Κατηγορίες
Οι κλανιές δεν είναι μια και δυό, χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες,
πάρα πολλές για κάποιους, και όπως το μέταλ,
χρειάζεται ένας γνώστης (κλάστης) για να τις ξεχωρίσει:
* Η απλή καθημερινη: Διαρκεί περίπου ένα δευτερόλεπτο,
έχει μια βαθιά και υποβλητική χροιά στον ήχο της και εκκλείει ένα
βρωμερό σύννεφο με ΑΟΕ ((Α)ερια οφ εφεκτ) περίπου 2 μέτρων. Απλή, καθημερινή, φιλική.
* Η Νταβραντισμένη: Δυνατή και πομπώδης, περίπου σαν ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΠ
έχει τη χαρακτιστική μυρωδιά του σάπιου μήλου (έχει γίνει και κολόνια απο τη DKNY).
* Η Κλούβια: Το όνομά της το χρωστάει στο γεγονός πως η οσμή της
μοιάζει με αυτήν του κλούβιου αυγού (Υδρόθειο για τους γνώστες).
Συχνά κόβει την όρεξη στους γύρω και μπορεί να εξελιχθεί
σε όπλο μαζικής καταστροφής συνδυαζόμενη με την παραπάνω.
* Η Κωλοχωρίστρα: Χαρακτηριστικός ήχος ΜΠΡΡΡΡΠ. Δεν είναι τόσο
μακρόσυρτη όσο η Νταβραντισμένη αλλά είναι πολύ περισσότερο βίαιη και ξαφνική.
Την νιώθετε που λέμε. Μπορεί να είναι κλούβια η σάπια, ανάλογα.
* The Ripper ή αλλιώς Μητέρα Όλων Των Κλανιών (ΜΟΤF): Η βασίλισσα των κλανιών.
Βουνά (μαζι με φούρνους) γκρεμίζονται στο ξυπνημά της, έιναι ξαδέλφη του εγκελαδου.
* Η έκπληξη: Δεν την είχατε πάρει πρέφα αλλά εκεί στα ξαφνικά, ΜΠΡΡΟΥΠ!.
* Ο πυροβολισμός: Ο ήχος της μοιάζει με αυτόν μιας πιστολιάς. Ξερός,
απότομος βίαιος και πολύ δυνατός. Σπάνιες αλλά όπως προδίδει
το όνομά τους, πολύ επικίνδυνες.
* Η μπουρμπουλήθρα: Με ήχο που φέρνει σε αυτόν του φραπέ όταν του
φυσάμε από το καλαμάκι αέρα, προδίδει άσχημη συνέχεια. Συνήθως
η Μπουρμπουλήθρα προκαλεί την αποβολή σκατών μαζί με τις μπουρμπουλήθρες
καθώς και την ντροπή του κλάστη.
* Η σιωπηλή: Αθόρυβη άλλα θανατηφόρα (silent but deadly).
Ότι της υπολείπεται σε ακουστικότητα το έχει σε γόμωση.
Συχνές παρενέργειες περιλαμβάνουν ξαφνικές λιποθυμίες των
παρευρισκομένων και βίαιες εξόδους απο το δωμάτιο συχνά με κραυγές όπως "Πωωωω!",
"Αντε γαμήσου!", "Πάλι ρε μαλάκα;" .
* 50-50: Σκέτος τζόγος. Συχνά με τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Εναλλακτικοί τίτλοι
"Πήγε να κλάσει και χέστηκε", "Πήγα για μαλλί και βγήκα σκατά".
* Μη μου μιλάτε!: Αυτή δεν είναι κλανιά, είναι state of mind.
Η πιο zen κλανιά μακράν. Χρειάζεται κάθε μόριο του εγώ για να
την κοντρολάρουμε και συχνά, αν μας αποσπάσουν τη προσοχή αυτοί το πληρώνουν.
* Πρωτοκλασάτη: Το σοφό ρητό των Ελ, "πρωτοκλάστης, πρωτομυριστής"
εφαρμόζεται εδώ πλήρως. Κλάσε, παίξτο αδιάφορος και κοίτα ή μάλλον
κάρφωσε το διπλανό σου με το βλέμμα σου.
* Κομπολογάτη: Κλανιά που απανταται συνήθως σε οίκους ευγηρίας, ΚΑΠΗ
της γειτονιάς, καφενεία και τσιπουράδικα. Την παράγουν κυρίως ηλικιωμένοι
άνθρωποι με μειωμένα αντανακλαστικά και μη ικανοποιητική σφιγκτηριακή λειτουργία.
Δεν μυρίζει πολύ, αλλά έχει τον χαρακτηριστικό ήχο του ατμόπλοιου (Ποτ ποτ ποτ ποτ).
* Γιουσούφης: Κλανιά ύπουλη και φαρμακερή, δεν ακούγεται,
αλλα προκαλεί άμεσως κρανιοεγκεφαλικές βλάβες και πιθανή
αποκόλληση των ρουθουνίων οδών. Είναι αποτέλεσμα φασουλάδας
της ελληνικής, στιφάδου με κρόμμυα και ανεξέλεγκτης κατανάλωσης κερασιών.
* Σαλτσάτος: Κλανιά με δωράκι-έκπληξη. Η διαφορά του με την
κλανιά 50-50 είναι οτι η πρώτη είναι απρόσμενη και δημιουργεί
λάθος εντυπώσεις, ενώ η δεύτερη σε προειδοποιεί για τί πρόκειται να συμβεί.
Αν είσαι έξυπνος, πας στην τουαλέτα και γλιτώνεις το οποιοδήποτε ρεζιλίκι.
* Πόρωσης: Κλάνια έντονα αντιληπτή απο τους γύρω,αφου ο κλάνων φωνάζει
τη λέξη 'πόρωσης' κατα τη διάρκεια της σύντομης διάρκειας της.
Εκτελείται κυρίως πάνω σε καναπέδες,κρεβάτια,καρέκλες,δονητές κλπ.
* Η τζούφια: Από το χαρακτηριστικό ήχο <<τσουφφφφφφφφφφφ>>
* Η παραπονιάρικια: Ξεκινάει με τόνο χαμηλό, τον οποίο στη
συνέχεια,ανεβάζει σαν να ρωτάει το αιώνιο <<γιααατίίίίίίίί;;;;;;>>
( προυουου-γου-ίίίίίίί ).
