ΜΧΣ “Οι Πρόμαχοι”: TAE ΚWON DO για τους μικρούς μας φίλους!!

Ο ΜΧΣ “Οι Πρόμαχοι” καλωσορίζει στην οικογένεια του την Λίνα Σακίτα από το Bodycraft fitness club by Lina Sakita και μαζί της δημιουργεί ένα πιλοτικό τμήμα TAE ΚWON DO για τους μικρούς μας φίλους!!

 Οι προπονήσεις θα πραγματοποιούνται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο χωριό των Προμάχων.

 Για πληροφορίες και εγγραφές μπορείτε να καλέσετε στο τηλ: 6939923816.

 Έναρξη προπονήσεων από Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016.

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Αριδαία, 14/10/2016

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Στον καθαρισμό κοινόχρηστων χώρων στην πόλη της Αριδαίας προχωρά ο Δήμος Αλμωπίας με τα μηχανήματα του Εργοταξίου και με την συνδρομή του Προέδρου κ. Γρηγόρη Ταρασίδη.
Ήδη, έχουν καθαριστεί κεντρικά σημεία της πόλης και τα αποτελέσματα είναι εμφανή σε γειτονιές, ενώ η προσπάθεια θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες.
Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος μαζί με τον Πρόεδρο της Αριδαίας κ. Γρηγόρη Ταρασίδη βρέθηκε στο σημείο που πραγματοποιούνται εργασίες καθαρισμού και συγκεκριμένα στην περιοχή του 4ου Δημοτικού Σχολείου, όπου ο δρόμος είχε κατακλειστεί από χόρτα και συνεχάρη το συνεργείο του Δήμου και τον Πρόεδρο για την σημαντική αυτή προσπάθεια, η οποία όπως είπε θα πρέπει να συνεχιστεί και σε άλλες γειτονιές.

Διαβάστε Περισσότερα

Πες μου πως να σ'αγαπησω, αφού δεν ξέρω...!

Και αναρωτιέσαι που είναι η αγάπη και την αποζητάς σαν διψασμένος και απογοητεύεσαι που τίποτα δεν στην θυμίζει. Και αν στην αρχή έτσι νόμιζες πως, να, αυτό είναι, έρχεται η ώρα που συνεχίζεις με την ίδια αίσθηση ματαιότητας.

Και θες να αγαπηθείς πολύ, θέλεις να νιώσεις την απόλυτη αποδοχή, το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον, την αγάπη για αυτό που είσαι. Και γελώ μαζί σου, γελώ γιατί δεν έχεις ιδέα για τι πράγμα μιλάς.

Αλλά πριν σου πω γιατί σε θεωρώ ανάξιο να αγαπηθείς, θα σου πω να ρίξουμε μαζί μια μάτια γύρω μας.

Κοίτα, κοίτα πως αγαπούν σήμερα οι άνθρωποι. Αγαπούν ή μάλλον θα σε αγαπήσουν αν τους βολεύεις, αν ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες τους, αν επιβιβάσουν τον άλλο στην δική τους σχεδία.

Το "αγαπώ" των περισσότερων ανθρώπων έχει μέσα ένα επιτακτικό αγαπάμε, και εσύ "Επειδή αγαπάω", δικαιούμαι να εξουδετερώσω κάθε αλλιώτικη διάθεση του άλλου, κάθε στοιχείο δύναμής του που δεν εγκρίνω, κάθε επιθυμία του που είναι διαφορετική από την δική μου.

ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ: ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΔΟΝΤΙΑΣΩ......όπως είπε και η αείμνηστη Μαλβίνα Κάραλη.

Και ας υποθέσουμε πως το αντικείμενο της αγάπης αλλοτριώθηκε από την αγάπη του άλλου, γελώ και πάλι αν νομίζεις πως σκοπός επιτεύχθει, πως η αγάπη τώρα ρίζωσε. Αντιθέτως τώρα υπάρχει μία δεύτερη πληγή, που γεννήθηκε από την απόλυτη προβλεψιμότητα του άλλου, γιατί μαζί με την εξαφάνιση της διαφορετικότητας του, που τόσο δεν άντεχες, χάνεται και κάθε θέλγητρο και γοητεία, κάθε στοιχείο αναταραγμού της ψυχή σου.

Και η πεζή καθημερινότητα σου δεν έχει την δύναμη να σε έκπληξει, γιατί ο εφησυχασμός της ασφάλειας που αναζητούσες σε αυτοματοποίησε και τώρα, να, κάτι λείπει ξανά!

Και δεν θα έλειπε αν ξέραμε να αγαπάμε και πόσο κρίμα που δεν μάθαμε, που δεν κοπιάσαμε, γιατί η αγάπη είναι τέχνη και όπως κάθε μορφή τέχνης, για να γίνεις καλός και όχι ερασιτέχνης, έχει απαιτήσεις όπως μας μαθαίνει ο Έριχ Φρομ στην «Τέχνη της αγάπης».

Πρώτον, πειθαρχία. Ποτέ δεν θα γίνω καλός σε κάτι αν δεν το κάνω με πειθαρχημένο τρόπο. Κάθε τι που το κάνω μόνο όταν έχω κέφι, μπορεί να είναι ωραίο και διασκεδαστικό, αλλά ποτέ δεν θα με οδηγήσει να γίνω κύριος της τέχνης αυτής.

Δεύτερον, η συγκέντρωση. Όποιος προσπάθησε να μάθει μια τέχνη το ξέρει.

Τρίτον, η υπομονή και τέλος το υπέρτατο ενδιαφέρον για την κατάκτηση της συγκεκριμένης τέχνης, γιατί αν ο μαθητευόμενος δεν ενδιαφέρεται υπέρμετρα, θα παραμείνει στην καλύτερη περίπτωση ένας καλός ερασιτέχνης.

Και έτσι, σαν ημιμαθείς στην αγάπη, αποτυγχάνουμε διαρκώς.

Και αν δεν αισθανθώ αγάπη από τα βάθη της ψυχής μου για την ίδια μου την ύπαρξη, αν δεν αγκαλιάσω απεριόριστα κάθε πτυχή του εαυτού μου, πες μου, πως θα δω αγάπη γύρω μου, πες μου, πως θα δω ομορφιά αν δεν την έχω, πες μου, πως θα δω καλό αν δεν το γνώρισα ποτέ μου, πες μου, πως να σ'αγαπησω αφού δεν ξέρω...!

Άρια Μπαρκάτσα, Ψυχολόγος

ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Διαβάστε Περισσότερα

Η ζωή μου ονομάζεται Μπομπ Ντύλαν – του Benjamín Prado

Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής

Υπάρχουν μονοπάτια που είναι μι’ απάντηση στο δάσος
υπάρχουν περιστέρια που κινούν τις θάλασσες του φεγγαριού,
υπάρχουν λέξεις που διατρέχουν το δέρμα σαν ποτάμια,
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν.

Υπάρχουν ίχνη στα οποία μπορεί να διαβαστούν οι έρημοι,
υπάρχουν γυναίκες που ονειρεύονται με κόκκινες πυραμίδες,
υπάρχουν τραγούδια που λαξεύουν θεούς στην ακοή μας,
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν.

Υπάρχουν καβαλάρηδες που φεύγουν με τον ήλιο στα μάτια,
υπάρχουν λυπημένες καρδιές όπου πεθαίνει ένας ωκεανός,
υπάρχουν άλογα που σηκώνουν μια σκόνη άλλου κόσμου,
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν.

Υπάρχουν άνθρωποι που μεταμορφώνουν τα όνειρα σε στόχους,
υπάρχουν κρυφά δαιμόνια στη λάμα του μαχαιριού,
υπάρχουν υπόγειοι στίχοι στα σκισμένα χαρτιά,
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν.

Υπάρχουν πρωινά και βράδια
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν
Υπάρχουν πλανήτες και οξυγόνο
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν
Υπάρχει καλοκαίρι και χειμώνες
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν

Επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν
υπάρχουν φρούτα και λιοντάρια
Επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν
υπάρχει σιωπή και υδράργυρος
Επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν
υπάρχει πριν υπάρχει και μετά
Εγώ ποτέ δεν υπήρξα μόνος
επειδή υπάρχει ο Μπομπ Ντύλαν

[Από τη συλλογή Iceberg του Μπενχαμίν Πράδο (Μαδρίτη, 1961). Πρώτη δημοσίευση της μετάφρασης στο ηλεκτρονικό Φρέαρ, με την αφορμή της ανακοίνωσης του βραβείου Νόμπελ στον διάσημο τραγουδοποιό.]

ΠΗΓΗ...http://frear.gr/?p=15453

Διαβάστε Περισσότερα

Ο Θάνατος του Λύκου – του Alfred de Vigny

I

Στην πύρινη σελήνη απάνω διάβαινε η συννεφιά
Θυμίζοντας την κάπνα που αναδίνει η πυρκαγιά,
Ενώ, στον ορίζοντα, το δάσος απλωνόταν σκοτεινό.
Καθώς πορευόμασταν αμίλητοι στο χορτάρι το νωπό,
Μες στις φτέρες τις ψηλές και την ερείκη τη φουντωτή,
Ξάφνου, κάτω από έλατα που θυμίζουν μιαν άλλη γη,
Αντικρίσαμε ίχνη από νύχια που ’χαν αφήσει
Κάποιοι λύκοι ταξιδευτές που ’χαμε ιχνηλατήσει.
Αφουγκραστήκαμε, με κρατημένη την αναπνοή
Και με βήμα σ’ αναμονή. –Μήτε τα δάση μήτε η γη
Δεν σκόρπιζαν στους αγέρες τουλάχιστον μια πνοή·
Μόνο του πένθιμου ανεμοδείκτη η ουράνια κραυγή·
Σαν ο άνεμος πιο πάνω από τη γη υψωνόταν,
Μόνο πύργους μοναχικούς με τα πόδια αισθανόταν,
Και οι πέρα βελανιδιές, κόντρα στα βράχια γερμένες,
Στους αγκώνες φάνταζαν πως ξάπλωναν κοιμισμένες.
Μήτε ένα θρόισμα συνεπώς, ώσπου, ιχνεύοντας και πάλι,
Ο γηραιότερος κυνηγός, έσκυψε το κεφάλι,
Ξάπλωσε καταγής και έριξε στην άμμο μια ματιά·
Σύντομα, εκείνος που ως τώρα πάντα έκρινε ορθά,
Δήλωσε σιγανά πως τα χνάρια ετούτα τα νωπά
Προμήνυαν το βάδισμα και τα νύχια τα αιχμηρά
Δυο ενήλικων λύκων συντροφιά με τα δυο τους τα μικρά.
Συνεπώς κινήσαμε όλοι τα μαχαίρια μας μπροστά,
Και, κρύβοντας των τουφεκιών την ολόλευκή τους λάμψη,
Τ’ αργόσυρτό μας βήμα τις κλάρες έκανε στην άκρη.
Τρεις κοντοστάθηκαν, κι εγώ, ψάχνοντας τι αντικρίζουν,
Άξαφνα παρατηρώ δυο μάτια να λαμπυρίζουν,
Και, πέρα, διακρίνω τη σβελτάδα τεσσάρων μορφών
Να χορεύουν στη φεγγαράδα εν μέσω ερεικών,
Όπως κάνουν κάθε μέρα, με πάταγο μπροστά μας,
Σαν έρχεται ο αφέντης, τα όλο χαρά σκυλιά μας.
Όμοια ήταν η μορφή τους, όμοιος και ο χορός·
Όμως του Λύκου τα παιδιά παιχνίδιζαν σιωπηλώς,
Ξέροντας πως δυο βήματα πιο κει, κοιμούνται ελαφρά,
Εντός των τειχών, της ανθρώπινης έχθρας τα πυρά.
Ο πατέρας ήταν άγρυπνος, και πιο πέρα, σ’ ένα δεντρί,
Η λύκαινά του αναπαυόταν όπως η σμιλευτή
Των Ρωμαίων η λατρευτή, που με τον χνουδωτό κόρφο
Θήλασε δυο ημίθεους, τον Ρωμύλο και τον Ρώμο.
Ο Λύκος ήρθε κι έκατσε, με τα δυο πόδια τεντωμένα,
Από τα γαμψά τους νύχια μες στην άμμο βυθισμένα.
Έκρινε πως ηττήθηκε, μιας κι αιφνιδίως εγκλωβίστηκε,
Η φωλιά του εντοπίστηκε κι η φυγή του αποκλείστηκε·
Άρπαξε τότε με το μουσούδι του το φλογισμένο,
Απ’ τον ασθμαίνοντα λαιμό έναν σκύλο ξεθαρρεμένο,
Κι ούτε που χαλάρωσε τα ατσάλινα σαγόνια του,
Παρά τις τουφεκιές που διατρυπούσαν τα λαγόνια του,
Παρά τα, σαν τανάλια, μαχαίρια μας τα αιχμηρά,
Που βυθίζονταν σταυρωτά στα πλατιά του σωθικά,
Μέχρι που ήρθε η στιγμή το σκυλί το στραγγαλισμένο,
Στα πόδια του να πέσει, πριν απ’ αυτόν ξεψυχισμένο.
Ο Λύκος τότε το παρατά κι ύστερα προς εμάς κοιτά.
Τα μαχαίρια βρίσκονταν ακόμα στο στέρνο του βαθιά,
Καρφώνοντάς τον στη χλόη μες στα αίματα πνιγμένο,
Από τουφέκια μισοφέγγαρου θανάτου πλαισιωμένο.
Δεν σταματά να κοιτά μα στη συνέχεια ξαπλώνει,
Ενώ γλείφει το αίμα που στο μουσούδι του απλώνει,
Και, χωρίς καν ν’ αναρωτηθεί για τη βίαιη τροπή,
Κλείνοντας τα μεγάλα του μάτια, πεθαίνει δίχως κραυγή.

II

Στ’ αδειανό μου τουφέκι το μέτωπό μου απόθεσα,
Κι άρχισα να συλλογιέμαι, μα να με πείσω δεν μπόρεσα
Τη Λύκαινα και τα λυκόπουλά του να καταδιώξω·
Κι, ενώ τον ανέμεναν, τη σκέψη δεν έλεγα να διώξω
Πως χωρίς τους δυο γιους, η όμορφη και σκυθρωπή χήρα
Θα τον συντρόφευε στη μεγάλη του δοκιμασία·
Μα το καθήκον τής μάνας ήταν να τα σώσει, ώστε
Την αντοχή ενάντια στην πείνα να μεταδώσει, ώστε
Ποτέ να μην καταπατήσουν της πόλης τη συμφωνία,
Που συνήψε ο άνθρωπος με τα ζώα σε δουλεία
Που κυνηγούν υπό έλεγχο, για να ’χουν μιαν εστία,
Κείνα που στο δάσος και στον βράχο έχουν εξουσία.

III

Αχ! σκέφτηκα, παρά το σπουδαίο μας τίτλο, Άνθρωποι,
Ντρέπομαι τόσο για ’μάς, που είμαστε τόσο άτολμοι!
Πώς ν’ αποχωρούμε απ’ τη ζωή κι όλα της τα δεινά,
Μόνον εσείς το γνωρίζετε καλά, ζώα θαυμαστά!
Αν δεις τι υπήρξες στη γη και ποια η κληροδοσία,
Η σιωπή έχει ουσία· τα υπόλοιπα, είν’ όλα αδυναμία.
-Ω! σ’ ένιωσα στο πετσί μου, σένα άγριε ταξιδευτή,
Το ύστατο βλέμμα σου στην καρδιά μου μπήχτηκε καρφί!
Έλεγε: «Αν μπορείς, προσπάθησε ν’ ανέλθει η ψυχή,
Παραμένοντας, μ’ επιμονή, φιλομαθής και λογική,
Στην ύψιστη κορφή τής περηφάνιας της στωικής,
Που, στα δάση γεννημένος, ήμουν ο πρώτος αλπινιστής.
Στεναγμός, κλάμα, προσευχή, φαντάζουν όλα τους οκνά.
Τέλεσε το μακρύ και βαρύ σου έργο δυναμικά
Στον δρόμο που η μοίρα θέλησε να σε προσκαλέσει,
Κι όπως εγώ, υπέφερε, πέθανε δίχως να πεις λέξη».

[Σημείωση: Το ποίημα, La Mort du Loup, ένα από τα σπουδαιότερα του Alfred de Vigny, πρωτοδημοσιεύτηκε στη μηνιαία επιθεώρηση, La Revue des deux Mondes, το 1843. Επανακυκλοφόρησε αναθεωρημένο, το 1864, στη συλλογή φιλοσοφικών του ποιημάτων, Les Destinées. Η παρούσα μετάφραση είναι της αναθεωρημένης εκδοχής.]






ΠΗΓΗ...http://frear.gr/?p=15436

Διαβάστε Περισσότερα

Επιστημονική ημερίδα με θέμα: ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πέλλας οργανώνει την επιστημονική ημερίδα με θέμα:

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 η οποία θα λάβει χώρα την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας.

Η ημερίδα οργανώνεται στο πλαίσιο της περιοδικής έκθεσης «ΟΙ ΔΥΟ ΟΧΘΕΣ ΤΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ», που φιλοξενείται στο Μαυσωλείο Γαζή Εβρενός στα Γιαννιτσά.

Με τη βοήθεια διακεκριμένων επιστημόνων, η ημερίδα προσεγγίζει διαχρονικά το θέμα της αναγκαστικής μετακίνησης των πληθυσμών, άλλοτε της προσφυγιάς και άλλοτε της μετανάστευσης. Θεωρίες καταστροφής με επίκεντρο τους αρχαίους Δωριείς, ιστορίες ξεριζωμού στο Βυζάντιο, μετακινήσεις πληθυσμών στον οθωμανικό χώρο, όψεις και πτυχές της ανταλλαγής του 1923, αλλά και σημαντικές αρχαιότητες σε ένα ταξίδι προσφυγιάς, από τη Ραιδεστό στη Θεσσαλονίκη, επιχειρούν να εμπλουτίσουν τη γνώση για ένα θέμα πιο επίκαιρο από ποτέ. Γίνονται αφορμή για γόνιμους διαλόγους.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας, στις 17.00 θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη - ξενάγηση στο Μαυσωλείο Γαζή Εβρενός στα Γιαννιτσά. Στον ίδιο χώρο η θεατρική ομάδα «Δρώσα Τέχνη» των Γιαννιτσών θα παρουσιάσει ένα ξεχωριστό αφηγηματικό δρώμενο με θέμα ιστορίες προσφυγικών οικογενειών.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Προεδρείο: Ι. Ακαμάτης

10.00-10.30	Χαιρετισμοί
10.30-10.50	Ι. Ξυδόπουλος, Επίκουρος καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας Α.Π.Θ. Δωριείς, Λαοί της Θάλασσας και θεωρίες καταστροφής
10.50-11.10	Ξ. Μονίαρος. Βυζαντινολόγος Ιστορίες ξεριζωμού. Υποχρεωτικές μετακινήσεις πληθυσμών στο Βυζάντιο
11.10-11.30	Συζήτηση
11.30-12.00	Διάλειμμα
Προεδρείο: Μ. Παϊσίδου
12.00-12.20	Φ. Κοτζαγεώργης, Επίκουρος καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας Α.Π.Θ. Μετακινήσεις πληθυσμών στον οθωμανικό χώρο
12.20-12.40	Κ. Τσιτσελίκης, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου πανεπιστημίου Μακεδονίας Η Ανταλλαγή Πληθυσμών του 1923: όψεις μια τραυματικής διευθέτησης
12.40-13.00	Π. Αδάμ – Βελένη, Αρχαιολόγος – Θεατρολόγος, Διευθύντρια Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης Ραιδεστός – Θεσσαλονίκη. Αρχαιότητες σ’ ένα ταξίδι προσφυγιάς
13.00-13.30	Συζήτηση
17.00	Επίσκεψη - ξενάγηση στο Μαυσωλείο Γαζή Εβρενός στα Γιαννιτσά. Παρουσίαση αφηγηματικού δρώμενου με θέμα ιστορίες προσφυγικών οικογενειών από τη θεατρική ομάδα «Δρώσα Τέχνη» των Γιαννιτσών. Συμμετέχουν: Χριστίνα Ταφραλίδου, Κατερίνα Δημητριάδου. Σκηνοθετική επιμέλεια: Αναστασία Χατζηλιάδου

Διαβάστε Περισσότερα

Ενημερωτική Ημερίδα με θέμα την «Ενεργειακή Αξιοποίηση των Αγροτικών Κλαδεμάτων»

Πρόσκληση

σε  Ενημερωτική Ημερίδα με θέμα την

«Ενεργειακή  Αξιοποίηση των  Αγροτικών Κλαδεμάτων»

Η Ημερίδα πραγματοποιείται στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος uP-running, την

Πέμπτη , 20  Οκτωβρίου 2016 και ώρα 19:00

στην Αίθουσα του Ξενιτίδειου Πνευματικού Κέντρου Αριδαίας, με τα παρακάτω θέματα:

• Παρουσίαση του έργου uP-running από τους συμμετέχοντες φορείς (Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, ΠΑΣΕΓΕΣ)

• Συζήτηση για το δυναμικό αγροτικών κλαδεμάτων στην περιοχή του Δήμου Αλμωπίας και τις τρέχουσες  τεχνικές διαχείρισης

•  Συζήτηση για τις δυνατότητες ενεργειακής αξιοποίησης των αγροτικών κλαδεμάτων

• Συζήτηση για μελλοντικές δράσεις και διοργάνωση επιδεικτικών δράσεων στα πλαίσια του έργου

Διαβάστε Περισσότερα