"ΕΛΑ ΠΙΣΩ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ Μ@Λ@Κ@".

Διαβάστε τη ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη του ανθρώπου που τράβηξε live τη δολοφονία του Σολωμού!!!

Τον κινηματογραφιστή του Ρόιτερς, Γιάννη Κολιγλιάλη, ο οποίος κάλυπτε με την κάμερα του λεπτό προς λεπτό, την εν ψυχρώ δολοφονία του Σολωμού Σολωμού το 1996 από τους Αττίλες στη Δερύνεια εντόπισε η ιστοσελίδα μας.

17 χρόνια μετά, δηλώνει ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ τον πατριωτισμό των διαδηλωτών και πως ο Σολομός θα έκανε το ίδιο πράγμα και σήμερα. 

Αυτούσια η συνέντευξη:

Ερ. Ζήσατε στην πρώτη γραμμή τα γεγονότα της Δερύνειας. 17 χρόνια μετά τι είναι αυτό που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη σας;
Απ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πατριωτισμό και την δυναμική αυτών των παιδιών που διαδήλωναν για τον άνανδρη εγκληματική δολοφονία των Τάσου Ισαάκ Σολωμού Σολωμού καθώς επίσης και την κατακτητική παρουσία των κατοχικών δυνάμεων στη Μεγαλόνησο.

Ερ. Στα πλάνα που προβάλλονται κάθε χρόνο ακούγεται η φωνή σας χαρακτηριστικά να λέτε «έλα πίσω ρε μαλάκα». Η συγκεκριμένη φράση έγινε και τραγούδι. Πώς ένιωσες εκείνη τη στιγμή που είδες τον Σολωμό να κατευθύνεται στον ιστό της σημαίας, να ανεβαίνει πάνω και στη συνέχεια να δέχεται τον πυροβολισμό;
Απ.Δεν θέλω να σταθώ στην συγκεκριμένη στιγμή και φράση, ο καθένας μας θα εκφραζόταν με αυθορμητισμό σε μια τέτοια στιγμή, πιστεύω ότι έκανα ότι θα κάνατε και εσείς αγαπητέ Νικόλα. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι ένας νέος άνθρωπος γεμάτος με χαρά και όνειρα όπως όλοι μας για το μέλλον στεκόμενος στα δυο μέτρα δίπλα μου διαμαρτυρόμενος μαζί με τους φίλους του για την άνανδρη δολοφονία του εξαδέλφου του Τάσου και την παράνομη κατοχή της Κύπρου λίγα δευτερόλεπτα μετά να χάνει τη ζωή του με τόσο άνανδρο τρόπο, πραγματικά δεν μπορείς να το πιστέψεις.

Ερ. Πίστευες ότι το περιστατικό θα είχε την κατάληξη που είχαμε; (δηλαδή την εν ψυχρώ δολοφονία του)
Απ. Γνωρίζοντας το τι μπορεί να συμβεί σε παρόμοιες περιπτώσεις που είχα βιώσει στο παρελθόν και χάνοντας φίλους και συναδέλφους στο κυνήγι της είδησης σκέφτηκα ότι αν δεν ανέβαινε στον ιστό της σημαίας ο Σολωμός Σολωμού στην καλύτερη περίπτωση θα τον είχαν συλλάβει,από την στιγμή που ο άνδρας της ειρηνευτικής δύναμης δεν κατάφερε να σταματήσει τον Σολωμό Σολωμού όλα είχαν τελειώσει, την συνέχεια όλοι μας την είδαμε και εγώ την έζησα από πολύ κοντά προσπαθώντας όπως και πολλοί φίλοι του να τον μεταπείσουμε και να μην έχει αυτό το άδικο τέλος.

Ερ. Ήσουνα συνεργάτης διεθνούς πρακτορείου τότε στην Κύπρο. Πόσο δύσκολο ήταν να μείνεις αμέτοχος στα όσα διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια σου εκείνες τις ώρες;
Απ.Αυτό πραγματικά είναι η δύσκολη πλευρά της δουλειάς μας, από την μια μεριά νιώθεις και εσύ διαδηλωτής στο πλευρό των ανθρώπων που διαδηλώνουν, και από την άλλη μεριά πρέπει να καλύψεις το γεγονός με τον καλύτερο τρόπο και αντικειμενικά, πραγματικά ήταν πολύ δύσκολη για μένα η συγκεκριμένη στιγμή και είμαι πραγματικά τυχερός που σήμερα μπορούμε και μιλάμε μετά από την τραγική εξέλιξη που επήλθε.

Ερ. Tί ήταν εκείνο που σου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση;
Απ. Αυτό που δεν κατάλαβα πραγματικά ως τώρα ήταν η συμμετοχή των ένοπλων ειδικών δυνάμεων του ψευδοκράτους σε μια ειρηνική διαδήλωση προς τιμή του αδικοχαμένου Τάσου Ισαάκ και ακόμα περισσότερο την συμμετοχή στην δολοφονία του Σολωμού Σολωμού του ψευδουπουργού.

Ερ. Ξαναήρθες στην Κύπρο μετά από εκείνο το περιστατικό;
Αρχικά να σας αναφέρω ότι ήταν η πρώτη μου φορά που επισκεπτόμουν την Κύπρο για να καλύψω αρχικά την ειρηνική πορεία των Κυπρίων Μοτοσικλετιστών που μετά την Ευρωπαϊκή της πορεία κατέληξε στην Κύπρο και της απαγορεύτηκε να κάνει πορεία κατά μήκος της πράσινης γραμμής, έκανα μεγάλη προσπάθεια για να πείσω εκείνη την χρονική στιγμή το πρακτορείο που συνεργαζόμουν για να έρθω στην Κύπρο και να καλύψω το συγκεκριμένο γεγονός. Από αυτή την στιγμή και μετά έρχομαι συχνά στην Κύπρο και δραστηριοποιούμαι αδιάκοπα με επιχειρήσεις στην μεγαλόνησο.

Ερ. Bλέποντας τα πράγματα σήμερα, γιατί θεωρείς ότι ο Σολωμός Σολωμού προχώρησε στην συγκεκριμένη πράξη;
Απ. Δεκαεπτά χρόνια μετά θεωρώ ότι και σήμερα ο Σολομός Σολομού θα έκανε ακριβώς την ίδια πράξη και ο λόγος είναι ένας, η παράνομη κατοχή από το 1974 έγινε πλέον μόνιμη κατάσταση, κανένα βήμα προς τα εμπρός παρά μόνο πίσω, εσείς που μένετε στην Κύπρο βιώνετε περισσότερο τα επακόλουθα της κατοχής, σήμερα έγινε και οικονομική. Ο Σολωμός Σολωμού προχώρησε σε αυτήν την πράξη διότι πίστεψε ότι κάποια ημέρα θα ξαναδεί μαζί με τους φίλους του ελεύθερη την Αμμόχωστο και ολόκληρη την Κύπρο όμως τελικώς οι έως τώρα εξελίξεις τον διέψευσαν. Ελπίζω να είναι το τελευταίο θύμα κατοχικής βαρβαρότητας στο νησί από εδώ και στο εξής.

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΨΕΥΤΗΣ.

Εκμεταλλεύομαι συχνά το ότι έχω κοντά μου τη θάλασσα. Όχι τόσο για τα ξέφρενα τα καλοκαίρια αλλά κυρίως για τους χειμώνες. Τότε που όλοι έχουν φύγει και η βοή του κόσμου έχει καταλαγιάσει για τα καλά. Λατρεύω να πηγαίνω και να βαδίζω στην κρύα άμμο, καθώς απολαμβάνω το αποκλειστικό μου προνόμιο να συνομιλώ με τη φύση, έτσι όπως τη νιώθω εντός μου την ώρα που ο άνεμος παίρνει τα μαλλιά και τα ρούχα μου προς τα πίσω και με φυσάει και αντιστέκομαι, ενώ περπατάω με τα χέρια βαθιά μέσα στις τσέπες και μοιάζω με κατάρτι από μακριά που διασχίζει το πέλαγος.

Κάθομαι και μετράω στα βότσαλα τα χρόνια που ‘φύγαν, τα καλοκαίρια ένα προς ένα που περάσαν, διαλέγω ποια ήταν τα καλύτερά μου και τα υπόλοιπα τα πετάω πάνω στο νερό της θάλασσας, ρίχνοντάς τα στριφογυριστά, για να σκάσουν τρεις και τέσσερις και πέντε φορές πριν βουλιάξουν στο βυθό, όπως όλες εκείνες οι αναμνήσεις που, όσο και αν το προσπάθησαν, βυθιστήκαν στο χθες. Θα διασχίσω όλη την παραλία, από τη μια άκρη ως την άλλη, βάζοντας από εδώ και από εκεί και λίγο παρακάτω όλα όσα γίνανε πάνω σε τούτη την αμμουδιά από τότε που ήμουνα παιδάκι μέχρι τώρα που μεγάλωσα.
Θα περάσω έξω από τα ταμπουρωμένα μαγαζιά με τα ζωγραφισμένα κοκτέιλ πάνω στους ξύλινους τους τοίχους, θα σκοντάψω στις αλυσοδεμένες τις ξαπλώστρες, θα γράψω ονόματα στην άμμο και καρδιές μεγάλες και μετά θα πάρω φόρα, θα τρέξω και θα κυληθώ πάνω τους και θα τα σβήσω πάλι όλα, έτσι όπως θα κυλιέμαι. Θα μείνω έτσι, ξαπλωμένος, με το βλέμμα να χάνεται στον απέραντο ουρανό, καθώς αποκοιμιέμαι από το νανούρισμα του φλοίσβου. Θα ‘μαι λες και με ξέβρασε το κύμα.


Και ξάφνου νιώθω το στήθος μου να χτυπά δυνατά, τόσο, που ανεβοκατεβαίνει μαζί με το υπόλοιπο το σώμα μου πάνω στο ξύλινο πάτωμα. Είμαι ακόμα ξαπλωμένος κι όπως ανοίγω τα μάτια βλέπω θολά γύρω μου δεκάδες πόδια γυμνά και πρόσωπα χαμογελαστά και αγκαλιές που χοροπηδάνε. Μάλλον ήπια τόσο πολύ που μέθυσα και σωριάστηκα στο έδαφος. Πρέπει να κρατάει για ώρες αυτό το ξέφρενο πάρτι γιατί είμαι μούσκεμα στον ιδρώτα και τα ρούχα μου είναι σχεδόν σχισμένα. Ένα χέρι με σηκώνει στοργικά και με παίρνει μαζί του μέσα στο χορό και πάλι. Μάλλον είναι κάποιος φίλος καλός, δεν ξέρω, το νιώθω μέσα στην καρδιά μου, έτσι όπως κάνουμε κύκλους και άλλες χαζές χορογραφίες και γελάμε και δείχνουμε ο ένας τον άλλο συνέχεια.
Χανόμαστε στο πλήθος, καθώς χώνουμε τα ακροδάκτυλά μας στην άμμο μέσα και δεν ακούμε τίποτε άλλο παρά δυνατή μουσική και γέλια ανθρώπινα και ρεφρέν τραγουδιστά συγχρονισμένα. Αρπάζει ένα μπουκάλι με βότκα καλοκαιρινή και το αδειάζει πάνω στο κεφάλι του, τι κάνεις ρε τρελέ, έλα ρε ξεκόλλα, μια ζωή θα έχουμε να τα θυμόμαστε όλα αυτά, έλα, πάμε ακόμα μια γύρα, να πιούμε στην υγειά της φιλίας μας ρε, με εσένα, μαλάκα μου, βιώνω τον καλύτερο Αύγουστο της ζωής μου, θα είμαι για ‘σένα εδώ, όποτε θελήσεις, να το θυμάσαι.
Κι ύστερα έρχονται δίπλα μας και μας αγκαλιάζουν κι άλλοι φίλοι, πολλοί, και κάνουμε έναν κύκλο και χανόμαστε μέσα σε ήχους και ζαλάδες και γδέρνουμε τα δέρματά μας και παίρνουμε το αίμα μας και το ενώνουμε μεταξύ μας και λέμε ότι αυτή η φιλία είναι αδελφική και δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Ό,τι κι αν γίνει. Έλα, χόρεψε μαζί μας. Ό,τι κι αν γίνει.


