Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.
Ξεκίνησε και φέτος από την ομάδα των νέων των Προμάχων στο facebook ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ η συλλογή χρημάτων , για τις εκδηλώσεις την βραδιά της Ανάστασης. Στα σχέδια της ομάδας είναι η αγορά ακίνδυνων και φαντασμαγορικών βεγγαλικών, καθώς και η προμήθεια πολλών ιπτάμενων φαναριών. Να θυμίσουμε , ότι η περυσινή εκδήλωση προκάλεσε τον θαυμασμό όχι μόνο των παρευρισκόμενων, αλλά και όλης της Ελλάδας μιας και τα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα ασχολήθηκαν με την εκθαμβωτική βραδιά.
Ήδη έχουν τοποθετηθεί σε επίκαιρα σημεία και καταστήματα του χωριού, κουμπαράδες, όπου μπορούν όλοι οι κάτοικοι, μικροί και μεγάλοι, να συμβάλουν με τον οβολό τους στην εξοικονόμηση των απαραίτητων χρημάτων. Στόχος της ομάδας είναι να καταργηθούν τελείως τα επικίνδυνα βεγγαλικά και στη θέση τους να βάλουν άλλα πιο ακίνδυνα και πιο οικολογικά.
Επίσης σχεδιάζεται , αν τα οικονομικά το επιτρέψουν, να δώσουν σε κάθε οικογένεια από ένα ιπτάμενο καιόμενο φαναράκι, ούτως ώστε ο ουρανός των Προμάχων να φωταγωγηθεί με αυτά, χαρίζοντας ένα μαγευτικό θέαμα. Η συμμετοχή είναι μαζική και ενθουσιώδης και τα 571 μέλη της ομάδας εκφράζουν την αισιοδοξία τους, ότι η φετινή Ανάσταση θα μείνει αξέχαστη σε όλους.
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 12:00 Μ.Μ. ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΥΣΚΕΨΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ, ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ LET’S DO IT, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ. ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας που έχει ως φετινό θέμα την αρτηριακή υπέρταση και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην υγεία μας, ο Δήμος Αλμωπίας σας προσκαλεί την Κυριακή 7 Απριλίου 2013 και ώρα 11 π.μ., σε ενημερωτική εκδήλωση στο χώρο του ΚΑΠΗ Αριδαίας με κεντρικό ομιλητή τον ιατρό-καρδιολόγο, κ. Μπόσνα Αθανάσιο. Μετά το τέλος της εκδήλωσης, θα πραγματοποιηθούν μετρήσεις αρτηριακής πίεσης σε όσους επιθυμούν, και θα δοθούν πληροφορίες για την πρόληψη της υπέρτασης και των σχετικών επιπλοκών της.
Ημερίδα με θέμα: «Καινοτόμες προσεγγίσεις στην εκπαίδευση
των παιδιών με ακουστικά βαρηκοΐας και κοχλιακά εμφυτεύματα», διοργανώνει η Περιφέρεια
Κεντρικής Μακεδονίας σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Κωφών
& Βαρήκοων Παιδιών Κεντρικής Μακεδονίας, το Σάββατο 6 Απριλίου 2013 (ώρες: 9.00–
15:00) στο Αμφιθέατρο του Τελλόγλειου
Ιδρύματος Τεχνών του Α.Π.Θ.
Η εκδήλωση αφορά
εκπαιδευτικούς προσχολικής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ΚΕΔΔΥ,
Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα, Κέντρα Ψυχικής Υγείας, γονείς και κηδεμόνες και έχει
ως στόχο την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση σε ζητήματα εκπαίδευσης κωφών
και βαρήκοων παιδιών με ακουστικά βαρηκοΐας και κοχλιακά εμφυτεύματα.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη και μετά
το τέλος της ημερίδας θα δοθούν στους συμμετέχοντες βεβαιώσεις παρακολούθησης.
Τις προηγούμενες ημέρες, συγκεκριμένα στις 29/3/2013 υπογράφηκε το Προεδρικό Διάταγμα καθορισμού των οριογραμμών τμημάτων των ρεμάτων. Συγκεκριμένα: 1. «Ασπροποτάμου» – Μπέλιτσα, περιοχή Όρμας, συνολικού μήκους επέμβασης 880 μέτρα. 2. «Μυρόρεμα» – Τσανάρκα, περιοχή Λουτρακίου, συνολικού μήκους επέμβασης 1815 μέτρα. 3. «Μεγάλο Ρέμα» – Σόσιτσα, περιοχή Προμάχων, συνολικού μήκους επέμβασης 1835 μέτρα. 4. Περιοχή Σόσιτσα (περιοχή Προμάχων), συνολικού μήκους επέμβασης 1300 μέτρα. Παρόντος του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας, Αναπτυξιακού Προγραμματισμού και Σχεδιασμού της ΠΚΜ κ. Θεόδωρου Θεοδωρίδη στο ΥΠΕΚΑ εστάλη εχθές, 3 Απριλίου, το Προεδρικό Διάταγμα για δημοσίευση στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως από τη Διεύθυνση Τοπογραφικών Εφαρμογών του ΥΠΕΚΑ. Ο κ. Θεοδωρίδης ευχαρίστησε επί προσωπικού τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Σταύρο Καλαφάτη και το Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κ. Σωκράτη Αλεξιάδη για την πολύμηνη μεταξύ τους υποδειγματική συνεργασία η οποία αποδείχθηκε καταλυτική για την προώθηση του έργου της αντιπλημμυρικής θωράκισης της Αλμωπίας. Έτσι, ξεπεράστηκε ένα βασικό εμπόδιο που αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνέχιση της διαδικασίας και τη δημοπράτηση του έργου η οποία επίκειται σύντομα. Το έργο ως γνωστόν είχε ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) Μακεδονίας – Θράκης 2007-2013 στις 12/12/12.
Επιπρόσθετα, μετά και από πρόσφατη συνάντηση του κ. Θεοδωρίδη με τον Αντιπεριφερειάρχη Υποδομών της ΠΚΜ κ. Μωυσιάδη, ιεραρχούνται και προετοιμάζονται ανάλογες, σημαντικές παρεμβάσεις για την αντιπλημμυρική προστασία σε όλη τη χωρική έκταση της Π.Ε. Πέλλας.
Αλήθεια, γιατί κλαίμε; Τι μας συμβαίνει; Τι είναι τα δάκρυα και γιατί παράγονται; Δείτε εδώ όλες τις σχετικές πληροφορίες για το κλάμα και τα δάκρυα.
Οι άνθρωποι παράγουν δάκρυ για διάφορους λόγους. Όπως όλοι μας ξέρουμε, μπορεί να παράγουμε δάκρυα για άσχετους λόγους με τα συναισθήματα (πχ αν μπει ένα σκουπιδάκι).
Δάκρυα Παρόλα αυτά, υπάρχουν τρεις τύποι δακρύων: τα βασικά, τα ανακλαστικά και τα συναισθηματικά.
Τα βασικά, παράγονται για να κρατάνε το μάτι μας υγρό και να μπορεί να κινείται με ευκολία (σαν λιπαντικό).
Τα ανακλαστικά δημιουργούνται όταν κάτι ενοχλήσει το μάτι μας, για να το καθαρίσει από αυτή την «τοξική» για το μάτι, ουσία.
Τα συναισθηματικά παράγονται όταν ερχόμαστε σε έντονη συναισθηματική σύγχυση. Σκεφτείτε το σαν ξέσπασμα του οργανισμού μας, που θα τον βοηθήσει να «μαλακώσει» αυτό το έντονο συναίσθημα.
Για παράδειγμα κλαίμε γιατί ήρθαμε σε μία έντονη συναισθηματική κατάσταση που δεν μπορούμε να αντέξουμε. Έτσι, με το δάκρυ, μαλακώνει το συναίσθημα αυτό και νιώθουμε κάπως καλύτερα!
Επίσης, όταν θέλουμε να γελάσουμε τόσο πολύ, που αν και θα θέλαμε, δεν μπορούμε περισσότερο, βγάζουμε δάκρυα που θα μαλακώσουν την ένταση αυτή και θα μας καλμάρει κάπως!
Γιατί κλαίμε; Υπάρχουν διάφορες θεωρίες γιατί κλαίμε.
Η επικρατέστερη είναι ότι υπάρχουν πρωτεΐνες στα συναισθηματικά δάκρυα που εμπεριέχονται ας το πούμε, σε κάποιες ορμόνες μας.
Για να το πούμε απλά και κατανοητά, οι ορμόνες αυτές καθορίζουν τα συναισθήματά μας.
Όταν φτάσουν σε υψηλά επίπεδα οι ορμόνες, κλαίγοντας, απελευθερώνονται με το δάκρυ οι πρωτεΐνες που προαναφέραμε, με αποτέλεσμα να πέφτουν τα επίπεδα των ορμονών αυτών και να νιώθουμε καλύτερα! Δεν είναι βέβαια ακριβώς έτσι απλά, αλλά αυτή είναι η γενική λογική.
Οι γυναίκες έχουν περισσότερες ορμόνες που είναι πιο ασταθείς. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι πιο ευαίσθητες, πιο κυκλοθυμικές(= σκαμπανεβάσματα και αστάθεια της διάθεσης χωρίς λόγο) και κλαίνε συχνότερα.
Πάντως το κλάμα είναι μια φυσική ας το πούμε «άμυνα» του οργανισμού. Για να το πούμε απλά, μας βοηθάνε να ‘ρθούμε στα ίσια μας!
Τα μωρά;
Τα μωρά κλαίνε πολλές φορές γιατί δεν έχουν παρά μόνο αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας!
Όταν πεινάνε κλαίνε για να δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά και να μαντέψουμε ότι πεινάν. Αν τα ταΐσουμε και δεν τρώνε και συνεχίζουν να κλαίνε, σημαίνει ότι τους ενοχλεί κάτι άλλο, και πάει λέγοντας!
Έτσι, έμμεσα μας καθοδηγούν στο πρόβλημά τους ώστε να τους το λύσουμε.
Ένα σύνθημα και μια προτροπή που ακούγεται τα τελευταία χρόνια είναι «επιστροφή στην παράδοση». Αυτό φανερώνει έναν προβληματισμό κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου σχετικά με ποιο τρόπο η παράδοση θα συμβάλλει στην προκοπή μας ως άτομα και ως κοινωνία. Και βέβαια το σύνθημα αυτό παίρνει νόημα και περιεχόμενο, όχι με την αντιγραφική τήρηση των παραδοσιακών αξιών, αλλά με την αναγνώριση και εμπέδωση των καλών τους στοιχείων, που θα μπολιάζονται στο δικό μας πολιτισμό.
Η λέξη παράδοση είναι παράγωγο ουσιαστικό του ρήματος «παραδίδωμι» που σημαίνει δίνω στα χέρια κάποιου, εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον. Είναι δηλαδή η παράδοση μια διαδικασία, μια μεταβίβαση – συνήθως προφορική – με την οποία μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη ήθη, έθιμα, γνώσεις ή δοξασίες και έτσι διαιωνίζονται.
Οι πολιτιστικές αξίες του παρελθόντος, που έδωσαν το ιδιαίτερο χρώμα, που διαμόρφωσαν τα διακριτικά στοιχεία του ελληνικού λαού αποτελούν την ελληνική παράδοση. Οι αξίες αυτές εξακολουθούν και σήμερα να αρδεύουν τον πολιτιστικό μας χώρο και να προσθέτουν στο παρόν στοιχεία από τις εθνικές μας ρίζες.
Η παράδοση δεν είναι μονοσήμαντη. Έχει πολλούς κλάδους: γλωσσική παράδοση, πνευματική (ήθη, έθιμα, δημοτικό τραγούδι, παροιμίες, μυθοπλασία κ.τ.λ.), οικιστική παράδοση (χωριά και μεμονωμένα κτίσματα), λαϊκή οικοτεχνία, ενδυματολογία, χοροί, γιορτές, πανηγύρια κ.τ.λ. Το πλάτος της καλύπτει τόσες πτυχές όσες και η ζωή, από τη χαρά ως το θάνατο. Έτσι διασώζει το ύφος με το οποίο ένας λαός ζει την καθημερινότητά του.
Όμως παράδοση δε σημαίνει οπισθοδρόμηση, ούτε αποσυνδέεται από την πρόοδο, αλλά εξελίσσεται, βιώνοντας τις τρεις διαστάσεις του χρόνου (παρελθόν – παρόν – μέλλον) και συνδέεται με την έννοια της συνέχειας των στοιχείων εκείνων που έχουν τη δυνατότητα να επιζήσουν. Γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν είναι ποτέ στατική, δεν είναι στάσιμη. Με την παράδοση κρατούμε αυτό που έχουμε και προσθέτουμε αυτό που δημιουργούμε.
Η ελληνική παράδοση είναι τα λαϊκά δημιουργήματα που τα ονομάζουμε λαϊκό πολιτισμό, όπως τα ήθη και έθιμα, δημοτικά τραγούδια, παραμύθια, παραδόσεις, διάφορα κτίσματα, η γλώσσα, το ντύσιμο, οι θρησκευτικές παραδόσεις, αλλά κι ό,τι επιβίωσε από παλιότερες εποχές και συνθέτει το νεοελληνικό ήθος και ύφος ζωής, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή και τον κόσμο ο νεοέλληνας, όπως η περηφάνεια, η αγωνιστικότητα, η αγάπη για την ελευθερία κ.τ.λ.
Η παράδοση είναι η αλυσίδα που συνδέει τις γενιές μεταξύ τους. Με την παράδοση χάσμα δεν υπάρχει. Η γενιά μας συνδέεται με τις προηγούμενες αλλά και με εκείνες που θα ρθουν. Συνάμα αποτελεί και προϋπόθεση για την ύπαρξη του πολιτισμού. Γιατί ποτέ ο πολιτισμός μιας γενιάς δε δημιουργείται από το μηδέν. Ριζώνεται στο πολιτισμό των γενιών που πέρασαν. Ένας λαός που έχει ξεχάσει την παράδοση είναι σαν τον άνθρωπο που έχει χάσει το μνημονικό του, που έχει πάθει αμνησία. Ιδιαίτερα σήμερα, που ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει μια οικουμενικότητα που καταργεί όλες τις διαδικασίες επιλογής, επιβάλλεται η ένταξη στον οικουμενικό πολιτισμό να συνδυάζεται με τη στερεότητα που εξασφαλίζει η παράδοση, ώστε οι κίνδυνοι της εξαφάνισης στο ευρύτερο σύνολο παραμερίζονται. Μας χρειάζεται, λοιπόν, η παραδοσιακή γνώση, για να κρατήσουμε την ιστορική μας φυσιογνωμία.
Όμως τήρηση της παράδοσης σε όλες τις γραμμές της σημαίνει αποστέωση και οδηγεί στη συντήρηση εξωτερικών τύπων, ενώ πρέπει να παίρνουμε το ζωντανό πνεύμα από την παράδοση και όχι τους κενούς τύπους.
Γι’ αυτό για κάθε έθνος δύναμη και συστατικό του στοιχείο είναι και η παράδοση και η δημιουργία. Όταν μεταξύ παράδοσης και δημιουργίας, συντηρητικότητας και προοδευτικότητας βρεθεί ισορροπία, τότε το έθνος ζει με σταθερότητα, γιατί τότε το παρελθόν επιδρά δημιουργικά στο παρόν. Και η ισορροπία επιτυγχάνεται, όχι με αντιγραφή των παλιών τρόπων, αλλά με δραστηριοποίηση των στοιχείων εκείνων που βοηθούν στην αντιμετώπιση των νέων μορφών της ζωής. Ο νεοέλληνας έχει χρέος να αποκαταστήσει την επαφή του με τις πηγές της νεοελληνικής πνευματικότητας και τις ηθικές αξίες της νέας ελληνικής ζωής. Έτσι θα έχουμε τα δικά μας θεμέλια, τις δικές μας ρίζες, για να μη μιμούμαστε ανόητα, αλλά από την ξένη εμπειρία να μπορούμε να παίρνουμε αυτό που μας ταιριάζει και αυτό που μπορούμε να αφομοιώνουμε γόνιμα.
Το να καλλιεργήσουμε την εθνική μας προσωπικότητα δε σημαίνει όμως ότι θα αρνηθούμε ή θα περιφρονήσουμε τις προσωπικότητες άλλων εθνών. Όλα τα έθνη έχουν κάτι να προσφέρουν στον πολιτισμό. Αλλά και κανένα δεν μπορεί να υπάρξει κλεισμένο στον εαυτό του. Η αλληλεξάρτηση των λαών εντείνεται κι έτσι αυξάνεται η ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας τους. Εξάλλου η εθνική μας παράδοση με τα δυο μεγάλα ρεύματά της, τον ανθρωπισμό και το χριστιανισμό, μας κατευθύνει στο ιδανικό της πανανθρώπινης αδελφοσύνης.
Όμως με τον ίδιο σεβασμό και την ίδια διαλλακτικότητα πρέπει να αντιμετωπίζουμε και να δεχόμαστε τον πολιτισμό και των άλλων και να τους θεωρούμε εξίσου αξιόλογους, αφού όλοι μαζί δημιουργούν τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό.
Θα ήταν ακόμα σωστό να αναφέρουμε ότι μια μεγάλη επιστήμη – η Λαογραφία – ασχολείται με την παράδοση, μια επιστήμη που ίδρυσε ο Νικόλαος Πολίτης και που χαιρέτησαν την παρουσία της μορφές όπως του Κωστή Παλαμά και του Γιάννη Αποστολάκη.
Η χώρα μας με τη μακρύτερη πολιτιστική διαδρομή επιβάλλεται να δραστηριοποιηθεί και να διαφυλάξει τον πολιτισμό της αλλά και να τον προβάλλει με ευαισθησία και υπευθυνότητα στους άλλους λαούς. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι αποτελούν γερά στηρίγματα της ελληνικής παράδοσης. Γιατί διατηρούν και προβάλλουν το λαϊκό μας πολιτισμό αλλά και το μεταβάλουν από μουσειακό είδος σε ζωντανό οργανισμό. Με τις εκδηλώσεις τους κάνουν πιο σαφείς τις ιδέες που αποκρυσταλλώνουν την ελληνική κουλτούρα αλλά και σταθεροποιούν τις πανανθρώπινες αξίες.
Ένας άλλος θεσμός που συμβάλλει στη γνώση του παρελθόντος, τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, την καλλιέργεια της ιστορικής συνείδησης αλλά και την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και κρίσης είναι τα μουσεία. Αυτά είναι τα θησαυροφυλάκια του παρελθόντος, όπου προβάλλεται η πορεία ενός λαού. Το Υπουργείο Πολιτισμού με ευαισθητοποίηση πρέπει να στηρίξει οικονομικά και ηθικά όλες τις προσπάθειες που γίνονται για την αναβίωση των παραδοσιακών αξιών. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σε θέση να αξιοποιήσει το δυναμικό του λαϊκού μας πολιτισμού δημιουργώντας πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς, όπου θα εκφράζονται όλες οι μορφές του. Το σχολείο μπορεί να βοηθήσει το νέο να αποκτήσει βιωματική σχέση με την εθνική μας κληρονομιά. Αλλά και η οικογένεια πρέπει να προτρέπει τα παιδιά να συμμετέχουν σε ανάλογες εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Τέλος δεν είναι λίγα τα άτομα που με τον προσωπικό τους μόχθο, την αγάπη τους και το μεράκι τους προσφέρουν τις ιδέες τους και την ψυχή τους στην υπόθεση του λαϊκού πολιτισμού.
Ελπίζουμε ότι με την ατομική και συλλογική προσπάθεια θα μεταδώσουμε και στις επόμενες γενιές όσα δημιούργησαν οι πρόγονοί μας.
Γιατί πιστεύουμε ότι παράδοση δε σημαίνει οπισθοδρόμηση, αλλά πηγή γνώσεων, αρχών και αξιών από το παρελθόν για μια σωστή πορεία στο μέλλον.
Της Μαρίας Μαυρογεωργίου (Εναλλακτικός τίτλος: Μια ερωτική εξομολόγηση, όπως θα έπρεπε να είναι.)
Θέλω να έρθει μια ζεστή νύχτα, να πάρω τους δρόμους με τα πόδια. Να περπατήσω τους γνώριμους παλιούς αλλά και τους καινούργιους.
