ΠΥΡΕΤΩΔΕΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ "1ο ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ".

Με πυρετώδεις ρυθμούς συνεχίζεται η προετοιμασία και ο καλλωπισμός του χώρου για το 

"1ο ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ".

Μέλη και εθελοντές του ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ εργάζονται ασταμάτητα για την όσο το δυνατόν τελειότερη εκδήλωση.Ήδη ο χώρος άρχισε να παίρνει την τελική του μορφή , ενώ αναμένεται εντός των ημερών να στηθούν τα μπαρ και οι πάγκοι.

Όλη η νεολαία του χωριού κινείται στο ρυθμό αυτής της εκδήλωσης , ώστε να αποτελέσει αφετηρία για την καθιέρωσή της και να γίνει θεσμός.

Πληροφορίες μας αναφέρουν ότι οι τέσσερις dj s προετοιμάζουν ειδικά προγράμματα για τη συγκεκριμένη ημέρα.Τα "Π.Ν." ετοιμάζουν εντός των ημερών μια μεγάλη συνέντευξη-παρουσίαση των dj s.

Επίσης εργαζόμαστε για την ρύθμιση  κάποιων τεχνικών θεμάτων , με την επίλυση των οποίων θα μπορέσουμε να μεταδώσουμε live την όλη γιορτή της νεολαίας μας.

Διαβάστε Περισσότερα

8 "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ" ΤΡΟΦΙΜΑ.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ο συνδυασμός δηλαδή της κακής διατροφής και της έλλειψης φυσικής δραστηριότητας, μπορεί να σας οδηγήσει στην...

πρόσληψη βάρους και ενδεχομένως και σε διάφορα προβλήματα υγείας.

Τώρα μπαίνει το εξής ερώτημα: Πέρα από την φυσική άσκηση, υπάρχουν εύκολοι τρόποι για να βελτιώσετε και να προσέξετε τη διατροφή σας κατά τη διάρκεια της ημέρας; Ασφαλώς και υπάρχουν, αρκεί να περιορίσετε έστω και λίγο, τα 8 τρόφιμα που ακολουθούν από την καθημερινότητά σας.

1. Το αλάτι: Το οποίο βρίσκεται κρυμμένο σε πολλά τρόφιμα και τις περισσότερες φορές ευθύνεται για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

2. Τους χυμούς του εμπορίου: Μπορεί να θεωρούνται μια καλή πηγή βιταμινών, στην πραγματικότητα όμως ακόμα και όταν δεν περιέχουν ζάχαρη ή διάφορα συντηρητικά, φορτώνουν το σώμα σας με "καμουφλαρισμένους" υδατάνθρακες, για μεγάλο ποσοστό των οποίων ευθύνεται η επεξεργασμένη φρουκτόζη.

3. Το αλκοόλ: Εκτός του ότι "φορτώνει" τον οργανισμό με πολλές θερμίδες, επιπλέον εμποδίζει την απορρόφηση των διάφορων θρεπτικών συστατικών, που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό.

4. Τα ανθρακούχα αναψυκτικά: Περιέχουν ένα μίγμα από ζάχαρη και διάφορα χημικά, τα οποία είναι επιβλαβή για τον οργανισμό σας.

5. Tα αλλαντικά: Περιέχουν μείγματα κρέατος και λίπους. Όταν προέρχονται από αμιγή κομμάτια κρέατος, περιέχουν μόνο το λίπος του ζώου από το οποίο προέρχονται και το λίπος αυτό δεν είναι ορατό με το γυμνό μάτι.

6. Τη ζάχαρη: Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες ο μέσος ενήλικας καταναλώνει σε καθημερινή βάση περίπου 18-22 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη (αντιστοιχεί σε περίπου 290-350 θερμίδες ημερησίως). Καλό λοιπόν θα ήταν να ελέγχετε την ποσότητα της ζάχαρης που χρησιμοποιείτε καθημερινά, καθώς και τα επεξεργασμένα τρόφιμα που περιέχουν κρυφή ζάχαρη.

7. Το κόκκινο κρέας: Το οποίο όταν καταναλώνεται συχνά και σε μεγάλες ποσότητες, αποδεδειγμένα συμβάλλει στην εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων.

8. Το τυρί: Πολλές φορές είναι υπεύθυνο για την γρήγορη πρόσληψη βάρους. Ειδικά τα τυριά πλούσια σε λιπαρά περιέχουν κορεσμένα λίπη και πολλές θερμίδες. Καταναλώστε λοιπόν τυριά με σύνεση και επιλέξτε τυριά, όσο τον δυνατόν με χαμηλότερα λιπαρά.

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΑΕΡΑΣ ΛΟΝΔΙΝΟΥ!!!

 

Μπορεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου να τελείωσαν χθες, αν θέλεις, όμως, μπορείς να κρατήσεις την ανάμνηση για πάντα!
Δεν χρειάζεται να πάρεις κάποιο σουβενίρ, ούτε να δεις ξανά και ξανά τους Αγώνες σε DVD: μπουκαλάκι με… αέρα από την βρετανική πρωτεύουσα θα πάρεις!

Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, στην ιστοσελίδα δημοπρασιών «eBay» δημοπρατούνται μπουκαλάκια με Ολυμπιακό αέρα Λονδίνου -άγνωστο αν είναι κοπανιστός- για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να δούνε από κοντά τους Αγώνες.

