Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013
"ΤΡΙΧΡΟΝΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΤΩΝ ΡΟΔΑΚΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ".
Του Γιώργου Καρασμάνη, προς τους κ.κ.
Υπουργούς
1. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
2. Υπουργό Οικονομικών
ΘΕΜΑ: «Τρίχρονος εμπαιγμός και παρανομία σε βάρος
των ροδακινοπαραγών για τα 4 λεπτά που τους οφείλετε»
Ο υπογράφων, με
αλλεπάλληλες ερωτήσεις, κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις στην ολομέλεια της Βουλής,
αλλά και συναντήσεις με την ηγεσία του Υπουργείου, από το 2010, έχει επισημάνει
ότι, ένας σημαντικός αριθμός παραγωγών συμπύρηνου ροδάκινου του Νομού μας, δεν
έχει εισπράξει τη συμπληρωματική ενίσχυση των 4 λεπτών ανά κιλό για την
παραγωγή του 2009. Γεγονός που εξ αρχής οφειλόταν, είτε σε υπηρεσιακά λάθη
Οργανισμών εποπτευόμενων από το Υπουργείο σας, είτε σε (λόγω αγνοίας)
παραλείψεις όπως π.χ. λάθος ΑΦΜ, ή μη υποβολή δήλωσης ΟΣΔΕ.
Στις ερωτήσεις
αυτές, οι απαντήσεις ΟΛΩΝ των ηγεσιών του Υπουργείου αναγνώριζαν το πρόβλημα.
Σε μία δε εξ αυτών αναφερόταν μεταξύ άλλων επί λέξει ότι «… Ο ΟΠΕΚΕΠΕ έχει
λάβει διορθωμένο αρχείο από τον ΕΛΓΑ, έχει πραγματοποιήσει όλους τους
απαραίτητους διασταυρωτικούς ελέγχους με το ΟΣΔΕ, και οι πληρωμές θ’ αρχίσουν
μόλις υπογραφεί η σχετική ΚΥΑ, με την οποία θα διατίθενται οι απαραίτητες πιστώσεις
από το Υπουργείο Οικονομικών».
ΕΠΕΙΔΗ λοιπόν,
έχουν περάσει τρία και πλέον χρόνια και οι… επίσημες ¨διαβεβαιώσεις¨, έχουν
μείνει στα χαρτιά….
ΕΠΕΙΔΗ, ο επί
σειρά ετών εμπαιγμός αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους – σε καιρούς
δεινής οικονομικής δυσπραγίας – ισοδυναμεί με ακραίο δείγμα κρατικής αναλγησίας
σε βάρος φτωχών βιοπαλαιστών…
ΕΠΕΙΔΗ πέραν
αυτού, η μη εφαρμογή ειλημμένης κυβερνητικής απόφασης συνιστά και αυταπόδεικτη
παρανομία, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, υπήρξαν σοβαρά λάθη από Κρατικούς
Οργανισμούς όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ….
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι
κύριοι Υπουργοί:
1. Για ποιο λόγο καθυστερεί εξοργιστικά η
εφαρμογή μιας απόφασης για την οποία μάλιστα υπήρξαν επίσημες διαβεβαιώσεις και
χρονικές δεσμεύσεις;
2. Εάν, έστω και τώρα, μετά παρέλευση τριετίας
και πλέον, θα δοθεί η εντολή για άμεση πληρωμή αυτών των ανθρώπων, με
συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και ρητή επίσημη δέσμευση για τη τήρησή του.
Ο Ερωτών
Γιώργος Καρασμάνης
Βουλευτής Πέλλας
ΠΩΣ ΘΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΟΥΣΕ Ο ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ DISNEY;
[ Από την Άλκηστη Γεωργίου ]
Πώς θα έμοιαζαν άραγε μερικές από τις πιο κλασικές ταινίες της Disney, αν τις σκηνοθετούσε απ' την αρχή ο Quentin Tarantino, κι έβαζε, μάλιστα, σε όλους τους πρωταγωνιστικούς ρόλους τον Bad Motherfucker Samuel Jackson;
Ο δημοσιογράφος/ σκηνοθέτης/ κωμικός Alex J. Mann βάλθηκε να μας λύσει την απορία, δημιουργώντας με την βοήθεια της εικονογράφου Jennifer Sanders μερικές ξεκαρδιστικές αφίσες για τον Βασιλιά των Λιονταριών, τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας, κι άλλων παιδικών αριστουργημάτων, αλά Ταραντίνο!
Απολαύστε..
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
ΜΝΗΜΕΙΟ ΜΕ ΤΗ "ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" ΕΣΤΗΣΑΝ ΣΤΗ ΓΕΥΓΕΛΗ.
Μνημείο στο οποίο απεικονίζεται ο Ήλιος της Βεργίνας και η «Μεγάλη Μακεδονία», έστησε ο δήμος Γευγελής στο κέντρο της πόλης, προς τιμήν των πολιτικών κρατουμένων και διωχθέντων από την ΠΓΔΜ την περίοδο από το 1945 έως το 1990 (περίοδος ενιαίας Γιουγκοσλαβίας).
Το ΑΜΠΕ αναφέρει ότι, όπως μεταδίδουν ΜΜΕ της χώρας, το μνημείο τοποθετήθηκε μπροστά στην είσοδο του δημοτικού θεάτρου στη Γευγελή και στην επιγραφή του αναγράφεται:
"Σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους που διώχθηκαν από το 1945 έως το 1990 για τις ιδέες για την αυθυπαρξία του μακεδονικού λαού και την κρατική του υπόσταση. -- Με τη στήριξη της μονάδας τοπικής αυτοδιοίκησης του Δήμου Γευγελής".
Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ πριν από μερικές ημέρες εγκαινιάστηκε κοντά στην πρωτεύουσα από τον πρωθυπουργό Γκρουέφσκι και σχολικό συγκρότημα το οποίο φέρει την ονομασία "Αλέξανδρος ο Μακεδών". Στην κεντρική είσοδο έχει αναρτηθεί πινακίδα με την κεφαλή του Μ. Αλεξάνδρου, όπως απεικονίζεται στα αρχαιοελληνικά νομίσματα.
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΤΕΙ-ΑΕΙ. ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΟ ΟΡΙΟ.
Με ρύθμιση του υπουργείου Παιδείας αναπροσαρμόζεται το εισοδηματικό όριο για να έχει δικαίωμα μετεγγραφής κάθε φοιτητής.
Το όριο ανεβαίνει από τις 7,5 στις 9 χιλιάδες ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας ενώ με την ίδια ρύθμιση αυξάνεται και το επιτρεπόμενο όριο μετεγγραφών από το 10% στο 15%.
Ο υπουργός Παιδείας Κ.Αρβανιτόπουλος ανακοίνωσε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ότι έχει εντάξει σχετική ρύθμιση στο νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο.
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
Αντάρτικα σημάδια για λίρες στη Μακεδονία
Οι αντάρτες προτιμούσαν να κρύβουν τις λίρες στα δέντρα. Οι αποκρύψεις τους γίνονταν συνήθως γρήγορα, βιαστικά και κάτω από συνθήκες πίεσης. Γι’ αυτό όπου βρέθηκαν
αντάρτικες αποκρύψεις δεν ήταν πολύ βαθιές.Ήταν για παράδειγμα στους 30 πόντους έως 80 πόντους. Τα δέντρα που προτιμούσαν οι αντάρτες, και σε παρόμοια
δέντρα βρέθηκαν χρυσές λίρες , ήταν:
ΑΝΤΑΡΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ-ΔΕΝΤΡΑ
Σκάλιζαν και χάραζαν με την ξιφολόγχη τους πάνω στον κορμό του δέντρου κάποια
σύμβολα που να μπορούν να τα αναγνωρίσουν από τα άλλα δέντρα εύκολα μέσα
στο δάσος. Ή κάποιο δέντρο από μόνο του ήταν πολύ χαρακτηριστικό και δε
χρειαζόταν να το σκαλίσουν.
Τέτοιο χαρακτηριστικό δέντρου θα μπορούσε να είναι
μια κουφάλα, δέντρο «τροχονόμος», κ.α. Οι αντάρτες σε αντίθεση με τους Τούρκους
τα έβαζαν σε ακτίνα το πολύ 8 μέτρων από τα δέντρα.
Είχαν και αυτοί ένα προσήμαδο, μια πλάκα πέτρας, έναν βράχο, ένα μπηγμένο πάσαλο, μια στοίβα πέτρες.
Προσοχή: Εκτός από τις λίρες έκρυβαν και :στρατιωτικό υλικό, οπλισμούς, σφαίρες
και άλλα αντικείμενα με παρόμοιο τρόπο.
Οι οργανωμένες αποκρύψεις ανταρτών δε μοιάζουν με τις παραπάνω, καθώς έκρυβαν
με διαφορετικό τρόπο, με εντολή του ανώτερου «καπετάνιου» και με οργανωμένο
σχέδιο, πολύ βαθύτερα και πολύ πιο σίγουρα. Δεν είχαν σημάδια μόνο τα δέντρα,
αλλά και πολλά άλλα.
Σταυρός - πέταλο πάνω σε καμάρα. Σχηματισμός διάφορων ζώων και σύμβολα όπως,άλογο, κατσίκι, πρόβατο, ψάρι, φίδι, λαγός, ζαρκάδι, ελάφι, γουρούνι, λύκος, σκύλος, αλεπού, γαϊδούρι, μουλάρι, 1 μία χελώνα.Σκαλιστά σημάδια, μηχανήματα χρυσού - όπως: αρκούδα, γουρούνι, ζαρκάδι ελάφι, λύκος, λαγός, φίδια, αετός, γεράκι, κουκουβάγια, μπούφος, περιστέρι, πέρδικα, κόκορας, κότα, κλώσα, κλώσα με πουλάκια στην πλάτη, κότα με αυγά, γουρούνι με γουρουνάκια, πατημασιά ανθρώπου, πατημασιά ζώου, πέταλο, φεγγάρι, ήλιος, κοντακιές σε βράχια, τρύπες σε πέτρα.
Πιάτα, κουτάλια, πιρούνια, μαχαίρια, ποτήρια, καντάρια, ζυγαριές, ανθρώπινη παλάμη, γυναίκα να γνέθει, μυλόπετρα, παπάς, λεκάνη, σκάφη, καρέκλα, σέλα, σκαλοπάτια, δέλτα, μπακλαβάς, ρόδα από κάρο, γέφυρες, σπηλιές, τάφους, μνήματα, εκκλησίες, εκκλησάκια, παρεκκλήσια, ναούς, καταρράκτες, βράχια.
Σταυροί, πέταλα, πολλά τέτοια σημάδια και σύμβολα είναι κομιταντζίδικα αρχαία βυζαντινά ρωμαϊκά τούρκικα αντάρτικα. Σε πολλά παρόμοια σημάδια βρέθηκαν κάποιες αποκρύψεις.
Χρυσές λίρες έχουν βρεθεί :
* Σε ένα σταθερό σημείο που θα μπορούν να το αναγνωρίσουν και μετά από αρκετά χρόνια για
να μπορέσουν να ξαναβρούν αυτά που έχουν κρύψει.
* Σε δέντρα μοναδικά στο είδος τους, με κάποια χαρακτηριστικά όπως π.χ. ένα μεγάλο δέντρο
* Σε πήγες, πηγάδια & εκκλησίες, σωρούς από πέτρες, στοίβες από πέτρες
* Σε βράχια & μύλους, γέφυρες, καταρράκτες
* Σε διασταυρώσεις δρόμων & διασταυρώσεις ποταμιών
* Σε κάποια σημάδια, σε βράχια και σε πέτρες που έχουν σχεδιάσει ή σκαλίσει οι ίδιοι.
* Στοίβες από πέτρες ή σοροί πέτρες σε τάφους, μνήματα.
* Ενας λοστός από πάσσαλο καρφωμένο ή ένας πάσσαλος σιδερένιος από ράγα τραίνου.
Προσοχή: Ένα σημάδι από μόνο του, δεν είναι απαραίτητο να κρύβει χρυσό.
"ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΜΑΓΕΙΡΑ, ΣΚΑΤΑ ΘΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΕΙ"...ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ.
Από: Tyler Durden
Πολιτικώς θα τολμούσα να μας χαρακτηρίσω ως λαό κοπρολάγνων. Η χρήση πολιτικών κοπράνων ως φαίνεται σεξουαλίζει μια μεγάλη μερίδα του λαού. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή μας να αναθέτουμε σε κώλους την διακυβέρνηση της Χώρας. Και αφού ψηφίζουμε κώλους ορθώς τρώμε και τα σκατά στη συνέχεια, και έχουμε φάει πολλά. Και τα τρώμε ησύχως και στωικά.
Ως πότε, διερωτώμαι.
Το “Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά” και το “Εγώ σ’ έχτισα φούρνε μου κι εγώ θα σε χαλάσω”, μου κάνουν κάτι σε παρηγοριά στον άρρωστο. Πρόκειται για εθνικό εθισμό, δεν δικαιολογείται αλλιώς. Πολύ υπομονή κάναμε θαρρώ και ακόμα να καταλάβουμε τα αυτονόητα: Πως η γεμάτη κοιλιά αυτιά δεν έχει…
Αν περιμένουμε με κάποιο μαγικό τρόπο να σωθούμε, δεν θα σωθούμε ποτέ λοιπόν. Χρειαζόμαστε θα έλεγα μια αυτανάφλεξη κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης ώστε να τολμήσουμε να δούμε κατάματα τις επιλογές μας, τα σκατά…
Βάλε τον κώλο μάγειρα, σκατά θα μαγειρέψει λοιπόν, και αυτό είναι το ευκολάκι που κάνουμε για δεκαετίες τώρα. Να απαριθμήσω τους μάγειρες που έζησα και ζω; Ω βεβαίως, με μεγάλη χαρά: Ανδρέας Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Κωνσταντίνος Σημίτης, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γεώργιος Α. Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντώνης Σαμαράς.
Ε μα πως, αφού σίγησαν όλοι μίλησαν και οι κώλοι…
Για την χρόνια κωλυσιεργία, επί των πάντων, των αλλεπάλληλων άχρηστων κυβερνήσεων και πάλι φαίνεται πως λησμονήσαμε την λαϊκή σοφία που φωνάζει: “Καράβι που αργεί, σκατά είναι φορτωμένο”.
Πολύ κο-κο και κανένα αβγό… Η Χώρα του “Θα” ποτέ δεν πέθανε…
Και καταντήσαμε σήμερα το συνώνυμο της λέξης κώλος να είναι ο πολιτικός. Και είναι αστείο ένας κώλος να λαμβάνει εκατομμύρια ψήφους, δε νομίζετε;
Είναι γελοίο όλο αυτό και εθνικά ταπεινωτικό, δεν το αντέχω άλλο. Τι κάνανε οι κυβερνήσεις από το 1981 και μετά; Τι πραγματικά κάνανε;
1. Αλλοτρίωσαν συνειδήσεις.
2. Ξεχαρβάλωσαν κάθε μορφή παραγωγικής διαδικασίας.
3. Στήριξαν την Χώρα σε παράλογα δάνεια αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
4. Εξευτέλισαν το σύστημα Παιδείας.
5. Συρρίκνωσαν κάθε δαπάνη πάνω στην έρευνα.
6. Μας βομβάρδιζαν με συνεχή ψέματα παρουσιάζοντας μας μια ανθεκτική υγιή οικονομία.
7. Μας πείσανε να ζούμε σε μια φούσκα…
8. Πλούτισαν και δαύτοι και όλο το σκυλολόι τους.
9. Μας εκπαίδευσαν να περιφρονούμε τις ελληνικές αρετές και να υπερτιμούμε τις ξενόφερτες.
10.Καταφέρανε να αποκτήσουμε την χειρότερη φήμη ως λαός.
11. Εφάρμοσαν κατά κύριο λόγο κοντόφθαλμες πολιτικές που μοναδικό στόχο είχαν κάποιο δικό τους όφελος.
12. Σταθήκανε ανάξιοι να εφαρμόσουν κάποια σταθερή εξωτερική μακρόπνοη πολιτική.
13. Καταφέρανε να κινδυνεύουμε το 2100 να μετράμε 2.5 εκ. ψυχές λόγω υπογεννητικότητας.
14. Ξεπουλάνε τώρα καθετί ελληνικό βασισμένοι μόνο πάνω στην ανικανότητα τους να το κάνουν να δουλέψει προσοδοφόρα για το Κράτος.
15. Έβαλαν υποθήκη το μέλλον των παιδιών μας για να ξεπληρώσουν τα κλεμμένα.
16. Και συνεχίζουν, αυτάρεσκα, αλαζονικά, ακόμα και σήμερα να μας ξερνάν στα μούτρα ότι είναι οι μοναδικοί κατάλληλοι για να κυβερνήσουν.
Ε τι να σας πω…
Για όσο βάζετε τους κώλους για μάγειρες σκατά θα μαγειρεύουν, άντε, ζωή σε εμάς…
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
ΜΕΣΑ "Σ' ΑΥΤΟ"....ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.
ΜΕΣΑ «Σ' ΑΥΤΟ»
…Μια ζωή των άλλων…
Γεννήθηκες μέσα του,
και στην αρχή σου χαμογέλασε…δεν ήξερες βέβαια τι μπορεί να κρύβει αυτό το χαμόγελο…
…ήσουν αγνός, αμόλυντος, ανιδιοτελής…γεμάτος χαμόγελα…όλα γύρω έμοιαζαν παιχνίδι…
…όταν στάθηκες στα πόδια σου «αυτό» άρχισε να σου λέει τα πρώτα του «μη»
…κάτι που αυθόρμητα πήγαινες να κάνεις «δεν έπρεπε» να το κάνεις…και ποτέ δεν καταλάβαινες το γιατί δεν έπρεπε…
ήσουν άλλωστε τόσο μικρός για να καταλάβεις…
…σου μάθαινε μόνο το τι «πρέπει να κάνεις»…για κάποιο λόγο που και πάλι δεν καταλάβαινες…
Σε ενθάρρυνε μετά να πας σχολείο…να μάθεις γράμματα…να γίνεις «κάτι»…
…να συμμορφωθείς με όλα εκείνα που ήξεραν ήδη οι μεγάλοι, να τα αποστηθίσεις όσο καλύτερα γινόταν…πρότυπα, παραδόσεις, συνήθειες, γνώσεις…
…κι εσύ είχες τόσα άλλα στο μυαλό σου που πραγματικά ήθελες να κάνεις, να ψάξεις, να βρεις, μα «αυτό» όλο σου έλεγε ότι πρέπει να υπακούς στους δασκάλους σου γιατί αυτοί ήξεραν και ήθελαν το καλό σου…
…έπρεπε να μάθεις καλά αυτά που εκείνοι ήθελαν, να τα μάθεις με ό,ποιο τρόπο μπορούσες αρκεί να τα μάθαινες καλύτερα από τους άλλους…
…το τι μάθαινες δεν είχε καμία σημασία…άλλωστε ήσουν μικρός και δεν μπορούσες να καταλάβεις ακόμα το «καλό» σου…
…δυσκολευόσουν πάρα πολύ, στεναχωριόσουν, πιεζόσουν, γέμιζες άγχος και έπρεπε να διαβάζεις και να μαθαίνεις πράγματα που δεν καταλάβαινες, που δεν είχαν αξία στη μικρή ζωή σου…το μόνο που ήξερες ήταν ότι «έπρεπε»…
…έβλεπες όλο και λιγότερους τους φίλους σου, έπαιζες όλο και λιγότερο κι αυτός ο κόμπος στο στομάχι σου όλο και μεγάλωνε και σε πόναγε…
Άκουγες γύρω σου «αυτό» να λέει με περηφάνια το τι θα γινόσουν όταν μεγαλώσεις…κάποιες φορές ένοιωθες όμορφα να το ακούς…
…«αυτό» προσδοκούσε πολλά από σένα και δεν θα ήτανε σωστό να το απογοητεύσεις…
…οι προσδοκίες των άλλων όλο και μεγάλωναν, το ίδιο και ο αγώνας σου να τα καταφέρεις…να μην τους απογοητεύσεις…η προσπάθεια γινόταν όλο και πιο σκληρή…έπρεπε να ανταγωνίζεσαι διαρκώς τους άλλους…
…σιγά σιγά γινόσουν κάτι άλλο μα…έπρεπε…ήσουν ακόμα μικρός για να καταλάβεις…
«Αυτό» συχνά σου χαμογελούσε, με ένα άλλο από εκείνο το πρώτο χαμόγελο, συχνά σε επαινούσε και σε αντάμειβε με «δώρα»…άλλες φορές όμως, όταν δεν τα κατάφερνες ή όταν δεν ήσουν αρκετά υπάκουος, σε μάλωνε και σε τιμωρούσε αυστηρά…για να συμμορφωθείς…
…σαν το τρένο σιγά σιγά μπήκες στις ράγες σου…κι άρχισες τις μικρές κοντινές διαδρομές σου…στα μέρη που «αυτό» σε είχε μάθει να πηγαίνεις…
…όλο και πιο πολύ έρχονταν στιγμές που ένοιωθες ότι απομακρύνεσαι από τον αληθινό εαυτό σου, από όλα όσα είχες φυλαγμένα μέσα στην ψυχή σου…από όλα όσα αγαπούσες πραγματικά…ότι ό,τι έκανες το έκανες για να ικανοποιήσεις τους άλλους και όχι εσένα…
…μα ήσουν ακόμα μικρός να καταλάβεις…
Τα χρόνια πέρασαν και σε κάποια στιγμή, το σχολείο που σε ταλαιπώρησε τόσο επιτέλους τελείωσε…πήρες το χαρτί…πήγες σε μια σχολή…και έγινες πια αυτό το «κάτι» που «αυτό» ήθελε…
…βέβαια αυτό το «κάτι» ήταν αρκετά έως πολύ ξένο σε σένα μα…είχες καταλάβει τόσα χρόνια το πόσο πολύτιμο θα ήταν για την υπόλοιπη ζωή σου…σίγουρα θα ζούσες μια ζωή ξεχωριστή και πλούσια…θα έκανες οικογένεια…θα είχες το δικό σου σπίτι, το εξοχικό, το αυτοκίνητο, ταξίδια, λεφτά…
«Αυτό» σου μάθαινε συνεχώς τρόπους και συμπεριφορές, το πώς πρέπει να είσαι, τι να κάνεις, πώς να φέρεσαι, τι να φοράς, τι να τρως, τι να αγοράζεις, που να πηγαίνεις, τι να πιστεύεις, τι να αγαπάς, τι να προτιμάς, τι να ψηφίζεις…
…δεν χρειάστηκε να κάνεις σχεδόν τίποτα εσύ, να ψάξεις, να ανακαλύψεις…
«αυτό» στα έμαθε όλα, όλες τις «αλήθειες»…και φυσικά «για το καλό σου»…
..άρχισες να ψάχνεις δουλειά, να εξασκήσεις αυτό το «κάτι» που τόσα χρόνια έμαθες…
…περνούσε ο καιρός, η οικογένεια, οι φίλοι και οι γνωστοί βοηθούσαν αλλά λίγο…έψαχνες ασταμάτητα, παρακαλούσες, απογοητευόσουν με όσα έβλεπες…οι ανάγκες όμως μεγάλωναν…είχες πια κοπέλα…αγαπιόσασταν…σχεδιάζατε μαζί το μέλλον…
Κάποιος με πολύ καλή θέση μέσα « σ αυτό» σου βρήκε μια δουλειά, που δεν είχε καμία σχέση με το «κάτι» σου…
…αναγκάστηκες τελικά να πας, οι ανάγκες προηγούνταν…
Στη δουλειά έπρεπε να κάνεις ότι σου λένε, να αποδίδεις όλο και περισσότερο για να κερδίζει η επιχείρηση, να δουλεύεις όλο και πιο πολύ…
…γύρω σου έβλεπες παντού το φόβο και την ανασφάλεια…τα χρήματα που έπαιρνες δεν ήταν πολλά…έφταναν ίσα ίσα για να καλύπτουν τις βασικές σου ανάγκες μα…ήταν δύσκολοι καιροί…δεν έπρεπε να χάσεις τη δουλειά σου…τόσοι και τόσοι περίμεναν για τη δική σου θέση…
Όσο και αν ένοιωθες προσβεβλημένος, μειωμένος, αδικημένος, «αυτό» σου έλεγε να κάνεις υπομονή…να είσαι πρόθυμος και υπάκουος για να μη χάσεις τη δουλειά σου…η δουλειά είναι δικαίωμα, σου έλεγε συνέχεια…από αυτή ζούσες…
…για να καλύπτεις τις ανάγκες σου χρειάζονται χρήματα, αν δεν έχεις…δεν ζεις…
Η αδικία, η ανασφάλεια, η αγανάκτηση, η απελπισία και ο θυμός ήταν πια οι καθημερινοί σου «φίλοι», η ζωή σου έμοιαζε χαμένη, δανεική…
…έψαχνες κάπου μέσα σ «αυτό» να διακρίνεις τον αληθινό εαυτό σου, την αληθινή ζωή, όλα αυτά που αγαπούσες…δεν μπορούσες να καταλάβεις πως μπλέχτηκες έτσι…
…όλα έμοιαζαν να λειτουργούν ανάποδα, σαν σε σχέδιο…η αληθινή ζωή ήτανε κάτι άλλο…κι εσύ…ζούσες μέσα σ ένα κουτί με συγκεκριμένους κανόνες και όρους…
…όλο και πιο πολύ συνειδητοποιούσες ότι όλοι σε κοροϊδεύουν, ότι όλοι ήθελαν κάτι από σένα, οι πολιτικοί, οι παπάδες, οι τράπεζες, το κράτος, οι τηλεοράσεις, τα πολυκαταστήματα, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι ηλεκτρολόγοι, οι μηχανικοί…όλοι έπαιζαν μηχανικά το ρόλο τους μέσα σ αυτό το άθλιο κουτί που όλο και σου περιόριζε τις κινήσεις…
…ήταν όλοι απόλυτα εξαρτημένοι από «αυτό».
Όταν όλοι θέλουν κάτι από σένα τότε…πρέπει να είσαι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είσαι…και άρα να μην ζεις αληθινά τη δική σου ζωή…
…ήσουν αρκετά μεγάλος πια μα…πάλι δεν καταλάβαινες…
Είχες ήδη οικογένεια και παιδιά…που σε κοιτούσαν πάντα με χαμόγελο στα μάτια…αλλά και με την ίδια απορία στο βλέμμα που είχες κι εσύ όταν έβλεπες τότε τους μεγάλους…
Ένοιωσες ένας απόλυτα εγκλωβισμένος σκλάβος μέσα σ «αυτό»…
σου ζητούσε τα πάντα και δεν νοιαζότανε καθόλου για σένα, σου αφάνιζε τη ζωή και μαζί τη ζωή των παιδιών σου…τη ζωή όλων των ανθρώπων, όλων των παιδιών του κόσμου…
Είχαν περάσει τόσα χρόνια, είχες κουραστεί τόσο πολύ και…ό,τι είχες κάνει, ό,τι είχες ζήσει έμοιαζε να μην είναι πραγματικά δικό σου…σαν να είχες ζήσει μια ζωή κάποιου άλλου…αυτού που ήθελε «αυτό»!!!
«Και η δική μου η ζωή» αναρωτήθηκες, «που είναι η δική μου ζωή, ποιος μου την έκλεψε;»
Από ψηλά, από το παράθυρο του δωματίου σου κοίταξες έξω στον πολυσύχναστο δρόμο.
«Αυτό» ήταν παντού, στους ανθρώπους, στα κτίρια, τα καταστήματα, τις ταμπέλες, σε κάθε τι…
Ξαναγύρισες μέσα στο δωμάτιό σου και κοιτάχτηκες στον μεγάλο καθρέφτη απέναντι…
…τα μάτια σου έβγαζαν φλόγες…η ψυχή σου έτρεμε, ριγούσε…
Θυμήθηκες το παράδειγμα από την Σπηλιά του Πλάτωνα που πριν καιρό είχες δει στο ίντερνετ, θυμήθηκες κι άλλα σαν αυτό που είχες δει μα δεν τα πίστευες…
Ρώτησες τότε βουβά μα θυμωμένος τον εαυτό σου:
«Αμφισβήτησες ποτέ «αυτό» που σου έμαθαν οι άλλοι για πραγματικότητα;;»
«Ανακάλυψες ποτέ κάποια αλήθεια μόνος σου έχοντας την άμεση εμπειρία της ή μια ζωή παπαγάλιζες τα λόγια και τις θεωρίες άλλων που ταίριαζαν απλά πιο πολύ με τη διαμόρφωσή σου;;»
«Μήπως η ζωή σου είναι η μηχανική επανάληψη όσων σου έμαθαν, ένας βάλτος με νερά λιμνασμένα, νερά που δεν κυλούν ορμητικά για να συναντούν την κάθε στιγμή το νέο…;;;»
«Μήπως είσαι απλά ένα πιόνι φτιαγμένο από τα υλικά «Αυτού» για να το συντηρείς άβουλα;;;»
«Ποιος έχει την ευθύνη της ζωής σου;;»
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά ήταν τελείως περιττές.
Οι ίδιες οι ερωτήσεις απαντούσαν με τον καλύτερο και πιο καθαρό τρόπο.
Ήθελες να βγεις τρέχοντας έξω στους δρόμους, να το φωνάξεις, να το πεις σε όσους συναντούσες…
«Όλα όσα μάθαμε είναι ένα ψέμα!!!»
«Ξυπνήστε!!! Η αληθινή ζωή είναι κάτι άλλο, έξω από «αυτό»
«Είμαστε όλοι φυλακισμένοι μέσα «σ αυτό»
«Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, οι ταμπέλες που φοράμε είναι ψεύτικες, μονάχα μέσα «σ αυτό» είναι αναγκαίες, δεν είναι αληθινές»
«Μέσα σ «αυτό» είμαστε περιορισμένοι, μέσα σ «αυτό» δεν υπάρχουν λύσεις, αν θέλουμε πραγματικά να χτίσουμε την αληθινή ζωή πρέπει να βγούμε έξω απ αυτό το κουτί, όσο εξακολουθούμε να είμαστε μέσα του αναπαράγουμε την απελπισία και τη δυστυχία μας»
Τάσος Πετρίδης
Πανγαία – The Venus Project
t.petridis.vp@gmail.com
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
…Μια ζωή των άλλων…
Γεννήθηκες μέσα του,
και στην αρχή σου χαμογέλασε…δεν ήξερες βέβαια τι μπορεί να κρύβει αυτό το χαμόγελο…
…ήσουν αγνός, αμόλυντος, ανιδιοτελής…γεμάτος χαμόγελα…όλα γύρω έμοιαζαν παιχνίδι…
…όταν στάθηκες στα πόδια σου «αυτό» άρχισε να σου λέει τα πρώτα του «μη»
…κάτι που αυθόρμητα πήγαινες να κάνεις «δεν έπρεπε» να το κάνεις…και ποτέ δεν καταλάβαινες το γιατί δεν έπρεπε…
ήσουν άλλωστε τόσο μικρός για να καταλάβεις…
…σου μάθαινε μόνο το τι «πρέπει να κάνεις»…για κάποιο λόγο που και πάλι δεν καταλάβαινες…
Σε ενθάρρυνε μετά να πας σχολείο…να μάθεις γράμματα…να γίνεις «κάτι»…
…να συμμορφωθείς με όλα εκείνα που ήξεραν ήδη οι μεγάλοι, να τα αποστηθίσεις όσο καλύτερα γινόταν…πρότυπα, παραδόσεις, συνήθειες, γνώσεις…
…κι εσύ είχες τόσα άλλα στο μυαλό σου που πραγματικά ήθελες να κάνεις, να ψάξεις, να βρεις, μα «αυτό» όλο σου έλεγε ότι πρέπει να υπακούς στους δασκάλους σου γιατί αυτοί ήξεραν και ήθελαν το καλό σου…
…έπρεπε να μάθεις καλά αυτά που εκείνοι ήθελαν, να τα μάθεις με ό,ποιο τρόπο μπορούσες αρκεί να τα μάθαινες καλύτερα από τους άλλους…
…το τι μάθαινες δεν είχε καμία σημασία…άλλωστε ήσουν μικρός και δεν μπορούσες να καταλάβεις ακόμα το «καλό» σου…
…δυσκολευόσουν πάρα πολύ, στεναχωριόσουν, πιεζόσουν, γέμιζες άγχος και έπρεπε να διαβάζεις και να μαθαίνεις πράγματα που δεν καταλάβαινες, που δεν είχαν αξία στη μικρή ζωή σου…το μόνο που ήξερες ήταν ότι «έπρεπε»…
…έβλεπες όλο και λιγότερους τους φίλους σου, έπαιζες όλο και λιγότερο κι αυτός ο κόμπος στο στομάχι σου όλο και μεγάλωνε και σε πόναγε…
Άκουγες γύρω σου «αυτό» να λέει με περηφάνια το τι θα γινόσουν όταν μεγαλώσεις…κάποιες φορές ένοιωθες όμορφα να το ακούς…
…«αυτό» προσδοκούσε πολλά από σένα και δεν θα ήτανε σωστό να το απογοητεύσεις…
…οι προσδοκίες των άλλων όλο και μεγάλωναν, το ίδιο και ο αγώνας σου να τα καταφέρεις…να μην τους απογοητεύσεις…η προσπάθεια γινόταν όλο και πιο σκληρή…έπρεπε να ανταγωνίζεσαι διαρκώς τους άλλους…
…σιγά σιγά γινόσουν κάτι άλλο μα…έπρεπε…ήσουν ακόμα μικρός για να καταλάβεις…
«Αυτό» συχνά σου χαμογελούσε, με ένα άλλο από εκείνο το πρώτο χαμόγελο, συχνά σε επαινούσε και σε αντάμειβε με «δώρα»…άλλες φορές όμως, όταν δεν τα κατάφερνες ή όταν δεν ήσουν αρκετά υπάκουος, σε μάλωνε και σε τιμωρούσε αυστηρά…για να συμμορφωθείς…
…σαν το τρένο σιγά σιγά μπήκες στις ράγες σου…κι άρχισες τις μικρές κοντινές διαδρομές σου…στα μέρη που «αυτό» σε είχε μάθει να πηγαίνεις…
…όλο και πιο πολύ έρχονταν στιγμές που ένοιωθες ότι απομακρύνεσαι από τον αληθινό εαυτό σου, από όλα όσα είχες φυλαγμένα μέσα στην ψυχή σου…από όλα όσα αγαπούσες πραγματικά…ότι ό,τι έκανες το έκανες για να ικανοποιήσεις τους άλλους και όχι εσένα…
…μα ήσουν ακόμα μικρός να καταλάβεις…
Τα χρόνια πέρασαν και σε κάποια στιγμή, το σχολείο που σε ταλαιπώρησε τόσο επιτέλους τελείωσε…πήρες το χαρτί…πήγες σε μια σχολή…και έγινες πια αυτό το «κάτι» που «αυτό» ήθελε…
…βέβαια αυτό το «κάτι» ήταν αρκετά έως πολύ ξένο σε σένα μα…είχες καταλάβει τόσα χρόνια το πόσο πολύτιμο θα ήταν για την υπόλοιπη ζωή σου…σίγουρα θα ζούσες μια ζωή ξεχωριστή και πλούσια…θα έκανες οικογένεια…θα είχες το δικό σου σπίτι, το εξοχικό, το αυτοκίνητο, ταξίδια, λεφτά…
«Αυτό» σου μάθαινε συνεχώς τρόπους και συμπεριφορές, το πώς πρέπει να είσαι, τι να κάνεις, πώς να φέρεσαι, τι να φοράς, τι να τρως, τι να αγοράζεις, που να πηγαίνεις, τι να πιστεύεις, τι να αγαπάς, τι να προτιμάς, τι να ψηφίζεις…
…δεν χρειάστηκε να κάνεις σχεδόν τίποτα εσύ, να ψάξεις, να ανακαλύψεις…
«αυτό» στα έμαθε όλα, όλες τις «αλήθειες»…και φυσικά «για το καλό σου»…
..άρχισες να ψάχνεις δουλειά, να εξασκήσεις αυτό το «κάτι» που τόσα χρόνια έμαθες…
…περνούσε ο καιρός, η οικογένεια, οι φίλοι και οι γνωστοί βοηθούσαν αλλά λίγο…έψαχνες ασταμάτητα, παρακαλούσες, απογοητευόσουν με όσα έβλεπες…οι ανάγκες όμως μεγάλωναν…είχες πια κοπέλα…αγαπιόσασταν…σχεδιάζατε μαζί το μέλλον…
Κάποιος με πολύ καλή θέση μέσα « σ αυτό» σου βρήκε μια δουλειά, που δεν είχε καμία σχέση με το «κάτι» σου…
…αναγκάστηκες τελικά να πας, οι ανάγκες προηγούνταν…
Στη δουλειά έπρεπε να κάνεις ότι σου λένε, να αποδίδεις όλο και περισσότερο για να κερδίζει η επιχείρηση, να δουλεύεις όλο και πιο πολύ…
…γύρω σου έβλεπες παντού το φόβο και την ανασφάλεια…τα χρήματα που έπαιρνες δεν ήταν πολλά…έφταναν ίσα ίσα για να καλύπτουν τις βασικές σου ανάγκες μα…ήταν δύσκολοι καιροί…δεν έπρεπε να χάσεις τη δουλειά σου…τόσοι και τόσοι περίμεναν για τη δική σου θέση…
Όσο και αν ένοιωθες προσβεβλημένος, μειωμένος, αδικημένος, «αυτό» σου έλεγε να κάνεις υπομονή…να είσαι πρόθυμος και υπάκουος για να μη χάσεις τη δουλειά σου…η δουλειά είναι δικαίωμα, σου έλεγε συνέχεια…από αυτή ζούσες…
…για να καλύπτεις τις ανάγκες σου χρειάζονται χρήματα, αν δεν έχεις…δεν ζεις…
Η αδικία, η ανασφάλεια, η αγανάκτηση, η απελπισία και ο θυμός ήταν πια οι καθημερινοί σου «φίλοι», η ζωή σου έμοιαζε χαμένη, δανεική…
…έψαχνες κάπου μέσα σ «αυτό» να διακρίνεις τον αληθινό εαυτό σου, την αληθινή ζωή, όλα αυτά που αγαπούσες…δεν μπορούσες να καταλάβεις πως μπλέχτηκες έτσι…
…όλα έμοιαζαν να λειτουργούν ανάποδα, σαν σε σχέδιο…η αληθινή ζωή ήτανε κάτι άλλο…κι εσύ…ζούσες μέσα σ ένα κουτί με συγκεκριμένους κανόνες και όρους…
…όλο και πιο πολύ συνειδητοποιούσες ότι όλοι σε κοροϊδεύουν, ότι όλοι ήθελαν κάτι από σένα, οι πολιτικοί, οι παπάδες, οι τράπεζες, το κράτος, οι τηλεοράσεις, τα πολυκαταστήματα, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι ηλεκτρολόγοι, οι μηχανικοί…όλοι έπαιζαν μηχανικά το ρόλο τους μέσα σ αυτό το άθλιο κουτί που όλο και σου περιόριζε τις κινήσεις…
…ήταν όλοι απόλυτα εξαρτημένοι από «αυτό».
Όταν όλοι θέλουν κάτι από σένα τότε…πρέπει να είσαι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είσαι…και άρα να μην ζεις αληθινά τη δική σου ζωή…
…ήσουν αρκετά μεγάλος πια μα…πάλι δεν καταλάβαινες…
Είχες ήδη οικογένεια και παιδιά…που σε κοιτούσαν πάντα με χαμόγελο στα μάτια…αλλά και με την ίδια απορία στο βλέμμα που είχες κι εσύ όταν έβλεπες τότε τους μεγάλους…
Ένοιωσες ένας απόλυτα εγκλωβισμένος σκλάβος μέσα σ «αυτό»…
σου ζητούσε τα πάντα και δεν νοιαζότανε καθόλου για σένα, σου αφάνιζε τη ζωή και μαζί τη ζωή των παιδιών σου…τη ζωή όλων των ανθρώπων, όλων των παιδιών του κόσμου…
Είχαν περάσει τόσα χρόνια, είχες κουραστεί τόσο πολύ και…ό,τι είχες κάνει, ό,τι είχες ζήσει έμοιαζε να μην είναι πραγματικά δικό σου…σαν να είχες ζήσει μια ζωή κάποιου άλλου…αυτού που ήθελε «αυτό»!!!
«Και η δική μου η ζωή» αναρωτήθηκες, «που είναι η δική μου ζωή, ποιος μου την έκλεψε;»
Από ψηλά, από το παράθυρο του δωματίου σου κοίταξες έξω στον πολυσύχναστο δρόμο.
«Αυτό» ήταν παντού, στους ανθρώπους, στα κτίρια, τα καταστήματα, τις ταμπέλες, σε κάθε τι…
Ξαναγύρισες μέσα στο δωμάτιό σου και κοιτάχτηκες στον μεγάλο καθρέφτη απέναντι…
…τα μάτια σου έβγαζαν φλόγες…η ψυχή σου έτρεμε, ριγούσε…
Θυμήθηκες το παράδειγμα από την Σπηλιά του Πλάτωνα που πριν καιρό είχες δει στο ίντερνετ, θυμήθηκες κι άλλα σαν αυτό που είχες δει μα δεν τα πίστευες…
Ρώτησες τότε βουβά μα θυμωμένος τον εαυτό σου:
«Αμφισβήτησες ποτέ «αυτό» που σου έμαθαν οι άλλοι για πραγματικότητα;;»
«Ανακάλυψες ποτέ κάποια αλήθεια μόνος σου έχοντας την άμεση εμπειρία της ή μια ζωή παπαγάλιζες τα λόγια και τις θεωρίες άλλων που ταίριαζαν απλά πιο πολύ με τη διαμόρφωσή σου;;»
«Μήπως η ζωή σου είναι η μηχανική επανάληψη όσων σου έμαθαν, ένας βάλτος με νερά λιμνασμένα, νερά που δεν κυλούν ορμητικά για να συναντούν την κάθε στιγμή το νέο…;;;»
«Μήπως είσαι απλά ένα πιόνι φτιαγμένο από τα υλικά «Αυτού» για να το συντηρείς άβουλα;;;»
«Ποιος έχει την ευθύνη της ζωής σου;;»
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά ήταν τελείως περιττές.
Οι ίδιες οι ερωτήσεις απαντούσαν με τον καλύτερο και πιο καθαρό τρόπο.
Ήθελες να βγεις τρέχοντας έξω στους δρόμους, να το φωνάξεις, να το πεις σε όσους συναντούσες…
«Όλα όσα μάθαμε είναι ένα ψέμα!!!»
«Ξυπνήστε!!! Η αληθινή ζωή είναι κάτι άλλο, έξω από «αυτό»
«Είμαστε όλοι φυλακισμένοι μέσα «σ αυτό»
«Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, οι ταμπέλες που φοράμε είναι ψεύτικες, μονάχα μέσα «σ αυτό» είναι αναγκαίες, δεν είναι αληθινές»
«Μέσα σ «αυτό» είμαστε περιορισμένοι, μέσα σ «αυτό» δεν υπάρχουν λύσεις, αν θέλουμε πραγματικά να χτίσουμε την αληθινή ζωή πρέπει να βγούμε έξω απ αυτό το κουτί, όσο εξακολουθούμε να είμαστε μέσα του αναπαράγουμε την απελπισία και τη δυστυχία μας»
Τάσος Πετρίδης
Πανγαία – The Venus Project
t.petridis.vp@gmail.com
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΤΣΕ.
Μια μέρα εκεί που διάβαζα σκυμμένος στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, μια κοπέλα με ζύγωσε κι έγειρε από πάνω μου. Κρατούσε ανοιχτό ένα βιβλίο κι είχε βάλει το χέρι της κάτω από τη φωτογραφία ενός αντρός που 'χε το βιβλίο, για να κρύψει τ' όνομά του, και με κοίταζε με κατάπληξη.
-Ποιος είναι αυτός; με ρώτησε δείχνοντάς μου την εικόνα. Σήκωσα τους ώμους: -Πώς θέλετε να ξέρω; Είπα.
-Μα είστε εσείς, έκαμε η κοπέλα, εσείς, απαράλλαχτος. Κοιτάχτε το μέτωπο, τα πυκνά φρύδια, τα βαθουλά μάτια. Μονάχα που αυτός είχε χοντρά κρεμαστά μουστάκια, κι εσείς δεν έχετε.
Κοίταξα αλαφιασμένος: -Ποιος είναι λοιπόν; Έκανα προσπαθώντας ν' αναμερίσω το χέρι της κοπέλας, να δω τ' όνομα.
-Δεν τον γνωρίζετε; Πρώτη φορά τον βλέπετε;
Ο Νίτσε! Ο Νίτσε! Είχα ακούσει τ' όνομά του, μα δεν είχα ακόμα τίποτα διαβάσει δικό του.
-Δε διαβάσατε τη Γένεση της Τραγωδίας, το Ζαρατούστρα του; Για τον Αιώνιο Γυρισμό, για τον Υπεράνθρωπο;
-Τίποτα, τίποτα, απαντούσα ντροπιασμένος, τίποτα.
-Περιμένετε! Είπε κι έφυγε η κοπέλα πεταχτή.
Σε λίγο μου 'φερνε το Ζαρατούστρα.
-Να, είπε γελώντας, να λιονταρίσια θροφή για το μυαλό σας – αν έχετε μυαλό. Κι αν το μυαλό σας πεινάει.
Ετούτη στάθηκε μια από τις πιο αποφασιστικές στιγμές της ζωής μου. Εδώ, στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, με τη μεσολάβηση μιας άγνωστης φοιτήτριας, μου 'χε στήσει καρτέρι η μοίρα μου. Εδώ με περίμενε, φλογερός, αιματωμένος, μεγάλος πολεμιστής, ο Αντίχριστος. Στην αρχή με κατατρόμαξε. Τίποτα δεν του 'λειπε: αναίδεια κι αλαζονεία, μυαλό απροσκύνητο, λύσσα καταστροφής, σαρκασμός, κυνισμός, ανόσιο γέλιο, όλα τα νύχια, τα δόντια και τα φτερά του Εωσφόρου.
Μα με είχε συνεπάρει η ορμή του κι η περηφάνια, με είχε μεθύσει ο κίντυνος και βυθίζουμουν μέσα στο έργο του με λαχτάρα και τρόμο, σα να 'μπαινα σε βουερή ζούγκλα, γεμάτη πεινασμένα θεριά και ζαλιστικά σερνικολούλουδα. Βιάζουμουν να τελειώσουν τα μαθήματα στη Σορβόννη, να βραδιάσει, να γυρίσω σπίτι, να 'ρθει η σπιτονοικοκυρά να ανάψει το τζάκι και ν' ανοίξω τα βιβλία του -πυργώνουνταν όλα απάνω στο τραπέζι μου- και να αρχίζω μαζί του το πάλεμα.
Σιγά σιγά είχα συνηθίσει τη φωνή του, την κομμένη ανάσα του, τις κραυγές του πόνου του. Δεν ήξερα, τώρα το μάθαινα, πως κι ο Αντίχριστος αγωνίζεται κι υποφέρει όπως κι ο Χριστός και πως κάποτε, στις στιγμές του πόνου τους, τα πρόσωπά τους μοιάζουν. Ανόσιες μου φάνταζαν βλαστήμιες τα κηρύγματά του, κι ο Υπεράνθρωπός του δολοφόνος του Θεού.
Κι όμως μια μυστική γοητεία είχε ο αντάρτης ετούτος, μαυλιστικό ξόρκι τα λόγια του, που ζάλιζε και μεθούσε κι έκανε την καρδιά σου να χορεύει. Αλήθεια, ένας χορός διονυσιακός ο στοχασμός του, ένας όρθιος παιάνας που υψώνεται θριαμβευτικά στην πιο ανέλπιδη στιγμή της ανθρώπινης κι υπερανθρώπινης τραγωδίας. Καμάρωνα, χωρίς να το θέλω, τη θλίψη του, την παλικαριά του και την αγνότητα και τις στάλες τα αίματα που περιράντιζαν το μέτωπό του, σαν να φορούσε και τούτος, ο Αντίχριστος, αγκάθινο στεφάνι.
Σιγά σιγά, χωρίς να το 'χω διόλου συνειδητά στο νου μου, οι δυο μορφές, Χριστός κι Αντίχριστος, έσμιγαν. Δεν ήταν λοιπόν ετούτοι οι δυο, προαιώνιοι οχτροί, δεν είναι ο Εωσφόρος αντίμαχος του Θεού, μπορεί ποτέ το Κακό να μπει στην υπηρεσία του Καλού και να συνεργαστεί μαζί του; Με τον καιρό όσο μελετούσα το έργου του αντίθεου προφήτη, ανέβαινα από σκαλί σε σκαλί σε μια μυστική παράτολμη ενότητα. Το Καλό και το Κακό, έλεγα, είναι οχτροί, να το πρώτο σκαλοπάτι της μύησης.
Το Καλό και το Κακό είναι συνεργάτες, αυτό είναι το δεύτερο, το πιο αψηλό σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι ένα! Αυτό 'ναι το πιο αψηλό, όπου ως τώρα μπόρεσα να φτάσω σκαλοπάτι. [.] Λιονταρίσια η τροφή που με τάισε ο Νίτσε στην πιο κρίσιμη, την πιο πεινασμένη στιγμή της νιότης. Θράσεψα, δεν μπορούσα πια να χωρέσω στο σημερινό άνθρωπο, όπως εκατάντησε, μήτε στο Χριστό, όπως τον κατάντησαν.
Α! φώναζα αγανακτισμένος, η παμπόνηρη θρησκεία που μετατοπίζει τις αμοιβές και τιμωρίες σε μελλούμενη ζωή, για να παρηγορήσει τους σκλάβους, τους κιότηδες, τους αδικημένους, και να μπορέσουν να βαστάξουν αγόγγυστα τη σίγουρη ετούτη επίγεια ζωή και να σκύβουν υπομονετικά το σβέρκο στους αφεντάδες! Τι οβραίικη Αγία Τράπεζα η θρησκεία ετούτη, που δίνεις μια πεντάρα στην επίγεια ζωή κι εισπράττεις αθάνατα εκατομμύρια στην άλλη! Τι απλοϊκότητα, τι πονηριά, τι τοκογλυφία! Όχι, δεν μπορεί να 'ναι λεύτερος που ελπίζει Παράδεισο ή που φοβάται την Κόλαση.
Ντροπή πια να μεθούμε στις ταβέρνες της ελπίδας! Ή κάτω στα υπόγεια του φόβου. Πόσα χρόνια και δεν το 'χα καταλάβει, κι έπρεπε να 'ρθει ο άγριος ετούτος προφήτης να μου ανοίξει τα μάτια! [.] Κι άξαφνα η Εκκλησία του Χριστού, όπως την κατάντησαν οι ρασοφόροι, μου φάνταξε μια μάντρα, όπου μερόνυχτα βελάζουν, ακουμπώντας το ένα στο άλλο, χιλιάδες πρόβατα κυριεμένα από πανικό κι απλώνουν το λαιμό κι αγλείφουν το χέρι και το μαχαίρι που τα σφάζει. Κι άλλα τρέμουν γιατί φοβούνται πως θα σουβλίζουνται αιώνια στις φλόγες, κι άλλα βιάζουνται να σφαχτούν για να βόσκουν στους αιώνες των αιώνων σε αθάνατο ανοιξιάτικο χορτάρι.
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΩ ΦΟΡΟΥΣ.
1) Οι φόροι είναι επαχθείς σε σχέση με το εισόδημα.
2) Τα χρήματα που πληρώνονται ως φορολογικές εισφορές δεν καταλήγουν στα δημόσια ταμεία, αλλά εξυπηρετούν ένα χρέος για το οποίο δεν φέρω την παραμικρή ευθύνη.
3) Τα χρήματα αυτά, ακόμη και αν καταλήξουν στα δημόσια ταμεία, δεν πρόκειται να διατεθούν για τη λειτουργία ενός κοινωνικού κράτους. Αντιθέτως, καταλήγουν στις τσέπες των λωποδυτών πολιτικών.
4) Οι φόροι χρηματοδοτούν κυρίως τις μισθολογικές δαπάνες των δημοσίων απατεώνων. Επομένως, δεν είμαι διατεθειμένος να γίνω συνένοχος στα εγκλήματα των εκάστοτε κυβερνώντων.
5) Για κάθε ευρώ που πληρώνω στο ελληνικό δημόσιο, στερώ ένα ευρώ από την αγορά και θεωρητικά μειώνω τον οριακό μισθό των εργαζομένων του.
6) Καταβάλλοντας φόρους ανακηρύσσω συνεργάτη το κράτος στις δραστηριότητές μου. Λυπάμαι, αλλά το κράτος δε με συνέδραμε στο να κερδίσω χρήματα.
7) Δεν είμαι χρήστης δημοσίων υπηρεσιών, επομένως δεν είμαι υποχρεωμένος να επωμιστώ κόστος αγαθών που δε χρησιμοποιώ.
8) Η πληρωμή φόρων μειώνει δραματικά το διαθέσιμο κεφάλαιό μου για κατανάλωση και επένδυση και συνεπώς με υποκινεί στην παραοικονομία. Λυπάμαι, αλλά δε θα παρανομήσω για να τραφούν τα οκνηρά κορμιά του δημοσίου.
9) Η πληρωμή των υπέρογκων φόρων, μου στερεί το συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτω στην αγορά, με ωθεί στον αθέμιτο ανταγωνισμό και τελικά επιδρά δυσμενώς στην κοινωνική ευημερία.
10) Θα πληρώσω μόνο το δίκαιο ποσό φόρου και όχι τη ληστρική επιδρομή των φοροεισπρακτικών βδελλών του Στουρνάρα.
2) Τα χρήματα που πληρώνονται ως φορολογικές εισφορές δεν καταλήγουν στα δημόσια ταμεία, αλλά εξυπηρετούν ένα χρέος για το οποίο δεν φέρω την παραμικρή ευθύνη.
3) Τα χρήματα αυτά, ακόμη και αν καταλήξουν στα δημόσια ταμεία, δεν πρόκειται να διατεθούν για τη λειτουργία ενός κοινωνικού κράτους. Αντιθέτως, καταλήγουν στις τσέπες των λωποδυτών πολιτικών.
4) Οι φόροι χρηματοδοτούν κυρίως τις μισθολογικές δαπάνες των δημοσίων απατεώνων. Επομένως, δεν είμαι διατεθειμένος να γίνω συνένοχος στα εγκλήματα των εκάστοτε κυβερνώντων.
5) Για κάθε ευρώ που πληρώνω στο ελληνικό δημόσιο, στερώ ένα ευρώ από την αγορά και θεωρητικά μειώνω τον οριακό μισθό των εργαζομένων του.
6) Καταβάλλοντας φόρους ανακηρύσσω συνεργάτη το κράτος στις δραστηριότητές μου. Λυπάμαι, αλλά το κράτος δε με συνέδραμε στο να κερδίσω χρήματα.
7) Δεν είμαι χρήστης δημοσίων υπηρεσιών, επομένως δεν είμαι υποχρεωμένος να επωμιστώ κόστος αγαθών που δε χρησιμοποιώ.
8) Η πληρωμή φόρων μειώνει δραματικά το διαθέσιμο κεφάλαιό μου για κατανάλωση και επένδυση και συνεπώς με υποκινεί στην παραοικονομία. Λυπάμαι, αλλά δε θα παρανομήσω για να τραφούν τα οκνηρά κορμιά του δημοσίου.
9) Η πληρωμή των υπέρογκων φόρων, μου στερεί το συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτω στην αγορά, με ωθεί στον αθέμιτο ανταγωνισμό και τελικά επιδρά δυσμενώς στην κοινωνική ευημερία.
10) Θα πληρώσω μόνο το δίκαιο ποσό φόρου και όχι τη ληστρική επιδρομή των φοροεισπρακτικών βδελλών του Στουρνάρα.
Μάριος Μπρούσκος Στυλιανόπουλος για το rizopoulospost
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΑΣ;
O Dr Mark Blagrove είναι καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Swansea και μελετά τα… όνειρα μέσα από επιστημονικά πειράματα και έρευνες.
Μιλώντας, εξήγησε τι ακριβώς είναι τα όνειρα, πώς η προσωπικότητα μας επηρεάζει αυτά που βλέπουμε στον ύπνο μας αλλά αναφέρεται και στους λόγους που αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει από την ζωή, μας επισκέπτονται στα όνειρα μας!
«Τι φανερώνουν τα όνειρά μας;»
Mark Blagrove : «Τα περισσότερα όνειρα σχετίζονται με το παρόν και τη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Είναι πιθανό επίσης να μπορούν να αποκαλύψουν στοιχεία για γεγονότα του παρελθόντος. Η μεγαλύτερη όμως πιθανότητα παραμένει τα όνειρα να μας πληροφορούν για τα γεγονότα του παρόντος τα οποία ίσως και να μην γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν.
Για παράραδειγμα ένα όνειρο μπορεί να μας αποκαλύψει τα αληθινά μας αισθήματά μας για κάποιο συγκεκριμένο άτομο τα οποία συνειδητά μπορεί να μην έχουμε αντιληφθει ή να μην θέλουμε να τα παραδεχτούμε.»
«Ο χαρακτήρας επηρεάζει τα όνειρά μας»
Mark Blagrove : «Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου επίσης μπορεί να επηρεάσει τα όνειρα του. Άτομα με δημιουργικό χαρακτήρα συνηθίζουν να βλέπουν περίεργα όνειρα μεγαλύτερης διάρκειας με έντονη πλοκή και εναλλαγές συναισθημάτων. Σημαντικό επίσης είναι τα διάφορα επίπεδα ύπνου.
Μερικές φορές βρισκόμαστε σε βαθύ ύπνο όπου δεν παρατηρείται κάποιο όνειρο, ενώ μερικές άλλες βρισκόμαστε σε στάδια ενεργού ύπνου, όπου παρατηρείται κίνηση ματιών και ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ενεργός. Στην περίπτωση αυτή τα όνειρα αυξάνονται!»
«Γιατί οι νεκροί έρχονται στον ύπνο μας;»
Mark Blagrove : «Επιστημονικά δεν έχει αποδειχτεί οποιαδήποτε δυνατότητα επικοινωνίας με νεκρούς ενώ είμαστε ξύπνιοι. Η επιθυμία όμως να δούμε για μια ακόμη φορά το αγαπημένο μας πρόσωπο που έχει πεθάνει, είναι τόσο μεγάλη που είναι πιθανό να επηρεάζει τα όνειρα μας. Πέρα από την επιθυμία όμως υπάρχει και η δύναμη της συνήθειας, η καθημερινότητα που βιώναμε με τα πρόσωπα αυτά και η οποια ίσως έρχεται στον ύπνο μας με την μορφή αναμνήσεων. Όταν ξυπνήσουμε από αυτό το όνειρο έχουμε ανάγκη να δεχτούμε οτι δεν ήταν δημιούργημα του μυαλού μας αλλά συνάντηση -έστω ονειρική- με τον δικό μας άνθρωπο. »
«Μπορεί ένας νεκρός να μας μεταφέρει μηνύματα στον ύπνο μας;»
Mark Blagrove : «Αυτό βεβαίως προβληματίζει εμάς τους επιστήμονες. Δηλαδή ο ισχυρισμός πάρα πολλών ανθρώπων οτι ονειρεύονται κάποιον νεκρό κι εκείνος τους μεταφέρει μηνυματα για γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον. Από την πλευρά ενός επιστήμονα η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο ονειρευόμενος έχει ήδη μια ιδέα των εξελίξεων του μέλλοντος. Επομένως ο ίδιος εκμυστηρεύεται στον εαυτό του μέσω του νεκρού, πληροφορίες που έχει κρυμμένες στο υποσυνείδητό του.
Λυπάμαι αλλά δεν έχω επιστημονικές αποδείξεις οτι πράγματι οι νεκροί έρχονται από τον άλλο κόσμο στα όνειρα των ζωντανών και μάλιστα τους αποκαλύπτουν τα μελλούμενα. Είμαι υποχρεωμένος να ερμηνεύσω τέτοια γεγονότα με βάση την ψυχολογία και όχι την μεταφυσική.
Αυτό που προτείνω είναι την επόμενη φορά που θα ονειρευτείται κάποιον δικό σας που είναι νεκρός, δώστε μεγάλη προσοχή σε αυτα που θα σας πει: είναι πράγματα που δεν τολμάτε να πείτε στον εαυτό σας ενώ είστε ξύπνιοι και του τα αποκαλύπτετε την νύχτα μέσω ενός νεκρού προσώπου!»
«Τι φανερώνουν τα όνειρά μας;»
Mark Blagrove : «Τα περισσότερα όνειρα σχετίζονται με το παρόν και τη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Είναι πιθανό επίσης να μπορούν να αποκαλύψουν στοιχεία για γεγονότα του παρελθόντος. Η μεγαλύτερη όμως πιθανότητα παραμένει τα όνειρα να μας πληροφορούν για τα γεγονότα του παρόντος τα οποία ίσως και να μην γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν.
Για παράραδειγμα ένα όνειρο μπορεί να μας αποκαλύψει τα αληθινά μας αισθήματά μας για κάποιο συγκεκριμένο άτομο τα οποία συνειδητά μπορεί να μην έχουμε αντιληφθει ή να μην θέλουμε να τα παραδεχτούμε.»
«Ο χαρακτήρας επηρεάζει τα όνειρά μας»
Mark Blagrove : «Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου επίσης μπορεί να επηρεάσει τα όνειρα του. Άτομα με δημιουργικό χαρακτήρα συνηθίζουν να βλέπουν περίεργα όνειρα μεγαλύτερης διάρκειας με έντονη πλοκή και εναλλαγές συναισθημάτων. Σημαντικό επίσης είναι τα διάφορα επίπεδα ύπνου.
Μερικές φορές βρισκόμαστε σε βαθύ ύπνο όπου δεν παρατηρείται κάποιο όνειρο, ενώ μερικές άλλες βρισκόμαστε σε στάδια ενεργού ύπνου, όπου παρατηρείται κίνηση ματιών και ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ενεργός. Στην περίπτωση αυτή τα όνειρα αυξάνονται!»
«Γιατί οι νεκροί έρχονται στον ύπνο μας;»
Mark Blagrove : «Επιστημονικά δεν έχει αποδειχτεί οποιαδήποτε δυνατότητα επικοινωνίας με νεκρούς ενώ είμαστε ξύπνιοι. Η επιθυμία όμως να δούμε για μια ακόμη φορά το αγαπημένο μας πρόσωπο που έχει πεθάνει, είναι τόσο μεγάλη που είναι πιθανό να επηρεάζει τα όνειρα μας. Πέρα από την επιθυμία όμως υπάρχει και η δύναμη της συνήθειας, η καθημερινότητα που βιώναμε με τα πρόσωπα αυτά και η οποια ίσως έρχεται στον ύπνο μας με την μορφή αναμνήσεων. Όταν ξυπνήσουμε από αυτό το όνειρο έχουμε ανάγκη να δεχτούμε οτι δεν ήταν δημιούργημα του μυαλού μας αλλά συνάντηση -έστω ονειρική- με τον δικό μας άνθρωπο. »
«Μπορεί ένας νεκρός να μας μεταφέρει μηνύματα στον ύπνο μας;»
Mark Blagrove : «Αυτό βεβαίως προβληματίζει εμάς τους επιστήμονες. Δηλαδή ο ισχυρισμός πάρα πολλών ανθρώπων οτι ονειρεύονται κάποιον νεκρό κι εκείνος τους μεταφέρει μηνυματα για γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον. Από την πλευρά ενός επιστήμονα η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο ονειρευόμενος έχει ήδη μια ιδέα των εξελίξεων του μέλλοντος. Επομένως ο ίδιος εκμυστηρεύεται στον εαυτό του μέσω του νεκρού, πληροφορίες που έχει κρυμμένες στο υποσυνείδητό του.
Λυπάμαι αλλά δεν έχω επιστημονικές αποδείξεις οτι πράγματι οι νεκροί έρχονται από τον άλλο κόσμο στα όνειρα των ζωντανών και μάλιστα τους αποκαλύπτουν τα μελλούμενα. Είμαι υποχρεωμένος να ερμηνεύσω τέτοια γεγονότα με βάση την ψυχολογία και όχι την μεταφυσική.
Αυτό που προτείνω είναι την επόμενη φορά που θα ονειρευτείται κάποιον δικό σας που είναι νεκρός, δώστε μεγάλη προσοχή σε αυτα που θα σας πει: είναι πράγματα που δεν τολμάτε να πείτε στον εαυτό σας ενώ είστε ξύπνιοι και του τα αποκαλύπτετε την νύχτα μέσω ενός νεκρού προσώπου!»
ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr
Ο ΚΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ, Η ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΟ ΒΟΤΑΝΟ ΤΟΥ ΘΑΡΡΟΥΣ, ΟΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΣΟΥ.
Το νόημα της ευτυχίας δεν είναι για όλους το ίδιο. Ορισμένοι την ταυτίζουν με τον πλούτο, άλλοι με την υγεία, την ομορφιά, τη νεότητα ή τη φήμη!
Για πολλούς αρκεί μια αγκαλιά, ένας καλός λόγος, ένα χαμόγελο και η αίσθηση ότι οι άνθρωποι γύρω τους είναι καλά, για να νιώσουν και οι ίδιοι ευτυχισμένοι. Είναι αλήθεια ότι η «συνταγή» της πολύτιμης ευτυχίας αλλάζει διαρκώς ανάλογα με την εποχή που ζούμε και τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα πράγματα. Ωστόσο, κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι απαραίτητα συστατικά της «συνταγής» είναι η πνευματική διαύγεια, η ηρεμία και η καλή διάθεση.
Yπάρχουν ωστόσο βότανα στην ελληνική ύπαιθρο που φημίζονται για την ιδιότητά τους να διώχνουν τη θλίψη, να τονώνουν το σώμα, να αυξάνουν την ενεργητικότητα και να «καθαρίζουν» το νου. Αναμφίβολα ένα φλιτζάνι με βασιλικό ή γλυκόριζα δεν έχει μαγικές ιδιότητες, είναι όμως ένας πολύτιμος σύμμαχος που θα μας φέρει πιο κοντά στην πνευματική ισορροπία και την ψυχική γαλήνη.
Ο κρίνος της χαράς Ο κρόκος ή σαφράν είναι ένα είδος κρίνου που απαντάται σε πολλούς πολιτισμούς και στον οποίο αποδίδεται πλήθος ιδιοτήτων. Καταπολεμά το άγχος, βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία, ενισχύει τη μνήμη, ενώ θεωρείται ότι έχει και αντιγηραντική δράση. Λέγεται ότι ο Δαλάι Λάμα τρώει κάθε πρωί μια μεγάλη κουταλιά κρόκου για μακροζωία και πνευματική διαύγεια, ενώ στην Ινδία προστίθεται κρόκος στα γαμήλια εδέσματα, για να είναι φωτεινή και ευτυχισμένη η ζωή του ζευγαριού.
Στην αγορά θα βρούμε κρόκο σε νηματίδια και σε σκόνη. Μπορούμε είτε να ρίξουμε μια πρέζα στη σαλάτα είτε να βάλουμε λίγα νηματίδια κάτω από τη γλώσσα για άμεση απορρόφηση.
Το μαγικό ταραξάκο Ιαματικό, θεραπευτικό, καταπληκτικό, μαγικό... Η πληθώρα των χαρακτηρισμών που αποδίδονται στο ταραξάκο οφείλεται στο γεγονός ότι έχει πολύπλευρη δράση: τονώνει τον οργανισμό, αλλά και την πνευματική διαύγεια, χαρίζει αίσθημα ευεξίας και βοηθά στην καλή ηπατική λειτουργία. Φύεται σε όλη την Ευρώπη, την Βόρεια Ασία και την Αμερική. Είναι ασφαλές βότανο με ήπια δράση.
Η ρίζα της ζωής Το τζίνσενγκ, η πασίγνωστη κινεζική ρίζα, διεγείρει το νευρικό σύστημα, τονώνει τις σωματικές και διανοητικές λειτουργίες, ενώ χρησιμοποιείται ευρέως -ιδιαίτερα στην Ανατολή- ως αντικαταθλιπτικό. Από την άλλη μεριά, όμως, η υπερβολική χρήση μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα, υπερδιέγερση, καθώς και αύξηση της πίεσης, γι' αυτό και καλό είναι να αποφεύγεται σε περιπτώσεις υπέρτασης και να μη γίνεται χρήση του για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διαλείμματα.
Το γλυκό αγχολυτικό Η γλυκόριζα ή γλυκύρριζα θεωρείται ότι ρυθμίζει την ενδοκρινική ισορροπία του οργανισμού, αλλά επειδή αυξάνει την πίεση του αίματος πρέπει να αποφεύγεται από τους υπερτασικούς. Δρα ως τονωτικό και συμβάλλει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους. Αποτελεί, λοιπόν, μια γλυκιά λύση για πνευματική ισορροπία. Ωστόσο, καλό είναι να την αποφεύγουν όσοι έχουν υψηλό σάκχαρο, υπέρταση, προβλήματα στη χοληδόχο κύστη, ηπατική κίρρωση, νεφρική ανεπάρκεια, αλλά και οι εγκυμονούσες.
Το πράσινο γιατρικό Το πράσινο τσάι (από τα χλωρά φύλλα του φυτού Camellia sinensis) είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά. Έχει τονωτική και διεγερτική δράση, ενώ θεωρείται και ενισχυτικό της μνήμης. Επιπλέον, πλήθος ερευνών έχουν συσχετίσει την κατανάλωσή του με την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων, του διαβήτη, της υψηλής χοληστερίνης, ακόμη και με τον καλύτερο έλεγχο του βάρους. Η λήψη του με μέτρο είναι ασφαλής, αλλά σε περίπτωση κατάχρησης μπορεί να προκαλέσει ναυτία και ευερεθιστότητα.
Το βότανο των πρωτόπλαστων Το δεντρολίβανο λέγεται ότι είναι το δεύτερο βότανο μετά τη δάφνη που πήραν οι πρωτόπλαστοι μαζί τους όταν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο. Θεωρείται ότι καταπολεμά την πνευματική κόπωση, καθώς και ότι ενισχύει τη συγκέντρωση και την αιμάτωση του εγκεφάλου. Μάλιστα, οι μαθητές στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο όταν μελετούσαν για τις εξετάσεις τους, ώστε να αποδίδουν καλύτερα. Δεν συνιστάται η λήψη του κατά τη διάρκεια της κύησης, καθώς και η κατάχρηση, επειδή μπορεί να έχει την αντίθετη από την αναμενόμενη δράση (δυσκολία συγκέντρωσης, ακόμα και σπασμούς ή ίλιγγο).
Άρωμα ευτυχίας Η λεβάντα με το χαρακτηριστικά ευχάριστο άρωμά της είναι ένα βότανο που θεωρείται ότι βελτιώνει τη διάθεση, ηρεμεί τα νεύρα, είναι υπναγωγό, χαρίζει πνευματική διαύγεια και επιδρά καταπραϋντικά σε περιπτώσεις ανησυχίας, υπερέντασης και εκνευρισμού. Καλό είναι όμως να αποφεύγεται από όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι, καθώς και από τις εγκύους.
Το βοτάνι της ψυχής To βαλσαμόχορτο είναι γνωστό με διαφορετικά ονόματα, όπως υπερικό το διάτρητο, σπαθόχορτο, βοτάνι του Αγίου Ιωάννη, και του αποδίδονται πολλές δράσεις: είναι διεγερτικό, τονωτικό, καταπολεμά την αϋπνία, τη νευρικότητα και την ευερεθιστότητα. Επίσης, υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία ότι είναι ήπιο αντικαταθλιπτικό, αποτελεσματικό στις περιπτώσεις μέτριας κατάθλιψης. Το βαλσαμόχορτο φύεται σε πολλά μέρη της Ευρώπης, ενώ στην Κρήτη συναντάμε 9 διαφορετικά είδη του φυτού. Χρειάζεται, ωστόσο, μέτρο στη χρήση του, επειδή σε περίπτωση υπερβολικής λήψης μπορεί να προκαλέσει φωτοευαισθησία, ναυτία και ξηροστομία.
Το φυτό της μνήμης Το Ginkgo biloba είναι ευρέως γνωστό ως το βότανο που ενισχύει τη μνήμη. Του αποδίδονται, ωστόσο, και πολλές ακόμη σημαντικές ιδιότητες, όπως η βελτίωση της διαταραγμένης ψυχικής ισορροπίας, η καταπολέμηση του άγχους, η δημιουργία αισθήματος ευεξίας, η ενίσχυση της συγκέντρωσης, η βελτίωση της διάθεσης και η πνευματική εγρήγορση. Συνήθως, πωλείται σε κάψουλες και καλό είναι να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του εκάστοτε σκευάσματος. Στις παρενέργειες της λήψης του αναφέρoνται ο πονοκέφαλος, η ναυτία, η διάρροια, η ζάλη και η αλλεργική δερματίτιδα.
Το βότανο του θάρρους Το θυμάρι, το όνομα του οποίου προέρχεται από τη λέξη θυμός, που σημαίνει θάρρος, στη λαϊκή μας παράδοση συνδέεται με τη γενναιότητα. Θεωρείται τονωτικό του νευρικού συστήματος και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις πνευματικής κατάπτωσης και άγχους, επειδή χαρίζει πνευματική διαύγεια. Ωστόσο, έχει την ιδιότητα να αυξάνει την πίεση του αίματος, γι' αυτό δεν πρέπει να λαμβάνεται από υπερτασικούς και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε πολύ υψηλές τοξικές δόσεις μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.
Όνειρα ευτυχίας Σύμφωνα με τη λαϊκή μας παράδοση, αν κάποιος ονειρευτεί φρέσκο και ολόδροσο βασιλικό θα έχει ευχάριστα, ρομαντικά νέα, ενώ αν είναι νιόπαντρος θα έχει ευτυχισμένη ζωή. Ο βασιλικός βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά σε προβλήματα μνήμης και στην κατάθλιψη, καταπολεμά το άγχος και τη νευρικότητα, ενώ λόγω της ιδιότητάς του να προκαλεί υπνηλία συμβάλλει σε έναν ήρεμο και καλό ύπνο. Θεωρείται ασφαλές βότανο, αλλά σε περίπτωση υπερβολικής λήψης μπορεί να έχει τις αντίθετες από τις αναμενόμενες δράσεις, δηλαδή να προκαλέσει υπερένταση και νευρικότητα. Μια πολύ καλή ιδέα είναι να τον προσθέσουμε στο φαγητό, τις σάλτσες και τις σαλάτες μας.
Χαλάρωση και ηρεμία Η πασιφλόρα είναι ένα βότανο με κατευναστικές και ηρεμιστικές ιδιότητες που δρα ευεργετικά κατά του άγχους και της αϋπνίας, ενώ του αποδίδεται και αντικαταθλιπτική δράση. Η δράση της είναι πιο δυνατή από αυτήν του χαμομηλιού και του τίλιου. Είναι η κατάλληλη επιλογή για όσους αισθάνονται πιεσμένοι και έχουν μελαγχολική διάθεση. Είναι ασφαλές βότανο, αλλά σε μεγάλη δόση μπορεί να μειώσει την πίεση του αίματος.
Happy... ροφήματα Μπορούμε να ετοιμάσουμε τα βότανα της επιλογής μας ως αφέψημα ή ως έγχυμα: Έγχυμα Βάζουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας σε μια κούπα ζεστό νερό, το αφήνουμε 7-10΄ και το σουρώνουμε. Με τη μορφή εγχύματος, μπορούμε να πάρουμε το βαλσαμόχορτο, το ταραξάκο, το πράσινο τσάι, το δεντρολίβανο, τον βασιλικό, το θυμάρι, τη λεβάντα, την πασιφλόρα και το Ginkgo biloba. Αφέψημα Όταν το νερό που έχουμε στο μπρίκι αρχίσει να βράζει, ρίχνουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας, το αφήνουμε 3-5΄, το σουρώνουμε και το πίνουμε.
Με τη μορφή αφεψήματος μπορούμε να πάρουμε το τζίνσενγκ και τη γλυκόριζα. Μείξεις βοτάνων Μπορούμε να συνδυάσουμε ορισμένα βότανα για να ενισχύσουμε τη δράση τους. Η πασιφλόρα συνδυάζεται με το τζίνσενγκ, σε περίπτωση που θέλουμε να επιτύχουμε πνευματική καθώς και σωματική τόνωση. Επίσης, το ταραξάκο και ο κρόκος μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους σε περιπτώσεις που ο στόχος είναι η τόνωση, η ευεξία, η διαύγεια μνήμης, αλλά και η αντιμετώπιση του στρες. Συχνότητα Μπορούμε να πίνουμε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα για 3 εβδομάδες. Στη συνέχεια, κάνουμε ένα διάλειμμα μίας εβδομάδας και αν χρειαστεί συνεχίζουμε για άλλες 3 εβδομάδες. Συνιστάται να εναλλάσσουμε τα βότανα που λαμβάνουμε, για να παρέχουμε στον οργανισμό μας νέα συστατικά. Καλό είναι, λοιπόν, να μην παίρνουμε το ίδιο βότανο πάνω από 2-3 μήνες.
Yπάρχουν ωστόσο βότανα στην ελληνική ύπαιθρο που φημίζονται για την ιδιότητά τους να διώχνουν τη θλίψη, να τονώνουν το σώμα, να αυξάνουν την ενεργητικότητα και να «καθαρίζουν» το νου. Αναμφίβολα ένα φλιτζάνι με βασιλικό ή γλυκόριζα δεν έχει μαγικές ιδιότητες, είναι όμως ένας πολύτιμος σύμμαχος που θα μας φέρει πιο κοντά στην πνευματική ισορροπία και την ψυχική γαλήνη.
Ο κρίνος της χαράς Ο κρόκος ή σαφράν είναι ένα είδος κρίνου που απαντάται σε πολλούς πολιτισμούς και στον οποίο αποδίδεται πλήθος ιδιοτήτων. Καταπολεμά το άγχος, βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία, ενισχύει τη μνήμη, ενώ θεωρείται ότι έχει και αντιγηραντική δράση. Λέγεται ότι ο Δαλάι Λάμα τρώει κάθε πρωί μια μεγάλη κουταλιά κρόκου για μακροζωία και πνευματική διαύγεια, ενώ στην Ινδία προστίθεται κρόκος στα γαμήλια εδέσματα, για να είναι φωτεινή και ευτυχισμένη η ζωή του ζευγαριού.
Στην αγορά θα βρούμε κρόκο σε νηματίδια και σε σκόνη. Μπορούμε είτε να ρίξουμε μια πρέζα στη σαλάτα είτε να βάλουμε λίγα νηματίδια κάτω από τη γλώσσα για άμεση απορρόφηση.
Το μαγικό ταραξάκο Ιαματικό, θεραπευτικό, καταπληκτικό, μαγικό... Η πληθώρα των χαρακτηρισμών που αποδίδονται στο ταραξάκο οφείλεται στο γεγονός ότι έχει πολύπλευρη δράση: τονώνει τον οργανισμό, αλλά και την πνευματική διαύγεια, χαρίζει αίσθημα ευεξίας και βοηθά στην καλή ηπατική λειτουργία. Φύεται σε όλη την Ευρώπη, την Βόρεια Ασία και την Αμερική. Είναι ασφαλές βότανο με ήπια δράση.
Η ρίζα της ζωής Το τζίνσενγκ, η πασίγνωστη κινεζική ρίζα, διεγείρει το νευρικό σύστημα, τονώνει τις σωματικές και διανοητικές λειτουργίες, ενώ χρησιμοποιείται ευρέως -ιδιαίτερα στην Ανατολή- ως αντικαταθλιπτικό. Από την άλλη μεριά, όμως, η υπερβολική χρήση μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα, υπερδιέγερση, καθώς και αύξηση της πίεσης, γι' αυτό και καλό είναι να αποφεύγεται σε περιπτώσεις υπέρτασης και να μη γίνεται χρήση του για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διαλείμματα.
Το γλυκό αγχολυτικό Η γλυκόριζα ή γλυκύρριζα θεωρείται ότι ρυθμίζει την ενδοκρινική ισορροπία του οργανισμού, αλλά επειδή αυξάνει την πίεση του αίματος πρέπει να αποφεύγεται από τους υπερτασικούς. Δρα ως τονωτικό και συμβάλλει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους. Αποτελεί, λοιπόν, μια γλυκιά λύση για πνευματική ισορροπία. Ωστόσο, καλό είναι να την αποφεύγουν όσοι έχουν υψηλό σάκχαρο, υπέρταση, προβλήματα στη χοληδόχο κύστη, ηπατική κίρρωση, νεφρική ανεπάρκεια, αλλά και οι εγκυμονούσες.
Το πράσινο γιατρικό Το πράσινο τσάι (από τα χλωρά φύλλα του φυτού Camellia sinensis) είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά. Έχει τονωτική και διεγερτική δράση, ενώ θεωρείται και ενισχυτικό της μνήμης. Επιπλέον, πλήθος ερευνών έχουν συσχετίσει την κατανάλωσή του με την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων, του διαβήτη, της υψηλής χοληστερίνης, ακόμη και με τον καλύτερο έλεγχο του βάρους. Η λήψη του με μέτρο είναι ασφαλής, αλλά σε περίπτωση κατάχρησης μπορεί να προκαλέσει ναυτία και ευερεθιστότητα.
Το βότανο των πρωτόπλαστων Το δεντρολίβανο λέγεται ότι είναι το δεύτερο βότανο μετά τη δάφνη που πήραν οι πρωτόπλαστοι μαζί τους όταν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο. Θεωρείται ότι καταπολεμά την πνευματική κόπωση, καθώς και ότι ενισχύει τη συγκέντρωση και την αιμάτωση του εγκεφάλου. Μάλιστα, οι μαθητές στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο όταν μελετούσαν για τις εξετάσεις τους, ώστε να αποδίδουν καλύτερα. Δεν συνιστάται η λήψη του κατά τη διάρκεια της κύησης, καθώς και η κατάχρηση, επειδή μπορεί να έχει την αντίθετη από την αναμενόμενη δράση (δυσκολία συγκέντρωσης, ακόμα και σπασμούς ή ίλιγγο).
Άρωμα ευτυχίας Η λεβάντα με το χαρακτηριστικά ευχάριστο άρωμά της είναι ένα βότανο που θεωρείται ότι βελτιώνει τη διάθεση, ηρεμεί τα νεύρα, είναι υπναγωγό, χαρίζει πνευματική διαύγεια και επιδρά καταπραϋντικά σε περιπτώσεις ανησυχίας, υπερέντασης και εκνευρισμού. Καλό είναι όμως να αποφεύγεται από όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι, καθώς και από τις εγκύους.
Το βοτάνι της ψυχής To βαλσαμόχορτο είναι γνωστό με διαφορετικά ονόματα, όπως υπερικό το διάτρητο, σπαθόχορτο, βοτάνι του Αγίου Ιωάννη, και του αποδίδονται πολλές δράσεις: είναι διεγερτικό, τονωτικό, καταπολεμά την αϋπνία, τη νευρικότητα και την ευερεθιστότητα. Επίσης, υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία ότι είναι ήπιο αντικαταθλιπτικό, αποτελεσματικό στις περιπτώσεις μέτριας κατάθλιψης. Το βαλσαμόχορτο φύεται σε πολλά μέρη της Ευρώπης, ενώ στην Κρήτη συναντάμε 9 διαφορετικά είδη του φυτού. Χρειάζεται, ωστόσο, μέτρο στη χρήση του, επειδή σε περίπτωση υπερβολικής λήψης μπορεί να προκαλέσει φωτοευαισθησία, ναυτία και ξηροστομία.
Το φυτό της μνήμης Το Ginkgo biloba είναι ευρέως γνωστό ως το βότανο που ενισχύει τη μνήμη. Του αποδίδονται, ωστόσο, και πολλές ακόμη σημαντικές ιδιότητες, όπως η βελτίωση της διαταραγμένης ψυχικής ισορροπίας, η καταπολέμηση του άγχους, η δημιουργία αισθήματος ευεξίας, η ενίσχυση της συγκέντρωσης, η βελτίωση της διάθεσης και η πνευματική εγρήγορση. Συνήθως, πωλείται σε κάψουλες και καλό είναι να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του εκάστοτε σκευάσματος. Στις παρενέργειες της λήψης του αναφέρoνται ο πονοκέφαλος, η ναυτία, η διάρροια, η ζάλη και η αλλεργική δερματίτιδα.
Το βότανο του θάρρους Το θυμάρι, το όνομα του οποίου προέρχεται από τη λέξη θυμός, που σημαίνει θάρρος, στη λαϊκή μας παράδοση συνδέεται με τη γενναιότητα. Θεωρείται τονωτικό του νευρικού συστήματος και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις πνευματικής κατάπτωσης και άγχους, επειδή χαρίζει πνευματική διαύγεια. Ωστόσο, έχει την ιδιότητα να αυξάνει την πίεση του αίματος, γι' αυτό δεν πρέπει να λαμβάνεται από υπερτασικούς και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε πολύ υψηλές τοξικές δόσεις μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.
Όνειρα ευτυχίας Σύμφωνα με τη λαϊκή μας παράδοση, αν κάποιος ονειρευτεί φρέσκο και ολόδροσο βασιλικό θα έχει ευχάριστα, ρομαντικά νέα, ενώ αν είναι νιόπαντρος θα έχει ευτυχισμένη ζωή. Ο βασιλικός βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά σε προβλήματα μνήμης και στην κατάθλιψη, καταπολεμά το άγχος και τη νευρικότητα, ενώ λόγω της ιδιότητάς του να προκαλεί υπνηλία συμβάλλει σε έναν ήρεμο και καλό ύπνο. Θεωρείται ασφαλές βότανο, αλλά σε περίπτωση υπερβολικής λήψης μπορεί να έχει τις αντίθετες από τις αναμενόμενες δράσεις, δηλαδή να προκαλέσει υπερένταση και νευρικότητα. Μια πολύ καλή ιδέα είναι να τον προσθέσουμε στο φαγητό, τις σάλτσες και τις σαλάτες μας.
Χαλάρωση και ηρεμία Η πασιφλόρα είναι ένα βότανο με κατευναστικές και ηρεμιστικές ιδιότητες που δρα ευεργετικά κατά του άγχους και της αϋπνίας, ενώ του αποδίδεται και αντικαταθλιπτική δράση. Η δράση της είναι πιο δυνατή από αυτήν του χαμομηλιού και του τίλιου. Είναι η κατάλληλη επιλογή για όσους αισθάνονται πιεσμένοι και έχουν μελαγχολική διάθεση. Είναι ασφαλές βότανο, αλλά σε μεγάλη δόση μπορεί να μειώσει την πίεση του αίματος.
Happy... ροφήματα Μπορούμε να ετοιμάσουμε τα βότανα της επιλογής μας ως αφέψημα ή ως έγχυμα: Έγχυμα Βάζουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας σε μια κούπα ζεστό νερό, το αφήνουμε 7-10΄ και το σουρώνουμε. Με τη μορφή εγχύματος, μπορούμε να πάρουμε το βαλσαμόχορτο, το ταραξάκο, το πράσινο τσάι, το δεντρολίβανο, τον βασιλικό, το θυμάρι, τη λεβάντα, την πασιφλόρα και το Ginkgo biloba. Αφέψημα Όταν το νερό που έχουμε στο μπρίκι αρχίσει να βράζει, ρίχνουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας, το αφήνουμε 3-5΄, το σουρώνουμε και το πίνουμε.
Με τη μορφή αφεψήματος μπορούμε να πάρουμε το τζίνσενγκ και τη γλυκόριζα. Μείξεις βοτάνων Μπορούμε να συνδυάσουμε ορισμένα βότανα για να ενισχύσουμε τη δράση τους. Η πασιφλόρα συνδυάζεται με το τζίνσενγκ, σε περίπτωση που θέλουμε να επιτύχουμε πνευματική καθώς και σωματική τόνωση. Επίσης, το ταραξάκο και ο κρόκος μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους σε περιπτώσεις που ο στόχος είναι η τόνωση, η ευεξία, η διαύγεια μνήμης, αλλά και η αντιμετώπιση του στρες. Συχνότητα Μπορούμε να πίνουμε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα για 3 εβδομάδες. Στη συνέχεια, κάνουμε ένα διάλειμμα μίας εβδομάδας και αν χρειαστεί συνεχίζουμε για άλλες 3 εβδομάδες. Συνιστάται να εναλλάσσουμε τα βότανα που λαμβάνουμε, για να παρέχουμε στον οργανισμό μας νέα συστατικά. Καλό είναι, λοιπόν, να μην παίρνουμε το ίδιο βότανο πάνω από 2-3 μήνες.
ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr
ΒΡΗΚΑΝ ΛΙΡΕΣ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ!
Τέσσερα άτομα έσκαβαν μέρα-νύχτα! Κάτω από το δάπεδο του παλιού ναού βρέθηκε τενεκές με λίρες Αγγλίας. Είχε θαφτεί στα θεμέλια από αντάρτες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου
Έντονοι οι ψίθυροι πως σε εκκλησάκι ορεινού χωριού της Αχαΐας, βρέθηκε τενεκές γεμάτος χρυσές λίρες. "Τυχεροί" τέσσερις πιστοί!
Οι φήμες λένε ότι οι συγκεκριμένοι "ευεργέτες" βρήκαν, μετά από πληροφορίες που είχαν, κάτω από το δάπεδο του παλιού ναού ένα τενεκέ με λίρες Αγγλίας, σύμφωνα με δημοσίευμα του "Κόσμου".
Ο τενεκές είχε θαφτεί στα θεμέλια του ναού από αντάρτες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν μάλιστα πως οι ανασκαφείς -μετά τη διανομή του θησαυρού- είχαν ενοχές. Συμφώνησαν και παρέκαμψαν τις τυπικές διαδικασίες που προβλέπονται γι' αυτές τις περιπτώσεις και αποφάσισαν να δαπανήσουν μέρος του θησαυρού σε έργα, όπως τον εξωραϊσμό του ναού, αναμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου αλλά και της πλατείας του χωριού, με δαπάνες μεγάλης αξίας.
Tα τέσσερα άτομα που συμμετείχαν στην ανασκαφή και για την οποία προφανώς δεν είχαν λάβει άδεια, πήραν τις λίρες, δαπάνησαν κάποιες υπέρ του ναού και τις υπόλοιπες τις έθαψαν στα δικά τους χωράφια, όπως αναφέρει το δημοσίευμα. Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως οι κάτοικοι διπλανών χωριών, όταν έμαθαν για τον θησαυρό, ξεσηκώθηκαν και απαίτησαν από τους...τυχερούς, με τον ίδιο τρόπο να τους φτιάξουν και τις δικές τους εκκλησίες και πλατείες!
Ο τενεκές είχε θαφτεί στα θεμέλια του ναού από αντάρτες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν μάλιστα πως οι ανασκαφείς -μετά τη διανομή του θησαυρού- είχαν ενοχές. Συμφώνησαν και παρέκαμψαν τις τυπικές διαδικασίες που προβλέπονται γι' αυτές τις περιπτώσεις και αποφάσισαν να δαπανήσουν μέρος του θησαυρού σε έργα, όπως τον εξωραϊσμό του ναού, αναμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου αλλά και της πλατείας του χωριού, με δαπάνες μεγάλης αξίας.
Tα τέσσερα άτομα που συμμετείχαν στην ανασκαφή και για την οποία προφανώς δεν είχαν λάβει άδεια, πήραν τις λίρες, δαπάνησαν κάποιες υπέρ του ναού και τις υπόλοιπες τις έθαψαν στα δικά τους χωράφια, όπως αναφέρει το δημοσίευμα. Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως οι κάτοικοι διπλανών χωριών, όταν έμαθαν για τον θησαυρό, ξεσηκώθηκαν και απαίτησαν από τους...τυχερούς, με τον ίδιο τρόπο να τους φτιάξουν και τις δικές τους εκκλησίες και πλατείες!
ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ 256 ΧΡΟΝΙΑ!
Μεγάλωσε 180 παιδιά ενώ οι 23 γυναίκες που είχε πέθαναν πολύ πριν από τον ίδιο
Ο Li-Ching-Yun γεννήθηκε σε ενα μικρό χωριό της Κίνας (Szchewan) και μέχρι τα 10 του χρόνια πηγε σχολείο. Τοτε ηταν υπεραρκετό. Μετα ταξιδέψε σε διάφορες περιοχές της Κινάς οπου δούλεψε και μάζευε ιατρικά φυτά.
Σύμφωνα με τους New York Times μετά απο αυτή την εμπειρία ο Λι πουλούσε τα ιατρικά φυτά για 100 χρόνια. Μια μέρα ο επικεφαλής της αυτοκρατορίας Pei Wu-Fu ταξιδέψε μέχρι το σπίτι του Λι να τον ρωτήσει ποιο ειναι το μυστικό της μακροζωίας του και εκείνος απάντησε: «Κράτα ήρεμη την κάρδια, κάτσε σαν χελώνα, περπάτα χαρούμενος σαν περιστέρι, και κοιμήσου σαν σκύλος».
Οι άνθρωποι τότε απορούσαν που ο Λι δεν έμοιαζε καθόλου με γέρο και μάλιστα φαινόταν πολύ δυνατός για την ηλικία του. Κάποιοι έλεγαν ότι τον γνώριζαν απο την παιδική τους ηλικία και κάποιοι ότι ο Λι ήταν φίλος του πάππου τους που δεν ζούσε πια.
Το 1930 Wu -Chung- Chien, καθηγητής στο Minkuo University βρήκε κάποια ντοκουμέντα που αποδείκνυαν ότι ο Λι είχε γεννηθεί το 1677. Τα ίδια αρχεία αποδεικνύουν ότι το κινέζικο κράτος είχε ευχηθεί στον Λι χρόνια πολλά στα 150τα γενέθλια του αλλά και όταν έκλεισε τα 200.
Λέτε ο Λι να είχε ξεχάσει τα γενέθλια του; Σύμφωνα με το βιβλίο Guiness ο άνθρωπος που εχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια ειναι ένας γάλλος (122 χρόνια και 164 μέρες). Γιατί οι κινέζοι δεν έχουν πει τίποτα για τον Λι. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να εχει ζήσει 256 ολόκληρα χρόνια;
Η υπόθεση είναι υπό έρευνα αλλά οπως και να' χει, είναι μια ιστορία με μεγάλο ενδιαφέρον...
ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr