Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.
Βρεγμένη μπατονέτα με πιπέρι στο αυτί για τον πονόδοντο.
Σε ένα λίτρο βραστό νερό βάζουμε 10 φακελάκια τσάι μέντα το αφήνουμε στο ψυγείο και πίνουμε ένα σφηνάκι κάθε βράδυ πριν τον ύπνο για 1 εβδομάδα (SOS : μαύρα ούρα το πρωί) κάνειαποτοξίνωση στον οργανισμό.
Βρασμένη ρίγανη και κανέλα για τον πυρετό
Βρασμένη ρίγανη για διάρροια και γαστρεντερολογικά
Δυο τρία κρυσταλλάκια μαστίχα στο νερό για δυσπεψία, και ρίχνει την πίεση (130 ασθένειες)
Γλυκάνισο βρασμένο σαν τσάι για τους πόνους της περιόδου.
Στο κρύωμα βάζουμε δίπλα στο κρεβάτι μας μια φέτα κρεμμύδι με κανέλα για να τραβάει τα μικρόβιο (ιωνιστής).
Μισό κρεμμύδι σε μια λεκάνη ρίχνουμε βραστό νερό και κάνουμεεισπνοές - ξεβουλώνει την μύτη.
Όταν μαγειρεύουμε μοσχάρι, φακές ή σπανάκι ρίχνουμε σταγόνεςπορτοκάλι για να αφομοιώνεται o σίδηρος ( όχι φέτα, όχι ξύδι).
Το κατακάθι του καφέ κάνει καλό πήλινγκ στο πρόσωπο και διώχνει την κυτταρίτιδα από το σώμα.
Σε ένα μπουκάλι βάζουμε χαμομήλι βρασμένο και μια κουταλιάσόδα για φαγούρες και εκζέματα και στην ευαίσθητη περιοχή.
Μαύρο τσάι κάνουμε ποδόλουτρο κάθε βράδυ για 20-30 μέρες για τους μύκητες του δέρματος.
Ποδόλουτρο με 1 κουταλιά σόδα 1 κουταλιά αλάτι χοντρό και 1 κουταλιά πράσινο σαπούνι για τους μύκητες των νυχιών.
Σε ελληνικό καφέ στάζουμε 10 σταγόνες λεμόνι για τις ημικρανίες και τον πονοκέφαλο.
Τσουκνίδα βρασμένη ρίχνει την πίεση.
Χυμό από λεμόνι σκέτο ρίχνει την πίεση.
Εχινάκια μέσα στο φαγητό σαν μπαχαρικό στο τέλος του βρασμού για να παίρνουμε βιταμίνη C (σαν 30 πορτοκάλια) και ενισχύει τον μεταβολισμό.
Ένα κομματάκι μαύρη σοκολάτα δίνει διαύγεια.
Πράσινο αλάτι με Κάλιο ( με πράσινα γράμματα): δεν προκαλεί φούσκωμα, δεν ανεβάζει την πίεση.
Ρόφημα κανέλας ενεργοποιεί τον μεταβολισμό.
Χυμό από βρασμένο λάχανο για εντριβή σε μέση και αυχένα διώχνει τον πόνο.
Χυμό από τρία λεμόνια και 1 κουταλιά μέλι τα βάζουμε στο ψυγείο και πίνουμε 1 κουταλιά της σούπας κάθε πρωί για απόφραξη τωναρτηριών.
Για τους άντρες να γίνεται η ούρηση καθιστοί και μετά το σεξ για να αδειάζει η κύστη και να καθαρίζει.
Όταν πέσει κάποιος κάτω αν είναι με κλειστά μάτια είναι λιποθυμία και του σηκώνουμε τα πόδια σε ορθή γωνία για να πάει αίμα στο κεφάλι. Αν είναι με ανοιχτά μάτια είναι εγκεφαλικόχτυπάμε λίγο την μύτη για να βγει αίμα ή τρυπάμε με μια βελόνα ένα δάχτυλο του αριστερού χεριού εκτός από τον αντίχειρα (πάει κατευθείαν στην καρδιά).
Αν έχει πόνους στο στήθος και χτυπάνε πίσω στην πλάτη και μουδιάζει το χέρι είναι καρδιά βάζουμε μια ασπιρίνη κάτω από την γλώσσα.
Σε έγκαυμα ρίχνουμε οινόπνευμα και μετά απλώνουμε επάνωασπράδι αυγού δεν αφήνει κανένα σημάδι.
Σε δηλητηρίαση από χλωρίνη ή χάπια δίνουμε να πιει ασπράδι αυγού εγκλωβίζει τις ουσίες.
Αν βάλει το παιδί κάτι στην μύτη του βάζουμε να εισπνεύσει πιπέρι, φτερνίζεται και το βγάζει.
Ο καφές με το γάλα κάνει μούχλα στο στομάχι.
Ο νεσκαφέ είναι χημικό που γίνεται σαν κόλα στο στομάχι.
Ο Μετεωρολόγος Scott Stevens δηλώνει σε συνέντευξη στον Alex Jones ότι αυτός και άλλοι συνάδελφοί του μετεωρολόγοι θεωρούν τελείως αφύσικη την δημιουργία καθώς και την πορεία που ακολουθεί ο τυφώνας Sandy!
Επιβεβαιώνει επίσης ότι η τεχνολογία μετατροπής καιρού υπάρχει στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1960 και σήμερα έχει τελειοποιηθεί. Δείτε το Βίντεο!
Νυχτοβάτες, καταχθόνιοι, αιμοπότες ή ψυχοφάγοι, μερικές φορές και τα δύο μαζί, τα βαμπίρ συνυπάρχουν μαζί με τους.. ανθρώπους από την αυγή της ιστορίας, τουλάχιστον μέσα από την λαϊκή παράδοση και την λογοτεχνία. Μέσα από την υπερφυσική τους παρουσία προκαλούν τον τρόμο και την φρίκη και ένα θεμελιώδες, ανεξήγητο μυστήριο τους περιβάλλει σχετικά με την φύση τους, την κατάργηση του χρόνου και του θανάτου, και την ανικανοποίητη δίψα τους για ανθρώπινο αίμα.
Η σύγχρονη μορφή του βαμπίρ έχει μορφοποιηθεί σε ένα ανίερο ον, που ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου σε μια λανθάνουσα μορφή ύπαρξης. Μπορεί κάποτε να ήταν άνθρωπος, αλλά δεν ανήκει πλέον στον φυσικό κόσμο των ζωντανών και γι’ αυτό, για να επιβιώνει, χρειάζεται να τρέφεται με την ζωτική τους ενέργεια, η οποία μεταφέρεται μέσω του αίματός τους. Δεν έχει ψυχή και ούτε είδωλο στον καθρέπτη, καθώς σε κάποιες παραδόσεις ο καθρέπτης αντανακλά, εκτός από την εικόνα, και την ψυχή του καθρεπτισμένου ατόμου. Μισεί το φως της ημέρας και έτσι, κατά την διάρκειά της, φροντίζει να κρύβεται ή να κοιμάται, συνήθως μέσα σε κάποιο φέρετρο ή σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος. Κατά τ’ άλλα, είναι ύποπτα ευγενικός και θανατηφόρα ελκυστικός, με βλέμμα που μπορεί να υπνωτίζει και να υποβάλλει. Είναι ένα πλάσμα της εξαπάτησης και της διαφθοράς. Απόρροια της προβληματικής σχετικά με την μεταθανάτια ύπαρξη ή του φόβου για άλλες μορφές ύπαρξης που πιθανότατα κρύβει το σκοτάδι και η νύχτα, τα βαμπίρ ή βρικόλακες παρουσιάζουν μια εντυπωσιακά επίμονη παρουσία μέσα στις μυθολογίες, στις παραδόσεις και στις θρησκείες. Τα συναντάμε διαφορετικές εποχές και υπό το πρίσμα διαφορετικών κοινωνικών αντιλήψεων, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως έχουν αντικαταστήσει τα φαντάσματα της παλιάς εποχής. Στις απαρχές των μύθων
Στην θρησκευτική παράδοση, το πρώτο βαμπίρ θεωρείται ότι ήταν η Λίλιθ. Σύμφωνα με ένα εβραϊκό μύθο, αυτή ήταν η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, ενωμένη μαζί του πλάτη με πλάτη. Όταν ο Θεός τους χώρισε, εκείνη πήγε και συνευρέθηκε με τον διάβολο, με αποτέλεσμα να αποκτήσει διαβολική μορφή. Στην συνέχεια, όταν ο Αδάμ και η Εύα εξορίστηκαν στην γη, η Λίλιθ … λύσσαξε από το κακό της και άρχισε να σκοτώνει τους ανθρώπους ρουφώντας την ζωτική τους ενέργεια, εκδικούμενη έτσι τον Αδάμ.
