8:40:00 μ.μ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΛΑΜΑΝΗΣ
Λιγότερο από δύο μήνες πριν, ψηφίστηκε ο νόμος* περί εξαρτησιογόνων ουσιών, ο οποίος αντικατέστησε τον προηγούμενο και αυστηροποίησε τις ποινές για τους μεγαλέμπορους ναρκωτικών και τα ελεγκτικά όργανα που δρουν ως συνεργοί ή μεσολαβητές. Ωστόσο, δεν υπάρχει ουσιαστική παρέμβαση για τον εκσυγχρονισμό των πολιτικών για την αποποινικοποίηση της χρήσης, την πρόληψη, τη μείωση της βλάβης και τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Αιτήματα φορέων και οργανώσεων της κοινωνίας τα οποία γίνονται αποδεκτά από όλο και μεγαλύτερο μέρος της. Δεν είναι όλος ο κόσμος που ζητά να είναι ελεύθερο το χασίς και η μαριχουάνα. Κι όσοι το επιθυμούν δεν είναι υπέρ των ναρκωτικών και της όλης κουλτούρας και υποκουλτούρας που αναπτύσσεται γύρω από μια σύριγγα ή ένα χάπι.
Οι υπεύθυνοι του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ (8-11/5, Αθήνα) δηλώνουν ξεκάθαρα πως τάσσονται «ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών, στην ύπνωση, στην πολυτοξικομανία, στην αλόγιστη, εγωπαθή και υπερβολική χρήση ουσιών κάθε λογής». Ταυτόχρονα, τονίζουν πως το φεστιβάλ βρίσκεται απέναντι στην αποβλάκωση, στο φρικάρισμα και στον στρουθοκαμηλισμό. Οι εκδηλώσεις του γίνονται για να διεκδικηθούν «πιο δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές για τη μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις», όπως αναφέρεται στη μέση του διαφημιστικού φυλλαδίου.
Η απαγορευτική πολιτική στην Ελλάδα έχει αποτύχει και οι φορείς που ασχολούνται με το ζήτημα ζητούν την προσέγγισή του με βάση την επικινδυνότητα των ουσιών. Σύμφωνα με τις εκθέσεις του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά, περισσότερα και όλο και πιο νέα σε ηλικία άτομα κάνουν χρήση, ενώ η κατάσταση είναι χειρότερη στις φυλακές. Από το 2007, σε όλα τα κόμματα, έχει κατατεθεί -από οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της αντιαπαγόρευσης- νομοθετική πρόταση σχετικά. Κι όσοι νομίζουν πως αυτό αποτελεί αίτημα μιας μικρής μερίδας του ελληνικού κοινωνικού συνόλου, κάνουν λάθος.
Ο Φερνάντο Καρντόσο, πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, βλέπει το παράδειγμα που ακολουθείται στη Ν. Αμερική και αιτείται την αποποινικοποίηση της κάνναβης σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ώρα που το Μεξικό και η Αργεντινή πλήττονται από τους θανάτους που σχετίζονται με το εμπόριο ναρκωτικών και κινούνται στην πιο «ήπια» αντιμετώπιση του προβλήματος, στη Μεγάλη Βρετανία δημοσιογράφοι ζητούν ανάλογες κινήσεις από τις κυβερνήσεις τους. Από το 1989, ο Economist υποστηρίζει πως η απαγόρευση διογκώνει το πρόβλημα, ενώ 20 χρόνια μετά κάνει λόγο για… όχι και τόσο κακή λύση στη λογική της αποποινικοποίησης. Λίγους μήνες αργότερα, θα παρουσιάσει το παράδειγμα της Πορτογαλίας (δείτε το «μάθημα» εδώ).
*Ο νέος νόμος εξαιρεί από τις ουσίες που υπάγονται στα ναρκωτικά τα προϊόντα κλωστικής κάνναβης καθώς και την καλλιέργεια του φυτού, κάτι που εναρμονίζεται με την τάση σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα έχει μεγάλη παράδοση στο χώρο, αφού λίγο πριν το 1900 έγιναν οργανωμένες προσπάθειες για την καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης και μέχρι το 1930 είχε μετατραπεί σε βασική γεωργική δραστηριότητα, με εξαγωγές που ξεπερνούσαν τους 15 τόνους. Η γαλλική Agrofibre απασχολεί, σχεδόν, 5.000 υπαλλήλους και συνεργάζεται με 15.000 αγρότες. Είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός κλωστικής κάνναβης σε όλο τον κόσμο.
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
.jpg)
