Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ.

Ο πανικός της απόγνωσης!


 Ο Μάνος Αντώναρος γράφει στο blog του για τον καθημερινό εξευτελισμό που ζουν καθημερινά πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες μπροστα στους κάδους σκουπιδιών.



Χθες το μεσημέρι περιμένω να φέρει το σχολικό την κόρη μου.

Στην γωνία από την άλλη μεριά του δρόμου υπάρχει ένας κάδος απορριμάτων του Δήμου.

Στο βάθος του πεζοδρόμιου βλέπω μια μαμά να πλησιάζει κρατώντας τη δική της κόρη από το χέρι. Στις πλάτες της η μικρή κουβαλάει τη δική της σχολική τσάντα.

Και οι δυο τους είναι καλοβαλμένες.

Εχουν σχεδόν φτάσει στη γωνία, όταν σταματά το σχολικό που φέρνει την κόρη μου.

Πλησιαζω την πόρτα που ανοίγει.

Την παίρνω στην αγκαλιά μου για να τη βοηθήσω να κατέβει.

Στην πλάτη κουβαλάει τη δικιά της τσάντα.

Την αφηνω από την αγκαλιά μου στο πεζοδρόμιο.

Σηκώνω το βλέμμα και παγώνω.

Η μαμά που έβλεπα πριν, έχει σταματήσει μπροστά στον κάδο απορριμάτων του Δήμου και ψάχνει διακριτικά. Η κορούλα της δίπλα κρατωντας πάντα το ένα (ελέυθερο) χέρι της μαμάς της περιμένει υπομονετικά.

Μελαγχολικό βλέμμα.

Είναι στην ηλικία της δικιάς μου κόρης.

Η μαμά βγάζει κάτι από τον κάδο και το βάζει με μια γρηγορη κίνηση στην δικιά της τσάντα …ξαναψάχνει…. Βρίσκει και κάτι άλλο …το βάζει κι αυτό στην τσάντα που κρέμεται από τον ώμο της.

Διασταυρωνονται τα βλέμματα μας.

Κατεβάζω το βλέμμα πρώτος, πριν προλάβει εκείνη.

Πιθανώς και τα βλέμματα των θυγατέρων μας να διασταυρώθηκαν.

Μπαίνω με την Αθηνά στην είσοδο της πολυκατοικίας μας.

-Μπαμπά, αγκαλίτσα…μου λέει η μικρή.

-Βέβαια αγάπη μου… την κρατάω σφικτά… περιμένοντας το ασανσέρ.

Φτανουμε στην εξώπορτα του διαμερίσματος.

Μας ανοιγει η γυναίκα μου. Ο μικρός μπουσουλάει με ταχύτητα προς το μέρος μας.

-Πώς πέρασες στο σχολείο μωρό μου;

-Καλά μαμά.

-Πεινάς;

-Ναι, μαμά.

-Αντε πάμε να φάμε…

-Φάτε…. Δεν πεινάω… λέω… έχω να γράψω για το gazzetta.

Kάθομαι μπροστά στον υπολογιστή.

Εχω από πριν αποφασίσει τι θα γράψω… πριν κατέβω να πάρω την μικρή… αυτά που΄χω δει την προηγουμένη στην Τηλεόραση… για την πρόταση μομφής και τις ομιλίες των Αρχηγών.

Ξεκινώ με μια πρόταση… delete.

Με άλλη πρόταση… delete.

Delete… delete… delete….


Αϊ στο διάολο!

Ακούτε; ΑΪ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!


(Το κείμενο -αν και δεν το συνηθίζω- το ανέβασα και στο προφίλ μου στο FB και το ανεβάζω κι εδω γιατι αυτη τη στιγμή -συζητούν στο MEGA πολιτικοί και δημοσιογράφοι- λες και δεν έχουν κάδους απορριμάτων στη γειτονιά τους)


Μάνος Αντώναρος για το gazzetta.gr

ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ; ΨΥΧΗ ΕΧΕΙΣ;

Έχεις παιδιά; Ψυχή έχεις;
Ήταν δεν ήταν 17 η κοπέλα. Το μπόι της μετά βίας ξεπερνούσε το 1.55. Στα κιλά, δεν έφτανε τα 50.

Στεκόταν, στην αρχή αμίλητη και παρακολουθούσε. Ένας μεσήλικας, αδύναμος άντρας που κρατούσε το πανό από τη μία του άκρη, έτοιμος να κλάψει από το θυμό του, ζητούσε μια απάντηση από τους «ημίθεους» της διμοιρίας των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης στο γιατί δεν του επιτρέπουν να ολοκληρώσει τη διαμαρτυρία του πηγαίνοντας προς το ναό της δημοκρατίας, τη Βουλή.

- Θέλω να διαμαρτυρηθώ γιατί είμαι άνεργος και δεν έχω να πάρω γάλα στο παιδί μου, έλεγε ο κοινός θνητός.

- Το δικαίωμά μου στη διαμαρτυρία, προστατεύεται από το Σύνταγμα, συνέχιζε να λέει, μάλλον μάταια, ο αδύνατος άνδρας, αυτή τη φορά απευθυνόμενος συγκεκριμένα στον ακριανό «ημίθεο» του «τοίχους».

Η μικροκαμωμένη κοπέλα πλησίασε σε απόσταση αναπνοής τον ανέκφραστο ακριανό «προστάτη της τάξης» και ακουμπώντας τον στον ώμο τον ρώτησε:

- Έχεις παιδιά;

Εκείνος δεν απάντησε, δεν κουνήθηκε, ίσως και να μην ανέπνεε. Μόνο τα μάτια του κατάφερε να κουνήσει δίνοντας αρνητική απάντηση.

Ένδειξη ότι ήταν ζωντανός ή μήπως το αντίθετο; Και οι κούκλες μπορούν να κουνούν τα μάτια τους αλλά αυτό δεν το λες ζωή. Και κάτι ρομποτάκια που δουλεύουν με μπαταρίες, επίσης. Αλλά ούτε αυτό το λες ζωή!

Η κοπέλα, συνέχισε αυτή την παράξενη ανάκριση.

- Ψυχή έχεις; Τον ρώτησε.

Καμία κίνηση, καμία απάντηση από την άλλη πλευρά. Ούτε καν κούνημα των ματιών. Άγνωστη λέξη ή μήπως δεν γνώριζε την απάντηση; Και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται και δεύτερη διευκρινιστική ερώτηση.

- Γιατί δεν τους αφήνεις να περάσουν; Στο ίδιο καζάνι δεν βράζεις κι εσύ; Πώς μπορείς και το κάνεις αυτό; Τόσα πολλά λεφτά παίρνεις;

Καταιγισμός ερωτήσεων. Ο «ημίθεος» μπλόκαρε. Αν το μπλοκάρισμα προκλήθηκε από έντονη σκέψη τότε είχαμε μια θετική εξέλιξη που συγχρόνως υποδηλώνει ύπαρξη ζωής. Εκτός αν το μπλοκάρισμα οφειλόταν στην παντελή έλλειψη σκέψης. Τότε ξαναγυρνάμε στη θεωρία του ρομπότ ή της κούκλας.

- Γονείς δεν έχεις; Ξαναρώτησε η μικρή. Κι αυτοί εδώ, σαν τους γονείς σου είναι.

Η συζήτηση διακόπηκε απότομα καθώς, ήρθε η ώρα του ψεκασμού. Πόσο γρήγορα περνάει κι αυτή η ώρα. Πήγε 1.30 μ.μ. Είχαν ξεχάσει οι δύο, τρόπος του λέγειν, συνομιλητές πως τέτοια ώρα αρχίζει ο πρώτος ψεκασμός.

Την επόμενη μέρα άρχισε η διαμάχη για το πόσοι άνθρωποι συμμετείχαν στην διαδήλωση που έγινε στα πλαίσια της τελευταίας απεργίας.

«Λίγος ο κόσμος», είπαν κάποιοι που μάλλον ξέχασαν να μετράνε. «Άρα δεν διαφωνούν με τα νέα μέτρα», είναι το ευφυές συμπέρασμα που βγάζουν.

