ΤΟ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝ Ο Λ Ο Ι ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Πρόκειται για το βίντεο, του οποίου την προβολή εμπόδισε η γερμανική κυβέρνηση ως “πολιτικά επιζήμιου”, με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο εμπνευστής και υπεύθυνος για το βίντεο Marcelo Rebelo de Sousa, πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών και τέως υπουργός στην Πορτογαλία στην Γερμανική Πρεσβεία στη Λισαβόνα, δηλώνοντας, πως δεν πρόκειται να κάνει πίσω και πως είναι αποφασισμένος να δείξει το βίντεο στο γερμανικό λαό, στον οποίο και απευθύνεται και όχι μόνο.

Αυτό που φαίνεται καθαρά: Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχουν στοχοποιήσει...  Τα ίδια μέτρα, τα ίδια επιχειρήματα, οι ίδιες μέθοδοι! 
Πώς λοιπόν να το παρουσιάσουν στο γερμανικό λαό που τον θέλουν να τρώει κουτόχορτο και τον βομβαρδίζουν καθημερινά με ένα σωρό ψέματα δημιουργώντας τα γνωστά στερεότυπα για τους τεμπέληδες του Νότου;

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ μπορεί και να μη σας αρέσει. Μιλάει για τα Χριστούγεννα αλλά όχι με τον τρόπο που έχετε συνηθίσει. 

Δεν θα σας πω για χαρούμενες οικογένειες που μαζεύονται μέχρι και ένα μήνα πριν γύρω από το δέντρο και το στολίζουν με ανυπομονησία και χουχουλιάρικα χαχανητά.

Ούτε για πρωτότυπες συνταγές και ευφάνταστα γλυκά που σερβιρίστηκαν πάνω στα στολισμένα τραπέζια και που τοποθετήθηκαν όλα με τρόπο τέτοιο, ώστε να τα βλέπει μέχρι και ο γείτονας που στέκεται και θαυμάζει, όταν δήθεν κάποιος εντελώς τυχαία ξέχασε να κλείσει την εξώπορτα.

Δεν θα σας πω για τις πιο γουστόζικες και πιο μοδάτες μπάλες που αγοράστηκαν μετά από ώρες αναζήτησης και μελετημένης έρευνας στους ατέλειωτους ορόφους από τα παιχνιδομάγαζα αυτού του τόπου και που μετά τάχα φυτρώνουν και κρέμονται από τα ψεύτικα κλαριά ενός ψεύτικου δέντρου αριστοτεχνικά, με ακρίβεια χιλιοστού, για να τονίζεται η λεπτομέρεια της λεπτομέρειας, ειδικά για τις ευαίσθητες εκείνες στιγμές που θα πλακώσουν στο σπίτι συγγενείς και σόγια και ασχοληθούν πρώτα με τα ψεύτικα τα στολίδια και μετά με τους αληθινούς ανθρώπους.

Δεν θα περιγράψω τις τόσες πολλές κάλτσες που κρέμονται σαν δεύτερες κουρτίνες μέσα στα σαλόνια των ξεκάλτσωτων ενοίκων, ούτε τα φωτάκια που δεν χόρτασες να βάλεις μόνο στο δέντρο αλλά αδημονούσες να φτάσουν μέχρι τη βεράντα, ως και στα κεραμίδια ανέβηκες για να συνδέσεις φώτα που θα κάνουν ολόκληρο το σπίτι να αναβοσβήνει, ποντάροντας στο ότι έτσι μπορεί και να το δει ο Άι Βασίλης, που ξέρεις, μπορεί να το βλέπει και να το ζηλεύει μέχρι ο Θεός ο ίδιος. Τα ίδια. Και τα ίδια. Κάθε χρονιά.


Εκτός από εκείνη τη χρονιά, που ούτε Άι Βασίλης ήρθε, ούτε Θεός. Ήμουν τόσο δα πιτσιρικάς αλλά θυμάμαι πολύ έντονα όσα συνέβησαν, ίσως γιατί όταν είσαι σε τέτοια τρυφερή ηλικία όλα αποτυπώνονται ανεξίτηλα μέσα σου και σ’ ακολουθούν για την υπόλοιπη ζωή σου. Ακόμα και αν στην πορεία οι συνθήκες αλλάξουν εντελώς, ακόμα και αν η χώρα σου γίνει κάποια στιγμή μια εντελώς άλλη χώρα, ακόμα και αν εσύ ο ίδιος γίνεις ένας άλλος από αυτό που κάποτε ήσουν, οι μνήμες από την παιδική σου ηλικία δεν ξεγράφονται ποτέ, είναι λες και κάποιος τις χάραξε με το ισχυρότερο μελάνι που υπάρχει στον κόσμο όλο.

Όσο μεγαλώνεις, αναπτύσσεις την ικανότητα να φιλτράρεις τα γεγονότα, η μνήμη γίνεται επιλεκτική, είναι όπως όταν πας να διαλέξεις ποιες μπάλες θα βάλεις στο χριστουγεννιάτικο το δέντρο, μερικές τις αφήνεις να κάθονται καταχωνιασμένες για χρόνια πολλά στα κιβώτια κι ας ξέρεις ότι δεν έχουν εξαφανιστεί από εκεί μέσα, κι ας προσποιείσαι πως ποτέ δεν υπήρξαν.

Ναι, μάλλον πρόκειται για εκείνον τον ρημαδιασμένο μηχανισμό που οι επιστήμονες ανέλυσαν και τεκμηρίωσαν, ότι δηλαδή ο άνθρωπος, από κάποια στιγμή και μετά, όχι μόνο διαλέγει τι θέλει να θυμάται αλλά διαγράφει από το μνημονικό του κάθε αρνητική εμπειρία, ως αυτοάμυνα, ως μια υποσυνείδητη τεχνική αυτοεπιβίωσης.
Τότε όμως, όταν ήρθαν εκείνα τα Χριστούγεννα τής μεγάλης κρίσης, εγώ δεν είχα αναπτύξει καμιά κρίση, καμιά απολύτως άμυνα, στεκόμουν έκθετος απέναντι στα συμβάντα, σφουγγάρι ήταν η ψυχή μου που ρούφηξε μονομιάς όσα είδαν τα έκπληκτα τα παιδικά μου μάτια και που δυσκολεύτηκαν τα χείλη μου να πούνε. “Να τα πούμε;”


Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου σαν αντίλαλος τα λόγια εκείνα που άκουγες στη γειτονιά από τα άγρια χαράματα να βγαίνουν από στόματα παιδιών που ήταν λίγο μεγαλύτερα από εμένα και έτσι τ’ άφηναν οι γονείς τους να βγαίνουν να πουν τα κάλαντα.
Ο τρόπος βέβαια που έλεγαν αυτές τις λέξεις δεν ήταν για παιδιά μικρά, οι συλλαβές είχαν μέσα τους τη μελωδία της θλίψης, ακριβώς όπως ηχούν τα λογάκια από ένα παιδί που ζητιανεύει, που παρακαλάει με την παλάμη ανοιχτή για ένα κουλούρι ή ένα νόμισμα το ίδιο στρογγυλό.