Όπως ισχυρίζονται οι πωλητές, ο αέρας συγκεντρώθηκε στα μπουκαλάκια κατά την είσοδο της Mary Poppins στο Ολυμπιακό στάδιο στην τελετή έναρξης ή κατά την διάρκεια διαφόρων αγωνισμάτων στα στάδια, οπότε μιλάμε για αυθεντικό πράγμα.

Αν θες να «μυρίσεις» Olympic Games by London λοιπόν, τρέξε να πληρώσεις από 60 έως 127 ευρώ για να πάρεις το μπουκαλάκι σου!



ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

GEORGE ORWELL.ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ.

Μη μου κλείνεις το διακόπτη του μυαλού μου προσπαθώντας να με κάνεις κανονική.(Σάρα Κέιν)

Το 1984 είναι ενα βιβλίο για τον πόλεμο. Για τον μανιασμένο πόλεμο της ανθρωπότητας, ως δεδομένο σύστημα, πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Γιατί πόλεμος δεν είναι μόνο αυτό που συμβαίνει όταν δυο λαοί βρίσκονται σε αντιμέτωπη κατάσταση. Όταν δυο στρατεύματα συγκρούονται. Όχι, δεν είναι καθόλου έτσι ο ορισμός του πολέμου!

Πόλεμος είναι ένα “παιχνίδι” που ρυθμίζεται από ανώτερες -και συνεπώς ξένες- εντολές που έχουν ως αποτέλεσμα να εμπλέκουν/παγιδεύουν ανθρώπους σε ένα συγκεκριμένο πεδίο.

Συνεπώς, πόλεμος είναι και αυτό που βιώνει ένας λαός όταν έρχεται αντιμέτωπος με την πείνα, όταν μάχεται για τα εργατικά δικαιώματα. Πόλεμος είναι αυτό που συμβαίνει όταν οι συνθήκες σε αναγκάζουν να μεταναστεύσεις. Σ’ άλλον τόπο. Ή σ’ άλλο όνειρο.

Σ’ όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν συγκεκριμένες και καθόλου τυχαίες εξωτερικές συνθήκες που ερεθίζουν τα ανθρώπινα όντα και τα αναγκάζουν να συμπεριφερθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ….. 

Απ’ τον ορισμό προκύπτει ότι βασική επιδίωξη του πολέμου δεν είναι η νίκη. Δεν υπάρχει νίκη. Το παιχνίδι είναι κατασκευασμένο έτσι. Βασική επιδίωξη του πολέμου είναι η ψευδαίσθηση που παρέχει σε αυτούς που εμπλέκονται πως μάχονται για μια πιθανή νίκη. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι μένουν υποδουλωμένοι σ’ έναν πλαστό στόχο. Διαρκώς απασχολημένοι. Συνεχώς ναρκωμένοι. Κι αυτό το παιχνίδι που αποκαλέσαμε ως πόλεμο μένει διαρκώς αναμμένο. Οι άνθρωποι μένουν υπό την επίρροια των εντολών και των πληροφοριών που τους παρέχει η εκάστοτε πολιτική/κοινωνική εξουσία. Και μ’ αυτόν τον τρόπο τους ασκείται μόνιμα, χωρίς να το καταλαβαίνουν αφού έχουν παραδοθεί εθελούσια, μια εξωτερική δύναμη. Μια εξωτερική δύναμη που αποσκοπεί στο να διαμορφώσει και καθορίσει τον ανθρώπινο παράγοντα. Τον πλάθει κατ’ εικόνα του “κανονικού ανθρώπου”. Του “κανονικού ανθρώπου”, και συνεπώς αβλαβή, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζει η εκάστοτε εξουσία.

Η ισχύς της εξουσίας μετριέται στον πόνο που μπορεί να προκαλέσει στον άνθρωπο. Η απόλυτη εξουσία επιτυγχάνεται όταν ο ανθρώπινος παράγοντας έχει διαφθαρεί σε τέτοιο βαθμό (με πόνο) που δε μπορεί να αισθανθεί άλλο πόνο. Που δε μπορεί να αισθανθεί γενικότερα. Ο “τέλειος άνθρωπος” είναι ένας παράλυτος άνθρωπος.

Βασική επιδίωξη του συστήματος, μέσα απο τους τεχνητούς πολέμους που στήνει για να εμπλέξει τα κοινωνικά όντα, είναι να αποξενώσει τον άνθρωπο απ’ τον χώρο και το χρόνο. Κατά μία έννοια, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, πως βασική επιδίωξη είναι να αποξενωθεί ο άνθρωπος από τη φύση του. Να ξεκοκαλιστεί από τον εαυτό του. Για να επιτευχθεί αυτό, όσο ο άνθρωπος μένει φανατισμένα ναρκωμένος και εμπλεγμένος στα “πολεμικά παιχνίδια”, -δηλαδή όσο αποτελεί εύκολο στόχο- βομβαρδίζεται με πληροφορίες και εικόνες, τεχνητές και κατασκευασμένες, που αποσκοπούν σε πρώτο επίπεδο, να αποφέρουν ένα καίριο πλήγμα στην ελεύθερη κρίση του. Κι αφού επιτευχθεί αυτό το πρώτο επίπεδο, συνέχεια έχει να κατασκευασθεί μια ανθρώπινη κρίση ακίνδυνη και σύμφωνη με τις επιταγές της εκάστοτε εξουσίας. Για να γίνει αυτό εφικτό, οι πληροφορίες που παραδίνονται κατασκευάζονται με τον ανάλογο τρόπο.

Συνεπώς, από τη στιγμή που ο άνθρωπος εμπλεχθεί στα κατασκευασμένα παιχνίδια του πολιτικού συστήματος, γίνεται σταδιακά ένα ον απόλυτα ελεγχόμενο. Ένα μη ελεύθερο ον. Ένα παραλυμένο ον, χωρίς βούληση, χωρίς σκέψη, που ρέει αναπόδραστα προς αυτό που έχει οριστεί ως κανονικό.



ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ-ΑΣΤΡΑΠΗ ΜΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 6 ΦΟΡΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ!

Μπορεί να πετάξει από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη σε μια ώρα.

Η NASA, λίγες μέρες πριν, πραγματοποίησε την αποτυχημένη τελικά δοκιμαστική πτήση ενός νέου σκάφους προσεδάφισης, του Μορφέα.

Σήμερα αναμένεται να πραγματοποιήσει  τη δοκιμαστική πτήση του X-51A Waverider, ενός υπερηχητικού σκάφους που αναπτύσσει ταχύτητα έξι φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου.

Το X-51A Waverider κατασκευάστηκε για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού και έχει ήδη κάνει κάποιες δοκιμαστικές πτήσεις, στις οποίες το Waverider έχει καταφέρει να αναπτύξει ταχύτητες μεγαλύτερες από 8 χιλιάδες χλμ/ώρα για διάστημα τριών λεπτών.

Στη σημερινή δοκιμή το X-51A Waverider θα τοποθετηθεί κάτω από το φτερό ενός ενός βομβαρδιστικού Β52 και σε ύψος 15 χιλιάδων μέτρων το Β52 θα απελευθερώσει το Waverider.

ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ

Τα άτομα που θυμούνται ότι όταν ήταν παιδιά είχαν πέσει θύματα βίαιης συμπεριφοράς είναι πιθανότερο να διαγνωστούν με κατάθλιψη, άγχος και διαταραχές προσωπικότητας μετέπειτα στη ζωή τους, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.

Ερευνητές με επικεφαλής την Δρ Τρέισι Αφιφι από το Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα εκτιμούν ότι μεταξύ 2% και 7% των ψυχικών αυτών διαταραχών μπορεί να αποδοθούν σε τιμωρίες κατά την παιδική ηλικία, όχι όμως σε σοβαρότερες μορφές κακοποίησης. 
«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι εφόσον δεν περνάς την κόκκινη γραμμή που χωρίζει την παιδική κακοποίηση από την σωματική τιμωρία, δεν υπάρχουν αρνητικές μακροπρόθεσμες παρενέργειες για το παιδί», σύμφωνα με την Δρ Αφιφι.

Σχεδόν όμως τα μισά παιδιά έχουν χτυπηθεί ως τιμωρία, και αυτό έκανε την ερευνήτρια και τους συνεργάτες της να μελετήσουν εντονότερες μορφές τιμωρίας, όπως το ξύλο και το σπρώξιμο.

Μελέτησαν λοιπόν στοιχεία που είχαν συλλεχθεί στις ΗΠΑ από συνεντεύξεις που έγιναν το 2004 και το 2005 σε δείγμα 35.000 ενηλίκων.

Οι ερευνητές ρώτησαν τους συμμετέχοντες πόσο συχνά είχαν τιμωρηθεί σωματικά ως παιδιά, αν είχαν άλλα οικογενειακά προβλήματα (γονείς που έκαναν χρήση ναρκωτικών ή είχαν μπει φυλακή) και για τυχόν συμπτώματα ψυχικών διαταραχών, στο παρόν και το παρελθόν.

Στη μελέτη δεν συμπεριλήφθηκαν άτομα που ανέφεραν σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική κακοποίηση από μέλη των οικογενειών τους, ώστε να μπορέσουν να επικεντρωθούν μόνο στις επιπτώσεις της τιμωρίας που δεν ξεπερνούσε την κακομεταχείριση.

Διαπίστωσαν ότι το 6% των ατόμων είχε τιμωρηθεί πέραν του ξύλου «μερικές φορές», «σχετικά συχνά» ή «πολύ συχνά» και τα άτομα με ιστορικό έντονης σωματικής τιμωρίας ήταν πιθανότερο να έχουν διαταραχές διάθεσης και προσωπικότητας ή κατάχρησης αλκοόλ και ουσιών.

Για παράδειγμα, το 20% των ατόμων που θυμήθηκε να τιμωρείται σωματικώς είχε κατάθλιψη και το 43% είχε κάνει κατάχρηση αλκοόλ κάποια στιγμή. Αντίστοιχα, μόνο το 16% αυτών που δεν είχαν τιμωρηθεί σωματικά έπασχε από κατάθλιψη και το 30% είχε ιστορικό υπερκατανάλωσης αλκοόλ.

Μάλιστα οι συσχετισμοί ίσχυαν ακόμη και όταν οι ερευνητές συνεκτίμησαν τα οικογενειακά προβλήματα (ιστορικό ψυχικών νοσημάτων των γονέων), το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο και την φυλετική καταγωγή.

Η έρευνα καταλήγει λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η σωματική τιμωρία μπορεί να συντελέσει σε χρόνιο στρες στα παιδιά, αυξάνοντας τις πιθανότητες εκδήλωσης κατάθλιψης και άγχους μετέπειτα. 


ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΑΒΑΛΑ ΠΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Η Σιάτιστα Κοζάνης γιορτάζει την Παναγία στο μοναστήρι Κοιμήσεως της Θεοτόκου κοντά στο χωριό Μικρόκαστρο, 12 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης.

