Πέμπτη 5 Μαΐου 2016
Ποιος νομίζεις ότι είσαι…
Ποιος νομίζεις ότι είσαι…
-Ποιος. Εγώ; Εγώ...
Είμαι κακοδιάθετος. Πεσμένος. Ένα αίσθημα ότι κάτι λείπει, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το τι ή το γιατί. Νεύρα, ένταση, θυμός, όλα αναμειγμένα. Είναι ο πληγωμένος εγωισμός, είναι τα πράγματα που δεν πηγαίνουν έτσι όπως τα θέλω, είναι ότι στραβώνουν καταστάσεις, καταστάσεις στις οποίες πίστευα ότι είχα τον έλεγχο. Δίπλα μου, προσπαθούν να μου μιλήσουν. Οι άνθρωποι μου. Δεν ακούω. Δεν θέλω. Δεν θέλω, να θέλουν το καλό μου.
-Ποιος. Εγώ; Εγώ...
Βρίσκομαι σε λίγο να περπατάω την Ερμού, μόνος, χωρίς να ξέρω προς τα που. Σκέψεις, ένα συνονθύλευμα. Αδικημένος. Κουρασμένος.
-Ποιος. Εγώ; Εγώ… Συνεχίζω να αναρωτιέμαι…
Περνάω έξω από την Αγία Θεοδώρα. Κόσμος μπαινοβγαίνει. Έχει Ακολουθία. Μπαίνω και εγώ. Κάθομαι δίπλα στα κεριά. Εκεί. Με τον εγωισμό μου πληγωμένο. Είναι ήσυχα. Σκοτεινά.
-Ποιος. Εγώ; Εγώ...
Σηκώνω το βλέμμα μου. Πέφτει πάνω σε μια αγιογραφία. Φαίνεται παλιά. Αλλιώτικη από τις άλλες. Ένας γέροντας, γονατιστός με τα χέρια υψωμένα. Προσπαθώ να διακρίνω. Όσιος Σισώης. Έτσι λέει. Μπροστά του, ένας σκελετός ξαπλωμένος, μέσα σε έναν τάφο. Ο γέροντας τον κοιτάζει έκπληκτος… Ίσως και με οίκτο. Παράξενο… Κάτω από τον τάφο γράφει κάτι. Πλησιάζω για να δω.
‘’Μέγας Βασιλεύς των Ελλήνων, Αλέξανδρος’’…
Βγαίνω από την εκκλησία. Είμαι ήρεμος. Αναρωτιέμαι. Αυτή τη φορά όμως, κάτι διαφορετικό…
-Και ποιος νομίζεις ότι είσαι…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
ΠΗΓΗ...http://e-psyxologos.gr
Το Ποτάμι για τα Ολοήμερα Σχολεία
Ολοήμερα σχολεία: άλλος ένας πετυχημένος θεσμός - θύμα της κυβέρνησης
Στις 18 Δεκεμβρίου 2015 ο κ. Φίλης δήλωνε «Παντού ολοήμερα σχολεία». Στις 4 Μαΐου 2016 ο κ. Φίλης αποφασίζει «Πουθενά ολοήμερα σχολεία».
Με την κατάργηση και των δημοτικών σχολείων ΕΑΕΠ (Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος) η κυβέρνηση συνεχίζει την παράδοση του ξηλώματος των επιτυχημένων θεσμών στην Παιδεία. Μετά το ξήλωμα του θεσμού των πρότυπων σχολείων επιτίθεται σε έναν άλλο επιτυχημένο θεσμό της δημόσιας εκπαίδευσης επιδιώκοντας την ισοπέδωση.
Λέει ότι λεφτά δεν υπάρχουν για πολυτέλειες. Αυτό ας το πει στους χιλιάδες γονείς που είχαν ανασάνει με το θεσμό των ΕΑΕΠ. Κι επειδή η πολιτική είναι θέμα προτεραιοτήτων, οι 3000 εκπαιδευτικοί που χρειάζονται για τα ολοήμερα σχολεία κοστίζουν όσο τα μισά ενοίκια που δίνει το κράτος ενώ υπάρχουν χιλιάδες κρατικά κτίρια κενά, ή αλλιώς, κοστίζουν το 1/3 από τις μισθολογικές προσαρμογές των Δημοσίων Υπαλλήλων και των ειδικών συμβούλων και συνεργατών που ψηφίστηκαν πρόσφατα.
Είπαμε όμως: πολιτική σημαίνει προτεραιότητες…
Το Ποτάμι Ν.Πέλλας
Γιάννης Σηφάκης : Και οι 4 Δήμοι της Πέλλας στην κοινωφελή Εργασία από τον Σεπτέμβρη - 150 προσλήψεις στον δήμο Πέλλας για το προσφυγικό
Γιάννης Σηφάκης : Κοινωφελής 8μηνη εργασία και σε όλους τους Δήμους της Πέλλας τον Σεπτέμβριο
Επιπλέον 150 άτομα στον Δήμο Πέλλας λόγω του προσφυγικού τον Ιούλιο
Συνάντηση του βουλευτή με την Γενική Γραμματέα Υπουργείου Εργασίας Δήμητρα Χαλικιά
Ο Γιάννης Σηφάκης συναντήθηκε την Πέμπτη 5 Μαΐου 2016 με την Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας Δήμητρα Χαλικιά για την ένταξη των δήμων της Πέλλας στο πρόγραμμα για κοινωφελή εργασία και στην πρόσληψη επιπλέον ατόμων στον Δήμο Πέλλας για το προσφυγικό.
Η Γενική Γραμματέας σε συνεννόηση με την Υπουργό αποφάσισε την ένταξη και των 4 δήμων της Πέλλας τον Σεπτέμβριο στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας με ίσο αριθμό εργαζομένων όπως το τελευταίο πρόγραμμα που είχαν. Η διάρκεια της απασχόλησης θα είναι 8 μήνες.
Ακόμη στον Δήμο Πέλλας θα προσληφθούν επιπλέον 150 άτομα τον Ιούλιο για να βοηθηθεί ο Δήμος σε σχέση με την διαχείριση του κέντρου φιλοξενίας προσφύγων.
Ο βουλευτής ( που είχε διαμαρτυρηθεί πριν ένα μήνα για την μη ένταξη των Δήμων της Πέλλας στην πρώτη φάση του προγράμματος) εξέφρασε στην Γενική Γραμματέα την ικανοποίηση του για αυτές τις αποφάσεις.
«Νέα ΚΑΠ και ΟΣΔΕ» - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Α.Φ.Ο.Σ. ΑΛΜΩΠΙΑΣ "Η ΕΝΩΣΗ"
Κυρίες και Κύριοι ,
Τα τελευταία έτη , έτη οικονομικής κρίσης στη χώρα μας η συμβολή του πρωτογενή τομέα στο ακαθάριστο εγχώριο προιον έχει αυξηθεί κυρίως λόγω της μεγάλης μείωσης της συνολικού εγχώριου προιοντος. Επιπλέον, διαπιστώνεται ότι στις συνθήκες οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα, ο πρωτογενής τομέας δείχνει να αντιδρά καλύτερα, διατηρώντας μια δυναμική αλλά και προοπτικές ανάπτυξης που μπορούν να προσελκύσουν νέες επιχειρηματικές και επενδυτικές δράσεις.
Η αγροτική δραστηριότητα και η ύπαιθρος αποδείχτηκαν λιγότερο ευάλωτες κυρίως λόγω της πολυλειτουργικότητας της γεωργίας (π.χ. αγροτουρισμός), γεγονός που προκάλεσε και μια τάση επιστροφής των νέων στην ύπαιθρο.
Σε αυτό το περιβάλλον ο τομέας της Κοινωνικής Οικονομίας και ειδικότερα οι αγροτικοί συνεταιρισμοί είναι γενεσιουργοί νέων πτωτοβουλιών και δημιουργοί νέων ευκαιριών απασχόλησης δίνοντας ταυτόχρονα προστιθέμενη αξία στα παραγόμενα προιοντα. Εξάλλου , έχει αποδειχθεί ότι η προστιθέμενη αξία προκύπτει από τις συνέργειες μεταξύ τομέων και δραστηριοτήτων και τις ιδιαιτερότητες των αγροτικών περιοχών και όχι κατ’ ανάγκη από το οικονομικό μέγεθος της επένδυσης. Επίσης, ο συμβολαιοποιημένος τρόπος καλλιέργειας και εκτροφής καθώς και ο συνεργατισμός αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες της ανασυγκρότησης του αγροτικού χώρου.
Η νέα ΚΑΠ και οι προκλήσεις του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης απαιτούν δομές, όπως είναι οι συλλογικές οργανώσεις των παραγωγών (π.χ αγροτικοί συνεταιρισμοί), οι οποίες θα συνιστούν το βασικό όχημα μέσω του οποίου βελτιστοποείται τόσο η εφαρμογή της νεάς ΚΑΠ όσο και το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Ειδικότερα, στην Αλμωπία ο αγροτικός κόσμος της περιοχής μας δικαιούται να έχει πρόσβαση σε σταθερές, ασφαλείς και μη ευκαιριακές τεχνολογικά προηγμένες υποστηρικτικές δομές, οι οποίες μπορεί να είναι αρωγοί στην πολυσχιδή του δραστηριότητα που απαιτεί ολοένα και περισσότερες δεξιότητες. Δομές οι οποίες θα υπηρετούν το κοινό όραμα μιας ουσιαστικής παρέμβασης στην αγροτική οικονομία του τόπου μας πέρα από σκοπιμότητες και βραχύβιες λύσεις της μιας χρήσης.
Η σωστή, έγκαιρη και έγκυρη δήλωση για τις κοινοτικές ενισχύσεις (ΟΣΔΕ), εκτός από την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων των αγροτών αποτελεί τον πληροφοριακό πυρήνα ένταξης του παραγωγού και σε διάφορα αναπτυξιακά προγράμματα προς ενίσχυση του εισοδήματός του.
Ο Α.Φ.Ο.Σ. Αλμωπίας « Η ΕΝΩΣΗ » με το Κέντρο Εξυπηρέτησης Αγροτών (ΚΕΑ) και με την επιστημονική και τεχνολογική υποστήριξη της GAIA ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ, ως πιστοποιημένος φορέας Β’ βαθμού (έχει τη δυνατότητα διόρθωσης λαθών), διαθέτει την κατάλληλη και πληρέστερη υλικοτεχνική υποδομή και εμπειρία που απαιτείται στοχεύοντας στην εξυπηρέτηση του παραγωγού μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας με κυρίαρχο στόχο την αύξηση της προστιθέμενης αξίας της παραγωγής του και κατ’ επέκταση της ενίσχυσης του αγροτικού του εισοδήματος.
Στον Α.Φ.Ο.Σ. Αλμωπίας «Η ΕΝΩΣΗ» - ΚΕΑ Αλμωπίας υπάρχει η αντίληψη ότι η υποβολή των αιτήσεων είναι σοβαρή και πολυδιάστατη υπόθεση η οποία απαιτεί όχι μόνο τεχνολογική επάρκεια , γνώση του κανονιστικού πλαισίου, αλλά και εμπειρία, κατανόηση και επαφή με τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Η αντίληψη αυτή αποτελεί συστατικό στοιχείο της προσπάθειας μας και οδηγεί στη διαρκή βελτίωση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Τα στελέχη του Α.Φ.Ο.Σ. Αλμωπίας «Η ΕΝΩΣΗ» - ΚΕΑ Αλμωπίας είναι κατάλληλα εκπαιδευμένα, έμπειρα και έτοιμα να παρέχουν εξειδικευμένη και έγκυρη πληροφόρηση και ενημέρωση στον κάθε ενδιαφερόμενο παραγωγό όχι μόνο στην περίοδο υποβολής των αιτήσεων του ΟΣΔΕ , αλλά όλο το χρόνο και παράλληλα να υπηρετήσουν μια αναπτυξιακή πολιτική επανεκκίνησης του αγροτικού τομέα της περιοχής μας.
Για τον
Α.Φ.Ο.Σ. Αλμωπίας
« Η ΕΝΩΣΗ »
Ο
Πρόεδρος
Μπερμπέρης
Παντελής
 |
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
[23840 ]
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΑΓΡΟΕΦΟΔΙΑ
ΔΙΑΛΟΓΗΤΗΡΙΑ - ΨΥΓΕΙΑ
ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ - ΜΗΧΑΝ/ΣΗ
Ο.Π.
ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ
Ο.Π.Α.Κ. ΚΑΠΝΟΥ
ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΑ
FAX
E-MAIL:
info.afosalmopias@gmail.com
|
21 380
21 380
21 380
21 358
23 332
|
Α.Φ.Ο.Σ. ΑΛΜΩΠΙΑΣ
«Η ΕΝΩΣΗ»
-------------------------------------------------------
ΕΔΡΑ: ΑΡΙΔΑΙΑ - Ν.
ΠΕΛΛΑΣ
1Ο χμ Αριδαίας- Tσακώνων - Τ.Κ. 584 00
Α.Φ.Μ. 999745735
Αρ.
Πρωτ. 196 Αριδαία 5-05-2016
.................
Αριδαία.22/5/1998
|
"Είναι κάτι γυναίκες ρε φίλε, σκέτα αερικά"
Είναι κάτι γυναίκες ρε φίλε, σκέτα αερικά.
Δεν μπορείς να τις πιάσεις. Δεν μπορείς να τις αγγίξεις. Φοβάσαι μην τυχόν και σπάσεις τα φτερά τους.
Είναι αυτές οι γυναίκες που δεν προσπάθησαν ποτέ να γίνουν αντράκια. Δεν τον θέλουν τον τίτλο, δεν τον γουστάρουν.
Ξέρουν καλά τι θα πει γυναίκα. Ξέρουν καλά την ομορφιά, τον πόνο και την σιωπή που κρύβει η ουσία τους.
Δεν ψάχνουν να ευνουχίσουν, δεν θέλουν να γκρεμίσουν.
Ξέρουν να χτίζουν.
Ζωές, βάθρα, σπίτια.
Ξέρουν και να γκρεμίζουν μα επιλέγουν να μην το κάνουν.
Όταν νιώσουν πως θέλουν να κάνουν την ζημιά, ρίχνουν μια ματιά, σκάνε ένα χαμόγελο και κλείνουν την πόρτα πίσω τους.
·
Είναι κάτι γυναίκες ρε φίλε, που δεν χωράνε υποκοριστικά μέσα τους, παρά μόνο ένα κι αυτό θα το καταλάβεις μόλις τους το πεις.
Δεν μπορείς να τις πεις γυναικάκια ή γυναικούλες.
Δεν είναι.
Θα σε ακούσουν, θα σου δώσουν όχι από το περίσσευμά τους, αλλά από το έλλειμά τους.
Δεν θα περιμένουν ποτέ να τους περισσεύει τίποτα για να στο δώσουν.
Ούτε ψυχή, ούτε αγάπη, ούτε λεφτά.
Κι όμως ρε φίλε, από αυτό που τους λείπει, από εκείνο είναι πλούσιες.
·
Είναι κάτι γυναίκες ρε φίλε, που τις μάχες που έδωσαν δεν θα τις μάθεις ποτέ.
Κι όσες φορές τις γκρέμισε η μοίρα τους, εκείνες στάθηκαν για λίγο χάμω, πήραν ανάσες, έγλειψαν τις πληγές τους, κοίταξαν στα μάτια και σηκώθηκαν ξανά.
Γιατί αυτή είναι η διαφορά τους από το σωρό.
Δεν χωράνε σε γενικεύσεις και κατηγορίες.
Δεν είναι αναμάρτητες κι αλάθητες.
Μην τις ψάχνεις μέσα σε φωτοστάφανα και λευκά σύννεφα.
Δεν θα τις βρεις εκεί. Δεν είναι εκεί.
Για να πετάξουν ψηλά, σύρθηκαν πολλές φορές στην λάσπη. Την άγγιξαν. Τις λέρωσε, αλλά δεν λέρωσε το μέσα τους.
Μην τις ψάχνεις μέσα σε αγγέλους και αγίους.
Ούτε εκεί θα τις βρεις.
Το μέσα τους το κράτησαν καλά φυλαγμένο.
Είναι γυναίκες που περνάνε από δίπλα σου σαν αέρας. Είναι γυναίκες που την μοναξιά την επέλεξαν γιατί δεν τους αρέσει να ψωνίζουν από τα φτηνά καλάθια.
Τίποτα φτηνό δεν θα βρεις μέσα τους. Δεν αγαπάνε τις εκπτώσεις στους ανθρώπους. Δεν θέλουν να συμβιβάσουν το θέλω τους.
Είναι που λες, αυτές οι γυναίκες που τις κόρες τους τις μεγαλώνουν για να γίνουν γυναίκες και τους γιούς τους αρσενικά.
Είναι οι γυναίκες που δεν θα μπορέσεις ποτέ να αγοράσεις με καμιά πιστωτική και με κανένα πορτοφόλι. Δεν τις αφορά καν το θέμα.
·
Είναι ρε φίλε εκείνες οι γυναίκες που δεν τις έχεις, τις κατακτάς.
Δεν έρχονται να σου παραδοθούν, τις κερδίζεις.
Είναι εκείνες που θα γίνουν η ασπίδα σου και η ασφάλειά σου.
·
Είναι εκείνες φίλε οι γυναίκες που θα νιώσεις την αύρα τους, πριν νιώσεις εκείνες.
Είναι εκείνες που ο ήχος τους, είναι βαρύ ζεϊμπέκικο. Και δεν θα τις δεις ποτέ να το χορεύουν.
Δεν έχουν τίποτα εύκολο γι’αυτό και δεν δίνουν τίποτα εύκολα.
Είναι εκείνες που θα ξέρουν πάντα την αλήθεια και θα σου δίνουν το χώρο και το χρόνο και την δύναμη να φύγεις μακριά τους για να ξέρουν πως το να μένεις, είναι επιλογή σου κι όχι ανάγκη.
Είναι τέλος, εκείνες που δεν θα φοβηθούν ποτέ να γίνουν παλιάτσοι και να τσαλακωθούν μπροστά σου. Δεν θα γίνουν ποτέ το χώμα να πατήσεις, αλλά θα στέκονται μισό βήμα πίσω σου για να σε βοηθήσουν να σηκωθείς όταν πέσεις. Δεν διστάζουν να μοιράσουν την καρδιά τους αλλά δύσκολα θα σου ανοίξουν την ψυχή τους. Δεν θα τις δεις ποτέ να κρύβουν τα δάκρυά τους. Δεν προσποιούνται τις αγέρωχες και τις ατάραχες.
Δεν θα φορέσουν τον μανδύα της αξιοπρέπειας για να το παίξουν υπεράνω. Ότι κάνουν, το κάνουν πολύ και απόλυτα.
Αγαπάνε πολύ, ερωτεύονται πολύ, κρατάνε τα σημάδια από το παρελθόν και πάνω τους ζωγραφίζουν το μέλλον.
Περπατάνε από το σαλόνι στο λιμάνι και πίσω και ανήκουν όπου κι αν τις τοποθετήσεις απλά γιατί έχουν μέσα τους τα πάντα.
Είναι εκείνες που δεν θα σου ζητήσουν ποτέ τίποτα.
·
Είναι εκείνες οι γυναίκες που έπαιξαν πολλές φορές στα ζάρια τα αισθήματα και την ζωή τους. Και τα επέτρεψαν όλα. Όλα, εκτός από το να ανήκουν.
Γιατί ήξεραν καλά, πως αν σου ανήκουν, δεν θα υπάρχει επιστροφή. Ανήκουν μια φορά. Μόνο.
Ακόμα και τότε όμως αν νιώσουν πως ο αέρας τους σε βαραίνει… θα ανοίξουν τα φτερά τους να πετάξουν ψηλά. Κι ας τσούζουν τα δάκρυα στα μάτια.
Και τότε, το μόνο που σου μένει, είναι να εύχεσαι, ο επόμενος αέρας, να σου φέρει ένα τέτοιο αερικό στα χέρια σου.............
~Σοφία Παπαηλιάδου~
ΠΗΓΗ...https://www.facebook.com/ANESTIS.999999999/posts/1725954484327577:0
"ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ" - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΑΡΕΦΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
Δείτε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκπομπή της PELLA TV 'ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ" με το αφιέρωμά της στο ιστορικό και παραδοσιακό Γαρέφι Αλμωπίας.
Οδυσσέας Ελύτης «Η τρελή ροδιά»
 |
| Otto Theodore Gustav Lingner |
Πρωινό ερωτηματικό
κέφι à pleine haleine
Σ’ αυτές τις κάτασπρες αυλές όπου φυσά ο νοτιάς
Σφυρίζοντας σε θολωτές καμάρες, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρο γέλιο της
Με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθρο
Ανοίγοντας όλα τα χρώματα ψηλά με ρίγος θριάμβου;
Όταν στους κάμπους που ξυπνούν τα ολόγυμνα κορίτσια
Θερίζουνε με τα ξανθά τους χέρια τα τριφύλλια
Γυρίζοντας τα πέρατα των ύπνων τους, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που βάζει ανύποπτη μες στα χλωρά πανέρια τους τα φώτα
Που ξεχειλίζει από κελαηδισμούς τα ονόματά τους, πέστε μου
Είναι η τρελή ροδιά που μάχεται τη συννεφιά του κόσμου;
Στη μέρα που απ’ τη ζήλια της στολίζεται μ’ εφτά λογιώ φτερά
Ζώνοντας τον αιώνιον ήλιο με χιλιάδες πρίσματα
Εκτυφλωτικά, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που αρπάει μια χαίτη μ’ εκατό βιτσιές στο τρέξιμό της
Ποτέ θλιμμένη και ποτέ γκρινιάρα, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που ξεφωνίζει την καινούρια ελπίδα που ανατέλλει;
Πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά που χαιρετάει στα μάκρη
Τινάζοντας ένα μαντίλι φύλλων από δροσερή φωτιά
Μια θάλασσα ετοιμόγενη με χίλια δυο καράβια
Με κύματα που χίλιες δυο φορές κινάν και πάνε
Σ’ αμύριστες ακρογιαλιές, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που τρίζει τ’ άρμενα ψηλά στο διάφανον αιθέρα;
Πανύψηλα με το γλαυκό τσαμπί που ανάβει κι εορτάζει
Αγέρωχο, γεμάτο κίνδυνο, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
Που σπάει με φως καταμεσίς του κόσμου τις κακοκαιριές του δαί-
μονα
Που πέρα ως πέρα την κροκάτη απλώνει τραχηλιά της μέρας
Την πολυκεντημένη από σπαρτά τραγούδια, πέστε μου είναι η τρε-
λή ροδιά
Που βιαστικά ξεθηλυκώνει τα μεταξωτά της μέρας;
Σε μεσοφούστανα πρωταπριλιάς και σε τζιτζίκια δεκαπενταυγούστου
Πέστε μου, αυτή που παίζει, αυτή που οργίζεται, αυτή που ξελογιάζει
Τινάζοντας απ’ τη φοβέρα τα κακά μαύρα σκοτάδια της
Ξεχύνοντας στους κόρφους του ήλιου τα μεθυστικά πουλιά
Πέστε μου, αυτή που ανοίγει τα φτερά στο στήθος των πραγμάτων
Στο στήθος των βαθιών ονείρων μας, είναι η τρελή ροδιά;
Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996)
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλη. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο. Κατάγεται από τη Λέσβο. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1935 με ποιήματα στο περιοδικό Τα Νέα Γράμματα. Ενώ ο Γ. Σεφέρης ανανεώνει την ελληνική ποίηση επηρεασμένος από το συμβολισμό, ο Οδ. Ελύτης γράφει αφομοιώνοντας τα πιο ουσιώδη στοιχεία του υπερρεαλισμού. Από την ποιητική του παραγωγή ξεχωρίζουν οι τρεις πρώτες συλλογές του, που τα κύρια χαρακτηριστικά τους μπορούν να συνοψιστούν στα εξής: α) Το ποίημα εκφράζει μια βαθιά αίσθηση της ζωής, υγεία και νεανικό σφρίγος, που εξωτερικεύονται με τη συνεχή παράθεση απροσδόκητων εικόνων. β) Οι εικόνες συνδέονται μεταξύ τους συνειρμικά και διακρίνονται για την ανανεωμένη και συναισθηματικά φορτισμένη γλώσσα τους. Σημαντική όμως τομή στην ποιητική του γραφή αποτελεί το Άξιον Εστί, γιατί όσο κι αν διατηρεί τα βασικά συστατικά της, κατορθώνει να μετουσιώσει τα πιο γόνιμα στοιχεία της ποιητικής μας παράδοσης. Με το Άξιον Εστί αρχίζει η ώριμη περίοδος του Ελύτη. Γενικά, θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς νεοέλληνες ποιητές, που με την πλούσια φαντασία του ανανέωσε την ελληνική ποίηση. Το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της λογοτεχνίας.
Το έργο του:
α) Ποιητικές συλλογές: Προσανατολισμοί (1940), Ήλιος ο Πρώτος (1943), Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για το Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (1945), Το Άξιον εστί (1959), Έξι και Μια Τύψεις για τον Ουρανό (1960), Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά (1971), Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας (1971), Θάνατος και Ανάσταση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (χειροποίητη έκδοση του γλύπτη Κουλεντιανού, Παρίσι 1971), Το Μονόγραμμα (1972), Τα Ετεροθαλή (1974), Μαρία Νεφέλη (1978), Ο μικρός ναυτίλος (1985), Δυτικά της λύπης (1995) κ.ά.
β) Δοκίμια: Ο Ζωγράφος Θεόφιλος (1973), Ανοιχτά χαρτιά (1974), Η Μαγεία του Παπαδιαμάντη (1976). γ) Μεταφράσεις: Δεύτερη Γραφή (1976), μεταφράσεις ποιημάτων του Ρεμπώ, Λωτρεαμόν, Ελιάρ, Ζουβ, Ουγκαρέτι, Λόρκα, Μαγιακόφσκι. Μετέφρασε επίσης τα θεατρικά έργα: Νεράιδα του Ζιροντού, Ο Κύκλος με την Κιμωλία του Μπρεχτ και Δούλες του Ζενέ.
Ζέφη Δαράκη - "Ωραία που μ’ έχεις στραγγαλίσει"
 |
| David Olkarny |
Ωραία που μ’ έχεις στραγγαλίσει
Νιώθω σαν ήλιος και σαν πέτρα
Τραγουδώ τώρα σαν αηδόνι είμαι άδεια
πετώ ψηλά.
Δεν τρέμω πια,
μπορώ να σ’ αγγίξω
να σου πω καλημέρα
Αδιαφορώ για σένα
όπως οι στέγες για τα χελιδόνια,
αδιαφορώ όπως περπατάμε
Αδιαφορώ όπως λέμε καλησπέρα
Είσαι ένα κέντημα πολύτιμο στον τοίχο
είσαι ένα κάθισμα παλιό, πολύ παλιό
Δε θα στολίσω πια τα μάτια μου
Το φως τους κάηκε δεν κελαηδάει άλλο
Αδιαφορώ για σένα
όπως μια πόρτα πλαγιαστή στο πεζοδρόμιο
Αδιαφορώ εκ βαθέων
όπως όταν τρέμουμε όπως όταν κλαίμε
Αδιαφορώ για σένα
όπως οι εξαίσιοι κήποι για τα βρέφη
όπως το λούκι στάζει επάνω μας αργά όταν βρέχει
Θέλω να σε καταβροχθίσω με την τρελή στοργή μου
αυτό θέλω
Η Ζέφη Δαράκη πραγματεύεται στο ποίημα αυτό τη συναισθηματική οδύνη και το εξαναγκαστικό στέγνωμα της αγάπης, όταν η έγνοια και το ενδιαφέρον για τον άλλον γίνονται αποδεκτά με απόλυτη αδιαφορία. Η ένταση της αγάπης, η τρυφερότητα και η διάθεση προσφοράς, καταπιέζονται και τελικά καταπνίγονται, προκειμένου το ερωτευμένο άτομο να μπορέσει να επιβιώσει μπροστά στην απροθυμία και την ψυχρότητα του άλλου. Ψυχρότητα, μάλιστα, που μπορεί να χαρακτηρίζει, όχι μόνο μια ερωτική σχέση ή μια επιδιωκόμενη σχέση, αλλά κι έναν γάμο ακόμη, όπου ο ένας εκ των δύο βλέπει κάθε προσπάθειά του και κάθε του φροντίδα να πέφτουν στο κενό μιας ψυχής που αδυνατεί να ανταποκριθεί σε οποιοδήποτε συναίσθημα οικειότητας και ενδιαφέροντος.
Στο ποίημα παρουσιάζεται με έξοχο τρόπο το άδειασμα της ψυχής και η επιβεβλημένη αίσθηση αδιαφορίας του ποιητικού υποκειμένου, ως μόνη διέξοδος σωτηρίας από τη δύναμη όλων εκείνων των συναισθημάτων τρυφερότητας που εξαναγκάζεται να απωθήσει.
Η ποιήτρια θέλοντας να αισθητοποιήσει τη συναισθηματική και ψυχολογική εξάντληση που της έχει προκαλέσει η αδιαφορία εκείνου, αποδίδει το στράγγισμα αυτό του εσωτερικού της κόσμου με τη σωματική οδύνη ενός στραγγαλίσματος. Έτσι, με τον σωματοποιημένο πόνο μιας ακραίας βιαιότητας, φανερώνεται πιο παραστατικά η ένταση του ψυχικού πόνου που αισθάνθηκε.
Το άδειασμα της ψυχής της παρομοιάζεται κατόπιν αριστοτεχνικά με την επίδραση που έχει ο ήλιος πάνω σε μια πέτρα που απομένει εκτεθειμένη στην ανελέητη λάμψη του. Η ποιήτρια νιώθει πως έχει πια στεγνώσει συναισθηματικά, όπως ακριβώς αν αφηνόταν σαν πέτρα στο έλεος του καυτού ήλιου.
Ωστόσο, το γεγονός πως δεν έχει πια την πληθώρα των συναισθημάτων που κατέκλυζαν κάποτε την ψυχή της· το γεγονός πως νιώθει άδεια από όλα όσα κάποτε δέσποζαν στο νου και στην καρδιά της, τής προσφέρουν μια νέα αίσθηση ελευθερίας. Τώρα τραγουδά και πετά ανάλαφρη σαν αηδόνι, αφού το βάρος εκείνου δεν την καθηλώνει πια στη γη και δεν αδρανοποιεί κάθε της βήμα.
Τώρα πια αισθάνεται πως έχει αποβάλει από μέσα της κάθε συναίσθημα που είχε για εκείνον· αισθάνεται πως έχει ξεφύγει από τα δεσμά της ισχυρής επίδρασης που ασκούσε πάνω της, γι’ αυτό και μπορεί πλέον να τον αγγίξει ή να του μιλήσει χωρίς να τρέμει και χωρίς να αναστατώνεται.
Τώρα πια αδιαφορεί για εκείνον, όπως οι άψυχες στέγες αδιαφορούν για τα χελιδόνια που στέκουν πάνω τους· αδιαφορεί απέναντί του, όπως αδιαφορούμε για κάθε αυτοματοποιημένη κίνηση που γίνεται χωρίς σκέψη· αδιαφορεί, όπως όταν οι άνθρωποι ανταλλάσσουν έναν τυπικό χαιρετισμό.
Η όλη του παρουσία, το πλήθος των κοινών αναμνήσεων, αλλά και η αξία της επίδρασης που άσκησε πάνω της, μοιάζουν πια σαν ένα πολύτιμο κέντημα, το οποίο αν και έχει συντεθεί με λέξεις, χειρονομίες, πράξεις και σκέψεις που κάποτε αποτέλεσαν το κέντρο της ύπαρξής της, τώρα απομένει να στολίζει τον τοίχο· απομένει μια μνήμη σημαντική, αλλά μη ζώσα. Είναι, συνάμα, σαν έναν κάθισμα, σαν ένα στήριγμα της ζωής της, παλιό, πολύ παλιό, για να έχει πια σημασία.
Κι αν κάποτε η παρουσία και μόνο εκείνου ήταν κίνητρο και αιτία για τη διάθεσή της να φροντίσει τον εαυτό της, να στολίσει τα μάτια της, να σταθεί απέναντί του και να γευτεί την όψη του, τώρα πια τα μάτια αυτά έχουν σβήσει. Η φλόγα που ξύπναγε εκείνος μέσα τους και άλλαζαν τη θέαση όλου του κόσμου, δεν μπορεί πια να επανέλθει. Η μαγεία του έρωτα, που άλλαζε αίφνης την εικόνα όλων των πραγμάτων, έχει πια παρέλθει, και δεν μπορούν να ειπωθούν άλλα τραγούδια, ούτε μπορούν να επιτευχθούν άλλες γητειές.
Τώρα ό,τι απομένει είναι η αδιαφορία της για εκείνον· μια αδιαφορία απόλυτη, όπως είναι αυτή των άψυχων πραγμάτων ή των σωματικών αντιδράσεων που βρίσκονται τελείως έξω από τον έλεγχο του ανθρώπου. Αδιαφορεί για εκείνον, όπως αδιαφορούν οι εξαίσιοι κήποι για την παρουσία ενός όμορφου βρέφους· αδιαφορεί, όπως αδιάφορα στάζει το νερό από το λούκι πάνω μας, όταν βρέχει.
Η αδιαφορία της αντλείται από τα εσώτερα της ψυχής και του κορμιού της, όπως αίφνης το αίσθημα εκείνο που κάνει έναν άνθρωπο να τρέμει από το κρύο ή του φέρνει δάκρυα στα μάτια.
Αδιαφορία βαθιά και αδιαπραγμάτευτη... μα καθόλου πραγματική, αφού τα συναισθήματά της για εκείνον παραμένουν ισχυρά και ακατάλυτα, όπως τότε.
Στην πραγματικότητα το μόνο που θέλει η ποιήτρια είναι να φέρει στην επιφάνεια όλη την τρυφερότητα που έχει για εκείνον, που παρά την προσπάθειά της να την καταπνίξει, αυτή ολοένα και δυναμώνει, και πλέον έχει φτάσει στο σημείο όπου το μόνο που αποζητά η ψυχή της είναι να τον «καταβροχθίσει», να τον σκεπάσει πλήρως και απόλυτα με την τρελή στοργή της.
πηγη.../latistor.blogspot.com
Ανδρέας Εμπειρίκος «Ηχώ»
 |
| Andrew Soundarajan |
Τα βήματά μας αντηχούν ακόμη
Μέσα στο δάσος με τον βόμβο των εντόμων
Και τις βαριές σταγόνες απ’ τ’ αγιάζι
Που στάζει στα φυλλώματα των δέντρων.
Κι ιδού που σκάζει μέσα στις σπηλιές
Η δόνησις κάθε κτυπήματος των υλοτόμων
Καθώς αραιώνουν με πελέκια τους κορμούς
Κρατώντας μες στο στόμα τους τραγούδια
Που μάθαν όταν ήτανε παιδιά
Και παίζανε κρυφτούλι μες στο δάσος.
Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή Τα Κάστρα του ανέμου (1934).
Η ηχώ κυριαρχεί στο πλαίσιο αυτής της εμπειρίας τόσο σε κυριολεκτικό όσο και σε μεταφορικό επίπεδο. Το περπάτημα μέσα στο δάσος φέρνει τους περιηγητές σ’ έναν χώρο όπου ο ήχος αποκτά μια ιδιαίτερη διάσταση, μεγεθύνεται και κατακλύζει το χώρο. Με τις αισθήσεις τους σε πλήρη επαγρύπνηση δίνουν προσοχή σε κάθε ήχο γύρω τους∙ από τις σταγόνες της δροσιάς που πέφτουν πάνω στα φύλλα των δέντρων, τον αντίλαλο των ίδιων των βημάτων τους, μέχρι την εντονότερη αντήχηση μέσα στην σπηλιά (σκάζει μέσα στις σπηλιές) των χτυπημάτων απ’ τα πελέκια των υλοτόμων.
Ο αντίλαλος μέσα στις σπηλιές συνιστά την κορύφωση -σε κυριολεκτικό επίπεδο- αυτού του ακουστικού φαινομένου, ενώ συνάμα δίνει την αφορμή για το πέρασμα στη μεταφορική θέασή του. Η σκέψη πως οι υλοτόμοι κόβουν τα δέντρα του δάσους στο οποίο έπαιζαν κρυφτό, όταν ήταν ακόμη παιδιά, φέρνει στην επιφάνεια μια διαφορετική ηχώ∙ εκείνη των παιδικών αναμνήσεων που επανέρχονται και χρωματίζουν εντελώς διαφορετικά την πράξη τους. Οι υλοτόμοι καλούνται να κόψουν δέντρα αγαπημένα, γεγονός που φέρνει στο νου και την καρδιά τους τις μνήμες του παρελθόντος.
Η ηχώ αυτών των αναμνήσεων, που μοιάζει να αφορά κυρίως τους υλοτόμους, πιθανότατα σχετίζεται και με το ίδιο το ποιητικό υποκείμενο και με τις δικές του παιδικές μνήμες∙ οι υλοτόμοι κρατούν στο στόμα τους τα τραγούδια των παιδικών χρόνων, δεν τα εκφωνούν, άρα ενδεχομένως έχουμε σε αυτούς την προβολή συναισθημάτων και σκέψεων του ίδιου του ποιητή.
Οι περισσότερες εικόνες του ποιήματος είναι ακουστικές, καθώς ο ήχος και η ηχώ έχουν δεσπόζοντα ρόλο: τα βήματα που αντηχούν, ο βόμβος των εντόμων, οι βαριές σταγόνες που στάζουν πάνω στα φυλλώματα των δέντρων, η δόνηση -η αντήχηση- μέσα στις σπηλιές απ’ τα χτυπήματα των υλοτόμων, τα τραγούδια των παιδιών όταν έπαιζαν κρυφτό.
Παράλληλα, δύο από αυτές τις εικόνες έχουν και έντονα οπτική διάσταση, όπως αυτή των υλοτόμων που κόβουν τα δέντρα, αλλά και των παιδιών που παίζουν κρυφτό.
Οι υλοτόμοι που έχουν κληθεί να κόψουν τα δέντρα του δάσους, παρουσιάζονται να εκτελούν αυτή την πράξη σκληρότητας έχοντας στη σκέψη τους τις ευχάριστες αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων, όταν σ’ αυτόν (ή σ’ έναν ανάλογο) χώρο έπαιζαν κρυφτό. Τα τραγούδια που συνόδευαν το παιχνίδι τους, τα τραγούδια που τα έμαθαν ενόσω έπαιζαν στο δάσος, τα κρατούν στο στόμα τους∙ δεν θέλουν ή δεν μπορούν να τα εκστομίσουν, ίσως γιατί είναι συγκινημένοι απ’ την επίγνωση πως καταστρέφουν ένα τόσο σημαντικό για τα παιδικά τους χρόνια περιβάλλον.
Εκείνοι που κάποτε ως παιδιά διασκέδαζαν, έπαιζαν και βίωναν τόσο ευτυχισμένες στιγμές μέσα στο δάσος, έρχονται τώρα -ενήλικες πια- να κόψουν τα δέντρα και να αλλοιώσουν την όψη αυτού του αγαπημένου χώρου. Και το κάμουν αυτό με συγκίνηση και με θλίψη ακόμη, καθώς συναισθάνονται πως η ενηλικίωσή τους, τούς φέρνει αντιμέτωπους μ’ ένα καθήκον που βεβηλώνει και καταστρέφει έναν τόπο «ιερό» για τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Με την αναφορά στα τραγούδια που κρατούν μέσα τους οι υλοτόμοι, μη θέλοντας να τα τραγουδήσουν, και να εκφράσουν έτσι την ευαισθησία που έχει ξυπνήσει στην ψυχή τους, ο ποιητής δίνει στην ηχώ του ποιήματος την κεντρική της θεματική. Οι μνήμες των παιδικών χρόνων -ο απόηχος των ευτυχισμένων εκείνων στιγμών- ενυπάρχουν στους ανθρώπους και αν τους δινόταν το δικαίωμα να εκφραστούν, θα μπορούσαν να αποτρέψουν ή να διαφοροποιήσουν τη στάση και τη συμπεριφορά των ενήλικων ανθρώπων, που συχνά μοιάζουν να έχουν λησμονήσει πως κάποτε υπήρξαν παιδιά, κι είχαν μέσα τους άδολη χαρά και ευαισθησία.
πηγη... http://latistor.blogspot.com
"Η ελληνική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, 1974-1989" - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗ
"Η ελληνική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, 1974-1989"
Ένα εξαιρετικά επίκαιρο βιβλίο των επιστημονικών εκδόσεων βιβλίων και περιοδικών University Studio Press θα παρουσιαστεί στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, περίπτερο 13/αίθουσα ...
Αριστοτέλης, ΔΕΘ, την Κυριακή 15.05.2016 ώρα 14:00.
Τίτλος του βιβλίου : "Η ελληνική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, 1974-1989" του δικηγόρου-συγγραφέα Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη
Ομιλητές θα είναι :
ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης,
ο αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας ΑΠΘ κος. Σπυρίδων Σφέτας και ο
καθηγητής Νομικής ΑΠΘ Ιωάννης Στεφανίδης.
EΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΝΤ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ
διαπιστευμένος διαμεσολαβητής ADRg-ΙΚΔ Θεσσαλονίκης.
Επικοινωνία: Πολυτεχνείου 21, 6ος ορ., ΤΚ 54626, Θεσσαλονίκη
- 4ης Νοεμβρίου 3, 3ος ορ., ΤΚ 58400, Αριδαία.
Tηλέφωνα/φαξ: 2310 650068, 23840 28400.
emmanouilidismanos@hotmail.com
ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΔΕΣΣΑ & ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Όλες και όλοι, την Κυριακή 8 Μάη στις 10:30' π.μ., στις
Πρωτομαγιάτικες Απεργιακές Συγκεντρώσεις σε :
Ø
ΕΔΕΣΣΑ - στους Μικρούς Καταρράκτες
Ø
ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ - στην Πλατεία
ΕΠΟΝ ( Πεζόδρομος )
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ
ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΗΝ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ
Συνάδελφοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, ελευθεροεπαγγελματίες,
συνταξιούχοι, νέες και νέοι, μετανάστες και πρόσφυγες
130
χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την αιματοβαμμένη εξέγερση των εργατών στο
Σικάγο το 1886. Τότε, οι εργάτες του Σικάγο συγκρούστηκαν σφοδρά με την
εργοδοσία και το κράτος της, διεκδικώντας το 8ωρο. Σε μια εποχή που η δουλειά
«μέτραγε» 12 και 16 ώρες το 24ωρο, οι εργάτες διεκδίκησαν μείωση του εργάσιμου
χρόνου και αύξηση των απολαβών τους. «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8
ώρες ελεύθερο χρόνο για μόρφωση, πολιτισμό, κοινωνική συμμετοχή» ήταν το
σύνθημα του αγώνα τους. Τότε, τα αφεντικά και το πολιτικό τους προσωπικό
βάφτισαν τους εργάτες «τρελούς» και αποκαλούσαν τον αγώνα τους «η τρέλα του
8ωρου». Γι’ αυτή την «τρέλα» οι εργάτες πάλεψαν σκληρά, έδωσαν ακόμα και τη ζωή
τους, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία
της ταξικής πάλης. Οι σκληροί ταξικοί αγώνες και οι θυσίες των εργατών
συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια μέχρι να κατακτηθεί και να νομοθετηθεί το
8ωρο.
Σήμερα, 130 χρόνια μετά, με την επιστημονική και την τεχνολογική πρόοδο
στην παραγωγή να έχουν δημιουργήσει τέτοιες δυνατότητες, όσο ποτέ άλλοτε, να
ζει ο άνθρωπος μια ευτυχισμένη ζωή, να ικανοποιούνται οι ανάγκες του, στη χώρα
μας υπάρχουν πάνω από 1,5 εκ. άνεργοι, ενώ στην ΕΕ πάνω από 18 εκ. άνθρωποι που
αναζητούν τροφή στα σκουπίδια!
Για
τα κέρδη ξηλώνονται όλες οι κατακτήσεις στα εργατικά δικαιώματα και επανέρχεται
η «βασιλεία» του νόμου της ζούγκλας στην εργασία! Παρουσιάζεται ως «σύγχρονο»,
ό,τι πιο παλιό και αντιδραστικό, όπως οι περισσότερες ώρες δουλειάς, οι
χαμηλότερες αμοιβές, η στέρηση βασικών δικαιωμάτων σε υγεία και παιδεία.
Όλα
αυτά για να θωρακίζονται η κερδοφορία και τα συμφέροντα των μεγάλων
μονοπωλιακών ομίλων!
Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους: 62
άνθρωποι κατέχουν το 50% του ΑΕΠ ολόκληρου του πλανήτη!
Αυτό
είναι το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς – ενάντια στο οποίο έχουν δοθεί ηρωικοί
αγώνες από την εργατική τάξη όλων των χωρών – που τώρα, για να αντιμετωπίσει
την κρίση του, ορμάει ξανά και με τον πιο βάρβαρο τρόπο απέναντι στους εργάτες
και τα λαϊκά στρώματα, θέλει την πιο άγρια εκμετάλλευση των λαών, αναζητάει
περισσότερη ανθρώπινη σάρκα για να τραφεί, προκαλεί νέες σφαγές, πολέμους για
να ξαναμοιράσει τη λεία.
Μόνιμα
θύματα του αδηφάγου αυτού συστήματος είναι οι λαοί που υποφέρουν, στο δρόμο της
μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες
βρίσκονται όμηροι στα νύχια των ιμπεριαλιστών. Όσοι γλιτώνουν από το θάνατο,
βιώνουν την καταστολή, την άγρια εκμετάλλευση των αφεντικών, το ρατσιστικό και
φασιστικό μίσος.
Στη χώρας μας, σήμερα, η εργατική τάξη
βρίσκεται αντιμέτωπη με την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου, που εξαπολύει
ωμή επίθεση στις εργατικές κατακτήσεις, όπως είναι οι ΣΣΕ, ο σταθερός χρόνος
εργασίας, το ίδιο το 8ωρο, τα εργασιακά δικαιώματα και τσακίζει ό,τι έχει
απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση.
Το βαρύ πλήγμα που φέρνουν στο ασφαλιστικό δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο!
Έρχεται να εγκατασταθεί πάνω σε όλα τα προηγούμενα αντεργατικά και αντιλαϊκά
μέτρα που ικανοποιούν τις απαιτήσεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας για περισσότερα
κέρδη, για μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι, που σήμερα υποφέρουν από τις εργασιακές
σχέσεις – λάστιχο και τους μισθούς πείνας, από την εναλλαγή ανεργίας –
«απασχόλησης», καταδικάζονται στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για τη ζωή
και το μέλλον τους.
Και
από πάνω έρχεται νέα άγρια φορολογία για τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες,
την ίδια στιγμή που φοροαπαλλάσσονται με διάφορες τροπολογίες βιομήχανοι,
εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες.
Αυτή
η αντεργατική – αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος! Παζαρεύουν νέα μέτρα. Η
κυβέρνηση μαζί με τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο έχουν συμφωνήσει για
απελευθέρωση των απολύσεων, νέα μείωση μισθών και μεροκάματων, περιορισμό της
συνδικαλιστικής δράσης, πλειστηριασμούς για τα σπίτια του λαού.
Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τιμή στην εργατική πρωτομαγιά και τους
νεκρούς της τάξης μας δεν μπορεί να αποτελέσει καμιά τυπική επετειακή εκδήλωση.
Δίνουμε
την απάντηση που αρμόζει, όπως εμείς ξέρουμε, στην άθλια ενέργεια της
κυβέρνησης να στείλει σε πολυήμερη αργία τους εργαζόμενους και στην ουσία να
ακυρώσει την πρωτομαγιάτικη απεργία, με την απόφασή της για μεταφορά της
Πρωτομαγιάς στις 3 Μάη.
Τιμούμε την Εργατική
Πρωτομαγιά, τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που πάλεψαν σκληρά με τα
αφεντικά και το κράτος τους σε όλο τον κόσμο για τις μεγάλες κατακτήσεις του
20ου αιώνα, οργανώνοντας εδώ και τώρα την πάλη των εργαζόμενων με μοναδικό
κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Συνεχίζουμε τις
αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματός μας, βαδίζουμε τον ίδιο δρόμο που
χαράχτηκε από το Σικάγο του 1886 ως τη Θεσσαλονίκη του 1936 και την Καισαριανή
του 1944, μέχρι τις μέρες μας!
Το δρόμο της πάλης και των κατακτήσεων από το 8ωρο και τη σταθερή δουλειά με
δικαιώματα, την κοινωνική ασφάλιση, μέχρι την παιδεία, την υγεία, τις
συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς
πολέμους και επεμβάσεις.
Προλετάριοι όλων των
χωρών ενωθείτε! Το φλογερό αυτό σύνθημα, που γεννήθηκε
μέσα από εργατικές εξεγέρσεις και μεγάλες μάχες, εξακολουθεί να μας εμπνέει και
να φωτίζει το δρόμο μας.
Δυναμώνουμε την
οργάνωσή μας, την ταξική ενότητά μας! Δυναμώνουμε την εργατική αλληλεγγύη.
Είναι το δικό μας όπλο! Παλεύουμε για δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα στη
βάση των σύγχρονων αναγκών μας!
Οργανώνουμε
τη 48ωρη απεργία – κλιμακώνουμε τον αγώνα μας απέναντι στο νέο νομοσχέδιο. Να μην περάσει το νέο έγκλημα! Δε θα
παραδώσουμε την ασφάλιση στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών που καραδοκούν!
Δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας, τον κόπο, τον ιδρώτα και
το αίμα μας!
Απαιτούμε: Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
που εξελίσσονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Απειθαρχία στις συνθήκες της
ΕΕ, στο Δουβλίνο και τη Σένγκεν, που μετατρέπουν τη χώρα μας σε «αποθήκη
ψυχών». Άσυλο στους πρόσφυγες και ταξιδιωτικά έγγραφα για να ταξιδέψουν όπου
επιθυμούν. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να δημιουργηθούν ανθρώπινοι
ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας. Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται
στη χώρα μας και έχουν αποκτήσει βιοτικούς δεσμούς.
Καμία αναμονή,
καμία ανοχή στα παζάρια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους! Δεν
περιμένουμε σωτήρες! Τίποτα δε μας χαρίστηκε από καμιά κυβέρνηση, από κανέναν
εργοδότη. Όλες τις κατακτήσεις μας τις αποσπάσαμε με σκληρούς ταξικούς αγώνες
και σύγκρουση! Μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει για τους εργαζόμενους! Αυτό είναι και το μήνυμα της πρωτομαγιάς, που όσο κι αν προσπαθήσουν,
δεν θα τους επιτρέψουμε να το αλλοιώσουν.
Με
την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με την κοινωνική – λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας
ανήκει, για τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των
καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!
Συνάντηση Γιάννη Σηφάκη με Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου και πρόεδρο ΕΛΓΑ Φάνη Κουρεμπέ
Συνάντηση Γιάννη Σηφάκη με Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου και πρόεδρο ΕΛΓΑ Φάνη Κουρεμπέ για τις σοβαρές ζημιές και την ακαρπία στις αγροτικές καλλιέργειες Πέλλας και Ημαθίας
Σύσκεψη την Παρασκευή 6/5/2016 των Υπουργού – Προέδρου ΕΛΓΑ – ΟΠΕΚΕΠΕ και υπηρεσιακών παραγόντων για εξέταση της κατάστασης και διερεύνηση δυνατοτήτων για ανακούφιση των αγροτών
Θα ακολουθήσουν δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και ανακοίνωσης ημερομηνίας συνάντησης του με τους φορείς Πέλλας και Ημαθίας
Συνεννόηση για να ανοίξει αμέσως η συζήτηση για την τροποποίηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ, καλούνται οι αγρότες να προτείνουν ποιες τροποποιήσεις επιθυμούν
Την Τετάρτη 4/5/2016 ο βουλευτής Πέλλας Γιάννης Σηφάκης συναντήθηκε με τον Υπουργό Βαγγ. Αποστόλου, τον Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο του ΕΛΓΑ Φ. Κουρεμπέ και Αθ. Ζανιά αντίστοιχα για τις μεγάλες ζημιές και την ακαρπία των αγροτικών καλλιεργειών Πέλλας και Ημαθίας. Ο βουλευτής ανέλυσε την έκταση των ζημιών και ζήτησε να πληροφορηθούν οι αγρότες για τις ενέργειες του Υπουργείου για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης στους δύο Νομούς.
Ο Υπουργός αναγνώρισε την σοβαρότητα την έκταση των ζημιών και καθόρισε σύσκεψη όλων των εμπλεκόμενων Υπηρεσιών την Παρασκευή για την εξέταση της κατάστασης και την διερεύνηση όλων των δυνατοτήτων ανακούφισης των αγροτών ( de minimis, ΠΣΕΑ, Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής κλπ).
Μετά την σύσκεψη ο Υπουργός θα κάνει δηλώσεις.
Ο βουλευτής ζήτησε την συνάντηση του Υπουργού και του προέδρου του ΕΛΓΑ με τους φορείς των δύο Νομών ( Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι, αγροτικοί φορείς, Διευθύνσεις Γεωργίας ). Ο Υπουργός δεσμεύτηκε για καθορισμό της ημερομηνίας συνάντησης μετά την σύσκεψη της Παρασκευής.
Ακόμη συζητήθηκε και συμφωνήθηκε η άμεση έναρξη της συζήτησης με τους αγρότες των δενδρωδών καλλιεργειών για τροποποιήσεις του κανονισμού του ΕΛΓΑ. Καλούνται οι αγρότες να καταθέσουν άμεσα τις προτάσεις τους.
