Το πρωινό μεταλλικό κροτάλισμα του σήμαντρου να σου αγγίζει κατευναστικά τα αυτιά.
Η δροσιά από τη βραδυνή βροχούλα να σου ανασηκώνει το δέρμα.
Η μεγαλόσωμη μαλλιαρή γάτα της γειτονιάς να πηδάει στα αγριόχορτα του παρακείμενου εγκαταλλελειμένου κήπου, κυνηγώντας κάποια αποπροσανατολισμένη ακρίδα.
Ο ήλιος να πολεμάει άσκοπα, να διατρυπήσει τα φορτωμένα σύννεφα και η μουντάδα να σου θυμίζει περισσότερο φθινόπωρο παρά καλοκαίρι.
Μπουλούκια ανθρώπων, κυρίως γριούλες μαυροντυμένες, να σουλατσάρουν πέρα δώθε, αναζητώντας το μαγαζί όπου θα γίνει η δεξίωση του καφέ για τα μνημόσυνα που μόλις τελείωσαν στο Ναό.
Παρέες υλοτόμων να "ζυγίζουν" τα βαριά σύννεφα στα γύρω βουνά που μόλις διακρίνονται, και να αναβάλλουν τη σημερινή τους ενασχόληση με την ξήλευση.
Σμήνη πουλιών, κυρίως χελιδόνια, κουρνιάζουν κατά ομάδες στα ηλεκτρικά σύρματα, ισορροπώντας στο κενό, ολομέλεια θαρρείς για λήψη αποφάσεων αναχώρησης σε ζεστούς τόπους.
Το αδέσποτο της πλατείας, στηριζόμενο στα τρία του ποδαράκια, κουτσαίνοντας, να κυνηγάει, γαβγίζοντας σαν τρελό, τις ρόδες του αγροτικού οχήματος, που με θόρυβο διασχίζει το δρόμο.
Η μυρουδιά του φρεσκοψημένου Σαββατιάτικου ψωμιού από τον φούρνο, να ανακατεύεται με αυτήν του γλυκύβραστου καφέ και τον καπνό της εξάτμισης του κακοδιατηρημένου τρακτέρ που κινείται , ένας θεός ξέρει, προς ποια κατεύθυνση.
Εικόνες από το χωριό, μυρουδιές και συναισθήματα, μια πολύχρωμη τούρτα θαρρείς, θελκτική, που σε προτρέπει να απλώσεις τη χούφτα σου, να γευτείς όλην αυτή τη γλυκάδα.
Μια λίμνη κεντημένη από διάσπαρτα νούφαρα αισθήσεων, που σε σαγηνεύουν και σε προσκαλούν να πάρεις φόρα από την κορυφή του "Κουκουρού" και με κλειστά μάτια να βουτήξεις μέσα της, να βαπτιστείς, να αναγεννηθείς, να χαθείς στον βυθό της αρχέγονης σούπας του Όλου.
Πρόμαχοι 13 Αυγούστου 2022
Καλή Παναγιά.