Στους παλιούς θέλω να σταθώ. Να περάσω σαν αερικό σε σκηνές που έζησα, να διορθώσω διαλόγους, να πω αυτά που δεν ξεστόμισα ποτέ.... Να πω ευχαριστώ για πράγματα που θεωρούσα δεδομένα. Να αγκαλιάσω εκεί που είχα γυρίσει την πλάτη. Να αφήσω τα δάκρυα να τρέξουν όπου ζορίστηκα και εκεί που έκλαψα να πάω να μου τα σκουπίσω και να μου πω "Μη κλαις, το γιατί θα το καταλάβεις αργότερα". Το τώρα μου είναι το αργότερα του τότε. Τώρα, ξέρω τι έπρεπε να είχα κάνει κάθε δευτερόλεπτο του τότε, μα αυτή η γνώση δεν μου έδωσε τη σοφία να μην κάνω λάθη στο τώρα μου.
Όταν σταματάνε ένα αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου για να κόψουν μια στραπατσαρισμένη παπαρούνα και να σου την προσφέρουν, χαμογέλασε και ξέχασε αυτό που σε είχε ενοχλήσει. Δεν θα το ξαναζήσεις, ίσως σου αγοράσουν λουλούδια, ίσως να σου κόψουν κιόλας, μα ποτέ δεν θα ξανασυμβεί σε εκείνο τον δρόμο και ποτέ δεν θα ξαναβρεθεί η ίδια παπαρούνα. Πόσα λουλούδια νομίζεις ότι σου αναλογούν;
Θα πάω σε εκείνο το δρόμο, στο κέντρο της Αθήνας, που ήμουν τόσο προβληματισμένη που ξέχασα το λόγο που είχα βρεθεί εκεί, να ζητήσω και να πάρω μια συγνώμη, να πάρω πίσω λόγια και πράξεις και το κυριότερο να πω πόσο λυπάμαι. Θα πήγαινα λοιπόν από πάνω και θα μου έδινα ένα χαστούκι για να με βγάλω από την ξιπασιά μου, η οποία δεν μου επέτρεψε να κάνω τίποτα απ' όλα όσα όφειλα. Θα πήγαινα όμως και σε ένα άλλο δρόμο, θα μου έβαζα τα χέρια στα αυτιά μου να με προφυλάξω από αυτά που θα άκουγα, θα με έπαιρνα από το χέρι και θα μου ψιθύριζα στο αυτί " Πάμε κοπέλα μου κάπου να χορέψεις, κάπου που θα γελάς". Θα πήγαινα σε όλους τους δρόμους που δεν είχα θέση και θα με έπαιρνα μακρυά.
Τους καινούργιους θα τους περπατήσω με χαρά. Με χαρά γιατί πάντα υπάρχουν καινούρια πράγματα να ζήσεις, να ακούσεις, να αισθανθείς. Σε κάποιους δρόμους θέλω να έχω ένα χέρι στον ώμο μου, σε άλλους ένα χέρι μεσα στο δικό μου και μερικούς θα ήθελα να τους περπατήσω μόνη. Να μυρίσω νυχτολούλουδα, πορτοκαλιές ανθισμένες, να κοιτάζω τα φωτισμένα παράθυρα και να φτιάχνω ιστορίες που θα συμβαίνουν εκεί, μέσα στα φώτα. Να κλέψω ένα λουλούδι από μια γλάστρα και να μου το χαρίσω. Να χάσω την ανάσα μου, να αλλάξω τέμπο. Να την ξαναβρώ και να συνεχίσω.
Όσο και να περπατήσω στους παλιούς δρόμους, όσο και να προσπαθήσω νοερά να διορθώσω λάθη, δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι δεν θα κάνω τα ίδια και στους καινούργιους. Θα θυμάμαι όμως να σου χαμογελώ κάθε τόσο. Δεν ξέρω αν θα υπάρχουν σε κάποια γωνιά στρωμένα ροδοπέταλα η αν θα περιμένουν δεινά. Μα δώσε μου την ευκαιρία να το διαπιστώσω. Δώσε μου καινούργιους δρόμους να περπατήσω. Δεν ξέρω αν μπορώ να αλλάξω το τρόπο που περπατάω, αλλά είναι μια καλή αρχή ότι για χάρη σου μπορώ να βάλω καινούρια παπούτσια για να τους περπατήσω. Αρκεί να είσαι εκεί. Πλάι μου.
Μεγάλη αναστάτωση προκλήθηκε στους πιστούς της εκκλησίας Santa Maria della Mercede στο Παλέρμο, αφού η φιγούρα μιας καλόγριας, που εμφανιζόταν για κάποιες ώρες στο καμπαναριό του ναού, τους έκανε να μην πιστεύουν στα μάτια τους.
Τις τελευταίες εβδομάδες, κάθε απόγευμα, πολλοί περίεργοι μαζεύονταν έξω από το ναό, για να δουν την εμφάνιση της περίεργης καλόγριας, που φαινόταν σαν να προσεύχεται, ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας εξαφανιζόταν.
Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες που έχουν τραβήξει οι ταξιδιώτες που βρέθηκαν στην περιοχή, η φιγούρα που εμφανίζεται στο καμπαναριό είναι εντυπωσιακή.
Το μυστήριο, τελικά, λύθηκε κατόπιν δημοσιογραφικής έρευνας, που έκανε το τηλεοπτικό δίκτυο LiveSicilia και ο δημοσιογράφος Roberto Villino. Καθώς φαίνεται, πρόκειται για οφθαλμαπάτη.
Το απόγευμα, όταν το φως της ημέρας χαμηλώνει, ο φάρος της πόλης χτυπάει από τέτοια γωνία το καμπαναριό, ώστε ο ξεβαμμένος τοίχος, οι καμπάνες και τα σίδερα του καμπαναριού δίνουν την «εικόνα» της καλόγριας, όταν οι κάτοικοι κοιτούν από απόσταση.
Η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, μετά τα ιδιωτικά λιμάνια σκαφών αναψυχής που πούλησε στους Τούρκους "επιχειρηματίες", τώρα δέχθηκε με χαμόγελα έναν χάρτη που της έδωσε ο γκαουλάϊτερ της Α.Μέρκελ στην Ελλάδα, Γ.Φούχτελ (ο "υπουργός ... Ελλάδας" όπως λέγεται στην Γερμανία) και αναγράφει τα Σκόπια ως "Μακεδονία".
Στην Ελλάδα, τα συστημικά ΜΜΕ μετέδωσαν ότι η Όλγα Κεφαλογιάννη του είπε "Όχι άλλα φιλιά" - μάλλον είναι ... σαλιάρης - αλλά δεν μετέδωσαν την εθνική θώπευση που η υπουργός δέχθηκε με χαμόγελο και ευχαρίστηση.
Την μετέδωσαν όμως τα ΜΜΕ των Σκοπίων (απ'όπου και δανειστήκαμε τις φωτό για αυτό δεν έχουν και την καλύτερη ποιότητα) αφού ο χάρτης παρουσιάζει την ΠΓΔΜ με το ακρωνύμια ΜΚ δηλαδή «Makedonija».
Η ελληνική πλευρά δεν αντέδρασε φυσικά δεν αντέδρασε στην κίνηση του Φούχτελ (πως θα αντιδράσεις στον προϊστάμενό σου; Υπάρχει κίνδυνος να απολυθείς από την κυβέρνηση!), με αποτέλεσμα η εφημερίδα των Σκοπίων «Νόβα Μακεντόνια» σε δημοσίευμα της να αναφερθεί στο περιστατικό τονίζοντας:
«Γερμανός υπουργός παρουσίασε χάρτη μέσα στην Αθήνα με το συνταγματικό όνομα της «Μακεδονίας» αναφέρει η εφημερίδα «Νόβα Μακεντόνια, ενώ ανταποκρίτρια του netpress.com.mk κάνει λόγο για «κίνηση έκπληξη» του Φούχτελ.
Λεπτομέρεια: Ένα άλλο χαμογελαστό πρόσωπο δίπλα είναι ο πρώην προπονητής της Εθνικής Ελλάδος Ότο Ρεχάγκελ που ήρθε με ειδική αποστολή από το Βερολίνο να "βελτιώσει τις ελληνογερμανικές σχέσεις"... ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr
Απομεινάρια των Νεάντερταλ έφεραν στο φως επιστήμονες. Τα ευρήματα προέρχονται από το σπήλαιο Καλαμάκια στη δυτική ακτή της Μάνης και περιλαμβάνουν οστά αλλά και εργαλεία του είδους.
Δεδομένου ότι σε γειτονικό σπήλαιο είχε ήδη ανακαλυφθεί δόντι ενός Νεάντερταλ, τα νέα ευρήματα έρχονται να ενισχύσουν την πεποίθηση των επιστημόνων για ισχυρή παρουσία των Νεάντερταλ στη Μάνη κατά την Ύστερη Πλειστόκαινο εποχή.
Στο σπήλαιο Καλαμάκια που φθάνει σε βάθος 20 μέτρων, βρέθηκαν μεταξύ άλλων, δέκα δόντια κι ένα τμήμα κρανίου που προέρχονται από τουλάχιστον οκτώ ενήλικα άτομα και παιδιά.
Με βάση τη μορφολογία των οστών και τα ίχνη της τροφής πάνω σε αυτά, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχουμε να κάνουμε με Νεάντερταλ.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι ερευνητές εκτιμούν πως στη Μάνη οι Νεάντερταλ και οι Homo sapiens είχαν την ευκαιρία να διασταυρώσουν τους δρόμους τους και πιθανώς να αλληλεπιδράσουν.
«Η Ελλάδα βρίσκεται ακριβώς πάνω στην πιο πιθανή διαδρομή εξάπλωσης στην Ευρώπη των πρώτων συγχρόνων ανθρώπων και των πιο πρώιμων ανθρωπιδών από την Αφρική μέσω της εγγύς Ανατολής», δήλωσε η παλαιοανθρωπολόγος Κατερίνα Χαρβάτη, επικεφαλής της έρευνας.
«Επίσης βρίσκεται στην καρδιά μιας από τις τρεις μεσογειακές χερσονήσους της Ευρώπης, που λειτούργησαν ως καταφύγια για ζωικά και φυτικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρωπίνων πληθυσμών, στη διάρκεια της εποχής των παγετώνων, δηλαδή υπήρξαν περιοχές όπου τα είδη και οι πληθυσμοί κατάφεραν να επιβιώσουν στη διάρκεια των χειρότερων περιόδων επιδείνωσης του κλίματος», πρόσθεσε.
«Μέχρι πρόσφατα, πολύ λίγα πράγματα ήσαν γνωστά για την απώτερη προϊστορία στην Ελλάδα, κυρίως επειδή η αρχαιολογική έρευνα στη χώρα έχει εστιαστεί στην κλασική και σε άλλες πιο πρόσφατες περιόδους».
Όπως έδειξε η έρευνα, ακόμα και στο απόγειο των παγετώνων, στο σπήλαιο Καλαμάκια στη Μάνη επικρατούσε ένα ήπιο κλίμα, που επέτρεπε τη διαβίωση πολλών ζώων (ελάφια, αγριόχοιροι, λαγοί, ελέφαντες, νυφίτσες, αλεπούδες, λύκοι, λεοπαρδάλεις, αρκούδες, γεράκια, οχιές, χελώνες, βάτραχοι κ.α.). Τα εργαλεία που βρέθηκαν, περιλαμβάνουν ξέστρα από πυρόλιθο, χαλαζία και κοχύλια, ενώ τα λίθινα εργαλεία έχουν σχήμα τυπικό των τεχνουργημάτων των Νεάντερταλ.
Τα 14 οστά που ανακαλύφθηκαν, περιλαμβάνουν τμήματα ποδιών με ίχνη από δαγκώματα πάνω τους, ενώ τα δόντια, που μοιάζουν έντονα να προέρχονται από Νεάντερταλ, φέρουν πάνω τους σημάδια, τα οποία δείχνουν ότι οι παλαιολιθικοί εκείνοι κάτοικοι του σπηλαίου ήσαν τόσο κρεατοφάγοι όσο και φυτοφάγοι.
Η Κατερίνα Χαρβάτη και οι συνεργάτες της σχεδιάζουν νέες έρευνες σε άλλα μέρη της Ελλάδας για να ρίξουν περισσότερο φως στη συνύπαρξη Νεάντερταλ και συγχρόνων ανθρώπων. Εξέφρασε μάλιστα την αισιοδοξία της ότι «θα υπάρξουν συναρπαστικές ανακαλύψεις στα επόμενα χρόνια».
To facebook όσο περνά ο καιρός γίνεται ολοένα και πιο φιλικό για τους εκατομμύρια χρήστες που έχουν αγαπήσει το συγκεκριμένο μέσο δικτύωσης. Οι νέες συντομεύσεις που ισχύουν στο πληκτρολόγιο πλέον θα κάνουν τους χρήστες να το παίζουν στα δάχτυλα.
Οι χρήστες PC που χρησιμοποιούν τον Internet Explorer θα πρέπει να πατήσουν Alt + [το κουμπί που αντιστοιχεί στην εντολή που θέλουν] και στη συνέχεια Enter ενώ αυτοί που χρησιμοποιούν Mozilla θα πρέπει να πατήσουν το Shift το Alt + [το κουμπί που αντιστοιχεί στην εντολή που θέλουν] Από την άλλη οι χρήστες Mac ανεξάρτητα τον browser που έχουν θα πρέπει να πατήσουν Ctr + Alt + [το κουμπί που αντιστοιχεί στην εντολή που θέλουν] Εδώ η λίστα με τα κουμπιά που αντιστοιχούν στις εντολές του Facebook / = Αναζήτηση 0 =Βοήθεια 1 = Home 2 = Timeline 3 = Φίλοι 4 = Εισερχόμενα 5 = Ειδοποιήσεις 6 = Ρυθμίσεις λογαριασμού 7 = Privacy 8 = About 9 = Terms c = Σχόλιο j and k = scroll στο News Feed l = like/unlike m = Νέο μήνυμα
Οι απαρχές του Halloween χάνονται πίσω στο χρόνο, περίπου 2.000 χρόνια πριν. Οι Κέλτες γιόρταζαν τη μέρα που στο δικό μας ημερολόγιο είναι η 1η Νοεμβρίου, τη δική τους Πρωτοχρονιά, το Samhain.
Την παραμονή του Samhain, όπως πίστευαν οι Κέλτες, τα πνεύματα περπατούσαν στη Γη σε ένα σύντομο ταξίδι τους από το υπερπέραν. Νεράιδες, δαίμονες και άλλα στοιχειά απελευθερώνονταν από άλλους κόσμους για μια νύχτα.
Τα κοστούμια των Κελτών
Οι Κέλτες την παραμονή του νέου τους έτους θυσίαζαν ζώα προς τιμήν των θεών και συχνά φορούσαν κοστούμια -συνήθως από τομάρια ζώων- για να παραπλανήσουν τα πνεύματα και να μην τους καταλάβουν. Φορώντας μάσκες ή βάφοντας τα πρόσωπα τους έκαναν ένα είδος μνημόσυνου προς τους νεκρούς τους προγόνους. Επίσης, άφηναν φαγητά και ποτά έξω από την πόρτα τους για να γλυκάνουν τα υπερφυσικά όντα που κυκλοφορούσαν εκείνη τη νύχτα.
Το χριστιανικό «μπόλιασμα» και το όνομα «Halloween»
Με την άνοδο του χριστιανισμού, οι παγανιστικές εορτές παραγκωνίστηκαν, απαγορεύτηκαν ή διατηρήθηκαν απλά με άλλη μορφή. Τον 7ο μ.Χ. αιώνα, ο Πάπας Βονιφάτιος ο IV ανακήρυξε την 1η Νοεμβρίου ως την Ημέρα Όλων των Αγίων ή την Ημέρα Όλων των Πνευμάτων (All Hallows’ Day). Καθώς η παράδοση ήταν βαθιά ριζωμένη, η παραμονή της εορτής μετονομάστηκε σε Παραμονή της Ημέρας των Πνευμάτων (All Hallows’ Eve ή Halloween).
Το Halloween φτάνει στην Αμερική
Οι Ευρωπαίοι που μετανάστευσαν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού έφεραν στις αποσκευές τους και τις παραδόσεις τους, μεταξύ αυτών και το Halloween. Στα 1800 όταν το ρεύμα των μεταναστών από την Ιρλανδία προς τις ΗΠΑ βρέθηκε στο ζενίθ του, θεσμοθετήθηκε επίσημα ο εορτασμός του Halloween. Η πρώτη επίσημη, κρατική παρέλαση για την εορτή έγινε στην Ανόκα της Μινεσότα το 1920. Κι έκτοτε ανελλιπώς μέχρι σήμερα.
Βορειοϊρλανδός δεξιοτέχνης κιθαρίστας και τραγουδιστής, από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του blues-rock.
Ο Ρόμπερτ Γουίλιαμ Γκάρι Μουρ (Robert William Gary Moore) γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1952 στο Ανατολικό Μπέλφαστ, μία από τις προτεσταντικές περιοχές της Βορείου Ιρλανδίας. Ο πατέρας του, Ρόμπερτ Μουρ, ήταν διοργανωτής συναυλιών και ο μικρός Γκάρι μεγάλωσε ακούγοντας πολλές τοπικές μπάντες να παίζουν ζωντανά ποπ και ροκ επιτυχίες της εποχής. Η μητέρα του Γουίνι ήταν νοικοκυρά και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια.
Σε ηλικία έξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή, τραγουδώντας το “Sugartime” και τέσσερα χρόνια αργότερα απόκτησε την πρώτη του κιθάρα. Οι χορδές της ήταν πολύ σκληρές και του ήταν δύσκολο να παίζει, αλλά παρόλα αυτά έμαθε κάποιες μελωδίες των Shadows. Συνέχισε να μαθαίνει κιθάρα μόνος του, κυρίως από βιβλία, να παρακολουθεί άλλους μουσικούς να παίζουν και να ακούει μουσική από την πλούσια δισκοθήκη του πατέρα του. Αν και αριστερόχειρας, έμαθε να παίζει κιθάρα με τον ορθόδοξο τρόπο.
Το 1965 έγινε μέλος του συγκροτήματος “The Beat Boys” και έπαιζε στο κλαμπ του πατέρα του στα περίχωρα του Μπέλφαστ. Αργότερα, το συγκρότημα συνέχισε τις εμφανίσεις του σε ξενοδοχεία και χορούς, παίζοντας ό,τι τους ζητούσε το κοινό. Όπως και πολλοί συνομήλικοί του, ο Γκάρι Μουρ στράφηκε στο ροκ εντ ρολ ακούγoντας Έλβις Πρίσλεϊ και Beatles. Βλέποντας τον Τζίμι Χέντριξ και τον Τζον Μάγιαλ στο Μπέλφαστ, του ανοίχθηκε διάπλατα ο δρόμος προς τον πλούσιο μουσικά κόσμο των Μπλουζ.
Το 1966, ο Γκάρι πείθει το πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα, μία Φέντερ Στρατοκάστερ, δεχόμενος τον όρο του να παίξει στο συγκρότημα Dave and the Diamonds. Τον επόμενο χρόνο βγαίνει για πρώτη φορά εκτός Μπέλφαστ και ταξιδεύει στο Δουβλίνο για να παίξει με το συγκρότημα The Method. Σε μια συναυλία τους τον ακούει ο μπασίστας των Skid Row, Μπρένταν Σιλντς, και του ζητά να γίνει μέλος του συγκροτήματος, που κινείται στα μονοπάτια του μπλουζ-ροκ.
Ο 15χρονος Γκάρι το σκέφτεται σοβαρά. Το 1968 παίρνει τη μεγάλη απόφαση και αφήνει οριστικά το Μπέλφαστ, που σπαράσσεται από τη διαμάχη Καθολικών και Προτεσταντών. Μετακομίζει στο Δουβλίνο και εντάσσεται στους Skid Row. Τραγουδιστής του συγκροτήματος είναι ο 19χρονος Φιλ Λάινοτ, που θα αναδειχθεί σε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του χαρντ-ροκ, μέσα από τις τάξεις των Thin Lizzy. Οι δυο τους θα γίνουν στενοί φίλοι και θα συνεργαστούν αργότερα. Όμως, δεν θα είναι και λίγες οι φορές που θα συγκρουστούν και οι δρόμοι τους θα χωρίσουν.
Το 1969 οι Skid Row κυκλοφορούν το πρώτο τους σινγκλ με τίτλο “New Faces Old Places” και ανοίγουν τις συναυλίες των Fleetwood Mac. O κιθαρίστας τους Πίτερ Γκριν (ίνδαλμα του Γκάρι από τα παιδικά του χρόνια) εντυπωσιάζεται από το παίξιμο του Γκάρι Μουρ και τους βοηθά να υπογράψουν το πρώτο τους δισκογραφικό συμβόλαιο. Ο Φιλ Λάινοτ αποχωρεί για λίγο από το γκρουπ λόγω προβλημάτων με τη φωνή του και όταν επιστρέφει τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ του δείχνουν οριστικά την πόρτα της εξόδου. Με τους Skid Row, ο Γκάρι Μουρ θα ηχογραφήσει τρία άλμπουμ, προτού οι δρόμοι τους χωρίσουν το 1973. Θα προλάβουν να ανακηρυχθούν κορυφαίο συγκρότημα της Ιρλανδίας το 1971.
Με τους Thin Lizzy
Το 1973 σχηματίζει τους Gary Moore Band και ηχογραφεί το άλμπουμ “Grinding Stone”, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Τον Ιανουάριο του 1974 δέχεται την πρόσκληση του φίλου του Φιλ Λάινοτ και γίνεται μέλος των Thin Lizzy. Ηχογραφεί το τραγούδι “Still In Love With You”, το μόνο κομμάτι του άλμπουμ “Nightlife” στο οποίο συμμετέχει. Θα αποχωρήσει από το συγκρότημα μετά από λίγους μήνες, λόγω διαφωνιών με τον Λάινοτ. Το 1975 ενώνεται με τους Colosseum II, ένα συγκρότημα του τζαζ-ροκ. Μαζί τους θα ηχογραφήσει τρία άλμπουμ.
Το 1977 ξαναγίνεται μέλος των Thin Lizzy και συμμετέχει στην περιοδεία τους με τους Queen ως πρώτο όνομα. Λέγεται ότι το συγκρότημα είναι τόσο καλό, που ο Φρέντι Μέρκιουρι και η παρέα του αναγκάζονται να ψαλιδίσουν το σετ τους για να μη τους κλέψουν τη δόξα. Όταν η περιοδεία τελειώνει, ο Φιλ Λάινοτ του ζητά να μείνει στο συγκρότημα, αλλά ο Γκάρι Μουρ προτιμά να επιστρέψει στους Colosseum II. Τον επόμενο χρόνο o Γκάρι Μουρ συνεργάζεται εκ νέου με τους Thin Lizzy και ξεκινά μαζί τους μεγάλη περιοδεία σε Αμερική και Αυστραλία. Παράλληλα, βρίσκει το χρόνο να ασχοληθεί με το συγκρότημα The Greedy Bastards, που το αποτελούν μέλη των Thin Lizzy και των Sex Pistols, ενώ κυκλοφορεί το άλμπουμ “Back On The Street” με φιλοξενούμενο τον Φιλ Λάινοτ και μεγάλη επιτυχία το κομμάτι “Parisienne Walkways”.
Το 1979, οι Thin Lizzy κυκλοφορούν ένα από τα κορυφαία άλμπουμ τους, το “Black Rose”, με τον Γκάρι Μουρ να έχει καθοριστική συμβολή. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στις ΗΠΑ, ο Γκάρι Μουρ εγκαταλείπει οριστικά τους Thin Lizzy, έπειτα από ένα καυγά με τον Φιλ Λάινοτ και σχηματίζει ένα νέο γκρουπ, τους G-Force, με τους οποίους θα κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Τα χρόνια που ακολουθούν ο Γκάρι Μουρ θα επικεντρωθεί στις προσωπικές του δουλειές και θα συνεργασθεί με μουσικούς, όπως ο Κόζι Πάουελ και ο Γκρεγκ Λέικ. Το 1984 θα ξανασυναντήσει τον παλιό του φίλο Φιλ Λάινοτ και θα συνεργαστούν τόσο δισκογραφικά, όσο και επί σκηνής. Στις 4 Ιανουαρίου 1986, ο Φιλ Λάινοτ φεύγει ξαφνικά από τη ζωή, σε ηλικία 37 ετών. Ο Μουρ συνεργάζεται με τα εναπομείναντα μέλη των Thin Lizzy σε μια συναυλία - αφιέρωμα στον Λάινοτ, το Μάιο της ίδιας χρονιάς στο Δουβλίνο.
Το 1990 θα έλθει η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του με το άλμπουμ “Still Got the Blues” και επίτιμους φιλοξενούμενους τους μπλουζ κιθαρίστες Άλμπερτ Κινγκ και Άλμπερτ Κόλινς, καθώς και τον πρώην Beatles Τζορτζ Χάρισον. Το ομώνυμο τραγούδι, μία από τις κορυφαίες μπαλάντες όλων των εποχών, γνώρισε επιτυχία ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο Γκάρι Μουρ ήταν ιδιαίτερα υποτιμημένος.
Το 1994 σχηματίζει τους BBM με δύο σπουδαίους μουσικούς, τον μπασίστα Τζακ Μπρους και τον ντράμερ Τζίντζερ Μπέικερ, δηλαδή τη ρυθμ σέκτιον των θρυλικών Cream. Θα κυκλοφορήσουν μόνο ένα δίσκο, το θαυμάσιο “Around the next dream”, που επαναφέρει τον Μουρ σε πιο ροκ μονοπάτια. Δυστυχώς, το συγκρότημα είχε βραχύβια διάρκεια και πρόλαβε να δώσει μόνο λίγες συναυλίες στην Ευρώπη. Το 1995 κυκλοφόρησε τον δίσκο “Blues for Greeny”, φόρο τιμής στον μέντορά του Πίτερ Γκριν.
Το Ιούλιο του 2000 ο Γκάρι Μουρ είχε προγραμματίσει να δώσει συναυλία στην Αθήνα, η οποία ακυρώθηκε. Την ίδια τύχη θα είχε και η εμφάνισή του στις 2 Ιουνίου του 2001, στο πλαίσιο του Athens Blues Festival. To 2002 σχηματίζει τους Scars, με τους οποίους θα κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ. Τη διετία 2007-2008 πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη περιοδεία της καριέρας του και η Αθήνα είναι ένας από τους σταθμούς της. Θα εμφανισθεί στο κλειστό του Φαλήρου στις 13 Σεπτεμβρίου 2008.
Τρεις μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 3 Δεκεμβρίου δικαστήριο του Μονάχου αποφαίνεται ότι το σόλο της μεγάλης του επιτυχίας “Still Got The Blues” είναι ξεσηκωμένο από το τραγούδι του 1974 “Nordrach” του γερμανικού συγκροτήματος Jud's Gallery. O ιρλανδός ρόκερ αναγκάζεται να καταβάλει ένα άγνωστο ποσό στον ηγέτη του συγκροτήματος Γιούργκεν Βίντερ.
Ο Γκάρι Μουρ έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στις 6 Φεβρουαρίου 2011 στην παραθαλάσσια πόλη Εστεπόνα της Ανδαλουσίας, όπου περνούσε τις διακοπές του με μια φίλη του. Άφησε πίσω του δυο γιους από τον πρώτο του γάμο και μία κόρη από μια πρόσφατη σχέση του.
Μπήκε με την ελληνική παραδοσιακή φορεσιά μέσα στην Αγιά Σοφιά την ημέρα της εθνικής επετείου...
