Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΘΡΟΥΛΟΤΟΜΙΑ. ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΕΣ ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ.

 
Ψηφίστηκε ο ν. 4138/2013 (ΦΕΚ 72/τ. Α΄/19-3-2013)  ο οποίος με τις παρ. 1 και 2 τροποποιεί τις διατάξεις περί παράνομης υλοτομίας και μεταφοράς δασικών προϊόντων.
 
-  Με τον νέο νόμο τιμωρούνται αυστηρότερα οι παραβάσεις  λαθροϋλοτομίας και κυρίως όταν η ζημία υπερβαίνει τα 300 ευρώ. Όμοια τιμωρούνται και οι παραβάσεις των Δασικών Αστυνομικών Διατάξεων (υλοτομία εντός αγροκτημάτων, καυσοξύλευση για ατομικές ανάγκες, περισυλλογή υπολειμμάτων υλοτομιών). 

-  Επίσης κατάσχονται όλα τα μέσα υλοτομίας και μεταφοράς καθώς και το δίπλωμα οδήγησης του μεταφορέα και η άδεια  κυκλοφορίας του οχήματος. 

-  Τέλος εκτός της ποινικής δίωξης των παραβάσεων λαθροϋλοτομίας, επιβάλλεται και διοικητικό πρόστιμο για τα κατασχεθέντα προϊόντα, πενταπλάσιο της τιμής τους, που αναφέρεται στον πίνακα διατίμησης. Περίπου για κάθε τόνο καυσόξυλου οξιάς το πρόστιμο ανέρχεται σε 200 ευρώ. 

Καταγγελίες για λαθροϋλοτομίες μπορούν να γίνουν στο συντονιστικό κέντρο του ΥΠΕΚΑ στον αριθμό 1591. 
 Για κάθε πληροφορία ή καταγγελία στο Δασαρχείο Αριδαίας το τηλ. είναι 2384021242 από 7.00΄  το πρωί μέχρι 10.00΄  το βράδυ. 

Για οποιαδήποτε ώρα και ημέρα το κινητό του Δασάρχη είναι 6972724642.
Ο Δασάρχης Αριδαίας
 
Νικόλαος Μέντης
Δασολόγος με B΄ βαθμό

ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.

 
Το γραφείο αγροτικής – κτηνοτροφικής παραγωγής & ανάπτυξης του Δήμου Αλμωπίας οργανώνει σχολείο μελισσοκομίας. Η συγκεκριμένη προσπάθεια αφορά αυτούς που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με την μελισσοκομία καθώς και αρχάριους μελισσοκόμους.

ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΔΥΟ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΚΠΑ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.




Το Κέντρο Κοινωνικής Προστασίας - Αλληλεγγύης Δήμου  Αλμωπίας , ύστερα από την υπ’ αριθ. 14/2013 απόφαση του Δ.Σ, η οποία εγκρίθηκε με την αριθ. 2373/7-3-2013  όμοια Γεν. Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας –Θράκης,  ανακοινώνει ότι θα προσλάβει προσωπικό  με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, συνολικού αριθμού δύο  (2) ατόμων, προς κάλυψη των αναγκών των υπηρεσιών του , για την κατωτέρω  κατά αριθμό ατόμων και  ειδικότητα  χρονική διάρκεια:

ΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΑ ΕΝΤΟΜΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΑΝΙΑ"





 Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η ομιλία που διοργάνωσε το γραφείο αγροτικής - κτηνοτροφικής παραγωγής & ανάπτυξης του Δήμου Αλμωπίας, με θέμα «Τα Εντομολογικά προβλήματα στην καστανιά», στην Τ.Κ Όρμας.

   Ο Εισηγητής Δρ. Δ. Αβτζής, Εντομολόγος  (Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός «Δήμητρα»), παρουσίασε τα εντομολογικά προβλήματα (Curculio elephas , Cydia splendana , Cydia fagiglandana κ.ά) στο κάστανο καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης τους.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΣΤΟ ΞΕΝΙΤΙΔΕΙΟ ΑΡΙΔΑΙΑΣ.

 
Το Ξενιτίδειο Δημοτικό Ωδείο Αριδαίας 
σας προσκαλεί την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013 και ώρα 7:00 μμ , στη μουσική συναυλία δωματίου με έργα των Mozart ,Beethoven & Grieg.

Μάχη  Κυπραίου βιολί          
     Ζώης Ζαφειρίου πιάνο           
      Λευτέρης Κιλάρογλου πιάνο

Νατάσα Τσεχιλίδου, Ιωάννα Κυριακίδου, Δήμητρα Κοφτερού: Σύνολο τάξης βιολιού

Θεόφιλος Παπαδόπουλος πιάνο

Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ ΣΤΗΝ ΓΚΑΝΑ.

 
Ο Δημήτρης Αβραάμ γνωστός και ως ο "Θεσσαλονικιός" παρουσίασε πριν λίγο καιρό το νέο του βίντεο-οδοιπορικό στην μακρινή Γκάνα της Αφρικής.
Ο διάσημος περφόρμερ σε όλη την Ελλάδα, με καταγωγή από την Μηλιά Πέλλας βρέθηκε στην μαύρη ήπειρο και με την κάμερά του, κατέγραψε σκηνές καθημερινές από τη ζωή των κατοίκων της , πιο αναπτυσόμενης χώρας της Αφρικής.
Ο χαρισματικός Έλληνας, που έγινε γνωστός από τα απολαυστικά βιντεάκια του στο youtube, με την χαρακτηριστική Θεσσαλονικιότικη προφορα, κέρδισε με την απλότητα και το επικοινωνιακό του χάρισμα τους κατοίκους της Γκάνα και μπορούμε να τον απολαύσουμε στο βίντεο που ακολουθεί.

 
  

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΝΙΚΟΣ ΑΜΠΑΡΗΣ.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ.



Θ. Θεοδωρίδης: Η επανάσταση του ’21 παραμένει διαχρονικό σύμβολο των αγώνων για ανεξαρτησία και ελεύθερη δημιουργία του απανταχού ελληνισμού

Με επισημότητα και τη συμμετοχή πλήθους κόσμου, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκαν και φέτος οι εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου 1821, στην Έδεσσα, έδρα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας.

Ο εορτασμός ξεκίνησε με την τέλεση θείας λειτουργίας και δοξολογίας στην Αγία Σκέπη, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη κκ. Ιωήλ. Παρόντες στις εκδηλώσεις ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης, ο Βουλευτής κ. Ιορδάνης Τζαμτζής ο οποίος εκπροσώπησε τη βουλή των Ελλήνων, ο στρατηγός Πέτρος Γεωργίου, ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δημήτριος Γιάννου, Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκπρόσωποι της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και πλήθος κόσμου. 

Πριν από την εκκλησία ο Αγιορείτης μοναχός πάτερ Μωυσής πραγματοποίησε ομιλία για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την προσωπικότητα της Παναγίας η οποία με την ταπεινότητα, τη σιωπή της και την αγιοσύνη της αποτελεί ένα βιωματικό παράδειγμα τρόπου ζωής για τους πιστούς. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο εκπαιδευτικός κ. Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος. Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στο διττό περιεχόμενο της εορτής, παρουσίασε εποπτικά μερικά από τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο σύγχρονο νόημα του εορτασμού.

Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφανιών στο ηρώο της πόλης ενώ στις 12.00 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η παρέλαση με τη συμμετοχή τμημάτων μαθητών, ειδικών τάξεων ΑμεΑ, πολιτιστικών συλλόγων, προσκόπων και του στρατού. Η παρέλαση πλαισιώθηκε από την μουσική μπάντα της ΙΙας Μ/Κ Μεραρχίας.   

Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης προέβη στην επόμενη δήλωση: «Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου αποτελεί μία ευκαιρία για να θυμηθούμε το μεγαλείο της ψυχής των αγωνιστών του ’21. Η Ελλάδα και τα αδέλφια μας στην Κύπρο βιώνουμε δύσκολες στιγμές που για να μπορέσουμε να τις ξεπεράσουμε απαιτείται εθνική ομοψυχία. Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι το χαρμόσυνο μήνυμα που χρειαζόμαστε για να ατενίσουμε με ελπίδα και αισιοδοξία το μέλλον». 

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ.


Ερχονται από τον Ιούνιο τα ηλεκτρονικά συγγράμματα
Τον Ιούνιο του 2013 αναμένεται να κυκλοφορήσουν στην Ελλάδα τα πρώτα ηλεκτρονικά πανεπιστημιακά συγγράμματα. Στόχος είναι να λειτουργήσουν συμπληρωματικά ως προς τα έντυπα, ενώ εφόσον μελλοντικά ενταχθούν στους καταλόγους ως κύρια συγγράμματα εκτιμάται ότι θα υπάρξει εξοικονόμηση έως 4 εκατ. ευρώ ετησίως.
Υπενθυμίζεται ότι στην προ κρίσης εποχή είχε στηθεί «χορός» κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος με το κράτος να πληρώνει τα συγγράμματα «χρυσά». Ενδεικτικά, το 2009 το κόστος τους έφθανε τα 81 εκατ. ευρώ, αφού γίνονταν παραγγελίες για 500.000 - 600.000 φοιτητές πανεπιστημίων και ΤΕΙ όταν «ενεργοί» ήταν λιγότεροι από τους μισούς.

Με την εφαρμογή του ηλεκτρονικού συστήματος διανομής των συγγραμμάτων το ακαδημαϊκό έτος 2011 - 12, το κόστος των συγγραμμάτων μειώθηκε στα 46 εκατ. ευρώ, αν και πάλι οι αποκλίσεις τιμών ανάμεσα σε συγγράμματα ομοειδών σχολών είναι τεράστια. Είναι ενδεικτικό ότι 1.138,85 είναι το κόστος των συγγραμμάτων ανά φοιτητή στην Ιατρική Αθηνών, ενώ 318,64 ευρώ στην Ιατρική Πατρών.

Ειδικότερα, περίπου 2.000 ηλεκτρονικά βιβλία για τους φοιτητές των ΑΕΙ θα παραχθούν από Έλληνες επιστήμονες μέχρι το τέλος του 2015, στο πλαίσιο σχετικής δράσης που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ με το ποσό των 20 εκατ. ευρώ. Τα πρώτα ηλεκτρονικά βιβλία θα είναι έτοιμα τον Ιούνιο του 2013 ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την αρχή του επόμενου ακαδημαϊκού έτους, ενώ θα καλύπτουν διάφορες θεματικές περιοχές (π.χ. ανθρωπιστικές επιστήμες, ιατρικές ή οικονομικές επιστήμες, πληροφορική ή επιστήμη του μηχανικού).

Οι φοιτητές θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό υλικό από το λάπτοπ τους, τις συσκευές ανάγνωσης (e-readers) ή και από το «έξυπνο» κινητό τους τηλέφωνο. Εκτός από την παράθεση της επιστημονικής πληροφορίας, στα ηλεκτρονικά συγγράμματα θα ενταχθούν βίντεο, τρισδιάστατες εικόνες, διαδραστικές ασκήσεις, online σημειώσεις.

«Τα ηλεκτρονικά συγγράμματα και βοηθήματα δεν αντικαθιστούν τα έντυπα συγγράμματα, αλλά λειτουργούν συμπληρωματικά ως προς αυτά» τονίζει στην «ΗτΣ» ο καθηγητής του ΕΜΠ και επιστημονικός υπεύθυνος της δράσης Νικόλαος Μήτρου.

Και προσθέτει: «Τα e-books δεν θα είναι απλά κείμενα σε μορφή PDF. Θα ενσωματώνουν εικόνες, ήχους, βίντεο ή σχήματα και χάρτες που θα «ζωντανεύουν» υπό τον έλεγχο του αναγνώστη. Ακόμη, θα παρέχουν τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης με το συγγραφέα ή συνεργασίας με άλλους αναγνώστες. Μάλιστα, οι φοιτητές θα μπορούν να φτιάξουν ένα δικό τους βιβλίο συνδυάζοντας τα καλύτερα κεφάλαια από όλες τις θεματικές ενότητες».

Τα οφέλη από την υλοποίηση της δράσης θα είναι πολλαπλά για την εκπαιδευτική διαδικασία. «Κατ΄ αρχάς, τα βιβλία θα είναι στη διάθεση του φοιτητή, με άμεση πρόσβαση από παντού, από την πρώτη ημέρα του εξαμήνου, χωρίς καθυστερήσεις.

Παράλληλα, θα δημιουργηθεί ουσιαστικά πολλαπλή βιβλιογραφία για τους φοιτητές, ενώ θα αξιοποιηθεί το επιστημονικό απόθεμα που υπάρχει στα ελληνικά ΑΕΙ από πειράματα, ερευνητικά προγράμματα, σημειώσεις κ.ά.» επισημαίνει στην «ΗτΣ» ο διαχειριστής της δράσης κ. Δημήτρης Κουής.

Η χρήση και συγγραφή ηλεκτρονικών βιβλίων είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ευρώπη. Είναι ενδεικτικό ότι με βάση στοιχεία για το 2010 που διαθέτει ο Springer, ο δεύτερος, μετά τον Elsevier, μεγαλύτερος εκδοτικός οίκος επιστημονικού υλικού διεθνώς, οι Ιταλοί επιστήμονες έχουν συγγράψει 340 ηλεκτρονικά βιβλία, οι Γάλλοι 326, οι Ισπανοί 180, ενώ πολύ καλές επιδόσεις έχουν οι Έλληνες οι οποίοι έχουν συγγράψει 95 e-books, αφήνοντας πίσω τους Πορτογάλους (57) και τους Τούρκους (42). Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, μάλιστα, οι Έλληνες «κατεβάζουν» από τον Springer κατά 70% επιστημονικά βιβλία και κατά 30% βιβλία.

Από τη χρήση των ηλεκτρονικών βιβλίων αναμένεται ότι θα υπάρξει και σημαντική εξοικονόμηση πόρων. Εκτιμάται ότι αν μελλοντικά ενταχθούν στους καταλόγους περί τα 1.500 ηλεκτρονικά βιβλία, με μέσο όρο διανομής 80 βιβλία, θα εξοικονομηθούν περί τα 3 - 4 εκατ. ευρώ ετησίως.

Οι στρεβλώσεις στο σύστημα διανομής των συγγραμμάτων τα προηγούμενα χρόνια οδήγησε σε φαινόμενα κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος. Με την εφαρμογή του ηλεκτρονικού συστήματος διανομής συγγραμμάτων το ακαδημαϊκό έτος 2010 - 2011, αποκαλύφθηκε ότι γίνονταν παραγγελίες για το σύνολο των περίπου 600.000 εγγεγραμμένων φοιτητών στα ΑΕΙ, όταν τελικώς έκαναν δήλωση και παρέλαβαν συγγράμματα μόλις οι 242.244, δηλαδή ο ένας στους τρεις.

Έκτοτε, το κόστος των συγγραμμάτων μειώθηκε σχεδόν στο μισό αν και παραμένουν μεγάλες αποκλίσεις τιμών ανάμεσα σε συγγράμματα ομοειδών σχολών. Είναι ενδεικτικό ότι στις επτά ιατρικές σχολές της χώρας η απόκλιση από την πιο «ακριβή» έως την πιο «φθηνή» είναι 258%. Χαρακτηριστικά, 1.138,85 είναι το κόστος των συγγραμμάτων ανά φοιτητή στην Ιατρική Αθηνών, ενώ 318,65 ευρώ στην Ιατρική Πατρών. Στα ΤΕΙ, το μέσο κόστος συγγράμματος είναι 7,98 ευρώ. Όμως, υπάρχουν και τμήματα με μέσο κόστος που φθάνει τα 26,59 ευρώ.

Σύμφωνα με τους εκδότες επιστημονικών βιβλίων, πάντως, το κόστος παραγωγής ενός επιστημονικού συγγράμματος εξαρτάται από το περιεχόμενο, καθώς προσδιορίζει τη διαδικασία δημιουργίας του, αλλά και από το εάν το σύγγραμμα προέρχεται από χώρα του εξωτερικού.
ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Καταπληκτικός πίνακας κάνει τον γύρο του κόσμου

Ο Ρώσος ζωγράφος Andrei Budaev, γνωστός για τον άκρως πρωτότυπο του τρόπο, να αποτυπώνει τα πρόσωπα της επικαιρότητας στον καμβά, αυτή τη φορά μας εκπλήσσει με ένα έργο τέχνης με όλους τους κύριους εκπροσώπους των νέων εξελίξεων σε Κύπρο, Ελλάδα, Ευρωπαϊκή Ένωση και Ρωσία, το οποίο και «εκμεταλλευτήκαν» οι Moscow Times για να σχολιάσουν τις εξελίξεις στην ευρωζώνη.

Ενώ ο Πούτιν βρισκόταν πάντα στο επίκεντρο των έργων του, ο Andrei Budaev, αυτή τη φορά «τιμά» την Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ, την οποία παρουσιάζει να ορθώνεται ως αφέντρα. στο κέντρο του πίνακα. Στα αριστερά της, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς υποκλίνεται στη σκιά της, μπροστά της στέκεται κουρελιασμένος με ένα βλέμμα τρόμου ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ και η Κριστίν Λαγκάρντ της απλώνει το χέρι σαν ζητιάνα.

Στον πίνακα απεικονίζονται και οι φιγούρες των Χέρμαν βαν Ρομπάι, Μανουέλ Μπαρόζο, Μαριάνο Ραχόι, και Μάριο Ντράγκι, για τις οποίες η αφέντρα Μέρκελ δείχνει αδιάφορη, εστιάζοντας το βλέμμα της αποκλειστικά στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ, τον διάσημο Obelix που εγκατέλειψε τη χώρα του για να αποφύγει τις νέες φορολογικές μεταρρυθμίσεις, και στον Βλαντιμίρ Πούτιν.





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

"ΕΔΩ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ".


Η φωτογραφία είναι από τον τάφο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Τρίπολη.

Φωτοεπικαιρότητα:




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΟΙ. ΤΟΥ ΑΛΚΙΝΟΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ.

Ελεύθεροι Κατακτημένοι. Ένα συγκλονιστικό μήνυμα του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Διαβάστε το οπωσδήποτε, αξίζει!
Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. 

Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με: 

Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει. 

Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων
Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα
Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει. 

Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή«Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόνΧωρίς μνήμηχωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας. 

Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους

Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα

Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν; 

Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο.  

Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο.  

Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια.  

Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία.  

Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. 
Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα.  
Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. 
Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. 

Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως. 

Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα. 

Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο! 

Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε; 

Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους; 
Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει; 
Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας, που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»; 

Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο. 

Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό. 
Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι Ελληνική, όμως, πόσο λίγο Κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο Ελληνική είναι η Ελλάδα! 

Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ’ έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε; 

Όταν κλαίγαμε το ’74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω... 

Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απ’ αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δε ζει καλά, κανείς δε ζει καλά
Γιατί, ότι ποτέ μας κράτησε σ’ αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι»

Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απ’ ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα. 
Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές. 

Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Κι όσοι πιστεύουν πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου ( αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα; ) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε, να μην ξεχνούν πως, όποιο κομμάτι μας έμεινε απροστάτευτο, ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί. 

Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει “plan B”. Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς “Όχι”. Έστω και για μια στιγμή. Ένα “Όχι” καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας “Ναι”. 

Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκε ι. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. 
Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; 
Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. 
Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. 
Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. 
Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε... 
Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε. 

Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτηΤο μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει. 


Αλκίνοος Ιωαννίδης




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...