Έφτασαν τα μπλουζάκια για το 4ο ΦΡΑΓΜΑ ΠΑΡΤΥ και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τα προμηθευτούν από τα σημεία διάθεσης ("Μαλαματένια", Γκρέκος, ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ)
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015
ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ ΤΑ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ ΤΟΥ 4ου ΦΡΑΓΜΑ ΠΑΡΤΙ
Έφτασαν τα μπλουζάκια για το 4ο ΦΡΑΓΜΑ ΠΑΡΤΥ και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τα προμηθευτούν από τα σημεία διάθεσης ("Μαλαματένια", Γκρέκος, ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ)
ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΦΟΒΟΥ
Μαθαίνει ο άνθρωπος να φοβάται ;
Είναι δυνατόν να πιστέψουμε πως ο άνθρωπος μαθαίνει να φοβάται ; Κι όμως μια πιθανή ‘’κουλτούρα φόβου’’, που είναι δυνατόν τα παιδιά να γνωρίσουν μέσα στο σπίτι, στο σχολείο αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία, προκαλεί φόβο, δυσπιστία, έλλειψη ανεκτικότητας και επιδείνωση των επιθετικών συμπεριφορών απέναντι σε πιθανούς υπόπτους. Αλλά πως μπορεί να καλλιεργηθεί αυτή η κουλτούρα φόβου και πως αντιμετωπίζεται ;
Τα κοινωνικά ιδεώδη στην σύγχρονη εποχή φαίνεται να έχουν υποβαθμιστεί και η κοινωνία δεν καταφέρνει να βοηθήσει τους νέους της να φέρουν εις πέρας την ολοκλήρωση της συν-ταύτισης τους με συμβολικές αξίες και ηθικές αρχές. Επιπλέον η υπερβολική καταταναλωτική τάση , ιδιαίτερα των προηγούμενων χρόνων , ‘’κονιορτοποιεί’’ περισσότερο και ριζικά την διαδικασία των ταυτίσεων. ( Με τον όρο ταυτίσεις εννούμε την διαδικασία εσωτερίκευσεις των ιδανικών, ηθικών αξιών, καλών παραδειγμάτων κλπ που συμβαίνει τόσο στην ηλικία 5-10 καθώς και στην εφηβεία). Ζούμε σε μια εποχή κοινωνικής αποδόμησης και η βία είναι ένα απο τα αποτελέσματα της. Μέσα σ’αυτό το πλαίσιο της αποδομής, είναι φυσικό και η οικογένεια να πάσχει απ΄αυτή. Σε ποιές κοινωνικές δομές όμως εκπαιδεύεται ο άνθρωπος να φοβάται και πως ;
φωτ.: Willy Ronis
A. Οικογένεια
Η βία μέσα στην ίδια την οικογένεια, μέσα από τα λόγια , τις κινήσεις , τις πράξεις, προκαλεί μεγάλο πόνο. Μέσα στην οικογενειακή βία, περιλαμβάνουμε και την σεξουαλική βία στα παιδιά. Ως οικογενειακή βία χαραχτηρίζουμε το ενδοοικογενειακό εκείνο κλίμα που δεν κατανοεί την ανάγκη των παιδιών για σεβασμό , την ανάγκη του να το κατανοούν και να αντιδρούν απέναντι του με τον κατάλληλο τρόπο, να το συμπαθούν ,αλλά και να το καθρεφτίζουν. Με την λέξη καθρέφτισμα εννοούμε την έμφυτη ανάγκη του παιδιού να νιώθει ξεχωριστό και ιδιαίτερο και αυτό να αντανακλάται στις αντιδράσεις των γονέων . Στο καθρέφτισμα αυτό είναι δυνατόν τα παιδιά να δεχθούν πλήγματα στα υγειή κομμάτια του ναρκισσισμού τους με άμεσο αποτέλεσμα την υποδομή για θεμελίωση χαμηλής αυτοπεποίθησης. Όπως τα φυτά στρέφονται προς τον ήλιο για να μεγαλώσουν , έτσι και τα παιδιά στρέφονται προς τους γονείς τους για να επιβιώσουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τους χάσουν. Δυστυχώς υπάρχουν γονείς που χωρίς να το καταλαβαίνουν, επειδή υπήρξαν ως παιδιά στερημένα, ‘’χρησιμοποιούν’’ τα παιδιά τους για δική τους ικανοποιήση.
Β. Σχολείο – Εκπαίδευση
Εκπαίδευση, εννοούμε τις μεθόδους με τις οποίες η κοινωνία μεταβιβάζει ;από την μια γενιά στην άλλη τη γνώση, τον πολιτισμό και τις επικρατούσες αξίες. Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο αλληλεπιδρώντας με αντικείμενα, ερωτήματα, επιθυμίες και δεσμεύσεις. Παράγουν συνεχώς ερωτήματα και ιδέες , τα οποία και επιθυμούν να εκφράσουν. Οι μεγάλοι από την πλευρά τους ανατροφοδοτούν τα παιδιά με πολλούς τρόπους :
- 1.Αγνοούν τα ερωτήματα του παιδιού ή προσπαθούν να επιβάλλουν την δική τους προοπτική σχετικά με το τι αξίζει να μαθαίνει και να ασχολείται το παιδί τους.
- 2. Απαντούν στις συγκεκριμένες ερωτήσεις του, ή ακόμα επεκτείνουν την απάντηση ώστε να συμπεριλαμβάνει και κάποια γνώση ή πληροφορία που νομίζουν ότι σχετίζεται με το πλαίσιο
- 3.Το υποστηρίζουν ώστε μόνο του να οδηγηθεί σταδιακά σε απαντήσεις του δίνουν δηλαδή όση βοήθεια χρειάζεται ώστε να προχωρήσει σ΄ ένα παρακάτω στάδιο και επίπεδο κατανόησης κάθε φορά.