Στην ελληνική μυθολογία ως πρώτα βαμπίρ θεωρούνται οι Λάμιες. Αρχικά, η Λάμια ήταν μια όμορφη βασίλισσα της Λιβύης που είχε την ατυχία να γίνει ερωμένη του Δία. Το παιδί που γεννήθηκε από την ένωσή τους κλάπηκε από την θυμωμένη Ήρα και έτσι η νεαρή βασίλισσα, θρηνώντας, αυτοεξορίστηκε και αποσύρθηκε σε μια σπηλιά κοντά στην θάλασσα. Τα χρόνια πέρασαν και η Λάμια ασχήμυνε. Ο ασίγαστος πόνος, η τρέλα και η απουσία φωτός, την μεταμόρφωσαν σε μία μοχθηρή μέγαιρα, που σερνόταν τα βράδια έξω από την σπηλιά της, έκλεβε νεογέννητα μωρά και τα έτρωγε. Με το πέρασμα των χρόνων, οι προτιμήσεις της επεκτάθηκαν στην αποπλάνηση νεαρών αντρών που τους σκότωνε πίνοντας το αίμα τους.
Εκτός όμως από τα μυθικά τέρατα, στην αρχαιότητα υπήρχαν θρησκευτικές παραδόσεις και τελετές με σκοπό να κατευναστούν οι νεκροί και να εμποδιστεί η επιστροφή τους στον κόσμο των ζωντανών. Στην Ρώμη ήταν τα Lemuria και στην Ελλάδα τα Ανθεστήρια. Κατά την διάρκεια αυτών των εορτών, τελούνταν θυσίες ζώων και οικιακές τελετουργίες για το καλωσόρισμα των νεκρών. Κάθε οικογένεια προετοίμαζε ειδική υποδοχή για τους προγόνους της, παρασκευάζοντας τροφή και ποτό για να κατευναστεί η πείνα και η δίψα τους για αίμα. Για να προστατευτούν από τα κακόβουλα πνεύματα τοποθετούσαν ή σχεδίαζαν φυλακτήρια στις πόρτες και τα παράθυρά τους. Οι Αθηναίοι έδεναν σχοινιά γύρω από τους ναούς για να αποτρέψουν το μίασμα των ιερών από τους νεκρούς. Στο τέλος της περιόδου των εορτασμών, θεωρούνταν ότι, πριν αναχωρήσουν οι νεκροί για τον κάτω κόσμο προσπαθούσαν να πάρουν μερικούς ζωντανούς μαζί τους, ενώ κάθε οικογένεια διοργάνωνε τελετή εξορκισμού για να απελευθερώσει το σπίτι από τις ψυχές των νεκρών και να εξασφαλίσει ευημερία για το επόμενο έτος.
Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι πεποιθήσεις που είχαν ορισμένες φυλές της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης (και μάλιστα μέχρι τους τελευταίους αιώνες). Πριν αναχωρήσει ο νεκρός από το σπίτι, οι συγγενείς περπατούσαν γύρω του τρεις φορές, μια πρακτική γνωστή ως «κύκλωση» με την οποία προσπαθούσαν να «κλειδώσουν» το σώμα στον κάτω κόσμο. Έκοβαν τους τένοντες και τσάκιζαν την σπονδυλική στήλη του νεκρού, για να αποτρέψουν την μετακίνησή του, ενώ άλλες φορές προχωρούσαν στον ακρωτηριασμό του σώματος.
Η γέννηση του Δράκουλα
Στην νεότερη εποχή, οι βρικόλακες εμφανίζονται κυρίως μέσα σε λογοτεχνικά έργα, καθώς πολλοί από τους συγγραφείς του γοτθικού μυθιστορήματος και του Ρομαντισμού ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα. Οι συγγραφείς ανακάλυψαν σε αυτές τις σαγηνευτικές μορφές τους απόλυτους εκφραστές του γοτθικού κλίματος ερωτισμού, μυστηρίου και τρόμου που ήθελαν να καλλιεργήσουν.
Μετά την δημιουργία του «Φράνκενστάιν» από την Μαίρη Σέλλευ, ο λόρδος Βύρωνας επεξεργάστηκε το σχέδιο μιας ιστορίας για βρικόλακα, όμως δεν την ολοκλήρωσε ποτέ. Απεναντίας, ήταν ο 20χρονος προσωπικός του γιατρός, ο Τζον Πολιντόρι, που πήρε την ιδέα του Βύρωνα και την χρησιμοποίησε ως βάση για μια δικιά του ιστορία με τίτλο «The Vampyre» (1919), που θεωρείται η πρώτη βαμπιρική νουβέλα. Η ιστορία εκτυλίσσετε κυρίως στην Ελλάδα και είναι η πρώτη φορά που το βαμπίρ, ο λόρδος Ρούθβεν, εμφανίζεται ως ένας ευγενής, μυστηριώδης άντρας.
Στο «Μέλμοθ, ο περιπλανώμενος» (1920), που δημοσιεύτηκε από τον εκκεντρικό ιρλανδό ιερέα Ρόμπερτ Ματσούριν, ο ήρωας είναι μια συγχώνευση περιπλανώμενου ιουδαίου και βυρωνικού βρικόλακα. Στην Γαλλία, ο Θεόφιλος Γκωτιέ έγραψε την «Νεκρή Ερωμένη» (1936), όπου η πρώην εταίρα και μετέπειτα κληρονόμος ενός παλατιού, η Κλαριμόντ, αποτελεί μια από τις πιο γοητευτικές γυναίκες βρικόλακες που ερωτεύεται έναν ιερέα. Την ίδια περίοδο ο Αλεξέι Τολστόι στην Ρωσία δημοσιεύει την νουβέλα «Βαμπίρ» (ή «Ουμπίρ», όπως είναι στα σλαβικά), όπου εξιστορεί τις περιπέτειες μια ομάδας βρικολάκων που ανήκουν στην αριστοκρατική τάξη της χώρας.
Ωστόσο, είναι ο δουβλινέζος συγγραφέας Τζόζεφ Λε Φανού που με το μικρό του μυθιστόρημα «Καρμίλλα», έγραψε μία από τις σημαντικότερες ιστορίες βρικολάκων. Η ηρωίδα Λάουρα δέχεται στον πύργο του πατέρα της μια παράξενη κοπέλα, την Καρμίλλα, και γίνονται στενές φίλες. Στην συνέχεια, η Λάουρα αρχίζει να έχει την αίσθηση πως έβλεπε την Καρμίλλα στους παιδικούς της εφιάλτες. Δημιουργείται μια ατμόσφαιρα ρομαντικής φρίκης από την σχεδόν λεσβιακή σχέση ανάμεσα στις δύο κοπέλες, ώσπου η Καρμίλλα αποδεικνύεται πως είναι η νεκρή κόμισσα Μιρκάλλα, που το πτώμα της έχει τα χαρακτηριστικά ενός βαμπίρ. Ήταν το μυθιστόρημα του Λε Φανού που διάβασε ο Μπραμ Στόουκερ, επηρεάστηκε καθοριστικά από αυτό, και αποφάσισε να γράψει την δική του ιστορία για βρικόλακα.
Ο Στόουκερ βρήκε στην Καρμίλλα τα βασικά συστατικά των βαμπιρικών χαρακτηριστικών και, γοητευμένος, άρχισε να ερευνά σοβαρά την μυθολογία των βρικολάκων. Σε μια επίσκεψή του στο Λονδίνο θα συναντήσει τον σερ Ρίτσαρντ Μπάρτον, τον επιφανή μελετητή της Ανατολής. Ο Μπάρτον είχε μεταφράσει στα αγγλικά τις Αραβικές Νύχτες, όπου υπάρχει μια ιστορία βρικολάκων, και περίπου 11 ιστορίες για βρικόλακες από ινδικές πηγές. Όπως έγραψε στις αναμνήσεις του, ο Στόουκερ δεν εντυπωσιάστηκε μόνο από τις διηγήσεις του Μπάρτον αλλά και από την εμφάνισή του, ιδιαίτερα από τους κυνόδοντές του. Επιπλέον, τροφή στην φαντασία του Στόουκερ προσέφερε και ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, που τρομοκρατούσε το Λονδίνο εκείνη την εποχή. Η εφημερίδα «East London Adviser» έγραφε : «Είναι τόσο αδιανόητο να ερμηνεύσει κανείς πάνω στην βάση κανονικών υποθέσεων τις απεχθείς αυτές πράξεις αίματος, ώστε η σκέψη στρέφεται ενστικτωδώς σε κάποια θεωρία απόκρυφης δύναμης και μύθοι του Μεσαίωνα παρουσιάζονται στην φαντασία… Δαίμονες που τρέφονται με πτώματα, βρικόλακες παίρνουν μορφή και δεσπόζουν στην εξημμένη φαντασία». Αποφασιστική στιγμή, όμως, με την οποία αρχίζει να παίρνει μορφή η ιστορία του Μπραμ Στόουκερ είναι η συνάντησή του με τον Ούγγρο μελετητή Αρμίνιους Βάμπερυ. Ο δρ. Βάμπερυ ήταν πασίγνωστος από την Ιστορία της Ουγγαρίας και από τα κείμενα για τα ταξίδια του στην κεντρική Ευρώπη. Οι δύο άντρες δείπνησαν μαζί και στην διάρκεια της συζήτησής τους, ο Στόουκερ εντυπωσιάστηκε από τις ιστορίες του καθηγητή για τον Δράκουλα «τον παλουκωτή». Έτσι, του ζήτησε περισσότερα στοιχεία για αυτόν τον περιβόητο ηγεμόνα του 15ου αιώνα και την χώρα που έζησε.
Σύμφωνα με τον ρουμανικό θρύλο, «στην Βλαχία, ο Βλάντ ο 5ος, ο γιος του Βλάντ του Διαβόλου, άνοιξε τον δρόμο για το θρόνο, με σπάθα στο χέρι, και τον κράτησε με τον τρόμο και την τυραννία. Ο Βλάντ ήταν φτιαγμένος για τον ρόλο που έπαιξε. Μισούσε τους ξένους, μισούσε τους Βογιάρους, μισούσε τον λαό! Έσφαζε, παλούκωνε, σκότωνε χωρίς διάκριση για την δική του ασφάλεια και ευχαρίστηση». Στον θρύλο αυτό, ο Βλάντ αναφέρεται ως «der streng a tyrannisch mannDracula».
Στην συνέχεια, αναζητώντας υλικό για την Τρανσυλβανία ο Στόουκερ μάζεψε όλους τους οδηγούς και τους χάρτες που μπορούσε να βρει. Η Τρανσυλβανία ήταν μια απόμακρη, χιμαιρική χώρα στα μάτια των περισσότερων δυτικοευρωπαίων, μια χώρα «πέρα από τα δάση», εκεί όπου τα πάντα μπορούσαν να συμβούν. Επίσης, ερεύνησε τις λαϊκές ιστορίες σχετικά με τον Δράκουλα. Έτσι, έχοντας πλέον το υλικό και το σκηνικό για την ιστορία του, ο Στόουκερ δημιούργησε το περίφημο μυθιστόρημά του, καθιερώνοντας και επιβάλλοντας στην συλλογική φαντασία την σκοτεινή, φρικώδη μορφή του κόμη Δράκουλα, του αιμοδιψούς βρικόλακα που επιχειρεί να εξαπλώσει την βαμπιρική κατάρα σε ολόκληρη την Αγγλία.
Τα βαμπίρ είναι παντοτινά
Τελικά, η σαγήνη της βαμπιρικής φιγούρας συνεχίζει να συντροφεύει τον ανθρώπινο πολιτισμό μέχρι τις μέρες μας. Αν αναλογιστούμε τον τρόπο ζωής μας, το ψυχρό περιβάλλον και τον σκληρό κοινωνικό κανιβαλισμό που βιώνουμε καθημερινά και στον οποίο καλούμαστε να πάρουμε μέρος, δεν πρέπει να μας παραξενεύει που οι βρικόλακες συνεχίζουν ακμαίοι την πορεία τους στην λογοτεχνία και τον κινηματογράφο.
Ο βρικόλακας παραμένει (μαζί με τα φαντάσματα) το πιο παλιό πλάσμα του υπερφυσικού, που μπορεί και ασκεί ακόμη την μεγαλύτερη επιρροή, ίσως επειδή ο άνθρωπος, όσο μοντέρνος και ορθολογιστής και αν θέλει να θεωρείται, διατηρεί ακόμη στα μύχια της ψυχής του τους ίδιους φόβους και τις ίδιες αγωνίες. Και πάντα θα αναζητά μια εικόνα που θα αντανακλά την υπέρβαση των κανόνων τόσο της κοινωνίας όσο της φύσης.
4. R.T. McNally, R. Florescu, ‘‘In search of Dracula, A true history of Dracula and vampire legends’’, New York: Galahad Books.
Who is Who: Ο Δημήτρης Αργασταράς είναι χημικός. Ταυτόχρονα ασχολείται με την Λογοτεχνία και το πεδίο του Παράξενου. Άρθρα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά. Στο διαδίκτυο διατηρεί την ιστοσελίδα
Νευροχειρούργος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, και ένας από τους εγκυρότερους πρώην σκεπτικιστές για την ζωή μετά τον θάνατο, ξύπνησε από κώμα 7 ημερών και μίλησε λέγοντας ότι... πήγε και ήρθε!
Σε μια πολύκροτη εκπομπή του ABC channel που έσπασε σε θεαματικότητες κάθε ρεκόρ, ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου ΧάρβαρντΕμπεν Αλεξάντερ περιέγραψε το Ταξίδι από το οποίο επέστρεψε, λέγοντας ότι ήρθε από μακριά.
Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, στα «κεντρικά» της Βοστόνης, με τους πιο έγκυρους του κόσμου νευροχειρούργους και νευροψυχίατρους για ομάδα θεραπόντων, οι νοσοκόμες εξέταζαν το σώμα του νευροχειρούργου Αlexander που είχε υποστεί βαριά βακτηριακή μηνιγγίτιδα, επανειλημμένως, ανοίγοντας τα βλέφαρα και φωτίζοντας τα μάτια του Alexander με τoν πιο εκτυφλωτικό φακό. 'Βut nobody was there', ανέφεραν διαρκώς κάθε μέρα επί μία εβδομάδα στο επίσημο ιστορικό.
Και ο ίδιος όμως ο κορυφαίος καθηγητής, από την ώρα που ξύπνησε, όπως και στην συνέντευξή του στο ABC, δηλώνει ότι «Δεν Ήταν Εκεί».
Το Ταξίδι που πήγε στον Παράδεισο, επιμένει ότι ήταν Αληθινό.
Ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Χάρβαρντ, που ήδη εξέδωσε το βιβλίο του «Απόδειξη Παραδείσου», ("Proof of Heaven"), απέδειξε, όταν επανήλθε στις αισθήσεις του- και τον πραγματικό χρόνο αυτής της ζωής-, ότι ο εγκέφαλος του δεν είχε καμία δυνατότητα ούτε να σκεφτεί, ούτε να ονειρευτεί, ούτε να θυμηθεί ή να σχηματίσει πλάνα και εικόνες, όπως αυτά που έφερε μαζί του ο Alexander γυρνώντας απ το κώμα!
Υποστηρίζει τώρα, ότι υπάρχουμε πέρα από το σώμα μας και γνωρίζουμε πέρα απ τον εγκέφαλο μας. Προτρέπει την σύγχρονη Επιστήμη να αλλάξει αντίληψη για την Αντίληψή μας, και περιγράφει τον παράδεισο...
«Δεν είχα γλώσσα, ούτε καμιά από τις γήινες αναμνήσεις μου. Δεν είχα αίσθηση του σώματος μου καθόλου, αλλά βρέθηκα σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μια άλλη διάσταση, αλλά υπερ-πραγματική. Από έναν κόσμο, rich ultra-real world, όπως λέει, μιας Ασύλληπτα Σοφής Σύλληψης...».
