Ευρέως φάσματος

Η Ωγκμεντίν.

 Η όμορφη, γλυκειά Ωγκμεντίν μας. Δεν ήταν αυτό το κανονικό της όνομα,  έτσι την  ονομάσαμε μετά. Έτσι την θυμόμαστε και οι τρεις.

Τότε:

Ο ένας παντρεμένος και ερωτευμένος με μια πιτσιρίκα, ο άλλος χωρισμένος και ερωτευμένος με μια παντρεμένη, ο τρίτος αδιάφορος για τις γυναίκες μετά από τρεις αποτυχημένους αρραβώνες.

Γνωρίσαμε την Ωγκμεντίν στο Παρίσι. Ήταν ξεναγός μας, όχι τόσο στα αξιοθέατα της πόλης όσο στις άγνωστες μέχρι τότε για εμάς πτυχές της γυναικείας ψυχής.

Κανείς μας δεν κοιμήθηκε με την Ωγκμεντιν. Αλλά και οι τρεις «ξυπνήσαμε» μαζί της, γλυκά, σαν από ύπνο βαθύ του πυρετού, με το μυαλό γεμάτο «αντισώματα».

«Mε το ψέμα αλλάζω, με την αλήθεια  εξελίσσομαι» είπε την τελευταία μέρα στο αεροδρόμιο και μας φίλησε τρυφερά στο μάγουλο.

ΠΗΓΗ...https://ekatonikosiefta.wordpress.com

Διαβάστε Περισσότερα

…για το σχεδόν, το πολύ και το εντελώς

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τρία αδέλφια, ο Ίμουν, ο Ίμε και ο Θάμε.

Ο Ίμουν ήταν ο μεγαλύτερος και ο Θάμε ο νεότερος.

Και τα τρία αδέλφια αγάπησαν την ίδια γυναίκα.

Το όνομα της γυναίκας ήταν Η …

Η … αγάπησε και τα τρία αδέλφια.

Τα τρία αδέλφια της είπαν «πρέπει να διαλέξεις»

«Είστε σίγουροι»; ρώτησε η …

Ο Θάμε απάντησε «είμαι σχεδόν σίγουρος»

ο Ίμε απάντησε «είμαι πολύ σίγουρος»

και ο Ίμουν είπε «είμαι εντελώς σίγουρος».

Πέρασαν τρία χρόνια μέχρι η … να αποφασίσει. Τότε τους κάλεσε και τους είπε:

«Ίμε εσένα σε αγαπώ πιο πολύ αλλά τον αδελφό σου τον αγαπάω από πιο παλιά. Με αυτόν θέλω να ζήσω».

«Ποιον από τους δύο;» ρωτησε ο Θαμε και τότε όλοι γέλασαν εκτός από τον Ίμε.





ΠΗΓΗ...https://ekatonikosiefta.wordpress.com

Διαβάστε Περισσότερα

Εσύ πως σκέφτεσαι; Καρλ Γιουνγκ

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από την αυτοβιογραφία του Καρλ Γιουνγκ  με τίτλο "Αναμνήσεις, Όνειρα, Σκέψεις" από το κεφάλαιο με τίτλο "Ταξίδια".

Ο Γιουνγκ σε ένα από τα ταξίδια του στις ΗΠΑ πήγε με φίλους να επισκεφτεί τους ινδιάνους του Νέου Μεξικού στο Pueblos. Εκεί είχε την τύχη (όπως λέει ο ίδιος) να μιλήσει με τον αρχηγό της φυλής των Tao Pueblos. Τον περιγράφει σαν έναν έξυπνο άνδρα ηλικίας γύρω στα 40 με 50 με το όνομα Ochwiay Biano (Λίμνη του Βουνού).

 Γράφει για την συζήτηση που είχε μαζί του:

 "μαγεύτηκα σίγουρα από τον κόσμο του, όπως ο κάθε Ευρωπαίος είναι μαγεμένος στον δικό του, αλλά τι κόσμος ήταν αυτός! Συζητώντας με έναν Ευρωπαίο, κάποιος πέφτει διαρκώς σε αμμουδερές ξέρες πραγμάτων που είναι από παλιά γνωστά, αλλά που κανείς δεν καταλαβαίνει. Με αυτόν τον ινδιάνο το σκάφος ταξίδευε ελεύθερα σε βαθιές, άγνωστες θάλασσες. Την ίδια στιγμή, δεν ξέρεις τι είναι πιο ευχάριστο: να βλέπεις τις νέες ακτές, ή να ανακαλύπτεις νέες προσεγγίσεις σε αρχαία γνώση που έχει σχεδόν ξεχαστεί".

"Δες", είπε ο Ochwiay Biano, "πόσο απάνθρωποι μοιάζουν οι λευκοί. Τα χείλια τους λεπτά, οι μύτες τους κοφτερές, τα πρόσωπα χαραγμένα και παραμορφωμένα από δίπλες. Τα μάτια τους έχουν μια χτυπητή έκφραση· πάντα αναζητούν κάτι. Τι αναζητούν; Οι λευκοί πάντα θέλουν κάτι· είναι πάντα σφικτοί και ανήσυχοι. Εμείς δεν ξέρουμε τι θέλουν. Δεν τους καταλαβαίνουμε. Νομίζουμε ότι είναι τρελοί".

Τον ρώτησα γιατί νομίζουν ότι είναι όλοι τρελοί.

"Λένε ότι σκέφτονται με τα κεφάλια τους" απάντησε.

"Μα φυσικά. Εσύ με τι σκέφτεσαι;" τον ρώτησα με έκπληξη.

"Εμείς σκεφτόμαστε εδώ", είπε δείχνοντας την καρδιά του.

ΠΗΓΗ...http://trofigiaskepsi.blogspot.gr 

Διαβάστε Περισσότερα