Πρόμαχοι, Σάββατο 13 Ιουλίου 2019
Πολιτιστικό Αντάμωμα του Μ.Χ.Σ. Προμάχων.
Ο νεφοσκεπής, με γκρίζους απειλητικούς γίγαντες, επιβλητικός
θόλος, που περιμένει θαρρείς το έναυσμα για να τα καταστρέψει όλα με την υγρή
του δύναμη.
Τα στραμμένα προς το στερέωμα βλέμματα και οι ενδόμυχες
προσευχές, εκατοντάδων ψυχών, να πάνε όλα κατ’ ευχήν.
Ο φωταγωγημένος χώρος και το δαιμονισμένο πήγαινε-έλα των
εθελοντών, των χορευτών, των μουσικών και των οργανωτών.
Τα πολύχρωμα παιχνίδια, οι κούκλες, το μαλλί της γριάς, οι
λουκουμάδες, τα ποπ κορν και οι δελεαστικές προτροπές των δεκάδων πλανόδιων,
που διαλαλούν την πραμάτεια τους.
Τα αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα των ψητάδων, οι καπνοί και η
τσίκνα που σου τρυπάει τα αισθητήρια κάνοντας τους σιαλογόνους αδένες να
λειτουργούν οργιαστικά.
Τα δεκάδες ατίθασα πιτσιρίκια που οργώνουν τον τεράστιο
χώρο, κάνοντας τους γονείς και τους παππούδες να τρέχουν ασθμαίνοντας ξοπίσω
τους.
Οι τελευταίες ρυθμίσεις των κονσόλων του ήχου και τα
δοκιμαστικά σκρατσαρίσματα των χάλκινων, της ορχήστρας.
Οι αστραφτεροί παρουσιαστές και οι τελευταίες ματιές στις
πολυσέλιδες σημειώσεις τους.
Ο σταυρός της χοροδιδασκάλου, να κυλήσουν όλα όπως
σχεδιάστηκαν.
Η έναρξη, οι χαιρετισμοί, τα καλωσορίσματα και οι θερμές
ευχαριστίες.
Ο αεικίνητος Μορφωτικός
Σύλλογος της γειτονικής Σωσάνδρας «Άγιος Γεώργιος», οι πανέμορφες εντυπωσιακές
στολές, η επιβλητική εμφάνιση από τριών γενιών χορεύτριες, όπου μπορείς να
διακρίνεις την γιαγιά με την σοβαρή εντόπικη όψη στο πρόσωπο, την χαρισματική
κόρη της, και την γεμάτη ενέργεια εγγονή με την νεανικότητα να την ωθεί σε
απίθανους στροβιλισμούς και εντυπωσιακές φιγούρες.
Ο Σύλλογος Κρητών «Ιδαία Γη», ο διαπεραστικός ήχος της
Ψηλορείτικης λύρας, οι λυγερόκορμες πανέμορφες Κρητικοπούλες και οι γενειοφόροι
βρακοφόροι, που σείουν με τον βροντερό ήχο της μαύρης μπότας τους τον περίγυρο,
τα μέχρι τον ουρανό τινάγματα του πρωτοχορευτή που ανακατευθύνουν το νου σου
στα αδάμαστα αγρίμια των χιονισμένων ορέων της μαρτυρικής νήσου, οι σαν
ανθρώπινες σβούρες κυκλικές γυροβολιές των, εκθαμβωτικής ομορφιάς, κοπελιών.
Ο Π.Λ.Ο. Πέλλας «Ανατολική Ρωμυλία» με τις πολύχρωμες
φορεσιές, το κόκκινο και το καφέ, οι σταυρωτοί χοροί, ο αέναος αιωνόβιος
κύκλος, το τραγούδι της αγάπης, οι φιγούρες του έρωτα και της ζωής, το ξύπνημα
των αναμνήσεων μιας άλλης πατρίδας, πατρογονικής, η αψεγάδιαστη παράσταση, ο
απόλυτα τέλειος συγχρονισμός και το θερμότατο χειροκρότημα των θεατών.
Τέλος, η παράσταση-έκπληξη του διοργανωτή Μ.Χ.Σ. Προμάχων, η
αναβίωση στιγμών του Ελληνικού κινηματογράφου, ένας ωκεανός από Ελλάδα, με
μικρούς και μεγάλους χορευτές να ξεδιπλώνουν το πλούσιο ταλέντο τους επί
σκηνής, οι σαν ιππότες γοητευτικοί νεαροί με τα φρεσκοσιδερωμένα τους πουκάμισα
και οι σαν τα κρύα τα νερά νεαρές Προμαχιωτοπούλες, όλο σκέρτσο και νάζι να
σαγηνεύουν με την εκρηκτική τους εμφάνιση και τα λουλουδάτα φορεματάκια τους,
να σε κάνουν να φαντάζεσαι ότι ο κόσμος είναι ένα ολάνθιστο περιβόλι, όπου η
ψυχή σου γαληνεύει και ταξιδεύεις από τα θεόρατα βουνά της Μακεδονίας μας, στο
σμιγοπέλαγο του Αιγαίου και το γκριζοπράσινο του Ιονίου.
Το λαϊκό γλέντι, όπου το σμίξιμο τόσων ανθρώπων ομοιάζει με
κατακλυσμό, όπου τα χέρια σφίγγουν, ενώνονται, όπου ο κύκλος μεγαλώνει,
αγκαλιάζει θαρρείς τον πλανήτη, όπου εναλλάσσονται οι κουλτούρες σχηματίζοντας
χρυσοκέντητες παλέτες, οι βηματισμοί ακολουθούν τις γλυκόλαλες νότες και οι
ψυχές σκαρφαλώνουν την πεντάγραμμη ανεμόσκαλα προς τα επουράνια.
Κι όταν αργά το βράδι, κατακάτσει η έξαψη που βίωσες, και ο
ήχος των χάλκινων ηχεί ακόμη στα αυτιά σου δίπλα στο μαξιλάρι σου, να
παραδέχεσαι χωρίς ίχνος επιχειρημάτων περί του αντιθέτου, ότι είναι η παράδοση
που έχει αυτή την μοναδική δυναμική, να ενώνει πολιτισμούς, να χειραγωγεί
συμπεριφορές αγνές και άδολες, να γεννάει αιώνιες αξίες και να τις μεταλαμπαδεύει, να δημιουργεί ατραπούς συνεργασίας και να τις
μετατρέπει σε λεωφόρους ένωσης, επιβεβαιώνοντας το αρχέγονο «άνω θρώσκω».