Το βλέμμα φεύγει, χάνεται και τρέχει με ταχύτητα ιλιγγιώδη και διαπερνά πρόσωπα και καταλήγει και σταθεροποιείται απότομα πάνω σε δυο ματάκια που με κοιτάνε χαμογελαστά και μου κάνουν νάζια και νεύματα. Πάω προς τα εκεί σχεδόν πετώντας, το στομάχι μου είναι λες και έχει γεμίσει εκατομμύρια πεταλούδες. Σε βλέπω να λικνίζεσαι αργά, καθώς το σώμα σου παίρνει τέτοια κλίση που με προσκαλεί να το πλησιάσω. Είσαι μια φιγούρα που φωτίζει τη νύχτα, καθώς κάνεις σχήματα με τη μαυρισμένη γυαλάδα του ιδρωμένου σου κορμιού που το ζωγράφισε ο αυγουστιάτικος ο ήλιος. Σε αγγίζω και σε μυρίζω και σε αισθάνομαι, καθώς τα χέρια σου κλειδώνουν πίσω από το σβέρκο μου και σε κάνω σβούρες και σε σφίγγω στη μέση και σου ψιθυρίζω στίχους στο αυτί και εσύ γελάς, γελάς και με φιλάς και νιώθω ότι ψηλαφίζω ένα αστέρι που κατέβηκε στη γη, το σύμπαν όλο νιώθω μέσα στα χείλη σου. Απομακρυνόμαστε χορεύοντας και με πας παραπέρα και νιώθω ότι έγινες ωκεανός που με πήρε και με σήκωσε, καθώς ερωτευόμαστε και οι ανάσες μπερδεύονται με τα κύματα και το αλάτι του κορμιού σου είναι βγαλμένο από την αλμύρα της θάλασσας.
Κράτα αυτή τη στιγμή, σε ικετεύω, να μη φύγει ποτέ από μέσα μας, να μη φύγεις ποτέ από μέσα μου, για πάντα θα είσαι τα πάντα, δεν έζησα τίποτα πριν από σένα, νόμιζα ότι είχα ζήσει, γεννήθηκα όταν σε γνώρισα, ναι, τότε γεννήθηκα, σσσσ, μη μιλάς άλλο, πάρε με αγκαλιά, να δούμε την ανατολή αμίλητοι, μα εγώ έχω τόσα να σου πω, ότι πρέπει να βρούμε κάποιο τρόπο, ότι η απόσταση δεν θα χαλάσει τη μαγεία που νιώθουμε τώρα. Ότι με ένα μαγικό τρόπο, βλέπω την ανατολή ν΄ανατέλει μέσα στα μάτια σου. Σσσσ. Κοίτα με.


Λίγο αργότερα, στρέφω το πρόσωπο προς τον παραλιακό δρόμο, τώρα που οικογένειες περπατάνε ρυθμικά πάνω στην πύρινη την άσφαλτο, τώρα που δεκάδες κατεβαίνουν οι ξενιτεμένοι συγχωριανοί για το κυριακάτικό τους μπάνιο. Πρόσωπα γνωστά, αγαπημένα, που λείπουν το χειμώνα στις πόλεις τις μεγάλες και βρίσκουν κάθε Αύγουστο αφορμή για να έρθουν για λίγες μέρες και πάλι στα χωριά τους, που τώρα σφύζουν από ζωή με τις πλατείες γεμάτες και τις πόρτες όλες ανοιχτές με παιδιά που γεννηθήκανε εδώ αλλά μεγαλώνουνε αλλού. 
Όλοι διαλέγουν τη μεριά τους για να απολαύσουν μια βουτιά σήμερα που ο καύσωνας λιώνει την άμμο. Όλοι καλοσυνάτοι, χαλαροί, μακριά από το άγχος της δουλειάς τους, αδειούχοι, με χέρια γεμάτα, με χαιρετούν και μου τσιμπάνε το μάγουλο, καθώς με αγκαλιάζουνε σφιχτά και έχουν από μια διαπίστωση να μου κάνουν διαφορετική. Πως μεγάλωσες βρε, πως περνάς, εσύ είσαι καλά, έχεις τη θάλασσα δίπλα σου, μη μιλάς εσύ, είσαι τυχερός εσύ, εμείς αν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω θα το κάναμε, αλλά, δεν πειράζει, ας μην λέμε πάλι για όλα αυτά, εσύ, εσύ τι κάνεις, μεγάλωσες. Και πιάνουμε συζητήσεις και τους λέω ανέκδοτα και γελάμε και αναλύουμε τον κόσμο και τα φαινόμενα και λέμε για την περιοχή μας και για όλα αυτά που δεν έγιναν και που πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν και για το βάρος που πέφτει στη γενιά μας και ανάβουμε φωτιές στην άμμο και ψήνουμε και τρώμε όλοι παρέα και παίρνουμε μια κιθάρα και τραγουδάμε γέρνοντας ο ένας στον ώμο του άλλου, λέμε τραγούδια παλιά και αγαπημένα, για τις χαμένες πατρίδες, τις ανόητες αγάπες, τα ανόητα φιλιά, για λόγια, λόγια, λόγια. Λόγια ψεύτικα.


Σα να συννέφιασε απότομα. Θα ακολουθήσει μάλλον κανένα από εκείνα τα αυγουστιάτικα μπουρίνια που εμφανίζονται στα ξαφνικά και δροσίζουν την ηλεκτρισμένη την ατμόσφαιρα, υπενθυμίζοντας ότι οι εποχές εναλλάσσονται και ότι όλα τα ωραία τελειώνουν και αρχίζουν και τελειώνουν πάλι από την αρχή. Νιώθω έναν περίεργο κόμπο στο στομάχι, δεν ξέρω, αλλά μου φαίνεται πολύ γνώριμη αυτή η αίσθηση.
Και ολοένα δυναμώνει αυτός ο κόμπος και με σφίγγει και πηγαινοέρχεται και πάει προς το λαιμό και από εκεί πάει και κάθεται πίσω από τα μάτια.
Και έτσι όπως δυναμώνει δεν αντέχεται και λίγο-λίγο λύνεται και γίνεται μαντίλι στο χέρι μου, που τη μια αποχαιρετάει και την άλλη σκουπίζει δάκρυα και σταγόνες στο ιδρωμένο μου μέτωπο από την πολλή τη ζέστη και την πολλή τη νοσταλγία, την ώρα που πρόσωπα φεύγουν και με αφήνουν πίσω, έτσι όπως ξεθωριάζουν και χάνονται μέσα στο πέλαγος και γίνονται ένα με τα κάγκελα του καραβιού που κουβαλάει πάνω του όλα μου τα καλοκαίρια, τα απελπισμένα φιλιά, τους πρόσκαιρους έρωτες, τους φίλους που δεν θα μπορέσουν να είναι πλάι μου όταν θα κάνει κρύο, τους συγγενείς, τα ξαδέρφια τα συνομήλικα, τον κάθε κατεργάρη Αύγουστο που πάντα με ξεγελάει ότι τάχα η καθημερινότητά μου είναι βουτιές και ματιές και χαμόγελα μέσα στο βυθό και μετρημένα παγωτά, αγκαλιές σφιχτές που σε λιώνουν, νύχτες αξημέρωτες, μέρες που νυχτώνουν πάντοτε αργά.
Και ανοίγουν οι ουρανοί.
Και ξεσπάει καταιγίδα. Η πρώτη του Σεπτέμβρη.
Και με κάνει μούσκεμα.
Και ξυπνάω. Είμαι ακόμα εδώ. Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Με την ψυχή μου, λιωμένο παγωτό.

Κολλάει στο χέρι.

Πάνος Μουχτερός για τα Κακώς Κείμενα





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΕΛΙ ΕΠΟΥΛΩΝΕΙ ΠΛΗΓΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΒΑΚΤΗΡΙΑ.

Λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια, παράσιτα και μύκητες διαπιστώθηκε ότι θεραπεύει βιολογικό μέλι που παράγει Βρετανός επιχειρηματίας. Μάλιστα, το συγκεκριμένο προϊόν χορηγείται τους τελευταίους 24 μήνες ως... πολυφάρμακο σε νοσοκομεία του Χαμπσάιρ.


Το βιολογικό μέλι Surgihoney που παράγεται στη φάρμα του Βρετανού Ιαν Στέιπλς στη Νότια Χιλή, όπως προκύπτει από τις σχετικές έρευνες που χρηματοδότησε ο επιχειρηματίας αλλά και από την... πρακτική εφαρμογή καθώς χορηγείται τον τελευταίο χρόνο θεραπευτικά από πολλά νοσοκομεία του Χαμπσάιρ, μπορεί να επουλώσει τραύματα, να θεραπεύσει έλκη του δέρματος, αλλά και να λειτουργήσει προστατευτικά ακόμη και απέναντι σε υπερ-βακτήρια όπως το MRSA (χρυσίζων σταφυλόκοκκος ανθεκτικός στη μεθικιλίνη).

Οσον αφορά τις ικανότητες που έχει στην επούλωση πληγών, όπως σημειώνει το Tovima.gr, είναι χαρακτηριστικό ότι παρατηρήθηκε πως μειώνει κατά 50% τις λοιμώξεις που προκαλούνταν στην τομή γυναικών που είχαν υποβληθεί σε καισαρική, αντιμετωπίζει την ακμή και προστατεύει το δέρμα ασθενών που πάσχουν από καρκίνο και στο πλαίσιο χορήγησης της χημειοθεραπείας τους χρησιμοποιείται καθετήρας.

Προς το παρόν το... θαυματουργό μέλι δεν χρησιμοποιείται στο εμπόριο καθώς ακόμη συνεχίζονται οι μελέτες για τις ιδιότητές του.


ΠΗΓΗ..http://periergaa.blogspot.com.

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΩΣ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΤΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ ΤΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤΣ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ.

Κάθε δευτερόλεπτο της κάθε ημέρας, κάπου στον κόσμο, εκτυλίσσεται η ίδια σκηνή.

Μια παρτίδα με αρκετές εκατοντάδες αυγά, τοποθετημένα ομοιόμορφα σε σειρές, κινούνται κατά μήκος ενός ιμάντα μεταφοράς, όπου σταματούν κάτω από μια μηχανή που συνδέεται με ένα συνονθύλευμα σωλήνων.


Μόλις φτάσουν στη θέση τους, η ρομποτική μηχανή μειώνει την ταχύτητα και στη συνέχεια ταυτόχρονα διατρυπά το κάθε αυγό με υποδερμικές βελόνες.

Μέσα από αυτές τις βελόνες, ένα μίγμα εμβολίων και αντιβιοτικών εγχέεται στο αυγό - και μέσα στο εσωτερικό του αγέννητου νεοσσού, το οποίο τρεις ημέρες αργότερα θα εκκολαφθεί έξω.


Αν η σκηνή αυτή ακούγεται σαν κάτι από μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, τότε αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.

Σήμερα, η μεγάλης κλίμακας παραγωγή πουλερικών έχει να κάνει ελάχιστα με τα πράσινα χωράφια και τους αγρότες με τα κατακόκκινα μαγουλά που βλέπετε στις διαφημίσεις.

Κάθε χρόνο, περισσότερα από 40 δισεκατομμύρια κοτόπουλα σφάζονται σε όλο τον κόσμο για το κρέας, η συντριπτική πλειοψηφία τους στο εργοστάσιο εκτροφής.

Η τελική ανάλυση είναι το κέρδος. Αυτό που έχει σημασία είναι ο όγκος στον οποίο αυτά τα ζώα, εκτρέφονται για να χτυπήσουν το γενετικά τροποποιημένο βάρος σφαγής τους, όπου μέσα σε 35 ημέρες από την εκκόλαψη τους, θα καταναλωθούν. 



ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΣΥ ΘΑ ΖΟΥΣΕΣ 18 ΜΗΝΕΣ ΕΚΕΙ;

"Οι κρατούμενοι παραμένουν άπλυτοι επί δύο μήνες, καθώς στο χώρο δεν υπάρχει σαπούνι ή άλλα είδη προσωπικής φροντίδας: εκατοντάδες κρούσματα ψώρας" 

"Η δυνατότητα πρόσβασης σε νοσοκομείο για τα βαρύτερα περιστατικά είναι εξαιρετικά περιορισμένη και, όσοι μεταφέρονται, επιστρέφουν χωρίς να έχουν θεραπευτεί" 

"Η επικοινωνία με φίλους ή νομικούς συμπαραστάτες μπορεί να γίνει μόνο μέσω καρτοτηλεφώνων, ωστόσο είτε το μόνο καρτοτηλέφωνο που υπάρχει είναι χαλασμένο είτε δεν υπάρχουν χρήματα για τηλεκάρτες" 

"Σοβαρές ελλείψεις σε ρούχα και παπούτσια, τα πλυντήρια είναι κλειδωμένα, δεν υπάρχει καν απορρυπαντικό" 

"Υπήρξαν άνθρωποι που είχαν άλλα φάρμακα από αυτά που απαιτούσε η πάθησή τους, άνθρωποι με συνταγές φαρμάκων που δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράσουν και περιπτώσεις που ήταν φανερό πως έπρεπε να νοσηλεύονται αλλά βρίσκονταν στο Κέντρο Κράτησης" 

"Περίπτωση ατόμου με κάταγμα στο χέρι, το οποίο δεν έχει καν λάβει πρώτες βοήθειες" 

"Χειμώνας. Δεν υπάρχει ζεστό νερό, επαρκή κλινοσκεπάσματα με αποτέλεσμα να κρυολογούν και να ασθενούν καθώς και είδη προσωπικής υγιεινής" 

"Καλοκαίρι. Καύσωνας. 40 βαθμοί Κελσίου στο προαύλιο. Μπορείς να φανταστείς τι γίνεται στο κοντέινερ" 