Ο καθηγητής νευροχειρουργικής του πιο έγκυρου στο κόσμο Κέντρου Γνώσης της Ιατρικής, του Χάρβαρντ, που λόγω ειδικότητας είναι ο καθ'ύλην αρμόδιος να γνωρίζει τις λειτουργίες, τα όρια και τους μηχανισμούς κάθε νευρώνα του ανθρώπινου εγκεφάλου, έχει ήδη αποδείξει με το παράδειγμα του, σε επιστημονικούς όρους ότι, η Εμπειρία κ η Ανάμνηση, με τις Εικόνες Ζωντανές αφότου ξύπνησε απ το κώμα, είναι απολύτως αδύνατον να συνέβησαν σε ανθρώπινο εγκέφαλο με τόσο μολυσματική βακτηριακή μηνιγγίτιδα η οποία είχε εξαφανίσει, από τον δικό του εγκέφαλο, κάθε επίπεδο γλυκόζης!
Ο Δρ. Αλεξάντερ εξήγησε στην εκπομπή του ABC το «περιστατικό του εαυτού του», λέγοντας ότι τα εγκεφαλογραφήματα έδειχναν απολύτως νεκρές τις περιοχές του εγκεφάλου που προσδίδουν συνείδηση, σκέψη, μνήμη και κατανόηση: «..Γνωρίζω ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι Έχει συμβεί, αλλά Έξω από το Μυαλό μου».
«...Οι παραισθήσεις, στις οποίες αποδίδαμε ως σκεπτικιστές την εξήγηση από τις περιγραφές ασθενών με Επιθανάτιες Εμπειρίες, απαιτούν τη λειτουργία κάποιου ελάχιστου, βασικού να μη τι άλλο, συγχρονισμού στο φλοιό του εγκεφάλου. Στη δική μου περίπτωση, τα επίπεδα της γλυκόζης που με μια βακτηριακή μηνιγγίτιδα πέφτουν από 100 στο 80 – 60, και με μια επιθετική μηνιγγιτίδα φτάνουν στο 20, σε μένα είχαν φτάσει στο 1. Κανένας ασθενής δε θα θυμόταν τίποτα σ αυτά τα επίπεδα, ούτε ο εγκέφαλος θα ήταν ικανός να τα παράξει».
Στο πιο επιστημονικό Ταξίδι στο Παράδεισο που άκουσαν οι άνθρωποι ποτέ,ο δρ Αλεξάντερ περιγράφει: «Ήμουν μια κουκίδα Επίγνωσης χωρίς να κουβαλάω καμία από τις γήινες εμπειρίες μου, ούτε το σώμα μου. Στην αρχή, (πριν φτάσω στον Παράδεισο) βρέθηκα ένα κατασκότεινο περιβάλλον με κάποιου τύπου 'καλωδίωση'. Σαν να θυμάμαι ρίζες, και διακλαδώσεις, και εκεί νομίζω ότι έμεινα για πολύ καιρό, θα έλεγα, για χρόνια».
«... Ελευθερώθηκα από εκείνο το πανέμορφο σπειροειδές λευκό φως που εξέπεμπε μια απίστευτα συγκλονιστική μελώδια που με εισήγαγε στη Φωτεινή Κοιλάδα...»
Σαν σκηνή από παιδικό παραμύθι ο Dr.Alexander θυμάται μια νεαρή γυναίκα να εμφανίζεται διάσπαρτα στον Χωροχρόνο (.. "να τσουλάει μπροστά του στον Χώρο και τον Χρόνο"..!) και χωρίς λόγια να του μιλά: «Με κοίταζε, και χωρίς καμία λέξη καταλάβαινα αμέσως ό,τι μου έλεγε, έπαιρνα το μήνυμα μόνο από το κοίταγμά της: ".. Είσαι αγάπη, είσαι εκλεκτός, δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι..."
Κι όμως ναι, ο τόσο αυστηρός ακαδημαϊκά καθηγητής του Χάρβαρντ ,θυμάται , και περιγράφει επιστημονικά στην μαρτυρία της δικής του Επιθανάτιας Εμπειρίας, Near-Death –Experience, τη νεαρή γυναίκα να ίπταται πάνω σ ένα φτερό πεταλούδας!
Ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του Αλεξάντερ για τον Θεό.
Τον αντιλήφθηκε μέσα από μια σφαίρα κρυστάλλινου φωτός.
«Ο Θεός...»,λέει χαρακτηριστικά,«...ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης. Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου...»
Το ενδιαφέρον είναι ότι στα εξονυχιστικά τεστ αντιληπτότητας, μνήμης και κάθε άλλης εγκεφαλικής λειτουργίας που περίμεναν τον Δόκτορα όταν γύρισε από... το κώμα,- για τα γήινα-, του έδειξαν, αμέσως μόλις ξύπνησε στην ΜΕΘ (και αυτό χαρακτηρίζεται επιστημονικά απρόβλεπτο, ή και θαύμα, γιατί δεν υπήρχαν πιθανότητες ο εγκέφαλός του να επανέλθει) , και μια σειρά από φωτογραφίες γνωστών και άγνωστων στην ζωή του μέχρι πριν από το ατύχημα. Αναγνώρισε την βιολογική του αδελφή,- που ποτέ όσο ζούσε πριν το νοσοκομείο δεν είχε συναντήσει γιατί ήταν υιοθετημένος-, στο πρόσωπο της νεράιδας του απ τον Χωροχρόνο.
Τώρα, με πλήρως αποκατεστημένη την λειτούργα του εγκέφαλου του,- τόσο θεαματικά που σκίζουν πτυχία στο Χάρβαρντ !-, o Alexander προκαλεί , από το THINK- TANK της Γνώσης για τον Άνθρωπο όπου βρίσκεται, την Επιστήμη, να αλλάξει κι αυτή με τη σειρά της, μυαλά!
«Είναι πια ξεκάθαρο για την Σύγχρονη Γνώση ότι πρέπει να αναποδογυρίσουμε το πλάνο και να το δούμε από την άλλη πλευρά,» λέει. «...Η συνειδητότητα υπάρχει σε μια πολύ πιο πλούσια μορφή , ελεύθερη και ανεξάρτητη από τον εγκέφαλο, γιατί πηγάζει από την συνείδηση των ψυχών μας οι οποίες είναι αιώνιες, και το γεγονός ότι η Επίγνωση, η Συνείδηση, η Ψυχή, το Πνεύμα μας, δεν εξαρτώνται από την ύπαρξη του εγκεφάλου στο φυσικό σύμπαν.
Στην πραγματικότητα η συνειδητότητα απελευθερώνεται σε πολύ πιο πλούσια επίγνωση όταν είμαστε Εκτός...»
Μπαίνοντας σε e-mail, facebook, twitter αλλά και στην αναζήτηση
Δε χρειάζεται να χτυπήσει καταιγίδα την πόλη για να χάσεις την πρόσβαση στο διαδίκτυο -αν και αυτό αποτελεί πιθανό σενάριο πλέον. Τα τεχνικά προβλήματα εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά και συνήθως την πιο ακατάλληλη στιγμή. Είτε το σαββατοκύριακο και πρέπει να περιμένεις μέχρι τη Δευτέρα που ανοίγουν τα καταστήματα, είτε τη στιγμή που έχεις σοβαρή δουλειά. Πλέον όμως δε χρειάζεται πανικός.
Η εφημερίδα Washington Post ανέβασε μια εξαιρετική ανάρτηση για το πώς να χρησιμοποιούμε το Twitter, το οποίο ήταν αρχικά μια υπηρεσία βασισμένη στο κείμενο, χωρίς πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα που μπορείτε να κάνετε μέσω sms -από το Twitter και το Facebook μέχρι το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και την αναζήτηση. Αυτό γίνεται ως εξής:
Για e-mail
Υπάρχει κάτι που μπορεί να μην ξέρατε για τον αριθμό του τηλεφώνου σας: έχει διεύθυνση e-mail. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να στέλνετε και να λαμβάνετε e-mail μέσω μηνυμάτων. Για να βρείτε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του τηλεφώνου σας σε όλες τις χώρες πατήστε εδώ
Τώρα, για να λαμβάνετε τα e-mail μέσω sms, θα πρέπει να το διαβιβάσετε στην διεύθυνση της πύλης σας: Οι περισσότερες υπηρεσίες e-mail προσφέρουν αυτή την υπηρεσία δωρεάν στη σελίδα των ρυθμίσεων. Εδώ είναι ένα παράδειγμα για το Gmail. Θα πρέπει να το ενεργοποιήσετε πριν χάσετε την πρόσβαση στο ίντερνετ.
Για να στείλετε e-mail μέσω κινητού, μπορείτε να εισάγετε απλά μια διεύθυνση e-mail αντί για έναν αριθμό τηλεφώνου. Οι ίδιες πύλες e-mail λειτουργούν αντίστροφα, αυτό σημαίνει ότι μπορείτε είτε να ανταποκρίνεστε άμεσα στα μηνύματα που διαβιβάζονται μέσω της πύλης ή να στείλετε ένα νέο μήνυμα πληκτρολογώντας το e-mail. Μπορεί να μην είναι η πιο βολική διαδικασία, αλλά λειτουργεί.
Για Twitter
Μπορείτε να κάνετε σχεδόν τα πάντα στο Twitter μέσω sms -αναλυτικά ο τρόπος βρίσκεται εδώ . Όμως, σε περίπτωση διακοπής του ίντερνετ, υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά του Twitter SMS που θα χρειαστείτε. Για να πάρετε απλές ενημερώσεις από οποιονδήποτε λογαριασμό, απλά στείλτε " Follow [όνομα χρήστη]" στο 40404. (Δεν απαιτείται σύμβολο @.) Αυτό θα σας επιτρέψει να λαμβάνετε ενημερώσεις, αλλά δεν θα σας αφήσει να δημοσιεύσετε.
Για να δημοσιεύσετε στο Twitter , ακολουθήστε αυτές τις οδηγίες από τις Συχνές Ερωτήσεις του Twitter:
Πώς να προσθέσετε το τηλέφωνό σας με τον υπάρχοντα λογαριασμό σας στο Twitter μέσω SMS:
-Στείλτε ένα μήνυμα στο λογαριασμό σας στο Twitter [κωδικός: 40404] με τη λέξη START. - Θα σας απαντήσουμε ζητώντας να στείλετε ΝΑΙ στο σύντομο κώδικα του Twitter. Πληκτρολογείστε το όνομα χρήστη σας στον ίδιο αριθμό. Μην χρησιμοποιείτε το σύμβολο @ ή εισαγωγικά. Στείλτε μόνο το όνομα χρήστη σας. Για παράδειγμα: larrybird -Στη συνέχεια, πληκτρολογείστε τον κωδικό σας. Προσέξτε τη διάκριση πεζών-κεφαλαίων, έτσι ώστε να είστε σίγουροι ότι στέλνετε τον κωδικό σας σωστά. -Αυτό είναι όλο! Είστε έτοιμοι!
Για Facebook
To facebook φαίνεται να είναι πιο λειτουργικό, αφού μπορείς να έχεις πρόσβαση στις κοινοποιήσεις και στα ιδιωτικά μηνύματα μέσω SMS, καθώς και στις ενημερώσεις κατάστασης. Μπορείτε επίσης να ανταποκριθείτε σε προσωπικά μηνύματα, τα οποία είναι πιθανό να αποδειχθούν πολύτιμα αν δεν έχετε τον αριθμό τηλεφώνου κάποιου, αλλά τυχαίνει να είστε φίλοι στο Facebook.
Για να ενεργοποιήσετε το Facebook μέσω SMS , πηγαίνετε στο Facebook στις ρυθμίσεις του λογαριασμού σας και κάντε κλικ στο "Mobile" στην αριστερή πλευρά της σελίδας. Ενεργοποιήστε την αποστολή μηνυμάτων Facebook στις ειδοποιήσεις.
Ο
Δήμος Αλμωπίας στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια ελεύθερης Αλμωπίας
διοργάνωσε με επιτυχία την Τρίτη 30 Οκτωβρίου, στο Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο της
Αριδαίας, την ημέρα του αθλητισμού.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν οι παρακάτω
αθλητικοί σύλλογοι: ο Φιλαθλητικός Όμιλος Αριδαίας (μπάσκετ, στίβος, άρση
βαρών), ο Αλμωπός (ποδόσφαιρο), ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αριδαίας (τένις), η
Ορειβατική Λέσχη Αλμωπίας (αγωνιστική αναρρίχηση) και ο Κένταυρος (tae kwon do).
Στο Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο της Αριδαίας παραβρέθηκαν
μαθητές, συνοδευόμενοι από τους δασκάλους τους, από όλα τα δημοτικά σχολεία της
Αριδαίας, καθώς και το δημοτικό σχολείο Ξιφιανής και Αλώρου, η Αντιδήμαρχος
Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Μπαγκή Κατερίνα και η Πρόεδρος της
ΔΗΚΕΔΑ κ. Δούκα Αθηνά.
Οι προπονητές και οι Πρόεδροι των συλλόγων
μίλησαν για την ιστορία του κάθε αθλήματος ξεχωριστά, για την ιστορία των
συλλόγων τους και κατόπιν πραγματοποιήθηκαν αγώνες επίδειξης και εκμάθησης των
αθλημάτων αυτών.
Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η γνωριμία καθώς
και η άμεση επαφή των μαθητών με τα αθλήματα που δραστηριοποιούνται στην Αλμωπία,
η οποία θα τους ωθήσει στην ενασχόληση τους με τον αθλητισμό, με στόχο την ανάδειξη
μελλοντικών ταλέντων.
Δεν είναι καθόλου παράδοξος αυτός ο τίτλος. Και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά εκείνοι που γράφουν τους τίτλους.
Η αξία μιας άσχημης είδησης μετριέται κυρίως από την εγγύτητα, από τον αριθμό των θυμάτων και από τη φρικαλεότητα. Αν δέκα άνθρωποι σκοτωθούν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κιργιστάν πιθανότατα δε θα το μάθουμε ποτέ –εκτός κι αν υπήρχε ένα μικρό κενό στην προτελευταία σελίδα της Κυριακάτικης Έκδοσης, το οποίο έπρεπε κάπως να γεμίσει. Αν συμβεί στην Εγνατία Οδό θα γίνει πρωτοσέλιδο για δύο-τρεις μέρες. Αν, όμως, ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτωθούν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κιργιστάν (λόγω ολισθηρότητας του οδοστρώματος, για παράδειγμα) τότε θα έχουμε το πρωτοσέλιδο της επόμενης μέρας. Αν συμβεί το ίδιο στην Εγνατία θα έχουμε τριήμερο εθνικό πένθος –αλλά δε θα παραιτηθεί κανένας υπουργός. Αν μια μητέρα στη Νέα Ζηλανδία πιάσει το δίχρονο παιδί της και το ψήσει στο φούρνο, αφού πρώτα το γδάρει ζωντανό, τότε θα έχουμε μια πολύ φρικαλέα και εντυπωσιακή είδηση για την κάτω μεριά του πρωτοσέλιδου. Αν το κάνει Ελληνίδα τότε θα αυξηθούν κατά πολλές χιλιάδες οι πωλήσεις των εφημερίδων. Η εγγύτητα μπορεί να είναι και εθνική-ψυχολογική. Αν γίνει ένα αεροπορικό δυστύχημα στην Ουρουγουάη, με 100 νεκρούς, θα περάσει στα αζήτητα των ειδήσεων, εκτός και αν ανάμεσα στους νεκρούς υπάρχουν και 50 Έλληνες τουρίστες. Απλή ψυχολογία (όπως θα λέγαμε: «απλά μαθηματικά»). Οι 100 Ουρουγουανοί δεν είναι παρά ένας αριθμός, αλλά ανάμεσα στους 50 Έλληνες μπορεί να υπάρχει κάποιος γνωστός ή, το πιο σημαντικό, «μπορεί να ήμουνα κι εγώ ή το παιδί μου». Η εγγύτητα είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας στη σημασία κάποιας δυσάρεστης είδησης γι’ αυτόν και μόνο το λόγο: Επειδή απειλείται η δική μας ύπαρξη. Φανταστείτε έναν μόνο νεκρό από ένα συνηθισμένο οικιακό δυστύχημα, όπως το γλίστρημα στο μπάνιο. Αν συμβεί στο σπίτι σας (ακόμα και αν ο νεκρός στο μπάνιο σας είναι ένας διαρρήκτης που αποφάσισε να σαπουνιστεί λιγάκι) θα συγκλονιστείτε. Αν συμβεί στο διπλανό διαμέρισμα (όπου ζει κάποιος τον οποίο χαιρετάτε κάθε πρωί, αλλά δε γνωρίζετε το μικρό του όνομα) θα το σκέφτεστε για λίγο καιρό. Αν συμβεί σε μια άλλη πόλη (και με κάποιο τρόπο το μάθετε) θα πείτε: «Κοίτα να δεις...» Και θα συνεχίσετε να καθαρίζετε τα φασολάκια που αγοράσατε από τη λαϊκή σε πολύ καλή τιμή. Αν συμβεί σε μια άλλη χώρα θα σας φανεί σαν ανέκδοτο και θα γελάσετε. Και η συγγενική εγγύτητα: Αν συμβεί σε εσάς τον ίδιο... Εντάξει, σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε τίποτα να πούμε, γιατί ούτως ή άλλως δε θα μπορείτε να διαβάζετε εφημερίδες μετά ούτε θα σας νοιάζει ποιος πέθανε και ποιος ζει. Αν συμβεί στο παιδί σας... (Γι’ αυτή την περίπτωση δεν μπορούμε να αστειευτούμε ούτε να σχολιάσουμε). Αν συμβεί στη/στον σύζυγο σας η αντίδραση σας θα εξαρτηθεί από τη σχέση που έχετε (και μπορεί να φτάσει από το θρήνο ως το –συγκαλυμμένο- πανηγύρι). Αν συμβεί στον αδελφό σας θα στενοχωρηθείτε πολύ (αν και αυτό είναι σχετικό) και ίσως να περάσει πολύς καιρός μέχρι να το ξεχάσετε. Αν συμβεί στους γονείς σας (οι οποίοι, τρομάρα τους, μπήκαν να κάνουν μπάνιο μαζί) θα θρηνήσετε μέχρι να βρεθείτε αντιμέτωποι με το επόμενο προσωπικό σας θέμα. Αν συμβεί στη γιαγιά σας (η οποία είχε φτάσει και τα ενενήντα) θα το αποδεχτείτε λίγο μετά την κηδεία. Αν συμβεί στον ξάδερφο της θείας της γυναίκας σας θα ρωτήσετε: «Σε ποιον;» Πέρα όμως από τους τρεις βασικούς παράγοντες για την αξία μιας είδησης υπάρχει και ένας τέταρτος, ο οποίος είναι λίγο δύσκολο να εκτιμηθεί, αλλά πολλές φορές μπορεί να είναι πιο σημαντικός από τους προηγούμενους τρεις. Αυτόν θα τον ονομάσουμε: «Ο παράγοντας της διασημότητας» -ή πιο κωμικά- «ταμπλόιντ-θάνατος». Όταν πέθανε ο παππούς μου, στα 85 του χρόνια, δεν το έμαθε κανείς πέρα από τους συγχωριανούς του και τους συγγενείς του. Αν όμως αύριο πεθάνει ο Μίκης Θεοδωράκης (χτύπα ξύλο) θα γίνει παγκόσμια είδηση –για μια μέρα. Αμέσως θα σκεφτείτε ότι αυτό είναι φυσιολογικό, αφού ο Μίκης πρόσφερε τόσο πολλά στον κόσμο, ενώ ο παππούς μου ήταν ένας απλός άνθρωπος που πέθανε σε βαθιά γεράματα μονολογώντας. Όμως η προσφορά στην ανθρωπότητα δεν κάνει έναν θάνατο-ταμπλόιντ. Άλλωστε οι larger than life άνθρωποι προσφέρουν με τη ζωή τους, όχι με το θάνατο τους. Πριν λίγο καιρό πέθανε ο γιος του Σιλβέστερ Σταλόνε. Δεν ξέρω τι είχε προσφέρει αυτός ο ίδιος στην ανθρωπότητα, αλλά ο διάσημος μπαμπάς του δεν έχει προσφέρει και περισσότερα. Αλλά είναι διάσημος κι αυτό αρκεί για να μπει ο θάνατος του γιου του στις εφημερίδες. Η πτώση της Μadonna από τη σκηνή (και η συνακόλουθη της Άννας Βίσση που θα την αντιγράφει μέχρι και στο θάνατο) είναι πιο σημαντική –για τα media και τους αναγνώστες- από το θάνατο εκατό παιδιών στη Νέα Γουινέα («που;»). Η επίδραση του παράγοντα «θάνατος-ταμπλόιντ» δεν εξαντλείται στα πρόσωπα, αλλά μπορεί να αφορά και στις χώρες –ή τις πόλεις. Αν ένας καταστρεπτικός τυφώνας χτυπάει το Τρινιντάντ στην Καραϊβική (πράγμα το οποίο συμβαίνει πολύ συχνά), κανείς δε θα νοιαστεί, εκτός και αν οι νεκροί ξεπεράσουν τις λίγες χιλιάδες. Αν, πάλι, καταστρέψει μια αμερικανική πόλη όπου δεν έχει γίνει ποτέ ταινία, κάπου ανάμεσα στη Φλόριντα και στην Νέα Αγγλία, θα περάσει στα ψιλά γράμματα των ειδήσεων (κάτω από την πτώση της Βίσση). Αλλά ο τυφώνας Σάντυ θα χτυπήσει την Νέα Υόρκη, τη Μητρόπολη, το Μεγάλο Μήλο, το μέρος όπου ο Σκορτζέζε και ο Γούντι Άλεν έκαναν τις καλύτερες ταινίες τους και τα Φιλαράκια έπιναν καφέ, το μέρος όπου γεννήθηκε ο Σούπερμαν και τραγούδησαν οι Ramones. Κι αυτό είναι είδηση! Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι εξωγήινοι, όταν αποφασίζουν να κατακτήσουν τον πλανήτη ξεκινάνε καταστρέφοντας την Νέα Υόρκη (πριν συνεχίσουν με το Παρίσι, το Λονδίνο, άντε και τις Πυραμίδες στο Κάιρο, για να δείξουμε την παγκοσμιότητα της επίθεσης). Θα ήταν πιο φυσιολογικό να ξεκινούσαν με την Πόλη του Μεξικού: Με ένα σμπάρο είκοσι εκατομμύρια τρυγόνια! Και για να σκεφτούμε λιγάκι πιο πολιτικοποιημένα –μη μας κατηγορήσουν και για εξ’ αμελείας ή εκ προθέσεως παραπληροφόρηση: Ο τυφώνας Σάντι, ο θάνατος του γιου του Σταλόνε και η πτώση της Βίσση, δεν έχει καμιά επίδραση στη ζωή του Έλληνα -ή του Ουρουγουανού. Τη στιγμή που ένας ολόκληρος λαός (που ένας ολόκληρος πλανήτης) βιάζεται είναι πολύ χρήσιμες τέτοιες εντυπωσιακές ειδήσεις, οι οποίες λειτουργούν σαν λιπαντικό που κάνουν πιο ανώδυνο το βιασμό. Είναι καλό να ασχολούμαστε με την Νέα Υόρκη, όταν στη χώρα μας συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω δημοσιογράφοι. Είναι καλό να ασχολούμαστε με τους εκλεγμένους νεοναζί, όταν ψηφίζεται από τους εκλεγμένους εγκληματίες η οικονομική γενοκτονία μιας ολόκληρης χώρας –ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Είναι καλό να ασχολούμαστε με την πτώση της Βίσση, καθώς υποθάλπουμε το φασίστα εαυτό μας. Είναι καλό να ασχολούμαστε με την τραγωδία στο Χυτήριο, ενώ αποδεχόμαστε το χουντικό παραλήρημα των κατοχικών παρελάσεων. Είναι καλό να βλέπουμε ποδόσφαιρο, ενώ κλείνουν νοσοκομεία, σχολεία και σπίτια. Είναι καλό για όλους αυτούς που ξέρουν ότι κάθε τυφώνας και σεισμός, κάθε πτώση και κάθε ταμπλόιντ-θάνατος τους βοηθάει να αυξάνουν και να ασφαλίζουν τα κέρδη τους, εις βάρος των εκατομμύρια ανώνυμων θεατών. Κι αυτό το ξέρουν οι δισεκατομμυριούχοι, οι τραπεζικοί, οι πολιτικοί και οι καναλάρχες-μεγαλοεκδότες. Οι οποίοι πριν κοιμηθούν προσεύχονται: «Δως μου, θεέ, ένα τσουνάμι, έναν τυφώνα, έναν πόλεμο, κάτι τραγικό και μεγάλο κι εγώ θα σου ανάψω μια χώρα στο μπόι μου.» Αμήν. Sanejoker
Με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιθυμούν την κατάργηση των εθνών τα βάζει αυτή τη φορά με εθνικοπατριωτική διάθεση η Κατερίνα Μουτσάτσου, μέσα από ακόμα ένα video που δημοσίευσε η ίδια στο Youtube.
Το video αναρτήθηκε στο δημοφιλές site ανήμερα της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου με τον τίτλο «Πατριωτισμός και Μοντέρνος Κόσμος» και περιέχει ένα...επικό φινάλε με την ηθοποιό να τραγουδά «μην παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου».
Όχι πως δεν έχει κάτι να πει αλλά ο καλλιτέχνης μιλάει κυρίως με το έργο του, με την στάση του. Ο εν λόγω καλλιτέχνης όμως δεν μιλάει με σιωπή, αλλά μιλάει ''καταγγελτικά'' για τους ανάξιους, τους κλέφτες, για τους διεφθαρμένους και για το σύστημα στο όποιο όμως μεγάλωσε και ο ίδιος, Αυτός ο καλλιτέχνης δίνει σήμερα συνεντεύξεις στις οποίες κρίνει, αναλύει και ηθικολογεί.
Δεν διαφωνεί, δηλώνει, με τις πρακτικές, τραμπουκισμούς κομμάτων σε όσους δεν τηρούν τα νόμιμα. Γεννάται όμως μια απορία, άραγε συμφωνεί να ελέγξουν τα κόμματα αυτά, με τις ίδιες ακριβώς πρακτικές την νομιμότητα τών νυχτερινών κέντρων στα οποία εμφανίζεται και ο ίδιος;
Είναι , πρέπει να το τονίσουμε, οξύμωρο την στιγμή που τραγουδάει στους δύσκολους αυτούς καιρούς με φόντο την Ακρόπολη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη προσπαθώντας να αφύπνισει τους ακροατές του, την ίδια στιγμή να μην υπάρχει σε κανένα τραπέζι μια απόδειξη,ούτε για τις φιάλες ούτε για τα ''ανθισμένα'' γαρύφαλλα που δέχεται στην αγκαλιά του.
Που είναι λοιπόν η ηθική και η συνείδηση; Αυτό δεν είναι πατριωτισμός, μάλλον είναι πατριδοκαπηλία.
Δηλώνει ο πολέμιος του συστήματος καλλιτέχνης, ότι του προσβάλλουν την αισθητική οι επαίτες των φαναριών λες και αναφέρεται σε άψυχα πράγματα και όχι σε ανθρώπους.
Τραγουδάει τους, με βαθύ νόημα, στίχους του Βάρναλη ΄΄άιντε θύμα, άιντε ψώνιο΄΄ με σακάκι just cavalli. Πώς να το εκλάβουμε άραγε;
Καλεί τα πρόβατα να ξυπνήσουν, μασώντας με ύφος χαλαρό την μαστίχα του.
Δεν φτάνει μια καλή φωνή για να σαι καλλιτέχνης, είναι κατί πιο βαθύ, πιο αληθινό.
Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται ούτε τα προκλητικά ρούχα μιας επώνυμης εταιρίας για να κερδίσει τα βλέμματα του κοινού, ούτε προκλητικές δηλώσεις.
Εάν μια μέρα τα πρόβατα ξυπνήσουν, όπως προστάζεις αγαπητέ μου καλλιτέχνη, είναι πολύ πιθανό να κριθείς, όχι τόσο για το έργο σου αλλά κυρίως για την στάση σου.
Ο Πανάγαθος και πολυεύσπλαχνος Θεός επιθυμεί πολύ την σωτηρίαν μας. Μας περιμένει με πολλή αγάπη εις την ουράνιον Βασιλείαν του, την ητοιμασμένην από καταβολής κόσμου.
Διά τούτο επεμβαίνει και χειρουργεί με πολλούς τρόπους την ψυχήν μας, διά να την προετοιμάση ως κεκοσμημένην νύμφην διά την Βασιλείαν του.
Επειδή εμείς είμεθα αμελείς και οκνηροί και δεν αγωνιζόμεθα όσον πρέπει διά την σωτηρίαν μας, έρχεται ο φιλόστοργος Πατέρας μας παιδαγωγικά να μας ξυπνήση. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να περάση την ζωήν του χωρίς θλίψεις, ασθένειες, δοκιμασίες, αδικίες και παντός είδους δυσκολίες.
Έρχεται η ώρα που κάθε ψυχή θα ανεβή τον ιδικόν της Γολγοθά. Πρέπει να δώση πολλές εξετάσεις, να δοκιμασθή πολύ, διά να γίνη κληρονόμος της Βασιλείας του. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αυτόν τον δρόμον επέρασε πρώτος ο Σταυρωθείς αναμάρτητος Ιησούς Χριστός· αυτόν τον δρόμον ακολούθησαν εις την συνέχεια όλοι οι μάρτυρες, οι ομολογηταί, οι όσιοι, όλοι οι άγιοι.
Σημειώνω αυτά τα λόγια τώρα πού ο δριμύς πόνος του καρκίνου θερίζει τα σπλάγχνα μου. Ασπάζομαι την εικόνα του Χριστού με δέος και ελπίδα και είναι σαν να τον ερωτώ:
Πώς πρέπει η ψυχή μου να αντιμετωπίζη την ώρα του αφόρητου πόνου; Παρακαλώ βέβαια τον γλυκύτατόν μας Κύριον να μου χαρίση την υγείαν μου, αλλά ελπίζω μόνον εις το Άγιον θέλημά Του. Το θέλημα του Κυρίου είναι το μόνον αγαθόν και σωτήριον· διότι μόνον ο Κύριος γνωρίζει πότε είναι η κατάλληλη ώρα, διά να αναχωρήση η ψυχή από τον κόσμον αυτόν.
Η ψυχή όμως δεν φεύγει μόνη της. Την ακολουθούν τα έργα της· την ακολουθούν οι Άγγελοι και οι δαίμονες. Φοβερή μάχη διεξάγεται. Φοβερόν λογοθέσιον γίνεται και η ψυχή με λεπτομέρεια εξετάζεται. Πού ο ζυγός θα κλίνη; Ποίος θα αρπάση την ψυχήν; Οι Άγγελοι ή οι δαίμονες; Τα παρόντα τελείωσαν· το βιβλίον της αιωνιότητος άνοιξε. Θα ευρεθούμε εις τον αφόρητον και ακατανόητον τόπον της κολάσεως ή εις τον Παράδεισον όπου θα απολαμβάνωμεν το γλυκύτατον φως της Αγίας Τριάδος;
Όταν η ψυχή ζη με την αίσθησιν της αιωνιότητος, τότε ο πόνος μετριάζεται, αλλά ακόμη περισσότερον τότε η ψυχή προσεύχεται θερμά, αιτείται συγχώρησιν των αμαρτημάτων και πολλές φορές ευχαριστεί τον Άγιον Θεόν και τον δοξολογεί που του δίδει την δύναμιν να υπομένη τον πόνον.
Αλλά τι είναι αυτός ο πόνος και αυτή η υπομονή εμπρός εις την μακαριότητα, όπου μας περιμένει; Βέβαια η σάρκα υποφέρει, λυγίζει, αλλά τι είναι αυτός ο πόνος εμπρός εις τα βάσανα των μαρτύρων;
Και ο πονηρός διάβολος μέχρι του τελευταίου λεπτού της εξόδου της ψυχής, δεν παύει να πολεμή την ψυχήν μήπως μικροψυχήση και γογγύξη κατά του Θεού. Αλλά και ο Πανάγαθος Θεός δεν παύει με θείες παρακλήσεις να ενισχύη τον αθλητήν του.
Σεβαστοί πατέρες και αδελφοί εμείς σήμερα είμεθα αδύναμοι. Μετά βίας κατορθώνουμε ως αμελείς να σέρνουμε τα βήματα μας. Δεν έχουμε καμμία αρετή. Μη μας εγκαταλείψετε, εις τας ευχάς σας στηριζόμεθα… Ο Πανάγαθος Θεός να μας σκεπάζη, να μας ευλογή, να προστατεύη τα παιδιά του και όλη την Εκκλησίαν Του, διά να δοξολογείται το Όνομα το Άγιον Αυτού εις τους αιώνας. Αμήν.
«Ο Θεός δεν είναι πια τσιγκούνης» είναι ο τίτλος του εκτενέστατου άρθρου της ΖΕΙΤ, η οποία στον υπότιτλο σημειώνει «Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας είναι πολύ πλούσια αλλά δεν ήταν ποτέ προτεραιότητά της να βοηθάει τους φτωχούς. Τώρα μέσα στην κρίση οι ιερείς ανακαλύπτουν τη φιλευσπλαχνία τους».
Μονή Βατοπεδίου
Το εκτενές ρεπορτάζ του Μίχαελ Τούμαν ξεκινάει με την περιγραφή της μεγάλης προσέλευσης των πιστών στον ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη για να προσκυνήσουν την εικόνα του Άξιον εστί που έχει έρθει από τον Άθω. «Η ορθόδοξη Εκκλησία έσωσε την Ελλάδα σε δύσκολες εποχές. Φρόντισε για την ελεύθερη συνείδηση των Ελλήνων κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Συνέβαλε στη διαμόρφωση του εθνικού κράτους, παρόλες τις αντιστάσεις, από το 1821. Τι κάνει όμως σήμερα η ορθόδοξη Εκκλησία για να βγάλει τους Έλληνες από τη βαθύτερη κρίση, στην οποία έχουν περιέλθει από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;» διερωτάται ο αρθρογράφος.
Γράφει επίσης «Η ορθόδοξη εκκλησία είναι πολύ πλούσια. Διαθέτει τεράστιες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα καθώς και ακίνητα στις καλύτερες περιοχές. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς την αξία της περιουσίας της». Όσον αφορά για το πώς δείχνει την φιλευσπλαχνία της σήμερα αναφέρεται στο παράδειγμα του πατέρα Νικολάου από το χωριό Λιτή στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος όχι μόνο έχει φτιάξει ραδιοφωνικό σταθμό και κέντρο νεότητας αλλά έχει φτιάξει ειδικά τμήματα εκμάθησης αγιογραφίας, μουσικής, υπολογιστών, αλλά και μαθηματικών και ξένων γλωσσών. Μιας και όλα αυτά πλέον πολλές οικογένειες δεν μπορούν να τα πληρώσουν.
Μητέρα ισχυρίζεται ότι ο τεσσάρων εβδομάδων γιος της είναι δαιμονισμένος, καθώς βγάζει φωτιές από το στόμα και περπατά σαν ενήλικος, χωρίς να χρειάζεται βοήθεια.
Η Ana Feria Santos, 28 ετών από την πόλη Λόρικα, κοντά στην ακτή της Καραϊβικής, διαδίδει στην τοπική κοινωνία τους φόβους της ότι το παιδί της είναι ο διάβολος μεταμορφωμένος.
Η μητέρα μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό ανέφερε πως: '' Περπατά σαν ενήλικας, κρύβεται κάτω από το κρεβάτι, μέσα σε μια βαλίτσα, στο πλυντήριο ή το ψυγείο''.
Οι γείτονες είναι πεπεισμένοι ότι το παιδί έχει κυριευτεί από κάποιο σατανικό πνεύμα, για αυτό και πετούν πέτρες ''στο σπίτι που στεγάζει το διάβολο''.
Οι γιατροί, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν πιστεύουν τις εικασίες της οικογένειας και έχουν ξεκινήσει έρευνες για να διαπιστώσουν αν το παιδί έχει κακοποιηθεί.
Ποιος δεν έχει ακούσει την έκφραση: “ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί την ημέρα, διώχνει όλες τις ασθένειες και προστατεύει την καρδιά”. Σχεδόν όλοι. Μήπως όμως πρόκειται για έναν αστικό μύθο; Μήπως τελικά το “ένα ποτηράκι”, δεν είναι τόσο αθώο για την καρδιά;
Η ρεσβερατρόλη, η «θαυματουργή» ουσία που περιέχεται στο κόκκινο κρασί και η οποία, με βάση προηγούμενες έρευνες, έχει συνδεθεί με μείωση του κινδύνου για την καρδιά, με επέκταση του προσδόκιμου ζωής, με βελτίωση του μεταβολισμού και αποφυγή του διαβήτη, καθώς και με άλλα οφέλη για την υγεία, ακόμα και κατά του καρκίνου, δεν φαίνεται να έχει ευεργετική δράση σε μεσήλικες υγιείς γυναίκες, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, που δημιουργεί αμφιβολίες για το πόσο τελικά ωφέλιμη είναι η εν λόγω ουσία.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον (Σεν Λιούις), με επικεφαλής τον καθηγητή επιστήμης της διαιτολογίας Σάμιουελ Κλάιν, διευθυντή του Κέντρου Ανθρώπινης Διατροφής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα κυτταρικού μεταβολισμού "Cell Metabolism", μελέτησαν επί 12 εβδομάδες 29 υγιείς γυναίκες μετά το στάδιο της εμμηνόπαυσης, από τις οποίες οι μισές έπαιρναν ένα συμπλήρωμα ρεσβερατρόλης και οι άλλες μισές ένα εικονικό χάπι (πλασέμπο).
Οι γυναίκες της πρώτης ομάδας έπαιρναν καθημερινά 75 μιλιγκράμ ρεσβερατρόλης, την ίδια ποσότητα που θα ελάμβαναν αν έπιναν κάθε μέρα μια πολύ μεγάλη ποσότητα (γύρω στα οκτώ λίτρα) κόκκινου κρασιού. Οι ερευνητές μέτρησαν την ανταπόκριση αυτών των γυναικών στην ινσουλίνη και το ρυθμό απορρόφησης γλυκόζης από τους μυς τους, ώστε να διαπιστωθεί η επίπτωση της ρεσβερατρόλης στον μεταβολισμό τους.
Όμως, αντίθετα με άλλες μελέτες, η νέα έρευνα δεν διαπίστωσε κάποια βελτίωση του μεταβολισμού σε όσες είχαν πάρει τα συμπληρώματα ρεσβερατρόλης, σε σχέση με όσες έπαιρναν τα χάπια πλασέμπο. Ακόμα, οι ερευνητές πήραν μικρά δείγματα από ιστό μυών και λίπους από το σώμα των γυναικών που έπαιρναν τη ρεσβερατρόλη, αλλά δεν βρήκαν ευεργετικές μεταβολές στον μεταβολισμό των κυττάρων.
Τα χάπια ρεσβερατρόλης τείνουν να γίνουν όλο και πιο δημοφιλή, χάρη στα διαφημιζόμενα οφέλη της εν λόγω ουσίας, καθώς απαλλάσσουν κάποιον από την ανάγκη να πιει κανείς πολύ κρασί. Οι ετήσιες πωλήσεις συμπληρωμάτων ρεσβερατρόλης εμφανίζουν συνεχή άνοδο.
Έως τώρα, σύμφωνα με τον Σάμιουελ Κλάιν, πολύ λίγες μελέτες είχαν εξετάσει την επίδραση της ρεσβερατρόλης πάνω σε υγιή άτομα, καθώς οι πιο πολλές έρευνες έχουν γίνει σε διαβητικούς και σε άτομα με μεταβολικές διαταραχές. Ο καθηγητή επιστήμης της διαιτολογίας επεσήμανε ότι αν και η νέα μελέτη δεν επιβεβαίωσε κάποια οφέλη από τη ρεσβερατρόλη για τους υγιείς, δεν αποκλείει την πιθανότητα η συγκεκριμένη ουσία να είναι ωφέλιμη για όσους έχουν διαταραγμένο μεταβολισμό.
Αν όμως η ρεσβερατρόλη δεν παρέχει το πολυδιαφημιζόμενο όφελος για την υγεία (κάτι που πάντως θα πρέπει να επιβεβαιώσουν στο μέλλον και άλλες σχετικές έρευνες), γιατί τότε όσοι πίνουν τακτικά -αλλά με μέτρο- κόκκινο κρασί, έχουν μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν διαβήτη ή καρδιολογικό πρόβλημα; Κατά τον Σάμιουελ Κλάιν, πρέπει να περιέχεται κάτι άλλο στο κόκκινο κρασί, που παρέχει οφέλη για την υγεία, ενώ δεν απέκλεισε ότι η ρεσβερατρόλη δρα προστατευτικά σε συνέργεια με αυτή την άλλη ενεργή ουσία του κρασιού.
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
