Σε μια περιοχή της Αμερικής, πλησιάζει χειμώνας.
Άντρας της φυλής των Μασάι καθώς κατευθύνεται προς το χωράφι για να βοηθήσει τους υπόλοιπους να μεταφέρουν τα σφαγμένα ζώα |
Οι γυναίκες της φυλής ξεφλουδίζουν πατάτες για την προετοιμασία του γεύματος που θα ακολουθήσει του τελετουργικού |
Δύο μικρά παιδιά κουβαλούν κλαδιά που θα χρειαστούν για το τελετουργικό |
Τα παρθένα κορίτσια και αγόρια της φυλής θα ξυριστούν με γάλα και λεπίδες από ξυραφάκια |
Ο αδερφός της Nasirian, Sanke που θα ξυριστεί επίσης από τη μητέρα του |
Η Νasirian παραμένει αμίλητη και ακίνητη στο σπίτι της ενώ μόλις της έχουν ξυρίσει το κεφάλι |
Το ξυράφι που θα χρησιμοποιηθεί για την κλειτοριδεκτομή της Irina |
Η Nasirian αρχίζει να κλαίει με το που αρχίζει το τελετουργικό |
Μια γυναίκα της φυλής συγκρατεί το χέρι της Νasirian καθώς η ίδια αρχίζει να πονάει φρικτά |
H Irina ουρλιάζει από τον πόνο |
Η Νasirian προσπαθεί να ξεκουραστεί λίγο μετά την κλειτοριδεκτομή της. Θα παραμείνει στο κρεβάτι για τουλάχιστον 4 εβδομάδες τρώγοντας κρέας και πίνοντας αίμα ζώων για να ανακτήσει δυνάμεις |
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
Ο πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Δημήτριος.