ΔΙΔΑΞΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Οι αξίες της ζωής μας προκύπτουν από την ανάγκη μας να συναναστρεφόμαστε με άλλα άτομα. Να συνυπάρχουμε αρμονικά, με σεβασμό ο ένας απέναντι στον άλλον, με υπομονή, υπευθυνότητα και αγάπη. Το να καταφέρουμε να εμφυσήσουμε στα παιδιά μας τις αξίες της ζωής είναι μάθημα ζωής που λαμβάνει χώρα κάθε στιγμή που βρισκόμαστε κοντά τους. Είναι, όμως, και το σπουδαιότερο δώρο που μπορούμε να τους χαρίσουμε, για να τους κάνουμε ανεξάρτητους, αυτάρκεις και ευτυχισμένους ανθρώπους.

Ποιες είναι οι αξίες της ζωής και γιατί τις χρειαζόμαστε

Ο κάθε άνθρωπος έχει μεγαλώσει και έχει ενστερνιστεί τις δικές του αξίες, οι οποίες μπορεί να διαφέρουν από αυτές ενός άλλου ανθρώπου. Ακριβώς για τον λόγο αυτόν θα μπορούσαμε να απαριθμήσουν εκατοντάδες «αξίες ζωής» που για τον κάθε έναν παίζουν μεγαλύτερο ή μικρότερο ρόλο στη ζωή. Σημασία, λοιπόν, έχει να καταλάβουν τα παιδιά γιατί χρειάζεται να έχουν αξίες και πώς ακριβώς βοηθούνται από αυτές.

Οι αξίες, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούμε πάντα, είναι αυτές που καθοδηγούν σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις της ζωής μας. Όταν, λοιπόν, τις γνωρίζουμε καλά μπορούμε να αποφασίσουμε πώς θα ζήσουμε –και κυρίως πώς θα ζήσουμε καλύτερα. Βέβαια, οι αξίες μας μπορεί να αλλάξουν στην πορεία της ζωής μας, καθώς θα αλλάζουν και οι επιθυμίες μας ή ο τρόπος που ορίζουμε την ευτυχία, ενώ μπορεί να αλλάξει και η προτεραιότητα που τους δίνουμε. Για παράδειγμα, κάποιος που στα 30 του είχε ως ύψιστη αξία την εργασία, μπορεί στα 40 να δίνει προτεραιότητα στην οικογένεια ή στα χρήματα.

Για ένα παιδί, όμως, οι έννοιες αυτές είναι δυσνόητες και, έτσι κι αλλιώς, θα παρουσιαστούν αρκετά αργότερα στην πορεία της ζωής του. Είναι πολύ πιο απλές και θεμελιώδεις οι αξίες με τις οποίες οφείλουμε να το γαλουχήσουμε, μέχρι τουλάχιστον τη στιγμή που θα αποφασίζει μόνο του, για τις προσωπικές του αξίες. Και από τις εκατοντάδες που θα μπορούσαμε να μετρήσουμε, προτεραιότητα για τα παιδιά έχουν οι εξής:

Ενσυναίσθηση

Ενθαρρύνετε τα παιδιά να παίξουν με άλλα, λιγότερο κοινωνικά παιδιά, της τάξης τους. Δείξτε τους ένα αδέσποτο σκυλάκι και εξηγήστε τους πόσο μπορεί να πεινάει, πηγαίνοντάς του φαγητό σε ένα κεσεδάκι. Μάθετε στα παιδιά ότι οι καλές πράξεις κάνουν τη ζωή πιο όμορφη!

Ειλικρίνεια

Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι ακόμα κι αν έχουν κάνει κάποιο λάθος, εσείς θα είστε εκεί για να τα ακούσετε και να τα συμβουλεύσετε, ώστε να μη φοβούνται να είναι ειλικρινείς μαζί σας.

Σεβασμός

Απέναντι στους άλλους, απέναντι στο περιβάλλον αλλά και προς τον ίδιο τους τον εαυτό. Τα παιδιά θα πάρουν παράδειγμα από εσάς αναφορικά με τον σεβασμό και έτσι θα καταλάβουν ότι για να τους σέβονται πρέπει και εκείνα να σέβονται τους άλλους.

Ευγνωμοσύνη

Μάθετε στα παιδιά να νιώθουν ευγνωμοσύνη για την κάθε τους ημέρα, ακόμα και για τα πιο μικρά πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους, από μια ηλιόλουστη ημέρα, μέχρι ένα χαμόγελο από κάποιον άγνωστο.

Θετική σκέψη

Μάθετε στο παιδί να παρατηρεί όλα τα όμορφα που συμβαίνουν γύρω του. Δείξτε του πώς να βλέπει τη θετική πλευρά σε πράγματα που πιθανώς το στεναχωρούν ή το φοβίζουν. Έτσι θα μεγαλώσετε έναν αισιόδοξο άνθρωπο που θα μπορεί να αντιμετωπίζει αποτελεσματικότερα τις δύσκολες καταστάσεις.

Επιμονή

Εξηγήστε στο παιδί ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι όλοι κάνουμε λάθη. Μέσα από αυτά, όμως, μαθαίνουμε και όσο μαθαίνουμε γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Σημασία, λοιπόν, έχει να μην εγκαταλείπουν τις προσπάθειές τους!

Συγχώρεση

Αν δεν μάθετε στο παιδί σας να συγχωρεί θα μεγαλώσει με μνησικακία και δεν θα καταφέρει ποτέ να είναι πραγματικά ευτυχισμένο. Κάποια στιγμή το παιδί θα πληγωθεί από κάποιον. Μάθετέ του να εκδηλώνει με θετικούς τρόπους τον πόνο του και να δίνει συγχώρεση για να μπορεί να προχωρά μπροστά στη ζωή του.

Γενναιοδωρία

Το «εγώ» και το «θέλω» κυριαρχούν στη ζωή των σημερινών παιδιών –και όχι αδικαιολόγητα αφού και εμείς, οι γονείς, με ένα «θέλω» μεγαλώσαμε. Η γενναιοδωρία είναι μία αξία που διδάσκεται πρώτα από τους γονείς και ακολουθεί τα παιδιά στο σχολείο και στην ενήλικη ζωή τους. Τώρα που πλησιάζουν Χριστούγεννα είναι ιδανική ευκαιρία να μάθουμε στα παιδιά να προσφέρουν και στους λιγότερο τυχερούς ανθρώπους που ζουν γύρω μας.

Αυτοσυγκράτηση

Όταν έχει έρθει η ώρα να φύγετε από την παιδική χαρά, πρέπει να φύγετε από την παιδική χαρά. Και όταν έρχεται η ώρα του φαγητού το παιδί πρέπει να περιμένει για να σερβιριστεί. Η υπομονή και η αυτοσυγκράτηση βοηθούν το παιδί να συμβιώνει ομαλά με το κοινωνικό σύνολο και να μην κάνει σπασμωδικές κινήσεις.

Μοναδικότητα

Παρά τις κοινές αξίες, όμως, που όλοι παραδεχόμαστε ότι συμβάλουν στην ομαλή μας συμβίωση, τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι ο κάθε άνθρωπος, όπως άλλωστε και τα ίδια, είναι μοναδικός. Μπορεί να έχει διαφορετικό χρώμα, διαφορετικό τρόπο ομιλίας, διαφορετικές απόψεις, και αυτή η διαφορετικότητα είναι που κάνει όλους τους ανθρώπους εξίσου ενδιαφέροντες, ξεχωριστούς και αξιαγάπητους.

 Πηγή: mama365.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ Π.Ε. ΠΕΛΛΑΣ

Ενημέρωση πολιτών με άμεσο μήνυμα (SMS) από την Διεύθυνση Μεταφορών της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας 

Αντιπεριφερειάρχης Θ. Θεοδωρίδης: Η συνεχής βελτίωση της ποιότητας παροχής υπηρεσιών προς τον πολίτη μπορεί να ωφεληθεί από τη χρήση των νέων τεχνολογιών 

Η Διεύθυνση Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας εγκαινίασε τις προηγούμενες ημέρες έναν νέο τρόπο ενημέρωσης των πολιτών για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους από τις υπηρεσίες. Οι πολίτες ενημερώνονται για την ολοκλήρωση των υποθέσεών τους και την παραλαβή βεβαιώσεων, πιστοποιητικών, αδειών μέσω της αποστολής άμεσων μηνυμάτων (SMS) από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διεύθυνσης.

Η Διεύθυνση Συγκοινωνιών και Μεταφορών εξυπηρετεί μεγάλο αριθμό πολιτών καθημερινά σ’ ένα μεγάλο εύρος διαφορετικών υποθέσεων. Μέσα από δράσεις ανασχεδιασμού και καλύτερης οργάνωσης των υπηρεσιών, πλέον οι περισσότερες υποθέσεις και αιτήματα που υποβάλλονται διεκπεραιώνονται ακόμη και αυθημερόν. 

Σε δήλωσή του ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης αναφέρει: «Η νέα δυνατότητα άμεσης ενημέρωσης των πολιτών ήταν μία πρωτοβουλία του Διευθυντή κ. Χρήστου Νηστέλκα και των στελεχών της υπηρεσίας για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και με μηδενικό κόστος για το δημόσιο, καθώς αξιοποιείται η τεχνολογία του συστήματος ΣΥΖΕΥΞΙΣ. Η συνεχής βελτίωση των υπηρεσιών προς τους πολίτες αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και δέσμευση των στελεχών και ηγεσίας της Περιφέρειας. Πρωτοβουλίες βελτίωσης της ποιότητας και εξοικονόμησης πόρων, προωθούνται από την Κυβέρνηση στο πλαίσιο της Διοικητικής Μεταρρύθμισης ενώ είναι σημαντικό να υποστηρίζονται από όλους, ιδιαίτερα στην τρέχουσα περίοδο της οικονομικής κρίσης και του εντεινόμενου διεθνούς ανταγωνισμού».  

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΤΥΦΛΟΣ BOB ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΧΑΡΑΜΗ 

O Βοb είχε ταξιδέψει από το Ιλινόις στην Ελλάδα μαζί με τη σύζυγό του Νancy και ανέβαινε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης για να βρεθεί μπροστά στον Παρθενώνα. Κάποια στιγμή η Nancy του εξήγησε πως είχαν φτάσει στο τέλος της διαδρομής και πως τα όρια του αρχαιολογικού χώρου δεν του επέτρεπαν να προχωρήσει.   Άρχισε να του περιγράφει τι έβλεπαν, αλλά για τον Bob που είναι τυφλός δεν είχε κανένα νόημα. Θα μπορούσε να ήταν απλά στην αυλή του ή οπουδήποτε.
 Τα χέρια του, που ήταν τα δικά του μάτια δεν μπόρεσαν ποτέ να αγγίξουν τα μάρμαρα του μνημείου που τόσο λαχταρούσε και θαύμαζε. Ο Bob αποφάσισε πως θα επέστρεφε και σκοπός του αυτή τη φορά ήταν να καταφέρει να γνωρίσει το μνημείο με τον μοναδικό τρόπο που αυτός μπορούσε.
 Κάπως έτσι ξεκίνησε τις επαφές με τους αρμόδιους στην Ελλάδα ζητώντας να του επιτραπεί να πατήσει στο πρώτο σκαλί του μνημείου και να αγγίξει τα μάρμαρα για να τα δει και να γνωρίσει τον Παρθενώνα με τα μάτια της ψυχής του.
 To 2002 o Βοb και η Nancy ανέβηκαν και πάλι στην Ακρόπολη, σταμάτησαν μπροστά από τον ναό και μια ξεναγός, συνοδευόμενη από έναν φρουρό, τον οδήγησαν στο εσωτερικό του Παρθενώνα για να αγγίξει και να αγκαλιάσει τα μάρμαρα. 



Δέκα και πλέον χρόνια αργότερα η κινηματογραφίστρια Στέλλα Κυριακοπούλου ανακαλύπτει την εξομολόγηση του Bob στο διαδίκτυο και αποφασίζει να τον αναζητήσει και να καταγράψει την ιστορία του.
 Αυτό είναι το συγκινητικό και βραβευμένο μικρού μήκους φιλμ με τίτλο "Bob Goes to the Parthenon" και η γέννηση του πρότζεκτ όπως την κατέγραψε για το LIFO.gr η Στέλλα. 

"Καθόμουν σκεπασμένη με μια κουβέρτα στον καναπέ του αδελφού μου στην Αθήνα και είχα το λάπτοπ αγκαλιά. Δεν ήμουν σε καλή ψυχολογική κατάσταση, Σκεφτόμουν πώς θα έκανα το φιλμ για τη διατριβή μου σε μια χώρα όπου είχα επτά χρόνια να ζήσω και δεν γνώριζα σχεδόν κανέναν.
   Μέσα στο σκοτάδι και το κρύο στο μυαλό μου ερχόταν συνεχώς η εικόνα ενός τυφλού ανθρώπου που είχα δει στον Παρθενώνα. Σκέφτηκα να γράψω κάτι σκοτεινό, κυνικό και ίσως λίγο κωμικό, για έναν τυφλό που επισκέπτεται τον Παρθενώνα. Πριν αρχίσω να γράφω ήθελα να ψάξω μερικά πράγματα σχετικά με προγράμματα ξενάγησης και το πώς οι άνθρωποι με αναπηρίες αντιμετωπίζονται σε αρχαιολογικούς χώρους στην Αθήνα. Έχοντας μεγαλώσει εδώ, δεν περίμενα πως θα ανακαλύψω μια πολύ ρόδινη εικόνα.
 Το Google που είναι ο καλύτερός φίλος και σύμβουλος σε όλες μου τις αναζητήσεις, μου επέστρεψε 26 σελίδες με επί το πλείστον άχρηστες πληροφορίες. Νομίζω ότι στη σελίδα 13 είδα την ασπρόμαυρη εικόνα ενός ασπρομάλλη άντρα με ένα διπλωμένο μπαστούνι να κάθεται μπροστά από τον Παρθενώνα.
Την εικόνα συνόδευε μια ιστορία γραμμένη από τον εικονιζόμενο Bob Gardner, και αφορούσε την επίσκεψή του στο μνημείο. Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του άρθρου είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό και αποφάσισα πως έπρεπε να τον βρω και με την έγκρισή του να διηγηθώ ξανά την ιστορία του.  

Ο Bob ήταν από μια μικρή πόλη στο Χάμπτονς του Ιλινόις. Πέταξα ως εκεί μέσω Νέας Υόρκης και έχοντας στη συντροφιά μου τον φωτογράφο Travis Drennen.
 Στην Αθήνα, είχα εντοπίσει τον φρουρό που τον ξενάγησε, μια εργαζόμενη στην αμερικανική πρεσβεία που τον βοήθησε, και τον Διευθυντή της επιχείρησης αποκατάστασης του Παρθενώνα που είχε κάνει προσωπικές επαφές μαζί του. Ήταν ένας πολύ τρελός τρόπος για να γυρίσει κανείς μια ταινία.
 Λίγες ώρες πριν τα γυρίσματα δεν γνώριζα κανέναν και ξαφνικά αυτοί οι άνθρωποι με εξέπληξαν με το πόσο φιλικοί και πρόθυμοι να μου μιλήσουν ήταν. 



Φτάνοντας στο σπίτι του Bob και της Nancy δίπλα από τον ποταμό του Μισισίπι το σκηνικό ήταν σουρεαλιστικό. Στην πόρτα κρεμόταν μια κουδούνα από αυτές που φοράνε στις κατσίκες στα ελληνικά μαντριά.
 Υπήρχαν φωτογραφίες από την Ελλάδα σε όλο το σπίτι τους, φυλαχτά για το κακό μάτι, κουκουβάγιες και ένα μεγάλο μπουκάλι ούζο. Στη μέση των γυρισμάτων η Nancy έφτασε με ένα δίσκο και μας σέρβιρε ελληνικές ελιές, φέτα, και κουραμπιέδες. Μέτα βγήκαμε για δείπνο με μπάρμπεκιου. Ήταν τόσο συγκινητικό. Δεν μπορούσα να πιστέψω που και με ποιους βρισκόμουν. 

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν στις εμπνευσμένες ιστορίες με ευτυχισμένο τέλος, αλλά δεν έχω αλλάξει ή στολίσει με υπερβολή το παραμικρό κομμάτι της ιστορίας αυτής. Ήταν μια μεγαλειώδης ιστορία και μια εμπειρία που εκτυλίχθηκε τόσο φυσικά. Ήταν σαν ένα μικρό κομμάτι καλοσύνης και ευγένειας που πεισματικά επέμενε να υπάρχει. Έχω από τότε  κρατήσει αυτό το επίμονο κομμάτι καλοσύνης κοντά μου σε όλες τις προσπάθειές μου στην Ελλάδα και αποδεικνύεται πως υπάρχει και αλλού.
Ο Bob επέστρεψε στην Αθήνα εκείνο το καλοκαίρι με μια μεγάλη ομάδα φίλων από όλο τον κόσμο, συναντηθήκαμε, δειπνήσαμε και ήπιαμε πολύ ούζο. Τελικά κατέληξα να κάνω ακόμη μια ταινία στην Αθήνα. Ήταν ουσιαστικά η εργασία που είχα σκοπό να κάνω στην αρχή. Είναι μια ταινία μικρού μήκους που ονομάζεται «VOLTA» και πρόκειται να προβληθεί στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Δράμας σε λίγες εβδομάδες. 
Το φιλμ ο "Bob επισκέπτεται τον Παρθενώνα" παρουσιάστηκε στην Αθήνα στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, στο Docville στο Βέλγιο και σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Κέρδισε σε διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους του Greek America Foundation' 2013 και, επίσης, 2ο βραβείο για την Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στη Χαλκίδα.
   Μιλάμε ακόμη με τον Bob. Eπικοινωνούμε συχνά με emails και είναι μια χαρά. Κάνει ταξίδια σε όλο τον κόσμο και εξακολουθεί να αγαπά την Ελλάδα όσο τίποτα άλλο."

 Στέλλα Κυριακοπούλου

* H Στέλλα Κυριακοπούλου γεννήθηκε το 1983 στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε Γλυπτική στο Swarthmore College (Η.Π.Α) και στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και έκανε το μεταπτυχιακό της στον κινηματογράφο στο New York University. H Στέλλα ζει μεταξύ Νέας Υόρκης και Αθήνας και εργάζεται ως μοντέζ


 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΠΛΙΣΕΤΣΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ

Ο θρύλος του χορού είναι 90 ετών και θα παραβρεθεί σε ένα γκαλά χορού προς τιμήν της στις 23 Σεπτεμβρίου, στο Ηρώδειο.

Από την ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ 

«Λέγεται ότι εν αρχή ήταν ο λόγος. Εγώ σκέφτοµαι ότι στην αρχή ήταν η κίνηση. Γιατί µέσα στην κίνηση εµπεριέχονται τα πάντα και όχι στον λόγο»
   Θεωρείται η «Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα» όλων των εποχών. Είναι η πιο φημισμένη χορεύτρια του κόσμου. H Μάγια Πλισέτσκαγια, είναι συνώνυμο του θρύλου. Φέτος, είναι ενενήντα ετών. Θα έρθει στην Αθήνα, στο Ηρώδειο, για να παρακολουθήσει μια παράσταση χορού αφιερωμένη σ’ αυτήν στην οποία συμμετέχουν  principal dancers των μεγαλύτερων μπαλέτων του κόσμου.

Η ίδια έκανε την επιλογή και το πρόγραμμα περιλαμβάνει έργα και ρόλους στους οποίους έχει γράψει ιστορία όπως: Δον Κιχώτης, Ραϊμόντα, Καρυοθραύστης, Ωραία Κοιμωμένη,  Μαύρος Κύκνος,  Ρωμαίος και Ιουλιέτα,  Μανόν,  Κουρσάρος, Κάρμεν.
  Η Μάγια Πλισέτσκαγια ακόμα και σήμερα θεωρείται η απόλυτη ερμηνεύτρια του διττού πρωταγωνιστικού ρόλου στη Λίμνη των Κύκνων. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που αναρωτιούνται πώς θα ήταν η καριέρα της αν είχε αυτομολήσει στη Δύση. Θα ήταν το ίδιο θρυλική. Επειδή σπανίως άνθρωποι γεννιούνται με αυτό το φυσικό ταλέντο, τη χάρη και την πλαστικότητα και άλλο τόσο σπανίως ζουν μια ζωή σιδερένιας πειθαρχίας και άσκησης αφοσιωμένοι μέχρι τέλους στην τέχνη τους. 
Η Πλιτσέσκαγια ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν γεννηθεί για να είναι το συγκεκριμένο, στο οποίο δε μπορεί παρά να θριαμβεύσουν.

Έχει πάρει αναρίθμητα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις για την προσφορά της στην τέχνη και στη χώρα της θεωρείται «εθνικός θησαυρός». Ζεί στη Μόσχα αλλά στην αυτοβιογραφία της περιγράφει με μελανά χρώματα την περίοδο της καλλιτεχνικής της ωριμότητας στα τέλη του 40 και του 50, την εποχή της της σοβιετικής αποµόνωσης από τη ∆ύση.
 Στην αυτοβιογραφία της περιγράφει όλη την εποχή του τρόμου. Δεν αυτομόλησε στη Δύση γιατί φοβόταν. Να της σπάσουν τα πόδια ή να χάσει τη ζωή της σε ατύχημα. Αμειβόταν πενιχρά. Οι χορευτές του Μπολσόι στις περιοδείες του εξωτερικού έπαιρναν 5 δολλάρια για τα καθημερινά τους έξοδα. Η χορεύτρια που γέμιζε τα θέατρα του κόσμου και τα ταμεία, έτρωγε σκυλοτροφή που έψηνε ανάμεσα στις πλάκες του ηλεκτρικού σίδερου. «Λιποθυμούσαμε από την πείνα» περιγράφει. «Στα ξενοδοχεία αδειάζαμε τους μπουφέδες σε χρόνο-ρεκόρ. Όλοι μας κοίταζαν εμβρόντητοι». Το 1959 εμφανίζεται στην Αμερική. Ενώ όλοι περίμεναν να αυτομολήσει η Πλισέτσκαγια επιστρέφει στη Ρωσία. Το καθεστώς Χρουτσόφ την ανταμείβει πλουσιοπάροχα: δύο πολυτελή αυτοκίνητα, προσωπικός οδηγός, εξοχική κατοικία σε περιζήτητη περιοχή κοντά στη Μόσχα, πανάκριβα ρούχα. Η ίδια έχει δηλώσει ότι ο φόβος δεν την εγκατάλειψε ποτέ. Το όνειρο θα μπορούσε να πάρει τέλος ανά πάσα στιγμή. 



Η Πλισέτσκαγια γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου  του 1925. Όταν ήταν 11 ετών, έχασε τον πατέρα της, ο οποίος εκτελέστηκε από το σταλινικό καθεστώς, και η μητέρα της, η οποία ήταν ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου  οδηγήθηκε σε στρατόπεδο του Καζακστάν. Η θεία της ήταν η αιτία να αρχίσει χορό στα 3 της χρόνια και την ανέλαβε όταν έχασε την οικογένειά της. Στα εννέα της χρόνια μπήκε στη Σχολή Μπαλέτου της Μόσχας, από όπου αποφοίτησε στα 18 της, για να προσληφθεί αμέσως στον θίασο του θεάτρου Μπολσόι. Μόλις λίγους μήνες μετά από την αποφοίτησή της γίνεται πρίμα μπαλαρίνα. Από τα πρώτα της κιόλας βήματα φάνηκε το ταλέντο και η ισχυρή της προσωπικότητα. Ξεχώρισε αμέσως χάρη στα υψηλά άλματα και τη θεατρικότητά της.

     Η Πλισέτσκαγια ήταν η μπαλαρίνα της οποίας η ερμηνεία στο «Θάνατο του κύκνου» την οποία είχε σφραγίσει μια άλλη μεγάλη προσωπικότητα του χορού η Άννα Πάβλοβα, θεωρήθηκε ιστορική, μοναδική και ανεπανάληπτη. Το άστρο της έλαμπε αλλά της ήταν απαγορευμένο να ταξιδεύει στις περιοδείες του Μπολσόι ανά τον κόσμο. Στον μακρύ κατάλογο των πρωταγωνιστικών της ρόλων ξεχωρίζουν η ερμηνεία της ως Οντέτ και Οντίλ στη Λίμνη των Κύκνων το 1947, ως Αουρόρα στην Ωραία Κοιμωμένη του Γιούρι Γκριγκορόβιτς (1963) αλλά και στη χορογραφία του «Το πέτρινο λουλούδι» (1959).

  Αποσύρθηκε σε ηλικία 65 ετών ενώ στη συνέχεια βρέθηκε επικεφαλής ως καλλιτεχνική διευθύντρια σε μεγάλους οργανισμούς, όπως στην Όπερα της Ρώμης και στο Μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής της Μαδρίτης. Όμως, στα 80 της, παρουσιάστηκε και  πάλι ενώπιον του κοινού, στο «Ave Мaya», που δημιούργησε γι΄ αυτήν ο Μορίς Μπεζάρ. 

Η Πλισέτσκαγια ενέπνευσε όσο λίγες χορεύτριες τις μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης στην εποχή της. Ο Αλμπέρτο Αλόνσο χορογράφησε ειδικά για αυτήν τη «Carmen Suite» (1967), σε μουσική του συζύγου της, του συνθέτη και πιανίστα Ρόντιον Σέντριν-μια εκδοχή που είχε θεωρηθεί «σκανδαλωδώς ερωτική» από το σοβιετικό καθεστώς. Ο Σέντριν έγραψε τη μουσική και για άλλη μια μεγάλη επιτυχία της, την «Άννα Καρένινα» (1972)- την πρώτη χορογραφική απόπειρα της Πλισέτσκαγια- και τον «Γλάρο». Ο Ρολάν Πετί εμπνεύστηκε για αυτή τον «La Rose Malade», ενώ ο Μορίς Μπεζάρ την «Ιsadora» (1976). 

   Η Πλισέτσκαγια αναγκαζόταν συχνά να χορεύει χωρίς να ακούει τη μουσική εξαιτίας του εκκωφαντικού θορύβου των χειροκροτημάτων! Παρόλη την επιτυχία της, δεν «άντεχε ναφθαλίνη στη σκηνή». Όταν χόρεψε την Carmen Suite που γράφτηκε ειδικά για εκείνη από τον Κουβανό χορογράφο Αλμπέρτο Αλόνσο, πολλοί έκριναν την παράσταση υπερβολικά ερωτική και άσεμνη και ο τότε σοβιετικός υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε την Πλισέτσκαγια «προδότρια του κλασικού μπαλέτου». Όμως στην Πλισέτσκαγια απλώς δεν αρκούσε να ερμηνεύει κλασικούς ρόλους. Χόρεψε με πουέντ, με ψηλά τακούνια, ξυπόλητη. Η απαράμιλλη τεχνική της την οδήγησε στην επιθυμία να χορέψει τους κλασικούς Ρώσους συγγραφείς και να έρθει μέσω του χορού σε επαφή με τις θεατρικές παραδόσεις Ανατολής – Δύσης.«Αισθάνομαι πότε κατακτώ το κοινό. Το κατακτώ γιατί του δίνω κάτι. Μάλιστα κάποτε δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς του δίνω, αλλά αισθάνομαι ότι κάτι εκπέμπεται από εμένα. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα γεγονότα της ζωής και της τέχνης με βάση ένα κριτήριο: αγγίζει αυτό την ψυχή τους ή όχι, και τίποτα άλλο».
   Μπροστά στη Μάγια Πλισέτσκαγια άνοιξαν οι πόρτες όλων των θεάτρων του κόσμου, όμως το «σπίτι της» ήταν και  είναι το Μπολσόι της Μόσχας. Εκεί που έμαθε τη βασική αρχή της ζωής της: «Την απόλυτη παράδοση στην τέχνη». 

Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Η ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ - ΤΙ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ

Μια δεκαετία πριν, η αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών και την επιστημονική ομάδα του Λάζαρου Πολυμενάκο δουλεύοντας με τη μέθοδο της σεισμικής τομογραφίας επιχείρησαν να καταγράψουν ότι υπάρχει μέσα στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη.

Οπως αναφέρεται στην μελέτη η μέθοδος της ακτινωτής τομογραφίας με την χρήση των σεισμικών, εφαρμόστηκε, την οποία δημοσιεύει το xronometro.com «Σε τεχνητό λόφο (πιθανό τύμβο) στη θέση Καστά Μεσολακκιάς Σερρών στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης έγινε διερεύνηση για τη λιθολογική δομή και τον εντοπισμό αρχαιολογικών δομών στο εσωτερικό του λόφου. Το περιβάλλον εφαρμογής αποτελείται από πιθανά κατάλοιπα κλασσικών ή ελληνιστικών κατασκευών σε μέτρια έως ασθενώς συνεκτικό εδαφικό υλικό μέγιστου πάχους 15m. Το γεωλογικό υπόβαθρο είναι στιφρή άργιλος και βρίσκεται σε μέσο βάθος 5.0 m. Η τοποθεσία βρίσκεται σε κοιλάδα, με μικρή μορφολογική κλίση.  Ερευνήθηκε έκταση κυκλικής διατομής με ακτίνα 90 m και πάχος 6-8 m».

Στη σεισμική τομογραφία φαίνεται καθαρά το πού βρίσκεται το ταφικό μνημείο και ποιες είναι οι διαστάσεις του. Σύμφωνα με αυτή, το ταφικό οικοδόμημα έχει κατεύθυνση νοτιοδυτική – προς την αρχαία Αμφίπολη – και οι διαστάσεις του οικοδομήματος σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι 20 μέτρα μήκος, 5 μέτρα πλάτος, 5 μέτρα ύψος και περιλαμβάνει μια ράμπα – από την ανασκαφή αποδείχθηκε ότι είναι σκαλάκια – και ένα ταφικό μνημείο. Η επιφάνεια που καλύπτει φθάνει τα 100 τ.μ. και το ύψος του τα 5 μέτρα, το οποίο είναι μέσα σε ένα τύμβο, ενώ ο μαρμάρινος περίβολος έχει μήκους 497 μέτρα.
 





ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ SUPERFOODS: ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΞΙ ΥΠΕΡΤΡΟΦΕΣ

Τα superfoods από το ακάι μπέρι έως το γκότζι μπέρι και άλλα πολλά κατακλύζουν τις αγορές παγκοσμίως, υποσχόμενα ευεξία, καλή υγεία, μακροζωία και αν όχι απώλεια, τουλάχιστον διατήρηση του σωματικού βάρους.

Ωστόσο, οι διατροφολόγοι εμφανίζονται επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτές τις σούπερ τροφές αμφισβητώντας τις «μαγικές» τους ιδιότητες. Ο διατροφολόγος Ιαν Μάμπερ μιλώντας στη Daily Mail εξηγεί τι υποστηρίζεται ότι προσφέρουν, τι πραγματικά κάνουν, αλλά και τι προβλήματα δημιουργούν.

• Kέιλ

Τα σκούρα πράσινα φύλλα του είναι γεμάτα βιταμίνες, ασβέστιο, σίδηρο και άλλα θρεπτικά συστατικά.

