ΓΙΑΤΙ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΜΕ ΠΑΡΕΑ;

Υπάρχουν περίοδοι στην ζωή μας που βιώνουμε αισθήματα μοναξιάς, ακόμη και όταν είμαστε με παρέα, σε κάποιο καφέ και γενικά όταν η κοινωνική μας ζωή βρίσκεται σε άνθηση. Τι συμβαίνει άραγε; Πως γίνεται να είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους που επιθυμούμε και ταυτόχρονα να αισθανόμαστε μια απέραντη μοναξιά;

Τα συμπτώματα που μας κάνουν να ανησυχούμε είναι συνήθως αρκετά κραυγαλέα και διατηρούνται για αρκετό χρονικό διάστημα. Έτσι, για παράδειγμα νοιώθουμε απόλυτη απομόνωση την ώρα που βρισκόμαστε σε μια παρέα. Άλλες φορές πάλι «πιάνουμε» τον εαυτό μας να μπλοκάρει οποιαδήποτε ηχητική αλληλεπίδραση (δηλαδή κουβέντες και συζητήσεις) γίνεται στην παρέα, ακόμη και αν απευθύνεται προς εμάς, και να σκεφτόμαστε «τι κάνω εγώ τώρα εδώ;», «μήπως καλύτερα να πάω σπίτι, δεν με τραβάει τίποτα εδώ πέρα», «μα τι λες; δεν ακούω λέξη».

Τί μας φταίει λοιπόν και σκεφτόμαστε και νοιώθουμε κατά αυτόν τον τρόπο;

Το πρώτο που χρειάζεται να κοιτάξουμε είναι η παρέα που επιλέγουμε. Αν για παράδειγμα δεν μας καλύπτει πλέον η συντροφιά των ατόμων που μέχρι χθες ήταν η καλύτερη επιλογή μας για παρέα και συζητήσεις. Ίσως εμείς ή αυτοί βρισκόμαστε σε άλλο επίπεδο, τα ενδιαφέροντα και τα θέλω μας έχουν γίνει πολύ διαφορετικά, οι κοινωνικές μας ανάγκες είναι πλέον διαφοροποιημένες από αυτές των ατόμων που μέχρι χθες αποκαλούσαμε παρέα μας. Μια δοκιμή με διαφορετικές παρέες και άτομα διαφορετικής κουλτούρας και νοοτροπίας θα μας έδινε την απάντηση σε αυτήν την αναζήτηση.

Εκτός όμως από τις εξωτερικές μεταβολές, καλό είναι να στραφούμε και στον εσωτερικό μας κόσμο. Τί είναι αυτό που μας εμποδίζει να βιώσουμε την συντροφικότητα στην παρέα, να νοιώσουμε μέρος του συνόλου; Αν μας ταλαιπωρεί κάποιο προσωπικό μας πρόβλημα, είναι πολύ λογικό να είμαστε απορροφημένοι σε αυτό και τις ανησυχίες μας. Αν το συγκεκριμένο ζήτημα απορροφά την προσοχή μας το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, είναι απόλυτα λογικό να βυθιζόμαστε σε μοναχικές σκέψεις ακόμη και όταν βρισκόμαστε με την παρέα μας. Επομένως, και οι τάσεις απομόνωσης, ακόμη και στην περίπτωση που γύρω μας υπάρχουν πολλοί και αγαπημένοι άνθρωποι, είναι αναπόφευκτες.

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και μια τρίτη κατηγορία, ένα συνδυασμό των δύο παραπάνω. Ίσως ένας χαρακτηρισμός «νοιώθεις ότι δεν χωράς πουθενά» θα μπορούσε να την περιγράψει. Με την συγκεκριμένη φράση περιγράφεται μια κατάσταση του ατόμου όπου τα συναισθήματα αποξένωσης και απομόνωσης που νοιώθει ξεκινούν από κάποιες προσωπικές δυσκολίες που μπορεί να βιώνει την συγκεκριμένη χρονική περίοδο και αισθάνεται εγκλωβισμένο σε αυτές, και ταυτόχρονα έχει το αίσθημα πως οι παρέες με τις οποίες συναναστρέφεται δεν τον γεμίζουν και πολύ περισσότερο δεν τον βοηθούν να απεγκλωβιστεί από το τέλμα στο οποίο έχει επέλθει.

 ~ Κωνσταντινίδης Χρήστος

   Πηγή: xronos.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ ΨΕΜΑΤΑ;

Τουλάχιστον 14 την εβδομάδα - κατά μέσον όρο. Άλλα είναι μικρά και «κατά συνθήκην» και άλλα υποκρύπτουν κάτι πολύ σοβαρότερο, από την αληθινή εξαπάτηση με δόλιους σκοπούς έως την απιστία. Τα ψέματα φαίνεται πως είναι στο αίμα μας και το να λέμε την αλήθεια, μάλλον συνειδητή επιλογή.

Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν η μία μελέτη μετά την άλλη, που δείχνουν ότι σε κάθε έκφανση της ζωής μας το ψέμα το έχουμε πρόχειρο στην άκρη της γλώσσας ή και των... δακτύλων μας.

Πέρυσι, λ.χ., διεξήχθη στη Βρετανία μία δημοσκόπηση μεταξύ 2.000 χρηστών ιστοσελίδων μαζικής δικτύωσης, η οποία έδειξε πως ο ένας στους οκτώ συστηματικά επινοούν όσα αναρτούν στο Facebook και στο Twitter, για να «κερδίζουν πόντους».

Οι περισσότεροι από αυτούς είπαν πως θεωρούν την αληθινή τους ζωή πολύ βαρετή και έτσι υπερβάλλουν και γράφουν ψέματα για να φαίνονται πιο ενδιαφέροντες και να προσελκύουν «φίλους» και «ακολούθους».

Σχεδόν οι τέσσερις στους δέκα (το 39%) ισχυρίσθηκαν ότι η ανειλικρίνειά τους οφείλεται στις πιέσεις που δέχονται από φίλους και συναδέλφους να περνάνε καλά ή να μην φαίνονται ανιαροί όταν ποστάρουν, ενώ το 29% παραδέχτηκαν ότι η σελίδα τους θα ήταν πολύ ανιαρή, εάν δεν είχαν «ρετουσάρει» τις αναρτήσεις τους.

Κλασικά παραδείγματα ανειλικρίνειας είναι να ισχυρίζονται ότι ακόμα δουλεύουν σκληρά πάνω σε ένα «σημαντικό project» τη στιγμή που βρίσκονται καθ’ οδόν για το σπίτι, να παριστάνουν ότι διευρύνουν το πνεύμα τους σε γκαλερί και μουσεία που δεν ξέρουν καν που βρίσκονται, να αναρτούν φωτογραφίες από ακριβά εστιατόρια στα οποία όμως δεν έχουν πατήσει ποτέ, και να αναρτούν ως δικά τους τα ανέκδοτα και τα τραγούδια άλλων χρηστών.

Το 2010, μία άλλη βρετανική δημοσκόπηση που διεξήχθη σε 3.000 εθελοντές αποκάλυψε ότι οι άντρες λένε κάθε χρόνο 1.092 ψέματα (σχεδόν 3 την ημέρα) και οι γυναίκες 728 (ή κάτι λιγότερο από 2 την ημέρα).

Το 75% ανδρών και γυναικών είπαν πως είναι θεμιτό να πει κάποιος ψέματα εάν είναι να μην πληγώσει τα συναισθήματα του απέναντί του, ενώ το 84% δήλωσαν πως υπάρχουν «αποδεκτά ψέματα». Μάλιστα για περισσότερους από έναν στους δέκα, τα ψέματα είναι «απαραίτητα» στον χώρο εργασίας, ενώ οι δύο στους δέκα λένε ψέματα στη μητέρα τους και το 10% στον/στην σύντροφό του.

Το 2002, εξάλλου, δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Basic and Applied Psychology» (JBAP) αμερικανική μελέτη που αποκάλυψε ότι οι έξι στους δέκα ενήλικες δεν μπορούν καν να κάνουν μία δεκάλεπτη συζήτηση με έναν άγνωστο δίχως να πουν ανακρίβειες, καθώς και ότι στη διάρκεια αυτού του 10λεπτου λένε ψέματα 2,92 φορές κατά μέσον όρο.

Στη μελέτη αυτή οι ερευνητές παρακολουθούσαν και κατέγραφαν την συζήτηση των εθελοντών τους με τους αγνώστους και μετά ζήτησαν από τους εθελοντές να δουν το βίντεο και να επισημάνουν οι ίδιοι τις ανακρίβειες που είχαν πει.

Άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Journal of Personality and Social Psychology», κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κατά μέσον όρο λέμε καθημερινά ψέματα σε μία στις πέντε κοινωνικές επαφές (εντός και εκτός σπιτιού) που έχουμε.

Κοινός παρανομαστής η αυτοεκτίμηση

Το θέμα της ανειλικρίνειας αποτελεί αντικείμενο επισταμένων μελετών εδώ και δεκαετίες, καθώς οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν γιατί λέμε τόσα ψέματα. Ως φαίνεται, το κάνουμε για αναρίθμητους λόγους - από την επιθυμία μας να κερδίσουμε κάτι έως την προσπάθειά μας να προστατεύσουμε αυτούς που αγαπάμε.

Η ικανότητά μας να εξαπατούμε μοιάζει ατέλειωτη και συχνά-πυκνά λέμε ψέματα στον ίδιο μας τον εαυτό (αν δεν το πιστεύετε, σκεφθείτε πόσες φορές έχετε πει «εντάξει, λίγο έφαγα» όταν στην πραγματικότητα έχετε φάει τον... άμπακο).

Κοινός παρανομαστής στα περισσότερα από τα ψέματα που λέμε είναι η αυτοεκτίμηση, κατά τον ειδικό σε θέματα ανειλικρίνειας δρα Ρόμπερτ Φέλντμαν, καθηγητή Ψυχολογίας και πρύτανη του Κολεγίου Κοινωνικών & Συμπεριφορικών Επιστημών (SBS) του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης του JBAP.

«Οι μελέτες μας δείχνουν ότι μόλις αισθανθεί κάποιος ότι απειλείται η αυτοεκτίμησή του, σχεδόν ενστικτωδώς αρχίζει να λέει ψέματα», λέει. «Ως φαίνεται, όταν λέμε ψέματα που αφορούν (και) τον εαυτό μας, ο κύριος σκοπός δεν είναι να εντυπωσιάσουμε τους άλλους, αλλά υποσυνείδητα καταφεύγουμε σε αυτά για να συντηρήσουμε την εικόνα του εαυτού μας έτσι όπως θα θέλαμε να είναι. Εγγενώς θέλουμε να είμαστε αρεστοί, κοινωνικώς αποδεκτοί και να αποφεύγουμε να προσβάλλουμε τους άλλους».

Οι μελέτες του δρος Φέλντμαν έχουν επίσης δείξει ότι οι εξωστρεφείς άνθρωποι λένε περισσότερα ψέματα από τους εσωστρεφείς, καθώς και ότι οι άντρες έχουν ισχυρότερη τάση από τις γυναίκες να λένε ψέματα για να φανούν καλύτεροι απ’ ό,τι στην πραγματικότητα είναι. Οι γυναίκες, από την πλευρά τους, φαίνεται ότι λένε πιο συχνά απ’ ό,τι οι άντρες ψέματα με αποκλειστικό σκοπό να προστατέψουν κάποιον άλλο.

Η διαφύλαξη της αυτοεκτίμησης φαίνεται ότι είναι η κινητήρια δύναμη και για τα περισσότερα ψέματα στο γραφείο, σύμφωνα με μελέτες της δρος Τζένιφερ Άργκο, καθηγήτριας Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, στον Καναδά. Όπως έχει ανακαλύψει, είμαστε πιο πρόθυμοι να πούμε ψέματα στους συναδέλφους μας απ’ ό,τι σε αγνώστους, ίσως διότι θέλουμε να φαινόμαστε καλοί και ταυτοχρόνως να διατηρούμε αλώβητη την αυτοαξία μας.

Μάλιστα σε κάποιες από αυτές τις μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν και επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Κάλγκαρυ και της Βρετανικής Κολομβίας, οιεθελοντές δεν δίσταζαν να πούμε ψέματα ακόμα και για ασήμαντα θέματα, όπως το αν αγόρασαν ένα καινούργιο αυτοκίνητο 100 ή 150 ευρώ πιο φτηνά απ’ ό,τι οι συνάδελφοί τους.

Θετικά αποτελέσματαΗ δρ Άργκο επισημαίνει ότι «αυτού του είδους τα ασήμαντα ψέματα είναι μάλλον κοντόφθαλμα, διότι ναι μεν θα σώσουν προσωρινά τα προσχήματα και την αυτοαξία εκείνου που ψεύδεται, αλλά αν γίνει αντιληπτό το ψέμα του, οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνιες».

