"Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΟΦΩΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Ε. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ

Ένα τεράστιο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ κενό έρχεται να καλύψει  το βιβλίο του Δ. Ευαγγελίδη «Η Καταγωγή των Αλβανών και οι Αρβανιτόφωνοι Έλληνες»

Αν ανοίξει κανείς μια εγκυκλοπαίδεια και πάει στο λήμμα «Αλβανοί», δεν θα βρει επαρκή και διαφωτιστικά στοιχεία για την καταγωγή των Αλβανών. Το γεγονός αυτό αποτελεί αιτία άγνοιας και σύγχυσης γύρω από το ζήτημα της εθνογένεσης του Αλβανικού λαού, σε βαθμό που να υπάρχουν πολλές φωνές που να συγχέουν τους Αλβανούς και την Αλβανία του Καυκάσου, με τους Αλβανούς Σκιπετάρους της γειτονικής μας Αλβανίας, που, παρεμπιπτόντως, δεν έχουν απολύτως καμία σχέση.
Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το λήμμα «Αρβανίτες», όπου επίσης η τεκμηριωμένη επιστημονική γνώστη πολλές φορές είναι αναμεμειγμένη με αναπόδεικτες θεωρίες και αυθαίρετα άλματα, που μας απομακρύνουν από την αλήθεια και αποτελούν αιτία δημιουργίας σοβαρών παρεξηγήσεων.
Όλα αυτά τα ζητήματα μπαίνουν σε ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ τάξη, αφού τεκμηριώνονται και ταξινομούνται με έναν ομολογουμένως εξαντλητικό τρόπο στις 504 σελίδες και τις χιλιάδες υποσημειώσεις του βιβλίου του Δημήτρη Ευαγγελίδη «Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες», που κυκλοφορείται από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων.
Ακολουθούν τα περιεχόμενα του βιβλίου:
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Προλεγόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Προϊστορία της Χερσονήσου του Αίμου

α. Η Παλαιολιθική και η Μεσολιθική Εποχή

β. Η Νεολιθική Εποχή

γ. Οι εξελίξεις στην διάρκεια της Νεολιθικής και Χαλκολιθικής Εποχής στο δυτικό τμήμα της Χερσονήσου του Αίμου

2. Η Εποχή των Μετάλλων στις ΒΔ περιοχές του ευρύτερου ελλαδικού χώρου

α. Εποχή του Oρειχάλκου και Μυκηναϊκός πολιτισμός

β. Η μεταβατική περίοδος από την Εποχή του Ορειχάλκου στην Εποχή του Σιδήρου

γ. Εποχή του Σιδήρου

3. Τα ιλλυρικά φύλα και η εμφάνιση των Αλβανών

α. Η εμφάνιση των Ιλλυριών και οι σχέσεις τους με τον ελληνισμό

β. Το Βασίλειο της Μακεδονίας και τα ιλλυρικά φύλα

γ. Ελληνιστικοί χρόνοι - Ρωμαιοκρατία

δ. Η Βυζαντινή περίοδος

4. Τα Δυτικά (Ηπειρωτικά) ελληνικά φύλα

α. Μολοσσοί-Θεσπρωτοί-Χάονες

β. Τα υπόλοιπα ελληνικά φύλα της Ηπείρου

5. Οθωμανική κυριαρχία – Νεώτεροι χρόνοι

α. Η Οθωμανική κατάκτηση

β. Η Αλβανία υπό οθωμανική κυριαρχία

γ. Νεώτεροι χρόνοι (18^ος αι.–αρχές 20^ου αι.)

6. Η γλωσσολογική διάσταση

α. Η Ιλλυρική γλώσσα

β. Η Αλβανική γλώσσα

7. Υποθέσεις για την καταγωγή των Αλβανών

Προέλευση των Αλβανών – Εισαγωγικά

α. Ιλλυριοί και Αλβανοί

β. Θράκες/Δάκες και Αλβανοί

γ. Έλληνες και Αλβανοί

δ. Μη-συμβατικές θεωρίες

8. Επιστήμη και Πολιτική

α. Αλβανικοί εθνικοί μύθοι

β. Αρχαιολογία και προπαγάνδα

9. Οι Αρβανίτες του ελλαδικού χώρου

α. Μεταναστεύσεις και εγκαταστάσεις

β. Οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες

10. Γενικά Συμπεράσματα

α. Ανακεφαλαίωση

β. Περί Αλβανίας και Αλβανών

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ

ΠΙΝΑΚΕΣ-Ευρετήριο Εικόνων-Χαρτών

Βιβλιογραφία

Ευρετήριο ονομάτων, τόπων και όρων

Τίτλος: «Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες»

Συγγραφέας: Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Εκδότης: ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Φιλελλήνων 14,

10557 Αθήνα 

Τ 2103316036

Φ 2103250421

info@infognomon.gr

www.infognomon.gr

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Δημήτρης Ευαγγελίδης κατάγεται από την Έδεσσα. Σπούδασε Φυσικές Επιστήμες (Βιολογία-Γεωλογία) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πήρε το πτυχίο του το 1971 και στην διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πατρών παρακολούθησε Εξελικτική και Πολιτιστική Ανθρωπολογία (Εθνολογία) κοντά στον επισκέπτη (1972-73) Καθηγητή Dr. R. Bernard του Πανεπιστημίου της Πολιτείας Washington των ΗΠΑ.

Από την περίοδο εκείνη συνέχισε να ασχολείται συστηματικά (παράλληλα με την κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα), με την Εθνολογία, την Προϊστορική Αρχαιολογία και την Ιστορικο-Συγκριτική Γλωσσολογία. Προϊόν αυτής της ενασχόλησης υπήρξαν τα βιβλία του:

• «Εθνικισμός και Γλώσσα» (Αθήνα 1986, 1995)
• «Η Καταγωγή των Αριοευρωπαίων» (Αθήνα 1988)
• «Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περι-Ελλαδικών φύλων» (Θεσσαλονίκη 2002, 2005)
• «Λεξικό των Λαών του Αρχαίου Κόσμου» (Θεσσαλονίκη 2006)
• «Μη-συμβατικές θεωρίες»: Οι κερδοσκόποι του  “ελληνισμού” και ο φενακισμός των αφελών» (Θεσσαλονίκη 2007)
• «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Χθες και Σήμερα» (Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης – Σάκης Τότλης, Έδεσσα 2008, Έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πέλλας, που επανεκδόθηκε το 2009 από τις Εκδόσεις «ΜέΤΡΟ»)
• “Macedonia- Evidence” New York, USA 2011 (Συλλογικό έργο)
• «Μακεδονικά» (Έδεσσα, 2011)
• «Αρχαία Μακεδονία – Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία» (Αθήνα, 2012), καθώς και οι πολυάριθμες μελέτες και άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά, γύρω από τα παραπάνω θέματα, από τις οποίες ξεχωρίζει η εργασία του για το γλωσσικό ιδίωμα περιοχών της Μακεδονίας, που περιλήφθηκε στα «Μακεδονικά».

