Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος προχώρησε στην αναδιοργάνωση του διοικητικού σχήματος

ΑΝΑΚΑΤΑΝΟΜΗ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΝΟΣ

Με τη συμπλήρωση τριών ετών από τη στιγμή που η σημερινή Δημοτική Αρχή ανέλαβε καθήκοντα και με την εμπειρία όλων αυτών των χρόνων, ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος προχώρησε στην αναδιοργάνωση του διοικητικού σχήματος κάνοντας σημαντικές τομές με στόχο την ακόμα καλύτερη λειτουργία των υπηρεσιών.

Αντιδήμαρχος Τεχνικής Υπηρεσίας – Πολεοδομίας, Κοινωνικής Πρόνοιας και Προγραμματισμού & Αναπληρωτής Δήμαρχος: Γιώργος Τσιμτσιρίδης

Αντιδήμαρχος Καθημερινότητας: Στέφανος Αβραμίκας

Αντιδήμαρχος Πολιτισμού – Αθλητισμού – Παιδείας - Εθελοντισμού & Διοικητικού: Γιώργος Χατζηγιαννίδης

Αντιδήμαρχος Δημοτικής Ενότητας Εξαπλατάνου: Γιώργος Γούδης

Αντιδήμαρχος Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δασικής Πολιτικής και Κτηνοτροφίας: Γιάννης Ρώσσης

Παράλληλα, ο Δήμαρχος ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει ο ίδιος το χαρτοφυλάκιο της τουριστικής ανάπτυξης.

 Επίσης, ο Δήμαρχος αναλαμβάνει προσωρινά τουλάχιστον υπό την εποπτεία του την Οικονομική Υπηρεσία.

Διαβάστε Περισσότερα

Εδεσσαϊκό Θέατρο: Aποχαιρετώντας τον Γιώργο Τσιρόγκα

«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΣΙΡΟΓΚΑ»

Mε βαρύ πένθος αλλά και αίσθημα ευγνωμοσύνης, αποχαιρετούμε τον Γιώργο Τσιρόγκα, κι εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του. Μα και για μας ήταν οικείος, ήταν ένας δικός μας άνθρωπος, ένας από τους στυλοβάτες του Εδεσσαϊκού Θεάτρου καθώς εκτός από Ιδρυτικό μέλος του συλλόγου, υπήρξε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, ηθοποιός και σκηνοθέτης επί σειρά ετών. 

Άνθρωπος χαρισματικός, διακριτικός, με αστείρευτο χιούμορ, γενναιόδωρος, με πίστη και αγάπη για την Τέχνη του Θεάτρου, τον πολιτισμό, τους ανθρώπους. Υπήρξε η προσωποποίηση της καλοσύνης, του ανυπόκριτου ενδιαφέροντος, της μεγαλοσύνης και της αξιοπρέπειας, φωτεινό παράδειγμα για όλους όσοι εργάστηκαν μαζί του, με ευγένεια ψυχής, ανωτερότητα ήθους, απλότητα, με ευρύτητα πνεύματος, με τόλμη και φρόνηση. Με το κύρος, την διορατικότητα και την ικανότητά του καθόρισε την οπτική και τον τρόπο που σκεφτόμαστε όλοι εμείς οι ερασιτέχνες ηθοποιοί. Μας εμπέδωσε την μετριοπάθεια, το διάλογο, την συναίνεση, μεταλαμπάδευσε τις γνώσεις του αλλά και το μεράκι του στη νεότερη γενιά, δίδαξε το ήθος και την προσήλωση σε υψηλά ιδανικά.

Η καλλιτεχνική του πορεία και η συμβολή του στη δημιουργική διαδρομή του συλλόγου, δε βρίσκει ανταγωνιστή στο πέρασμα των χρόνων.

Πρωτοεμφανίστηκε στο σανίδι το 1980 ερμηνεύοντας τον ρόλο του «Αίαντα» στο έργο του Δημήτρη Χριστοδούλου «Τα όπλα του Αχιλλέα», την πρώτη παραγωγή του Εδεσσαϊκού Θεάτρου από την Κεντρική Σκηνή, ερμηνεία που του απόδωσε το Βραβείο Β΄ Ανδρικού ρόλου στο 5ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Κορίνθου, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του αείμνηστου Πέτρου Παναμά. 

Την επόμενη χρονιά υποδύθηκε τον «Θανάση» στην διαχρονική κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά «Οι μικροί Φαρισαίοι» και το 1983 συμμετείχε στο ανατρεπτικό έργο «Χωρίς φτερά» του Woody Allen, που ανεβαίνει από την Κεντρική Σκηνή σε Παγκόσμια πρώτη, με σκηνοθέτη τον Ρούλη Οσμανλή, ο οποίος του εμπιστεύεται και τον ρόλο του «Κατσκαριώφ» το 1988 στα «Παντρολογήματα» του Nikolai Gogol. Το 1985, η Θεατρική ομάδα με συλλογική σκηνοθεσία επιλέγει και πάλι Δημήτρη Ψαθά όπου ο Γιώργος Τσιρόγκας υποδύεται τον «Τζον Τζόουνς» στην απολαυστική «Εταιρεία Θαυμάτων». 

Το 1989 κάνει στην πρώτη του απόπειρα ως σκηνοθέτης και ανεβάζει από την Παιδική Σκηνή το έργο «Σπιθοβολάκης» του Χάρη Σακελλάριου, το 1990 πρωταγωνιστεί ως «Στρατηγός» στο έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Κώστας Κόλλας με τίτλο «Ένας βουλευτής στο κρεβάτι μου, το 1991 σκηνοθετεί για την Κεντρική Σκηνή, το έργο «Ο μαγικός Δον Ζουάν» του Σταύρου Λομβαρδέα και το 1998 επιστρέφει στο σανίδι ερμηνεύοντας ένα από τους ήρωες του Ιταλού δραματουργού Louigi Pirandello στο «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα»

Η τελευταία του εμφάνιση στο σανίδι είναι το 2010 στο έργο «Ο Προεστός του χωριού» του Σπυρίδωνα Περεσιάδη που σκηνοθέτησε για την Κεντρική Σκηνή ο Δημήτρης Σαλαμάνης. Ήταν μια εορταστική υπερπαραγωγή με αφορμή την επέτειο των 30 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου, όπου η νέα γενιά είχε την τιμή να συνυπάρξει στο σανίδι εκτός από τον Γιώργο Τσιρόγκα και με τον Ραφαήλ Πολυχρονιάδη, επίσης ιδρυτικό μέλος του Εδεσσαϊκού Θεάτρου.

Η παρακαταθήκη του πολύτιμη, αποτελεί φάρο για τη νεώτερη γενιά του Εδεσσαϊκού Θεάτρου. Οφείλουμε να αποδώσουμε τιμή στο δημιουργικό και εμπνευσμένο όραμα του καθώς άνοιξε ένα δρόμο πολιτισμού και προσφοράς, συμπορευόμενος με ισάξιους του ανθρώπους που είχαν κοινό όραμα μαζί του.

Αιώνιε Έφηβε, Δάσκαλε, Άνθρωπε, Γιώργο Τσιρόγκα, σε ευχαριστούμε. Καλό σου ταξίδι στη γειτονιά τον αγγέλων, στην πρώτη γραμμή όπως πάντα, αγέρωχος, αρχοντικός, με το λεβέντικο παράστημα, άγγελος κι εσύ με τα πλατιά σου χέρια ανοιχτά σα φτερά, να μας αγκαλιάζεις, να μας προστατεύεις, να μας οδηγείς….

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

η Πρόεδρος

Δέσποινα Οτουντζίδου

Διαβάστε Περισσότερα

Γιάννης Σηφάκης : Ξεκίνησε το πρόγραμμα των επιπλέον ποσοτήτων επισιτιστικής - Έγιναν οι αιτήσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ για τους 2500 τόνους της Πέλλας

Γιάννης Σηφάκης: Κατοχύρωσαν οι οργανώσεις παραγωγών και οι μεμονωμένοι παραγωγοί της Πέλλας τους 2.500 τόνους στο πρόγραμμα επισιτιστικής – έγιναν εγκαίρως όλες οι αιτήσεις 

Έγιναν οι αιτήσεις και για τους 10700 επιπλέον τόνους ροδακίνων και νεκταρινιών  

Άμεση ανταπόκριση της Πέλλας, έγιναν μέσα σε ελάχιστες ημέρες οι αιτήσεις για τις επιπλέον ποσότητες επισιτιστικής βοήθειας από τις οργανώσεις και τους μεμονωμένους παραγωγούς της Πέλλας. 

Ο βουλευτής συνέβαλε στην όσο το δυνατόν δικαιότερη κατανομή των ποσοτήτων στους παραγωγούς που συμμετέχουν σε συνεταιρισμούς με κριτήρια την δυναμικότητα τους και την ρεαλιστική δυνατότητα να εκτελέσουν το πρόγραμμα με τις πρώιμες ποικιλίες  ροδακίνων ως το τέλος του επόμενου Ιούνιου που διαρκεί το πρόγραμμα. 

Οι ποσότητες αυτές θα διατεθούν σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού είτε σαν νωπό προϊόν είτε ως χυμός. 

Η κατανομή των ποσοτήτων στην Πέλλα πέραν των τριών Οργανώσεων παραγωγών που είχαν επιχειρησιακό πρόγραμμα ( ΑΦΟΣ Αλμωπίας, ΟΠ Πέλλας και ΟΠ Φλαμουριάς) και που πήραν ποσότητες με βάση τον επιμερισμό ποσοτήτων σε όλες τις οργανώσεις παραγωγών όλων των ροδακινοπαραγωγών Νομών με βάση την περσινή και την προπέρσινη δυναμικότητα τους είναι οι παρακάτω :  

Γαλατάδες 400 τόνοι

Δροσερό 210 τόνοι

Λιποχώρι 80 τόνοι

Μάνδαλο 300 τόνοι

Δάφνη 61 τόνοι

Καλύβια 500 τόνοι

Προφήτης Ηλίας 150 τόνοι

Πλαγιάρι 120 τόνοι  

Κωνσταντία 53 τόνοι

Πιπεριά 200 τόνοι

Μεγαπλάτανος 10 τόνοι 

Διαβάστε Περισσότερα

Συμμετοχή της Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας στο πολιτιστικό διήμερο Συλλόγου Βιβλιόφιλων Έδεσσας

Στις επετειακές εκδηλώσεις των «Βιβλιόφιλων Έδεσσας» παραβρέθηκε η Αν. Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας Αθηνά Αθανασιάδου - Αηδονά

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πραγματοποίηση των επετειακών εκδηλώσεων του Συλλόγου «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας», σε συνδιοργάνωση με την Π.Ε. Πέλλας και υπό την Αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας και του Δήμου Έδεσσας, το διήμερο 2-3 Σεπτεμβρίου 2017. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν με αφορμή την συμπλήρωση 10 χρόνων από την ίδρυση του Συλλόγου και την απονομή των βραβείων και διακρίσεων του Ε’ Πανελλήνιου Διαγωνισμού Διηγήματος στον οποίο συμμετείχαν συγγραφείς απ΄ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια έκθεσης φωτογραφίας στον χώρο του Παλιού Παρθεναγωγείου (Βαρόσι) για τον Δήμο Ακανθούς στην Κατεχόμενη Κύπρο. Την έκθεση εγκαινίασε ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Τάκης Γιάννου, ενώ για το φωτογραφικό υλικό που αποτυπώνει τον πόνο του ξεριζωμού, την πλούσια ιστορία, ανθρωπογεωγραφία και οικολογία του Δήμου Ακανθούς σχολίασε η Δήμαρχος κα. Ελένη Χατζημιχαήλ.

Το ίδιο απόγευμα πραγματοποιήθηκε η Ημερίδα Νέων Συγγραφέων, με πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες από νέους συγγραφείς. Συγκεκριμένα, για το βιβλίο και τη συγγραφή μίλησαν ο Εδεσσαίος Χρήστος Μπιμπίτσος (η θεραπευτική δύναμη της γραφής), ο Θεσσαλονικιός Γιάννης Μπαχάς (η επιστολογραφία ως πηγή έμπνευσης για την διηγηματογραφία), η Θεσσαλονικιά Συμεωνίδου Χρύσα (η επίδραση της κρίσης στην συγγραφή) και η Μυτιληνιά Ψωμαδέλλη Αγγελική-Μαρία (εξομολογήσεις στο χαρτί). Η ταλαντούχα καλλιτέχνης Μαρία Ζλατάνη, επένδυσε την εκδήλωση δημιουργώντας μία μαγική ατμόσφαιρα με φωνή και μουσική στο πιάνο.

Την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η κεντρική εκδήλωση στην αίθουσα της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλας και Αλμωπίας. Η εκδήλωση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό από τον εκπρόσωπο του Σεβασμιότατου και, στη συνέχεια, από την Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κα. Αθηνά Αθανασιάδου – Αηδονά, η οποία καλωσόρισε τους συμμετέχοντες και, ιδιαίτερα, τους συγγραφείς που ήρθαν από περιοχές εκτός Πέλλας και, κάποιοι, από το εξωτερικό. Η κυρία Αηδονά, αναφέρθηκε ειδικότερα, στις πολύπλευρες πολιτιστικές δράσεις, υψηλού επιπέδου, που υλοποιούν οι περισσότεροι από 150 πολιτιστικοί σύλλογοι της Π.Ε. Πέλλας, σε όλο το φάσμα του Πολιτισμού, των Τεχνών, του Αθλητισμού και των Επιστημών. Επίσης, μίλησε για τη σημασία που έχει η πολιτεία να στηρίζει τις πολιτιστικές δράσεις οι οποίες δίνουν μία εναλλακτική προοπτική κοινωνικής ανάπτυξης και ευημερίας, ενώ, επίσης, συμβάλλουν στην εξωστρέφεια και στην παραμονή των νέων στην Ελλάδα.

Ακολούθησε χαιρετισμός από το Δήμαρχο Έδεσσας, ο οποίος εξήρε τις πολιτιστικές δράσεις του Συλλόγου των Βιβλιόφιλων Έδεσσας και τόνισε τη σημασία που έχει η υποστήριξη και ανάπτυξη δράσεων πολιτισμού για την πόλη της Έδεσσας, αξιοποιώντας τους χώρους πολιτισμού που έχουν δημιουργηθεί και την ιστορία και παράδοση της περιοχής. Σύντομο χαιρετισμό απεύθυνε επίσης και ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μακεδονικών Συλλόγων κ. Γιώργος Τάτσιος, ο οποίος αναφέρθηκε στη σημασία της διατήρησης και ανάδειξης του τοπικού πολιτισμού.

Σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα και με εικόνες που άγγιξαν το νου και τη καρδιά, πραγματοποιήθηκε η ομιλία από τη Δήμαρχο Ακανθούς κα. Ελένη χατζημιχαήλ. Η κα. Δήμαρχος τόνισε ότι το Κυπριακό ζήτημα δεν έχει επιλυθεί, η εισβολή που ξεκίνησε την αποφράδα ημέρα της 14^ης Αυγούστου 1974 συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας και υπάρχει ανάγκη ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης της Διεθνούς Κοινότητας για την επιστροφή των κατοίκων στην προγονική τους πατρίδα. Η κα. Δήμαρχος ανέφερε ότι ο Δήμος Ακανθούς συνδέεται με την Έδεσσα, καθώς υπάρχουν κι εκεί, μικρότεροι βέβαια σε μέγεθος, καταρράκτες, αλλά δυστυχώς οι πολίτες του Δήμου τους στερούνται. «Σαν εκπρόσωπος της γης του Χρυσοσώτηρα, του προστάτη αγίου του Δήμου μας, που δεν έχει χάσει το θάρρος της, σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε τον πόνο μας. Σας προσκαλώ να γίνετε πρεσβευτές για τη λεύτερη επιστροφή όλων στην αγαπημένη μας Ακανθού», κατέληξε η κα. Δήμαρχος.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης η κα. Δήμαρχος τίμησε την οικογένεια του Εδεσσαίου αγνοούμενου Θεόδωρου Χαραλαμπίδη, τον πατέρα του Ιορδάνη και τον αδελφό του Θανάση, κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής. «Στο πρόσωπο του άξιου τέκνου της Ελλάδας, ο Δήμος Ακανθούς τιμά όλα τα παιδιά που πολέμησαν και χάθηκαν, τους ήρωες και τα θύματα της Τουρκικής εισβολής στη μαρτυρική Κύπρο», δήλωσε η Δήμαρχος Ακανθούς. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο συντοπίτης μας Μιχάλης Σκαλιδάκης, ο οποίος έζησε την φρίκη των εχθροπραξιών, μαζί με άλλους Ελλαδίτες στρατιώτες.   

Ακολούθησε η απονομή των βραβείων και επαίνων στους διακριθέντες του Ε’ Πανελλήνιου Διαγωνισμού Διηγήματος. Η Επιτροπή αξιολόγησης των διηγημάτων αποτελούνταν από τον Δημήτριο Ευαγγελίδη (συγγραφέα), την Αναστασία Μαχαιρίδου (φιλόλογο) και την Ιωάννα Αμπατζή (συγγραφέα, M.Sc. Δημιουργική Γραφή).

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Βιβλιόφιλων κ. Δημήτριος Ευγγελίδης, σε σύντομη τοποθέτησή του στο τέλος της εκδήλωσης, αναφέρθηκε στον παιδευτικό ρόλο του ποιοτικού βιβλίου. Το βιβλίο είναι ο «γυμναστής του μυαλού», ανέφερε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι η Παιδεία θα πρέπει να αποτελεί την κύρια μέριμνα της πολιτείας.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μία σειρά από παραδοσιακά και σύγχρονα, έντεχνα τραγούδια, από τη Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου «Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος» της Σκύδρας.

Τις εκδηλώσεις τίμησαν με την παρουσία τους, εκτός από την Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κα. Αθηνά Αθανασιάδου - Αηδονά και τον Δήμαρχο Έδεσσας κ. Τάκη Γιάννου, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Μαρία Ζωγράφου-Τσαντάκη και Πέτρος Ζέρζης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Έδεσσας Φίλιππος Γκιούρος, ο πρώην Υπουργός κ. Γιώργος Πασχαλίδης, ο πρώην Ευρωβουλευτής κ. Γιάννης Γκλαβάκης, ο πρώην βουλευτής κ. Διονύσης Σταμενίτης, ο νέος Διευθυντής Β’ Βάθμιας Εκπαίδευσης κ. Θωμάς Μπαχαράκης και άλλοι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πολιτιστικών Συλλόγων. 

Διαβάστε Περισσότερα

Παιδικό τμήμα taekwon-do στους Προμάχους

Ξεκινάμε !!!

 Για 2η χρονιά το τμήμα του taekwondo itf στους Προμάχους είναι έτοιμο για εγγραφές ..

Σάββατο 9/9/2017

Ώρα 13:00  στο Σπίτι παιδιού ..

Λίνα Σακίτα

Διαβάστε Περισσότερα

Κράτα δίπλα σου ανθρώπους με ποιότητα

Η διαμόρφωση της ανθρώπινης προσωπικότητας στηρίζεται, στο μεγαλύτερο μέρος της, στην επαφή με τους άλλους, στη σχεσιακή αλληλεπίδραση και στην ανταλλαγή ερεθισμάτων, εμπειριών και συναισθημάτων.

Σ’ αυτή τη διαδρομή καλό είναι να δίνουμε  βάση στην ποιότητα των ανθρώπων που μας περιτριγυρίζουν και όχι στην ποσότητα αυτών.

Το πιο δύσκολο εγχείρημα της εποχής μας, δεν είναι η συναναστροφή μας με ποιοτικούς ανθρώπους, αλλά η αναγνώρισή τους και αυτό το τελευταίο, έχει σχέση με το δικό μας είναι, με το πόσο καλά έχουμε φιλτράρει τις πληροφορίες που δεχόμαστε και κατά πόσον έχουμε σκανάρει το προφίλ του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας. Πώς αντιλαμβανόμαστε λοιπόν τους ανθρώπους που δίνουν ποιότητα στη ζωή μας;

Το πιο σημαντικό γνώρισμα των ποιοτικών ανθρώπων είναι ότι έχουν μάθει να δίνουν. Η προσφορά στην κάθε της μορφή είναι η πεμπτουσία της ανωτερότητας, της κατάρριψης του εγωισμού, της αγάπης και της αλληλεγγύης.

Ο ποιοτικός άνθρωπος σου δίνει γνώση, θέλει να σου μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα του για μάθηση για να γίνεις καλύτερος, σου δίνει συμβουλές που πηγάζουν από τις εμπειρίες ζωής του και θέλει  να σε προστατεύσει από τυχόν λάθη, σ’ αγκαλιάζει με πάθος, γιατί σε αγαπά αληθινά και σου το δείχνει χωρίς φόβο.

Θέλει να σε βλέπει ευτυχισμένο, γι’ αυτό προσπαθεί οι στιγμές σου να είναι ευχάριστες και να έχεις να θυμάσαι κάτι όμορφο από αυτές.

Ο άνθρωπος που έχει ως ίδιον χάρισμα την ποιότητα, έχει μάθει να επενδύει. Αυτό σημαίνει ότι αφιερώνει χρόνο στους ανθρώπους που τον ενδιαφέρουν γιατί γνωρίζει, ότι οι σχέσεις των ανθρώπων ωριμάζουν με το πέρασμα των ετών, κάποιες εξελίσσονται, κάποιες καταστρέφονται και κάποιες άλλες αλλάζουν. Το σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν μένει ίδιο.

Η μουσική, η τέχνη, η ποίηση, η μαγειρική και οποιαδήποτε άλλη μορφή έκφρασης αποτελούν στοιχεία του ποιοτικού ανθρώπου. Η εμβάθυνση στις σκέψεις σου, η αναμόχλευση με τα συναισθήματά σου τον εξιτάρουν, του κινούν την περιέργεια να τα φέρει στην επιφάνεια, να τα θεριέψει, να τα σεβαστεί, να τα υμνήσει.

Οι ποιοτικοί άνθρωποι σου δίνουν χώρο μέσα τους να αναπτυχθείς και να δεις τη δική τους ψυχή, γιατί έχουν περίσσευμα και δε φοβούνται μήπως το χάσουν. Η ποιότητα της αγάπης τους, διακρίνεται στη συρρίκνωση του εγωισμού τους και στην ανιδιοτέλεια.

Να σου πω και ένα μυστικό; Συνήθως έχουν περάσει ένα διάστημα μοναχικότητας αυτοί οι άνθρωποι, όχι απαραίτητα μοναξιάς, αλλά έχουν συνειδητοποιήσει ποιος είναι ο σκοπός τους στη ζωή και είναι τόσο αποφασισμένοι να ζήσουν όμορφες στιγμές που το μόνο που αποζητούν είναι να τις μοιραστούν.

Έχουν κι ένα κουσουράκι, είναι συνήθως τελειομανείς και αγωνίζονται να κάνουν και εσένα τέλειο. Ναι, ξέρω… μην τους παρεξηγείς! Κράτησέ τους κοντά σου, γιατί αυτή είναι η απόδειξη της αγάπης τους.

Η ποιότητα δεν κρύβεται στην τιμή, όταν αναφερόμαστε στον άνθρωπο, αν έχει πάει σε ιδιωτικά ή δημόσια σχολεία, αν ντύνεται με επώνυμα ρούχα ή αν βάφεται με επώνυμα καλλυντικά, αν συχνάζει σε ακριβά εστιατόρια ή μένει μόνο σε ξενοδοχεία πολλών αστέρων.

Η ποιότητα του ανθρώπου βρίσκεται στην παιδεία που τον κάνει άνθρωπο, στην υπομονή να καλλιεργεί αενάως τον εαυτό του, στην επιμονή να κάνει τον κόσμο καλύτερο, στην αποφασιστικότητα να επιτυγχάνει τους στόχους του χωρίς να ρίχνει άλλους απ’ τη θέση τους, στην πίστη στο μαζί, στο σεβασμό της μοναδικότητας του κάθε ατόμου και στη διπλωματία που χρησιμοποιεί για να κάνει τον εχθρό του να φαίνεται ακόμη πιο μικρός, χωρίς να εμπλέκεται σε ανούσιες συγκρούσεις.

Έχουν έντονα ανεπτυγμένο το κριτήριο της αισθητικής. Και δεν εννοώ ότι ελκύονται από όμορφους ανθρώπους εξωτερικά, αλλά είναι καλαίσθητοι, προσεγμένοι, φινετσάτοι και απεχθάνονται τη μετριότητα. Τους αρέσουν τα θεάματα που έχουν να προσφέρουν κάτι πέραν της ψυχαγωγίας, αυτά που δίνουν τροφή σε μυαλό και ψυχή.

Εκπέμπουν ένα κύρος με τη στάση τους, είναι αξιοσέβαστοι και στέκονται πάντα στο ύψος των περιστάσεων. Δε σχολιάζουν με κίτρινη διάθεση, δεν μπαίνουν στη διαδικασία δημιουργίας ίντριγκας, δεν αποζητούν την επιβεβαίωση μέσω της μείωσης των άλλων και δεν είναι ο εαυτός τους το επίκεντρο του κόσμου τους.

Η ποιότητα των ανθρώπων που μας περιβάλλουν μπορεί να αναβαθμίσει την καθημερινότητά μας, από την επιλογή ενός καλού κόκκινου κρασιού, μέχρι την επιλογή συντρόφου.

Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ν. Καζαντζάκης «Η αιωνιότητα είναι ποιότητα, δεν είναι ποσότητα, αυτό είναι το μεγάλο, πολύ απλό μυστικό».

Αναζητήστε λοιπόν, αυτούς τους ανθρώπους που κάνουν τις στιγμές σας τόσο όμορφες και ουσιαστικές που να τους αξίζει μία θέση στην αιωνιότητα.

Της Αναστασίας Νάννου

ΠΗΓΗ...http://www.pillowfights.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Εσύ ο διαφορετικός

Τρέχουν συνέχεια οι άνθρωποι. Τρέχουν όλο και πιο πολύ. Τρέχεις και εσύ μαζί τους.

Σαν αυτά τα τεράστια κοπάδια μικρών ψαριών διαλέγετε δρόμους, τους ακολουθείτε μαζί, καταβροχθίζεστε από μεγαλύτερα ψάρια συλλογικά.

Και πάντα αυτό που σε νοιάζει δεν είναι να σωθείς. Ακόμα και αν νοιώθεις τον κίνδυνο, δεν είναι αυτός που σε τρομάζει. Όχι όχι. Σε τρομάζει το να διαφέρεις. Να πάρεις μια στροφή διαφορετική από τον διπλανό σου, να φορέσεις λέπια διαφορετικά...

Και έτσι κυλάει όλη σου η ζωή.

Ξυπνάς και μηχανικά φοράς τον χαρακτήρα που σου έμαθαν να έχεις. Ακολουθείς το ρεύμα ενώ η καρδιά σου, σαν μικρό παιδί, ωρύεται και σε τραβάει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ξοδεύεις για πράγματα που δεν σου αρέσουν, κάνεις το τραπέζι σε ανθρώπους που δεν συμπαθείς, ντρέπεσαι να πεις ποιός είσαι γιατί θα σε κρίνουν, φοβάσαι να κλάψεις γιατί αυτόματα θεωρείσαι αδύναμος, εξαντλείσαι από δίαιτες γιατί ξέρεις πως λίγοι πλέον έχουν την υπομονή να σε γνωρίσουν πραγματικά.

Μα όχι φίλε μου, δεν είναι αυτή η ζωή.

Και ποιός σου είπε οτι αξίζουν αυτοί που θα σε αγαπήσουν για το όμορφο σου σώμα;

Ποιός σου είπε οτι τα ακριβά σου ρούχα θα σου εξασφαλίσουν έμπιστους φίλους;

Μα δεν κουράστηκες ακόμα;

Δεν εξαντλήθηκες να προσπαθείς να γίνεις κάτι που δεν είσαι;

Βυθίσου στην σιωπή, πολλές φορές η μοναξιά μας λέει αλήθειες που αρνιόμαστε να δούμε...

Άφησε λίγο πάνω στο τραπέζι όσα σου έμαθαν οι άλλοι, όσα έπεισες εσύ τον εαυτό σου οτι πρέπει να κάνεις. Κοίταξε τα.

Κατάλαβες οτι τα ίδια κάνουν όλοι;

Κατάλαβες οτι διδάξαμε ο ένας στον άλλον πώς να είμαστε ολόιδιοι; Κατάλαβες οτι όλο και πιο πολύ ξεχνάς ποιος είσαι και γίνεσαι ένα με το πλήθος;

Αν θες κράτησέ τα. Τι γλυκά που θα συνεχίσεις να ζεις.

Μα αν θες άφησε τα. Τι ελεύθερα που θα συνεχίσεις να ζεις!

Απαλλάξου απο τις σκιές που σκέπαζαν τον εαυτό σου, που έκρυβαν αυτό πoυ πραγματικά είσαι. Δες καθαρά όσα πραγματικά αγαπάς, όσα σε ενδιαφέρουν, όσα ονειρεύεσαι, όσα απεχθάνεσαι, όσα βαριέσαι. Γνώρισε ποιος είσαι και χάρισε στον εαυτό σου όλα αυτά που ζητάει, όλα αυτά που έχει ανάγκη, όσα ονειρεύεται και όχι όσα ονειρεύονται οι άλλοι.

Βρες την φωνή σου και σώπασε την δική τους.

Άρχισε να ζεις όπως σε προστάζει η ψυχή σου γιατί δεν θα είσαι εδώ αιώνια. Δεν είναι κρίμα να ζεις την ζωή σου σαν κάποιος άλλος;

Και αν κάνεις λάθη, και αν έχεις ιδιοτροπίες και άλλες ιδιαιτερότητες να τ' αγαπάς όλα αυτά, είναι ολόδικα σου, είναι πειστήρια οτι έχεις την δύναμη να είσαι εσύ.

Και αν σε κρίνουν που είσαι ο εαυτός σου, που είσαι μοναδικός, που είσαι διαφορετικός απ' όσα έχουν συνηθίσει, μην φοβηθείς, απλά δείξε τους τον δρόμο...

Χρύσα Γ.

ΠΗΓΗ...http://enfo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Συναισθηματικά νεκρός...

Το συναίσθημα κείτεται νεκρό μέσα σου.

Δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, παρά να το πενθήσω. Μια απώλεια... ναι, αυτό βιώνω.

Μόλις συνειδητοποίησα την απώλεια. Είμαι συναισθηματικά νεκρός... και πώς θα προσδιορίσω την ώρα και την αιτία του θανάτου;

Τι σημασία έχουν όλα αυτά μέσα σε ένα έρημο τοπίο όπου το συναίσθημα είναι ήδη νεκρό;

Σε τι σε βοηθάει η ιατροδικαστική έρευνα από τη στιγμή που δεν αλλάζει το αποτέλεσμα;

Ουσιαστικά σε τίποτα; Κι αυτό νιώθεις... γιατί δεν ξέρεις τι να κάνεις με το ήδη νεκρό σου συναίσθημα.

Να λυπηθείς; Να στεναχωρηθείς; Να κλάψεις;

Να νιώσεις τι και πώς; Πώς να νιώσεις;

Όλα αυτά είναι συναισθήματα; Που να τα βρεις;

Πώς μπορείς να πενθήσεις τα χαμένα σου συναισθήματα μέσα από τη δημιουργία άλλων συναισθημάτων; Τι δύσκολο;

Κι αν είναι όλα μέσα σου νεκρά, πώς θα συνεχίσεις να ζεις;

Που θα μπορέσεις να βρεις λίγη ελπίδα;

Ελπίδα; Κι αυτό συναίσθημα δεν είναι;

Υπάρχουν τελικά τόσα συναισθήματα και χωρίς κανένα από αυτά είναι απλά συναισθηματικά νεκρός.

«Νιώθεις» ή καλύτερα βλέπεις να απλώνεται παντού μια μαυρίλα χωρίς να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις... πώς να αντιδράσεις;

Προς τα πού θέλεις να πας; Όλα είναι τόσο άδεια... τόσο κενά... τόσο μάταια...

Συναισθηματικά νεκρός... αλλά πόσο θα ζήσεις έτσι; Για πάντα;

Πόσο «ζωντανός» μπορεί να είναι ένας «νεκρός»;

Αδιέξοδο... και τώρα τι κάνουμε;

Τι πιθανότητες έχουν να ζωντανέψουν τα συναισθήματα;

Και πώς να το κάνεις αυτό;

Μήπως απλά κοιμούνται;

Μήπως όλα μπορούν να γίνουν όπως πριν;

Τι μπορεί να ζωντανέψει τα συναισθήματα;

Ένας άνθρωπος, μια κατάσταση, ένα ενδιαφέρον;

Όποιο κι αν είναι το ερέθισμα μόνο εσύ θα μπορέσεις να το καταφέρεις.

Μήπως δεν είναι τελείως νεκρά και είναι απλά μισοπεθαμένα περιμένοντας εσένα να τα δώσεις ξανά ζωή;

Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc 

ΠΗΓΗ...http://papadopsixologos.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Έμαθα πως… William Shakespeare

Έμαθα:

Πως να μεγαλώνεις

δεν σημαίνει μονάχα να «κλείνεις» χρόνια.

.

 Πως η σιωπή

είναι η καλύτερη απάντηση όταν ακούς ανοησίες.

.

Πως να δουλεύεις

δεν σημαίνει μονάχα να κερδίζεις χρήματα.

Πως οι φίλοι

«αποκτούνται» δείχνοντας το πραγματικό μας πρόσωπο.

.

Πως οι αληθινοί και πραγματικοί φίλοι

βρίσκονται πάντα κοντά μας.

 .

Πως τα χειρότερα πράγματα

«κρύβονται» μέσα σε μια καλή εμφάνιση.

Πως η φύση

είναι το πιο όμορφο δημιούργημα σε αυτή την ζωή.

.

Πως όταν σκέφτομαι πως γνωρίζω τα πάντα

ακόμη δεν γνωρίζω τίποτα.

.

Πως μια μοναδική ημέρα

μπορεί να είναι πολύ σπουδαιότερη από πολλά χρόνια.

Πως μπορείς να «συνομιλήσεις» με τα αστέρια.

.

Πως μπορείς να «εξομολογηθείς» στο φεγγάρι.

.

Πως μπορείς να ταξιδέψεις στο άπειρο.

Πως είναι υγιές να ακούς όμορφα και καλά λόγια.

.

Πως το να είσαι ευγενικός κάνει καλό στην υγεία.

.

Πως είναι αναγκαίο να ονειρεύεσαι.

Πως μπορείς να είσαι «παιδί» για όλη την ζωή.

.

Πως η ύπαρξη μας είναι ελεύθερη.

.

Πως ο Θεός δεν απαγορεύει τίποτα στο όνομα της αγάπης.

.

Πως το να κρίνεις και να κατακρίνεις τον εαυτό σου δεν έχει σημασία όταν αυτό που

πραγματικά έχει σημασία είναι η εσωτερική γαλήνη.

.

Και τέλος έμαθα πως δεν μπορείς να πεθάνεις για να μάθεις να ζεις.

William Shakespeare

ΠΗΓΗ...http://www.apenantioxthi.com

Διαβάστε Περισσότερα

Είναι και μερικά αρσενικά που γεννιούνται άνδρες…

Το ακούς από το πρώτο τους κλάμα.

Το βλέπεις από την πρώτη τους ματιά, πως κοιτούν κατάματα τη μάνα. Από τη δίψα τους να θηλάσουν όχι το γάλα, τη γνώση, τη φωτιά, την αλμύρα να θηλάσουν.

Ολάκερη τη ζωή μια ρουφηξιά να κάνουν.

Το νιώθεις από την αγκαλιά που σου χαρίζουν, αν και μωρά, αυτά σφιχτά σε αγκαλιάζουν.

Την αντάρα τους, που μέσα τους βράζει, μόνο το χάδι, μόνο το άγγιγμα,  η Αγάπη άνευ όρων, μπορεί να γαληνέψει.

Είναι μερικά αρσενικά που γεννιούνται Άντρες, λαχταρούν τον κόσμο όλο μέσα στις μικρές τους παλάμες να χωρέσουν, σπαρταρά η πέτρα στα χέρια τους, σε όλα τα ανεξήγητα γιατί μάχονται να δώσουν ένα επειδή. Κοιτώντας τα αστέρια τη νύχτα, προσκυνούν το θείο με δέος, εύχονται να αξιωθούν να αγγίξουν το άυλο, να τιθασέψουν τον άνεμο, το αδύνατο δυνατό να κάνουν.

Όχι γι’ αυτούς, όχι για τη δόξα τους, μόνο για τον Άνθρωπο, για τη ζωή, την κάθε Ζωή.

Τα παρατηρείς πώς τρέχουν πάνω σε κακοτράχαλους βράχους, κοφτερούς κι ας κόβονται, κι ας ματώνουν δεν σταματούν, στην κορφή τους φτάνουν, ελεύθερη πτώση κάνουν μες στην αγκαλιά της θάλασσας, της μάνας, της γυναίκας, της ερωμένης τους.

