ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ, ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΤΗΣ ΠΚΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ΓΑΛΛΟ-ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μια βραδιά ελληνικού πολιτισμού διοργάνωσε η Αντιπεριφέρεια Εξωστρέφειας, Καινοτομίας και Νέων Τεχνολογιών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με το Ελληνογαλλικό Επιμελητήριο, την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013 στο ξενοδοχείο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ PALACE προκειμένου να καλωσορίσει τους  250 Γαλλο-Εβραίους τουρίστες οι οποίοι επέλεξαν να επισκεφθούν τη Θεσσαλονίκη για να γιορτάσουν το Εβραϊκό Πάσχα. 
Στην εκδήλωση, που περιελάμβανε παραδοσιακούς χορούς από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Νεοχωρούδας συμμετείχαν και απηύθυναν χαιρετισμό η Αντιπεριφερειάρχης Εξωστρέφειας, Καινοτομίας και Νέων Τεχνολογιών της ΠΚΜ Τζελίνα Μακραντωνάκη και η Αντιπρόεδρος του Ελληνογαλλικού Επιμελητήριου Ελλάδος Μαρία Βοζίκη.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιεί η Αντιπεριφέρεια Εξωστρέφειας, Καινοτομίας και Νέων Τεχνολογιών της ΠΚΜ με στόχο την προβολή της Κεντρικής Μακεδονίας στους ξένους επισκέπτες. Αποτελεί δε συνέχεια των προωθητικών ενεργειών που υλοποίησε η  Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στη Γαλλία, με την επιτυχή διοργάνωση παράλληλων πολιτιστικών εκδηλώσεων  στην  Έκθεση για τον Μ. Αλέξανδρο και την αρχαία Μακεδονία που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο  του Λούβρου από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Ιανουάριο του 2012.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΛΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ.

Επιστολή απέστειλε ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας, Αναπτυξιακού Προγραμματισμού και Σχεδιασμού της Π.Κ.Μ. κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης στον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο σχετικά με τη νέα υγειονομική διάταξη. Ο κ. Θεοδωρίδης, σε συνέχεια της πρώτης παρέμβασης (29.11.2012) επισημαίνει τα μεγάλα προβλήματα που έχουν ανακύψει για τους επιχειρηματίες της Πέλλας και ζητεί την παράταση της εφαρμογής της νέας διάταξης για δύο έτη.

Αναλυτικά η επιστολή του κ. Θεοδωρίδη:

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Σε συνέχεια της πρώτης μας επιστολής (435466/29-11-12), θα θέλαμε να σας κάνουμε κοινωνούς σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Περιφερειακή Ενότητας Πέλλας αλλά και όλη η χώρα σχετικά με την εφαρμογή της νέας υγειονομικής διάταξης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις τροφίμων και ποτών, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οικογενειακές, ατομικές και ελεύθεροι επαγγελματίες, αναστέλλουν τη λειτουργία των επιχειρήσεων επ’ αόριστον και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οδηγούνται σε οριστικό κλείσιμο λόγω του ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δεδομένα της νέας υγειονομικής διάταξης.  Η τοπική οικονομία της Πέλλας δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα με αποτέλεσμα οι επιχειρηματίες να αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, να καθίστανται αφερέγγυοι ως προς τις οικονομικές τους υποχρεώσεις με προμηθευτές, τράπεζες, Κράτος και κατά συνέπεια να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους και να οδηγούνται σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο. 

Σαφώς, στηρίζουμε τις νομοθετικές ρυθμίσεις που εναρμονίζουν την Ελληνική με την Κοινοτική Νομοθεσία, προσβλέπουμε όμως, πρώτα και κύρια, σε διατάξεις που βελτιώνουν πραγματικά την εξυπηρέτηση και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον πολίτη. Με τη νέα υγειονομική διάταξη που ισχύει από 23/10/12, μόνο τα προβλήματα, η γραφειοκρατία και τα παράπονα αυξήθηκαν και όχι η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών ή η αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων. Η εκπαίδευση των υπευθύνων και των χειριστών τροφίμων των επιχειρήσεων έχει καταλήξει σε παρωδία, αφού πολλοί επιτήδειοι υφαρπάζουν χρηματικά ποσά από τους ενδιαφερόμενους καταστηματάρχες για εκπαίδευση στον τομέα της υγιεινής, χωρίς να απονέμεται η ανάλογη, κατάλληλη πιστοποίηση, σύμφωνα με το αρ. 9 της νέας διάταξης. Άρα, η υπεύθυνη στάση των ιδιοκτητών, που προσπαθούν να βελτιώσουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους καταναλωτές – πελάτες και παρ’ όλα τα οικονομικά προβλήματα «ανταμείβεται» με εξαπάτηση από εταιρείες που διατυμπανίζουν τις εκπαιδευτικές τους δραστηριότητες στον τομέα της υγιεινής και της ασφάλειας των τροφίμων. Θα μπορούσε σε αυτό το πρόβλημα να αξιοποιηθούν τα στελέχη των Περιφερειακών Ενοτήτων που είναι πιστοποιημένοι εκπαιδευτές του ΕΦΕΤ και να πραγματοποιήσουν δωρεάν σεμινάρια στους ενδιαφερόμενους καταστηματάρχες – επαγγελματίες. 

Στο σημείο αυτό όμως πρέπει να επισημανθεί η αντικειμενική δυσκολία καταστηματαρχών οι οποίοι, ηλικιακά βρίσκονται λίγο πριν τη συνταξιοδότησή τους (62-65 ετών για παράδειγμα) και σε δυσπρόσιτα χωριά να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις της νέας υγειονομικής διάταξης και πολύ περισσότερο της τεχνολογίας. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να διακόψουν την δραστηριότητά τους και να μην καταφέρουν να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Γίνεται κατανοητό ότι υπάρχουνε κάποια επιμέρους ζητήματα τα οποία χρήζουν περαιτέρω αξιολόγησης και ερμηνείας.

 

Επιπροσθέτως, η απώλεια εργατοωρών, το μεγάλο κόστος που συνεπάγεται η διαδικασία πιστοποίησης των επαγγελματιών και η ανάγκη εναρμόνισης των υποδομών – χώρων και εγκαταστάσεων – δεν αποζημιώνονται επ’ ουδενί αφού η μειωμένη καταναλωτική ζήτηση αφήνει πολύ μικρά ή μηδαμινά περιθώρια κέρδους σε καθημερινή βάση. Συνεπώς, σε συνδυασμό με τα υπέρβαρα λειτουργικά και φορολογικά έξοδα οι επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε διαδικασίες ανακαίνισης, ανανέωσης των επιχειρήσεων τους, τη στιγμή που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τη βιωσιμότητά τους. 

Κύριε Υπουργέ,

Επειδή η οικονομική αφαίμαξη των πολιτών έχει ξεπεράσει κάθε λογική και στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλουμε όλοι, τοπική - περιφερειακή αυτοδιοίκηση και Κυβέρνηση να προωθήσουμε δράσεις ανάταξης της πραγματικής οικονομίας και ενίσχυσης του εισοδήματος των οικογενειών, σας καλούμε να δώσετε μια παράταση στην εφαρμογή της νέας υγειονομικής διάταξης μέχρι ότου μπορέσουν να γίνουν όλες οι εκπαιδευτικές δομές για τους καταστηματάρχες, αλλά και να έχουνε το χρονικό περιθώριο και προπάντων την οικονομική δυνατότητα να εκτελέσουν τις νέες εργασίες που απαιτούνται σε βάθος 2ετίας γιατί λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας δεν μπορούν να τις πραγματοποιήσουν.

Πιστεύοντας ότι θα δείτε θετικά το αίτημά μας, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων και παραμένουμε στην διάθεσή σας για συγκεκριμένες προτάσεις.   

Με εκτίμηση,

Ο Αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Πέλλας και

Αναπτυξιακού Προγραμματισμού-Σχεδιασμού της ΠΚΜ

  

Θεόδωρος Ι. Θεοδωρίδης

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΟΜΑΔΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ Α' ΔΠΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Δεν είναι μόνο φίλοι μας τα παιδιά της γειτονιάς μας και του σχολείου μας. Φίλοι μας είναι και τα βιβλία. Και μπορούμε να πούμε ότι το βιβλίο είναι ο καλύτερος μας φίλος.
Ο φίλος που δεν θυμώνει ποτέ και δεν μας εγκαταλείπει. 
Είναι όμως και μία ανεξάντλητη δεξαμενή γνώσης και πληροφόρησης για διάφορα θέματα. Υπάρχουν βιβλία για παιδιά κάθε ηλικίας και για κάθε "γούστο"( για τα μωρά στα πρώτα τους βήματα, για τα νήπια που θέλουν να γνωρίζουν το καθετί που βλέπουνε γύρω τους, για τους μαθητές του δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου).
Μην ξεχνάμε ότι η μελέτη καλών βιβλίων καλλιεργεί τη σκέψη μας, διευρύνει τους ορίζοντες μας και βελτιώνει την έκφραση του λόγου μας.
Ας γίνουμε, λοιπόν, όλοι φίλοι με το βιβλίο. 
Ας το έχουμε πάντα κοντά μας σαν αχώριστο σύντροφό μας. 
Ας γίνει η καλύτερη διασκέδαση των παιδιών με την ενεργή συμμετοχή των γονέων, αφού τόσο οι γονείς όσο και οι εκπαιδευτικοί αποτελούν το συνδετικό κρίκο για τη μύηση των παιδιών στο χώρο του βιβλίου.

                                  
                               ΟΜΑΔΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ Α’ ΔΠΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ.

Photo: Mauricio Alejo


Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων τροφών στην υγεία μας είναι μόλις και μετά βίας κατανοητές, όμως τα λίγα που γνωρίζουμε εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Υπογονιμότητα, γενετικές ανωμαλίες, καρκίνοι, νευρολογικές διαταραχές και μεγάλες ζημιές σε ζωτικά όργανα είναι μόνο μερικοί από τους σοβαρούς κινδύνους για τους οποίους ελέγχονται.
Όμως δεν διατρέχουμε κίνδυνο μόνο από τις τροφές που τρώμε. Γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί βρίσκονται και σε μία σειρά προϊόντων καθημερινής χρήσης που μπορεί να μας εκθέτουν σε τακτική βάση. Δεδομένου ότι οι ξένες και αμερικανικές πολυεθνικές εταιρείες «αλωνίζουν» και στην ελληνική αγορά, είναι ώρα να αναρωτηθούμε πόσο συχνά ερχόμαστε σε επαφή με αυτά τα προϊόντα.

Προϊόντα προσωπικής φροντίδας. Προσέξτε αν περιέχεται πρωτεΐνη σόγιας ή αλκοόλ σε είδη προσωπικής φροντίδας όπως λοσιόν, κρέμες προσώπου, σαπούνια και σαμπουάν. Αντί για απαλό και μεταξένιο δέρμα ή λαμπερά μαλλιά, μπορείτε να επιβαρύνετε το κεφάλι ή το πρόσωπό σας με τοξικές ουσίες προερχόμενες από γενετικά τροποποιημένη σόγια ή καλαμπόκι.

Βαμβάκι: Κάτι που φοράτε αυτή τη στιγμή πάνω σας είναι πιθανότατα βαμβακερό. Τα σεντόνια και οι πετσέτες σας επίσης, καθώς και το βαμβάκι που χρησιμοποιείτε για την προσωπική σας υγιεινή στο μπάνιο. Το δέρμα μας απορροφά το 60% των ουσιών με τις οποίες έρχεται σε επαφή. Αν το βαμβάκι στα ρούχα μας δεν είναι βιολογικό, τότε μάλλον είναι γενετικά τροποποιημένο μιας και το 50% του βαμβακιού που παράγεται παγκοσμίως είναι μεταλλαγμένο. 

Μελάνι σόγιας: Πολλές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των φυσικών και οικολογικών προϊόντων επιλέγουν το μελάνι από γενετικά τροποποιημένη σόγια για τη βαφή ενδυμάτων, συσκευασίες, ακόμη και την εκτύπωση βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων. Το μελάνι απορροφάται από το δέρμα μας πολύ εύκολα, γι' αυτό –αν διαβάζετε ακόμη εφημερίδες- σιγουρευτείτε ότι πλένετε καλά τα χέρια σας μετά την ανάγνωση.

Αντισηπτικά χεριών: Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αποφύγετε τη χρήση συμβατικών αντισηπτικών. Ίσως να μην έχετε σκεφτεί το ρίσκο από την έκθεση στο γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του αλκοόλ. Περισσότερο από το ένα τέταρτο της παγκόσμιας παραγωγής καλαμποκιού είναι μεταλλαγμένο.

Καύσιμα: Μια νέα ποικιλία καλαμποκιού έχει πλέον εγκριθεί για χρήση στην παραγωγή αιθανόλης για βενζίνη. Είτε το δέρμα σας έρχεται σε άμεση επαφή με αυτήν στην αντλία ή απλώς την αναπνέετε στο βενζινάδικο ή μέσα στην κίνηση της πόλης, το πιο πιθανό είναι ότι περιέχει γενετικά τροποποιημένα συστατικά.

Ας επιλέξουμε φυσικά προϊόντα Η χημική βιομηχανία χρησιμοποιεί εκατοντάδες προϊόντα και υποπροϊόντα του καλαμποκιού και της σόγιας. Παρόλα αυτά, μπορούμε να βρούμε τρόπους ώστε να προφυλάξουμε τον εαυτό μας και την οικογένειά μας από τον κίνδυνο των μεταλλαγμένων.





ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟΥΡΚΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΒΙΑΖΕ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ.

Εξπρές του Μεσονυκτίου στα Κατεχόμενα της Κύπρου!

Αποστροφή και αποτροπιασμό προκαλεί το νέο «Εξπρές του Μεσονυκτίου» που εκτυλίχθηκε στα Κατεχόμενα της Κύπρου, με πρωταγωνιστές έναν ταγματάρχη του κατοχικού στρατού και νεαρούς φαντάρους.

Όπως αποκαλύπτει το Σάββατο η «Milliyet», επί δύο χρόνια, ο αξιωματικός του κατοχικού στρατού Oktay Ö εξανάγκαζε τους φαντάρους του να υποκύπτουν στις αρρωστημένες ορέξεις του. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τους καλούσε στο δωμάτιό του και η εντολή ήταν ρητή: «Ή θα κάνετε αυτό που σας λέω εγώ ή θα σας εξαφανίσω». Τουλάχιστον 10 στρατιώτες αναγκάστηκαν να υποκύψουν υπό τον φόβο αντιποίνων σε περίπτωση που δεν το έκαναν, ενώ ο ίδιος φόβος αλλά και η ντροπή που ένιωθαν τους εξανάγκαζε να σιωπούν…

Υπόκωφοι θόρυβοι και πνιγμένες φωνές νεαρών στρατιωτών ακούγονταν κατά καιρούς από το δωμάτιο του ταγματάρχη. Όλοι τις άκουγαν, όμως κανείς δεν μιλούσε. Ό,τι κι αν είχε συμβεί στο δωμάτιο αυτό αποτελούσε επτασφράγιστο μυστικό. Για το «καλό» όλων…

Η ιστορία αυτή διήρκεσε περί τα δύο χρόνια, από το 2006 έως και το 2007. Τα δύο αυτά έτη ο αξιωματικός του κατοχικού στρατού διασκέδαζε, εκμεταλλευόμενος την εξουσία του και ταπεινώνοντας με τον πιο χυδαίο τρόπο τους απλούς στρατιώτες.

Όλα άλλαξαν όταν ένας λοχαγός αντελήφθη τις ενέργειες του ταγματάρχη και κατάφερε να πείσει τα θύματα να μιλήσουν.

Η συνέχεια είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Ο λοχαγός και άλλοι δέκα στρατιώτες-θύματα οδήγησαν σε δίκη τον αξιωματικό του κατοχικού στρατού. Οι έξι απ’ αυτούς κατέθεσαν ως μάρτυρες και αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα. Τα στόματα άνοιξαν και τελικά κινήθηκαν όλες οι διαδικασίες για να έρθει στο φως η αλήθεια.

Η ιατροδικαστική εξέταση στην οποία υπεβλήθησαν τα θύματα αποκάλυψε επανειλημμένους βιασμούς και ο κατηγορούμενος που κάθισε στο εδώλιο του Στρατοδικείου και απολογήθηκε σε μία δίκη που έγινε με άκρα μυστικοπάθεια καταδικάστηκε σε φυλάκιση μόνο για δύο χρόνια και τρεις μήνες.

Ομολογουμένως, για πολλούς η ποινή του ήταν σαφώς πολύ μικρή συγκριτικά με τα εγκλήματα τα οποία διέπραξε ο ίδιος τις ημέρες που ανενόχλητος καταχράστηκε κατ’ επανάληψη την εξουσία που ασκούσε.

Ο εισαγγελέας άσκησε έφεση και ο Oktay Ö θα καθίσει και πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου…

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΦΩΤΙΣΤΙΚΩΝ ΛΑΜΠΤΗΡΩΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ.

Ξεκίνησε από χθες 1/4 στους Προμάχους, το συνεργείο του δήμου Αλμωπίας , τις εργασίες συντήρησης και αντικατάστασης των καμμένων λαμπτήρων στις γειτονιές του χωριού.
Το θέμα χρόνιζε εδώ και πολύ καιρό και οι κάτοικοι είχαν εκφράσει πολλά παράπονα στους αρμόδιους, για τον συσκοτισμό του οικισμού κάθε που βράδιαζε.
Ήδη σήμερα το ειδικό γερανοφόρο του δήμου επιθεωρεί, ελέγχει και επισκευάζει , όπου υπάρχει ανάγκη.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ θα λέγαμε και ευχόμαστε τα αντανακλαστικά των αρμοδίων να είναι πιο γρήγορα, γιατί η κατάσταση, που επικρατούσε ήταν τριτοκοσμική.
Με την ελπίδα να επιδιορθωθούν ΟΛΟΙ οι λαμπτήρες , τελούμε εν αναμονή για να σας ενημερώσουμε.

Διαβάστε Περισσότερα

ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΠΚΟΡΝ ΚΑΙ ΤΗ COCA-COLA.

Ένα όμορφο απόγευμα του 1957 ο James MacDonald Vicary, ερευνητής Μάρκετινγκ και Ψυχολόγος δημοσίευσε μια έρευνα που τάραξε τον κόσμο της ψυχολογίας, χτύπησε συναγερμό στις μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α και συνεχίζει να εμπνέει μέχρι και σήμερα συνομοσιολογικά σενάρια για τις μεθόδους Μάρκετινγκ των Πολυεθνικών.

Ο Vicary αφού κάλεσε 50 δημοσιογράφους από τα μεγαλύτερα μέσα της εποχής τους άφησε άναυδους όταν τους ανακοίνωσε ότι ήταν πλέον σίγουρος ότι μπορεί να επηρεάσει πλήρως τις αποφάσεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων μέσω υποσυνείδητων μηνυμάτων που προβάλλονται σε οθόνη. Πιο συγκεκριμένα τους περιέγραψε το περίφημο πείραμα του, που έχει μείνει γνωστό στην ιστορία της Ψυχολογίας ως το “Eat Popcorn and Drink Cola Experiment”. Το πείραμα περιλάμβανε 45,699 συμμετέχοντες, ένα κινηματογράφο και ένα πολύ φιλόδοξο ερευνητή. Σύμφωνα με το Vicary κατά τη διάρκεια της ταινίας προβλήθηκαν επανηλειμένα εικόνες που γράφανε τις φράσεις “Eat Popcorn” και “Drink Cola” με ταχύτητα 1/2000 sec. Όπως είναι λογικό, ο χρόνος αυτός δεν είναι αρκετός για τον ανθρώπινο εγκέφαλο να συνειδητοποιήσει την εικόνα μετατρέπωντας την έτσι, μέσω του ασυνείδητου και κατά τον ισχυρισμό του Vicary, σε ακατανίκητη έλξη προς αυτά τα προιόντα. Σαν απόδειξη της αξιοπιστίας του πειράματος του ο Vicary έδειξε τα νούμερα των πωλήσεων στο κυλικείο του κινηματογράφου αφού τελείωσε η προβολή αφήνωντας τους δημοσιογράφους άναυδους. Η αύξηση των πωλήσεων των Popcorn άγγιζε το 57,5% και της Coca-Cola το 18,1%, νούμερα που άνοιγαν νέους ορίζοντες όχι μόνο στον τομέα του Μάρκετινγκ αλλά και σε οποιονδήποτε ήθελε να χειραγωγήσει τις μάζες. 

Τα υποσυνείδητα μηνύματα και η ευκολία με την οποία μπορούν να εφαρμοσθούν και να επηρεάσουν αποφάσεις και συναισθήματα ανυποψίαστων πολιτών έβαλαν σε σκέψεις την κυβέρνηση των Η.Π.Α και έτσι ένα χρόνο μετά τη δημοσίευση του πειράματος η CIA εξέδωσε ανακοινωθέν με το οποίο απαγόρευε οποιαδήποτε χρήση υποσυνείδητων μηνυμάτων με οποιοδήποτε τρόπο. O Vicary είχε καταφέρει να πείσει ακόμα και τις Μυστικές Υπηρεσίες ότι τα ευρήματα του ήταν αληθινά και ότι μπορεί να χρησιμοποιηθούν από πολιτικούς αντιπάλους, ενώ κάποιοι κάνανε λόγο και για αιρέσεις που είχαν δείξει ενδιαφέρον να χρησιμοποιήσουν το τέχνασμα του Vicary για να προσηλυτίσουν πιστούς.


Από το 1957 και για τα επόμενα 50 χρόνια αναρίθμητοι ερευνητές προσπάθησαν να επαναλάβουν και να επικυρώσουν τα ευρήματα του Vicary. Ο πρώτος που έφτασε κοντά στο να επιβεβαιώσει τη θεωρία των «Υποσυνείδητων Μυνημάτων» ήταν ο Byrne ο οποίος επανέλαβε το πείραμα του Vicary, με τη διαφορά ότι η εικόνα που προέβαλε στιγμιαία έγραφε τη λέξη “Beef”. Ως αποτέλεσμα, οι συμμετέχοντες στο πείραμα πεινάσαν μεν, αλλά δεν δείξανε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στο βοδινό κρέας όταν τους προσφέρθηκαν σάντουιτς με διαφορετικά είδη γέμισης.Τα ευρήματα του Byrne δεν χαρακτηρίστηκαν ικανοποιητικά από την επιστημονική κοινότητα. Στη συνέχεια ακολούθησαν διάφορα πειράματα με διαφορετικά υποσυνείδητα μηνύματα το καθένα, αλλά κανένα από αυτά δεν επικύρωνε αυτό που ισχυριζόταν ο Vicary. Ο ίδιος ο Vicary το 1962, και υπό το βάρος της επιστημονικής του συνείδησης, δήλωσε ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν πολύ μικρότερος από αυτόν που είχε ισχυριστεί αρχικά και ως εκ τούτου τα αποτελέσματα δεν ήταν δυνατόν να στηρίξουν την θεωρία των υποσυνείδητων μηνυμάτων. 

50 χρόνια μετά τη θεωρία του Vicary και πιο συγκεκριμένα το 2009 η επιστήμη της Νευροψυχολογίας έφτασε πιο κοντά από ποτέ σε αυτό που ως τώρα έμοιαζε επιστημονική φαντασία. Η Nilli Lavie στην δημοσίευση της με τίτλο “Murder, she wrote”, (2009) αποδεικνύει με μια σειρά από πειράματα ότι τα υποσυνείδητα μηνύματα μπορούν να χειραγωγήσουν αποφάσεις, αλλά μέσα σε πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο και για πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Με άλλα λόγια δεν είναι άμεσα εφαρμόσιμα από εταιρείες που θέλουν να εκμεταλευτούν ή να επηρεάσουν τους καταναλωτές και ίσως χρειαστεί να περάσουν δεκαετίες μέχρι να καταφέρει η επιστήμη να ρίξει φως σε ότι αφορά την περιοχή του υποσυνείδητου του ανθρώπου.

Παρόλαυτα προσφέρεται άπλετο πεδίο για περαιτέρω έρευνα και δημιουργούνται ερωτηματικά για τα ηθικά ζητήματα που εγείρονται από εδώ και πέρα στον τομέα της Ψυχολογίας του Καταναλωτή και της Διαφήμισης του μέλλοντος.


Βιβλιογραφία

A Meta-Analysis of Consumer Choice and Subliminal Advertising, Trappey, Charles
Psychology & Marketing (1986-1998); Aug 1996; 13, 5; ABI/INFORM Global
pg. 517

Subliminal Advertising and the Psychology of Processing Unconscious ... Theus, Kathryn T
Psychology & Marketing (1986-1998); May/Jun 1994; 11, 3; ABI/INFORM Global
pg. 271

How a Publicity Blitz created the myth of Subliminal Advertising, Stuart Rogers (1992-1993)
Murder, She Wrote, Maha Nasrallah, David Carmel, and Nilli Lavie, Emotion. 2009 October; 9(5): 609–618.


Στέφανος Χριστούδης





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΕΟΛΙΘΟ.

Η ομάδα παραγωγών των Προμάχων, διοργανώνει σήμερα 2/4 και ώρα 20.00 στο κέντρο νεότητας του χωριού, ομιλία με θέμα:
 "Η χρήση του ζεολίθου στην γεωργία και την κτηνοτροφία".
Ομιλητές για τον  άγνωστο σε πολλούς  ζεόλιθο, θα είναι ο κύριος Λευτέρης Τοπαλίδης, που ασχολείται επαγγελματικά με το αντικείμενο και ο κύριος Χρήστος Πάσχος, παραγωγός από την Όρμα Αλμωπίας.

Παρακαλούνται οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι του χωριού, καθώς και όλοι όσοι ενδιαφέρονται, να παρευρεθούν στην ενημερωτική και ωφέλιμη ομιλία.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ.

Θέλεις νά 'χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι Μακαρίου Β' της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της τούρκισσας, και έχεις το νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο. Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες. Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου. Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ' ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.

Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά 'χει να σου ειπεί: "άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι". Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα. Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους: - Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες; Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία.

Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά. Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ότι: νεοέλληνες ίσον ελληνοεβραίοι. Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Ότι οι νεοέλληνες είμαστε ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά 'σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά 'σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα. Απώλεια της εθνικής ταυτότητας είναι να σε βλέπουν οι άλλοι αρκουδόρεμα, και συ να τους φωνάζεις πως ντε και καλά είσαι η Ολυμπία. Και ύστερα να τους ζητάς Ολυμπιακούς αγώνες στην καλογρέζα. Χλευαστικό του καλογριά.

Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο. 

Δ. Λιαντίνης.





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝ Ο ΝΙΤΣΕ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΕΡΚΕΛ.

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε (1844-1900), αν ζούσε σήμερα, δεν θα έμεινε απαθής μπροστά στην ελληνική και κυπριακή τραγωδία που προσλαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις για το μέλλον της Ευρώπης Ενωσης, εξαιτίας της επιμονής της καγκελαρίου Μέρκελ και των ομοιδατών της να εξαντλήσει όλο το εύρος της αναλγησίας της, επιβάλλοντας οικονομικό αφανισμό, σε αρραγή και αγαστή συνεργασία οπωσδήποτε με τους εγχώριους ανιστόρητους, επιλήσμονες, οσφυοκάμπτες και ερωτύλους της εξουσίας.

Δεν γνωρίζω τι θα έλεγε ο Νίτσε στην Μέρκελ, αν τη συναντούσε σήμερα. Γνωρίζω, ωστόσο, ότι ο Γερμανός φιλόσοφος, για τον οποίο όλο το πλήθος των κειμένων, μελετών και διατριβών, δεν είναι αρκετό να περιγράψει το ρόλο του στη διαμόρφωση της σύγχρονης σκέψης, θα της υπενθύμιζε να διαβάσει το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο "Η γέννηση της τραγωδίας".

Και θα πάθαινε εξοφθαλμία η Μέρκελ διαβάζοντας τη στεγανοποιημένη σκέψη του Νίτσε για το ελληνικό έθνος:

"...ο δυτικοευρωπαικός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Ελληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιούργησαν, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο. Συρρικνωνόταν και κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς της Ελλάδας, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους..."

Και δεν θα δίσταζε ο Νίτσε, αυτή η τεράστια προσωπικότητα του ανθρώπινου πολιτισμού, που στέκεται ρωμαλέα ανάμεσα στο στοχασμό και τη φιλοσοφία και με τις απόψεις του προκαλούσε μεταφυσικό ρίγος και αγωνία, γνώση και επίγνωση των βασικών αρχών της προβληματικής και αναστροφή των πιο δύσβαστακτων περιοχών της ανθρώπινης φύσης, να επαναλάβει στην Μέρκελ τη συμπυκνωμένη γνώμη του για τους Γερμανούς: "...το γερμανικό πνεύμα είναι για μένα κακός αέρας. Κάθε έκφραση ενός Γερμανού είναι η ενστικτώδης έλλειψη καθαρότητας, που έχει κανείς απέναντι στον εαυτό του..."

Πολυσχεδής προσωπικότητα ο Νίτσε. Μύστης με όλη την κυριολεξία της λέξης. Για πολλά χρόνια ωστόσο οι ιστορικοί δίσταζαν να τον κατατάξουν στους καθαρούς φιλοσόφους. Και ίσως είχαν δίκιο. Η σύλληψη του μηνύματος του Νίτσε προυποθέτει μεταφυσική ευαισθησία. Μια τέτοια προυπόθεση δεν είναι και τόσο εύκολη, ιδίως για εκείνους που συλλαμβάνουν το στοχασμό στατικά και είναι άτεγκτα κλεισμένοι σε σχήματα παλαιοτέρων ή και νεοτέρων Σχολών.

Η περίπτωση του Νίτσε είναι οριακή, όπως κι αν διακείμεθα απέναντι στις ιδέες του φιλοσόφου. Κρατερός φιλόλογος και ελληνιστής ο Νίτσε, τάραξε πρώτα πρώτα τους φιλόλογους με το περίφημο έργο του "Γέννεση της τραγωδίας", όπως προανέφερα, στο οποίο αποδεικνύεται δεινός γνώστης των τραγικών, των αρχαίων Ελλήνων, του διονυσιακού και απολλώνιου πνεύματος, της φιλοσοφίας του Schopenhauer την οποία θαύμαζε τότε και της βουλησιαρχικής μουσικής του Wagner.

Τραγικός αι απολλώνιος ο νεαρός τότε καθηγητής της φιλολογίας, εξόρισε σιγά σιγά το απολλώνιο πνεύμα, για να καταστεί διονυσιακός, βαθύτατα και ρηξικέλευθα διονυσιακός. Παράλληλα προέβαινε σε έντονη κριτική των φιλοσόφων, των ηθικολόγων, των θεολόγων, της θρησκείας, με ένα πάθος το οποίο γινόταν οξύτερο, όσο ζωτικότερες ήταν οι μυστικές εμβιώσεις του. Τα κείμενα του Νίτσε γράηκαν με το αίμα της ψυχής του, αφού η ασθενικότατη αντή φύση, που συνατξιοδοτήθηκε πρόωρα, αναζήτησε στην Ιταλία εύκρατο κλίμα για να μετριάσει τις σωματικές κακουχίες. Ηδη από το 1889 μέχρι το 1900 ο Νίτσε τρελάθηκε και παρέμεινε σε άσυλο...

Κι όμως αυτή η ασθενική φύση με τον άκρατο εγωισμό, αναστάτωσε όσο ελάχιστοι στοχαστές τη διανόηση του εικοστού αιώνα. Δεν εννοώ βέβαια τους ελαφρόμυαλους κουλτουριάρηδες της μόδας, οι οποίοι επαναλάμβαναν και επαναλαμβάνουν, χωρίς να καταλαβαίνουυν, κάποια "σλόγκαν" που είναι κυρίως ξεκομμένα από το πνεύμα του στοχαστή και μύστη. Ο Νίτσε είχε και έχει βαθιά προβληματισμένους αναγνώστες, γιατί εισβάλλει ακάθεκτα στο ναό της ευρωπαικής φιλοσοφίας και προσπαθεί να γκρεμίσει πόρτες, παράθυρα, τρούλλους και θεμέλια. Νιώθει έτσι κατάμονος το ρίγος της Απουσίας του "δολοφονημένου θεού" και αποτολμάει να ορθώσει τον αρχέγονο διονυσιακό άνθρωπο στην αιώνια ρευστότητα του βιταλιστικού του παλμού.

Οι αξίες της χριστιανικής και της φιλοσοφικής ηθικής ήταν υποκατάστατα συμπλεγματικών καταστάσεων. Ο Θεός, το υπέρτατο υπερεγώ των καταφρονημένων και των ανίκανων πέθανε υπό τους ηχηρούς διθυράμβους του Ζαρατούστρα και του Υπεράνθρωπου. Ιδού το λυκόφως και το λυκαυγές ταυτόχρονα της φιλοσοφίας. Απαλλαγή, δημιουργική απαλλαγή από τα "είδωλα" και από τα "φαντάσματα" των ψυχώσεων του παρελθόντος, σημαίνει για τον Νίτσε νέ αφετηρία με ολοζώντανους ορίζοντες, που σφυρηλατούνται από την ακατάλυτη δύναμη, από την απόρθητη "θέληση για δύναμη", που θα μιμηθεί το διονυσιακό παλμό του γέρου άθεου.

Ετσι θα προβάλλει ο Ζαρατούστρα, ο νέος άνθρωπος-δημιουργός, το αειθαλές τέκνο των ερειπίων. Ωστόσο, το έργο δεν είναι εύκολο, γιατί οι διθύραμβοι και οι εόρτιες ιαχές συντροφεύονται από το ρίγος της μεταφυσικής μοναξιάς, από την έσχατη αποκαροδοκία της δοκιμασμένης ύπαρξης. Οπως στα βάθη του εκστασιακού βλέμματος του γέρου δάσκαλου, του Διόνυσου, διακρίνεται φρικιαστικά η ερεβώδης τραγική δοκιμασία, κατά παρόμοιο τρόπο στις "διαβεβαιώσεις" του Ζαρατούστρα υποφαίνεται η τραγική αγωνία του νιτσέικου υπερανθρωπισμού.

Κριτική προσέγγιση του Νίτσε κινδυνεύει να καταστεί επιφανειακή, εξωτερική και στείρα. Προαπαιτείται, όπως ήδη ανέφερα, είσοδος στην αγωνία του φιλοσόφου, αγάπη αλλά και γνώση της παράδοσης την οποία ο Νίτσε προσπάθησε να κατεδαφίσει. Ο Νίτσε είχε πολλά κενά οφειλόμενα και στην ελλιπή κατανόηση σημαντικών πηγών της φιλοσοφίας και στην επιφανειακή αντιμετώπιση της μυστικής, παρά το ότι ήταν κατά βάθος μυστικός. Αυτή η διαπίστωση ανήκει σε πολλούς μελετητές του Νίτσε.

Ωστόσο, η εμβέλεια του μηνύματος του είναι διαπρύσια και φτάνει στα όρια της ύπαρξης. Γι αυτό ακριβώς προσεγγίζοντας εκ των ένδον τον μεγάλο στοχαστή, διαπιστώνουμε το ανόριο βάθος της ύπαρξης, που διαχέεται στην άρρητη πληρότητα του πρωτονοείν. Εκεί, το εγώ συλλαμβάνεται ως καθαρή δύναμη και κίνηση, ως απερίληπτη λογική "υπόσταση", ως δυνάμει ηφαιστειογενής παλμός. Εκεί, η συνείδηση καλείται στην απόφαση και στην απόφανση, στο ΝΑΙ ή στο ΟΧΙ των καταγωγών της, στην αποδοχή ή μη της Υπερβατικότητας.

Ο Νίτσε αρνήθηκε διαρρήδην, μα στην τραγική του άρνηση υποκρύβεται το θεοτικό έρεβος της μυστικής πρωταρχής, που επαναστατεί, που αυτοαναιρείται κατά βάση, για να αποφανθεί ως δοκισήσοφος μεταορθολογισμός, ως ευγενισμένος βιταλισμός που καλέι, είτε το θέλει είτε όχι, στο Νεοπαγανισμό με τις γνωστέ βαρβαρότητες. Πολλοί αρνούται, μα δεν έχουν την ατίθαση δύναμη του Νίτσε, γιατί δεν καταδύονται στα κατώτατα των απαρχών τους. Η κατάδυση του Νίτσε είναι σημεία οριακής και συγκλονιστικής αναζήτησης του πραγματικού εγώ.

Σε παρόμοια βάθη κατήλθαν και ο Αυγουστίνος και ο Πασκάλ καιο Κίρκεγκορ και ο Ντοστογιέφσκι. Και άλλοι λιγότερο ίσως γνωστοί στοχαστές. Στον οριακό αυτό "τόπο" οι κατερχόμενες συνειδήσεις καταθέτουν τη μαρτυρία τους, η οποία είναι οπωσδήποτε καταιγιστική. Ο Νίτσε μας άφησε τη μαρτυρία του, η οποία απαιτεί ηρωισμό για να κατανοηθεί. Τότε ακριβώς η διαφωνία γίνεται εξίσου καθοριστική, γιατί ανάγει στον έτερο τόπο των άλλων οριακών συνειδήσεων. 

Οι διαπλάσεις του αρχέγονου φωτός διαχέουν στην κοσμική νύχτα τον αείφωτο ωκεανό από τον οποίο καταρδεύονται οι κοσμικές συνειδήσεις. Και εκείνες ακόμη που αρνούνται οφείλουν την κραυγή τους στην Παναθενή Δωρεά. Μόνο που η μαρτυρία φθίνει ως αντιστροφή, ως ιδιότυπη οικειοποίηση, ως ναρκισσευόμενο ιστορικό εγώ, με αναμφισβήτητη ωστόσο γοητεία....

Αν ο Νίτσε συναντούσε την Μέρκελ σήμερα, δεν χρειαζόταν να της εξηγήσει για τη μαρτυρία της συνείδησης και τον τιτανικό της παλμό...Θα της έλεγε όμως ότι ο αιώνιος κύκλος των συνειδήσεων της επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις...Και στους "εγχώριους" άβουλους, τους νανοειδείς της πολιτικής και ανίδρωτους υποτελείς της Μέρκελ, με την ατίθαση λογική του, αλλά και με την ελληνολατρεία που διέθετε, θα τους...διέβρεχε με άφθονη έκκριση σιάλου, όπως αξίζει στους κατ' ευφημισμόν ανθρώπους, κοινώς ομοιώματα ανθρώπων...


Στυλιανός Συρμόγλου





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΥΠΡΙΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΤΑ "ΧΩΝΕΙ" ΣΤΟΝ ΑΛΚΙΝΟΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗ.

Πριν από μερικές ημέρες ο Αλκίνοος Ιωαννίδης με μία επιστολή του σχολίασε τις εξελίξεις στην Κύπρο. Με αφορμή αυτή την επιστολή, σήμερα ένας Κύπριος φοιτητής, ο Σοφοκλής Παπαδόπουλος, απαντά με μία επιστολή στον Αλκίνοο Ιωαννίδη!

"Αγαπητέ Αλκίνοε,

Είμαι 24χρονος Κύπριος φοιτητής στην Αθήνα, όπως υπήρξες κάποτε κι εσύ. Αποτελούσες ανέκαθεν για μένα αξιόλογη προσωπικότητα. Παρακολουθώ από κοντά την πορεία σου ως μουσικού, και με προσοχή διαβάζω τους προβληματισμούς και τις απόψεις σου όπως τις διατυπώνεις σε συνεντεύξεις και άρθρα, καλή ώρα. Το τελευταίο σου άρθρο με τίτλο "Ελεύθεροι Κατακτημένοι", με προβλημάτισε έντονα κι αφού το διάβασα αρκετές φορές, αποφάσισα δημόσια να εκθέσω κάποιες παρατηρήσεις μου στα όσα λες.

Γενικά ομιλούντες, βρήκα το άρθρο σου σε μεγάλο βαθμό χαμένο στην αοριστία, συχνά αντιφατικό και επικίνδυνα βυθισμένο σ' έναν άκρατο ρομαντισμό. Θα εξηγήσω αναλυτικά τι εννοώ. Κατ' αρχάς ολόκληρο το άρθρο διαχέεται από τη νοσταλγία ενός
απολεσθέντος όμορφου και βαθιά ανθρώπινου παρελθόντος, που έρχεται σε αντίφαση με ένα πεζό, απρόσωπο και στιγματισμένο από την παντοδυναμία του χρήματος παρόν. Αναφέρεσαι σε "τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων", όπου "αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα". Αναφέρεσαι σε ψεύτικους γάμους, χωρίς "από καρδιάς ευχή", χωρίς "αινίγματα". Λες ότι "αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο", "τον έρωτα με το στριπτιτζάδικο". Και παραθέτεις μιαν όμορφη ειλικρινή ιστορία, όπου παιδάκι πήγες κι έπαιξες τύμπανο στην κερκίδα της αντίπαλης ομάδας.

Θα συμφωνήσω πως ναι, κάναμε το χρήμα αφεντικό, αφεθήκαμε στον νεοπλουτισμό και στο αρχοντοχωριατιλίκι, αλλά γιατί αυτή η υπερβολή, αυτή η ισοπέδωση, αυτή η εύκολη απλούστευση των πάντων; Ποιος ο λόγος να καταφεύγεις σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν και να ξορκίζεις ένα δαιμονοποιημένο παρόν; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι οι παππούδες μας ήταν πιο ανθρώπινοι από εμάς; Ότι οι καλημέρες τους ήταν αληθινές κι ότι υπήρχε ανάμεσά τους αλληλεγγύη; Οι κοινωνίες αλλάζουν. Η ανθρώπινη φύση όχι. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία. Στα χωριά δεν τρωγόντουσαν μεταξύ τους;

Δεν ζηλεύαν; Δεν σκοτώνονταν για τα χωράφια και τις περιουσίες τους; Κι οι γάμοι τους, επειδή είχαν όμορφα γλέντια (που στο μυαλό μας περιβάλλονται από ένα νοσταλγικό φαντασιακό περίβλημα) πάει να πει πως ήταν πιο αγαπητικοί και πιο ουσιαστικοί; Πόσοι γάμοι συμφωνήθηκαν από τα πεθερικά πριν καν γεννηθεί το ζευγάρι; Πόσοι άντρες ξυλοκοπούσαν τις γυναίκες τους ή τις είχαν σαν δούλες; Ποιος σου μίλησε γι' αυτές τις αγγελικά πλασμένες κοινωνίες, γεμάτες αγνούς κι άγιους ανθρώπους; Όσο για την ειλικρινή κι όμορφη ιστορία των παιδικών σου χρόνων, όσο κι αν είναι αληθινή και συγκινητική, αφορά εσένα και τον παιδικό κόσμο σου. Να σου θυμίσω ότι τον ίδιο ακριβώς καιρό, οι μεγάλοι – χωρισμένοι σε μακαριακούς και γριβικούς - βγάζαν πιστόλια και πυροβολούσαν τον αδερφό τους που ήταν στην αντίπερα όχθη της παράνοιας. Αλλά και με το παρόν; Γιατί τόσο μίσος; Μήπως οι Κύπριοι σήμερα δεν συγκινούνται με τους ωραίους στίχους; Ξεχνάς ποια γενιά σε αγάπησε και σε ανάδειξε; Εσένα και τα τραγούδια σου; Μιλάς για ψεύτικους γάμους. Δε θα 'λεγα όχι. Αλλά δεν μπορείς να με πείσεις πως δεν υπάρχει σήμερα αγάπη. Ή ότι υπάρχει λιγότερη από παλιά. Λες κι είναι η αγάπη ποσότητα χημική που μετριέται στον αέρα.

Η γενιά σου κι η γενιά μας, πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία μετά από αιώνες, έρχεται αντιμέτωπη τόσο απροκάλυπτα με τα συναισθήματά της. Είναι αυτό που λες "της λείπουν τα αινίγματα"; Ίσως. Έτσι, όμως, συχνά γίνεται πιο ειλικρινής, πιο συνειδητή και πιο ουσιαστική. Δεν είναι το (όμορφο ή ξενέρωτο) γλέντι που κάνει το γάμο, όπως ακριβώς δεν είναι το ράσο που κάνει τον παπά. Γίνεσαι, στ' αλήθεια, πολύ άδικος όταν λες πως ο έρωτας αντικαταστάθηκε από το στριπτιζάδικο, αν και – ομολογώ – λεκτικά κάνεις ωραία αντίθεση και πείθεις. Ναι, μας λείπει η ποίηση στην καθημερινότητα, μας λείπει η αίσθηση της ομορφιάς. Ναι, φερόμαστε δουλοπρεπώς σε κουλτούρες που δεν μας πάνε και δεν τις κοιτάμε στα ίσα από κόμπλεξ κατωτερότητας.

Αλλά, προς Θεού, η επιστροφή στην ιδέα ενός ανύπαρκτου παρελθόντος δεν είναι λύση. Η επιστροφή στο παρελθόν είναι ακριβώς αυτό: πισογύρισμα. Μου φαίνεται πως έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε σ' ένα ωραιοποιημένο παρελθόν, επειδή φοβόμαστε ν' αντιμετωπίσουμε το ατελές της ανθρώπινης μας φύσης. Αποφεύγουμε να μάθουμε την πραγματικότητά του, ακριβώς επειδή μας αρέσει να φαντασιωνόμαστε και να ελπίζουμε σ' ένα παρομοίως τέλειο μέλλον. Ακροβατούμε από τη μιαν αυταπάτη στην άλλη, ενώ στα χέρια μας κρατούμε ένα παρόν που πρέπει να μας φανεί ολότελα σιχαμερό, ώστε να το μισήσουμε, να το εξοβελίσουμε και να πορευθούμε καθαροί στο φωτεινό μέλλον, που φωταγωγείται απ' το υπέροχο παρελθόν.

Η ανασφάλεια μάς οδηγεί στην απλούστευση. Και πού καταλήγουμε; Σ' ένα φαύλο κύκλο απογοητεύσεων, σ' ένα οδοιπορικό παλινδρομήσεων, γιατί το τέλειο που ονειρευτήκαμε παραμένει πάντα άπιαστο. Και κάπως έτσι κατρακυλάμε πάλι στη διαφθορά σαν να 'ναι η μοίρα μας. Στη συνέχεια προχωράς σ' ένα εγκώμιο του "όχι", που έδωσε, λες, "νόημα στη δημοκρατία", που για λίγο θύμισε πως "οι εκπρόσωποι εκπροσωπούν πράγματι". Λες, κάνοντας μάλλον ηρωικούς συνειρμούς, πως δημιουργεί "προηγούμενο", πως "σηματοδοτεί, καθορίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό", πως με λίγα λόγια γράφει ιστορία. Καμαρώνεις που αυτό το "όχι" περιφρόνησε τους "λογικούς λογιστές" και λέχθηκε "ενστικτωδώς", "χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική".

Πάλι θα διαφωνήσω. Αυτό ακριβώς που μας λείπει είναι ο καθαρός νους, η λογική, η κριτική σκέψη, η σοβαρότητα. Κι αυτό που θα πρέπει ν' αποβάλουμε είναι ακριβώς τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, τις σπασμωδικότητες, τον ακατάσχετο συναισθηματισμό και τον παραλογισμό που τον συνοδεύει. Ναι, οι εκπροσώποι για μια στιγμή εκπροσώπησαν πράγματι:

Εκπροσώπησαν τον λαό τους που δεν ερευνά πριν αποφασίσει, που δεν έχει καθαρή πολιτική σκέψη, που ακόμα ψηφίζει με κριτήριο το επώνυμό του. Σκεφτήκαν σοβαρά πριν ορθώσουν περήφανα το ανάστημά τους; Μελέτησαν τα ενδεχόμενα; Βρήκαν εναλλακτικές λύσεις; Αν όχι, τότε το "όχι" τους θα μείνει στην ιστορία μάλλον σαν ηλίθιο παρά σαν ηρωικό. Δεν ξέρω από πότε το ελληνικό φρόνημα συνδυάστηκε μ' αυτή τη συναισθηματικά φορτισμένη παρορμητικότητα. Να σου θυμίσω μόνο πως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έβαλαν τις βάσεις του ορθού λόγου κι η δημοκρατία τους βασιζόταν στην ελεύθερη σκέψη και το διάλογο, κι όχι στις ψευτοπαληκαριές. Κι οι εθνικοί απελευθερωτικοί αγώνες, είτε του '21 είτε του '55 – '59, πέτυχαν όχι επειδή βασίστηκαν στη νεανική "ελληνική" τρέλα των αγωνιστών, αλλά γιατί υπήρχαν κάποια μυαλά πίσω που οργανώναν με καθαρή σκέψη και σύνεση, και κατεύθυναν αυτή την τρέλα.

Μου φαίνεται τόσο αντιφατικό να λες: "Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει "plan B". Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης (...) μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς "Όχι"." Είναι σαν να λες: "Αυτοί οι άνθρωποι ήταν παράλογοι. Κι όμως είπαν ένα παράλογο όχι!" Μα βέβαια, αφού ήταν παράλογοι. Τέλος, πάλι αυτή η τόσο αλλόκοτη τάση υπερβολής που δεν ξέρω, αλήθεια, από πού πηγάζει και πού αποσκοπεί – αν αποσκοπεί κάπου. Και μαζί της η αντιφατικότητα: "Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. (...) Και φοβόμαστε. (...)

Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια.

Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε... Ότι θα μας κατακτήσουν;

Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε." Εμείς δεν είμαστε "οι αρχοντοχωριάτες, οι απρόσωποι, οι γυμνοί, οι υποταγμένοι, οι εξαρτημένοι, οι ανέραστοι, οι ανίεροι"; Πώς στο τέλος καταλήξαμε τόσο σκληραγωγημένοι, τόσο ηρωικοί; Και τελοσπάντων, αλήθεια, πότε πεινάσαμε; Πότε κρυώσαμε χρόνια (!); Εμείς; Ποτέ. Ούτε η γενιά μου, ούτε η γενιά σου, ούτε η προηγούμενη γενιά. Τι παρηγοριά είναι αυτή απ' το παρελθόν – πάλι – φερμένη; Αν η ιστορία του τόπου μας και των προγόνων μας είναι στοιχειωμένη από κατακτήσεις και πόνο πα' να πει είμαστε κι εμείς έτοιμοι ή, ακόμα χειρότερα, μοιρολατρικά καταδικασμένοι να μπορούμε να υπομείνουμε πόνο; Όχι. Για άλλη μια φορά το πίσω κοίταγμα δεν είναι λύση. Είναι μάλλον καταδίκη.

Λοιπόν;

Να ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο που καλούμαστε να κοιτάξουμε στον καθρέφτη κι είναι τρομακτικά αληθινό: το πρόσωπο της ευάλωτης ανθρώπινης φύσης μας.

"Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου", όπως λες. Κι η ευάλωτη φύση μας μαθαίνει πια ότι δεν μπορεί να τρέφεται με μύθους κι απολυτοποιήσεις. Τα λεφτά είναι μέσο. Απ' τα πιο ισχυρά μέσα για την ευτυχία μας. Δεν είναι όμως από μόνο του ευτυχία. Πλέον δεν θα μπορούμε να καυχιόμαστε για τη λιμουζίνα και τη σπιταρόνα μας: ξέρουμε πια πόσο εύκολα χάνονται αυτοκίνητα και σπίτια. Δεν μπορούμε, όμως, ούτε να προσφεύγουμε σε παρελθοντικές φαντασιώσεις και γεννήματα του συναισθηματισμού. Να σου θυμίσω άλλωστε – κι αυτό θα σε τρομάξει – πως αυτή ακριβώς η εξιδανίκευση του παρελθόντος και της ιδέας του είναι που τρέφει τους "βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ' έξω κι από μέσα»" που τόσο αποστρέφεσαι. Η καταφυγή στο μύθο δεν είναι λύση.

Τη λύση δεν τη δίνει η άγνοια και η φαντασία, αλλά η αλήθεια και η γνώση – ή έστω η γνώση της άγνοιας. Ας γίνουμε πιο συνετοί. Ας μάθουμε ν' ακούμε, να διασταυρώνουμε απόψεις, να σχηματίζουμε άποψη, ν' αναζητούμε την αλήθεια. Η αίσθηση της αδυναμίας ας μην μας φέρει κοντά λόγω κοινού μίσους και αγανάκτησης προς ορατούς κι αόρατους εχθρούς, αλλά λόγω ταπείνωσης και συμπόνιας. Το πλήγμα ας μας κάνει πιο σώφρονες, όχι φαντασιόπληκτους και τσαμπουκάδες.

Με εκτίμηση Σοφοκλής Παπαδόπουλος"

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΤΕΓΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΡΟΥΣ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ.

Του Μανώλη Κείου 

Τα μοναστήρια όποτε χρειάστηκε κατά τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας, είτε σε πολέμους είτε σε άλλες κρίσεις,προσέφεραν αμέριστη βοήθεια.
Άλλοτε μετατρέποντας τις αποθήκες τους σε εργαστήρια κατασκευής για μπαρουτόβολα, άλλοτε κρύβοντας αντάρτες και πολεμιστές της ελευθερίας. Σήμερα βρίσκονται και πάλι στις επάλξεις προκειμένου να  προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια σε όσους έχουν πληγεί από την οικονομιική κρίση. 
Στις μέρες μας λοιπόν πολλά μοναστήρια ανά την επικράτεια έχουν μετατραπεί σε καταφύγιο για άστεγους! Δείγμα του ότι η Εκκλησία ανοίγει τις φτερούγες της για να αγκαλιάσει τον ανήμπορο και κατατρεγμένο συμπολίτη μας όχι μόνο με τα συσσίτια και την κάθε άλλου είδους βοήθεια που προσφέρουν οι Μητροπόλεις και οι κατά τόπους ενορίες, αλλά και μέσω των μοναστηρίων, των οποίων οι μοναχοί μπορεί να εγκατέλειψαν τα εγκόσμια, αλλά ουδέποτε αδιαφόρησαν για τα δεινά που πλήττουν τον τόπο μας και επιχειρούν να συνεισφέρουν με κάθε τρόποπροκειμένου να απαλύνουν έστω κατά τι τον πόνο που βιώνουν καθημερινά εκατοντάδες συνάνθρωπόί μας.

Έτσι προσφέρουν σε κάθε ευκαιρία ένα κρεβάτι κι ένα πιάτο φαγητό, από τις καλλιέργειές τους τις περισσότερες φορές, σε όσους πραγματικά το έχουν ανάγκη. Σε όλους εκείνους που αυξάνονται και πληθύνονται καθημερινώς στο κατώφλι τους ζητώντας μια χείρα βοηθείας. Άνεργοι, άστεγοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, οικογένειες ολόκληρες εκλιπαρούν για μια στήριξη και οι μοναχοί από το υστέρημά τους την προσφέρουν απλόχερα. Κι αυτό επειδή τα μοναστήρια δεν είναι εκτός κάδρου της κρίσης. Η οικονομική δυσχέρεια, η οποία καταγράφεται παντού επόμενο ήταν να πλήξει και τη μοναχική κοινότητα. Παρόλα αυτά η αγάπη για τον πλησίον υπερτερεί πάντα και τα μοναστήρια μετατρέπονται σε “φωλιές αγάπης” για όσους το ζητήσουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πως η κρίση επηρέασε και τα μοναστήρια είναι η περίπτωση του μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη Ηρακλείου, στο οποίο έκοψαν το ρεύμα για οφειλές προς τη ΔΕΗ που φέρεται να ξεπερνούν τις 20.000 ευρώ. Και μιλάμε για ένα από τα μοναστήρια εκείνα που προσφέρουν αμεριστη βοήθεια σε όσους το ζητήσουν.

Οι ξενώνες λοιπόν δεκάδων μοναστηριών είναι ανοιχτοί και φιλοξενούν τους πληγέντες από την κρίση Έλληνες. Πέραν του του Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη στην Κρήτη χαρακτηριστικά είναι και τα παραδείγματα μονών όπως του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου στην Αγιά Λάρισας και της Μονής Παναγίας Κάτω Ξενίας στη Μαγνησία.

Αλλά και επιχειρηματίες οι οποίοι αναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους καταφεύγουν στα μοναστήρια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός Πατρινού, όπως ανέφερε πρόσφατα ο τοπικός τύπος. Ο άνδρας αυτός διατηρούσε μαγαζί με ηλεκτρονικά είδη στο κέντρο της πόλης. Όπως υποστηρίζουν κάτοικοι της πόλης, το τελευταίο διάστημα ήταν ιδιαίτερα προβληματισμένος αφού οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, όπως εξάλλου και στις περισσότερες επιχειρήσεις. Τα χρέη τον έπνιγαν μέχρι που μία ημέρα έβαλε λουκέτο και εξαφανίστηκε. Έκπληκτοι έμειναν άλλοι επιχειρηματίες της περιοχής, όταν έμαθαν, ότι αποφάσισε να γίνει μοναχός! Κλείστηκε σε μοναστήρι της Πελοποννήσου, ενώ παρακολουθεί μαθήματα βυζαντινής μουσικής και αγιογραφίας. 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΡΩΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΡΟΙΚΑ: ΘΑ ΝΙΩΣΕΤΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΓΗ ΑΝ ΠΕΙΡΑΞΕΤΕ ΤΗΝ RCB ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...

"Μην τολμήσετε να πειράξετε την Ρωσική Εμπορική Τράπεζα (RCB) γιατί τότε θα νιώσετε τι σημαίνει ρωσική οργή"! 

Με αυτή την απροκάλυπτη προειδοποίηση η Ρωσία επεμβαίνει για πρώτη φορά από τότε που υλοποιήθηκε η κατάσχεση των καταθέσεων μεταδίδει το πρακτορείο RIA Novosti...


"Η ρωσική κυβέρνηση θα παρακολουθήσει στενά την κατάσταση γύρω από την κατάσταση της Ρωσικής Εμπορικής Τράπεζας (RCB) - θυγατρική της κρατικής τράπεζας VTB - μέχρι να αποφασίσει τους τρόπους παροχής στήριξης στην οικονομία της Κύπρου", δήλωσε σήμερα o Ρώσος πρωθυπουργός Dmitry Medvedev, διά της εκπροσώπου Natalya Timakova.

Η VTB είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πάροχος δανείων στην κυπριακή αγορά μέσω της RCΒ (Russian Commercial Bank) η οποία έχει ύψος καταθέσεων περί τα 2 δισ. €. Σύμφωνα με την VTB η Ρωσική Εμπορική Τράπεζα είναι η τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα που δραστηριοποιείται στην Κύπρο με συνολικό κεφάλαιο 14 δισ. € και με στενές σχέσεις στην διατραπεζική αγορά με την Τράπεζα Κύπρου και την Λαϊκή Τράπεζα.

Στις αρχές της κρίσης στην Κύπρο η VTB είχε αναφέρει ως πιθανές απώλειες στην Κύπρο, βάσει των χειρότερων σεναρίων,  ποσά ύψους αρκετών δισ. €. Ο Ρώσος πρώτος τη τάξη αναπληρωτής πρωθυπουργός  Igor Shuvalov δήλωσε πως η RCB είναι μια τράπεζα με μηδενικά προβλήματα και ότι οι ρωσική κυβέρνηση ελπίζει πως είτε δεν θα επηρεαστεί από την οικονομική καταστροφή στην Κύπρο είτε δεν θα παρουσιάσει καθόλου ζημιές.

Η εκπρόσωπος του Ρώσου πρωθυπουργού είπε πως ο Medvedev είχε συνάντηση το Σάββατο με το οικονομικό επιτελείο της ρωσικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου και του επικεφαλής της ρωσικής κεντρικής Τράπεζας όπου συζητήθηκε το θέμα της αναδιάρθρωσης του δανείου που έχει συνάψει η Κύπρος με τη Ρωσία το 2011 όπως και τη λήψη μέτρων για την προστασία της Ρωσικής Εμπορικής Τράπεζας.

Στις 25 Μαρτίου εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου  Vladimir Putin είχε δηλώσει πως θα μελετηθεί το κυπριακό αίτημα για την για αναδιάρθρωση του κυπριακού δανείου.

Οι ρωσικές τράπεζες ξεκίνησαν να δραστηριοποιούνται στην κυπριακή αγορά από τις αρχές του 1990 εκμεταλλευόμενες το χαμηλό ύψος της φορολογίας και τις επιχειρηματικές διευκολύνσεις. Οι ρωσικές τράπεζες μέχρι και το 2012 και σύμφωνα με στοιχεία της Moodys είχαν καταθέσεις 12 δισ. € με κυπριακές τράπεζες και άλλα 19 δισ. € από καταθέσεις ρωσικών εταιρειών σε αυτές. 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ.

Ο Μάρτης είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης, γι αυτό και στην αγροτική ζωή οι κάτοικοι τον πρόσεχαν ιδιαίτερα.
Οι μητέρες δένουν ακόμη και σήμερα στα χέρια των παιδιών τους ένα βραχιολάκι από πολύχρωμες κλωστές , που το λένε "Μάρτη", για να μην τα "μαυρίσει" ο ήλιος. Είναι ένα μαγικό προφύλαγμα για τη νέα εποχική περίοδο. Το περίδεμα αυτό τα παιδιά το φορούσαν μέχρι την Ανάσταση ή ώσπου να πρωτοδούν χελιδόνια.
Την περίοδο αυτή τα παιδιά έφτιαχναν ένα ομοίωμα χελιδόνας, το οποίο στόλιζαν με ζουμπούλια. Έπειτα το περιέφεραν από σπίτι σε σπίτι σε όλο το χωριό τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά χρήματα, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι. Τα χρήματα όπως και τα προϊόντα που μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.
Είναι σημαντικό ότι το έθιμο αυτό αναβιώνει από τους αρχαίους Έλληνες και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας, όπως στη Μακεδονία και αλλού.Πρόκειται για τα λεγόμενα "χελιδονίσματα".
Η ανησυχία των κατοίκων του χωριού για την αφθονία της αγροτικής παραγωγής είναι συνυφασμένη με την εξής φράση:
"...να βρέξει αγαπημένε μου Θεέ
    να μεγαλώσουν τα σπαρτά."
Επίσης καλωσόρισμα της άνοιξης θεωρούνταν και ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς. Μικροί-μεγάλοι ξεχύνονταν στην ύπαιθρο, μαζεύοντας λουλούδια και πλέκοντας στεφάνια.
Η συνήθεια να κρεμάει κάθε οικογένεια ένα στεφάνι στην εξώπορτα του σπιτιού, επικρατεί και σήμερα.


Από την εργασία: Ήθη και έθιμα-πολιτισμός και παράδοση στους Προμάχους.
ΜΗΤΣΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ ΠΕΤΡΟΥΛΑ
ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΓΙΟΥΡΟΥΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΓΙΟΥΡΟΥΚΗ ΑΝΝΑ

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ "ΨΕΜΑ" ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΙΩΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ.

Πετυχημένο θεωρήθηκε από πολλούς το χθεσινό πρωταπριλιάτικο ψέμα των "Π.Ν."
Πολλοί ήταν εκείνοι που το πίστεψαν και επικοινώνησαν μαζί μας για να τους ενημερώσουμε σχετικά.
Η ανάρτηση αναφερόταν στην εγκατάσταση κεραιών στην κοινότητα Προμάχων, οι οποίες παρείχαν δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Ειρήσθω εν παρόδω , αξίζει να αναφέρουμε ότι πριν λίγα χρόνια, έγιναν κάποιες κινήσεις από το τότε τοπικό συμβούλιο του χωριού, για να τοποθετηθούν κεραίες, αλλά το θέμα δεν "περπάτησε".
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Διαβάστε Περισσότερα