Κανείς δεν μπορεί να υποκριθεί ένα αληθινό χαμόγελο.
Παρατηρείστε γύρω σας τα πρόσωπα που σας χαμογελούν, και ομολογείστε, πρώτα στον εαυτό σας, ποιοι νομίζετε ότι το εννοούν αληθινά. Στην συνέχεια, φροντίστε να προσέχετε, όταν βλέπετε χαμόγελα, τις μικρές -ας είναι και εντελώς αμυδρές- συσπάσεις γύρω από τα μάτια. Είναι αυτές που υπάρχουν, έχει αποδειχθεί, όταν μαζί με το στόμα χαμογελάει και η καρδιά.
Στο επιστημονικό αυτό συμπέρασμα έχει καταλήξει η επιστήμη από τον 19ο αιώνα ακόμη, όταν ο Guillaume-Benjamin-Amand Duchenne de Boulogne, το 1860, με πρότυπες τότε ερευνητικές τεχνικές, κατάφερε να αποδείξει ότι το στόμα συσπάται ταυτόχρονα με τους μύες γύρω από τα μάτια όταν το χαμόγελο είναι πραγματικό. Όταν εμπλέκει δηλαδή και τις διαδρομές του εγκεφάλου την ώρα που εκφράζεται, με αποτέλεσμα να απολήγει ο σχηματισμός του χαμόγελου στους μύες που περιβάλουν τα μάτια.
Η σύγχρονη Νευροψυχιατρική επιβεβαίωσε πλήρως τον Duchenne, καταδεικνύοντας και με απεικονιστικές μεθόδους, το, "you can't fake a real smile", και απέδειξε μάλιστα και επιδημιολογικά ότι όσοι χαμογελούν από καρδιάς, και ευφραίνονται, μπορούν να κερδίσουν έως και επτά,ή και περισσότερα χρόνια ζωής. Παρόλα αυτά, οι νεότεροι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα φτιαχτά χαμόγελα κάθε άλλο παρά σπανίζουν στη σύγχρονη ζωή, και ότι συχνά πλέον περνούν απαρατήρητα, εκτός αν κάποιος όντως ενδιαφέρεται για τα συναισθήματα εκείνου που του χαμογελά. Σε αντίστοιχη περίπτωση, αν είστε εσείς ο φέρων το – τυπικό- χαμόγελο, θυμηθείτε ότι ο αποδέκτης αντιλαμβάνεται την προσποίηση, κι ας μην την συνειδητοποιεί.
Στις μέρες μας, οι ειδικοί σπεύδουν να υπενθυμίσουν ότι μπορούν κάποια ζευγάρια μάτια να χαμογελούν αληθινά χωρίς ίχνος ελάχιστης ρυτίδας ή σύσπαση. Είναι αυτά, που «αρυτίδιαστα», και ανέκφραστα επί τούτου, τα έκανε το botox! Τι συμβαίνει όμως με εκείνους που δεν το εννοούν όταν χαμογελούν; Αλλά και τι συμβαίνει μ' εκείνους που δεν χαμογελούν; Ακόμη και οι ασθενείς, λέει η έρευνα, που λόγω μυικής ή εγκεφαλικής βλάβης δεν μπορούν τεχνικά να χαμογελάσουν στο μισό ή ολόκληρο το πρόσωπό τους, άθελά τους γελούν αληθινά με ένα ανέκδοτο, τόσο αληθινά, που αποδεικνύεται ότι οι νευρικές οδοί του ασυνείδητου για την συμμετοχή στο χαμόγελο μένουν ανέπαφες, ανεξάρτητα από την κινητικότητα του προσώπου.
Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι εκείνοι που στερούνται το χαμόγελο λόγω πάθησης ή ατυχήματος βαρύνονται με υψηλά ποσοστά κατάθλιψης και μάλιστα σοβαρής και πολύ σοβαρής μορφής. Αυτό συμβαίνει, λένε οι ειδικοί, γιατί τεχνικά, σαν τα πλήκτρα του πιάνου, η χαμογελαστή έκφραση «βουτά» στις περιοχές της χαράς του εγκεφάλου, και αυτό διαμορφώνει διαρκώς πιο αισιόδοξους χαρακτήρες.
Όταν το "tip" της προσωπικής μας ευφορίας, το αγνοούμε ως θέση και στάση ζωής, εμείς, επιμένουν οι ειδικοί, υποθηκεύουμε την διάθεσή μας... στην συνοικία της μιζέριας.
Κοινωνικά, λένε οι κοινωνικοί ψυχολόγοι, το χαμόγελο δείχνει απαραίτητο ως κωδικός επιβίωσης. Διαλέγετε τη ζούγκλα. Αν προτιμάτε μόνον φίλους, «Να το ανταλλάσσετε, ενώ κοιτάτε τα μάτια!»
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr