ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η Χαρίκλεια πάει στον σεξολόγο.
- Γιατρέ μου ο άντρας μου δεν μπορεί με τίποτα ,εδώ και 5 χρόνια δεν έχουμε κάνει σεξ …
- Viagra δοκιμάσατε ?

Διαβάστε Περισσότερα

ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΘΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΑΣ

O Βουλευτής Πέλλας Γιώργος Καρασμάνης κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, σχετικά με τις εύλογες ανησυχίες και τα προβλήματα μπροστά στα οποία ήρθαν αντιμέτωποι οι κτηνοτρόφοι του Νομού μας κατά την εφαρμογή του Προγράμματος εκρίζωσης νόσων και παράλληλης εξυγίανσης του ζωικού κεφαλαίου.
Παρατίθεται το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

                                                          

« Στα πλαίσια εφαρμογής του Προγράμματος εκρίζωσης νόσων και παράλληλης εξυγίανσης του ζωικού κεφαλαίου στο Ν. Πέλλας, πραγματοποιήθηκαν κτηνιατρικοί έλεγχοι σε διάφορες ζωικές μονάδες. Τα αποτελέσματα των ελέγχων αυτών βγήκαν θετικά στη νόσο της φυματίωσης, γεγονός που οδήγησε την αρμόδια Υπηρεσία της Π.Ε. Πέλλας να εκδώσει αποφάσεις που κοινοποιήθηκαν στους κτηνοτρόφους με τις οποίες αφενός υποχρεώνονται οι ίδιοι να προχωρήσουν σε ολική ή μερική σφαγή των κοπαδιών τους, αφετέρου δε  να τεθούν οι σταβλικές τους εγκαταστάσεις  σε καθεστώς υποχρεωτικής απολύμανσης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επειδή η εφαρμογή παρόμοιων Προγραμμάτων που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν δεν επέφερε για διάφορους λόγους τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Επειδή υπάρχει έντονος και εύλογος προβληματισμός στους κτηνοτρόφους, για το αν στους εντασσόμενους στο συγκεκριμένο Πρόγραμμα θα συνεχίσουν να καταβάλλονται κανονικά οι επιδοτήσεις ( Ενιαία, Εξισωτική, Άρθρ. 68, καθώς και διάφορα προγράμματα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης όπως Σχέδια Βελτίωσης, Νέοι Αγρότες, Πρόωρες Συντάξεις κλπ ), για όσο χρονικό διάστημα χρειασθεί μέχρι να ολοκληρωθεί η εξυγίανση και απολύμανση των μονάδων τους. 
 Επειδή η υπ’ αριθ. 735 ΚΥΑ του 2012 προβλέπει την εκρίζωση της φυματίωσης μόνο στα βοοειδή, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ενδεχόμενες εστίες μόλυνσης στα αιγοπρόβατα.
Επειδή ο ΕΛΓΑ θα πρέπει ν’ αποζημιώνει και περιπτώσεις θανάτων ζώων από  κολιβακυλώσεις και από άλλα αίτια που επιφέρουν μεγάλες απώλειες σε νεογέννητα ζώα.
Επειδή απαιτείται η παραγωγή αυτεμβολίων για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των στελεχών των μικροβίων που  ως γνωστόν είναι διαφορετικά σε κάθε σταβλική εγκατάσταση, ώστε ν’ αποτρέπεται η μείωση του ζωικού κεφαλαίου.
Επειδή  ακόμη, ενόψει της επαναδιαπραγμάτευσης και αναθεώρησης της ΚΑΠ, υπάρχει ενεχόμενο τα έτη 2012 και 2013 να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στις επιδοτήσεις τους.
Επειδή τέλος, οι κτηνοτρόφοι δεν λαμβάνουν σαφείς απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και προβληματισμούς τους.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κύριος Υπουργός,
Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί για τη βελτίωση της εφαρμογής των Προγραμμάτων εξυγίανσης, ώστε να υπάρχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα; 
Εγγυάται στους πληττόμενους κτηνοτρόφους ότι θα διασφαλισθούν οι επιδοτήσεις και τα δικαιώματά τους για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί το Πρόγραμμα Εξυγίανσης-Απολύμανσης»;








ΔΕΥΤΕΡΑ 04 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2013          ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΝΑ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Τους αρμόδιους Περιφερειακούς Συμβούλους της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ανά τομέα και  Περιφερειακή Ενότητα όρισε σήμερα ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας ως εξής:

Για την Μ.Ε. Θεσσαλονίκης:
ΑΝΑΤΟΛΙΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Αθλητισμού
ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΕΥΤΕΡΠΗ: Υγείας - Πρόνοιας
ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Εμπορίου
ΘΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Βιομηχανίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Ορυκτού Πλούτου
ΚΑΓΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Κτηνιατρικής , Αλιείας
ΚΑΝΑΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Αγροτικής Οικονομίας
ΚΕΛΕΣΙΔΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Πολιτισμού
ΚΟΥΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Παιδείας
ΠΑΓΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Μεταφορών & Επικοινωνιών Δυτικής Θεσσαλονίκης
ΠΑΛΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Μεταφορών & Επικοινωνιών Ανατολικής Θεσσαλονίκης
ΤΕΡΖΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ: Αθλητισμού
ΤΟΥΛΙΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Πολιτικής Προστασίας
ΦΥΚΑ ΕΛΕΝΗ: Τουρισμού

Για την Π.Ε. Ημαθίας:
ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Μεταφορών & Επικοινωνιών, Αγροτικής Οικονομίας , Πολιτικής Προστασίας , Περιβάλλοντος 
ΜΠΑΤΣΑΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ: Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού 
ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΑΘΗΣ: Υγείας- Πρόνοιας, Τουρισμού , Εμπορίου και Βιομηχανίας



Για την Π.Ε. Κιλκίς:
ΒΕΡΓΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ: Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Αγροτικής Οικονομίας, Πολιτικής Προστασίας 
ΘΩΜΑΪΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: Εμπορίου, Βιομηχανίας, Μεταφορών & Επικοινωνιών, Υγείας – Πρόνοιας, Περιβάλλοντος , Τουρισμού

Για την Π.Ε. Πέλλας:
ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Μεταφορών & Επικοινωνιών,  Εμπορίου και Βιομηχανίας
ΖΩΓΡΑΦΟΥ-ΤΣΑΝΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ: Αγροτικής Οικονομίας, Παιδείας και Πολιτισμού
ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ ΜΑΡΙΑ: Υγείας, Πρόνοιας και Περιβάλλοντος 
ΝΟΥΣΗΚΥΡΟΥ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ: Πολιτικής Προστασίας, Αθλητισμού και Τουρισμού

Για την Π.Ε. Πιερίας:
ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Εμπορίου, Βιομηχανίας και Πολιτικής Προστασίας
ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Μεταφορών & Επικοινωνιών, Τουρισμού 
ΤΣΙΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Αγροτικής Οικονομίας, Υγείας, Πρόνοιας, Περιβάλλοντος

Για την Π.Ε. Σερρών:
ΜΑΣΛΑΡΙΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Μεταφορών & Επικοινωνιών, Τουρισμού, Πολιτικής Προστασίας
ΜΠΑΣΔΑΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού,  Βιομηχανίας, Υγείας - Πρόνοιας
ΣΦΕΛΙΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Αγροτικής Οικονομίας, Εμπορίου, Περιβάλλοντος

Για την Π.Ε. Χαλκιδικής:
ΜΗΤΣΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Μεταφορών & Επικοινωνιών 
ΣΑΡΟΓΛΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ: Υγείας – Πρόνοιας, Περιβάλλοντος, Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Τουρισμού
ΤΖΗΡΙΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Αγροτικής Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, Πολιτικής Προστασίας


Επίσης, υπεύθυνος για θέματα συνεργασίας μεταξύ Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμων ορίζεται ο Μιχάλης Τζόλλας.

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. ΚΑΡΑΣΜΑΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ : «Πότε επιτέλους θα λειτουργήσει το Ταμείο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας  »


           Ο Βουλευτής Πέλλας Γιώργος Καρασμάνης κατέθεσε Ερώτηση προς τους Υπουργούς: Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Αγροτικής  Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομικών, με την οποία ζητεί να λειτουργήσει το Ταμείο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας. Την Ερώτηση του Γιώργου Καρασμάνη προσυπογράφουν ακόμη 29 βουλευτές της Ν.Δ.

Παρατίθεται το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:

           Την ίδια ώρα που ορθά το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης προχωρά στην παροχή ρευστότητας, μέσω δανείων με χαμηλό επιτόκιο για κεφάλαια κίνησης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με την αξιοποίηση-ανακατανομή αδιάθετων κοινοτικών κονδυλίων και ενώ συνεχίζει το πρόγραμμα εγγυοδοσίας, για την έκδοση εγγυητικών τραπεζιών επιστολών, ένα άλλο Ταμείο, το Ταμείο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας (αγροτικό ΤΕΜΠΜΕ), που συστάθηκε προ διετίας, εξακολουθεί να παραμένει στα χαρτιά.
Και μάλιστα σε μια περίοδο, όπου αφενός η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών θεωρεί και υποστηρίζει πως, στην προσπάθεια για επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη, ο αγροτικός τομέας μπορεί και πρέπει να παίξει καταλυτικό ρόλο και αφετέρου το περιβάλλον στην αγορά για τους αγρότες και τα προϊόντα τους εξακολουθεί να παραμένει αντίξοο, εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το τραπεζικό σύστημα, τα οποία πέραν της οικονομικής ρευστότητας θέτουν εμπόδια και σε όποια επενδυτική προσπάθεια στον πρωτογενή τομέα.
Όλες οι κατά καιρούς εξαγγελίες των προηγούμενων κυβερνήσεων περί της ουσιαστικής λειτουργίας με επαρκή χρηματοδότηση του αγροτικού ΤΕΜΠΜΕ και με στόχο τη στήριξη της αγροτικής δραστηριότητας-επιχειρηματικότητας, τον εκσυγχρονισμό των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, την τόνωση της διακίνησης, μεταποίησης και των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων και την καταπολέμηση της ανεργίας στην περιφέρεια, εξακολουθούν δυστυχώς να παραμένουν γράμμα κενού περιεχομένου, ενώ παράλληλα πλειάδα προγραμμάτων-μέτρων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-13 βρίσκονται είτε στα στάδια των προκηρύξεων, είτε σε χρονοβόρες διαδικασίες αξιολόγησης επενδυτικών προτάσεων.
Κατόπιν τούτων ερωτόνται οι κύριοι Υπουργοί:
* Πότε επιτέλους θα τεθεί σε λειτουργία το Ταμείο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας, που ιδρύθηκε στις 4 Μαρτίου του 2011 ;
* Χρηματοδοτήθηκε και εάν όχι γιατί, με 150 εκατ. ευρώ, μέσω κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), όπως προέβλεπε η ιδρυτική του πράξη ;
* Εκδόθηκε η απαιτούμενη υπουργική απόφαση για τις διαδικασίες λειτουργίας του Ταμείου και τη συνεργασία του με τις πιστώτριες Τράπεζες.
* Το Ταμείο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας θα προβεί, όπως το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης, σε εγγυοδοσίες (επιδότηση επιτοκίου) για τη χορήγηση χαμηλότοκων δανείων σε αγρότες διάρκειας 10 ετών και με διετή περίοδο χάριτος και πότε ;
* Ποιες δραστηριότητες θα καλύψει η λειτουργία του Ταμείου και με ποια ποσά ;

ΔΕΥΤΕΡΑ 04 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2013          ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΡΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΜΑΛΒΙΝΑΣ.

Αυτά είναι τα καλύτερα κείμενα που έγραψε ποτέ η Μαλβίνα. Με διαφορά. Έχουν κάτι ρωμαλέο και αστραφτερό, αν και μιλούν για θέματα της καρδιάς συνήθως – τρεμάμενα εκ φύσεως. Ο χρόνος τα αύξησε. Όπως αύξησε τη λύπη μας. Οι πυκνοί στοχασμοί εναλλάσσονται με βιώματα και καθημερινές εικόνες που τη φέρνουν πάλι κοντά μας, ολοζώντανη – μια υπέροχη τολμηρή γυναίκα. Ειδικά τα κείμενα της Νέας Υόρκης, τους μήνες της αρρώστιας, έχουν κάτι σπάνιο. Είναι μια λοξή συνομιλία με το θάνατο, γεμάτη δέος, οργή και κούραση. Βάζουν τη σκόρπια ζωή σε τάξη, με πένθος μετρημένο και σοβαρότητα.Η ψυχραιμία της απόστασης μας κάνει να ξαναδούμε και τη συγγραφέα: την τέλεια, μεταλλική γλώσσα. Τον κοφτό χτύπο του ρυθμού. Αιφνίδιους συνειρμούς – ευφυΐα που υπερεκχυλίζει. Καλό γούστο με ωμά μέσα. Και τα νοήματα: πάντα διαφωτιστικά, πάντα απο τη μεριά μιας στυγνής αξιοπρέπειας.Ασχέτως των αισθημάτων μου (που είναι πολλά και συγκινημένα) πιστεύω ότι αυτή η επιλογή κειμένων ζωγραφίζει δίκαια το ιδιαίτατο, χαρισματικό πλάσμα που ήταν η Μαλβίνα Κάραλη. Είναι λαμπρά δοκίμια για τις περιπέτειες της καρδιάς και της συνείδησης. Και ταυτοχρόνως το κρυπτικό ημερολόγιο ενός γλυκού και μαύρου κοριτσιού, που έφυγε νωρίς
. -Στάθης Τσαγκαρουσιάνος

ΤΩΝ ΕΝ ΑΣΚΗΣΕΙ ΛΑΜΨΑΝΤΩΝ
 Υπάρχει λοιπόν, ομορφιά μου, κάτι πολύ πιο επιδέξιο και ειλικρινές από το να είσαι ο εαυτός σου: το να είσαι ο ρόλος σου. Τελικά, μάλλον ψέματα λέω όταν κλαίγομαι πως τάχα θέλω να μάθω ποια είμαι στην πραγματικότητα. Στα τσακίδια το εδιζησάμην εμεωυτόν. Αφού το βλέπω τόσα χρόνια στην πράξη: Χωρίς τον εαυτό μου, υπάρχω. Χωρίς το ρόλο μου, δεν είμαι τίποτα. Μόνο αυτός με εξάπτει, με πληροί, με αποκαθιστά. Παίζω λοιπόν, χαρά μου – παίζω και πλέκω εγκώμια μιας ζωής που δεν καταλαβαίνει τίποτα έξω από την Τέχνη της. Γιατί δεν μπορώ να εννοήσω και να εννοηθώ παρά σαν αυτουργός της κατασκευής μου. Γιατί ο κόσμος δεν ορίζεται εν τέλει παρά μόνο από τον τρόπο που ο ρόλος μου επινοεί τον εαυτό μου. Στον έρωτα, για παράδειγμα. Όποτε μπαίνω στον ολέθριο χώρο χωρίς το δραματουργικό μου οπλοστάσιο, καταλήγω ένας Δον Κιχώτης σε λαϊκή έκδοση τσέπης. Ο ήρωάς μου, αν θυμάσαι, δεν μπορεί να εστιάσει στο θέμα του, δεν δύναται να εκφραστεί, του αρκεί η απλή αναφορά του ανόητου ονόματός της –Δουλτσινέα– για να γίνει γελοίος. Πόσο την αγαπάει, δεν ξέρει να το πει. Για να δηλώσει την αγάπη του, κάνει μια τούμπα στον αέρα, η πουκαμίσα του σηκώνεται, ο κώλος του μένει έκθετος μπροστά στα μάτια του υπηρέτη του. Ο Δον Κιχώτης εκείνη τη στιγμή είναι ο εαυτός του, αν με εννοείς. Μεγαλειώδες, θα πεις. Θα έκλαιγες μπροστά σε μια τέτοια σκηνή, ναι, είμαι σίγουρη, θα έκλαιγες. Μεγαλειώδες, αλλά και πάλι. Άχαρο. Διόλου δεν το θέλω.Γιατί λοιπόν να είμαι ο εαυτός μου, αφού μάλιστα αγαπώ τόσο τη μίμηση; Αφού συντάσσομαι με αυτό που λέει ο Τόμας Μαν: «Ο άνθρωπος δεν είναι δυνατόν παρά να μιμείται πάντοτε κάτι που ήδη συνέβη». Εκ γενετής σμίλευσα ένα και μόνο ρόλο, συρραφή από αγαπημένους θεατρικούς εαυτούς μου. Ξεκίνησα σαν Νίνα –έλεγα μονόλογο πηδώντας σκοινάκι– «Όταν τον δείτε, μην του πείτε τίποτα. Τον αγαπώ περισσότερο από πριν». Μετά πρόσθεσα λίγη ιψενική Νόρα. Άνοιξα υπάκουα το στόμα μου, «για να δω μήπως το κοριτσάκι μου έφαγε σοκολατάκι και θα καταστρέψει τα δόντια του; Είπαμε. Όχι σοκολάτα». Άλλες θεατρικές σεζόν ήμουν μια τέλεια θλιμμένη Μελισσάνθη – τι να τον κάνω τον ασαφή σου μακρόκοσμο, θα μείνω στον τιποτένιο κήπο μου, μωρό μου. Και πόσο τέλεια Άλκηστις υπήρξα... Μόνο εγώ από όλες τις τραγικές ηρωίδες θα γινόμουν εκουσίως Χείρωνας, θα κατέβαινα στον Κάτω Κόσμο για να ζήσει ο Αδαής. (Για να μη μάθει ποτέ πώς έζησε.) Μετά βαρέθηκα και έγινα η Λαβίνια. Όχι η μουγγή από τον Τίτο Ανδρόνικο – τότε ακόμα, μουγγή με τίποτα. Η άλλη, του Τόμας Έλιοτ. Αυτή, του Κοκτέιλ πάρτυ. Που φεύγει και κανείς δεν ξέρει πού πάει, αλλά πάντα επιστρέφει. Ό,τι ρόλο όμως και αν έπαιζα, ένα μυστήριο πράμα, προς το φινάλε το γύριζα πάντα σε νύφη. Εκεί επινοούσα τον πραγματικό εαυτό μου. Νύφη που κακοπάθησε –σε όλες τις παραλογές του δημώδους– νύφη από την Κούλουρη (α λα très Gaultier), μα πάνω από όλα νύφη από το Ματωμένο γάμο... «Και με όλα τα παιδιά του γιου σου κρεμασμένα πάνω από τα μαλλιά μου, εγώ πάλι θα έφευγα με τον άλλον, αν μου το ζητούσε». Και πάει να εγκατασταθεί στο βασίλειο της δοκιμασίας.Γι’ αυτό παντρεύτηκα με μαύρο νυφικό. Γιατί είχα παράσταση και ήθελα να είμαι μια μικρή Νουρία Εσπέρτ – και έτσι τη σκηνοθέτησα ανδαλουσιάνικα και της φόρεσα μαύρα της νύφης μου. Να αλλάξω λες διανομή; Μπα. Το αποκλείω. Δεν ξέρω να παίζω Μις Τζούλιες. Είμαι σαν τους ηθοποιούς του θεάτρου Νο, που ασκούνται σε ένα και μοναδικό ρόλο – μια ζωή. Γεννήθηκα νύφη, λέω σαν νύφη να συνεχίσω να κάνω καριέρα. Και είμαι τόσο γεννημένη νύφη που ποτέ δεν κατάλαβα πως χώρισα. Απλώς ξαναπαντρευόμουν. Έτσι το θέτω εγώ. Αυτή είναι η περίπτωσή μου. Όλη μου η ψυχανάλυση σε τρεις λέξεις. Οτιδήποτε άλλο (φλερτ, ραντεβού, διαθεσιμότητες, συμβιώσεις, δεσμοί, τηλεφωνήματα και ένας που δεν είναι άντρας μου), όλα αυτά τα επίπονα με κάνουν καρδιακή. Με βγάζουν από το οικοσύστημά μου. Δεχτείτε με λοιπόν, ω περιπέτειες της αρετής μου εσείς, έκθαμβοι αναγνώστες, με την αβλαβή (;) τρέλα μου. Έτσι θα πάω να κάνω οντισιόν στο Βασιλικό Θέατρο της Σουηδίας. Σαν τον Άντονι Πέρκινς – τελευταία σκηνή του Ψυχώ. Που καθόταν τυλιγμένος στην κουβέρτα του και δεν πείραζε τη μύγα – και αν με δει ο δεσμοφύλακας, θα καταλάβει πόσο άκακος είμαι. Πως ούτε μια μύγα πειράζω, θα κάθομαι στη σκηνή σιωπηλή –ένας κάθετος, εξπρεσιονίστικος φωτισμός θα πέφτει–, δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα, όλοι ξέρουν ότι συνέχεια παντρεύομαι, θα καταλάβουν. Πως αυτός ο ρόλος γράφτηκε πάνω μου. Πως καμιά δεν θα τον παίξει καλύτερα...

 -------------------
 ΟΙ ΕΚΝΤΑΛ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ
 Σπίτι ακατάστατο. Εσύ το λες ζωισμένο. Βιβλία στο πάτωμα. Τα παιδιά στην τραπεζαρία. Με τους φίλους τους. Ο μικρός με το κορίτσι του. Για κοίτα. Γέλια – μια ξεχασμένη κατσαρόλα καίγεται. Μαχαιροπίρουνα χτυπάνε ακόμα πού και πού πάνω στα κρύσταλλα. Μουσικές και μουσικές. Κυριακή μεσημέρι – μια οικογένεια που σαν ανοιχτό όστρακο, αλλά προστατευμένη φαίνεται. Κόκκαλα ψαριού πάνω στην παλισάνδρη της τραπεζαρίας. Ίχνη λαδολέμονου στα όμορφα μουτράκια τους. Στο Β&Ο ο Πέρυ Μπλέικ σου. Τους αρέσει.Στο καθιστικό μετά. Καναπέδες και τραπέζια προορισμένα να υποδεχτούν φιλικά πόδια. Το πιν απ της οικογένειας οκλαδόν. Η όμορφή μου αδυνατούλα με τα αθλητικά της. Ώρα για ζάχαρες. Τα σορμπέ μου, δεν μπορείς να πεις. Το καλύτερο σερβίρισμα της πόλης. Χρώματα ροζ και βερντεμέντε. Λιωμένες σοκολάτες και κουλίς. Και λίγη άχνη. Να μας συντρέξει το πνεύμα του Τζάσπερ Τζόουνς. Ψηλά τα ποτήρια. Κολονάτα ποτήρια, κάθε μέρα γιορτή. Μικρή μου Φάνυ, μικρέ μου Αλέξανδρε, και εσύ Ισμαήλ. Παίρνω αγκαλιά το μωρό με τα λακκάκια. Θα βγάλω λόγο. «Εμείς οι Έκνταλ. Ίσως δεν είμαστε γεννημένοι για να κάνουμε σπουδαία πράγματα. Ίσως δεν αφήσουμε ίχνος στον πλανήτη. Η ανθρωπότητα μπορεί να κάνει και χωρίς εμάς. Εμείς οι Έκνταλ είμαστε προορισμένοι για να υμνήσουμε τη ζωή. Τη χαρά. Τα μικρά, καθημερινά πράγματα. Το γέλιο ενός μωρού. Ένα κρασί γεννημένο από ήλιους και όχι από καταχνιές. Τον έρωτα. Χορέψτε τώρα. Οι Έκνταλ γιορτάζουν». Αυτό με τρελαίνει. Η έξαψη της χαράς. Που ξεβάφει στα μάγουλα με το δεύτερο ποτήρι. Μετά το σώμα δεν αμύνεται. Λυμένοι οι ώμοι στα μαξιλάρια του καναπέ. Λυμένες κουβέντες. Τελείωσαν τα τασάκια. Αποτσίγαρα μέσα στο πιάτο τώρα πια. Εκεί που λίγο πριν κείτονταν έκπαγλες συνθέσεις. Ζάχαρη άχνη πάνω στην καραμέλα, πώς τη φτιάχνεις; Θα σου το εξηγήσω. Με κάθε λεπτομέρεια θα σου το εξηγήσω. Και ας μην τη φτιάξεις ποτέ. Απομεσήμερο – φλαμανδικό φως φωτίζει τα αστραφτερά μου. Και άλλοι καφέδες και άλλα αποτσίγαρα. Εν τη αταξία η τάξις. Πόσο καιρό έχω να το θυμηθώ;Όμως το είχα πάντα κατά νου. Λίγο διευθετημένα να είναι τα πράγματα της ψυχής – και σπρώχνει δίχως τύψεις τα ψίχουλα κάτω από το χαλί. Αύριο τα ψίχουλα. Τώρα έχει ζωή. Σιγά μην κάτσεις να μαζέψεις. Έχει ζωή. Και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από πάνω της. Η απόλυτη τάξη είναι –λένε– επιθυμία θανάτου. Πολλή τάξη οι πεισιθάνατοι. Πολλά καλογυαλισμένα παρκέ οι απαρηγόρητοι.Τη θυμάμαι να συγυρίζει μανιωδώς. Υστερικές γυναίκες, λέει ο δόκτωρ Χάπινες. Αδικαίωτες, θυμοί πνιγμένοι μέσα σε αποστειρωμένες μπανιέρες. Αν μπορούσαν να βράσουν και τα μωρά τους, θα τα έβραζαν με χαρά. Αποστειρωμένο μωρό, καμιά μυρωδιά. Σαν ζωή όπως όπως. Γυναίκες. Κάθε φορά που επιθυμούν να σπάσουν κάτι, το γυαλίζουν. Όσο πληθαίνει η έσω αταξία τόσο τα σπίτια των ανθρώπων νεκροτομεία. Και αυτές οι καινούριες κουζίνες. Τις έχω άχτι. Δεν φτιάχτηκαν τυχαία έτσι. Ανοξείδωτες κουζίνες. Ανοξείδωτα ντουλάπια. Ψυγειοκαταψύκτης ανοξείδωτος. Νομίζεις πως θα τον ανοίξεις και θα ξεπροβάλει ένα πόδι με καρτελάκι. Μια ψυχή με καρτελάκι, δεν τη βλέπει κανείς. Πρέπει να το φωνάξει. Να διαφημίσει το θάνατό της. Ανοίγει φούρνους η νεκρή ψυχή, καθαρίζει, περιφέρεται. Υγρό που σκοτώνει τα βακτηρίδια του φούρνου. Μα ο φούρνος δεν έχει βακτηρίδια. Καμιά σημασία. Πες πως έχει. Πανάκεια τα νεκρά βακτηρίδια, ειδικά του φούρνου, για την ψυχή της γυναίκας. Που καθαρίζει λες και δεν πρόκειται να ξαναλερώσει. Ποτέ, κανένας, τίποτα.Σερβίρω καφέ, αδειάζω τα τασάκια, θυμάμαι ένα μονόπρακτο του Χάινερ Μύλλερ. Η ηρωίδα του γύρισε σπίτι της. Έκανε τα τηλεφωνήματα της επόμενης μέρας. Διευθέτησε τους λογαριασμούς. Άδειασε τα ντουλάπια της. Τα έφτιαξε. Καθάρισε το ψυγείο. Έκανε παρκέ. Ξεσκόνισε. Κάθισε μετά στην πολυθρόνα της. Με ένα πλεκτό. Είδε λίγη τηλεόραση. Και πριν πέσει στα ατσαλάκωτα σεντόνια της κατάπιε εκατό υπνωτικά. Συγύρισε τα κουτιά πριν πέσει. Ύστερα ο ανεξύπνητος. Επιθυμία θανάτου η απόλυτη τάξη.Όταν είσαι μέσα σου χάλια, λέει η μικρή σκορπίζοντας απλόχερα τα ψίχουλά της, το μάτι σου στέκει μόνο στο ελάττωμα. Ανύπαρκτη ζωή, ρυπαρή ζωή, ζωή-ύβρις. Τότε ανακαλύπτεις παντού το ρύπο. Απορρυπαντικά. Για τις νεκρές ψυχές εφευρέθηκαν. Είσαι μέσα σου καλά, το παιδί σου ζωγραφίζει τους τοίχους, στέκεις, κοιτάς, χαίρεσαι. Κάνεις μαζί του σύντομες φιλοσοφικές συζητήσεις πάνω στη φύση του ναΐφ αρνιού. «Ωραία το σχεδίασες. Χωρίς ουρά, ακόμα καλύτερο. Έλα να βάλουμε από πάνω και αστέρια».Στο σπίτι των Έκνταλ οι τοίχοι περιμένουν. Τον πιο μικρό να σηκωθεί να ζωγραφίσει. Στο σπίτι των Έκνταλ, το μισοκάθαρο από γιορτή σπίτι, δεν ζει πια το φοβισμένο κοριτσάκι. Τριών χρόνων και φώναζε: «Το παιδί θέλει να πάει στο χώμα. Το παιδί σας θέλει να πάει στο χώμα». Ό,τι έβλεπε έξω από το συγυρισμένο σπίτι, χώμα το έλεγε. Το σιντριβάνι ήταν χώμα. Τα βότσαλα στον κήπο, χώμα και αυτά. Χώμα η ταράτσα. Χώμα τα δέντρα και τα άλλα σπίτια. Σταυροκοπιούνταν οι οικείοι. Μακάβριο παιδί, όλο «αφήστε με να πάω στο χώμα». Γρουσούζικο παιδί. Μέσα στο σπίτι οι νεκροί. Πορτρέτα πεθαμένων. Στιλβωμένα ασημικά. Πολυθρόνες-σαρκοφάγοι. Σπίτι-τεφροδόχος. Και την Κυριακή, πάντα ψάρι. Νεκρό δείπνο. Σιωπή στο τραπέζι. Πουθενά κόκαλα ψαριού. Κανένα ίχνος από ψίχουλο. Ο παππούς επόπτευε από το κάδρο. Τότε το παιδί τρόμαζε και όλο «αφήστε με να πάω στο χώμα. Στο χώμα καλύτερα».Τώρα δεν θέλει, παρά τα φύλλα του φθινοπώρου. Να παραδέρνουν στο παρκέ της. Χωρίς τις θήκες τα CD. Η θεωρία της, των καλών ημερών... Πως τα πράγματα πρέπει να πεθαίνουν πριν από μας. Δεν γίνεται να σε κληρονομεί ο καναπές σου. Είναι βλακεία.Στο σπίτι των Έκνταλ, τα πόδια όλων πάνω στο τραπέζι. Το κρασί ξεβάφει το ξύλο τριανταφυλλιάς. Τόσο το καλύτερο, θα θυμάμαι για πάντα το μεσημέρι της Κυριακής. Που ακούμπησες το ποτήρι σου στο σεκρετέρ μου και ξέβαψε. Όσο θα υπάρχει σεκρετέρ εγώ θα το θυμάμαι. Μέχρι να ξεχαστεί στην άκρη του και ένα τσιγάρο σου αναμμένο. Και το σεκρετέρ να πάρει φωτιά. Και τότε ακόμα μεγαλύτερη χαρά στο σπίτι των Έκνταλ. Δύο τζάκια. Το ένα, το σεκρετέρ. Η τριανταφυλλιά καίγεται δύσκολα, θα αντέξει πιο πολλές ώρες η φωτιά. Εκτός και αν θέλουμε περισσότερη φλόγα. Πιάσε το οινόπνευμα. Αν θέλετε μπορούμε και την άλλη εβδομάδα να κάψουμε κάτι. Μέχρι να βαρεθούμε τις φωτιές και να αρχίσουμε να πετάμε νερά.Ήρεμη γυναίκα, χαρούμενη. Είκοσι δύο χρόνων. Είχε έναν τρόπο να ευγνωμονεί – ποιον, δεν ήξερε. Για τη μέρα που της χαρίστηκε. Ένα πρωί ξυπνάει, παραγγέλλει ένα φορτηγό με βότσαλα. Στρώνει το υπνοδωμάτιο. Πάνω κρεβάτι μπρούντζινο. Με ουρανό. Με γάζες. Ανοιχτά παράθυρα και το κρεβάτι ταξιδεύει. Ήρεμος άντρας, χαρούμενος κι αυτός. Είχε έναν τρόπο να την ευγνωμονεί. Για τα όνειρα που αφειδώς εφεύρισκε. Για να του τα χαρίσει. Κουβέντα για γδαρμένα πέλματα – ο άντρας. Χαρούμενη αυτή. Ξερά βότσαλα και το δωμάτιο, άλλοτε παραλία, άλλοτε καλύβα από πέτρα του Σουφ.Ήρεμη γυναίκα, χαρούμενη. Και έφτασε μέρα που το είδε. Εκείνο το αποτσίγαρο. Πεταμένο πίσω από ένα δέντρο. Ανάμεσα στα άλλα δέντρα. Έπρεπε να ψάξεις πολύ για να το διακρίνεις. Γύρω τάξη νεκρική. Επιθυμία θανάτου. Μόνο το αποτσίγαρο. Το εκτός του οπτικού της πεδίου αποτσίγαρο. Δεν πολυφαινόταν. Αλλά υπήρχε. Το είχαν δει και άλλοι νεκροί. Βροχές διέλυσαν το φίλτρο, λίγος καπνός στη ρίζα του δέντρου. Το αποτσίγαρο. Βγήκε και το μάζεψε. Ένα αποτσίγαρο και μια ζωή τη χωρίζει από κείνη τη μέρα.Στο σπίτι των Έκνταλ, ημέρα Κυριακή, τα αποτσίγαρα μέσα στις γλάστρες. Καμιά φορά, όταν βαριέται, και στο ποτήρι μέσα. Ήμερες ψυχές, διασαλευμένη η έξω τάξη. Πού βρίσκεται η χαμένη κάλτσα; Στη χώρα με όλες τις χαμένες κάλτσες. Δεν εξηγείται αλλιώς. Υπάρχει κάπου μια χώρα που μεταναστεύουν οι αταξινόμητες, αδιευθέτητες κάλτσες. Όλες μαζί. Το προτιμούν από το να πνίγονται η μία μέσα στην άλλη. Βράδυ, και στο σπίτι των Έκνταλ γυναίκα ήρεμη σέρνει ένα πιάτο στο κρεβάτι της. Ψάχνω για την κασέτα σου, βρίσκω μιαν άλλη. Πρόγευμα στο Τίφανυς. Τρώει τον κόσμο να ανακαλύψει τα χαμένα της παπούτσια η ηρωίδα. Βρίσκει μόνο το ένα. «Μπες μέσα, γείτονα. Ψάξε κι εσύ. Κροκοδειλένια μαύρη γόβα. Βρες τη μου».Έχεις δίκιο, φίλε. Όσο υπάρχει έστω και ένας καλός γείτονας, αδύνατον να χαθεί μια γόβα. Ηρωίδα χαρούμενη, ακατάστατη. Το άρωμά της στο γραμματοκιβώτιο μέσα. Για να μη χάνεται στο μπάνιο. Να σου πω μια καληνύχτα και να κλείσω. Νύσταξα; Καληνύχτα, φίλε. Έχε απόψε το κινητό δίπλα σου, φίλε. Μην ονειρευτώ αβαεία με παγκάρια και τρομάξω. Φίλε, Φάνυ, Αλέξανδρε, καλώς ήρθατε πίσω στο σπίτι των Έκνταλ

. -------------
 H ΕΚΔΡΟΜΗ 
Τι ήταν το Λιμένι. Τι θάλασσα είχε το Λιμένι. Δεν ξέρω. Δεν πρόσεξα τίποτα. Η ουσία είναι πως, τρία χρόνια μετά, κοιτούσα από το παράθυρο τους ουρανοξύστες του Μανχάταν και είχα στο νου μου το Λιμένι. Διαδρομή προς το Λιμένι – δεν θυμάμαι παρά ελάχιστα πράγματα. Όπως ένα φως άσπρο. Τα μάτια μου άνοιγαν λίγο λίγο. Μέσα μου επαναλάμβανα «η μικρή Ε-λέ-νη απ’ το Κω-στα-λέ-ξι πή-ρε α-μπά-ρι-ζα και βγαί-νει». Είχα να ταξιδέψω καιρό. Ταξίδι σημαίνει ο κάθε δρόμος να σε πηγαίνει στην άκρη του εαυτού σου. Πώς το λέει ο Πεσόα; «Γύρισα όλο τον κόσμο και δεν αντίκρισα παρά τη θαμπή απομίμηση αυτών που είδα χωρίς να ταξιδέψω». Καθόμουν ήσυχη, με πληγωμένα βλέφαρα, το ηλιοβασίλεμα συνέπεσε με τη διαδρομή, πρέπει να ήταν εξαίσιο ηλιοβασίλεμα, για μένα ένα ηλιοβασίλεμα είναι ένα ηλιοβασίλεμα, δεν υπάρχει λόγος να το διαπιστώσεις στη Σαντορίνη ή στην Κωνσταντινούπολη. Δεν πρόσεξα σχεδόν τίποτα στη διαδρομή, μόνο κάτι νεκροθάφτες σε μια στροφή του δρόμου. Έτρωγαν τυρόπιτες ακουμπισμένοι πάνω στη νεκροφόρα, μέσα το φέρετρο, ένα ξύλο ανοιχτόχρωμο, θλιβερό, με έπιασε μεγάλη στεναχώρια.Όχι για τον νεκρό, μα για το φέρετρό του. Στροφές πολλές, λίγες κουβέντες στη διαδρομή, «μου αρέσουν οι ελαιώνες», εμένα πάλι όχι (αλλά αφού σου αρέσουν, μια άλλη ματιά και φοβάμαι πως θα μου αρέσουν και μένα). Τι παράσταση είχαμε δει στην Επίδαυρο ούτε που πρόσεξα, ήμουν έξω ξανά και είχα ταραχή (η μικρή Ελένη απ’ το Κωσταλέξι), το Λιμένι, αν υπήρχε Λιμένι δηλαδή, αργούσε να φανεί, υπό κανονικές συνθήκες πρέπει να βρίσκεται κάπου στη Μάνη. Δεν θυμάμαι. Σχεδόν τίποτα, μόνο αλλεπάλληλες στροφές. «Μα δεν είναι υπέροχα δέντρα οι ελιές;». (Ναι, είναι υπέροχα, πώς δεν το είχα προσέξει;) Ποιος είναι αυτός που μιλάει για ελιές; Ευγενικό προφίλ. Δεν ήξερα. (Σιγά μην τυχόν και δεν ήξερα.) Συγγενής από πάντα. Σημασία έχει πως τα έκανε όλα να μοιάζουν ωραία. Αν μπορούσα να τα ονομάσω έτσι ωραία που τα έκανε, θα διάλεγα το φτωχό λεξιλόγιο εκείνου που μιλάει όπως νιώθει, όχι όπως πρέπει να νιώθει. Αλλά δεν μπορούσα. Επί χρόνια ήμουν αναγκασμένη να μιλάω όπως πρέπει. Ακόμα και το να μιλάω όπως δεν πρέπει ήταν φτιαγμένο με τη λογική τού όπως πρέπει να μην πρέπει... Πού στο διάολο είναι το γαμημένο Λιμένι. Στροφές και ελιές και νεκροθάφτες, κάπου να φτάσουμε, κουράστηκα. Έτσι εύκολα, νομίζεις, ξαναβγαίνεις στον κόσμο; Γαλάζιος ουρανός, σταχτιές ελιές, εγώ πάλι αγαπώ τα αλγερίνικα τοπία, η σύζευξη του γαλάζιου με το πράσινο μου φαίνεται φρικτή, θέλω γκρι της πέτρας, άσπρο του ασβέστη, άντε μια φραγκοσυκιά στη μάντρα – και εκεί μόνο μού χωράει το γαλάζιο της θάλασσας. «Θα δούμε και τους πύργους εκεί που θα πάμε;» «Θα τους δούμε και τους πύργους».Τρία χρόνια πέρασαν, τους πύργους τους είδα, δεν τους θυμάμαι. Μόνο λίγο φως που έμπαινε από τις πολεμίστρες. Ένας άλλος τόπος, δεν τον είδα, μπορεί να λεγόταν Πόλη, μπορεί Αρεόπολη. Ίσως και τα δύο μαζί ή και τίποτα από τα δύο. Δεν θυμάμαι. Μόνο κάτι κουλουράκια αγορασμένα από το φούρνο. Έσταζαν λάδι. Και μετά κάτι ξενώνες, και εκεί ήταν το Λιμένι. Στη ρεσεψιόν μάς έδωσαν ένα κλειδί κρεμασμένο από μια πλάκα τεράστια. Θεέ μου, φύλαγε, τι πλάκα ήταν αυτή! Μπρούντζινη, μεγάλη σαν πεντοχίλιαρο, ίσαμε μισό κιλό θα ζύγιζε και πάνω το νούμερο του ξενώνα. Η βαλίτσα μου χύμα στο ισόγειο, η δική σου στο μετζοπάτωμα. Μπρίκι για καφέ πάνω στο ψυγειάκι, έναν τούρκικο τώρα τον έπινα, από το παράθυρο μια θάλασσα, κάτι μπλε τέλος πάντων, τι τοπίο ακριβώς δεν θυμάμαι. Κάθισα στο παράθυρο, μπροστά το συγκεχυμένο τοπίο. Ποια ήμουν δεν ήξερα, τι ήθελα εγώ τόσο μακριά από την καταπακτή μου δεν ήξερα, ένα μόνο ήξερα. Πως όλα τα ταξίδευα, γιατί όλα ήσουν. Πίστεψέ με. Όλα. Τοπία, σπίτια, όλα. Και κανένα ταξίδι δεν θα ταξίδευα αν δεν μου έδινες το χέρι να βγω από την καταπακτή. Μια μεγάλη ταράτσα – «τι καφέ θες;», δεν θέλω καφέ, «έναν εσπρεσσάκο», θέλω δάκρυα τώρα, ευτυχώς φεύγεις για λίγο, κοιτάζω τη θάλασσα, τα βλέπω όλα. Όλα τα μεγάλα ποτάμια. Εκεί. Όλες οι μεγαλουπόλεις του κόσμου. Όλα τα βουνά και ακόμα περισσότερα από όσα υπάρχουν στη γη. Εκεί. Κατηφόρα από το Λιμένι προς την παραλία, δεν ξέρω τι είναι το Λιμένι. Μπορεί να μην είναι καν τόπος. Μπορεί να είναι μόνο όνομα ξενοδοχείου. Λιμένι Οτέλ, με μια πλακέτα μπρούντζινη ίσαμε μισό κιλό το κλειδί.(Το τελευταίο ταξίδι της πριν θαφτεί ζωντανή ήταν στην Ανδαλουσία. Ήθελε να πάει να βρει το διαφορετικό φως. Έφτασε και δεν τυφλώθηκε. Διέσχισε όλη την Ισπανία, δεν διέσχισε παρά τη μονοτονία του εαυτού της.)Φιλικοί άνθρωποι στην παραλία, που μπορεί και να λεγόταν Λιμένι, ήμουν απίστευτα ευτυχισμένη, με έναν τρόπο πάντα γνώριμο, πάντα ασαφή, τόσο που ήθελα δάκρυα, τρώω το ψάρι μου, μου λες να μη σου καθαρίζω το δικό σου, δεν σου αρέσουν οι φροντίδες, εντάξει. Και δεν ρωτώ, δεν ψάχνω παραπέρα. Τρία χρόνια μετά. Νέα Υόρκη. «Τελικά έρχομαι για μια εβδομάδα. Τι θες να σου φέρω από το σπίτι;» Η Μαριανίνα. «Τι έχεις πεθυμήσει, μανούλα μου; Ρούχα, παπούτσια; Τα ξώφτερνα του Ντολτσίνι, ίσως; Κανένα CD, κανένα βιβλίο;» Τίποτε από όλα αυτά. Το κλειδί που έκλεψα, κράτησα πες, από το Λιμένι. Αριστερό συρτάρι σκρίνιου, κάτω από τα γράμματα. Μισό κιλό μπρούντζος, θα το βρεις εύκολα. Μισό κιλό μπρούντζος και ταξίδεψε Αθήνα-Νέα Υόρκη.Η Μ. ήρθε, έφυγε, το κλειδί μου ήταν εκεί. Κρυμμένο στο κομοδίνο την ημέρα. Τις νύχτες, όμως, το έβγαζα και το κρατούσα κάτω από το μαξιλάρι μου. Μέχρι που μια μέρα ξεχάστηκα και το είδες. «Τι είναι αυτό;» ρώτησες. Τι να πω. Ένα κλειδί που ταξιδεύει είναι από κάθε άποψη κουτό πράγμα. Η εξήγηση θα ήταν ακόμα κουτότερη. «Δεν ξέρω τι είναι», είπα αδιάφορα. «Βρέθηκε μέσα στη μικρή βαλίτσα. Δεν μου θυμίζει τίποτα. Ποιος ξέρει». Έκανα πως έβλεπα τηλεόραση μετά. «Δεν θυμάσαι;» μου λες. «Ήταν το ξενοδοχείο στη Μάνη». «Α, ναι; Και πώς παράπεσε ολόκληρο κλειδί στη βαλίτσα μου;» Δεν ήξερα, πού να ξέρεις εσύ άμα δεν ήξερα εγώ; Κάθισες μετά λίγο και τα είπαμε. Ένα ταξίδι είναι κάτι εφήμερο, σκεφτόμουν. Το ταξίδι του κλειδιού μου είναι σταθερό και αιώνιο. Κόντευε να ξημερώσει, σηκώθηκες να πας για ύπνο, και τότε –χωρίς να με ρωτήσεις– με το καληνύχτα, άπλωσες το χέρι και πήρες το κλειδί. Δεν το ξαναείδα. Κουκουλώθηκα με το πάπλωμα, γαμημένο Λιμένι, καληνύχτα θησαυρέ μου, είμαι ψεύτρα για να μην είμαι κουτή, κάνω ευχή για σένα απόψε: Η ζωή σου. Η ζωή σου η τωρινή και η ζωή σου η μελλοντική. Όπου και να είναι ακουμπισμένη, να είναι πάντα απαλλαγμένη από όλα όσα, για τα όνειρα και για ταξίδια, είναι άχρηστα.Ποτέ δεν ξανάγινε λόγος για το κλειδί, δεν ξαναείδα το κλειδί μου, το κλειδί μου είναι στα χέρια σου, το ταξίδι του κλειδιού μου είναι σταθερό και αιώνιο. 




ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Οι απόψεις και γνώμες, που, κατόπιν έρευνας, ταράζουν τα νερά της κατεστημένης πληροφόρησης...

 σίγουρα θα βρουν στην διαδρομή παράλογους πολέμιους. Ο δρόμος της πραγματικής γνώσης δεν είναι καθόλου εύκολος. Δεν χρειάζεται, όμως, να συμφωνήσουν όλοι μαζί σας, κάτι που ούτως ή άλλως είναι απίθανο. Καμιά φορά μάλιστα στους δέκα ακούει μόνο ο ένας.


Ωστόσο, η προσωπική επιτυχία του καθενός, βασίζεται στο γεγονός, ότι ανοίγει συζητήσεις, προκειμένου να υπάρξει περαιτέρω έρευνα σε οποιονδήποτε τομέα. Τεχνολογία, θετικές επιστήμες, ιατρική, πολιτική, ιστορία είναι μερικοί από τους τομείς, που, όταν το «κυνήγι» πληροφοριών γίνεται με μυαλό και μάτια ανοιχτά, υπάγονται στην μεγάλη κατηγορία της φιλοσοφίας.

Ναι, καλά ακούσατε. Φιλόσοφος δεν είναι αυτός, που κάθεται και «αραδιάζει» «θεωρητικούρες», όπως μας «διδάσκουν» σήμερα, την εποχή της διαστρέβλωσης όλων των εννοιών. Φιλόσοφος είναι ο καθένας, ο οποίος αναζητεί την αλήθεια πάνω στο αντικείμενο του. Άλλωστε στην Αρχαία Ελλάδα φιλόσοφοι, ονομάζονταν οι γιατροί, οι φυσικοί, οι αναλυτές και γενικά όλοι αυτοί που έψαχναν το αληθές. Οι ψαγμένοι, δηλαδή, με λόγια της πιάτσας.

Οι φιλόσοφοι, εν κατακλείδι, είναι αυτοί που ενοχλούν, γιατί ψάχνουν. Και όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και όποιος βρίσκει ανάβει σπίρτο, «πυροδοτώντας» την όρεξη κι άλλων να ψάξουν. Κατά αυτόν τον τρόπο επέρχονται ουσιαστικές αλλαγές και πραγματική πρόοδος σε κράτη και κοινωνίες.

Αυτό δεν αρέσει καθόλου στους «βολεμένους» της υπόθεσης, πολλοί από τους οποίους παρουσιάζουν τους εαυτούς τους, ως προοδευτικούς, ενώ στην ουσία είναι άκρως οπισθοδρομικοί. Ο φθόνος τους απέναντι σ’ αυτούς, οι οποίοι έχουν προσωπική άποψη και δεν παπαγαλίζουν θεωρίες, γεννά σιγά-σιγά μίσος. Έτσι «βολεμένοι» και «ξερόλες» χλευάζουν τις απόψεις των φιλοσόφων της εποχής μας.

Στην συνέχεια, μη μπορώντας να αντικρούσουν την γνώση που ξεπροβάλλει, «πετροβολούν» τους ίδιους τους ερευνητές. Εντούτοις, ότι βρίσκεται ψηλά δύσκολα πέφτει. Αντίθετα ανθίσταται και στο τέλος δικαιώνεται.

ΠΗΓΗ...ΠΥΓΜΗ.gr

Διαβάστε Περισσότερα

A TRIBUTE TO AARON...

Πριν λίγες μέρες διάβασα (όπως πολλοί ίσως) μία είδηση, που θα περάσει και στα "ψιλά" ίσως για τους περισσότερους μας...
Αυτοκτόνησε (λέει) ένας 26χρονος hacker... Ο Aaron Swartz...
Πιέστηκε πολύ από τις δικαστικές αρχές (λέει) και επειδή είχε εκδηλώσει καταθλιπτικές τάσεις στο παρελθόν, προέβει στο απονενοημένο, υπό το φάσμα μιας καταδίκης η οποία θα τον έστελνε φυλακή για πολλά χρόνια...

Στην μνήμη ενός Ανθρώπου που έφυγε άδικα, μια μετάφραση (επιείκια για τις δυνατότητες μου) από ένα άρθρο, το οποίο δίνει άλλη διάσταση στην "αυτοκτονία"...

"Ο γνωστός Αμερικανός blogger και διάνοια της πληροφορικής Aaron Swartz, ο οποίος πήρε θέση ενάντια της "λίστας θανάτου" του προέδρου Ομπάμα και των κυβερνοεπιθέσεων εναντίον του Ιράν, βρέθηκε νεκρός στην Νέα Υόρκη...

Η Αστυνομία βρήκε τον 26χρονο νεκρό στο διαμέρισμα του στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης την Παρασκευή, δήλωσε ο εκπρόσωπος του ιατροδικαστή της πόλης...

Ο επικεφαλής ιατροδικαστής του Μπρούκλιν δήλωσε το θάνατο σαν "αυτοκτονία δι 'απαγχονισμού", αλλά καμία περαιτέρω λεπτομέρεια δεν δόθηκε στην δημοσιότητα για το μυστηριώδη θάνατο του νεαρού.

Πέρυσι, Swartz επέκρινε ανοιχτά τα καθεστώτα των ΗΠΑ και του Ισραήλ για την εκδήλωση κοινών επιθέσεων στον κυβερνοχώρο εναντίον του Ιράν.

Ο Swartz ήταν επίσης λαλίστατος κατά του Προέδρου των ΗΠΑ, επικρίνοντας την λεγόμενη λίστα θανάτου του Ομπάμα και την γενικότερη πολιτική που ακολουθεί...

Ο Ομπάμα είναι αυτός που εγκρίνει σύμφωνα με πληροφορίες, τα ονόματα αυτών που μπαίνουν στις λίστες θανάτου, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την στοχοποίηση των ανθρώπων στις επιθέσεις που λαμβάνουν χώρα από τα drones (UAV) του ΝΑΤΟ...

Σχεδόν κάθε εβδομάδα, περισσότερα από100 μέλη του Αμερικάνκου συμβουλίου ασφαλείας, τηλεδιασκέπτονται μέσω ασφαλούς σύζευξης του Πενταγώνου και αναλύουν τα βιογραφικά υπόπτων στην Υεμένη, την Σομαλία και το Πακιστάν, ορίζωντας τους επόμενους στόχους των επιθέσεων...

Κατόπιον τούτου γνωστοποιούνται στον Πρόεδρο των ΗΠΑ τα ονόματα των υπόπτων - υποψήφιων στόχων, και εγκρίνει ή όχι τις επιθέσεις στην Υμεμένη, την Σομαλιά, ακόμη και τις "ριψοκίνδυνες" στο Πακιστάν...

Στον Swartz έχει πιστωθεί κατα γενική παραδοχή η συνδιατύπωση των χαρακτηριστικών του πρότυπου ροής πληροφοριών του Web, RSS 1.0, το οποίο διεκπαραίωσε στην ηλικία των 14 ετών...

Το παραπάνο πρότυπο ροής πληροφοριών, σχεδιάστηκε για να εμπλουτίζει με συνεχείς ανανεώσεις τις πληροφορίες από ειδησεογραφικές κυρίως ιστοσελίδες στους χρήστες του διαδικτύου...

Ο Swartz ήταν επικριτικός εναντίον του μονοπωλίου πληροφοριών από τα εταιρικά καρτέλ, και υποστήριζε ότι οι πληροφορίες πρέπει να διαμοιράζονται και να είναι άμεσα προσβάσιμες προς όφελος της κοινωνίας...

-Η πληροφορία είναι "δύναμη"... Και όπως όλες οι μορφές ελέγχου, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να έχουν την αποκλειστικότητα της-
είχε γράψει σε διαδικτυακό του μανιφέστο το 2008...

Βασιζόμενος σ' αυτή του την πεποίθηση, το "θαύμα της πληροφορικής" (όπως είχε χαρακτηριστεί), ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση "DemandProgress" (Απαιτώντας την Πρόοδο)...

Η οργάνωση είχε ξεκινήσει μία επιτυχή εκστρατεία εναντίον του νομοσχεδίου που προσπάθησε η Βουλή των Αντιπροσώπων να ψηφίσει το 2011, με την ονομασία "Stop Online Piracy Act" - S.O.P.A. (τερματισμός της διαδικτυακής πειρατίας)...

Αν είχε εγκριθεί, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα επέτρεπε να περιοριστεί η πρόσβαση σε συγκεκριμένους διαδικτιακούς ιστότοπους με δικαστκές αποφάσεις, θεωρώντας ότι εμπλέκονται σε παράνομη διακίνηση δεδομένων που υπόκεινται στον νόμο περι πνευαμτικών δικαιωμάτων...

Μέσω της οργάνωσης του, υποστήριξε ότι ο ισοπεδωτικός νόμος S.O.P.A., θα επέτρεπε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, να λογοκρίνει ευρέως την νόμιμη επικοινωνία μέσω του διαδικτύου..." 

Άλλος ένας στον βωμό των συμφερόντων... Άλλος ένας θυσία της ανθρώπινης απληστίας και της αρρώστημένης δίψας για έλεγχο των μαζών...

Παλιά τους σταυρώνανε, τους ανατρέπανε, τους παρουσιάζανε σαν ανθρωποφάγους για να δικαιολογηθεί ένας θάνατος... Τους δολοφονούσαν αν χρειαζόταν, και ρίχνανε την ευθύνη σε "φανταστικούς εχθρούς", για να δικαιολογήσουν επιπλέον καταπίεση και έλεγχο...

Τώρα "αυτοκτονούν" νέους ανθρώπους με όραμα για ένα πραγματικό ελεύθερο πλανήτη...

Ελαφρύ χώμα παλληκάρι... Είθε ούτε ο δικός σου "σπόρος" να πάει χαμένος...

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ;

Γράφει ο π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης

α) Τα τελευταία χρόνια, τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες, γίνεται λόγος για την ευθανασία. Σε ορισμένες μάλιστα από αυτές η ευθανασία έχει νομιμοποιηθεί. Τα ερωτήματα που συχνά θέτονται είναι: Έχει ο σύγχρονος άνθρωπος, που πάσχει από κάποια ανίατη ασθένεια, το δικαίωμα να αποφασίσει πότε και πώς θα πεθάνει; Έχει το δικαίωμα να επιλέξει έναν ήρεμο θάνατο χωρίς βάσανα και πόνους; Έχουν οι γιατροί το δικαίωμα να «απαλλάξουν» τους ασθενείς που το επιθυμούν από μια ζωή γεμάτη οδύνη; 
β) Αν κάνουμε μια σύντομη αναδρομή, θα δούμε ότι στην αρχαία ελληνική σκέψη η ευθανασία συνδέεται με τον ευτυχισμένο και ένδοξο θάνατο, κι όχι με τη βίαιη διακοπή του. Ο Διαγόρας ο Ρόδιος σε βαθιά γεράματα εξέπνευσε δοξασμένος και χαρούμενος, όταν τα παιδιά του, που μόλις είχαν στεφθεί ολυμπιονίκες, τον περιέφεραν στους ώμους τους στο ολυμπιακό στάδιο κάτω από τις επευφημίες του πλήθους.

γ) Επίσης, η Εκκλησία εύχεται, τα τέλη της ζωής να είναι «χριστιανά», ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά. Οι μάρτυρες της Εκκλησίας αντιμετώπιζαν με καρτερία τον θάνατο και προσεύχονταν για τους δημίους τους (βλ. Πραξ. 7, 54-59). Η κοινωνία με το πρόσωπο του Σταυρωθέντος Χριστού συμβάλλει στην υπέρβαση του φόβου του θανάτου και γεννά εσωτερική πληρότητα. Γι’ αυτό και ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος όταν συνάντησε τον Κύριο, πλήρης χάριτος ζήτησε να πεθάνει.

δ) Γράφει ο Όσιος Νικόδημος Αγιορείτης: «O Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος έλαβε μακράν και πολυχρόνιον ζωήν εις τον κόσμον τούτον. Eπειδή και εχρηματίσθη, ήτοι απεκαλύφθη εις αυτόν από το Πνεύμα το Άγιον, ότι να μην ιδή θάνατον, προ του να θεωρήση με τους οφθαλμούς του τον Δεσπότην Xριστόν. Όθεν, όταν ο Kύριος ημών επροσφέρθη εις τον Nαόν τεσσαράκοντα ημερών νήπιον, τότε εδέχθη αυτόν εις τας αγκάλας του. Kαι πληροφορηθείς από το Πνεύμα το Άγιον τα περί αυτού μέλλοντα, έλαβε το τέλος της ζωής του, κατά τον ανωτέρω χρηματισμόν και την αποκάλυψιν του Aγίου Πνεύματος». Εδώ έχουμε δείγμα χριστιανικής ευθανασίας.

ε) Όμως, η έννοια αυτή μεταφέρθηκε στη Δύση με διαφορετικό νόημα. Ο άγγλος φιλόσοφος R. Bacon (13ος αι.), κατ’ άλλους ο Fr. Bacon (16ος -17ος αι.) τη μετέφρασαν στα αγγλικά ως euthanasia με την έννοια της επίσπευσης του θανάτου, προκειμένου να τεθεί τέρμα σε μια ζωή γεμάτη πόνο και ταλαιπωρίες. Η μεταφορά αυτή συνδέεται με τη δυτική θεολογική σκέψη, την ατομιστική θεώρηση της ζωής και τη σταδιακή εξατομίκευση του θανάτου, αφού εκεί χάθηκε βαθμηδόν ο κοινοτικός και κοινωνικός χαρακτήρας του και μεταβλήθηκε σε ταμπού.

στ) Όμως, ο θάνατος και η ευθανασία δεν είναι ατομικές υποθέσεις. Έχουν ευρύτερες κοινωνικές διαστάσεις. Αφορούν τον άνθρωπο ως αυτεξούσιο και ελεύθερο πρόσωπο σε σχέση και κοινωνία με τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Πολύ περισσότερο ισχύει αυτό στον τόπο μας όπου οι οικογενειακοί δεσμοί είναι ισχυροί και διασώζεται κάποιο κοινοτικό πνεύμα. Είναι ενδεικτικό ότι ο Ευγένιος Βούλγαρης (18ος αι.) στη μελέτη του περί ευθανασίας διασώζει την ανατολική παράδοση, που στηρίζεται στην αρχαιοελληνική και τη χριστιανική σκέψη.

ζ) Όταν γίνεται λόγος για ευθανασία, δεν μπορεί να αγνοείται η επίγεια πορεία του ανθρώπου, κατά την οποία δημιουργούνται οι προϋποθέσεις και διαμορφώνονται τα κριτήρια για την αντιμετώπιση του πόνου, της ανίατης ασθένειας και του θανάτου. Η διαμορφωμένη αντίληψη για το ευ ζην οδηγεί και σε ανάλογη αντίληψη για το ευ θνήσκειν. Οπότε, ο άνθρωπος του Θεού ασκείται και ετοιμάζεται για τη χριστιανική ευθανασία, όπως ο Άγιος Συμεών. Ακούει τους λόγους της προφητείας, «έρχομαι ταχύ» και απαντά, «ναι έρχου, Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22, 20).



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΓΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Αύριο Τρίτη 5/2/2013 και ώρα 14:00 μ.μ. στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αλμωπίας,
 παρουσία των Δημοτικών Συμβούλων και των προέδρων των Τ.Κ.  του Δήμου, 
θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη, σχετικά με αγροτικά θέματα, και τον τρόπο  των κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών
 σε σχέση με τις αυξήσεις στη φορολογία του πετρελαίου κίνησης, ΟΓΑ, ΕΛΓΑ, κ.α.  

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΥΣΚΕΨΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΕΜΠΟΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Σύσκεψη με θέμα  «Παραεμπόριο και τρόποι αντιμετώπισής του» θα πραγματοποιηθεί αύριο Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 13:30, στην έδρα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (αίθουσα συνεδριάσεων Περιφερειακού Συμβουλίου), με πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα. 
Στη σύσκεψη θα συμμετέχει ο Γενικός Γραμματέας Εμπορίου του Υπουργείου Ανάπτυξης Στ. Κομνηνός και υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου  και έχουν κληθεί να συμμετέχουν, ο Ταξίαρχος Θ. Αρναούτης, Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης και εκπρόσωπος του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, ο Αντιστράτηγος εν αποστρατεία της ΕΛ.ΑΣ. και επικεφαλής του συντονιστικού κέντρου αντιμετώπισης του παραεμπορίου Δ. Μπουλούκος, εκπρόσωποι του Λιμενικού Σώματος, του Τελωνείου, του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.), ο Αντιπεριφειάρχης Βιομηχανικής Ανάπτυξης και Εμπορίου της ΠΚΜ Κ. Καραπαναγιωτίδης,  Αντιπεριφερειάρχες και Περιφερειακοί Σύμβουλοι  της ΠΚΜ, οι εντεταλμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, αρμόδιοι για θέματα Δημοτικής Αστυνομίας όλων των δήμων της Κεντρικής Μακεδονίας,  εκπρόσωποι όλων των Επαγγελματικών Επιμελητηρίων και των Εμπορικών Συλλόγων  της Κεντρικής Μακεδονίας καθώς και υπηρεσιακοί παράγοντες  των αρμόδιων διευθύνσεων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. 
  Σκοπός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας  είναι ο συντονισμός όλων των φορέων που είναι αρμόδιοι σε θέματα τήρησης των κανόνων της υγιούς και νόμιμης εμπορικής δραστηριότητας,  δεδομένου ότι το παραεμπόριο προκαλεί τεράστιες απώλειες στα έσοδα του κράτους και πλήττει καίρια τον επιχειρηματικό και  εμπορικό κόσμο της Κεντρικής Μακεδονίας. 

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΕΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΚΜ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΕΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2013

Από τη Διεύθυνση Μεταφορών και Επικοινωνιών Δυτικής Θεσσαλονίκης ανακοινώνεται ότι από τη Γενική Διεύθυνση  Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αποφασίστηκε η διεξαγωγή εξετάσεων απόκτησης Πιστοποιητικών Επαγγελματικής Επάρκειας, για όλο το έτος 2013 σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ 
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΗΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ
Α΄ ΜΑΡΤΙΟΣ   27 / 03 /2013 ΤΕΤΑΡΤΗ 08:00
Β΄ ΙΟΥΝΙΟΣ   26 /  06 /2013 ΤΕΤΑΡΤΗ 08:00
Γ΄ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ   18 / 09  /2013 ΤΕΤΑΡΤΗ 08:00
Δ΄ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ   18 / 12 /2013 ΤΕΤΑΡΤΗ 08:00

I. Τελευταία ημερομηνία υποβολής των καταστάσεων των υποψηφίων καθώς και των αιτήσεων αυτών, δέκα εργάσιμες ημέρες πριν την διεξαγωγή κάθε εξέτασης.

II. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν:

α) Όσοι υποψήφιοι περιλαμβάνονται στις καταστάσεις που υποβάλλει η οικεία Σχολή ΣΕΚΑΜ στην Δ/νση Μεταφορών & Επικοινωνιών Δυτικής Θεσσαλονίκης και που έχουν καταβάλει παράβολο 50 Ευρώ.

Οι καταστάσεις αναφέρουν κατ’ απόλυτη αλφαβητική σειρά τα πλήρη στοιχεία των υποψηφίων:
 Επώνυμο
 Όνομα
 Πατρώνυμο
 Αριθμό Ταυτότητας
 Α.Φ.Μ.
 Τόπο γέννησης
 Ημερομηνία γέννησης (ηη/μμ/εε)
 Τον αριθμό μητρώου του αντίστοιχου Πιστοποιητικού Εθνικών Μεταφορών ή τον αριθμό μητρώου της αντίστοιχης άδειας οδικού μεταφορέα εθνικών μεταφορών (για τους υποψηφίους που στην κατάσταση δηλώνονται ότι θα συμμετάσχουν στις εξετάσεις προς απόκτηση Πιστοποιητικού Επαγγελματικής Επάρκειας Διεθνών Μεταφορών επιβατικών ή εμπορευματικών μεταφορών)
 Την κατηγορία του Πιστοποιητικού Επαγγελματικής Επάρκειας για την οποία θα εξετασθούν (Εθνικών ή Διεθνών ή Εθνικών και Διεθνών Επιβατικών Μεταφορών είτε Εθνικών ή Διεθνών ή Εθνικών και Διεθνών Εμπορευματικών Μεταφορών).
Τις καταστάσεις αυτές θα συνοδεύουν και καταστάσεις στις οποίες θα πρέπει απαραίτητα να υπάρχει βεβαίωση της οικείας Δ.Ο.Υ. (όπου και η έδρα της συγκεκριμένης ΣΕΚΑΜ), ότι υποβλήθηκαν σε αυτήν ακριβή αντίγραφά τους, θεωρημένες (όπως ορίζεται στην παρ. 7 του κεφ. Β΄της αριθμ. Β/31367/2483/25-5-2007 Απόφασης του Υπουργού Μεταφορών & Επικοινωνιών) και οι οποίες θα είναι σύμφωνες με το υπόδειγμα ΙΙ της ανωτέρω απόφασης.

Με τις παραπάνω καταστάσεις θα συνυποβάλλονται:

 Αίτηση του υποψηφίου για τη συμμετοχή στις εξετάσεις με συνημμένη πρόσφατη φωτογραφία (με επιπλέον δύο όμοιες με αυτήν φωτογραφίες). Η αίτηση θα πρέπει να έχει συμπληρωθεί από τον ίδιο τον υποψήφιο και να φέρει την υπογραφή του.
 Επικυρωμένο φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας. Το φωτοαντίγραφο θα πρέπει να είναι ευκρινές ως προς τα στοιχεία και τη φωτογραφία.
 Επικυρωμένο φωτοαντίγραφο Τίτλου σπουδών (που δεν θα μπορεί να είναι κατώτερος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ή άλλης ισότιμης τεχνικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης, χώρας μέλους της Ε.Ε.). Σε περίπτωση που ο τίτλος σπουδών δεν χορηγήθηκε από ελληνική αρχή θα πρέπει να προσκομισθεί ισοτιμία τίτλων σπουδών από την ελληνική αρμόδια υπηρεσία κατά περίπτωση
 Παράβολο πενήντα (50) ευρώ

β) Όσοι είναι κάτοχοι πτυχίων ή διπλωμάτων Ανωτάτων ή Ανωτέρων Σχολών της Χώρας μας ή ισότιμων σχολών εξωτερικού, εφ’ όσον υποβάλλουν τα παρακάτω δικαιολογητικά στην αρμόδια Δ/νση της Περιφέρειας.
 Αίτηση με συνημμένη πρόσφατη φωτογραφία (με επιπλέον δύο όμοιες με αυτήν φωτογραφίες) και με τα πλήρη στοιχεία του ενδιαφερόμενου, στην οποία θα αναφέρεται το είδος του Πιστοποιητικού Επαγγελματικής Επάρκειας που επιθυμεί να αποκτήσει.
 Επικυρωμένο φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας. Το φωτοαντίγραφο θα πρέπει να είναι ευκρινές ως προς τα στοιχεία και τη φωτογραφία.
 Επικυρωμένο αντίγραφο του κατεχόμενου τίτλου σπουδών.
 Βεβαίωση ΔΙΚΑΤΣΑ ή ΔΟΑΤΑΠ περί αναγνωρίσεως τίτλου σπουδών της αλλοδαπής (για όσους υποψηφίους απαιτείται).
 Παράβολο πενήντα (50) ευρώ.

Επισημαίνεται ότι δεν γίνονται δεκτοί σε καμία περίπτωση υποψήφιοι που δεν περιλαμβάνονται στις καταστάσεις ή δεν έχουν υποβάλει οι ίδιοι όλα ανεξαιρέτως τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.

Τα προγράμματα εξετάσεων, θα ανακοινώνονται στις σχολές ΣΕΚΑΜ και θα αναρτώνται  στον πίνακα ανακοινώσεων της Δ/νσης Μεταφορών & Επικ/νιων Δυτικής Θεσσαλονίκης, μία μέρα πριν από τις πιο άνω ημερομηνίες.

Οι υποψήφιοι θα πρέπει να έχουν μαζί τους κατά την ημέρα των εξετάσεων:

α. Αστυνομική Ταυτότητα, ή ισχύον διαβατήριο ή άδεια παραμονής, διαμονής, εργασίας και
β. Στυλό διαρκείας χρώματος μπλε ή μαύρου 

Σημειώσεις, βοηθήματα, βιβλία κ.λ.π. απαγορεύεται να μεταφέρονται στις αίθουσες των εξετάσεων.

Η ισχύς της παρούσης ορίζεται από 01 / 01 / 2013 έως 31 / 12 / 2013 από τη δημοσίευση της.

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ!!!

Όλη η Ελλάδα έμεινε έκθαμβη με την Ελληνική σημαία , που κατασκεύασαν οι νέοι των Προμάχων.
Το διαδίκτυο βράζει με τις εκτενείς αναφορές για την δράση αυτή των παιδιών του χωριού, καθώς πλήθος από ιστολόγια ανήρτησαν την είδηση και τις φωτογραφίες.
Δείτε ενδεικτικά μερικές από τις αναρτήσεις των blogs...

Διαβάστε Περισσότερα