"ΟΙ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ" ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ

ΟΙ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ

Ήταν εορτή κ΄ οι καμπάνες της εκκλησιάς που εόρταζε δεν είχαν πάψει όλη τη νύχτα να χτυπούνε.
Βγήκα αργά σχεδόν έξω. Δε θα πήγαινα ούτε στην εκκλησιά, ούτε να χαιρετήσω φίλο. Θα πήγαινα να προσκυνήσω έναν τάφο!
Η ημέρα ήτανε συννεφιασμένη, ψυχρή του Δεκέμβρη μέρα. Φυσούσε άνεμος δυνατός και παγωμένος…
Το νεκροταφείο ήταν έρημο. Σαν σκιές των ήχων ερχόντανε ίσαμε εκεί οι χτύποι της καμπάνας της εκκλησιάς που εόρταζε.
Οι σταυροί φύλαγαν τους νεκρούς κ΄ οι κλώνοι των δέντρων έκλιναν από πάνω μόνοι θλιμμένοι. Τα πουλάκια τούς νανούριζαν τον απέραντον ύπνο τους, τους τραγουδούσαν γλυκά τραγούδια της ζωής. Κι αυτοί ίσως θα πίστευαν ότι βρισκόντανε στο χαμένο για πάντα σπίτι, κοντά στους δικούς τους, κι άκουγαν τη φωνή των παιδιών, των αδερφών, συζύγων, γονιών…
Αλλοίμονο!…
Ένας κρότος ερχόταν από κει κοντά, από ένα εργοστάσιο.
Προχώρησα να γυρίσω στο νεκροταφείο, αφού είδα τον τάφο, που είχα πάει να προσκυνήσω, τάφο, που δεν τον σκίαζαν θλιμμένα δέντρα, ούτε οι κλώνοι άλλων δέντρων έγερναν θλιμμένοι κοιτάζοντας την πλάκα.
Τάφοι μαρμάρινοι, με προτομές, με γλυφές, με παραστάσεις δεξιά κι αριστερά, ήτανε στο δρομίσκο, που είχα πάρει. Βρισκόμουν μέσα στις πρώτες θέσεις. Άραγε η γη, που της ανοίγουν τα σωθικά της και ρίχνουν πάλι μέσα τα παιδιά της, έχει κι αυτή θέσεις;
Πρώτη, δεύτερη, τρίτη…
Κάποτε διέκοπταν τους μαρμαρένιους τάφους άλλοι τριγυρισμένοι με κάγκελα σιδερένια. Άλλοι πάλι με ξύλινα κάγκελα και πλήθος γλάστρες. Τα άνθη της χαράς και στη λύπη βρίσκονται, σα να βγάζει η χαρά τα λουλούδια που φορεί και να τα δίνει στη θλίψη.
Είχα περάσει τους μαρμαρένιους τάφους, ή την πρώτην θέση. Σ΄ αυτό το μέρος οι τάφοι ήσαν φτωχικοί. Πέρα διέκρινα τα κεραμίδια ενός μικρού σπιτιού.
Σ΄ ένα δέντρο, ένα άσπρο σακκούλι γεμάτο ήταν κρεμασμένο. Χωρίς να ιδώ, εμάντευσα τι είχε μέσα. Κ΄ ήταν σαν σακκούλι με φαΐ λησμονημένο κάποιου εργάτη.
Κοντά ένας τάφος είχε ανοιχτεί κ΄ ένα φέρετρο επρόβαλλε σα βάρκα τσακισμένη από κάποιο μακρινό ταξίδι, απ΄ το ταξίδι της Αχερουσίας!
Κ΄ ήτανε πλούσιο φέρετρο από καρυδιά.
Ο ταξιδιώτης ήταν γυναίκα. Τα ρούχα της, που δεν της είχε επιτρέψει ο Χάρος να πάρει μαζί της, ήταν ακέραια, από θαλασσί βαθύ ύφασμα, λεπτοϋφασμένο σαν από αράχνη. Σε μια άκρη του φερέτρου ήταν κάλτσες καφετιές τρυπητές…
Μόλις έστριψα έναν τάφο, που ο σταυρός του είχε ένα γύρο και και κροτούσε απ΄ τον άνεμο, στάθηκα. Τα δέντρα πριν μου κρύβανε το θέαμα. Είχα φθάσει στο μικρό σπιτάκι κ΄ είδα έξω απ΄ αυτό, σωρούς, σωρούς μεγάλους και ψηλούς κοκκάλων και χυμένη ζάχαρη, ή κάτι άλλο εμπόρευμα. Και κόκκαλα πλήθος, πλήθος στιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο!…
– Πού είμαι δω; είπα.
Το σπιτάκι ήταν σαν τελωνείο έρημο, που απ΄ έξω άφησαν τα κιβώτιά τους χαμένοι ταξιδιώτες και έμποροι.
Ένα κιβώτιο ανοιχτό, πάνω απ΄ τ΄ άλλα, έδειχνε το περιεχόμενό του. Μια πλάτη, κρανίο, κόκκαλο ποδιού…
Άλλο πιο κάτω μισοκλεισμένο.
Εδιάβασα την επιγραφή του – Κωνσταντίνος, Αθανασία, Αδελφοί· – ένα κόκκαλο έβγαινε, σα να προσπαθούσε να σηκώσει το σκέπασμα.
Άλλο πιο πέρα, με λουκέτο σκουριασμένο. – Χριστόδουλος – η επιγραφή.
Έξω απ΄ το σωρό των κοκκάλων μια μασέλα με λίγα δόντια, παΐδια στραφτερά και σα γλυμμένα…
Ο κρότος του σταυρού με τον γύρο ακούστηκε πιο πολύ να ταράζει τη σιωπή την πένθιμη, σα νάθελε κάτι να πει τώρα, ή το παραμιλητό του να δυνάμωσε. Καθώς πρόσεξα σ΄ αυτόν τον κρότο, άκουσα κ΄ έναν άλλον να έρχεται από κει κάπου. Ήταν του εργοστασίου ο κρότος. Εργασία!…
Πάλι είδα τους σωρούς των κοκκάλων και ήταν σαν σωρός πετρών, που ρίχνουν απ΄ έξω απ΄ τις οικοδομές. Και ανακατωμένα όλα! Κρανία, πόδια, πλάτες, χέρια! Κόκκαλα ευτυχών, που υπήρξαν, και δυστυχών! ανθρώπων που γέλασαν πολύ και ήπιαν την ηδονή, με ανθρώπων κόκκαλα, που τους είχε πάντα η θλίψη δικούς της, που δε γνωρίσανε ποτέ το γέλιο!
– Γιατί τα ρίχνουν έτσι; σκέφτηκα.
Έξαφνα τρόμαξα.
Θα γεμίσει το νεκροταφείο, θα ξεχειλίσουν οι τοίχοι από τα κόκκαλα!…
– Ε, νεκροί! Ελάτε να τα πάρετε! Είναι οι αποσκευές σας! Να τι σας έμεινε ακόμα από τα τόσα!… Ένας σωρός κόκκαλα!… Ποιος είναι ο δικός σας;… Προσέξετε μην πάρετε ξένα!…-

Από την εφημερίδα Ριζοσπάστης, 1-1-1921, σ. 2.

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΟΚΤΕΙΛ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΜΑΖΙ

Έρωτας. Αυτό είναι μυστήριο!

Από την Kωνσταντίνα Χανταμπάκη 

 Κοκτέιλ αντιφατικών συναισθημάτων, ενθουσιασμός και πόνος μαζί .Καρδιές που χτυπάνε δυνατά ,στομάχια που σφίγγονται, ονειροπόληση με τις ώρες,

 Αυτός,Αυτός,Αυτός,Αυτή,Αυτή,Αυτή. Ποιος δεν λαχταρά να μαγευτεί; Χάνεις τον εαυτό σου .Ναι διάλε ,αυτό έιναι πραγματικό φτιάξιμο.Εθίζεσαι στο ναρκωτικό του έρωτα που όταν η πόρτα κλείνει είναι ικανό να σε στείλει μια βόλτα στον Αχέροντα. Αχέροντας, ποταμός που είχε ταυτιστεί με το θάνατο καθώς ο <<ψυχοπομπός>> Ερμής έκανε τον διάπλου του μεταφέροντας ψυχές στο βασίλειο του Άδη. 

  Η κάθε ψυχή περνώντας από το πορθμείο ,έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για την μεταφορά ενώ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του Μενίππου ο οποίος πέρασε χωρίς να πληρώσει. Για δες όμως που ο ποταμός έχει ομοιότητες με τον έρωτα ...

ΑΧ ΕΡΩΤΑ...και ο έρωτας έχει συνδεθεί με το θάνατο. Ο Έρως χτυπά με τα βέλη του ψυχές και καρδιές χωρίς να το έχει μελετήσει καλά και τις μεταφέρει σε άλλο κόσμο .Και ο καθένας πρέπει να δώσει ένα κομμάτι του εαυτού του για να περάσει. Εδώ όμως δεν ισχύει η περίπτωση του Μενίππου. Όσοι περάσουν θα πληρώσουν .Και εγώ ,κ εσύ και αυτός και όλοι το έχουν νιώσει .Έρωτας που τελειώνει ή μάλλον έρωτας που σε τελειώνει .Σε καθιστά αδύναμο.

   Σου καίει τα σωθικά .Χάνεις τα λογικά σου, πονάς εκεί βαθιά στην καρδιά που σου έρχεται να την ξεριζώσεις .Σπας σε κομμάτια. Γίνεσαι ψηφιδωτό αποτελούμενο από πολλές μικρές ψηφίδες που απαιτούν χρόνο ,υπομονή και επιμονή για να μπορέσουν να ενωθούν και πάλι. .Αλλά μπορεί να τα χάσεις και θα πρέπει να βρεις την δύναμη να τα δημιουργήσεις και πάλι αν όχι ίδια , παρόμοια με πριν για να υπάρξει ομοιογένεια και αρμονία. Ξεκινάς ,κουράζεσαι, τα παρατάς και πάλι από την αρχή. Παλεύεις με το εγώ και το υπερεγώ σου. Παλεύεις με τις αισθήσεις σου που προσπαθούν να σε κρατήσουν ζωντανό. Παλεύεις με τις σκέψεις σου που κάθε βράδυ έρχονται στο μυαλό σου και σε στοιχειώνουν, σε κουλουριάζουν σαν μικρό παιδί, σε εκθέτουν σε αυτό που φοβάσαι. Στον ίδιο σου τον εαυτό και στα συναισθήματα σου.

   Πνίγεσαι ,θες να τρέξεις να κρυφτείς σε ένα μέρος που τίποτα δεν θα θυμίζει όσα έζησες ,που μόνο φως θα υπάρχει .Ένα μέρος ικανό να γιατρέψει πληγές, ικανό σου δώσει δύναμη να πλεύσεις αντίθετα στον Αχέροντα και να επιστρέψεις στην ζωή. Να επιστρέψεις πιο δυνατός αγαπώντας τις ουλές που σου άφησε ο χρόνος .Δεν χρειάζεται να τις κρύψεις. Για κοίτα καλά και οι γύρω σου έχουν .Πάρε τις ψηφίδες σου και πειραματίσου. Θα εκπλαγείς με το αποτέλεσμα .Μην ακολουθείς τους κανόνες .Άκου μόνο εσένα και την καρδιά σου. Ξέρουν καλύτερα .Και όταν πλέον τελειώσεις το έργο γύρνα στον φτερωτό θεό με νάζι, κλείσε το μάτι και πες του..

<<Εδώ είμαι και σε περιμένω για την δική μου Ιθάκη ,για τον έρωτα ή τον Αχέροντα...>> 

  Εξάλλου απ' τον έρωτα στον Αχέροντα μόνο ένα «αχ» μας χωρίζει. 

Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΤΟ MEGA ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΔΡΟΥΖΑ

Επιστολή στο ΜΕΓΚΑ για την εκπομπή «Φονικά Μυστικά» που παρουσιάζει η Άννα Δρούζα απέστειλε  η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία.
 Στην επιστολή επισημαίνεται ότι στην εκπομπή υπάρχει «αναπαραγωγή μιας στιγματιστικής εικόνας για την ψυχική ασθένεια» και πως η παρουσίαση και η αφήγηση δεν συμβάλουν ώστε να διαψευστούν τα στερεότυπα.

Η επιστολή της Ψυχιατρικής Εταιρείας, όπως δημοσιεύεται στο σάιτ της: 

  Προς την Διεύθυνση του MEGA Κύριο Ν. Πεφάνη

 Αγαπητέ Κύριε Πεφάνη,
 Το πρόγραμμα Αντι-Στίγμα του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής έθεσε υπόψη μας την καινούρια εκπομπή της κας Άννας Δρούζα με τίτλο «Φονικά μυστικά», που προβάλλεται από τον σταθμό του MEGA κάθε Τρίτη στις 23.00.
 Παρά την παρουσία συναδέλφων ψυχιάτρων, που καλούνται να βοηθήσουν την κατανόηση των συνθηκών που οδήγησαν στο έγκλημα ή σε ακραίες συμπεριφορές, στην εκπομπή δεν αποφεύγεται η αναπαραγωγή μιας στιγματιστικής εικόνας για την ψυχική ασθένεια, με επίκεντρο το στερεότυπο της βίας και της επικινδυνότητας.
 Παρότι ο λόγος των ειδικών επιχειρεί να διαψεύσει τα στερεότυπα και να θέσει στις πραγματικές της διαστάσεις τη σχέση βίας και ψυχικής νόσου, η συνολική παρουσίαση και τα δραματοποιημένα μέρη της αφήγησης κάθε άλλο παρά συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε αυτή την επισήμανση καθώς στη χώρα μας, οι προσπάθειες ευαισθητοποίησης των επαγγελματιών των ΜΜΕ φάνηκαν, τα τελευταία χρόνια, να έχουν αποδώσει καρπούς, με τη στροφή προς μια πιο υπεύθυνη και αντικειμενική παρουσίαση της σχετικής θεματολογίας.
 Είναι ανάγκη να επισημανθεί ότι η επικινδυνότητα των ψυχικώς πασχόντων δεν διαφέρει ουσιαστικά από την επικινδυνότητα του γενικού πληθυσμού, ενώ συχνά οι ψυχικά πάσχοντες είναι αυτοί που πέφτουν θύματα βίαιων πράξεων.

 Για όλους αυτούς τους λόγους προσδοκούμε ότι η επιστολή αυτή θα συμβάλλει ώστε να μην μεταφέρονται στο κοινό μηνύματα που ενισχύουν το στίγμα που απορρέει από την ψυχική νόσο.

 Ο Πρόεδρος: Καθηγ. Δ. Πλουμπίδης 

Η Γεν. Γραμματέας: Αναστασία Μιχοπούλου 



Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΜΙΚΡΑ ΦΩΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ: ΤΑ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΟΧΑΙΩΝ, ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Εκκλησάκι δεξιά, σημαίνει επικίνδυνη στροφή αριστερά. 

Από την ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ 

Υπάρχουν μερικές εικόνες συνυφασμένες με την Ελλάδα. Εικόνες πραγμάτων απλών και ταπεινών, που το μάτι μας συνήθως προσπερνά ή ακουμπά πάνω τους αφηρημένα, χωρίς δεύτερες σκέψεις.
 Ένα από αυτά, που κοιτάμε χωρίς να βλέπουμε, είναι τα εικονοστάσια στην άκρη των δρόμων. Δεν έχει σημασία αν ο δρόμος βρίσκεται στην πρωτεύουσα, σε μεγάλη πόλη ή χωριό, αν πρόκειται για εθνική οδό ή  μισοδιαλυμένο χωματόδρομο σε κακοτράχαλα βουνά –παντού υπάρχει ένα εικονοστάσι.
 Σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων έχω συναντήσει μαρμάρινες πλάκες αφιερωμένες σε νεκρούς της ασφάλτου, όχι όμως τα δικά μας χαρακτηριστικά εκκλησάκια, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ελληνικών διαδρομών.
 Μερικά είναι προσφορά τυχερών που σώθηκαν κι εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους στο θείο, τις περισσότερες φορές όμως δε συμβαίνει αυτό.  

Τα σύγχρονα εικονοστάσια έχουν κάτι από την υπερβολή που χαρακτηρίζει την εποχή μας, σε αντιδιαστολή με το παρελθόν. Γύψινες μικρογραφίες εκκλησιών, χρυσά γράμματα στην αναθηματική πινακίδα, πλαστικά στεφάνια, γλάστρες με ψεύτικα λουλούδια, υπερμεγέθεις φωτογραφίες 

Κάποτε άκουσα μια χιουμοριστική ατάκα: εκκλησάκι δεξιά, σημαίνει επικίνδυνη στροφή αριστερά.

  Στην επόμενη εκδρομή άρχισα να τα παρατηρώ. Υπάρχουν σημεία στην επαρχία που λόγω επικινδυνότητας θα δει κανείς δυο-τρία εκκλησάκια μαζεμένα, εκεί το πόδι ακουμπάει ελαφρά το φρένο. Δεν είναι όλα ίδια, έχουν κι αυτά τη σημειολογία τους. Τα παλαιότερα είναι μεταλλικά, σκουριασμένα, ρημαγμένα, μέσα μπορεί να υπάρχει μια χάρτινη εικόνα κολλημένη σε ξύλο, ίσως και τίποτα. Μελαγχολώ όταν τα βλέπω.

 Αυτός που έφυγε έχει πια ξεχαστεί, οι δικοί του έχουν πεθάνει, κανείς πλέον δε θυμάται τι συμβολίζει το εικονοστάσι. Στα χωριά υπάρχουν και πέτρινα, άλλοτε ασβεστωμένα και περιποιημένα, άλλοτε σχεδόν αόρατα μέσα στο φυσικό τοπίο, που πάντα έρχεται να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες, της φθοράς και της λήθης. Κάποιες φορές, ανοίγοντας το πορτάκι βρίσκεις λάδι και σπίρτα, που περιμένουν το χέρι του περαστικού που θα θελήσει να ανάψει το καντήλι εις μνήμην…

   Το εντυπωσιακό είναι ότι εικονοστάσια, αφιερωμένα σε ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο, συνεχίζουν να τοποθετούνται, ακόμα και στο κέντρο των πόλεων, μέχρι σήμερα. Είναι, νομίζω, μία ένδειξη ότι οι Έλληνες βαθιά μέσα μας κουβαλάμε βιωμένες συνήθειες, που δύσκολα θα αποχωριστούμε, ακόμα κι αν κάνουμε ουρές για το καινούριο iPhone.

 Τα σύγχρονα εικονοστάσια έχουν κάτι από την υπερβολή που χαρακτηρίζει την εποχή μας, σε αντιδιαστολή με το παρελθόν. Γύψινες μικρογραφίες εκκλησιών, χρυσά γράμματα στην αναθηματική πινακίδα, πλαστικά στεφάνια, γλάστρες με ψεύτικα λουλούδια, υπερμεγέθεις φωτογραφίες. Ποιος μπορεί να κρίνει τον ανθρώπινο πόνο, ακόμα και στην πιο ακραία έκφρασή του;

     Το πιο σπαρακτικό θέαμα το παρουσιάζουν τα εκκλησάκια που είναι αφιερωμένα σε νέους ανθρώπους. Φορτωμένα με κασκόλ των αγαπημένων τους ομάδων, κουκλάκια, φρέσκα λουλούδια που ανανεώνονται, πριν προφτάσουν να μαραθούν. Η ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία με το αγαπημένο πρόσωπο εκφράζεται, έστω και στην άκρη ενός μισοσπασμένου πεζοδρομίου, στη μέση του πουθενά. Η ματαιότητα εδώ δεν έχει σημασία, η ψυχή θέλει κάπου να ακουμπήσει και η παράδοση είναι ακόμα ζωντανή, προσφέρει μια παρηγοριά που η τεχνολογία αγνοεί.

   Πριν μερικά χρόνια, σε μια εκδρομή στον Πάρνωνα, μια γιαγιά πετάχτηκε από μια πλαγιά και μας παρακάλεσε να την πάρουμε μαζί μας. Ήταν φορτωμένη με ένα μπουκάλι λάδι, μια και κάθε απόγευμα ξεκινούσε από το χωριό με τα πόδια για να ανάψει τα καντήλια στα εικονοστάσια της γύρω περιοχής.

 «Κανείς δεν τα ανάβει πια, δεν είναι σωστό να μένουν σβηστά», είπε και καληνύχτισε, δίνοντάς μας χίλιες ευχές. Όποτε βλέπω εκκλησάκι στην εξοχή τη θυμάμαι, κι ανάβω το καντήλι εις μνήμην… 

Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ήταν που λέτε σε ορεινό χωριό ένας κτηνοτρόφος, ο οποίος είχε στην κατοχή του τον μοναδικό αρσενικό γάιδαρο της περιοχής.

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ Μ.Χ.Σ. ΠΡΟΜΑΧΩΝ "ΟΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙ"

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Το διοικητικό συμβούλιο του Μ.Χ.Σ. Προμάχων «ΟΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙ» είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων του:

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015 θα συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις του Δήμου Αλμωπίας και συγκεκριμένα στο «Χριστουγεννιάτικο Χωριό» παρουσιάζοντας ένα παλιό Xριστουγεννιάτικο έθιμο της «Κόλιντας».

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015 θα πραγματοποιηθεί η «Σούρβα» το παραδοσιακό άναμμα της φωτιάς στην κεντρική πλατεία του χωρίου. Πλούσια παραδοσιακά εδέσματα, μαγειρευτά φαγητά, καθώς τσίπουρο και κρασί θα δοθούν εντελώς δωρεάν στον κόσμο τον όποιο θα παρευρεθεί εκεί. Δεκάδες μέλη, χορευτές και φίλοι του συλλόγου προετοιμάζονται και υπόσχονται για να σας χαρίσουν μια μοναδική βράδια. Μαζί μας θα βρίσκεται η ορχήστρα του Γιάννη Βέσκου «Μακεδονικός Ήχος» για να σας διασκεδάσει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016 θα πραγματοποιηθεί ο ετήσιος χορός του συλλόγου στο κέντρο διασκέδασης "Δήμητρα" (1^ο χλμ Αριδαίας - Πιπεριάς). Μαζί μας θα βρίσκεται η ορχήστρα του Γιάννη Βέσκου «Μακεδονικός Ήχος». Είσοδος 16? Κατά την διάρκεια της βραδιάς θα πραγματοποιηθεί μεγάλη κλήρωση για ένα μηχανάκι 125cc, για την κλήρωση ισχύουν και οι λαχνοί οι όποιοι είχαν πουληθεί κατά την διάρκεια του καλοκαιριού  για το "Πολιτιστικό Αντάμωμα 2015" το οποίο αναβλήθηκε.

Όποιος από εσάς θέλει να στηρίξει με οποιονδήποτε διαφορετικό τρόπο τις εκδηλώσεις αυτές ώστε να γίνουν πιο μεγάλες και δυνατές μπορεί να επικοινωνήσει με τους εκπροσώπους του συλλόγου η να επισκεφτεί τα γραφεία του συλλόγου τα όποια θα είναι ανοιχτά κάθε Τέταρτη μετά τις 19:00 για το σκοπό αυτό.

Μπάτσης Χρήστος: 697 485 802 6
Τσαμπούρης Γεώργιος: 697 698 699 4
Γιουρούκης Παύλος: 697 224 551 0

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ" ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Η Συντονιστική Επιτροπή του 1^ου Χριστουγεννιάτικου Χωριού Δήμου Αλμωπίας, προτίθεται να συνεργαστεί με επαγγελματίες οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα παρακάτω αντικείμενα και ανά είδος

1.       Καφέ - σοκολάτα – ροφήματα.

2.       Hot dog – κρύο σάντουιτς – αναψυκτικά – νερό.

3.       Καραμελοειδή – ζαχαρωτά.

4.       Γλυκά ζαχαροπλαστείου.

5.       Μαλλί της γριάς.

6.       Λουκουμάδες.

7.       Φωτογράφο για το σπιτάκι του Αϊ Βασίλη.

8.       Παιχνίδια – Χριστουγεννιάτικα είδη.

Καλούνται όλοι οι ενδιαφερόμενοι οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα παραπάνω αντικείμενα και έχουν τη δυνατότητα έκδοσης νόμιμων παραστατικών να καταθέσουν σφραγισμένες προσφορές στη Συντονιστική Επιτροπή Χριστουγεννιάτικων Εκδηλώσεων Δήμου Αλμωπίας, την Τρίτη 8 Δεκεμβρίου έως τις 12:00 στα γραφεία της ΔΗ.Κ.Ε.Α στη διεύθυνση Κύπρου 32 (Πλατεία Λοχ. Σέτσκου).

Η διαδικασία θα είναι πλειοδοτική.

Προτεραιότητα έχουν τα μέλη του Εμπορικού Συλλόγου Αλμωπίας ή δημότες του Δήμου Αλμωπίας.

Βασική προϋπόθεση είναι η παροχή των προαναφερόμενων υπηρεσιών να γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του Χριστουγεννιάτικου Χωριού (13 Δεκεμβρίου έως 10 Ιανουαρίου).

Το Χωριό θα λειτουργεί από τις 10:00π.μ έως το κλείσιμο της κάθε ημέρας.

Τιμή εκκίνησης ορίζεται το ποσό των 250,00 ευρώ σε είδη αναγκαία για τη λειτουργία του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου, όπως αυτά θα καθοριστούν βάση των αναγκών του.

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ

                                                                     ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

Διαβάστε Περισσότερα