ΠΑΡΑΝΟΜΗ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΣΚΥΛΩΝ.

Παράνομη θεωρείται πλέον η μεταφορά κυνηγετικών σκύλων με αυτοκίνητο, σε ξύλινα ή άλλα κλουβιά προσαρτημένα στο πίσω μέρος του οχήματος, εκτός καμπίνας.

Συγκεκριμένα, με ενέργειες της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας εκδόθηκε η εγκύκλιος 1969/100521/14.8.13 του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 4039 για την προστασία των κυνηγόσκυλων.

Οι κυνηγοί που θα συλληφθούν να παραβαίνουν το νόμο θα αντιμετωπίσουν πρόστιμο τουλάχιστον 300 Ευρώ ανά παράβαση. Αρμόδιες Αρχές για την επιβολή των προστίμων είναι τόσο η Θηροφυλακή όσο και η Αστυνομία σύμφωνα με τον ν. 4171,αρ. 81, παρ. 5.

Όπως επισημαίνουν οι φιλοζωικές οργανώσεις «η νομοθεσία προβλέπει εμβολιασμό και σήμανση (microchip) όλων των κυνηγόσκυλων, αλλιώς αφαιρείται η άδεια κυνηγιού του ιδιοκτήτη τους» και χαρακτηρίζουν ως «μεσαιωνική» τη συνήθεια μεταφοράς των κυνηγόσκυλων σε κλουβιά όπου κινδυνεύουν τόσο από τροχαία όσο και από τα καυσαέρια της εξάτμισης.

Τα δασαρχεία της χώρας επαγρυπνούν και έχουν ήδη λάβει εντολή για να ελέγχουν το θέμα.

ΠΗΓΗ...madatoforos.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΟΥΧΑΡΕΜ-ΧΑΝΙ ΕΔΕΣΣΑΣ ΣΤΙΣ 15-9-2013.

        

 Κ Α Λ Ε Σ Μ Α

       Η Νομαρχιακή Επιτροπή της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Ν. Πέλλας διοργανώνει την Κυριακή 15 Σεπτέμβρη 2013 ώρα 11.00’  το πρωί στα Στενά του Μουχαρέμ Χάνι Έδεσσας , εκδήλωση προς τιμή των ηρωικών νεκρών των νικηφόρων μαχών του  30^ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ  εναντίον των φασιστικών δυνάμεων κατοχής με την ανατίναξη γερμανικής αμαξοστοιχίας τον Αύγουστο του 1944 .

       Καλούνται οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης & του ΔΣΕ , οι απόγονοί τους και όσοι θέλουν να τιμήσουν τις ηρωικές σελίδες αντίστασης του λαού μας ενάντια στον ξένο κατακτητή να παραβρεθούν στην εκδήλωση μνήμης

       Θα υπάρχει στο χώρο Έκθεση ιστορικών φωτογραφιών από τις ηρωικές σελίδες της Εθνικής μας Αντίστασης και ζωντανό μουσικό πρόγραμμα με αντιστασιακά τραγούδια .

       Νομαρχιακή Επιτροπή ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Ν.Πέλλας

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ.

Πρώτο μέλημα της κυβέρνησης η ανακούφιση των ευπαθών ομάδων.

Η επαναχορήγηση από τον προσεχή Απρίλιο του δώρου Πάσχα στους χαμηλοσυνταξιούχους είναι ένα από τα μέτρα ανακούφισης των ευπαθών κοινωνικών ομάδων που σχεδιάζει το κυβερνητικό επιτελείο, στο πλαίσιο  του κοινωνικού μερίσματος που θα προκύψει εφόσον επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί για πρωτογενές πλεόνασμα από τον φετινό προϋπολογισμό.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», το εισοδηματικό κριτήριο που θα τεθεί και θα καθορίσει τον αριθμό των δικαιούχων που θα λάβουν το εν λόγω επίδομα, όπως και η ανάληψη αναλόγων πρωτοβουλιών για άλλες κοινωνικές ομάδες που επλήγησαν από την κρίση, θα εξαρτηθεί από το ύψος του δημοσιονομικού πλεονάσματος, για το οποίο επιμένουν κυβερνητικές πηγές πως «υπάρχει ειλημμένη απόφαση ότι σε ποσοστό 70%-75% θα μετατραπεί σε κοινωνικό μέρισμα».

Έτσι, όπως εξηγούν, «αν τα έσοδα του κράτους συνεχίσουν με τον ρυθμό που έχουν τώρα και το πλεόνασμα είναι της τάξης του ενός δισ. ευρώ, τότε ένα ποσό 700-750 εκατ. ευρώ μπορεί να διατεθεί σε μέτρα άμεσης κοινωνικής ανακούφισης και τα υπόλοιπα θα πάνε  για την εκπλήρωση υποχρεώσεων από τις δανειακές συμβάσεις»

ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΛΙΩΤΙΣΣΑΣ (ΦΩΤΟ-VIDEO).

Του Κυριάκου Διαμαντόπουλου

Το "Αγιορείτικο Βήμα" στη Σύναξη της Παναγίας της Μηλιώτισσας

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια, τιμήθηκε από την Εκκλησία μας και από εκατοντάδες πιστούς η Σύναξη της Παναγίας της Μηλιώτισσας, στη Μηλιά Αλμωπίας στο Ν.Πέλλας, στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου.

Από νωρίς χθες το απόγευμα άρχισε να συγκεντρώνεται πλήθος πιστών για να τιμήσουν και να προσκυνήσουν την Θαυματουργή Εικόνα της Θεοτόκου. Ανάμεσα στους προσκυνητές βρίσκονταν βουλευτές του νομού, ο δήμαρχος Αλμωπίας καθώς επίσης και μέλη Δ.Σ του δήμου.

Ο εφημέριος του Ιερού Ναού Γεννήσεως της Θεοτόκου, Πατέρας Αθανάσιος Π. Πουλέντσης, ευλογεί και εύχεται υπέρ κάθε ανθρώπου.
Πάτερ, την Ευχή σου. ΑΞΙΟΣ!!!

Εφοδιασμένοι με υπομονή αλλά κυρίως με πίστη, άνθρωποι κάθε ηλικίας περίμεναν στην ουρά για να προσκυνήσουν, να τιμήσουν, να ικετεύσουν αλλά και να ευχαριστήσουν τη Χάρη Της.

Όλοι, ψιθυριστά, με μυστικά λόγια, που τα Ακούει μόνο ο Θεός, ικετεύουν για τη πραγματοποίηση αυτού του προσωπικού πολυπόθητου Θαύματος.

Όχι, άδικα,  Αυτοί είναι η ελπίδα μας, το στήριγμά μας, το αποκούμπι μας και στα καλά και στα άσχημα της ζωής.

Τι λόγια μπορείς να βρεις για να πεις τα ελάχιστα για τη Θεοτόκο μας;
Για τη "Πηγή της Ζωής" που γεννήθηκε σαν σήμερα μετά από Θαύμα, από τη στείρα Μητέρα της, Αγία Άννα.

Ακόμα και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ όταν Της παρουσιάστηκε για να Της αναγγείλει ότι είναι η Εκλεκτή του Θεού και ότι θα Φέρει στο κόσμο, τον Υιό Του, δυσκολεύτηκε να βρει λόγια για να Της μιλήσει...

Λέγει ο ύμνος: "...Ο Γαβριήλ καταπλαγείς, εβόα σοι Θεοτόκε, ποίον σοι εγκώμιον, προσαγάγω επάξιον; Τι δε ονομάσω σε; Απορώ και εξίσταμαι. Διό ως προσετάγην βοώ σοι, Χαίρε, η Κεχαριτωμένη".