Τα μικρά ψέματα, πάντως, μπορεί να έχουν και θετικά αποτελέσματα, κατά τον δρα Ρίτσαρντ Γκράμτσοου, αναπληρωτή καθηγητή Ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Syracuse, στη Νέα Υόρκη.Σε μελέτη του που δημοσιεύθηκε το 2008 ανακάλυψε ότι ομάδα φοιτητών που έλεγαν ψέματα για τις βαθμολογίες τους στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, τελικά βελτίωσαν τους βαθμούς τους.

«Οι φοιτητές που υπερέβαλλαν έτειναν να έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση και έθεταν υψηλότερους στόχους, τους οποίους αργότερα πέτυχαν», εξηγεί ο δρ Γκράμτσοου. «Αυτό υποδηλώνει ότι τα θετικά, αθώα ψέματα που αφορούν αμιγώς τον ίδιο μας τον εαυτό, ενδέχεται τελικά να αποδειχθούν ωφέλιμα».

Η αλήθεια είναι πως τα ψέματα αρχίζουν νωρίς στη ζωή. Στην ηλικία των 3 ετών τα περισσότερα παιδιά ξέρουν ήδη πως να λένε ανακρίβειες, ενώ μέχρι τα 6 τους χρόνια τα παιδιά λένε ψέματα μερικές φορές την ημέρα.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν να λένε ψέματα παρατηρώντας τι κάνουν όσοι τα μεγαλώνουν. Με άλλα λόγια, εξασκούν την τέχνη της παραπλάνησης μιμούμενα τον μπαμπά, την μαμά, την γιαγιά ή/και τον παππού (μπορεί, λ.χ., να τους κάνει η γιαγιά τους ένα απαίσιο δώρο και η μαμά να τους πει «πες ότι σου αρέσει»). Όπως είχε συμπεράνει μία μελέτη, «τα παιδιά μαθαίνουν να λένε ψέματα με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνουν να μιλάνε».

Για τους περισσότερους ειδικούς, πάντως, το ψέμα είναι ψέμα και δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα «μικρά» και στα «μεγάλα». «Οτιδήποτε δεν είναι ακριβές, είναι ψέμα», λέει ο δρ Φέλντμαν. «Μπορεί κάποιος να πει ψέματα για να προστατεύσει κάποιον άλλο, αλλά η ουσία παραμένει πως είπε ψέματα, όσο καλοπροαίρετες κι αν ήταν οι προθέσεις του. Και αυτό είναι το μεγάλο παράδοξο στο όλο θέμα».

Πως να καταλάβετε τον ψεύτη

Καλά όλ’ αυτά, αλλά υπάρχει τρόπος να καταλάβουμε εάν κάποιος λέει ψέματα; Μελέτες έχουν δείξει ότι αναγνωρίζουμε τους ψεύτες στο 54% των περιπτώσεων, εφ’ όσον τους έχουμε απέναντί μας και τους κοιτάμε κατά πρόσωπον, διότι υιοθετούν ορισμένες συμπεριφορές και αντιδράσεις που τους προδίδουν.

Ποιες είναι αυτές οι συμπεριφορές; Το θέμα έχει μελετήσει ενδελεχώς ο δρ Ρ. Έντουαρντ Γκάισελμαν, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA), ο οποίος μάλιστα εκπαιδεύει σχετικώς πράκτορες από το FBI, την Αστυνομία του Λος Άντζελες και άλλες υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ.

Όπως έγραψαν ο δρ Γκάισελμαν και οι συνεργάτες του το 2011 στο επιστημονικό περιοδικό «American Journal of Forensic Psychiatry», οι κύριες ενδείξεις ότι κάποιος λέει ψέματα είναι οι εξής:

* Είναι λακωνικός στα ουσιώδη... «Οι περισσότεροι ψεύτες δεν θέλουν να λένε πολλά, εν μέρει διότι ξέρουν ότι θα πρέπει να θυμούνται τα ψέματά τους και όσο περισσότερα πουν, τόσο πιο εύκολο είναι να ξεχάσουν κάτι και να προδοθούν», εξηγεί ο δρ Γκάισελμαν. «Έτσι, αποφεύγουν να δώσουν λεπτομέρειες, ακόμα κι αν αυτές τους ζητηθούν».

* ...αλλά χειμαρρώδης στα επουσιώδη. Αν, λ.χ., τεθεί το απλό ερώτημα σε κάποιον «πού ήσουν;» κι αρχίσει να λέει «πήγα στο σούπερ μάρκετ και χρειαζόμουν αυγά, τυρί και ζάχαρη, και κόντεψα στο δρόμο να πατήσω ένα σκύλο και έτσι χρειάστηκα να οδηγήσω αργά», δίνει υπερβολικά πολλές λεπτομέρειες. Αυτό μπορεί κάλλιστα να υποδηλώνει ότι έχει σκεφτεί εκ των προτέρων την απάντησή του, για να είναι έτοιμος να βγει από τη δύσκολη θέση με ένα ψέμα.

* Δίνει περιττές εξηγήσεις. Αν και όσοι λένε ψέματα δεν μιλάνε πολύ, έχουν την τάση να δικαιολογούν αυτομάτως ό,τι λένε, παρότι δεν τους ζητάει κανείς να το κάνουν.

* Απαντά σε μία ερώτηση με μία άλλη ερώτηση. Αν, λ.χ., η ερώτηση «πού ήσουν χθες το βράδυ;» απαντηθεί με ένα «πού ήμουν χθες το βράδυ;», κάτι δεν πάει καλά.

* Ο λόγος τους δεν έχει σταθερό ρυθμό. Όταν κάποιος λέει ψέματα, συχνά αρχίζει να απαντά με αργό ρυθμό που επιταχύνεται στη συνέχεια ή απαντά με πολλές διακοπές και επανεκκινήσεις. Άλλες φορές, πάλι, απαντά διστακτικά, σαν να σκέφτεται καλά τι θα πει πριν μιλήσει. Αντιθέτως, όταν κάποιος λέει την αλήθεια, η ομιλία του δεν έχει διακυμάνσεις στον ρυθμό της στην ίδια πρόταση.

* Σφίγγει τα χείλη του και κοιτάζει μακριά. «Το σφίξιμο των χειλιών προδίδει έντονα το ψέμα», τονίζει ο δρ Γκάισελμαν. «Υποδηλώνει ότι κάποιος σκέφτεται σκληρά για να βρει μια απάντηση και η προσπάθειά του αποτυπώνεται στο πρόσωπό του». Οι ψεύτες έχουν επίσης την τάση να κάνουν μηχανικές κινήσεις, όπως να ισιώνουν τα ρούχα τους ή να «παίζουν» με τα μαλλιά τους ή ένα κουμπί στη μπλούζα τους.

* Ρίχνει «κλεφτές» ματιές προς το μέρος σας. Όσοι λένε ψέματα έχουν ανάγκη να μάθουν αν γίνονται πιστευτοί και έτσι ρίχνουν «κλεφτές» ματιές προς το μέρος εκείνου στον οποίο ψεύδονται, για να παρακολουθούν τις αντιδράσεις του.

«Όλες αυτές οι ενδείξεις πρέπει να μας κάνουν επιφυλακτικούς ως προς την ειλικρίνεια του απέναντί μας, αν και δεν αποτελούν αδιάσειστες αποδείξεις ότι ψεύδεται», επισημαίνει ο δρ Γκάισελμαν.

Και στα SMS

Πρόσθετες ενδείξεις εντοπισμού του ψεύτη παρέχει και ο δρ Ρίτσαρντ Βάισμαν, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσαϊρ, ο οποίος μελετά από τη δεκαετία του ’90 την... τέχνη της εξαπάτησης.

Ο δρ Βάισμαν ηγήθηκε μελέτης που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2012 στο επιστημονικό περιοδικό «PLoSOne» και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, τα μάτια δεν «προδίδουν» τους ψεύτες (η μελέτη έδειξε ότι οι κινήσεις των ματιών ουδεμία σχέση έχουν με το αν λέμε αλήθεια ή ψέματα).

Ο δρ Βάισμαν λέει πως ενδείξεις ψέματος μπορεί να είναι τα εξής:

* Αποφυγή χρήσης των προσωπικών και κτητικών αντωνυμιών στο πρώτο ενικό πρόσωπο. Όταν επινοεί κάποιος ιστορίες που ουδέποτε συνέβησαν, τείνει να χρησιμοποιεί λιγότερο τα «εγώ», «εμένα», «μου» κ.τ.λ.. Να έχετε το νου σας για αιφνίδια... εξαφάνιση των λέξεων αυτών σε μία συζήτηση.

* Ακινησία. Το να λέει κάποιος ψέματα δεν είναι διόλου εύκολο, αλλά απαιτεί μεγάλη νοητική συγκέντρωση. Το να μείνει ξαφνικά κάποιος εντελώς ακίνητος στην πορεία μιας συζήτησης, είναι ύποπτη ένδειξη.

* Δισταγμός. Όσοι λένε ψέματα μιλούν πολύ πιο διστακτικά απ’ όσους λένε την αλήθεια και έχουν την τάση να «σκοντάφτουν» στις λέξεις τους. Να έχετε το νου σας για υπερβολικά πολλά «εεεεεεεεεε» και «ααααααααα».

* Αιφνίδιες παύσεις. Οι ψεύτες εύκολα αιφνιδιάζονται, οπότε πρέπει να σταματήσουν για να σκεφτούν τι θα πουν. Να γίνετε καχύποπτοι αν εκεί που μιλούσατε αβίαστα, μία ερώτησή σας προκαλέσει αιφνίδια παύση.

Και αν αναρωτιέστε πως μπορείτε να καταλάβετε αν κάποιος γράφει ψέματα στα SMS που σας στέλνει, την απάντηση πιθανώς έδωσαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο BrighamYoung (BYU), στην Γιούτα, οι οποίοι έδωσαν πέρυσι τον Σεπτέμβριο στη δημοσιότητα τα ευρήματα μελέτης για τα ψέματα που γράφουμε στα SMS.

Όπως έγραψαν οι ερευνητές στο περιοδικό «ACM Transactions on Management Information Systems», όταν στο μέσον μιας συζήτησης με SMS τίθεται ένα δύσκολο ερώτημα και ξαφνικά επέρχεται παύση, το πιθανότερο είναι ότι ο δέκτης του ερωτήματος σταμάτησε για να σκεφτεί με ποιο ψέμα θα απαντήσει.

Η μελέτη διεξήχθη σε περισσότερους από 100 φοιτητές, οι οποίοι απάντησαν σε 30 τυχαίες ερωτήσεις, έχοντας όμως την ρητή εντολή να απαντήσουν ψέματα στις μισές από αυτές.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όταν οι φοιτητές έγραφαν ψέματα χρειάζονταν κατά 10% περισσότερο χρόνο για να απαντήσουν, ενώ έσβηναν και ξανάγραφαν την απάντησή τους πριν πατήσουν «αποστολή».

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Weekend

Διαβάστε Περισσότερα

"ΤΟ ΛΑΔΙ ΚΑΝΝΑΒΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΜΟΥ"

Ένας ασθενής με καρκίνο του εντέρου, στον οποίο οι γιατροί έδιναν μόλις 18 μήνες ζωής, υποστηρίζει ότι θεραπεύτηκε από λάδι κάνναβης.

   Ο David Hibbitt, 33 ετών, διαγνώστηκε με την ασθένεια τον Ιούλιο του 2012 και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του παχέος εντέρου. Οι γιατροί του είπαν ότι ο καρκίνος ήταν σε τερματικό στάδιο κι έτσι αποφάσισε να δοκιμάσει λάδι κάνναβης ως έσχατη λύση. Το αγόρασε από έναν τοπικό αντιπρόσωπο για 50 λίρες το γραμμάριο.

   Τώρα ο ίδιος υποστηρίζει ότι ο καρκίνος εξαφανίστηκε μετά και τις τελευταίες εξετάσεις του τον Ιανουάριο και ότι αυτό οφείλεται στο "θαυματουργό" φάρμακο.

   Ο Hibbitt που ζει με την οικογένειά του στο Staffordshire, δήλωσε στη Daily Mail: «Όταν οι φίλοι μου, μου μίλησαν για το λάδι κάνναβης το απέρριψα αμέσως. Δεν έχω κάνει ποτέ χρήση ναρκωτικών. Αλλά τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν οι γιατροί μου έδωσαν από 18 μήνες έως πέντε χρόνια ζωής, ένιωσα ότι έπρεπε να δοκιμάσω ό,τι μπορούσα. Ένιωσα ότι η χημειοθεραπεία με σκότωνε και δεν είχα τίποτα να χάσω. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι επρόκειτο να πεθάνω».

   «Ο πόνος άρχισε να εξαφανίζεται και φαίνεται ότι το λάδι κάνναβης έκανε τη δουλειά. Θέλω μόνο να πω σε όσους νοσούν εκεί έξω ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές». 



Ο Hibbitt διαγνώστηκε με καρκίνο του εντέρου στο τρίτο στάδιο. Υποβλήθηκε σε θεραπεία στο Νοσοκομείο Κρίστι, στο Μάντσεστερ, αλλά ο καρκίνος επέστρεψε και ο υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση τον Ιούλιο του 2013 ακολουθούμενη από χημειοθεραπεία.

   Πριν από τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους, οι γιατροί του είπαν ότι θεραπεύτηκε, αλλά ένα μήνα αργότερα ο καρκίνος εμφανίστηκε πάλι, αυτή τη φορά στους λεμφαδένες  και τη βουβωνική χώρα.   «Τον Ιούλιο, μετά από πολλή έρευνα, πήρα λίγο λάδι κάνναβης. Δε μπορούσα να κάνω άλλη χημειοθεραπεία, είχα φτάσει σε σημείο που δεν είχα καμία ενέργεια, έτσι τον Αύγουστο τις σταμάτησα»   Τον Οκτώβριο, έκανε άλλη μια επέμβαση για την αφαίρεση των προσβεβλημένων λεμφαδένων. Αντί για χημειοθεραπείες όμως, επέλεξε να συνεχίσει τη θεραπεία με το λάδι κάνναβης. Τον Ιανουάριο, οι εξετάσεις του δεν έδειχναν κανένα ίχνος από τον καρκίνο.

   Περιγράφοντας τις επιπτώσεις του λαδιού κάνναβης, είπε: «Σε "ανεβάζει" πάρα πολύ γρήγορα και δεν έχει καμία σχέση με τη χημειοθεραπεία. Ο πόνος άρχισε να εξαφανίζεται».

   Το ινστιτούτο έρευνας για τον καρκίνο στη Μεγάλη Βρετανία τονίζει ότι έχει επίγνωση ότι αρκετοί ασθενείς  χρησιμοποιούν εκχυλίσματα κάνναβης σε περιπτώσεις καρκίνου, ωστόσο «δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία» ότι η χρήση είναι ασφαλής και αποτελεσματική.

   Ο Δρ Kat Arney, από το ινστιτούτο έρευνας, δήλωσε: «Γνωρίζουμε ότι τα κανναβινοειδή - οι δραστικές χημικές ουσίες στην κάνναβη - μπορεί να έχουν μια σειρά από διαφορετικές επιπτώσεις στα καρκινικά κύτταρα που αναπτύσσονται στο εργαστήριο και σε ζώα με καρκίνο. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από κλινικές μελέτες για να αποδείξουν ότι μπορούν με ασφάλεια και αποτελεσματικά να θεραπεύσουν τον καρκίνο σε ασθενείς».

   Το ινστιτούτο έρευνας για τον καρκίνο κάνει κλινικές δοκιμές για τη θεραπεία του καρκίνου με φάρμακα κανναβινοειδών  προκειμένου να συγκεντρωθούν αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με το αν ωφελούν τους ανθρώπους με καρκίνο.



 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

Mια μεγάλη επιτυχία για τον ελληνικό αθλητισμό σημειώθηκε το Σάββατο στη Γαλλία.

Ο Λευτέρης Πετρούνιας, κορυφαίος σε παγκόσμιο επίπεδο αυτή τη φορά πήρε αυτό που άξιζε και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονπελιέ. Μετά το χάλκινο του 2012 στο Ευρωπαϊκό και το χρυσό στα Παγκόσμια Κύπελλα, ο Πετρούνιας κατακτά ένα ακόμη κάστρο.

Έκανε το σταυρό του, φίλησε τα μπράτσα και τους ώμους, όπως κάνει πάντα, και ξεκίνησε υπό τους ήχους του Ζορμπά που έβαλαν για να τον τιμήσουν οι διοργανωτές. Έκανε τέλεια όλες τις ασκήσεις, έμεινε σωστά σε όλες σε χρόνο και κάρφωσε στην έξοδο. Ήταν τέλειος!

Παρ' όλα αυτά οι κριτές είδαν κάποια λάθη και μειώσεις που τον έριξαν από το 16,000 του προκριματικού, του έδωσαν το εξαιρετικό 15,866 που τον κατέστησε αυτομάτως φαβορί όχι μόνο για το βάθρο, αλλά για το χρυσό. Κι αυτό γιατί οι υπόλοιποι αθλητές ξεκινούσαν έτσι κι αλλιώς με πρόγραμμα μικρότερης αξίας και δυσκολίας σε σχέση με εκείνο του Πετρούνια.

Το βάθρο
1. Πετρούνιας
2. Αμπλιάζιν
3. Αλ Σαϊντ

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΠΟΡ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Ενα πρωτότυπο τρόπο για να προσελκύσει πελάτες βρήκε ένας οίκος ανοχής στη Θεσσαλονίκη, αφού με κάθε επίσκεψη, μπαίνετε στην κλήρωση για ένα σπορ αυτοκίνητο.

Ο χώρος που λειτουργεί στην περιοχή των Σφαγείων, ανακοινώνει με αφίσες που έχει αναρτήσει στις εγκαταστάσεις του ότι κληρώνει ένα σπορ αυτοκίνητο, για τους επισκέπτες του.

Βέβαια, το κτίριο στο οποίο στεγάζεται ο οίκος ανοχής, είναι από μόνο του ξεχωριστό, αφού είναι φτιαγμένο από ξύλο και μάλιστα διαθέτει και ψυγείο με αναψυκτικά και κρύα σάντουιτς.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΟ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΣΚΥΛΟ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ

Είναι 11 ετών και βγήκε ήδη στη σύνταξη. Ο λόγος για τον γενναίο Ζέους, έναν αστυνομικό σκύλο στο Κονέκτικατ, τον οποίο οι συνάδελφοι του αποχαιρέτησαν με στρατιωτικές τιμές, πριν του κάνουν ευθανασία, επειδή υπέφερε από μία σοβαρή εκφυλιστική νόσο.

Ο πανέμορφος γερμανικός ποιμενικός που συνεργάστηκε με το Αστυνομικό Τμήμα του Ριτζφιλντ για οκτώ χρόνια ως Κ-9, κατέληξε την Τετάρτη στις 16:45 τοπική ώρα στο κτηνιατρικό νοσοκομείο της πόλης.

Πριν την πομπή προς το κτηνιατρείο, το αστυνομικό τμήμα έγραψε ένα συναισθηματικό μήνυμα για τον Ζέους στο Facebook: «Σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να πούμε αντίο στον αγαπημένο μας Κ-9 Ζέους. Πρόκειται για μια εξαιρετικά συναισθηματική ημέρα για όλους μας. Ήταν ένας αξιωματικός, συνάδελφος και φίλος. Θα μας λείψει πολύ αλλά δε θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι μαζί του και με τον αξιωματούχο Μάρει και την οικογένειά του κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου».

Κατά τη διάρκεια της μεγάλης πομπής, οι κάτοικοι του Ριτζφιλντ βγήκαν στους δρόμους, καθώς έβλεπαν τα περιπολικά να περνούν από τους δρόμους της πόλης.

Τα οχήματα συνόδευσαν το σκύλο από το Αρχηγείο της Αστυνομίας μέχρι το κτηνιατρικό νοσοκομείο και οι κάτοικοι κρατούσαν πανό που έγραφαν «Σε ευχαριστούμε Ζέους» και «Ζέους ο ήρωας μας». Στο αστυνομικό τμήμα κηρύχθηκε πένθος και το κτίριο στολίστηκε με ένα μαύρο πανί.

Ο αστυνομικός Σον Μάρει, πρώην συνεργάτης του Ζέους, ήταν αυτός που έσπρωχνε το καροτσάκι του μέχρι το κτηνιατρείο. «Είναι μεγάλη τιμή που βρίσκομαι εδώ γι' αυτόν στις τελευταίες του στιγμές. Η ασθένεια που τον βασανίζει είχε επιδεινωθεί σε τέτοιο σημείο όπου ήταν πολύ δύσκολο γι 'αυτόν να συνεχίσει τη ζωή του».

Στα οκτώ χρόνια καριέρας του στο Σώμα, ο Ζέους βοήθησε σε περισσότερες από 250 συλλήψεις για ναρκωτικά και στον εντοπισμό 50 αγνοούμενων ατόμων.

Ο μεγαλύτερος όγκος ναρκωτικών που «ξετρύπωσε» ήταν δέκα κιλά μαριχουάνας το 2006, όταν πρωτοεντάχθηκε στο Σώμα και συνεργαζόταν με τον Μάρεϊ, με τον οποίο συνέχισε να διαμένει ακόμα και αφού έφυγε από την αστυνομία.

Το ζώο έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί τον περασμένο Μάιο λόγω προβλημάτων υγείας, και όπως δήλωσαν πολλοί, η απώλεια του Ζέους ήταν σα να χάνουν ένα μέλος της οικογένειας.

Μετά την πομπή, το αστυνομικό τμήμα, έγραψε το τελευταίο αντίο στο facebook: «Ζέους με δάκρυα στα μάτια μας πρέπει να πούμε αντίο. Ησουν ένα πολύτιμο μέλος της ομάδας μας που έκανε σπουδαία πράγματα. Ηταν τιμή μας να δουλεύουμε μαζί σου. Ξέρουμε ότι δεν θα δίσταζες να θυσιάσεις τη ζωή σου για μας αν κινδυνεύαμε. Φορούσες το σήμα της Αστυνομίας του Ριτζφιλντ με σεβασμό, υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Σε ευχαριστούμε που μας κράτησες όλους ασφαλείς κατά τη διάρκεια των ετών. Θα μας λείψεις αλλά δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Αναπαύσου εν ειρήνη φίλε μας.»

Πηγή: http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Η Μελίσσα Μακ Κράκεν δημιουργεί εκπληκτικούς πίνακες με αυτά που «βλέπει» όταν ακούει διάσημα τραγούδια όπως το Imagine του Τζον Λένον και το Life on Mars του Μπάουι.

Ο λόγος που μπορεί να μετατρέπει τα τραγούδια σε εκπληκτικές εικόνες είναι ότι πάσχει από συναισθησία, δηλαδή νευρολογική ανάμιξη των αισθήσεων. Ένας συναισθητικός είναι δυνατό, να «ακούει» τις οσμές, να «βλέπει» και να «μυρίζει» τους ήχους. Το συχνότερο είδος συναισθησίας είναι το να βλέπει κάποιος ήχους και το να συνδυάζει αυτόματα αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα.

Στην προκειμένη περίπτωση η Μελίσα «βλέπει» ήχους και έτσι αποφάσισε να αποτυπώσει στον καμβά αυτά που βλέπει όταν παίζουν διάσημα διαχρονικά τραγούδια, δημιουργώντας εκπληκτικούς πίνακες.

Radiohead – Lucky

David Bowie – Life On Mars?

John Lenon – Imagine

Prince – Joy In Repetition

Jimi Hendrix – Little Wing

John Mayer – Gravity

Led Zeppelin – Since I’ve Been Loving You

Smashing Pumpkins – Tonight, Tonight

Radiohead – Karma Police

Η Μελίσα

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΒΑΤΟΜΟΥΡΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ;

Τα βατόμουρα δεν είναι μόνο νόστιμα, αλλά μπορούν και να μας προστατεύσουν από καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνος, απώλεια μνήμης και ίσως και από το μετατραυματικό στρες (PTSD)

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα συγκεκριμένα φρούτα θεωρούνται super-foods με χαμηλές θερμίδες και υψηλά διατροφικά οφέλη για τον οργανισμό, όπως και τα ρόδια και τα ακτινίδια.

Η αξιοσημείωτη αξία για την υγεία των βατόμουρα προέρχεται εν μέρει από την πλούσια περιεκτικότητά τους σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά - ενώσεις που ευθύνονται για το μπλε τους χρώμα, αλλά επίσης «μαζεύουν» τις ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό μας.

Οι ελεύθερες ρίζες είναι ιδιαίτερα μόρια που έχουν τη δυνατότητα να βλάψουν την ακεραιότητα των κυττάρων και του DNA μας. Εχουν επίσης ενοχοποιηθεί για καρδιακές ασθένειες, καρκίνο, απώλεια μνήμης, αυτοάνοσες διαταραχές, και νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον

Ο οργανισμός μας κάνει ότι μπορεί για να τις καταπολεμήσει, αλλά με την ηλικία και την περιβαλλοντική έκθεση, σταδιακά κερδίζουν έδαφος. Μπορούμε ωστόσο να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας με τρόφιμα πλούσια σε αντιοξειδωτικά, όπως τα βατόμουρα.

Ωστόσο πρόσφατα αποκαλύφθηκε ακόμη μία σημαντική ιδιότητα των βατόμουρων: Μπορούν να καταπολεμήσουν το μετατραυματικό στρες (PTSD). Περίπου 8 τοις εκατό του αμερικανικού πληθυσμού υποφέρει από PTSD σε κάποια στιγμή στη ζωή τους, εξαιτίας συναισθηματικού ή φυσικού τραύματος, ενώ το PTSD επηρεάζει μέχρι και το 20% των βετεράνων πολέμου. Τα περισσότερα φάρμακα και θεραπείες για PTSD αυξάνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με διαταραχές της διάθεσης.

Τα βατόμουρα μπορούν να είναι μια χρήσιμη εναλλακτική λύση, όπως απέδειξαν πειράματα σε αρουραίους. Οι έρευνες έγιναν από το Φίλιπ Εμπενίζερ και τους συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα οι οποίοι χρησιμοποίησαν αρουραίους που ανέπτυξαν PTSD όταν τρομοκρατήθηκαν από γάτες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αρουραίοι που έτρωγαν βατόμουρα μετά από την τραυματική εμπειρία τους είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα σεροτονίνης από τους αρουραίους που έτρωγαν άλλες τροφές. Αν τα βατόμουρα έχουν παρόμοιες επιδράσεις στα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών στον άνθρωπο, μπορεί να συμβάλει στην άμβλυνση των προβλημάτων του PTSD. 

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

LIBERATION: ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΟΚ

«Ελλάδα εναντίον Ευρώπης - Το δημοκρατικό σοκ» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Liberation» του Σαββατοκύριακου. Συνοδεύεται από σκίτσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μοιάζει να βρίσκεται μέσα σε βαθύ μπλε κάλυμμα κονσέρβας, που όμως στην περιοχή της Ελλάδας έχει αρχίσει να τυλίγεται γύρω από το κλειδί της κονσέρβας, αφήνοντας να φανούν τα γήινα χρώματα της χώρας.

Σε εννέα σελίδες, αποκλειστικά αφιερωμένες στη «σύγκρουση» Ελλάδας και Ευρώπης, η εφημερίδα ανοίγει τη συζήτηση και θέτει τον προβληματισμό κατά πόσον βρισκόμαστε μπρος στη διαπίστωση μιας καταφανούς «άρνησης της Δημοκρατίας από την Ευρώπη». Το θέμα, που τέθηκε υπό μορφή «στρογγυλής τραπέζης», διατυπώνεται ως εξής: «Ψήφος Ελλήνων κατά ευρωπαϊκών κανόνων, νομιμότητα της κάλπης κατά αυτής των Συνθηκών: Οι περιοριστικές δεσμεύσεις (εξαναγκασμοί) που επιβάλλονται στην Αθήνα σημαίνουν άρνηση της Δημοκρατίας;».

Με τίτλο «Ηλιθιότητα» στο κύριο άρθρο, ο διευθυντής της εφημερίδας, Λωράν Ζοφρέν, αφού αναγνωρίζει ότι και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους, εκτιμά ότι λείπει ένα: «η ευφυΐα. Όλοι αναγνωρίζουν πλέον ότι η αντιμετώπιση που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Ένωση και τους πιστωτές, ήταν ηλιθιωδώς βάναυση» τονίζει και καταλήγει: «Εάν θέλουμε το λίκνο της Δημοκρατίας να παραμείνει Δημοκρατία, είναι καιρός να κάνουμε τις απαραίτητες υποχωρήσεις, βοηθώντας την κυβέρνηση Τσίπρα, ώστε να βοηθηθεί και ο ίδιος».

Ο από χρόνια ανταποκριτής της εφημερίδας στις Βρυξέλλες, Ζαν Κατρεμέρ, γνωστός για τις φιλικά προσκείμενες προς «τους θεσμούς» θέσεις του, γι άλλη μια φορά απαντά με ένα «όχι» στο ερώτημα «άρνησης της Δημοκρατίας» από την Ευρώπη, στην αντιπαράθεσή της με την Ελλάδα. Στα επιχειρήματά του χρησιμοποιεί και δηλώσεις του Ζαν-Κώντ Γιούνκερ, όπως εκείνη του περασμένου Ιανουάρίου (28-01) στη «Figaro»: «Δεν μπορεί να υπάρξει θέμα δημοκρατικής επιλογής ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες».

Ο Κατρεμέρ προχωρά ακόμα πιο πέρα, παραλληλίζοντας την Ένωση και τα κράτη-μέλη με το εσωτερικό μιας χώρας για παράδειγμα της Γαλλίας: «Μια περιφέρεια, ή μια γαλλική πόλη, δεν μπορεί ξεπεράσει τους νόμους της γαλλικής Δημοκρατίας. Η πολιτική και οικονομική δράση είναι περιορισμένη από το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται» υποστηρίζει.

Ο ίδιος εκτιμά ότι τελικά «η ελληνική υπόθεση ίσως επιτρέψει και στους άλλους πολιτικούς ηγέτες να καταλάβουν ότι η μόνη υπόσχεση που μπορούν να δίνουν στους εκλογείς τους είναι ότι θα προσπαθήσουν να πείσουν τους εταίρους για αλλαγή πολιτικής και μόνο...».

Σε αντιπαράθεση με τον Κατρεμέρ, η δημοσιογράφος Μαρία Μαλαγαρδή, υποστηρίζει το «ναι» στο ερώτημα «άρνησης της Δημοκρατίας από την Ευρώπη» και υπογραμμίζει το κυρίαρχο αίσθημα στην Ελλάδα: «(σσ. η χώρα) έχει ματώσει από την ΕΕ».

Εξάλλου τονίζει, ότι πολλές δίκες θα μπορούσαν να φέρουν στην επιφάνεια το γεγονός ότι σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς στην Ελλάδα, εμπλέκονται γερμανικές επιχειρήσεις, όπως η Siemens ή η Ferrostaal.

Στις εσωτερικές σελίδες καταθέτουν την άποψή τους πέντε προσωπικότητες γνωστές στη γαλλική κοινωνία: η φιλόσοφος Σάντρα Λοζιέ, ο ερευνητής Μιχαήλ Βακαλούλης, η πολιτικό από το Μέτωπο της Αριστεράς Κλεμαντίν Οτέν, ο οικονομολόγος Ραούλ Σαμπονιάρο και ο διευθυντής του «Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ» Ιβ Μπερτοτσίνι.

Η αναφορά στη συγκεκριμένη συζήτηση καλύπτει έξι εσωτερικές σελίδες και, μεταξύ άλλων, αναγνωρίζεται ότι «οι πολιτικές λιτότητας από το 2009 έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο», ότι «το φάρμακο σκότωσε τελικά τον ασθενή αντί να τον θεραπεύσει» ή ακόμα ότι «στην Ελλάδα αντιπαρατίθενται δύο δυνάμεις σε μέγεθος τσουνάμι: το τεράστιο χρέος και η κρίση βραχυπρόθεσμης έλλειψης ρευστότητας».

Το ενδιαφέρον, πάντως, των προσκεκλημένων της «Liberation» για την κρίση των σχέσεων Ελλάδας - Ευρώπης, συνοψίζεται σε τίτλο του αφιερώματος: «Η Ελλάδα είναι ένα σύμβολο που αφορά όλους μας».

(AΠΕ-ΜΠΕ)

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΑΠΙΣΤΟΣ ΘΩΜΑΣ

Χάρισε αμέτρητο χρυσάφι στους φτωχούς ρισκάροντας τη ζωή του. Κήρυξε τον λόγο του Χριστού στην Ινδία, όπου και βρήκε μαρτυρικό θάνατο... 

Πριν γίνει μαθητής του Χριστού, ο Θωμάς ήταν ψαράς. Δεν δίστασε ούτε στιγμή να αφήσει πίσω τη μέχρι τότε ζωή του και να ακολουθήσει τον δάσκαλο από την Ιουδαία. Ο Θωμάς έγινε ένας από τους πιο ένθερμους μαθητές του Ιησού. Στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, όταν οι υπόλοιποι Απόστολοι προσπαθούσαν να πείσουν τον Χριστό να μην επιστρέψει στην Ιουδαία, επειδή κινδύνευε η ζωή του, ο Θωμάς τους προέτρεψε να τον συνοδεύσουν και να πεθάνουν όλοι μαζί του. Ο Θωμάς ήταν ο μοναδικός που δεν είδε τον Χριστό μετά την Ανάσταση. Οι υπόλοιποι απόστολοι του διηγήθηκαν την ιστορία, αλλά ο Θωμάς αδυνατούσε να το πιστέψει. Ήθελε να αγγίξει ο ίδιος τις πληγές στα χέρια του Χριστού από τα καρφιά του σταυρού και την πληγή στο πλευρό του από το δόρυ του Ρωμαίου στρατιώτη. Οχτώ μέρες αργότερα, ο Χριστός εμφανίστηκε ξανά μπροστά στους μαθητές και κάλεσε τον Θωμά να ακουμπήσει τα χέρια του στις πληγές. Όταν τον είδε μπροστά του, ο Θωμάς έσκυψε το κεφάλι και αποκρίθηκε: «Εσύ είσαι ο Κύριος και ο Θεός μου». Τότε ο Χριστός απάντησε: «Επειδή με είδες και πίστεψες; Μακάριοι αυτοί που δεν θα με δουν και θα πιστέψουν».

 Ο Απόστολος Θωμάς 

 Ο βίος του Θωμά εξιστορείται στις «Απόκρυφες Πράξεις του Θωμά». Σύμφωνα με τα κείμενα, ο Απόστολος ανέλαβε να διαδώσει τον λόγο του Θεού στα βάθη της Ασίας, στους Πέρσες και τους Ινδούς. Ξεκίνησε το ταξίδι του ως υπηρέτης του Ινδού Αμβανή, ο οποίος ήταν απεσταλμένος του βασιλιά Γουνδιαφόρου στα Ιεροσόλυμα. Ο Αμβανής έψαχνε έναν ικανό χτίστη για να οικοδομήσει ένα λαμπρό ανάκτορο για τον βασιλιά του. Μέχρι να φτάσουν στην Ινδία, ο Θωμάς είχε ήδη προσηλυτίσει αρκετούς ανθρώπους που συνάντησε στο μακρύ ταξίδι. Στην Ινδία κλήθηκε να παρουσιαστεί μπροστά στον βασιλιά Γουνδιαφόρο, ο οποίος τον ρώτησε αν θα μπορούσε να χτίσει ένα εντυπωσιακό παλάτι. Ο Θωμάς απάντησε καταφατικά και τότε ο βασιλιάς τον ενημέρωσε ότι θα του έδινε όσο χρυσάφι χρειαζόταν για να ολοκληρώσει το παλάτι μέσα σε τρία χρόνια. Ο ίδιος ο βασιλιάς θα απουσίαζε από τη χώρα και δεν θα επέβλεπε καμία εργασία. Όμως ο Θωμάς δεν έχτισε ποτέ το παλάτι. Όλο το χρυσάφι που έστελνε ο βασιλιάς, το μοίραζε στους φτωχούς, ενώ κήρυττε τον λόγο του Θεού. Εκατοντάδες βαπτίστηκαν Χριστιανοί, ενώ ο ανυποψίαστος βασιλιάς ανυπομονούσε να δει από κοντά το λαμπρό οικοδόμημα. Όταν έμαθε ότι ο Θωμάς είχε παρακούσει τις εντολές του, εξοργίστηκε. Τον φυλάκισε σε ένα σκοτεινό λάκκο, παρά τις διαβεβαιώσεις του Θωμά ότι είχε χτίσει πράγματι ένα λαμπρό παλάτι, που δεν βρισκόταν στη γη, αλλά στον ουρανό. Εννοούσε ότι με τις φιλανθρωπίες, είχε εξασφαλίσει μία θέση στο παράδεισο για τον βασιλιά. Ο ειδωλολάτρης Γουνδιαφόρος δεν μπορούσε και δεν ήθελε να καταλάβει τα λόγια του Θωμά. Έγινε χριστιανός όμως όταν, σύμφωνα με την παράδοση, του μίλησε το πνεύμα του αδερφού του και του είπε ότι υπήρχε μια θέση για αυτόν στον ουρανό. Ο Θωμάς αφέθηκε ελεύθερος και συνέχισε το ιεραποστολικό του έργο.

 Ο μαρτυρικός θάνατος του «Άπιστου Θωμά»

 Ο Θωμάς φυλακίστηκε ξανά, επειδή προσηλύτισε τη σύζυγο του βασιλιά Μισδίου, Τέρτια και τον γιο του, Ουαζάνη. Ο βασιλιάς διέταξε να θανατωθεί ο Απόστολος. Φοβόταν τον τεράστιο πλήθος νεοβάπτιστων Χριστιανών που ζητούσε να σωθεί ο Θωμάς και γι’ αυτό ζήτησε απ’ τους στρατιώτες να τον οδηγήσουν μακριά απ’ την πόλη και να τον εκτελέσουν. Έτσι κι έγινε. Τέσσερις λόγχες διαπέρασαν το κορμί του και ο απόστολος Θωμάς ξεψύχησε. Η χρονολογία του θανάτου του υπολογίζεται στα 72 μ.Χ. Η ορθόδοξη εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 6 Οκτωβρίου.... 



ΠΗΓΗ...http://www.mixanitouxronou.gr/

Διαβάστε Περισσότερα