Μην υπολογίζοντας την ήττα. Ρίχνονται οικειοθελώς μες στη φωτιά κι ας ξέρουν ότι θα χαθούν.

Οι μεγαλύτερες νίκες τους οι ήττες τους, αρκεί που κόντρα στον άνεμο πήγαν. 

Κι όταν η θάλασσα τους ξεβράσει αποκαμωμένους δεν θρηνούν, μόνο δακρύζουν αλμύρα με μια θλίψη στα μάτια. Το άλλοτε γαλάζιο έχει γίνει πια γκρι και δεν ξέρεις τι να αγαπήσεις περισσότερο, το γαλάζιο της δύναμής τους ή το γκρι της σιωπής τους. Και εκεί που νομίζεις ότι τα πάντα χάθηκαν, ότι έσβησε η φλόγα, σπάνε τα φτερά τους, σαν γέρικοι αετοί, και ξανά μέσα στη θάλασσα τους ξαναπετούν.

Πιο νέοι, πιο ρωμαλέοι, πιο Άντρες από ποτέ. 

Αν ανταμώσεις ποτέ σου τέτοιο αρσενικό, μην το φοβηθείς κι ας υπερέχει ξεκάθαρα από εσένα, κι ας μπορεί να σε σημαδέψει για πάντα. Μην τον φοβηθείς, για ένα τέτοιο Άντρα αξίζει να σφραγίσεις τις σάρκες σου με το όνομά του για πάντα.

Αυτά τα αρσενικά εγώ θα ονομάσω Άντρες, γιους, εραστές, ποιητές της ζωής μας.

Γράφει η Αράπη Σ. Ελένη.

( Ανεμόεσσα Σκέψη)

ΠΗΓΗ...http://www.anapnoes.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Θα χωρέσεις;

Βουτιά στην ψυχή

Εκεί στα βαθιά ούτε φωνή ούτε ακρόαση

Μάντισσα καρδιά δε λες τι βλέπεις

Πες μου έναν χρησμό ή έστω ένα παραμύθι

Κι ύστερα, άσε με στις νεράιδες να με νανουρίσουν

Άσπιλος, κανένας ύπνος δεν άγγιξε το νου

Ο φόβος μου σε κρατάει με ένα λεπτό νήμα και σε σέρνει

Κυλιέσαι άτσαλα στα σπλάχνα μου

Βρέφος αβύζαχτο απ’ την τροφό αγάπη

Σκορπάνε ένα ένα τα κομμάτια σου

Γδέρνεσαι μέσα στις φλέβες μου

Ματώνεις, διαλύεσαι, μα πάλι

Μέσα στο κουράγιο σε ξερνάει το σώμα μου

Μέσα σε καινούριο καλούπι σε πλάθει

Θα χωρέσεις αυτήν τη φορά;

_

γράφει η  Άννα Ρουμελιώτη

ΠΗΓΗ...https://tovivlio.net

Διαβάστε Περισσότερα

Όταν δεν εκτιμούν αυτό που δίνεις, μάθε να φεύγεις!

Κάποιες φορές οι άνθρωποι δεν χρειάζονται τις συμβουλές σου. Χρειάζονται την κατανόησή σου. Χρειάζονται απλά να τους ακούσεις. Να μην βιαστείς να κρίνεις και να αποφανθείς υπέρ κάποιου πορίσματος εξαιτίας μιας δικής σου εμπειρίας.

Η ενσυναίσθηση αποτελεί σημαντική ένδειξη υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης. Δεν σημαίνει ταύτιση, αν και πολλοί έχουν παρεξηγήσει τις δύο αυτές έννοιες. Η διαφορά τους είναι πως η ενσυναίσθηση σε αντίθεση με την ταύτιση, αφήνει απ’ έξω την προσωπική συναισθηματική φόρτιση του αποδέκτη εξαιτίας ενός παρόμοιου βιώματος.

Κατανοείς και συναισθάνεσαι την θέση του άλλου διατηρώντας την προσωπικότητά σου. Είναι σημαντικό να κατανοήσεις την διαφορά, μιας και η προσωπική σου συναισθηματική φόρτιση σε συνδυασμό με την έλλειψη αυθεντικότητας πάνω σε ένα ζήτημα, μπορεί να βγάλει συμπεράσματα που είναι ανυπόστατα απέναντι στο πρόσωπο που θα σου μοιραστεί τους προβληματισμούς του.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να λειτουργούν με ενσυναίσθηση, ωστόσο οι κοινωνικές καταστάσεις, η κουλτούρα, οι προσωπικές απογοητεύσεις, τα αρνητικά συναισθήματα, η πίεση της επιβίωσης, η έλλειψη μοναχικότητας και η ασθένεια της μοναξιάς, οδηγούν τον άνθρωπο στο να χτίζει τοίχους εναντίον της ίδιας του της ψυχής. Χωρίς ενσυναίσθηση βιώνουμε τον κόσμο εγωκεντρικά και μικροαστικά. Οι κοινωνίες παραπαίουν ηθικά με τον αφανισμό της.

Θα έλεγε λοιπόν κανείς πως η ενσυναίσθηση είναι μια υπερδύναμη στα χέρια ενός ατόμου. Οι ενσυναισθητικοί άνθρωποι είναι οι πνευματικοί θεραπευτές αυτού του κόσμου. Οι αισθήσεις τους έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται όλες τις διαφορετικές ενέργειες. Μπορούν να αντιληφθούν από που πηγάζει ο πόνος του άλλου. Αυτός είναι και ο λόγος που δυσκολεύονται να θυμώσουν. Κατανοούν.

Αυτό το υπέροχο δώρο κάνει πολλούς ανθρώπους να ανοίγονται απέναντι στα άτομα που λειτουργούν με ενσυναίσθηση. Οι άνθρωποι νιώθουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη δίπλα τους. Ωστόσο το να είσαι άνθρωπος με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη δεν είναι πάντα ευχάριστο. Βιώνεις τον πόνο, την αγωνία, το άγχος της εκάστοτε συνθήκης. Πολλές φορές, μπορεί να νιώσεις εξουθενωμένος από όλες τις ενέργειες που απορροφάς. Πολλές φορές, η δοτικότητά σου γίνεται στόχος από ανθρώπους με ναρκισσιστικές διαταραχές και έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης.

