Βάσω Ρουμελή : Η ποίηση είναι σαν τον έρωτα

Αποσπάσματα από την παρουσίαση του βιβλίου " Το δάκρυ του νόστου" της  Βάσως Ρουμελή

Η ποίηση είναι σαν τον έρωτα. Δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Είναι  βίωμα βαθύ που γίνεται  μαγικός λόγος.                          

Άλλωστε εκείνο που αισθανόμαστε είτε το κρύβουμε είτε το φανερώνουμε ΕΚΕΙΝΟ ΜΑΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ.

Όλα τα συναισθήματα ανάκατα με δάκρυα, στεναγμούς και θωπείες. Σιωπές και επανάσταση. Χαρταετός που ο άνεμος καθορίζει την πορεία του. Κελαϊδίσματα, απανθίσματα οι λέξεις που επιχειρούν να ζωγραφίσουν την αλήθεια.

Ποίηση είναι μισή πραγματικότητα μισή όνειρο, «το ένα πόδι στην γη  και το άλλο στο κενό»  λέει ο Ελύτης.

«η ποίηση είναι σαν να ανεβαίνεις με φανταστική σκάλα να κόψεις ένα ρόδο αληθινό» λέει ο Τάσος Λειβαδίτης.

Το καλό με την ποίηση είναι ότι γράφεις αλήθειες,  αποτυπώνεις συναισθήματα με τρόπο αλληγορικό, συνοπτικά χωρίς περιττές περιγραφές. Δεν είναι αυτοσκοπός αλλά λειτουργεί ως πακέτο διάσωσης από τους φόβους και τα δεινά της διαταραγμένης πραγματικότητας. Έρχεται σε σύγκρουση με εγωκεντρικές εμμονές και την αλαζονεία της εγωπάθειας, στην απαξίωση της ζωής.

…………………………….

Είθισται η καλύτερη ποίηση να γράφεται σε καιρούς δύσκολους. Για αυτό και οι μεγαλύτεροι ποιητές διακρίθηκαν όταν η κοινωνία ασφυκτιούσε και διψούσε για οραματική σοφία.  Μάλλον γιατί σε καιρούς ευδαιμονίας οι στίχοι εμπνεύονται μόνο από τον έρωτα κι αυτό μόνο δεν αρκεί.   Οι στίχοι αρωματίζουν δυσάρεστες οσμές μόνο όταν βρεθούν σε αρένα προδοσίας και διχασμού.

Τους καταξιωμένους ποιητές τους θαυμάζουμε, τους υμνούμε και σχεδόν σε όλους τους λόγους χρησιμοποιούμε αποσπάσματα αυτών. Είχαν τότε κάτι να πουνε και συνεχίζουν να λένε. Η αντίφαση όμως είναι ότι  όταν ένας νέος άνθρωπος γράφει ποιήματα μπορεί να  παρεξηγηθεί. Τον θεωρούνε μοναχικό, δύστροπο, ονειροπόλο, ιδιαίτερο… Τα είχα φυλακισμένα μέσα στα ταμπού της σύγχρονης εποχής. Τελικά τόλμησα …

Αλήθεια  Καταδιώκεται ή καταδιώκει μία έμπνευση; Όπως και να είναι υφίσταται ένας διωγμός. Έχει θεραπευτική σημασία η ικανότητα για άμυνα. Η ακαταστασία του συναισθηματισμού προξενεί δειλία. Και ο συναισθηματισμός είναι ένα δυνατό όπλο, το καϊκι και ο ωκεανός μου.

     Όταν γράφω πιάνω ταβάνι, είμαι σε κρεσέντο. Όταν  τελείωνω ένα ποίημα γίνομαι αναγνώστης 

………………………..........................................

Η ποιητική μου συλλογή έχει τίτλο ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΝΟΣΤΟΥ και κάθε κεφάλαιο της έχει δάκρυ και νόστο. Δάκρυ για επιστροφή, δάκρυ για λύτρωση, δάκρυ για τόλμη και αρετή. Όταν γράφω δεν ζω στην στεριά αλλά σε σχεδία… όπου το φως και το σκοτάδι αλληλομαγνητίζονται.

Α.  Ξεκίνησα το πρώτο κεφάλαιο με την πατρίδα.

Όχι βέβαια τυχαία. Η πατρίδα μας είναι λαβωμένη.

…Άλλη μια γενιά δοκιμασμένη

πληρώνει χρέη και θερίζει θύελλες

κοιτώ βουβή

ποιον πρέπει να λυπηθώ,

ποιον να φοβηθώ και με ποιον να θυμώσω;

Ζούμε μια ματαιότητα που σχίζει την σκέψη στα δύο,

Μια κάλπικη φωταγωγία και ένα χαρακωμένο βουητό στην παράδοξη επανάσταση

Προδόθηκαν οι ήρωες, μας κούρσεψαν τα όνειρα και μείναμε με χρέη μόνο στα τσιμέντα. Η βελούδινη χορδή της ψυχής μου σπαράζει με λυγμούς στην μικροπρέπεια. Μην απαντάς στα κουρέλια της φλυαρίας. Προδόθηκες από τους φιλντισένιους φίλους.

