ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Δεν λείπουν, φυσικά, οι απαραίτητες ρατσιστικές πινελιές... Τι κι αν ο παιδοκτόνος των Δουνεΐκων Μανώλης Δουρής, ο Παναγιώτης Φραντζής που τεμάχισε τη νεαρή γυναίκα του Ζωή, ο «δράκος» Παπαχρόνης και τόσοι άλλοι απεχθείς δολοφόνοι είναι Έλληνες με τη... βούλα; Φωτο: Menelaos Myrillas / SOOC

Αν οι ίδιοι άνθρωποι που φρίττουμε με τους αποκεφαλισμούς των τζιχαντιστών του ISIS ζητάμε κεφαλές επί πίνακι, πόσο τελικά διαφέρουμε από εκείνους;

Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ 

Είναι μερικές φορές που το μυαλό σταματά μπροστά στην απύθμενη κακία και μοχθηρία που κρύβουν οι πιο φρικαλέες όψεις της ανθρώπινης φύσης.
 Που η φιλοσοφία, η ποίηση, η τέχνη και τα άλλα λαμπρά επιτεύγματα της ανθρώπινης διάνοιας αδυνατούν να ερμηνεύσουν ή να διαχειριστούν ικανοποιητικά τέτοια φαινόμενα, μην πω ότι φαντάζουν εντελώς μάταια, όπως συνέβη π.χ. με το Ολοκαύτωμα. 
Που η ψυχολογία σηκώνει τα χέρια ψηλά, η ηθική στέκει αμήχανη, η λογική αυτοακυρώνεται – και είναι αυτό ακριβώς το συναίσθημα που μαζί με τον φόβο του θανάτου γέννησαν τις θρησκείες και τις λοιπές μεταφυσικές αναζητήσεις, παραμένοντας ωστόσο ανικανοποίητο, εφόσον μήτε εκείνες εγγυώνται τη λύτρωση από το ανείπωτο, αντίθετα, χιλιάδες εγκλήματα έγιναν και γίνονται στο όνομα κάποιου δόγματος.
 Παρότι λίγοι αναλογικά φτάνουμε σε τέτοιο έσχατο σημείο απανθρωπιάς, είμαστε, βλέπεις, πολύ περισσότεροι όσοι θα μπορούσαμε να πράξουμε τα ίδια και χειρότερα, αν το μυαλό μας «θόλωνε» ή αν απλώς απουσίαζαν εκείνοι οι ηθικοί και κοινωνικοί κανόνες που μας αποτρέπουν. Αυτό απέδειξε και το πείραμα του Μίλγκραμ (1963), όπου «καθηγητές» εφάρμοζαν ηλεκτροσόκ σε «μαθητευόμενους», ξεπερνώντας, στην πλειονότητά τους, πρόθυμα τα όρια, αλλά και η βασισμένη σε αντίστοιχο επιστημονικό πείραμα ταινία Το Κύμα (2008), όπου με την κατάλληλη ενθάρρυνση αθώα σχολιαρόπαιδα μεταμορφώνονται σε σαδιστές μελανοχίτωνες μέσα σε λίγες μόνο βδομάδες. 

Η είδηση-σοκ που υπερκάλυψε κάθε άλλη τα τελευταία 24ωρα ήταν η άγρια δολοφονία της 4χρονης Άννυ, που ο βιολογικός της πατέρας σκότωσε, τεμάχισε και στη συνέχεια έβρασε με ρύζι και πέταξε στα σκουπίδια. Ως δικαιολογία πρόβαλε την παθολογική του ζήλια για τη φίλη του και μητέρα του παιδιού, που πίστευε, λέει, ότι έκλεβε πολύ από το ενδιαφέρον της για εκείνον. Μια μητέρα που επίσης δεν φαίνεται άμοιρη ευθυνών, αυτά όμως ας τα κρίνει η δικαιοσύνη. Εκείνο που απασχολεί εμένα περισσότερο τόσο σε αυτή, όσο και σε άλλες περιπτώσεις μικρότερων ή μεγαλύτερων εγκλημάτων, είναι η κανιβαλιστική διάθεση με την οποία εμείς, οι κατά τα άλλα αγαθοί, νομοταγείς και φιλήσυχοι πολίτες αντιμετωπίζουμε τους θύτες.

 «Να τον βιάζουν και να τον βασανίζουν καθημερινά», «να τον γδάρουν ζωντανό», «να τον παλουκώσουν», «να έχει έναν αργό και βασανιστικό θάνατο», «στην κρεμάλα τώρα» είναι μερικά μόνο από τα σχόλια που συνοδεύουν το δημοσίευμα σε ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα. Και αν τέτοιες παρορμητικές αντιδράσεις δικαιολογεί, τρόπον τινά, η ασύλληπτη κτηνωδία της συγκεκριμένης πράξης, τα ίδια και χειρότερα λέγονται και γράφονται σε πολλές άλλες περιπτώσεις παραβατικών συμπεριφορών, όπως π.χ. συνέβη προ διμήνου με τον 40χρονο παιδεραστή με το βανάκι, που, όσο αποτρόπαια και αν δρούσε, δεν είχε καν απειλήσει κάποια ζωή.

   Δεν λείπουν, φυσικά, οι απαραίτητες ρατσιστικές πινελιές: «Βουλγαρόγυφτος είναι το πρεζάκι, τι περίμενες», «γαμώ τις Αλβανίες, τις Βουλγαρίες και τις Ρουμανίες που μας κουβαλήθηκαν εδώ», «κρύβουν την εθνικότητα του φονιά τα ΜΜΕ για να ρίξουν στάχτη στα μάτια (!)» διάβασα σε μερικά σχόλια. Τι κι αν ο παιδοκτόνος της Ερμιόνης Μανώλης Δουρής, ο Παναγιώτης Φραντζής που τεμάχισε τη νεαρή γυναίκα του Ζωή, ο «δράκος» Παπαχρόνης και τόσοι άλλοι απεχθείς δολοφόνοι είναι Έλληνες με τη... βούλα; Για κάποιους φυρόμυαλους ιθαγενείς, το DNA της φυλής είναι καθαγιασμένο, ο «κακός» είναι –πρέπει να είναι– πάντοτε ο ξένος, ο αλλότριος, ο διαφορετικός, η πόρνη, ο χρήστης κ.λπ. Αλλά ούτε για την –τουλάχιστον ανεύθυνη, όμως εδώ δεν κρίνουμε αυτό– μάνα έλειψαν οι ρατσιστικές αλλά και οι μισογύνικες, σεξιστικές εκφράσεις τύπου «κοίτα την τσούλα πόσο προκλητικά στήνεται στον φακό». Τέτοια είναι δυστυχώς η «εκ βαθέων» κουλτούρα μας κι ύστερα ψάχνουμε τι φταίει που ένας στους δέκα Έλληνες ψήφισε Χρυσή Αυγή. Αλλά εδώ είδαμε εγκληματολόγο υπουργό να προαναγγέλλει αυτοδικία κατά υπόδικου (κιόλας).

 «Και τι θες να κάνουμε με τους εγκληματίες, να τους χαϊδεύουμε τρυφερά, όλο κατανόηση; Κι αν το θύμα ήταν συγγενής σου;» θα πει κάποιος. Μεγάλα λόγια δεν λέω, ελπίζω ωστόσο να μη φανώ πιο βάρβαρος από εκείνη την Ιρανή μάνα που έσωσε τον φονιά του γιου της από την κρεμάλα με ένα συμβολικό χαστούκι. Εννοείται, τώρα, ότι κάθε εγκληματίας οφείλει να λογοδοτεί για τις πράξεις του και να τιμωρείται ανάλογα.
 Όμως σε Ελλάδα και Ευρώπη απαγορεύονται δεκαετίες τώρα τα βασανιστήρια και η θανατική ποινή, ακριβώς επειδή η ωμή εκδικητικότητα ούτε σωφρονίζει, ούτε είναι πολιτισμικά συμβατή. Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν οι κοινωνίες μας δίχως νόμους και θεσμούς που να εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία τους, τιθασεύοντας, ταυτόχρονα, τα χαμηλότερα ανθρώπινα ένστικτα. 

Αν οι ίδιοι άνθρωποι που φρίττουμε με τους αποκεφαλισμούς των τζιχαντιστών του ISIS ζητάμε κεφαλές επί πίνακι, πόσο τελικά διαφέρουμε από εκείνους;




 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΡΩΣΙΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΝΑΖΙ

Πολλοί ηγέτες μποϊκοτάρουν τις εκδηλώσεις, λόγω της ουκρανικής κρίσης 

Μία τεράστια στρατιωτική παρέλαση για την 70η επέτειο της νίκης επί της ναζιστικής Γερμανίας το 1945, ξεκίνησε σήμερα το πρωί στην Κόκκινη Πλατεία, παρουσία είκοσι ξένων ηγετών. Ωστόσο, οι εορταστικές εκδηλώσεις στη Ρωσία για τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιούνται σ' ένα πλαίσιο ισχυρών διπλωματικών εντάσεων ανάμεσα στους Ρώσους και τους Δυτικούς, με επίκεντρο την κρίση στην Ουκρανία.

   Οι λίγοι Ευρωπαίοι ηγέτες που είναι παρόντες σήμερα στη ρωσική πρωτεύουσα -ο Τσέχος πρόεδρος και ο Σλοβάκος πρωθυπουργός- δεν θα παραστούν στην παρέλαση, όπως και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ δεν αναμένεται στη Μόσχα παρά την επομένη των εορτασμών, για συνομιλίες με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.



Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ευχαρίστησε κατά την ομιλία του τη Γαλλία, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ για τη συμβολή τους στη νίκη επί των ναζί. «Ευχαριστώ τους λαούς της Βρετανίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ για τη συμμετοχή τους στη νίκη. Ευχαριστώ τις διάφορες αντιφασιστικές χώρες που πήραν μέρος στις μάχες εναντίον των ναζί από τις τάξεις της αντίστασης και την παρανομία», δήλωσε πριν τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων του πολέμου.

   Ενώπιον εκατοντάδων χιλιάδων θεατών, οι Ρώσοι στρατιωτικοί παρουσίασαν ένα αντίγραφο της σοβιετικής σημαίας που υψώθηκε τον Μάιο του 1945 στο Βερολίνο και στη συνέχεια ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού επιθεώρησε τους περισσότερους από 16.000 στρατιώτες που συμμετέχουν στην παρέλαση. Ο υπουργός έφθασε στην Κόκκινη Πλατεία επιβαίνοντας σε ένα ανοιχτό Zil της σοβιετικής εποχής.



Εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε πολλές ρωσικές πόλεις, από το Καλίνινγκραντ, τον ρωσικό θύλακο στην Ευρώπη, μέχρι το Βλαδιβοστόκ, στη ρωσική Άπω Ανατολή. Στη Μόσχα, ο Πούτιν υποδέχθηκε τους ηγέτες αναδυόμενων δυνάμεων όπως τους προέδρους της Κίνας Σι Τζινπίνγκ και της Ινδίας Πρανάμπ Μουχέρτζι, τον Αιγύπτιο ομόλογό του Άμπντελ Φάταχ αλ-Σίσι και τον Κουβανό πρόεδρο Ραουλ Κάστρο, καθώς και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν. 



Κατά την παρέλαση αυτή, το μέγεθος της οποίας είναι πρωτοφανές, παρουσιάζονται τα νέα ρωσικά όπλα. Οι παριστάμενοι θα παρακολουθήσουν για περισσότερο από μια ώρα μια επίδειξη της δύναμης πυρός της Ρωσίας, στην οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων το νέο άρμα μάχης Armata T-14, το οποίο παρουσιάζεται από τον κατασκευαστή του ως το ισχυρότερο στον κόσμο, καθώς και διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι σχεδόν 50 τόνων. 



Μετά τη στρατιωτική παρέλαση, θα ακολουθήσει πορεία στο κέντρο της Μόσχας κατά την οποία οι Μοσχοβίτες θα κρατούν πορτρέτα των πατέρων και των παππούδων τους που πολέμησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το βράδυ θα δοθούν συναυλίες και θα ακολουθήσει ένα σόου πυροτεχνημάτων.





. Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ "ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ"

Ενα από τα μνημεία που είχε συμπεριληφθεί στα επτά θαύματα του κόσμου σχεδιάζει να «ζωντανέψει» η Αίγυπτος.

Πρόκειται για το Φάρο της Αλεξάνδρειας και οι σχετικές μελέτες έχουν ήδη κατατεθεί στον κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας, προκειμένου να εγκριθούν, όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, Μοσταφά Αμίν.

Κατασκευασμένος περίπου το 280 π.Χ., ο λευκός μαρμάρινος Φάρος εκτιμάται ότι έφτανε στα 137 μ. ύψος. Υπήρξε ένα από τα ψηλότερα κτίσματα που είχε κατασκευάσει άνθρωπος για αιώνες. Τρεις σεισμοί τον κατέστρεψαν από το 956 έως το 1323 και το 1480 τα απομεινάρια του χρησιμοποιήθηκαν για να κατασκευαστεί το φρούριο Κάιτ Μπέι.  

Το αντίγραφο του Φάρου της Αλεξάνδρειας θα χτιστεί κοντά στο σημείο όπου βρισκόταν ο πρωτότυπος, ενώ το κόστος των εργασιών δεν έχει αποκαλυφθεί. Το 1994, ερείπια από το Φάρο εντοπίστηκαν από Γάλλους αρχαιολόγους στο βυθό της θάλασσας. Ο Ζαν Ιβ Εμπερ, επικεφαλής των ερευνών έγραψε τότε ότι βρήκε «στήλες όλων των μεγεθών, βάσεις στηλών, κιονόκρανα, σφίγγες και αγάλματα και κάποιους τεράστιους ογκόλιθους από γρανίτη, που με βάση το σημείο που βρέθηκαν, σίγουρα ανήκουν στο διάσημο φάρο», όπως αναφέρει η Telegraph.

Σύμφωνα με ειδικούς, η σημασία του Φάρου της Αλεξάνδρειας προκύπτει και από τη μακρά επιρροή της καινοτόμου αρχιτεκτονικής του, καθώς φαίνεται ότι έχει επηρεάσει τόσο το ισλαμικό όσο και το δυτικό στιλ της αρχιτεκτονικής.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΣΑΡΙΔΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΙΤΛΕΡ

Προειδοποίηση: Η ανάγνωση του ακόλουθου κειμένου προϋποθέτει την ύπαρξη και χρήση μιας νοητικής λειτουργίας που ο καλύτερος τρόπος να την προσδιορίσουμε λεκτικά είναι:  Στοχασμός.

Πολλοί τον συγχέουν με την πίστη (αναφέρομαι σε κάθε είδους πεποιθήσεις, όχι μόνο στις θρησκευτικές), το δόγμα, τη λογική, τη σοφία ή τη σκέψη εν γένει.

Η ειδοποιός διαφορά του στοχασμού από άλλες νοητικές λειτουργίες είναι… Ότι ποτέ δεν βρίσκει το στόχο!

Είναι ατελεύτητος και αυτοτροφοδοτούμενος, διαλεκτικός κατ’ ανάγκη και αν καταλήξει σε κάποιο τελειωτικό συμπέρασμα, αν φτάσει στο τέλος, τότε παύει να είναι στοχασμός και γίνεται παγιωμένη άποψη.

Ας στοχαστούμε ελεύθερα λοιπόν.

Απαντήστε χωρίς να σκεφτείτε: Ποιος ζωντανός οργανισμός θα επιβίωνε σε περίπτωση ολοκληρωτικού πυρηνικού πολέμου;

Πιθανότατα οι περισσότεροι από εσάς θα σκεφτήκατε αυτόματα την κατσαρίδα. Κάποιοι, πιο πονηροί, ίσως να είπαν: «Κανείς». Και οι χιουμορίστες θα μπορούσαν να είχαν απαντήσει: «Ο Μητσοτάκης».

Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο, κανείς δεν μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα, αφού είναι κάτι που δεν έχει συμβεί, οπότε δεν υπάρχει προδεδικασμένο –άσε που με το Μητσοτάκη όλα πρέπει να τα περιμένεις.

Το θέμα αυτού του στοχασμού, ο στόχος του, δεν είναι ποιος θα επιβίωνε, αλλά γιατί οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε την κατσαρίδα.

Μια πρώτη απόπειρα εξήγησης είναι ο μύθος ότι η κατσαρίδα αντέχει περισσότερη ραδιενέργεια από τα υπόλοιπα ζώα. Αυτή η πεποίθηση είναι ανακριβής, αν και όχι απόλυτα λανθασμένη.

(Ορισμός της πεποίθησης: Κάτι το οποίο θεωρούμε αληθές χωρίς να το έχουμε  ελέγξει -ή να μπορούμε να το ελέγξουμε.)

Η κατσαρίδα είναι πιο ανθεκτική στη ραδιενέργεια από όλα τα θηλαστικά (συμπεριλαμβανομένου του Μητσοτάκη), αλλά ανάμεσα στα έντομα πιάνει πάτο.

Το 1959 οι γιατροί Γουόρτον και Γουόρτον εξέθεσαν μια σειρά από έντομα σε διαφορετικά ποσά ακτινοβολίας. Ανακάλυψαν ότι ενώ ο άνθρωπος πεθαίνει αν εκτεθεί σε 1.000 ραντ (δεν νομίζω να είχαν ανθρώπινα πειραματόζωα), η κατσαρίδα αντέχει μέχρι και 20.000 ραντ.

Όμως η μύγα της Μεσογείου μπορεί να αντέξει μέχρι και 64.000 ραντ –οπότε καλύτερα να χρησιμοποιείτε μυγοσκοτώστρα. Και, τέλος, ο πρωταθλητής των εντόμων στη ραδιενέργεια είναι η παρασιτική σφήκα με 180.000 ραντ.

(Ραδιενεργό ανέκδοτο:

Ρωτάει μια σφήκα τη φίλη της.

«Που θα πάτε διακοπές; Τσερνομπίλ;»

«Τρε μπανάλ… Φέτος θα πάμε Φουκουσίμα.»

«Τυχερούλα. Εμάς για Κοζλοντούι μας βλέπω.»

«Απ’ το ολότελα…»)

Όμως μη βιαστείτε να καταχωρήσετε στη μνήμη σας τη σφήκα ως το «διάδοχο» του ανθρώπου. Αν ξανακοιτάξετε την ερώτηση θα δείτε ότι αναφέρομαι σε ζωντανό οργανισμό. Και ζωντανοί οργανισμοί δεν είναι μόνο όσοι έχουν πόδια και φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού.

Ο πιο ανθεκτικός –απ’ όσους έχουν μελετηθεί- είναι το βακτήριο Deinococcus Radiodurans (το λέει και το επίθετο του). Αυτό το βακτήριο, το οποίο οι επιστήμονες το αποκαλούν, χαϊδευτικά, «Κόναν, το Βακτήριο», αντέχει μέχρι και 1,5 εκατομμύριο ραντ! Εκτός κι αν είναι παγωμένο, γιατί τότε η ανθεκτικότητα του διπλασιάζεται.

Παρεμπιπτόντως τα συγκεκριμένα βακτήρια, όπως και πολλοί ομοειδεάτες τους (η ορθογραφία εκούσια λανθασμένη αυτή τη φορά, στρατηγέ), δεν πεθαίνουν αν καταψυχθούν, απλά αποκοιμούνται μέχρι «να έρθει η άνοιξη» -και ας αργήσει μερικές χιλιάδες χρόνια.

Μακάρια τα βακτήρια, ότι αυτά κληρονομήσουσι τη Γη.

Αν οι άνθρωποι το πάρουν απόφαση να ξεκινήσουν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ρίξουν όλα τα πυρηνικά που ξεροσταλιάζουν στα υπόγεια, τα βακτήρια θα επιβιώσουν χωρίς καθόλου να ζοριστούν.

Και μπορεί μετά από εκατομμύρια χρόνια να βρίσκουν τα απανθρακωμένα οστά των ανθρώπων και να αναρωτιούνται γιατί εξαφανίστηκαν αυτά τα γιγάντια πλάσματα.

«Μάλλον ήταν ηλίθια», θα γράψει ένα βακτήριο-μπλόγκερ –και δε θα ‘χει άδικο.

Ας επιστρέψουμε στο στοχασμό μας. Πέρα από τη διαδεδομένη και αναληθή πεποίθηση περί ανθεκτικότητας στη ραδιενέργεια τι άλλο μπορεί να μας προδιαθέτει ότι οι κατσαρίδες θα είναι το επόμενο είδος που θα μάθει να παίζει ποδόσφαιρο;

Ίσως να είναι η προσαρμοστικότητα της.

Κατσαρίδες θα βρεις στην κουζίνα κάθε σπιτιού, ανεξαρτήτως γεωγραφικού πλάτους και μήκους. Και ποτέ δεν μπορείς να κερδίσεις τον πόλεμο με τις Βλατίδες, παρά μόνο μάχες. Αλλά ο πρωταθλητής της προσαρμοστικότητας είναι η μύγα, που έχει ταξιδέψει και στο διάστημα, οπότε…

Μήπως είναι η επικινδυνότητα της κατσαρίδας; Λανθασμένη σκέψη ξανά.

Το έντομο που έχει σκοτώσει τους περισσότερους ανθρώπους είναι, με διαφορά, το κουνούπι. Τα θύματα της ελονοσίας είναι μερικά εκατομμύρια κάθε χρόνο. Ουσιαστικά η κατσαρίδα είναι λιγότερο επικίνδυνη για τον άνθρωπο από τα οικιακά εντομοκτόνα που χρησιμοποιεί για να την εξολοθρεύσει.

Δεν είναι η ανθεκτικότητα ούτε η προσαρμοστικότητα ή η επικινδυνότητα. Τι μένει;

Είχα ρωτήσει μια φίλη, η οποία μετακόμιζε αμέσως από κάθε σπίτι όπου έβρισκε κατσαρίδες, γιατί τις φοβάται τόσο πολύ.

«Δεν τις φοβάμαι», είχε απαντήσει. «Τις σιχαίνομαι… Είναι σαν σκατούλες με φτερά», και ανατρίχιασε σύγκορμη.

Μήπως, λοιπόν, το εσχατολογικό αίνιγμα της κατσαρίδας είναι σκατολογικό;

Δεν ξέρω να σας απαντήσω. Αυτό που ξέρω είναι ότι, για κάποιο περίεργο λόγο, δε μας ενοχλεί καθόλου να εξοντώνουμε τα έντομα, σε αντίθεση με τα κουταβάκια, τα γατάκια και τα λοιπά «γλυκούτσικα» ζωάκια. (Οι ζωόφιλοι θα έφριξαν και μόνο με την αναφορά στην εξόντωση των κατοικίδιων, ενώ άκουγαν ανερυθρίαστα τόση ώρα για την εξολόθρευση των κατσαρίδων.)

Πρόσφατα έγινε στις ΗΠΑ η «δίκη του αστακού». Κάποιες φιλοζωικές οργανώσεις ζήτησαν να απαγορευτεί ο βρασμός των ζωντανών αρθρόποδων. Ο δικαστής απέρριψε το αίτημα τους με τον ισχυρισμό ότι οι αστακοί και τα καβούρια δεν νιώθουν πόνο, σε αντίθεση με τα θηλαστικά. Πως έβγαλε αυτό το συμπέρασμα ο δικαστής δεν μπορώ να καταλάβω, αφού δεν νομίζω να υπήρξε ποτέ κάτι άλλο από θηλαστικό.

Οι άνθρωποι θεωρούν τα έντομα ως κατώτερη μορφή ζωής –καθώς και όλα τα υπόλοιπα ζώα, αλλά συγκεκριμένα για τα έντομα κανείς δεν αναρωτιέται αν έχουν ψυχή.

Αυτή είναι άλλη μία απολύτως λανθασμένη πεποίθηση. Και μόνο τα μυρμήγκια να πάρουμε είναι περισσότερα σε αριθμό (δέκα τετράκις εκατομμύρια – 10.000.000.000.000.000) και σε συνολική μάζα βαρύτερα από τους ανθρώπους.

Έχουν ανακαλυφτεί ως τώρα 1 εκατομμύριο είδη εντόμων (περισσότερα από όλα τα άλλα ζώα μαζί) και ο αριθμός τους υπολογίζεται να υπερβαίνει το ένα πεντάκις εκατομμύριο (1.000.000.000.000.000.000). Υπάρχουν 300 εκατομμύρια χρόνια πριν την εμφάνιση του πρώτου ανθρωπίδη.

Οπότε πως ορίζουμε το «ανώτερο είδος» ή τον «κυρίαρχο του πλανήτη»;

Επειδή οι άνθρωποι ξέρουν να παίζουν πιάνο; Ε, λοιπόν, το πιάνο δε μας βοηθάει καθόλου στην επιβίωση, απλά κάνει πιο υποφερτή την αίσθηση της ματαιότητας.

Ίσως η απέχθεια των περισσότερων ανθρώπων για τα έντομα να είναι η διαφορετικότητα τους.Αισθανόμαστε περισσότερη συμπάθεια για τα πλάσματα που μας μοιάζουν. Γι’ αυτό, άλλωστε, σε όλα τα κινούμενα σχέδια και τα ντοκιμαντέρ τα ζώα παρουσιάζονται ανθρωπομορφικά.

«Κοίτα ‘το!» λέμε με θαυμασμό όταν βλέπουμε έναν ουραγκοτάγκο να αγκαλιάζει το μωρό του. «Σαν άνθρωπος είναι.»

Σας έχω νέα: Εμείς φερόμαστε ως ζώα όταν αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας.

Αλλά τα απεχθή έντομα δεν συνηθίζουν να παίζουν με τα παιδιά τους –ούτε τα θηλάζουν.

Επιπλέον τα έντομα είναι αντιπαθητικά, γιατί έχουν έξι πόδια, εξωσκελετό και κεραίες –εξαιρούνται οι πεταλούδες, γιατί έχουν ωραία χρώματα και είναι λεπτεπίλεπτες.

Στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπως το «Στρατιώτες του Σύμπαντος», οι εχθρικοί εξωγήινοι έχουν τη μορφή εντόμου, γιατί κανείς θεατής δε θα αισθανόταν άνετα αν ο πρωταγωνιστής εξόντωνε χιλιάδες χνουδωτά κουνελάκια. Όλα τα μικρά των θηλαστικών είναι χαριτωμένα γιατί με το μεγάλο κεφάλι τους μας θυμίζουν τη δική μας νεοτενία. (βλ. παλιότερο κείμενο του Γελωτοποιού με τίτλο: «Βρέθηκε νεοτενικός πίθηκος που ξυρίζει το αιδοίο του»).

Για να εξοντώσεις κάποιον χωρίς τύψεις πρέπει πρώτα να τον αλλοτριώσεις, να τον δεις ως κάτι εντελώς διαφορετικό από εσένα.

Αυτό συμβαίνει και στους πολέμους ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο εχθρός «προικίζεται» με κάποια χαρακτηριστικά απεχθή και απάνθρωπα, για να πάψει να σου θυμίζει ότι είναι άνθρωπος –ακριβώς σαν κι εσένα.

Ένας Αμερικάνος στρατιώτης, νομίζω ότι ήταν ο Νόρμαν Μέιλερ, είχε σοκαριστεί όταν άκουσε έναν Γιαπωνέζο (έναν «κιτρινιάρη σχιστομάτη») που ψυχορραγούσε, να φωνάζει τη μάνα του. Τότε κατάλαβε ότι τα «τέρατα» που πολεμούσε είχαν υπάρξει μωρά, όπως κι εκείνος.

Θα τελειώσω αυτό το κείμενο (χωρίς φυσικά να ολοκληρώσω το στοχασμό) με το «ηθικό δίλημμα του βρέφους – Χίτλερ».

Έστω ότι έχετε μια μηχανή του χρόνου και επιστρέφετε στο 1889. Βρίσκεστε μόνος σας πάνω από το λίκνο του μωρού που θα βαφτιστεί Αδόλφος και θα αιματοκυλίσει όλη την ανθρωπότητα.

Αν πνίξετε αυτό το βρέφος ίσως και να σώσετε εκατομμύρια ζωές (λέω «ίσως», γιατί δεν γνωρίζουμε αν ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος θα είχε αποφευχθεί αν έλειπε ο Χίτλερ).

Το μωρό, που κάποτε θα γίνει η απόλυτη ενσάρκωση του Κακού, δε διαφέρει σε τίποτα από κάθεάλλο μωρό. Δεν έχει μουστάκι ούτε φοράει τη σβάστικα στο μπράτσο. Είναι ένα μωρό που κοιμάται.

Θα το κάνατε; Όχι δια αντιπροσώπου, όχι στέλνοντας κάποιον άλλον, αλλά εσείς οι ίδιοι, με τα χέρια σας.

Θα μπορούσατε να πνίξετε το βρέφος-Χίτλερ στο λίκνο του;

____

(Στοιχεία για την ανθεκτικότητα της κατσαρίδας ο Γελωτοποιός άντλησε από το «Βιβλίο της Ολικής Άγνοιας», των Λόιντ&Μίτσινσον, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη.)

  Πηγή: http://sanejoker.info/

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΚΑΝΕΙΣ

Μια φορά κι έναν καιρό, δύο φίλοι, ένοικοι στην ίδια πολυκατοικία, στην οποία διαχειριστής είναι ο κος Λαμογιόπουλος, συζητούν μεταξύ τους:

κος Πολίτης: Είπες του διαχειριστή να βάλει επιτέλους πυροσβεστήρες στην πολυκατοικία;
κος Βολεψιάδης: Αφού του το είπες εσύ.
Π: Όλοι πρέπει να τον πιέσουμε, γιατί δεν τον βλέπω πολύ πρόθυμο. Καλά, οι υπόλοιποι δεν ανησυχείτε;
Β: Εντάξει μωρέ, μην είσαι μίζερος. Είχαμε κι έξοδα τον τελευταίο καιρό.
Π: Δηλαδή οι τουλίπες στον κήπο και τα καινούργια φαναράκια είναι πιο σημαντικά από την ασφάλειά μας;
Β: Αμάν ρε συ! Σκέτη καταστροφή είσαι. Τι θέλεις τώρα;
Π: Μα δεν σας καταλαβαίνω. Γιατί ποτέ δεν διαμαρτύρεστε όταν κάνει ατασθαλίες; Τον φοβόσαστε;
Β: Δεν τον φοβόμαστε. Αλλά, να! Είναι εξυπηρετικός άνθρωπος και έχει διασυνδέσεις παντού. «Καθάρισε» με τους ημιυπαίθριους και γλιτώσαμε τα πρόστιμα, βρήκε άκρη με τον Δήμο και αφήνουμε τα αυτοκίνητα απέναντι, φρόντισε για τη μονοδρόμηση μπροστά στο σπίτι μας και γλιτώσαμε τη φασαρία. Έχει σκιστεί ο άνθρωπος.

Λίγους μήνες μετά, ένα βραχυκύκλωμα γίνεται η αιτία να τυλιχτεί η πολυκατοικία στις φλόγες. Μόλις που πρόλαβαν οι ένοικοι να βγουν έξω. Ο Βολεψιάδης πανικόβλητος, αρπάζει από τον γιακά τον Λαμογιόπουλο:
Β: Μας κατέστρεψες αλήτη! Ούτε ένας πυροσβεστήρας δεν βρέθηκε πουθενά. Πάει η περιουσία μας, πάει το μέλλον των παιδιών μας!
Εκείνη την ώρα εμφανίζεται ένας άλλος ένοικος, ο κος Πονηράκης.
ΠΟΝ: Για τον πυροσβεστήρα λες; Εδώ ο σιχαμένος είχε στήσει κομπίνα με τον ηλεκτρολόγο και σε κάθε επισκευή έβαζε άχρηστα, μεταχειρισμένα υλικά για να τσεπώνουν τα καινούργια. Με τον υδραυλικό τα ίδια. Με τον συντηρητή του ασανσέρ επίσης. Κάθε φορά που έμπαινα στο ασανσέρ έκανα τον σταυρό μου.
Β: Τι λες μωρέ; Και γιατί δεν είπες τίποτα;
ΠΟΝ: Νόμιζα πως το ξέρατε.
Μαζεύτηκαν και οι υπόλοιποι. Έβριζαν, έφτυναν και χαστούκιζαν τον διαχειριστή, ενώ η φωτιά είχε φουντώσει και «έγλειφε» ήδη το διπλανό κτίριο. Ο κ. Πολίτης επιστρέφει εκείνη την ώρα από τη δουλειά του και βλέπει έντρομος το θέαμα.
Π: Τι στην ευχή κάνετε εδώ μαζεμένοι; Πού είναι η πυροσβεστική;
Εκείνοι όμως, δεν άκουγαν τίποτα. Ούρλιαζαν όλοι μαζί, ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι εναντίον του Λαμογιόπουλου. Ο κος Πολίτης καλεί την πυροσβεστική. Η φωτιά σβήνει, αλλά η ζημιά είναι μεγάλη.

Συμφωνούν όλοι να ορίσουν έναν υπηρεσιακό διαχειριστή, που θα αναλάβει τις επισκευές. Ένας προτείνει τον Πολίτη. «Α, όχι αυτόν» αναφώνησαν οι περισσότεροι. «Αυτός είναι γκαντέμης! Είχε λυσσάξει με αυτούς τους πυροσβεστήρες και να τι πάθαμε!» Κι έτσι, προτίμησαν τον Πονηράκη, που είχε το θάρρος να ξεσκεπάσει τις ρεμούλες του Λαμογιόπουλου.
Μάζεψε, λοιπόν, μαστόρια και συνεργεία και εκείνοι του είπαν «τόσα θέλουμε». Η ζημιά μεγάλη, ο λογαριασμός υπερβολικά μεγάλος. Αλλά οι επισκευές έπρεπε να γίνουν αμέσως, γιατί αλλιώς η πολυκατοικία θα κατέρρεε. Λόγω της θλιβερής κατάστασης και επειδή μια πιθανή κατάρρευση θα είχε συνέπειες για όλη τη γειτονιά, τα μαστόρια συμφώνησαν να χρηματοδοτήσουν τις επισκευές και να πληρώνονται με δόσεις σε βάθος χρόνου. Με την προϋπόθεση πως οι ένοικοι θα ήταν συνεπείς στις πληρωμές τους. Ξεκίνησε λοιπόν το έργο ο Πονηράκης, έχοντας την ελπίδα πως όλο και κάποιος «φιλικός» μάστορας θα ήταν πρόθυμος να του εξασφαλίσει και κάποιο κέρδος για τον κόπο του.

Οι ένοικοι τώρα, μόλις είδαν τον λογαριασμό, έπαθαν αποπληξία! Έπρεπε να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για αυτή τη ρημάδα την επισκευή. Πλήρωναν και ξαναπλήρωναν τις δόσεις και αποτελέσματα δεν έβλεπαν. Ο Πονηράκης δεν διευκόλυνε καθόλου τα συνεργεία στη δουλειά τους. Θέλοντας να κρατήσει τη θέση του διαχειριστή και μετά την αποκατάσταση της ζημιάς, προσπαθούσε να μην στεναχωρήσει κανέναν: «Μην πειράξετε αυτόν τον τοίχο, μην αφαιρέσετε αυτά τα πλακάκια, μην τρυπήσετε εδώ, μην αλλάξετε χρώμα εκεί...»
Αλλά τα μεροκάματα πληρώνονταν κάθε μέρα και η πολυκατοικία εξακολουθούσε να είναι έτοιμη να καταρρεύσει.

Τότε ήταν που ανέλαβε δράση ο  κος Παραμύθης. Τους μάζεψε όλους στο καφενείο της γειτονιάς και έβγαλε έναν λόγο, μαγευτικό:
«Αγαπητοί μου συνένοικοι! Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι τον κοινό μας εχθρό. Είναι πλέον φανερό πως ο κος Λαμογιόπουλος και ο κος Πονηράκης έβαλαν φωτιά στα σπίτια μας για να δώσουν την ευκαιρία στα συνεργεία να πλουτίσουν! Και αφού κατέστρεψαν τις περιουσίες σας, τώρα κοιτάζουν να σας στερήσουν και το εισόδημά σας! Δεν θα τους το επιτρέψουμε. Θα φτιάξουμε μόνοι μας τα διαμερίσματά μας!»
Μέσα στα χειροκροτήματα και τις επευφημίες, ακούστηκε η φωνή του κου Πολίτη:
Π: «Εφόσον δεν είμαστε σε θέση να χρηματοδοτήσουμε μόνοι μας τις εργασίες, νομίζω πως, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο διαχειριστής, τα συνεργεία μας είναι απαραίτητα»
ΠΑΡ: « Και βέβαια μπορούμε! Θα μας χρηματοδοτήσουν αυτοί που έχουν τα μεγάλα διαμερίσματα. Κάντε με διαχειριστή και θα δείτε!»
Π: «Μα για τη ζημιά ευθύνονται όλοι. Όλοι δεν ανέχτηκαν τις ατασθαλίες του Λαμογιόπουλου; Όλοι δεν αδιαφόρησαν που δεν είχαμε πυροσβεστήρες; Γιατί να πληρώσουν μόνο οι δυο - τρεις; Εγώ νομίζω πως πρέπει....»

Το ακροατήριο έγινε έξαλλο! «Αυτοί, αυτοί να πληρώσουν» ούρλιαζαν. «Θάνατος στους διαχειριστές». Οι περισσότεροι έδειχναν αποφασισμένοι να αναθέσουν τη δουλειά στον Παραμύθη.

Τις επόμενες μέρες, οι τρεις που είχαν τα μεγάλα διαμερίσματα τα πούλησαν όσο-όσο στους μαστόρους και έφυγαν για άλλη γειτονιά. Οι μάστορες, που ήταν τώρα και δανειστές και ιδιοκτήτες, έγιναν ακόμα πιο απαιτητικοί.
Μέχρι σήμερα, αυτή η πολυκατοικία είναι υπό κατάρρευση. Η μόνη της ελπίδα είναι καταφέρει ο κος Πολίτης να πείσει τους υπόλοιπους πως όλοι έφταιξαν και όλοι μαζί έπρεπε τώρα να πληρώσουν και να σώσουν τις περιουσίες τους. Να τους κάνει να καταλάβουν πως αν αυτοί δεν επέτρεπαν στον κο Λαμογιόπουλο να τους εξαπατήσει, θα υπήρχαν στο κτίριο πυροσβεστήρες και κανένα συνεργείο δεν έρχεται εκεί που δεν χρειάζονται επισκευές.

___

  Αθηνά Ταρλά

  Πηγή: skepteon.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΗ ΒΕΓΟΡΙΤΙΔΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΗΦΑΚΗ ΚΑΙ ΣΕΛΤΣΑ

Αποφασιστική παρέμβαση Γιάννη Σηφάκη για την Βεγορίτιδα
Πραγματοποιήθηκε συνάντηση του με τον Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Τσιρώνη και λήφθησαν αποφάσεις 
Κλείνει η διώρυγα της ΔΕΗ και σταματά η αφαίρεση νερού από την λίμνη
Η κυβέρνηση υπερασπίζεται το φυσικό οικοσύστημα στην Βεγορίτιδα
Ερώτηση του Υπουργείου προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και την ΔΕΗ με ποιού εντολή άνοιξε η σήραγγα

  Την Παρασκευή 8 Μαΐου πραγματοποιήθηκε συνάντηση των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ Πέλλας Γιάννη Σηφάκη και Φλώρινας Κώστα Σέλτσα με τον Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Τσιρώνη Γιάννη για την λίμνη Βεγορίτιδα. 
Στην διάρκεια της συνάντησης οι δύο βουλευτές ενημέρωσαν τον κ.Υπουργό για το αυθαίρετη ενέργεια να ανοίξει η διώρυγα της ΔΕΗ ( που είχε κλείσει το 1977), ενέργεια για την οποία δεν υπήρξε έγκριση από καμιά αρμόδια υπηρεσία διαχείρισης του νερού της λίμνης. Αναδείχτηκε η ανάγκη να αφεθεί η λίμνη μετά από πολλά χρόναι να λειτουργήσει σαν φυσικό οικοσύστημα και να ανέβει κατά το δυνατόν η στάθμη της για να μπορέσει να αρχίσει να τροφοδοτεί τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.
Είναι απολύτως απαραίτητη η ανάθεση  μελέτης από το Υπουργείο για τον καθορισμό της κατώτερης και της ανώτερης στάθμης της λίμνης και επί αυτών να γίνει ειδική περιβαλλοντική μελέτη και φορέας διαχείρισης.
Ακόμη υπογράμμισαν τις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης για την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων για την βιώσιμη ανάπτυξη στα πλαίσια της πολιτικής παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Ο κ. Υπουργός απεφάσισε το άμεσο κλείσιμο του θυροφράγματος της διώρυγας και την αποστολή επιστολής από το Υπουργείο προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας καθώς και προς την ΔΕΗ με το ερώτημα ποιος έδωσε εντολή να ανοίξει η διώρυγα με αποτέλεσμα την αφαίρεση πολύτιμου νερού από την λίμνη.
Ο Γιάννης Σηφάκης ευχαρίστησε τον Υπουργό  και ανέλαβε να τον ενημερώνει για τις εξελίξεις σχετικά με την λίμνη.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής που κατέθεσαν πριν την συνάντηση οι Γιάννης Σηφάκης και Κώστας Σέλτσας είναι το ακόλουθο: 
Αξιότιμε Κε Υπουργέ,
Σας ενημερώνουμε για σοβαρή αυθαιρεσία που αφορά στην διαχείριση του νερού της λίμνης Βεγορίτιδας. 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η λίμνη Βεγορίτιδα όπως είναι γνωστόν είχε υποστεί στο παρελθόν βίαιες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις με την αφαίμαξη του νερού της για το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Άγρα και μετά για χρήση στους πύργους ψύξης του ΑΗΣ Αμυνταίου και την ανεξέλεγκτη άντληση για αρδεύσεις με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να δημιουργηθεί μέγιστο περιβαλλοντικό πρόβλημα από την πολύ χαμηλή στάθμη της ( είχε φθάσει και έως το 505 m απόλυτο υψόμετρο κάποια στιγμή, όταν το 1958 το υψόμετρο της ήταν στο 545 m). Σήμερα μετά το σταμάτημα από το 1977 της άντλησης νερών για τον Άγρα και την λήψη περιοριστικών μέτρων στις γεωτρήσεις σε κάποια ακτίνα γύρω της η λίλμη αρχίζει πραγματικά και ανακτά την φυσική της κατάσταση ( τώρα είναι σε απόλυτο υψόμετρο 516,5 m). Το διάστημα που η στάθμη της λίμνης ήταν πολύ χαμηλά είχαν δοθεί από την κτηματική εταιρία του Δημοσίου στο Υπουργείο Γεωργίας κάποιες εκτάσεις για αγροτική χρήση. Είχαν γίνει κάποιες διανομές ( Βεγόρα) που ήταν στο 522 m απόλυτο υψόμετρο και κάτω από εκεί εδίδοντο άδειες για μονοετείς καλλιέργειες όσο η λίμνη δεν είχε νερά. Στην θέση των μονοετών καλλιεργειών κάποιοι επιτήδειοι έβαλαν δενδρώδεις πολυετείς καλλιέργειες. Με την άνοδο της στάθμης κάποιες από τις αυθαίρετες καλλιέργειες κατακλύζονται από το νερό. Είχε κατασκευαστεί και ένας βιολογικός καθαρισμός στο 519 m απόλυτο υψόμετρο.  
Ακόμη σε υψόμετρο 515,5 m έχει την δυνατότητα να λειτουργήσει η διώρυγα της ΔΕΗ που μετέφερε νερό στον Άγρα ή οποία είναι κλειστή από το 1977.

ΤΩΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Τώρα που ανεβαίνει η στάθμη άρχισαν να αναγείρονται από την πλευρά της Φλώρινας ζητήματα να ανοίξει η σύραγγα της ΔΕΗ για την μεταφορά νερού στον Άγρα με στόχο να μην κατακλύζονται αγροτικές εκτάσεις ( οι οποίες όμως είναι χωρίς ιδιοκτησίες κλπ). Ακόμη να ληφθεί υπ' όψιν ότι φέτος στην Πέλλα ο τελικός αποδέκτης των νερών ( αν διέλθουν από την σύραγγα της ΔΕΗ) είναι η τάφρος 66 στην Σκύδρα η οποία πλημμύρισε από τις έντονες βροχοπτώσεις που είχαμε με αποτέλεσμα σοβαρά προβλήματα σε υποδομές και αγροτικές καλλιέργειες.Ο σύλλογος προστασίας της λίμνης όπως και υπηρεσίες κλπ πιστεύουν ότι η λίμνη πρέπει να αφεθεί να ανεβάσει την στάθμη της για να αρχίσει ξανά να λειτουργεί σαν φυσικό οικοσύστημα τροφοδοτώντας αυτή τον υδροφόρο ορίζοντα και όχι το αντίθετο όπως συνέβαινε τόσα χρόνια με την περιβαλλοντική καταστροφή που της επιβλήθηκε.
Έγιναν τον προηγούμενο μήνα δύο συσκέψεις για το θέμα αυτό με πρωτοβουλία των αντιπεριφερειαρχών και πολλών παραγόντων. 
Το αποτέλεσμα είναι ότι ενώ οι εισηγήσεις των υπηρεσιών είναι να μείνει το νερό στην λίμνη αυθαίρετα το θέμα βαφτίστηκε θέμα πολιτικής προστασίας για να φύγει η αρμοδιότητα διαχείρισης από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας και να πάει στους Αντιπεριφερειάρχες και ζητήθηκε από το Όργανο Πολιτικής Προστασίας της Φλώρινας από την  ΔΕΗ να ανοίξει την σύραγγα για δοκιμαστική λειτουργία με αποτέλεσμα πολύτιμο νερό της λίμνης σε μεγάλες ποσότητες να φεύγει από την λίμνη πηγαίνοντας στον Άγρα- Βόδα- τάφρο 66 με κίνδυνο επιπλέον πλημμυρών στην Σκύδρα και αφαιρώντας την δυνατότητα από την λίμνη να αρχίσει να λειτουργεί σαν φυσικό οικοσύστημα που προσπαθεί να ανακτήσει την φυσιολογική του λειτουργία. Η ΔΕΗ ζήτησε την έγκριση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Δυτικής Μακεδονίας. ( Έπρεπε να ζητήσει και την γνώμη της Αποκεντρωμένης Κεντρικής Μακεδονίας καθόσον η Βεγορίτιδα είναι σε συνδιαχείριση των δύο Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Η έγκριση αυτή δεν δόθηκε ποτέ, παρόλα αυτά περί τις 10 ημέρες το νερό χάνεται από την λίμνη. 
Εννοείται ότι δεν τίθεται θέμα δοκιμαστικής λειτουργίας που η διάρκεια της είναι από κάποιες ώρες ως το πολύ 24 ώρες.  
Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει μελέτη ανώτερης και κατώτερης στάθμης της λίμνης στα πλαίσια της διαχείρισης των υδατικών λεκανών ( 9ο υδατικό διαμέρισμα) και υπάρχει ( κατά την άποψη μου) ηθελημένη σύγχυση στα υψόμετρα οριστικών διανομών, βιολογικού καθαρισμού, σημερινής στάθμης της λίμνης κλπ. Η μελέτη για την ελάχιστη και μέγιστη στάθμη πρέπει να ανατεθεί για να ενταχθούν τα αποτελέσματα της στην ειδική περιβαλλοντική μελέτη που εκπονείται για την διαχείριση της λίμνης. Σχετική συζήτηση για αυτό το θέμα έγινε με τις Διευθύνσεις Υδάτων των δύο Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και την Ειδική Υπηρεσία Υδάτων του Υπουργείου.
Οι κάτοικοι της Άρνισσας είναι ανάστατοι, όπως και ο σύλλογος προστασίας της λίμνης και ετοιμάζουν μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου.
Εμείς οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σηφάκης από Πέλλα και Κώστας Σέλτσας από Φλώρινα έχουμε πάρει θέση να αφεθεί η λίμνη να ανεβάσει φυσιολογικά την στάθμη της με δεδομένο ότι δεν θίγονται άμεσα νόμιμες χρήσεις και να ανατεθεί άμεσα μελέτη ανώτερης και κατώτερης στάθμης για να ενταχθεί στην υπό διαμόρφωση ειδική περιβαλλοντική μελέτη για την λίμνη.
Παρακαλούμε για την άμεση απόφαση σας και εντολή σας προς την ΔΕΗ για διακοπή της όποιας λειτουργίας της σήραγγας καθόσον με την διατήρηση της αυθαιρεσίας ( που συνεχίζεται επί μια βδομάδα) κινδυνεύει το κύρος της Πολιτείας και η λογική προστασίας του περιβάλλοντος   

Αθήνα 08.05.2015

Με τιμή
Γιάννης Σηφάκης                                         Κώστας Σέλτσας
Βουλευτής Πέλλας                                       Βουλευτής Φλώρινας
τηλ 6972505008                                          τηλ 6937516579

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΙΜΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ

Παρουσία πλήθους κόσμου, πραγματοποιήθηκε η γιορτή αποχαιρετισμού των νέων στρατεύσιμων των Προμάχων.
Το γλέντι ξεκίνησε κατά τις 22.00μ.μ. στην πλακόστρωτη πλατειούλα του κέντρου νεότητας του χωριού, με παραδοσιακή αλλά και λαϊκή μουσική από την ορχήστρα "Ρυθμοί της Μακεδονίας" και τους νεοσύλλεκτους διοργανωτές, πλαισίωσαν εκατοντάδες συγγενείς και φίλοι, οι οποίοι τους ευχήθηκαν, να έχουν μια καλή θητεία.
Δείτε ένα μικρό δείγμα από την γιορτή, στην φωτοσυλλογή που ακολουθεί, για την μέτρια ποιότητα της οποίας απολογούμαστε, εξαιτίας του κακού φωτισμού και των πενιχρών μας μέσων.

Διαβάστε Περισσότερα