ΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΑ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.

Δεν περνάει μέρα που δεν αναφέρονται τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης στις βλαβερές συνέπειες της καύσης ξύλων αντί του πετρελαίου.

Είναι δε τέτοια η θέρμη που παρουσιάζουν τα συγκεκριμένα ρεπορτάζ, όσο ποτέ δεν είχαν για τις συνέπειες του καπνίσματος ή των ναρκωτικών. Σαν να είναι η καύση των ξύλων μεγαλύτερη μάστιγα από τα ναρκωτικά και πιο βλαβερή για την υγεία από το κάπνισμα…

Έφτασαν στο σημείο προχθές στην κρατική τηλεόραση να παρουσιάζουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς μικροσωματίδια-παράγωγα της καύσης του ξύλου απορροφώνται από το τριχωτό της κεφαλής και μπαίνουν στον εγκέφαλο του ανθρώπου όπου μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές…

Δεν ξέρω κατά πόσο ανεπανόρθωτες είναι οι ζημιές που μπορούν να προκαλέσουν τα μικροσωματίδια, αλλά είναι εδώ και χρόνια πεπεισμένος για τις ανεπανόρθωτες βλάβες που μπορούν να προκαλέσουν οι γκεμπελίσκοι με μικρόφωνο…

Λένε λοιπόν ότι οι πολίτες προσπαθούν να ζεσταθούν αυτόν τον χειμώνα καίγοντας ξύλα ακατάλληλα για καύση. Ξύλα που έχουν πρόσθετα όπως βερνίκι, χρώματα, μελαμίνη από παλιά έπιπλα ή άλλες κατασκευές. Πόσοι τόνοι άραγε επίπλων υπάρχουν προς καύση; Αλλά κανείς από τους “ευαίσθητους” για το περιβάλλον και την υγεία μας δημοσιοκάφρους δεν αναφέρεται στην προφανή αιτία όλων αυτών που δεν είναι άλλη από την κτηνωδία της εξίσωσης πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, εμπνεύσεως Παπακωνσταντίνου-ΓΑΠ για να μην ξεχνιόμαστε, με άξιο συνεχιστή τον Αντώνη Σαμαρά που περιχαρής εύχεται για το 2013 να έρθει η ανάπτυξη με την ίδια αφέλεια που τα μοντέλα στα καλλιστεία εύχονται παγκόσμια ειρήνη…

Κανείς τους βέβαια δεν έχει ιδέα πώς την βγάζουν οι ακριτικές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και τα ορεινά χωριά. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους κι αν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Όσες αναλύσεις και να παρουσιάσουν, όσους ειδικούς, όσα στοιχεία είναι αληθινά είτε τραβηγμένα, για να σπείρουν φόβο και πανικό, το γεγονός είναι ένα. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα να ζεσταθεί, η κυβέρνηση χάνει έσοδα γιατί οι φωστήρες δεν πρόβλεψαν πως θα μειωθεί η κατανάλωση πετρελαίου (ή δεν θέλησαν να το λάβουν υπ’όψη) και τώρα ετοιμάζονται να βάλουν φόρο είτε στα καυσόξυλα, είτε στους παραγόμενους ρύπους στις καμινάδες των σπιτιών…

“Θα βάλουν φόρο στα παράθυρα” είχε προφητεύσει ο Κοσμάς ο Αιτωλός κάποτε και αν σκεφτεί κανείς ότι έχουμε φτάσει στις καμινάδες δεν είμαστε μακριά στο να βγει αληθινός. 

αἰέν ἀριστεύειν





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΟΣΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΚΑΦΕΔΕΣ;

Είναι η φωτογραφία της ημέρας, την οποία και βρήκαμε από φίλο μας στο Facebook....

Έτσι, για τον προβληματισμό.....

Τα σχόλια, δικά σας....



ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

" ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΦΑΓΩΘΕΙ".

Εναλλακτικός τίτλος: «Ship of fools»

Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν... πολυταξιδεμένο.

Αιώνες και αιώνες ταξίδευε μέσα εις τη Μεσόγειο.
Ήταν γερό σκαρί και όμορφο.
Είχε πελασγικά μάρμαρα και μινωικές ζωγραφιές. Τις αλυσίδες τις είχαν σφυρηλατήσει Αχαιοί και τα πανιά ήταν φτιαγμένα από φιλοσοφικούς χιτώνες. Σημαία είχε βυζαντινή, με ένα δικέφαλο αετό. Στην πρύμνη μια γοργόνα-Παναγιά με φουστανέλα, σμιλεμένη από το Χαλεπά και βαμμένη από το Θεόφιλο.

Αλλά στο τελευταίο του ταξίδι είχε χαθεί και χρόνια πολλά γύρευε να βρει την Ιθάκη –ή κάποιο άλλο οποιοδήποτε λιμάνι.

Στα κουπιά είχε κάποτε γερούς κωπηλάτες, μα εξαθλιωμένους πια και με ραγισμένο -από την αλμύρα και τον ήλιο- δέρμα.

Παλιότερα οι κωπηλάτες έλεγαν και κάνα τραγούδι εκεί πάνω στο μόχθο, αλλά με τα χρόνια και την απογοήτευση της μάταιης αναζήτησης είχαν γίνει σκυθρωποί και μοχθηροί.

Πίσω, στο τιμόνι, βρισκόντουσαν οι καπεταναίοι, οι αξιωματικοί και οι ορντινάτσες τους. Αυτοί καλοπερνούσαν και έτρωγαν και πίναν’ και λογαριασμό δε δίναν’, αφού είχαν φροντίσει να έχουν γεμάτες τις καμπίνες τους με κλοπιμαία.
Αλλά το τιμόνι κανείς τους δεν έπιανε, έτσι το καράβι παράδερνε στα κύματα και στις θάλασσες, χωρίς να φαίνεται πουθενά η Ιθάκη.

Και σε πεντέξι... δεκαετίες σωθήκαν όλες οι τροφές, οε οε, οε, ο ε.

Σωθήκαν οι τροφές που ήταν για τους κωπηλάτες, γιατί οι καπεταναίοι, οι αξιωματούχοι και οι ορντινάτσες τους συνέχιζαν να τρώνε, να πίνουν και λογαριασμό να μη δίνουν.

Ξενηστικωμένοι κι άθλιοι οι κωπηλάτες –όσοι δε χάθηκαν απ’ το σκορβούτο- άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους και να ρίχνουν κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί.
Οι κωπηλάτες της δεξιάς πτέρυγας κατηγορούσαν εκείνους της αριστερής, κι εκείνοι -με τη σειρά τους- τους ανταπέδιδαν τα ίσα.

Κάθε τόσο κάποιος σηκωνόταν, κοιτούσε πίσω στο τιμόνι και φώναζε:
«Μα δείτε! Εκείνοι τρώνε, πίνουν και λογαριασμό δε δίνουν.»

Και όλοι συμφωνούσαν, αλλά κανείς δεν πήγαινε να πιάσει το τιμόνι και να ρίξει τους καπεταναίους στη θάλασσα, μόνο έβριζαν μέσα από τα δόντια τους, μούτζωναν και συνέχιζαν να τραβάνε κουπί.

Κάποια στιγμή ένας της δεξιάς πτέρυγας κατέβηκε στο αμπάρι να ψάξει ξανά για τρόφιμα και εκεί βρήκε... έναν λαθρεπιβάτη.
Τον ανέβασε στο κατάστρωμα τραβώντας ‘τον από τις αλυσίδες που είχε στο λαιμό.
«Ορίστε!» φώναξε. «Αυτός μας έφαγε τις προμήθειες και μείναμε νηστικοί. Το καράβι μας δεν έχει φαγητό ούτε για εμάς, λαθρεπιβάτες θα ταΐζουμε; Να τον ρίξουμε στους καρχαρίες να σωθούμε.»

Τότε οι πιο πολλοί κωπηλάτες άρχισαν να φωνάζουν:
«Θάνατος στο λαθρεπιβάτη! Για να σωθούμε!»

Και οι καπεταναίοι, με τις γεμάτες τους κοιλιές και τα λιγδωμένα τους μουστάκια, φώναζαν κι εκείνοι:
«Θάνατος στο λαθρεπιβάτη! Για να σωθείτε!»

Και ο λαθρεπιβάτης, με τις αλυσίδες στο λαιμό, πάλευε να ξεφύγει, βαρώντας όποιον έβρισκε μπροστά του.

Τότε σηκώθηκε ένας άλλος κωπηλάτης και είπε:

«Μα καλά, δε θυμάστε; Δεν είναι λαθρεπιβάτης, δούλος είναι. Τον έφεραν οι καπεταναίοι για να σφουγγαρίζει, να κάνει ματσακόνι και να βάφει. Να κάνει όλες τις δουλειές που δε θέλαμε να κάνουμε εμείς. Δε θυμάστε που τον ταΐζαμε ξεροκόμματα όλα αυτά τα χρόνια;»

Αλλά, μες στο θυμό και στην απόγνωση, οι κωπηλάτες δεν ήθελαν να ακούσουν, δεν ήθελαν να θυμούνται, δεν ήθελαν να ξέρουν.
Έπιασαν το λαθρεπιβάτη και τον πέταξαν στη θάλασσα.

Πανηγυρίζανε όσο τον έβλεπαν να βουλιάζει, αλλά μετά από λίγο, όταν έσβησε η έξαψη της ανθρωποθυσίας, μια μάνα είδε το παιδί της με τουμπανιασμένη την κοιλιά από την πείνα και ρώτησε, μονολόγησε μάλλον:
«Και τώρα; Τώρα τι κάνουμε; Ξεφορτωθήκαμε το λαθρεπιβάτη, αλλά πάλι φαΐ δεν έχουμε.»

Κάποιοι κωπηλάτες αποφάσισαν να φύγουν και κολυμπώντας έφτασαν σε άλλα καράβια που έπλεαν εκεί κοντά. Αλλά σε ‘κεινα τα καράβια τους πέταξαν στα αμπάρια και τους είχαν για δούλους, υποψήφιους για την επόμενη ανθρωποθυσία, όταν το δικό τους καράβι θα κινδύνευε.

Και οι καπεταναίοι, οι αξιωματικοί και οι ορντινάτσες τους συνέχιζαν να τρώνε, να πίνουν και λογαριασμό να μη δίνουν.

Και οι κωπηλάτες συνέχιζαν να κωπηλατούν και να πεθαίνουν πάνω στα κουπιά, βρίζοντας μέσα από τα δόντια τους.

Και το καράβι των τρελών συνέχιζε ακυβέρνητο, χωρίς πουθενά να φαίνεται στεριά, χωρίς πουθενά να φαίνεται κάποια Ιθάκη.

Sanejoker




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΣΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ ΑΠΟ 7,7 ΡΙΧΤΕΡ.

Τσουνάμι προκάλεσε ο σεισμός μεγέθους 7,7 βαθμών που σημειώθηκε νωρίς το πρωί στον Ειρηνικό Ωκεανό, σε απόσταση 100 χλμ νοτιοδυτικά του Πορτ Αλεξάντερ στην Αλάσκα, ανακοίνωσαν οι αμερικανικές αρχές προσθέτοντας ότι το τσουνάμι είναι περιορισμένο στις ακτές της Αλάσκας αλλά μπορεί να είναι καταστροφικό.

Το επίκεντρο του σεισμού που σημειώθηκε στις 11:58 (ώρα Ελλάδος) εντοπίστηκε σε απόσταση 102 χιλιομέτρων δυτικά της πόλης Κρεγκ. Ο σεισμός είχε εστιακό βάθος εννέα χιλιομέτρων, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Γεωφυσικής (USGS).

Η ίδια πηγή πρόσθεσε ότι από τον σεισμό δεν προκλήθηκαν θύματα, ούτε ζημιές.

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΠΙΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΖΩΟ ΣΤΗ ΓΗ.

Πολλοί πιστεύουν ότι το δάγκωμα της βασιλικής κόμπρας ή το τσίμπημα του σκορπιού είναι ίσως τα πιο επικίνδυνα και θανατηφόρα. Όμως, ίσως το πιο δηλητηριώδες ζώο στον κόσμο , είναι ένας βάτραχος!

Πρόκειται για τον «βάτραχο-βέλος». Αν και σε μέγεθος φτάνουν το πολύ τα πέντε εκατοστά, αυτό το βατράχι έχει αρκετό δηλητήριο για να σκοτώσει 10 ενήλικους ανθρώπους ή 20.000 ποντίκια.

Μόνο 2 μικρογραμμάρια της θανατηφόρας νευροτοξίνης (όσο το κεφάλι μιας καρφίτσας) είναι ικανή να σκοτώσει έναν άνθρωπο ή άλλα μεγάλα θηλαστικά.

Οι βάτραχοι αυτοί ζουν στην Κεντρική και Νότια Αμερική και ονομάζονται «βέλη» επειδή τα χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι για να βάζουν δηλητήριο στα βελάκια τους.

Επίσης, τα βατράχια αυτά διατηρούν το δηλητήριο τους στο δέρμα τους προκειμένου να προστατευτούν από τα αρπακτικά και τους άλλους εξωτερικούς κινδύνους.

ΠΗΓΗ...http://troktiko.eu

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΑ "ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΑ ΓΙΛΕΚΑ" ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Από τα αρχαία χρόνια η προστασία του θώρακα του κάθε μαχητή, ήταν προτεραιότητα και ο «Θώρακας», βασικό και απαραίτητο κομμάτι εξοπλισμού του κάθε στρατιώτη για την προστασία του.

Όσο περίεργο και εάν φαίνεται ο θώρακας αποτελείτο από ενισχυμένα υφάσματα τα οποία με την θερμοκρασία του σώματος εφάρμοζαν στον κάτοχο, και έτσι ο Θώρακας άντεχε στα βέλη.

Αυτός ο εξοπλισμός που λέγεται πλέον αλεξίσφαιρο, είναι η εξέλιξη του Θώρακος ...

Τα σύγχρονα αλεξίσφαιρα γιλέκα, είναι φτιαγμένα από ένα υλικό που ονομάζεται κέβλαρ.

Αυτό το υλικό είναι ελαστικό σαν το βαμβάκι και 5 φορές πιο ισχυρό και ανθεκτικό από το ατσάλι! Εάν λοιπόν κάποιος καταφέρει και κόψει ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο, θα δει ότι αποτελείται από πάρα πολλές στρώσεις αυτού του υλικού.

Ο λόγος που η πλέξη αυτού του υλικού είναι «σταυρωτή», είναι γιατί σκοπός του είναι να απορροφήσει την κινητική ενέργεια της βολίδας ομαλά, να τη συγκρατήσει και να την διασκορπίσει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια!

Όταν δηλαδή μια σφαίρα χτυπήσει επάνω του, τότε δεν καταφέρνει να το τρυπήσει και να μας διαπεράσει. Αντιθέτως, προσκρούει επάνω του και πιέζει μεγάλη επιφάνεια του γιλέκου, στο σώμα μας, με αποτέλεσμα απλά να τραυματιστεί μία επιφάνεια του σώματός μας (αυτή στην οποία "ακούμπησε" το γιλέκο με δύναμη). Ακριβώς δηλαδή ότι έκανε και ο "Θώρακας", 

όπως διαβάζουμε στο ellinon-anava.pblogs.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ: ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΘΑ ΖΗΤΑΕΙ Η ΕΦΟΡΙΑ!!!

Το Δημόσιο θα ζητά αποζημίωση για ηθική βλάβη από όσους δεν έχουν να πληρώσουν!

Να αποζημιώνουν την εφορία για ηθική βλάβη θα καλούνται στο εξής όσοι πολίτες έχουν χρέη προς το Δημόσιο σύμφωνα με απίστευτη εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών.

Μάλιστα, οι εφοριακοί θα παρίστανται ως συνήγοροι πολιτικής αγωγής σε δικαστήρια ακόμη και αν αυτά εκδικάζουν περιπτώσεις πλημμελημάτων. Σύμφωνα με τις οδηγίες, για χρέη 20.000 ευρώ, η αποζημίωση για... ηθική βλάβη που θα καλείται να καταβάλλει ο φορολογούμενος αγγίζει τα 2.000 ευρώ!

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, που δημοσιεύει τοΠρώτο Θέμα, το Δημόσιο θα ζητάει και τα ρέστα σε περιπτώσεις χρεών από ΦΠΑ. Να σημειωθεί ότι η εγκύκλιος βασίζεται σε νόμο του 1953.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει επί λέξει η εγκύκλιος της Διεύθυνσης Αναγκαστικής Είσπραξης, οι έφοροι θα πρέπει «να δίνουν εντολή σε υπάλληλο της υπηρεσίας τους να εκπροσωπήσει το Δημόσιο σε παράσταση πολιτικής αγωγής, ζητώντας από το δικαστήριο να επιδικάσει σε βάρος του κατηγορούμενου και υπέρ του Δημοσίου ποσό ως χρηματική αποζημίωση για ηθική βλάβη που υπέστη το Δημόσιο λόγω της προσβολής του κύρους του από τη συμπεριφορά του φορολογούμενου».

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ... ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΚΛΗΣΗ

Σε κοίταξα όταν ξύπνησες το πρωί. Περίμενα να μου πεις δύο-τρεις λέξεις, ευχαριστώντας με για όσα σου συνέβαιναν, ζητώντας την γνώμη μου για ότι πρόκειται να κάνεις σήμερα.

Παρατήρησα ότι ήσουν πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να βρεις τα κατάλληλα ρούχα για να πας στη δουλειά σου. Ήλπιζα να βρεις κάποιες στιγμές να μου πεις μια καλημέρα!


Αλλά ήσουν πολύ απασχολημένος. Για να δεις ότι είμαι κοντά σου, έφτιαξα για σένα τον πολύχρωμο ουρανό και το κελάηδημα των πουλιών. Κρίμα όμως που δεν παρατήρησες ούτε τότε την Παρουσία μου.

Σε ατένιζα όταν έφευγες βιαστικός προς τη δουλειά σου και πάλι περίμενα. Υποθέτω ότι εξαιτίας της απασχόλησης σου, δεν είχες χρόνο ούτε τότε να μου πεις δύο λόγια.

Όταν γυρνούσες από τη δουλειά είδα τη κούραση και το στρες σου και σου έστειλα ένα ψιλόβροχο για να σε απαλλάξει από την πίεση της ημέρας. Νόμιζα ότι κάνοντας σου αυτή τη χάρη θα με θυμηθείς.

Ως αντάλλαγμα όμως στενοχωρημένος, με έβρισες. Επιθυμούσα τόσο πολύ να μου μιλήσεις.

Οπωσδήποτε η ημέρα ήταν ακόμα μεγάλη. Άνοιξες μετά την τηλεόραση, και όταν παρακολουθούσες την αγαπημένη σου εκπομπή, εγώ περίμενα. Έπειτα δείπνησες με τους δικούς σου και για άλλη μια φορά δεν με θυμήθηκες.

Βλέποντας σε τόσο κουρασμένο κατάλαβα τη σιωπή σου και έσβησα τη λαμπρότητα του ουρανού για να μπορείς να ξεκουραστείς, αλλά δεν σε άφησα σε σκοτάδι πίσσα. Άφησα ξάγρυπνα για σένα πλήθος από αστέρια. Ήταν τόσο όμορφα, κρίμα που δεν τα παρατήρησες...αλλά δεν πειράζει!

Μήπως πράγματι συνειδητοποίησες ότι Εγώ είμαι εδώ για σένα; Έχω περισσότερη υπομονή από ό,τι εσύ μπορείς ποτέ να φανταστείς. Θέλω να σου το δείξω αυτό, για να το δείξεις και εσύ με τη σειρά σου στους γύρω σου.

Σ' αγαπώ τόσο πολύ ώστε θα σε ανέχομαι.
Τώρα από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνήσεις πάλι. Δεν Μου μένει παρά να σ' αγαπώ και να ελπίζω ότι τουλάχιστον σήμερα θα Μου χαρίσεις λίγο χρόνο από το χρόνο σου.....

Ο Στοργικός Πατέρας σου
Θεός της Άπειρης Αγάπης




ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΕΔΕΣΣΗΣ ΙΩΗΛ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Το Σάββατο 29 και την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012 ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλπραγματοποιώντας επίσκεψη στο Άγιον Όρος προέστη της πανηγύρεως των Κτιτόρων της Ιεράς Μ. Μονής Βατοπαιδίου, αγίων Αθανασίου, Αντωνίου και Νικολάου.

Με τον Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ο Καθηγούμενος της Ι. Μονής Αρχιμ. Εφραίμ και κληρικοί της Ι. Μονής. Τον συνόδευαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Στέφανος και ο διάκονος Χριστόδουλος.

 

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ.

Με τη γιορτή των Φώτων ολοκληρώνονται οι γιορτές του Δωδεκαημέρου.
Η έκφραση του λαού "κάθε Φώτα και Λαμπρή" είναι ενδεικτική της σπουδαιότητας της γιορτής αυτής.
Την παραμονή των Φώτων τα παιδιά τραγουδούσαν τα κάλαντα, ενώ η νηστεία της ημέρας αυτής έχει σαν σκοπό την ψυχική προετοιμασία των πιστών. Ο ιερέας γύριζε με τον σταυρό στα σπίτια του χωριού ραντίζοντάς τα και ψέλνοντας. Οι νοικοκυρές του έδιναν χρήματα για τις ανάγκες της εκκλησίας ή κρέας από το γουρούνι..

Ανήμερα των Φώτων οι κάτοικοι του χωριού εκκλησιάζονταν, γιορτάζοντας με τον τρόπο αυτό τη βάπτιση του Χριστού. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας, γίνονταν δημοπρασία των εικόνων της εκκλησίας.Όποιος πρότεινε τα περισσότερα χρήματα για κάθε εικόνα, εκείνος την έπαιρνε και την πήγαινε στο ποτάμι, όπου την έπλενε με το αγιασμένο νερό. Η πρώτη εικόνα που έβγαινε σε δημοπρασία ήταν του Χριστού, η δεύτερη του Αγίου Ιωάννη. Κάποιοι προτιμούσαν να πάρουν την εικόνα του Αγίου εκείνου του οποίου έφεραν το όνομα.

Στην κοινότητα των Προμάχων ρίχνουν το Σταυρό στην περιοχή "Μπιτσκία". Παιδιά και νεαροί άνδρες έπεφταν και πέφτουν και σήμερα στα παγωμένα νερά του ποταμού, για να πιάσουν το Σταυρό.Αυτός που έπιανε το Σταυρό τον ασπάζονταν και τον παρέδιδε στον ιερέα, όπου μαζί με κάποιους φίλους του γύριζε στη συνέχεια σε όλα τα σπίτια του χωριού, για να ασπασθούν οι πιστοί τον αγιασμένο σταυρό. Καθώς ψέλνονταν το "Κύριε ελέησον..." οι πιστοί παρακαλούσαν το θεό, "να γίνει το γέννημα του ψωμιού και να υπάρχει κρασί". Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής κάποια παιδιά κρατούσαν εξαπτέρυγα, ενώ ο σημαιοστολισμός της περιοχής συμβόλιζε τον άρρηκτο δεσμό της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.

Κάθε πιστός αφού έπλενε την εικόνα του και το πρόσωπό του στα αγιασμένα νερά, έσβηνε το κεράκι που κρατούσε, βυθίζοντάς το στο ποτάμι. Έπειτα γέμιζε ένα μπουκαλάκι νερό και έβαζε μέσα σε αυτό το κερί.΄Πίστευαν ότι  όταν κάποιος είχε πόνο στο αυτί, αν έριχναν μια σταγόνα αυτού του νερού με το κερί μέσα στο πονεμένο αυτί, ο πόνος σταματούσε.
Χαρακτηριστική ήταν η συνήθεια να χορεύουν στη πλατεία του χωριού άνδρες ντυμένοι τσολιάδες, οι οποίοι γύριζαν από σπίτι σε σπίτι.
Το μεσημέρι η οικογένεια έτρωγε την "μπάπκα", το μικρό στομάχι του γουρουνιού, μαγειρεμένο συνήθως με φασολάδα ή με τραχανά στο τσουκάλι.
Κατά τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου, όποιος ήθελε να κάνει μπάνιο ή να πλύνει ρούχα, έπρεπε να βάλει μέσα στο νερό ένα κλωνάρι βασιλικό, γιατί το νερό δεν είχε ακόμη αγιαστεί.Το έθιμο αυτό τηρείται και σήμερα.
Με τη γιορτή των Φώτων έκλεινε ο κύκλος των γιορτών του Δωδεκαημέρου, που είχαν πολλαπλή λειτουργία: τόνωναν το οικογενειακό και θρησκευτικό συναίσθημα, έδιναν χαρά για την μετάβαση από την χειμωνιάτικη στην ανοιξιάτικη περίοδο και απέβλεπαν με την τήρηση κάποιων συμβολικ΄ων εθίμων, στην εξασφάλιση της καλής σοδειάς.




ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ "ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ"

ΜΗΤΣΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ ΠΕΤΡΟΥΛΑ
ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΓΙΟΥΡΟΥΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΓΙΟΥΡΟΥΚΗ ΑΝΝΑ.

Διαβάστε Περισσότερα