Πώς προκύπτει αυτό το συμπέρασμα δεν μπορώ να καταλάβω. Πιστεύουν αλήθεια πως όσοι, για διάφορους λόγους, δεν συμμετείχαν στην πορεία επικροτούν τα νέα μέτρα; Τότε ή δεν ξέρουν τι γίνεται στην κοινωνία ή μας περνάνε, το πιο πιθανό, για τελείως ηλίθιους.

Ζούμε στη δίνη ενός ιδιόμορφου, πολύ σκληρού πολέμου που μας τον κήρυξε η άλλη πλευρά κι εμείς δεν πήραμε πρέφα.

Ενός πολέμου που διεξάγεται με τα πιο σύγχρονα τηλεοπτικά όπλα. Χτυπάνε αθόρυβα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου μας, εκείνη που όπως τελευταία ανακάλυψαν οι επιστήμονες, ελέγχει το συναίσθημα του φόβου.

Στους συμβατικούς πολέμους, ο εχθρός είναι ορατός. Στο δικό μας πόλεμο, τον εχθρό τον κρύβουν και μας παρουσιάζουν άλλους στη θέση του εχθρού.

Στο όνομα του ελληνισμού, κάποιοι, οργανώνουν και σκλαβοπάζαρα εύρεσης εργασίας, μόνο για Έλληνες. Κλείνουν συμφωνίες και με αφεντικά, για να προσλαμβάνουν, δήθεν, μόνο Έλληνες.

Με τι μισθό; Τον λεγόμενο και εθνικό;

Αν κλείνουν συμφωνίες με μισθό ίδιο με αυτόν που ίσχυε πριν από τρία χρόνια, τότε τους βγάζω το καπέλο.

Αν όμως οι συμφωνίες γίνονται με μισθό όμοιο με του αλλοδαπού τότε αυτό λέγετε συμμετοχή στο «έγκλημα».

Ας κάνουν μια βόλτα σε κανένα ξενοδοχείο, ακούγεται ότι έχουν και οι ίδιοι, να ρωτήσουν τους υπαλλήλους πόσα παίρνουν για 10 και 12 ώρες δουλειάς.

Κι αν τους ρωτήσουν το όνομά τους θα ακούσουν ονόματα ελληνικά. Ούτε Αλή, από το Αφγανιστάν ούτε Ρεφίκ από την Αφρική.

Βγήκε και μια «υπεράνθρωπη» κυρία βουλευτίνα που δηλώνει «εισοδηματίας» και χαρακτήρισε ως «υπανθρώπους που κουβαλούν αρρώστιες», τους μετανάστες στη χώρα μας.

Έχω την εντύπωση πως το κριτήριο για να χαρακτηρίσεις κάποιον ως «υπάνθρωπο» είναι το αν θεωρεί ή όχι τον εαυτό του, ανώτερο από τους άλλους ανθρώπους. Ή το αν θεωρεί ή όχι δίκαιο και τίμιο το να τα βάζει , αυτός και άλλοι είκοσι, με έναν ή δύο ταλαίπωρους αλλοδαπούς. Ο Αϊνστάιν, για παράδειγμα δεν θεωρείται υπάνθρωπος γιατί ποτέ του δεν θεώρησε τον εαυτό του ανώτερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Θα μου πείτε τώρα, σιγά, ποιος ήταν αυτός ο Αϊνστάιν και τι έκανε για να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους; Προφανώς δεν έκανε τόσα όσα η «υπεράνθρωπη κυρία».

Μια άλλη πτυχή του πολέμου που βιώνουμε είναι η παραδοχή πως όλοι είμαστε ένοχοι μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο. Για παράδειγμα:

Οι γιατροί πρέπει να φορολογηθούν γιατί οι περισσότεροι παίρνουν φακελάκι καθώς όλος ο κόσμος το ξέρει.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες πρέπει να φορολογηθούν γιατί οι περισσότεροι κλέβουν την εφορία καθώς όλος ο κόσμος το ξέρει.

Ε, τότε γιατί γ@μ% το κέρατό μου δεν φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο και οι πολιτικοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις επειδή κλέβουν τα κρατικά ταμεία; Αφού όλος ο κόσμος το ξέρει.

Θέατρο του παραλόγου, όπως κάθε πόλεμος. Όσο νωρίτερα ξεσκεπάσουμε τους πραγματικούς εχθρούς και όσο πιο γρήγορα λήξει υπέρ μας τόσο το καλύτερο για τα παιδιά μας.

Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ;

Τι κι αν είσαι ΣΚΛΑΒΟΣ;;;

Σαφώς και η ευθύνη της παθητικότητας πρέπει να στρέψει τον καθρέφτη πρώτα σ’ εμάς. Γιατί γνωρίζουμε πως η εξουσία επιστρατεύει κάθε μέσο για να το πετύχει. Σημασία έχει ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε.



Δεν ξέρω σε τι βαθμό έχουμε αντιληφθεί την προσωπική ευθύνη ο καθένας από εμάς. Το κακό συμβαίνει επειδή οι καλοί αδρανούν, θα μπορούσε να είναι μια ρήση που ταιριάζει απολύτως στο τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην κοινωνία.

Οι άνθρωποι εντελώς αποσυρμένοι από οποιαδήποτε μαζική, συλλογική διεκδίκηση απλά βλέπουν τα μέτρα να περνούν. Δεν φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο εντελώς αμαχητί, όμως πρέπει να μας προβληματίσει πως ο συμβιβασμός, η αποφυγή οποιασδήποτε μάχης απέναντι στην κυβέρνηση υπό όρους λαϊκής πίεσης, έγινε και γαλουχεί συνειδήσεις. Απονευρώνει την αξία της αντίστασης και των πρωτοβουλιών.

Διαχρονικά, στα χρόνια της…ευδαιμονίας, το δόγμα που επικρατούσε ήταν το “κοίτα την δουλειά σου”. Μπορεί να είναι δύσκολο ν’ αλλάξεις τον κόσμο και σίγουρα κανείς δεν θα σε κατηγορήσει γι’ αυτό ή για την μη ένταξή σου σε οποιοδήποτε κίνημα, κανείς δεν θα σου καταλογίσει ευθύνες, όμως τουναντίον,έχεις απόλυτη ευθύνη της μη προσωπικής επανάστασης.

Αν δέχτηκες άκριτα όλα όσα σου προέταξαν ως προτεραιότητες στην ζωή, αν υιοθέτησες τις αξίες του συστήματος, αν δεν έκανες τίποτα όταν μπορούσες στον μικρόκοσμό σου (οικογένεια, εργασία, γειτονιά κοκ), αν φοβήθηκες να διαφοροποιηθείς και αναζήτησες την θαλπωρή της ομοιομορφίας για να “σε αφήσουν ήσυχο”, τότε ΝΑΙ έχεις ευθύνη.

Γιατί ήσουν μόνο μια νομοτελειακή διαδοχή στην αλυσίδα των ατόμων που αναπαράγουν τα αδιέξοδα. Και καλά αν δεν τα καταφέρεις, κανείς μας δεν μπορεί να τα καταφέρει όλα, προσπάθησες; Όχι, απλά ήθελες να απορροφηθείς και να ζήσεις μια προδιαγεγραμμένη ζωή.

Η εθελούσια σκλαβιά είναι χειρότερη, γιατί δίνεις την δυνατότητα σε οποιονδήποτε επίδοξο εκμεταλλευτή να σου προσθέσει ετικέτα και να χρησιμοποιήσει ως δικές του τις δεξιότητές σου, τα προσόντα σου, το ίδιο σου το σώμα.

Αυτά ας τα έχουμε κατά νου, όταν αναρωτιόμαστε γιατί δεν βγαίνει ο κόσμος στους δρόμους, γιατί δεν ανταπαντά στον ανοιχτό πόλεμο των ελίτ, γιατί θεωρεί γραφικές τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ή ανούσια τα καλέσματα συλλόγων, φορέων κτλ. Τι να σου κάνουν όλα τα επαναστατικά καλέσματα του κόσμου, όταν ο καθένας μας δεν έχει κάνει την δική του “ανταρσία” απέναντι στα δεσμά του; Βέβαια αυτό απαιτεί συνειδητοποίηση η οποία δεν έρχεται σίγουρα μόνη της.

Το μεγαλύτερο έγκλημα αυτής της κοινωνίας είναι πως έχασε το πάθος της για την επανάσταση, αυτόν τον κρυφό πόθο για αλλαγή. Όχι διαχείριση της ζωής με όρους μη ανθρώπινους, αλλά την ίδια την ζωή. Μια εικονική κανονικότητα χτισμένη με συμβιβασμούς, με περιορισμένους ορίζοντες, που μιλάει μόνο στον “ρεαλισμό” και ποτέ στο όραμα, είναι μια πλασματική ζωή, μια σκλαβιά που στιγματίζει τον παθιασμένο ως “ονειροπόλο” και “βλάκα” και τον σκλάβο τον αναβαθμίζει σε “προσγειωμένο” και “νοικοκυραίο”.


Τι κι αν είσαι σκλάβος; Δεν έχεις τίποτα να χάσεις, πέρα από την ευκαιρία σου να ζήσεις.







ΠΗΓΗ:
Strange Journal

http://www.ramnousia.com

ΤΙ ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.

Τι δεν έμαθα στο σχολείο!

Μία άλλη άποψη για τα χρόνια που περάσαμε στα θρανία!


Έχω πατήσει ντιλίτ κι έχω αδειάσει και τον κάδο ανακύκλωσης.

Διότι κι αν έχω ακόμα να θυμηθώ μερικές συμπαθητικές στιγμές και δυοτρείς ευσυνείδητους δασκάλους, όταν κάμω τη σούμα είναι τόσες οι ασχήμιες, τ'ατοπήματα και οι παραλείψεις, που μπορώ να σου χτίσω κέις που θα ρίξει το ελληνικό σχολείο σε ισόβια κάθειρξη, να κάμει παρέα στο Βλαστό, τον Παπαγεωργόπουλο και τον Κακλαμανάκη που'χει ντούγκλας στο μουστάκι.

Θα σου το πω όπως το αισθάνομαι: εφιάλτης ήταν το σχολείο και καταναγκασμός - κι αν ακόμα ήμουν ανέμελος πιτσιρικάς τότες και δεν είχα να πονοκεφαλιάζω με τον βιοπορισμό μου και τα προβλήματα του κόσμου των ενηλίκων, μήτε να διανοηθείς να μου προτείνεις να γυρίσω με τη χρονομηχανή και να ξανα-υποστώ αυτή την άθλια περίοδο. Ζαμέ!
Τι δεν μας έμαθαν στο σχολείο!
Τι να σου πρωτοθυμηθώ; Την παπαγαλία για να περάσω στις πανελλήνιες; Τα φροντιστήρια που με είχανε φάει οι δρόμοι να πηγαίνω με το λεωφορείο πέρα-δώθε δώδεκα στάσεις μέχρι τη Στουρνάρα και την πλατεία Κάνιγκος (ναι, ξεύρω: πλατεία Κάνιγκ είναι, αλλά ούτε αυτό μου το έμαθε το σχολείο);

Τα ξενύχτια του διαβάσματος για τις άπειρες εξετάσεις και τα διαγωνίσματα (μην ξανακούσω να μου πεις τη φράση "βγάλτε-μια-κόλλα-χαρτί", γιατί θα σε αρχίσω στις ραμφιές!) -που αν έχεις το Θεό σου, τελείωνα κατά τις 11 με 12 το βράδυ και έβαζα το ξυπνητήρι στις 5 και μισή τα ξημερώματα, για να συνεχίσω!

Τις ώρες που έχω θυσιάσει από τη ζωή μου για να αποστηθίσω στα θρησκευτικά, σελίδες επί σελίδων αερολογίας για τη βασιλεία των ουρανών; Τα εντελώς θεωρητικά μαθηματικά με τις παραγώγους και τα ολοκληρώματα, που ακόμα περιμένω να δω πού ακριβώς θα χρησιμοποιήσω στη ζωή μου; Τη φιλόλογο που βαριόταν σαν έμπαινε η άνοιξη, μας έβαζε να διαβάζουμε μόνοι μας και καθόταν στο έδρανο με τα γυαλιά ηλίου;

Τον παπά που έσκιζε τα τετράδιά μας γιατί δεν του άρεσε ο γραφικός χαρακτήρας του Γιαννάκη και της Τασούλας; Τον φυσικό που έβγαζε το μπλοκάκι με τα ονόματα και κούναγε απειλητικά το στυλό του για το ποιον θα σηκώσει για να ξευτιλίσει στον πίνακα;

Τη γυμνάστρια πενηνταπέντε ετών με την κοιλούμπα που περιοριζόταν σε δύο κινήσεις: (α) σας δίνω τις μπάλες στην αρχή της ώρας, (β) σφυρίζω σαν τον Ποπάι για να μου τις φέρετε πίσω στο τέλος της ώρας. Δεν συνεχίζω, γιατί είμαι βέβαιος ότι έχεις κι εσύ να αραδιάσεις κάμποσες μαύρες μέρες που πέρασες στα θρανία.

Θα μου πεις, όλα μαύρα; Όχι. Υπήρχε προφανώς και η αλέγκρα η διάθεση, τ'αστείο και η σαχλαμάρα, το "χόρευε τουίστ, χόρευε τρελά, χόρευε τουίστ κι όλα θα παν καλά"! Υπήρχαν οι -δυστυχώς μετρημένοι στο ένα χέρι- καλοί δάσκαλοι (και οι εξαιρετικά καλοί δάσκαλοι), υπήρχαν οι εκδρομές, υπήρχαν οι παρέες.

Αλλά το σχολείο καθ'αυτό -και επέτρεψέ μου εδώ να γενικεύσω κι ας αδικήσω τους άξιους ανθρώπους που κάμουν με μεράκι τη δουλειά τους- είναι στην Ελλάδα μία παταγώδης αποτυχία: μία μεγάλη μπαλαφάρα!

Ναι, θα σου εξηγηθώ. Διότι είκοσι σχεδόν χρόνια μετά, δικαιούμαι νομίζω να κάμω κάποιες διαπιστώσεις. Για τα όσα δεν μου έμαθε το σχολείο. Ενώ θα όφειλε.

Πρώτον, ξένες γλώσσες. Σ'αγαπώ ελληνικά, ίο τε αμο ιταλικά, ζε βουζ εμ φραντσέζικα, άι λαβ γιου εγγλέζικα. Κι αν σήμερα ομιλώ και καταλαβαίνω πεντέξι γλώσσες, ούτε μυρουδιά δεν πήρα ποτέ στο σχολείο. Έμπαινε η γαλλικού στην τάξη και ρώταγε με ύφος και αξάν από τα Δρυμίγκλαβα, "κι βε αλέ ο ταμπλό;" και όλοι κοιταζόντουσαν ωσάν να είδαν το άλιεν!

Όπως καταλαβαίνεις, το μάθημα γινόταν με τους δυοτρείς που ξεύραμε το παρλεβού φρανσέ από το φροντιστήριο και οι υπόλοιποι διαβάζανε άλλα επιμορφωτικά αναγνώσματα (το Κλικ, το 01, τη Σούπερ Κατερίνα).

Δεύτερον, αγωγή. Και δεν εννοώ φυσική αγωγή, προτάσεις, ανατάσεις, επικύψεις, πέστε κάτω για πουσάπς. Αλλά σου ομιλώ για καλή αγωγή. Τρόπους, πώς το λένε; Θα μου πεις, αυτό είναι μέλημα της οικογένειας, στο σχολείο πάμε για να μάθουμε βου και α, βα. Αλλά θα διαφωνήσω μαζί σου κάθετα: το σχολείο είναι -ή θα έπρεπε να είναι- εξίσου υπεύθυνο για τη διαπαιδαγώγηση της πιτσιρικαρίας.

Ζαμπούνης; Ναι, Ζαμπούνης! Να μάθει κανείς πότε πρέπει να μιλάει, πώς πρέπει να απευθύνεται στους άλλους, γιατί σεβόμαστε τους κανόνες και γιατί δεν γράφουμε στον τοίχο, δεν καίμε το βιβλίο, δεν βρίζουμε, δεν ασχημονούμε, δεν κάμουμε κατάληψη, δεν τραβάμε την κοτσίδα της μικρής Αννούλας.

Τρίτον, μέθοδος. Μόλις στο τέλος του Πανεπιστημίου, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τη σημασία της. Είναι η γνωστή κλισέ ρήση που λέει πως δώσε μου ψάρια και θα χορτάσω σήμερα το βράδυ, μάθε με να ψαρεύω και θα είμαι χορτασμένος μια ζωή. Ε λοιπόν, η μασημένη, στεγνή και αγέλαστη πληροφορία, δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε γνώση που να χτυπιούνται κάτω δεκαεφτά μαθηματικοί και δώδεκα φιλόλογοι. Πρέπει να μου δείξεις πώς αναζητώ τις πληροφορίες, πώς τις οργανώνω και πώς τις χρησιμοποιώ πρακτικά για να βελτιώσω τη ζωή μου και τον εαυτό μου. Έλεος δηλαδής με την αποστήθιση και την εμμονή με το βιβλίο ("σήμερα έχετε από τη σελίδα 45 ως τη σελίδα 47" -κι εσένα γιατί σε έχουμε κυρά-μου, για σελιδοδείκτη;).

Μία άλλη άποψη για τα χρόνια που περάσαμε στα θρανία!

Τέταρτον, λετς χαβ φαν. Η γνώση είναι μία από τις δυοτρεις μεγαλύτερες απολαύσεις στη ζωή. Και ξεύρεις κάτι; Είναι διασκέδαση, δημιουργικότητα, φαντασία, ενθουσιασμός, περιέργεια. Είναι παιχνίδι, γαμώτο! Αλλά το ελληνικό σχολείο δεν έχει μέσα του τίποτε από όλα αυτά. Δεν έχει καθόλου χαρά. Δεν έχει καθόλου γέλιο. Δεν έχει φαντασία, μήτε δημιουργικότητα.

Και κάπως έτσι διαμορφώνει τους ζοχαδιασμένους, ημιμαθείς πολίτες του αύριο -που μονάχα η προσωπική τους έφεση ή η έγνοια των γονιών τους και κάποιων δασκάλων που με προσωπική προσπάθεια έχουν τυχόν φυτέψει ένα σπόρο περιέργειας μέσα στα μυαλουδάκια τους, μπορεί και να τους οδηγήσει αύριο-μεθαύριο στο να επιστρέψουν στη γνώση. Και να την ανακαλύψουν επιτέλους.

Οι υπόλοιποι, καταδικασμένοι. Στο να μην πάρουν ποτέ πρέφα. Τη χαρά του να μαθαίνεις, να επισκέπτεσαι ένα μουσείο, να παρακολουθείς μία παράσταση, να διαβάζεις ποίηση, να ψάχνεις πηγές σε μία βιβλιοθήκη, να κάμεις μία έρευνα και να σου αποδίδει ένα αποτέλεσμα.

Εψές το βράδυ, περπατώντας στην Πάτρα, διάβασα ετούτο το σύνθημα. "Το σχολείο παραμένει φυλακή, ακόμα και με γκράφιτι". Και παρότι θα'θελα πολύ να κάτσω με αυτόν τον πιτσιρικά και να του εξηγήσω ότι χελόου, δεν γράφουμε στον τοίχο λέμε, συνειδητοποίησα ότι δεν έχω σχεδόν κανένα επιχείρημα για να τον πείσω ότι η ουσία της δήλωσής του είναι λάθος.

Κατηγορώ το σχολείο. Για όλα όσα δεν μου έμαθε. Για τις πόρτες που δεν μου άνοιξε. Για το χάσιμο της ευκαιρίας. Το κατηγορώ. Για την αποτυχία του στο να δείξει σε ένα μικρό παιδί, πόσο υπέροχο είναι το ταξίδι της ζωής.


ΠΗΓΗ:
thessaloniki arts and culture gr


ΕΡΧΕΤΑΙ Ο "ΚΟΜΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ".

Magnify Image
Αναμένεται το Δεκέμβριο και αν περάσει το "τεστ του ήλιου" θα είναι "το πιο λαμπρό αστέρι".

Ένας δυνητικά εκθαμβωτικός κομήτης πλησιάζει τον πυρήνα του ηλιακού μας συστήματος και οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι μέχρι το Δεκέμβριο θα γίνει ορατός με γυμνό μάτι. Μάλιστα οι ειδικοί λένε ότι θα είναι ο πιο λαμπερός κομήτης που έχει δει ποτέ ανθρώπινο μάτι.
   Πρόκειται για τον κομήτη ISON που ανακαλύφθηκε πέρυσι το Σεπτέμβριο και προς το παρόν έχει καταταχθεί στην κατηγορία «αστεριού 8», δεν μπορεί δηλαδή να τον δεί κάποιος με γυμνό μάτι, μπορεί όμως να τον εντοπίσει εύκολα με κιάλια ή με ένα μικρό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο.
Magnify Image
     Αυτή τη στιγμή, ο παγωμένος κομήτης που κινείται με 377 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο,  διασχίζει τον αστερισμό της Παρθένου και αναμένεται να φτάσει στο κοντινότερο στον ήλιο σημείο στις 28 Νοεμβρίου.
 Τότε η θερμοκρασία του θα ανέβει στους 2.760 βαθμούς Κελσίου. Αυτό θα είναι και το μεγάλο τεστ επιβίωσης του, αφού αν καταφέρει να περάσει από εκείνο το σημείο θα γίνει ορατός αργότερα και από τον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν θα τα καταφέρει, αφού αυτή είναι η πρώτη του επίσκεψη στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος.
Magnify Image
      Οι επιστήμονες παρακολουθούν, όπως αναφέρει το NBC με μια ποικιλία μέσων τον κομήτη, τόσο από τη Γη, όσο και από το διάστημα, σε μια προσπάθεια να μάθουν τη σύνθεση του.
   Ο ISON ανακαλύφθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 από δύο Ρώσους ερασιτέχνες αστρονόμους. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

ΛΕΥΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ ΡΕΖΙΛΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΟ DNA ΤΟΥ.

Λευκός ρατσιστής έμαθε άσχημα νέα ζωντανά σε εκπομπή
Έμαθε, μέσω εξέτασης DNA, ότι είναι κατά 14% Αφρικανός. 

Ο 62χρονος Κρεγκ Κoμπ έχει βάλει στόχο να μετατρέψει μια μικρή πόλη της Βόρειας Ντακότα σε μια πόλη μόνο για λευκούς. Να τη μετατρέψει δηλαδή σε ένα θύλακα νεοναζιστών και ρατσιστών κατοίκων.

 Μόνο που λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, ο οποίος στην περίπτωσή του λέγεται The Trisha Goddard Show.
   Ο Κoμπ δέχθηκε οικειοθελώς (ίσως για να στηρίζει με επιστημονικά στοιχεία τις θεωρίες του περί ανωτερότητας της λευκής φυλής) να υποβληθεί σε εξέταση DNA, τα αποτελέσματα της οποίας έλαβε ζωντανά κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης εκπομπής.
 Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι είναι κατά 14% υποσαχάριος Αφρικανός, εξέλιξη που όπως μπορείτε να δείτε και στο παρακάτω βίντεο δεν του άρεσε και πολύ.  






ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

ΚΑΤΑΣΧΕΘΗΚΕ ΜΥΖΗΘΡΑ "UFO".

Κατασχέθηκε μυζήθρα "UFO”
Μυζήθρα, συνολικού βάρους 240 κιλών, άγνωστης προέλευσης, κατασχέθηκε και καταστράφηκε από τους ελεγκτές τροφίμων της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά.
   Η μυζήθρα ήταν συσκευασμένη σε έξι πλαστικά δοχεία των 40 κιλών το καθένα, σε ψυκτικούς θαλάμους σε εγκαταστάσεις στου Ρέντη.
   Από τη συσκευασία απουσίαζε οποιαδήποτε σήμανση. 
  Το τρόφιμο χαρακτηρίστηκε μη ασφαλές και επικίνδυνο για κατανάλωση και καταστράφηκε.
   Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης παραιτήθηκε του δικαιώματος ένστασης. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟ ΜΑΝΤΑΜΑΔΟ!!!


ΓΙΑ ΘΑΥΜΑ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΞΑΝ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!!!
Συζητήσεις, εικασίες και εκτιμήσεις έχει τροφοδοτήσει από την Τετάρτη στον Μανταμάδο μία φωτογραφία της ανάγλυφης εικόνας του Αρχάγγελου για την οποία ο προσκυνητής που την προσκόμισε στο ναό, ενημερώνοντας τους ιερείς, υποστηρίζει ότι αποτυπώνεται "με ανθρώπινη μορφή" ο Άγιος στη χάρη του οποίου σπεύδουν εκατοντάδες προσκυνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό καθόλη τη διάρκεια του έτους.
Φωτογραφία 1 : η επίμαχη φωτογραφία / φωτογραφία 2: η επίμαχη φωτογραφία σε ζουμ / φωτογραφία 3: κανονική φωτογραφία

Σχόλιο Δημήτρη Σωτηρόπουλου: Γνωρίζοντας αρκετά πράγματα για τη φωτογραφία και την δυνατότητα δημιουργίας ψεύτικων εικόνων, μπορώ να πω με βεβαιότητα 100% πως ΔΕΝ πρόκειται σίγουρα για αντανακλάσεις του φωτός που έβγαλαν αυτό το αποτέλεσμα στην επίμαχη φωτογραφία.
Κι αυτό διότι, αν συγκρίνει κανείς καλά την φωτό 2 και 3, θα παρατηρήσει ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ σε αυτές (πολυέλαιος, πόρτες, παράθυρα κλπ). Ούτε βέβαια έχει να κάνει με οπτική γωνία (που είναι σχεδόν η ίδια), ενώ το φως δεν είναι ικανό να παραμορφώσει σε τέτοιο βαθμό την εικόνα, η οποία μάλιστα (φωτό 2), έχει εξαιρετικές λεπτομέρειες στο πρόσωπο του Ταξιάρχη!
Προς το παρόν δεν έχει ξεκαθαρίσει αν η φωτογραφία υπέστη κάποια αλλοίωση: Αυτό θα φανεί μόνο αν εκείνοι που την τράβηξαν παραδώσουν τα αρχεία σε κάποιους ειδικούς, έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν επεξεργάστηκαν.
Η φωτογραφία
Ο προσκυνητής που προσκόμισε τη φωτογραφία στους ιερείς την Τετάρτη επισκέπτεται οικογενειακώς το προσκύνημα του Μανταμάδου κάθε χρόνο από την περιοχή των Γιαννιτσών όπου κατοικούν. «Κάθε χρόνο 8 Νοεμβρίου ερχόμαστε στον Ταξιάρχη για τη χάρη του Αγίου, καθώς έχουμε τάξει το παιδί μας που έχει το όνομα του, Ταξιαρχούλα» ανέφερε στα "Νέα της Λέσβου" (εκφράζοντας την επιθυμία να διατηρηθεί η ανωνυμία του, αν και τα στοιχεία του είναι διαθέσιμα προς κάθε υπεύθυνο).
Η οικογένεια είχε βρεθεί και το καλοκαίρι στο προσκύνημα του Μανταμάδου οπότε και έγινε η λήψη της φωτογραφίας που προσκόμισε χθες και στην εφημερίδα μας.
«Όταν ήρθαμε το καλοκαίρι βγάλαμε φωτογραφίες αλλά δεν αντιλήφθηκα άμεσα αυτό το οποίο διαπίστωσα στη συνέχεια όταν επιστρέψαμε στην πατρίδα μας, τα Γιαννιτσά» μας είπε ο προσκυνητής. Και συνέχισε: «Μείναμε έκπληκτοι όταν διαπιστώσαμε πως το πρόσωπο του Αγίου είχε αποτυπωθεί ως κανονικό ανθρώπινο και όχι ως την ανάγλυφη εικόνα που γνωρίζουμε όλοι.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό να αποτυπωθεί με κάθε λεπτομέρεια στο χαρτί της εφημερίδας, βλέπετε όμως στη φωτογραφία ότι η μορφή της εικόνας είναι διαφορετική από αυτή που βλέπουμε όταν επισκεπτόμαστε για προσκύνημα. Αν εξαιρέσουμε το σκούρο χρώμα που παραμένει το ίδιο, τα χαρακτηριστικά του προσώπου στο ανάγλυφο της εικόνας του Ταξιάρχη αποτυπώνονται σαν να πρόκειται για κανονικό ανθρώπινο πρόσωπο. Στη φωτογραφία διακρίνονται μάτια, η μύτη είναι μεγαλύτερη και το στόμα του Αγίου διαφορετικό σε σχέση με αυτό που βλέπουμε στην εικόνα» ανέφερε ο προσκυνητής στα "Νέα της Λέσβου".
Οι ιερείς τους οποίους ενημέρωσε ο πιστός με τη σύζυγό του δεν εξεπλάγησαν, καθώς συχνά δέχονται μαρτυρίες προσκυνητών για θαύματα του Αγίου όπως είπαν στην οικογένεια.
Να πρόκειται άραγε για αντανακλάσεις στο γυαλί που προστατεύει την ανάγλυφη εικόνα του Αγίου ή να έπαιξε ρόλο η οπτική γωνία από την οποία έγινε η λήψη της φωτογραφίας σε συνδυασμό με το φακό της μηχανής & το φως μέσα στο ναό; Δύσκολα μπορεί να δώσει κάποιος εξήγηση και είναι άλλωστε πολλά εκείνα που εδώ και χρόνια παραμένουν ανεξήγητα για το προσκύνημα του Μανταμάδου.
του Στρατή Σαμιώτη / εφημερίδα Τα ΝΕΑ της Λέσβου
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
Προσκυνητής μιλά για θαύμα στον Ταξιάρχη



ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ: ΚΟΜΠΡΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΜΩΡΟ ΕΝΩ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.



Δείτε ένα video που θα σας κόψει την ανάσα!!!!!




ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

ΕΡΕΥΝΑ: ΨΥΧΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ "ΧΕΒΙΜΕΤΑΛΑΔΕΣ".

Πίσω από τις κραυγές κρύβεται... η χαμηλή αυτοπεποίθηση

Ως γνωστόν, κάθε είδος μουσικής επηρεάζει τους ακροατές του τόσο στην εμφάνιση τους, όσο και στη συμπεριφορά τους. Τα μουσικά είδωλα είναι ικανά να «μεταμορφώσουν» τους θαυμαστές τους από τη μία στιγμή στην άλλη, ειδικά όταν αυτοί είναι μικροί σε ηλικία και προσπαθούν μέσω της μουσικών προτύπων τους να κατασταλάξουν στο δικό τους ιδανικό «lifestyle».

Βλέποντας λοιπόν εικοσάχρονους μαυροφορεμένους με «αγύμναστα» ακόμα μούσια να σπρώχνονται μέσα στο πλήθος, φωνάζοντας και απολαμβάνοντας μια χέβι μέταλ συναυλία που πιθανότατα να μην άντεχαν ούτε λεπτό όσοι δεν είναι αφοσιωμένοι σε αυτό το είδος μουσικής, μάλλον καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι η νέα γενιά αποτελείται από αγροίκους που σίγουρα κινούνται ανεξάρτητα από τα κοινωνικά πρότυπα.

Ωστόσο, μια έρευνα του αγγλικού πανεπιστημίου Westminster πάνω στη ψυχολογία των χεβιμεταλάδων, έρχεται να αντικρούσει την πρώτη εικόνα που δημιουργείται για αυτούς. Ο ψυχολόγος ζήτησε από 219 γυναίκες και 195 άντρες που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο γύρω από τη προσωπικότητα τους, αφού πρώτα ακούσουν και βαθμολογήσουν δέκα κομμάτια χέβι μέταλ.

Τα αποτελέσματα ξάφνιασαν τους ερευνητές καθώς όπως φάνηκε, οι φανατικοί οπαδοί της «σκληρής» Μέταλ έχουν συνήθως χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αλλα στοιχεία της έρευνας έδειξαν επίσης πως οι μεταλάδες έχουν αυξημένη την ανάγκη να ξεχωρίσουν και να είναι μοναδικοί ενώ δεν δίνουν καμία σημασία στις θρησκείες.

Αναλύοντας τα δεδομένα της έρευνας οι επιστήμονες συμπεραίνουν πώς: «H χέβι μέταλ είναι ικανή μέσω του γρήγορου και δυνατού ρυθμού της να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση την προώθηση της θετικής αυτοαξιολόγησης.»

Σαν να μην έφτανε αυτό, μια άλλη έρευνα του πανεπιστημίου Heriot-Watt στο Εδιμβούργο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι λάτρεις της χέβι μέταλ παρουσιάζουν παρόμοια χαρακτηριστικά στη προσωπικότητά τους με τους ακροατές της κλασσικής μουσικής. Τα δύο είδη μουσικής έχουν οπαδούς ταυτισμένους και προσηλωμένους σε αυτά, που όμως είναι πολύ εσωστρεφείς και ασχολούνται κυρίως με τον εαυτό τους.




ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΝ JIMI HENDRIX.

Έκανε πρεμιέρα το πιο ολοκληρωμένο ντοκιμαντέρ για τον Jimi Hendrix
Ένα νέο ντοκιμαντέρ για τον σύγχρονο «Διόνυσο» της ροκ, τον Τζίμι Χέντριξ, έκανε πρεμιέρα στις 5 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, προσφέροντας στο κοινό πλήθος μαρτυριών και άγνωστων πτυχών της ζωής του μουσικού, η κιθαριστική δεξιότητα του οποίου συναγωνιζόταν το άνευ προηγουμένου body language που εισήγαγε επί σκηνής!

Δημιουργός ο rockumantarian Μπομπ Σμίτον (Festival Express, The Beatles Anthology) και εταιρεία παραγωγής η PBS'American Masters.

Στην ταινία εισφέρουν τις γνώσεις τους ο πατέρας του Χέντριξ, οι μόνιμοι συνεργάτες του Billy Cox και Noel Redding, καθώς και ο Paul McCartney.

Δείτε το τρέιλερ




ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ 240 ΕΥΡΩ, ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ 131 ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ 64;

Τι είναι αυτό που κοστίζει στην Ελλάδα 240 ευρώ, στην Αγγλία 131 και στην Ισπανία 64;
Για άλλη μια φορά, καλούμαστε να πληρώσουμε. Και για άλλη μια φορά, το πληρώνουμε σε διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένας ακόμη πονοκέφαλος προστίθεται από σήμερα στα νοικοκυριά, καθώς εν μέσω φοροκαταιγίδας, καλούνται να καλύψουν και τα τέλη κυκλοφορίας για το 2014 και μάλιστα με τις υψηλότερες χρεώσεις, συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Γεγονός είναι ότι η διαφορετικότητα των κριτηρίων (κυβικά, εκπομπές ρύπων, είδος καυσίμου, παλαιότητα, βάρος) που χρησιμοποιεί το κάθε κράτος για να υπολογίσει τα τέλη κυκλοφορίας, καθιστά αδύνατη την συνολική σύγκρισή τους ανά εθνική οικονομία, παρά μόνο ενδεικτικά.

Τα παραδείγματα που επικαλείται καθηγητής του Πολυτεχνείου της Βαρκελώνης, αποτυπώνουν σαφέστατα την… ελληνική ακρίβεια, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν μεταξύ των φθηνότερων χωρών τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Αγγλία και τη Γερμανία.

Στην Ελλάδα θα πληρώσουν οι κάτοχοι των αυτοκινήτων των παραδειγμάτων για το 2014:

120 ευρώ: Fiat 500 (0.9 TwinAir BlackJack 3dr) 875 cc

135 ευρώ: Fiat Punto Evo (Hatch 5Dr 1.3 Multijet DPF SS 75) 1.284 cc

240 ευρώ: Audi A1(1.4 TFSI S Line S Tronic) 1.390 cc

265 ευρώ: Ford Fiesta (2011) 1.596 cc

300 ευρώ: Ford Mondeo (2.0 TDCi Titanium X Sport) 1.997 cc

660 ευρώ: Audi A6 (2011) 1.968 cc

H σύγκριση του φόρου -για τα αυτοκίνητα των παραδειγμάτων, με άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει ως εξής:

Για το μικρό Fiat των 875 κυβικών, ο Γερμανός πληρώνει 17 ευρώ, ο Ούγγρος 30 ευρώ, ο Ρουμάνος 29 ευρώ, ενώ στην Σουηδία και την Βρετανία ο φόρος είναι μηδενικός.

Για το Audi A1, των 240 ευρώ στην Ελλάδα, τα τέλη κυκλοφορίας στην Αγγλία είναι 131 ευρώ, στην Ισπανία 64, και στην Λιθουανία μηδενικός.

Για το Ford Fiesta, ο φόρος στην Τσεχία είναι μηδενικός, στην Ουγγαρία 30 ευρώ και στη Ρουμανία 34 ευρώ.

Για το Audi A6, η ετήσια επιβάρυνση για την κυκλοφορία είναι στην Γαλλία 160 ευρώ, στην Ιταλία 503 ευρώ, στην Ρουμανία 55 και στην Βρετανία μηδενικός.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΗΤΑΝ... ΤΥΦΛΗ!

Click on the slide!
Πατέρας έξι παιδιών έμεινε δύο χρόνια στη φυλακή, από λάθος! "Διέλυσαν την οικογένειά μου..."
Γκάφα ολκής της ελληνικής δικαιοσύνης, που αποδεικνύει ότι σε μερικές περιπτώσεις πραγματικά είναι... τυφλή!
''Διέλυσαν εμένα και την οικογένειά μου'' ξεσπά ο 46χρονος κτηνοτρόφος Μπάμπης Μακρυλάκης, ο οποίος έλεγε από την πρώτη στιγμή πως δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση.

Ωστόσο πρωτόδικα καταδικάστηκε σε πολυετή κάθειρξη, έμεινε δύο χρόνια στη φυλακή και τελικά αθωώθηκε ομόφωνα στο εφετείο.

Η καταδικαστική απόφαση σε βάρος του 46χρονου εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2011.

Η υπόθεση αφορούσε σε μία μεγάλη χασισοφυτεία που είχαν ανακαλύψει τυχαία από αέρος το 2004 αστυνομικές δυνάμεις σε δασώδη ημιορεινή περιοχή στο Άνω Βαλσαμόνερο. Σύμφωνα με τα όσα κατέθεσαν μάρτυρες στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ο Μακρυλάκης νοίκιασε την επίμαχη έκταση μετά που βρέθηκε η χασισοφυτεία.

Μάρτυρες κατηγορίας διατύπωσαν στο δικαστήριο την άποψη ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει καμία σχέση με τη φυτεία, ενώ ανέφεραν ότι δεν τον είχαν δει να κινείται στην περιοχή προγενέστερα. Ο ίδιος επιμένει στην αθωότητα του, όμως δε γίνεται πιστευτός. Κρίνεται ένοχος και οδηγείται στην φυλακή, αφήνοντας πίσω μόνη μία νέα γυναίκα και έξι μικρά παιδιά που, όπως εξομολογείται ο ίδιος, επιβίωσαν χάριν στην συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας.

Παρέμεινε έγκλειστος για δύο χρόνια μέχρι να αποδειχτεί η αθωότητα του, όπως αποφάνθηκε ομόφωνα το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, πριν από μερικές ημέρες.

Πλέον είναι ελεύθερος, όμως η ζωή του δεν είναι η ίδια. Όπως εξομολογείται στην εφημερίδα «Πατρίς», ακόμα πετάγεται τις νύχτες από την στεναχώρια του. Το βιος του χάθηκε και οι ανθρώπινες πληγές δύσκολα θα επουλωθούν.

«Ούτε που είχε περάσει από το μυαλό μου ότι θα γινόταν αυτό. Ήμουν αθώος. Όταν ανακοινώθηκε η απόφαση του πρώτου δικαστηρίου, δεν κατάλαβα τίποτα. Ήταν κεραυνός. Βρέθηκα με τις χειροπέδες και στην κλούβα για την φυλακή. Μας διέλυσαν. Η γυναίκα μου υπέστη σοκ.

Άφησα πίσω έξι παιδιά, το μεγαλύτερο δέκα ετών και το μικρότερο τριών. Αν ζούσαμε σε κάποια μεγαλούπολη, θα είχαν πεθάνει. Την οικογένεια μου τη βοήθησε όλη η τοπική κοινωνία και η εκκλησία γιατί γνώριζαν ποιος είμαι και τί πραγματικά είχε συμβεί».

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥΣ;


Σήμερα, η εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. †13 Νοεμβρίου είναι τα γενέθλιά του. (Ανακομιδή λειψάνων Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου †27 Ιανουαρίου)

Μπα! Εμείς ξέρουμε ότι η Εκκλησία μας δεν εορτάζει γενέθλια. Είναι κι αυτό μία από τις διαφορές, που έχουμε με τους παπικούς. Εμείς, οι Ορθόδοξοι, εορτάζουμε μόνο την ημέρα, κατά την οποία εορτάζει και ο Άγιός μας, για να μιμούμαστε τη ζωή του.

Αντιθέτως, οι Δυτικοί εορτάζουν τα γενέθλιά τους. Αυτό είναι μια κακή συνήθεια, που μπήκε κι εδώ στην πατρίδα μας και ιδίως στα παιδιά. Άντε, τώρα, να θυμηθούν οι συγγενείς και οι φίλοι πότε γεννήθηκε ο ένας και ο άλλος. Ενώ η ονομαστική εορτή είναι ωραιότερη. Μαζί με τη μνήμη του Αγίου, εορτάζει και ο άνδρας ή η γυναίκα, που φέρει το όνομά του.

Εμείς, λοιπόν, οι Ορθόδοξοι, δεν έχουμε τέτοια συνήθεια, δεν εορτάζουμε τα γενέθλια των ανθρώπων.Μόνο τρία γενέθλια τιμούμε και εορτάζουμε:

Τα γενέθλια της Υπεραγίας Θεοτόκου, τα γενέθλια του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του μείζονος των Προφητών, και προπαντός τα γενέθλια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που αποτελούν σταθμό στην Ιστορία και είναι το μεγαλύτερο γεγονός του κόσμου. Πλήν αυτών των γενεθλίων άλλα δεν έχουμε.

Και για τον ιερό Χρυσόστομο, άλλωστε, από την ιστορία δεν γνωρίζουμε πότε γεννήθηκε. Γνωρίζουμε, όμως, πολύ καλά την ημέρα, την οποία εκοιμήθη. Η ημέρα, την οποία εκοιμήθη ο ιερός πατήρ, είναι η 14η Σεπτεμβρίου. Αλλά επειδή η εορτή του σκιαζόταν από το τεράστιο γεγονός της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, γι’ αυτό η Εκκλησία μας μετέθεσε την εορτή του, ύστερα από ένα μήνα, στις 13 Νοεμβρίου.

Η κοίμηση του Αγίου γενέθλια είναι. Διότι ο Χριστιανός θεωρεί την έξοδό του από τη ζωή αυτή ως ένα είδος γεννήσεως πνευματικής. Και όπως το μικρό παιδί, που βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του, χαιρετίζει την νέα ζωή, έτσι και ο άνθρωπος δια του θανάτου του, ως εκ κοιλίας μητρός αυτού εξέρχεται, για να χαιρετίσει την άλλη ζωή, την αιώνια ζωή, τη μακαριότητα.

Γι’ αυτό και ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος την παραμονή του θανάτου του και ενώ περίμενε με χαρά το μαρτύριό του, έλεγε: «Ἐπίκειταί μοι τοκετός», «Περιμένω τοκετό». Περίμενε με χαρά το μαρτύριό του, γιατί, όπως σας είπα, ο θάνατος είναι ένα είδος γεννήσεως σ’ έναν ωραιότερο κόσμο.

Από Ιεραποστολική συγκέντρωση, Φλώρινα 13 -11-1973 

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΙΑ ΕΦΗΒΗ;

Τι πρέπει να περιμένουν οι έφηβες από την πρώτη τους επίσκεψη στον γυναικολόγο
Η πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο μπορεί να προκαλέσει πρωτόγνωρα συναισθήματα αμηχανίας και ντροπής στις νεαρές έφηβες. Ωστόσο, θεωρείται εξαιρετικής σημασίας, καθώς μπορεί να τις βοηθήσει να κατανοήσουν το σώμα τους και να θέσουν τις βάσεις για τη μελλοντική υγεία κι ευεξία τους.

Το αμερικανικό συνέδριο μαιευτήρων και γυναικολόγων συστήνει η πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο να πραγματοποιείται στις ηλικίες 13-15. Η εξέταση του ιατρού θα πρέπει να λειτουργήσει για αυτόν σαν μια ευκαιρία να εκπαιδεύσει την έφηβη σχετικά με το σώμα της και να ενθαρρύνει την πρώιμη εδραίωση της σχέσης της με τον γυναικολόγο.

Τι μπορεί λοιπόν να περιμένει η έφηβη από την πρώτη επίσκεψή της στον γυναικολόγο;

Πρώτα από όλα είναι η ευκαιρία της να συγκεντρώσει έγκυρες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα της. Ο γυναικολόγος θα συζητήσει μαζί της για την ακμή, την επώδυνη και μη τακτική εμμηνορρυσία, τις αλλαγές των μαστών, τον πυελικό πόνο, την τριχοφυΐα στο σώμα, τη διατροφή, τη σεξουαλική δραστηριότητα, την αντισύλληψη και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Μπορεί επίσης να συζητηθεί οποιαδήποτε προϋπάρχουσα κατάσταση υγείας ή ενδεχομένως κάποιο οικογενειακό ιστορικό καρκίνου.

Εκτός από τη συζήτηση, η επίσκεψη μπορεί ακόμη να περιλαμβάνει την εξέταση των μαστών, καθώς και τη διεξαγωγή ενός pap test, το οποίο συνιστά προληπτικό έλεγχο για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Είναι πολύ πιθανό ο ιατρός να ζητήσει την παρουσία μιας νοσοκόμας ή ενός συγγενή κατά τη διάρκεια της εξέτασης.


Πηγή: abcnews
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ. Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr

ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΧΕΤΕ?

Εσείς τι γυναίκα έχετε;




Γυναίκα INTERNET: γυναίκα με αργή και δύσκολη πρόσβαση. 

Γυναίκα SERVER: γυναίκα πάντα απασχολημένη όταν τη χρειάζεσαι. 


ΠΟΙΑ ΧΑΡΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ.

Ποια χαρτιά πρέπει να έχουμε στο αυτοκίνητό μας;
Για να μπορέσουμε να κυκλοφορήσουμε ένα αυτοκίνητο δεν επαρκεί μόνο το... κλειδί του αυτοκινήτου. Θα πρέπει υποχρεωτικά να έχουμε μαζί μας και τα έγγραφα εκείνα, που ορίζει ο νόμος και τα οποία ανάλογα με την ηλικία του οχήματος αυξάνονται σε... αριθμό, όπως για παράδειγμα η Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων (μετά τον πρώτο χρόνο) και το ΚΤΕΟ (μετά τον τέταρτο χρόνο).
Από εκεί και πέρα, απαραίτητα χαρτιά είναι, η άδεια κυκλοφορίας, το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, η απόδειξη πληρωμής τελών, το δίπλωμα οδήγησης και οι... πινακίδες κυκλοφορίας. Να σημειώσουμε ότι οι πινακίδες θεωρούνται.. έγγραφο διότι έχουν πάνω τους την σφραγίδα της ελληνικής δημοκρατίας.
Παρακολουθήστε στο παρακάτω video το σχετικό ρεπορτάζ

Ο ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ ΕΚΘΕΤΕΙ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΕΣ ΣΙΔΕΡΕΝΙΕΣ ΑΥΛΟΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥ.

Magnify Image
7 μοναδικές σιδηροκατασκευές ηλεκτροσυγκολλημένες από τα χεράκια του γερόλυκου της ροκ, Βοb Dylan, θα εκτίθενται και θα πωλούνται για δύο περίπου μήνες στη γκαλερί Halcyon του Λονδίνου.
Magnify Image
     O Bob Dylan λατρεύει να κλείνεται με τις ώρες στο εργαστήριο και εκεί περνάει τα τελευταία χρόνια ώρες δημιουργίας, ανάμεσα σε σίδερα και άχρηστα μεταλλικά αντικείμενα τα οποία συλλέγει και επεξεργάζεται.
Magnify Image
      Σπουδαιότερες όλων των κατασκευών του, θεωρεί τις σιδερένιες πύλες που σχεδιάζει και ο ίδιος δηλώνει πως τον γοητεύει το πόσο μεγάλο συμβολισμό μπορεί να έχει μια πύλη και το πως ανάλογα από ποια πλευρά είσαι μπορεί να σε συμπεριλαμβάνει σε κάποια κατάσταση ή να σε θέτει εκτός.
Magnify Image
      Μαζί με τις σιδερένιες πύλες θα εκτεθούν και ορισμένα συλλεκτικά του έργα ζωγραφικής σε καμβά τα οποία θα είναι και προς πώληση σε αρκετά υψηλές τιμές.
Magnify Image


ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ PARTENARIAT ΜΕΤΑΞΥ ΠΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.


1ο επιχειρηματικό partenariat μεταξύ επιχειρήσεων από την Π.Ε.   Πέλλας και επιχειρηματικών-επενδυτικών ομίλων της Γερμανίας

Αντιπεριφερειάρχης Θ. Θεοδωρίδης: Ξεκινάμε έναν πρώτο κύκλο άμεσων επαφών με στόχο εμπορικές, επιχειρηματικές και επενδυτικές συμφωνίες

Στο πλαίσιο του Σχεδιασμού της Περιφέρειας και, ειδικότερα, της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας για την ενίσχυση της τοπικής πραγματικής οικονομίας, ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας, Αναπτυξιακού Προγραμματισμού – Σχεδιασμού της Π.Κ.Μ. κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης προσκαλεί όλους τους τοπικούς αναπτυξιακούς και παραγωγικούς φορείς, αγροτικές ενώσεις και ομάδες παραγωγών, εκπροσώπους επιχειρήσεων, επιχειρηματίες και κάθε ενδιαφερόμενο στην 1η επιχειρηματική συνάντηση (partenariat) μεταξύ επιχειρήσεων της Π.Ε. Πέλλας και μεγάλων επιχειρηματικών-επενδυτικών ομίλων της Γερμανίας.

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013 στην αίθουσα συσκέψεων της Π.Ε. Πέλλας (5ος όροφος-Διοικητήριο) και ώρα 12.00μ.μ.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης θα παρουσιαστούν τα τοπικά προϊόντα ποιότητας (νωπά και μεταποιημένα) της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας και άλλες επιχειρηματικές και επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρονται με βάση τους πλούσιους φυσικούς πόρους, το μοναδικό φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο της περιοχής μας.


Στόχος της συνάντησης είναι η εξασφάλιση συγκεκριμένων συμφωνιών εμπορικής και επιχειρηματικής συνεργασίας καθώς και επενδύσεων μεταξύ των τοπικών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών και των προσκεκλημένων εκπροσώπων μεγάλων επιχειρηματικών-επενδυτικών ομίλων της Γερμανίας. 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΟΦΤΕΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.


Σταύρος Κοφτερός
Αριδαία 13 Νοέμβρη 2013

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ Κ. ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
Με αφορμή την λειτουργία της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Αλμωπίας.

Κύριε Δήμαρχε
Γνωρίζω ότι έχετε πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσετε……
Οικονομικά βέβαια… Το φωνάζετε σε κάθε ευκαιρία για να δικαιολογήσετε την συνεχή επιδείνωση  που παρουσιάζει η καθημερινότητα των δημοτών εξ’ αιτίας της προβληματικής παροχής υπηρεσιών του Δήμου.
Το να διεκδικείτε όμως το ρόλο του αναδιαρθωτή της δημόσιας διοίκησης με πάθος μεγαλύτερο και από των κυβερνητικών παραγόντων, δεν το περίμενα.
Σας συγχαίρω…
Ήδη κατορθώσατε να καταργήσετε οικειοθελώς μια υπηρεσία του δήμου!
Συστηματικά και με σχέδιο…  Με συνέπεια…
Την Υπηρεσία Δόμησης.

Δεν ευθύνεται για την κωμικοτραγική εικόνα που παρουσιάζει καθημερινά η συγκεκριμένη υπηρεσία σας, όπως διατυμπανίζετε για την διοικητική αποψίλωση της Αλμωπίας η κεντρική κυβέρνηση και η τρόικα. Δεν υπάρχει κεντρική γραμμή για απομάκρυνση των πολεοδομιών από τους δήμους. Ούτε η αδιαφορία των βουλευτών και των τοπικών παραγόντων. Το αντίθετο. Οι Υπηρεσίες Δόμησης πέρασαν αν δεν το γνωρίζετε στην αρμοδιότητα των Δήμων με τον Καλλικράτη. Εδώ και τρία χρόνια.
Η ευκαιρία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση Τοπικών Πολεοδομικών και Χωροταξικών σχεδιασμών σύμφωνα με τις κατά τόπους ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις που παρουσιάζει κάθε δήμος.

Δεν το αντιληφθήκατε. Δεν κατορθώσατε να αξιοποιήσετε την ευκαιρία.
Αντιθέτως!
Αντί να το δείτε σαν ευκαιρία το είδατε σαν πρόβλημα. Κάνατε ότι δεν το γνωρίζετε. Στρουθοκαμηλίσατε και το ξεχάσατε.
Σήμερα Τετάρτη 13 Νοέμβρη και ώρα 10,00π.μ. η Υπηρεσία Δόμησης είναι κλειστή.
 Έτσι απλά…
Κλειστή.

Δεν συμβαίνει αυτό πρώτη φορά. Συμβαίνει για πολλοστή. Και δεν μπορείτε να επικαλεστείτε δικαιολογίες του τύπου «δεν γνωρίζω, δεν έχω προσωπικό κλπ.»
Δεν έχετε παραλείψει βέβαια να προσλάβετε  εκτός των άλλων,  Γ. Γραμματέα με αυξημένες αρμοδιότητες και με ευθύνη την λειτουργία των υπηρεσιών. Εκτός βέβαια και αν  εξαιρέσατε την Υπηρεσία Δόμησης.
Σας ενημερώνω αν δεν το γνωρίζετε ότι με την πολεοδομία δεν συναλλάσσονται μόνο μηχανικοί τους οποίους όπως γίνεται αντιληπτό δεν έχετε και σε μεγάλη υπόληψη, αλλά και πολίτες και το κυριότερο τρέχουν προθεσμίες που απαιτούν πρωτόκολλο εμπρόθεσμα.
Κάποιοι προγραμματίζουν την εργασία τους και την κατανομή του χρόνου τους. Την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα τους.  Η συναλλαγή με την Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Αλμωπίας εδώ και τρία χρόνια εμπεριέχει στοιχεία θεάτρου του παραλόγου.  Το αν είναι κλειστή ή ανοιχτή παίζεται καθημερινά σαν στοίχημα στους κύκλους των εμπλεκομένων  και με φαβορί όπως καταλαβαίνετε το πρώτο.

Κύριε Δήμαρχε έχετε ειδικούς συμβούλους και μάλιστα με ικανοποιητικές αμοιβές.
Και τεχνική υπηρεσία με επάρκεια.

Ασχοληθείτε επιτέλους με σημαντικά ζητήματα δίχως εμπάθειες και φοβίες.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.

Ο περιβόητος Συμπαραστάτης του Δημότη τι θέση έχει άραγε επί του ζητήματος?

Με αγανάκτηση

Σταύρος Κοφτερός – Αρχιτέκτων.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...