Από τα παραπάνω κατανοούμε ότι η εκπαίδευση έχει δυο μοντέλα που παρέχεται Ένα είναι το μοντέλο μετάδοσης και το άλλο το υποστηρικτικό μοντέλο. Ενώ το μοντέλο της υποστήριξης δίνει έμφαση στην συν-δημιουργία των νοημάτων κυρίως μέσα από συμμετοχικές δραστηριότητες δασκάλων και μαθητών , το μοντέλο της μετάδοσης εκφράζει την άποψη ότι η γνώση είναι μεταδιδόμενο αγαθό και εστιάζει στους τρόπους με τους οποίους αυτό το αγαθό θα μπορέσει να μεταδοθεί σωστά στους μαθητές. Στην Ελλάδα το 40% των δασκάλων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης πιστεύει στην διατήρηση της αυστηρής ιεραρχίας μέσα στην τάξη και στην μετάδοση της ύλης ως τα σημαντικότερα καθήκοντα τους. Το 54% παρεκκλίνει από αυτούς τους παραδοσιακούς τρόπους αλλά μόνο για να εκφράσει προοδευτισμό και όχι γιατί επιθυμεί δομική ρήξη με τα παραδοσιακά πρότυπα . Τέλος το 6% μόνο καλλιεργεί μια παιδαγωγική σχέση με βάση το θεωρητικό πλαίσιο της υποστηρικτικής και αντιαυταρχικής εκπαίδευσης.
Πως αντιδρούν τα παιδιά ;
Κάπου εδώ είναι και η καυτή πατάτα. . Κάποιοι μαθητές ενσωματώνουν τις ενέργειες ελέγχου των εκπαιδευτικών σε μεγάλο βαθμό. Η προσωπικότητα του δασκάλου, η θέση αυτών των μαθητών στην ιεραρχία μαθησιακών επιδόσεων της τάξης, αλλά και η οικογενειακή και κοινωνική τους προέλευση, είναι πιθανόν αιτίες που τα παιδιά επιλέγουν να ενσωματώσουν και να αποδεχθούν, τον έλεγχο, την παραβίαση της προσωπικότητας τους κλπ. Κάποια άλλα παιδιά, φαίνεται σαν να κάνουν μια κρυφή συμφωνία με τον δάσκαλο. Δεν αμφισβητούν, ούτε αντιστέκονται φανερά, όταν αυτός επιλέγει να θίξει την υπόληψη τους και να μειώσει την αυτοεκτίμηση τους. Αντιστέκονται όμως κρυφά. Παραβαίνουν κανόνες όταν δεν γίνονται αντιληπτοί, δημιουργούν μια ανεπίσημη κουλτούρα στην τάξη και πρωτοστατούν σ΄αυτή , συνεργάζονται σε εργασίες που έχουν οριστεί ως ατομικές, ή ακόμα δεν εμπλέκονται ενεργά στην μαθησιακή διαδικασία, παρόλο που φαίνονται ότι συμμετέχουν. Μερικές φορές ενεργούν προκλητικά ώστε ο δάσκαλος να φανερώσει την κρυφή του εξουσία και να βρουν την ευκαιρία να τον αμφισβητήσουν φανερά. Τέλος άλλα παιδιά , δεν αποδέχονται την εξουσία και την εκπαιδευτική προσφορά. Είναι παιδιά που συνήθως συνοδεύονται και από οικογενειακό πλαίσιο με τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε. Συνήθως τα παιδιά αυτά περιθωριοποιούνται , έρχονται σε κατά μέτωπο σύγκρουση με την εξουσία, μπαίνουν σε συμμορίες και γενικά αποσύρονται φανερά. Οι συμμορίες ανηλίκων , και επιλέγω να πω εδώ αυτό γιατί είναι και ο συνδετικός κρίκος για την κοινωνική βία, είναι οι χώροι δράσης ή πιο σωστά εκδραμάτισης. Η αποθέωση είναι όλα να τελειώσουν με ένα μεγάλο καβγά μεταξύ των αντίπαλων ομάδων. Δίπλα στους κολλητούς αισθάνονται δυνατοί και θαρραλέοι , αφού οπουδήποτε αλλού δεν υπήρξαν. Υπάρχει ενέργεια, δυνατότητα έκφρασης, η προσέγγιση μεταξύ των παιδιών οφείλεται στην ανάγκη της ταυτότητας , στην ανάγκη απόκτησης προσωπικού στυλ και στην ανάγκη έκφρασης ενός χώρου έκφρασης τόσο του άγχους όσο και της ενέργειας, εφόσον το σπίτι, το σχολειό και αργότερα η κοινωνία δεν το προσφέρει.
Η αγάπη είναι το πιο ισχυρό αντίδοτο κατά της κουλτούρας της βίας. Αλλά μια αγάπη ειλικρινής και όσο το δυνατόν περισσότερο ανιδιοτελής.Αγαπάμε το παιδί μας γι΄αυτό που είναι και όχι για ό,τι εμείς ονειρευτήκαμε να είναι. Το παιδί έχει δικαίωμα στην διαφορετικότητα και την αυτοδιάθεση του. Ο ρόλος του γονέα και εκπαιδευτικού είναι να το βοηθήσει να μάθει να σκέφτεται όχι να το κατευθύνει στο τι να σκέφτεται.
Αννίτα Λουδάρου
Εκπ . Ψυχοθεραπεύτρια ( Ελληνική εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας)
Βιβλιογραφία : 1. Εφηβεία Γιάννης Τσιάντης εκδ Καστανιώτης
2. Ψυχική Υγεία του παιδιού Γ. Τσιάντης εκδ Καστανιώτης
3. Εξουσία , βία , πόνος Κλήμης Ναυρίδης εκδ Καστανιώτης
Φωτογραφία Willy Ronis
Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ
Ήταν ένας σοφός δάσκαλος και ένας μαθητής του. Επειδή τα πάντα που έλεγε στον μαθητή του ήταν τόσο σοφά θέλησε ο μαθητής να πειράξει τον δάσκαλό του και να τον πιάσει αδιάβαστο κάπου.
Σκέφτηκε λοιπόν να πιάσει μια πεταλούδα με το χέρι του και να ρωτήσει τον δάσκαλό του τι κρατούσε και αν αυτό που είχε μέσα στον καρπό του ήταν ζωντανό ή νεκρό.
Σκέφτηκε λοιπόν να πιάσει μια πεταλούδα με το χέρι του και να ρωτήσει τον δάσκαλό του τι κρατούσε και αν αυτό που είχε μέσα στον καρπό του ήταν ζωντανό ή νεκρό.
Ήξερε επίσης ο μαθητής ότι ο δάσκαλός του εύκολα θα εύρισκε την πεταλούδα αλλά αν ο δάσκαλός του απαντούσε ότι ήταν ζωντανή τότε θα έσφιγγε το χέρι του και θα σκότωνε την πεταλούδα για να του αποδείξει ότι δεν ήταν και τόσο σοφός.
Έπιασε λοιπόν μια πεταλούδα και αφού την έκλεισε στον καρπό του ρώτησε τον δάσκαλό του.
-Δάσκαλε τι κρατώ στο χέρι μου;
-Την ψυχή σου κρατάς νεαρέ μου.
Σκέφτεται ο μαθητής ότι ο δάσκαλός του έχει δίκιο.
Η πεταλούδα είναι μια ψυχή που θα μπορούσε να είναι και η δική του.
-Λοιπόν δάσκαλε , συνεχίζει ο μαθητής, είναι η ψυχή μου και τι είναι ζωντανή ή νεκρή; ξαναρωτά ο μαθητής.
-Απαντά ο σοφός δάσκαλος λέγοντας: Από το χέρι σου εξαρτάται…
Άρα η τύχη της ψυχής μας εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους.
Διότι την σωτηρία της, την κρατάμε στο χέρι μας.-
_______
Πηγή: dimarath.blogspot.gr
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΗΦΑΚΗΣ: ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΟ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙΜΑΚΤΣΑΛΑΝ
Γιάννης Σηφάκης: Θα λειτουργήσει κανονικά το χιονοδρομικό Καϊμακτσαλάν
Εγκρίθηκε η δημοπράτηση των επιμέρους
δραστηριοτήτων στο βουνό
Συνάντηση Γιάννη Σηφάκη με τον νέο
πρόεδρο της ΕΤΑΔ κ. Γιώργο Τερζάκη
Στην διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκε το
θέμα της φετινής λειτουργίας του χιονοδρομικού καθώς και προτάσεις για την
βελτίωση των υποδομών και της λειτουργίας του. Ακόμη ο βουλευτής ανέπτυξε την
άποψη του , όπως και απόψεις φορέων και πολιτών για την επέκταση και λειτουργία
του.
Ο πρόεδρος
της ΕΤΑΔ ήταν κατηγορηματικός στο ότι ήδη προγραμματίζεται η λειτουργία του
παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί η οριστική ανάθεση από το ΤΑΙΠΕΔ στην ΕΤΑΔ για την
διαχείριση του. Ήδη εγκρίθηκε από το ΔΣ της ΕΤΑΔ η δημοπράτηση των επιμέρους
δραστηριοτήτων όπως την προηγούμενη χρονιά.
Ο πρόεδρος
έχει πολύ σοβαρές σκέψεις για επιμήκυνση της περιόδου χρήσης των εγκαταστάσεων
πιθανότατα και με καλοκαιρινή λειτουργία του χώρου.
Όπως είναι
γνωστό το χιονοδρομικό του Καϊμακτσαλάν μαζί με εκτάσεις στον παλαιό Αγ. Αθανάσιο
και στην λίμνη Βεγορίτιδα θα μεταφερθούν στο νέο Ταμείο Διαχείρισης Δημόσιας
Περιουσίας που θα προέλθει είτε από την μετεξέλιξη του ΤΑΙΠΕΔ, είτε θα συσταθεί
εξ αρχής.
REUTERS: ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ - ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΟ 1970 ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ
Η οικογένεια του Στέλιου Βαθροκήλη ζει στη Νάξο εδώ και 200 χρόνια. Από πάππου προς πάππου, όλοι ήταν γεωργοί. Και ο ίδιος αυτό κάνει – είναι παραγωγός πατάτας και ζει με τις αναπόφευκτες συνθήκες του επαγγέλματος: το Θεό, τις κακές καιρικές συνθήκες και τις φυσικές καταστροφές.
Τώρα, έχει να αντιμετωπίσει και τις αυξήσεις φόρων που ετοιμάζεται να επιβάλλει η κυβέρνηση ως αποτέλεσμα της συμφωνίας με τους δανειστές. Με έκδηλο το θυμό στο πρόσωπό του, λέει ο κ. Βαθροκήλης στο Reuters: «Με τους νέους φόρους, το ρολόι γυρίζει στο 1970 όταν η μητέρα μου μαγείρευε στο φούρνο με τα ξύλα. Η χώρα θα είναι σαν να έχει καταληφθεί από τους ναζί, μόνο που τώρα θα είναι για πάντα».
Το άρθρο σημειώνει πως οι κακουχίες, έπειτα από επτά χρόνια λιτότητας, δεν είναι κάτι καινούργιο για τους Έλληνες. Οι μισθοί έχουν περικοπεί, η ανεργία φουντώνει και πολλές επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Μέχρι τώρα, όμως, ο τομέας της γεωργίας είχε μείνει, σχετικά, ανέγγιχτος από τις περικοπές. Όχι πια. Η αλλαγή αυτή απεικονίζει το σκληρό κλίμα που επικράτησε μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της και είναι ένα σημάδι ότι ο Τσίπρας εμφανίστηκε αποδυναμωμένος στον τελευταίο γύρο των διαπραγματεύσεων.
Έτσι, το τρίτο πρόγραμμα της Ελλάδας αναμένεται να συμπαρασύρει το καθεστώς των Ελλήνων αγροτών, να καταργήσει παρελθόντα προνόμια και θα πάψει να προστατεύσει στη συγκεκριμένη ομάδα μέσω φοροαπαλλαγών και επιδοτήσεων. Για χρόνια, οι κυβερνήσεις αρνούνταν να αγγίξουν τους αγρότες καθώς αποτελούν μια σημαντική βάση ψηφοφόρων και έτσι είχαν αποφύγει να υποστούν τα επίχειρα των προηγούμενων Μνημονίων. Σε αντίθεση με τους εργαζόμενους των αστικών κέντρων.
Τώρα, οι πιστωτές ζητούν να καταργηθεί η ειδική μεταχείριση προς τους αγρότες και απαιτούν διπλασιασμό στο φορολογικό συντελεστή εισοδήματος, να περιοριστεί η έκπτωση στο ντίζελ, να αυξηθούν στο τριπλάσιο οι εισφορές τους στον ΟΓΑ και γενικά να προχωρήσουν σε μια σειρά αντίθετων μέτρων με ό,τι ίσχυε μέχρι σήμερα.
Το Reuters αναφέρει πως αυτές οι αλλαγές θα σηματοδοτήσουν το τέλος μιας εποχής για την ελληνική γεωργία, ένας τομέας που τις τελευταίες δεκαετίες άνθισε χάρη στην εισροή κεφαλαίων και άλλων ωφελημάτων από την ΕΕ και επέτρεψαν στην Ελλάδα να έχει μια συγκεκριμένη θέση στην Ευρώπη.
Οι δανειστές, όμως, είναι της άποψης ότι η γεωργία πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τα άλλα επαγγέλματα. Ως εκ τούτου, αυτές οι αλλαγές θα τερματίσουν τα κίνητρα για να μπορέσει κάποιος, κυρίως ένας νέος, να ασχοληθεί με τη γεωργία. Αξιωματούχος του υπουργείου Γεωργίας αναφέρει πως από τους 850.000 αγρότες της Ελλάδας μόνο οι 350.000 είναι πλήρους απασχόλησης, ενώ το 1/3 των συναλλαγών γίνεται χωρίς αποδείξεις και παραστατικά. Επίσης, η γεωργία στην Ελλάδα μαστίζεται από διάφορα νομικά κενά.
Το 2013 είχε επιβληθεί ο τωρινός φόρος του 13%, έπειτα από πίεση των πιστωτών, αφού προηγουμένως διαπίστωσαν ότι υπήρχαν αγρότες που δεν φορολογούνταν για το εισόδημά τους, αλλά βάσει μιας μεθόδου που βασιζόταν στην έκταση και το είδος της καλλιέργειας που είχε ως αποτέλεσμα να πληρώνουν οι περισσότεροι ελάχιστους φόρους. Το 2013, οι αγρότες κατέβαλαν συνολικά 350 εκατομμύρια ευρώ σε φόρους. Κάτι που σημαίνει ότι κατά μέσο όρο ένας αγρότης πλήρωνε 400 ευρώ σε φόρους, αναφέρει Έλληνας αξιωματούχος που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Το Reuters σημειώνει πως μια χώρα που υπερηφανεύεται για την αγροτική κληρονομιά της, αυτού του είδους οι μεταρρυθμίσεις θα προκαλέσουν θυμό και εντάσεις. Ο Τζόαν Ρίντινγκ, αντιπρόεδρος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη, αναφέρει: «Η Ελλάδα θεωρείται μια αγροτική κοινωνία. Ο γεωργός είναι πιο οικείος από τον βιομηχανικό εργά5τη. Αντιπροσωπεύει τον κοινό άνθρωπο που αγωνίζεται».
Πριν από λίγες ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε το υπουργείο Γεωργίας και δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνησή του θα αγωνιστεί για τους αγρότες και τόνισε πως χρειάζεται στήριξη η γεωργική παραγωγή και οι αγρότες.
Πίσω στη Νάξο, οι αγρότες παραδέχονται ως αγωνίζονται με τη σειρά τους να αντιπαλέψουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Ο πρόεδρος του συνεταιρισμού αγροτών του νησιού, Δημήτρης Καπούνης, αναφέρει πως το 11/3 των αγροτών της Νάξου δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν. Το ήμισυ της οικονομικής δραστηριότητας του νησιού προέρχεται από τη γεωργία, άρα αυτές οι δραματικές αλλαγές μπορεί να αλλάξουν τη φυσιογνωμία του νησιού και να διώξουν τους νέους. «Αν θέλει η Τρόικα μπορεί να έρθει να καλλιεργήσει τη γη μόνη της. Δεν γίνεται να δουλέψουμε με το 29% που επιβάλλεται τώρα».
Ο 35χρονος αγρότης Γιάννης Δημητροκάλης προσθέτει πως το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και των λιπασμάτων έχουν ανέβει στα ύψη και ο ίδιος χρειάστηκε να πουλήσει τις πατάτες του σε μικρότερη τιμή σε σχέση με πέρυσι. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίσω αν χάνω συνέχεια», λέει.
Η Γεωργία Καπούνη που εργάζεται ως μηχανικός ελέγχου στο τυροκομείο του συνεταιρισμού, λέει με τη σειρά της: «Θα χρειαστεί να κάνουμε περικοπές για να αντέξουμε, αλλά αυτό θα έχει αντανάκλαση στα προϊόντα μας και ο καταναλωτής θα το καταλάβει. Αν οι αγρότες σταματήσουν να φέρνουν το γάλα τους σε εμάς, τότε ούτε κι εμείς θα έχουμε δουλειά», παραδέχεται με φόβο για το μέλλον.
Πηγή: http://www.iefimerida.gr
ΤΙ ΘΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΑΝ Η ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΕΠΕΦΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΟΥ; - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
Στις 6 Αυγούστου, 70 χρόνια πριν, έγινε η ρίψη της ατομικής βόμβας στην πόλη Χιροσίμα της Ιαπωνίας που αφάνισε 75.000 ανθρώπινες ζωές και είχε μακροχρόνιες συνέπειες σε πάνω από 70.000 κατοίκους της περιοχής.
Προκειμένου να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη μιας από τις πιο σκοτεινές επετείους στην ιστορία της ανθρωπότητας, o μη-κερδοσκοπικός μιντιακός οργανισμός Public Radio International (PRI) δημιούργησε μια online εφαρμογή που δείχνει με τη βοήθεια του Google Maps, ποια θα ήταν η έκταση της καταστροφής, εάν βομβαρδιζόταν σήμερα οποιοδήπτε μέρος του πλανήτη με μια βόμβα ίδιου βεληνεκούς σαν αυτή που έπληξε τη Χιροσίμα.
Το συγκλονιστικό application, υπολογίζει τις απώλειες με βάση επιστημονικά στοιχεία και βιβλιογραφικές αναφορές, χωρίς όμως να υπολογίζει γεωγραφικά ή κλιματολογικά δεδομένα.
Μπορείτε να δοκιμάσετε ττην εφαρμογή στον ακόλουθο ΣΥΝΔΕΣΜΟ
"ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΒΗΣΕΤΕ ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΜΑΣ;"
Αν θέλουμε να καταλάβουμε πώς βρεθήκαμε στα χάλια που είμαστε αλλά και να κατανοήσουμε γιατί τίποτα δεν θα αλλάξει αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς, ακούστε αυτήν την είδηση:
Ένταση προκλήθηκε σε τοπικό πανηγύρι στη Ρόδο, όταν κλιμάκιο του ΣΔΟΕ επιχείρησε να πραγματοποιήσει έλεγχο στους επιτηδευματίες που είχαν στήσει εκεί τα περίπτερά τους. Υπήρχαν μάλιστα έντονες διαμαρτυρίες για το γεγονός πως διενεργήθηκαν έλεγχοι σε ένα παραδοσιακό πανηγύρι.
Το κλιμάκιο των ελεγκτών έφτασε στο εκκλησάκι το βράδυ της Τετάρτης και παρά τις αντιδράσεις, ξεκίνησε τους ελέγχους, από τους οποίους μάλιστα διαπιστώθηκαν πολλές παραβάσεις, καθώς για παράδειγμα πολλοί στους πάγκους δεν διέθεταν ταμειακές μηχανές.
Τότε, αντέδρασαν περίπου δέκα πολίτες, που φώναζαν με οργή προς τους ελεγκτές εκφράσεις όπως «θέλετε να σβήσετε τα ήθη και τα έθιμα», «αυτά είναι κόλπα της Τρόικας», κλπ. Τελικώς οι ελεγκτές έφυγαν κανονικά όταν ολοκλήρωσαν τον έλεγχο, ενώ σήμερα ο σύλλογος μετέβη στην εφορία και έκανε κανονικά έναρξη δραστηριότητας, καθώς το πανηγύρι είναι τριήμερο και συνεχίζεται.
Το ότι πολλοί, γενικώς, δεν έχουν άδεια, ταμειακές ή/και δεν κόβουν αποδείξεις είναι συνηθισμένο: Επιβαρύνουν και το κράτος αλλά (κυρίως) και τους συμπολίτες τους, τους οποίους χρεώνουν μάλιστα το (υψηλό/υψηλότερο) ΦΠΑ χωρίς λόγο, αφού τα έξτρα λεφτά του φόρου καταλήγουν στις τσέπες τους.
Αυτό που μου κάνει όμως εντύπωση είναι πως ακόμα και τώρα οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται για πράξεις αντιπατριωτικές είναι ξεδιάντροπα ψευδοπατριωτικές:
«Αυτά είναι κόλπα της Τρόικας».
Οι κακοί ξένοι δηλαδή επιμένουν. Όχι ότι ακόμα και η τωρινή (πρώην «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ») κυβέρνηση σκοτώνεται για να βρει έσοδα για να συντηρήσει τη χώρα. Αν είναι δάκτυλος τρόικας οι έλεγχοι στα νησιά -κι όχι μόνο ο χτεσινός στη Ρόδο αλλά και όλοι οι άλλοι στις πολυτελείς επιχειρήσεις σε Μύκονο κλπ- τότε μπράβο στην Τρόικα.
«Θέλετε να σβήσετε τα ήθη και τα έθιμα».
Καταπληκτική δικαιολογία! Επειδή το πανηγύρι είναι μια παλιά παράδοση και φτιάχτηκε σε μια περίοδο που δεν υπήρχε ΦΠΑ και ταμειακές μηχανές (ούτε καν ρεύμα δεν υπήρχε) τότε είναι πόλεμος εναντίον των ηθών και εθίμων της πατρίδας μας.
Που με έναν έλεγχο της εφορίας, έτσι απλά, «σβήνονται» και καταστρέφονται.
Ίσως όμως τελικά οι διαμαρτυρόμενοι να έχουν δίκιο:
Ίσως περιλαμβάνονται στα ήθη και στα έθιμα της χώρας η φοροδιαφυγή και η μικροαπατεωνιά.
Ίσως είναι παράδοση το να τσεπώνουμε τα λεφτά χωρίς να κόβουμε απόδειξη -κι αυτό όχι τώρα, που όσο να'ναι υπάρχει κρίση, αλλά ακόμα και στις καλές εποχές!
Άκρη πάντως δεν βγαίνει.
Πηγή: www.lifo.gr
ΤΑ ΗΜΙΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ "ΜΕΛΙΤΖΑΖ", "ΣΑΡΔΕΛΑΣ", "ΜΟΥΣΤΑΚΙΟΥ" ΚΑΙ "ΠΡΟΒΑΤΟΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑΣ"
Μετά το Μελιτζάζ (γιορτή τζαζ και μελιτζάνας), το Φεστιβάλ Σαρδέλας και Μουστακιού, και την Γιορτή Πρόβατο + Μακαρονάδας τι;
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Όταν κάποτε οι σούπερσταρς των μπουζουκιών σταμάτησαν να πουλάνε μόνοι τους, αναγκαστικά συνδυάστηκαν: Ο Notis με την Despina, ο Τόλης με τον Πάριο και πάει λέγοντας.
Δεν ξέρω αν οι γιορτές προβάτου και οι γιορτές μακαρονάδας έπαψαν να πουλάνε χώρια, πάντως η ισχύς είναι εν τη ενώσει.
Στο Facebook της η Αλεξάνδρα Κατσαρού έγραψε:
Τα ημιπαραδοσιακά φεστιβάλ όπου προωθείται υπογείως η σύγκλιση Ανατολής-Δύσης, είναι το νέο μαύρο.
Μετά το Μελιτζάζ στο Λεωνίδιο (γιορτή τζαζ και μελιτζάνας), μετά το Φεστιβάλ Σαρδέλας στην Πρέβεζα (με παράλληλη δράση "διαγωνισμό για το ομορφότερο μουστάκι"), μετά τη Γιορτή Πρόβατο-Μακαρονάδας (γιορτή προβατου και μακαρονάδας) στην Αμφιλοχία,
θεωρώ ότι η έμπνευση που είχαμε ένα βράδυ με τον Γεράσιμο, την Αστερόπη και τον Γιώργο για το Bizeλ Festival (γιορτή μπιζελιού και Bizet) στα Τρίκαλα, πατρίδα του αρακά, θα σπάσει ταμεία.
Οραματίζομαι ήδη την πρώτη εσωτερική παραγωγή του Bizeλ: οι "Αλιείς Μαργαριταριών" με χορωδία πραγματικών μπιζελομαζώχτρων και δυο τόνους αρακά επί σκηνής αντί των παρωχημένων και εστέτ μαργαριταριών.
(Καραθανίζει λίγο για την ώρα αλλά ώσπου να 'ρθουν οι χορηγοί, θα το 'χω βρει)
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
ΠΕΘΑΝΕ Ο ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ
Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο γνωστός συνθέτης και στιχουργός Κώστας Βίρβος. Ο Κώστας Βίρβος γεννήθηκε το 1926 στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Ήταν πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου.
Το 1943 περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης ως μέλος του ΕΑΜ. Το Μάρτη του '44 συλλαμβάνεται και βασανίζεται, γιατί έγραφε συνθήματα στους τοίχους για την τότε κυβέρνηση του βουνού. Ο πατέρας του με 800 χρυσές λίρες τον απελευθερώνει και έπειτα φεύγει για το βουνό, όπου εκεί συναντά και τον Άρη Βελουχιώτη. Εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος απ' το 1954 έως το 1985. Έχει δυο κόρες.
Τα πρώτα του στιχάκια τα δίνει στον Απόστολο Καλδάρα, με τον οποίο γνωρίζονταν από μικροί.
Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε ως στιχουργός με το λαϊκό τραγούδι, χώρο στον οποίο διακρίθηκε από το 1950. Έχει γράψει πάνω από 2.000 τραγούδια, πολλά από τα οποία έχουν χαρακτηριστεί κλασικά.
Συνεργάστηκε με τους περισσότερους από τους κορυφαίους συνθέτες και ερμηνευτές του ελληνικού τραγουδιού, μεταξύ αυτών ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Μαρκόπουλος κ.α.
Το πρώτο του τραγούδι που κυκλοφόρησε με το όνομά του ήταν το Να το βρεις από άλλη (1948), σε μουσική Απόστολου Καλδάρα με ερμηνευτές τη Σούλα Καλφοπούλου και τον Μάρκο Βαμβακάρη.
Από τότε ακολούθησαν μεγάλες στιγμές: Το καράβι, Το κουρασμένο βήμα σου, Μια παλιά ιστορία, Της γερακίνας γιος, Σου ‘χω έτοιμη συγγνώμη κ.ά. Πέρασε και στους ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών: Καταχνιά σε μουσική Χρήστου Λεοντή, Θεσσαλικός κύκλος σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, Θάλασσα, πικροθάλασσα σε μουσική Μίμη Πλέσσα, Α-Ω σε μουσική Γρηγόρη Μπιθικώτση κ.ά.
ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ. ΘΑΒΕΣΑΙ ΣΕ ΕΜΒΡΥΑΚΗ ΣΤΑΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΚΟΥΚΟΥΛΙ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ...ΔΕΝΤΡΟ
Κανονικά, μετά το θάνατό μου θα ήθελα να αποτεφρωθώ, έπειτα από μια διασκεδαστική πολιτική κηδεία. Σήμερα όμως έμαθα, χάρη στον Πάνο Κ. για μια νέα «εφεύρεση» που μου ταιριάζει ακόμα πιο πολύ:
Από τον ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ
Ξεχνάμε φέρετρα, τάφους και συνηθισμένες κηδείες. Υπάρχει ένας αντισυμβατικός τρόπος ταφής που επινοήθηκε στην Ιταλία. Ονομάζεται Capsula Mundi και δημιουργοί του είναι οι designers Anna Citelli και Raoul Bretzel.
Αυτοί οι δύο έφτιαξαν μία οργανική, βιοδιασπώμενη κάψουλα που μετατρέπει το σώμα του νεκρού σε δέντρο.
Για να συμβεί αυτό, το σώμα χρησιμοποιείται ως πηγή θρεπτικών συστατικών που θα επιτρέψουν στο δέντρο να μεγαλώσει.
Aυτή η οργανική, βιοδιασπώμενη κάψουλα είναι φτιαγμένη από 100% βιοδιασπώμενο πλαστικό (φτιαγμένο από άμυλο αν κατάλαβα καλά).
Θα φυτεύεται στη γη σαν σπόρος.
Όταν στο χώρο του νεκροταφείου φυτευτούν πολλές τέτοιες κάψουλες, αντί για νεκροταφείο με μνήματα, θα έχουμε ένα δάσος από δέντρα.
Κι οι συγγενείς κι οι φίλοι θα μπορούν να φροντίζουν το δέντρο - θα είναι ουσιαστικά δικό τους.
Η Anna Citelli και ο Raoul Bretzel δεν κατάφεραν να δοκιμάσουν το σχέδιό τους στην Ιταλία, όπου και το δημιούργησαν, μια και αυτού του είδους η ταφή απαγορεύεται με νόμο.
Όμως είναι νόμιμη σε μέρη των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, οπότε το πρότζεκτ μπορεί σύντομα να αποκτήσει τη δική του ζωή (μέσα απ' τον θάνατο).
Το βρίσκω υπέροχο, και αν εκ πρώτης όψεως μου φάνηκε μακάβριο, τελικά το θεωρώ ελπιδοφόρο: Η ζωή σου συνεχίζεται με άλλες μορφές.
Πηγή: www.lifo.gr
Η ΣΕΛΗΝΗ ΠΕΡΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ
Πριν από λίγο η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό βίντεο, που απεικονίζει τη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης καθώς ο φυσικός δορυφόρος του πλανήτη μας περνά μπροστά από τη Γη, τραβηγμένο από απόσταση 1,5 εκατομμυρίου χιλιομέτρων.
Το βίντεο που δημιούργησε η NASA, αποτελείται από μια συρραφή φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από την ειδική κάμερα EPIC (Earth Polychromatic Imaging Camera) που βρίσκεται εγκατεστημένη στον τον δορυφόρο του πρότζεκτ DSCOVR (Deep Space Climate Observatory) ο οποίος από απόσταση 1 εκατομμυρίου μιλίων παρατηρεί τη Γη και καταγράφει επιστημονικά στοιχεία σχετικά με την ακτινοβολία του Ηλίου.
Οι σπάνιας ομορφιάς εικόνες δείχνουν την αθέατη, 'σκοτεινή' (για τους γήινους) πλευρά της Σελήνης, πλήρως φωτισμένη από την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός επιφάνειά της καθώς περνά μπρστά από τη Γη, αλλά και την εμφανέστατη διαφορά στην λάμψη μεταξύ των δύο ουράνιων σωμάτων.
Ο ιθύνων επιστήμονας του προγράμματος DSCOVR, Adam Szabo, σε σχετική δήλωσή του διαπιστώνει πως "είναι εντυπωσιακό το πόσο φωτεινότερη δείχνει η Γη από τη Σελήνη. Ο πλανήτης μας είναι είναι ένα λαμπερό κοσμικό αντικείμενο μέσα στο σκοτεινό σύμπαν".
Το βίντεο πόσταρε στον προσωπικό του λογαριασμό και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama:
Pretty incredible time lapse of the dark side of the moon passing Earth from @NASA. American ingenuity at work!
Πηγή: www.lifo.gr
ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ "ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ"
Παρέα κυνηγών αγριογούρουνου στην Αριδαία.
Εκατό και κάτι χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης ένας πανάρχαιος κυνηγότοπος, μια μαγική πεδιάδα, ξαπλώνεται χιλιάδες χρόνια στους πρόποδες του γνωστού μας Καϊμακτσαλάν (Βόρας). Η Αριδαία, η Αλμωπία, η βορειότερη περιοχή του χάρτη του ιστορικού Νομού Πέλλας, πιάνει ανατολικά από τον Νομό Κιλκίς και φτάνει δυτικά μέχρι τον Νομό Φλώρινας.
Εκατό και κάτι χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης ένας πανάρχαιος κυνηγότοπος, μια μαγική πεδιάδα, ξαπλώνεται χιλιάδες χρόνια στους πρόποδες του γνωστού μας Καϊμακτσαλάν (Βόρας). Η Αριδαία, η Αλμωπία, η βορειότερη περιοχή του χάρτη του ιστορικού Νομού Πέλλας, πιάνει ανατολικά από τον Νομό Κιλκίς και φτάνει δυτικά μέχρι τον Νομό Φλώρινας.
Γνωστή τους αιώνες της Τουρκοκρατίας ως Καρατζόβα, πήρε λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση το όνομα Αριδαία. Με 986.000 στρέμματα έκταση, με πληθυσμό 28.000 κατοίκων και περίπου 900 κυνηγετικές άδειες, η περιοχή είναι ένας παράδεισος.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του γραφείου προγραμματισμού και ανάπτυξης του Δήμου Αλμωπίας, πρόκειται για μια περιοχή που έχει υψόμετρα από 120 μέχρι 2.500 μέτρα. Με τεράστιες ποσότητες δικών της νερών, με 17 είδη άγριων θηλαστικών και 132 είδη πουλιών, από τα οποία τα 111 αναπαράγονται στην περιοχή.
Αλλά, μην πάμε τόσο αναλυτικά, ας πάρουμε το όνομα Καρατζόβα και ας ψάξουμε τι και πώς. Ετυμολογικά προέρχεται από την τουρκική λέξη karaca που σημαίνει ζαρκάδι και το συνδετικό ova που σημαίνει πεδιάδα.
Και κάτι άλλο ιστορικό.
Στην περιοχή αυτή υπήρχαν δάση άγριας κρανιάς, από το ξύλο της οποίας κατασκεύαζαν οι Μακεδόνες τη θρυλική Σάρισα, το εξάμετρο και βάλε ακόντιό τους.
Είχα επισκεφθεί πολλές φορές την περιοχή, αλλά προχθές ήταν κάτι σαν προσκύνημα σε έναν τόπο που το κυνήγι αποτελεί μια παραδοσιακή και τιμημένη δραστηριότητα ζωής.
Μια όμορφη οικογενειακή φωτό. Δήμαρχος, καταστηματάρχης και μέλη του ΔΣ την ημέρα της επίσκεψης. Εδώ σημειώνω φυσικά ότι το τραπέζι έγινε στην ταβέρνα ενός κυνηγού της περιοχής, του Σωτήρη του Λουκίδη, την «Καρατζοβίτισσα» στο Λουτράκι Αλμωπίας, όπου τα νερά και το πράσινο δείχνουν πώς περίπου θα είναι ο παράδεισος.
Οι κυνηγοί της περιοχής είναι οργανωμένοι και έχουν λόγο σημαντικό στην τοπική κοινωνία. Συνάντησα μαζί τους τον δήμαρχο, καθώς και τον κ. Σταύρο Βαφειάδη από το τοπικό Αριδαία Νews. Συνομίλησα και με την υπεύθυνη θήρας του τοπικού Δασαρχείου Αριδαίας.
Ο σύλλογος στεγάζεται σε χώρο που παραχωρήθηκε από την τοπική αυτοδιοίκηση, χώρο που διαθέτει ευρυχωρία γραφείων καθώς και αυλή, στην καρδιά της πόλης. Διαθέτει γραμματέα και δικό του θηροφύλακα(κ. Νάνος Αλέξανδρος).
Υλοτόμοι & κυνηγοί
Τα γραφεία του συλλόγου.
Είναι πια πολύ δύσκολο, ελλείψει κονδυλίων, να γίνεται συντήρηση των δρόμων και τα τελευταία χρόνια γίνονται μόνο τα απολύτως απαραίτητα, μας λέει με παράπονο η κ. Νάτσιου, με τρόπο που φαίνεται ξεκάθαρα ότι το πονάει το θέμα.
Ο χάρτης της περιοχής, βόρεια η FYROM, ανατολικά ο Νομός Φλώρινας και δυτικά ο Νομός Κιλκίς.
Εδώ θα σημειώσω ότι εκεί μέσα στα δασαρχεία υπάρχουν θησαυροί στελεχών που η γραφειοκρατία και ο νεοελληνικός τρόπος αξιολόγησης καθηλώνουν σε απραξία και έλλειψη πρωτοβουλιών.
Ο δήμαρχος, ο κ. Μπίνος Δημήτριος, ένας νέος άνθρωπος, καθηγητής στη μέση εκπαίδευση, με το που άπλωσε το χέρι του είπε «γιος λαγοκυνηγού».
Αυτό τα λέει όλα. Και η συζήτηση, φυσικά, ήλθε στα νοσταλγικά χρόνια, του κάθε γιου, που μεγάλωσε σε σπίτι με δίκαννο, φυσίγγια που γέμιζαν τις νύχτες στην γκαζόλαμπα και αυλές που ζούσαν τις γλυκές φωνές σκύλων, λίγο πριν από την έξοδο στους λαγότοπους.
Από αριστερά προς τα δεξιά, ο γραμματέας του συλλόγου Μπούραλης Στέφανος, ο Δημηρόπουλος, ο δήμαρχος της Αριδαίας Μπίνος Δημήτρης και ο πρόεδρος του συλλόγου Στεφανίδης Ιωάννης.
Οσες φορές συνάντησα στέλεχος της αυτοδιοίκησης που προέρχονταν από κυνηγετική οικογένεια, πάντα έφευγα μετά με μερικά κλικ αισιοδοξίας ακόμη για το μέλλον του κυνηγιού.
Οι άνθρωποι αυτοί κουβαλάνε μέσα τους πολλές αλήθειες, που, όταν βρεθεί τόπος και ευκαιρία, τις βγάζουν προς όφελος του κυνηγιού.
Αλλά, ας πάμε επιτέλους στους ανθρώπους του συλλόγου. Ο πρόεδρος, ο Γιάννης ο Στεφανίδης, και ο γραμματέας, ο Στέφανος ο Μπούραλης, μου ήταν γνωστοί ήδη, αλλά είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και τα άλλα παιδιά του συλλόγου, καθώς και τον ομοσπονδιακό θηροφύλακα, τον κ. Ταχυδρομίδη Αγγελο.
Οι μόνοι που ξέρουν τι γίνεται ανά πάσα στιγμή στα βουνά μας και στους κάμπους μας είναι οι κυνηγοί, λέει ο Αγγελος με περηφάνια και συνεχίζει: Από το 2000, δεκαπέντε χρόνια, τρέχω συνέχεια, ειδικά στα βουνά.
Ευτυχώς δεν έχουμε σοβαρά προβλήματα με λαθρομετανάστες και τέτοια, απλά δύσκολα κουμαντάρονται τόσες εκατοντάδες χιλιόμετρα δασικών δρόμων.
Το 90% των κυνηγών είναι υλοτόμοι, ξυλοκόποι, λέει ο πρόεδρος Στεφανίδης. Οπως και οι περισσότεροι του ΔΣ. Κάθε χρόνο χάνουμε τουλάχιστον δύο δικούς μας από υλοτομικά ατυχήματα.
Ζούμε στα όρια της αξιοπρέπειας, με χαμηλά εισοδήματα.
Αδεια κυνηγιού του 1926, σχεδόν ενενήντα χρόνια πριν. Ο αείμνηστος κυνηγός Χρήστος Κόλτσης, ετών 28 τότε, γεωργός από το Μπάχοβο (σημερινή ονομασία Πρόμαχοι, χωριό στους πρόποδες του Καϊμακτσαλάν), βγάζει κυνηγετική άδεια για την περίοδο 1926-1927. Η άδεια εκδίδεται από το Δασαρχείο Καρατζόβας (οι μετονομασίες των περιοχών αρχίζουν τον επόμενο χρόνο, 1927), αλλά η πόλη αναφέρεται σαν Αρδέα (Εν Αρδέα τη 6 Οκτωβρίου 1926). Και δεν μπορώ να μη σχολιάσω το γεγονός ότι η άδεια είναι σε έντυπο από το τυπογραφείο Μ. Μαντζεβελάκη των Αθηνών, λιθογραφίες του οποίου εκείνη την εποχή αποτελούν πολύτιμα ιστορικά κειμήλια.
Στην περιοχή μας λειτουργούν 112 δασικοί υλοτομικοί συνεταιρισμοί, χωρίς όμως αυτό να ταιριάζει με τον αριθμό των συστάδων που δίνονται για κοπή (εννοεί ότι έχουμε πολλούς υλοτόμους και δυσανάλογα μικρό αριθμό υλοτομήσιμων).
Αυτό ουσιαστικά πολλές φορές μας στερεί ακόμη και τον απαραίτητο αριθμό ετησίων ενσήμων για την ασφάλισή μας.
Φυσικά είναι στη δικαιοδοσία του κράτους να δίνει εγκρίσεις νέων συνεταιρισμών, το θέμα όμως δεν είναι να πεινάσουν τελικά όλοι. Και πρόσεχε τώρα κάτι, συνεχίζει.
Το Καϊμακτσαλάν
Η περιοχή είναι παράδεισος, μπορεί να μας θρέψει όλους. Εχουμε τουρισμό με τα λουτρά Πόζαρ, έχουμε δίπλα μας ένα από τα καλύτερα χιονοδρομικά, το Καϊμακτσαλάν, έχουμε γεωργικές παραγωγές μοναδικές (ροδάκινα, κεράσια, σπαράγγια, μήλα, σταφύλια), έχουμε ατέλειωτα δάση οξιάς.
Η περιοχή είναι παράδεισος, μπορεί να μας θρέψει όλους. Εχουμε τουρισμό με τα λουτρά Πόζαρ, έχουμε δίπλα μας ένα από τα καλύτερα χιονοδρομικά, το Καϊμακτσαλάν, έχουμε γεωργικές παραγωγές μοναδικές (ροδάκινα, κεράσια, σπαράγγια, μήλα, σταφύλια), έχουμε ατέλειωτα δάση οξιάς.
Εχουμε τα πάντα, μια ρέγουλα θέλουμε μόνο. Καμιά φορά λένε «πάει ο Στεφανίδης, τρελάθηκε». Εντάξει, ας έλθουν αυτοί που τα λένε αυτά, να δουν πώς ζούμε εδώ πάνω, πώς βγάζουμε το μεροκάματο στις οξιές και πώς ο άλλος δεν συμπληρώνει ούτε 50 ένσημα για την ασφάλισή του.
Ηλθαν εδώ οι παππούδες μας, πριν από ενενήντα χρόνια, έφτυσαν αίμα, έφτιαξαν και κράτησαν τον τόπο.
Δεθήκαμε με τους ντόπιους, γίναμε ένα και πολεμάμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας εδώ πάνω.
Το κυνήγι είναι η αναπνοή μας, είναι αυτό που μας κρατάει όρθιους. Εχει ψωμί για όλους, οργάνωση θέλει. Κοίτα τώρα, οι Τούρκοι είχαν τρένο, γραμμή κανονική από Αριδαία μέχρι τον σταθμό Σκύδρας, εμείς την ξηλώσαμε παλιά.
Τρελοί ήταν αυτοί που κάνανε τη γραμμή μήπως, ή τρελός είναι ο Στεφανίδης, ο κάθε Στεφανίδης που τρέχει για να φτιαχτεί ξανά, όχι η γραμμή βέβαια, αυτή πάει, αλλά ένα τοπικό τρενάκι, ένας τρόπος όμορφος να δει ο επισκέπτης την ομορφιά μας.
Είχαμε ένα ποτάμι στην πόλη, το σκεπάσαμε. Σκεπάσαμε την ομορφιά με τσιμέντα, άντε τώρα να την ξαναφέρουμε.
«Μια κουβέντα μόνο θα σε πω», λέει ο υλοτόμος και κοσμήτορας του συλλόγου, ο Γιόλης ο Χρήστος. Πέρυσι ήμουν έτοιμος να πεθάνω, πέντε ώρες σφιγμένος μέσα σε κλαδιά δέντρου.
Μακριά από τηλέφωνα, ανθρώπους, με το μισό σώμα στο νερό, στο ποτάμι. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν αν θα κυνηγήσω ξανά και αυτό με κράτησε ζωντανό.
Υ.Γ.: Ευχαριστώ ολόψυχα τους ανθρώπους του συλλόγου για τη φιλοξενία και αν μπορούσα από εδώ, θα αφιέρωνα στον ταμία του συλλόγου και αστυνομικό Γιαγκίνη Κοσμά το τραγούδι του Ξυλούρη «Χίλια μύρια κύματα, μακριά από το Αϊβαλί».
Και να του πω ότι το Αϊβαλί των παππούδων του είναι κοντά στον Γρανικό ποταμό, όπου νίκησαν οι σάρισες στην πρώτη μάχη του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σωτήρης & Αθηνά Δημηροπούλου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αθηνά Δημηροπούλου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αθηνά Δημηροπούλου
ΠΗΓΗ...http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23386&subid=2&pubid=64226424
