Εάν ένας άνδρας αναφέρει, σε μια μικτή παρέα, πως του αρέσουν τα μεγάλα γυναικεία στήθη ή τα στητά γυναικεία οπίσθια, κανείς -ανεξαρτήτως φύλου- δεν θα το θεωρήσει «περίεργο», υπερβολικό ή χυδαίο, και οι περισσότεροι μάλλον θα χαμογελάσουν με κατανόηση και συγκατάβαση.
Εάν, όμως, μία γυναίκα της ίδιας παρέας τολμούσε να δηλώσει εξίσου ανοιχτά και σοβαρά πως της αρέσουν τα μεγάλα πέη, είναι βέβαιο πως όλοι θα κοιτιούνταν έκπληκτοι μεταξύ τους, η αμηχανία θα περίσσευε και, στο τέλος, πιθανότατα θα τη θεωρούσαν λίγο-πολύ ως άπληστη, νυμφομανή, προκλητική και ξεδιάντροπη, αν όχι κάτι χειρότερο…
Όταν ένας άνδρας αναφέρεται στις προτιμήσεις του για το γυναικείο σώμα, κανείς δεν το βρίσκει περίεργο κι ούτε αρχίζει να αναρωτιέται περαιτέρω γύρω από αυτό. Κανείς, για παράδειγμα, δεν θα ρωτήσει έναν άνδρα για τους λόγους που τον κάνουν να προτιμά τα μεγάλα γυναικεία στήθη. Όμως, δεν θα συμβεί το ίδιο, αν μία γυναίκα αναφερθεί στην προτίμησή της στα «ευμεγέθη» πέη…
Που βρίσκεται, αλήθεια, το κακό στην προτίμηση μιας γυναίκας στα μεγάλα πέη, εάν τύχει να την εκφράσει το ίδιο αβίαστα, όπως και ένας άνδρας που δηλώνει πως του αρέσουν τα μεγάλα στήθη, τα ανυψωμένα και σφιχτά οπίσθια, το να είναι η γυναίκα ξυρισμένη και άλλα ανάλογα που να αφορούν σε γυναικεία σωματικά χαρακτηριστικά; Γιατί ξενίζει και ξινίζει όταν οι γυναίκες μιλούν για τις προτιμήσεις ή τις επιθυμίες τους, ιδιαίτερα εάν δεν αναφέρονται στον ερωτικό τους σύντροφο; Γιατί η προτίμηση μιας γυναίκας στα μεγάλα πέη να θεωρείται οπωσδήποτε ως απαξίωση των μικρότερου μεγέθους ανδρικών οργάνων; Τι θεωρείται, αλήθεια, ως μεγάλο; Αυτό που έχει μεγάλο μήκος, πάχος ή και τα δύο; Μεγάλο σε σχέση με τι; Με το μέσο όρο του μεγέθους των ανδρών ή με το μέσο όρο του μεγέθους του γυναικείου κόλπου;
Η «ευαισθησία» των ανδρών όσον αφορά στο μέγεθός τους
Τα γεννητικά όργανα του άνδρα, και ειδικότερα το πέος του, αποτελούν σύμβολο επάρκειας, γονιμότητας και κυρίως δύναμης. Έτσι, λοιπόν, το μέγεθος του ανδρικού πέους ταυτίστηκε με έναν στερεότυπο τρόπο, στην κουλτούρα του δυτικού πολιτισμού, με τον ανδρισμό.
Σχεδόν όλα τα αγόρια του πλανήτη, τουλάχιστον στη διάρκεια της εφηβικής τους ηλικίας, συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλα αγόρια και αναρωτιούνται -ακόμα και ανησυχούν- για το κατά πόσο το μέγεθος του μορίου τους είναι «φυσιολογικό». Η επικρατούσα άποψη είναι, γενικώς, πως το να διαθέτει ένας άνδρας μεγάλο πέος αποτελεί σημαντικό προτέρημα και ταυτίζεται με τον ανδρισμό, λες και ο αυτός μετριέται σε εκατοστά.
Παίρνοντας, λοιπόν, υπόψη αυτές τις στερεότυπες πολιτισμικές απόψεις, είναι εύλογο να αναρωτιέται κάποιος σε ποιο βαθμό μπορεί να επηρεάζεται η αυτοεκτίμηση και η εικόνα εαυτού εκείνων των ανδρών που έχουν ή θεωρούν πως έχουν μικρό πέος και δεν ανήκουν τουλάχιστον στο μέσο όρο. Από την άλλη, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι άραγε για τους «προσοντούχους» άνδρες να ανταποκρίνονται στις όποιες ενδεχόμενες ή εύλογες προσδοκίες που με βεβαιότητα υπάρχουν εξαιτίας αυτών τους των «προσόντων»;
Εξαιτίας της μεγάλης επιρροής που φαίνεται πως ασκεί αυτού του είδους η περιρρέουσα πολιτισμική ατμόσφαιρα, όσον αφορά στο μέγεθος του ανδρικού μορίου, δεν είναι παράξενο που τόσοι πολλοί άνδρες σε ολόκληρο τον πλανήτη υποβάλλονται σε επώδυνες και αμφιβόλου αποτελέσματος χειρουργικές επεμβάσεις επιμήκυνσης ή διεύρυνσης του πέους τους (πρωταθλητές αναφέρονται οι γερμανοί με ένα ποσοστό 18%). Ίσως, ακόμα πιο παράξενο είναι το γεγονός πως οι περισσότεροι από αυτούς που επιλέγουν να χειρουργηθούν ανήκουν -ακόμα και κατά τη δική τους άποψη- στο μέσο όρο…
Το γεγονός πως το διαδίκτυο κατακλύζεται από χιλιάδες διαφημίσεις και spams για θαυματουργά σκευάσματα και μεθόδους επιμήκυνσης πέους, καθώς και η ύπαρξη blogs στα οποία μπορούν να απευθύνονται για συναφή ερωτήματα και προβληματισμούς τους άνδρες με μικρά ή μεγάλα πέη, δείχνουν, επίσης, τη μεγάλη ανάγκη που υπάρχει σε πολλούς από αυτούς να μιλήσουν για το πέος τους και για το τι είναι φυσιολογικό ή όχι.
Το ότι οι περισσότεροι άνδρες επενδύουν υπερβολικά -σε βαθμό αντιστρόφως ανάλογο της αυτοεκτίμησής τους- στο μέγεθός τους, φαίνεται και από το γεγονός πως σχεδόν όλοι προσθέτουν πάντα σε αυτό τουλάχιστον 2-3 πόντους, όταν τύχει να ερωτηθούν. Γιατί, όμως, το κάνουν αυτό, τη στιγμή που οι περισσότερες γυναίκες τούς αποδέχονται συνήθως όσο «καθάρματα» κι αν είναι στη σχέση τους και ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να υστερούν ανατομικά μια πιθαμή κάτω από τον ομφαλό τους…;
Η ειρωνεία είναι, πάντως, πως σχεδόν όλοι οι άνδρες φαίνεται να πιστεύουν πως έχουν μικρότερο πέος από αυτό που στην πραγματικότητα έχουν. Αυτό οφείλεται στο ότι το κοιτούν από…ψηλά. Όπως, λέει και ο μεγάλος μας βάρδος, ο Κ. Χατζής: «Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά, …μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα, μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι…». Από τη θέση αυτή, λοιπόν, κάθε πέος μοιάζει μικρότερο απ΄ ό,τι στην πραγματικότητα είναι. Αυτός είναι ο λόγος που αρκετοί άνδρες νιώθουν άβολα αν κάποια φορά τύχει και κοιτάξουν δίπλα τους, δηλαδή από πλάγια θέση, π.χ. σε κάποια δημόσια ουρητήρια…
Τι λένε οι ίδιες οι γυναίκες αλλά και οι έρευνες;
Η γενική και κυρίαρχη άποψη είναι πως το μέγεθος δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ένα πέος χρησιμοποιείται. Έτσι, τουλάχιστον, δηλώνουν επίσημα οι περισσότερες γυναίκες, και αυτή είναι μάλλον η αλήθεια. Τι θα έκαναν, όμως, οι περισσότερες γυναίκες, στο υποθετικό ενδεχόμενο, όπου θα είχαν τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε ένα μετρίου και ένα μεγάλου μεγέθους και ίδιων δυνατοτήτων ανδρικό πέος; Η γνώμη μου είναι πως, εάν επρόκειτο για έναν εραστή και όχι για έναν σύντροφο ζωής, οι περισσότερες θα προτιμούσαν -υπό ορισμένες προϋποθέσεις- τον «προικισμένο» άνδρα και πολύ καλά θα έκαναν, αφού τις δίνεται αυτή η ευκαιρία.
