ΦΥΛΗ ΧΟΥΝΖΑ: ΟΙ ΜΑΚΡΙΝΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΟΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ.

Υπάρχει ένας λαός, ο μακροβιότερος στον κόσμο, όπου ο καρκίνος είναι εντελώς άγνωστος. Πρόκειται για την φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το φαινόμενο αυτό δεν άφησε αδιάφορους τους επιστήμονες. Κλιμάκιο από το Μεμόριαλ πήγε στην περιοχή και μελέτησε τη διατροφή των Χούνζα.

Με έκπληξη διαπίστωσαν, ότι οι Χούνζα τρώνε πολλά βερίκοκα και τα κουκούτσια επίσης.... από τα βερίκοκα. Μάλιστα όσο περισσότερα βερίκοκα παράγει και καταναλώνει ένας Χούνζα, τόσο περισσότερο ανεβασμένη είναι η κοινωνική του θέση. Όταν ένας δυτικός γιατρός επισκέφθηκε τους Χούνζα, του προσέφεραν βερίκοκα και αυτός έφτυνε τα κουκούτσια. Έτσι του είχανε μάθει. Οι Χούνζα έκαναν όλοι έναν μορφασμό αηδίας. Πέταγε το καλύτερο.

* Θυμηθείτε. Το κουκούτσι από το βερίκοκο είναι πάρα πολύ πικρό.
* Θυμηθείτε! Το πικρό είναι αναγκαίο για τον καρκίνο.
*Θυμηθείτε! Το πικρό ανοίγει την όρεξη και πολλοί καρκινοπαθείς δεν έχουν όρεξη και πεθαίνουν από καχεξία (υπερβολικό αδυνάτισμα)..
* Θυμηθείτε! Το κουκούτσι από το βερίκοκο έχει βιταμίνη Β17.
* Θυμηθείτε! τα παλικάρια των φαρμακευτικών έθαψαν την εφαρμογή της
επιστημονικής γνώσης στο πεδίο του καρκίνου και εκ. άνθρωποι θα πεθάνουν άδικα (Otto Warburg).

Τι έγινε μετά; Ο Διευθυντής ερευνών του Μεμόριαλ (δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νοσοκομείο - είναι η Μέκκα του καρκίνου) ο περίφημος επιστήμονας Κανεμάτσου Σιγκουίρα, έκανε πειράματα με ποντικούς. Η ουσία που ανακάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs έκανε τα πειράματα πάνω σε ποντικούς. Η ουσία που ανεκάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs μέσα στα βερίκοκα, ονομάστηκε Λεατρίλη ή βιταμίνη Β17.

Ο Σιγκουίρα έμεινε έκπληκτος. Ήταν η δυνατότερη αντικαρκινική ουσία του κόσμου που είχε δοκιμάσει ποτέ, όπως δήλωσε. Τι θα κάνατε εσείς και εγώ αν ακούγατε τέτοια καλό νέο; Δεν θα πηδάγατε από τη χαρά σας; Ο καρκίνος ήταν τελειωμένος. Αμ δε. Το χρήμα βασιλεύει. Πήγε λοιπόν στους ανωτέρους του και τους είπε τα ευχάριστα νέα. Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης: Β17 η οποία βρίσκεται στα κουκούτσια από βερίκοκα. Τι θα κέρδιζαν αυτοί με την αντικαρκινική αυτή ουσία προσβάσιμη στον καθένα; Θα έχαναν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Αν τα κέρδη τους ανέρχονται σε πολλά δις μόνο από την Ελλάδα, φανταστείτε τι γίνεται σε όλο τον πλανήτη. Άλλωστε τα μέλη του Δ.Σ. του Μεμόριαλ ήταν όλοι αντιπρόσωποι φαρμακευτικών εταιρειών[3].

Του είπαν λοιπόν να συνεχίσει τα πειράματα και να αποδείξει πως ήταν λάθος. Το ακούτε ΛΑΘΟΣ. Οι διαδικασίες τροποποιήθηκαν και σχεδιάστηκαν με σκοπό να αποτύχουν και τελικά απέτυχαν. Αντικατέστησαν τον Σιγκουίρα με έναν κτηνίατρο, ο οποίος χορήγησε στα πειραματόζωα διαφορετική δόση από αυτή που χορηγούσε ο Ιάπωνας επιστήμονας και τα πειραματόζωα πέθαναν. Τα αποτελέσματα αυτού του ψευδοπειράματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Φυσικά από το 1980 που συνέβη οι αποδείξεις ακόμη αναμένονται. Δεν αποδείχθηκε! Ήταν απάτη η Β17, έλεγαν οι γιατροί που δεν γνώριζαν τις λεπτομέρειες. Κανένας δεν θα μάθαινε την πραγματικότητα αν δεν επαναστατούσε η συνείδηση ενός θαρραλέου δημοσιογράφου που ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Μεμόριαλ γνώριζε την απάτη.

Ο Ράλφ Μος, δεν άντεξε το βάρος της συγκάλυψης ενός τόσο μεγάλου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Εδώ παίζονταν οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Βγήκε και κατήγγειλε ευθαρσώς τη μεγάλη απάτη. Τιμή στον θαρραλέο δημοσιογράφο. Τιμή στο Σιγκουίρα. Τιμή στον Κρεμπς που βρήκε έναν πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη κατά του για τον καρκίνου. Από τις Eλληνικές εφημερίδες μόνο "Το Βήμα" ανέφερε στις 23/5/1980 ακροθιγώς το θέμα, χωρίς να εισέλθει στην ουσία του θέματος. Ποιος Έλληνας γνωρίζει αυτή την μεγάλη απάτη (σύμφωνα με τον Μοςς);;; Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα σύμφωνα με τον Σιγκουίρα:

α) σταμάτησαν τις μεταστάσεις,
β) βελτίωσαν την γενική υγεία,
γ) εμπόδισαν την ανάπτυξη μικρών όγκων,
δ) παρείχαν ανακούφιση από τον πόνο,
ε) ενεργούν πολύ σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου.

Επίσης η πρώτη επίσημη τονίζω επίσημη αναφορά του Μεμόριαλ υπογράμμιζε με ιδιαίτερη έμφαση τα θετικά πλεονεκτήματα της Β17. Μετά έπεσε γραμμή[4]. Ξέρετε εσείς... Γραμμή και την ακολούθησαν άπαντες.
Χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις!. Δεν αποδείχθηκε! Απορώ! Γιατί να μην βάζουμε ένα ερωτηματικό όταν ακούμε αυτό το μονότονα επαναλαμβανόμενο μότο των φαρμακευτικών.

* Θυμηθείτε! Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα στο μανάβη της γειτονιά σας
έχουν την ίδια αξία με τα κουκούτσια από τα βερίκοκα των Χούνζα.
Αν λοιπόν αυτοί οι "κύριοι" έσβησαν έναν ερευνητή του κύρους του Κανεμάτσου Σιγκουίρα, που γι αυτόν είχε ειπωθεί από τον αντιπρόεδρο του Μεμόριαλ, ότι είναι ευρέως γνωστός στον κόσμο της έρευνας και ότι οι συνάδελφοί του ερευνητές τον εκτιμούν απεριόριστα. Αν αυτοί οι κύριοι δολοφονούν τους γιατρούς στη Χιλή και αλλού, καταλαβαίνουμε όλοι πως ο πραγματικός καρκίνος για την υγεία της ανθρωπότητας βρίσκεται στα διοικητικά συμβούλια των φαρμακευτικών εταιριών.

Δεν μιλάμε βέβαια για Ελληνικές μικρές εταιρίες, αλλά για σύγχρονα πολυεθνικά θηρία., που επιβάλλουν την άποψή τους με χημειοθεραπείες.
Όποιος ασθενήσει από καρκίνο, θα υποστεί από τις Φαρμακοβιομηχανίες τα μαρτύρια της κόλαση: Γραμμικούς επιταχυντές κοβάλτια, χημειοθεραπείες, εξορκισμούς, για να φύγει ο δαίμονας καρκίνος, διαρκείς εξετάσεις που κρατούν τον άρρωστο σε διαρκή αγωνία, ανασφάλεια, φόβο πανικό, - σωστό θρίλερ. Τώρα το νικήσαμε, δεν αναφέρουμε ούτε το όνομά του και χτυπάμε ξύλο, όταν ακούμε τη λέξη καρκίνος.

Βέβαια τα κυτταροτοξικά φάρμακα, ακτινοβολίες κ.λ.π., είναι γνωστό - και κανείς δεν το αρνείται-, ότι προκαλούν καρκίνο. Είναι δηλαδή βασικές αιτίες ανάπτυξης καρκίνου. Ο άρρωστος όμως, έκανε ότι ορίζουν η φαρμακοβιομηχανίες: Καλό για την τσέπη τους, κακό για τον άρρωστο.
Μην ξεχνάτε: Τα όρια της τσέπης τους, είναι τα όρια της σκέψης τους.
Κουβέντα αυτοί για τη διατροφή. Ρωτείστε ένα γιατρό αν έχει κάτι διδαχτεί για τη διατροφή στις Ιατρική Σχολές. Οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν τον ιατρικό κόσμο στο σκότος της άγνοιας για τη διατροφή και υπερήφανο για τις φαρμακευτικές του γνώσεις σε σημείο, που να υποτιμά τη διατροφή, όπως στην περίπτωση του μυλωνά.

Κανόνας Νο1:
* Τρώτε πικρά, τρώτε βερίκοκα και τα κουκούτσια τους.
* Πίνετε χυμό από φύλλα ελιάς.
* Τρώτε ραδίκια και πίνετε το ζουμί τους με λεμόνι κάθε μέρα.
* Τρώτε αγκινάρες (πικρές).
* Πίνετε ζουμί από άγριες αγκινάρες (πολύ πικρό), Βολβούς (πικρό) ή Γαϊδουράγκαθο (silybuns marianum), αυξάνει την παραγόμενη γλουταθειόνη
υπεροξειδάση: Εξαιρετικό τονωτικό - αποτοξινωτικό για όλες τις παθήσεις του συκωτιού.

Ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή των καλύτερων Γερμανών γιατρών, της περίφημης Επιτροπής Ε. Η Επιτροπή Ε, κατατάσσει τα πικρά βότανα ως
εξής:
* (1) κάσσια (quassia amara)
* (2) γεντιανή
* (3) άγρια αψιθιά.
* (4) Φλοιός Gonolobus cocdurango,
* (5) Centantium pulchellum,
* (6) cot αρπαγόφυτο (από την έρημο Καλαχάρη της Αφρικής (το βρίσκετε
στα φαρμακεία).
* (7) φλούδα νεραντζιού.
* (8) γαϊδουράγκαθο (cnicus benediktus).
* (9) Ραδίκι.
* (10) κανέλα.
* (11) κόλιανδρος.

Οι πικρές αυτές τροφές ανοίγουν την όρεξη. Ο καρκινοπαθής συνήθως δεν έχει όρεξη και πεθαίνει από καχεξία. Διεγείρουν την ορμόνη γαστρίνη, που με τη σειρά της διεγείρει την παραγωγή και την απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέως. Όλοι το γνωρίζουν: Τα πικρά βοηθούν στην όρεξη.

Αν το σώμα μας έχει μετατραπεί σε ζαχαροπλαστείο, από τα πολλά γλυκά, ποτά, πατάτες κ.λ.π., {όλα αυτά μετατρέπονται σε γλυκόζη) και συγχρόνως έχουμε απορρίψει την πικρή γεύση, δεν θα πάθουμε καρκίνο; Το κλειδί είναι η ισορροπία (ομοιόσταση στην ιατρική γλώσσα).

[1] What to eat if you have cancer, Maureen Keane, Daniella Chace, Mc Graw Hill 2007.
[2] Η χαρά της ανακάλυψης, Pichard Feynman, Εκδόσεις Κάτοπτρο, σελ. 211 [3] Εφημερίδα
Το Βήμα, 23/5/1980 [4] A summary of the effect of amygdalin upon spontaneous mammary Tamors in mice, Sloan Kettering, report June 13, 1973

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΚΑΛΙ.

Έκανα μια τελευταία βόλτα στο χωριό μου. Ήταν μεσημέρι κι όλοι είχαν μπει στα σπίτια μέσα για φαγητό και μετά για κουβεντούλα σιγανή και ύπνο πάνω στα πολύχρωμα ντιβάνια. Είχε ησυχία και ήλιο παντού και αυτό με βοήθησε για να επικεντρώσω την προσοχή μου πάνω σε κάθε τελευταία ίντσα αυτής της γης που περιδιαβαίνω από πιτσιρίκι. 

Να πάω μέχρι την πλατεία, να θυμηθώ τα πρώτα τα σκιρτήματα, τα τραύματα στα γόνατα, τις τσιριχτές φωνές μας που ήταν τόσο δυνατές λες και πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να κουφάνουμε τον Θεό τον ίδιο.
Να χαθώ μέσα στις παιδικές τις κρυψώνες, πίσω από τα μουχλιασμένα κεραμύδια και τις μισογκρεμισμένες στέγες, που σκέκονταν ακόμα έτσι, τρύπιες, με τον αέρα να ξεγλυστράει μέσα τους.
Να τρέξω μέσα στο δάσος και να νιώσω τα πνευμόνια μου να ανοίγουν σαν το τριαντάφυλλο της άνοιξης, καθώς ρουφούσα κάθε ελάχιστη σταγόνα του αιθέρα και έπεφτα κάτω και κυλιόμουν στο χορτάρι, στις ατέλειωτες κατηφορικές κλίσεις του εδάφους, μέχρι να σταματήσω και να φτύσω κλαδιά και χώματα, γελώντας.
Να περάσω έξω από την αλάνα, εκεί που γνώρισα τους πρώτους, γνήσιους, φίλους, τότε που δόθηκα χωρίς πολλά γιατί και περίμενα σχεδόν κάθε δειλινό να βγω έξω και να παίξω, πετώντας παραπέρα τα ταλαιπωρημένα μου βιβλία.
Να θυμηθώ πώς είναι να προσμένεις τα αλησμόνητα τα καλοκαίρια, τότε που μετρούσαμε τα μπάνια και τα παγωτά, τότε που έλεγες ότι η καρδιά μας άντεχε κάθε συγκίνηση, ότι ήταν ευλίγιστη και δυνατή. Σαν εκείνη που είχα σχεδιάσει πάνω στη σχολική την τσάντα. Καρδιά από μπλάνκο.

Η ώρα περνούσε και κάτι μέσα μου μ’ έκανε να πάω μέχρι το σχολειό μου, λίγο πριν τ’ αφήσω οριστικά πίσω.
Να περπατήσω στο προαύλιο, να ξαπλώσω στα σκαλιά ανάσκελα, όπως τότε που κάναμε τα πρώτα μας απαγορευμένα τσιγάρα και ξεφυσούσαμε προς τον ουρανό για να μπλεχτεί ο καπνός μας με τα σύννεφα.
Να κοιτάξω μέσα από το παράθυρο προς την αίθουσα Γ3 και να εντοπίσω το θρανίο που καθόμουν. Ακόμα έχει τα γράμματά μου επάνω. Σ ΑΓΑΠΑΩ. Δεν έφυγαν ποτέ από τη θέση τους γιατί η αγάπη ήταν τόσο έντονη που με είχε χαράξει και έτσι θέλησα κι εγώ να χαράξω βαθειά το ξύλο κι έσκαψα με πάθος ακόμα και αυτό το προτελευταίο Α πριν το Ω, γιατί η λέξη έβγαινε από τα βάθη μου και το στόμα άνοιγε καθώς την έλεγα και δεν γούσταρα να την ακούς χωρίς αυτό το επιπλέον Α, μήπως και εκλάβεις την αγάπη ως κοφτή, σύντομη, αγάπη συνηρημένη.
Είδα τα ραντεβού μας, τα γρήγορα φιλιά με γεύση από μαστίχα, τα ραβασάκια με τα πολλά θαυμαστικά, τις ταχυπαλμίες του έρωτος, τα μεγάλα, στομφώδη λόγια. Για πάντα. Αργοπεθαίνω για ‘σένα. Τη ζωή μου όλη. Θα χαθώ.
Πήγα κι έκατσα κάτω από την μπασκέτα. Στο σημείο εκείνο ακριβώς όπου για άπειρα απογεύματα άφηνα ιδρώτα και όνειρα και θριάμβους χωρίς μετάλλια. Να, ακόμα βλέπω τον πατέρα μου να έρχεται και να μου διακόπτει το παιχνίδι και να με κοιτά με μάτια που μιλούσαν από χαρά και να μου ανακοινώνει ότι τα αποτελέσματα βγήκαν και ότι θα διαβώ το Πανεπιστήμιο. Ότι πρόκειται να γίνω φοιτητής. Τρίποντο, ρε κουφάλες!

Και γίναμε ουρές από νιάτα στην αναμονή του κόσμου για το αύριο. Κάθησα για μια ακόμη φορά έξω από αυτό το ίδιο τζάμι του Λυκείου, κοιτώντας ξανά και ξανά τις αναρτημένες βαθμολογίες και τις πόλεις για τις οποίες θα τραβήξουμε. Άλλος για Χίο, άλλος για Μυτιλήνη, άλλος για Αθήνα, Κομοτηνή και Λάρισα. Η Ελλάδα όλη με την ένδειξη ΑΕΙ, ΤΕΙ. Μια χώρα μοιρασμένη σε διάσκορπα μέρη του κρυμμένου θησαυρού της γνώσης. Κι αποκτάς όνειρα φλογερά, βλέπεις εικόνες του μέλλοντός σου να σε κατακλύζουν, όπως ο ταξιδιώτης που πρόκειται να επισκεφτεί χώρες καινούργιες, άγνωστες.
Κι ανυπομονείς να ζήσεις τα χρόνια τα φοιτητικά, να δεις επιτέλους τους κόπους σου να ανταμείβονται, να πάρεις πίσω τις κλεμμένες ώρες του δημιουργικού σου χρόνου, να ψηλαφίσεις την αυτονομία σου, να γίνεις της ζωής ο πρώτος μαθητής. Να κάνεις φιλίες νέες, να ερωτευτείς ξανά απ’ την αρχή και να απογοητευτείς πάλι, να νιώσεις την ωρίμανσή σου, ενώ θα ρυτιδιάζεις πάνω στη μάχη για αξίες και ιδανικά που ξεπερνάνε τα βιβλία, τους καθηγητές και που φτάνουν μέχρι τον τελευταίο κάτοικο τούτου του κόσμου. Έλα ρε, πας Κρήτη; Μη χαθούμε ρε φιλάρα! Να μου λες πώς τα περνάς. Ο αδερφός μου φεύγει για Γιάννενα, ναι, άσε η οικογένεια ξενιτεύτηκε μέσα σε μια στιγμή. Θα μείνουνε οι γέροι μόνοι τους, μετά από καιρό. Από τότε που ήταν μαζί πριν να να μας γεννήσουν. Ναι, τώρα, που νιώθουμε ότι γεννηθήκαμε ξανά. Σαν από σύμπτωση.

Το λεωφορείο ήρθε δίχως καθυστέρηση. Ανέβηκα τα σκαλιά ξέροντας πως θα λείψω για κάμποσο, μέχρι να δώ το χωριό μου πάλι. Έδωσα και πήρα τις τελευταίες σφιχτές αγκαλιές και κάθησα πλάι στο παράθυρο, για να βλέπω τις εικόνες να περνούν στου ταξιδιού τις ώρες.
Είδα τη μάνα μου να χτυπιέται από συγκίνηση και να με αποχαιρετά με πόνο τοκετού. Μην κάνεις έτσι, θα έρχομαι συχνά, για καλό φεύγω, για να γυρίσω άνθρωπος άλλος, καλύτερος. Μη μου φοβάσαι για τα λεφτά και για τη φτώχεια, πάντοτε μ’ αυτήν παλεύαμε εξάλλου, τώρα θα λυγίσουμε που θα ‘χουμε τον πλούτο της μόρφωσης; Θα ψάξω και θα βρω δουλειά, θα κάνω το γκαρσόνι, τα χαράματα θα κουβαλάω καφάσια στις λαΐκές, χαλιά θα φορτώσω σε φορτηγά μεγαλεμπόρων, το χαρτζιλίκι μου θα το ‘χω, μη μου σκοτίζεσαι. Κι αν ζοριστώ, μην αγχωθείς και ξαγρυπνήσεις. Θα ‘ναι εκεί κοντά η δωρεάν Παιδεία που θα με περιθάλψει, σαν μάνα δεύτερη, τίποτα να μη μου λείψει. Θα έχω παντού εκπτώσεις, ένα πιάτο φαΐ, κι ένα πάσο να επιδεικνύω. Ναι, μια ταυτότητα ειδική, της ακαδημαϊκής μου ιθαγένειας. Και σπίτι θα βρω, εκεί πέρα έχουνε φτιάξει διαμερίσματα μεγάλα, πεντάρια, να χωράνε σπουδαστές πολλούς, για να μοιράζονται το ‘νοίκι. Κι άμα δούμε ότι δεν βγαίνουμε, δεν θα βάλουμε πετρέλαιο στην τελική, για όλα έχω λύσεις, σου λέω.
Με τέτοια φλόγα που καίει εντός μου, μάνα, θα μείνω έτσι ζεστός για όλους τους επόμενους χειμώνες. 56 ευρώ το εισιτήριο. Τα ρέστα σας. Πάσο.

Ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία. Έλα ρε, πάλι την έχεις δει ιστορία και ροκάς και ακούς ψαγμένα πράγματα; Λοιπόν, μάγκες, ξηγηθείτε κανένα δανεικό γιατί είμαι ταπί και ψύχραιμος. Και που ‘στε, λέω να αράξουμε μέσα απόψε γιατί έχει βάλει και ψοφόκρυο.
Έχω δει έξω στο μπαλκόνι έναν παλιό θερμοσίφωνα.
Θα τον κόψουμε στη μέση και θα τον κάνουμε μαγκάλι αυτοσχέδιο.
Θα κάψουμε μερικά ξύλα και θα αφήσουμε τα κάρβουνα να σιγοκαίνε τη νύχτα, θα δείτε, μια χαρά θα ζεσταθούμε.
Θα βάλουμε και μουσικούλα και θα περιμένουμε πιο μετά τα κορίτσια να έρθουν και να έχουμε φτιάξει ατμόσφαιρα!
Έτσι, να ξαπλώσουμε λιγάκι, γιατί νιώθω κάπως κουρασμένος τις τελευταίες ημέρες. Σχολή, δουλειά, δουλειά, σχολή, σαν κάπως να παρέδωσα πνεύμα. Αυτό το καθημερινό ξύπνημα στις 5 το πρωί για τη λαϊκή με έχει σακατέψει.
Ναι, σου λέω. Μην ανησυχείς. Για λίγο μόνο, θα κλείσω τα μάτια μου, έτσι να πάρω έναν υπνάκο. Μη με δουλεύετε ρε, αφού και εσείς είστε νυσταγμένοι, σας πήρα χαμπάρι. Ωραία, ας κοιμηθούμε όλοι έτσι, σαν μικρά, αγαπημένα αδελφάκια. Να δούμε όνειρα που τουρτουρίζουν. Να ονειρευτούμε την αγάπη, έτσι όπως τα όνειρα γίνονται καπνός από κάρβουνο. Να δούμε τότε που κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα και τα νησιά μάς χαιρετούσαν μεθυσμένα, μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια…

Ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία…

Πάνος Μουχτερός για τα Κακώς Κέιμενα

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΟΚ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ: ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΥΘΑΝΑΣΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ!

H ευθανασία στη χώρα του Βελγίου είναι νόμιμη υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Αυτό βεβαίως δεν ισχύει για τους ανήλικους, τα αγόρια και τα κορίτσια κάτω των 18 ετών. Πλέον, η πολύ δυσάρεστη είδηση είναι ότι το Βελγικό κοινοβούλιο μελετά την περίπτωση της επέκτασης της νομιμότητας της ευθανασίας ακόμη και στα παιδιά...

Με μεγάλη τους έκπληξη, οι γερουσιαστές της χώρας ανακάλυψαν ότι η ευθανασία παιδιών αποτελεί ήδη μία θλιβερή πραγματικότητα στο Βέλγιο – πρακτική που πραγματοποιείται εκτός των νόμιμων πλαισίων. Οι ιατροί με τις απόψεις τους φαίνεται ότι «ωθούν την κατάσταση στα άκρα»: η Dominique Biarent, επικεφαλής της μονάδας εντατικής θεραπείας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων Queen Fabiola στις Βρυξέλλες, δήλωσε πρός επιτροπή Γερουσιαστών ότι απαιτείται να επεκταθεί το όριο ηλικίας πραγματοποίησης της ευθανασίας δια σχετικού νόμου ώστε οι ιατροί να διαθέτουν το απαραίτητο νομικό πλαίσιο για να πραγματοποιούν το «έργο» τους..

Με ποιά λογική η παράνομη ευθανασία καταπολεμείται με την νομιμοποίηση της ευθανασίας παιδιών ηλικίας ακόμη και 12 ετών; Εδώ στο pentapostagma.gr έχουμε τονίσει αρκετές φορές τον ύπουλο ρόλο της βιοηθικής επιστήμης για την σταδιακή νομιμοποίηση ιατρικών πράξεων, όπου πριν από μερικά χρόνια θα θεωρούσαμε αδιανόητες.

Για μία ακόμη φορά, μεθοδεύεται μία ύπουλη ευγονική στρατηγική – καθώς ενδέχεται να ελαστικοποιηθούν περαιτέρω τα όρια της νόμιμης - πλέον - διακριτικής ευχέρειας της απόφασης ενός ιατρού για την πραγματοποίηση ευθανασίας σε μία αθώα παιδική ψυχή.. 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ "ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΟ" ΣΤΙΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ;

Το φως στην διδασκαλία της ορθοδόξου πίστεώς μας κατέχει πρωτεύουσα θέση. Όχι βέβαια το φως το αισθητό, το κτιστό με όλα του τα γνωρίσματα τα φθαρτά και πεπερασμένα, αλλά το άκτιστό, και αΐδιο το Φώς το εκ Φωτός, όπως ομολογούμε στο σύμβολο της πίστεως. Ο Χριστός δηλαδή, που γνωρίζει τον εαυτό Του στους πιστούς ως φώς. Σ’ εκείνους που δια της βιοτής τους αξιώθηκαν αυτής της θεοποιού θεωρίας του ακτίστου Φωτός.

Όλες οι εκκλησιαστικές τέχνες τονίζουν αυτή την αποκαλυπτική αλήθεια, ότι ο Θεός είναι φώς, και ως φως γνωρίζει τον εαυτό του στους θεουμένους. Αυτό το φως στην ζωγραφική των εικόνων εκφράζεται ως φωτεινό στεφάνι γύρω από τις ιερές κεφαλές των εικονιζομένων προσώπων. Δηλώνει ότι ο άνθρωπος αυτός μετείχε από αυτή την ζωή της καθαρτικής, φωτιστικής, καί, θεοποιού ενεργείας του Τριαδικού Θεού.

Ο φωτοστέφανος, έχει καταγωγή ειδωλολατρική, και κληροδοτήθηκε αργότερα στην χριστιανική τέχνη. Τον συναντάμε στην Αίγυπτο, ως σύμβολο του ηλίου· κατόπιν και στον Βουδισμό, και από εκεί στην Ρώμη. Για παράδειγμα, φωτοστέφανος περιβάλλει την κεφαλή του αυτοκράτορος Τραϊανού στην αψίδα του Μ. Κωνσταντίνου. 

Αλλά και αργότερα, κυρίως απο τον ιβ' αιώνα σε πολλά αραβικά χειρόγραφα. Ενώ σε πολλές εικόνες της δύσης ο φωτοστέφανος είναι απαραίτητος να δηλώση την αγιότητα του εικονιζομένου προσώπου λόγω της κοσμικότητας που τα διακρίνει, στην ορθόδοξη ζωγραφική των εικόνων μπορούμε και από την όλη στάση του εικονιζομένου να καταλάβουμε την ιερότητά τους.

Παρατηρούμε μάλιστα ότι σε πολλές εικόνες των παλαιοτέρων χριστιανικών παραστάσεων, όπως π.χ. στις τοιχογραφίες των κατακομβών, σε εικόνες του Χριστού και της Παναγίας ο φωτοστέφανος απουσιάζει εντελώς, καθώς επίσης και σε σαρκοφάγους του ιδ’ αιώνος και σε ορισμένα ψηφιδωτά, όπως π.χ. στα ψηφιδωτά του τρούλου του αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης.

Όταν οι χριστιανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν τον φωτοστέφανο τον έβαζαν, όπως φαίνεται, όχι μόνο ως διακριτικό των ιερών μορφών, αλλά και των σημαινόντων προσώπων, όπως π.χ. στην Santa Maria Maggiore, φωτοστέφανο έχει και ο Ηρώδης, και όπως στον άγιο Βιτάλιο, οι Ιουστινιανός και Θεοδώρα. Γενικότερα στο Βυζάντιο, φωτοστέφανο έχουν τα μέλη της βασιλικής αυλής. Για την ορθόδοξη εικονογραφία ο φωτοστέφανος καθιερώθηκε ως σύμβολο της μεθέξεως του εικονιζομένου προσώπου με τον Θεό, την πηγή του φωτός.

Ο φωτοστέφανος τοποθετείται μόνο στο κεφάλι του αγίου και όχι σε όλο του το σώμα, διότι ο εγκέφαλος είναι το πολυτιμότερο όργανο στον άνθρωπο· σ’ αυτόν οδηγούν και από αυτόν πηγάζουν όλες οι αισθήσεις· εκεί είναι το κέντρο της σκέψεως και της διανοίας. Τα πρόσωπα της εικόνας που διαπερνώνται από τούτο το άκτιστο φως μετέχουν μυστικά στην ζωή του Θεού, αφού κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης “διά τούτο τω φωτί, προσεγγίσασα η ψυχή φως γίνεται”.

Στην Δύση ο πνευματικός χαρακτήρας του συμβόλου αυτού παρανοήθηκε εντελώς. Έλαβε την μορφή ελλειψοειδούς, κυκλικού στεφανιού, που σχεδιάζεται πάνω και πέρα από το κεφάλι των αγίων. Εικονίζεται ως ακτινοβολία που πηγάζει μέσα από την μορφή του εικονιζομένου αγίου· “Ψυχή η καταλαμφθείσα τελείως υπό του αρρήτου κάλλους της δόξης του φωτός του προσώπου του Χριστού, και κοινωνήσασα πνεύματι αγίω τελείως... όλη οφθαλμός, και όλη φώς, και όλη πρόσωπον”, κατά τον άγιο Μακάριο τον μέγα.

Το χρώμα που χρησιμοποιείται συνήθως για τον φωτοστέφανο είναι χρυσό ή κίτρινο. Ο χρυσός κυρίως, αντιθέτως από τα άλλα χρώματα, δεν ζη από το φως διότι είναι φώς. Άλλωστε η παχύτητα της ύλης υπονοεί την απουσία φωτός, ενώ και η έντονη φωτεινότητα ελαφρώνει το βάρος και προκαλεί διαφάνεια.Ο φωτοστέφανος μπορεί να κοσμείται με διάφορα σχήματα ή λουλούδια κ.λ.π., ενώ αυτόν του Χριστού τον συναντάμε σταυροφόρο, έχοντα μέσα του τα γράμματα Α-Ω ή αργότερα Ο-ΩΝ.

Μπορούμε δε να τον συναντήσουμε και σε άλλους τύπους όπως, τετράγωνο ή τρίγωνο. Ο τετράγωνος έμπαινε συνήθως σε ιερά πρόσωπα που ήταν εν ζωή, για κάποιο ιερό έργο που επιτελούσαν. Τέτοιους φωτοστεφάνους συναντούμε στις κεφαλές των δύο κτητόρων που εικονίζονται εκατέρωθεν του αγ. Δημητρίου στον νότιο πεσσό του Ι. Βήματος του ομωνύμου ναού. Αλλά, και από τον ΙΓ' αιώνα εμφανίζεται στην Δύση σχεδιαζόμενος, κυρίως στην παράσταση της Αγίας Τριάδος ή να περικλείη τον “Παντεπόπτην Θείον Οφθαλμόν”

Ο φωτοστέφανος, λοιπόν, είναι εκείνο το σύμβολο που από την πρώτη του εμφάνιση δήλωνε κάτι ξεχωριστό και χρησιμοποιήθηκε από τους αγιογράφους για να δηλώση την θέωση και τον αγιασμό του εικονιζομένου προσώπου. Σ’ αυτόν τον εκφαντορικό γνόφο, (κατά τον Αρεοπαγίτη άγιο Διονύσιο) ας αποβλέπουμε όλοι μας μετέχοντας στην καθαρτική, φωτιστική, θεοποιό ενέργεια της Παναγίας Τριάδος.

''Ο φωτοστέφανος των αγίων φως και ζωή'' του Ιεροδιακόνου Σιλουανού Πεπονάκη 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΝΕΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΠΑ.

Ο Α.Σ. ΑΛΜΩΠΙΑΣ ( πρώην ΕΑΣ Αλμωπίας) κάνει γνωστό στους αγρότες της περιοχής ότι έχει αρχίσει η συλλογή τιμολογίων – εκκαθαρίσεων για την επιστροφή του ΦΠΑ. Έπειτα από ενημέρωση της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σας γνωστοποιούμε τα απαραίτητα δικαιολογητικά :


I. Τιμολόγια και εκκαθαρίσεις έτους 2012 (το σωστό αντίγραφο)
II. Ε1 μαζί με την συνημμένη κατάσταση
III. Αντίγραφο ΟΣΔΕ ( εκδίδετε από τον Α.Σ. ΑΛΜΩΠΙΑΣ)
Για τους παραγωγούς που δεν υποβάλουν δήλωση ΟΣΔΕ απόδειξη καλλιέργειας (ενοικιαστηρια,Ε2 εκμισθωτών,συμβόλαιο ή Ε9).
IV. Για εκκαθαρίσεις και τιμολόγια με ποσά πάνω από 1.000,00 € παραστατικά εξόφλησης ( απόδειξη κατάθεσης από τράπεζα, επιταγές )
V. Όσοι έχουν εκκαθαρίσεις συν/μων θα έχουν μαζί τους τα δελτία ποσοτικής παραλαβής ή βεβαίωση προέδρου όπου θα βεβαιώνεται η έκδοση της εκκαθάρισης βάση των δελτίων ποσοτικής παραλαβής αναλυτικά..
VI. Για τα αμνοερίφια επιπλέον θα χρειαστούν : α)πιστοποιητικά υγειονομικής σφαγής αιγοπροβάτων προσαρτημένο σε κάθε τιμολόγιο και β)μητρώο αιγοπροβάτων. 
VII. Για τα βοοειδή επιπλέον θα χρειαστούν : α)μητρώο βοοειδών και β)κατάσταση απογράφης βοοειδών με ημερομηνία 31/12/2011 και 31/12/2012.
                                                                     

Εφιστούμε την προσοχή όλων των αγροτών της περιοχής διότι έχουν εμφανιστεί περιπτώσεις αγροτών οι  οποίοι κατά την περσινή διαδικασία του ΦΠΑ δεν εισέπραξαν το ΦΠΑ τους διότι ο φορέας που τα κατέθεσε δεν είχε το δικαίωμα αυτό σύμφωνα με τον νόμο 4015.








Για τον Α.Σ. ΑΛΜΩΠΙΑΣ
Ο Πρόεδρος


Μπερμπέρης Παντελής

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΙΝΚΑ ΕΦΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ.

«Αρκετά προϊόντα, αναφέρουν στη συσκευασία τους πως είναι ελληνικά, όμως με μια πιο προσεκτική ματιά το ΙΝΚΑ, διαπίστωσε πως γράφουν ότι συσκευάζονται ή παρασκευάζονται από ελληνική εταιρεία, ενώ ταυτόχρονα δεν αναγράφεται η χώρα προέλευσης – παραγωγής».

Αυτό υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της η Γενική Συνομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος – ΙΝΚΑ και υπενθυμίζει ότι ο νόμος ορίζει πως αν ένα προϊόν είναι από χώρα ΕΕ, μπορεί να αναγράφει την ένδειξη «Προϊόν ΕΕ», αλλιώς αν είναι από χώρα εκτός ΕΕ, να αναγράφει τη χώρα από την οποία προέρχεται, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Στο πλαίσιο της υποστήριξης των ελληνικών προϊόντων που επιδιώκουν οι καταναλωτές, το ΙΝΚΑ σημειώνει ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί στις επιλογές τους, εάν θέλουν να υποστηρίξουν προϊόντα που παράγονται στη χώρα μας.

ΠΗΓΗ...http://troktiko.eu

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΒΡΑΧΙΟΛΙ ΤΟΥ FACEBOOK.

Αν είστε …εθισμένοι με το Facebook, και θέλετε να έχετε αμέσως κάθε «ειδοποίηση», για ότι συμβαίνει στο λογαριασμό σας, ήρθε για εσάς το απόλυτο gadget! Είναι ένα ειδικό βραχιόλι, που σας ειδοποιεί με κάποιο ξεχωριστό τρόπο, όταν …κάτι συμβαίνει στο λογαριασμό σας.  

Το βραχιόλι συνδέεται μέσω Bluetooth με το iPhone ή την Android συσκευή σας, ενώ υπάρχει και η δωρεάν εφαρμογή για να το ρυθμίσετε σύμφωνα με τις επιθυμίες σας... Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, θα έχετε την δυνατότητα να προγραμματίζετε το βραχιόλι να αναβοσβήνει σε διαφορετικά χρώματα όταν ένα συγκεκριμένο άτομο σας στέλνει email ή μήνυμα στο Facebook.

Πηγή: whos.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ-ΒΙΝΤΕΟ!!!

Μάλλον ήθελε πολύ τη δημοσιότητα. Δεν εξηγούνται αλλιώς, τα όσα κάνει ο άνδρας που θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί. Κάνει πατινάζ σε παγωμένη λίμνη, ανοίγει μία τρύπα στον πάγο και βάζει το κεφάλι του μέσα και άλλα πολλά…

Πάντως φαίνεται ότι τον …σκοπό του τον πέτυχε, αφού το βίντεο που «ανέβασε» στο youtube, σαρώνει σε …τηλεθέαση!

Δείτε το βίντεο: 

ΠΗΓΗ...http://www.enikos.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ: ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ.

Ο απελευθερωτής της Ινδίας, ο οραματιστής, ο άνθρωπος

«Πατέρας» ενός ολόκληρου έθνους, ακτιβιστής, ειρηνιστής και στοχαστής, ο Γκάντι συνέλαβε και εκτέλεσε ιδανικά έναν νέο τρόπο επαναστατικής δράσης: την παθητική αντίσταση.

Η «δικαιολογημένη ανυπακοή» που ευαγγελίστηκε και το ειρηνικό κίνημα ανεξαρτησίας που καθέλκυσε στον επαναστατικό στίβο θα τον έκαναν παγκόσμιο σύμβολο της πολιτικής αλλαγής, αλλά και ορόσημο στα χρονικά των λαϊκών διεκδικήσεων.

Λιτός και ταπεινός στον βίο του, ο Γκάντι κατάλαβε από νωρίς τη μεγάλη αλήθεια: δεν μπορείς να διεκδικείς και να μιλάς εξ ονόματος του λαού αν δεν είσαι ένας από τους πολλούς. Έτσι λοιπόν κι έκανε.

Ας δούμε τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής που σημάδεψε ένα έθνος και χαράχτηκε στη συλλογική μνήμη της οικουμένης...

Πρώτα χρόνια



Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι, περισσότερο γνωστός ως «Μαχάτμα» («Μεγάλη Ψυχή»), γεννιέται στο Πορμπαντάρ της βορειοδυτικής Ινδίας στις 2 Οκτωβρίου 1869 από οικογένεια ινδουιστών. Ο πατέρας του ήταν ο τοπικός κυβερνήτης της Πορμπαντάρ, την ίδια στιγμή που η θρησκευτική αφοσίωση της μητέρας του θα γαλουχούσε τον μικρό Μοχάντας με τα ειρηνιστικά ιδεώδη των ινδουιστών, την αμοιβαία ανοχή και -κυρίως- την αρχή του μη τραυματισμού κάθε έμβιου πλάσματος. 

Γεννημένος λοιπόν σε προνομιούχα κάστα, ο Γκάντι θα λάβει τη βασική εκπαίδευση, αν και θα αποδειχτεί μέτριος μαθητής. Σε ηλικία 13 ετών, τον Μάιο του 1883, ο νεαρός Μοχάντας θα παντρευτεί από συνοικέσιο τη συνομήλική του Καστουρμπάι, κατά τα έθιμα της χώρας. Όταν μάλιστα θα περνούσε στο Πανεπιστήμιο της Βομβάης, η γυναίκα του θα του χάριζε τον πρώτο από τους τέσσερις γιους του, το 1888. 

Τα κολεγιακά χρόνια του Γκάντι δεν ήταν χαρούμενος καιρός για τον ίδιο, κατάσταση που θα άλλαζε βέβαια καθοριστικά όταν θα εγκατέλειπε τη χώρα του για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Λονδίνο. Τον Σεπτέμβριο του 1888 λοιπόν, σε ηλικία 18 ετών, ο Γκάντι θα μεταναστεύσει στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου για να φοιτήσει στο University College London, όπου και θα γνωρίσει «συγγενικά πνεύματα». 

Εμποτισμένος με τις αρχές του ινδουισμού, που περιλάμβαναν χορτοφαγία και αποχή από το σεξ και το αλκοόλ, ο Γκάντι θα επιδιώξει φιλοσοφικές και θεολογικές σπουδές, παρά το γεγονός ότι δεν είχε δείξει μέχρι τότε καμία κλίση στη θρησκειολογία. 

Τα χρόνια της Νότιας Αφρικής



Επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, βρήκε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα απ' όσο τα είχε αφήσει, η ξενιτιά ήταν λοιπόν και πάλι η ιδανική λύση. Το 1893 θα αποδεχτεί ένα ετήσιο συμβόλαιο για να εργαστεί για λογαριασμό μιας ινδικής φίρμας που δραστηριοποιούταν στη Νότια Αφρική. 

Παρά το γεγονός ότι δεν είχε ακόμα κατοχυρώσει το πτυχίο του στα νομικά, αναγνώρισε μεμιάς το σύστημα του «απαρτχάιντ» που μάστιζε τη χώρα στη στροφή του 20ού αιώνα. Έπρεπε λοιπόν να δράσει: ο Γκάντι θα περνούσε στη Νότια Αφρική τα επόμενα 21 χρόνια, επιδιδόμενος σε αγώνα κατά της αδικίας και των φυλετικών διακρίσεων. Το γεγονός ότι έγινε και ο ίδιος μάρτυρας των προκαταλήψεων και του φυλετικού διαχωρισμού θα λειτουργούσε ως καταλύτης για την ακτιβιστική του δράση: ο ρατσισμός θα γινόταν ο μεγάλος εχθρός της ζωής του, απ' όπου κι αν προερχόταν. 

Στην περίοδο της Νότιας Αφρικής ήταν που θα συλλάβει ο Γκάντι τις θεωρητικές του πεποιθήσεις για τον μη βίαιο αγώνα και την ειρηνική δράση, αναγνωρίζοντας ότι η πολιτική αλλαγή θα μπορούσε να έρθει μόνο από απτές διεκδικήσεις. 

Επιστροφή στην Ινδία



Επιστρέφοντας στη χώρα του το 1916, η φήμη του Γκάντι προηγούταν. Μέσα στο ευνοϊκό πλαίσιο της υποδοχής του, θα επεκτείνει ακόμα περισσότερο τη συλλογιστική του στον τομέα αυτό, μιλώντας πια για μη-βίαιη ανυπακοή των πολιτών. Τα θλιβερά γεγονότα της Μπιχάρ το 1918, με τον ντόπιο πληθυσμό να καταπιέζεται δραματικά από τον βρετανικό ζυγό και τον Γκάντι να ενθαρρύνει τους κατοίκους να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους μέσα από ειρηνικές διαδηλώσεις, θα εκτόξευαν τη φήμη του στα πέρατα της Ινδίας. Μια νέα πολιτική είχε γίνει μόλις πράξη...

Ο Μαχάτμα, ψευδώνυμο που του αποδίδεται αυτή την εποχή, είδε την πολιτική του επιρροή να αυξάνει κατακόρυφα: μέχρι το 1921, ηγούταν του Εθνικού Ινδικού Κογκρέσου, αναδιοργανώνοντας τη δράση του κόμματος γύρω από την αρχή της πλήρους ανεξαρτησίας της Ινδίας από τους Βρετανούς. Το περίφημο μποϊκοτάζ που κήρυξε στα βρετανικά προϊόντα αλλά και οι διδαχές του για μαζική ανυπακοή του λαού θα τον έφερναν αντιμέτωπο με την πρώτη του σύλληψη, στις 10 Μαρτίου 1922. Θα καταδικαζόταν για «ανταρσία» και θα περνούσε 2 χρόνια στη φυλακή. 

Μέχρι την αποφυλάκισή του, τον Φεβρουάριο του 1924, το κόμμα του είχε αρχίσει να φθίνει, με τον Γκάντι να αποσύρεται από την πρώτη γραμμή, για να επιστρέψει δριμύτερος 4 χρόνια αργότερα, το 1928, όταν και θα εντατικοποιήσει τον αγώνα του για την ανεξαρτησία της χώρας. 

Η πορεία του αλατιού



Όταν οι Βρετανοί θα εγκαινίαζαν ένα νέο φορολογικό μέτρο για το αλάτι το 1930, ο Γκάντι θα ξεκινούσε την πρώτη «πορεία του αλατιού», βαδίζοντας 250 μίλια με τα πόδια μέχρι να φτάσει στη θάλασσα για να φτιάξει το δικό του αλάτι. Αναγνωρίζοντας την πολιτική επιρροή του ινδού ηγέτη, οι Βρετανοί θα αναγκαστούν να διαπραγματευτούν πολυάριθμες φορές μαζί του στα κατοπινά χρόνια, με τον ίδιο να κερδίζει μια σειρά από ευνοϊκότερα μέτρα για τον λαό του.

Ο μεγάλος στόχος ήταν όμως ένας: η πλήρης πολιτική ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο! Ο Γκάντι θα πλήρωνε τον ειρηνικό του αγώνα με τουλάχιστον έξι απόπειρες δολοφονίας, δεν έλεγε ωστόσο να το βάλει κάτω. 

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος



Ήταν κατά τα πρώτα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου που η αποστολή του Γκάντι για ίδρυση ανεξάρτητου ινδικού κράτους θα έφτανε στο αποκορύφωμά της: δεν έβλεπε κανέναν λόγο γιατί έπρεπε οι καταπιεσμένοι Ινδοί να αγωνιστούν στο πλευρό του κατακτητή τους -στα πέρατα της οικουμένης- για τη διαιώνιση της βρετανικής ηγεμονίας. 

