Σημαντική δράση υλοποιεί ο Δήμος Αλμωπίας και η ΔΗ.Κ.Ε.Α.με δωρεάν μετρήσεις σακχάρου στις Τοπικές Κοινότητες

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗ.Κ.Ε.Α. ΜΕ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΟΥ

Μία σημαντική δράση υλοποιεί ο Δήμος Αλμωπίας και η ΔΗ.Κ.Ε.Α., η οποία περιλαμβάνει δωρεάν μετρήσεις σακχάρου σε όλες τις Τοπικές Κοινότητες υπό την επίβλεψη των κοινωνικών λειτουργών του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι».

Η δράση συνεχίζεται απρόσκοπτα και με τη συμμετοχή συμπολιτών μας όλων των ηλικιών που έχουν τη δυνατότητα της πρόληψης, ενώ το πρωί της Πέμπτης ο Πρόεδρος της ΔΗ.Κ.Ε.Α. κ. Κώστας Ζαχαριάδης επισκέφθηκε τον Πρόδρομο όπου είδε από κοντά την εξέλιξή της.

Για την υλοποίηση της παραπάνω δράσης, σημαντική είναι και η συμβολή των Προέδρων των Τοπικών Κοινοτήτων.

Διαβάστε Περισσότερα

Θεοδωράκι Αλμωπίας.Οδοιπορικό Αφιέρωμα InPozar.Net

Ένα ψηφιακό οδοιπορικό στο ιστορικό χωριό του Θεοδωρακείου Αλμωπίας με την καλλιτεχνική ματιά του Νίκου Παντελίδη μέσα από το ενδιαφέρον ιστολόγιο http://www.inpozar.net/ 

Πηγή βίντεο...https://www.youtube.com

Διαβάστε Περισσότερα

Δημόσια διαβούλευση στην ΠΕ Πέλλας για την μείωση χρήσης πλαστικής σακούλας

Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας Αθηνά Αηδονά:

“Στηρίζουμε τις δράσεις ανακύκλωσης και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης σε συνεργασία με όλους τους φορείς”

“O στόχος των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνουμε ως Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, είτε για την υλοποίηση του αναπτυξιακού μας προγραμματισμού, είτε, όσον αφορά, την πραγματοποίηση δράσεων που ευαισθητοποιούν τους πολίτες της περιοχής σε θέματα εθελοντισμού, ανακύκλωσης και, γενικότερα, αλλαγής νοοτροπίας είναι η βελτίωσης της ποιότητας ζωής των πολιτών” ανέφερε αρχικά στο χαιρετισμός της η Αν. Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας Αθηνά Αθανασιάδου – Αηδονά, στη δημόσια διαβούλευση για τη μείωση χρήσης της πλαστικής σακούλας η οποία πραγματοποιήθηκε στο Διοικητήριο. Συνεχίζοντας, η κ. Αηδονά τόνισε ότι “η διαβούλευση επί των προτάσεων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας και του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Έδεσσας – Γιαννιτσών είναι μια δράση ενίσχυσης του διαλόγου με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Άλλωστε, η συζήτηση των απόψεων, ιδεών, προβληματισμών είναι μια ευκαιρία ώστε να προκύψουν κι άλλες δράσεις οι οποίες, αφού οργανωθούν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο μπορούν να έχουν πολύ θετικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της μείωσης της χρήσης της πλαστικής σακούλας, που όλοι μας χρησιμοποιούμε καθημερινά. Η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας στηρίζει και θα στηρίξει ανάλογες πρωτοβουλίες και μελλοντικά για την κοινωνική ευαισθητοποίηση σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, ανακύκλωσης, εθελοντισμού για την καλυτέρευση του επιπέδου διαβίωσης και μια βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής”.

Στη συνάντηση, η υπεύθυνη λειτουργίας του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Έδεσσας – Γιαννιτσών κ. Σοφία Θεοδωρίδου μίλησε για την ανάγκη μείωσης της πλαστικής σακούλας μέσα από την ανταλλαγή σκέψεων, τη συνεργασία για την υλοποίηση δράσεων και τον κοινωνικό διάλογο. Παράλληλα πρόβαλλε τα αποτελέσματα έρευνας σε μαθητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πριν και μετά την ενημέρωση για τη χρήση πλαστικής σακούλας.

Με τη σειρά της, η υπεύθυνση σχολικών δραστηριοτήτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Φωτεινή Σταυρίδου, η οποία ξεκίνησε το πρόγραμμα για την ανακύκλωση του πλαστικού γενικότερα, αναφέρθηκε στα οφέλη για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις από την οικολογική διάσταση της πρωτοβουλίας για τη μείωση χρήσης της πλαστικής σακούλας στην καθημερινότητα.

Οι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας κ.κ. Νικόλαος Τσαλικίδης και Κωνσταντίνος Κούγκας χαιρέτισαν τη διοργάνωση της διαβούλευσης και έδωσαν συγχαρητήρια στους διοργανωτές, υποστηρίζοντας, παράλληλα, ότι η εκπαίδευση στο σύνολό της συνδράμει και θα συνδράμει με όλα τα μέσα στην υλοποίηση δράσεων με επίκεντρο τους μαθητές όλων των ηλικιών, με μεγάλο στόχο την αλλαγή νοοτροπίας αλλά και των συνηθειών όλων μας σε καθημερινή βάση για την επιτυχία του εγχειρήματος μείωσης της χρήσης πλαστικής σακούλας.

Στο σημείο αυτό, ιδιαίτερα σημαντική ήταν η παρέμβαση μέσω skype του Δημάρχου Αλοννήσου κ. Πέτρου Βαφίνη, ο οποίος υλοποίησε πρωτοποριακές δράσεις στο νησί και παρέθεσε την πολύτιμη εμπειρία του από τις δράσεις που αναλήφθηκαν στο Δήμο του, προτείνοντας τη διοργάνωση εκδηλώσεων για την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού, κάτι που είναι ευθύνη όλων των φορέων.

Από την πλευρά του ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δημήτριος Γιάννου ανέφερε ότι απαιτείται μια άλλη παιδεία, ενώ ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι ο Δήμος Έδεσσας συμμετέχει στο Σύμφωνο των Δημάρχων το οποίο περιλαμβάνει στοχοθεσία για το ενεργειακό αποτύπωμα της περιοχής, χαρακτηρίζοντας το ως ένα πρωτοποριακό βήμα το οποίο θα στηρίξει ο Δήμος, ενώ, ο Δήμαρχος Πέλλας κ. Γρηγόρης Στάμκος υπογράμμισε το ρεαλιστικό στόχο της μείωσης χρήσης της πλαστικής σακούλας, τονίζοντας, ταυτόχρονα, ότι είναι μεγάλες οι δυνατότητες βελτίωσης της γενικότερης στάσης των πολιτών σε περιβαλλοντικά και θέματα ανακύκλωσης.

Εκπροσωπώντας τον Δήμαρχο Αλμωπίας κ. Δημήτρη Μπίνο, ο Αντιδήμαρχος Αλμωπίας κ. Στέφανος Αβραμίκας χαρακτήρισε την πρωτοβουλία της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας και όλων των συνδιοργανωτών φορέων ως πρωτοποριακή κίνηση και δήλωσε ότι χρειάζεται να είμαστε άνθρωποι της πράξης. Στη συνέχεια, η Περιφερειακή Σύμβουλος Μαρία Ζωγράφου – Τσαντάκη χαρακτήρισε καταλυτικό το ρόλο των τοπικών φορέων αφενός, στην κοινωνική ευαισθητοποίηση, στην υλοποίηση δράσεων αφετέρου.

Ο εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου κ. Τάκης Γιώγας αναφέρθηκε στην αλλαγή νοοτροπίας και στα συστατικά που θα πρέπει να έχει μια οργανωμένη δράση η οποία θα πρέπει να  είναι ευρείας απήχησης ώστε να έχει ένα καλό αποτέλεσμα, ενώ, στην τοποθέτησή του ο εκπρόσωπος του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Κεντρικής Μακεδονίας κ. Σερασίδης στάθηκε στην ανάγκη συνειδητοποίησης από τους πολίτες της βλαπτικής πλαστικής σακούλας, στην οργάνωση αρκετών δράσεων αλλά και στη δυναμική που έχουν οι μαθητές οι οποίοι αρέσκονται στις καινοτομίες.

Στη συζήτηση συμμετείχαν και άνθρωποι της αγοράς και, συγκεκριμένα, οι εκπρόσωποι των σούπερ μάρκετ ΓΑΛΑΞΙΑΣ κ.κ. Λάμπρος Μπίζας και Σταύρος Χειμωνίδης, οι οποίοι τόνισαν οτι το στοίχημα είναι οι πολίτες να μην επιθυμούν πλέον την πλαστική σακούλα και πρότειναν την πολλάπλων χρήσεων τσάντα, ενώ, ο εκπρόσωπος του σούπερ μάρκετ ΜΑΣΟΥΤΗΣ κ. Χρήστος Θεοδώρου ενημέρωσε ότι η εταιρεία χρησιμοποιεί οικολογικές σακούλες αλλά υπάρχουν παράπονα από τους πελάτες λόγω της μειωμένης αντοχής.

Σημαντική ήταν και η συμβολή των τοπικών και περιφερειακών Μέσω Μαζικής Ενημέρωσης, έντυπων και ηλεκτρονικών, αλλά και της ΕΡΤ3 στην εκδήλωση. Από την πλευρά τους παρέθεσαν την άποψη για χρήση βιοδιασπώμενων τσαντών και στάθηκαν στην ανάγκη ενημέρωσης των πολιτών.

Το στέλεχος της Π.Ε. Πέλλας, Προϊστάμενος του Τμήματος Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Σκύδρας κ. Γιώργος Γαϊτάνης ανέφερε για τα γεωργικά φάρμακα τα οποία συσκευάζονται σε μπουκάλια και σακούλες από πλαστικό, ότι υπάρχει νομοθεσία για την απαγόρευση χρήσης αυτών η οποία όμως πρέπει να είναι πιο αυστηρή για να εφαρμοστεί κατάλληλα.

Όλοι οι παρευρισκόμενοι συνεχάρησαν την Αν. Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Αθηνά Αθανασιάδου -  Αηδονά για την ανάληψη της πρωτοβουλίας πραγματοποίησης της συνάντησης σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Πέλλας.

Στην εκδήλωση απέστειλε χαιρετισμό και η Δήμαρχος Σκύδρας κ. Κατερίνα Ιγνατιάδου η οποία λόγω ενός δυσάρεστου γεγονότος δεν μπόρεσε να παραστεί και εκπροσωπήθηκε από τον Αντιδήμαρχο Σκύδρας κ. Θέμη Κρητίδη.

Για την οργάνωση επιτυχημένων δράσεων στο πλαίσιο της διαβούλευσης ορίστηκε συντονιστική επιτροπή για την προετοιμασία και υλοποίηση αυτών σε συνεργασία με όλους τους συμμετέχοντες φορείς υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας.

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ - Ενημέρωση σχετικά με το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης

ΔΗΜΟΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Κατά τη διαδικασία ελέγχων των εγκεκριμένων αιτήσεων του ΚΕΑ, από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΗΔΙΚΑ, διαπιστώθηκαν παρατυπίες, για εισοδήματα από αγροτική δραστηριότητα που δεν έχουν δηλωθεί (ειδικότερα επιδοτήσεις) τα οποία εισπράχθηκαν κατά το τελευταίο εξάμηνο πριν την υποβολή της αίτησης,  είτε παρατυπίες άλλης φύσεως, όπως άτομα που έχουν δηλωθεί σε δυο διαφορετικές αιτήσεις ή άτομα που ενώ μένουν μαζί, έκαναν αίτηση ως ξεχωριστά νοικοκυριά και όχι ως ένα, όπως σαφώς ορίζεται.

Τέτοιες αιτήσεις έχουν τεθεί σε αναστολή (στην πλατφόρμα του προγράμματος η κατάσταση της αίτησης εμφανίζεται ως «Ανενεργή») και η εισοδηματική ενίσχυση του ΚΕΑ δεν θα καταβληθεί μέχρι να τεκμηριωθεί ότι ισχύουν όσα δηλώθηκαν σε κάθε αίτηση.

Καλούνται όσοι πολίτες υπέβαλαν αίτηση και ΕΓΚΡΙΘΗΚΑΝ, να ελέγξουν την κατάσταση της αίτησής τους, είτε ιδιωτικά με τους κωδικούς του TAXIS, είτε απευθυνόμενοι στο Δήμο Αλμωπίας, είτε στα Κ.Ε.Π. Αριδαίας και Εξαπλατάνου.

Διευκρινίζεται:

1.  ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση η τροποποίηση των αιτήσεων γίνεται μόνο από τους πιστοποιημένους χειριστές του Δήμου Αλμωπίας.

2. Επειδή, η τροποποίηση των αιτήσεων θεωρείται νέα αίτηση ουσιαστικά, απαιτούνται όλα τα δικαιολογητικά που υποβλήθηκαν στην αρχική, εκ νέου, με βασικότερο εξ αυτών το έντυπο συναίνεσης.

Ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος

Τσιμτσιρίδης Γεώργιος

Διαβάστε Περισσότερα

Εφηβεία είναι θα περάσει...

Μην πανικοβάλεστε!

Η εφηβεία είναι η μεταβατική περίοδος μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής, μία περίδος στην οποία το παιδί βιώνει σημαντικές αλλαγές τόσο στις βιολογικές όσο και στις ψυχικές του λειτουργίες.

Το σώμα και οι ορμές τους αλλάζουν, ακόμα και οι επιθυμίες του τις οποίες του είναι δύσκολο να εκφράσει ή να ελέγξει…

Οι μεταβολές αυτές επηρεάζουν και τις σχέσεις του έφηβου με τον υπόλοιπο κοινωνικό του περίγυρο. Οι έφηβοι έχουν έντονα συναισθήματα, άγχος, νοιώθουν μπερδεμένα και δρούν αρκετά παρορμητικά. Ό,τι και αν προκαλεί τον θυμό, και γενικότερα τα συναισθήματα αυτά, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειτε για φυσιολογικές αντιδράσεις σε αυτήν την περίοδο της ζωής τους.

Αρχίζουν και αναζητούν την ταυτότητα τους , ποιόι είναι, που ανήκουν, με ποιόν τρόπο ταιριάζουν με τις παρέες τους, και το αντίθετο φύλλο. Ψάχνουν περισσότερη ανεξαρτησία σε σχέση με τους γονείς τους και τους φίλους τους, προσπαθούν να ξεχωρίζουν την διαφορά του σωστού και του λάθους, αναλαμβάνουν ευθύνες, εξερευνούν την σεξουαλικότητα τους και ξεκινούν να έχουν περισσότερες εμπειρίες, είτε ερωτικές είτε κοινωνικές.

Συχνά οι γονείς με αυτή την αλλαγή των παιδιών τους πανικοβάλλονται ή δεν ξέρουν πως πρέπει να χειριστούν την κατάσταση. Μην πανικοβάλλεστε! Μια χρήσιμη πληροφορία για τον κάθε γονιό σε αυτήν τη δύσκολη περίσταση είναι οι αναμνήσεις απο την δική του εφηβική ηλικία, τις σχέσεις του την εποχή εκείνη με τους άλλους και κυρίως με τους γονείς του (και γενικότερα με τα πρόσωπα – φορείς ''εξουσίας'': καθηγητές κλπ).

3 σημεία που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη διαχείρηση μιας κρίσης.

α. Όταν π.χ. σε έναν καβγά το παιδί υψώνει τον τόνο της φωνής του ή αντιδράει με θυμό μην βιαστείτε να αντιδράσετε με τον ίδιο τρόπο γιατί συνήθως κάτι τέτοιο επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Αποφύγετε τις φωνές, τους χαρακτηρισμούς ή τους εκβιασμούς διότι αυτό θα ανάψει περισσότερο τα αίματα και θα ξεκινήσει ένας πόλεμος επικράτησης που όλο και θα μεγαλώνει και καμία άκρη δεν θα βγαίνει..

Αντί λοιπόν να του επιβληθείτε με φράσεις του τύπου «δεν θα βγεις ξανά για μία εβδομάδα» προτιμήστε το « μήπως χρειάζεσαι λίγο χρόνο μόνος σου να ηρεμίσεις;» - αν μπορείτε να είστε κι εσείς ήρεμοι φυσικά....

β. Να είστε ειλικρινής και να του εξηγήσετε ότι ο τρόπος που χειρίζεται τις καταστάσεις σας φέρνει σε δυσκολη θέση ή σας καθιστά αδύνατους για να μπορέσετε να τον/την ακούσετε και να το/την βοήθησετε….

Η ειλικρίνεια είναι ένας αποτελεσμάτικος τρόπος να λύνετε τα προβλήματα σας.

γ. Αντιμετωπίστε τους με σταθερότητα: Όποιοι και αν είναι οι μέθοδοι μας για να επικοινωνήσουμε με τους έφηβους , είτε είναι αυταρχικοί, είτε ήρεμοι, είτε επιεικές και ελαστικοί, συνιστάτε να είναι σταθεροί.

Θα αναρωτηθείτε γιατί; Διότι οι έφηβοι βιώνουν την αστάθεια σε αυτή την περίοδο της ζωής τους και εμείς παραμένουμε τα πρότυπα τους και οι καθοδηγητές της ζωής τους όσο και ανεξάρτητα να θέλουν να δείχνουν…

Τα παραπάνω δεν υπόσχονται την τέλεια επικοινωνία και αρμονία μεταξύ των παιδιών μας, ούτε μπορούμε να ήμαστε οι τέλειοι γονείς. Με λίγη προσπάθεια, ψυχραιμία και σωστή επικοινωνία όμως η μπόρα θα περάσει...

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος, paidi-efivos.gr
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαικού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

ΠΗΓΗ... http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Αναζητώντας τον Ιδανικό Άλλο

Η συντροφικότητα αποτελεί μια βασική ανθρώπινη επιλογή και πρακτική. Τείνουμε να επιλέγουμε συντρόφους με πρώτο κριτήριο, τη σωματική έλξη, συνήθως. Γνωριζόμαστε και σχετιζόμαστε συναισθηματικά με κάποιον, αν κρίνουμε πως μας ταιριάζει ο τρόπος σκέψης του, η κοσμοθεωρία του. Κι έτσι, ξεκινά ένα υπέροχο συναισθηματικό ταξίδι, που διαρκεί για πάντα..

Ή μήπως όχι;

Στην αρχή μιας σχέσης, ερωτευόμαστε κάθε μικρή λεπτομέρεια του ανθρώπου δίπλα μας. Βιώνουμε μια κατάσταση συνεχούς ευφορίας, διψάμε να παρατηρούμε κάθε μικροέκφρασή του, ακόμα και τον τρόπο που κάποιος αναπνέει, που γελά, που συμπεριφέρεται. Προσπαθούμε να ανακαλύψουμε κάθε πτυχή του και νιώθουμε οι πιο τυχεροί άνθρωποι του κόσμου. Τείνουμε να αποδίδουμε στη σχέση, μοτίβα που αποδεικνύουν πόσο υπέροχο ζευγάρι αποτελούμε: αν ταιριάζουμε, μιλάμε για το πόσο ταιριαστοί είμαστε. Αν διαφέρουμε σε πολλά, μιλάμε για το πόσο απίστευτα συμπληρωματικοί είμαστε.

Ο νέος σύντροφός μας, είναι ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζουμε καλά. Ερωτευόμαστε με σφοδρότητα, μιας και δεν γνωρίζουμε τον ολόκληρο Άλλο απέναντί μας. Το μικρό κομμάτι της προσωπικότητας που έχουμε προλάβει να γνωρίσουμε, το αντιλαμβανόμαστε όπως θα θέλαμε : υπέροχο και αψεγάδιαστο.

Καθώς ο συναισθηματικός δεσμός προσκόλλησης με τον πρώτο φροντιστή μας, μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή και το παιδί που κουβαλάμε μέσα μας φωνάζει για αγάπη, έχοντας ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί, προβαίνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε, σε μια διαδικασία εξιδανίκευσης του άλλου. Θέλουμε υποσυνείδητα να αναβιώσουμε την αρχετυπική σχέση με τη μητέρα και μάλιστα από τον πρώτο χρόνο της ζωής μας, όπως επισημαίνει ο Ματθαίος Γιωσαφάτ.

Προβάλλουμε στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας, όλα όσα θέλαμε και όσα μας λείπουν. Οι γνωστικές πληροφορίες που έχουμε για τον άλλον, απλά.. διαστρεβλώνονται, συμπληρώνονται, εμπλουτίζονται κατά το δοκούν, δηλαδή, σύμφωνα με τις δικές μας προσωπικές συναισθηματικές ανάγκες. Ο σύντροφός μας μετατρέπεται, άθελά μας, σε όλα εκείνα που εμείς έχουμε ανάγκη να είναι. Και που απέχουν πολύ από όσα πραγματικά είναι.

Μετά την εξιδανίκευση, συνήθως ακολουθεί και η.. απομυθοποίηση. Αφήνουμε στην άκρη, αναπόφευκτα, τα διαστρεβλωτικά γυαλιά μέσα από τα οποία προσδίδαμε προβολικά στον σύντροφό μας, διάφορα χαρακτηριστικά. Παρατηρούμε πως και ο άνθρωπος πλάι μας έχει τρωτά σημεία, αδυναμίες, συμπλέγματα, ανασφάλειες. Το στάδιο της απομυθοποίησης επιφέρει συχνά χωρισμούς, αφού πολλοί δεν αντέχουν να βιώνουν ξανά και ξανά την απογοήτευση του ότι ο σύντροφός τους, τούς.. «εξαπάτησε», όντας διαφορετικός από τις αρχικές υψηλές προσδοκίες. Αναζητώντας πάντα μια αναβίωση της μητρικής σχέσης, απομακρύνονται απαρηγόρητοι και επικεντρώνονται ξανά στην αναζήτηση του απόλυτα ιδεατού «άλλου μισού».

Μια ουσιαστική σχέση δεν έχει συγκεκριμένα μοτίβα. Χρειάζεται ανθρώπους ώριμους, που μπαίνουν προσγειωμένοι και κοιτούν πραγματικά τον Άλλον, απαλλαγμένο από προβολικούς ρόλους και χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν τις ανάγκες που οι ίδιοι θέλουν να καλύψουν.

Κάθε άνθρωπος θέλει να αγαπηθεί για αυτό που είναι και για την προσωπικότητα που έχει διαμορφωθεί στα χρόνια της ύπαρξής του. Εφόσον αποτελούμε όλοι κατασκευάσματα της ανατροφής μας, αναπόφευκτα διαμορφωμένοι από το περιβάλλον μας, με ανασφάλειες και τρωτά σημεία, γιατί αναλωνόμαστε στην αναζήτηση του Ιδανικού Άλλου; Είμαστε τόσο υπέροχα ιδανικοί ως μονάδες, που αναζητούμε συντροφικά τίποτα λιγότερο από το απόλυτο;

Εξάλλου, απόλυτα ιδανικός, δεν ήταν ποτέ κάποιος που επάνω του προβάλαμε για λίγο τις συναισθηματικές μας ανάγκες. Ιδανικός, γίνεται κανείς προοδευτικά, όταν αφαιρεθούν τα προβολικά , αυθαίρετα στοιχεία του πρώτου ενθουσιασμού σε μια σχέση κι εκείνη εξακολουθεί να υφίσταται, αλώβητη και πιο ουσιαστική. Οι σύντροφοι που έχουν περάσει τα αρχικά στάδια του έρωτα και έχουν κατορθώσει να δουν βαθιά την προσωπικότητα του συντρόφου τους, που αποδέχτηκαν τον Άλλον όπως είναι κι όχι όπως νόμιζαν πως είναι, που αγκάλιασαν αυτόν που απομυθοποίησαν, εκείνοι είναι ιδανικοί ο ένας για τον άλλον.

Μια σχέση ιδανική, λοιπόν, δεν ορίζεται εξ’ αρχής. Δομείται με το χρόνο και την καθημερινότητα, μέσα από την τριβή και την αποδοχή. Μέσα από την απομυθοποίηση και τη συμβατικότητα, που μας θυμίζουν πως αν και κανένας μας δεν είναι από μόνος του ιδανικός, υπάρχουν σχέσεις που πλησιάζουν πολύ σε αυτό.

Ηρώ Δημητρίου
Εκπαιδευτικός Π.Ε.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Murray, Sandra L.; Holmes, John G.; Griffin, Dale W. (1996) . The self-fulfilling nature of positive illusions in romantic relationships: Love is not blind, but prescient. Journal of Personality and Social Psychology, Vol 71(6), Dec 1996, 1155-1180

Kayser Karen . (1993). When love dies. The Process of Marital Dissatisfaction. The Guilford Press

Πηγή: animartists.com

Διαβάστε Περισσότερα

Το Ρίσκο. Αυτό είναι το Κλειδί για την Αλλαγή - Leo Buscaglia

Αν πλήττεις, αν φοβάσαι, αν δεν σ’ αρέσει το σκηνικό σου, άνοιξε την πόρτα και φύγε!

Ποιος είπε, ότι πρέπει να μείνεις εδώ; Όσο η καρδιά και το μυαλό σου δουλεύουν και το ηθικό είναι ακμαίο, μπορείς να μπεις σε όποιο σκηνικό θελήσεις.

Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου. Να δημιουργήσεις ένα νέο. Από αύριο κιόλας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Κάνε τα διαφορετικά γιατί μόνο η πράξη αλλάζει.

Οι κουβέντες είναι καλές μόνο στην αρχή. Η συνειδητοποίηση είναι μόνο η μισή λύση. Τα υπόλοιπα είναι πράξη...

Διάλεξε το δρόμο της ζωής.

Διάλεξε το δρόμο της αγάπης.

Διάλεξε τον δρόμο του ενδιαφέροντος.

Διάλεξε το δρόμο της ελπίδας.

Διάλεξε το δρόμο της πίστης στο αύριο.

Διάλεξε το δρόμο της εμπιστοσύνης.

Διάλεξε το δρόμο της καλοσύνης.

Από εσένα εξαρτάται. Εσύ θα διαλέξεις.

Μπορείς να διαλέξεις την απελπισία, την δυστυχία. Μπορείς να κάνεις τη ζωή δύσκολη για τους άλλους. Μπορείς να διαλέξεις την θρησκοληψία. Γιατί όμως; Δεν έχει νόημα. Είναι και πάλι αυτομαστίγωμα.

Σε προειδοποιώ όμως ότι, αν αποφασίσεις να πάρεις την πλήρη ευθύνη για τη ζωή σου, δεν πρόκειται να είναι εύκολο πράγμα και θα πρέπει να μάθεις ξανά να ρισκάρεις.

Το ρίσκο – αυτό είναι το κλειδί για την αλλαγή.

«Όταν γελάς, διακινδυνεύεις να περάσεις για ηλίθιος»

Και λοιπόν; Και λοιπόν; Συχνά λέω πως ο κόσμος βλέπει τον Μπουσκάλια σαν ένα είδος τρελού. Είναι πραγματικά τρελό! Εγώ όμως το γλεντάω αφάνταστα, ενώ χιλιάδες γνωστικοί πεθαίνουν από ανία.

«Όταν κλαις, κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός»

Δε φοβάμαι να κλάψω. Κλαίω συχνά. Κλαίω από απελπισία. Μερικές φορές κλαίω διαβάζοντας τις εργασίες των μαθητών μου. Κλαίω όταν βλέπω ευτυχισμένους ανθρώπους. Κλαίω όταν βλέπω ανθρώπους να αγαπιούνται. Δε με νοιάζει μήπως φανώ συναισθηματικός. Δεν πειράζει. Μ’ αρέσει. Μου καθαρίζει τα μάτια.

«Όταν ανοίγεσαι στους άλλους, κινδυνεύεις να μπλεχτείς»

Και τι πιο σημαντικό υπάρχει στην ζωή; Δεν έχω καμιά διάθεση να ζήσω μόνος μου σ’ ένα νησί. Το γεγονός ότι βρισκόμαστε μαζί εσείς και εγώ, σημαίνει πως έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Ας βρούμε τρόπους να κάνουμε την κατάσταση αυτή μια ευκαιρία χαράς.

«Όταν δείχνεις τα συναισθήματα σου, κινδυνεύεις να αποκαλύψεις την ανθρωπιά σου»

Εγώ χαίρομαι να αποκαλύπτω την ανθρωπιά μου. Μπορείς να αποκαλύψεις πολύ χειρότερα πράγματα από την ανθρωπιά σου.

«Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου στο κόσμο, κινδυνεύεις να τα χάσεις»

Τι να γίνει. Δεν μπορείς να κερδίζεις τα πάντα. Κι ούτε είναι δυνατόν να σε αγαπούν όλοι. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα πει «Είναι απατεώνας. Έλα Μέιμπελ, αρκετά ακούσαμε. Πάμε σπίτι ». Κι αυτό είναι πολύ καλό, ξέρετε, και σωστό. Δεν είναι δυνατόν να σε αγαπούν όλοι.

«Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου»

Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για να αγαπάς, και όχι για να πάρεις ανταπόκριση – αυτό δεν είναι αγάπη.

«Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις να πονέσεις» και «’Όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις να αποτύχεις»

Κι όμως πρέπει να ρισκάρεις, γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή είναι να μην ρισκάρεις τίποτε. Όποιος δεν ρισκάρει τίποτε δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε και δεν είναι τίποτε. Μπορεί ν’ αποφεύγει τον πόνο και την λύπη, αλλά δεν μαθαίνει, δε νιώθει, δεν αλλάζει, δεν αναπτύσσεται, δεν ζει και δεν αγαπά.

Είναι δούλος αλυσοδεμένος με τις βεβαιότητες και τους εθισμούς του. Έχει ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό του, την ατομική του ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος.

Το να κρατάς κρυμμένο τον εαυτό σου, να τον χάνεις με τις αυτομειωτικές σου ιδέες, είναι θάνατος. Μην αφήσεις να σου συμβεί αυτό.

Η μεγαλύτερή σου υποχρέωση είναι να γίνεις όλα όσα είσαι όχι μόνο για δικό σου όφελος, άλλα και για δικό μου...

Leo Buscaglia, «Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις» -απόσπασμα

ΠΗΓΗ...http://www.o-klooun.com

Διαβάστε Περισσότερα

Χωρίς απάντηση – της Βάνιας Σύρμου

Όπως τον κρατούσα μπρούμυτα στο έδαφος, με το κεφάλι γραπωμένο από τα μαλλιά, πιέζοντας πισθάγκωνα το αριστερό του χέρι, το δεξί του χέρι χαλάρωσε αφήνοντας το λουρί της τσάντας που έσφιγγε στη γροθιά του. Ξέπνοος απ’ την ένταση της καταδίωξης, μένοντας για δευτερόλεπτα ακίνητος πάνω απ’ τον δράστη, ένιωσα σαν ήρωας σε παγωμένη οθόνη αστυνομικής ταινίας. Όταν άρχισα να συνέρχομαι, κατάλαβα πως ακινητοποιούσα ένα εφηβικό γεροδεμένο σώμα που σπαρταρούσε ασθμαίνοντας κάτω από την πίεση των χεριών μου. Οι ελάχιστοι θαμώνες του καφενείου της πλατείας, θιασώτες των απροσδόκητων συμβάντων που ταράζουν την ακινησία του απομεσήμερου της επαρχιακής πόλης, μαζεύτηκαν γύρω μας με τη γνωστή αδιάκριτη περιέργεια : «Το τσογλάνι! Τι σου έφταιγε βρε η γυναίκα και την έκλεψες; Δε σου φτάνει το χαρτζηλίκι σου; Αλλά βέβαια τι ανάγκη έχετε εσείς οι νέοι! Όλα για την πλάκα σας…»

Στο άκουσμα της τρεμάμενης παράκλησης: « Αφήστε με!» συνήλθα από τον ηρωικό μου οίστρο. Πήρα τα χέρια μου από πάνω του, σηκώθηκα και τον βοήθησα να σταθεί στα πόδια του. Πάγωσα όταν σήκωσε τα μάτια να με αντικρίσει. «Αναστάση, εσύ;» ήταν το μόνο που μπόρεσα να πω κοιτάζοντας τα τρομαγμένα μάτια του με το γνώριμο σημάδι πάνω απ’ το δεξί φρύδι, ενθύμιο παιδικής σκανταλιάς. Έσκυψε το κεφάλι. Σαστισμένος ακόμα, τον πήρα παράμερα στο παγκάκι, προστατεύοντάς τον απ’ την αδιακρισία των άλλων γύρω μας. Καθίσαμε σιωπηλοί, με την τσάντα, όριο ανάμεσα στους δυο κόσμους μας. Ένιωθα άβολα, σχεδόν ντροπή, για τη βιαιότητα της ματαιόδοξα ηρωικής σύλληψης του δράστη, που δεν ήταν άλλος από τον Αναστάση, νέο μαθητή μου στην Τρίτη Γυμνασίου και πρώτο μπόι στην τάξη του. Όση ώρα δεν μιλούσαμε, συνειδητοποίησα πως γι’ αυτό το παιδί, που με παρακολουθούσε πάντα με βλέμμα ξύπνιο απ’ το τελευταίο θρανίο δίπλα στο παράθυρο, γνώριζα ελάχιστα.

Τη σιωπή μας αποφάσισε να λύσει εκείνος πρώτος, χωρίς να του το ζητήσω. Άρχισε να μου αφηγείται, με λόγο ασυνάρτητο στην αρχή και με συχνές παύσεις, προσπαθώντας να βάλει τις σκέψεις του σε σειρά: πώς παραφύλαξε την ηλικιωμένη κυρία την ώρα που σήκωνε χρήματα από το αυτόματο μηχάνημα της τράπεζας και πώς την ακολούθησε για να της αρπάξει την τσάντα στην κατάλληλη ευκαιρία. Στο σημείο που η γυναίκα έβαλε τις φωνές κι εκείνος πανικόβλητος άρχισε να τρέχει προς την πλατεία, αναγνώρισα και τον εαυτό μου σε ρόλο «φιλάνθρωπου σωτήρα» να τρέχει ξωπίσω του.

Σταμάτησε να μιλά το ίδιο απρόσμενα όπως ξεκίνησε. Γύρισα τότε προς το μέρος του και τον είδα σκυφτό να κρύβει το πρόσωπο στα χέρια του. Τον άγγιξα ελαφρά στην πλάτη, επιζητώντας μάταια να επανορθώσω. Άρχισε ξανά να μιλά με ανάσα κοφτή. Τα δύο τελευταία χρόνια ζούσε με την αδερφή και τους γονείς του στην πόλη μας. Τα έβγαζαν δύσκολα πέρα μια που ο πατέρας του ήταν τρία χρόνια τώρα άνεργος. Μοναδικό εισόδημα το επίδομα ανεργίας και τα μεροκάματα της μητέρας, που δούλευε περιστασιακά σαν καθαρίστρια. Τελευταία είχαν κοπεί κι αυτά. Ζωή στερημένη. Φαγητό λιγοστό. Η ανέχεια στιγμάτιζε την κάθε τους μέρα. Η ανημπόρια της μάνας του τον γέμιζε φόβο.

Στο κοινωνικό παντοπωλείο είχε πάει το μεσημέρι εκείνο με τους γονείς του για να βοηθήσει. Ήταν αυτός που βρήκε τη μάνα του λιπόθυμη στο πάτωμα ακούγοντας το γδούπο του σώματός της δίπλα στα τρόφιμα που ‘χαν χυθεί απ’ το ράφι. Είδαν κι έπαθαν να τη συνεφέρουν. Όπως την είδε κάτωχρη, ο προηγούμενος φόβος του μετατράπηκε σε θυμό. Ήταν θυμός που τον κυρίευσε, μούδιασε το μυαλό του και τον έσπρωξε στο ρίσκο μιας θολωμένης απόφασης.

Σε όσα άκουσα, σιώπησα. Δεν τον συμβούλεψα, δεν τον παρηγόρησα, δεν του μίλησα για το μέλλον. Δεν έκανα όλα αυτά που θα’ πρεπε ίσως να ‘χε κάνει ένας δάσκαλος. Δεν βρήκα τι να του πω. Η ηχηρή σιωπή μου τον ξάφνιασε. Με κοίταξε με απορία. «Μην ανησυχείς. Θα τα κανονίσω εγώ.», ήταν το μόνο που του είπα.

Ο Αναστάσης δεν ξαναμίλησε. Τον είδα να απομακρύνεται με ώμους κυρτούς. Θύμωσα με τον εαυτό μου που τον άφησα να φύγει χωρίς απάντηση. Απ’ το λήθαργο των σκέψεων με ξύπνησε το τρόπαιο του ματαιωμένου ηρωισμού του, η τσάντα, που τόση ώρα περίμενε υπομονετικά δίπλα μου και τώρα έχασκε ορθάνοιχτη και …άδεια.

ΠΗΓΗ...http://frear.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Άλλη μια νύχτα απώλειας – του Νίκου Δασκαλόπουλου

Ακόμα και στο άδειο σπίτι, έκλεινε την πόρτα του δωματίου του, για να διαβάσει. Ίσως κάποια συνήθεια…

 Μέσα στη μοναξιά του σπιτιού, εμφανίστηκε στο δωμάτιο ένα εβένινο άλογο. Χωρίς να ανοιγοκλείνει το στόμα του, του είπε (αν η φωνή αυτή του ανήκε), ανέβα πάνω μου και θα σε πάω ένα ταξίδι στο άπειρο παρελθόν. “Δεν έχω διάθεση για ένα τόσο μεγάλο ταξίδι” του απάντησε. “Θα διαρκέσει μόλις ένα δευτερόλεπτο” αποκρίθηκε το άλογο “κι όταν θα γυρίσεις πίσω θα είσαι πιο ευεργετημένος από τον πιο ευεργετημένο Πρίγκιπα που υπήρξε ποτέ. Είσαι πιο όμορφος από όλα τα φεγγάρια που έχω αντικρίσει. Στο παρελθόν, σε περιμένουν ένα σωρό θαύματα και γυναίκες που θα σου παραδώσουν τις ψυχές και τα σώματά τους, όπως κάνουν οι αναγνώστες με τα βιβλία”.

 Προτιμούσε να μείνει συντροφιά με το βιβλίο του, τις Χίλιες και Μία Νύχτες. Το άλογο επέμεινε και του είπε ότι μπορεί να πάρει μαζί το βιβλίο, αν το επιθυμεί. Ο άντρας τότε του αποκάλυψε την πραγματική αιτία της άρνησής του. Πως ένα άλλο άλογο, το προηγούμενο βράδυ του προσέφερε ένα ταξίδι στο μέλλον, στο οποίο είδε ότι όταν δέχθηκε την αποψινή προσφορά, ταξίδεψε στο παρελθόν κι έχασε το βιβλίο εκεί. Το βιβλίο ήταν δώρο, είχε μία αφιέρωση, δεν ήταν ένα απλό αντίτυπο.

 Είχε αποφασίσει να ξαναγράψει την ιστορία του.

 Είπε το τελειωτικό όχι και έδιωξε το εβένινο άλογο.

 Αυτοστιγμεί, το άλογο εξαφανίζεται.

 Το ίδιο και το βιβλίο.

 Άνοιξε την πόρτα και πήγε στο καθιστικό.

ΠΗΓΗ...http://frear.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Συνάντηση παλαιών συμμαθητών εικοσιπέντε χρόνια μετά…

ΕΔΕΣΣΑ  8-3-2017

 

Συνάντηση παλαιών συμμαθητών εικοσιπέντε  χρόνια μετά…

Ήταν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα  από το χτύπημα του πρώτου κουδουνιού, που έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1989, στην αυλή του σχολείου, όπου  ήταν και η πρώτη μας συνάντηση.   Βρεθήκαμε  ξανά μετά από 25 χρόνια, παρόντες σχεδόν  όλοι οι μαθητές του τμήματος 1 από το 1989 έως το 1992 του Γενικού Λυκείου  Έδεσσας, το Σάββατο 4-3-2017  το βράδυ στο « Ήρθα και Έδεσσα», κατάστημα με τοπικές γεύσεις, σε πολύ θερμό και ιδιαίτερο κλίμα. Εκεί  ξύπνησαν αναμνήσεις από τα ανέμελα σχολικά χρόνια, όπου οι   παλιοί συμμαθητές θυμήθηκαν γεγονότα  από εκείνη την εποχή, ενώ βρήκαν την ευκαιρία να συζητήσουν για τη μετέπειτα εξέλιξή τους .

 Ήταν μια συγκινητική βραδιά που πλαισιώθηκε από νόστιμους μεζέδες και πολύ κέφι αλλά και μια γλυκόπικρη γεύση για τα χρόνια που περνάνε και δεν γυρίζουν πίσω. Υπόσχεση όλων να βρεθούμε ξανά στο μέλλον. Ευχαριστούμε την  Έλσα, τον Κώστα και τη Νικολέττα που έδωσαν την αφορμή για αυτή τη συνάντηση .

                                                             Με σχολικούς  χαιρετισμούς

                                                                                        Πέτρος Γ.

Διαβάστε Περισσότερα