Η τελευταία μόδα που θέλει το κάλε να μπαίνει σε κάθε είδους σαλάτα ή χυμό συνεπάγεται και την αυξημένη κατανάλωση ενώσεων που ονομάζονται glucosinolates. Οι ενώσεις αυτές σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζουν τη λειτουργία του θυροειδούς και σε πολύ μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και βρογχοκήλη. Οι ορμόνες που επηρεάζονται από το θυρεοειδή ελέγχουν τα πάντα, από την κούραση και το άγχος μέχρι το σωματικό βάρος.

Καλό είναι να  αποφεύγεται η υπερκατανάλωση του κάλε και να προτιμάται μαγειρεμένο.

• Γκότζι Μπέρι

Τα Γκότζι Μπέρι χρησιμοποιούνται για τις ιατρικές τους ιδιότητες από τους Κινέζους εδώ και αιώνες, καθώς φαίνεται ότι ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, προστατεύουν από καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο, ενώ λέγεται ότι αυξάνουν και το προσδόκιμο ζωής.

Ολα αυτά, όμως, όπως φαίνεται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αφού σύμφωνα με τους διατροφολόγους μόνο αν φάει κανείς 13 μερίδες γκότζι μπέρι θα έχει καταφέρει να λάβει τόσα αντιοξειδωτικά όσα θα του έδινε ένα απλό κόκκινο μήλο.

Μάλιστα, τα γκότζι μπέρι, όχι μόνο το καλό που κάνουν είναι αμελητέο μπροστά σε άλλα  φρούτα και λαχανικά, αλλά από την άλλη πλευρά έχουν μια χημική ένωση που ονομάζεται σαπωνίνες και η οποία αυξάνει τον κίνδυνο πεπτικού συνδρόμου. Επίσης, τα γκότζι μπέρι καλό είναι να μην λαμβάνονται παράλληλα με λήψη φαρμάκων για το διαβήτη και την αρτηριακή πίεση καθώς έχει παρατηρηθεί ότι προκαλούν εξανθήματα.

Τέλος, τα γκότζι μπέρι μπορούν να επιδεινώσουν την οποιασδήποτε μορφής φλεγμονή.

Οι διατροφολόγοι συστήνουν να καταναλώνονται καλύτερα φρέσκα γκότζι μπέρι.

• Σπόροι κία

Οι σπόροι του φυτού που φυτρώνει κυρίως στη Λατινική Αμερική έχουν οκτώ φορές περισσότερα Ω3 από το σολομό και είναι γεμάτοι πρωτεΐνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά. Επίσης, συστήνεται να το καταναλώνουν σε όσους κάνουν δίαιτα καθώς δημιουργεί μια αίσθηση πληρότητας στο στομάχι.

Οι σπόροι Κία στο στομάχι φουσκώνουν και γίνονται σαν μια μάζα ζελέ που προκαλεί πόνους και φούσκωμα. Επίσης, λόγω του ότι έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυσικά άλατα, ενδέχεται να μπλοκάρουν την απορρόφηση ορισμένων άλλων ουσιών από τον οργανισμό.

• Kινόα

Το Κινόα περιέχει έως και 18% περισσότερη πρωτεΐνη από οποιοδήποτε άλλο σιτηρό, ενώ είναι πλούσιο σε αμινοξέα που βοηθούν στο χτίσιμο των μυών του σώματος. Δεν έχει γλουτένη και έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
Ωστόσο, το Κινόα είναι γεμάτο με σαπωνίνες και λεκτίνες που μπορούν να ερεθίσουν το στομάχι, να προκαλέσουν φούσκωμα, ενώ ερευνάται το αν είναι εντελώς απαλλαγμένο από γλουτένη.

• Νερό καρύδας

Το νερό καρύδας προέρχεται από το εσωτερικό άγουρων καρύδων και είναι πλούσιο σε κάλιο και μαγνήσιο. Βέβαια, από τη στιγμή που θα βγει από την καρύδα μέχρι να φθάσει στον καταναλωτή όλο το κάλιο και όλο το μαγνήσιο έχουν χαθεί. Επιπλέον, έχει φυσικά σάκχαρα αλλά πολλά. Τόσο όση η μισή συνιστώμενη ημερήσια δόση.

• Ακάι Μπέρι

Το Ακάι Μπέρι λέγεται ότι περιέχει διπλάσια αντιοξειδωτικά από ότι τα βατόμουρα, καθώς και ότι είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, φυτικές ίνες,καλά λιπαρά, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά. Επίσης, υποστηρίζεται ότι βοηθά στην απώλεια βάρους, κάτι το οποίο βέβαια δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά ποτέ.

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Η "ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ" ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ

Δεν προκαλεί έκπληξη: Η ταίνια του Παντελή Βούλγαρη «Μικρά Αγγλία» που βασίστηκε στο βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη και σάρωσε κάθε ελληνικό βραβείο, είναι η ταινία που θα προτείνει επισήμως η Ελλάδα ως υποψήφια για τα Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Από το σύνολο των προτάσεων που θα συγκεντρωθούν από κάθε χώρα, η επιτροπή θα επιλέξει τις πέντε που θα λάβουν το επίσημο χρίσμα της υποψήφιας ταινίας και θα διαγωνιστούν για την μεγάλη απονομή. Η τελευταία φορά που έφτασε ελληνική ταινία στην πεντάδα και είδαμε ελληνική ομάδα να παρελαύνει από το κόκκινο χαλί της απονομής ήταν το 2010 με τον Κυνόδοντα του Γιώργου Λάνθιμου.

Βέβαια η είδηση για την υποψηφιότητα δεν ήρθε επισήμως από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά έγινε γνωστή από το Screen International. Kαταληκτική ημερομηνία για την υποβολή των υποψηφιοτήτων από κάθε χώρα, είναι η 1η Οκτωβρίου 2014.

Διαβάστε Περισσότερα

"Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΟΥ ΧΡΟΝΟΣ ΩΣ ΛΕΣΒΙΑ"

Μια νεαρή στρέιτ γυναίκα έπειτα από ενα ξέφρενο βράδυ αλλάζει τη ζωή της και περιγράφει την εμπειρία της.

«Ξύπνησα ένα πρωί και στο κρεβάτι μου κοιμόταν μια γυναίκα». Αυτή ήταν η αφορμή που έκανε την Μπρουκ Χέμπχιλ να πάρει την απόφαση από ετεροφυλόφιλη να γίνει ομοφυλόφιλη και ύστερα από ένα χρόνο να γράψει ένα βιβλίο για την εμπειρία της αυτή.

Η Μπρουκ Χεμπχιλ μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Λεσβία για ένα χρόνο» το οποίο, όπως λέει η ίδια σαν στόχο έχε να συμβάλει στο διάλογο για την ανοχή και την αποδοχή της διαφορετικής σεξουαλικότητας.

Οπως λέει η ίδια δεν πρόκειται για ένα κοινωνικό πείραμα.«Ηταν μια σειρά από γεγονότα που με οδήγησαν στην απόφαση να αλλάξω τη ζωή μου», λέει και εξηγεί ότι πήρε την απόφαση όταν έπειτα από μια... μεγάλη νύχτα ξύπνησε με έναν τρομακτικό πονοκέφαλο και έναν απρόσμενο επισκέπτη στο σπίτι της. «Ημουν έξω ένα βράδυ στο Σίδνεϊ, σε ένα γκέι μπαρ στην Οξφορντ Στριτ με μερικούς φίλους. Είχαμε πιει μερικά ποτά και ξύπνησε με μια γυναίκα δίπλα μου στο κρεβάτι», λέει χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια της ζητήθηκε από έναν σκηνοθέτη να συμμετάσχει σε έναν πιλότο για ένα σόου που αφορούσε τις λεσβίες στο Σίδνεϊ. Αυτό ήταν και το επόμενο βήμα στο ταξίδι που ξεκινούσε. Λίγο μετά τη μαγνητοσκόπηση, άρχισε να έχει πιο στενές σχέσεις με μια από αυτές τις γυναίκες η οποία ήταν γνωστή για το ότι κατάφερνε να πείσει στρέιτ γυναίκες να ενταχθούν στην ομάδα της.

Ο τίτλος του βιβλίου της Χέμπχιλ έχει προκαλέσει ήδη τις αντιδράσεις της λεσβιακής κοινότητας, καθώς, όπως υποστηρίζουν υποδηλώνει ότι απλοποιείται το περίπλοκο ζήτημα της σεξουαλικότητας υπονοώντας ότι αυτό είναι μια επιλογή.

«Καταλαβαίνω ότι βάζοντας στον τίτλο τη λέξη λεσβία υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, που την θεωρούν κάπως... δική τους και που θεωρούν ότι δεν έχω δικαίωμα να τη χρησιμοποιήσω. Δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν. Απλώς αυτός είναι ένας πολύ ελκυστικός τίτλος.

Οσο για το αν η ίδια δηλώνει τώρα ετεροφυλόφιλη ή ομοφυλόφιλη, η συγγραφέας απαντά ότι αν κάποιος θα ήθελε να της βάλει μια ταμπέλα αυτή θα ήταν μπαϊσέξουαλ.

Παράλληλα, η συγγραφέας υποστήριξε ότι αν περισσότεροι άνθρωποι ανέπτυσσαν μεγαλύτερη οικειότητα με ανθρώπους του ίδιου φύλλου, θα υπήρχε μεγαλύτερη κατανόηση και λιγότερη ομοφοβία. «Αν έχετε την πολυτέλεια να έχετε μια ρευστή σεξουαλικότητα, τότε θα είστε στην αξιοζήλευτη θέση να διαλέξετε τον σύντροφό σας με βάση παράγοντες όπως η προσωπικότητά του. Ισως σε 15 χρόνια να είμαι πάλι με μια γυναίκα. Αλλά η μητέρα μου μου είπε ότι δεν θα την έκανε πολύ χαρούμενη κάτι τέτοιο».

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

"ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ, ΠΟΥ ΤΑ ΡΟΔΑΚΙΝΑ ΔΕΝ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΡΟΔΑΚΙΝΑ"

Ρωσίδα περιγράφει τις συνέπειες που έχει στο πιάτο της το εμπάργκο στα ελληνικά προϊόντα.

«Είναι ένας μήνας τώρα που δεν μυρίζω πια γη και αρώματα αληθινά στα προϊόντα που αγοράζω. Τα ράφια στα σούπερ μάρκετ της Μόσχας εξακολουθούν να είναι γεμάτα, άλλα τα ροδάκινα δεν... μυρίζουν ροδάκινα. Ούτε οι φράουλες, ούτε τα ακτινίδια». Σχεδόν έναν μήνα μετά την επιβολή του ρώσικου εμπάργκο στα αγροδιατροφικά προϊόντα, η Ρωσίδα δημοσιογράφος Μαρίνα Λεμάεβα μεταφέρει  την αίσθηση που έχει προκαλέσει στην ίδια και πολλούς συμπατριώτες της η απουσία «αρώματος και γεύσης Ελλάδας» από το... πιάτο της.

«Πλέον δεν βρίσκω πουθενά και σε κανένα ράφι ελληνικά ροδάκινα και ελιές που τόσο απολάμβανα να τρώω σε καθημερινή βάση» λέει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. 

Η Μαρίνα Λεμάεβα, μαζί με άλλους τέσσερις Ρώσους συναδέλφους, στις αρχές του μήνα πραγματοποίησαν στον κάμπο «οδοιπορικό γνωριμίας» με το ελληνικό ροδάκινο στο πλαίσιο σχετικού προγράμματος ενημέρωσης και προώθησης που υλοποιεί η Κοινοπραξία Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων Αλιάκμονα, Μέσης και Μελίκης (ΑΛΜΜΕ), με εκτελεστικό οργανισμό τη Novacert.

Πρόκειται για το πρόγραμμα «Ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης ροδάκινου σε τρίτες χώρες και συγκεκριμένα σε Ρωσία, Ουκρανία και Νορβηγία», που είναι τριετές, συνολικού ύψους 3,6 εκατ. ευρώ.

Πώς το εμπάργκο άλλαξε το «καλάθι» της Ρωσίδας νοικοκυράς

 Δεν είναι, όμως, μόνο η νεαρή Ρωσίδα δημοσιογράφος που εδώ κι έναν μήνα βλέπει το καλάθι της άδειο από ελληνικά προϊόντα -αφού πλέον, όπως λέει, στα ράφια δεν υπάρχουν ελληνικά φρούτα και λαχανικά, παρά μόνο «κινεζικά και τουρκικά, που μπορεί να είναι πολύ πιο φθηνά, αλλά ποιοτικά υστερούν σημαντικά»- αλλά και πολλοί συμπατριώτες της.

Πολλοί Ρώσοι καταναλωτές, όπως αναφέρει, αντιμετωπίζουν ανάλογες δυσκολίες λόγω του εμπάργκο, που φαίνεται να τους αφήνει... πικρή γεύση. «Μολονότι δεν θέλω να ψωνίζω πράγματα που δεν ξέρω, και άρα δεν εμπιστεύομαι, ωστόσο τόλμησα και αγόρασα ροδάκινα άλλης προέλευσης- παρόλο που η όψη τους δεν με προσέλκυσε. Αυτό, όμως, που με απογοήτευσε ακόμα περισσότερο ήταν η γεύση τους» λέει χαρακτηριστικά η δημοσιογράφος του ρωσικού «Business fm».

Σύμφωνα με την ίδια, πεποίθηση των δημοσιογράφων αλλά και των πολιτών στην χώρα της είναι ότι το εμπάργκο μπορεί να κρατήσει μερικούς μήνες ακόμα «σε καμία περίπτωση όμως δεν θα ισχύσει για έναν ολόκληρο χρόνο, όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί».

 Η Μαρίνα Λεμάεβα μεταφέρει ότι το θέμα του εμπάργκο εξακολουθεί να βρίσκεται ψηλά στην επικαιρότητα καθώς «ο κόσμος το συζητάει σε καθημερινή βάση, θέτοντας σειρά ερωτημάτων που κάποιες φορές δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που βρισκόμαστε στην Ελλάδα». 

Αγωνία για τη μετα-εμπάργκο εποχή

Στη Ρωσία, καταναλωτές και καταστηματάρχες αγωνιούν για το εάν η Ελλάδα, αφού αρθεί το εμπάργκο, θα επιστρέψει στη ρωσική αγορά ή αν θα επιλέξει να επενδύσει σε νέες αγορές, αν «θα μας γυρίσετε την πλάτη» όπως χαρακτηριστικά λέει η νεαρή δημοσιογράφος.

 Ωστόσο, η ίδια δηλώνει αισιόδοξη πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί καθώς «σε όλες μας τις συνομιλίες με Έλληνες παραγωγούς, μας μεταφέρουν μεν τον προβληματισμό τους για το σοβαρό οικονομικό πλήγμα που εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά στην πλειοψηφία τους μας αναφέρουν ότι δεν θέλουν να χάσουν τις καλές σχέσεις που έχουν χτίσει με τη χώρα μας».

«Και εμείς δεν θέλουμε να χάσουμε τις καλές μας σχέσεις με την Ελλάδα και άλλες χώρες, αλλά οι πολίτες στη Ρωσία θεωρούν ότι σωστά απάντησε ο Πρόεδρος (Πούτιν) στις πολιτικές προκλήσεις που δέχθηκε η χώρα από Ευρωπαϊκή Ένωση και Ηνωμένες Πολιτείες» πρόσθεσε.

Think Peach

Κατά τις επισκέψεις τους στους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς της Επισκοπής, της Μελίκης και του Αλιάκμονα, οι Ρώσοι δημοσιογράφοι που συμμετείχαν στο πρόγραμμα «Think Peach», ζητούσαν να ενημερωθούν για καλλιεργούμενες εκτάσεις, αριθμό παραγωγών, ύψος εξαγόμενων προϊόντων και οικονομικές συνέπειες από το εμπάργκο.

Συγκεκριμένη και αναλυτική πληροφόρηση θέλησαν να έχουν για τη χρήση φυτοφαρμάκων στις καλλιέργειες και τα συστήματα που λειτουργούν οι Έλληνες παραγωγοί προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι δεν μένουν υπολείμματα στα εξαγόμενα προϊόντα, δείχνοντας την ικανοποίησή τους από τις απαντήσεις που έλαβαν.

Στη ρωσική αποστολή συμμετείχε και ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων της αλυσίδας εστιατορίων Wicked, επικεφαλής του Συνδέσμου Σεφ της Ρωσίας Γκεόργκι Μοσιάγκιν, ο οποίος -μεταξύ άλλων- επεσήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι κυρίως τα ελληνικά εστιατόρια στη Μόσχα έχουν πληγεί από το εμπάργκο και σημείωσε ότι στα ρωσικά εστιατόρια ως ελληνικό πιάτο σερβίρεται η χωριάτικη σαλάτα και το τζατζίκι, ενώ  επεσήμανε ότι η ελληνική συμμετοχή στην αγορά κρασιού είναι ιδιαίτερα μικρή.

Στην αποστολή συμμετείχαν δημοσιογράφοι από το ρωσικό δορυφορικό τηλεοπτικό δίκτυο «Ρωσία 24», τη δημοφιλή ημερήσια εφημερίδα «Moskofski Consomolen» και το περιοδικό «Snob».

Επισημαίνεται ότι στην περιοχή, την οποία επισκέφθηκαν οι Ρώσοι δημοσιογράφοι, καλλιεργούνται 320 στρέμματα, που αποδίδουν 40 εκατ. κιλά με επιτραπέζια ροδάκινα και νεκταρίνια και ισάριθμα συμπύρηνα.

Όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μέσης Βαγγέλης Μπαλτζής, πάνω από το 95% των νωπών φρούτων εξάγονται στη ρώσικη αγορά, με τον μέσο τζίρο να υπολογίζεται στα 30 εκατ. ευρώ. Μεταξύ άλλων, ο ίδιος εξέφρασε την αγωνία του για το τι μέλλει γενέσθαι με την παραγωγή ακτινιδίων που συγκομίζεται από ημέρα σε ημέρα και τόνισε ότι το ρώσικο εμπάργκο τους πλήττει σημαντικά και σε αυτή την κατηγορία των φρούτων.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ "ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ" ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Οι δυο Καρυάτιδες που βρέθηκαν στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη προκαλούν παγκόσμιο δέος. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους Καρυάτιδες δεν έχουν βρεθεί σε άλλο μακεδονικό τάφο, ωστόσο έχουν βρεθεί στη Μακεδονία και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη.

Οι καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης γνωστές ως «Μαγεμένες» ήταν τοποθετημένες κατά το 2ο αιώνα στο ύψος της Αρχαίας Αγοράς, περίπου.

Πρόκειται για ανάγλυφες μυθολογικές μορφές, οκτώ στο σύνολό τους, όπου διακοσμούσαν μια κορινθιακή κιονοστοιχία και αναπαριστούσαν τον νεαρό θεό Διόνυσο δίπλα σε έναν πάνθηρα, την Αύρα με το πέπλο της, την Αριάδνη στεφανωμένη με τα φύλλα μιας κληματαριάς, τη Λήδα μαζί με τον κύκνο, μια Μαινάδα που παίζει διπλό φλάουτο, τον Γανυμήδη μαζί με τον Δία μεταμορφωμένο σε αετό, μια Νίκη και έναν Διόσκουρο με μια αναπαράσταση αλόγου στα πόδια του.

Εκεί όπου βρίσκονταν οι «Μαγεμένες» με το πέρασμα των αιώνων αναπτύχθηκε η εβραϊκή συνοικία Rogos. Κάπως έτσι, ένα τμήμα από τη Στοά των Ειδώλων με τις καρυάτιδες θα βρεθεί ενσωματωμένο στο σπίτι ενός πλούσιου Εβραίου υφασματέμπορα.

Το 1864 ύστερα από μεγάλες προσπάθειες, ένας ξένος πρόξενος, με μια δωροδοκία του σουλτάνου, θα καταφέρει να πάρει την άδεια να μεταφέρει τις καρυάτιδες στη Γαλλία. Σήμερα βρίσκονται στο Λούβρο.

Ο αστικός μύθος των «Μαγεμένων»

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Εθνος» ο αστικός μύθος, κάπου στα σημερινά ερείπια της αρχαίας αγοράς της Θεσσαλονίκης, θέλει τη γέννηση ενός παράνομου έρωτα. Πρωταγωνιστές ο Μέγας Αλέξανδρος και η γυναίκα του βασιλιά της Θράκης, η οποία φιλοξενούνταν στο παλάτι που υπήρχε τότε στην περιοχή. Ο παράνομος έρωτας γίνεται αντιληπτός από τον βασιλιά ο οποίος βάζει να κάνουν μάγια στον Αλέξανδρο. Ο Μέγα Αλέξανδρος το μαθαίνει και εκείνο το βράδυ δεν βγαίνει από το δωμάτιό του. Η βασίλισσα, όμως, η οποία δεν γνωρίζει για τα μάγια αποφασίζει να επισκεφθεί η ίδια τον Αλέξανδρο. Τα μάγια την χτυπούν, όπως και τη συνοδεία της με αποτέλεσμα να «μαρμαρώσουν».

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟΝ "ΘΗΣΑΥΡΟ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ" ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΝΤΑΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Συνεχίζεται με ξέφρενο ρυθμό, όπως αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες από την Τουρκία, η αναζήτηση με κάθε μέσο θησαυρών και ότι άλλο πολύτιμο αντικείμενο άφησαν οι Έλληνες όταν αποχώρησαν από την Μικρά Ασία μετά την καταστροφή του 1922. Δυστυχώς εδώ είναι άλλο ένα θλιβερό σημείο της μικρασιατικής καταστροφής. 

Πολλοί προσφυγές καθώς έφευγαν κυνηγημένοι από την τουρκική λαίλαπα που έσφαζε και σκότωνε κάθε χριστιανό της Ανατολής, άφησαν πίσω τους έκτος από τις κτηματικές περιουσίες τους και πολλά σεντούκια με λίρες, καθώς και ότι άλλο πολύτιμο είχαν αποκτήσει μετά από χρόνια κοπιαστικής εργασίας στις πατροπαράδοτες εστίες τους.

Τελευταίο επεισόδιο αυτού του κυνηγητού από τους Τούρκους, που γνωρίζουν πολύ καλά τι άφησαν πίσω τους οι Ρωμιοί της Μικράς Ασίας, εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες στην πόλη της Ριζούντας του Πόντου όπου επίσης υπήρχε ένα ανθηρό ελληνικό στοιχείο. Από ότι φαίνεται πολλοί ελληνορθόδοξοι κάτοικοι της περιοχής, όσοι γλύτωσαν από την φρικτή ποντιακή γενοκτονία αλλά και όσοι τελικά σφαγιαστήκαν από τους Τούρκους, είχαν προλάβει να κρύψουν σε κάποια κρυφά μέρη τις οικονομίες τους που είχαν μαζέψει επί τόσα χρόνια οθωμανικής κατοχής. Όπως αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, αυτές τις μέρες μετά από επίσημη κρατική άδεια αποκλείστηκε ο κεντρικότερος δρόμος της πόλης της Ριζούντας, ο Atatürk Caddesi, στην οδό Adliye Sokak, για να γίνουν ανασκαφές από «ειδικά» συνεργεία με την προσδοκία ότι εκεί κρύβεται ένας μεγάλος ρωμαίικος θησαυρός που τον έκρυψαν οι ντόπιοι ελληνορθόδοξοι κάτοικοι την περίοδο της μεγάλης καταστροφής του ελληνοποντιακού στοιχείου της περιοχής. Οι πρώτες «ανακαλύψεις» των Τούρκων εκσκαφέων ήταν ένας…. αγωγός ύδρευσης που έσπασε από τα σκαπτικά μηχανήματα με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει η όλη περιοχή και να δημιουργηθούν έντονα προβλήματα υδροδότησης καθώς ο αγωγός αυτός είναι από τους κεντρικούς αγωγούς ύδρευσης της Ριζούντας.

Η άδεια για να γίνουν οι ανασκαφές για την ανεύρεση του «θησαυρού των Ρωμιών», έγινε μετά από μαρτυρίες κάποιων κατοίκων που είχαν κάποια «στοιχεία» από παλαιότερη εποχή ότι εκεί, δηλαδή στην κεντρική λεωφόρο, κρύβεται ένας θαμμένος θησαυρός. Μάλιστα όπως αναφέρεται, το 1984 όταν κατασκευάζονταν τότε η κεντρική λεωφόρος είχαν ανακαλύψει ένα χρυσό αγαλματίδιο και κάποια επίχρυσα σκευή αλλά τότε το γεγονός αποσιωπήθηκε για να συνεχιστεί η κατασκευή του δρόμου. Η άδεια δόθηκε, όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, για ένα ολόκληρο μήνα, ενώ θα είναι υπό την εποπτεία του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού και της τοπικής Διεύθυνσης.

Το επεισόδιο αυτό της Ριζούντας είναι άλλο ένα επεισόδιο σε μια μακρά αλυσίδα αναζητήσεων των Τούρκων για θησαυρούς των Ρωμιών της Μικράς Ασίας, που κρυφτήκαν κατά την μικρασιατική καταστροφή με την ελπίδα ότι οι κάτοχοι τους θα μπορούσαν να έρθουν κάποτε πίσω για να τους πάρουν. Τον Αύγουστο του 2012 ολόκληρη περιοχή κοντά στην Προύσα και συγκεκριμένα στο Orhaneli, είχε ανασκαφεί με την προσδοκία από «έμπιστες» πληροφορείς, ότι εκεί κρύβονταν 1300 κιλά χρυσού που είχαν κρυφτεί βαθειά στο έδαφος από τους Έλληνες της περιοχής. Μετά όμως από πολλές προσπάθειες ο «θησαυρός των Ρωμιών» τελικά δεν βρέθηκε ίσως γιατί το μέρος δεν ήταν αυτό που πίστευαν ότι εκεί κρύβεται.

Όλα αυτά δίνουν και μια άλλη διάσταση στο μεγάλο δράμα του ελληνισμού της Ανατολής, μετά την φρικτή γενοκτονία που υπέστη από τα οθωμανικά και κεμαλικά στίφη. Περιουσίες ολόκληρες θαφτήκαν βιαστικά σε κάποιο υπόγειο, σε κάποιο μπαξέ, ή στα θεμέλια κάποιας εκκλησίας. Το θέμα είναι τόσο μεγάλο αν αναλογιστεί κανείς ότι σήμερα κυκλοφορούν στην Τουρκία και ειδικοί «οδηγοί» για τους φιλόδοξους Τούρκους που ελπίζουν να βρουν κάτι από αυτούς τους χαμένους θησαυρούς. Κόποι μιας ολόκληρης ζωής είναι ακόμα θαμμένοι στα ιερά χώματα της Μικράς Ασίας, πικρή μαρτυρία από τις πατροπαράδοτες ελληνικές πατρίδες της Ανατολής. Οι απόγονοι αυτών των θησαυρών σήμερα ζουν στην Ελλάδα και το μεγάλο ερώτημα είναι αν έχουν κάποιο δικαίωμα στην αναζήτηση των θαμμένων περιουσιών των προγόνων τους στην Μικρά Ασία, όπως οι Αρμένιοι που ήδη διεκδικούν σε διεθνή δικαστήρια της χαμένες περιουσίες τους στην Ανατολία.

Για την επέτειο της γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής.

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΕΛΛΑΣ

ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΕΛΛΑΣ


Όχι στο Νομοσχέδιο για την  «Εταιρεία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων – Α.Ε.».


Την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου ψηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο «για τη δημιουργία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων. Σύσταση της Εταιρείας με την επωνυμία "Εταιρεία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων - Α Ε"».
Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αυτού η κυβέρνηση παίρνει επιπρόσθετα μέτρα που οδηγούν στην απαλλαγή του κράτους ακόμα και από την στοιχειώδη κρατική χρηματοδότηση, που είχαν τα δημόσια νοσοκομεία μέχρι σήμερα, ώστε να εξοικονομηθούν κονδύλια για νέες επιδοτήσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Το βάρος θα πέσει στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.
Τα δημόσια νοσοκομεία  θα λειτουργούν σαν οικονομικά αυτοτελείς επιχειρήσεις. Η συνέχιση ή όχι της λειτουργίας τους, των ιατρικών τους τμημάτων, και άλλων ιατρικών υπηρεσιών, θα εξαρτάται από τα  έσοδα και τα κέρδη που θα έχουν, ανταγωνιζόμενα τα άλλα νοσοκομεία δημόσια και ιδιωτικά.
Τα «μη ανταγωνιστικά νοσοκομεία» θα κλείνουν. Κάθε δημόσιο νοσοκομείο θα πρέπει να λειτουργεί με βάση την ανάπτυξη και ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας του.
Σαν εργαλείο θα αξιοποιηθεί η λεγόμενη αξιόλογη των νοσοκομειακών μονάδων και του προσωπικού, που προωθείται ήδη από την κυβέρνηση.    
Για  την επίτευξη των παραπάνω, το νομοσχέδιο προβλέπει την ίδρυση «Εταιρείας Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων - Ανώνυμη Εταιρεία (Ε.Σ.Α.Ν. ΑΕ)» με μετόχους τον Υπουργό υγείας, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα δημόσια νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές.
Θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η δράση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο τομέα της Υγείας. Βασικό σημείο είναι να διαμορφωθούν ενιαίοι κανόνες κοστολόγησης των υπηρεσιών υγείας, με βάση τους οποίους τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασθενείς θα αγοράζουν τις υπηρεσίες υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές.
Στη βάση να είναι «βιώσιμος» και ο ΕΟΠΥΥ  και τα νοσοκομεία, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει διαρκής πίεση και τάση για μείωση των εξετάσεων που καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ όπως και να αυξάνονται οι εξετάσεις που θα επιβαρύνουν τα νοσοκομεία τους ασθενείς. Η κρατική ευθύνη θα περιορίζεται όλο και περισσότερο στο «ελάχιστο πακέτο παροχών».
Οι μισθοί των υγειονομικών θα εξαρτώνται από την επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων. Στην κοστολόγηση των υπηρεσιών υγείας θα ενσωματωθούν και οι αμοιβές των εργαζομένων στα νοσοκομεία, ώστε το κράτος να απαλλαγεί από την υποχρέωση καταβολής των μισθών των υγειονομικών. Οι μισθοί των υγειονομικών θα εξαρτώνται από τα έσοδα των νοσοκομείων. Στα πλαίσια του ανταγωνισμού δημόσιων – ιδιωτικών νοσοκομείων και στην προσπάθεια μείωσης του κόστους, θα έχουμε και νέες περικοπές μισθών και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα υγείας.
Ανάλογα μέτρα  με αυτά που προωθούνται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, έχουν εφαρμοστεί εδώ και χρόνια σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γερμανία, Αυστρία κ.λπ), στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία.
Συνεπώς δεν είναι απλά «μνημονιακή» υποχρέωση της χώρας, αλλά εφαρμογή της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης  για τη στη στήριξη της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας και της εξασφάλισης νέων πεδίων για τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, που προϋποθέτει ακόμα πιο φτηνούς εργαζόμενους, με λιγότερα δικαιώματα.
Ο αγώνας μας ενάντια στα νέα μέτρα της κυβέρνησης στην υγεία, συνδέεται άμεσα με το δικαίωμα των λαϊκών οικογενειών για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας. Για να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στην υγεία.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ  12–3 μ.μ.



ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΕΛΛΑΣ

Διαβάστε Περισσότερα