Όπως και όλοι οι υπόλοιποι, θέλεις να νιώσεις πως σε αγαπούν και σε αποδέχονται γι’ αυτό που είσαι. Η γενναιοδωρία σου και η έλλειψη του εγώ σου, μπορούν να γίνουν υπέροχη τροφή από εκείνους που έχουν μάθει μόνο να παίρνουν. Ωστόσο αυτό μπορεί να συμβεί, μόνο αν το επιτρέψεις.

Μην ξεχνάς πως έχεις πάντα τον έλεγχο όσον αφορά τις διαπροσωπικές σου σχέσεις. Ακόμα και αν πρόκειται για μέλη της οικογένειας σου. Είσαι μια ανεξάρτητη οντότητα και μπορείς να βάλεις τα όρια σου όσο δύσκολο και αν σου φαίνεται κάποιες φορές. Θα χρειαστεί να περάσεις ένα διάστημα απομόνωσης μέχρι να βρεις την πνευματική σου οικογένεια. Μην το φοβηθείς. Ακολούθησε τα αρχέγονα σου ένστικτα και την διαίσθηση σου για να μπορείς να έχεις την δύναμη να συμπεριφέρεσαι με ανιδιοτέλεια στους ανθρώπους που θα μπορέσουν να δουν πιο βαθιά από την επιφάνεια.

Η ανιδιοτέλεια και ο αλτρουισμός στον ιδανικό κόσμο δεν έχουν όρια. Σε αυτόν έχουν. Και αν κάπου μέσα σου συνεχίζεις ακόμα να πιστεύεις πως η αγάπη σου θα γίνει γιατρικό, συνέχισε να το πιστεύεις. Κάποιοι που θέλουν την βοήθεια σου, θα το εκτιμήσουν. Δεν μπορείς όμως να βοηθήσεις κανέναν που δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του.

Εν κατακλείδι, Όταν δεν εκτιμούν την δοτικότητα σου, μάθε να φεύγεις.

Συγγραφέας Ζαχαρούλα Βαλαβάνη

ΠΗΓΗ...http://enallaktikidrasi.com

Διαβάστε Περισσότερα

Τα αόρατα σχοινιά της ζωής μας

Ένας φτωχός  χωρικός ξεκίνησε με τα τρία γαϊδουράκια του ένα ταξίδι για να πάει στο παζάρι ώστε να πουλήσει τη σοδειά του. Το ταξίδι θα διαρκούσε αρκετές μέρες. Οπότε, το πρώτο βράδυ, αποφάσισε να κατασκηνώσει κοντά στο σπίτι ενός γέρου ερημίτη αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν είχε τρίτο σκοινί για το τελευταίο του γαϊδουράκι και φοβήθηκε ότι αν δεν το έδενε, το γαϊδουράκι του θα έπαιρνε τα βουνά και θα το έχανε.

Έτσι, έσπευσε στον γέρο ερημίτη για να τον ρωτήσει μήπως του περίσσευε ένα σκοινί. «Δεν έχω σκοινί», είπε ο ερημίτης. «Αλλά, θα σου πω τι να κάνεις». «Γύρνα εκεί που κατασκήνωσες και, όπως κάθε μέρα, κάνε την κίνηση σαν να περνάς το σκοινί στον λαιμό του γαϊδάρου». «Κυρίως μην ξεχάσεις να κάνεις ό,τι θα έκανες αν τον έδενες σε ένα δέντρο».

Μην μπορώντας να κάνει κάτι άλλο, ο χωρικός ακολούθησε κατά γράμμα τη συμβουλή του ερημίτη και πήγε να κοιμηθεί. Μόλις ξύπνησε, έτρεξε να ελέγξει

αν το γαϊδουράκι του ήταν ακόμα εκεί. Και… Ω! Τί έκπληξη! Ήταν ακόμα εκεί! Αφού φόρτωσε τα τρία ζώα, αποφάσισε να συνεχίσει το δρόμο του. Αλλά ό,τι κι αν έκανε, τραβούσε το γάιδαρό του, τον έσπρωχνε, τίποτα! Απελπισμένος ο χωρικός πήγε πίσω στον ερημίτη και του διηγήθηκε τι είχε πάθει.

«Σκέφτηκες να βγάλεις το σκοινί;», τον ρώτησε ο ερημίτης. «Μα δεν υπάρχει σκοινί!», απάντησε ο χωρικός.

«Για σένα ναι, δεν υπάρχει, αλλά όχι για το γάιδαρό σου». Ο χωρικός γύρισε λοιπόν εκεί που είχε κατασκηνώσει και με μια θεαματική κίνηση βγάζει το σκοινί. Ο γάιδαρος τον ακολούθησε χωρίς να φέρει καμία αντίσταση!

Ας μη γελάσουμε με αυτό το γάιδαρο.

Μήπως κι εμείς δεν είμαστε δέσμιοι των πεποιθήσεών μας (φανταζόμαστε ότι «πρέπει να κάνουμε» αυτό ή το άλλο, ότι «πρέπει να είμαστε» έτσι ή αλλιώς, φοβόμαστε το βλέμμα των άλλων κ.λ.π.); Ακόμη χειρότερα, μήπως δεν είμαστε αλυσοδεμένοι από τις συνήθειες του μυαλού μας (φόβος, ζήλια, περηφάνια, επιθυμία κ.λπ.); Κι όμως, όλα αυτά βρίσκονται στη φαντασία μας, διότι τίποτα και κανένας δεν μας αναγκάζει για οτιδήποτε. Στην πραγματικότητα, εμείς αναγκάζουμε τον εαυτό μας να κάνει ορισμένα πράγματα. Για καθετί που κάνουμε έχουμε πάντα την επιλογή να το θέλουμε πραγματικά…

Αναρωτηθείτε, λοιπόν, ποιο σχοινί ή ποια σχοινιά σας εμποδίζουν να εκφραστείτε, να ζήσετε, να εξελιχθείτε και να προοδεύσετε…

Απόσπασμα από το βιβλίο «Νίκησε τη Γκρίνια» – Christine Lewicki – Εκδόσεις Πεδίο

ΠΗΓΗ...http://enallaktikidrasi.com

Διαβάστε Περισσότερα