Ελπίδες Προμάχων - Απόλλων Ραχώνας 4 - 0

Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας ΕΠΣ Πέλλας.

18^η Αγωνιστική 8/3/2020.

Ελπίδες Προμάχων-Απόλλων Ραχώνας 4-0

Πρώτη νίκη για τις Ελπίδες Προμάχων εναντίον του, με πολλές ελλείψεις, Απόλλωνα Ραχώνας με σκορ 4-0 σε ένα μέτριο ποιοτικά παιχνίδι και σε έναν βαρύ αγωνιστικό χώρο λόγω του βροχερού καιρού, παρουσία λιγοστών φιλάθλων.

Ρεπορτάζ: Άλεξ Αμπάρης "Π.Ν.".

Το πρώτο ημίχρονο ξεκίνησε δυναμικά και με τις δυο ομάδες, οι οποίες δημιούργησαν αξιόλογες ευκαιρίες για γκολ εκατέρωθεν. Σε μία δε από αυτές, οι γηπεδούχοι κατάφεραν να προηγηθούν στο 35’.

Το δεύτερο ημίχρονο ανήκει στους γηπεδούχους που παρουσιάστηκαν πιο πιεστικοί και αποτελεσματικότεροι των αντιπάλων τους, κατορθώνοντας να σημειώσουν άλλα τρία γκολ στο 53’, το 57’ και το 69’, παίρνοντας με αυτό τον τρόπο μια δίκαιη νίκη και το πρώτο τους τρίποντο στο πρωτάθλημα.

Τα γκολ:

Στο 35’ ο Δ. Σέλκος ανοίγει το σκορ με πλασέ εντός περιοχής ύστερα από άριστη τροφοδοσία του Μητσάνη.

Ο Κ. Μασλάρης σημειώνει το 2-0 στο 53’ με έξοχο ψηλοκρεμαστό σουτ.

Το 3-0 σημειώνει στο 57’ ο Μητσάνης με πλασέ, έπειτα από κεφαλιά-πάσα του Τ. Βέσκου.

Το τελικό 4-0 πετυχαίνει με κεφαλιά στο 69’ ο Τ. Βέσκος.

Από τις Ελπίδες ξεχώρισαν οι Ρατσίτσκας, Τ. Βέσκος, Δ. Μητσάνης, Νέμτσης και Δ. Σέλκος.

Από τον Απόλλωνα διακρίθηκαν οι Ζαφειρίου, Ιωαννίδης, Αντωνιάδης και Αβραμίδης.

Η διαιτησία του κυρίου Δαργινίδη(Σαμαράς-Γαργαλάς) ήταν άριστη.

Ελπίδες Προμάχων: Ρατσίτσκας, Τ. Βέσκος, Ε. Βέσκος(Σαπουντζής), Μπάτσης(Νάνος), Δ. Μητσάνης, Νέμτσης, Δ. Ντόσκος, Σέλκος, Κωνσταντινίδης, Μασλάρης(Ι. Ντόσκος), Ασαλέας(Ρ. Κόλτσης). Προπονητής: Τσόρμπας(Μούγιος).

Απόλλων Ραχώνας: Ντεμίρι, Γερμανούδης, Ζαφειρίου, Ψαραδέλης, Ιωαννίδης, Βοζίνης, Αντωνιάδης, Κ. Ξενίδης(Κοτσαλάς), Αβραμίδης, Ι. Ξενίδης, Δουλγέρης. Προπονητής: Μαβίδης.   

Διαβάστε Περισσότερα

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας στους Προμάχους του 2020.

Παρά τις παροτρύνσεις κάποιων που διασπείρουν φοβικά ένστικτα, οι πιστοί Προμαχιώτες γιόρτασαν με μαζικότητα και Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του προστάτη του χωριού Αγίου Δημητρίου, λειτουργούντος του πατρός Γεωργίου και στη συνέχεια, παρά την ασθενή βροχή, ακολούθησε περιφορά των Αγίων εικόνων του Ναού, καθώς και των οικογενειακών τις οποίες έφεραν μαζί τους οι ενορίτες, πέριξ της Εκκλησίας.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάζουμε την ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο επισυνέβη το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο, χάρις στην αποφασιστική συμβολή της βασιλίσσης και μετέπειτα αγίας Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Θεοφίλου (840 – 843 μ.Χ.).

Αναφερόμαστε στη μεγάλη εικονομαχική έριδα, η οποία συντάραξε κυριολεκτικά την Εκκλησία μας για περισσότερα από εκατό χρόνια.

Το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Λέων ο Γ’ ο Ίσαυρος (717 – 741 μ.Χ.) αποφάσισε να επιφέρει στο κράτος ριζικές μεταρρυθμίσεις. Μια από αυτές ήταν η απαγόρευση προσκύνησης των ιερών εικόνων, επειδή, παίρνοντας αφορμή από ορισμένα ακραία φαινόμενα εικονολατρίας, πίστευε πως η χριστιανική πίστη παρέκλινε στην ειδωλολατρία. Στην ουσία όμως εξέφραζε δικές του ανεικονικές απόψεις, οι οποίες ήταν βαθύτατα επηρεασμένες από την ανεικονική ιουδαϊκή και ισλαμική πίστη.

Η αναταραχή ήταν αφάνταστη. Η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε δύο φοβερά αντιμαχόμενες ομάδες, τους εικονομάχους και τους εικονολάτρες. Οι διώξεις φοβερές. Μεγάλες πατερικές μορφές ανάλαβαν να υπερασπίσουν την ορθόδοξη πίστη. Στα 787 μ.Χ. συγκλήθηκε η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία διατύπωσε με ακρίβεια την οφειλόμενη τιμή στις ιερές εικόνες. Σε αυτή επίσης διευκρινίστηκαν και άλλα δυσνόητα σημεία της χριστιανικής πίστεως, έτσι ώστε να έχουμε πλήρη αποκρυστάλλωση του ορθοδόξου δόγματος και να ομιλούμε για θρίαμβο της Ορθοδοξίας μας.

Η εικόνα στην Ορθοδοξία μας δεν αποτελεί αντικείμενο λατρείας, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά ως μέσον τιμής του εικονιζόμενου προσώπου. Ακόμα και ο Χριστός μπορεί να εικονισθεί, διότι έγινε άνθρωπος. Μάλιστα όποιος αρνείται τον εικονισμό του Χριστού αρνείται ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση Του! Οι μεγάλοι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, που αναδείχθηκαν μέσα από τη λαίλαπα της εικονομαχίας, διατύπωσαν το ορθόδοξο δόγμα με προσοχή και ευλάβεια.

Η προσκύνηση της ιερής εικόνας του Χριστού και των άλλων ιερών προσώπων του Χριστιανισμού δεν είναι ειδωλολατρία, όπως κατηγορούνταν από τους εικονομάχους, διότι η τιμή δεν απευθύνεται στην ύλη, αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο, καθότι «η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει» (Μ.Βασίλειος P . G . 32,149) και «Προσκυνούμεν δε ταις εικόσιν ου τη ύλη προσφέροντες την προσκύνησιν, αλλά δι΄αυτών τοις εν αυταίς εικονιζομένοις» (Ι. Δαμασκ. P . G .94 1356). Η ευλογία και η χάρη που λαμβάνει ο πιστός από την προσκύνηση των ιερών εικόνων δίνεται από το ζωντανό ιερό πρόσωπο και όχι από την ύλη της εικόνας.

Η εικόνα έχει τεράστια ποιμαντική χρησιμότητα. Μια εικόνα, σύμφωνα με γλωσσική έκφραση, αξίζει περισσότερο από χίλιες λέξεις. Αυτό σημαίνει ότι μέσω της εκκλησιαστικής εικονογραφίας οι πιστοί βοηθούνται να αναχθούν στις υψηλές πνευματικές θεωρίες και στο θείον.

Βεβαίως η ηρεμία δεν αποκαταστάθηκε, διότι εξακολουθούσαν να βασιλεύουν εικονομάχοι αυτοκράτορες. Στα 843 η ευσεβής αυτοκράτειρα Θεοδώρα, επίτροπος του ανήλικου γιου της Μιχαήλ του Γ΄, έθεσε τέρμα στην εικονομαχική έριδα και συνετέλεσε στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας.

Οι Πατέρες όρισαν να εορτάζεται ο θρίαμβος του ορθοδόξου δόγματος την πρώτη Κυριακή των Νηστειών για να δείξει στους πιστούς πως ο πνευματικός μας αγώνας θα πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή πίστη για να είναι πραγματικά αποτελεσματικός.

Διαβάστε Περισσότερα