ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ                          

Αριδαία  21-7-2014

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Εν όψει της νέας σχολικής χρονιάς, ενημερώνουμε  ότι ο Δήμος Αλμωπίας  λειτουργεί στην Αριδαία, Μαθητική Εστία, που σκοπό έχει την διευκόλυνση των σπουδών των μαθητών και μαθητριών, που φοιτούν στα σχολεία της Αριδαίας.

Η Μαθητική Εστία για την εκπλήρωση της αποστολής της διαθέτει:

Α) ΣΤΕΓΗ:  Οι οικότροφοι (μαθητές και μαθήτριες) διαμένουν σε δωμάτια, τα οποία είναι εξοπλισμένα με όλα τα απαραίτητα είδη (εκτός από ατομικά είδη) και ζουν σε οικογενειακό περιβάλλον.

Β) ΦΑΓΗΤΟ: Στους  οικότροφους παρέχεται πλούσιο, υγιεινό και άριστα παρασκευασμένο φαγητό (πρωί - μεσημέρι – βράδυ).

Γ) ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ: Οι μαθητές – μαθήτριες ψυχαγωγούνται με αθλοπαιδιές, μουσική, εκπομπές της τηλεόρασης, προβολή ταινιών DVD, επιτραπέζια παιγνίδια και άλλα.

Δ) ΜΕΛΕΤΗ: Λειτουργεί  δανειστική βιβλιοθήκη με βοηθητικά βιβλία και άλλα, τα οποία είναι στη διάθεση των μαθητών – μαθητριών.

Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την εγγραφή στη Μαθητική Εστία είναι:

1.              Αίτηση υπογεγραμμένη από τον γονέα ή τον κηδεμόνα.

2.              Βεβαίωση εγγραφής από Γυμνάσιο ή Λύκειο ή Ι.Ε.Κ.

3.              Πιστοποιητικό γέννησης από το Δήμο ή φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας.

4.              Πιστοποιητικό υγείας από Δημόσιο Νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας.

5.              Εκκαθαριστικό Σημείωμα  Δ.Ο.Υ. των γονέων.

6.              Υπεύθυνη Δήλωση του Ν. 1599/86, όπου θα δηλώνεται η μόνιμη κατοικία των γονέων.

7.              Μία (1) φωτογραφία.

Οι εγγραφές θα αρχίσουν τη Δευτέρα  1/9/2014.

Για περισσότερες πληροφορίες να απευθύνεστε στα Γραφεία της Μ. Εστίας στο τηλέφωνο  23840-21339

Από τη Μ. Ε. Αριδαίας

του Δήμου Αλμωπίας 

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΜΩΠΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 24/7

Ο Δήμος Αλμωπίας ενημερώνει τους δημότες ότι μετά από ενημέρωση που υπήρξε από τη Δ.Ε.Η. θα πραγματοποιηθούν διακοπές ρεύματος την Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014 στους παρακάτω οικισμούς:

Θεοδωρακείου 11:00 π.μ. έως 15:30 μ.μ.



Ριζοχωρίου, Φιλώτειας, Φούστανης, Θηριόπετρας, Αετοχωρίου, Νότιας, Περίκλειας, Λαγκαδιάς και Αρχαγγέλου 10:00 π.μ.έως 15:30 μ.μ.



Αριδαίας (στις περιοχές Π. Μελά, Εργατικές κατοικίες, Αγ. Αντώνιος, ΒΙΠΕ προς Τσάκους, έξοδος προς Τσάκους και γύρω από το ζαχαροπλαστείο Castello) 14:00 μ.μ. έως 15:30 μ.μ.

Διαβάστε Περισσότερα

"Η ΑΛΜΩΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΔΩΡΙΖΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ": ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

Η Αλμωπία δεν έχει την πολυτέλεια να δωρίζει χρήματα

Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον των κατοίκων της Αλμωπίας για το νέο εξοικονομώ κατ’ οίκον, το επιδοτούμενο πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των κατοικιών. Ως συνήθως όμως, εκεί που υπάρχει χρήμα, υπάρχουν και παγίδες.

Ας δούμε αυτήν που φέρει την υπογραφή τράπεζας ή τραπεζών:

Ο καταναλωτής μετά από πολύμηνη αναμονή, ταλαιπωρία συγκέντρωσης δικαιολογητικών και αφού έχει δεχθεί τη «δυσανεξία» της τράπεζας ως προς το συγκεκριμένο πρόγραμμα, καλείται να υπογράψει ένα πλήθος εγγράφων. Μέσα σ’ αυτά βρίσκονται κι έγγραφα που αφορούν την τεχνική υποστήριξη και υλοποίηση του έργου.

