ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Στο δικαστήριο,δικάζεται μια γρια 
-Τι κλέψατε;
-Ένα τενεκεδάκι με ροδάκινα
-Και γιατί το κλέψατε;

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΣΤΟ 37ο ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΜΑΧΩΝ

Στο 37ο εκλογικό τμήμα των Προμάχων, που βρίσκεται στο νηπιαγωγείο, ο δικαστικός που ηγείται της εκλογικής διαδικασίας, κλείδωσε περίπου 20 ψηφοφόρους μέσα στο τμήμα, επειδή η ώρα που προβλέπεται από την νομοθεσία(7.00) πέρασε και δεν είχαν ακόμη ψηφίσει.
Εφαρμόζοντας το νόμο, έκλεισε την πόρτα και πλέον δεν δέχεται κανέναν άλλον καθυστερημένο.
Σε λίγη ώρα αναμένεται να "απελευθερωθούν" οι όμηροι ψηφοφόροι, αφού ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΝΟΥ ΣΤΑ "ΠΡΟΜΑΧΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ"

Λίγες μόλις ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες, ο υποψήφιος δήμαρχος Αλμωπίας Δημήτρης Μπίνος επισκέφτηκε τους Προμάχους και συνοδευόμενος από τους τοπικούς υποψήφιους του συνδυασμού του, πήγε στα εκλογικά τμήματα του χωριού και ενημερώθηκε για την ροή της διαδικασίας των εκλογών.

Στη συνέχεια, αφού χαιρέτησε τις πολυπληθείς παρέες κατοίκων, που βρίσκονταν στα κεντρικά καφέ, έκανε την παρακάτω αποκλειστική δήλωση στην κάμερα των Προμαχιώτικων Νέων:

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ! ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΕ

To video που θα σας κάνει να ανατριχιάσετε και πρέπει να δείτε. Αυτή είναι η Ελλάδα μας και δεν είναι καθόλου ασήμαντο ένας Βρετανός… 

Να φωνάζει με επιχειρήματα υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα! Ο πασίγνωστος κωμικός Stephen Fry μίλησε υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων, σε ομιλία οργανισμού που διοργανώνει συζητήσεις για σπουδαία ζητήματα! 

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

Διαβάστε Περισσότερα

"ΕΙΣΑΙ Ο ΗΛΙΘΙΟΣ;"

Κατά το Liddell Scott ο Ιδιώτης, ο απέχων από τα Κοινά της Πόλεως, είναι άνθρωπος άπειρος, αδίδακτος, αμαθής, το ακριβές αντίθετο του «πεπαιδευμένου».

Η λέξη πέρασε συν τω χρόνω στα λατινικά και απέκτησε έως και ιατρική διάσταση, περιγράφει δηλαδή τον κλινικά ηλίθιο.

Αν κάτι είναι σίγουρο, έχει να κάνει με τη βαρύτητα του φορτίου της λέξης που κατάφερε να επιζήσει στους αιώνες και να φτάσει στις μέρες μας κουβαλώντας την ίδια αποστροφή που είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες για όσους απαξιούσαν τα Κοινά, δηλαδή τις συλλογικές διαδικασίες και τη συμμετοχή στα του Δήμου.

Αποχή:

Ιδιωτεία η πρακτική των ηλιθίων (αγγλιστί idiots-γαλλιστί idiotie – idiotisch γερμανιστί ).

Έλεγε ο Αισχίνης (389-314 με το χριστιανικό ημερολόγιο) : «ούδὲ γὰρ ὁ νόμος τοὺς ἰδιωτεύοντας ἀλλὰ τοὺς πολιτευομένους ἐξετάζει». Δηλαδή, είμαι ιδιώτης, δεν αναμιγνύομαι στα δημόσια πράγματα.

Η λέξη προέρχεται από το επίθετο της αρχαίας Ελληνικής ίδιος (=ατομικός) και την παραγωγική κατάληξη –ώτης.

Την συναντάμε σε πάμπολλα κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας στον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη, τον Αριστοτέλη, τον Αριστοφάνη τον Αισχίνη που ήδη ανέφερα προηγουμένως.

Σήμερα, όλο αυτό μπορούμε να το πυκνώσουμε και στο απλό αγγλικό σύνθημα «Don’t vote? Don’t complain». Απλά και αυτονόητα πράγματα, αφού δεν ψηφίζεις, μη γκρινιάζεις.

Έχεις χάσει το δικαίωμα της κριτικής.

Έδωσα όμως ιδιαίτερη έμφαση στην αρχαιοελληνική καταγωγή της ιδιωτίας , την αποχής από τα κοινά και στην ταύτιση της με την ηλιθιότητα, γιατί πρόσεξα τις τελευταίες μέρες ποιοι είναι, οι ουκ ολίγοι από εκείνους που συστηματικά ρητορεύουν υπέρ της αποχής και μάλιστα κουνώντας το δάχτυλο έντονα προς όσους ευθαρσώς παίρνουν συγκεκριμένη θέση.

Είναι κατά κανόνα διάφοροι κατά τα άλλα υπερπατριώτες που «μάχονται» (δια του πληκτρολογίου) υπέρ βωμών, εστιών, θρησκείας, πατρίδος, οικογένειας ή και κάποιοι υποτιθέμενοι αντισυστημικοί που κατά τα λοιπά, δεν έχουν προσωπικό πρόβλημα να πάρουν ό,τι μπορούν από το σύστημα που καταγγέλλουν.

Αν έχεις φτάσεις στο μεταξύ την ανάγνωση μέχρι εδώ, μάλλον δεν είσαι ο ηλίθιος που εννοώ στον τίτλο του άρθρου. Υποθέτω, πως αύριο θα πας να ψηφίσεις κάτι, αν μη τι άλλο για να έχεις δικαίωμα να μουρμουράς και να βρίζεις εάν το κρίνεις σκόπιμο αυτούς που ψήφισες.

«Γιατί είμαστε ο μόνος λαός που τον μη αναμειγνυόμενο καθόλου στα κοινά δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο αλλά άχρηστο». Δεν το λέω εγώ, ο Περικλής το είπε στον περίφημο Επιτάφιο λόγο του το 430, όπως τον παραθέτει ο Θουκυδίδης.

Αύριο, ψηφίζουμε. Είναι σοβαρός αυτός ο «μπελάς» που έχουμε ως Πολίτες, όταν μια φορά στα 4-5 χρόνια οι Θεσμοί, μας θυμούνται. 

Κατά την ταπεινή μου γνώμη και ως φίλος της Άμεσης Δημοκρατίας, θα ήθελα ο Δήμος (εμείς) να έχουμε τακτικότατο και αποφασιστικό λόγο για τα περισσότερα ζητήματα που προσδιορίζουν τη ζωή μας. Στην Ελβετία για παράδειγμα, κάνουν δημοψηφίσματα κάθε τρεις και μία για χίλια δυο ζητήματα. Η συμμετοχή, είναι τρόπος ζωής.

Όπως ταυτόχρονα, θα ήθελα να είχαμε πραγματικές ηγεσίες που σε ορισμένα κρίσιμα για την ιστορία ζητήματα, να αναλαμβάνουν τις ηγετικές τους ευθύνες αντί να γλύφουν το λαό με ψεύδη και μετά να του πετάνε το μπαλάκι για να αποφασίσει εν τη λαϊκή του σοφία. (την ποια;)

Να πω ένα παράδειγμα, άκρως Κυπριακό. Από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 70, έχει αποφασιστεί ομόφωνα από το Εθνικό Συμβούλιο, πως το «εθνικό ζήτημα» θα λυθεί μόνο μέσα από τη φόρμουλα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Μερικές δεκαετίες μετά, ένας απίστευτα μεγάλος αριθμός συμπολιτών, ξέρουν τόσο καλά τι είναι η Δ.Δ.Ο. όσο εγώ από κβαντοφυσική. Με έναν λαό, να πελαγοδρομεί μεταξύ συγκινησιακών φορτίσεων, ωμού ρεαλισμού, υπερπατριωτισμού, ενδοτικότητας, υψιπετών διεκδικήσεων, προδοτικής υποχωρητικότητας και πάει λέγοντας. 

Ηγεσία και ιστορική ευθύνη; Προσεχώς, κάποτε, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες.

Μόνο που μας ξέφυγε η ωριμότητα και έχουμε περάσει στο σάπισμα.

Καμία αποχή λοιπόν αν είναι δυνατόν!

Παίζονται τα κεφάλια μας, παίζονται τα δικά μας και εκατομμυρίων ευρωπαίων συμπολιτών.

Μέσα στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις-και ως τέτοιες φωτογραφίζω χονδρικά την Αριστερά και τη Δεξιά υπάρχουν προσωπικότητες με επάρκεια που μπορούν να αθροίσουν τη φωνή τους και να προσθέσουν σημαντική αξία στην κεντρική πολιτική αρένα της Ευρώπης.

Ο κάθε ένας, ας αναλάβει τις ευθύνες του ανάλογα με το τι όραμα έχει για την κοινωνία.
Φτάνει να έχει.

Δεν θα γράψω εδώ σήμερα το τι επιλέγω εγώ. Το έχω κάνει ξεκάθαρο, σε προηγούμενα άρθρα.

Θα πω όμως έντονα, πως η αποχή δεν συνιστά έκφραση της δίκαιης απογοήτευσης μας.
Θα πω-δυνατά-πως υπάρχουν επιλογές σε πρόσωπα που είναι άφθαρτοι φορείς ιδεών.
Θα πω-ακόμα πιο δυνατά- πως πιο επικίνδυνος δρόμος από εκείνον του λαϊκισμού που κάνει φτηνή επίκληση στο θυμικό δεν μπορεί να υπάρξει.
Πριν ψηφίσουμε, κάνουμε την οργή μας σκέψη.
Γιατί, ηλίθιοι, δεν είμαστε. Ή μήπως όχι;

Γιώργος Πήττας





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΡΕΥΝΑ: ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ

Αυτά παθαίνει ο οργανισμός μας όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση έντονου άγχους. Ας χαλαρώσουμε λοιπόν

Τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα παρατράγουδα του άγχους για τον οργανισμό δεν είναι παίξε-γέλασε. Το άγχος αφήνει τη σφραγίδα του στο σώμα ακόμα και με τρόπους που οι περισσότεροι δεν φανταζόμαστε. Το ενδιαφέρον γράφημα παρακάτω μας δείχνει τι ακριβώς συμβαίνει, κρούει το καμπανάκι του κινδύνου και έμμεσα μας προτρέπει να πάρουμε μια ανάσα και να το ρίξουμε λίγο στο Ζεν.

ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΟ ΑΓΧΟΣ
Λαιμός: Με το άγχος, τα υγρά του σώματος διοχετεύονται σε πιο βασικά σημεία του οργανισμού, προκαλώντας σπασμούς στους μυς του λαιμού. Αυτό κάνει τον λαιμό να σφίγγει, να ξεραίνεται και δυσκολεύει την κατάποση.
Μύες: Οι μύες του σώματος τεντώνονται και τσιτώνουν. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, πόνο στις μεγάλες μυϊκές ομάδες, στον αυχένα, στα χέρια. Όταν το άγχος γίνεται χρόνιο, μπορεί να οδηγήσει σε μυοσκελετικές διαταραχές.
Σπλήνα: Προκειμένου να οξυγονωθεί όταν βρίσκεται σε κατάσταση άγχους, η σπλήνα αποβάλλει περισσότερα λευκά και κόκκινα αιμοσφαίρια.
Δέρμα: Η ροή του αίματος αυξάνεται κατά 300 με 400%. Αυτό κάνει μερικούς ανθρώπους να κοκκινίζουν, άλλους τους κάνει χλωμούς ενώ σε μερικούς προκαλεί εκζέματα. Οι κρίσεις άγχους κάνουν επίσης το δέρμα να γερνά γρηγορότερα.
Συκώτι: Όταν βρίσκεται σε κατάσταση στρες, το σώμα παράγει την ορμόνη κορτιζόλη και η σπλήνα παράγει περισσότερη γλυκόζη. Για τους υγιείς ανθρώπους, αυτό το επιπλέον σάκχαρο του αίματος μπορεί απλά να απορροφηθεί χωρίς πραγματική ζημία. Όμως για εκείνους που βρίσκονται σε κίνδυνο για διαβήτη, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας.


ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΑΓΧΟΣ
Στομάχι και πεπτικό σύστημα: Το χρόνιο άγχος προκαλεί διαταραχές στο πεπτικό σύστημα, πρόβλημα στο στομάχι, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, πρήξιμο και αλλαγή στον μεταβολισμό προς το χειρότερο.
Ανοσοποιητικό σύστημα: Όταν το άγχος γίνεται χρόνια υπόθεση, το ανοσοποιητικό σύστημα αποδυναμώνεται. Αυτό μας κάνει πιο ευάλωτους στο να προσβληθούμε από κάποιον ιό, ή να αναπτύξουμε φλεγμονές.
Εγκέφαλος: Το άγχος επιφέρει αλλαγές στον εγκέφαλο. Φθείρει το νευρικό μας σύστημα και προκαλεί δυσλειτουργίες όπως προβλήματα αϋπνίας, αίσθημα χρόνιας κόπωσης και διαρκή ευερεθιστικότητα.
Πνεύμονες: Σε καταστάσεις άγχους παίρνουμε μικρότερες αναπνοές. Αυτό αποδυναμώνει τους πνεύμονες και το αναπνευστικό και δεν οξυγονώνεται καλά ολόκληρος ο οργανισμός μας. Έρευνες όπως αυτή σχετίζουν το άσθμα με τις κρίσεις άγχους.
Καρδιά: Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Και μια καρδιά που βρίσκεται διαρκώς σε κατάσταση στρες είναι πιθανό να τα πάθει ή να τα προκαλέσει. Αιτία είναι η υπερέκθεση στην ορμόνη του στρες, την κορτιζόλη, και η διαρκώς ανεβασμένη πίεση τους αίματος.

Πηγή: Huffington Post

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥΡΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύτηκε το 2009 στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardic, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαίου. Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µια σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο μέρος του κειμένου, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας Sabah το οποίο έχει ως εξής :

"Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, µ΄ αυτές τις γιορτές που κάνετε, διακηρύσσετε σε όλο τον κοσµο ότι:«αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη βία». Γιά ποιό λόγο άραγε φέρνετε στη µνηµη µια υπόθεση έξι αιώνων;

 Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω; Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοί της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν. Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σείς, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ; Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;

 Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µε την βία κατακτημένη... Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µανά, dolu=γεµάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τράβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πιά... Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες....». 

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Διαβάστε Περισσότερα