Ο Βασίλειος Κωστέτσος θέλησε να λανσάρει τη σειρά «I love tsolias»
Η πρώτη φορά που εμφάνισε φουστανέλα σε πασαρέλα ήταν το 1991 στο σόου με τη Λίντα Εβαγκελίστα, την Κρίστι Τέρλινγκτον και τη Ναόμι Κάμπελ, οι οποίες τη φόρεσαν σε πλισέ παραλλαγή.
«Τότε είχε πέσει όλος ο Τύπος να με φάει. Θεωρούσαν κάτι τέτοιο τελείως γραφικό. Ήταν σε άλλη φάση η Ελλάδα, με τις φίρμες, την ξενομανία και τον νεοπλουτισμό να σαρώνουν τα πάντα. Αδυνατούσαν να καταλάβουν τη θέση των ελληνικών συμβόλων στη μόδα» δηλώνει ο Βασίλειος Κωστέτσος, οποίος τόλμησε να μπει ανήμερα της εθνικής μας εορτής με φουστανέλα στην Αγιά-Σοφιά.
Ο σχεδιαστής λανσάρει μάλιστα στη λαίλαπα της κρίσης συλλογή υπό τον τίτλο «I love tsolias» επαναφέροντας τη φουστανέλα ως εμβληματικό fashion statement της εποχής.
Ο λόγος που οδήγησε τον Βασίλειο σε αυτή την κίνηση ήταν η θλίψη για το πως κατήντησαν κάποιοι τον τόπο μας. «Η φουστανέλα είναι η παραδοσιακή φορεσιά του Έλληνα την οποία προσπάθησα μέσα από τη μόδα να επαναλανσάρω ως τάση» δηλώνει ο Βασίλειος Κωστέτσος ο οποίος τονίζει ότι οι Έλληνες έχασαν την ταυτότητά τους προσκυνώντας οτιδήποτε ξενόφερτο.
«Πράξη εξέγερσης και ένδειξη συμπαράστασης στην Ελλαδα»
Το βίντεο Ισπανών καθηγητών και μαθητών με τίτλο"Gracias, Grecia" Nuestra herencia ("Thank you Greece" Our heritage)(Subtit (Ευχαριστούμε Ελλάδα, Κληρονομιά δική μας), που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο από τις αρχές σχεδόν του χρόνου, σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς την χώρα μας, είναι «μια πράξη εξέγερσης, ένα ξέσπασμα αξιοπρέπειας μπροστά στην επίθεση της ισπανικής κυβέρνησης, να καταργήσει τα μαθήματα ελληνιστικών και άλλων ανθρωπιστικών σπουδών από τη μέση εκπαίδευση της Ισπανίας, για λόγους οικονομίας».
Τα παραπάνω είπε σε άψογα ελληνικά, ο καθηγητής Λατινικών Αριστείδης Μίνγεθ Μπάνιος (Aristides Minguez Banos), εμπνευστής και εκ των παραγωγών του επτάλεπτου βίντεο, τους οποίους υποδέχθηκε νωρίτερα σήμερα, ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας, προκειμένου να τους ευχαριστήσει και να τους τιμήσει για την χειρονομία τους, σε ειδική εκδήλωση στο υπουργείο Πολιτισμού, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Ροταριανό Όμιλο Αγίας Παρασκευής και Ιλισίων.
Η πρωτοβουλία καθηγητών και μαθητών από τεχνικό λύκειο της Μούρθια, της νοτιοανατολικής Ισπανίας, είχε σαν αποτέλεσμα το επτάλεπτο βίντεο «Gracias Grecia», που μόλις αναρτήθηκε να δεχθεί τις πρώτες κιόλας ημέρες, 500.000 επισκέψεις.
Καθηγητές και μαθητές , «από το τεχνικό λύκειο μιας ταπεινής γειτονιάς της Μούρθια» , διατυπώνουν δεκάδες φορές στο βίντεο, ένα ευχαριστώ από καρδίας για όσα έχει προσφέρει η Ελλάδα στην ανθρωπότητα από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα, σε όλους τους τομείς από την αλφάβητο, την φιλοσοφία και τις τέχνες μέχρι την ιατρική και τον αθλητισμό.
«Χωρίς την Ελλάδα, δεν θα υπήρχαν ούτε η πολιτική ούτε η δημοκρατία. Χωρίς τους Έλληνες δεν θα είχαν αναπτυχθεί οι επιστήμες. Και δεν θα ήμασταν αυτό που είμαστε χωρίς τους στίχους του Καβάφη και του Ελύτη, χωρίς τη φωνή της Κάλλας, χωρίς τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζηδάκη, χωρίς το φως του Αιγαίου και το ηλιοβασίλεμα του Ιονίου. Ευχαριστούμε για όλα την Ελλάδα μάνα μας. Η Ελλάδα ρίζωσε στις καρδιές μας για πάντα. Νιώθουμε αδέλφια και είμαστε υπερήφανοι για αυτό που είστε και θα είστε», είπε ο καθηγητής με το ελληνικό όνομα , κληρονομιά από την οικογένειά του.
Μαζί του στην εκδήλωση βραβεύτηκαν και οι συνάδελφοί του Πέδρο Προυνέρα Κονεχέρο (Pedro Prunera Conejero), Χοσέ Μιγέλ Μαρτίνεθ Βάκερ (Jose Miguel Martinez Vaquer), Αλφρέδο Λόπεθ (Alfredo Lopez), Πάτι Λόπεθ Νταβάλος (Paty Lopez Davalos) και Μάριεν Πέρεθ Θαραούθ (Marien Perez Zarauz).
Από την πλευρά του, ο Κ. Τζαβάρας, τόνισε μεταξύ άλλων: «Καιροί δύσκολοι τα έφεραν έτσι ώστε οι ισχυροί να κατατάξουν στην ίδια κατηγορία θυμάτων της οικονομικής κρίσης τους Ισπανούς και τους Έλληνες. Να μας ονομάσουν «χώρες του Νότου» απαξιωτικά. Αυτό όμως που δεν γνώριζαν είναι ότι οι Έλληνες και οι Ισπανοί είναι αδέλφια. Είναι παιδιά του ίδιου πολιτισμού. Είναι αδέλφια γιατί υπερασπίζονται τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα πολιτισμικά βάθρα στα οποία οικοδομήθηκε αυτό που όλοι σήμερα απολαμβάνουν».
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
Να θυμίσουμε , ότι η περυσινή εκδήλωση προκάλεσε τον θαυμασμό όχι μόνο των παρευρισκόμενων, αλλά και όλης της Ελλάδας μιας και τα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα ασχολήθηκαν με την εκθαμβωτική βραδιά.
Επίσης σχεδιάζεται , αν τα οικονομικά το επιτρέψουν, να δώσουν σε κάθε οικογένεια από ένα ιπτάμενο καιόμενο φαναράκι, ούτως ώστε ο ουρανός των Προμάχων να φωταγωγηθεί με αυτά, χαρίζοντας ένα μαγευτικό θέαμα.
