ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΡΟΜΑΧΩΝ

ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΡΟΜΑΧΩΝ

Το  Γυμνάσιο Προμάχων, με τον Διευθυντή κ. Πασόη Ευστάθιο   την  καθηγήτρια κ. Τόλκα Αικατερίνη και την υπεύθυνη του  Κέντρου Συμβουλευτικής Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΚΕ.ΣΥ.Π) της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας  κ. Μελίνα Αλμπάνη, διοργάνωσε και υλοποίησε στο πλαίσιο της Συμβουλευτικής - Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, που εφαρμόζεται στη Γ΄ τάξη,  την Πέμπτη 31 Μαρτίου, την Παρασκευή 01 Απριλίου 2016 και την Δευτέρα 04 Απριλίου 2016  Ημερίδες  με τίτλο   «Ημέρες Σταδιοδρομίας στο σχολείο»,  σε συνεργασία με τον Σύλλογο Διδασκόντων  και το Σύλλογο Γονέων –Κηδεμόνων.
Οι «Ημέρες Επαγγελμάτων» καθώς  επίσης και οι «Ημέρες Σταδιοδρομίας» βασίζονται σε Υπουργικές Αποφάσεις και σκοπό έχουν να υποστηρίξουν τους μαθητές στις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές επιλογές τους. Για το λόγο αυτό -και μετά από επιθυμία των  μαθητών -  δίδεται σχετικό ερωτηματολόγιο με λίστα επαγγελματιών. Σύμφωνα με τις επιθυμίες των μαθητών , προσκαλούνται επαγγελματίες από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς . Οι επαγγελματίες παρουσιάζουν στους μαθητές την εκπαιδευτική και επαγγελματική τους πορεία. Η παραπάνω δράση σε όσα σχολεία πραγματοποιείται λειτουργεί θετικά στην εφαρμογή των στόχων του Επαγγελματικού Προσανατολισμού και της Συμβουλευτικής διαδικασίας καθώς επίσης εξυπηρετεί τις μεταγυμνασιακές επιλογές των μαθητών που επιβάλλεται να επιλέξουν τύπο σχολείου.
Για την υλοποίηση  της Ημερίδας κλήθηκαν να διδάξουν στη Γ΄ τάξη του Γυμνασίου Προμάχων την Πέμπτη 31-03-2016 - και για μία διδακτική ώρα ο καθένας- τέσσερις επαγγελματίες της τοπικής μας κοινωνίας και πιο συγκεκριμένα: ο ειδικός καρδιολόγος κ. Τσαβδάρης Κωνσταντίνος μέλος του ιατρικού συλλόγου Πέλλας, ο πρώην Ευρωβουλευτής και Γεωπόνος κ. Γκλαβάκης Ιωάννης, ο Ταξίαρχος ε.α. κ. Καραπάνος Ιωάννης και ο Δημοσιογράφος και διαχειριστής του Blog aridaianews.blogspot.gr κ. Βαφειάδης Σταύρος. 
Η εμπειρία που αποκόμισαν και οι δύο πλευρές ήταν σημαντική. Στα παιδιά δόθηκε η δυνατότητα να μάθουν για επαγγέλματα, να θέσουν ερωτήματα και να πάρουν ουσιαστικές απαντήσεις, οι οποίες στο μέλλον ενδεχόμενα να διαμορφώσουν τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό.  Από την άλλη πλευρά οι επαγγελματίες είχαν τη δυνατότητα να ενημερώσουν και να συζητήσουν με τους μαθητές για την εκπαιδευτική και επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Οι μαθητές οι οποίοι  συμμετείχαν ενεργά στην πρωτόγνωρη αυτή διαδικασία διατύπωσαν ουσιαστικές ερωτήσεις, εξέφρασαν απορίες, και εκδήλωσαν την ανησυχία αλλά και την αγωνία τους για το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό μέλλον που τους επιφυλάσσεται.
Την Παρασκευή 01-04-2016 και για δύο διδακτικές ώρες μίλησε στους μαθητές για τους κινδύνους από τον καπνό και το αλκοόλ, ο Ψυχολόγος από το Κέντρο Πρόληψης ‘’ ΟΡΑΜΑ’’ Πέλλας κ.Τραμποσίνης Χρήστος.
Η Δράση των μαθητών τελείωσε την Δευτέρα 04-04-2016 με την επίσκεψη της κ. Πούλου Αικατερίνης, επισκέπτριας Υγείας στο Κέντρο Υγείας Αριδαίας, η οποία αναφέρθηκε στην παροχή των Α΄Βοηθειών και την τεράστια σημασία στην διάσωση ζωών.

Θεωρούμε επιβεβλημένο να ευχαριστήσουμε δημόσια τους προσκεκλημένους επαγγελματίες  κ.κ. Τσαβδάρη Κωνσταντίνο, Γκλαβάκη Ιωάννη, Καραπάνο Ιωάννη και Βαφειάδη Σταύρο, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν άμεσα στην πρόσκληση, αψηφώντας τις υποχρεώσεις τους και αφιλοκερδώς υποστήριξαν την εκδήλωση. 
Επίσης ευχαριστούμε θερμά  το ψυχολόγο κ.Τραμποσίνη Χρήστο και την επισκέπτρια Υγείας κα Πούλου Αικατερίνη για την επίσκεψή τους στο σχολείο μας και για τις πολύτιμες συμβουλές που παρείχαν στους μαθητές μας

Η Υπεύθυνη Συμβουλευτικής - ΕΠ                        Ο Διευθυντής                           
& Αγωγής Σταδιοδρομίας 

Αλμπάνη     Αντ. Αλμπάνη                                     Πασόης Ευστάθιος        
                                                                                    Φυσικής Αγωγής     

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ [BOB DYLAN (1941)]: Ο παλιάτσος κι ο ληστής

‘‘Ήρθα τρεχάτος μέχρι εδώ’’,
είπε ο παλιάτσος στο ληστή,
‘‘κι αν σου ’χει μείνει μια σταλιά ντροπή,
δώσε λιγάκι προσοχή.

Έμποροι πίνουν το κρασί μας
και κλέβουνε τη γη,
εσύ είσαι η μόνη μας ελπίδα,
περιμένουμε να ’ρθείς’’.

‘‘Τα παίρνεις όλα πολύ στα σοβαρά’’
ήταν τα λόγια του ληστή
‘‘έχουν περάσει όλ’ αυτά,
πάει καιρός πολύς.

Εδώ επάνω στα βουνά,
δεν δίνω δυάρα τσακιστή,
για ό,τι έχει κερδηθεί,
για ό,τι έχει πια χαθεί’’.

Πίσω απ’ του κάστρου τη σκοπιά,
οι πρίγκιπες κοιτούν,
καθώς γυναίκες και παιδιά
φεύγουν για να σωθούν.

Κάπου έξω μακριά,
ο άνεμος βογκά·
ζυγώνουν καβαλάρηδες
με όπλα και σκυλιά.

Μετάφραση: Διονύσης Σαββόπουλος

Διαβάστε Περισσότερα

Οι νεκροί περιμένουν - Διδώ Σωτηρίου (απόσπασμα)

Αρχίσαμε να βαδίζουμε πιασμένοι απ' το χέρι, κοντά ο ένας στον άλλον, χαμένοι, μουδιασμένοι, δισταχτικοί, σαν νά 'μαστε τυφλοί και δεν ξέρουμε που θα μας φέρει το κάθε βήμα που αποτολμούσαμε. Γυρεύαμε ξενοδοχείο στο λιμάνι για ν' ακουμπήσουμε και να περιμένουμε τους δικούς μας. Όπου όμως κι αν ρωτούσαμε, παίρναμε την ίδια στερεότυπη απόκριση:
-Απ' τη Σμύρνη έρχεστε; Δε δεχόμαστε πρόσφυγες.
-Μα θα σας πληρώσουμε καλά, άνθρωποι του Θεού, έλεγε η θεία Ερμιόνη.
Εκείνοι επέμεναν στην άρνησή τους:
-Φοβόμαστε τις επιτάξεις. Δε μάθατε λοιπόν πως στη Χίο, στη Μυτιλήνη, στη Σάμο έφτασε προσφυγολόι, κι επιτάξανε όλα τα σχολεία, τα ξενοδοχεία, τα πάντα;
-Τι θέλαμε, τι γυρεύαμε μεις να 'ρθούμε σε τούτον τον αφιλόξενο τόπο, έλεγε η κυρία Ελβίρα. Τι θέλαμε και τι γυρεύαμε να χωριστούμε από τους άνδρες μας!
Στο τέλος βρέθηκε ένας αναγκεμένος ξενοδόχος και μας έδωσε ένα σκοτεινό, άθλιο δωμάτιο με έξι κρεβάτια. Για πότε γινήκαμε πραγματικοί πρόσφυγες δεν το καταλάβαμε. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα όλος ο κόσμος αναποδογύρισε.
Βαπόρια φτάναν το ένα πίσω από τ' άλλο και ξεφόρτωναν κόσμο, έναν κόσμο ξεκουρντισμένον, αλλόκοτο, άρρωστο, συφοριασμένο, λες κι έβγαινε από φρενοκομεία, από νοσοκομεία, από νεκροταφεία. Έπηξαν οι δρόμοι, το λιμάνι οι εκκλησιές, τα σχολειά, οι δημόσιοι χώροι. Στα πεζοδρόμια γεννιόνταν παιδιά και πέθαιναν γέροι .
Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι βρεθήκανε ξαφνικά έξω απ' την προγονική τους γη. Παράτησαν σκοτωμένα παιδιά και γονιούς άταφους. Παράτησαν περιουσίες, τον καρπό στα δένδρα και στα χωράφια το φαΐ στη φουφού, τη σοδειά στην αποθήκη το κομπόδεμα στο συρτάρι, τα πορτρέτα των προγόνων στους τοίχους. Και βάλθηκαν να τρέχουν να φεύγουν κυνηγημένοι απ' το τούρκικο μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου. Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά. Άρπαξαν οι άνθρωποι βάρκες, καΐκια, σχεδίες, βαπόρια, πέρασαν τη θάλασσα σ' έναν ομαδικό, φοβερό ξενιτεμό. Κοιμήθηκαν αποβραδίς νοικοκυραίοι στον τόπο τους και ξύπνησαν φυγάδες, θαλασσοπόροι, άστεγοι άποροι, αλήτες και ζητιάνοι στα λιμάνια του Πειραιά, της Σαλονίκης, της Καβάλας του Βόλου, της Πάτρας.
Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: «Πρόσφυγες!» Πού να ακουμπήσουν οι πρόσφυγες; Τι να σκεφτούν; τι να ξεχάσουν; τι να πράξουν; πού να δουλέψουν; πώς να ζήσουν;
Τρέμαν ακόμα απ' το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ' το αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος, μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχναν και για την ψυχή τους, να δουν αν ήταν στη θέση της. Μ' αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα κοντά στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα χωράφια, στις δουλειές….
Κι είπαν: περαστικοί είμαστε, ας βολευτούμε όπως όπως, κι αύριο θα ματαγυρίσουμε στα μέρη μας. Κι αποζητούσαν, τούτη την ελπίδα, με την ίδια λαχτάρα σαν το ψωμί το νερό και τ' αλάτι.
Τόσοι ήταν, ενάμισι εκατομμύριο ρωμιοί μικρασιάτες, που στριφογύριζαν τώρα στο καύκαλο της Ελλάδας, σαν περιπλανώμενοι ιουδαίοι διωγμένοι από τη γη της Χαναάν. Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι. Και μόλις χτες να θυμάσαι πως ήσουνα νοικοκύρης.
Ψάχναν για τον αίτιο, αναθεμάτιζαν τον ουρανό, τη γης, τον Κεμάλ το Βενιζέλο τον Κωνσταντίνο, την Αντάντ, τον πόλεμο. Μα πριν απ΄ όλα τον ύπουλο τον Άγγλο, τον υπολογιστή, το διπλοπρόσωπο, το σφετεριστή που έκανε μπίζνες και αυτοκρατορική πολιτική με το αίμα και τη δυστυχία ενός λαού….

[πηγή: Διδώ Σωτηρίου, Οι νεκροί περιμένουν. Μυθιστόρημα, Κέδρος, Αθήνα 1979 (7η έκδ.), σ. 132-134] 

Διαβάστε Περισσότερα

Όλα τα μανιτάρια τρώγονται - Hervé Le Tellier (απόσπασμα)

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, στις περιπετειώδεις ταινίες εποχής, όταν μια σκηνή εκτυλίσσεται στο δάσος, δεν έχει σημασία σε ποιο δέντρο θα σκαρφαλώσει ο καλός: ο κακός θα περάσει από κάτω.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως είναι αλήθεια ότι όσοι λένε: «Τι Αριστερά, τι Δεξιά, τα ίδια σκατά είναι», είναι κατά κανόνα «δεξιοί».

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως θα θελα να χω έναν αυτόματο τηλεφωνητή που να προσαρμόζει το μήνυμά του στο πρόσωπο που καλεί.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσεις τα γέλια σου όταν κάποιος υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ σού συστηθεί ως προϊστάμενος των λαχανικών ή των κατεψυγμένων.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως δεν έχω δει ποτέ μου σκυλί να δουλεύει σαν το σκυλί.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι ότι, στα δεκαπέντε δευτερόλεπτα που μοιράζεσαι ένα ασανσέρ με μια ωραία γυναίκα, είναι σχεδόν αδύνατον να της επιδείξεις την ευφυΐα, τη χάρη και το χιούμορ σου.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως ένας απ τους λόγους για τους οποίους δεν έχω κάνει ποτέ bunjee-jumping, είναι ότι δε θα μ άρεσε καθόλου να κατουρηθώ πάνω μου και να μαι ανάποδα.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πόσο με είχε εντυπωσιάσει ένας καθηγητής μαθηματικών, τυφλός εκ γενετής, που σχεδίαζε τέλειους κύκλους και συνήθιζε να λέει: «Βλέπετε;».

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν ζούσα απένταρος στους δρόμους, θα μισούσα θανάσιμα τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης μετρητών.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως δεν έχω τίποτα να σου πω, αλλά αυτό δεν οφείλεται στο ότι δεν σ αγαπώ πια, ακόμα κι όταν σ αγαπούσα, πάλι δεν είχα να σου πω τίποτα.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως αυτό που μ ερεθίζει στον Προυστ, είναι ότι περιγράφει τόσο καλά τις μεταστροφές των αισθημάτων, ώστε, αφού τον διαβάσεις, είναι αδύνατον πια να αισθάνεσαι όπως πριν.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως είναι καλύτερα να μένεις σ ένα άσχημο κτίριο που να βλέπει σ ένα ωραίο, παρά το αντίστροφο.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αφού ο έρωτας είναι μια εξίσωση με δύο αγνώστους δεν μπορεί να έχει μία και μόνη λύση.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν ήμουν ένα ωραίο πριγκιπόπουλο, δε θα χρειαζόταν να σου μιλήσω τόσην ώρα για να σε σαγηνεύσω.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, ό,τι κι αν έγινε, δε θα ξεχάσω ποτέ τη μελωδία του σοβιετικού εθνικού ύμνου.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως δε θα γραφα τα ίδια βιβλία αν δεν είχα υπολογιστή. Μπορεί και να μην έγραφα καν.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αφού, όταν συντρίβεται ένα αεροπλάνο, δε σώζεται παρά το μαύρο κουτί, θα πρεπε να ταξιδεύουμε σε μαύρο κουτί.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως είμαι τόσο δειλός, που δεν έχω το θάρρος να μαι τελείως δειλός.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν έχω γίνει πιο απαιτητικός ως προς τον καφέ απ ό,τι ως προς τις ανθρώπινες σχέσεις, ίσως οφείλεται στο ότι είναι πια εύκολο να βρεις καλό καφέ.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως πολύ θα το θελα, σε μια δεξίωση, να πάω σε μια κοπέλα και να της πως, χωρίς να λέω ψέματα, γιατί αυτό θα ταν το αληθινό μου όνομα: My name is Bond... James Bond.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως δεν κατάφερα να γράψω εκείνο το μυθιστόρημα με παραγράφους γραμμένες σε τραπουλόχαρτα, έτσι ώστε, ανακατεύοντάς τα, να προκύπτει κάθε φορά και μια διαφορετική ιστορία.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως ο Χίτλερ θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει χρησιμέψει στο να αποδειχθεί ότι το ν αγαπάς τα σκυλιά δε σημαίνει απολύτως τίποτα.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, ένα απ τα πιο γλυκά πράγματα της ζωής, είναι κι αυτό το χαμόγελο που ανταλλάσσεις με μιαν άγνωστη καθισμένη σ ένα απομακρυσμένο λεωφορείο, και πως δεν πρέπει ποτέ να τρέξεις από πίσω του.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν ήμουν πραγματικά σνομπ, θ άνοιγα ένα αγγλικό εστιατόριο.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως οι αμνησιακοί δεν έχουν ζήσει τίποτα αξέχαστο.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως το χρώμα των ματιών σου πρέπει να ναι το 574 στην κλίμακα Pantone.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως μου είναι αδύνατον να φανταστώ ποιος ηθοποιός μπορεί να με ενσαρκώσει σε μια ταινία.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως είναι δύσκολο να καμαρώνεις για την επιτυχία ενός βιβλίου σου, αφού κάτι τέτοιο σημαίνει πως αρέσει σε όλους αυτούς που σχεδόν ποτέ δεν αγοράζουν βιβλία.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν με ρωτούσαν ποια βιβλία θα παιρνα μαζί μου σ ένα έρημο νησί, θα ανέφερα βιβλία που έχω ήδη διαβάσει, ενώ θα προτιμούσα να χω μαζί μου βιβλία που δεν έχω διαβάσει ακόμα.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, μια μέρα (μόνο και μόνο για να χαρώ νομίζοντας ότι μιλούν για μένα), όταν ακούσω: «Διάβασες αυτό το μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε τις προάλλες και που δε θυμάμαι πώς το λένε;» θα τιτλοφορήσω ένα απ τα μυθιστορήματά μου « Αυτό το μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε τις προάλλες και που δε θυμάμαι πώς το λένε».

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως ο Θεός θα πρέπει να σκέφτεται τι θλιμμένοι που είναι οι άνθρωποι στη Γη, αφού όσοι προσεύχονται, σπανίως είναι στα μεγάλα κέφια τους.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν το χιόνι ήταν κόκκινο, κόκκινες θα ταν και οι πολικές αρκούδες.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, διαιρώντας τα χιλιόμετρα που διανύουμε με αυτοκίνητο, δια του χρόνου που χρειάζεται να μαζέψουμε τα χρήματα για να το αγοράσουμε, βρίσκουμε περίπου την ταχύτητα βαδίσματος.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως οι άνθρωποι διαβάζουν λίγο, και, καμιά φορά, σκέφτομαι πως έχω ένα μερίδιο της σχετικής ευθύνης.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι να αρχίσω να γυρίζω τα βιβλιοπωλεία, να ζητάω βιβλία του Ερβέ Λε Τελιέ, κι αν δεν έχουν, να λέω, αναστενάζοντας: «Τι να κάνουμε... Μήπως έχετε, τουλάχιστον, του Βικτόρ Ουγκό;».

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως στ αλήθεια μπορεί κανείς να πεθάνει από αγάπη. Χτες, π.χ., παραλίγο να με πατήσει ένα λεωφορείο, γιατί κοίταζα μια κοπέλα που διέσχιζε το δρόμο.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως η ιδέα ότι ο ύπνος μοιάζει με το θάνατο, με αποτρέπει συχνά απ το να κοιμηθώ, αλλά δε θα μ αποτρέψει απ το να πεθάνω.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως μπορεί ο Θεός να ενέπαιξε τους ανθρώπους με το να τους πετάξει κατακέφαλα έναν Μότσαρτ, μα πιο πολύ ενέπαιξε τον Μότσαρτ.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως δε θα θελα να με θάψουν με το ρολόι μου, για να μην ξέρουν τα σκουλήκια την ώρα του φαγητού.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, μια μέρα, θα μπορούμε να φοράμε μια κάσκα εικονικής πραγματικότητας και, χωρίς να το κουνήσουμε απ το σπίτι μας, να ταξιδεύουμε στη Βενετία και να αισθανόμαστε όλη τη βαβούρα της και, ίσως, τη μυρωδιά του καφέ.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως στη Γκόθαμ Σίτι ο καιρός είναι πάντα μουντός, έτσι ώστε να μπορούν να προβάλλουν στα σύννεφα το σύμβολο του Μπάτμαν.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πόσα και πόσα δεν είχε δημιουργήσει ο Μότσαρτ στο είκοσί του, ενώ εγώ, ακόμα κι αν άρχιζα αυτή τη στιγμή να μαθαίνω σολφέζ και πιάνο, δε θα μαι παρά ένας γέρος-θαύμα.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, αν έπεφτα από ένα αεροπλάνο με την κάμερά μου, έχοντας ξεχάσει το αλεξίπτωτό μου, δε θα κινηματογραφούσα όλη μου την πτώση.


Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως θα πρεπε να καθιερωθεί μια Ημέρα των Τυφλών, κι όλοι να την περνάμε με τα μάτια δεμένα.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως ένα από τα πράγματα για τα οποία τρελαίνομαι στο σινεμά, είναι όταν ο κακός είναι απίστευτα κακός και λέει στον ήρωα: «At last, we meet again, Mister Bond».

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως οι προδότες και οι λιποτάκτες προηγούνται κατά τι ως προς την επικείμενη ειρήνη.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως ένας απ τους νόμους της δημοσιογραφίας είναι ότι ο λόγος του αριθμού των θυμάτων μιας θεομηνίας προς την απόσταση από τον τόπο στον οποίο συνέβη, είναι σταθερός.

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι πως, στον «Τιτανικό», λίγο πριν τη μοιραία στιγμή, όλο και κάποιος στο μπαρ θα ζητούσε παγάκια.



ΠΗΓΗ...logotexnikesmikrografies.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

"Κανόνες ασφαλείας στην εργασία-Αντιμετώπιση ατυχημάτων" - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ

Μια σπουδαία και ουσιώδης εκδήλωση έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στους Προμάχους, με σκοπό την ενημέρωση των κατοίκων του χωριού και της ευρύτερης περιοχής της Αλμωπίας, όσον αφορά στην αντιμετώπιση των συχνών ατυχημάτων που συμβαίνουν, εξ αιτίας της φύσης των επικίνδυνων εργατικών δραστηριοτήτων των κατοίκων.

Όπως είναι γνωστό, η πλειοψηφία των κατοίκων της Αλμωπίας δραστηριοποιείται στην ύπαιθρο και τα γύρω βουνά, εξασκώντας το αγροτικό και υλοτομικό επάγγελμα, που από τη φύση τους εγκυμονούν πολλούς κινδύνους για ατυχήματα κάθε μορφής, πολλά από τα οποία μπορούν να αποβούν μοιραία.

Η εκδήλωση, την οποία έχει αναλάβει να συντονίσει ο γνωστός Προμαχιώτης Ιωάννης Σαμσούρης, ο οποίος κινείται στον ιατρικό και φαρμακευτικό χώρο, έρχεται να διαφωτίσει και να δώσει κάποιες βασικές αρχές και γνώσεις αντιμετώπισης, τυχόν άσχημων καταστάσεων.

Καλούνται λοιπόν όλοι οι εμπλεκόμενοι, αγροτικοί και υλοτομικοί συνεταιρισμοί να παραστούν και να πάρουν τα φώτα των πλέον ειδικών επιστημόνων, που θα μιλήσουν και θα κοσμήσουν με την παρουσία τους την εκδήλωση.

Δείτε το ενημερωτικό σημείωμα και το πρόγραμμα:

Τίτλος Εκδήλωσης :Κανόνες ασφαλείας στην εργασία-Αντιμετώπιση ατυχημάτων

Ημερομηνία : 29 Μαΐου 2016   Ώρα : 11:00

Τόπος : Πρόμαχοι

Πρόγραμμα Εκδήλωσης  :

«Επείγουσα αντιμετώπιση χειρουργικών κακώσεων ».

Μπαγγέας Πέτρος Χειρουργός Νοσ.Αχέπα.

«Επείγουσα αντιμετώπιση ορθοπαιδικών κακώσεων».

Dr Τότλης Τρύφων  Ορθοπαιδικός Χειρουργός Λέκτορας ΑΠΘ

«Παροχή πρώτων βοηθειών σε δείγματα εντόμων και φιδιών»

Καζάνας Κοσμάς Πνευμονολόγος  Κυανός Σταυρός Θεσσαλονίκης

«Βασικοί κανόνες ασφαλείας  σε γεωργικές και υλοτομικές εργασίες»

Βασιλείαδης Βασίλης Ορθοπαιδικός Χειρουργός –Ιατρός Εργασίας

Κλείσιμο-  συμπεράσματα

Συντονισμός εκδήλωσης

Σαμσούρης Ιωάννης  

Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Δήμου Αλμωπίας

Διαβάστε Περισσότερα