 Τι σημαίνει αυτό; Η τράπεζα «προωθεί» εταιρεία, να κάνει το σύνολο του τεχνικού έργου! Να κάνει τις τεχνικές μελέτες, τις τεχνικές υπηρεσίες υποστηριχτικού χαρακτήρα, μέχρι και να κατασκευάσει το έργο. Και όλα αυτά από μακριά…Γιατί δεν πρόκειται να εμφανιστεί κανένας μηχανικός, ούτε βέβαια κανείς πρόκειται να ακούσει το τι θέλει ο ανυποψίαστος πελάτης της τράπεζας για το δικό του σπίτι. Μην ξεχνάτε πως η τεχνική εταιρεία έχει εργοδότη την τράπεζα και όχι τον ιδιώτη που θέλει να κάνει κάτι στο σπίτι του.

Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει… Η τράπεζα διαχειρίζεται τα χρήματα του προγράμματος, σε αυτήν θέλει να καταλήξουν μέσω εταιρείας αγνώστων συμφερόντων.

Ποιος κερδίζει; Σίγουρα όχι ο κάτοικος της Αλμωπίας. Ούτε αυτός που θα φτιάξει το σπίτι του, ούτε βέβαια ο εργάτης που περιμένει να δουλέψει ή ο έμπορος που περιμένει να πουλήσει.

Η Αλμωπία δεν έχει την πολυτέλεια να δωρίζει χρήματα και να δίνει δουλειά εκτός των συνόρων της!

Αγαπητοί κύριοι, μέχρι πότε πιστεύετε ότι θα μπορούμε να υπομένουμε τις διαθέσεις σας; Μέχρι πότε νομίζετε ότι θα ζούμε υπό ομηρία; Αφήστε επιτέλους τον κόσμο να δουλέψει, έστω και με αυτά τα πενιχρά χρήματα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και δυστυχώς διαχειρίζεστε εσείς με το αντίστοιχο κέρδος φυσικά.

Για το ΣΔΜΑ

η πρόεδρος

Χισκάκη Μελίτα

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

«Λύπη δεν είναι όταν κανενός του λείπουν αγαθά που δεν τα έχει δοκιμάσει άλλοτε, παρά σαν συνηθίσει κάτι και ύστερα το χάσει».
Επιτάφιος, Θουκυδίδης (απόδοση Κακρίδης)

«Δεν γνωρίζω με τι όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο Τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα.»
Άλμπερτ Αϊνστάιν

~~~~

Η γενιά που γαλουχήθηκε με Κατοχή και Εμφύλιο δεν είχε τίποτα να χάσει. Η φτώχεια ήταν το φόντο της ζωής τους, ο θάνατος σε πρώτο πλάνο και κάπου εκεί, με πρόσωπα βασανισμένα σαν από φωτογραφία της Dorothea Lange, ήταν και οι ίδιοι.

Τους αρκούσε να επιβιώσουν αρκετά ώστε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, όσα ζούσαν. Κάποιες θρησκευτικές γιορτές ήταν το μόνο πανδοχείο τους (καθώς «βίος ἀνεόρταστος μακρή ὁδὸς ἀπανδόκευτος»).

Τίποτα δεν ήταν αυτονόητο γι” αυτούς πέρα από τον κάματο, το θάνατο και το θεό.

~~

Από τη γενιά της μεταπολίτευσης και μετά τα παιδιά μεγάλωναν με όλο και περισσότερα αυτονόητα.

• Το ψωμί ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το σπίτι ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το σχολείο ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το τρεχούμενο νερό ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το ρεύμα ήταν κάτι αυτονόητο.
• Η τουαλέτα ήταν κάτι αυτονόητο.
• Ο γιατρός ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα ρούχα, τα παπούτσια ήταν κάτι αυτονόητο.
• Η ειρήνη ήταν κάτι αυτονόητο.

~~

Και τα αυτονόητα όλο και πλήθαιναν.

• Οι διακοπές ήταν κάτι αυτονόητο.
• Η τηλεόραση ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα παιχνίδια από την Κίνα ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα πάρτι γενεθλίων σε παιδότοπους ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα αθλητικά παπούτσια των 100 ευρώ ήταν κάτι αυτονόητο.
• Οι εξωσχολικές δραστηριότητες ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το βίντεο, το κινητό, το ίντερνετ, οι συναυλίες, τα ταξίδια στο εξωτερικό, οι σπουδές στο εξωτερικό, όλα ήταν αυτονόητα πια.

Και όλοι μάθαμε ότι η ζωή που ζούμε είναι αυτονόητη.

~~~

Όμως οι νεοφιλελεύθεροι έχουν δίκιο: Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Ούτε το νερό ούτε η ενέργεια ούτε η υγεία ούτε η παιδεία ούτε η δημοκρατία ούτε η ελευθερία.

Κοστίζουν όλα αυτά. Κοστίζουν ζωές. Γιατί θέλει νεκροί χιλιάδες να “ναι στους τροχούς του αυτονόητου.

~~

Η γενιά του αυτονόητου αδυνατεί να καταλάβει. Συνήθισε να έχει τα πάντα, χωρίς να αγωνιστεί για τίποτα.

Και καθώς χάνει τα πάντα, καθώς χάνει όλα εκείνα που θεωρούσε αυτονόητα, μένει σαστισμένη, με μικρές αντιστάσεις και ελάχιστες αντιδράσεις, οι οποίες φαντάζουν γραφικές.

~~

Η Αυτοκρατορία (έτσι όπως την εννοεί ο Τόνι Νέγκρι) δυνάμωσε ταΐζοντας με αυτονόητα το πόπολο, ταΐζοντας με νέες ανάγκες το λαό, ταΐζοντας με ψευδαισθήσεις επιτυχίας τη μάζα.

Ο καθένας μπορεί να ξεχωρίσει, να γίνει σπουδαίος, πλούσιος και διάσημος. Ο καθένας μόνος του, αλλά όχι όλοι.

Το φαντασιακό έγινε πιο σημαντικό από το αυτονόητο.

Χιλιάδες σερβιτόροι, εργάτες, άνεργοι συνωστίζονται στα στούντιο της τηλεόρασης και στα talent-show, ελπίζοντας ότι θα γίνουν ο ένας από το εκατομμύριο που θα ξεχωρίσει, ο ένας από το εκατομμύριο που θα αναδειχτεί.

Οι Αγώνες Πείνας ξεκίνησαν και κανείς δεν υποχρεώθηκε να συμμετέχει. Το δέλεαρ είναι ότι εσύ, μόνο εσύ, θα καταφέρεις -αν εξοντώσεις τους άλλους- να γίνεις όπως εκείνοι που θαυμάζεις. Άλλωστε το βλέπεις: Τα είδωλα σου δεν είναι τίποτα παραπάνω από εσένα.

Αυτονόητο δεν είναι τίποτα πια -για το σύνολο, αλλά υπάρχει η ελπίδα της υπεροχής του ενός. Κι αυτός ο ένας που θα ξεχωρίσει θα γίνει το πρότυπο για όλους τους εξαθλιωμένους. Όχι πρότυπο ισότητας, δικαιοσύνης, αγώνα, δημιουργίας, αυταπάρνησης, αλλά πρότυπο πλούτου, επιτυχίας, υπεροχής και αδιαφορίας.

Όλοι είναι κατώτεροι, αλλά κάποιοι είναι ανώτεροι, αυτό είναι το δόγμα της Αυτοκρατορίας.

~~~

Αυτή είναι η γενιά Α, η generation A.

Πρέπει να αρχίσουμε ξανά από το Άλφα, από τα στοιχειώδη. Πρέπει να ματώσουμε για να έχουμε ψωμί, παιδεία, αξιοπρέπεια, αυτοδιάθεση, νερό, ελεύθερο χρόνο, δικαιώματα.

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει. Και δεν θα γίνει με όπλα. Γιατί η Αυτοκρατορία είναι παγκόσμια.

Ο Τρίτος Πόλεμος είναι οικονομικός, τεχνολογικός και ψυχολογικός.

Εχθροί της Αυτοκρατορίας δεν είναι οι Γκεβάρα. Είναι οι Σνόουντεν και οι Ασάνζ.

Γιατί η Αυτοκρατορία στηρίζεται πάνω στο ψέμα της παντοδυναμίας της. Αν οι άνθρωποι καταλάβουν ότι έχει πήλινα πόδια, τότε εύκολα θα τη συντρίψουν. Χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα.


ΠΗΓΗ:
sanejoker.info
http://www.ramnousia.com/

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ

Λύπη μόνο για αυτά που θεωρούσαμε ότι θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένουν, όπως οι σπαρμένοι κίονες σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, που πλέον ούτε σαν τουρίστες δεν θα μπορούμε να τους προσκυνήσουμε. Μεσοτοιχία στα μέτρα του ανθρώπου αρχαίοι ναοί με το υπερπολυτελές τερατούργημα ενός κακομοίρη Κινέζου που θα βάλει τον πολύχρωμο Δράκο του να πάρει την δόξα του μαυροντυμένου Μινώταυρου.

Δάκρυ μόνο για αυτά που βουβά έπεφταν, όπως τα δέντρα στην Ιερισσό, όπως οι φωλιές των αγριογούρουνων και τα μονοπάτια των ζαρκαδιών για το χρυσάφι που οι Δυτικοί στοιβάζουν στα αμπάρια των πλοίων τους σαν νέοι Φρανθίσκο Πιθάρο. Αυτοβαφτιστήκαμε εμείς Δυτικοί δίνοντας το λαιμό ανυπεράσπιστων θαυμάτων της ελληνικής φύσης ως λάφυρο.


Θρήνος μόνο για τις ακρογιαλιές που είτε βουλιάξαμε τα πόδια μας σε αυτές ή το είχαμε όνειρο ότι μια μέρα θα τις ακουμπήσουμε. Η άμμος τους, τα βράχια τους και ο αφρός του κύματος θα μπουν σε ευρωπαϊκή τακτοποίηση, θα δεχθούν τις πολυτελείς πλαστικούρες και τα τσιμεντένια μεγαθήρια τύπου Μαϊάμι. Δεν μπορεί το αλμυρίκι να φυτρώνει άναρχα. Το άναρχο είναι τρομοκρατία για τους ορισμούς των ευρωπαϊκών “ιδεωδών” και πάντα το ταξίδι στο Μαϊάμι θάμπωνε την πλειοψηφία των βλαχοΛουδοβίκων.


Θυμός μόνο για τα ποτάμια που ως ταυτοποιημένοι Ευρωπαίοι έχουμε δεχθεί εδώ και 14 ολόκληρα χρόνια ότι δεν είναι στοιχεία της φύσης αλλά προϊόντα υδροηλεκτρικής ενέργειας. Έτοιμοι να φυλακίσουν κι άλλα ποτάμια, να τα κάνουν φράγματα να γίνουμε αναπτυγμένοι, να γίνουμε δυτικοί, Ευρωπαίοι. Να βουλιάξουν πεδιάδες και φαράγγια, να πεθάνουν από ασφυξία δελφίνια, να λιμοκτονήσουν αγριόπαπιες και κύκνοι εις το όνομα του δυτικού πολιτισμού.


Λυγμός μόνο για τα πεδία μαχών υπέρ της ελευθερίας που μόνο μια στήλη λιτή ανέφερε την ανθρώπινη πράξη και τόνοι ξεραμένου αίματος και οστών θαμμένα κάτω από τα πόδια μας. Με σύρματα θα ορίσουν οι Δυτικοί την ιδιοκτησία τους σπάζοντας την στήλη ως άριστοι απόγονοι των Φιλλελήνων. Αμμοκονία θα κάνουν το μάρμαρο, το αίμα και τα οστά. Αμμοκονία....


Πίκρα μόνο για τους λίγους. Για όσους έχουν ήδη νιώσει λύπη, έχουν χύσει δάκρυ, έχουν θυμώσει και κρατάνε βουβό λυγμό για όλα αυτά που τους κληροδοτήθηκαν και προδοτικά παραδόθηκαν από τους πολλούς στων οποίων την ταυτότητα λείπει ο επιθετικός προσδιορισμός για το“ Έλληνας ”: “Κομπλεξικός Έλληνας”.

Αυτό είναι το χειρότερο είδος που πέρασε από τον πλανήτη, που όχι μόνο δεν κατάλαβε που έτυχε να γεννηθεί αλλά έκανε τα πάντα να ξεκαρφώσει και τον τελευταίο κόκκο ελληνικής άμμου για να πάρει μια άλλη ταυτότητα στα λιλιπούτεια μέτρα του. Να γίνει Άγγλος, Γερμανός, Ιταλός, Γάλλος, ακόμα και Τούρκος ή Αλβανός, Βλάχος ή Σκοπιανός αρκεί να μην έχει να υπερασπιστεί αυτά που τυχαία του χαρίστηκαν. Να βγάλει αυτό το βάρος από πάνω του αφού δεν μπορούσε ούτε να το χαρεί, άρα ούτε να το υπερασπιστεί. 

Ο δύσκολος τρόπος είναι να κρατήσεις την ταυτότητα σου, ο εύκολος να την αποποιηθείς για 100 τμ τσιμεντένιου κλουβιού με τραπεζικό δάνειο και ένα επίδομα από την μαμά Ευρώπη ως εθνικά ανάπηρος.

Φτιαγμένοι από ένα τυχαίο ζευγάρωμα, σε μια τυχαία χρονική στιγμή, δυστυχώς όμως σε αυτόν τον τόπο. Δυστυχώς σε αυτό το κομμάτι γης που όλοι οι θεοί του σύμπαντος βάφτισαν ως “Το κέντρο του κόσμου”. Και οι κομπλεξικοί άνοιξαν τις πόρτες του κέντρου και μπήκε μέσα όλος ο κόσμος. Με δραπανηφόρα, με αλυσοπρίονα, με μπουλντόζες, με γεωτρύπανα, με τουρμπίνες, με ανεμογεννήτριες, με ηλιοσυλλέκτες, με τράπεζες και πάνω από όλα με την λαιμαργία του κατακτητή.


Το μόνο που μένει για τους λίγους είναι να πάρουν μία μπουκάλα κρασί φτιαγμένο με τα τελευταία ελληνικά σταφύλια, ένα κομμάτι τυρί από το τελευταίο ελληνικό γάλα, ένα κομμάτι ψωμί από το τελευταίο ελληνικό στάρι, να ανέβουν στο τελευταίο ελεύθερο ελληνικό ξέφωτο, να ακουμπήσουν στον τελευταίο όρθιο ελληνικό έλατο, δίπλα από το τελευταίο ελεύθερο ελληνικό ρυάκι. Να ζητήσουν σιωπηλά συγνώμη για αυτά που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν, για αυτά που η ελευθεριότητας της Κομπλεξοκρατίας κατάφερε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όση αντίσταση αυτοί κι αν προέβαλαν.

Αυτοί οι λίγοι, οι τελευταίοι, αν έχουν τα κότσια να κάνουν ζημιές ως άναρχα πνεύματα υπέρ της Ελευθερίας, ελληνοπρεπώς θα πράξουν. Κι αν είναι να πεθάνουν γέροι κι ανίκανοι ας αφήσουν την τελευταία τους πνοή αδιαπραγμάτευτοι. Ως πλάσματα που εναρμονίστηκαν απόλυτα με το περιβάλλον των ανθρώπων, των Ελλήνων, των ελεύθερων.

ΠΗΓΗ:
Simple Man
http://www.ramnousia.com/

Διαβάστε Περισσότερα

"ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΡΟΜΟΥ"- ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΜΑΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ

Μόλις έξι ώρες την ημέρα έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά την Τρίτη το δικό μας λειτούργησε μόλις για δύο ώρες, επειδή μια βόμβα χτύπησε κάποια υποδομή στην περιοχή. Αρχίσαμε να κατασκηνώνουμε στο κέντρο του διαμερίσματός μας, όσο πιο μακριά από τα παράθυρα... Η Rania Elhilou και η 5χρονη κόρη της 

"Όσο γράφω ακούγονται εκρήξεις. Είναι τόσο κοντά, τα έπιπλα τρίζουν και τα φωτιστικά κουνιούνται. Λέγεται πως γίνονται συζητήσεις για κατάπαυση πυρός αλλά εδώ η αίσθηση είναι διαφορετική. Ζω σε μια ταινία τρόμου - γράφει η Rania Elhilou σε ένα συγκλονιστικό άρθρο της σήμερα στο Salon.com. 

  Σκέφτομαι πως η Γάζα ήταν ήδη σε άθλια κατάσταση πριν τις βομβιστικές επιδρομές. Η ανεργία ήταν υψηλή, η επισιτιστική βοήθεια ήταν κάτι το σύνηθες και οι άνθρωποι ζούσαν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε πόσο χειρότερα είναι τώρα.

   Η κόρη μου Joudi είναι μόλις 5 και έχει ήδη ζήσει τρεις περιόδους βομβαρδισμών- για πρώτη φορά στην μήτρα μου το 2008-09, στη συνέχεια το 2012 και τώρα το 2014. Μπορώ να διακρίνω την απορία στο βλέμμα της. Τι μπορώ να της πω; Ποια είναι η κατάλληλη λέξη για να περιγράψει την κατάσταση;   Τουλάχιστον είμαστε ζωντανοί. Το πάρκο πίσω από την πολυκατοικία μας βομβαρδίστηκε και η έκρηξη συγκλόνισε ολόκληρη την περιοχή. Ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός. Δεν υπάρχει δρόμος στη Γάζα που να είναι ασφαλής.

   Το επόμενο πρωί είδαμε ότι θα ξεμέναμε από γάλα. Ο σύζυγός μου αποτόλμησε να πάει σε ένα κοντινό κατάστημα. Όσο έλειπε η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά για κάθε δευτερόλεπτο που ήταν μακριά. Αποδείχτηκε πως όλα έγιναν για το τίποτα. Το κατάστημα είχε επίσης ξεμείνει από το γάλα. Τώρα πρέπει να βρούμε άλλες επιλογές για να ταΐσουμε το μωρό μας.

   Αισθάνομαι ότι  δεν υπάρχει τέλος στον ορίζοντα. Εν τω μεταξύ, τα σημεία διέλευσης και τα σύνορα στη Γάζα είναι μόνο σποραδικά ανοιχτά. Πολύ λίγα τρόφιμα ή καύσιμα φτάνουν στο εσωτερικό. Η ζημιά είναι πολύ εκτεταμένη - σε γεωργικές εκτάσεις, κτίρια και πολλές άλλες υποδομές. Τα αποθέματα νερού της Γάζας είναι σε κίνδυνο, διότι είναι πολύ επικίνδυνο να γίνουν επείγουσες επισκευές σε τμήματα του δικτύου που καταστράφηκαν από τις βομβιστικές επιθέσεις. Μέχρι στιγμής, ο ΟΗΕ εκτιμά πως περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι έχουν χάσει την πρόσβαση στο νερό και το μισό αποχετευτικό δίκτυο είναι εκτός λειτουργίας. Μόνο χειρότερα μπορεί να γίνει.

   Μόλις έξι ώρες την ημέρα έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά την Τρίτη το δικό μας λειτούργησε μόλις για δύο ώρες, επειδή μια βόμβα χτύπησε κάποια υποδομή στην περιοχή. Αρχίσαμε να κατασκηνώνουμε στο κέντρο του διαμερίσματός μας, όσο πιο μακριά από τα παράθυρα. Τα θραύσματα από τα γυαλιά μπορούν να προκαλέσουν περισσότερους τραυματισμούς.

   Κοιμηθήκαμε ελάχιστα για μια εβδομάδα. Ήταν μια περίοδος γεμάτη ένταση. Οι βομβιστικές επιθέσεις από θάλασσα και αέρα ήταν συνεχόμενες και άκουγα τους ήχους των πυραύλων εκτόξευσης. Ένα σπίτι στο οικοδομικό τετράγωνο του αδελφού μου βομβαρδίστηκε χθες. Εμείς αφήσαμε το διαμέρισμά μας τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, γιατί οι βόμβες έπεφταν πολύ κοντά. Ας ελπίσουμε ότι θα επιστρέψουμε σε μια-δυο μέρες. Δεν είμαστε μόνοι. Χιλιάδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους με τίποτα περισσότερο από τα ρούχα στις πλάτες τους.

   Τα λόγια δεν επαρκούν για να περιγράψω αυτό που συμβαίνει εδώ. Η φωνή μου είναι μόνο μία από το ένα εκατομμύριο που βασανίζονται σε αυτόν τον ατέρμονο εφιάλτη. Υπάρχει κάποιος που να ακούει εκεί έξω;

   Τώρα ζούμε με ακόμη περισσότερο φόβο για τις χερσαίες επεμβάσεις. Κάνουμε σχέδια διαφυγής για κάθε δευτερόλεπτο που περνά. Οι τσάντες μας είναι γεμάτες με τα διαβατήρια μας, χρήματα και τιμαλφή. Δεν φοράμε ποτέ πιτζάμες και είμαστε πάντα σε ετοιμότητα για να βγούμε έξω ή να συναντήσουμε το Θεό.

   Επικοινωνούμε συνεχώς με τους φίλους, την οικογένειά μας και τους συναδέλφους μας για να δούμε αν είναι καλά, αλλά τι μπορούμε να πούμε ο ένας στον άλλο; Ο αριθμός των θανάτων και των τραυματιών συνεχίζει να αυξάνεται.

   Το γενναίο προσωπικό μαζί με την αμερικανική ανθρωπιστική οργάνωση ΑNERA για την οποία εργάζομαι προσπαθεί παρά τις αντίξοες συνθήκες να διοχετεύσει φάρμακα και ιατρικές προμήθειες σε τοπικά νοσοκομεία που έχουν πια εξαντλήσει τους πόρους τους. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε, αλλά ακόμη και το να ανακουφίσεις όσους έχουν ανάγκη είναι ένα επικίνδυνο, και απειλεί τις ζωές μας.

   Όλοι έχουν εξαντληθεί από την παραφροσύνη της πρόσφατης βίας και τη χρόνια φθορά της δυστυχίας. Νιώθω απελπισμένη και αβοήθητη, καθώς κάθομαι εδώ και αναρωτιέμαι τι θα συμβεί στη ζωή μου και το παιδί μου.

   Αν επιβιώσουμε από όλα αυτά για ακόμη μια φορά, τότε θα έρθει η ώρα να σηκωθούμε, να εκτιμήσουμε τη ζημιά και να αρχίσουμε την ανοικοδόμηση της Γάζας και των ζωών μας.  Για ακόμη μια φορά."  






   ________ Μετάφραση για το LIFO.gr: Θανάσης Χαραμής Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΖΩΗ ΣΤΙΣ "ΦΑΒΕΛΕΣ" ΤΗΣ ΜΑΝΩΛΑΔΑΣ

Εχουν περάσει 15 μήνες από την βίαιη επίθεση σε βάρος των αλλοδαπών εργατών που ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους στη Μανωλάδα. Τα θύματα του ένοπλου επιστάτη κατέθεσαν ως μάρτυρες στη δίκη, αποκαλύπτοντας τις εφιαλτικές συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν και ζουν.

Σε σχετικό δημοσίευμα, η εφημερίδα Εθνος της Κυριακής, μιλώντας με τους εργάτες στα χωράφια της Μανωλάδας, αποκαλύπτει ένα σκηνικό εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης σε μία ευρωπαϊκή χώρα που δηλώνει πολιτισμένη.

Στοιβάζονται κάτω από πρόχειρες κατασκευές και άθλια παραπήγματα, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες και χωρίς να έχουν ούτε τα βασικά για μία αξιοπρεπή διαβίωση, οι εργάτες της Μανωλάδας συχνά αντιμετωπίζονται ως σύγχρονοι σκλάβοι.

Παρόλο που εν έτει 2014 θα περίμενε κανείς οι συνθήκες να έχουν βελτιωθεί, ειδικά μετά τον σάλο που έγινε με τον τραυματισμό 35 εργατών από τον επιστάτη τους στις καλλιέργειες φράουλας στη Μανωλάδα, μέχρι σήμερα κανένα σχέδιο ανθρωπιστικών οργανώσεων δεν έχει υλοποιηθεί.

Την ίδια στιγμή που στην Πάτρα εξελίσσεται η δίκη για την προαναφερθείσα υπόθεση, με τους μάρτυρες να καταγγέλλουν ότι δέχονται απειλές και να ζητούν προστασία, πίσω στα χωράφια η ζωή μοιάζει εφιαλτική

Οι εργάτες ζουν μαζί με ποντίκια, φίδια, κατσαρίδες κουνούπια και σαύρες, ενώ δέχονται συχνά απειλές από τους εργοδότες τους.

Ο δικηγόρος τους Βασίλης Κερασιώτης, υποστηρίζει ότι υπάρχει λύση, αλλά δεν κανείς δε δείχνει διατεθειμένος να την εφαρμόσει: «Σύμφωνα με το νόμο για την εμπορία ανθρώπων (3064/2002) καθώς και την κοινοτική οδηγία, τα θύματα θα έπρεπε να μεταφερθούν στους ξενώνες, που προβλέπονται στο ΠΔ 133/2003. Δεν έχει γίνει επί της ουσίας τίποτα για την αρωγή των θυμάτων, θεσμική εγγύηση, για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης»

Σοκ προκαλούν ωστόσο και οι μαρτυρίες των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι μιλώντας στην εφημερίδα το Εθνος της Κυριακής, ξετυλίγουν το κουβάρι της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης που γι' αυτούς αποτελεί καθημερινότητα.

Οπως περιγράφει ο 20χρονος Μουράτ Αλιμάρ, οι επιστάτες τους θέλουν στις παράγκες δίπλα στις φυτείες γιατί υπάρχουν δουλειές όλο το 24ωρο και συχνά τους ξυπνάνε στη μέση της νύχτας για να τους ζητήσουν να κάνουν κάτι. Οσο για τις συνθήκες υγιεινής, αναφέρει ότι η «τουαλέτα» τους είναι ένας αυτοσχέδιος λάκκος με σανίδια στον οποίο δε μπορείς να πλησιάσεις από τη μυρωδιά και τις μύγες, ενώ κάνουν μπάνιο σε κοντινό κανάλι άρδευσης. Μάλιστα όπως καταγγέλλει ο Μουράτ, μία φορά που ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να δουλέψει, ο επιστάτης ήρθε και τον κλώτσαγε και του είπε χαρακτηριστικά «όταν δουλεύεις για μένα δε μπορείς να είσαι άρρωστος»

Παρόλο που η δουλειά είναι σκληρή, η ανταμοιβή δεν είναι καθόλου ισάξια του κόπου τους. Οπως αναφέρει ο 32χρονος Μουρσέτ Τσολντούρ, δουλεύουν από τις 7 το πρωί έως τις 10 το βράδυ για 25 ευρώ, ενώ κάθε υπερωρία είναι 3 ευρώ. Ωστόσο τα χρήματα τους δεν τα παίρνουν πάντα και ήδη ο Μουρσέτ καταγγέλλει ότι του χρωστάνε 2.590 ευρώ.

Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του Ρούμπεν Μία, ο οποίος ήρθε από το Μπαγκλαντές για να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη και αυτό που βρήκε ήταν μία παράγκα, εξαντλητική δουλειά και εκμετάλλευση, ενώ καταγγέλλει ότι του χρωστάνε 2.500 ευρώ.

Στην Ελλάδα που υπερηφανεύεται για τη φιλοξενία της, σοκαριστικές καθημερινές ιστορίες αποκαλύπτουν τη σκοτεινή πτυχή μίας πολιτισμένης ευρωπαϊκής χώρας.





ΠΗΓΗ...www.iefimerida.g

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΣΙΩΠΗ...

Η σιωπή που ασκείται μ’ επίγνωση και διάκριση, είναι:

μητέρα της προσευχής,
ανάκληση από την αιχμαλωσία των παθών...

επιστάτης των λογισμών,
σκοπός που παρατηρεί τους εχθρούς,
δέσμευση του πνευματικού πένθους για τις αμαρτίες μας,
φίλη των καρδιακών δακρύων που είναι καρποί της προσευχής,
καλλιεργητής της μνήμης του θανάτου,

εχθρός του αδιάκριτου θάρρους,
σύζυγος της ησυχίας,
αντίπαλος της τάσης να κάνεις τον δάσκολο,
μυστική πνευματική πρόοδος,
κρυφή πνευματική ανάβαση.

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΡΙΧΝΕΤΑΙ Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΩΝ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ε. ΤΖΙΒΟΠΟΥΛΟΣ

Ηρακλής Σακκαλής-Γεωργία Χατζηγεωργίου- Στέφανος Ε. Τζιβόπουλος.

Αναχώρησε πριν λίγη ώρα από το αεροδρόμιο Μακεδονία η αποστολή της εθνικής ομάδας υγρού στίβου για την Αμερική.

Ο Προμαχιώτης υπερπρωταθλητής Στέφανος Τζιβόπουλος, συνοδευόμενος από τον προπονητή του Ηρακλή Σακκαλή και με άλλους αθλητές, θα ριχτεί στη μάχη για να φέρει και πάλι την πατρίδα μας στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης.

Συνομιλώντας με τον πρωταθλητή μας, μας εξέφρασε την αισιοδοξία του για επιτυχή έκβαση των αγώνων και ελπίζει, πως με τη βοήθεια του θεού, θα πλασαριστεί στην πρώτη τριάδα και γιατί όχι στην πρώτη θέση.
Φανερά καταπονημένος από την εξουθενωτική προπόνηση, ο Στέφανος, μας δήλωσε ότι έχει πίστη στις δυνατότητές του και ότι θα δώσει όλο του το είναι για να τιμήσει το εθνόσημο.
Το πρόγραμμα του πρωταθλητή μας περιλαμβάνει αγώνες κατάδυσης για το  American open championships στο New jersey και από εκεί γραμμή για το  Μόντρεαλ του Καναδά και το  Παγκόσμιο Πρωτάθλημα masters υγρού στίβου.
Οι ευχές όλων των Ελλήνων συνοδεύουν την αποστολή και αναμένουμε όλοι τα ευχάριστα νικηφόρα αποτελέσματα, από έναν αθλητή που παλεύοντας σχεδόν μόνος του, χωρίς την απαιτούμενη στήριξη, ανεβάζει την Ελλάδα στους ουρανούς της υφηλίου.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Διαβάστε Περισσότερα

22 ΝΕΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Στην Αριδαία, στις 19 και 20 Ιουλίου 2014, διοργανώθηκε σχολή διαιτησίας αντισφαίρισης.
Εισηγητής της σχολής ήταν ο Τέλης Σαρατζίδης.
 Είκοσι δύο νέοι διαιτητές αποφοίτησαν από τη σχολή και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και να συμβάλουν σε καλύτερους αγώνες tennis.

Διαβάστε Περισσότερα