Σύντομα πρόκειται να εκδοθεί και η σημαντική εθνολογική μελέτη του: «Συμβολή στο ζήτημα της εθνογένεσης του Αλβανικού λαού».

Αυτήν την περίοδο ασχολείται με την συγγραφή του βιβλίου: «“Η Έδεσσα της Μακεδονίας” –Ιστορία, Αρχαιολογία, Εθνογραφία, Οικονομία  της πόλης και της περιοχής της», την οποία έχει ξεκινήσει πριν από καιρό.

Άλλα βιβλία:

• «Πολιτική ορολογία» (Αθήναι, 1979, Θεσ/νίκη 1980, Αθήνα 1996)
• «Η μηχανή του κατεστημένου» (Αθήνα 1985, 2010)
• «Η λίμνη των κύκνων» (Έδεσσα 2001)

Πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας» (2007-σήμερα).

Τακτικό μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Έδεσσας (ΦΕΚ 461/5-11-2008) μέχρι το 2011.

Μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «νέος Ερμής ο Λόγιος» (Αθήνα).

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Αγγλικά, Γερμανικά, Βουλγαρικά, Γαλλικά



ΠΗΓΕΣ...
https://www.youtube.com/watch?v=dsyBmwJBCQM&list=UUh2RAgPxLpaSuqIep0GkF8w

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/02/a_25.html#.VGOQCjSsUu0

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ "ΑΝΤΑΡΤΕΣ" ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Η Μονή Εσφιγμένου είναι το μοναδικό μοναστήρι στο Άγιον Όρος που έχει διακόψει κάθε σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο εδώ και 30 χρόνια. Οι δογματικές διαφορές των Εσφιγμενιτών μοναχών με τα Κεντρικά της Ορθοδοξίας έχουν οξυνθεί τόσο πολύ το τελευταίο διάστημα που έχουν οδηγήσει ακόμη και σε σκηνές βίας.
 Πέρυσι το καλοκαίρι η φωτογραφία του μονάχου με τη μολότοφ στα χέρια έκανε το γύρο του ελληνικού internet, μετά τις συμπλοκές στις Καρυές, ενώ στα τέλη Οκτωβρίου φέτος αστυνομικοί εισέβαλαν στο κονάκι της Μονής Εσφιγμένου στη Θεσσαλονίκη προσπαθώντας να εκτελέσουν δικαστική εντολή σύμφωνα με την οποία το διαμέρισμα επί της οδού Βενιζέλου πρέπει να δοθεί στην -αναγνωρισμένη από το Πατριαρχείο- Νέα Αδερφότητα Εσφιγμενιτών.
 Λίγες μέρες αργότερα κυκλoφόρησε η φήμη πως εντός του μοναστηριού κρατήθηκε «όμηρος» ένας επισκέπτης-«κατάσκοπος» της νέας αδερφότητας ο οποίος φωτογράφιζε χωρίς την άδεια του ηγούμενου.

Ποιοι είναι άραγε αυτοί οι σκληροί ζηλωτές της Ορθοδοξίας που κόντρα σε όλα αρνούνται να αποδεχθούν τη θέληση του Πατριαρχείου και παραμένουν ταμπουρωμένοι στη Μονή, υπό το καθεστώς ενός ιδιότυπου εμπάργκο; Και πόσο δύσκολη μπορεί να γίνει η ζωή τους, υπό αυτές τις συνθήκες; 

Το VICE απέκτησε σπάνια πρόσβαση, στα μέσα Σεπτεμβρίου, στο μοναδικό «ανυπότακτο» Μοναστήρι της Ορθοδοξίας. Έτσι, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ανθρώπους που θεωρούνται οι «Αντάρτες» του Αγίου Όρους και να περάσει ένα «παράνομο» τριήμερο εντός της μονής, καταγράφοντας τόσο τη σκληρή ζωή των μοναχών όσο και την προσπάθεια τους να επιβιώσουν αποκομμένοι από την εξουσία του Πατριαρχείου.

Παρουσίαση: Αντώνης Ντινιακός
Σκηνοθεσία: Στέφανος Μπερτάκης
Παραγωγή/Έρευνα: Κώστας Καλλέργης
Κάμερα: Χρήστος Αραμπατζής
Μοντάζ: Πάνος Βουτσαράς

ΠΗΓΗ...http://www.vice.com/

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΞΟΡΚΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ

​«Φοβήθητι, φύγε, δραπέτευσον, αναχώρησον, δαιμόνιον ακάθαρτον καί εναγές, καταχθόνιον... Φοβήθητι, φιμώθητι, φύγε μή υποστρέψης, μή υποκρύβης, μεθ'έτέρας πονηρίας πνευμάτων ακαθάρτων, άλλα άπελθε εις γήν άνυδρον, έρημον, αγεώργητον, ην άνθρωπος ουκ οικεί, Θεός μόνος επισκοπεί...». (από την ευχή Βασιλείου του Μεγάλου),

Από την Ειρήνη Μαργαρίτη,

 Φωτογραφίες: Φάνης Παυλόπουλος

Όλα ξεκίνησαν όταν ένας φίλος, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, μου διηγήθηκε την ιστορία της αδελφής του, Χαντίζας. Τόπος: Καζαμπλάνκα/Μαρόκο. Σπίτι Χαντίζας και συζύγου της. 2001.

«Ένα βράδυ, αργά σχετικά, η αδελφή μου ήταν στην κουζίνα του σπιτιού της κι ετοίμαζε γλυκό. Μαζί της ήταν η μητέρα μας. Ξαφνικά η Χαντίζα άρχισε να γελάει. Η μητέρα μας τη ρώτησε τι συμβαίνει, αλλά δεν απάντησε. Συνέχιζε να γελάει όλο και πιο έντονα. Η μητέρα μου την έπιασε απ' τα χέρια και την ταρακούνησε για να σταματήσει. Ήταν και αργά. Η αδελφή μου συνήλθε και κανείς δεν έδωσε συνέχεια. Δυο μέρες μετά ο γαμπρός μου μας τηλεφώνησε τρομαγμένος και μας είπε ότι η Χαντίζα, είχε πέσει στο πάτωμα και μιλούσε με μια κάπως διαφορετική φωνή, χωρίς να μπορεί να τη σταματήσει ή να καταλάβει τι λέει ακριβώς. Τρέξαμε εκεί αμέσως. Η Χαντίζα είχε συνέλθει όμως και δε θυμόταν τίποτα απ' ό,τι είχε συμβεί. Η μητέρα μου αποφάσισε να καλέσει έναν ιερέα για να τη δει».

Η αδελφή του Γιούσεφ είχε καταληφθεί από δαιμόνιο. Η διαδικασία εξορκισμού της κράτησε έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια του, ένας ιερέας που ειδικευόταν στους εξορκισμούς διάβαζε ευχές, ανάλογες των δικών μας, από το Κοράνι. Ο Γιούσεφ μου τονίζει ότι δεν ήταν άνθρωπος που πίστευε σε τέτοια πράγματα μέχρι που είδε να διαβάζουν εξορκισμό στην αδελφή του.

«Το πρόσωπό της ήταν διαφορετικό. Το πώς κοίταζε, οι εκφράσεις που έπαιρνε. Η φωνή της, σίγουρα δεν ήταν η δική της. Το πνεύμα μέσα της, μιλούσε. Μας έλεγε ότι του άρεσε πολύ το σώμα της Χαντίζας και ότι την είχε αγαπήσει. "Θέλω να την παντρευτώ" έλεγε. Εμείς την κρατούσαμε, γιατί είχε γίνει πολύ πιο δυνατή από ό,τι ήταν. Όταν της δίναμε "διαβασμένο" νερό, κάτι σαν αγιασμό, φοβόταν και παρακαλούσε να σταματήσουμε. Υποσχόταν τότε ότι θα φύγει. Τον έκαιγε αυτό το νερό».

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και ο ιερέας κατάφερε να διώξει το δαίμονα. Έφυγε από το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού της. Έτσι μου είπε ο Γιούσεφ.

Εκτός του ότι ξαναείδα τη γνωστή ταινία του 1973 «​Exorcist», άρχισα να αναρωτιέμαι κατά πόσο ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν στη χώρα μας. Υπάρχουν άραγε δαιμονισμένοι; Κι αν ναι, πώς τους αντιμετωπίζει η εκκλησία μας;

Η επίσημη θέση της Ορθόδοξης εκκλησίας είναι πολύ προσεκτική σε τέτοιου είδους ζητήματα.

«Πρέπει να εξακριβωθεί ότι δεν πρόκειται για κάποιο άλλου είδους πρόβλημα, ψυχολογικής-παθολογικής φύσης, πριν προβούμε σε εξορκισμό» μου λέει ο πατήρ Κυριάκος Τσούρος, υπεύθυνος του τμήματος αιρέσεων της Ιεράς Συνόδου.

«Αφού τον άνθρωπο που υποφέρει τον έχει δει κάποιος ψυχίατρος και έχει αποφανθεί ότι δεν πρόκειται για κάποια πάθηση ή διαταραχή, προχωράμε στο διάβασμα της ευχής του εξορκισμού. Κάθε ιερέας μπορεί να το κάνει αυτό, με ταπεινότητα φυσικά και αφού ζητήσει τη Χάρη του Θεού. Ως ύστατη λύση όμως. Υπάρχει μια ολόκληρη διαδικασία που πρέπει να έχει γίνει πριν. Ο άνθρωπος πρέπει να εξομολογηθεί, να νηστέψει, να κοινωνήσει, να προσευχηθεί για τις αμαρτίες του και αφού δεν έχουμε αποτέλεσμα τότε να καταφύγουμε στην ευχή. Ο εξορκισμός δεν είναι συνταγή και οι ιερείς δεν είναι μάγοι. Πρέπει να έχουμε βαθιά πίστη και αληθινή».

Σκέφτομαι πόσοι σχιζοφρενείς, στο παρελθόν, θα θεωρήθηκαν δαιμονισμένοι, καθώς είμαι στο λεωφορείο για Πέραμα. Εκεί υπάρχει μια εκκλησία όπου τελούνται εξορκισμοί. Έτσι μου είπανε. Ο Άγιος Γεώργιος. Αρκετές μέρες της εβδομάδας ο πατήρ Ιωάννης διαβάζει ευχές για υγεία, βασκανία (μάτιασμα κοινώς), μάγια -τα οποία επίσης αναγνωρίζει η εκκλησία μας- και δαιμονικά πνεύματα.

Στην εκκλησία, γύρω στα 50 άτομα περιμένουν υπομονετικά να τους καλέσει ο πατέρας, ο οποίος κάθεται στην πύλη του ιερού. Κανένας τους δε μου φαίνεται δαιμονισμένος. Αλλά και πώς είναι ένας δαιμονισμένος; Σύμφωνα με όσα διάβασα άλλωστε, ένας άνθρωπος δεν είναι συνέχεια υπό την κατοχή του όποιου ακάθαρτου πνεύματος. Την προσοχή μου τραβά ο πατέρας Ιωάννης που χτυπά το σταυρό που κρατά στο ξύλινο γείσο της θύρας του ιερού. Ποιος ξέρει γιατί; Μετά, χτυπά με το σταυρό την πλάτη του πιστού που είναι γονατισμένος μπροστά του. Φαντάζομαι κάτι διώχνει αλλά δεν καταλαβαίνω τι. Ένας άλλος πιστός βάζει το αγιασμένο νερό που του δίνει ο ιερέας στο λαιμό του. Του ζητά να ακουμπήσει και το σταυρό στο ίδιο σημείο. Ένα παιδάκι γύρω στα εφτά παίζει με το χαλί και τα σκοινιά που βρίσκονται δεξιά κι αριστερά του ναού. Η μητέρα και η γιαγιά του τού λένε να κάνει ησυχία. Γιατί να βρίσκεται ένα παιδάκι εκεί, αναρωτιέμαι. Κατά τα άλλα, τίποτα τρομαχτικό δε συμβαίνει. Μια κυρία μόνο, με επιληψία όπως δηλώνει, γκρινιάζει στους υπεύθυνους που ο ιερέας καθυστερεί να τη δει και φωνάζει γνωστούς του. Δουλεύει κιόλας και βιάζεται. Αισθάνομαι για μια στιγμή σαν να είμαι στο ΙΚΑ.

Κάθομαι λίγο ακόμα και μετά αποφασίζω να πλησιάσω μια κυρία γύρω στα 60, που φαίνεται να είναι από τους υπεύθυνους του ναού και της διαδικασίας, να της κάνω κάποιες ερωτήσεις.

 Αλήθεια ο πατήρ Ιωάννης διαβάζει ανθρώπους που είναι δαιμονισμένοι; Έχετε δει εσείς τη διαδικασία;
​Είκοσι δύο χρόνια είμαι εδώ, αν έχω δει λέει... Έχω δει πράματα και πράματα. Ο πατήρ Ιωάννης είναι δυνατός και μπορεί να σε βοηθήσει. Αρκεί να έχεις πίστη κι εσύ.

Και πώς φαίνονται οι δαιμονισμένοι;
​Ο πατήρ Ιωάννης είναι αυτός που τα καταλαβαίνει αυτά. Σε διαβάζει και ξέρει. Τι πρόβλημα υπάρχει. Αναλόγως, μετά σου λέει και τι να κάνεις.

Κι έρχεται πολύς κόσμος εδώ;
​Ουου, από την επαρχία έρχονται, από την Αθήνα έρχονται, μέχρι κι από το εξωτερικό. Μαζεύεται πολύς κόσμος που έχει ανάγκη, εδώ. Μην κοιτάς σήμερα, αυτό δεν είναι τίποτα.

Προσπαθώ να κάνω κι άλλες ερωτήσεις αλλά συνέχεια μας διακόπτουν. Λέω στην κυρία ότι κάνω έρευνα για ένα άρθρο και τη ρωτάω αν θα μπορούσα να μιλήσω με τον πατέρα Ιωάννη αργότερα. Μου λέει ότι θα το κανονίσει.

Ξανακάθομαι και περιμένω. Μισή ώρα αργότερα, βλέπω τον πατέρα να με καλεί. Καταλαβαίνω ότι οποιαδήποτε κουβέντα κάνω μαζί του θα είναι μπροστά στο ιερό. Αισθάνομαι περίεργα. Γονατίζω και του μιλάω. Ο πατήρ Ιωάννης, χωρίς να αναφερθεί σε συγκεκριμένα περιστατικά, μου δηλώνει ότι ο κόσμος απομακρύνεται από το δρόμο του Θεού όλο και περισσότερο κι αυτό μας κάνει πιο ευάλωτους σε δαιμόνια. Ο ίδιος κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει. Αν χρειαστεί, διαβάζει και εξορκισμούς, ναι. Αλλά δεν είναι εύκολες διαδικασίες αυτές. Θέλουν δύναμη. Ο ίδιος πρόσφατα εγχειρίστηκε για καρκίνο κι αντί να κάθεται σπίτι του να αναρρώνει, έρχεται εδώ και προσπαθεί να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη. Αναφέρεται στον εξορκισμό που έκανε κι ο ίδιος ο Χριστός και μου διευκρινίζει ότι τα δαιμόνια δεν έχουν δύναμη να κάνουν τίποτα χωρίς την άδεια του Κυρίου. Ούτε στους χοίρους δεν μπορούσαν να πάνε αν θυμάσαι, μου λέει αναφερόμενος ​στον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών.

Μου λέει μ' άλλα λόγια, όσο μπορώ να αντιληφθώ, ότι ο δαιμονισμός είναι μια δοκιμασία της ψυχής. Ο Θεός θα επιτρέψει να συμβεί. Και θα το κάνει γιατί με κάποιο τρόπο αυτό θα κάνει καλό στην ψυχή του δούλου του. Παραδόξως, θυμάμαι να μου το αναφέρει αυτό κι ο Γιούσεφ. Θαυμαστό, πόσο συγκλίνουν οι δυο θρησκείες.

Είναι βέβαια γνωστό ότι σε εποχές πολύ πριν τον χριστιανισμό, υπήρχαν δοξασίες για κατάληψη του σώματος από «κακά πνεύματα» και υπήρχαν κι ανάλογες τελετές εξορκισμού. Επίσης, το φαινόμενο το συναντάμε σε πολλές θρησκείες. Χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ινδουιστές, βουδιστές διαθέτουν τις δικές τους τελετές εξορκισμού, οι οποίες λειτουργούν το ίδιο αποτελεσματικά.

Ποια είναι όμως, τα συμπτώματα που διαχωρίζουν έναν δαιμονισμένο από έναν σχιζοφρενή-ψυχοπαθή ή οτιδήποτε άλλο παθολογικής φύσης;

«Η αποστροφή του στα ιερά σύμβολα είναι σίγουρα ένα... » μου λέει ο πατήρ Κυριάκος Τσούρος, «...η ομιλία σε μια γλώσσα που δε γνωρίζει επίσης, αλλαγή της προσωπικότητας ή μεγάλη επιθετικότητα απέναντι στον ιερέα, υπερφυσική δύναμη, αιώρηση και τέλος η ικανότητα να δίνει πληροφορίες που δεν είναι φυσικό να γνωρίζει».

Δεν είδα τίποτε τέτοιο στον Αγ. Γεώργιο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν έχουν υπάρξει περιπτώσεις δαιμονισμού που βοηθήθηκαν από τον πατέρα Ιωάννη. Επίσης, αυτό δε σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι που προσέπεσαν στην αγκαλιά της εκκλησίας δεν είχαν άλλου είδους προβλήματα. Είχαν εξεταστεί άραγε όλοι από ψυχίατρο πριν πάνε εκεί ή σε άλλες εκκλησίες; (Αγ. Γεράσιμος/Κεφαλονιά, Άγιος Κυπριανός κλπ)

Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, σκέφτομαι. Και ο καπνός αυτός που αφορά τον δαιμονισμό σηκώνεται αιώνες τώρα. Αυτό που έχει σημασία, σίγουρα, πέρα από την αλήθεια, το ψέμα ή οποιαδήποτε θρησκεία, είναι οι άνθρωποι να καταφέρνουν να βρουν γαλήνη. Αρκετά δύσκολη είναι η ζωή και χωρίς ακάθαρτα πνεύματα να μας απειλούν.

ΠΗΓΗ...http://www.vice.com/

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ

Από την ΑΛΚΗΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 

Στο τελευταίο της πρότζεκτ με τίτλο "Women of Power" η Πολωνή φωτογράφος Katarzyna Majak καταγράφει τις σύγχρονες "μάγισσες" της χώρας της μέσα από μία σειρά πορτρέτων πνευματικών θεραπευτριών και γυναικών που ειδικεύονται στην πνευματική καθοδήγηση.
 Τα αντικείμενα της Majak ζουν κατά κύριο λόγο στην επαρχία της Πολωνίας, και κατέχουν σημαντική θέση στις τοπικές κοινωνίες. Δίνουν συμβουλές σε παντός φύσεως ζητήματα, εργάζονται ως μαίες, ως βοτανοθεραπεύτριες, και στην ουσία είναι υπεύθυνες για την διατήρηση των τοπικών παραδόσεων οι οποίες πολλές φορές χρονολογούνται στην προ χριστιανική εποχή.   Σύμφωνα με την φωτογράφο οι γυναίκες αυτές ασκούν ένα ευρύ φάσμα πνευματικών πρακτικών.
 Μερικές έχουν τον ρόλο της θεραπεύτριας (οι λεγόμενες whisperers). Οι whisperers χρησιμοποιούν θρησκευτικές δοξασίες, προσευχές και αρχέγονες δεισιδαιμονίες για να θεραπεύσουν και να "λύσουν" ξόρκια. Άλλες είναι εγγονές ξακουστών θεραπευτριών με κλίση προς το υπερφυσικό, που υποτίθεται ότι έχουν το κληρονομικό χάρισμα. 
Οι γυναίκες αυτές έχουν επωμιστεί το βάρος της διατήρησης των παραδόσεων αυτών από γενιά σε γενιά, παραδόσεις όπως οι προχριστιανικές σλαβικές τελετές ή η δαιμονολογία, οποίες θα ήταν διαφορετικά "νεκρές" σήμερα.
 Κι ενώ πολλές υποστηρίζουν ότι η πνευματική γνώση επέζησε στο υποσυνείδητό τους, δεν αρνούνται ότι είναι απαραίτητο να εμπλουτίζονται οι γνώσεις με αυτές των αντίστοιχων θεραπευτριών από χώρες όπως το Περού, η Βόρεια Αμερική, ή η Νέα Ζηλανδία όπου οι παραδοσιακές θεραπεύτριες θεωρούνται επίσης σεβάσμια μέλη των αγροτικών μικροκοινωνιών. 

  Η έκθεση της Majak ταξιδεύει τα δύο τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες του κόσμου, από την Πολωνία και την Σλοβακία, μέχρι την Νέα Υόρκη.

Maria Ela Lewańska - Ανήκει στους “πρεσβύτερους των φυλών των νέων καιρών”. Αναζητά την εσωτερική αλήθεια, την αγάπη, το νόημα της ύπαρξης, την ιερότητα μέσα στην καθημερινή ζωή. Οι αναζητήσεις της την έχουν οδηγήσει στην διδασκαλία και στην βαθύτερη γνώση και μελέτη της σοφίας των ιθαγενών πληθυσμών της Αμερικής. Σήμερα πραγματοποιεί στην Πολωνία διαλέξεις και workshops πολλά από τα οποία παρακολουθούν και σύγχρονοι λαογράφοι. 

Enenna - Μία Wiccan (Ιέρεια της παγανστικής θρησκείας που βασίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην μαγεία) Η Enenna Αγάπησε την Wicca στα μέσα της δεκαετίας του '90, αλλά ήταν πάρα πολύ μικρή τότε και δεν υπήρχε παραδοσιακή Wicca στην Πολωνία - έτσι έπρεπε να περιμένει. Το 2004 ακολούθησε το μεγάλο κύμα μετανάστευσης Πολωνών προς την Μεγάλη Βρετανία (την πατρίδα της Wicca). Εκεί συναντήθηκε με τους κατάλληλους “καθηγητές” και το 2005 μυήθηκε στην Αλεξανδρινή Wicca. Σήμερα ηγείται ενός coven. 

Paraskiewa - Μία Babka (γιαγιά) και whisperer (θεραπεύτρια) Χρησιμοποιεί την δύναμη των προσευχών, τα ξόρκια, καίει τα λυχνάρια, “διαβάζει” το κερί - ακριβώς όπως πριν από αιώνες “προσεύχεται” και ξορκίζει τις ασθένειες. 

Η Anna είναι επίσης μία θεραπεύτρια, με προσανατολισμό όμως στα ξόρκια για το κακό μάτι. Είναι πιστή χριστιανή. 

Natalia Lach Lachowicz – Μερικές φορές καλλιτέχνης, μερικές φορές “μάγισσα”. Μελετά την φιλοσοφία, τη θρησκεία, και τις προχριστιανικές παγανιστικές τελετές. Αποδομεί το ίδιο της το σώμα, ενώ παίρνει την δύναμή της από τη φύση. Η ίδια χρησιμοποιεί στις πρακτικές της την δύναμη των ονείρων, του μύθους, και τα τελετουργικά αντικείμενα. 

Η Ιουστίνη πιστεύει κι αυτή στις παραδόσεις των Μαορί (Νέα Ζηλανδία), στην ύπαρξη των μαγικών δυνάμεων που έχουν ορισμένα αντικείμενα, και στην δυνατότητα θεραπείας ασθενειών με αυτές τις δυνάμεις. 

Διαβάστε Περισσότερα

LIVE ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ Η ΠΡΟΣΕΔΑΦΙΣΗ ΣΕ ΚΟΜΗΤΗ

Ζωντανά θα μεταδοθεί από το ίντερνετ η πρώτη προσπάθεια προσεδάφισης διαστημικού σκάφους σε κομήτη. Πρόκειται για ο όχημα Philae της αποστολής Rosetta που θα προσεδαφιστεί στον κομήτη 67Ρ/ Churyumov- Gerasimenko.
   Ο διαχωρισμός του Philae από το σκάφος θα γίνει, σύμφωνα με τα σχέδια, στις 09.03 GMT (11.03 ώρα Ελλάδας) και η προσεδάφιση περίπου επτά ώρες αργότερα, στις 16.02 GMT (18.02 ώρα Ελλάδας). 



Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), στον οποίο ανήκει η αποστολή μεταδίδει την ιστορική αυτή προσπάθεια, από το κέντρο ελέγχου στο http://new.livestream.com/esa/cometlanding, ενώ υπάρχει συνεχής ανανέωση του blog της αποστολής Rosetta http://blogs.esa.int/rosetta/ .



“Θα είναι μεγάλο κατόρθωμα της ESA, εάν αύριο πάνε όλα καλά και έχουμε μια ομαλή προσεδάφιση. Επιτυχίες αυτού του βαθμού δεν ξεχνιούνται εύκολα και γίνονται σύμβολα συγκρίσεως στο μέλλον.
 Θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος, που μια διαστημική συσκευή κατόρθωσε να προσεδαφισθεί σε έναν κομήτη εις κίνηση με μεγάλη ταχύτητα” λέει, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο καθηγητής της Αστροφυσικής Θανάσης Οικονόμου, βασικός συντελεστής της ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής 




Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ "ΒΟΜΒΑ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΣΤΕΛΕΧΗ ΜΙΚΡΟΒΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ

Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, ακόμα και για το πιο απλό κρυολόγημα, όχι μόνο βαραίνει ακόμη περισσότερο την ήδη διογκωμένη φαρμακευτική δαπάνη, αλλά μειώνει και τις αντιστάσεις του οργανισμού απέναντι στα μικρόβια.

Το παράδοξο με την Ελλάδα είναι ότι βρίσκεται στην πρώτη θέση σε «κατανάλωση» αντιβιοτικών και ουραγός στους εμβολιασμούς. Όλα αυτά, όμως, έχουν και συνέπειες. Όπως σημειώνει ο «Ελεύθερος Τύπος», σε ενημέρωση που έκανε ο καθηγητής Παθολογίας Αθανάσιος Σκουτέρης, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων, δύο φορές έχει γλιτώσει η Ελλάδα να εκδοθεί ταξιδιωτική οδηγία εις βάρος της λόγω των ανθεκτικών στελεχών μικροβίων.

Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών δίχως πραγματική αιτία εξασθενεί, αντί να ενδυναμώνει, το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου, με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτο σε στελέχη μικροβίων. Κάτι τέτοιο συμβαίνει κατά κόρον στην Ελλάδα. Αντίθετα, μόλις το 35% του πληθυσμού της χώρας μας εμβολιάστηκε τον περασμένο χειμώνα με το αντιγριπικό εμβόλιο, με αποτέλεσμα πέρυσι να έχουμε ως θλιβερό απολογισμό τον θάνατο 145 ανθρώπων λόγω γρίπης. Αρμόδιοι φορείς το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσουν καμπάνια ενημέρωσης του κοινού έτσι ώστε να μειωθεί η καταφυγή στις αντιβιώσεις για... ψύλλου πήδημα.

Όπως αναφέρει η καθηγήτρια Παθολογίας-Λοιμώξεων Ελένη Γιαμαρέλου, με μόλις 1 ευρώ μπορεί ο οποιοσδήποτε να κάνει ένα απλό στρεπ-τεστ που θα του υποδεικνύει αν μια κλασική φαρυγγοαμυγδαλίτιδα χρειάζεται ή όχι αντιβιοτικό.

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ: ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΟ

Η λέξη καρδιά ακούστηκε ξανά και ξανά στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση των σημαντικών εκθέσεων για τον Ελ Γκρέκο, που ανοίγουν από την Τετάρτη για το κοινό στο Μουσείο Μπενάκη. Εκθέσεις που βγήκαν από την καρδιά των συντελεστών, εκθέσεις που έγιναν κόντρα στις πιο μεγάλες οικονομικές -και όχι μόνο- αντιξοότητες.

(Γκρέκο, Παιδί που φυσάει κερί, 1570-72, λάδι σε μουσαμά, Νεάπολη, Museo Nazionale di Capodimonte)

Εκθέσεις που αναμένεται να φέρουν κοσμοπλημμύρα στις αίθουσες του Μουσείου Μπενάκη, όπως άλλωστε κοσμοπλημμύρα υπήρξε και στη συνέντευξη Τύπου, με τον υπέροχο Αγγελο Δεληβορριά να διαπιστώνει με χαρά πως το αμφιθέατρο ήταν κατάμεστο. «Του έπρεπε αυτό του Θεοτοκόπουλου. Δικό μας παιδί είναι», είπε χαμογελώντας, για να δώσει το σήμα να ξεδιπλωθούν τα μοναδικά μυστικά των εκθέσεων με έργα και ντοκουμέντα για τον Ελ Γκρέκο. Τον σπουδαίο του χρωστήρα, τον Ελληνα που από την Κρήτη στη Βενετία, στη Ρώμη και τέλος στο Τολέδο επανακαθόρισε τα όρια, τη λογική και τον τρόπο της εικαστικής δημιουργίας.

«Αυτή δεν είναι μια εύκολη έκθεση»

Από τις 13 Νοεμβρίου ως την 1η Μαρτίου, στον δεύτερο όροφο του Μουσείου Μπενάκη στην Κουμπάρη, θα παρουσιάζεται η έκθεση «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο». Μιας σπουδαίας σύλληψης έκθεση που παρουσιάζει τα αποτελέσματα των ερευνών των τελευταίων δεκαπέντε ετών περίπου, για τους ανθρώπους που καθόρισαν, βοήθησαν, ανέδειξαν τον Ελ Γκρέκο στο Τολέδο. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης ζούσε σχεδόν σε συνθήκες απομόνωσης, όμως χάρη σε φίλους, πελάτες, πατρώνες κατόρθωσε να θριαμβεύσει.

(Γκρέκο, Η Βάπτιση του Χριστού, περ. 1566/67, μεικτή τεχνική (αυγοτέμπερα και λάδι) σε ξύλο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Δήμος Ηρακλείου υπό καθεστώς μακροχρόνιου δανεισμού στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης)

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος. Ιδιοσυγκρασιακός, με ιδιαιτερότητες, καπρίτσια, έσπασε τους κυρίαρχους κώδικες της ακαδημαϊκής ζωγραφικής. Οι συνθήκες και το περιβάλλον μέσα στο οποίο έκανε αυτή την επανάσταση και από το οποίο καθορίστηκε ταυτόχρονα δίνουν μια οπτική στο έργο του μοναδική. Μια οπτική που ξεπερνά την απλή έκθεση έργων του, την απλή θέαση της ιδιαίτερης  εικαστικής του γραφής πάνω στον καμβά.

«Δεν είναι θέαμα, δεν είναι μια εύκολη έκθεση», είπε Νίκος Χατζηνικολάου, ο άνθρωπος που είχε τη γενική ευθύνη και καθολική επιστημονική εποπτεία συνολικά των εκθέσεων που διοργανώνονται στην Ελλάδα για τον εορτασμό των 400 ετών από τον θάνατο του Ελ Γκρέκο. «Είναι μια ιστορική έκθεση. Μια έκθεση που θέλει λίγο χρόνο από τη ζωή σου.» Αρθρώνεται μέσα από κείμενα, έγγραφα, έργα του ίδιου του καλλιτέχνη και άλλων για να μας μεταφέρει γραμμή γραμμή, πινελιά πινελιά, μέσα στο ιστορικό περιβάλλον, στη στιγμή που τον καθόρισε.

«Μπροστά σε αυτό το έργο μπορείς να σταθείς μια ολόκληρη μέρα»
«Η έκθεση αυτή αποτελεί μια “παγκόσμια” πρωτοτυπία”. Δεν γίνονται πολλές τέτοιες εκθέσεις πουθενά στον κόσμο» διευκρίνισε ο Αγγελος Δεληβορριάς. Καθόλου τυχαία την έκθεση θα εγκαινιάσει η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, η οποία θα ανοίξει και τις εργασίες του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου «El Greco from Crete, to Venice, to Rome, to Toledo» που θα πραγματοποιηθεί από τις 21 ως τις 23 Νοεμβρίου στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς με ομιλίες κορυφαίων ανά τον κόσμο ειδικών για το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.    

(Γκρέκο, Πορτραίτο του Doctor Rodrigo de la Fuente, 1582-1585, λάδι σε μουσαμά, Museo Nacional del Prado. Madrid)

Τρία έργα του Ελ Γκρέκο υπάρχουν στην έκθεση «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο». Ομως τα έγγραφα που φιλοξενούνται πραγματικά προκαλούν εφάμιλλη ίσως και μεγαλύτερη συγκίνηση από αυτή που προκαλεί η εμπειρία του να σταθείς μπροστά στον καμβά με το έργο του (ακόμη και για μια ολόκληρη μέρα μπορείς να σταθείς μπροστά τους όπως παρατήρησε ο Αλέξης Καλοκαιρινός του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης).

Για παράδειγμα, υπάρχει όχι μόνο το έγγραφο εξουσιοδότησης του Θεοτοκόπουλου στο γιό του για τη σύνταξη της διαθήκης, αλλά και το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο καλλιτέχνης με τον εφημέριο του Σάντο Τομέ, όταν του ανέθεσε τη δημιουργία της Ταφής του κόμη Οργκάθ. Εκεί βλέπουμε πως ο εφημέριος του έδωσε σαφείς οδηγίες, εξηγεί ο κύριος Χατζηνικολάου.«Να έχει πολύ κόσμο που θα κοιτάζει τη σκηνή της μεταφοράς του σώματος του κόμη. Να είναι σκοτεινό, όμως από πάνω ο ορίζοντας να ανοίγει χρωματικά». Ο Ελ Γκρέκο έβαλε μέσα στο έργο και τον ίδιο τον εφημέριο...

Λίγο μετά το άνοιγμα αυτής της έκθεσης στο κοινό, συγκεκριμένα στις 21 Νοεμβρίου θα ανοίξει για το κοινό η έκθεση «Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης», σε συνδιοργάνωση με το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης όπου και παρουσιάστηκε αρχικά η έκθεση από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο.

«Ενας επιτυχημένος περιθωριακός»

Η συγκεκριμένη έκθεση επικεντρώνεται σε δυο πίνακες του Γκρέκο που εκτίθενται μόνιμα στο μουσείο της Κρήτης, το «Βάπτιση του Χριστού» και «Αποψη του Ορους και της Μονής Σινά». Θα παρουσιαστούν όμως για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του «Παιδί που φυσάει ένα αναμμένο δαυλί», η «Προσκύνηση των ποιμένων» από το Agnes Etherington Art Center (Kingston, Καναδάς), η «Προσωπογραφία του Giulio Clovio» της Sofonisba Anguissola που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Ρώμη) και μια «Προσωπογραφία του Fulvio Orsini», αγνώστου καλλιτέχνη, από τις συλλογές του Μουσείου Uffizi.

(Γκρέκο, Jerónimo de Ceballos, 1613, λάδι σε μουσαμά, Museo Nacional del Prado. Madrid)

Θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε μια σημαντική στιγμή του καλλιτέχνη. Οπως εξήγησε η Ειρήνη Οράτη, ιστορικός τέχνης και υπεύθυνη της συλλογής της τράπεζας Alpha Bank «στο έργο του βλέπουμε το αποτύπωμα της βυζαντινής τέχνης που με τόλμη συνδύασε με την ιταλική σχολή». Κυρίως στο έργο του με το παιδί που κρατά αναμμένο δαυλό «πρωτοεμφανίζονται τα στοιχεία προσωπογραφίας που υιοθετεί ο Ελ Γκρέκο αλλά και ο επαναστατικός χειρισμός του φωτός.»
Πάντως, για να λύνονται και οι όποιες στρεβλές αντιλήψεις, ο Ελ Γκρέκο δεν έχει πουθενά γράψει ή δηλώσει πως είχε ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία, αποσαφήνισε ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο οποίος θεωρεί τον Γκρέκο έναν επιτυχημένο περιθωριακό, έναν ορθολογιστή του 16ου αιώνα αφού «ζωγράφιζε τόσα θρησκευτικά θέματα, επειδή αυτό του ζητούσε η πελατεία του».

Εμοιαζε ακατόρθωτο και όμως έγινε
Το άγχος, η αγωνία ήταν κυρίαρχα συναισθήματα καθ'όλη τη διοργάνωση των εκδηλώσεων και των εκθέσεων για το έτος Γκρέκο, αποκάλυψαν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Ο σχεδιασμός ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2010 από μια επιστολή του Νίκου Χατζηνικολάου και προχώρησε εν μέσω φόβων για το αν θα ανταπεξέλθουν στις οικονομικές ανάγκες.

«Ηταν μια γενναία απόφαση αυτή που πήραμε και προχωρήσαμε με πολύ δουλειά και μεγάλα τεχνικά και γραφειοκρατικά προβλήματα» είπε η γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Αναφέρθηκε στην αρχική σύλληψη να γίνει ένας περίπατος Ελ Γκρέκο στην Αθήνα με έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη, το Κυκλαδικής Τέχνης, το Μουσείο Μπενάκη. Τελικά συνολικά οι εκθέσεις που θα γίνουν, πραγματοποιούνται με ποσό 1.400.000 από το χρηματοδοτικό πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013, με 250.000 ευρώ από εθνικούς πόρους και από ένα αδιευκρίνιστο ποσό που έδωσε ως χορηγία η Alpha Bank. Ποιό είναι αυτό το ποσό; Αυτό που απαιτήθηκε για να καλυφθούν κόστη που ξεπερνούσαν τα χρήματα του ΕΣΠΑ, δήλωσε η Ειρήνη Οράτη.

Γκρέκο, Η προσκύνηση των μάγων, 1567, λάδι σε ξύλο, Agnes Etherington Art Centre, Queen's University, Kingston, Δωρεά Alfred και Isabel Bader (1991)

Η Λίνα Μενδώνη δεν έκρυψε πως όλη αυτή η διαδικασία χρειάστηκε μεγάλη πειθαρχία στους κανόνες, συνέπεια προς τους ξένους εταίρους για τις υποχρεώσεις σε σχέση με το ΕΣΠΑ. Στο πλαίσιο του εορτασμού του έτους Γκρέκο, θα υπάρξει ένα αφιέρωμα στον θάνατο όπως καταγράφεται μέσα από τα έργο του Γκρέκο που θα συμπεριληφθεί στην επικείμενη έκθεση «Επέκεινα» του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Επίσης το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας θα πραγματοποιήσει μια έκθεση με θέμα το βυζαντινό περιβάλλον του Ελ Γκρέκο.

Γκρέκο, Πορτραίτο του Antonio de Covarrubias y Leyva, περ. 1600, λάδι σε μουσαμά, Museo del Greco, Toledo

(Γκρέκο, Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά, περ. 1570, τέμπερα και λάδι σε ξύλο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, αρ. ευρ. 3149, Ιδρύματα Ανδρέου και Μαρίας Καλοκαιρινού, υπό καθεστώς μακροχρόνιου δανεισμού στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης)

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΕΡΓΙΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ - ΑΝΑ ΚΑΤΩ ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Και ενώ απέμεναν μόνο λίγες ώρες για την ανακοίνωση της πορείας των ανασκαφικών εργασιών στον τάφο της Αμφίπολης, με τις προσδοκίες για κάτι μεγάλο να έχουν αναπτερωθεί και πάλι, ξαφνικά, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Τρίτης, η έκπληξη ήρθε από έναν άλλον τύμβο. Αυτόν των Αιγών. Η επικεφαλής της ανασκαφής εκεί, Αγγελική Κοτταρίδη, με ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook και όχι διά της επίσημης οδού, δηλαδή μέσω του υπουργείου Πολιτισμού, γνωστοποιούσε ότι ένας νέος τάφος, και μάλιστα ασύλητος, βρέθηκε στις Αιγές.

Ανακοινώσεις για τα ευρήματα στις Αιγές μέσω... Facebook

Η διαδικτυακή αρχαιολογική ανακοίνωση συνοδεύεται και από τις αντίστοιχες φωτογραφίες από το εσωτερικό του τάφου. Συγκεκριμένα, σε αυτές απεικονίζεται ένα σκεύος συμποσίου στο οποίο ανακάτευαν τον οίνο και το νερό στη θέση που βρέθηκε πεσμένο, στο δάπεδο του τάφου. Πρόκειται για ένα χάλκινο αγγείο (φέρει δείγματα οξείδωσης) με διακόσμηση, που, όπως σημειώνει η κυρία Κοτταρίδη στο Facebook, καταδεικνύει το «εξαιρετικό επίπεδο της μακεδονικής μεταλλουργίας». Οπως εξηγεί η αρχαιολόγος, ο τάφος φέρεται να «φιλοξένησε» κάποιον άνδρα που πέθανε στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Σύμφωνα πάντα με την ανάρτηση της αρχαιολόγου στο Facebook, περισσότερα στοιχεία για την αρχαιολογική ανακάλυψη θα δοθούν «όταν ολοκληρωθούν οι ανασκαφές»...

Ολόκληρη η ανακοίνωση της κυρίας Κοτταρίδη έχει ως εξής:

«Στο νεκροταφείο των τύμβων των Αιγών βρέθηκε ένας αρκετά μεγάλος κτιστός τάφος (κιβωτιόσχημος, όχι ναόσχημος, δηλ. "μακεδονικός") που μάλιστα είναι ασύλητος, μια ευχάριστη εξαίρεση, αφού η νεκρόπολη των Αιγών λεηλατήθηκε άγρια από τους Γαλάτες μισθοφόρους του Πύρρου το 276 π.Χ. και σπάνια έχουμε την ευκαιρία να βρίσκουμε αδιατάρακτες ταφές. Ο νεκρός είναι ένας άνδρας που πέθανε στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου (336-323 π.Χ.). Υπάρχει ένα ενδιαφέρον σύνολο ταφικών δώρων που, αν όλα πάνε καλά, θα παρουσιαστούν στην πρώτη μεγάλη έκθεση που παρουσιάζουμε για τα εγκαίνια του νέου μουσείου των Αιγών. Για να πάρετε μια μικρή εντύπωση της εικόνας που αντικρίσαμε σήμερα, μια φωτογραφία με τον κάδο (σκεύος συμποσίου στο οποίο ανακάτευαν τον οίνο με νερό) στη θέση που βρέθηκε, πεσμένος στο δάπεδο του τάφου... Τα διάφορα "σκουπίδια" που φαίνονται γύρω του είναι υπολείμματα από οργανικά υλικά, ξύλα κ.λπ. που σχετίζονται με το ανάκλιντρο του νεκρού... Και μια λεπτομέρεια από τη διακόσμηση του αγγείου, για να χαρείτε το εξαιρετικό επίπεδο της μακεδονικής μεταλλουργίας».

Και σχεδιαστικές αναπαραστάσεις του ανακτόρου των Αιγών μέσω Facebook

Η κυρία Κοτταρίδη, όμως, δεν έμεινε εκεί. Μια ώρα αργότερα ανάρτησε στον λογαριασμό της στο Facebook εικόνες από το ανάκτορο των Αιγών όπως θα είναι όταν αναστηλωθεί. Ακολουθώντας, δηλαδή, αυτό που έχουμε δει να γίνεται και στην ανασκαφή της Αμφίπολης, όπου ο αρχιτέκτονας που συμμετέχει στην ομάδα της επικεφαλής της ανασκαφής, Κατερίνας Περιστέρη, δίνει ανά τακτά διαστήματα σχεδιαστικές αναπαραστάσεις του εσωτερικού του τάφου, έδωσε και αυτή, μέσω του Facebook πάντα, εικόνες που αναπαριστούν το ανάκτορο των Αιγών.

«Οι τάφοι αρέσουν γιατί βρίσκουμε ολόκληρα πραγματάκια και έχουν κάτι από τη μαγεία του ταξιδιού στον χρόνο. Όμως, ας μη γελιόμαστε, το πραγματικά τεράστιας σημασίας έργο είναι το ανάκτορο των Αιγών και η αναστήλωσή του, που θα χρειαστεί πολύ αγώνα για να ολοκληρωθεί... Εδώ μια μικρή πρόγευση από το τρισδιάστατο ψηφιακό μοντέλο που κατασκευάζεται... Δεν είναι ολόκληρο, λείπουν ακόμη στέγες και ανωδομές...», έγραψε η κυρία Κοτταρίδη σχολιάζοντας τις φωτογραφίες με τη σχεδιαστική αναπαράσταση που ανάρτησε.

ΠΗΓΗ..http://www.iefimerida.gr/.

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΝΕΚΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ - ΤΑΦΟΣ ΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΚΕΛΕΤΟ

Στον τρίτο θάλαμο της Αμφίπολης βρέθηκε μεγάλος αυτοσχέδιος τάφος

Mέσα στο όρυγμα, σε βάθος 1,60

Ξύλινο φέρετρο με καρφιά, οστέινα και γυάλινα διακοσμητικά

Το γενετικό υλικό θα μεταφερθεί σε ειδικό εργαστήριο

Συγκλονιστικές εικόνες

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΙΩΝ ΑΤΕΛΕΣΤΟΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΣ

Πολλές φορές χρησιμοποιείται η λέξη «απάθεια» μέσα στα πατερικά κείμενα και συνήθως παρερμηνεύεται.

Έτσι λοιπόν λέμε ότι ο Θεός είναι απαθής και ότι η τελείωση του ανθρώπου είναι να φτάσει στην απάθεια. Τι εννοούμε όμως με αυτόν τον χαρακτηρισμό;

Η λέξη «απάθεια» έχει φτάσει στις μέρες μας να σημαίνει αδιαφορία, αδυναμία συγκίνησης. Όμως το πρωτογενές της νόημα είναι τελείως αντίθετο:σημαίνει απλά ότι δεν υπάρχει τίποτα που να έχει επίπτωση στον Θεό ή σε κάποιον πολύ προχωρημένο πνευματικά.

Όταν λοιπόν λέμε ότι ο Θεός είναι απαθής, δεν εννοούμε ότι είναι αναίσθητος, αλλά ότι ο Θεός δεν προσλαμβάνει ποτέ παθητική στάση, ότι τίποτα δεν μπορεί να τον φέρει μέσα στην χώρα της εμπάθειας, διότι σ’ Εκείνον καθετί είναι απώτατα εναργές. Ο Θεός είναι ζωή θριαμβεύουσα, ζωή νικηφόρα, είναι η πλησμονή της ζωής, είναι εκείνο το μέτρο της ζωής που αποκαλούμε αγάπη, τόσο πλήρες και ολοκληρωμένο που δεν φοβάται ακόμα και την έσχατη κένωση του εαυτού Του, που η Ενσάρκωση συνεπάγεται.

Μπορούμε να δούμε τον Θεό μας μέσα στην ιστορία να γίνεται ευάλωτος και ανυπεράσπιστος όπως η αγάπη, προφανώς καταβεβλημένος και όμως νικηφόρος όπως η αγάπη, η οποία πεθαίνει προκειμένου να ζήσει αιώνια.

Ο Θεός αγάπη εστί και λόγο αυτής της αλήθειας είναι αδύνατον να μην είναι απαθής, γι’ αυτό τον λόγο και το τελευταίο στάδιο τελειώσεως του ανθρώπου είναι η απάθεια, η κατάσταση αυτή κατά την οποία ο άνθρωποςαφθαρτοποιεί την σάρκα του, και εξυψώνει τον νου του επάνω από την ορατή κτίση και υποτάσσει όλες του τις αισθήσεις.

Αυτή λοιπόν η απάθεια, «η τελεία των τελείων ατέλεστος τελειότης», τόσο πολύ αγιάζει τον νου και τον αρπάζει από τα υλικά, ώστε το περισσότερο μέρος της επιγείου ζωής του το ζει σαν να ευρίσκεται στον ουρανό και ανυψώνεται εκστατικός σε ουράνιες θεωρίες.

Υπάρχει λοιπόν ο απαθής άνθρωπος, αλλά υπάρχει και ο απαθέστερος από τον απαθή. Ο πρώτος αποστρέφεται με υπερβολικό μίσος το κακό, ενώ ο δεύτερος είναι άπληστος στον πλούτο των αρετών.
Ο απαθής «ζη μεν ουκέτι αυτός, ζη δε εν αυτώ Χριστός».

Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης - Κλίμαξ

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Διαβάστε Περισσότερα