"Υπάρχουν άνθρωποι που κρατούνται χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να δουν τα παιδιά και τη σύζυγό τους που βρίσκονται στη χώρα μας και οι οποίοι μας εκλιπαρούσαν δείχνοντας φωτογραφίες και έγγραφα να καταφέρουμε να τους βοηθήσουμε να συναντηθούν με την οικογένειά τους" 

"Χωρίς δικαίωμα προαυλισμού (δεν υπάρχει χώρος, μιλάμε για κρατητήρια αστυνομικού τμήματος), χωρίς υγιεινή, να έχουν κολλήσει δερματικές και άλλες ασθένειες λόγω των συνθηκών κράτησης, απελπισμένοι, στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Ούτε ποντίκια δεν κρατάς σε τέτοιες συνθήκες, τα λυπάσαι" 

"Φανταστείτε τα χειρότερα κρατητήρια που έχετε δει σε ταινία, πολλαπλασιάστε τα επί το άπειρο και πάλι δεν θα έχετε ιδέα. Δεν θα μπορούσε να μείνει άνθρωπος εκεί μέσα όχι 9 μήνες αλλά ούτε 9 ώρες" 

"Κατέρρευσα όταν είδα μπροστά στα μάτια μου έναν άνθρωπο να σκίζει τη σάρκα του και να γεμίζει αίματα απο πάνω μέχρι κάτω, ως τη μόνη λύση που ήρθε στο μυαλό του, μόλις μας είδε, για να βγεί από το κολαστήριο που τον κρατάνε και τον βασανίζουν επί 9 μηνες" 

"Κάποιοι προτιμούν να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Δύο αυτοκτονίες στα Γρεβενά και στην Κοζάνη. Αγνωστος ο αριθμός όσων προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν και δεν τα κατάφεραν" 

Νεκρός: "Το Σάββατο 27/7 έχασε τη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή ο Αφγανός πρόσφυγας Μοχαμάντ Χασάν που είχε φυλακιστεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Κορίνθου από τις 2/9/2012. Ο Χασάν χρειάστηκε να περιμένει μέχρι τις 2 Ιουλίου του 2013 για να μεταφερθεί στο νοσοκομείο έπειτα από έντονες ενοχλήσεις που ανέφερε (μάταια) επί μακρόν στους αστυνομικούς" 

*Τα παραπάνω αποσπάσματα προέρχονται από μαρτυρίες δικηγόρων, μελών ΜΚΟ, βουλευτών, εκθέσεις διεθνών οργανισμών αλλά και των ίδιων των μεταναστών για τις συνθήκες κράτησής τους. 

**Η Χρυσή Αβγή προτείνει να απελαθούν οι μετανάστες που κρατούνται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τη θέση τους να πάρουν άποροι Έλληνες. Και στα δικά μας, λοιπόν, οι ντόπιοι.. 

***Δεκάδες είναι οι καταδικαστικές για την Ελλάδα αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών. Στις αποφάσεις σημειώνεται ότι το ελληνικό κράτος παραβιάζει τα άρθρα 3, 5 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που αφορούν στην απαγόρευση των βασανιστηρίων και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής κατά της κράτησης. Με άλλα λόγια, το ελληνικό κράτος ασκεί βασανιστήρια και οι έλληνες πολίτες το πληρώνουν αδρά. 



ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ "ΦΤΕΡΩΤΟΙ" ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.

Η πολιορκία του βράχου της Σογδιανής πραγματοποιήθηκε το 327 π.Χ. από τον Μέγα Αλέξανδρο και αποτελεί ένα μικρής σημασίας στρατιωτικό γεγονός αλλά με τεράστια στρατηγική αξία. Ο Μέγας Αλέξανδρος έπειτα από την κυριαρχία του σχεδόν σε όλη την πρώην Περσική Αυτοκρατορία στράφηκε προς την παραδοσιακά προβληματική σατραπεία της Βακτριανής.
Έπειτα από αρκετές πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή, με αρκετές απώλειες, έφτασε και πολιόρκησε το φρούριο που βρισκόταν πάνω σε έναν απότομο βράχο στην περιοχή της Σογδιανής, βόρεια της σατραπείας (σημερινό Ουζμπεκιστάν), στο οποίο είχαν καταφύγει 30.000 στρατιώτες και η οικογένεια του τοπικού άρχοντα Οξυάρτη ανάμεσα τους η Ρωξάνη μετέπειτα σύζυγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.


Το φρούριο θεωρούνταν απόρθητο από τους ντόπιους και προετοιμασμένο για μακρά πολιορκία. Πριν από την πολιορκία ο Μέγας Αλέξανδρος ζήτησε την παράδοση του φρουρίου και δέχτηκε την ειρωνική απάντηση των πολιορκημένων ότι θα πρέπει να βρει στρατιώτες με φτερά για να παραδοθούν καθώς μόνο όποιος είχε φτερά θα μπορούσε να ανέβει τον ξακουστό απότομο βράχο. Το χιόνι έκανε ακόμα πιο δύσκολη την αναρρίχηση του βράχου ενώ έδινε νερό στους πολιορκημένους. Ο Μέγας Αλέξανδρος για να καταλάβει το φρούριο ζήτησε 300 εθελοντές στρατιώτες που είχαν εμπειρία στην αναρρίχηση και έταξε πλούσια δώρα και αμοιβές στους πρώτους 12 που θα έφταναν στην κορυφή ή σε όλους σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή. Οι εθελοντές βρέθηκαν και χρησιμοποιώντας σφήνες από τις σκηνές τους και σχοινιά αναρριχήθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας στον βράχο με την διαταγή το επόμενο πρωί να κουνάνε λευκά μαντήλια πάνω στην κορυφή. 30 έπεσαν κατά την αναρρίχηση ενώ όλοι οι υπόλοιποι ανέβηκαν με επιτυχία. Το επόμενο πρωί ο Αλέξανδρος έστειλε κήρυκα στους Σόγδιους ζητώντας εκ νέου να παραδοθούν στους φτερωτούς στρατιώτες που ανέμιζαν τα λευκά μαντήλια στην κορυφή. Το σοκ που υπέστησαν οι Σόγδιοι σε συνδυασμό με την εντύπωση που είχαν ότι ήταν χιλιάδες αυτοί που είχαν αναρριχηθεί τους έκανε να παραδοθούν στο μεγαλείο του Έλληνα στρατηλάτη.


Ο Μέγας Αλέξανδρος πρώτος στην πολεμική ιστορία κατάφερε να καταλάβει οχυρό χρησιμοποιώντας αλπινισμό ενώ χρησιμοποίησε άψογα τον ψυχολογικό πόλεμο. Χάνοντας μόνο 30 στρατιώτες υπέταξε όλη την Βακτριανή σε ένα βράδυ και μπορούσε πλέον να κινηθεί προς την Ινδία.



ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ Η ΒΑΛΣΑΜΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΣΤΟ ΒΕΡΜΙΟ.

Στο φετινό εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου το Δεκαπενταύγουστο στη Μονή της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο, οι ποντιακές οργανώσεις πρόκειται να εκθέσουν δύο ξεχωριστά κειμήλια.

Πρόκειται για τις βαλσαμωμένες καρδιές του Αλέξανδρου Υψηλάντη, εκ των πρωταγωνιστών της Επανάστασης του 1821 και του αδερφού του Γεωργίου, που θα τεθούν σε δημόσιο προσκύνημα, κατά τις επίσημες πανηγυρικές εκδηλώσεις της ερχόμενης εβδομάδας.

Η καρδιά του Αλέξανδρου Υψηλάντη βαλσαμώθηκε, μετά το θάνατό του το 1828 και επί βασιλέως Όθωνος. Η οικογένειά του τη χάρισε, μαζί με εκείνη του αδερφού του Γεωργίου, επίσης βαλσαμωμένη, στο Αμαλίειο Ορφανοτροφείο των Αθηνών.

Αργότερα, μεταφέρθηκαν και φυλάσσονται στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, στην οδό Στησιχόρου, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο.

Aναλυτικά οι εκδηλώσεις

Τέταρτη 14 Αυγούστου 2013

-17:55  Υποδοχή Κειμήλιων με τις καρδίες Αλέξανδρου και του Γεώργιου Υψηλάντη

-18:00 Μέγας Εσπερινός μετ’ Αρχιερατικής συγχοροστασίας στην Ιερά Μονή της «Παναγίας Σουμελά», ενώ θα ακολουθήσει λιτάνευση της  Αγίας Εικόνας

-21:00 Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή Ποντιακών Σωματείων

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

-07:00 Όρθρος  και Πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.κ. Παντελεήμονος

-09:45 Προσέλευση προσκεκλημένων

-10:30 Επίσημη  Λιτάνευση της Αγίας Εικόνας  και κατάθεση στεφάνου στην προτομή του   Αλέξανδρου Υψηλάντη

-12.30 Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή Ποντιακών Σωματείων

Για μια χρονιά ακόμη θα δοθεί υποτροφία από το Πανελλήνιο Προσκύνημα «Παναγία Σουμελά» σε αριστεύσαντα/σασα μαθητή/τρια του Γενικού Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας στην μνήμη των παιδιών που έχασαν άδικα τη ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών στις 13 Απριλίου του 2003

Όπως κάθε χρόνο, νεολαίοι Ποντιακών Σωματείων του Συναπαντήματος με παραδοσιακές φορεσιές θα «φυλάττουν» και θα «φρουρούν» τη Σεπτή Εικόνα της Σουμελιώτισσας.

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

Του Ιωάννου Γεωμέτρου -10ος αιώνας

Η Μητέρα του Θεού λοιπόν έδειξεν εις τούς Αποστόλους, όπου ήδη το εγνώριζαν, το σύμβολον της αναχώρησεώς της, τον φοίνικα, τους μετέδωσε επίσης ευλο­γία και ανάλογη παρηγορία και αφού τους ομίλησε περί της εξόδου της και τους προθυμοποίησε διά το κήρυγμα, τους εξέθεσε δι’ ολίγων ολόκληρη την οικονομία της αποστολής τους.

Έπειτα ασπάσθηκε τον Πέτρο και τους άλλους Αποστόλους, “χαίρετε”, λέγουσα, “τέκνα και φίλοι και μαθηταί του Υιού και Θεού μου και θεω­ρείτε εαυτούς μακάριους, όπου ηξιώθητε τοιούτου διδασκάλου και Δεσπότου και διακονίας τοιούτων μυστηρίων και της κοινωνίας των διωγμών και παθημάτων Του, διά να γίνετε κοινωνοί της δόξης και Βασιλείας Του”.

Αφού τους ανήγγειλε περί των τελευταίων γεγονότων, τους εζήτησε να ψάλ­λουν τους επιταφίους ύμνους, ενώ Εκείνη άρχισε τις προς τον Θεόν ευχαριστίες της.

Η προσευχή της Θεοτόκου

«Ευλογώ σε”, έλεγε, “Δέσποτα και Θεέ και Υιέ του Θεού του προανάρχου Σου Πα­τρός και υιέ ιδικέ μου, της δούλης Σου, χάρις εις την φιλανθρωπίαν Σου. Ευλογώ σε, οπού μας λύτρωσες εκ της κατάρας και αντ’ αυτής μάς έδωσες την ευλογίαν. Ευλογώ σε τον αίτιον όλων των αγαθών μας, της ζωής, του φωτός, της ειρήνης, της δυνατότητος να γνωρίσωμε τον Πατέρα Σου και το συνάναρχόν Σου και ζωοποιόν Πνεύμα. Ευλογώ σε Λόγε, όπου ευλόγησες την γαστέρα μου κατοίκων εν αυτή δι’ ανεκφράστου τρόπου. Ευλογώ σε, όπου τοιουτοτρόπως μας αγάπησες ώστε και υπέρ ημών να σταυρωθείς και να αποθάνεις. Ευλογώ σε, όπου κατέστησες μακαρία την κοιλία μου και πι­στεύω ότι θα εκπληρωθούν και όλα τα άλλα, περί των οποίων μου έχεις μιλήσει.

Η παράδοξος κάθοδος του Χριστού

Εις τούτα τα λόγια ακολούθησε ευθύς η παράδοξος κάθοδος του Υιού της συνοδευομένου υπό των Προφητών, των Πατριαρχών και όλων των Δικαίων, προπορευόμενων των Αγγέλων και Αρχάγγελων και των λοιπών Αγγελικών δυνάμεων. Τότε ο αέρας και ολόκληρο το σπίτι γέμισε. Όλα εκείνα όπου η Παρθένος προεγνώριζε, τότε τα έβλεπε οφθαλμοφανώς, ενώ οι άλλοι έβλεπαν μέρος αυτών των θαυμασίων, ο καθείς αναλόγως της αγιότητός του.

Έτσι η δευτέρα κατάβασις έγινε ενδοξοτέρα και φρικωδεστέρα της πρώτης, και προ­φανεστέρα δι’ όσους διέθεταν όραση πνευματική. Δεν ήσαν μόνον παρόντα τα κατώτερα αγγελικά τάγ­ματα και δυνάμεις, αλλά και αυτά ακόμη τα Σερα­φείμ και τα Χερουβείμ και οι Θρόνοι παρίσταντο μετά φόβου, ιεραρχικώς κατά τάξιν.Θεωρούσαν μετά φόβου όχι μικροτέρου (ίσως μεγαλυτέρου εκείνου θα έλεγα, αν επετρέπετο), εκπληττόμενοι διά την δευτέρα Αυτού κένωση και συγκατάβαση. Ό,τι έγινε άλλοτε προς χάριν ολοκλήρου του γένους των ανθρώπων, τώρα για μία μόνον ψυχή, για μία μόνον γυναίκα συντελείτο ένα τοιούτο θαύμα.

Η συνοδεία ήταν λαμπρά και πολυάριθμος, όπως άρμοζε διά την άφιξη του Δεσπότου και την αναχώρηση της Δεσποίνης, αλλά η θέασις των συντελουμένων, ως είπα ήδη, εγίνετο μόνον από τους καθαρθέντας, αν και η παρουσία του Δεσπότου ήταν ακατανόητος και εις αυτούς τους Μαθητάς και Αποστόλους που ήσαν πεπληρωμένοι από την δύναμη της κατοικούσης εις αυτούς χάριτος του Αγίου Πνεύ­ματος. Παρίστατο εκεί ο Χριστός με σώμα και μορφή πλήρως τεθεωμένη, λαμπροτέρα της αστραπής και της λάμψεώς της εις το Θαβώρ, αλλά μικροτέρα της φυσικής της λαμπρότητος ενώ οι Απόστολοι ήσαν ωσάν νεκροί.

Ο Κύριος ευθύς τους λέγει “ειρήνη υμίν”, όπως άλλοτε όταν εισήλθε των θυρών κεκλεισμένων, εις τον ίδιον αυτόν οίκον όπου συνήχθησαν και τότε και τώρα, τον οίκον του Ιωάννου, όπου τότε τους συγκέντρωσε διά τον φόβον των Ιουδαίων και σήμερον τους συνήγαγε διά την γεννήσασα τον Κύριον, η οποία και κατοικούσε εις αυτόν μετά του ηγαπημένου και παρθένου μαθητού, του δευτέρου και θετού υιού της.

Ακούοντες οι Μαθηταί αυτήν την γλυκεία, την πραεία και γνώριμο φωνή, ανέλαβαν θάρρος εις το σώμα και εις την ψυχή και, όσο τους ήτο δυνατόν, ύψωσαν τα μά­τια τους ως προς τον δίσκον του ηλίου, την ώρα όπου Εκείνος χαμήλωνε ολίγο την λα­μπρότητα της ανατολής Του και τους περιέλαμπε μετά φωτισμού μετριοτέρου.

Αλλά ας σταθούμε ολίγον εις τα επι­θανάτια Αυτής. Η ψυχή της ευρίσκεται σε μία συγκίνηση πελώρια και σχεδόν σκιρτά και προφθάνει ασυγκράτητος και σπεύδει να απομακρυνθεί από του σώματος ώστε το γρηγορότερον να ευρεθεί μετά του Υιού της και να προσπέσει εις τας χείρας Του και να αναχωρήσει μετ’ Αυτού. Πώς ήτο δυ­νατόν να υπομείνει την χαράν αυτήν, όπως την λύπην τον καιρόν του Πάθους, και πώς εμείς να μην επιθυμούμε να ειπούμε πως αυτή δεν πέθανε, αν και δεν το λέγομεν αυτό για να μην πούμε καινοφανή διδάγματα.

Εδάκρυσε, και πάλι έγινε ανωτέρα των δακρύων από την μεγάλη ευτυχία και το παράδοξο θέαμα, βλέπουσα μετά σώματος Εκείνον, όπου ολίγο παλαιότε­ρον τον είδε να σύρεται, να καθυβρίζεται και να κτυπάται, και ενώ περιεβάλλετο υπό τόσων μυριάδων Αγγέλων, υπό τόσης λαμπρότητος και τόσης δόξης. Έβλεπε το πρόσωπον και την μορφήν Εκείνου, του άλλοτε εμπαιζομένου και καταπτυομένου, του περιβαλλομένου την πορφυράν χλαίναν της εντροπής, να περιβάλλεται τώρα με τόσην αξία και λαμπρότητα.

Αυτόν όπου δεν είχεν είδος ουδέ κάλλος, τώρα να αστράπτει από το κάλλος της καλλοποιού θεότητός Του, τον άλλοτε νεκρόν όπου κατεδικάσθη ως αντίθεος, τον έβλεπε Θεόν και Βασιλέα και Κριτήν των πάντων, αθάνατον και ανίκητον. Ω, πώς διεμοιράζετο και πάλι με­ταξύ των αντιθέτων, όπως και εν τω καιρώ της Σταυρώσεως. Το δράμα την εγέμιζεν ευφροσύνη, υπερέχαιρεν η ψυχή της, αλλά συνεστέλλετο αναχωρούσα προς εκείνη την δόξα και λαμπρότητα.

Τώρα πλέον δοξολογούσε περισσότερο από πριν Εκείνον όπου την εδόξασε. Προσηύχετο διά τους Αποστόλους και για όλους τους παρόντας, ικέτευε για τους απανταχού πιστούς ή μάλλον υπέρ παντός του κόσμου και αυτών ακόμη των εχθρών και των σταυρωτών. Ζητούσε να λάβει από τον Δεσπότην κάποιο λόγον ή κάποιο σημείον ως εγγύηση της σωτηρίας τους, απλώνουσα ικετευτικώς τα χέρια εκείνα με τα οποία Τον ενηγκαλίζετο, κινούσα την γλώσσαν εκείνη και τα χείλη με τα οποία Τον ησπάζετο,υπενθυμίζουσα τον θηλασμόν Του, και κλαίουσα από ευτυχία, έκαμε το παν, μιγνύουσα αποχαιρετιστήριους λόγους και προσευχές.

Τότε αρχίζουν την υμνωδία οι Άγγελοι και όλοι μένουν ακίνητοι και εκστατικοί, όχι από φόβο αλλά από χαρά, οι Απόστολοι αντιφωνούν με την δική τους ψαλμωδία, και έτσι, περνώντας από το πανάγιον στόμα η υπεραγία ψυχή της, ωσάν σε ύπνο, παραδίδεται εις τον Υιόν της, διαφεύγουσα τις ωδίνες του θανά­του, όπως τις διέφυγε και κατά την γέννηση ή μάλλον με την ίδια και μεγαλυτέρα χαρά και όπως τότε, όταν ανεκφράστως προήρχετο εξ αυτής ο Υιός και Θεός της, και τώρα όπου αυτή εξήρχετο προς τον Θεόν ο οποίος παρίστατο όχι μόνο νοερώς αλλά και αισθητώς.

Ευθύς, όλοι οι Άγγελοι και μερικές άλλες αγγελικές δυνάμεις άρχισαν να ψάλλουν, και μετά του πνεύματος μεν εξήρχετο κάποια άφθονος και ανεξήγη­τος ευωδία, ενώ το σώμα περιεβάλλετο από πλούσιο και απλησίαστο φως, ώστε και ο αέρας γέμισε από ήχους και άσματα, περισσότερο όμως από την ευχάριστον ευωδία, το δε σώμα ακτινοβολούσε από παντού, ώστε να γίνεται κάπως αθέατο. Έτσι λοιπόν διαμοιράζονται την Παρθένον, οι μαθηταί και ο Διδάσκα­λος, τα επίγεια και τα ουράνια, όπως και μετ’ ολίγον ο ουρανός και ο παράδει­σος. Ο Κύριος και τα περί αυτόν λειτουργικά πνεύματα έλαβαν την ψυχή, ενώ οι μαθηταί το σώμα. 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ ΣΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ ΤΟΥ "2ου ΦΡΑΓΜΑ ΠΑΡΤΙ".

Ο ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ ευχαριστεί θερμά όλους τους επώνυμους και ανώνυμους χορηγούς και εθελοντές, η βοήθεια των οποίων ήταν καταλυτική στην πετυχημένη εκδήλωση
"2ο ΦΡΑΓΜΑ ΠΑΡΤΙ".

Χορηγοί.
ΛΙΤΣΑ - Πολυκατάστημα
Δ.ΓΟΥΔΗΣ - Ξυλεία
ΤΖΙΟΥΤΖΗΣ ΜΗΝΑΣ-Σχολή οδηγών Αριδαία
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ-Ξενοδοχείο Λουτράκι
ΑΦΟΙ ΜΗΤΣΑΝΗ-Σιδηροκατασκευές
ΑΦΟΙ ΝΑΝΟΥ-Ξυλεία
ΤΑΣΙΟΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑ-Λογιστικά
ΓΙΟΥΡΟΥΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-Alternative hair studio
ΠΟΥΣΙΝΗ Δ. ΝΑΝΟΣ Σ.-Παντοπωλείο
Δ.ΜΑΣΛΑΡΗΣ-Καφέ Αστεροσκοπείο
ΒΕΣΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ-Ηλεκτρολόγος
ΜΟΛΗΣ ΤΡ. ΙΩΑΝΝΗΣ(ΖΗΣΗΣ)-Κιβωτοποιία
ΒΕΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ-Αντιπροσωπος LANDINI-JOHN DEER
ΔΕΛΛΙΟΣ Χ.-Ποτιστικά, μπεκάκια
ΤΑΣΙΟΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ-Παντοπωλείο
ΜΗΤΣΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ-Καυσόξυλα
ΣΗΦΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ-Υδρουλεκτρική Α.Ε.
ΧΑΤΖΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ(ΛΑΜΠΑΚΗΣ)-Παντοπωλείο
ΝΙΚΟΣ ΒΑΚΚΟΣ-Όμιλος επιχειρήσεων

Επίσης θερμά ευχαριστώ για την υλικοτεχνική βοήθεια στους:
ΚΟΡΑΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.ΝΙΚΟΣ-ESCO
ΠΟΥΣΙΝΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΜΗΤΣΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΡΟΠΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΜΑΧΩΝ
ΚΑΦΕ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ

Τους καλλιτέχνες που έπαιξαν ζωντανά και αφιλοκερδώς
ΤΑ ΛΥΜΕΝΑ ΚΟΡΔΟΝΙΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΜΣΟΥΡΗΣ

Τους διασκεδαστικούς dj' s
ΝΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ(ΜΠΑΜΠΗΣ)
ΣΕΛΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ(ΤΣΟΛΗΣ)
ΜΗΤΣΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΟΡΜΑΝΗΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΣΑΛΑΜΑΝΗΣ(PIT)
ΚΑΛΚΑΒΟΥΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΣΑΜΣΟΥΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΟΥΜΗΣ
ΕΛΕΝΑ FUNKY

Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ποδοσφαιριστές του ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ που έκαναν όλη την "βρώμικη" δουλειά, καθώς επίσης στα αγόρια και κορίτσια που βοήθησαν στα μπαρ και το σερβίρισμα.

ΣΑΛΑΜΑΝΗ ΒΑΣΩ
ΣΑΜΣΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑ
ΑΝΝΑ ΝΕΜΤΣΗ
ΜΑΡΙΑ ΝΕΜΤΣΗ
ΝΑΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
ΙΟΡΔΑΝΑ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΡΟΠΚΑ
ΜΑΡΙΑ ΒΑΡΕΛΑ
ΑΛΕΚΑ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ
ΕΛΕΝΗ ΜΗΤΣΑΝΗ
ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΤΟΥΜΠΗ.

Και φυσικά το μεγαλύτερο ευχαριστώ σε όλους τους κατοίκους της Αλμωπίας, που κατά εκατοντάδες μας τίμησαν με την παρουσία τους, δίνοντάς μας κουράγιο και δύναμη για το μέλλον.

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.

Σας καλούμε να έρθετε στις  14 Αυγούστου 2013  ημέρα Τετάρτη και ώρα 13.00΄, στο Δημοτικό Κατάστημα  Αριδαίας, στην έκτακτη - κατεπείγουσα Συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής, βάσει της περ.3, άρθρου 5 του Κανονισμού Λειτουργίας Οικονομικής Επιτροπής Δήμου Αλμωπίας,   για να  συζητήσουμε και να πάρουμε απόφαση για το θέμα το οποίο εισηγείται το Τμήμα Προμηθειών του Δήμου, ως εξής: «α) Έγκριση των υπ’αρίθμ. 3/2013 τεχνικών προδιαγραφών του τμήματος περιβάλλοντος με τίτλο «Προμήθεια καυσίμων και λιπαντικών» β) Απευθείας ανάθεση για την προμήθεια καυσίμων – λιπαντικών, λόγω του κατεπείγοντος και προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες κίνησης  των οχημάτων του Δήμου, για το χρονικό ενδεικτικό διάστημα τριών μηνών (ενδεικτικά 01/09/2013-31/11/2013)».

Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΠΑΣΟΗΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Διαβάστε Περισσότερα