Κάτι ανάλογο δείχνει και μία αυστραλιανή έρευνα, πριν από λίγα μόνο χρόνια. Σε αυτήν, συμμετείχαν περισσότερες από 100 γυναίκες που κλήθηκαν να ταξινομήσουν 343 διαφορετικές φιγούρες ανδρών, σχεδιασμένες από υπολογιστή, διαφορετικού σωματότυπου (ώμοι, γοφοί, ύψος κ.τ.λ., αλλά και μέγεθος πέους). Οι περισσότερες γυναίκες θεώρησαν ελκυστικότερους τους άνδρες εκείνους που είχαν φαρδείς ώμους και στενούς γοφούς, κάτι που ήταν γνωστό από παλαιότερες έρευνες. Κάποιο ρόλο έπαιξε, επίσης, και το ύψος των ανδρών. Το πιο χαρακτηριστικό εύρημα της συγκεκριμένης έρευνας ήταν πως τα ευμεγέθη πέη ασκούσαν σαφώς τη μεγαλύτερη έλξη, όχι όμως απομονωμένα από το υπόλοιπο σώμα. Για παράδειγμα, ένας ψηλός άνδρας, με φαρδείς ώμους και μικρό πέος ήταν, παρόλ΄αυτά, πιο ελκυστικός, για τις περισσότερες γυναίκες, απ΄ό,τι ένας κοντός, με στενούς ώμους και μεγάλο πέος άνδρας. Αυτό δείχνει και ερμηνεύεται πως ένα πέος έχει σημασία, κυρίως, όταν η συνολική εικόνα του ανδρικού σώματος θεωρείται ελκυστική.
Τι λένε οι ίδιοι οι άνδρες αλλά και οι έρευνες;
Ένα από τα ευρήματα μιας πολύ μεγάλης έρευνας, που διήρκεσε για 60 χρόνια και στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από 50 χιλιάδες άτομα -άνδρες και γυναίκες με ετεροφυλοφιλικό προσανατολισμό-, δείχνει πως οι άνδρες, που δεν ήσαν ικανοποιημένοι με το μέγεθος του πέους τους (ένα ποσοστό 45% ή περίπου ένας στους δύο), θα ήθελαν, σε κάθε περίπτωση, να έχουν μεγαλύτερο πέος, ενώ μόνο ένα ποσοστό 0,2% θα ήθελε να έχει μικρότερο.
Επίσης, τα 2/3 αυτών των ανδρών, δηλαδή το 67% περίπου, θεωρούσε πως ανήκε στο μέσο όρο, ένα 20% πως είχε μικρό πέος, και το υπόλοιπο 10% περίπου πως είχε μεγάλο πέος. Τα αποτελέσματα αυτά καταδεικνύουν την ύπαρξη άμεσης σχέσης ανάμεσα στην αυτοεκτίμηση των ανδρών και στο μέγεθος του πέους τους.
Μία άλλη σχετικά πρόσφατη έρευνα με 375 γυναίκες, που ήσαν μητέρες, δείχνει ανάλογα αποτελέσματα. Ενώ πολλοί άνδρες πιστεύουν πως οι περισσότερες γυναίκες δίνουν μεγάλη βαρύτητα στο μέγεθος του πέους, αυτό ίσχυε μόνο για το 20% από αυτές. Για ένα ποσοστό 30% περίπου από αυτές, η περίμετρος του πέους ήταν ο παράγοντας που είχε σημασία.
Επειδή πολλοί άνδρες επισκέπτονται ουρολόγους/ανδρολόγους θεωρώντας πως έχουν μικρό πέος («Σύνδρομο μικρού πέους»), χωρίς αυτό να ισχύει αντικειμενικά, θα αναφέρουμε τα αποτελέσματα 12 μεγάλων ερευνών που συμπεριλάμβαναν έναν αριθμό ανδρών που έφθανε τους 11 000 περίπου. Σύμφωνα με τις έρευνες αυτές, λοιπόν, το μήκος ενός μέσου πέους σε κατάσταση στύσης είναι 14-16 εκατοστά, το δε μήκος της περιμέτρου του 12-13 εκατοστά περίπου.
Είναι αλήθεια πως πολλές έρευνες δίνουν κάπως διαφορετικά μεταξύ τους αποτελέσματα. Πάντως, είναι στατιστικά επιβεβαιωμένο πως το 95% των ανδρών έχουν πέος που σε κατάσταση στύσης έχει μήκος που κυμαίνεται μεταξύ 8-22 εκατοστών.
Επίλογος
Τελικά, το μέγεθος του πέους φαίνεται πως παίζει ρόλο, πολύ μεγαλύτερο, όμως, για τους ίδιους τους άνδρες, παρά για τις γυναίκες. Είναι βέβαιο πως για τη μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών το μέγεθος δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ιδίως εάν ο ερωτικός τους σύντροφος είναι ένας άνδρας και εραστής με αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, που νοιάζεται για τις ίδιες, που έχει την αναγκαία πείρα, που σέβεται και λαμβάνει υπόψη του τις ιδιαίτερες προτιμήσεις τους, που δεν είναι προβλέψιμος και που αφιερώνει χρόνο πριν και μετά την ερωτική πράξη. Αν, βέβαια, σε όλα αυτά συνυπάρχουν αμοιβαία και τρυφερά συναισθήματα, τότε μιλάμε για έναν μικρό επίγειο παράδεισο ή για μια Γη της Επαγγελίας…
Οι έρευνες δείχνουν, επίσης, πως υπάρχει σαφής σχέση ανάμεσα στην αυτοεκτίμηση των ανδρών και στο μέγεθος του πέους τους. Αυτό που δεν είναι απόλυτα σαφές ακόμη είναι το αιώνιο ερώτημα του «Αν έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα», δηλαδή ποιο είναι η αιτία και ποιο το αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, είναι η καλή αυτοεκτίμηση που κάνει έναν άνδρα να θεωρεί πως έχει μεγάλο/επαρκές πέος ή το μεγάλο πέος είναι αυτό που του δημιουργεί μια καλή αυτοεκτίμηση;
Εν κατακλείδι, θεωρώ πως το μεγάλο μέγεθος είναι πιο ερεθιστικό σε ένα φαντασιακό, κυρίως, επίπεδο, όπως ακριβώς και πολλές άλλου είδους ερωτικές φαντασιώσεις που δεν είναι αναγκαίο να γίνουν πραγματικότητα για να προσδώσουν μια επιπλέον πικάντικη γεύση στην πεμπτουσία της ερωτικής συνεύρεσης…
Σάββας Ν. Σαλπιστής, Ph.D., Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής
Κλινικός Ψυχολόγος Πανεπιστημίου Στοκχόλμης