Θεέ μου μην επιτρέψεις άλλους να μου ορίσουν το τέλος

Η πατρίδα μας χρειάζεται ήρωες.  Οι δειλοί αργούν να πεθάνουν αλλά πεθαίνουν. Και η λεβεντιά είναι γνώρισμα των ελλήνων.

Β. Η επόμενη ενότητα είναι η οικογένεια

Και πώς να μην υμνήσω ανθρώπους που σημάδεψαν την ζωή μου;  Πώς να μην ζωγραφήσω την λατρεία, την αγάπη, τον σεβασμό, την υπερηφάνεια με χρώματα γαλάζια;  Η πένα μου μόνη της μιλάει και περιγράφει ανθρώπους που ανεξίτηλα χάραξαν φωτεινές πορείες.

Όλοι χωράνε σε ένα ποίημα, ζωντανοί και νεκροί. Και όλοι οι νεκροί ζωντανεύουν χωρίς να στοιχειώνουν το παρελθόν. Παίρνουν την θέση τους στο φως και επιστρέφουν φως.

Στη ζωή μου υπήρξα τυχερή γιατί γεννήθηκα μέσα σε μία ευλογημένη οικογένεια από φωτεινούς ανθρώπους. Η μαλθακότητα μου εξελίχθηκε σε δυναμικότητα όταν ο Θεός αποφάσισε να πάρει πίσω τις ευλογίες που είχα…. Όμως πρόλαβαν και άφησαν καρπούς και πορείες ευλογημένες. Η απώλειες σε ανθρώπους βαριές. Μα πώς να θυμώσω στο Θεό αφού με ευλόγησε με την παρουσία τους; Πήρα τα σημάδια τους από το χρονοντούλαπο των αναμνήσεων και έντυσα με έμπνευση το βαρύτιμο υλικό.

Δάκρυα ψυχής, στεναγμός, λύτρωση. Θυμίαμα στην  σιωπηλή κραυγή. Η ποίηση έχει ζωή  και δημιουργεί ζωή… είναι πνοή αθανασίας.

Και έρχεται η απώλεια μαχαίρι στην καρδιά………

Στο βωμό της απώλειας

Έκλαψα μια ακόμη φορά στις όχθες του τίποτα.

Το χθες που σημάδεψε το σήμερα και θρηνεί το αύριο

Φτωχή, απόκληρη, μισή ανάπηρη, χωρίς την μορφή σου.

Η φωνή σου αγέρας που σφυρίζει και χάνεται.

Τυχερή άτυχη στην μοίρα που έγδαρε τις πνοές μας,

Μας ευλόγησε, μας σημάδεψε, μας χώρισε.

Στοίχειωσες την ζωή μου με μία σιωπή

στην γύρη των λουλουδιών του ηλιοβασιλέματος….

Γ. Το τρίτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στον ΕΡΩΤΑ και το τέταρτο στην  ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ο έρωτας και η τέχνη δεν ηρεμούν παρά με το απόλυτο που όμως ποτέ δεν φθάνουν. Πλέουν ισοβίως προς το απόλυτο μιας Ιθάκης άφθαστης, μιας Ιθάκης στον κόσμο ανύπαρκτης, επιτυχημένοι και συνήθως μόνοι.

Στον έρωτα ο παράδεισος και η κόλαση κρέμονται σε μία κλωστή. Την μια μέρα εμπιστεύεσαι τρελά και την άλλη τρελαίνεσαι από αμφιβολίες. Όλα επιστρατεύονται για να σφραγίσουν ένα αισιόδοξο σημάδι, ίχνος καθησυχασμού. Προλήψεις παίρνουν φωτιά…

Φωτιά και αντάρα όλα τα καίει,

ξύπνα ψυχή μου,

σήκω.

Σμίλεψε την πέτρα,

φύσα πνοή,

τρίξε το δέρμα,

κλήτευσε φωνή.

Το τέμενος της υπομονής 

μεταμορφώνεται σε θηρίο

και ζητά πίσω τις χαμένες ώρες,

τα σχισμένα νώτα.

          …………………………….

Και ερωτεύονται όλοι μορφωμένοι, λογικοί, υγιείς, πανίσχυροι και πάμπλουτοι. Στον έρωτα πάμε όλοι άοπλοι και φτωχοί, μια ψυχή ένα σώμα

Αγωνιώδη παιχνίδια

Απόγνωση

Αφοσίωση

Εγωισμός

προδοσία

Φυγή

Επιστροφή

Και δάκρυα…. Δάκρυα…. Δάκρυα ανακατωμένα με μουσική και μοιρολόι

Πάλεψες στα αλώνια με δαίμονες,

με χίμαιρες και ξυπόλυτα όνειρα.

