ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΠΕΛΛΑΣ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ:ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ"

Στην εκδήλωση «Ολυμπισμός: σύγχρονες προεκτάσεις και μηνύματα» παραβρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας

Στην εκδήλωση με θέμα «Ολυμπισμός: σύγχρονες προεκτάσεις και μηνύματα» που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Διοικητηρίου παραβρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης. Συντελεστές της εκδήλωσης ήταν ο Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας κ. Νικόλαος Τσαλικίδης, οι Σχολικοί Σύμβουλοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κα. Ελισάβετ Τάρη και κ. Χριστόδουλος Φανιόπουλος, ο Σχολικός Σύμβουλος Φυσικής Αγωγής κ. Δημήτρης Κουρσαράκος και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Έδεσσας.

Στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων οι μαθητές των σχολείων της Έδεσσας και της Σκύδρας παρουσίασαν τα έργα τους εμπνευσμένα από την ιδέα του Ολυμπισμού που περιλάμβαναν χειροτεχνίες, ζωγραφιές και ό,τι άλλο τα παιδιά με τη φαντασία τους αποτύπωσαν στο χαρτί. Ακόμη, έγινε και διαγωνισμός ζωγραφικής ανάμεσα στις πάρα πολλές συμμετοχές για την ανάδειξη των πιο εύστοχων θεμάτων.

Σε σύντομη δήλωσή του ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θεοδωρίδης συνεχάρη τους διοργανωτές για την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση και στάθηκε στις αξίες του Ολυμπισμού που αποτυπώνονται στις φράσεις «ευ αγωνίζεσθαι» και «ευγενής άμιλλα».  Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοδωρίδης «οι μαθητές πρέπει να εφαρμόζουν τις αξίες αυτές διότι η ζωή είναι ένας καθημερινός αγώνας, ο οποίος γίνεται υπό δύσκολες συνθήκες και πρέπει όλοι μας να είμαστε προετοιμασμένοι και με πολλά εφόδια ώστε με πρόγραμμα, επιμονή και υπομονή να πετυχαίνουμε κάθε φορά τους στόχους μας».

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΤΑΝ Ο ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ SMARTPHONE ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΙΤΣΟ

Μέσα από 16 εικόνες, σκιτσογράφοι από όλο τον κόσμο εντοπίζουν τον σύγχρονο εθισμό στην τεχνολογία.

 Με τα «έξυπνα κινητά» είμαστε περισσότερο συνδεδεμένοι από ποτέ. Μήπως, όμως, μέσα από αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό που αναπτύσσεται ανάμεσα σε άνθρωπο και μηχανή,  η εικονική πραγματικότητα αρχίζει να αντικαθιστά τις πραγματικές στιγμές;

 Η δημιουργικότητα των σκιτσογράφων ζωντανεύει καυτηριάζοντας μια πραγματικότητα που βρίσκεται γύρω μας, επηρεάζει, εμπνέει και προβληματίζει.

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ

Πριν χρόνια, ένας φίλος μου είχε διηγηθεί μια ιστορία. Δεν ξέρω αν είναι αληθινή, είναι όμως σίγουρα εξόχως διδακτική:

Η Χριστίνα Ωνάση αγαπούσε λέει πολύ την κόκα-κόλα! Κάθε χρόνο, επισκεπτόταν τον Σκορπιό για λίγες μέρες και κατέβαινε για jogging, στην παραλία. Ακόμη και σε εκείνες τις στιγμές λοιπόν ήθελε να πίνει το αγαπημένο της ποτό – για αυτό και ζήτησε από τους ανθρώπους τηςνα βάζουν σε κάποιο σημείο της διαδρομής ένα τραπεζάκι, με 2-3 κουτάκια αναψυκτικού.

Την επόμενη κιόλας μέρα, η εταιρεία Κόκα-Κόλα εγκατέστησε στον παραλιακό δρόμο του νησιού από ένα επαγγελματικό ψυγείο, γεμάτο με αναψυκτικά, σε κάθε 100 μέτρα!

Ακούγοντας την πιο πάνω ιστορία, καταλαβαίνει κάποιος γιατί η Χριστίνα Ωνάση έζησε μέσα στην κατάθλιψη και οδηγήθηκε στην αυτοκτονία: πρώτον, γιατί είχε συνηθίσει να υλοποιείται, πολύ εύκολα και χωρίς κόπο, η οποιαδήποτε επιθυμία της, μικρή ή μεγάλη. Τι να ονειρευτείς μετά – και τι να σε κινητοποιήσει να προχωρήσεις;

Δεύτερον, διότι όταν η ζωή που σου προσφέρεται είναι γεμάτη με εύκολες, αβίαστες επιτυχίες και κατακτήσεις, σε όλα, η κάθε μικρή καθημερινή αποτυχία είναι ικανή να σε κάνει να νιώσεις άχρηστος και πελαγωμένος. Δεν ξέρεις πώς να την διαχειριστείς, δεν έχεις μάθει να επιβιώνεις αυτοδύναμα – και στο τέλος, απλώς διαλύεσαι.

Δείτε τώρα πως, το πιο πάνω παράδειγμα έχει εφαρμογή στην καθημερινότητα μας: σκεφτείτε μια σκηνή π.χ. όπου δύο μικρά παιδιά, άγνωστα μεταξύ τους, συναντώνται σε μια παιδική χαρά και παίζουν, στο σκάμμα με την άμμο. Κάποια στιγμή, διεκδικώντας το ίδιο κουβαδάκι, μπαίνουν σε διαδικασία έντασης που οδηγεί σε σωματική επαφή μεταξύ τους, σπρωξίματα και κλάματα.

Και τι κάνουν οι γονείς εκείνη την στιγμή; Σηκώνονται αγχωμένοι από το παγκάκι που κάθονται, τρέχουν στα παιδιά τους και προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα παρεμβαίνοντας, συνήθως με κάποιον από τους παρακάτω τρόπους:

• μαλώνοντας το παιδί τους με φράσεις τύπου «άσε κάτω το κουβαδάκι, το θέλει το άλλο παιδάκι να παίξει»
• λέγοντας έντονα και με ύφος τα-λέω-στη-νύφη-για-να-τα-ακούσει-η-πεθερά, κάτι του τύπου «μπορείτε να παίξετε και οι δύο μαζί ήρεμα, χωρίς να μαλώνετε». Αυτού του είδους η παρέμβαση πολλές φορές οδηγεί τελικά σε προστριβή μεταξύ των γονέων!
• παίρνοντας το παιδί τους μακριά από το σκάμμα και παρηγορώντας το, με γλυκόλογα και αγκαλιές.

Σε κάθε περίπτωση (εκτός και αν η ένταση μεταξύ των παιδιών απειλεί σοβαρά την σωματική τους ακεραιότητα), η γονική παρέμβαση είναι λάθος! Το γεγονός ότι τα δύο παιδιά μπαίνουν σε διαδικασία διεκδίκησης του ίδιου πράγματος, τους δίνει μοναδική ευκαιρία να αρχίσουν να μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται το συναίσθημα και την ανικανοποίητη επιθυμία τους.

Και η ζωή μας, καθημερινά, είναι γεμάτη από καταστάσεις που δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε αυτό που θέλουμε, γεμάτη από στιγμές που μας χαρίζουν άσχημα συναισθήματα: απογοήτευση, απόρριψη, θυμό, πίκρα.

Η δυνατότητα μας να διαχειριστούμε ακριβώς αυτές τις στιγμές, είναι αυτή που στο τέλος της ημέρας διαχωρίζει τον ευτυχισμένο άνθρωπο από τον δυστυχισμένο, τον χαρούμενο και ικανοποιημένο από τον μόνιμα θυμωμένο και βλοσυρό.

Η μόνη παρέμβαση λοιπόν που χρειάζεται η πιο πάνω κατάσταση, είναι η ήρεμη και νηφάλια εξήγηση προς το παιδί ότι, κάθε δικό του πρόβλημα, πρέπει το ίδιο το παιδί να βρει τρόπο να το αντιμετωπίσει. Πως; αναπτύσσοντας την δική του κρίση, μαθαίνοντας να ζει χωρίς να δέχεται ή να κάνει παρεμβάσεις στην ατομική ελευθερία την δική του και των γύρω, αποδεχόμενο την διαφορετικότητα και την μοναδικότητα καθενός, ανακαλύπτοντας κάθε στιγμή τις δικές του εναλλακτικές λύσεις ώστε να είναι καλά και να συνεργάζεται εποικοδομητικά, μέσα στο σύνολο.

Αυτά, δεν επιτυγχάνονται φυσικά με εντολές, με αφορισμούς ή όταν οι γονείς λύνουν οι ίδιοι τα προβλήματα. Επιτυγχάνονται μέσα από πολλή συζήτηση, ακούγοντας προσεκτικά το παιδί και ενθαρρύνοντας το να εκφράσει με ειλικρίνεια τους φόβους και τις ανησυχίες του. Και φυσικά, δίνοντας του (στην πράξη) κάθε δυνατότητα να πάρει από νωρίς τα δικά του ρίσκα, να αποφασίζει μόνο του για ότι το αφορά και να μάθει να δέχεται τις συνέπειες των πράξεων του.

Γνωρίζοντας ότι, για όλα αυτά, έχει την αμέριστη εμπιστοσύνη των γονέων του και το δικαίωμα-προτροπή να κάνει πολλά λάθη, από πολύ μικρή ηλικία….

Και αν δεν με πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τουλάχιστο τον μεγάλο Μάνο Χατζιδάκι:

-«βλέπετε, μονάχα ή ήττα προκαλεί την σκέψη, την αναθεώρηση και την περισυλλογή. Με την ήττα μόνο ξαναγεννιόμαστε…»

____

 ~του Γιάννη Κ. Γιαννούδη

  Πηγή: fractalart

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΚΑΙ Ο ΦΡΙΚΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ

O εντυπωσιακός «φόρος επί των κυνών» επιβλήθηκε στους Έλληνες πριν εκατόν δέκα χρόνια. Περιλήφθηκε στη μακρά σειρά των φορολογικών μέτρων που ακολούθησαν τον αποκαλούμενο ατυχή πόλεμο του 1897 και την εγκατάσταση, για πρώτη φορά, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη χώρα μας. Τα δύσμοιρα σκυλιά κατατάχθηκαν σε κατηγορίες, όπως πολυτελείας, ποιμενικά, συνήθη κ.ά., ενώ ειδικά για την πρωτεύουσα το σύνολο των σκύλων κατατάχθηκε στους πολυτελείας που είχαν και την υψηλότερη φορολογία.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες κατασκεύασαν ειδικές μικρές μεταλλικές και αριθμημένες κονκάρδες, οι οποίες τοποθετούνταν στα περιλαίμια των σκύλων. Όσοι δεν έφεραν τέτοιες κονκάρδες θεωρούντο χωρίς ταυτότητα, αδέσποτοι και παράνομοι και διώκονταν από την διοικητική (δημοτική) αστυνομία και τον φοβερό μπόγια. Ο τελευταίος χρησιμοποιώντας ένα κάρο που είχε ματατραπεί σε κλούβα, συλλάμβανε τα ζωντανά και τα οδηγούσε σε οικόπεδο πίσω από το Γκάζι, όπου και τα θανάτωνε «δι’ ιδιαιτέρου μηχανήματος». Το μηχάνημα αυτό ήταν ένας πρωτόγονος φούρνος όπου τα ζωντανά έβρισκαν φρικτό θάνατο.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που κατατέθηκαν στην Βουλή, η εφαρμογή του μέτρου απέδωσε τον πρώτο καιρό το ποσόν των 60.000 δραχμών, αλλά και τις διαμαρτυρίες των «κυνοφίλων και κυνδεσποτών». Το 1901 η αρμοδιότητα περιήλθε απευθείας στον Υπουργό Οικονομικών που εξαπέλυσε πραγματική εκστρατεία καταδίωξης των συμπαθητικών τετράποδων, ενώ αυξήθηκαν και τα πρόστιμα. Ο ιδιοκτήτης του αδήλωτου τετράποδου έχανε το σκύλο του και καλείτο να πληρώσει το τριπλάσιο του ορισμένου φόρου.

Για να δικαιολογήσουν την σκληρότητα του μέτρου οι αρμόδιοι προέβαλαν και τον κίνδυνο της λύσσας. Το απάνθρωπο μέτρο, τουλάχιστον επισήμως, άρθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών το 1902. Ωστόσο, ο τρομερός μπόγιας συνέχισε το άθλιο έργο του για πολλές δεκαετίες.

____

  Πηγή: mikros-romios.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΩΝ ROLLING STONES "SATISFACTION"

Από την ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ 

Είναι αναμφισβήτητα ο ύμνος που όρισε μια ολόκληρη γενιά, ένα τραγούδι που αναφέρεται συχνά ως ένα από τα σημαντικότερα της δεκαετίας του '60 παρέα με άλλα αριστουργήματα όπως το «Like a Rolling Stone» του Bob Dylan και το «Hey Jude»των Beatles. 
Αλλά το κομμάτι που θα γινόταν γνωστο απλά ως «Satisfaction» γράφτηκε και ηχογραφήθηκε με έναν εντελώς αυθόρμητο τρόπο, ενώ ο συνθέτης του δεν ήταν καθόλου βέβαιος αν έπρεπε τελικά να το ηχογραφήσει και να βγει στα ράφια των δισκοπωλείων. 

Στις 6 Μαΐου 1965 ο κιθαρίστας των Rolling Stones, Keith Richards, κοιμόταν βαθιά στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Χόλιγουντ, όπου η μπάντα έμενε κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στη Βόρεια Αμερική.
 Eίχε προηγηθεί συναυλία στην οποία η μπάντα κατάφερε να πει μόλις τέσσερα τραγούδια, αφού ξέσπασε καυγάς ανάμεσα στο κοινό και η αστυνομία διέκοψε το σόου.
 Ο Keith Richards ωστόσο όπως και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, είχε είδη καταναλώσει πολύ αλκοόλ και όταν επέστρεψε στο ξενοδοχείο, έπεσε σε λήθαργο. 

Ξύπνησε αργά τη νύχτα με ένα σκοπό κολλημένο στο κεφάλι του. Άρπαξε ένα φορητό κασετόφωνο, πήρε την ακουστική κιθάρα του και ηχογράφησε το riff που άκουγε μέσα στο κεφάλι του: 1-2, 1-2-3, 1-2-3-4-5. Έπειτα ξαναγύρισε στο κρεβάτι του.
 Ήταν ένα riff που πιθανότατα εμπνεύστηκε από το ρυθμό του κομματιού «Dancing in the Streets» μιας αγαπημένης μπάντας της Motown, των Martha & The Vandellas. Μάλιστα το συνόδευσε με έναν στίχο, δανεισμένο από το κομμάτι του Chuck Berry (1955) "Thirty Days", ο οποίος έλεγε: «I can't get no satisfaction from the judge».

Το πρωί άκουσε την κασέτα (η μία πλευρά της είχε χώρο 45 λεπτών). Είχε ηχογραφήσει 3 λεπτά μουσικής και 42 λεπτά ροχαλητού, αφού ξέχασε να πατήσει το στοπ.
 Ήταν σαν να σηκώθηκε για να γράψει το κομμάτι και μόλις τελείωσε, έπεσε και πάλι σχεδόν λιπόθυμος στο κρεβάτι. 

Πήγε στην πισίνα του ξενοδοχείου με τον Mick Jagger, ο οποίος αμέσως άρχισε να γράφει στίχους για να πλαισιώσουν τη μουσική του Keith. Όταν η περιοδεία του συγκροτήματος έφτασε στο Σικάγο (λίγες μέρες αργότερα), κατέγραψαν την πρώτη έκδοση του "Satisfaction" στο θρυλικό Τσες στούντιο. Η πρώτη αυτή εκτέλεση έδινε περισσότερο την αίσθηση του μπλουζ, αφού κυρίαρχο όργανο ήταν η φυσαρμόνικα. 

Ο Keith Richards δεν ενθουσιάστηκε καθόλου με το αποτέλεσμα, ωστόσο ο ίδιος άκουγε το τραγούδι με την ψυχή του και όχι απλά ένα μπλουζ κομμάτι.
 Έτσι, την επόμενη μέρα, όταν οι Rolling Stones βρέθηκαν στο στούντιο RCA του Λος Άντζελες, ο διάσημος κιθαρίστας πήγε σε ένα κοντινό κατάστημα ονόματι Music City και αγόρασε ένα νέο "παιχνίδι" που ονομαζόταν fuzzbox - ένα φίλτρο το οποίο έδινε στον ήχο της κιθάρας μια ηλεκτρική παραμόρφωση.
 Το κομμάτι εμπλουτίστηκε με πιάνο και ντέφι, και ο παραγωγός Andrew Loog Oldham ενθουσιάστηκε. Παρά τις αντιρρήσεις του Keith Richards και του Mick Jagger, το κομμάτι κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου 1965 στις ΗΠΑ ως προοίμιο του άλμπουμ «Out of our Ηeads».
 Στην Αγγλία και την υπόλοιπη Ευρώπη κυκλοφόρησε στις 20 Αυγούστου του ίδιου χρόνου. 

Το «Satisfaction» εκτόξευσε τους Rolling Stones αφού μπήκε αμέσως στο Hot 100 του Billboard και παρέμεινε στο Νο1 για τέσσερις εβδομάδες, ενώ προκάλεσε την άμεση αντίδραση των πουριτανών της εποχής που το θεώρησαν «ανήθικο και επικίνδυνο».
 Σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης απαγορεύτηκε στην αρχή της κυκλοφορίας του και έγινε γνωστό μέσα από τους πειρατικούς σταθμούς. Οι Stones σε κάποιες εμφανίσεις τους αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τους στίχους του τραγουδιού. 
Στον κατάλογο του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 κορυφαία τραγούδια όλων των εποχών κατέχει τη 2η θέση και πρόσφατα η Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου το συμπεριέλαβε στους καταλόγους της.

Πηγές: RollingStones, jumpingfish, ngradio 


Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΣΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Ουάσιγκτον, Λος Αντζελες, Σικάγο γνώρισαν με την μεγαλύτερη δυνατή αίγλη και ομορφιά τα μυστικά του Βυζαντίου σε μια έκθεση αιχμή της πολιτιστικής διπλωματίας που οργάνωσε το υπουργείο Πολιτισμού και το Μουσείο Μπενάκη.

Μια έκθεση που επί χρόνια ετοιμαζόταν, η «Heaven and Earth. Art of Byzantium from Greek Collections», δικαίωσε τους εμπνευστές της, φέρνοντας κύματα επισκεπτών στις τρεις πόλειες που παρουσιάστηκε στις ΗΠΑ. Η έκθεση είναι οργάνωση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και τού Μουσείου Μπενάκη και  θα ολοκληρωθεί την Κυριακή στο Art Institute of Chicago.

Συγκεκριμένα, η έκθεση φιλοξενήθηκε:

• Στην Εθνική Πινακοθήκη τής Ουάσιγκτον (17 Οκτωβρίου 2013 – 2 Μαρτίου 2014)·
• Στο Μουσείο J. Paul Getty (Getty Villa) στο Λος Άντζελες (8 Απριλίου – 25 Αυγούστου 2014)·
• Στο Art Institute of Chicago (26 Σεπτεμβρίου 2014 – 10 Μαΐου 2015).

Και στους τρεις σταθμούς της περιοδείας της η έκθεση έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό, ενώ είχε επίσης πολύ θετικές κριτικές από τον αμερικανικό Τύπο. Στην Ουάσιγκτον ο αριθμός των επισκεπτών υπολογίζεται σε 192.000, στο Λος Άντζελες ξεπέρασε τους 100.000, ενώ στο Art Institute of Chicago την έκθεση υπολογίζεται ότι θα έχουν επισκεφθεί έως την Κυριακή περισσότεροι από 250.000 επισκέπτες (236.000 καταγεγραμμένοι επισκέπτες έως τις 8 Απριλίου 2015).

Ιδιαίτερα θετική αντιμετώπιση από το κοινό αλλά και από τους ειδικούς επιστήμονες συνάντησε και ο δίτομος πλούσια εικονογραφημένος κατάλογος της έκθεσης. Ο πρώτος τόμος παρουσιάζει τα εκθέματα ενταγμένα μέσα στις θεματικές της έκθεσης και βέβαια στο ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο της εποχής τους. Εξάλλου, εισαγωγικά κείμενα από μελετητές διεθνούς κύρους φωτίζουν όψεις του βυζαντινού πολιτισμού. Ο δεύτερος τόμος αναφέρεται στο χωρικό πλαίσιο ανάπτυξης του βυζαντινού πολιτισμού, και δη σε πόλεις του ελλαδικού χώρου στον πολεοδομικό ιστό και τα μνημεία των οποίων ο βυζαντινός βίος αποτυπώνεται ανάγλυφα. Τον τόμο αυτό κλείνει ένα κείμενο αφιερωμένο στην παρουσίαση του Βυζαντίου στα ελληνικά μουσεία.

Σε όλες τις παρουσιάσεις της, η έκθεση πλαισιώθηκε από εκδηλώσεις επιστημονικού χαρακτήρα, διαλέξεις και συμπόσια, καθώς και ξεναγήσεις. Στις 2 Μαΐου, λίγο πριν από τη λήξη της έκθεσης στο Art Institute of Chicago, το μουσείο αυτό διοργάνωσε με επιτυχία στους χώρους του συμπόσιο με τίτλο «A Final Look at Heaven and Earth: Art of Byzantium from Greek Collections», στο οποίο μετείχαν έγκριτοι Έλληνες και Αμερικανοί επιστήμονες.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ ΤΖΑΖ ΑΡΤΟΥΡΟ ΣΑΝΤΟΒΑΛ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ενας από τους σηματικότερους εν ζωή καλλιτέχνες, ένας ζωντανός θρύλος της τζαζ, ο βιρτουόζος τρομπετίστας, πιανίστας και συνθέτης, Αρτούρο Σαντοβάλ, έρχεται στη χώρα μας, την Κυριακή 10 Μαΐου για μία και μοναδική εμφάνιση στο Gazarte.

Μαθητής του μεγάλου Ντίζι Γκιλέσπι, ο οποίος όταν τον ανακάλυψε το 1970 στις φτωχογειτονιές της Κούβας, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το ταλέντο και την προσωπικότητα του 21 χρονου νεαρού, που τον έθεσε υπό την προστασία του, δίνοντάς του την δυνατότητα να ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική.

Ο Αρτούρο Σαντοβάλ, εξελίχθηκε σε έναν τεχνικά άρτιο τρομπετίστα αλλά και σε ένα σπουδαίο συνθέτη, ο οποίος εδώ και τριάντα χρόνια μαγεύει τα διεθνή ακροατήρια, κινούμενος ευέλικτα από την αφροκουβανέζικη τζαζ, τη λάτιν και τη φανκ έως και την κλασσική μουσική, με τη συμμετοχή του σε μεγάλες ορχήστρες - ανάμεσά τους και η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου.
Έχει κερδίσει δέκα βραβεία Grammy, έξι βραβεία Billboard και ένα βραβείο EMMY, ενώ το 2013 του απονεμήθηκε από τις ΗΠΑ το προεδρικό Μεττάλιο της Ελευθερίας για τη συνεισφορά του στον πολιτισμό.
Συνθέσεις του έχουμε ακούσει σε πολλά σάουντρακς κινηματογραφικών ταινιών, όπως "Mambo Kings", "Havana", "Random Hearts" κ.ά.

Οσοι έχουν βιώσει τα ακούσματα του 66χρονου Αρτούρο Σαντοβάλ μιλούν για ένα βιρτουόζο της τρομπέτας με μια σπάνια τεχνική στις ψηλές νότες, έναν λυρικό συνθέτη που συνδυάζει μοναδικά διάφορα μουσικά είδη, σε εμπνευσμένες συνθέσεις και ερμηνείες.

 Πηγή Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Το χρήμα κινεί τον κόσμο, λέγεται συνήθως. Κι όμως, το χρήμα έχει διαφορετική ερμηνεία, ανάλογα σε ποια γωνιά αυτού του κόσμου ρίχνει κανείς το βλέμμα του.

Ο Guardian ζήτησε από τους αναγνώστες να στείλουν τις φωτογραφίες τους που αντιπροσωπεύουν το χρήμα, σε κάθε έκφανσή του. Αυτές οι εικόνες ξεχώρισαν από όλες τις άλλες.

Ενας πλανόδιος στην Μονρόβια μετρά το εισόδημα της ημέρας, μπροστά σε ένα γκράφιτι που καλεί τον κόσμο να πληρώσει τους φόρους του συνεισφέροντας σε μία καλύτερη Λιβερία.

Η Σομαλιλάνδη «κόβει» το δικό της νόμισμα, αμφισβητώντας τα αναγνωρισμένα σύνορα της Σομαλίας. Οταν τραβήχτηκε η φωτογραφία, η ισοτιμία ήταν 7.500 σελίνια Σομαλιλάνδης για ένα δολάριο.

Μία υπεύθυνη δανείων κάνει ερωτήσεις σε μία φτωχή γυναίκα, στο σπίτι της, που θέλει να ξεκινήσει μία μικρή επιχείρηση για να βελτιώσει λίγο τη ζωή της.

Αυτός ο άνδρας περιφέρεται στους δρόμους της πόλης Κάλι στην Κολομβία, παίζοντας μουσική, για να μαζέψει λίγα πέσος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στο Μσάκα, ένα ψαροχώρι στο Μαλάουι, ξυπνούν νωρίς κάθε πρωί για να υποδεχθούν τους ψαράδες και να ετοιμάσουν τα ψάρια για την αγορά.

Η Ντάλια Σικντάρ, πρόεδρος της ένωσης εργαζομένων σε βιομηχανίες ρούχων, διαδηλώνει ένα χρόνο μετά από τη φονική κατάρρευση κτιρίου που σκότωσε πάνω από 1.100 άτομα στο Μπαγκλαντές.

Μία ηλικιωμένη γυναίκα μαζεύει ξύλα για να τα πουλήσει την επόμενη ημέρα, στο Νεπάλ. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζει τα χρήματα που χρειάζεται για να αγοράσει τρόφιμα.

Μία καλλιτέχνης του δρόμου παίρνει ένα χαρτονόμισμα από το κοινό, σε ένα πανηγύρι στην πόλη Χαριάνα, στην Ινδία.

Στο Νεπάλ, αυτή η γυναίκα έχει μπροστά της μπολ με διάφορα είδη οσπρίων. Τις περισσότερες ώρες της ημέρας περιμένει τους αγοραστές, διαβάζοντας εφημερίδα.

Αυτό το αγόρι στην Αγκρα, στην Ινδία, περνά ώρες σε μία τεράστια χωματερή, ψάχνοντας σίδερα που θα μπορούσε να πουλήσει στην αγορά. Εννοείται πως δεν πηγαίνει στο σχολείο...

Η Σαρίτα, μητέρα τριών παιδιών, είναι επιστάτης σε εργοτάξιο στην πόλη Χαριάνα της Ινδίας. Οικογένειες μένουν εκεί μέσα για τρεις μήνες κατά μέσο όρο, πριν μετακινηθούν σε άλλη τοποθεσία, μόλις ολοκληρώνεται ένα επίπεδο της κατασκευής. Η Σαρίτα δουλεύει από τις 8 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα, για 2,5 λίρες την ημέρα.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Η HUMAN RIGHTS WATCH ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ ΓΙΑ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Η Αστυνομία στην Αθήνα προβαίνει συχνά σε παρενόχληση, καταχρηστικές ενέργειες και άσκηση βίας κατά ανθρώπων που ζουν ή βρίσκονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στους δρόμους του κέντρου της πόλης.

Στο στόχαστρο μπαίνουν κυρίως οι άστεγοι, οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών και τα εκδιδόμενα άτομα, στην ιδιωτική ζωή των οποίων επεμβαίνει παράνομα η Ελληνική Αστυνομία, αναφέρει η έκθεση της Human Rights Watch.

Σταματούν ανθρώπους στον δρόμο βάσει της εξωτερικής τους εμφάνισης και όχι βάσει στοιχείων

Αστυνομικοί σταματούσαν ανθρώπους στον δρόμο, βάσει της εξωτερικής εμφάνισής τους, χωρίς καμία εύλογη και εξατομικευμένη υπόνοια διάπραξης εγκληματικής ενέργειας, τους έθεταν υπό περιορισμό σε αστυνομικά λεωφορεία ή υπό κράτηση σε αστυνομικά τμήματα για ώρες, μεταξύ άλλων και σε τμήματα μακριά από το κέντρο της πόλης, όπου εκεί τους άφηναν ελεύθερους.

Όπως διαπίστωσε η Human Rights Watch, η αστυνομία ελέγχει και θέτει υπό κράτηση ανθρώπους που περπατούν στον δρόμο, περιμένουν το λεωφορείο ή επισκέπτονται ένα κέντρο ημέρας όπου μπορούν να σιτιστούν, να πλυθούν ή να λάβουν στήριξη.

Τους κακοποιούν και τους στερούν την πρόσβαση στις δομές υγείας

Εκτός από τη σωματική και λεκτική κακοποίηση που τους ασκούν, τους στερούν την πρόσβαση στις δομές υγείας.

Η Ιωάννα, 37 ετών, οροθετική χρήστης ναρκωτικών, δήλωσε τον Αύγουστο του 2014 ότι είχε χάσει πολλές συναντήσεις στον ΟΚΑΝΑ λόγω των αστυνομικών ελέγχων. «Προσπαθώ να φτιάξω τη ζωή μου και [οι αστυνομικοί] δεν με αφήνουν», είπε, ξεσπώντας σε κλάματα.

Ενδεικτικό είναι, σημειώνει η οργάνωση, πως η αστυνομία έχει σταματήσει αρκετές φορές για έλεγχο συμμετέχοντες σε δράσεις δρόμου του Athens Checkpoint, ενός κέντρου πρόληψης του HIV, καθώς και μια ερευνήτρια της Human Rights Watch, ενώ στο πλαίσιο ενός ελέγχου έθεσε υπό κράτηση και υπέβαλε τα μέλη της ομάδας δρόμου σε σωματική έρευνα.

Εκτεταμένη έρευνα της Human Right Watch το 2014 και το 2015

Η Human Rights Watch πήρε συνεντεύξεις από 44 ανθρώπους από το Μάιο ως το Σεπτέμβρη του 2014, ενώ, πρόσθετες συνεντεύξεις με συμμετέχοντες σε δράσεις δρόμου, καθώς και συνομιλίες με έξι άτομα από τις ίδιες ομάδες έλαβαν χώρα τον Απρίλιο του 2015.

Δεν άλλαξαν πολλά με τη νέα κυβέρνηση

Από τότε που ανέλαβε καθήκοντα η νέα κυβέρνηση, συνεχίζει η έκθεση, η πρακτική της μεταγωγής ατόμων σε αστυνομικά τμήματα μακριά από το κέντρο της πόλης, την οποία κανείς ανώτερος αστυνομικός δεν παραδέχτηκε ποτέ επισήμως, φαίνεται να έχει σταματήσει, όμως οι καταχρηστικές πρακτικές δεν έχουν πάψει.

«Η νέα κυβέρνηση έχει αναλάβει σημαντικές δεσμεύσεις να αλλάξει την προσέγγισή της όσον αφορά την αστυνόμευση στο κέντρο της Αθήνας· ωστόσο, απαιτούνται συγκεκριμένες νομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις για να σταματήσουν αυτές οι καταχρηστικές πρακτικές», δήλωσε η Εύα Κιοσσέ, ειδική επί θεμάτων που αφορούν την Ελλάδα στη Human Rights Watch.

Το σχέδιο της νέας κυβέρνησης για την αστυνομία, το Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Αστυνόμευσης για τον Δήμο της Αθήνας, δεν αντιμετωπίζει συγκεκριμένα τις εν λόγω πρακτικές, γεγονός που εγείρει ανησυχίες ότι οι καταχρηστικές ενέργειες ενδέχεται να συνεχιστούν, επισημαίνει η Human Rights Watch.

Επίσης, οι εκδιδόμενες γυναίκες συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο, παρότι το επάγγελμα των εκδιδόμενων επ' αμοιβή προσώπων δεν είναι παράνομο, τονίζει η οργάνωση. Η κυβέρνηση πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της έλλειψης στέγης στο κέντρο της Αθήνας, διασφαλίζοντας ότι τα άτομα που είναι χρήστες ναρκωτικών δεν αποκλείονται από τους κρατικούς ή δημοτικούς ξενώνες, υποστηρίζει η Human Rights Watch. Η καθολική απαγόρευση πρόσβασης για τους ενεργούς χρήστες ναρκωτικών στους ξενώνες αστέγων, καθώς και η μη παροχή εναλλακτικών επιλογών, έχει οξύνει το πρόβλημα και έχει αποδειχθεί αντιπαραγωγική.

Η κρίση έχει επιδεινώσει την κατάσταση στην πρωτεύουσα

Τον Μάρτιο του 2014, ο Cephas Lumina, τότε εμπειρογνώμων του ΟΗΕ για θέματα εξωτερικού χρέους και ανθρώπινων δικαιωμάτων, δήλωσε ότι τα μέτρα λιτότητας και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οδήγησαν σε «αύξηση της ανεργίας […], στο φαινόμενο των αστέγων, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό (με περίπου 11% του πληθυσμού να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας) και σοβαρά μειωμένη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση».

Ο κ. Lumina, επισήμανε την αύξηση κατά 25% του αριθμού των αστέγων εν γένει από το 2009, παραθέτοντας εκτιμήσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων, σύμφωνα με τις οποίες υπήρχαν τουλάχιστον 20.000 άστεγοι στην Ελλάδα το 2014.

Προσαγάγουν τους αστέγους για να τους απομακρύνουν από το κέντρο της πόλης

Σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, απώτερος σκοπός των προσαγωγών είναι η απομάκρυνσή τους από το κέντρο της Αθήνας, καθώς πολλές φορές ακόμα και μετά την ταυτοποίηση των στοιχείων τους και την επιβεβαίωση πως δεν εκκρεμεί σε βάρος τους κάποιο ένταλμα, οδηγούνταν σε αστυνομικά τμήμα μακριά από το κέντρο, όπως στο Ελληνικό, τον Ασπρόπυργο, την Αμυγδαλέζα, την Ελευσίνα.

Σε ερώτηση της Γεωργίας, 33 χρονών, που κρατούνταν για ώρες σε δυο διαφορετικά τμήματα, γιατί το κάνουν αυτό, η απάντηση που πήρε ήταν «για να μην είσαι στην Αθήνα...». Στην αντίστοιχη ερώτηση που έθεσε η Ειρήνη, 39 χρονών, πρώην χρήστης ναρκωτικών, ο αστυνομικός από το τμήμα Ομονοίας της αποκρίθηκε «θα πάτε ένα ταξιδάκι για να μάθετε να μην περνάτε από την Αθήνα», της έδωσε μια μπουνιά και η Ειρήνη έχασε δυο δόντια.

Αγριοι ξυλοδαρμοί, προσβολές και απειλές

Δεκαπέντε από τους συνεντευξιαζόμενους περιέγραψαν περιστατικά σωματικής κακοποίησης, περιλαμβανομένων ξυλοδαρμών, ενώ σχεδόν όλοι διαμαρτυρήθηκαν για κακές πρακτικές της αστυνομίας και αγενή, προσβλητική και απειλητική συμπεριφορά.

Ο Αναστάσης, 45 ετών, πρώην αξιωματικός του στρατού, ανέφερε ότι κάνει ενδοφλέβια χρήση ηρωίνης τα τελευταία 11 χρόνια για να αντιμετωπίσει την απώλεια της εργασίας του και τη ζωή στον δρόμο.

Θυμόταν τον εξευτελισμό που υπέστη όταν οκτώ αστυνομικοί τον ανάγκασαν να σκύψει στη μέση του δρόμου για εξέταση του ορθού με φακό, και στη συνέχεια τον χτύπησαν όταν αυτός αρνήθηκε:

«Με κοιτάξανε πίσω. Μου είπαν “'Ανοιξέ τα ρε” και κοιτάζανε κανονικά με φακό. Και έσκυψα έτσι. Και γελάγανε... Μου πήρε το κεφάλι [ένας από τους αστυνομικούς] και μου το χτύπαγε στα ρολά. Τρώω κάτι κλοτσιές. Είχα κάτι σύνεργα, μου τα έσπασε. Μου πέταξε τα χαρτιά μου. Είχα φωτοτυπία την ταυτότητά μου και μου την έσκισε γιατί ήταν άκυρη, λέει. Και λέει, “Αν σε ξαναβρώ, τον φακό θα στον χώσω μέσα”. Του έλεγα πως είναι χτυπημένο το πόδι μου και ήταν σαν να του έλεγα “Βάρα το χτυπημένο πόδι”. Δηλαδή όπου έλεγα πως είμαι χτυπημένος, εκεί με βάραγε. Και γελάγανε».

Κανένας δεν καταγγέλλει την αστυνομική βία από φόβο και έλλειψη εμπιστοσύνης

Κανένας από τους συνεντευξιαζόμενους δεν ανέφερε τα περιστατικά βίας στις αρχές. Η Νικίτα και η Ειρήνη ανέφεραν ότι θα ήθελαν να υποβάλουν καταγγελία σε βάρος των αστυνομικών, αλλά δεν πρόκειται να το πράξουν επειδή δεν εμπιστεύονται την αστυνομία. Η Ειρήνη φοβόταν ότι θα κατέληγε να κατηγορηθεί για αντίσταση κατά της αρχής, ενώ η Νικίτα πίστευε ότι η καταγγελία δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα.

Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την κακομεταχείριση από την Αστυνομία

Διεθνείς φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν επικρίνει κατά καιρούς την Ελλάδα επειδή δεν αναγνωρίζει ότι η κακομεταχείριση εκ μέρους της αστυνομίας αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και έχουν προτείνει επανειλημμένα να συγκροτηθεί ένας αξιόπιστος, ανεξάρτητος και αποτελεσματικός μηχανισμός καταγγελιών για τη διερεύνηση ισχυρισμών περί καταχρηστικών πρακτικών της αστυνομίας. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη συνέστησε το 2011 ένα γραφείο αντιμετώπισης περιστατικών αυθαιρεσίας της αστυνομίας, αλλά το γραφείο δεν έχει ακόμη αρχίσει να λειτουργεί και διαθέτει περιορισμένη εντολή, με δυνατότητα να αποφαίνεται μόνον επί του παραδεκτού των καταγγελιών.

Οι καταγγελίες περιστατικών που κρίνονται παραδεκτές θα διαβιβάζονται στα αρμόδια πειθαρχικά όργανα των σωμάτων ασφαλείας για περαιτέρω διερεύνηση, γεγονός που εγείρει ανησυχίες σχετικά με την ανεξαρτησία των εν λόγω ερευνών.

Στις αρχές Απριλίου, ο κ. Πανούσης, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, δήλωσε ότι το γραφείο καταγγελιών θα αρχίσει να λειτουργεί σύντομα, αλλά δεν ανακοίνωσε αλλαγές όσον αφορά την περιορισμένη εντολή του.

Έλεγχοι βάσει διακρίσεων και αυθαίρετη κράτηση

Τριάντα έξι από τους συνεντευξιαζόμενους δήλωσαν ότι η αστυνομία τούς σταματούσε σχεδόν καθημερινά, ενώ 25 εξ αυτών ανέφεραν ότι τους είχαν σταματήσει για εξακρίβωση στοιχείων πάνω από μία φορά την ίδια ημέρα.

Η επιχείρηση «Θησέας»

Τα στατιστικά στοιχεία που παρείχε η Ελληνική Αστυνομία στη Human Rights Watch σχετικά με την επιχείρηση «Θησέας», η οποία ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2014 με στόχο την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και αντικαταστάθηκε την 1η Απριλίου από το νέο σχέδιο αστυνόμευσης, υποδηλώνουν ότι οι έλεγχοι εξακρίβωσης στοιχείων αποτελούν ένα αμβλύ και εν πολλοίς αναποτελεσματικό εργαλείο.

Από τα μέσα Ιουλίου έως τον Δεκέμβριο του 2014, η αστυνομία προέβη σε προσαγωγές 42.454 ατόμων στο πλαίσιο της επιχείρησης «Θησέας». Στη συνέχεια, από όλα τα άτομα που προσήχθησαν, η αστυνομία προέβη σε μόλις έξι συλλήψεις για επαιτεία, 365 συλλήψεις για αδικήματα σχετικά με την πορνεία και 194 συλλήψεις για παραβάσεις των νόμων περί ναρκωτικών.

Κάτι λιγότερο από 1,5% των προσαγωγών μετατρέπονται σε συλλήψεις

Το γεγονός ότι ποσοστό μικρότερο από 1,5% των προσαγωγών οδήγησαν σε επίσημη σύλληψη εγείρει ανησυχίες ότι η αστυνομία ενδέχεται να προβαίνει σε διακριτική αντιμετώπιση ατόμων βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, αναφέρει η έκθεση.

Δεδομένου ότι στα στατιστικά στοιχεία της αστυνομίας δεν περιλαμβάνονται τα πολλά άτομα που σταματούνται για έναν γρήγορο έλεγχο εξακρίβωσης στοιχείων στον δρόμο και αφήνονται ελεύθερα επιτόπου, το συνολικό ποσοστό εντοπισμού είναι πιθανό να είναι ακόμη χαμηλότερο.

«Η ζωή στους δρόμους είναι αρκετά δύσκολη και χωρίς τις καταχρηστικές πρακτικές της αστυνομίας», υπογραμμίζει η κ. Κιοσσέ. «Αντί η αστυνομία να παρενοχλεί και να θέτει υπό κράτηση άπορους ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να βοηθήσει τους ανθρώπους αυτούς να λάβουν τις υπηρεσίες και τη φροντίδα που χρειάζονται».

Αντίκτυπος των αστυνομικών πρακτικών στο δικαίωμα στη υγεία

Εικοσιένα άτομα περιέγραψαν καταστάσεις στις οποίες οι αστυνομικοί έλεγχοι είχαν άμεσο ή έμμεσο αρνητικό αντίκτυπο στο δικαίωμά τους στην υγεία, περιλαμβανομένης της παρεμπόδισης της πρόσβασής τους σε ιατρό και σε απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή, καθώς και σε υπηρεσίες και ενημέρωση σχετικά με την πρόληψη του HIV, σε μεθαδόνη και άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα, κατά την είσοδο ή έξοδό τους από κέντρα σίτισης, προγράμματα αποτοξίνωσης, κλπ.

Κάποιες σχετικές αφηγήσεις ερωτηθέντων:

Η Αννα, η οροθετική που δήλωσε ότι εκδιδόταν για να εξασφαλίσει τη δόση της, ανέφερε ότι στις 9 Ιουνίου 2014 δεν πρόλαβε να πάρει το χάπι της αντιρετροϊκής αγωγής της, καθώς την σταμάτησαν αστυνομικοί κοντά στην πλατεία Ομονοίας στις 8.30 μ.μ. και την έθεσαν υπό κράτηση για περίπου δύο ώρες, πρώτα στην Ομόνοια και μετά στον Πειραιά, σε απόσταση 11 χιλιομέτρων.

Ο Δημήτρης, 58 ετών, ο οποίος αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικής υγείας, έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα μεθαδόνης και ζει στον δρόμο, ανέφερε ότι δύο αστυνομικοί τον σταμάτησαν για έλεγχο στην οδό Σταδίου στο κέντρο της Αθήνας στις 31 Ιουλίου 2014 και κατέστρεψαν τα υπνωτικά χάπια τα οποία του είχε συνταγογραφήσει ιατρός του ΟΚΑΝΑ. Από τότε, ο Δημήτρης έχει επάνω του ένα σημείωμα από τον ιατρό του που αναφέρει ότι τα χάπια έχουν χορηγηθεί νόμιμα με ιατρική συνταγή.

Ο Νεμίρ, ένας 40χρονος μετανάστης χωρίς έγγραφα από το Ιράκ, ο οποίος είναι οροθετικός άστεγος χρήστης ναρκωτικών, δήλωσε τον Ιούλιο του 2014 ότι δύο μήνες πριν από τη συνομιλία μας τον σταμάτησε η αστυνομία καθώς πήγαινε για ιατρική εξέταση. Τον έθεσαν υπό κράτηση σε δύο αστυνομικά τμήματα για πάνω από δώδεκα ώρες και κατέστρεψαν τις καθαρές βελόνες του. «Σύριγγες, επειδή είμαι οροθετικός, έχω τις δικές μου, για να μην κολλήσω κανέναν. Και αυτοί για σπάσιμο τις πήραν και μου τις έσπασαν».

Ο Γιάννης, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και ζει στον δρόμο, δήλωσε στις 31 Ιουλίου ότι την προηγούμενη ημέρα ο αστυνομικός έλεγχος τον εμπόδισε να πάει σε ραντεβού που είχε για χειρουργική επέμβαση λόγω σοβαρού αποστήματος στο χέρι του. "Σου χαλάνε όλη την ημέρα, όλο το πρόγραμμα, την υγεία… Λέω [στον αστυνομικό] «Με έχεις πάρει δεκαπέντε φορές εσύ ο ίδιος. Ξέρεις ότι είμαι εγώ. Δεν εκκρεμεί ούτε απόφαση ούτε τίποτα εναντίον μου. Σε παρακαλώ άφησέ με να πάω να κάνω την εγχείρησή μου, έχω ραντεβού με τον χειρούργο». Λέω, «έχω πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό» και τους το δείχνω… Δεν το έλαβε υπόψη του. «Κάτσε εκεί», μου λέει. Και έχασα την εγχείρηση.

Εγώ να πεθαίνω από τον πόνο... Προσπάθησα να τους πω εκατό φορές «Ρε παιδιά, σας παρακαλώ, έχω πρόβλημα». Τίποτα, δεν το λάμβανε κανένας υπόψη. Το ραντεβού ήταν στις δέκα το πρωί. Μετά έγινε η εξακρίβωση και με άφησαν, και πήγα [στο νοσοκομείο] και ο χειρούργος δεν ήταν πια εκεί, είχε φύγει... Και ξέρετε τι έκανα από την απελπισία μου; 'Ανοιξα το απόστημα μόνος μου."

Παρεμπόδιση ακτιβιστών από την Αστυνομία

Σε πέντε περιπτώσεις, στο διάστημα από τις 28 Μαΐου έως τις 26 Ιουνίου 2014, μια ερευνήτρια της Human Rights Watch έγινε μάρτυρας περιστατικών κατά τα οποία η αστυνομία σταμάτησε τους συμμετέχοντες σε δράσεις δρόμου του Athens Checkpoint, ενός κέντρου πρόληψης του HIV, εμποδίζοντάς τους να διανείμουν προφυλακτικά στο κέντρο της Αθήνας.

Στις 28 Μαΐου 2014, διαφορετικοί αστυνομικοί σταμάτησαν δύο συμμετέχοντες σε δράσεις δρόμου συνοδευόμενους από την ερευνήτρια της Human Rights Watch δύο φορές σε διάστημα 10 λεπτών. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ελέγχου και της σωματικής έρευνας, οι αστυνομικοί βρήκαν ένα χάπι αντιρετροϊκής αγωγής στα προσωπικά αντικείμενα ενός οροθετικού μέλους της ομάδας δρόμου. Ένας από τους αστυνομικούς φώναζε επιθετικά «Ποιος έχει AIDS, ποιος έχει AIDS; Εσύ;» στη μέση του δρόμου. Όταν τα μέλη της ομάδας διαμαρτυρήθηκαν για τη συμπεριφορά του αστυνομικού, η ερευνήτρια της Human Rights Watch και η ομάδα δρόμου προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα Ακρόπολης για εξακρίβωση των στοιχείων ταυτότητάς τους. Ο Στέργιος Μάτης, ένας από τους συμμετέχοντες στις δράσεις δρόμου του κέντρου Athens Checkpoint περιέγραψε το περιστατικό:

“Εξηγήσαμε ποιοι είμαστε. Ότι μας είχαν σταματήσει και ελέγξει μόλις πριν από πέντε λεπτά μπροστά από το αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας. Μετά προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε ότι μας καθυστερούσαν από το έργο μας και ότι είχαμε να επιτελέσουμε ένα συγκεκριμένο καθήκον ως εθελοντές, και αυτοί δεν μπορούσαν να το καταλάβουν αυτό… Όταν αντιδράσαμε, οι αστυνομικοί απάντησαν ότι θα μας πάνε στο τμήμα, έτσι «για να δείτε τι θα πάθετε, τι μπορούμε να σας κάνουμε». Πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα, μας έγδυσαν, μας ανάγκασαν να κάτσουμε...να σκύψουμε για να δουν αν έχουμε ναρκωτικά. Ήξεραν ότι είμαστε καθαροί, επειδή ήξεραν ποιοι είμαστε και τι κάνουμε. Το έκαναν απλώς για επίδειξη ισχύος."

Κρατήθηκε και η ερευνήτρια της Human Rights Watch

Η ερευνήτρια της Human Rights Watch δεν υποβλήθηκε σε σωματική έρευνα.

Οι αστυνομικοί απείλησαν να υποβάλουν έγκληση για «εξύβριση αρχής» κατά των μελών της ομάδας επειδή αποκάλεσαν τους αστυνομικούς «ανεκπαίδευτους» λόγω της έλλειψης πληροφόρησής τους για τον HIV, τα δε μέλη της ομάδας απείλησαν να αναφέρουν το περιστατικό στα μέσα ενημέρωσης και να υποβάλουν καταγγελία για παραβίαση ιδιωτικότητας. Εντέλει, τόσο ο αξιωματικός υπηρεσίας του αστυνομικού τμήματος -ο οποίος δεν είχε εμπλακεί στον έλεγχο- όσο και ο άμεσος προϊστάμενος των αστυνομικών αναγνώρισαν την έλλειψη ενημέρωσης που επικρατεί στην αστυνομία σχετικά με τον HIV και υποσχέθηκαν να αρχίσουν συζητήσεις με το κέντρο Athens Checkpoint για πιθανή εκπαίδευση σχετικά με τον HIV. Μετά από μία ώρα, η ομάδα αφέθηκε ελεύθερη.

Στις 25 Ιουνίου 2014, μια ομάδα αστυνομικών, εκ των οποίων ορισμένοι ήταν ένστολοι και άλλοι φορούσαν πολιτικά, σταμάτησε τρεις συμμετέχοντες σε δράσεις δρόμου του Athens Checkpoint και μία ερευνήτρια της Human Rights Watch στην οδό Σατωβριάνδου έξω από ξενοδοχεία όπου η εν λόγω ομάδα δρόμου είχε μόλις διανείμει προφυλακτικά. Ένας από τους αστυνομικούς ήταν μεταξύ εκείνων που τους είχαν σταματήσει ξανά στις 18 Ιουνίου 2014. Μόλις οι συμμετέχοντες στην ομάδα δρόμου πέρασαν μπροστά από τους αστυνομικούς, ο αστυνομικός που τους είχε ανακρίνει την προηγούμενη εβδομάδα είπε με επιθετικό ύφος: «Παιδιά, για ελάτε λίγο εδώ, όπως είσαστε τις ταυτότητές σας όλοι! Όλοι!» Ένα από τα μέλη της ομάδας δρόμου διαμαρτυρήθηκε λέγοντας «Κάθε βδομάδα το ίδιο πράγμα». Ο αστυνομικός απάντησε «Ναι, κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή».

Τα μέλη της ομάδας έδωσαν τα στοιχεία τους λέγοντας ότι είναι από το Athens Checkpoint, και η ερευνήτρια της Human Rights Watch έδωσε επίσης τα στοιχεία της. Ο αστυνομικός απείλησε με προσαγωγή όλων στο αστυνομικό τμήμα. Ζήτησε επίσημο έγγραφο με σφραγίδα από το Athens Checkpoint ως αποδεικτικό της εργασίας τους. Ένα μέλος της ομάδας δρόμου ξαναείπε, «κάθε βδομάδα κάνετε το ίδιο πράγμα» και ο αστυνομικός απάντησε, «και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι να διευθετηθεί». Οι αστυνομικοί άφησαν ελεύθερη την ομάδα μετά από πέντε λεπτά, όταν ένα από τα μέλη της ομάδας ανέφερε το όνομα υψηλόβαθμου αστυνομικού ο οποίος είχε συμβουλεύσει τους συμμετέχοντες σε δράσεις δρόμου να χρησιμοποιήσουν το όνομά του σε περίπτωση που τους σταματούσε η αστυνομία.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr

Διαβάστε Περισσότερα