Alan Lightman - «Υποθέστε ότι οι άνθρωποι ζουν για πάντα..»

 Υποθέστε ότι οι άνθρωποι ζουν για πάντα. Κατά κάποιον περίεργο τρόπο, ο πληθυσμός κάθε πόλης χωρίζεται στα δύο: στους Υστερινούς και τους Τωρινούς.

Οι Υστερινοί ισχυρίζονται πως δεν υπάρχει λόγος να βιαστούν να ξεκινήσουν μαθήματα στο πανεπιστήμιο, να μάθουν μια δεύτερη γλώσσα, να διαβάσουν Βολταίρο ή Νεύτωνα. να διεκδικήσουν προαγωγή στη δουλειά τους, να ερωτευτούν, να κάνουν οικογένεια. Για όλα αυτά τα πράγματα, τους περιμένει απεριόριστος χρόνος.

Μέσα στην αιωνιότητα, είναι δυνατό να επιτευχθούν τα πάντα. Κατά συνέπεια, τα πάντα μπορούν να περιμένουν.

Άλλωστε, οι βιαστικές αποφάσεις εγκυμονούν σφάλματα. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με τη λογική τους;

Τους Υστερινούς τούς αναγνωρίζει κανείς σε κάθε κατάστημα και σε κάθε χώρο περιπάτου. Περπατούν με ήρεμο βηματισμό και φορούν φαρδιά, άνετα ρούχα. Απολαμβάνουν να διαβάζουν οποιοδήποτε περιοδικό βρεθεί ανοιχτό μπροστά τους, ή ν’ αλλάζουν τη διαρρύθμιση των επίπλων στα σπίτια τους, ή να αφήνονται σε μια συζήτηση, με τον ίδιο τρόπο που ένα φύλλο πέφτει από το δέντρο. Οι Υστερινοί κάθονται στα καφέ, πίνουν τσάι και συζητούν για τις δυνατότητες της ζωής.

Οι Τωρινοί παρατηρούν ότι, αφού η ζωή τους θα είναι απεριόριστη, θα μπορέσουν να κάνουν ότι βάλουν με το νου τους. Θα επιλέξουν άπειρα επαγγέλματα, θα παντρευτούν άπειρες φορές, θα αλλάζουν την πολιτική τους τοποθέτηση επ’ άπειρον. Ο κάθε άνθρωπος θα γίνει δικηγόρος, οικοδόμος, συγγραφέας, λογιστής, ζωγράφος, γιατρός, αγρότης. Οι Τωρινοί διαβάζουν συνεχώς καινούργια βιβλία, μαθαίνουν καινούργιες τέχνες, καινούργιες γλώσσες.

Για να γευτούν τις άπειρες αποχρώσεις της ζωής, ξεκινούν από νωρίς και ουδέποτε ανακόπτουν το ρυθμό τους. Και ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τη λογική τους; Τους Τωρινούς τους διακρίνει κανείς εύκολα. Είναι οι ιδιοκτήτες των καφέ, οι καθηγητές των πανεπιστημίων, οι γιατροί και οι νοσοκόμες, οι πολιτικοί, οι άνθρωποι που κουνούν νευρικά τα πόδια τους όποτε κάθονται σε καρέκλα.

Περνούν μέσα από διαδοχικές ζωές, αγχωμένοι μήπως τους ξεφύγει τίποτε. Αν τύχει να συναντηθούν δύο Τωρινοί κοντά στην εξαγωνική Κρήνη του Τσέρινγκερ, συγκρίνουν τις ζωές στις οποίες διέπρεψαν, ανταλλάσσουν πληροφορίες και ρίχνουν ματιές στα ρολόγια τους. Όταν δύο Υστερινοί συναντιούνται στο ίδιο μέρος, αναλογίζονται το μέλλον και παρακολουθούν την παραβολική τροχιά του νερού.

Οι Τωρινοί και οι Υστερινοί έχουν ένα κοινό σημείο. Η απεριόριστη ζωή τους συνοδεύεται από απεριόριστο αριθμό συγγενών. Οι παππούδες δεν πεθαίνουν ποτέ, το ίδιο και οι προπαππούδες, οι θείες των θείων, οι θείοι των θείων, οι θείες των θείων των θείων, κ.ο.κ. Ολόκληρο το γενεαλογικό δέντρο είναι ζωντανό και δίνει συμβουλές. Οι γιοι δεν ξεφεύγουν ποτέ από τη σκιά των πατεράδων, ούτε οι κόρες από τη σκιά των μανάδων. Κανείς και ποτέ δεν κόβει τα δεσμά.

Όταν ένας άντρας ανοίγει μια καινούργια επιχείρηση, νιώθει υποχρεωμένος να συζητήσει το θέμα με τους γονείς του. τους παππούδες του και τους προπαππούδες του, κι αυτό συνεχίζεται επ άπειρον, ώστε να διδαχθεί από τα σφάλματά τους. Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον. Κάθε πράγμα που μπορεί να γίνει, έχει ήδη δοκιμαστεί από κάποιον προπάτορα. Και όχι μόνο. Κάθε εγχείρημα έχει ήδη στεφθεί από επιτυχία.

Αυτό όμως έχει και το τίμημά του. Σ’ αυτόν τον κόσμο, ο πολλαπλασιασμός των επιτευγμάτων ανακόπτεται κάπως επειδή οι φιλοδοξίες είναι εξαρχής μειωμένες.

Όταν μια κόρη χρειάζεται την καθοδήγηση της μητέρας της, δεν θα την πάρει ποτέ αμέσως. Η μητέρα οφείλει να ρωτήσει τη δική της μητέρα, κι εκείνη τη δική της, κι αυτό θα συνεχίζεται εσαεί. Όπως οι γιοι και οι κόρες δεν μπορούν να πάρουν από μόνοι τους αποφάσεις, έτσι δεν μπορούν και να στραφούν στους γονείς τους όταν χρειάζονται μια καλή συμβουλή. Οι γονείς δεν είναι η πηγή της βεβαιότητας. Υπάρχουν ένα εκατομμύριο τέτοιες πηγές.

Εκεί όπου η κάθε πράξη πρέπει να εγκριθεί ένα εκατομμύριο φορές, η ζωή προχωράει με δοκιμές. Γέφυρες υψώνονται πάνω από ποτάμια, φτάνουν ως τα μισά και κατόπιν σταματούν απότομα. Κτίρια υψώνονται έως τον ένατο όροφο αλλά μένουν χωρίς σκεπή. Τα αποθέματα του μπακάλη σε πιπερόριζα, αλάτι, μπακαλιάρο και λουκάνικα αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει γνώμη, κάθε φορά που συμβουλεύεται κάποιον τρίτο. Φράσεις μένουν ημιτελείς. Αρραβώνες διαλύονται λίγες μέρες πριν από το γάμο. Στις λεωφόρους και τους δρόμους, οι άνθρωποι γυρνούν το κεφάλι και κοιτάζουν πίσω τους, για να δουν ποιος τους παρακολουθεί.

Αυτό είναι το τίμημα της αθανασίας. Ουδείς είναι ολοκληρωμένος. Ουδείς είναι ελεύθερος.

Με το πέρασμα του χρόνου, ορισμένοι αποφάσισαν ότι ο μόνος τρόπος για να ζήσουν είναι να πεθάνουν. Με το θάνατο, άντρες και γυναίκες αποτινάζουν το βάρος του παρελθόντος. Όι λιγοστές αυτές υπάρξεις, με τους αγαπημένους τους συγγενείς να παρακολουθούν, βυθίζονται στα νερά της λίμνης της Κωνσταντίας ή ρίχνονται στο κενό από το Μόντε Δέμα, τερματίζοντας την απεριόριστη ζωή τους.

Έτσι, το άπειρο κατανικήθηκε από το πεπερασμένο, εκατομμύρια φθινόπωρα κατέληξαν στην ανυπαρξία φθινοπώρων, εκατομμύρια χιονισμένες μέρες κατέληξαν σε ανυπαρξία χιονιού, εκατομμύρια νουθεσίες κατέληξαν στο τίποτε.

Aπo το βιβλίο του Alan Lightman - Τα όνειρα του Αϊνστάιν

ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Διαβάστε Περισσότερα

Σχολικός εκφοβισμός. Γράφει η Σοφία Ασαλέα

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

Ο σχολικός εκφοβισμός ή πιο γνωστά το bullying αποτελεί ένα φαινόμενο βίας μεταξύ των συνομηλίκων, το οποίο απαντάται συνήθως στο σχολικό περιβάλλον, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί και σε εξωσχολικά πλαίσια. Το bullying μπορεί να λάβει διάφορες μορφές κάποιες από τις οποίες είναι ο λεκτικός εκφοβισμός (κοροϊδίες, πειράγματα), ο κοινωνικός εκφοβισμός (διάδοση φημών, απομόνωση), ο σωματικός εκφοβισμός (χτυπήματα, σπρωξιές) και τέλος ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός (απειλητικά μηνύματα). 

Τα όσα λέγονται για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού συχνά εστιάζουν στο παιδί που υφίσταται την κακοποίηση και παρουσιάζεται ως θύμα, ενώ αντίθετα το παιδί που εκδηλώνει τη βία παρουσιάζεται ως θύτης και συχνά αντιμετωπίζεται με μεθόδους που κάθε άλλο παρά μειώνουν τις πιθανότητες επανάληψης της βίαιης συμπεριφοράς. Αυτό δεν σημαίνει πως η βίαιη συμπεριφορά δικαιολογείται, αλλά οι συνηθισμένες πρακτικές που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της βίας μοιάζει να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιθυμούν. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η βία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ασκώντας βία. Για παράδειγμα, ο εκφοβισμός ενός παιδιού που ασκεί βία από τους δασκάλους ή τους γονείς κατά πάσα πιθανότητα θα αυξήσει παρά θα μειώσει τη βίαιη συμπεριφορά του παιδιού προς τους συνομηλίκους του. Η βία χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με μη βίαιες μεθόδους, αν θέλουμε να μην αναπαραχθεί. 

Ο σχολικός εκφοβισμός συχνά αναπαράγεται μέσα σε μια κυκλική τροχιά. Το παιδί που ασκεί βία επιλέγει ως αντικείμενο της βίας του ένα παιδί, το οποίο συχνά παρουσιάζεται ως συνεσταλμένο, απομονωμένο και διαφορετικό. Μπορεί για παράδειγμα, να μην μιλάει πολύ ή να φοράει γυαλιά ή σιδεράκια. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν συχνά επαρκείς συνθήκες προκειμένου να γίνει η επιλογή του στόχου της βίας. Η εκτόνωση της βίαιης συμπεριφοράς στο παιδί-στόχο προκαλεί αίσθημα φόβου και συνήθως το παιδί δεν γνωστοποιεί το περιστατικό, υπό την απειλή ότι θα βρεθεί σε χειρότερους μπελάδες. Έτσι, αισθάνεται ακόμα περισσότερο αδύναμο, απομονωμένο και περιθωριοποιημένο, συνθήκη που διευκολύνει την άσκηση βίας απέναντί του. Σε περίπτωση που το παιδί-στόχος γνωστοποιήσει το περιστατικό, τότε υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: είτε το παιδί που ασκεί τη βία θα αντιμετωπιστεί με μεθόδους που θα ενισχύσουν την ήδη βίαιη συμπεριφορά του είτε θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση μέσα από τη χρήση μεθόδων που βοηθούν το παιδί που ασκεί τη βία να εκφράσει τα συναισθήματα που προκαλούν την εν λόγω συμπεριφορά και να διοχετεύσει την ενέργειά του με εναλλακτικές πρακτικές.

Στο σημείο αυτό γίνεται εμφανής ο ρόλος που παίζει τόσο το οικογενειακό όσο και το σχολικό πλαίσιο στην άσκηση και αναπαραγωγή της βίας. Συχνά, τα παιδιά που ασκούν βία είναι παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα με οικογενειακές καταστάσεις και ζητήματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Η βία, τότε, χρησιμοποιείται ως ένας τρόπος αποφόρτισης. Επιπλέον, τα παιδιά που συνήθως αποτελούν τους στόχους της άσκησης βίας είναι παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση και αίσθημα αδυναμίας, χαρακτηριστικά που επίσης έχουν να κάνουν με συμπεριφορές που διαμορφώνονται στο οικογενειακό πλαίσιο. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως ο ρόλος των γονέων έχει καίρια σημασία για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του παιδιού. Οι γονείς συχνά πέφτουν στην παγίδα να παρακινούν τα παιδιά τους στην άσκηση βίας, όπως για παράδειγμα όταν συμβουλεύουν το παιδί να χτυπήσει το παιδί που το χτυπάει. Σε αυτή την περίπτωση η βία αντιμετωπίζεται με βία και το αποτέλεσμα θα είναι πάλι βία. Οι γονείς οφείλουν να ενσταλάζουν στα παιδιά τους ιδέες και αισθήματα ισότητας μεταξύ των συνομηλίκων τους, να τα βοηθούν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, να συμβάλλουν έτσι ώστε τα παιδιά τους να διαμορφώνουν μια στάση κατανόησης απέναντι σε άτομα με δυσκολίες και να είναι αρωγοί στην προσπάθεια των παιδιών να διαμορφώσουν μια αίσθηση προσωπικής αξίας και εκτίμησης.  Φυσικά, για να επιτευχθούν τα παραπάνω πρέπει πρώτα οι ίδιοι οι γονείς να διαθέτουν μια αντίστοιχη στάση, την οποία θα μεταδίδουν στα παιδιά τους.

Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι λιγότερο σημαντικός από τον ρόλο της οικογένειας και έχει να κάνει με το κατά πόσο επιτρέπει να αναδυθούν και να παγιωθούν χαρακτηριστικά όπως αυτά που προαναφέρθηκαν. Για παράδειγμα, είναι το σχολείο ένας χώρος που επιτρέπει και διευκολύνει τα παιδιά να επεξεργαστούν ζητήματα που τους προκαλούν δυσφορία; Μπορούν τα παιδιά να ακουστούν; Είναι ένας χώρος που επενδύει θετικά και προάγει τη διαφορετικότητα; Είναι ένας χώρος που ψυχολογικά ενδυναμώνει τους μαθητές;   Είναι σημαντικό το παιδί να νιώθει πως τόσο η οικογένεια όσο και το σχολείο αποτελούν στήριγμα στο οποίο μπορεί να ακουμπήσει και να αποθέσει τους φόβους, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις ελπίδες του. Ζώντας σε μια κοινωνία που διαπνέεται από πολυπλοκότητα και ποικιλομορφία είναι απαραίτητο να διαμορφώνουμε μια στάση σεβασμού και ισοτιμίας, γιατί καθετί διαφορετικό έρχεται σε αντίθεση με την ίδια τη φύση της κοινωνίας.

Σοφία Ασαλέα

Ψυχολόγος - Ειδικευόμενη Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια

Διαβάστε Περισσότερα

16 γρίφοι λογικής. Μπορείς να τους λύσεις;

Οι αστερίσκοι δηλώνουν την δυσκολία και η απάντηση είναι στην επόμενη παράγραφο με θολή γραμματοσειρά. Καλή επιτυχία…

Γρίφος 1 «Η βουτιά της πάπιας»(*)

Μέσα σε μια λίμνη κολυμπάει μια πάπια, πάνω στην ουρά της κάθεται μια γάτα.

Αν βουτήξει η πάπια, τι θα πάθει η γάτα;

(Απάντηση: Τι να πάθει; Η γάτα κάθεται πάνω στην ουρά της -στη δική της ουρά-, πιθανώς στην όχθη της λίμνης και κοιτάει την πάπια που κάνει βουτιές!)

Γρίφος 2 «Το μπουκάλι» (*****)

Έχουμε ένα μπουκάλι ακανόνιστου σχήματος και θέλουμε να το γεμίσουμε ακριβώς μέχρι τη μέση με νερό (δηλαδή να περιέχει το μισό όγκο νερού απ” όσο θα περιείχε αν ήταν τελείως γεμάτο). Στη διάθεσή μας έχουμε μόνο μια βρύση, με άφθονο νερό, και τίποτα άλλο. Κανένα όργανο μέτρησης όπως π.χ. δακτυλήθρες, για να μετράμε το νερό, ούτε μπορούμε να βασιστούμε σε μέτρηση σταγόνων ή κάτι τέτοιο παρόμοιο.

(Απάντηση:Θα γεμίσουμε το μπουκάλι περίπου μέχρι τη μέση και θα το γυρίσουμε ανάποδα. Πρέπει και όταν είναι ανάποδα και όταν είναι όρθιο η στάθμη του νερού να είναι στο ίδιο σημείο.)

Γρίφος 3 «Το μαυράκι» (**)

Είναι ένα νεογέννητο μαυράκι που η μητέρα του είναι μαύρη και ο πατέρας του λευκός. Τι χρώμα δόντια θα έχει;

(Απάντηση :Τα νεογέννητα δεν έχουν δόντια)

Γρίφος 4 «Ο εκατομμυριούχος» (**)

Κάποιος αγόραζε αυγά 20 δραχμές το ένα και τα πουλούσε 10 δραχμές το ένα.

Πώς έγινε εκατομμυριούχος;

(Απάντηση :Ήταν δισεκατομμυριούχος.)

Γρίφος 5 «Η βροχή» (*)

Γιατί είναι απίθανο να βρέχει δυο μέρες συνεχόμενα;

(Απάντηση :Δεν μπορεί να συμβεί αυτό γιατί υπάρχει στη μέση η νύχτα.)

Γρίφος 6 «Μετεωρολογία» (**)

Αν σήμερα στις 12 τα μεσάνυχτα βρέχει, ποια είναι η πιθανότητα να έχει λιακάδα μετά από 72 ώρες;

(Απάντηση:Καμία πιθανότητα. Μετά από 72 ώρες θα είναι πάλι μεσάνυχτα.)

Γρίφος 7 «Μπουκάλι κρασί» (**)

Έχουμε ένα καινούργιο μπουκάλι κρασί, βουλωμένο με φελλό. Πως θα πιούμε το κρασί αν δεν έχουμε κανένα εργαλείο και χωρίς να σπάσουμε το μπουκάλι;

(Απάντηση 78: Θα πιέσουμε με το δάχτυλό μας τον φελλό μέσα στο μπουκάλι.)

Γρίφος 8 «Οι κάλτσες» (**)

Ένα κρύο πρωινό του Δεκέμβρη ο κύριος Εμανουιλίδης ξύπνησε στις επτά και εικοσιπέντε για να πάει στη δουλειά του όπως κάνει εδώ και είκοσι χρόνια τώρα. Καθώς καθόταν στην θέση του στο λεωφορείο της γραμμής μία κυρία των ενημέρωσε ότι έχει κάνει λάθος και οι κάλτσες που φοράει είναι διαφορετικές σε κάθε πόδι αφού η μία ήταν κόκκινη και η άλλη μπλε. Ο κύριος Εμανουιλίδης τότε χαμογέλασε και τη διαβεβαίωσε με περίσσια σιγουριά ότι οι κάλτσες του και στα δυο του πόδια ήταν οι ίδιες. Πώς ήταν τόσο σίγουρος ο κ. Εμανουιλίδης αφού ήταν ολοφάνερο πως οι κάλτσες του είχαν διαφορετικό χρώμα;

(Απάντηση :Είναι απλό ο κ. Εμανουιλίδης φορούσε δυο ζευγάρια κάλτσες σε κάθε πόδι λόγο του κρύου και απλώς στο ένα πόδι φορούσε από μέσα την κόκκινη και στο άλλο την μπλε. Έτσι παρότι φορούσε και στα δυο πόδια τις ίδιες κάλτσες φαινόταν πως φορούσε διαφορετικές.)

Γρίφος 9 «Ξαφνική βροχή» (*)

Ο καθηγητής Σοφός βγήκε για έναν περίπατο στην εξοχή, όταν άρχισε να βρέχει. Παρόλο που ήταν τελείως εκτεθειμένος και δεν είχε τίποτα για να προστατέψει το κεφάλι του, δεν βράχηκε ούτε μια τρίχα απ” τα μαλλιά του. Πως έγινε αυτό;

(Απάντηση:Ήταν τελείως φαλακρός.)

Γρίφος 10″Δύο Κέρματα»(**)

Έχω δύο ελληνικά νομίσματα που κάνουν σύνολο 30 δρχ. Το ένα δεν είναι δεκάρικο. Πως γίνεται;

(Απάντηση:Είναι το άλλο δεκάρικο.)

Γρίφος 11 «Ο τυχερός καθαριστής» (**)

Ένας υπάλληλος καθάριζε τα τζάμια παραθύρων ενός πανύψηλου κτιρίου γραφείων, όταν γλίστρησε και έπεσε από μια σκάλα ύψους 18 μέτρων στο τσιμεντένιο πεζοδρόμιο που βρισκόταν από κάτω. Κατά έναν περίεργο τρόπο δεν τραυματίστηκε καθόλου. Γιατί;

(Απάντηση:Στεκόταν στο χαμηλότερο σκαλί.)

Γρίφος 12 «Παραβάσεις» (**)

Ο καθηγητής Σοφός, ο οποίος είχε αρχίσει να γερνάει, γινόταν όλο και πιο αφηρημένος. Κάποια μέρα ενώ πήγαινε να δώσει μία διάλεξη, πέρασε με κόκκινο και μπήκε αντίθετα σ” ένα μονόδρομο. Κάποιος αστυνομικός είδε όλη τη σκηνή, αλλά δεν έκανε τίποτα. Γιατί ο καθηγητής δεν είχε καμία συνέπεια;

(Απάντηση:Ήταν πεζός.)

Γρίφος 13 «Ο σοφός ασκητής» (***)

Ένας χαλίφης, λίγο πριν πεθάνει, για να αποφασίσει ποιον από τους δύο γιους του θα κάνει χαλίφη, τους φώναξε και τους είπε να πάνε στο κέντρο της ερήμου και να κάνουν έναν αγώνα δρόμου με τις καμήλες τους προς το χαλιφάτο. Τους ανακοίνωσε όμως πως χαλίφης θα γίνει αυτός που η καμήλα του θα τερματίσει δεύτερη! Πράγματι, οι δυο νέοι έφεραν τις καμήλες τους στην έρημο, αλλά δεν ξεκινούσε κανείς. Πολύ προβληματισμένοι, βλέπουν έναν σοφό ασκητή και σκέφτονται να ρωτήσουν τη γνώμη του για το πως θα λύσουν το πρόβλημά τους. Ο σοφός άντρας τους ψιθυρίζει κάτι και αμέσως αυτοί καβαλάνε τις καμήλες κι αρχίζουν να τρέχουν προς το χαλιφάτο. Τι τους είπε ο ασκητής;

(Απάντηση:Τους είπε ν” αλλάξουν καμήλες.)

Γρίφος 14 «Ο ένας πίσω απ” τον άλλον» (**)

Πως είναι δυνατόν να σταθείς πίσω απ” τον πατέρα σου κι εκείνος πίσω από εσένα;

(Απάντηση:Θα σταθείτε κι οι δύο πλάτη με πλάτη.)

Γρίφος 15 «Το κομμένο δάχτυλο» (****)

-Πρώτη Σκηνή : Ένας άντρας ανεβαίνει σε ένα τραίνο. Μπαίνοντας σε ένα βαγόνι βλέπει μια γυναίκα με τέσσερα δάκτυλα στο ένα χέρι. Χωρίς να χάσει χρόνο βγάζει ένα πιστόλι και την σκοτώνει.

-Δεύτερη Σκηνή : Ο άντρας πηγαίνει σε ένα αστυνομικό τμήμα και ομολογεί τον φόνο.

-Τρίτη Σκηνή : Ο αστυνομικός τον αφήνει ελεύθερο και ο άντρας φεύγει.

Τι είχε προηγηθεί και ο αστυνόμος τον άφησε ελεύθερο να φύγει;

(Απάντηση:Έχουμε και λέμε λοιπόν. Ο άνδρας ήταν ο σύζυγος της γυναίκας, όμως αυτή είχε έναν γκόμενο

και ήθελε να ξεφορτωθεί τον άντρα της. Έτσι η γυναίκα έκοψε το δάχτυλο της , έκαψε την άκρη του, το έβαλε σε ένα κουτί με στάχτες και το έθαψε στον κήπο του σπιτιού τους. Μετά πήγε και κρύφτηκε στο σπίτι του γκόμενου της, ο οποίος πήρε τηλέφωνο την αστυνομία και τους είπε ότι είδε το σύζυγο της κυρίας να θάβει κάτι «ύποπτο» στο κήπο. Η αστυνομία βρήκε το κουτί και τον φυλάκισαν 20 χρόνια για την δολοφονία της γυναίκας του. Αυτός μόλις βγήκε από την φυλακή έψαξε να την βρει και την σκότωσε. Μετά πήγε στην αστυνομία και ομολόγησε ότι σκότωσε τη γυναίκα του, κάτι το οποίο ήταν γνωστό και είχε εκτίσει και την ποινή του. Έτσι τον αφήσανε ελεύθερο. (ουφ, ούτε σενάριο του Φώσκολου να ήταν))

Γρίφος 16 «Σκοτεινό δωμάτιο» (**)

Έχεις ένα σπιρτόκουτο με ένα μόνο σπίρτο μέσα και μπαίνεις σ” ένα δωμάτιο που υπάρχουν μία λάμπα πετρελαίου, ένα γκαζάκι και ένα κερί. Ποιο θα ανάψεις πρώτα;

(Απάντηση:Το σπίρτο)

ΠΗΓΗ...http://endiaferonta.com/

Διαβάστε Περισσότερα

Ευγένεια και Χυδαιότητα – Φρίντριχ Νίτσε

“Οι χυδαίοι άνθρωποι βλέπουν τα ευγενικά και γενναιόφρονα αισθήματα σαν κάτι να τους λείπει, να τους λείπει η ορθότητα, άρα να τους λείπει, η αληθοφάνεια.

Όταν μιλούν γι’ αυτό, κλείνουν πονηρά το μάτι, σαν να λένε: «Κάποιο συμφέρον υπάρχει κρυμμένο πίσω απ’ αυτό· δεν μπορεί να δει κανείς τι υπάρχει μέσα σε όλα τα πράγματα», και υποψιάζονται πως το ευγενικό πλάσμα γυρεύει να κερδίσει κάτι μ’ έναν ελιγμό. Όταν όμως πεισθούν, με αναμφισβήτητο τρόπο, πως ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καμιά εγωιστική πρόθεση, και πως περιφρονεί το μικρό κέρδος, τότε βλέπουν τον άνθρωπο αυτόν σαν έναν τρελό· του δείχνουν περιφρόνηση όταν τον βλέπουν να χαίρεται και γελούν με τη λάμψη των ματιών του. Και αναρωτιούνται: «Πώς μπορεί να είναι χαρούμενος όταν πάθει κάποια ζημιά; Πώς μπορεί να ζητά να ζημιώσει; Σίγουρα, το πάθος της ευγένειας θα είναι μπερδεμένο με κάποια αρρώστια του λογικού!».

Τέτοιες ερωτήσεις κάνουν μέσα τους, έτσι σκέπτονται, όπως σκέπτεται κάποιος εμπρός στη χαρά που αισθάνεται ένας τρελός για την έμμονη ιδέα του.

Μια χυδαία φύση αναγνωρίζεται εύκολα αν προσέξει κανείς δυο βασικά πράγματα. Πρώτον -μια χυδαία φύση- δεν λησμονά ποτέ ποιο είναι το συμφέρον της· δεύτερον, η μανία αυτή του σκοπού του κέρδους, είναι σ’ αυτή πιο ισχυρή, παρά το βίαιο ένστικτο. Μέλημά της και αξιοπρέπειά της είναι το να μην παρασύρεται από την άλογη παρόρμηση σε άκαιρες πράξεις. Η ανώτερη φύση είναι πιο παράλογη και αυτό γιατί ο ευγενής, ο γενναιόφρων άνθρωπος υπακούει στα ένστικτά του· στις πιο καλές στιγμές του, σταματάει το μυαλό του.

Ένα αρσενικό ζώο που προστατεύει τα μικρά του βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή, ή που ακολουθεί το θηλυκό στον θάνατο, την εποχή του οργασμού, δεν λογαριάζει ούτε τον κίνδυνο, ούτε καν αυτόν τον ίδιο τον θάνατο, κι αυτό γιατί ακόμα κι η λογική του σταματά, η ευχαρίστηση που του προσφέρουν τα μικρά του ή το θηλυκό του και ο φόβος μην τύχει και τα αποχωρισθεί, το κυριεύουν ολοκληρωτικά, γίνεται πιο ζώο από ότι συνήθως είναι, όπως ακριβώς συμβαίνει στον ευγενικό, στον γενναιόφρονα άνθρωπο.

Μέσα του, ο ευγενικός άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό αισθημάτων, είτε έλξεις είτε απωθήσεις είναι αυτές, που μιλάνε με τόση δύναμη, που μπροστά τους η διάνοια δεν μπορεί να κάνει τίποτ’ άλλο παρά να σωπάσει ή και να παραδοθεί και να γίνει υπηρέτης τους. Η καρδιά αλλάζει θέση, ανεβαίνει στον εγκέφαλο και τότε μιλάμε για «πάθος». Βέβαια, συμβαίνει πολλές φορές να δημιουργείται ένα αντίστροφο φαινόμενο, μια αναστροφή του πάθους κατά κάποιον τρόπο, όπως π.χ. στον Φοντενέλ, που κάποιος του έλεγε μια φορά τοποθετώντας του το χέρι στην καρδιά: «Αυτό που υπάρχει εκεί μέσα, φίλτατέ μου, είναι και αυτό εγκέφαλος».

Στο ευγενικό ον, εκείνο που περιφρονεί ο όχλος, είναι ο παραλογισμός του πάθους του, η η λανθασμένη λογική του, και προπαντός όταν αυτό το πάθος αφορά αντικείμενα που η αξία τους του είναι παντελώς χιμαιρική ή αυθαίρετη, θυμώνει πολύ με όποιον υποκύπτει στο πάθος του στομαχιού του, αλλά καταλαβαίνει την έλξη αυτής της τυραννίας· εκείνο που δεν μπορεί να καταλάβει είναι, π.χ., το πως μπορεί κάποιος να παίζει την υγεία του και την ευτυχία του από πάθος για τη γνώση. Το γούστο των ανωτέρων φύσεων στρέφεται σε πράγματα εξαιρετικά, σε πράγμα που αφήνουν αδιάφορους τους πιο πολλούς από τους άλλους ανθρώπους και που δεν φαίνονται καθόλου γοητευτικά. Η ανώτερη φύση μετρά τις αξίες σε προσωπική κλίμακα. Γενικά όμως, δεν πιστεύει πως αυτή η κλίμακα προσιδιάζει ιδιαίτερα στην καλαισθητική της ιδιοσυγκρασία. Συμβαίνει το αντίθετο μάλιστα· εκτιμά τις προσωπικές αξίες και μη, και πέφτει έτσι στην ακατανοησία και στο απραγματοποιήσιμο. Μια ανώτερη φύση είναι πολύ σπάνιο να διατηρήσει αρκετή λογική ώστε να θεωρεί και να μεταχειρίζεται τον μέτριο άνθρωπο σαν τέτοιο· γενικά πιστεύει μυστικά πως το πάθος της είναι σαν το πάθος όλου του κόσμου και η πίστη αυτή αποτελεί τη φλόγα της και την ευφράδειά της.

Αν οι εξαιρετικοί άνθρωποι δεν νιώθουν τον εαυτόν τους, πώς θα μπορέσουν να καταλάβουν τον όχλο και να αναμετρήσουν δίκαια τον κανόνα;

Μιλάνε λοιπόν και αυτοί για τρέλα, για έλλειψη πνεύματος, ωφελιμιστικού φυσικά, και για τον «χιμαιρισμό» της ανθρωπότητας, και παραξενεύονται για το τρένο της ζωής αυτού του ανόητου κόσμου που δεν επιθυμεί να αναγνωρίσει το «μόνο αναγκαίο του πράγμα». Αυτή είναι η αδικία των ευγενικών φύσεων, η αιώνια αδικία”.

Φρίντριχ Νίτσε, Η θεωρία του σκοπού της ζωής (απόσπασμα)

ΠΗΓΗ...http://alexiptoto.com

Διαβάστε Περισσότερα

Όταν δεν κοιτάει κανείς, κλαίει

Όταν δεν κοιτάει κανείς, κουκουλώνεται και κλαίει στο κρεβάτι. Σ’ αυτό το καλοστρωμένο κρεβάτι, στο φωτεινό υπνοδωμάτιο, στο φρεσκοβαμμένο διαμέρισμα με τις λινές κουρτίνες.

Όταν δεν κοιτάει κανείς, ντρέπεται. Ντρέπεται τόσο ανυπόφορα που σχεδόν απαγορεύεται να μην κοιτάει κανείς. Ας είναι κάποιος πάντα εκεί, ένα ακροατήριο, ας μην ντραπεί κι απόψε. Και να πιει. Κυρίως να πιει, ν’ αντέξει εαυτόν, παρόν και ματαιότητα. Να πιει να φανεί ευχάριστος, να μοιάσει με τους άλλους, να μην είναι πια αλλόκοτος. Να ξεχάσει την ντροπή.

Όταν δεν κοιτάει κανείς, τον βρίσκει η νύχτα στον καναπέ με πορνό. Τον βγάζει έξω και τον μετράει. Είναι άραγε εντάξει; Του φτάνει; Τους φτάνει; Αγχώνεται και πάλι, ξανά ντροπή, μαθαίνει να πηδάει μηχανικά, δεν ξέρει άλλο τρόπο. Μια ζωή στο ρελαντί, ένας άνθρωπος σε κλίβανο. Όταν δεν κοιτάει κανείς υποψιάζεται ότι δε νιώθει κι απελπίζεται με αυτό. Δεν πρέπει να μείνει ξανά μόνος.

Όταν δεν κοιτάει κανείς δεν ανέχεται κανέναν. Μα είναι όλοι τους τόσο αφελείς, τόσο απερίσκεπτοι, μα πόση σαχλαμάρα χωράει ο πλανήτης; Γιατί να πρέπει να τους ικανοποιεί διαρκώς; Γιατί να βοηθάει τους πάντες; Εκείνοι θα του ‘ταν το ίδιο αφοσιωμένοι σ’ αντίστροφη περίπτωση; Γιατί δεν τους λέει να παν’ να γαμηθούν, μα αφού τον έχουνε κουράσει. Πολλή αλήθεια για να τη σηκώσει. Ας βάλει ένα ποτό ακόμη. Όχι, δε φταίνε εκείνοι. Μ’ αυτόν είναι το πρόβλημα, γιατί δε γίνεται, κάτι υπάρχει, κάτι δε λειτουργεί σωστά, γιατί νιώθει τόσο άθλια; Μα, οι άλλοι ευτυχούν! Οι φίλοι προοδεύουν! Και τους αγαπάει, αλήθεια τους αγαπάει, δεν είναι ότι δεν τους αγαπάει, είναι που δεν τους καταλαβαίνει! Τι του συμβαίνει; Γιατί τόση δυστυχία; Ξανά μόνος.

Όταν δεν κοιτάει κανείς θυμάται τις ευθύνες. Εκείνες που τον φόρτωσαν και δεν πρόβαλλε αντίσταση. Τις άλλες που απόφυγε ενώ του αναλογούσαν. Τα βράδια που εμφανίζονται απ’ το πουθενά οι ευθύνες, είναι βράδια πολυάσχολα. Χάλασε πρόσφατα η τηλεόραση και θέλει φτιάξιμο ή πρέπει να παραδώσει μελέτη αύριο στο γραφείο. Γενικώς, όσο με κάτι ασχολείσαι τόσο λιγότερο σκέφτεσαι. Αυτό το ‘χει πλέον εμπεδώσει.

Όταν δεν κοιτάει κανείς, φαντασιώνεται να κάνει πράγματα που δεν κάνει ποτέ, όποιος κι αν δεν τον κοιτάει. Ονειρεύεται να διαπρέπει, να ‘ναι ήρεμος, και κυρίως να μη σκέφτεται. Ονειρεύεται να ‘ναι Κυριακή και απ’ την κουζίνα να μυρίζει καφές φουντούκι. Ονειρεύεται ένα σώμα που να ποθεί, ένα μυαλό που να θαυμάζει, μια εικόνα που ν’ ανταποκρίνεται στις υψηλές του προσδοκίες. Κι αμέσως μετά καβλώνει στη σκέψη να τ’ αποκτά κι ο ίδιος. Γιατί μια τέτοια γυναίκα σαφώς θ’ αναζητούσε κάποιον αντάξιο. Κι ονειρεύεται να γίνει εκείνος το σώμα που ποθεί, το μυαλό που θαυμάζει, η εικόνα η αξιοσημείωτη. Και τελικά καταλήγει ν’ αγαπά έναν ήρωα που μόνο ο ίδιος ξέρει. Όμως, στην πραγματικότητα ο ήρωας αυτός δεν υπάρχει κι ας το παραβλέπει εντέχνως. Δεν έχει το σώμα που ποθεί, είναι φορές που αμφιβάλει για το μυαλό του, η εικόνα του ποια να ‘ναι άραγε; Κι εκείνη η γυναίκα πού είναι; Γιατί δεν έρχεται; Θα ‘ρθει; Μήπως ήρθε; Υπάρχει; Πολλές οι ερωτήσεις, κατεβάζει το διακόπτη. Απεριόριστες άλλωστε ακόμα οι δυναμικές για πειραματισμούς και παροδικότητες, μηδενικό το κόστος. Ξανά μόνος.

Όταν δεν κοιτάει κανείς δεν αντέχει τον εαυτό του, γιατί είναι ίσως ο μόνος που ξέρει ότι δεν μπορεί να κοροϊδέψει. Προσπαθεί με το ζόρι κάπου να τον στριμώξει, να πεισθεί ότι είναι αυτάρκης, να μη θυμάται πόσο μικρός μπορεί να γίνει. Κατηγορείται, δικάζεται και πλέον αθωώνεται. Πάντα μόνος.

Όταν δεν κοιτούσε κανείς αναπόφευκτα κοίταξε εκείνος. Κι έτσι ξερίζωσε τα μάτια του και πίστεψε ότι δεν κοιτάει πια κανείς.

ΠΗΓΗ...http://www.pillowfights.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Οι καλοί άνθρωποι σκέφτονται με την καρδιά, γι’ αυτό δεν μπορούν να αλλάξουν!

Σε μια εποχή που η υποκρισία, η ζήλια και η κακία βρίσκονται στο ζενίθ τους, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που αντιπροσωπεύουν επάξια τις λέξεις αγνότητα και καλοσύνη! Βρίσκονται ανάμεσά μας! Θα τους αναγνωρίσετε εύκολα αφού έχουν έτοιμο ένα χαμόγελο για τον καθένα! Η ματιά τους είναι καθαρή και αγνή και καθρεπτίζεται ολη η καλοσύνη που έχουν στην ψυχή τους σε τέτοιο σημείο που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους!

Άραγε είναι αληθινά καλοί ή προσποιούνται; θα σκεφτούν κάποιοι! Και όμως! Οι ανιδιοτελείς πράξεις τους δεν θα σε αφήσουν να τους αμφισβητήσεις! Βοηθούν με γνώμονα την καρδιά χωρίς να περιμένουν κατι ως αντάλλαγμα! Το μόνο που αποζητούν είναι η αναγνώριση όσων προσφέρουν όχι με υλικά αγαθά αλλά με το να τους νοιάζεσαι και να τους αγαπάς! Έχουν τόση αγάπη μέσα τους να διοχετεύσουν αλλά θέλουν να αισθάνονται ότι παίρνουν και εκείνοι αγάπη!

Συχνά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, το καταλαβαίνουν βέβαια κάποια στιγμή και πληγώνονται βαθιά γι’ αυτό, αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν! Κάνουν ξανά τα ίδια λάθη γιατί σκέφτονται με την καρδιά! Πιστεύουν ότι εκεί εξω πρέπει να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που να εκτιμούν, να αγαπούν, να νοιάζονται!

Έτσι, όταν νιώσουν την αδικία, απομακρύνονται… χωρίς πολλά λόγια, αντιδικίες και εξηγήσεις! Όπως καλοσυνάτα μπήκαν στη ζωή σου, έτσι θα αποχωρήσουν από αυτή! Αθόρυβα! Γι’ αυτό αν εχεις την τύχη να συναντήσεις κάποτε έναν τέτοιο άνθρωπο, μην κάνεις το λάθος και τον χάσεις από τη ζωή σου! Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσέξεις την συμπεριφορά σου!

Συγγραφέας Μαρία Αρφαρά

ΠΗΓΗ...http://enallaktikidrasi.com

Διαβάστε Περισσότερα

Μια Ημέρα…… Γράφει η κοινωνική λειτουργός Σοφία Νικολαΐδου

Μια Ημέρα……

Ημέρα Τρίτη, έντεκα του μήνα Σεπτεμβρίου, του έτους 2017…

Μια ημέρα που για κάποιους είναι μια ημέρα σαν όλες τις άλλες…

Μια ημέρα που για τους γονείς της Ειρήνης- Χρυσοβαλάντω ήταν μια ημέρα ιερή γεμάτη όνειρα και ελπίδα…..

Μια ημέρα που για όσους γνωρίζουν την μικρή  Ειρήνη- Χρυσοβαλάντω ήταν μια ημέρα χαράς και αισιοδοξίας…..

Μια ημέρα που πραγματοποιήθηκε η πρώτη έγχυση με το φάρμακο spinranza στη μικρή μας Ειρήνη- Χρυσοβαλάντω από την Υδραία για την «θεραπεία» της νωτιαίας μυϊκής ατροφίας (sma), από την οποία νοσεί η μικρή μας…..

Μια ημέρα που περίμεναν οι γονείς της, Μαρία και Σάκης αλλά και ο δίδυμος αδερφός της, με λαχτάρα και αγωνία για να βρεθούν στο Παίδων Αγ. Σοφίας στην Αθήνα ώστε να ξεκινήσει η μικρή μας την προσπάθεια της για θεραπεία. Η αγωνία και η ελπίδα όλης της οικογένειας περιγράφεται από τα λόγια του δίδυμου αδερφού της όταν έφτασαν στο νοσοκομείο και αντίκρισε για πρώτη φορά την υπέροχη γιατρό της Ειρήνης- Χρυσοβαλάντω Κα Πόνς Ροζέ και της απεύθυνε την εξής ερώτηση: «εδώ θα κάνετε καλά την Χρυσοβαλάντω μας;;;». Λόγια ενός μικρού παιδιού, μόλις 4,5 ετών, που με την δίδυμη αδερφή του είναι μαζί από την πρώτη στιγμή που χτύπησε η καρδούλα τους στη κοιλιά της μαμάς τους, να λαχταρά να μάθει αν η αδερφούλα του θα γίνει καλά για να παίζει μαζί της, να μιλάει μαζί της, να γελάει μαζί της, να κλαίει μαζί της, να κάνει σκανδαλιές μαζί της, να μαλώνει μαζί της…. να κάνει όλα αυτά που κάνουν τα αδέρφια μεταξύ τους…

 Όλα αυτά όμως για να πραγματοποιηθούν βοήθησαν πολύ όλοι οι γιατροί της μικρής από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο και το Νοσοκομείο Παπαγεωργίου καθώς και αυτός ο υπέροχος οργανισμός που λέγεται «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και που ήμαστε πολύ τυχεροί στη Ελλάδα που έχουμε έναν τέτοιο οργανισμό να στηρίζει με κάθε τρόπο τα παιδιά που έχουν οποιαδήποτε ¨ανάγκη¨……  

Μια ημέρα που είχα την τύχη να βρίσκομαι κοντά στην οικογένεια αυτή να ξεκινά το ταξίδι προς την θεραπεία της μικρής τους, να προσπαθεί να δει το όνειρο να γίνεται πραγματικότητα με την αγωνία και την χαρά ταυτόχρονα ζωγραφισμένες στα πρόσωπα τους. Θέλω να τους ευχαριστήσω από τα βάθη της ψυχής μου για το δικαίωμα της παρουσίας μου εκεί στη πιο σημαντική στιγμή της κόρης τους, για το ότι με εμπιστεύτηκαν να βρίσκομαι εκεί να βοηθώ με τον δικό μου τρόπο, για την χαρά που πήρα όταν άνοιξε τα ματάκια της η μικρή μας έπειτα από την διαδικασία της έγχυσης, για όλα τα συναισθήματα θετικά και αρνητικά που πήρα από αυτήν την εμπειρία μαζί τους, για όσα έζησα μέχρι σήμερα από την γνωριμία μας και για όσα έχω ακόμα να ζήσω….    

   

Σας ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά Σάκη και Μαρία…..

Ευχαριστώ και όλο τον κόσμο που με «άκουσε»….

Με σεβασμό και εκτίμηση

 Η κοινωνική λειτουργός 

Σοφία Νικολαΐδου

Διαβάστε Περισσότερα

Γονείς και κηδεμόνες μαθητών του Νηπιαγωγείου Προμάχων στον Δήμαρχο Αλμωπίας

Πολυμελή αντιπροσωπεία γονέων και κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου Προμάχων δέχτηκε στο γραφείο του ο Δήμαρχος  Αλμωπίας Δημήτρης Μπίνος, στο προγραμματισμένο ραντεβού που είχε ορισθεί για σήμερα το πρωί, με σκοπό την εξεύρεση λύσης στο χρόνιο πρόβλημα της κτιριακής κατάστασης του σχολείου.

Στο κτίριο του Νηπιαγωγείου έχουν συσσωρευθεί πολλά προβλήματα διάβρωσης λόγω της παλαιότητας του κτιρίου με αποτέλεσμα, εξαιτίας της υγρασίας και της μούχλας, η κατοίκησή του να ελλοχεύει κινδύνους για την εύθραυστη υγεία των μικρών μαθητών.

Στην συνάντηση παρέστησαν οι ενδιαφερόμενοι γονείς, ο Δήμαρχος, ο πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Σίμος Σωτηριάδης και οι Αντιδήμαρχοι Γιώργος Χατζηγιαννίδης και Γιώργος Τσιμτσιρίδης.

Ο Δήμαρχος, αφού καλωσόρισε τους επισκέπτες του, αναφέρθηκε εμπεριστατωμένα στο θέμα του Νηπιαγωγείου και εξέθεσε το σχέδιο του Δήμου για τις παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν δρομολογηθεί και το χρονοδιάγραμμα των εργασιών. Τόνισε ότι θα διενεργηθεί ολοκληρωμένη παρέμβαση, που θα περιλαμβάνει εργασίες μόνωσης και εξωραϊσμού του οικήματος καθώς και ανακατασκευή της ετοιμόρροπης περίφραξης και επένδυσή της με  καλαίσθητο υλικό (πέτρα).

Αφουγκραζόμενος την αγωνία των γονέων για την ακαταλληλότητα  από πλευράς υγιεινής του οικήματος, ανέφερε ότι έχει ήδη πραγματοποιήσει επαφές με τους διευθυντές του Δημοτικού και του Γυμνασίου του χωριού με σκοπό να βρεθεί μια προσωρινή λύση μεταστέγασης των μικρών μαθητών, ώστε  να λειτουργήσουν με ασφάλεια και την αρμόζουσα θαλπωρή, το διάστημα των δυο περίπου μηνών που θα διαρκέσουν οι εργασίες στον χώρο του Νηπιαγωγείου.

Σε συνεννόηση με τους γονείς, ορίστηκε άμεσα μια αντιπροσωπεία-επιτροπή, η οποία με επικεφαλής τον Αντιδήμαρχο Γ. Χατζηγιαννίδη, μετέβη στα σχολικά συγκροτήματα των Προμάχων (Δημοτικό και Γυμνάσιο) καθώς και στο ημιεγκαταλελειμμένο κτίριο του "Σπίτι του παιδιού" και είχαν συνεργασία με τους εκεί διευθυντές, ώστε να επιτευχθεί μια προσιτή και λειτουργική λύση.

Ο κύριος Χατζηγιαννίδης υποσχέθηκε ότι αύριο θα υπάρξει απάντηση-πρόταση στα αιτήματα των γονέων, αφού πρώτα ενημερώσει τον Δήμαρχο και τις σχετικές αρμόδιες σχολικές υπηρεσίες.

Διαβάστε Περισσότερα

Ολοκληρώθηκε η υλοποίηση του έργου «Βελτίωση αγροτικής οδοποιΐας Τοπικών Κοινοτήτων Βορειοδυτικού Άξονα (Προμάχοι, Πιπεριά) του Δήμου Αλμωπίας»

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ Τ.Κ. ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ (ΠΡΟΜΑΧΟΙ, ΠΙΠΕΡΙΑ-ΑΡΙΔΑΙΑ)

Ολοκληρώθηκε η υλοποίηση του έργου «Βελτίωση αγροτικής οδοποιΐας Τοπικών Κοινοτήτων Βορειοδυτικού Άξονα (Προμάχοι, Πιπεριά) του Δήμου Αλμωπίας», το οποίο εξασφαλίστηκε από τη σημερινή Δημοτική Αρχή επί Υπουργίας κ. Γιώργου Καρασμάνη.

Ο προϋπολογισμός του παραπάνω έργου ανέρχεται σε 501.848 ευρώ και περιλαμβάνει την ασφαλτόστρωση δύο αγροτικών δρόμων: Ένα τμήμα 3,5 χιλιομέτρων που συνδέει Πιπεριά – Αριδαία και ένα τμήμα 2 χιλιομέτρων στο αγρόκτημα των Προμάχων.

Ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος έκανε την εξής δήλωση:

«Θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την ολοκλήρωση αυτού του σημαντικού έργου, παρά τις ανησυχίες κάποιων ανθρώπων οι οποίοι διαψεύστηκαν με την υλοποίησή του και την παράδοση προς χρήση στους συμπολίτες μας αγρότες. Οι προτάσεις της Δημοτικής μας Αρχής  αξιοποιήθηκαν με πολύ μεγάλη προσοχή από τον συντοπίτη μας Υπουργό κ. Γιώργο Καρασμάνη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά και με τον οποίο διατηρούμε μία άψογη συνεργασία η οποία όπως φαίνεται έχει ουσιαστικά αποτελέσματα. Στόχος μας είναι να μην αφήσουμε κανένα πρόγραμμα να πάει χαμένο και να αξιοποιήσουμε όλες τις ευκαιρίες που θα μας δοθούν, διεκδικώντας δυναμικά το καλύτερο δυνατό για τον τόπο μας».

Διαβάστε Περισσότερα

Γιάννης Σηφάκης στη Βουλή : Πολύ σημαντικό νομοσχέδιο για τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο

Γιάννης Σηφάκης  στη Βουλή :  Πολύ σημαντική εξέλιξη η ψήφιση του Νόμου για την πληρωμή του αγρότη και κτηνοτρόφου από τους εμπόρους το αργότερο μέσα σε δύο μήνες σε οπωρηκευτικά , γάλα, κρέας και άλλα νωπά και ευαίσθητα προϊόντα.

Το ίδιο σημαντική και η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης σε γάλα και κρέας 

Η ομιλία του βουλευτή:  

Το νομοσχέδιο που συζητάμε έρχεται να επιλύσει ένα ιδιαίτερα σημαντικό χρονίζον ζήτημα για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της χώρας. Ένα πρόβλημα που ενώ ήταν ώριμη η λύση του,  το 2013 με τον Νόμο 4152 που προσάρμοζε την εθνική νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή οδηγία 7/2011 έμεινε ένα μεγάλο παράθυρο που στην ουσία έγινε ο κανόνας και φαλκίδευε την ουσία της οδηγίας που προαναφέρθηκε.  Ο νόμος αυτός μόνο τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο δεν προστάτευε.

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι έχουν πέσει πάμπολλες φορές θύματα είτε ασυνείδητων δήθεν εμπόρων που τους έκλεψαν την παραγωγή και δεν τους πλήρωσαν ποτέ, είτε και εμπόρων που τους έπαιρναν τα προϊόντα και τους πλήρωναν κατά το δοκούν όποτε ήθελαν χρησιμοποιώντας τα χρήματα των παραγωγών  για την χρηματοδότηση τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Ο νόμος αυτός , με τις διατάξεις και τις κυρώσεις που προβλέπει, είναι βέβαιο  ότι θα ανακουφίσει τον αγρότη που παράγει νωπά και ευαίσθητα προϊόντα αλλά και τον κτηνοτρόφο που εμπορεύεται γάλα και κρέας να αισθάνεται ότι υπάρχει πολιτεία που τον προστατεύει και σιγουριά ότι θα πληρωθεί για το προϊόν που παραδίδει στον έμπορα σε εύλογο χρονικό διάστημα το πολύ δύο μηνών.  

Δεν θα αισθάνεται πλέον έρμαιο στις διαθέσεις των όποιων μεγαλεμπόρων ή εταιριών που εκμεταλλεύονται την πολύ μεγαλύτερη διαπραγματευτική τους θέση.   

Βέβαια η πολύ καλή διάταξη θα δώσει άριστα αποτελέσματα αν εξασφαλιστεί ο  περαιτέρω έλεγχος της δυνατότητας του εμπόρου που είναι εγγεγραμμένος στο μητρώο εμπόρων να εμπορεύεται προϊόντα ως την δυνατότητα που αντέχει να διαχειριστεί.  Ρυθμίσεις ελέγχου αυτής της δυνατότητας θα βοηθήσουν τόσο τον ίδιο τον έμπορο να μην παρασύρεται σε κινήσεις που δεν μπορεί να τις αντέξει ( και άρα να μην κινδυνεύει με καταστροφή της ίδιας του της δουλειάς ) αλλά θα εξασφαλίζει και τον αγρότη και κτηνοτρόφο ότι δεν θα πέσει θύμα εμπόρου που άπλωσε τα πόδια του πέρα από το πάπλωμα ή συνειδητού απατεώνα που εκμεταλλεύεται την λειψή οργάνωση του αγρότη και την ευπάθεια των προϊόντων που οδηγούν πολλές φορές τον αγρότη σε παρακινδυνευμένες συνεργασίες. 

Ακόμη οι ρυθμίσεις για το γάλα και για το κρέας με την υποχρεωτική αναγραφή της προέλευσης του θα συμβάλει στην αποφυγή παραπλάνησης του καταναλωτή που θέλει να εμπιστευτεί τα Ελληνικά προϊόντα. Ακόμη θα βοηθήσει αποφασιστικά τον Έλληνα κτηνοτρόφο που βλέπει, κατά κόρον,  να πουλιέται μη Ελληνικό κρέας ως Ελληνικό. 

Πολύ σημαντική και η εκκίνηση του ΟΔΙΑΓΕ. Πρέπει να βοηθήσει η ταχεία λειτουργία του σημαντικά, εκτός των άλλων,  στην ορθότερη εκκαθάριση και διαχείριση και των παραγωγικών εγκαταστάσεων του αγροτικού χώρου διευκολύνοντας την επίλυση παθογενειών που δεν επιτρέπουν σε υγιείς δυνάμεις συνεργατισμού να διαχειριστούν όσα καταλήστευσαν και χρεωκόπησαν παρωχημένα κατεστημένα του παρελθόντος στον συνεταιριστικό χώρο. Και αυτά πρέπει να προχωρήσουν άμεσα και χωρίς αναστολές.

Διαβάστε Περισσότερα