Θυμάμαι ότι προτού κάνουν την ερώτηση με τον λυπημένο τόνο για το αν θα τα πούνε, χτυπούσαν την πόρτα εντελώς ανεπαίσθητα, ήταν λες και δεν στεκόταν άνθρωπος έξω από το σπίτι αλλά γάτες που γδέρνανε το ξύλο. Με έντονη περιέργεια, άνοιξα, για να δω αν όντως γρατζουνούσαν ή αν απλά δεν μπορούσαν να φτάσουν το κουδούνι, κι ας μη δούλευε αυτό από καιρό.
Όπως έκανα να δω προς τα έξω, ένας αέρας πείνας και απλυσιάς ήρθε και κάθισε πάνω στα ρουθούνια και το λαιμό μου, μένοντας να παρατηρώ με απορία εκείνα τα άτυχα παιδιά, που στ’ αλήθεια θυμίζανε γατάκια αδύναμα, με τα μάγουλά τους βαθιά μέσα ρουφηγμένα. Είναι σαν να βλέπω ακόμα την εικόνα από το σάπιο στόμα τους, τόσο που δεν ξεχώριζες αν σάπιζαν πρώτα τα δόντια ή τα χείλη. Τα νύχια στα χέρια τους ήταν τόσο μακριά που βάζω στοίχημα ότι ήταν δύσκολο να χτυπάνε τις πόρτες και προτιμούσαν να τις γδέρνουν για να τους ακούσει ο από μέσα.

Το πιο περίεργο από όλα όμως ήταν ότι για αντί για τρίγωνα είχαν στα χέρια κόκαλα από ξεχασμένα αποφάγια και που για ήχο βγάζανε τον κρότο που κάνει το αδειανό στομάχι. “Λιγάκι φαγητό, αν είναι ορισμός σας”.


Ήταν μια εποχή που ακόμα και οι πιο καθιερωμένες συνήθειες, ακόμα και τα αρχαιότερα τραγούδια, όπως τα κάλαντα, άλλαζαν για να προσαρμοστούν στις περιστάσεις και να ακούγονται επίκαιρα.
Όλα αυτά συνέβαιναν μάλλον γιατί και οι άνθρωποι είχαν αλλάξει, το κάθε τι έμοιαζε απροσδιόριστο, μπέρδευες τις γάτες με τα παιδιά, τα παιδιά με τις γάτες, ζούσαμε σε καιρούς που οι περισσότεροι κλείνονταν μέσα διαρκώς, λες και φοβόντουσαν να περπατήσουν ελεύθεροι στις πλατείες και τους δρόμους.

Ακόμα θυμάμαι τη μάνα μου να μου φωνάζει και να μου λέει να κλειδώνομαι καλά όλη την ημέρα και να μην ανοίγω σε αγνώστους, γιατί τότε ήταν που κυκλοφορούσαν εκείνοι οι περίεργοι, οι κουστουμαρισμένοι τύποι που, κρατώντας σφραγίδες και χαρτιά στα χέρια, ερχόντουσαν ακόμα και μέσα στις βαθιές τις νύχτες και μπαίνανε μέσα στα σπίτια εκείνων που κάνανε το λάθος και νομίζανε τους κλητήρες για παιδιά που λεν τα κάλαντα, λέγοντάς τους ότι έχουν εντολή από το επίσημο το Κράτος να τους πάρουν το σπίτι και όσα έχει μέσα αυτό, καναπέδες, χριστουγεννιάτικες κάλτσες, ακόμα και αυτό το δέντρο με τις ωραίες μπάλες που είχαν αγοραστεί προ κρίσης.
Γι’ αυτόν το λόγο συνήθιζα να ανεβαίνω στη σοφίτα και να παρακολουθώ τυχόν ύποπτες κινήσεις έξω στο δρόμο, μήπως και δω κανέναν από δαύτους τους γύπες να έρχεται και προς τη δική μας τη φωλιά. Κι αυτό όμως ήταν δύσκολο γιατί δεν μπορούσες να διακρίνεις εύκολα τότε, ήταν γιατί είχε γεμίσει η ατμόσφαιρα με εκείνη την ομίχλη από τα πολλά καμένα ξύλα. Να δεις πως τη λέγανε, α, ναι, η ομίχλη της φτώχειας. Που έκανε μέχρι και τα τοπία να δείχνουν φτωχά.

Καίγαμε και εμείς ξύλα στην αυτοσχέδια σόμπα μας. Είχανε άλλωστε περάσει κάμποσα χρόνια από την τελευταία φορά που είχε καεί το τελευταίο λίτρο πετρελαίου και τα καλοριφέρ ήταν κυριολεκτικά ξένα σώματα μέσα στο κρύο μας σπίτι. Με τόση φτώχεια και κλεισούρα, το δέντρο μας είχε μείνει να στέκεται γυμνό εκείνα τα Χριστούγεννα.
Είχαμε ξεμείνει εντελώς και από στολίδια και μπάλες, μιας και οι περισσότερες είχαν μουχλιάσει σε χίλια κομμάτια από την πολλή υγρασία. Βάζοντας την παιδική μου φαντασία να δουλέψει, βρήκα μερικές εφημερίδες από εκείνες που βάζαμε στα τζάμια για να φαίνεται δήθεν το σπίτι εγκαταλελειμμένο.
Πήρα μερικά πρωτοσέλιδα ποτισμένα με βαθύ μελάνι και αφού τα δίπλωσα με τις χούφτες μου, τα έκανα αυτοσχέδιες, χάρτινες μπάλες. Τις κρέμασα με υπομονή από τα σκονισμένα κλαριά του δέντρου και έμεινα να τις παρατηρώ για ώρες, θαυμάζοντας την υπέροχη ιδέα που είχα σκαρφιστεί. Θυμάμαι ότι σταδιακά άνοιγαν προς τα έξω σαν καρδιά από τριαντάφυλλο που σκάει, καθώς μεγαλώνει.
Πάνω στο χαρτί, όπως αυτό τεντωνόταν, διέκρινα διάφορες ανθρώπινες φιγούρες από τις ειδήσεις εκείνης της εποχής, άνθρωποι που αλλού φαινόντουσαν κρεμασμένοι, αλλού καμένοι, αλλού με τα χέρια τους να γδέρνουνε τα πρόσωπά τους.
Έβαλα γύρω-γύρω τα φωτάκια και, μολονότι δεν είχαμε ρεύμα συνδεδεμένο, έκανα να τα συνδέσω στην πρίζα, μήπως και είχε ξεμείνει καμιά στάλα ενέργειας. Κι ένα περίεργο πράγμα, τα λαμπάκια αναβόσβησαν για δευτερόλεπτα μερικά. Και φώτισαν τις μπάλες που είχαν πάνω εικόνες με αίματα πολλά. Τόσο που ήτανε λες και στάζανε αίμα πραγματικά. “Μαμά, μαμά!”.

Πήρε το δέντρο μας φωτιά.

Πάνος Μουχτερός για τα Κακώς Κείμενα
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΡΙΔΑΙΑΣ.

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΗΝ ΚΟΥΝΑΣ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ.

Ακινησία για τους ανθρώπους άνω των 65 ετών προτείνουν με ανακοίνωσή τους τα υπουργεία Υγείας και Περιβάλλοντος, εξαιτίας της αιθαλομίχλης που κάλυψε για ένα ακόμη σαββατοκύριακο τις πόλεις.

Επιπροσθέτως, τα υπουργεία ζήτησαν από όσους πάσχουν από άσθμα να κάνουν περισσότερες εισπνοές γιατί κανένας ασθενής δεν μπορεί να πάρει πλέον ανάσα με άλλον τρόπο.

Φυσικά, η κυβέρνηση καλεί όλους όσους θέλουν να ζεσταθούν, να σβήσουν τα τζάκια και τις ξυλόσομπες και να βρουν άλλο -μυστηριώδες- μέσο θέρμανσης, όπως το τρίψιμο της πλάτης και ο μαξιλαροπόλεμος.

Βρίσκω πολύ σοφή την επιλογή της κυβέρνησης να ζητήσει από τον λαό να σβήσει τα ξύλα του για να ξυλιάσει, αλλιώς θα αρχίζει να ψοφά ο ένας μετά τον άλλο με αναπνευστικά προβλήματα.

Ακόμη σοφότερη είναι η εντολή σε όλους τους ηλικιωμένους να σταθούν ακίνητοι για να καταπολεμήσουν την αιθαλομίχλη. Τα αρμόδια υπουργεία θα μπορούσαν επίσης να προτείνουν σε κάθε παππού και γιαγιά να σβήσουν τις σόμπες και να ξαπλώσουν ανάσκελα με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Με αυτόν τον τρόπο θα κάνουν ευκολότερο το έργο των εργολάβων κηδειών.

Επιπλέον, τα παντρεμένα ζευγάρια καλό θα ήταν να ντυθούν καλά, να μην ξαπλώσουν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο για να μη κολήσουν, και να μην φάνε κάτι βαρύ πριν τα κακαρώσουν, ενώ οι γεροντοκόρες μπορούν -προαιρετικά- να φορέσουν νυφικό.

(Το έγκλημα του φόρου πετρελαίου συνεχίζεται. Η Ελλάδα πληρώνει το ακριβότερο πετρέλαιο και τις υψηλότερες τιμές αερίου από κάθε άλλη χώρα που βρίσκεται σε παρόμοια οικονομική κατάσταση και τα υπουργεία εξακολουθούν να βγάζουν βλακώδεις ανακοινώσεις)

Πολύφημος

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

"ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΙ ΕΣΥ ΤΑΙΖΕΙΣ ΠΑΛΙΟΣΚΥΛΑ;".

- Αν πάρεις δέκα σκυλιά και πας και τ' αφήσεις σ' έναν αγριότοπο, σε μια ερημιά απ' όπου δεν περνάει ψυχή ζώσα, τα σκυλιά αυτά μέσα σε λίγες εβδομάδες θα ξαναγίνουν λύκοι...
 Ζυράννα Ζατέλη - Και με το φως του λύκου επανέρχονται 

      Φυσικά η Ζυράννα Ζατέλη χρησιμοποιεί ως μεταφορά τη φύση του σκύλου για να ξεμπροστιάσει την ανθρώπινη συμπεριφορά.
   Όσο και αν προσπαθήσεις, ο σκύλος, λύκος δε ξαναγίνεται. Ο βιασμός της φύσης ενός είδους, έτσι ώστε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του ανθρώπου ήταν τέτοιος που ουσιαστικά μετέτρεψε ένα ζώο σε πολυεργαλείο. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε εξημέρωση. Χαράχτηκε τόσο βαθιά στο dna του, τον βάφτισε καλύτερο φίλο του ανθρώπου αλλά ανήμπορο να αντεπεξέλθει μόνος του.
   Αυτό ήθελα να εξηγήσω στην κυρία που με κοφτό ύφος και μια απέχθεια με στόχευε χθες. Με πέτυχε να διαπράττω έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και εν μέσω Χριστουγέννων δεν μπόρεσε να αντισταθεί και να μην με μαλώσει που ήμουν εκτός εορταστικού κλίματος. Όταν με πέτυχε στις 3 το βράδυ να δίνω μια ολόκληρη λουκανικόπιτα στον αγαπημένο μου αδέσποτο της πλατείας, σταμάτησε δίπλα μου, ανασήκωσε το φρύδι και με τα χείλη σφιχτά μου είπε (όχι όσο δυνατά θα ήθελε νομίζω):
 " Παιδί μου εδώ ο κόσμος πεινάει και εσύ ταΐζεις τα παλιόσκυλα..." 
   Ώσπου να γυρίσω για να δω ποιος με είχε κεραυνοβολήσει, είχε ήδη φτάσει δίπλα μου, με κοίταζε με αποτροπιασμό αλλά και καμάρι που είχε πει κάτι τόσο επιτυχημένο και δεν νομίζω ότι πρόλαβε να δει το σαστισμένο μου ύφος. Δεν μου έδωσε καν την ευκαιρία να της απαντήσω. Που ήξερε η κυρία τι κάνω εγώ για εκείνους που πεινάνε και από που και ως που...; Noμίζω θα μας έπαιρνε ώρες αν ξεκινάγαμε εκέινη τη στιγμή τη συζήτηση. Οπότε της εξηγούμαι από εδώ και νομίζω πως θα πιάσει καλύτερα τόπο. Το έργο αυτό το έχω ξαναδεί και αναγκαστικά επαναλαμβάνομαι.    Σε μία χώρα που ιστορικά μέχρι πριν λίγες δεκαετίες o σκύλος ήταν τσοπάνης, η εξέλιξη της σχέσης μας με το ζώο ήταν πολύπαθη και συχνά αστεία. Ο σκύλος τσοπάνης, με τη βοήθεια της τηλεόρασης στις αρχές της δεκαετίας του 80, έγινε πιο δημοφιλής και αγαπητός. Μεγάλες στιγμές τότε για τα απανταχού κόλεϊ που κατέκλυσαν τα ελληνικά νοικοκυριά. Ναι,τη Λάση εννοώ. Έτσι έγινε γνωστή η συγκεκριμένη ράτσα και ήταν αδύνατο να εξηγήσεις τότε σε κάποιον επίδοξο αγοραστή πως "το Λάση" που πήρε είναι κάτι άλλο από αυτό που βλέπει στις ταινίες. Δεν πηδάει στα ποτάμια να σε σώσει, δεν σου δίνει το φιλί της ζωής, δεν σβήνει φωτιές και δεν σου φέρνει τις παντόφλες όταν γυρνάς σπίτι.
   Αργότερα, και ενώ ο Έλληνας άρχισε να φλερτάρει με έννοιες όπως το status και το lifestyle, η μόδα πήρε αμπάριζα και τα σκυλιά. Ντόπερμαν και Ροτβάιλερ παντόυ. Σε εξώφυλλα περιοδικών, σε πασαρέλες, στο Κολωνάκι και σε όλη την επικράτεια. Σταδιακά τα "μουράτα" άρχισαν να χάνουν τη δημοφιλία τους από άλλες εξωτικές ράτσες που δεινοπάθησαν σε χέρια ιδιοκτητών και σε συνθήκες διόλου ιδανικές. Χάσκι και ελκηθρόσκυλα έλιωναν κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο. Βελγικά λυκόσκυλα στριμώχτηκαν σε δυαράκια. Κανισάκια και πεκινουά μπήκαν σε τσάντες Loui και έγιναν αξεσουάρ για μαντάμ και λολίτες. Τα σκυλιά πουλάγανε. Είχαν γίνει must και είχαν τρυπώσει για τα καλά στην ελληνική οικογένεια.
   Και ύστερα ήρθε η κρίση... Άνθρωποι χάσανε τις δουλειές τους. Πεινάσαν. Καταστράφήκαν. Μαζί με αυτούς, ήταν λογικό να τη πληρώσουν και τα ζώα. Σωστό; Λάθος; Λογικό; Αναμενόμενο; Δεν ξέρω.
   Ξέρω πως πρόσφατα, βρέθηκα πάλι να απολογούμαι που έχω σκύλο και δεν τον παρατάω στο δρόμο και που έδωσα λουκανικόπιτα στον Μπρούνο, τη στιγμή που πεινάνε άνθρωποι, συνάνθρωποί μου. Όντως ο σκύλος κοστίζει και καμιά φορά τα έξοδα είναι πολύ μεγάλα. Πράγματι δίπλα μου πεινάει κόσμος και αδυνατεί να δώσει ένα ποτήρι γάλα στα παιδιά του αλλά αν πρόκειται να μπούμε σε τέτοιες διαδικασίες σύγκρισης φοβάμαι πως θα βρεθούμε σε ένα πολύ κυνικό και ισοπεδωτικό αδιέξοδο.
   Χιλιάδες σκυλιά αμολήθηκαν στους δρόμους με ένα νέο ισχυρό άλλοθι: Στην κρίση δε μας νοιάζουν τα ζώα.
   Το κακό είναι πως όχι μόνο τα αδέσποτα πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς τρομαχτικούς, αλλά πως γίνανε ακόμη πιο μισητά και απεχθή από ποτέ. Η τόσο in και trendy φιλοζωία έγινε περίγελος. Ο σκύλος που περιφέρεται στο δρόμο πεινασμένος και τρομαγμένος είναι κάτι το φυσικό. Αυτή είναι η θέση του ζώου και αυτό είναι το περισσότερο που του αξίζει. Οι κλωτσιές έγιναν ακόμη πιο συχνές και οι φόλες επίσης. Τα στατιστικά για τη χώρα μας και τα ζώα είναι αποκαρδιωτικά. Βέβαια δε χρειάζεται να δεις στατιστικές αν απλά κάνεις μια βόλτα στη πόλη ή πας σε ένα δημοτικό κυνοκομείο. Τότε καταλαβαίνεις πως Ευρώπη μας νοιάζει να είμαστε μόνο στο όνομα και το νόμισμα.
 Ο πολιτισμός ενός λαού καθρεφτίζεται και στο πως συμπεριφέρεται στα ζώα και όσο χιλιοπαιγμένο και αν ακούγεται αυτό το κλισέ είναι η αλήθεια μιας χώρας που εξακολουθεί να έχει κυρίες με γούνες που σου την λένε γιατί φροντίζεις ένα αδέσποτο ζώο, κυνηγούς που πυροβολούν αδιακρίτως και παράνομα θηράματα, γείτονες που πετάνε κουτάβια στα σκουπίδια και πιτσιρικάδες που πειραματίζονται με τις επτά ζωές της γάτας.
   Να ξέρεις πάντως πως αυτός που θα στη πει για τη φροντίδα ενός ζώου που βρίσκεται στο δρόμο, μάλλον αδιαφορεί πλήρως και για τον άστεγο και τον πεινασμένο. Νομίζω πως τα κίνητρα του δεν είναι ανθρωπιστικά αλλά έχουν να κάνουν με εικόνες που τον ενοχλούν και τον χαλάνε αισθητικά.
    Σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη εποχή να κάνεις μαθήματα φιλοζωίας στους ανθρώπους αλλά τουλάχιστον ας έχουμε κατά νου τα βασικά. Μη το πάρεις σπίτι σου αν δεν είσαι αποφασισμένος. Αν τελικά το πάρεις απόφαση, διάλεξε κάποιο από τα χιλιάδες παρατημένα στα κυνοκομεία και τους δρόμους. Όταν το πάρεις, ανέλαβε τις ευθύνες σου. Αν φτάσεις να μην μπορείς να το συντηρήσεις, κάνε κάτι να μη βρεθεί στο δρόμο. Τέλος, όταν το βρεις στο δρόμο, δεν είσαι υποχρεωμένος να το φροντίσεις αλλά τουλάχιστον μη το κλωτσήσεις. Δεν σου φταίει το ζώο. Αν σου δείχνει δόντια, είναι γιατί εσύ το έμαθες έτσι.   Και επίσης έχε κατά νου ό,τι η ιστορία έχει δείξει πως
όταν αρχίζουν οι διωγμοί των ζώων, πλησιάζουν και αυτοί των ανθρώπων. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΙΓΕΣ: Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

Ο νέος πολυτελής τόμος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση που είναι αφιερωμένος στις Αιγές, τη βασιλική μητρόπολη των Μακεδόνων, γραμμένο από την πλέον κατάλληλη συγγραφέα, την Προϊσταμένη της ΙΖ΄Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, υπεύθυνη για τις Αιγές, κ. Αγγελική Κοτταρίδη. 
 

Ο νέος τόμος είναι γεμάτος καινούργιο πλούσιο φωτογραφικό υλικό που είναι απολύτως βέβαιο ότι θα σας εντυπωσιάσει!    Μπορείτε να τον φυλλομετρήσετε στο διαδίκτυο τόσο στα ελληνικά πατώντας ΕΔΩ,
 όσο και στα αγγλικά πατώνταςΕΔΩ .
 Ο τόμος στην έντυπη μορφή του δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο αλλά τυπώνεται σε λίγα αντίτυπα που προορίζεται να δωρηθούν σε πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες, μουσεία, ιδρύματα και φορείς πολιτισμού της Ελλάδας και του εξωτερικού, στις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού καθώς και σε όλες τις κατά τόπους Εφορείες Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. 






ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΙΚ

Δυο μικρά κόμικ προς προβληματισμό...

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΑΠΟΤΥΠΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ.

Ο χειμώνας ξεκίνησε και επίσημα το περασμένο Σαββατοκύριακο στο βόρειο ημισφαίριο.
 Στην Ελλάδα, εκτός εξαιρέσεων, δεν θα είναι λευκά τα φετινά Χριστούγεννα.
  Η Tate, ωστόσο, ανέβασε αμέσως στο σάιτ της χαρακτηριστικούς πίνακες που απεικονίζουν την καρδιά του χειμώνα σε όλο της το μεγαλείο.
 Δείτε ποια τοπία, ποιες δραστηριότητες, ποιες εικόνες θεωρούν οι καλλιτέχνες πιο οικείες για να περιγράψουν το χειμωνιάτικο σκηνικό. 

David Leverett "Winter" 1972 


Philip Greenwood "Snow Night" 1974


Peter Brook "DECEMBER Sheep Coming In" 1976-7 


Alfred Manessier "-12" 1956 


Charles Ginner "Claverton Street: Snow in Pimlico" 1939


Sir William Nicholson "Harbour in Snow, La Rochelle" 1938 


Dame Barbara Hepworth "Winter Solstice" 1970


Stephen Bone "Stockholm in Winter" 1928


Antoine Villard "Circuit Railway at Grenelle" 1922 


Lucien Pissarro "Ivy Cottage, Coldharbour: Sun and Snow" 1916 


Norbert Goeneutte "The Boulevard de Clichy under Snow" 1876 


Ruskin Spear "Snow Scene" 1946 


Peter Doig "Ski Hill" 1997 




ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ήταν μια φορά ένας Άγγλος , ένας Γερμανός και ένας Πόντιος , και είχαν χαθεί στη ζούγκλα .

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΡΗΤΗ: ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΓΑΛΑ ΠΙΝΟΥΝ...ΑΛΚΟΟΛ.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν τα στοιχεία που αποδεικνύουν πως η κατανάλωση αλκοόλ στους μαθητές έχει αυξηθεί σημαντικά στην Κρήτη.

Μάλιστα, αρκετά είναι τα περιστατικά εφήβων που καταλήγουν στα επείγοντα των νοσοκομείων τα τελευταία χρόνια ύστερα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

Οι περισσότεροι μαθητές, οι οποίοι έχουν μεθύσει περισσότερες από τρεις φορές, βρίσκονται σε περιοχές του Βορείου Αιγαίου, της Κρήτης και της Μακεδονίας.

Ειδικότερα και σε ότι αφορά στην Κρήτη:

Ο Ν. Ηρακλείου έχει το 2ο χαμηλότερο ποσοστό μαθητών της χώρας αναφορικά με τη χρήση ηρεμιστικών ή υπνωτικών χωρίς τη σύσταση γιατρού, το 4ο στη συχνή
κατανάλωση οινοπνευματωδών (≥10 φορές το μήνα) και το 5ο χαμηλότερο στη χρήση έκσταση. Επίσης, στους μαθητές 15-19 ετών ο νομός αυτός βρίσκεται στην 8η
θέση με τα χαμηλότερα ποσοστά στην υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών και στην πρόσφατη χρήση κάνναβης (≥1 φορά τον τελευταίο μήνα). Ο Ν. Ηρακλείου δεν συγκαταλέγεται σε καμία συμπεριφορά στους 10 νομούς με τα υψηλότερα ποσοστά.

Οπως αναφέρει το Flashnews.gr, ο Ν. Ρεθύμνης κατατάσσεται στην 1η θέση με το υψηλότερο ποσοστό μαθητών 15-19 ετών της χώρας που κάνουν υπερβολική χρήση οινοπνευματωδών, στην 3η θέση στη μέθη (≥3 φορές Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής | 2012 7 στη ζωή τους) και στην 5η υψηλότερη στην κατανάλωση οινοπνευματωδών τουλάχιστον 1
φορά το μήνα. Επίσης, ο νομός αυτός βρίσκεται στην 7η υψηλότερη θέση στο κάπνισμα (≥1 φορά το μήνα). Αντιθέτως, ο Ν. Ρεθύμνης συγκαταλέγεται στους 8 νομούς με τα χαμηλότερα ποσοστά στη χρήση εισπνεόμενων ουσιών.

Ο Ν. Χανίων κατατάσσεται στην 6η υψηλότερη θέση στην υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών από μαθητές 15-19 ετών και στη 10η στη μέθη (≥3 φορές στη ζωή). Αντιθέτως, ο νομός αυτός βρίσκεται στη 1η θέση με το χαμηλότερο ποσοστό μαθητών που καπνίζουν βαριά, στην 5η θέση στη χρήση ηρεμιστικών ή υπνωτικών χωρίς τη σύσταση γιατρού και στην 8η χαμηλότερη θέση στη χρήση κάνναβης τουλάχιστον 3 φορές στη ζωή, στη χρήση έκσταση και στους μαθητές 13-14 ετών στη χρήση οποιασδήποτε παράνομης ουσίας.

Γενικά συμπεράσματα

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία της ευρωπαϊκής έρευνας ESPAD 2011, η οποία στη χώρα μας πραγματοποιήθηκε από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, ένας στους δέκα νέους ηλικίας 13 - 19 ετών έχει δηλώσει ότι πίνει αλκοόλ πάνω από δύο φορές την εβδομάδα, ενώ το 45,1% των μαθητών έχει κάνει υπερβολική χρήση αλκοόλ μέσα σε έναν μήνα.

Από το 1984 έως το 2011, διαπιστώνεται συνολικά η τάση μείωσης της κατανάλωσης οινοπνευματωδών από μαθητές ηλικίας 15-19 ετών.

Ωστόσο, από το 2007 έως το 2011 φαίνεται να αλλάζει, με τους νέους να επιλέγουν στις εξόδους τους κρασί, μπίρα, αλλά και βαριά ποτά όπως βότκα και ουίσκι.

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.

Tα 12 χρόνια που πέρασε στην εξουσία ο Χίτλερ δεν άφησε καμία δραστηριότητα των Γερμανών που να μην επιχειρήσει να τη θέσει στον έλεγχο μιας ολοκληρωτικής διακυβέρνησης. Ειδικά θέλησε να βάλει χέρι στην έννοια των Χριστουγέννων, δηλαδή μια μεγάλη ετήσια γιορτή για την γέννηση ενός Εβραίου.

Οι Ναζί φρόντισαν να «ξαναφτιάξουν» τα Χριστούγεννα σύμφωνα με την δική τους άποψη. Σύμφωνα με εμπεριστατωμένο άρθρο του Fast Company, της 23ης Νοεμβρίου 2013, οι Ναζί «εκκαθάρισαν» τα τραγούδια των Χριστουγέννων από τις χριστιανικές αναφορές τους, με τη βοήθεια της προτεσταντικής εκκλησίας. «Η χριστινική ιδέα της ειρήνης που εκπέμπουν τα Χριστούγεννα ήταν αυτό ακριβώς που περιφρονούσε ο Χίτλερ» αναλύει το άρθρο. Εκανε λοιπόν τα πάντα ώστε η γιορτή να γίνει λιγότερο χριστιανική, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια λιγότερο φιλειρηνικά ενώ επιχείρησε να αλλάξει και την εικόνα του Αη -Βασίλη ο οποίος του φαινόταν «υπερβολικά χριστιανός και καθόλου αριανός».
«Ωστόσο ο Αγιος Βασίλης ήταν τόσο αγαπητός ώστε ακόμη και οι Ναζί δεν τόλμησαν να κάνουν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του. Του άλλαξαν βέβαια όνομα. Οι Ναζί υποστήριζαν ότι αυτή η μορφή με τα γένια, ντυμένη στα λευκά που περνούσε από τα σπίτια και μοίραζε δώρα ήταν στην πραγματικότητα η παγανιστική φιγούρα O din. Οι χριστιανοί αυτή τη φιγούρα είχαν μιμηθεί αλλά είχε έρθει η ώρα να αποδοθεί όπως ήταν πραγματικά», γράφει το άρθρο.
Οπως αναφέρει το άρθρο οι Γερμανοί γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο πριν ο χριστιανισμός φτάσει στη χώρα τους και αυτό διευκόλυνε τους Ναζί να κάνουν τα Χριστούγεννα μια παγανιστική γιορτή την οποία αποκάλεσαν Rauhnacht -που σημαίνει «Μια άγρια νύχτα», μια ονομασία με σαφείς υπαινιγμούς βίας. Ολοκήρωσαν την όλη εικόνα αναθεώρησης των Χριστουγέννων αλλάζοντας τη φράση «Ο Σωτήρας Ιησούς» με το «Ο Σωτήρας Furher».
Αυτό που εξόργιζε πραγματικά ωστόσο τον Χίτλερ ήταν το ειρηνιστικό μήνυμα των Χριστουγέννων. ΤΟ δικό του μήνυμα, όπως το εξέφρασε σε ένα άρθρο που έγραψε το 1937 ήταν αυτό «μιας εθνικής ειρήνης, συγκεκριμένης» η οποία στα δικά του χείλη σήμαινε «μια ειρήνη εθνική χωρίς Εβραίους, τσιγγάνους, κομμουνιστές και ομοφυλόφιλους», όπως εξηγεί το Fast Company.
Οι Ναζί έβαλαν χέρι ακόμη και στη διακόσμηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου: «Γενικά η διακόσμηση ήταν μάλλον στρατιωτική και πολεμική. Δεν ήταν ασυνήθιστο να κρεμάνε χειροβομβίδες και ψεύτικα πολυβόλα στα έλατα τις γιορτές. Πάνω στις γιορτινές μπάλες έγραφαν «Sieg heil», οι κόκκινες μπάλες ήταν χτυπημένες με σβάστικες ακόμη και κεφάλια του ίδιου του Χίτλερ κρεμούσαν».

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΕΤΑΙΡΙΑ MONSANTO;

Η επωνυμία της έχει καταλήξει συνώνυμη της παγκόσμιας συνωμοσίας κατά της ανθρωπότητας, η ενσάρκωση του απόλυτου «Κακού» επί γης!

Το 2011, ο περίφημος εταιρικός κολοσσός Monsanto εξελέγη από τους αναγνώστες του Natural News ως η πιο «ύποπτη» και επίβουλη εταιρεία στον κόσμο.

Πού οφείλεται όμως η τόσο κακή φήμη της;

Ο ειδησεογραφικός τόπος Truthloader αποκαλύπτει στο ρεπορτάζ που ακολουθεί την ιστορία της, από τα πρώτα θανατηφόρα προϊόντα της – όπως τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια και ο Πορτοκαλί Παράγοντας – μέχρι τις σύγχρονες μεθόδους αγροτικής καλλιέργειας, τους γενετικά μεταλλαγμένους σπόρους, τα εντομοκτόνα και τους ψεκασμούς.

Προς πληροφόρηση των αναγνωστών τα μεν πολυχλωρωμένα διφαινύλια – γνωστά και ως PCB – είναι μία ομάδα από 209 συνθετικά παρασκευασμένων χλωριωμένους αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Τα PCBs μπορεί να έχουν βραχείες ή χρόνιες επιδράσεις στον άνθρωπο: η έκθεση, λόγου χάρη σε ατμούς από πολυχλωριωμένα διφαινύλια προκαλεί ερεθισμούς στα μάτια, τη μύτη, και το λαιμό, ενώ υψηλές συγκεντρώσεις των ατμών αυτών επιδρούν και στο ήπαρ. Μακροπρόθεσμα προκαλούν καρκίνο, μείωση του IQ και δυσλειτουργία διαφόρων οργάνων του σώματος.

Ο δε Πορτοκαλί Παράγοντας (Agent Orange) είναι η κωδική ονομασία για ένα από τα φυτοκτόνα και αποφυλλωτικά που χρησιμοποιήθηκαν απο τον Στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, για την απογύμνωση των δασών του Βιετνάμ. Το πρόγραμμα είχε το όνομα Επιχείρηση Ranch Hand και διήρκεσε από το 1961 μέχρι το 1971. Εκτιμάται από το Βιετνάμ πως η χημική αυτή ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε 400.000 ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για 500.000 παιδιά γεννημένα με δυσμορφίες.

Παρακολουθήστε το βίντεο:

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΚΟΤΩΣΑΝ 12ΧΡΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΚΙΜΑ ΚΑΙ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ...

Η Κάρεν Ντάουνς, 48 ετών, έφτιαξε ιστοσελίδα στη μνήμη της κόρης της Σαρλήν η οποία εξαφανίστηκε από το Μπλάκπουλ το Νοέμβριο του 2003. Ηταν μόλις 12 ετών. Αφού κακοποιήθηκε και βιάσθηκε από πάνω από 100 άνδρες, οι εγκέφαλοι αποφάσισαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος της.

Σύμφωνα με την αστυνομία, για να το πετύχουν αυτό έβαλαν το πτώμα της σε μηχανή του κιμά και πουλήθηκε ως κεμπάπ και μπιφτέκια από κατάστημα της πόλης! Μάλιστα παρά το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες του καταστήματος και εγκέφαλοι της απαγωγής και κακοποίησης του κοριτσιού, δικάστηκαν δεν καταδικάστηκαν ποτέ! Οι ένορκοι δεν κατάφεραν να καταλήξουν αν είναι ένοχοι ή όχι και μάλιστα αποζημιώθηκαν κιόλας για την λανθασμένη προφυλάκισή τους.....
Η κ. Ντάουνς έφτιαξε σαιτ στη μνήμη της κόρης της και παραλίγο να πάθει και η ίδια μια παρόμοια περιπέτεια. Στο σάιτ συνομιλούσε με τον 27χρονο Μπέϊλι από τη Νεα Ζηλανδία επι ένα χρόνο. Εκείνος όμως έπαθε τέτοια εμμονή μαζί της που πήγε στην Βρετανία και φτάνοντας στην πόλη άρχισε να λέει ότι ήταν εραστές. Εκείνη τον πήγε στα δικαστήρια αλλά εκείνος την συνάντησε ξανά στο δρόμο και της επιτέθηκε. Μάλιστα απαιτούσε από εκείνη να εγκαταλείψει τον άνδρα της και να ζήσουν μαζί....
Τελικά του επιβλήθηκε πρόστιμο και περιοριστικά μέτρα αλλά όπως λέει η 48χρονη γυναίκα η αγωνία δεν θα την εγκαταλείψει ποτέ....

Αυτή είναι η 12χρονη Σαρλήν: 

Πηγή Dailymail.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΒΙΝΤΕΟ 140 ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ.

Mε έναν άκρως πρωτότυπο τρόπο μια ομάδα 140 ηθοποιών, απαλλαγμένοι όλοι από τα ρούχα τους, υλοποίησαν το διαφημιστικό πρότζεκτ εταιρείας που προωθεί προϊόντα που έχουν σχέση με το σώμα μας.

Όλοι οι ηθοποιοί που πήραν μέρος στο πρότζεκτ πέταξαν τα ρούχα τους εκτός από έναν ό οποίος έμεινε μόνο με ένα κόκκινο μποξεράκι ο οποίος ενσάρκωνε τον Σαμ, τον πρωταγωνιστή της διαφήμισης. Το σενάριο του διαφημιστικού θέλει τον Σαμ μια μέρα να αρχίζει να «ακούει» αυτά που λέει το σώμα του.
 Με χορό, γυμναστικές ασκήσεις και άλλες δραστηριότητες, που περιέλαβε στη ζωή του, άρχισε όχι μόνο να γνωρίζει το σώμα του αλλά και να αλλάζει τη ζωή του προς το καλύτερο.
 Όλα αυτά τα περιέγραψαν άκρως παραστατικά οι 140  ηθοποιοί πoυ πήραν μέρος στο πρότζεκτ, σχηματίζοντας με τα σώματά τους ανθρώπινα όργανα αλλά και αναπαριστώντας την ιστορία.

Για την ολοκλήρωση του βίντεο χρειάστηκαν 3 μέρες γυρισμάτων, ενώ τραβήχτηκαν 2.000 φωτογραφίες.

ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ": ΓΙΑΤΙ ΤΣΟΥΓΚΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΟΤΗΡΙΑ;

Από τότε που υπάρχει αλκοόλ οι άνθρωποι πίνουν «εις υγείαν». Πώς ξεκίνησε, όμως, η συνήθεια οι άνθρωποι να τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους και να κάνουν προπόσεις.

Οι υπάρχουσες θεωρίες γύρω από τη συνήθεια αυτή είναι πολλές.

Κάποιες υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι κάνοντας προπόσεις διώχνουν τα κακά πνεύματα, ενώ άλλες ότι το τσούγκρισμα, που προστέθηκε στην πρόποση πριν από 300 χρόνια περίπου, είναι ένας πολύ απλός τρόπος για να καταλάβουν αν το ποτό τους περιείχε δηλητήριο ή όχι.

Ωστόσο, καμιά από τις δύο αυτές θεωρείες δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα.

Το πιθανότερο πάντως είναι ότι η πρόποση προέκυψε σαν μια «αναγκαιότητα» διατήρησης της αίσθησης της ενότητας, όταν σταμάτησαν να πίνουν όλοι μαζί  από το ίδιο δοχείο και έπιναν από ξεχωριστά ποτήρια.

Ετσι, φέρνοντας τα ποτήρια τους κοντά συμβόλιζαν τη συντροφικότητα, την επανένωση του ποτού... σε ένα.

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ.

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Βόμβα μεγατόνων από τη Μόσχα.... Για “υπεροχή της τιμής , όχι της εξουσίας” αναφορικά με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κάνει λόγο στα συμπεράσματά της η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας, η οποία 
συνεδρίασε στις 25-26 Δεκεμβρίου και αναφέρει επίσης για τον Οικουμενικό Πατριάρχη πως είναι “πρώτος μεταξύ ίσων των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών”... Μια τέτοια θέση όπως είναι αντιληπτό βαθαίνει το ρήγμα στις σχέσεις Φαναρίου και Μόσχας. 


“Το πατριαρχικό Τμήμα της Κωνσταντινούπολης έχει τα πρεσβεία τιμής με βάση τα ιερά δίπτυχα , που αναγνωρίζονται από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες” αναφέρεται μεταξύ άλλων σε κείμενο που ενέκρινε η Σύνοδος και είχε τίτλο «Η θέση του Πατριαρχείου Μόσχας σχετικά με την υπεροχή της καθολικής Εκκλησίας».




Αναλυτικότερα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας ενέκρινε μια σειρά από έγγραφα. Ανάμεσα σε αυτά ήταν μεταξύ άλλων μια
δήλωση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε σχέση με τα γεγονότα στην Ουκρανία, μια θέση για τα βάπτιση βρεφών που γεννιούνται από παρένθετες μητέρες, ένα κείμενο για τους στρατιωτικούς ιερείς και το προαναφερθέν κείμενο με θέμα «Η θέση του Πατριαρχείου Μόσχας σχετικά με την υπεροχή της καθολικής Εκκλησίας»


Στο τελευταίο αυτό κείμενο αναφέρεται (σ.σ. ανεπίσημη μετάφραση) πως

στις 13 Οκτωβρίου 2007 σε μια συνεδρίαση της Μικτής Επιτροπής στη Ραβέννα - ελλείψει  αντιπροσωπείας της Ρωσικής Εκκλησίας , και χωρίς να λαμβάνει η Επιτροπή υπόψην τις γνωμοδοτήσεις της - εξέδωσε έγγραφο με τίτλο “Εκκλησιολογικαί και Κανονιολογικαί Συνέπειες της μυστηριακής φύσης της Εκκλησίας” .

Οπως αναφέρει λοιπόν η Ρωσική Σύνοδος, μετά την εξέταση του εγγράφου της Ραβέννα , η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δηλώνει πως δεν συμφωνεί μαζί του στο μέρος που αφορά στην καθολικότητα και την πρωτοκαθεδρία της καθολικής εκκλησίας.

Επισημαίνει μεταξύ άλλων πως κατά την πρώτη χιλιετία της εκκλησίας της ιστορίας υπήρχε το ρωμαϊκό πρωτείο τιμής, αλλά  μετά τη διακοπή της ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεωςτο πρωτείο τιμής αυτό πέρασε στην Κωνσταντινούπολη . Από τότε μέχρι σήμερα η πρεσβεία τιμής στην Ορθόδοξη Εκκλησία σε παγκόσμιο επίπεδο ανήκει στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ως πρώτος μεταξύ ίσων των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών .



Λέει ακόμη πως οι ιεροί κανόνες που στηρίζονται στα ιερά δίπτυχα, δεν δίνουν υπεροχή σε οποιαδήποτε εξουσία.


Η Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας λέει ακόμη πως “Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποδέχεται το δόγμα της Ρωμαϊκής Εκκλησίας περί του παπικού πρωτείου και της αρχής της θεϊκής καταγωγής του πρώτου επισκόπου στην Οικουμενική Εκκλησία”

Και συμπληρώνει ότι “Ορθόδοξοι θεολόγοι επέμεναν πάντα ότι η Εκκλησία της Ρώμης είναι μία από τις αυτοκέφαλες Τοπικές Εκκλησίες και δεν επιτρέπεται να επεκτείνει τη δικαιοδοσία της στο έδαφος άλλων Τοπικών Εκκλησιών” .





ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"NELLY'S ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ" ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΠΕΛΛΑΣ.

Το ανεκτίμητο και διεθνώς καταξιωμένο φωτογραφικό έργο της Nelly’s στην Π.Ε. Πέλλας

Στην αίθουσα τέχνης του LEVENTIS ART SUITES

στην Παναγίτσα Πέλλας μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου 2014

Μία μοναδική έκθεση με φωτογραφικά έργα της NELLY’S άνοιξε τις πύλες της, εδώ και λίγες ημέρες, στην αίθουσα τέχνης LEVENTIS ART SUITS και Μουσείου Φωτογραφίας, στην Παναγίτσα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας, στο δρόμο για το Χιονοδρομικό Κέντρο Βόρας-Καϊμακτσαλάν.

Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Δευτέρα (23/12), με την παρουσία του Δημάρχου Έδεσσας κ. Δημήτριου Γιάννου, εκπροσώπου του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Θεόδωρου Θεοδωρίδη και πολλών φίλων της φωτογραφίας από την ευρύτερη περιοχή των δύο Περιφερειών Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας. Η οικοδέσποινα του χώρου,  Αρχιτέκτονας κα. Κατερίνα Σιάντζιου παρουσίασε στους παραβρισκόμενους στοιχεία από τη ζωή, τις επιρροές, τις φωτογραφικές τεχνικές, τα διαχρονικά μηνύματα αλλά και τον αντίκτυπο στους κριτικούς και την κοινωνία που είχε το έργο της NELLY’S. Η εκδήλωση των εγκαινίων ολοκληρώθηκε με την εμφάνιση του Kostas Chatz ο οποίος παρουσίασε με την κιθάρα του μουσική και τραγούδια “fingerpicking blus” στο φιλικό και ζεστό περιβάλλον του «εργαστηρίου του καλλιτέχνη» του ξενοδοχείου. 

Ο φωτογραφικός φακός της NELLY’S «έκοψε» την ανάσα όλου του κόσμου, με τον πρωτοποριακό τρόπο φωτογράφισης και το περιεχόμενο των φωτογραφιών που πρόβαλε διεθνώς την φυσική και πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Τίτλος της έκθεσης είναι «NELLY’S, Χορός και Αρχαιότητες» και παρουσιάζεται σε συνδιοργάνωση με το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη στο οποίο η διάσημη φωτογράφος κληροδότησε μεγάλο μέρος του έργου της. Η Nelly’s   (Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη) (1899-1998), είναι η Ελληνίδα φωτογράφος που κάλυψε τη φωτογραφική ιστορία ενός αιώνα. Σύμφωνα με τον Άλκη Ξανθάκη, τον ιστορικό της ελληνικής φωτογραφίας, η μοναδικότητα  της Nelly's "βρίσκεται ακριβώς στο ότι δεν αντέγραψε ξενόφερτα αισθητικά στοιχεία, αλλά στο ότι κατόρθωσε να τα αφομοιώσει και να τα προσαρμόσει στον ελληνικό χώρο...". Γερμανικής – αρχικά – φωτογραφικής επιρροής, το έργο της μικρασιάτισσας Nelly’s, από το Αϊδίνι της Μικράς  Ασίας, που σπούδασε φωτογραφία στη Δρέσδη της Γερμανίας, γνώρισε μεγάλη προβολή και διεθνή αναγνώριση. Το έργο της χαρακτηρίζεται από κινητικότητα  και  ελευθερία,  όπως και η ίδια η ζωή της. Πολύ σημαντικές ήταν  οι νέες τεχνικές που έφερε στην Ελλάδα. Τα  μπρομόιλ, τα ελληνικά πορτρέτα και οι εικόνες με τις χορεύτριες στον Παρθενώνα είναι έργα γνωστά έως πασίγνωστα.

Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης σε δήλωσή του αναφέρει: «Η έκθεση των φωτογραφιών της NELLY’S παρουσιάζει μοναδικό εικαστικό, καλλιτεχνικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Είναι τιμή για την περιοχή μας που το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη μάς εμπιστεύτηκε τις φωτογραφίες. Αξίζουν ειλικρινά συγχαρητήρια στους υπεύθυνους της αίθουσας τέχνης LEVENTIS ART SUITES και του φωτογραφικού Μουσείου για την πρωτοβουλία. Η Πέλλα αποτελεί πλέον έναν καταξιωμένο χειμερινό προορισμό, με υποδομές φιλοξενίας υψηλού επιπέδου και ποιότητας. Η έκθεση φωτογραφιών της NELLY’S, αλλά και μία σειρά από άλλες πολιτιστικές δράσεις που παρουσιάζονται στην περιοχή αυτήν την περίοδο, σε συνδυασμό με την φιλοξενία που απλόχερα προσφέρουν οι κάτοικοι, είμαι βέβαιος ότι θα δημιουργήσουν τις καλύτερες αναμνήσεις σε όλους όσους επισκεφτούν την Πέλλα την περίοδο των εορτών».

Το ευρύ κοινό και οι φίλοι της καλλιτεχνικής φωτογραφίας έχουν τη δυνατότητα να δουν από κοντά την φωτογραφική έκθεση της NELLY’S από τις 23/12/13  έως τις 20/02/2014, με  είσοδο ελεύθερη.

Για περισσότερες πληροφορίες:

LEVENTIS ART SUITES

Phone:23810-34141

FAX:23810-34142

PANAGITSA .KAIMAKTSALAN .N.PELLAS

Web : www.leventisartsuites.gr

Διαβάστε Περισσότερα