Τα κηρύγματά του θα οδηγούσαν στις χειρότερες ταραχές κοινωνικής ανυπακοής που γνώριζε η χώρα, με τον ίδιο να συλλαμβάνεται στις 9 Αυγούστου 1942, όταν και θα περνούσε άλλα 2 χρόνια στη φυλακή. Τον Φεβρουάριο του 1944, 3 μήνες πριν από την απελευθέρωσή του, η γυναίκα του θα πέθαινε στην ίδια φυλακή, ενώ τον Μάιο, μόλις αποφυλακίστηκε, θα λάμβανε χώρα η δεύτερη απόπειρα δολοφονίας του, με την τρίτη να παίρνει σειρά λίγους μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του '44. 

Πορεία προς την ανεξαρτησία



Το ύπουλο βρετανικό σχέδιο του διαχωρισμού της βρετανικής Ινδίας σε δύο κράτη, το μουσουλμανικό Πακιστάν και την ινδουιστική Ινδία, συνάντησε την ορμητική αντίδραση του Γκάντι, που διέκρινε αμέσως τα προβλήματα που θα προκαλούσε η διχοτόμηση της χώρας. Παρά ταύτα, το Εθνικό Κογκρέσο θα αποδεχόταν τις προτάσεις των Βρετανών, εν μέσω της τέταρτης απόπειρας δολοφονίας του Γκάντι με εκτροχιασμό τρένου (29 Ιουλίου 1946). 

Οι φορτικές πιέσεις από τους πολιτικούς του αντιπάλους και οι αυξανόμενοι φόβοι του για εμφύλια σύρραξη θα τον έκαναν τελικά να αποδεχτεί απρόθυμα την πρόταση της διάσπασης της χώρας σε δύο κράτη, με την Ινδία να κηρύσσει την πολυπόθητη Μέρα Ανεξαρτησίας στις 15 Αυγούστου 1947. 

Ο αγώνας του Γκάντι είχε δικαιωθεί, αν και όχι με τον τρόπο που επιζητούσε. Η μάχη του δεν είχε πάρει ωστόσο τέλος, με την ανάγκη για πολιτική ενότητα να αναδύεται πλέον επιτακτική και αδήριτη. Ο οραματιστής θα περνούσε τους επόμενους μήνες της ζωής του δουλεύοντας πυρετωδώς για την ειρηνική συνύπαρξη ινδουιστών και μουσουλμάνων, διαβλέποντας ωστόσο την ολοένα και αυξανόμενη έχθρα των δύο νεοσύστατων κρατών. 

Θα ξεκινούσε -άλλη μία- απεργία πείνας για την καλή γειτονία των δύο κρατών, με τον ίδιο να πιέζει τους ιθύνοντες της Ινδίας να δώσουν την αποζημίωση που ζητούσε το Πακιστάν για τα χαμένη εδάφη, θεωρούμενος πλέον από κύκλους σκληροπυρηνικών ινδουιστών ως προδότης. Όταν μάλιστα η πολιτική πίεση της απεργίας πείνας θα κατάφερνε να εξασφαλίσει την αποζημίωση στο Πακιστάν, θα εξασφάλιζε ταυτόχρονα και την πέμπτη απόπειρα κατά της ζωής του, με βομβιστικό χτύπημα. 

Παρά την αποτυχία του σχεδίου, οι συνωμότες δεν θα εγκατέλειπαν τα όπλα αυτή τη φορά, επιδιδόμενοι σε άλλη μία απόπειρα αμέσως μετά. Στις 30 Ιανουαρίου 1948, ο Γκάντι θα έπεφτε νεκρός από τρεις πυροβολισμούς εξ επαφής. Το όπλο του συνωμότη είχαν οπλίσει ακραίοι εξτρεμιστικοί κύκλοι ινδουιστών. 

Ο Γκάντι ως σύμβολο



Παρά το γεγονός ότι ο Γκάντι προτάθηκε 5 φορές για το Νόμπελ Ειρήνης, δεν το κέρδισε ποτέ! Τη χρονιά μάλιστα της δολοφονίας του, το 1948, το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης δεν δόθηκε σε κανέναν, καθώς «δεν βρέθηκε άξιος εν ζωή υποψήφιος».

Ο επιφανής ηγέτης που δεν ήταν ηγέτης, ο κορυφαίος πολιτικός που δεν ήταν πολιτικός, πήρε ωστόσο το μεγάλο βραβείο της Ιστορίας: η σκέψη του και η ειρηνική του δράση θα διαχύνονταν στην ανθρωπότητα, με τα ειρηνικά πολιτικά κινήματα που ακολούθησαν να βρίσκουν τον απόλυτο εκφραστή τους. 

Τα κορυφαία απελευθερωτικά κινήματα του 20ού αιώνα έχουν το ίδιο πάντα ορόσημο: ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις ΗΠΑ, ο Νέλσον Μαντέλα στη Νότια Αφρική, η Αούνγκ Σαν Σου Κι στη Μιανμάρ εμπνεύστηκαν τα ιδανικά των αγώνων τους από τον μεγάλο διανοητή και ακτιβιστή της Ινδίας. 

Κι αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από τον ειρηνικό ακτιβισμό του και την πολιτική ανυπακοή που κήρυττε, ας είναι η φράση με την οποία καλούσε τον λαό να θέσει κατά μέρος τον βρετανικό ζυγό στην καθημερινότητά του: «Σταματήστε να συνεργάζεστε με τον κατακτητή».

Ένα οικουμενικό μήνυμα που βρίσκει εφαρμογή σε πολλές πολλές μορφές «κατάκτησης»...

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΟΥΓΚΟ ΤΣΑΒΕΣ.

Ο βίος και τα έργα του ηγέτη της Βενεζουέλας που έφυγε από τη ζωή

Γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954 στη Βενεζουέλα. Εκπαιδεύτηκε σε ένα από τα πλέον σκληροτράχηλα σώματα του στρατού, τους αλεξιπτωτιστές.

Υπηρέτησε ως στρατιωτικός και εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας για πρώτη φορά το 1998.
Ένα αποτυχημένο πραξικόπημα

Στα 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200, MBR-200).

Περίπου 10 χρόνια μετά, στις 4 Φεβρουαρίου 1992, ο Τσάβες με άλλα κορυφαία στελέχη του MBR-200 έκαναν απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες. Η ανατροπή του καθεστώτος απέτυχε και η στάση άφησε πίσω 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Οι Μπολιβαριανοί όμως δεν πτοήθηκε και επιχείρησαν ακόμη μια απόπειρα ανατροπής του Πέρες το Νοέμβριο του ίδιου έτους. Ο Τσάβες ήταν ήδη στη φυλακή λόγω του πρώτου στασιασμού, είχε όμως καθοδηγητικό ρόλο στο κίνημα. Και η δεύτερη απόπειρα, απέτυχε.
Από το χακί, στην εξουσία

Το 1994, ο τότε πρόεδρος Ραφαέλ Καλντέρα, του χορήγησε αμνηστία. Αμέσως, ο Τσάβες ανασύστησε το MBR, μόνο που για να απαλλαγεί από τις όποιες αμαρτίες του παρελθόντος, το κίνημα μετετράπη σε πολιτικό κόμμα με το όνομα “Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία”.

Στις 6 Δεκεμβρίου του 1998, ο Τσάβες εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας για πρώτη φορά. Οι εκλογές είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων 40 ετών για τη χώρα: 56,2%.

Ο Τσάβες ξεκίνησε αμέσως τις διαδικασίες για την εφαρμογή του προεκλογικού του προγράμματος. Αναθεώρησε το Σύνταγμα της χώρας. Αναδιένειμε τη γη, εφάρμοσε προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς.

Το 1999 πέτυχε και δεύτερη νίκη με το κόμμα του, στις βουλευτικές εκλογές.

Το νέο Σύνταγμα που ολοκληρώθηκε το 1999 μετονόμασε τη Βενεζουέλα σε “Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας” προς τιμήν του Σιμόν Μπολιβάρ. Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε 6 χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των προέδρων.

Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999.

Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση και ταυτόχρονα ο Τσάβες κέρδισε την επανεκλογή του στην προεδρία της χώρας.
Το πραξικόπημα της 9ης Απριλίου

Ο Τσάβες ενεπλάκη σε ακόμη ένα πραξικόπημα. Μόνο που αυτή τη φορά εκείνος ήταν η πλευρά της εξουσίας.

Στις 9 Απριλίου του 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Στις 11 Απριλίου, στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Γιατροί ανέφεραν ότι πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές. Όμως η έρευνα των επεισοδίων πάγωσε έκτοτε και κανείς δεν έμαθε τι τελικά συνέβη εκείνη τη μέρα.

Στο μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο, αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες (ωστόσο, ο Τσάβες ανέφερε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος).

Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας. Όμως, οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας.

Στις προεδρικές εκλογές της 3 Δεκεμβρίου του 2006, ο Τσάβες επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο για έξι ακόμα χρόνια και ο αντίπαλός του, σοσιαλδημοκράτης Μανουέλ Ροσάλες, κυβερνήτης της πετρελαιοπαραγωγού επαρχίας Σούλια, παραδέχτηκε αμέσως την ήττα του.

Ο Τσάβες συγκέντρωσε περί το 63% των ψήφων. Οι διεθνείς παρατηρητές επιβεβαίωσαν ότι δεν υπήρξε ζήτημα νοθείας.

Στις 10 Ιανουαρίου 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012.

Αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο κανένας άλλος ίσως στη χώρα του ενώ οι αμερικανικές κυβερνήσεις – και ιδίως αυτή του Τζορτζ Μπους- είχαν συχνά πονοκέφαλο λόγω... Τσάβες.

Ο Βενεζουελάνος στρατιωτικός και πολιτικός δε δίστασε να αποκαλέσει το Μπους “κύριο Κίνδυνο”, τον Τόνι Μπλερ “γαϊδούρι” και την Κοντολίζα Ράις “κοριτσάκι” (τσίκα).
Η πρώτη ηχηρή ήττα

Το Δεκέμβριο του 2007, λίγους μόλις μήνες αφότου ορκίστηκε και πάλι πρόεδρος της χώρας, υπέστη μια σημαντική ήττα. Με οριακή πλειοψηφία οι πολίτες της Βενεζουέλας απέρριψαν το πακέτο μεταρρυθμίσεων που ήθελε να προωθήσει ο Τσάβες και η κυβέρνηση του.

Εάν οι μεταρρυθμίσεις εγκρίνονταν, ο Τσάβες θα μπορούσε να διεκδικεί την επανεκλογή του εφ' όρου ζωής και να καταργήσει την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας, να ενισχύσει τον έλεγχό του στις ένοπλες δυνάμεις και να περιορίσει την ελευθεροτυπία σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Στο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 15 Φεβρουαρίου του 2009, το 54% των ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ της κατάργησης του Συνταγματικού Αρθρου το οποίο περιόριζε στις δύο θητείες την παραμονή του ίδιου προσώπου στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.
Η αρχή του τέλους

Το 2011 και μετά από αρκετές διαψεύσεις και υπεκφυγές ανακοινώθηκε επίσημα ότι ο Ούγκο Τσάβες πάσχει από καρκίνο. Ο ίδιος αρχικά είχε πει πως επρόκειτο απλά για μια ορθοπεδική φλεγμονή στο γόνατό του. Όμως χρειάστηκε εγχείριση και θεραπείες και ήταν αδύνατο το νέο να παραμείνει κρυφό.

Στις 7 Οκτωβρίου του 2012 και ενώ η υγεία του φαινόταν να πηγαίνει αρκετά καλά κέρδισε τον αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες και εξασφάλισε και νέα θητεία.

Γρήγορα όμως αναγκάστηκε να μπει και πάλι στο νοσοκομείο. Πήγε και πάλι στην Κούβα όπου έμεινε για δυο και πλέον μήνες. Το Φλεβάρη ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά ότι επέστρεψε στη Βενεζουέλα. Οι δικοί του υποστήριξαν ότι η επιστροφή του ήταν ένδειξη ότι πήγαινε καλύτερα. Υπήρχε όμως και η αντίθετη άποψη: ο καρκίνος είχε προχωρήσει πια τόσο πολύ που ο Τσάβες απλώς γύρισε για να περάσει τις τελευταίες του μέρες στο σπίτι του με την οικογένεια του.

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΦΡΙΚΤΟ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΟΛΛΑ".

Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό στη «λίστα του Σίντλερ» μιλάει για πρώτη φορά

Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό στην ταινία «Η λίστα του Σίντλερ», διηγείται πως άλλαξε η ζωή της μετά την ταινία και αποκαλύπτει ότι ένιωσε «φρίκη» βλέποντας την ταινία για πρώτη φορά στην ηλικία των 11, σπάζοντας την υπόσχεση που είχε δώσει στον σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ να περιμένει έως ότου γίνει 18.

Η 24χρονη σήμερα Oliwia Dabrowska που έπαιξε στην ταινία το 1993, λέει πως αυτή η εμφάνιση της, την σημάδεψε ψυχικά. Ήταν μόλις τριών ετών όταν πρωταγωνίστησε ως το κορίτσι με το κόκκινο παλτό στην ταινία. Η ίδια μίλησε για το πώς ένιωσε όταν είδε την ταινία σε ηλικία μόλις 11 ετών. 

«Ήταν πολύ φρικτό. Δεν μπορούσα να καταλάβω πολλά, αλλά ήμουν σίγουρη ότι δεν θα ήθελα να την ξαναδώ στη ζωή μου». Επίσης, είπε ότι μετάνιωσε που δεν άκουσε την συμβουλή του σκηνοθέτη να δει την ταινία όταν θα είναι 18 ετών». 

Και συνέχισε: «Ντρεπόμουν να παίξω στην ταινία και θύμωνα με τους γονείς μου όταν μιλούσαν για αυτό στον κόσμο» είπε η Oliwia σε συνέντευξή της.



«Το κρατούσα μυστικό για πολύ καιρό, αν και πολλοί στο σχολείο το έμαθαν από το διαδίκτυο. Ο κόσμος μου έλεγε ότι πρέπει να ήταν πολύ σημαντικό για μένα και ότι πρέπει να γνωρίζω πολλά πράγματα για το Ολοκαύτωμα» πρόσθεσε.

Τέλος είπε ότι βλέποντας ξανά την ταινία στα 18 της συνειδητοποίησε ότι αποτέλεσε μέρος της ταινίας κάτι για το οποίο έπρεπε να είναι περήφανη χρειάστηκε όμως χρόνια για να συμβιβαστεί με αυτό.

Ο Σπίλμπεργκ είχε δίκιο:«Έπρεπε να μεγαλώσω για να παρακολουθήσω την ταινία». 

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΥΣΚΕΨΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ι.Κ.Α. ΑΡΙΔΑΙΑΣ

 

 Καλούνται όλοι οι δασικοί και αγροτικοί συνεταιρισμοί, οι υλοτόμοι, οι οικοδόμοι, οι λογιστές, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες και ο εμπορικός σύλλογος του Δήμου Αλμωπίας

 να συμμετέχουν στη σύσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στο 

Δημοτικό κατάστημα του Δήμου Αλμωπίας στην Αριδαία,
 την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013 και ώρα 12.00 μμ. 

με θέμα τη μεταφορά του υποκαταστήματος του Ι.Κ.Α. της Αριδαίας.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΡΟΜΑΧΩΝ.

Η τράπεζα αίματος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων δημοτικού σχολείου Προμάχων
διοργανώνει εθελοντική αιμοδοσία την Δευτέρα 11/3 2013
και τις ώρες 9.00-13.00 
στο κέντρο νεότητας Προμάχων.
Στην 4χρονη λειτουργία της, η τράπεζα αίματος έχει βοηθήσει με την δράση της πολλές οικογένειες, χαρίζοντας δώρο ζωής σε πολλούς συντοπίτες μας.
Παρακαλούνται όσοι μπορούν να προσφέρουν το πολυτιμότερο δώρο που υπάρχει, ας αφιερώσουν 10 λεπτά από τον χρόνο τους, προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο πραγματική αγάπη.

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ;

Δημόσια συζήτηση για τα παιδιά των μεταναστών από την Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

«Τι ιθαγένεια θέλουμε για τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται ή ανατρέφονται στην Ελλάδα» ήταν το βασικό ερώτημα που απασχόλησε τη δημόσια συζήτηση την οποία προκάλεσε η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με αφορμή τη δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του ν. 3838/2010 που αφορούν στη δυνατότητα κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας από τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν ή ανατρέφονται στην Ελλάδα. 

Στην εκδήλωση, η οποία έλαβε χώρα στην Τεχνόπολη του δήμου Αθηναίων, συμμετείχαν, αποδεχόμενοι σχετική πρόσκληση της ΕλΕΔΑ, οι κκ. Νίκος Βούτσης (βουλευτής, ΣΥΡΙΖΑ), Γιώργος Ντόλιος (βουλευτής, ΠΑΣΟΚ), Αντώνης Αντανασιώτης (μέλος επιτροπής δικαιωμάτων, ΚΚΕ), Νίκος Τσούκαλης (βουλευτής ΔΗΜΑΡ), Γιάννης Ραγκούσης (πρώην υπουργός Εσωτερικών), Αρχιμανδρίτης π. Τιμόθεος Άνθης (Διευθυντής του Κέντρου Συμπαράστασης Παλιννοστούντων και Μεταναστών, Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδος), Jackie Abholimen (μέλος στην οργάνωση Αsante). Παρόντες στη συζήτηση ήταν και ο Δημήτρης Χριστόπουλος (αντιπρόεδρος της ΕλΕΔΑ) καθώς και η δημοσιογράφος Mικέλα Χαρτουλάρη. 

Βασικό πυλώνα της εκδήλωσης αποτέλεσε το γεγονός ότι η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του ν. 3838/2010 έρχεται σε πλήρη ρήξη με την πραγματικότητα που βιώνει η χώρα, ειδικά από τις απαρχές της κρίσης. 

Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά, στην ιστορία της ως κράτος, η Ελλάδα βρίσκεται στις αρχές του 21ου αιώνα με ένα τόσο σημαντικό αριθμό ανθρώπων που δε φέρουν την ελληνική ιθαγένεια. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα γεννιούνται περισσότερα από 10.000 παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής, ενώ ήδη το 2012 έχει συσσωρευτεί ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός που αγγίζει τις 200.000 άτομα από τη γέννησή τους ως 18 ετών. 

Έχουν διαψευσθεί μάλιστα οι προβλέψεις που ήθελαν η κρίση που βιώνει η χώρα να αποτελεί λόγο ή αφορμή προκειμένου ο συγκεκριμένος αριθμός οικογενειών να μπει σε διαδικασία αποδημίας. 

Οι περισσότεροι έχουν πια, με αποφασιστικότητα που πιστοποιείται σε επίπεδο καθημερινότητας, μεταφέρει στην Ελλάδα το βιοτικό τους status, ενώ τα παιδιά τους θεωρούν τον εαυτό τους αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, καθώς έχουν ζήσει σε αυτή όλη τη ζωή τους ή το μεγαλύτερο μέρος της. 

Ανοίγοντας τη συζήτηση, η Μικέλα Χαρτουλάρη επισήμανε πως ο αγώνας για την ιθαγένεια είναι, μεταξύ άλλων, μέρος του αγώνα κατά του ρατσισμού. 

Υπό το πρίσμα αυτής της επίκαιρης όσο ποτέ προβληματικής, η κυρία Jackie Abholimen ξεκίνησε την τοποθέτησή της με το ερώτημα: ένας άνθρωπος λοιπόν που σήμερα λειτουργεί ως Έλληνας πολίτης αύριο ως τι θα λειτουργεί; Τα κριτήρια που διέπουν το σημερινό θεσμικό σύστημα, η γέννηση και η φοίτηση στην Ελλάδα, είναι κριτήρια αντικειμενικά και δίκαια σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου. Είναι κριτήρια που επιτρέπουν στα παιδιά των μεταναστών, που είναι εξίσου Έλληνες με όλα τα υπόλοιπα, να είναι ορατά στο θεσμικό και δημόσιο βίο, ως πολίτες.

Ο κ. Νίκος Βούτσης εγκάλεσε την κυβέρνηση για την ασκούμενη πολιτική και, πιο συγκεκριμένα, τον αναπληρωτή υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου για την έκδοση εγκυκλίου που –παράνομα- πάγωνε τις διαδικασίες απόδοσης ιθαγενειών μετά τη διαρροή της απόφασης του ΣτΕ στα ΜΜΕ, κίνηση για την οποία ποτέ δεν απάντησε σε σχετική ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ. Επισήμανε πως η μάχη που δίνεται πάνω στις πλάτες αυτών των παιδιών, των συμπολιτών μας, των συμμαθητών των παιδιών μας, απαιτεί συνειδητοποίηση της κατάστασης και δημιουργία ενός σαφούς μετώπου απέναντι στην αντίληψη που η απόφαση εκφράζει, καθώς «η χώρα σώζεται όταν επιβιώσει ο λαός της και οι αξίες της».

Ο κ. Γιώργος Ντόλιος υπογράμμισε πως η συντηρητική πολιτική της ΝΔ για την ιθαγένεια είναι μια επιλογή στο πλαίσιο μιας λανθασμένης θεώρησης ότι ενδίδοντας σε πρακτικές της ακροδεξιάς θα ανακόψει τη φόρα της. Παραθέτοντας τα σχετικά στοιχεία του ΥΠΕΣ, αποδόμησε την περιρρέουσα φημολογία περί «μαζικών νομιμοποιήσεων», «αθρόων πολιτογραφήσεων» και νόμων που δρουν ως «προσκλητήριο λαθρομετανάστευσης», ενώ επισήμανε ότι μια πιθανή απόφαση ανάκλησης των ιθαγενειών που έχουν χορηγηθεί θα μετέτρεπε αυτόματα τα παιδιά αυτά σε λαθρομετανάστες και έρμαια του μίσους των ρατσιστών που απροκάλυπτα πλέον δρουν στα σχολεία. Τόνισε δε ότι απομένει στο νομοθετικό σώμα να αποφασίσει αν θα προσαρμόσει στις επιταγές του ΣτΕ τον υπάρχοντα νόμο, διατηρώντας όμως το πνεύμα του, ή αν θα το παραβιάσει πλήρως, κατά παραγγελία της ακροδεξιάς.

Ο κ. Νίκος Τσούκαλης υπογράμμισε ομοίως ότι ο Ν. 3838 δεν προχωρά σε μαζικές πολιτογραφήσεις, όπως εκ του πονηρού υποστηρίζεται, αλλά αντίθετα θέτει αυστηρά και, κυρίως, διαφανή κριτήρια για τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας. Κάθε τυχόν αλλαγή πρέπει να στοχεύει στην ενσωμάτωση και να αποτελεί μήνυμα ότι δεν ενδίδουμε στην ακροδεξιά ρητορική. Το σχέδιο νόμου που έχει παραδώσει προς διαβούλευση ο αρμόδιος υφυπουργός συνδέεται κατά τρόπο προσχηματικό μόνο με τη δημοσίευση της εν λόγω απόφασης και δεν αποτελεί συμμόρφωση του νομοθέτη στην κρίση του ΣτΕ. Η ΔΗΜΑΡ θα είναι σθεναρά αντίθετη αν τολμήσει η κυβερνητική πλειοψηφία να το φέρει προς συζήτηση και εκεί θα σχηματιστούν και τα αντίστοιχα μέτωπα, δηλαδή οι αντίστοιχες πλειοψηφίες και μειοψηφίες, ανεξάρτητα από τις θέσεις σε άλλα ζητήματα.

Ο κ. Αντώνης Αντανασιώτης μετέφερε τη θέση του κόμματός του ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών είναι μέρος της εργατικής τάξης της χώρας και άρα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα ανεξάρτητα από καταγωγή, φυλή και χρώμα. Υποστήριξε δε το δικαίωμα όλων των παιδιών των μεταναστών να παίρνουν αυτοδίκαια την ελληνική ιθαγένεια εφόσον το επιθυμούν μετά την ενηλικίωσή τους, καθώς και τη χορήγηση πολιτικών δικαιωμάτων σε όλους τους μετανάστες, επισημαίνοντας όμως ότι μόνη η κτήση ιθαγένειας δεν αρκεί για την εξασφάλιση της κοινωνικής ισότητας.

Ο π. Τιμόθεος Άνθης ανέγνωσε μήνυμα του Αρχιεπίσκοπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου. Σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο, σε μια εποχή που τα σύνορα, καλώς ή κακώς, δεν είναι κλειστά, δεν μπορεί να μας χωρίζει ούτε η καταγωγή ούτε το χρώμα, ούτε η φυλή μας, σύμφωνα με την Παύλεια θεολογία, και αυτό οφείλουμε να το παραδεχόμαστε ως πολίτες του κόσμου. Η ορθόδοξη παράδοση αντιμετωπίζει τον ξένο ως αδερφό, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους μετανάστες και τις οικογένειές τους. Φυσικά το ζήτημα της απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας ανήκει στη δικαιοδοσία της πολιτείας, ωστόσο η Εκκλησία αγωνιά για τα ζητήματα αυτά, καθώς είναι ανάγκη να ληφθεί πρόνοια, ώστε η πολιτική στα ζητήματα ιθαγένειας να μην υπονομεύει την ένταξη των ανθρώπων αυτών, ειδικά σε μία περίοδο εντεινόμενων ρατσιστικών επιθέσεων. 

Ο κ. Γιάννης Ραγκούσης εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι οι αντιδράσεις στο νόμο 3838 αποτελούν ένα σχέδιο με πυρήνα την «εκλογική απάτη και πολιτική αρπαχτή», με αδιανόητες και εξωπραγματικές πολιτικές εκτιμήσεις. Το προηγούμενο καθεστώς απονομής ιθαγένειας ήταν ένα καθεστώς αισχρά ρουσφετολογικό: διακύβευμα ήταν και πρέπει να είναι ένα καθεστώς απονομής της ελληνικής ιθαγένειας που να συνάδει με ένα σύγχρονο κράτος δικαίου με διαδικασίες διάφανες και αντικειμενικές. Αν το νομοθετικό σώμα αποφασίσει να αποδίδει την ιθαγένεια μετά την ενηλικίωση, αυτό δεν θα είναι επιταγή της απόφασης του ΣτΕ. Μία τέτοια δε επιλογή θα αφήνει τα παιδιά αυτά όμηρο της ΧΑ έως τα 18 τους χρόνια, καθιστώντας τα κάτι διαφορετικό στη ζωή τους και στο σχολείο τους: αυτό πρέπει να αποτελεί στρατηγικά την κόκκινη γραμμή.

Συνοψίζοντας, ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος υπογράμμισε πώς το ερώτημα που προκύπτει χρήζει άμεσης απάντησης, πόσο μάλλον όταν διαπιστώνεται πως η Ελληνική Πολιτεία φαίνεται να οπισθοχωρεί από μία απόφαση που η ίδια έλαβε, στήριξε και θεσμοθέτησε. Για μία ακόμη φορά, λοιπόν, καλούμαστε να απαντήσουμε αν η διαφορετική καταγωγή είναι επαρκής λόγος για να αποκλειστούν παιδιά από ένα δικαίωμα, αυτό της ελληνικής εθνικής ταυτότητας, όταν σε κοινωνικό επίπεδο το έχουν ήδη κατακτήσει. 

Στην αντανάκλαση αυτής της απάντησης ελλοχεύει το ερώτημα που για μία ακόμη φορά καλούμαστε να απαντήσουμε: Πώς αντιλαμβανόμαστε την έννοια του έθνους; Το βλέπουμε ως φυλή ή ως κοινότητα αλληλεγγύης των ανθρώπων που ζούνε μαζί επειδή ακριβώς ζούνε μαζί; Tο έθνος είναι μια κοινότητα ανθρώπων που βλέπουν μαζί το μέλλον τους, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους. Τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα δεν μπορούν και δεν πρέπει να αποκλειστούν από την τελική πιστοποίηση της πλήρους ένταξης τους στην ελληνική κοινωνία. Ο δε φυλετισμός δεν είναι μόνο δόλωμα αποπροσανατολισμού από την κρίση που διάγει η χώρα, αλλά και εύφλεκτο υλικό σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται.

Πηγή: hlhr.gr

Διαβάστε Περισσότερα

7o ΚΑΡΑΤΖΟΒΙΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Δείτε την αφίσα του 7ου Καρατζοβιτικου καρναβαλιού.

Διαβάστε Περισσότερα