο ένας γονέας είναι σε θέση να δείξει αυτοσυγκράτηση και να αποφύγει τα καταστροφικά αντίποινα, τα παιδιά χάνουν την ψυχολογική πρόσβαση στον άλλο γονέα, αλλά εξακολουθούν να έχουν συναισθηματική επαφή με το συγκρατημένο γονέα. Έχοντας την υποστήριξη του ενός γονέα, τα παιδιά αυτά είναι στενοχωρημένα για τη γονική σύγκρουση, αλλά δεν εμφανίζουν κατάθλιψη. Αντίθετα με τα παιδιά που έχουν δυο αντιμαχόμενους γονείς, τα παιδιά αυτά δεν αποτυγχάνουν στο σχολείο, ούτε συμπεριφέρονται επιθετικά ή προκλητικά. Παρόλο που αυτά είναι εκτεθειμένα στο γονικό πόνο και στη γονική σύγκρουση, διαθέτουν την απαραίτητη υποστήριξη για να τα αντιμετωπίσουν, γιατί έχουν ένα γονέα που δεν υπονομεύει τον άλλον και δεν τα πιέζει να επιλέξουν με ποια πλευρά είναι.

Ένα μεγάλο βήμα για να φτάσει κανείς σε σημείο να ελέγχει τη σχέση με τον/την πρώην σύζυγο του, που κύριο χαρακτηριστικό της έχει την ένταση, είναι να θέσει νέα όρια. Το ζευγάρι καλείται να θέσει τα όρια που δρα από κοινού. Τα όρια αυτά βοηθούν να καθορίσει το ζευγάρι πώς θα συνδέονται με τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του. Για παράδειγμα, το ζευγάρι μπορεί να έχει θέσει όρια όσον αφορά το ποιο μέρος των διακοπών τους προτίθενται να περνούν με την ευρύτερη οικογένεια τους και ποιο με τη δική τους αποκλειστικά οικογένεια. Ή να έχει θέσει όρια για φίλους και συνεργάτες, τα οποία κυρίως εκφράζονται μέσα από την απόφαση τους για το πόσο από το χρόνο τους μπορούν να περνάνε μαζί τους. Οι καλοί γονείς επίσης θέτουν όρια γύρω τους σε ό,τι αφορά τη συνεργασία τους για την ανατροφή των παιδιών τους.

Το σημαντικότερο πράγμα το οποίο πρέπει να θυμόμαστε σχετικά με τα όρια είναι πως τις περισσότερες φορές μοιάζουν να τίθενται από μόνα τους. Όταν τα ζευγάρια χωρίζουν όμως, τα όρια αυτά αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη, ενώ μερικές φορές καταρρέουν. Ξαφνικά, τα πιο απόκρυφα μυστικά που είχαν ως ζευγάρι ανακαλύπτουν πως τα γνωρίζουν κάποιοι από τους φίλους, μέλη της ευρύτερης οικογένειας σας, δικηγόροι, κ.α..

Τα όρια εμποδίζουν τη σύγχυση και βοηθούν τους ανθρώπους να γνωρίζουν που βρίσκονται σε μια σχέση, πότε μπορούν να γίνουν μέρος της ζωής μας και πότε όχι. Ένα τεράστιο πρόβλημα για τις οικογένειες των ζευγαριών αυτών που έχουν χωρίσει και έχουν πάρει διαζύγιο είναι πως κανείς, ούτε οι γονείς αλλά ούτε και τα παιδιά, δε γνωρίζει από που ξεκινούν και που τελειώνουν τα όρια αυτά. Δεν είναι πια εραστές (συνήθως), αλλά κάτι τέτοιο σημαίνει πως δεν μπορούν κιόλας να δουλέψουν από κοινού με στόχο τη συμφιλίωση τους.

Τα ακαθόριστα και ασταθή όρια μπορούν να καταπονήσουν και να συγχύσουν και τα ίδια τα παιδιά. Τα παιδιά θα ανακουφιστούν και θα προσαρμοστούν στη νέα τάξη πραγμάτων αν οι γονείς είναι ξεκάθαροι και σταθεροί στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την κατάσταση.

Το άρθρο συνυπογράφουν οι ψυχολόγοι του Κέντρου Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή», Γιάννης  Ξηντάρας, Ράνια  Λεμονή, Αγλαΐα Κρητικού, Χάρης Παλίδης και Μαντώ Κωνσταντουλάκη.

Διαβάστε Περισσότερα