Έμεινες κουρελιασμένη, απόκληρη,

απογυμνωμένη, τρελή σακάτισσα

Λαβώθηκες,  

Νικήθηκες…

Ξεδιπλωμένες σκιές ξετυλίγουν τον λύχνου του λυγμού,

αναπνοές αλλόκοτες νοτίζουν τις θύμισες 

και μαργαριτάρια στάζουν στο χώμα.

Πονάς καρδιά μου; Έτσι πονά η προδοσία

                                 

Δ. Στο τέλος το δάκρυα θα στεγνώσουν καθώς η άνοιξη θα ξημερώσει με τους νέους μας. Ιθάκη υπάρχει. Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. 

Από ένα σημείο και ύστερα απλουστεύεται το τοπίο, οι δοκιμασίες γλυκαίνουν, δείχνουν αλλιώς, τα σημεία αποσαφηνίζονται. Δεν μας φαίνονται  πια αδικίες και ατυχίες. Υποχωρεί η μιζέρια υποχωρεί η γκρίνια και έρχεται η ΛΥΤΡΩΣΗ και η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Σμίγουν βουνά και πέλαγα μέσα σε ύμνους ανάστασης.

Και να που γύρισες μέσα σ’ αφρούς…

Επιτέλους ήρθες…

Χαμογελώ για την λατρεία που νίκησε.

Το δάκρυ του νόστου με λύτρωσε

ΠΗΓΗ...https://oaednews.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Νέα διανομή προϊόντων στο πλαίσιο του ΤΕΒΑ από την Κοινωνική Σύμπραξη Π.Ε. Πέλλας

Νέα διανομή προϊόντων στο πλαίσιο του ΤΕΒΑ από την Κοινωνική Σύμπραξη Π.Ε. Πέλλας

Σχετικά με την τρίτη διανομή στα πλαίσια του Προγράμματος Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους, η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας ανακοινώνει, ότι η νέα διανομή θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 24/10 και την Τρίτη 25/10, ώρες 09:00 – 18:00, ως εξής:

• Στον Δήμο Έδεσσας οι ωφελούμενοι θα παραλάβουν τα προϊόντα από τον ίδιο χώρο που παρέλαβαν τα προϊόντα στις προηγούμενες διανομές και, συγκεκριμένα, από το κτίριο που βρίσκεται στην οδό Ολυμπιάδος 13, πίσω από το Διοικητήριο. Επισημαίνεται ότι για τους ωφελούμενους του Δήμου Έδεσσας η διανομή προϊόντων θα πραγματοποιηθεί μόνο τη Δευτέρα, 25/10.

• Στον Δήμο Πέλλας, οι ωφελούμενοι θα παραλάβουν τα προϊόντα από τον ίδιο χώρο που παρέλαβαν τα προϊόντα στις προηγούμενες διανομές και, συγκεκριμένα, τον ισόγειο χώρο που βρίσκεται επί της οδού Πηνελόπης Δέλτα 17-19 (παλιό Επαγγελματικό Λύκειο Γιαννιτσών – παλιά αγορά), περιοχή 9ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών. Η διανομή για τους ωφελούμενους του Δήμου Πέλλας θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα και Τρίτη, 24/10 και 25/10 αντίστοιχα.

• Για τον Δήμο Αλμωπίας, οι ωφελούμενοι θα παραλάβουν τα προϊόντα από τις εγκαταστάσεις της ΑΦΟΣ Αλμωπίας. Οι ωφελούμενοι του Δήμου Αλμωπίας θα μπορούν να παραλαμβάνουν τα προϊόντα τη Δευτέρα 24/10 και την Τρίτη 25/10.


• Στον Δήμο Σκύδρας οι ωφελούμενοι θα παραλάβουν τα προϊόντα από τις αποθήκες της εταιρείας Πρ. Παυλίδη (ΝΕΑ ΜΕΛΙΣΣΑ) στο 2ο χλμ Σκύδρας – Γιαννιτσών. Οι ωφελούμενοι του Δήμου Σκύδρας θα μπορούν να παραλαμβάνουν τα προϊόντα μόνο τη Δευτέρα 25/10.

Τα προϊόντα είναι εξατομικευμένα ανά ωφελούμενο και ανά είδος. Επίσης θα πρέπει οι ωφελούμενοι να έχουν μαζί τους επιπρόσθετες σακούλες ώστε να μεταφέρουν τα προϊόντα που θα παραλάβουν λόγω του μεγάλου όγκου και βάρους. 

Οι ωφελούμενοι του προγράμματος θα ενημερωθούν εξατομικευμένα με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο επικοινωνίας.

Διαβάστε Περισσότερα

Θεατρική βραδιά με το έργο του William Shakespeare «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» από το Εδεσσαϊκό Θέατρο

«ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ»

Η Θεατρική βραδιά ανοίγει την αυλαία της φετινής Θεατρικής περιόδου με το έργο του William Shakespeare «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας». Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά αλλά και πολυδιάστατα έργα του ελισαβετιανού συγγραφέα, εντυπωσιακής πλοκής, όπου το κωμικό στοιχείο κυριαρχεί, ενώ παράλληλα αγγίζονται τολμηρά θέματα.

Το Σάββατο 22 Οκτώβρη 2016 και ώρα 7 το απόγευμα στο εντευκτήριο του συλλόγου, θα γίνει η προβολή της παράστασης που παρουσιάστηκε το 2005 από το Εφηβικό Εργαστήρι του Εδεσσαϊκού Θεάτρου.

Σας καλούμε για να απολαύσουμε παρέα μια υπέροχη διαχρονική κωμωδία που κέρδισε τις εντυπώσεις τόσο με τις εξαιρετικές  ερμηνείες των πρωταγωνιστών όσο και με την ευρηματική σκηνοθετική ματιά της κας Ηρώς Γεωργίου.

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ήταν ένα παντρεμένο ζευγάρι στο οποίο είχε σβήσει πια το μεγάλο πάθος.

Διαβάστε Περισσότερα

Αγιασμός στο σύλλογο Ποντίων Χρύσας-Τσάκων-Ροδωνιάς

Το Σάββατο 15 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε ο καθιερωμένος  Αγιασμός στο σύλλογο Ποντίων Χρύσας-Τσάκων-Ροδωνιάς, για

την έναρξη της νέας σεζόν των δραστηριοτήτων του συλλόγου,

Το παρών έδωσε πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών  

Μετά το αγιασμό ακολούθησε μπουφές και ανταλλαγή ευχών .

Οι δραστηριότητες για την νέα σεζόν έχουν ως εξής:

τμήμα junior :17:30-18:00

τμήμα παραστάσεων:18:00-19:00

τμήμα μεγάλων αρχαρίων:19:00-20:00

Για τα τμήματα ποντιακού θεάτρου,

εκμάθησης ποντιακής γλώσσας,

χορωδίας και ζωγραφικής μπορείτε να δηλώνετε συμμετοχή

κάθε Σάββατο 17:30-20:00 .

Το δ.σ. σας εύχεται  Υγεία ,

Υπομονή και Πρόοδο σε όλους

Και Καλή σεζόν.

Υ.γ.:ανανεώνουμε το ραντεβού μας στο Παρακαθ΄ του συλλόγου μας το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΑΓΚΩΝΑ

  
     ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ  είναι η μόνη λύση για την κατεστραμμένη άρθρωση του αγκώνα που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν διακεκριμένοι ορθοπεδικοί, ενώ το θέμα συζητήθηκε στο 72^ο Συνέδριο Ορθοπεδικής Χειρουργικής και Τραυματολογίας, το οποίο πραγματοποιήθηκε 12 με 15 Οκτωβρίου στην Αθήνα.
 Τα επιτυχημένα αποτελέσματα της μεθόδου, που πλέον εφαρμόζεται σε ολόκληρο τον κόσμο, τεκμηριώνουν το συμπέρασμα των ορθοπεδικών.
«Πράγματι ηολική αρθροπλαστική αγκώνα , που αποτελεί εξέλιξη αυτής στο ισχίο και το γόνατο, εφαρμόζεται στην Ελλάδα και  είναι η   ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ, για την κατεστραμμένη άρθρωση του αγκώνα» τονίζει  ο διαπρεπής Χειρουργός  Ορθοπεδικός- Μικροχειρουργός Χεριού,Δρ. Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης, Διευθυντής Κλινικής Μικροχειρουργικής Άκρων στο Ιατρικό Ψυχικού.

 
                 ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΑΓΚΩΝΑ
Στις ΗΠΑ κάθε χρόνο πραγματοποιούνται πάνω από 100.000 αρθροπλαστικές για την αντιμετώπιση των ανεπανόρθωτα βαριά τραυματισμένων αγκώνων.
Μάλιστα οι περισσότερες αρθροπλαστικές γίνονται σε νέους ηλικιακά ασθενείςπου συνήθως έχουν τραυματισθεί ανεπανόρθωτα ή  έχουν αναπτύξει μετατραυματικές αρθρίτιδες αγκώνα!
 Οι περισσότερες αυτών των περιπτώσεων αφορούν βαριές ανίατες καταστάσεις αγκυλωμένων ή δύσκαμπτων και επώδυνων αγκώνων , ή χειρουργημένων ανεπιτυχώς που δεν κόλλησαν ή ρευματικών αγκώνων με υπερβολικό άλγος και περιορισμό κίνησης.
Συνήθως οι ασθενείς αυτοί είναι χειριστές κομπρεσέρ ή παρομοίων εργαλείων με πρόκληση κραδασμών ή παίκτες χάντμπολ ή κρίκετ ή μποξέρ κ,λ,π.
 
Η επέμβαση διαρκεί 1,5-2 ώρες και γίνεται με περιοχική αναισθησία(Υπερκλείδιο μπλοκ) μαζί με ελαφρά ύπνωση, η διάρκεια νοσηλείας είναι συνηθως 2 διανυκτερεύσεις.
Στό 90% των περιπτώσεων δεν χρειάζεται ιδιαίτερη παραγγελία για το υλικό(custommade), δεδομένου του ότι στο σετ υπάρχουν όλα τα μεγέθη και το υλικό είναι σχεδόν έτοιμο(modular). Σε νέα άτομα η ενσφήνωση γίνεται χωρίς ειδικό τσιμέντο, ενώ σε μεγάλες ηληκίες χρησιμοποιείται κατά την τοποθέτηση ιατρικο τσιμέντο(δίκην πορσελάνης).
 
 «Ο κυριότερος μετεγχειρητικός περιορισμός, καταλήγει ο κ Ιγνατιάδης,είναι η αποφυγή ανύψωσης βάρους με το επίμαχο μέλος μεγαλύτερου των 5 κιλών. Αμέσως  μετά την επέμβαση εφαρμόζεται CPM αυτόματο σύστημα συνεχούς παιητικής κίνησης , ενώ κατόπιν λειτουργικός νάρθηκας με γωνιόμετρο και σχεδόν  άμεση απελευθέρωση κίνησης ενώ προστατεύονται οι στροφές αρχικά και οι πλάγιες κινήσεις οι οποίες τελικά και αυτές ελευθερώνονται.
Η φυσικοθεραπεία αφορά την τελική απόκτηση πλήρους εύρους κίνησης, και ενδυνάμωσης».
Όλοι οι ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί από την ομάδα του κ Ιγνατιάδη  απέκτησαν  πλήρες εύρος κίνησης (fullrangeofmotion)  και επανήλθαν απόλυτα ικανοποιημένοι έχοντας ένα πλήρες followup για  5-9 χρόνια χωρίς άλλα προβλήματα.
 
ΑΡΘΡΩΣΗΣ ΑΓΚΩΝΑ- ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Η άρθρωση του αγκώνα μπορεί να καταστραφεί η να υποστεί σοβαρή ζημιά από διάφορους παράγοντες.
Συγκεκριμένα οι παράγοντες που ενοχοποιούνται είναι:

ØΠρωτοπαθείς Ρευματοειδείς η Εκφυλιστικές  Αρθρίτιδες

ØΒαρείς τραυματισμοί  από τροχαία, εργατικά η αθλητικά ατυχήματα.

Το 16% των τροχαίων ατυχημάτων στις ΗΠΑ περιλαμβάνουν τραυματισμένους αγκώνες και το 5-7% αυτών έχουν κατεστραμμένη άρθρωση.

ØΤα κατάγματα

Είναι η πρώτη  σε συχνότητα εντόπιση εξάρθρωσης στα παιδιά(15%) και στους ενήλικες το 8% όλων των καταγμάτων

ØΤα εξαρθρήματα

        Στους ενήλικες είναι η δεύτερη συχνότερη εντόπιση εξαρθρήματος στο ανθρωπινό σώμα και η πρώτη στα παιδιά
 

www.ignatiadismicrohand.eu, www.microhand-ortho-spine.gr,τηλ. 210 6974280,  κιν. 6944251529.

Διαβάστε Περισσότερα

Οι άνθρωποι με σπάνια ψυχή

Άνθρωποι που δεν κοιμούνται χωρίς να σας πουν καληνύχτα... που δεν ξεκινούν την μέρα τους αν δεν σας πούν καλημέρα.

Άνθρωποι που αρπάζουν κάθε ευκαιρία να σας δούν... που φτιάχνουν χώρο και χρόνο με σκοπό να σας δούν.

Άνθρωποι που μες τον πανικό, το χάος και την αναμπουμπούλα δε θα σας ξεχάσουν και θα φροντίσουν να το δείξουν, γιατί στα δύσκολα φαίνεται η αξία μας. Άνθρωποι που προτρέχουν να καλύψουν την χιλιομετρική απόσταση, που κρατούν την φλόγα αναμμένη παντός καιρού, γιατί η ψυχολογική απόσταση είναι η χειρότερη και ψυχραίνει τους ανθρώπους.

Άνθρωποι στυλοβάτες, με ακλόνητη θέληση να είναι δίπλα σας... που δεν λείπουν ποτέ από την συντροφιά σας, όσο περνάει από το χέρι τους. Άνθρωποι που κάνουν θυσίες, ρισκάρουν και δοκιμάζουν... αλλά ξέρουν να σέβονται, να κατανοούν και να αποδέχονται.

Άνθρωποι ευαίσθητοι, υπομονετικοί με ζεστή ψυχή... με μια αγκαλιά που χωράει εσάς μαζί με όλες σας τις έννοιες και τα προβλήματα, με ένα τρυφερό χάδι που χαλαρώνει και με ένα πλατύ χαμόγελο που εκπέμπει αισιοδοξία και θετική ενέργεια. Άνθρωποι που θα προτιμήσουν να σας πονέσουν με την αλήθεια, παρά να σας βλέπουν να ζείτε με την ψευδαίσθηση του ψέμματος.

Άνθρωποι που διακρίνουν το δίκαιο από το άδικο και το σωστό από το λάθος... που θα σας προσφέρουν μια αντικειμενική θέαση, χωρίς να μεροληπτούν. Άνθρωποι που δεν επαναπαύονται στα κατεκτημένα... που συνεχίζουν αδιάκοπα να σας αποδεικνύουν την αγάπη και την εκτίμηση που σας έχουν. Άνθρωποι που δεν θεωρούν τίποτα δεδομένο και που σας κάνουν να νιώθετε σημαντικοί.

Άνθρωποι που δεν έχουν τα αρνητικά στοιχεία ενός εγωιστή... που θα αναγνωρίσουν το λάθος τους, που θα ζητήσουν συγγνώμη, που θα κάνουν το πρώτο βήμα. Άνθρωποι έντιμοι, ευγενείς και καλοσυνάτοι. Άνθρωποι που θα κάνουν όλα τα παραπάνω χωρίς να υποβαθμίσουν τον εαυτό τους, χωρίς να προσβάλουν ή να μειώσουν κάποιον άλλο.

Άνθρωποι που δεν θα παραμελήσουν το <<είναι>> τους για να είναι καλά το δικό σας, γιατί αν δεν φροντίσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας ποιός θα το κάνει. Άνθρωποι με αξιοπρέπεια και αρχές που ξέρουν πότε να αποχωρήσουν και πότε να συνεχίσουν, πότε κέρδισαν και πότε έχασαν. Άνθρωποι μαχητές που ξέρουν πως να δίνουν, να νοιάζονται και να αγαπούν, χωρίς να πνίγουν ή να πιέζουν.

Άνθρωποι που ξέρουν την αίσθηση που αφήνει η απώλεια, ο πόνος, η προδοσία, το ψέμα, η απόγνωση και δε θα ήθελαν ποτέ να γίνουν αιτία για κάτι από αυτά. Άνθρωποι γενναιόδωροι που προσφέρουν απλόχερα ό,τι έχουν, υλικά και πνευματικά αγαθά, που δεν φοβούνται μήπως χάσουν ή μείνουν μόνοι.

Άνθρωποι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί είναι άνθρωποι με ανθρωπιά και ευαισθησίες. Άνθρωποι που οι ψυχές τους ποτίστηκαν με δάκρυα ήλιου ή φεγγαριού και δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν... θα ζούν είτε μέσα από έργα-λόγια είτε μέσα από φωτογραφίες και αναμνήσεις. Άνθρωποι σπάνιοι και ευλογημένοι... Άνθρωποι με σπάνια, αθώα και καθαρή ψυχή...

Γράφει η Ναθαναηλίδου Φανή
Φοιτήτρια του Φ.Π.Ψ Ιωαννίνων

ΠΗΓΗ... http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η αλήθεια μιας αγάπης ποτέ δεν θα είναι κρίμα

Είναι κρίμα.

Και στο κρίμα οι λέξεις που βγαίνουν απ το στόμα σου, δεν περνάνε πρώτα απ το μυαλό σου.

Δεν μπορείς να τις φιλτράρεις, να τις επηρεάσεις, να τις ομορφύνεις ίσως, προκειμένου να μη βγουν ατόφιες όπως τις αισθάνεσαι.

Είναι κρίμα.

Αυτό το «κρίμα», μόνο πίκρα μπορεί να κρύβει. Κι η πίκρα σε κάνει να λες αλήθειες.

Αλήθειες που έμειναν καιρό κρυμμένες για να μην πληγώσεις ό,τι σε πλήγωσε.

Για να μη γίνεις ίδια μ΄αυτόν που έκανε την πίκρα φαγητό και στην πρόσφερε να φας.

«Να, πάρε. Αυτό έχω να χορτάσεις.»

Εσύ όμως δεν χόρταινες. Πεινούσες μ’ εκείνη την πείνα των θηρίων.

Κι εκείνες τις λίγες στιγμές που έβρισκες το φαγητό μπροστά σου, ξέχναγες την πίκρα που έκρυβε μέσα του και το έτρωγες για να μην πεθάνεις.

Μέχρι που το σιχάθηκες. Σιχάθηκες την ίδια τροφή που είχες ανάγκη για να ζήσεις.

Είναι κρίμα.

Απ την αρχή ήταν.

Ένα παιχνίδι στημένο, βασισμένο σε εγωισμό, βασισμένο στην συνύπαρξη της πίττας και του σκύλου μαζί.

Ένα παιχνίδι που είχε αρχή μέση και τέλος. Απ 'την αρχή του.

Στημένο, σε όλες τις γλώσσες.

Δεν ξέρω γιατί σκέφτηκες ότι ο σκύλος θα νικήσει στο τέλος. Ίσως γιατί ήσουν αποφασισμένη να νικήσεις.

Ίσως γιατί είχες ανάγκη το έπαθλο, το βραβείο, το ρημάδι το χαρτί που θα έγραφε τ όνομά σου με μεγάλα καλλιγραφικά γράμματα.

Ίσως γιατί είχες ήδη αγοράσει την κορνίζα που θα το τοποθετούσες και δεν ήθελες να πάνε χαμένα τα λεφτά σου.

Ήξερες όμως. Έβλεπες. Άκουγες. Μύριζες. Απλά δεν γινόταν να το αποτρέψεις.

Μέχρι που σταμάτησες να γλύφεις και άρχισες να γαυγίζεις.

Και τότε απ’ το καλό και υπάκουο σκυλάκι που κουνούσε την ουρά του από χαρά, έγινες το ζώο που έπρεπε να πάει για ευθανασία.

Είναι κρίμα.

Είναι κρίμα γιατί η ευθύνη πέρασε πάνω σου ενώ δεν σου ανήκε. Ήταν εξ΄ολοκλήρου δική του.

Εσύ όμως έπρεπε να βρεις τη λύση.

Έπρεπε να λύσεις το γόρδιο δεσμό, να βγάλεις το μινώταυρο από το λαβύρινθο.

Δεν είχες ούτε σκοινί, ούτε σχέδιο του λαβύρινθου.

Μια αγάπη είχες να πορεύεσαι από εκείνες που κάνουν τα πάντα για να βρίσκουν λύσεις.

Ο μινώταυρος βγήκε και απέμεινες εσύ μέσα στο λαβύρινθο να παλεύεις για τη δική σου έξοδο.

Το σκοινί ήσουν εσύ η ίδια. Η λύση που προσέφερες έγινε και η καταδίκη σου.

Είναι κρίμα.

Είναι κρίμα που μια τέτοια αγάπη πήγε χαμένη από φόβο. Από δειλία.

Τύψεις ερχόμενες από μια άλλη ζωή, μπερδεμένες με το φόβο για το άγνωστο – λες και υπάρχει κανείς που μπορεί να το προβλέψει- έφεραν τα πόδια που έτρεχαν και τα έκαναν πόδια που σέρνονταν.

Πήρες και τους έβαλες δεκανίκια. Έγινες γιατρός, νοσοκόμα, ψυχολόγος, θεραπεύτρια.

Να σώσεις αυτό που πίστευες ότι θα σωνόταν.

Ούτε ο αντίπαλος σε τρόμαξε, ούτε τα όπλα που κρατούσε.

Εσύ κρατούσες το πιο μεγάλο απ΄όλα. Την αγάπη.

Είναι κρίμα.

Άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν ποτέ, δεν ξέρουν ν΄αγαπήσουν.

Μεγάλωσαν με την αγάπη σαν βάρος, σαν μαθητική τσάντα στην πλάτη γεμάτη με βιβλία.

Δεν τους είπε κανείς ότι η αγάπη είναι δώρο και όχι υποχρέωση.

Κι εκείνοι υποχρεώθηκαν να αγαπήσουν με τη σειρά τους κάτι που δεν τους αγάπησε.

Φαύλος κύκλος.

Πέρασαν την αγάπη για ψίχουλα γιατί αυτό έγραφαν μέσα τα βιβλία. Πέρασαν το νιάξιμο για διαγώνισμα που έπρεπε απλά να περάσουν με καλό βαθμό.

Κι όταν ήρθε η ώρα του απολυτηρίου, ευτυχισμένοι που πέρασαν τα μαθήματα, νόμιζαν ότι πήραν το πτυχίο.

Ένα πτυχίο ίδιο με παλιόχαρτο που δεν μπορούσε να τους πάει βήμα παρακάτω.

Εσύ πτυχίο δεν πήρες ποτέ.

Η μεγάλη διαφορά;

Για σένα στην ουσία, ήταν απλά η αλήθεια μιας αγάπης που ποτέ δεν θα είναι κρίμα.

Γράφει η  Δήμητρα Καφρομάνη

Facebook: Dimitra Kafromani

ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Διαβάστε Περισσότερα

"Αν ήταν όλα αλλιώς" - Αλκυόνη Παπαδάκη

Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας ...;. 

Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει ...;. 

Αν στην προβλήτα μας περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε ...;. 

Αν τόσες φορές , παρασυρμένοι από το τραγούδι των σειρήνων, δεν είχαμε χάσει τη ρότα μας ...;. 

Αν δεν είχαμε κρυφτεί λαθραία σε λάθος όνειρα ...;. 

Αν όλα αυτά που γυάλιζαν και τα μαζέψαμε με τόση αφοσίωση και στοργή ξέραμε από την αρχή πως δεν ήταν χρυσάφι ...;.. Μπορεί και να το ξέραμε, αλλά μας έφαγε η ουτοπία. 

Αν δεν είχαμε ξεπουλήσει σε γαλίφηδες εμπόρους τα τιμαλφή μας, για λίγες γουλιές παρηγοριάς ...;. 

Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι ...;. Τι απερισκεψία κι αυτή! 

Πάντα τους ληστές τους περνούσαμε για κατατρεγμένους. 

Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε καταιγίδες ...; ...;. 

Αν φορούσαμε στολές παραλλαγής ...;. Αυτό είναι σίγουρο μέσον για να πετύχεις. Μα εντελώς το αψηφήσαμε! 

Εμείς ακόμα και τη νιτσεράδα για τις βροχές που κάποιος προνοητικός-δεν μπορεί πάντα υπάρχει ένας τέτοιος στο περιβάλλον μας-έχωσε στις αποσκευές μας, τη χαρίσαμε στον πρώτο τεμπέλη ψαρά. Έτσι ...;.. Γιατί μας άρεσε το χαμόγελό του ...;.. 

Αχ, αυτή η λάθος εκτίμηση ...;. Ο υπερβάλλων ζήλος ...; Η περιττή γεναιοδωρία! 

Αν είχαμε υψώσει έναν τοίχο για να προστατέψουμε τη ζωή μας ...; Ένα ανάχωμα έστω. Μια ξερολιθιά. 

Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση ...; Πόσος χαμένος χρόνος , αλήθεια! 

Αν δεν χαμογελούσαμε, με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο, σ'αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ' ένα σουγιά ...;. Λέγαμε αποκλείεται! Άλλη θα είναι η πρόθεσή του.  

Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας , πέρα από τα όριά της ...;. 

Αν δεν κάναμε τον κλόουν, με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καημό της ...;. 

Αν όλος ο κόσμος ήταν ένα κουκούλι που θα μας προστάτευε και μέσα εκεί, με όλη μας την άνεση, θα γινόμασταν από σκουλήκια πεταλούδες ...;.. 

Αν ...;Αν ...;.  Αν ήταν όλα ...;. αλλιώς! 

Άντε καλέ! 

Μα τότε, πως θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;

Αλκυόνη Παπαδάκη

Διαβάστε Περισσότερα

Δέκα εκατομμύρια όμορφες πράξεις

Όταν ήμουν μικρός, πέθανε ο παππούς μου, που ήταν γλύπτης. 

Ήταν επίσης ένας πολύ καλοσυνάτος άνθρωπος που είχε πολλή αγάπη να δώσει στον κόσμο και βοήθησε να καθαρίσει η φτωχογειτονιά στην πόλη μας. Μας έφτιαχνε παιχνίδια κι έκανε χίλια-δυο πράγματα στη ζωή του. Πάντα κάτι έφτιαχνε με τα χέρια του. 

Κι όταν πέθανε, συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι δεν έκλαιγα γι’ αυτόν αλλά για τα πράγματα που έκανε. Έκλαιγα γιατί δεν θα τα ξανάκανε. 

Ποτέ ξανά δε θα σκάλιζε ένα ξύλο, δε θα μας βοηθούσε να φροντίσουμε μικρά περιστέρια στην πίσω αυλή, δε θα έπαιζε βιολί με τον δικό του τρόπο, δε θα ξανάλεγε αστεία όπως εκείνος ήξερε. 

Ήταν ένα κομμάτι μας και, όταν πέθανε, όλα όσα έκανε σταμάτησαν ακαριαία και δεν υπήρχε κανείς να τα κάνει όπως αυτός. Ήταν ξεχωριστός. Ήταν ένας σημαντικός άνθρωπος. Δεν ξεπέρασα ποτέ το θάνατό του. 

Έπλαθε τον κόσμο. Έκανε πράγματα στον κόσμο. Ο κόσμος έχασε δέκα εκατομμύρια όμορφες πράξεις εκείνο το βράδυ που πέθανε.  

Όλοι πρέπει ν’ αφήνουν κάτι πίσω τους όταν πεθαίνουν, έλεγε ο παππούς μου. Ένα παιδί, ένα βιβλίο, έναν πίνακα, ένα σπίτι, έναν τοίχο που θα χτίσουν, ένα ζευγάρι παπούτσια που θα φτιάξουν. Ή έναν κήπο που θα φυτέψουν.  

Δεν έχει σημασία τι θα κάνεις, αρκεί ν’ αλλάξεις κάτι, απ’ ό,τι ήταν πριν το αγγίξεις σε κάτι που είναι σαν κι εσένα αφού το αφήσεις από τα χέρια σου. 

Η διαφορά ανάμεσα σ’ εκείνον που απλώς κουρεύει το γρασίδι κι έναν πραγματικό κηπουρό είναι στο άγγιγμα. Ο πρώτος θα μπορούσε και να μην είχε υπάρξει ποτέ εκεί, ο κηπουρός θα είναι εκεί για μια ζωή.  

Πάνε τόσα χρόνια που πέθανε ο παππούς, αλλά αν άνοιγες το κρανίο μου, μα το Θεό, θα έβρισκες στους έλικες του εγκεφάλου μου το αποτύπωμά του. Με άγγιξε. 

Απόσπασμα από το «Fahrenheit 451″ του Ray Bradbury

ΠΗΓΗ...http://anapolisi.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα