Ένας άνθρωπος που θα αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσει

Ένας άνθρωπος που θα αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσει

Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου  Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)  

Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη ζωή μας είναι να βρούμε ένα άνθρωπο που θα αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσει. Η αγάπη είναι αναγκαία και πάρα πολύ σημαντική για τη ζωή μας! Το να βρούμε τον άνθρωπο που θα του δοθούμε και θα μας δοθεί, είναι η σχέση ζωής, είναι η σχέση που θα μας οδηγήσει στην απόλυτη ευτυχία.

Όμως για να φτάσουμε στην απόλυτη ευτυχία, θα πρέπει να προηγηθούν κάποιες άλλες πράξεις… θα πρέπει να ξεκινήσουμε με τον εαυτό μας. Να αγαπήσουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας, με τα καλά και τα αρνητικά του. Να νιώσουμε πρώτα εμείς καλά με το εαυτό μας και να αγαπηθούμε για όλα αυτά που είμαστε και αξίζουμε και όχι να ψάχνουμε κάποιον να μας αγαπήσει για να νιώσουμε καλά.   

Όταν είμαστε καλά με τον εαυτό μας τότε είμαστε σε θέση να μεταδώσουμε όλη την θετική μας ενέργεια, τα όμορφα συναισθήματα που νιώθουμε και να δώσουμε αγάπη. Αλλιώς, θα υπάρχει μία συναισθηματική ανασφάλεια στη σχέση μας. Για παράδειγμα, αν στη σχέση μας ο σύντροφος μας νιώθει ότι μόνο δίνει αλλά δεν παίρνει, αισθάνεται την ανασφάλεια και την συναισθηματική ανεπάρκεια του συντρόφου και επέρχεται σύγκρουση. Ακόμα και στην περίπτωση που ο σύντροφος νιώθει καλά με το να σας δίνει και να σας φροντίζει για τη δική του προσωπική ευχαρίστηση, η σχέση είναι καταδικασμένη να μην διαρκέσει πολύ. Για ποιο λόγο; Γιατί κάποια στιγμή θα βγουν διάφορα προβλήματα και από τις δύο πλευρές, με αποτέλεσμα να μείνουν μόνο τα αρνητικά συναισθήματα του θυμού, της απογοήτευσης και της προδοσίας.

Ουσιαστικά, ο άνθρωπος που αγαπάει τον εαυτό του, θέλει να βρει έναν άνθρωπο που θα μοιραστεί την χαρά της ζωής και θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα της σχέσης του χωρίς ενδοιασμούς. Αυτό θα του κάνει την ζωή και την συνύπαρξη με τον άλλον ευκολότερη. Άρα οφείλουμε να μάθουμε να αγαπάμε αυτό που είμαστε, όπως είμαστε με τις όποιες εμπειρίες έχουμε περάσει γιατί αυτά μας οδήγησαν στην προσωπικότητα που είμαστε. Με αυτόν τον τρόπο, να είστε σίγουροι πως θα βρείτε τον άνθρωπο σας!               

Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, τον αποδεχόμαστε για αυτά που πρεσβεύει, το σώμα που έχει, τις σκέψεις που κάνει, τα συναισθήματα που νιώθει. Αυτή η αποδοχή μας βοηθάει να έχουμε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση για να σταθούμε δυνατοί και αντάξιοι δίπλα στον άλλον. Αν δεν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, επόμενο είναι μετά να έχουμε αισθήματα κατωτερότητας και μειονεξίας που θα μας βασανίζουν και δεν θα ευχαριστιόμαστε τη σχέση μας.

Θυμηθείτε αυτό… Κανείς δεν είναι τέλειος! Ας είμαστε τουλάχιστον η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!

Διαβάστε Περισσότερα

Ένας χρήσιμος οδηγός (επιβίωσης!) για τους γονείς των εφήβων.

Ένας χρήσιμος οδηγός (επιβίωσης!) για τους γονείς των εφήβων.

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)  

Μεγαλώνετε έναν έφηβο και δεν ξέρετε πώς να του συμπεριφερθείτε; Παρακάτω υπάρχουν κάποιοι κανόνες που σίγουρα θα σας βοηθήσουν.

1.      Η διαλεκτική μέθοδος έχει αποδειχθεί από πολλές απόψεις ως η καλύτερη μέθοδος ανατροφής ενός παιδιού.  Μιλήστε με το έφηβο παιδί σας και προπάντων ακούστε αυτά που έχει να σας πει.

2.      Να δείχνετε σεβασμό απέναντι στο παιδί σας. Να του συμπεριφέρεστε με φροντίδα και ευγένεια αλλά μην το παρακάνετε και το φέρετε σε άβολη θέση μπροστά στους συνομήλικους του. 

3.      Συμπαρασταθείτε στο παιδί σας και δείξτε πραγματικό ενδιαφέρον για τις σχολικές του επιδόσεις. Ενθαρρύνετε την προσπάθειά του επιβραβεύοντας τα θετικά του στοιχεία, βοηθώντας το να βελτιώσει τις αδυναμίες του.

4.      Με διακριτικό τρόπο θα μπορούσατε να γνωρίσετε την παρέα του παιδιού σας, με αυτόν τον τρόπο θα καταλάβετε καλύτερα τον τρόπο που σκέφτεται και συμπεριφέρεται.

5.      Μην είστε υπερβολικά αυταρχικοί αλλά ούτε και υπερβολικά ελαστικοί. Κρατήστε μία σταθερή και ισορροπημένη στάση και θέστε σαφή όρια.

6.      Μην είστε υπερβολικά ελεγκτικοί. Ένα στάδιο που περνάει ο έφηβος είναι αυτό της αυτονομίας. Δώστε του τον απαραίτητο χώρο ώστε να αναπτυχθεί σωστά  η αυτοεκτίμησή του και η αυτοπεποίθησή του και να διαμορφώσει την προσωπικότητά του. Αφήστε τον να πάρει τις δικές του αποφάσεις, έτσι θα αισθανθεί ότι μπορεί να στηριχθεί στις δικές του δυνατότητές του.

7.      Σταθείτε δίπλα στο παιδί σας και δείξτε του ότι είστε εκεί στις δύσκολές του στιγμές. Τώρα διαμορφώνεται η ταυτότητά του και σίγουρα θα θέλει μία καθοδήγηση στο πώς να μοιράζει το πρόγραμμά του, πώς να θέτει στόχους, πώς να συγκροτεί τις σκέψεις του και τέλος πώς να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες των πράξεών του και της συμπεριφοράς του.

8.      Να προσδοκάτε πράγματα εφικτά για τα παιδιά σας. Θέστε ρεαλιστικούς στόχους για τα παιδιά σας που να αρμόζουν και να ταιριάζουν στις δυνατότητές τους.

9.      Διδάξτε την ενσυναίσθηση και την υπευθυνότητα στο παιδί σας. Δώστε του τις κατάλληλες  αξίες και αρχές και μάθετέ του να αποδέχεται και να σέβεται την διαφορετικότητα.

10.  Να αγαπάτε το παιδί σας ακόμη και όταν κάνει λάθη. Μπορεί μέσα από τα λάθη και τη δική σας συμπαράσταση και στοργή να μάθει.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στο Περιστέρι, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Διαβάστε Περισσότερα

Τα όρια περιγράφουν το πως θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε με σεβασμό και κατανόηση…

Τα όρια περιγράφουν το πως θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε με σεβασμό και κατανόηση…

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα (www.xidaras.gr)  

Tα όρια δεν αφορούν μόνο τα παιδιά. Συχνά ακούμε συμβουλές για τους γονείς, “πως να θέσουν όρια στα παιδιά τους” , “η σημασία των ορίων” κλπ. Είναι αλήθεια ότι τα όρια στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας, βοηθούν πολύ τόσο τα ίδια όσο και τον σκοπό γενικότερα της διαπαιδαγώγησης και της κοινωνικοποίησης τους.

Τι συμβαίνει όμως με τις σχέσεις των ενηλίκων; Τι σημαίνει βάζω όρια και πως μπορώ να τα θέσω στους άλλους (αλλά και στον εαυτό μου);

Ας δούμε όμως πρώτα τι αφορούν αυτά τα όρια, ποιούς τομείς της ζωής μας περιλαμβάνουν, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα πως θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε σωστά.

·         Σεβόμαστε τον χρόνο μας και τον χρόνο των άλλων; Είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, στα ραντεβού μας, στις υποσχέσεις μας; Αντίστροφα ανεχόμαστε την καθυστέρηση και τις αναβολές εκ' μέρους των άλλων υποτιμώντας τον εαυτό μας;

·         Σεβόμαστε τα συναισθήματα μας και τα συναισθήματα των συνανθρώπων μας; Μπορούμε να αφουγκραστούμε τι νοιώθουμε, πως αισθανόμαστε, αλλά και τι νοιώθουν οι άλλοι; Είμαστε σε επαφή με τα συναισθήματα μας;

·         Σεβόμαστε τις σκέψεις και τις ιδέες που εκφράζουν οι άλλοι γύρω μας; Αποδεχόμαστε το όριο που θέτει η πίστη τους, η ιδεολογία τους, χωρίς να παραβιάζεται το δικό μας όριο και οι δικές μας αξίες;

·         Σεβόμαστε τον προσωπικό χώρο των ανθρώπων; Από το δωμάτιο ως το τηλέφωνο, από το τετράδιο ως το βιβλίο... Τα πάντα!

Όπως βλέπετε το δίπολο σέβομαι- παραβιάζω βρίσκεται παντού. Τα όρια περιγράφουν το πως θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε αρμονικά χωρίς παραβιάσεις, αλλά με σεβασμό και κατανόηση. Ας σημειώσουμε όμως και αυτό: Σέβομαι δεν σημαίνει απαραίτητα συμφωνώ. Σέβομαι σημαίνει καταρχάς αποδέχομαι. Π.χ. σέβομαι την θρησκεία σου, αλλά δεν συμφωνώ μαζί σου για τις αρχές της πίστης σου. Ωστόσο αναγνωρίζω την ανάγκη σου για προσευχή και δεν θα σε εμποδίσω σε αυτό, αρκεί εσύ να σεβαστείς εμένα- τα δικά μου ήθη και έθιμα ώστε η έκφραση της προσευχής σου να μην προσβάλλει τα δικά μου... Πάνω-κάτω το ίδιο ισχύει για όλα: Tον χρόνο, το χρήμα, τις ιδέες, τις ανάγκες, τα συναισθήματα, το ίδιο μας το σώμα...

Ο σεβασμός προϋποθέτει αυτοσεβασμό, η αποδοχή προϋποθέτει αυτοαποδοχή, η αγάπη για τους άλλους προϋποθέτει αγάπη για τον εαυτό μας. Αντιθέτως παραμονεύει η ασυνεννοησία, η παρανόηση, η προσβολή, η παρεξήγηση. Συνηθίζουμε να λέμε “οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους”, κατά συνέπεια τα όρια θέτουν σωστές βάσεις για καλές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, τόσο στις τυπικές όσο και στις πιο κοντινές. Για αυτό λοιπόν, μην φοβάστε να βάζετε όρια... Τα όρια κάνουν καλό!

Διαβάστε Περισσότερα

Το δώρο της ελεύθερης βούλησης

Το δώρο της ελεύθερης βούλησης

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα

«Μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος της επιτυχίας,

προσπάθησε να γίνεις ένας άνθρωπος της αξίας».

                                                                                       Αϊνστάιν

Μια ιστορία… για κάτι που συνέβη πολλά χρόνια πριν.

Μια ομάδα νέων αποφάσισαν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, δημιουργώντας τη δική τους μουσική μπάντα. Πήγαιναν από μέρος σε μέρος, με σκοπό να δίνουν παραστάσεις και να κάνουν γνωστή τη μουσική τους στον κόσμο.

Ένα βράδυ Σαββάτου, όμως, η κακοκαιρία έπληξε τη μικρή πόλη στην οποία βρίσκονταν και οι ελπίδες τους να δεχτούν κόσμο στο συναυλιακό τους χώρο ήταν λιγοστές.

Άρχισαν λοιπόν ο καθένας τους να λέει την άποψή του:

«Προτείνω να ακυρώσουμε τη συναυλία μας. Ποιος θα έρθει με τόσο κρύο και χιόνι;» είπε ο ένας μουσικός.

«Έχεις δίκιο. Να δώσουμε συναυλία για λίγα άτομα δε μας συμφέρει από διάφορες απόψεις», συμπλήρωσε ο άλλος.

«Ναι, είναι αποθαρρυντικό το κλίμα. Ας την αναβάλλουμε!» προέτρεψε ο τρίτος μουσικός.

Όμως ο ένας από αυτούς, σιωπηλός, που παρακολουθούσε τη συζήτηση, είχε να πει κάτι διαφορετικό:

«Γιατί να μην κάνουμε τη συναυλία μας; Όσοι κι αν έρθουν απόψε, εμείς ας δώσουμε την καλύτερή μας παράσταση. Σημασία έχει να παραμείνουμε πιστοί στα σχέδιά μας και να παίξουμε με τέτοιο τρόπο, που θα νιώθουμε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας, άσχετα από τον αριθμό των συμμετεχόντων. Ας παίξουμε λοιπόν απόψε!»

Έτσι κι έγινε. Ο χώρος ήταν πραγματικά σχεδόν άδειος.

Ωστόσο, μία έκπληξη τους περίμενε στο τέλος της συναυλίας. Στο καμαρίνι τους βρήκαν ένα φάκελο που έγραφε:

«Η παράστασή σας ήταν καταπληκτική. Αξιοθαύμαστο που βρήκατε το κουράγιο να παίξετε μουσική με τέτοιες δυσμενείς συνθήκες. Αυτό το ποσό είναι για την αφοσίωση που επιδείξατε απόψε! Να είστε σίγουροι.. θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες νύχτες!»

Υπογραφή.. ο βασιλιάς.

Ποτέ δεν ξέρουμε πόσοι και μερικές φορές ποιοι είναι οι αποδέκτες των «καλών» και δημιουργικών μας πράξεων, ωστόσο μπορούμε να επηρεάσουμε τις ζωές τους πολύ θετικά, επιλέγοντας πώς θα ανταποκριθούμε στις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε.

 Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Διαβάστε Περισσότερα