Οι καβαλάρηδες-προσκυνητές φτάνουν στην εκκλησία καβάλα σε όμορφα στολισμένα άλογα, ακολουθώντας συγκεκριμένη διαδρομή και προσκυνούν την εικόνα της Μεγαλόχαρης. Στη συνέχεια, επιστρέφοντας στη Σιάτιστα, περνούν από το εξωκλήσι του Αι Λια Μικροκάστρου, όπου γευματίζουν και ταΐζουν τα άλογά τους.

Στην είσοδο της πόλης, στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, υποδέχονται τους καβαλάρηδες οι κάτοικοι και οι πολυάριθμοι επισκέπτες με επικεφαλής τους δημοτικούς άρχοντες.Ύστερα σχηματίζεται πομπή, στη διάρκεια της οποίας γίνεται και επίδειξη δεξιοτεχνίας των καβαλάρηδων.

ΠΗΓΗ...http://www.enikos.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Γιατί οι Έλληνες είναι τόσο έντονα δεμένοι με την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου; Από τη μία είναι ο συμβολισμός της ίδιας της Παναγίας. Είναι η αγία, η ανώτερη απ’ όλες μεν, αλλά την ίδια ώρα η πιο προσιτή στον άνθρωπο. Υπέφερε ως θνητή και ως μάνα. Οι σταθμοί της ζωής της είναι στιγμές που μπορεί να τους νιώσει κάθε γυναίκα. Έγινε, έτσι, το σύμβολο του ανθρώπινου πόνου, αλλά και της παρηγοριάς μας όταν έχουμε προβλήματα. Το «Βοήθα Παναγιά μου» δεν θα είχε την ίδια δύναμη αν η ίδια δεν είχε ζήσει όσα έζησε…

Από την άλλη, ειδικά για την Ελλάδα, η γιορτή της κοιμήσεως της Θεοτόκου έχει έναν ακόμη συμβολισμό: Το τέλος της ξεκούρασης, των διακοπών. Κάθε χρόνο οι περισσότερες επιστροφές σημειώνονται εκείνες τις μέρες. Και η κορύφωση των αναχωρήσεων είναι στις αρχές του Αυγούστου. Οι περισσότεροι φεύγουν για δύο εβδομάδες και όταν οι καμπάνες χτυπήσουν για την Παναγία, ξέρουν πως πια πρέπει να επιστρέψουν στο κλεινόν άστυ.

Δεκαπενταύγουστος σε όλη την Ελλάδα

Ακριβώς, όμως, το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων βρίσκεται εκτός των πόλων εκείνη την ημέρα, έχει δώσει τόσο μεγάλη σημασία στον εορτασμό του δεκαπενταύγουστου στα νησιά και σε άλλα σημεία της ελληνικής επαρχίας. Η Μεγαλόχαρη στην Τήνο, ηΕκατονταπυλιανή στην Πάρο, η Παναγιά Σουμελά στην Ημαθία «βουλιάζουν» από κόσμο κάθε χρόνο. Δεν θα ήταν έτσι, αν δεν βρισκόμασταν σε περίοδο διακοπών.

Όποιοι, λοιπόν, βρίσκεστε σε κάποιο νησί αυτές τις μέρες, ψάξτε για το τοπικό πανηγύρι. Θα είναι, σίγουρα, το αποκορύφωμα των εορτασμών στην περιοχή που βρίσκεστε. Ειδικά αν παραθερίζετε κοντά σε κάποια από τις παρακάτω εκκλησίες, αξίζει να συμμετάσχετε κι εσείς στη μεγάλη γιορτή και να ψάλλετε το απολυτίκιο της Κοιμήσεως.

Στη Μεγαλόχαρη της Τήνου η γιορτή είναι διπλή, αφού εκτός από την Κοίμηση της Θεοτόκου τιμάται και ο τορπιλισμός της Έλλης από τους Ιταλούς. Χιλιάδες προσκυνητές συρρέουν στο νησί, πολλοί από αυτούς ανηφορίζοντας με κατάνυξη, γονατιστοί προς την εκκλησία για να εκπληρώσουν το τάμα τους στην Παναγία. Μεγάλη στιγμή του εορτασμού είναι, βέβαια, η περιφορά του επιταφίου της θαυματουργής εικόνας και η μεγαλοπρεπής λιτάνευσή της.

Στην Πάρο, στην Εκατονταπυλιανή, γίνεται πραγματικά το αδιαχώρητο κάθε Δεκαπενταύγουστο, αφού η εκκλησία βρίσκεται ακριβώς επάνω στο λιμάνι της Παροικιάς και εκείνη την ημέρα φεύγει από το νησί ο μεγαλύτερος όγκος των τουριστών, με αποτέλεσμα το κυκλοφοριακό χάος να είναι απίστευτο. Και στην Πάρο γίνεται περιφορά του επιταφίου της Παναγίας, ενώ οι εορτασμοί κορυφώνονται με ένα πολύ μεγάλο γλέντι με νησιώτικα τραγούδια. Αλλά και στη Νάουσα της Πάρου τιμάται η Θεοτόκος. Το έθιμο είναι να έρχονται καΐκια με αναμμένες δάδες και να γεμίζουν το μικρό λιμανάκι του χωριού, δίνοντας το έναυσμα για τον εορτασμό.

Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά στην Ημαθία είναι εκεί όπου χτυπά η καρδιά του Ποντιακού Ελληνισμού. Η Παναγιά Σουμελά της Τραπεζούντας ήταν η ιστορική εκκλησία όπου οι Πόντιοι γιόρταζαν για εκατοντάδες χρόνια την Κοίμηση της Θεοτόκου και η νέα εκκλησία που χτίστηκε στους πρόποδες του Βέρμιου αποτελεί ένα σύμβολο της «χαμένης πατρίδας». Το ποντιακό γλέντι που στήνεται μετά την Θεία Λειτουργία, με τους παραδοσιακούς, ποντιακούς χορούς, δεν έχει όμοιό του σε όλη την Ελλάδα.

Στην Πάτμο, η Κοίμηση της Θεοτόκο γιορτάζεται με μεγαλύτερη κατάνυξη και χωρίς πολλά πολλά γλέντια, στο περίφημο μοναστήρι. Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική και καθαρτική. Παρόμοιο είναι το σκηνικό και στην Σκιάθο όπου όλοι οι ντόπιοι ψέλνουν μαζί τα εγκώμια της Θεοτόκου.

Τα φιδάκια της Παναγιάς και οι λεβέντες καβαλάρηδες

Στην Κεφαλονιά, στο χωριό Μαρκόπουλο, εμφανίζεται κάθε χρόνο το φαινόμενο που λέγεται «φιδάκια της Παναγιάς». Μικρά, άκακα φιδάκια εμφανίζονται στον τρούλο της εκκλησίας. Σύμφωνα με τον μύθο, πρόκειται για τις καλόγριες ενός παλιού μοναστηριού που υπήρχε στη περιοχή που προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των πειρατών παρακάλεσαν την Παναγιά να τις μεταμορφώσει σε φίδια. Όπως είναι λογικό, πλήθη κόσμου μαζεύονται εκεί κάθε χρόνο.

Στην Σιάτιστα της Κοζάνης η λειτουργία του Δεκαπενταύγουστου έχει για έθιμο να παρακολουθείται από τους κατοίκους πάνω σε άλογα. Το έθιμο χρονολογείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας, ως μια ευκαιρία για τους σκλαβωμένους Έλληνες να δείξουν τη λεβεντιά τους.

Στη Νίσυρο, ο εορτασμός δεν είναι για τους «τουρίστες». Κι αυτό γιατί στο πανέμορφο νησί υπάρχει το έθιμο των «νιαμερίτισσων» που πηγαίνουν στο Μοναστήρι της Παναγιάς της Στυλιανής από τις 6 Αυγούστου και που ανήμερα της Παναγίας ξεκινούν την λειτουργία από τις 7 το πρωί!

Σε όλο το Αιγαίο η γιορτή της Παναγίας ξεσηκώνει κάθε εκκλησία που είναι αφιερωμένη σ’ αυτήν, αλλά τα πιο ξακουστά γλέντια γίνονται στην Φολέγανδρο, στην Κάρπαθο, στηνΛέσβο και στα Κουφονήσια. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, είναι τα Ζαγοροχώρια που ξεχωρίζουν για τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου. Εκεί, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και κορυφώνονται με γλέντι με παραδοσιακούς χορούς και εκλεκτές, τοπικές λιχουδιές.

ΠΗΓΗ...http://www.newsbomb.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΕΛΛΗΣ" ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

Του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗ

Στην προκυμαία της Τήνου όλα έδειχναν να κυλούν φυσιολογικά. Το νησί ήταν για μια ακόμη χρονιά έτοιμο, να υποδεχτεί τους χιλιάδες πιστούς. Σε λίγη ώρα ο ήλιος θα ανέβαινε ψηλά στον ουρανό και θα άπλωνε τις ζεστές ακτίνες του στην εκκλησιά της Μεγαλόχαρης…
Οι μικροπωλητές είχαν στήσει τρεις ημέρες πριν, τους πάγκους τους και διαλαλούσαν  δυνατά την πραμάτεια τους. Σταυρουδάκια εικόνες, κομποσκοίνια, Αγιασμένο νερό…Κάποιοι πουλούσαν κουλούρια και ζαχαρωμένους λουκουμάδες. Τα καφενεία είχαν γεμίσει ήδη και τα γκαρσόνια έτρεχαν πάνω κάτω αλαφιασμένα να εξυπηρετήσουν.

Το νησί βούλιαζε στην κυριολεξία από πιστούς. ‘Ανθρωποι κάθε ηλικίας, νέοι, ηλικιωμένοι, άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά ανέβαιναν τη μικρή ανηφορίτσα προς την εκκλησιά της Μεγαλόχαρης. Κατάνυξη… Πίστη... Κάποιοι στα γόνατα έκλαιγαν και μονολογούσαν μια προσευχή. Ο καθένας κουβαλούσε μυσταγωγικά τον δικό του Σταυρό. Η Παναγιά η Μεγαλόχαρη γιόρταζε. Όλοι ήθελαν τη χάρη Της. Ήδη 2 νέα επιβατηγά ατμόπλοια γεμάτα με κόσμο, βρίσκονταν αρόδου και περίμεναν τις βάρκες να ξεκινήσουν τη μεταφορά των επιβατων. Ένα πολεμικό αεροπλάνο έσκισε γρήγορα τον ουρανό πάνω από το λιμάνι, διέγραψε μερικούς χαμηλούς κύκλους και χάθηκε προς το νησί της Μυκόνου. Το πλήθος άρχισε να χαιρετά και να επευφημεί Ήταν ένα συναρπαστικό θέαμα…

Στην μπούκα του λιμανιού το ελαφρύ καταδρομικό ΕΛΛΗ, υπερήφανο, με τον «μέγα» σημαιοστολισμό του, τραβούσε τα βλέμματα του κόσμου από την προκυμαία. Στο κατάστρωμα, ναύτες και αξιωματικοί ντυμένοι με στολές «εξόδου» ατένιζαν το νησί της Μεγαλόχαρης και περίμεναν πότε θα πατήσουν στεριά σαν τιμητικό άγημα στην εικόνα Της….




15 Αυγούστου 1940 ώρα 08.23. Η Μεγαλόχαρη από άκρη σε άκρη, γιόρταζε τη χάρη Της σε όλη την Ελλάδα. Το κλίμα κανονικά θα έπρεπε να είναι χαρούμενο. Πίσω όμως από τα χαμόγελα ο περισσότερος κόσμος είχε ένα βάρος στη ψυχή. Ένα κακό προαίσθημα. Τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι έτοιμη να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Οι Γερμανοί έχουν εισβάλει στην Πολωνία. Ο Χίτλερ ξεναγήθηκε σαν κατακτητής στο Παρίσι, η κεντρική Ευρώπη στενάζει κάτω από την μπότα της Βέρμαχτ, ο αητός της Λουφτβάφε, βομβαρδίζει την Αγγλία και η τεράστια γερμανική μηχανή έπαιρνε μπροστά για να κατευθυνθεί Ανατολικά και να κατατροπώσει τους Σοβιετικούς…

Στην Ελλάδα τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα. Την εξουσία έχει καταλάβει πραξικοπηματικά 4 χρόνια πριν, ο «μεγάλος απών του Μικρασιατικού πολέμου», ο άνθρωπος που σαν την Κασσάνδρα προμήνυε καταστροφή αλλά ουδέποτε έκανε κάτι να βοηθήσει, ο Ιωάννης Μεταξάς. Στρατιωτικός με γνώσεις στο αντικείμενο του όσο λίγοι, με Γερμανική Παιδεία, που πολύ θα ήθελε να ακολουθήσει το άρμα του Χίτλερ, τον οποίο θαύμαζε, αλλά σκεπτόμενος σωστά, θεώρησε ότι τα συμφέροντα της χώρας, καλύπτονται περισσότερο με μια συμμαχία με την Αγγλία. Στο εσωτερικό της χώρας κυριαρχεί ένα βαρύ κλίμα τρομοκρατίας και ανελευθερίας που μαζί με την φτώχια που μαστίζει την μεσαία τάξη, πνίγει τους ανθρώπους. Την ίδια στιγμή η «φίλη» Ιταλία δεν χάνει ευκαιρία, και προκλητικά κάθε μέρα δείχνει να μας αντιμετωπίζει σαν τον άμεσο περιφερειακό εχθρό της.

Ο ρόλος της Ιταλίας ήταν άθλιος από τον Μικρασιατικό πόλεμο κιόλας. Τότε που η χώρα μας έθαβε τους νεκρούς της στην Αλμυρά έρημο και ήξερε ότι πολεμά τον εχθρό που έχει απέναντι της. Ο ρόλος της «συμμάχου» τότε Ιταλίας ήταν πιο βρώμικος και από αυτόν του εχθρού. Σύμμαχος μπροστά μας, έκανε ότι μπορούσε για να μας διαλύσει σαν ύπαρξη, κάτω από το τραπέζι. Από το ‘22 ονειρευόταν την Μεσόγειο σαν μια δική της λίμνη. Στα τέλη του ‘30 είχε αποθρασυνθεί. Στις αρχές του ‘40 ο ηγέτης της , ο Μουσσολίνι είχε δώσει σαφέστατες εντολές στους επιτελείς του: «Προκαλέστε με κάθε τρόπο αυτούς τους άθλιους Έλληνες. Κάντε τους με κάθε κόστος να απαντήσουν και μετά τσακίστε τους. Καμία δύναμη δεν μπορεί να αντισταθεί στη Νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μας…»

Και πραγματικά οι Ιταλοί, που αν και  ιδεολογικά, βρίσκονταν σχεδόν αδελφικά κοντά, με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, δεν σταμάτησαν να παίζουνε με τα νεύρα μας και να προκαλούν όποτε έβρισκαν ευκαιρία. Οι Μεγάλες δυνάμεις τους είχαν παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα για κάποιο χρονικό διάστημα και εκείνοι δεν τα επέστρεψαν ως όφειλαν μετά το τέλος της συμφωνίας. Ουδείς τους είπε τίποτε, και αυτό τους έκανε να αποθρασυνθούν στο Ανατολικό Αιγαίο. Ο Ιταλός δικτάτορας ονειρευόταν μια Mare Nostrum…

Ο Μεταξάς καθόλη τη διάρκεια των Ιταλικών προκλήσεων δεν απαντούσε. Απλά προετοίμαζε την άμυνα της χώρας. Μια άμυνα που έπρεπε να είναι σκληρή, και έξυπνη, απέναντι σε έναν υπερπολαπλάσιο εχθρό. Δεν απάντησε όταν οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Κέρκυρα. Δεν απάντησε όταν οι Ιταλοί βομβάρδισαν ανεπιτυχώς, έξω από τη Γραμβούσα το πλοίο ΩΡΙΟΝ και το Αντιτορπιλικό ΥΔΡΑ τον Ιούλιο του 1940. Δεν απάντησε όταν λίγες μέρες μετά, τέσσερα ελληνικά υποβρύχια βομβαρδίστηκαν από Ιταλικά αεροπλάνα στον κόλπο της Ιτέας. Δεν απάντησε όταν απροκάλυπτα, Ιταλικά αεροπλάνα στα τέλη του Ιούλη έριξαν βόμβες κατά των Α/Τ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ και ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ. Δεν απάντησε ακόμη και όταν στις αρχές του Αυγούστου, Λίγες ημέρες πριν τον εορτασμό της Παναγίας, οι Ιταλοί δεν δίστασαν να βομβαρδίσουν την τελωνειακή ακτοφυλακίδα Α6  έξω από την Αίγινα.

ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ DELFINO. εν καταδύσει έξω από το λιμάνι της Τήνου. ΩΡΑ 08.24

Ο κυβερνήτης, Αντιπλοίαρχος Aicardi, δεν ξεκολλούσε το πρόσωπο του από το περισκόπιο. Είχε φορέσει το καπέλο του ανάποδα, με το γείσο προς τα πίσω, και το μάτι του παρακολουθούσε συνέχεια την επιφάνεια της θάλασσας. Βρισκόταν στα όρια του βάθους περισκοπικής κατάδυσης… Μέσα στο κύτος δεν ακουγόταν ούτε ανάσα. Κανένας από το πλήρωμα δεν μιλούσε. Είχαν ιδρώσει. Ο σηματωρός σκούπισε τον ιδρώτα του με την ανάστροφη της παλάμης του και συνέχισε να ακούει το σόναρ του.  Ένας λύκος που παραμόνευε το θύμα του. Ένα ψυχρό πράσινο φως, φώτιζε την γέφυρα του υποβρυχίου, στο κέντρο πληροφοριών μάχης. Τα νεύρα ήταν τεντωμένα. Ο Aicardi  περίμενε. Στον σταυρό του περισκοπίου του ένα ελαφρύ καταδρομικό στην επιφάνεια της θάλασσας, ήταν συνέχεια «κλειδωμένο». Στην αρχή της πλώρης του, δίπλα από την άγκυρα, με μικρά γράμματα, έγραφε ΕΛΛΗ…
Την νεκρική σιωπή έσπασε μια φωνή από τον ασύρματο. Ηταν στα ιταλικά και ο βόμβος έδειχνε πως ήταν από κάποιο αναγνωριστικό αεροπλάνο που πετούσε κάπου κοντά κάνοντας κύκλους…

«Όλα είναι εντάξει μπορείτε να πυροδοτήσετε Σενιορε. Τι άνθρωποι είναι αυτοί στην προκυμαία. Πετούσα από πάνω τους και με χαιρετούσαν… Σενιορε επιστρέφω στη Λέρο. Το πλοίο είναι πλέον δικό σας. Τέλος»
Ο κυβερνήτης του Ιταλικού υποβρυχίου DELFINO, είχε πάρει σαφέστατες διαταγές κατευθείαν από τον Διοικητή των Δωδεκανήσων De Vecci ,ανώτατο στέλεχος του Ιταλικού φασιστικού κόμματος. Ξανακοίταξε μέσα από το περισκόπιο του και έδωσε τη διαταγή: “Fuoco”

ΕΥΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΟ ΕΛΛΗ Λιμάνι Τήνου 08.25

Στη Γέφυρα του 98 μέτρων παλαιού σκαριού ο κυβερνήτης, Πλοίαρχος Χατζόπουλος, ενημερωνόταν για τις τελευταίες λεπτομέρειες της απόβασης του τιμητικού αγήματος που θα συνόδευε τη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας στο νησί. Με το χέρι του ήπιε μια μεγάλη γουλιά καφέ, κοίταξε μπροστά την προκυμαία που ήταν γεμάτη κόσμο και χαμογέλασε. Έστρεψε το κεφάλι του στα 2 ατμόπλοια που ξεφόρτωναν κόσμο από τις βάρκες και ρώτησε τον Ύπαρχο του, ποια πλοία είναι αρόδου . « Το ΕΣΠΕΡΟΣ  και το ΕΛΣΗ κύριε κυβερνήτα»
Τα λόγια πάγωσαν στον αέρα. Τα αυτιά των ναυτών, των αξιωματικών και του κυβερνήτη στη γέφυρα έκαναν κάποια ώρα να επεξεργαστούν τη φωνή που άκουσαν από τον οπτήρα: «ΤΟΡΠΙΛΗ ακριβώς στη μέση Τορπίλη!!!»
Η φωνή έσβησε. Στη γέφυρα κοιτάχτηκαν αναμεταξύ τους και έτρεξαν έξω. Πρόλαβαν να διακρίνουν το λευκό ίχνος του θανάτου καθώς έσκιζε με ταχύτητα τα νερά λίγο κάτω από την επιφάνεια της σκούρας γαλάζιας θάλασσας. Σιγή επικράτησε για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ακουγόταν μόνο το σκίσιμο των υδάτων από το θανατηφόρο φορτίο της 053 whitehead Fiume τορπίλης που πλησίαζε…


ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΝΟΥ 08.25 15 Αυγούστου 1940.

Στην προκυμαία οι μικροπωλητές συνέχιζαν να διαλαλούν την πραμάτεια τους. Οι κουλουρτζήδες φώναζαν για τα σιμίτια τους και στο καφενείο τα γκαρσόνια αλαφιασμένα έτρεχαν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο. Οι πιστοί συνέχιζαν να συσσωρεύονται στο λιμάνι και να ανεβαίνουν την ανηφόρα προς την εκκλησία…Η πρώτη έκρηξη έκανε τους πάντες να γυρίσουν… Κοίταζαν αποσβολωμένοι την ΕΛΛΗ να βγάζει καπνούς από το πλάι. Όλοι προσπαθούσαν να δουν καλύτερα τι έχει συμβεί και ανασήκωναν τους λαιμούς τους. Οι άνδρες έβγαζαν τα καπέλα τους και με τις παλάμες τεντωμένες σαν σκιάστρο μπροστά στα μάτια τους, προσπαθούσαν να διακρίνουν .Τα παιδάκια στις μύτες των ποδιών έδιναν τη δική τους μάχη.

 Ένας ψίθυρος από άκρη σε άκρη σε όλο το νησί. Η δεύτερη έκρηξη ήταν ισχυρότερη. Έσκασε το καζάνι, ο λέβητας, κάτω από την ίσαλο γραμμή του πλοίου και μια τρύπα διαμέτρου δύο μέτρων ανάμεσα στα δύο φουγάρα, έγινε ορατή ακόμη και από την ακτή. Καπνός …μαύρος πυκνός καπνός κάλυψε τον ουρανό πάνω από το πλοίο. Οι ναύτες πηδούσαν από το κατάστρωμα να σωθούν. Οι φλόγες έβγαιναν απειλητικές από τα σωθικά του καραβιού. Στην προκυμαία ο κόσμος δεν πίστευε αυτό που έβλεπε. Οι βάρκες που πλησίαζαν τα δύο επιβατηγά ατμόπλοια για να παραλάβουν τους επιβάτες, έμειναν με τα κουπιά όρθια. Η απόλυτη καταστροφή. Μετά τις εκρήξεις μια σιωπή έπεσε στο λιμάνι…ακουγόταν μόνο ο αέρας και από μακριά τα ουρλιαχτά των τραυματισμένων ναυτών…

Ξαφνικά ουρλιαχτά και εκκλήσεις στην Παναγιά έσκισαν τον αέρα. Από τα δυο ατμόπλοια τα γεμάτα προσκυνητές ο κόσμος άρχισε να φωνάζει, να κλαίει και να παρακαλάει… Έβλεπαν τον θάνατο να πλησιάζει… Το ιταλικό υποβρύχιο είχε εξαπολύσει δύο άλλες τορπίλες με στόχο τα καράβια… Ο κόσμος από το κατάστρωμα τις διέκρινε καθαρά να πλησιάζουν. Πανικός. Οι ματιές τους μέσα στην αλλοφροσύνη πότε κοίταζαν τις τορπίλες και πότε την ΕΛΛΗ απέναντι τους που είχε πάρει κλίση και καιγόταν…

Ϊσως η χάρη Της , ίσως απλά από τύχη οι τορπίλες δεν βρήκαν στόχο… Η μία πέρασε δίπλα από την πλώρη του ΕΣΠΕΡΟΥ  και η άλλη κάτω από τα ύφαλα  της ΕΛΣΗΣ…Οι τορπίλες διέγραψαν την πορεία τους και καρφώθηκαν εκκωφαντικά στον λιμενοβραχίονα. Το νερό, και οι πέτρες σηκωθήκαν σε ύψος 40 μέτρων…  Το τσιμέντο στην γεμάτη κόσμο προκυμαία, έτρεμε σαν να γινόταν σεισμός. Οι άνθρωποι έτρεξαν κάνοντας τον σταυρό τους προς την Παναγιά…

Η ΕΛΛΗ το τριπλέλικο σκαρί που είχε πάρει μέρος και στην μικρασιατική εκστρατεία, πήρε κλίση 15 μοιρών και φλεγόμενο άρχισε να βυθίζεται μία ώρα και ένα τέταρτο μετά το πρώτο χτύπημα. Η ψυχραιμία του κυβερνήτη που καθοδήγησε με μαεστρία το πλήρωμα και κατάφερε όχι μόνο να τους σώσει αλλά και να απεγκλωβίσει τους τραυματίες μηχανικούς και θερμαστές από τα αμπάρια, ήταν ουσιαστική. Εβδομήντα λεπτά μετά διέταξε την εγκατάλειψη του πλοίου. Ένας αρχικελευστής, δύο κελευστές, ένας υποκελευστής και έξη ναύτες όλοι τους θερμαστές και βρίσκονταν στο σημείο που χτύπησε η τορπίλη ήταν νεκροί.

Ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση των Ιταλών. Η κυβέρνηση πιστή στη γραμμή που είχε χαράξει, δεν απάντησε. Μάλιστα τονίστηκε με κάθε τρόπο στους εμπειρογνώμονες που βρήκαν τα θραύσματα και αναγνώρισαν τις ιταλικές τορπίλες, να μην μιλήσουν. Έπίσημα γινόταν λόγος για υποβρύχιο άγνωστης εθνικότητας. Ανεπίσημα ο κόσμος έβραζε κατά των Ιταλών…Τρεις μήνες αργότερα στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου οι φασίστες του Ντούτσε θα συναντούσαν τη Νέμεση τους… Σκληρή και αδυσώπητη

ΠΗΓΗ...http://www.onalert.gr

Διαβάστε Περισσότερα