Δηλαδή: "Ο Γαβριήλ είπε: Ποιό επάξιο εγκώμιο να σου προσφέρω; Πως να σε ονομάσω, απορώ και εκπλήττομαι. Γι' αυτό όπως ακριβώς προστάχτηκα σου φωνάζω: Χαίρε, Εσύ που είσαι γεμάτη Χάρη".

Όλη Της η ζωή, ένα Θαύμα... από τα πρώτα λεπτά της επίγειας ζωής Της, μέχρι και τα τελευταία. Η Παναγία Μεσιτεύει στον φιλάνθρωπο Θεό, τις Προσευχές και τα αιτήματα κάθε πιστού.

Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά! Ο Θεός να μη μας στερήσει ποτέ τη Παρουσία Του από δίπλα μας.

Δείτε ένα μικρό βίντεο από την Αρτοκλασία κατά τη διάρκεια του Πανηγυρικού Εσπερινού 

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΩΝ.

Ένα πατροπαράδοτο έθιμο αναβίωσε και συνεχίστηκε σήμερα στον Ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Προμάχων.
Όταν έρχεται η σειρά των νεαρών ανδρών του χωριού να παρουσιαστούν στον στρατό, εκπληρώνοντας το ύψιστο καθήκον και τιμή προς την πατρίδα, πηγαίνουν την παραμονή της αναχώρησής τους στην Εκκλησία, για να προσευχηθούν και να μεταλάβουν.
Έτσι και σήμερα τα δυο παιδιά, που η αναβολή τους τελείωσε και θα πρέπει να παρουσιαστούν στο στρατό, συνοδευόμενα από τους οικείους τους, παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και κοινώνησαν.
Ο πατήρ Γεώργιος αφού τους διάβασε την ειδική ευχή της Εκκλησίας μας, τους χάρισε και από ένα φυλακτό-σταυρό και τους ευχήθηκε καλή θητεία και τους τόνισε να έχουν πάντα πίστη στο Θεό μας και αγάπη στην πατρίδα μας.
Εμείς ευχόμαστε με τη σειρά μας, στον Στέλιο και τον Λευτέρη, καλή θητεία και να περάσει γρήγορα ο καιρός, να επιστρέψουν κοντά στις οικογένειές τους.


Να θυμίσουμε ότι όταν φεύγει κανονικά όλη η σειρά των προς παρουσίαση στον στρατό παιδιών, γίνεται γλέντι με συμμετοχή του συνόλου των κατοίκων του χωριού.

Διαβάστε Περισσότερα

ΘΥΡΑ 4: "Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΗΦΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ".

Ανακοίνωση για την επίμαχη φωτογραφία στο Facebook του Έργκους Κάτσε με μπλουζάκι αλβανικής παραστρατιωτικής οργάνωσης και για όσα ακολούθησαν έβγαλε η «Θύρα 4» του ΠΑΟΚ:
 «Μία εντελώς βλακώδης, άκυρη και αψυχολόγητη ενέργεια του ποδοσφαιριστή της ομάδας μας Έργκους Κάτσε ήταν η αφορμή για να ξετυλιχθεί το κουβάρι της μιζέριας και της σ...ψυχιάς που έχουν σημαδέψει την εποχή μας.
 Συγκεκριμένα, στο προφίλ του Κάτσε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, δημοσιεύτηκε μία φωτογραφία όπου ο ίδιος ποζάρει με μπλουζάκι της UCK και το πανηγύρι δεν άργησε να ξεκινήσει. Ας ξεκινήσουμε δίνοντας μία συμβουλή σε όλους τους νέους αθλητές που φοράνε την φανέλα του ΠΑΟΚ. Τα «παιχνιδάκια» στο ίντερνετ, οι φαντασμαγορικές δηλώσεις, τα πολλά λόγια, τα χρωματιστά παπούτσια και τα μοδάτα τατουάζ, ποτέ δεν βοήθησαν κάποιον παίκτη να ανεβάσει την απόδοση του. Αντιθέτως, πολλές φορές κατέστρεψαν καριέρες.
 Από εκεί και πέρα, για το θέμα που δημιουργήθηκε με αποκλειστική ευθύνη του παίκτη μας, θέλουμε να πιστεύουμε πως υπάρχουν στα αποδυτήρια κάποιοι πιο έμπειροι ποδοσφαιριστές, το προπονητικό τιμ και οι κάθε λογής αρμόδιοι που θα αναλάβουν να μάθουν στους νεαρούς ότι πρέπει να κρατάνε τα πολιτικά τους πιστεύω για τον εαυτό τους, ή, αν δεν μπορούν να το κάνουν, να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους. Μέση λύση δεν υπάρχει. Πάμε τώρα και στις αντιδράσεις όλων αυτών που θέλησαν να διοχετεύσουν τα εσωτερικά τους κόμπλεξ από 3 χρόνια αδράνειας, υποτέλειας και σκληρού κυβερνητικού σεξ πάνω σε ένα νεαρό παίκτη. Όλοι αυτοί που παρακολουθούν με μία εκπληκτική απάθεια την καταστροφή των ζωών τους, την οριστική κατάργηση των λιγοστών κοινωνικών παροχών και την επικράτηση των βάρβαρων πολιτικών ακραίας λιτότητας ξεσηκώθηκαν από το πληκτρολόγιο.
 Αυτή η παράξενη συνομοταξία δουλοπρεπών ανθρώπων, που έχουν γίνει οικονομικά πειραματόζωα και ανέχονται να τους κυβερνάνε ένα μάτσο ηλίθιοι τηλεπλασιέ και πνευματικά ανάπηροι πολιτικοί. Αυτοί που έχουν βαλθεί να παραμείνουν θεατές στην προσπάθεια των «ηγετών» τους να γυρίσουν την Ελλάδα στο 1960, αποφάσισαν ότι χρειάζεται ακόμα ένα εύκολο θύμα για να ξορκίσουν την αψυχολόγητη απάθεια που τους έχει πλακώσει. Από την πρωτοφανή έφοδο του κρετινισμού δεν θα μπορούσε να λείψει και η αποθέωση της βλακείας. Σε ένα γελοίο κείμενο της Χρυσής Αυγής, παρακολουθούμε μαθήματα ιστορίας για την ίδρυση του ΠΑΟΚ, διπλωματικές συμβουλές για το πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η ενέργεια του παίκτη, μέχρι και προσπάθεια δημιουργίας ενιαίου μετώπου με την Σερβία για να αντιμετωπιστεί ο φανταστικός Αλβανικός κίνδυνος! Δυστυχώς για όλους τους επίδοξους καιροσκόπους, το όνομα και η τεράστια πολιτιστική κληρονομιά του ΠΑΟΚ δεν προσφέρονται για πολιτικά παιχνίδια από ΚΑΝΕΝΑ κόμμα ή κομματικό μόρφωμα. Όποιος κάνει ότι δεν το καταλαβαίνει αυτό θα φάει τα μούτρα του, είτε είναι εντός ΠΑΟΚ, είτε είναι εκτός.
 Ο ΠΑΟΚ είναι ένας σύλλογος περήφανων μεταναστών, από αυτών που ήρθαν σφαγμένοι και κυνηγημένοι σαν Έλληνες από την Τουρκία και όταν ήρθαν στην Ελλάδα τους φέρθηκαν σαν σκουπίδια επειδή ήταν Τούρκοι. Πάνω σε αυτές τις συνθήκες μεγαλούργησε ο σύλλογος και έφτασε στο σημείο να γίνει η μοναδική λαοφιλής ομάδα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μαθήματα δεν δεχόμαστε από κανέναν, ιδιαίτερα από άτομα που επιδιώκουν να καλύψουν την πολιτική γύμνια τους με την συστηματική ενασχόληση με μ…ίες. Ξέρουμε πολύ καλά για τους «τουρκόσπορους» και τις «παστρικιές», για την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων και το πλιάτσικο από τους ντόπιους, για τις καταχρήσεις, τις εγκληματικές ενέργειες και τις αυθαιρεσίες των ορίτζιναλ Ελλήνων προς τους πρόσφυγες και τους φόνους που ανάγκασαν ολόκληρη τη Βουλή να ασχοληθεί με αυτό το θέμα στις 10 Νοεμβρίου του 1924.
 Επίσης, ξέρουμε και κάτι ακόμα: Η εποχή που κάποιοι προσπαθούσαν να ψαρέψουν ψήφους από την απέραντη ασπρόμαυρη λαοθάλασσα έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Χωνέψτε το τώρα, όσο είναι νωρίς». 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΕΙΠΕ "ΟΧΙ" ΣΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΟΠΑΠ ΚΙ ΕΒΑΛΕ ΤΑ ΑΠΟΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ.

Αρνητικά απάντησε η διοίκηση του Απόλλωνα Σμύρνης στην πρόταση του ΟΠΑΠ, να βάλει το γνωστό ανθρωπάκι στην εμφάνιση της ομάδας και να πάρει τη χορηγία των 250 χιλιάδων ευρώ. Αντ’ αυτού, χωρίς αντίτιμο φυσικά, η ομάδα αποφάσισε να φορέσει τα χρωματιστά ανθρωπάκια του φιλανθρωπικού σωματείου «Οι φίλοι του Παιδιού». Λογότυπο που συμβολίζει τα δεκάδες άπορα παιδιά ηλικίας έως 18 ετών, τα οποία στηρίζει το σωματείο - πολλά από αυτά ανήκουν σε μονογονεϊκές οικογένειες ή αντιμετωπίζουν προβλήματα, υγείας ή ψυχοκοινωνικά.
   «Τα πάντα δεν είναι χρήμα», δηλώνει στην Ελευθεροτυπία ο πρόεδρος της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» Σταμάτης Βελλής.
  «Σε μια εποχή που όλα είναι δούναι και λαβείν, εμείς θέλουμε να εκφράσουμε την ευαισθησία μας υποστηρίζοντας ένα σωματείο το οποίο δεν κυνηγάει την προβολή ενώ επιτελεί σημαντικό έργο σιωπηλά. Ταιριάζει δηλαδή απόλυτα με το προφίλ της ομάδας», τονίζει στην «Ε» ο Στράτης Χατζηπαναγιώτου, αντιπρόεδρος του Απόλλωνα.
   Δεύτερος λόγος για τον οποίο η «Ελαφρά Ταξιαρχία» είπε «όχι» στη χορηγία ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, «το αβέβαιο μέλλον του ΟΠΑΠ. Δεν ξέρουμε σε ποια χέρια θα περιέλθει και δεν θέλουμε μια εμπορική πράξη να μας στιγματίσει. Κι αυτό θα γίνει αν ο ΟΠΑΠ περάσει τελικά στην ιδιοκτησία του κ. Μελισσανίδη, ο οποίος συνδέεται με την ΑΕΚ. Ο ΟΠΑΠ έχει συγκεκριμένο καθεστώς, νιώσαμε ότι γίνεται παζάρι. Εκτιμούμε ωστόσο την προσφορά. Δεν σνομπάρουμε», λέει ο κ. Χατζηπαναγιώτου.   Επιπλέον, με την αποδοχή της χορηγίας «η ομάδα θα είχε ακόμα έναν πονοκέφαλο - να υπακούει στις ρήτρες αντί να ασχολείται με τη σταδιοδρομία της και τις προπονήσεις», λέει ο αντιπρόεδρος. «Επρεπε να υπογράψουμε 50 σελίδες ρήτρες, κάποιες από τις οποίες είναι λογικές και συνδέονται με τις χορηγίες. Υπήρχαν όμως και ρήτρες βίας, οι οποίες θεωρήσαμε πως ήταν υπερβολικές. Για παράδειγμα αν οι φίλαθλοι αδικηθούν και εν χορώ εκφράσουν δυσαρέσκεια, θα έπρεπε να πληρώσουμε γι' αυτό. Οι δικοί μας φίλαθλοι δεν έχουν προκαλέσει επεισόδια ποτέ και αν διαμαρτύρονταν θα πει ότι είχαν δίκιο. Επίσης, αν ο πρόεδρος κάνει ένα δυσμενές σχόλιο, πάλι υπάρχει πρόστιμο. Επιπροσθέτως, οι αθλητές θα έπρεπε να παρευρίσκονται σε events του ΟΠΑΠ. Προτιμούμε να έχουμε τους φιλάθλους μας ευχαριστημένους και το μυαλό μας στην Α' Εθνική παρά στο πώς θα υπακούμε στις ρήτρες!»
   Κάθε πρωί οι αθλητές της ομάδας του Απόλλωνα πηγαίνουν για προπόνηση ενώ τα άπορα νήπια των «Φίλων» πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό που έχει ιδρύσει το σωματείο. Οι πρώτοι δεν αγωνίζονται μόνο για ένα καλύτερο σκορ, αλλά και για το μέλλον των παιδιών. Κι εκείνα ξέρουν ότι μ' αυτή την ομάδα κάτι βαθύτερο τα δένει. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ.

Αλλαγές. Μία κοινή πορεία. Πεπερασμένος χρόνος. Πολλές μικρές ατομικές αποφάσεις. Όσα οραματιζόμαστε καθημερινά. Συναντιούνται και εκρήγνυνται σε αυτό που λέμε παρών.

Κυνηγάμε τις επιθυμίες μας και αυτές φωλιάζουν βαριές στα πόδια μας. Πλαστικές επιθυμίες. Αστικές.

Για κάποιους όλα είναι ίδια. Οι άνθρωποι σαθροί, η ζωή άδικη, το ουράνιο τόξο μονόχρωμο και η μουσική μια νότα. Η ζωή τους είναι παραδομένη στη βαρύτητα, καταναλώνουν έτοιμες σκέψεις και αρκούνται στο να συμφωνούν από συνήθεια.

Το τίμημα του να λες όχι, του να διαφωνείς, της προσωπικής αναζήτησης δεν το διδάχθηκαν ποτέ σε κάποια αίθουσα. Πάντα θέλουν να είναι αρεστοί. Αρεστοί σε έναν κύκλο κλωνοποιημένων. Το καταφατικό γνέψιμο του κεφαλιού δεν σταμάτησε ποτέ την κίνησή του σαν ένα ρολόι που κανένας δείκτης δεν μπορεί να αποφασίσει πως χτυπά. Μα δεν είναι οι άνθρωποι ρολόγια. Μπορούν να αρνούνται. Να αλλάζουν διαδρομή, να φεύγουν, ακόμα και να χάνονται.

Αυτοί είναι που πληρώνουν αληθινά το τίμημα του να είναι ο εαυτός τους. Δεν θα τους βρεις, γιατί επιλέγουν να χάνονται, δεν θα τους ακούσεις γιατί δεν κάνουν φασαρία. Δεν θα σου πουν ψέμματα γιατί δε μιλάνε πολύ, αν σου μιλήσουν θα σε πληγώσουν γιατί λένε αυτό που σκέφτονται, θα διαφωνήσεις μαζί τους γιατί είναι εχθροί αυτού που αντιπροσωπεύεις.

Αναρωτιέσαι μπορώ να κάνω κάτι; Μα βέβαια. Να πληρώσεις το τίμημα. Χωρίς χρήματα. Με την ίδια σου την ύπαρξη. Όταν θα έχεις φύγει θα μνημονεύεσαι για το θάρρος σου απέναντι σε αυτό το τίμημα. Θα είσαι ένα μεγάλο φως, όσο μεγάλα μπορεί να είναι και τα όχι σου.

Και τότε, μόνο τότε θα μπορείς να είσαι περήφανος πραγματικά. Περήφανος, με όλη τη σημασία. Αν δε προλάβεις εσύ, το παιδί σου, έστω ένας άγνωστος, κάποιος τυχαίος που διασχίζει τους δρόμους του αλλοτινού τιμήματος που τόλμησες να πληρώσεις. Δρόμους που θα φέρουν το όνομα σου, στην πόλη των αριθμών που κατοικούν άνθρωποι.

Φόβος και τίμημα δε πάνε μαζί. Ψέμα και τίμημα δε πάνε μαζί. Το τίμημα του να αντιλαμβάνεσαι είναι να προχωράς μέχρι το τέλος. Όσο μπορείς.

Δυνατό Μυρμήγκι





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΟΚ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΡΧΙΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ.

Το ραντεβού μέσω Skype με το Δημήτρη Μόγνιε που ειδικεύεται στην ιατρική εν καιρώ πολέμου ήταν για μετά τις 7 το βράδυ. Τις ώρες, δηλαδή, που κρατάει για κείνον. Εκτός...
απροόπτου, βεβαίως. Διότι στη Συρία που χειρουργεί κι εκπαιδεύει γιατρούς πάνω από ένα χρόνο τώρα, το απρόοπτο είναι ο κανόνας.
Στην περίπτωσή μας, ευτυχώς, ίσχυσε η εξαίρεση. Μικροπροβλήματα ήχου και εικόνας μόνο, που ελάχιστα επηρέασαν την επικοινωνία μας. Έτσι, για 50 ολόκληρα λεπτά είχα την ευκαιρία να μιλήσω μ' έναν παλιό, καλό φίλο από τους πολέμους, να "δω" με τα μάτια του και ν' ακούσω τις πάντα εύστοχες επισημάνσεις του.



Υπάρχει μεγάλος πανικός αυτή την ώρα. Όλοι φοβούνται το χτύπημα των Αμερικανών. Λένε πως θα γίνει κόλαση ολόκληρη η περιοχή. Είναι κρίσιμο το επόμενο 48ωρο. Σήμερα μοιράσαμε και μάσκες. Στον κόσμο, στους πολεμιστές, σε όλους. Εφοδιάσαμε και το πρόχειρο νοσοκομείο μας με Ατροπίνη, Υδροκορτιζόνη, Πραλιδοξίμη, αντίδοτα, δηλαδή, σε περίπτωση που υπάρξει μαζικό χτύπημα με χημικά. Από κάθε είδος έχουμε 20.000 φιαλίδια.
Αυτή τη στιγμή ο Δημήτρης Μόγνιε βρίσκεται στη νότια Συρία κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία. Σ΄ένα μικρό χωριό της επαρχίας Ντεράα, πολύ κοντά στην πόλη Μπόσρα αλ Χαρίρ που ελέγχεται από τους αντάρτες. Ασκεί την ειδικότητά του, δηλαδή χειρουργική πολέμου, σ' ένα πρόχειρο νοσοκομείο εκστρατείας μιας ευρωπαϊκής ανθρωπιστικής οργάνωσης ενώ ταυτοχρόνως εκπαιδεύει και συντονίζει την ομάδα των γιατρών και των νοσοκόμων που δουλεύουν μαζί του. Βλέπεις, οι καλοί γιατροί, οι γιατροί με ειδικότητα, έχουν εδώ και καιρό φύγει από τη Συρία. Αφενός διότι είχαν την οικονομική ευχέρεια να το κάνουν αφετέρου διότι δεν πιστεύουν σ' αυτήν την επανάσταση. Εξαρχής δεν την πίστεψαν. Εκείνοι που έμειναν πίσω είναι οι γενικοί γιατροί, οι άπειροι και οι φοιτητές. Το αντίθετο, δηλαδή, απ' ότι συνέβαινε στη Λιβύη. Εκεί, οι καλοί γιατροί του εξωτερικού γύριζαν μαζικά για να βοηθήσουν. Και μάλιστα δίχως αμοιβή. Σκέψου ότι εδώ οι άνθρωποι πεθαίνουν άδικα από μια αιμορραγία γιατί δεν υπάρχουν γνώστες να τη σταματήσουν. Στο νοσοκομείο μας, εκτός από εμένα, ειδικευμένοι είναι άλλοι δύο. Κι αυτοί ξένοι. Ένας ισπανός χειρούργος, κι ένας ινδονήσιος εντατικολόγος. Οι υπόλοιποι της ομάδας είναι σύροι. Δύο τελειόφοιτοι ιατρικής, δύο κτηνίατροι (!!) ένας φαρμακοποιός, ένας οδοντίατρος, ένας φοιτητής οδοντιατρικής και 20 τελείως άσχετοι με την ιατρική που τους έχουμε εκπαιδεύσει για να παρέχουν επί τόπου πρώτες βοήθειες. Για μένα είναι προδοσία η φυγή. Είσαι γιατρός. Πρέπει να κάτσεις να βοηθήσεις.



Η εκτίμησή του για το αμερικανικό χτύπημα που έρχεται είναι πως μόνο βλαξ θα επιχειρούσε σοβαρή εμπλοκή τύπου Ιράκ στη Συρία. Μην ξεχνάς ότι εδώ στη μάχη είναι η Χεζμπολά. Και Χεζμπολά σημαίνει 100.000 πύραυλοι έτοιμοι να φύγουν από το το νότιο Λίβανο προς το Ισραήλ. Και τότε το Ισραήλ θα χτυπήσει το Λίβανο. Και μετά θα γίνει το σώσε...


Και για το σώσε που γίνεται περίπου τρία χρόνια στη Συρία -τι λες;


Ο πιο βρώμικος πόλεμος που έχω ζήσει σ' όλη μου τη ζωή είναι αυτός εδώ. Αντάρτικες συμμορίες που δεν ακούν κανέναν. Από 50 μέχρι 150 μέλη. Αυτοαποκαλούνται κατίμπα που σημαίνει διμοιρία. Ανεξέλεγκτες. Σκοτώνουν κι αλληλοσκοτώνονται, συνήθως γιατί δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά της λείας από τα σπίτια που έχουν κλέψει. Πάρα πολλοί πρώην κατάδικοι. Αλ Κάιντα οι περισσότεροι. Η Νούσρα, η Νταουλάτ αλ Ισλάμ φι Μπιλάντ αλ Σαμ και κάποιες ομάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού είναι αυτές που πρωτοστατούν. Η Νούσρα έχει ήδη επιβάλλει ισλαμικό νόμο στις περιοχές που ελέγχει και απαγορεύει στις γυναίκες να κυκλοφορούν χωρίς μαντήλα. Κυρίως στη Ράκα και το Χαλέπι.'Επειτα, είναι οι βιασμοί. Πολλοί βιασμοί. Παιδιά, Γυναίκες. Στις αρχές του χρόνου εκπαίδευα γιατρούς στη Ράκα. Βόρεια Συρία. Γνωρίζω έναν καταπληκτικό άνθρωπο που προσπαθούσε να φυγαδεύσει τη γυναίκα και τις τρεις του κόρες στην Τουρκία. Κλαίγοντας και ουρλιάζοντας μου περιέγραφε πώς δεν τα κατάφερε, διότι ένας αντάρτης σ' ένα μπλόκο απαιτούσε για να τους αφήσει να προχωρήσουν να περάσει μία ώρα με μία από τις μικρές. Άκου κι αυτή την ιστορία. Μια κοπέλα μου φέρνει την τραυματισμένη αδελφή της στο νοσοκομείο. Και την επομένη μπαίνει κλαίγοντας στο γραφείο και μου λέει ότι ένας αντάρτης απέξω την απειλεί πως αν δεν πάει μαζί του θα κάνει κακό και στην τραυματία και σ' όποιον πετύχει από την οικογένειά τους. Έχουν θησαυρίσει αντάρτες. Με βαλίτσες περνάνε τα δολάρια στην Τουρκία για ν' αγοράσουν τάχα μου πετρέλαιο και είδη πρώτης ανάγκης. Κάθε καρυδιάς καρύδι είναι εδώ. Ιορδανοί, Υεμενίτες, Τσετσένοι, Τυνήσιοι, Λίβυοι. Μόνο οι Λίβυοι είναι 7000. Μαχητές που είχα γνωρίσει εκεί τους είδα κι εδώ. Ντοκτόρ Ντιμίτρις, ντοκτόρ Ντιμίτρις - μου φώναζε από μακριά ένας τις προάλλες.
Βρε Ιμάντ εσύ είσαι;
Εγώ, ντοκτόρ. Τι κάνεις εδώ;
Τη δουλειά μου.
Κι εγώ τη δικιά μου ντοκτόρ...
Ένας άλλος, σύρος αυτός, μου έλεγε -ήταν ωραία χώρα η Συρία. Την καταστρέψαμε.
Και γιατί πολεμάς τότε;
Ε, αφού παίρνω 1200 δολάρια το μήνα...
Και δεν είναι μόνο τα 1200, δηλαδή ο μισθός που τους κόβουν σαουδάραβες και καταριανοί που δεν θέλουν τον 'Ασαντ, είναι κι η λεία απ' το πλιάτσικο. Υπάρχουν άνθρωποι εδώ που παρακαλάνε να μην τελειώσει ο πόλεμος. Όχι ότι το καθεστώς είναι καλύτερο... Γι αυτό σου λέω -ο πιο βρώμικος πόλεμος που έχω ζήσει μέχρι σήμερα.




 

Να φύγεις πάντως δεν λες...


Όχι. Δηλαδή, ναι. Πρέπει να φύγω τώρα. Είμαι στο δεύτερο υπόγειο που έχω τον υπολογιστή. Το νοσοκομείο είναι από πάνω. Πρέπει να γυρίσω. Έχουν έρθει κάποιοι τραυματίες. Ο συριακός στρατός έχει ξεκινήσει μεγάλη επιχείρηση από το μεσημέρι . Συνέχεια έρχονται τραυματίες. Με φωνάζουν. Πάω πάνω να δω..

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com/

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΤΙ.

Η εκκλησία αποδέχεται την βασκανία. Ωστόσο πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι μόνο ιερέας πρέπει να διαβάζει την προσευχή.  Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη, ότι ο καθένας μπορεί να την διαβάσει μέσα από το προσευχητάριο.

Η Ευχή

Κύριε ο Θεός ημών, ο Βασιλεύς των αιώνων, Ο Παντοκράτωρ και Παντοδύναμος, ο ποιών πάντα και μετασκευάζων μόνω τω βούλεσθαι, ο εν την επταπλάσιον καμίνον και την φλόγα την εν Βαβυλώνι εις δρόσον μετάβαλων και τους αγίους σου τρείς παίδας σώους διαφύλαξας, ο Ιατρός και Θεραπευτής των ψυχών ημών, η ασφάλεια των εις σε ελπιζόντων, σου δεόμεθα και σε παρακαλούμεν, απόστησον,φυγάδευσον και απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδο και πάσαν επιβουλήν, περιέργειαν τε πονηράν και βλάβην και οφθαλμών βασκανίαν των κακοποιών και πονηρών ανθρώπων απο του δούλου σου ( τούδε) και ή υπο ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου και φθόνου ή βασκανίας συνέβη, αυτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, έκτεινον την κραταίαν σου χείρα και τον βραχίονα σου τον ισχυρόν και ύψιστον και επισκόπων επισκόπησον το πλάσμα σου τούτο και κατάπεμψον αυτώ Άγγελον ειρηνικόν, κραταίον, ψυχής και σώματος φύλακα, ός επιτιμήσει και απελάσει απ΄αυτού πάσαν βλάβην, πάσαν πονηράν βούλην, πάσαν φαρμακείαν και βασκανίαν των φθοροποιών και φθονερών ανθρώπων' ίνα ύπο σου ο σός ικέτης φρουρούμενος μετ΄ευχαριστίας ψάλη σοί' Κύριος εμοί βοηθός και ου φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι άνθρωπος' και πάλιν' Ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ μετ΄εμού ει' ότι συ εί ο Θεός, κραταίωμα μου, ισχυρός εξουσιαστής, αρχών ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος. Ναί Κύριε Ο Θεός ημών, φείσαι του πλάσματός σου και σώσον τον δούλον σου από πάσης βλάβης και επηρείας της εκ βασκανίας γινομένης και ανωτέρον αυτόν παντός κακού διαφύλαξον' πρεσβείαις της υπερευλογημένης ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, των φωτοειδών Αρχαγγέλων και παντών σου των αγίων. Αμήν".

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΤΟΥ 2020.

Η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, το Τόκιο, ανέλαβε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020.

Είναι η δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν το 1964) που η συγκεκριμένη πόλη θα φιλοξενήσει τη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού. Ήταν από την αρχή το μεγάλο φαβορί για την ανάληψη της διοργάνωσης και τελικά έλαβε τις περισσότερες ψήφους από τα μέλη της ΔΟΕ στη σύνοδο που έγινε στο Μπουένος Άιρες.


Παρά το γεγονός ότι είχε έτοιμο το 80% των εγκαταστάσεων η Μαδρίτη ήταν η πρώτη από την τριάδα που αποκλείστηκε κι έμειναν το Τόκιο και η Κωνσταντινούπολη. Στη δεύτερη ψηφοφορία-ξαφνικό θάνατο η τουρκική πρωτεύουσα συγκέντρωσε 49 ψήφους έναντι 45 της Μαδρίτης.


Το Τόκιο έχει πληθυσμό 13.230.000 κατοίκους, έκταση 2.188 τ.χλμ. και βρίσκεται στο κεντρικό νησί της χώρας Χόνσου. Ο εκτιμώμενος προϋπολογισμός είναι 2,6 δισ. ευρώ, ενώ στα 6,3 δισ. ευρώ ανέρχεται το εκτιμώμενο κόστος κατασκευών και ανακατασκευών. Η ιαπωνική πρωτεύουσα, είχε θέσει υποψηφιότητα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016.


Για την Κωνσταντινούπολη, ήταν η τρίτη αποτυχημένη προσπάθεια μετά από αυτές του 2000 και 2008, όπως και για την Μαδρίτη που είχε επιχειρήσει το 2012 και το 2016, αλλά και πολύ παλαιότερα το 1972.

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΓΥΡΟ ΛΕΟΝΤΑ Η "MIS VIOLENCE" ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΒΡΑΝΑ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ

Μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία για την ελληνική ταινία «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά, ο οποίος απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ, παράλληλα, ο πρωταγωνιστής, Θέμης Πάνου κατέκτησε το πρώτο βραβείο ανδρικού ρόλου.

Νωρίτερα η ταινία του κ. Αβρανά είχε κερδίσει και το βραβείο των κριτικών FEDEORA και το νεανικό βραβείο Arca. Η ταινία, που αποτελεί τη δεύτερη μεγάλου μήκους απόπειρα του Αλέξανδρου Αβρανά, είναι αλληγορική και πραγματεύεται την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας μέσω της ιστορίας μιας κατά τα φαινόμενα «σωστής» μεσοαστικής οικογένειας.

Παίζουν οι ηθοποιοί : Θέμης Πάνου, Ρένη Πιττακή, Ελένη Ρουσσινού, Σίσσυ Τουμάση, Καλλιόπη Ζωντανού, Κωνσταντίνος Αθανασιάδης, Χλόη Μπολώτα, Μαρία Σκουλά, Νίκος Χατζόπουλος, Μηνάς Χατζησάββας, Κώστας Ανταλόπουλος, Μαρία Καλλιμάνη, Βάσω Ιατροπούλου, Στέφανος Κοσμίδης, Χρήστος Λούλης, Άννα Κουτσαφτίκη, Γιώργος Συμεωνίδης, Γιώτα Φέστα, Μάρθα Μπουζιούρη

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Διαβάστε Περισσότερα

8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ-Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ: ΟΤΑΝ Η ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΗΤΑΝ ΚΑΘΗΚΟΝ.

Μάχη των Θερμοπυλών-Όταν οι λίγοι αντιμετώπισαν τους πολλούς και παρά την ήττα, νίκησαν…

Του Βενιζελου Λεβεντογιάννη

Η χορδή του τόξου τεντώθηκε. Ο Πέρσης είχε όλο τον χρόνο να σημαδέψει και να αφήσει με ηρεμία την σαΐτα του.Βρισκόταν σε απόσταση ασφαλείας και παρά τον ήρεμο επαγγελματικό τρόπο του, τα πόδια του έτρεμαν ακόμη από τον φόβο που βίωσε τις 2 προηγούμενες ημέρες.
Το βέλος έφυγε, διέγραψε με ασύλληπτη ταχύτητα την απόσταση αφήνοντας το δολοφονικό του σφύριγμα στον αέρα, και καρφώθηκε από τα πλάγια, στη βάση του λαιμού του μοναδικού ζωντανού πολεμιστή… Τα μάτια του Σπαρτιάτη είχαν πάρει το χρώμα του αίματος. Κατακκόκινα και δακρυσμένα. Οι Φλέβες στον λαιμό του κόντευαν να εκραγούν από την ένταση της στιγμής. Τα μηλίγγια του ήταν έτοιμα να σπάσουν. Η βαθιά πληγή στην κοιλιά του που αιμορραγούσε ασταμάτητα, δεν τον πονούσε.



Στην πλάτη του είχαν καρφωθεί 3 βέλη και όμως εκείνος συνέχιζε να πολεμά σαν να μην συμβαίνει το παραμικρό. Το αριστερό του χέρι από τον ώμο είχε παραλύσει και δεν το όριζε. Την τελευταία στιγμή είχε καταφέρει να στρίψει το κορμί του και το θανατηφόρο βέλος που κάποιος Πέρσης είχε ρίξει από μακρυά, αντί να καρφωθεί στο στέρνο του, τον βρήκε στον ώμο σμπαραλιάζοντας τα κόκαλα και σκίζοντας τους μύες και τους τένοντες πέρα για πέρα. Και όμως εκείνος συνέχιζε. Τα πόδια του γλιστρούσαν. Ήταν ξυπόλητος όπως είχε μάθει από τα 7 του χρόνια να πολεμάει. Πατούσε πάνω σε ένα βουνό από λίγους νεκρούς συμπολεμιστές του και αναρίθμητους εχθρούς. Το αίμα έτρεχε από παντού σαν ποτάμι. Αίμα και λάσπη. Εκεί πατούσε αλλά στεκόταν όρθιος. Το μικρό ελαφρύ, σπαρτιάτικο ξίφος στο δεξί του χέρι, του φαινόταν ασήκωτο. Όμως συνέχιζε να το κρατά σφιχτά και να το κουνάει με ταχύτητα σχηματίζοντας αόρατους κύκλους στον αέρα μπροστά του.

Οι Πέρσες γύρω του είχαν απομακρυνθεί σε απόσταση ασφαλείας. Κανείς τους δεν ρίσκαρε να πλησιάσει παρά μόνο όταν και ο τελευταίος δαίμονας από αυτή την απίστευτη ράτσα πολεμιστών έπεφτε νεκρός. Ο Σπαρτιάτης όμως ήταν όρθιος και τους προκαλούσε. Εκείνοι δεν πλησίαζαν. Σε τρεις ημέρες είχαν χάσει έναν ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου, αριθμό συντρόφων τους που κείτονταν νεκροί σε αυτό το στενό κομμάτι γης, στη βάση των βουνών.

Τώρα είχε μείνει όρθιος μόνο ένας τους…

Ο Σπαρτιάτης ένιωσε την κοκάλινη μύτη της σαΐτας, καυτή, να τρυπά τον λαιμό του από τα πλάγια. Άνοιξε τα μάτια του και προσπάθησε να εκστομίσει μια βρισιά για τις μητέρες των Μήδων. Δεν μπόρεσε.Τα πάντα κοκκίνισαν γύρω του. Έπεσε στα γόνατα. Στηρίχθηκε στο ξίφος του για λίγα δευτερόλεπτα με το κεφάλι του χαμηλωμένο. Το αίμα από τον λαιμό του ανάβλυζε σαν ένας μικρός πίδακας, με τον ρυθμό που χτυπούσε η καρδιά του. Του φάνηκε πως ανάμεσα στους νεκρούς συντρόφους του είδε το κεφάλι του Βασιλιά του να τον κοιτά. Χαμογέλασε. Πέθαινε. Το ήξερε αλλά δεν τον ένοιαζε. Ήταν χαρούμενος. Έφευγε τιμημένα. Δεν ήταν ρίψασπις. Άφησε αργά το κορμί του να κυλήσει δίπλα στους νεκρούς συμπολεμιστές του, και έπεσε κοιτάζοντας με γυάλινα μάτια το πρόσωπο του Βασιλιά του. Πριν η καρδιά του σταματήσει να χτυπά χαμογέλασε πάλι. Τα μαλλιά του αγαπημένου του ηγέτη, του περίφημου Λεωνίδα παρέμεναν χτενισμένα…

ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΒΡΑΔΥ

Ο τόπος στο μικρό στενό των Θερμοπυλών, μύριζε αποπνικτικά άσχημα. Χιλιάδες πτώματα διάσπαρτα. Κουφάρια ανδρών με περίεργες πολυτελείς φορεσιές, κείτονταν παντού. Άνδρες από τα βάθη της Ασίας, από την Περσία, τη Μηδία, την Αίγυπτο την Αραβία, την Αιθιοπία, τη Φοινίκη τη Συρία, την Ασσυρία, τη Φρυγία, την Κιλικία, την Παρθία, τη Βακτριανή και τη Λυδία, σάπιζαν κάτω από τον καυτό ήλιο της Φωκίδας, με ανοιγμένες τις κοιλιές και με κομμένους τους λαιμούς τους. Χυμένα εντόσθια, αίμα, κόπρανα και ούρα. Το χώμα είχε γίνει λάσπη. Νύχτωνε.

Στο στενότερο σημείο των Θερμοπυλών, εκεί όπου ο γκρεμός της θάλασσας αφήνει μια μικρή λωρίδα γης και μετά συναντά τα θεόρατα βουνά, πίσω από ένα μικρό ξύλινο τείχος, κάποιοι φαίνεται να το διασκεδάζουν. Χαριεντίζονται και πειράζουν ο ένας τον άλλον. Στο φως των πυρσών που μόλις έχουν ανάψει, και της φωτιάς που στέκονται γύρω της, εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς , τους κατακόκκινους μανδύες τους. Οι περικεφαλαίες βρίσκονται ανάμεσα στα πόδια τους. Οι ασπίδες τους είναι παρατημένες με την εξωτερική τους πλευρά να αγγίζει το χώμα για να μπορούν να τις σηκώσουν αμέσως εάν χρειαστεί. Το μικρό τους ξίφος είναι μόνιμα ζωσμένο στη μέση τους. Είναι κουρασμένοι και ίσως την επόμενη μέρα να είναι όλοι τους νεκροί και όμως χαμογελάνε με την καρδιά τους. Πειράζουν ο ένας τον άλλον με χοντροκομμένα αστεία και φαίνεται να είναι σίγουροι για τον εαυτό τους. Νιώθουν τον συμπολεμιστή τους σαν αδερφό. Είναι από τα γεννοφάσκια τους οι καλύτεροι πολεμιστές όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του κόσμου.Είναι Σπαρτιάτες…
Δίπλα τους σαν αδέρφια τους βρίσκονται πολυάριθμοι Θεσπιείς τυλιγμένοι με τους μαύρους μανδύες τους και το μακρύ τους ξίφος. Ανάμεσα τους σαν “όμοιοι” κυκλοφορούν μόθακες, είλωτες και νεοδαμώδεις. Όλοι τους φοράνε την “κυνή” τον σκούφο από σκυλοτόμαρο και όχι τον μάλλινο πίλο του σπαρτιάτη πολεμιστή. Μέχρι εκείνο το πρωινό όλοι αυτοί ήταν στην δεύτερη γραμμή της μάχης σαν βοηθητικοί. Από αύριο θα πολεμούν δίπλα στους Σπαρτιάτες και είναι υπερήφανοι για αυτό…

Ο ήχος της σάλπιγγας ενός κήρυκα που πλησίαζε έκοψε την ησυχία του  απογεύματος.“Μπροστά μου. Είναι μόνο πέντε. Πλησιάζουν. Είναι άοπλοι” Από την κορυφή του ξύλινου τείχους ένας φρουρός ενημέρωσε τον λατρεμένο του Βασιλιά ότι έφθανε μια αντιπροσωπεία του εχθρού. Σιωπή έπεσε στο στρατόπεδο. Ανάμεσα στους στρατιώτες σαν όμοιος τους σηκώθηκε αργά χαμογελώντας από κάποιο αστείο που άκουσε στην παρέα, ο άνθρωπος, το όνομα του οποίου έμελλε να χαραχτεί ανεξίτηλο στην παγκόσμια ιστορία του ανθρώπινου γένους. Σύμβολο αυταπάρνησης, ηρωισμού και πίστης στους νόμους της πατρίδας. Λεωνίδας ο Α, βασιλεύς των Σπαρτιατών από το ένδοξο γένος των Αγιαδών που μέσα του τρέχει το αίμα του Ηρακλή. Γιος του βασιλέα Αναξανδρίδα.

Οι Σπαρτιάτες και οι σύμμαχοι τους σχημάτισαν κλοιό γύρω από την αντιπροσωπεία των Περσών κάτω από το τείχος. Ο Λεωνίδας πλησίασε αργά.Συνέχιζε να χαμογελάει. Ήταν τραυματισμένος και στα δύο του πόδια αλλά δεν το έδειχνε. Ο Πέρσης πρέσβης παραξενεύτηκε. Αναρωτήθηκε τι άνθρωποι είναι αυτοί που αντικρίζουν το θάνατο και γελάνε. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που πολεμούν σαν πλάσματα του Άδη και σκορπούν τον τρόμο. “ή μήπως δεν είναι άνθρωποι” μονολόγησε και ανατρίχιασε. Κορδώθηκε και ίσιωσε τη φανταχτερή του φορεσιά. Τα άλογα των πέντε απεσταλμένων του Ξέρξη, ήταν ανήσυχα.Πατούσαν επάνω σε ένα τεράστιο παχύ μακάβριο στρωμένο χαλί από πτώματα…

“Όχι. Πες του όχι” Φώναξε ο Σπαρτιάτης βασιλέας πριν καν ο απεσταλμένος ανοίξει το στόμα του. Εκείνος τραύλισε: “μα δεν σου είπα, ω βασιλέα την προσφορά του άρχοντα μου. Γιατί την απορρίπτεις πριν καν την ακούσεις;”. Το πρόσωπο του Λεωνίδα σκοτείνιασε επικίνδυνα. Το χέρι του τρεμάμενο άγγιξε τη λαβή του ξίφους του. Κοίταξε στα μάτια τον κήρυκα του Πέρση βασιλέα και με ήρεμη αλλά γεμάτη ένταση φωνή του απάντησε: “ Δεν την απορρίπτω την προσφορά του. Την γαμώ την προσφορά του. Μαζί και σένα και μαζί και εκείνον”

Ο απεσταλμένος κράτησε τα γκέμια του αλόγου του και προσπάθησε να φανεί ψύχραιμος.: “ Ο βασιλιάς μου δεν θέλει τη ζωή σας. Θέλει τα όπλα σας. Είστε οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου. Μόνο τα όπλα σας ζητάει και μετά, πλούτη αναρίθμητα σας περιμένουν στο πλευρό του. Και προσωπικά εσένα ω γενναίε Βασιλέα, σε θέλει δίπλα του να διοικείς.” Νεκρική σιγή επικράτησε για μερικά δευτερόλεπτα κάτω από το ξύλινο τείχος. Όλοι κράτησαν τις ανάσες τους και περίμεναν την απάντηση του Λεωνίδα. Μόνο οι Σπαρτιάτες πολεμιστές αδιάφοροι συνέχιζαν ψιθυριστά, να κάνουν αστεία μεταξύ τους. Την ήξεραν την απάντηση. Δεν είχαν περιέργεια. Από μικροί ήξεραν τι θα απαντούσε ένας Σπαρτιάτης…

Τα μάτια του Λεωνίδα στένεψαν. Κοίταξε βαθιά τον απεσταλμένο από χαμηλά. Σκέφτηκε την πατρίδα του. Την λατρεμένη του Γοργώ τη σύζυγο του. Σκέφτηκε τον μικρό του γιο. Ήξερε ότι πολύ εύκολα και χωρίς κανείς να προλάβει να αντιδράσει, θα μπορούσε να κόψει τον λαιμό του απεσταλμένου για τα προσβλητικά του λόγια. Δεν το έκανε. Συνέχισε να τον κοιτάζει.

Ο Πέρσης κεραυνοβολήθηκε. Έμεινε άγαλμα. Τα αυτιά του δεν πίστευαν την απάντηση που άκουσε από τα χείλη του Σπαρτιάτη. Με δυσκολία συγκράτησε το άλογο του που κατάλαβε την αμηχανία του και ανασηκώθηκε χλιμιντρίζοντας. “δεν μπορεί θα άκουσα λάθος” αναρωτήθηκε δίχως το πρόσωπο του να φανερώσει έκπληξη, όπως άρμοζε στη θέση του: “Ω γενναίε Βασιλέα αυτή την απάντηση θες να μεταφέρω στον Κύριο μου; Μολών λαβέ;” Ο Λεωνίδας που είχε ήδη γυρίσει την πλάτη του και απομακρυνόταν, σταμάτησε. : “Τι δεν κατάλαβες Πέρση; Ο βασιλιάς σου, ζήτησε τα όπλα μας και μόνο αυτά. Πες του λοιπόν ότι εμείς εδώ είμαστε. Ας έρθει να τα πάρει…”

Κάπως έτσι γράφτηκε ο επίλογος της Μάχης των Θερμοπυλών τον Αύγουστο του 480 πχ. Μιας μάχης που το αποτέλεσμα ήταν από την αρχή προδιαγεγραμμένο. Μιας μάχης που οι λίγοι παρέμειναν να αντιμετωπίσουν τους πολλούς. Παρέμειναν να δείξουν σε όλο τον κόσμο ότι το δίκαιο θριαμβεύει. Ότι ο θάνατος δεν λυγίζει την ψυχή. Παρέμειναν να σώσουν την πατρίδα τους, πιστοί στους νόμους της. Έμειναν εκεί μέχρι να πέσει και ο τελευταίος για τα σπίτια την μανάδες τις γυναίκες και τα παιδιά τους.

Η ΜΑΧΗ

Η μάχη διήρκεσε τρεις ημέρες. Ο Ξέρξης είχε μάθει από την πανωλεθρία του πατέρα του ,λίγα χρόνια πριν, στον Μαραθώνα, ότι οι Έλληνες είναι απρόβλεπτοι και όταν πολεμάνε δεν καταθέτουν τα όπλα. Ο Πέρσης Βασιλιάς αντιμετώπισε τον πρώτο “επαγγελματικό” στρατό στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Τους Σπαρτιάτες. Αντιμετώπισε μόνο 300 από αυτούς μαζί με κάποιους Θεσπιείς Θηβαίους και Φωκείς. Οι απώλειες του ήταν αναρίθμητες. Ακόμη και το επίλεκτο σώμα που έριξε στη μάχη οι περίφημοι “αθάνατοι” έπαθαν πανωλεθρία από τα μικρά ξίφη των Σπαρτιατών. Τελικά νίκησε αφού πάντα υπάρχει κάποιος Εφιάλτης…
Οι Σπαρτιάτες έπεσαν όλοι.




Την Πρώτη μέρα σίγουρος για τη νίκη του έστειλε τους Μήδους και τους Κισιανούς να τσακίσουν τους Έλληνες μπροστά από το ξύλινο τείχος στα στενά. Οι Ελληνική φάλαγγα, ο καλύτερος οπλισμός και η ευφυία του Λεωνίδα να γίνει η μάχη στο στενότερο σημείο, έκριναν την πρώτη μέρα της μάχης. Σύμφωνα με τον Κτησία την πρώτη μέρα οι Έλληνες είχαν 3 νεκρούς και οι Πέρσες αναρίθμητους. Ο Ξέρξης κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αφού τα στενά είχαν γεμίσει με πτώματα στρατιωτών του, σε σημείο να μην μπορεί να δει την έκβαση της μάχης και αναγκάστηκε 3 φορές να σηκωθεί από τον θρόνο του. Αποφάσισε να τελειώνει μια και καλή με τους Σπαρτιάτες και έδωσε εντολή να μπουν και οι Αθάνατοι υπό τον Υδάρνη. Είδε τους 10.000 Αθάνατους να ωθούν τους Σπαρτιάτες μέσα στα στενά και άρχισε να πανηγυρίζει για τη νίκη του… Μάταια. Ο Λεωνίδας σίγουρος για τους πολεμιστές του, παρέσυρε το επίλεκτο σώμα βαθιά στα στενά και με μια του εντολή ξαφνικά οι Σπαρτιάτες σαν ένας άνθρωπος , ώμο ώμο ο ένας δίπλα στον άλλο, έκαναν μεταβολή και μακέλεψαν τους επίλεκτους του Πέρση Βασιλιά.

Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τον Ξέρξη ευδιάθετο και σίγουρο ότι οι ελάχιστοι υπερασπιστές των στενών θα έχουν κουραστεί και εύκολα θα τους νικούσε. Έριξε το αναρίθμητο πεζικό του και περίμενε. Όσο ο ήλιος ανέβαινε στον ουρανό τόσο η ανησυχία του μεγάλωνε. Οι Σπαρτιάτες όχι μόνο δεν υποχωρούσαν αλλά σαν να έκαναν πλάκα, τσάκιζαν τον στρατό του. Τότε εμφανίστηκε ο Εφιάλτης που υποσχέθηκε να οδηγήσει τους Πέρσες πίσω από τους Σπαρτιάτες διαμέσω ενός μονοπατιού στην κορυφογραμμή του όρους Ανόπη.

Την τρίτη ημέρα γράφτηκε ο επίλογος . Ο Υδάρνης πέρασε τους Αθάνατους (που είχαν συμπληρώσει τα κενά των νεκρών τους) στα νώτα των Σπαρτιατών. Ο Λεωνίδας έμαθε για την κυκλωτική κίνηση των Περσών και έδιωξε όλους τους υπόλοιπους Έλληνες πίσω στις Πόλεις τους. Παρέμειναν μόνο οι Σπαρτιάτες, οι βοηθητικοί τους και οι Θεσπιείς. Έπεσαν όλοι τους και δεν υποχώρησαν να σωθούν. Πριν την τελική μάχη ο Λεωνίδας μίλησε στους συντρόφους του: “Αν αποχωρήσουμε σήμερα αδέλφια, άσχετα από τα γενναία μας κατορθώματα αυτές τις μέρες, η μάχη εδώ θα είναι μια ήττα. Μια ήττα που θα σημάνει την ήττα όλης της Ελλάδας. Αυτό θέλει και ο Ξέρξης να πιστέψουν οι Έλληνες. Ότι είναι μάταιο να αντισταθούμε στα εκατομμύρια των στρατιωτών του. Αν φύγουμε και σωθούμε σήμερα, μια μια οι πόλεις θα πέσουν, μέχρι να λυγίσει όλη η Ελλάδα. Με τον τιμημένο θάνατο μας εδώ όμως δίνουμε την ελπίδα…”

Λίγο πριν εμφανιστούν οι Πέρσες από τα νώτα των Σπαρτιατών οι πολεμιστές Σπαρτιάτες, Θεσπιείς και οι βοηθητικοί, αντάλλαξαν μεταξύ τους, ξίφη και όπλα (ασπίδες). Ο Διηνέκης , ο Σπαρτιάτης που δυο μέρες πριν ξεκινήσει η μεγάλη μάχη, όταν του είπαν ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί που άμα ρίξουν τα βέλη τους κρύβουν το ήλιο, είχε απαντήσει: “Ωραία τότε θα πολεμάμε στη σκιά”, συγκινημένος πήρε το λόγο:“Ξεχάστε τα όλα. Ξεχάστε τις πόλεις σας, ξεχάστε τη χώρα ξεχάστε ακόμη και τον Βασιλιά. Ξεχάστε κάθε σκοπό που πολεμάτε σήμερα. Ελευθερία, γυναίκες, παιδιά. Σήμερα πολεμήστε μόνο για τον άνδρα που στέκεται δίπλα σας τον αδελφό σας που σας προστατεύει με την ασπίδα του. Αυτός είστε εσείς και εσείς είστε αυτός…”
Οι Μηδικοί πόλεμοι έληξαν με μια ναυμαχία και μια ακόμη μάχη, μετά τις Θερμοπύλες. Στη Σαλαμίνα ο Ξέρξης έχασε τον στόλο του από τους Αθηναίους και ένα χρόνο μετά, στις Πλαταιές ο Περσικός στρατός αντιμετώπισε όλους τους Έλληνες συνασπισμένους. 40.000 Έλληνες εκ των οποίων 10.000 Σπαρτιάτες και όχι 300. Το αποτέλεσμα ήταν και αυτό προδιαγεγραμμένο…



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα