ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΙΔΑΣ - ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ 2 - 1

Σε ένα δυνατό, αλλά μέτριο ποιοτικά παιχνίδι, ο Μακεδονικός Ίδας νίκησε τον ΑΣ Πρόμαχοι με σκορ 2-1.

Οι γηπεδούχοι παίζοντας με πάθος και με έξυπνη τακτική, εξουδετερώνοντας τα ατού των Προμάχων, κατάφεραν να πάρουν τους τρεις βαθμούς της νίκης. Οι παίκτες του Τ. Χουλουιλίδη έπαιξαν με σοβαρότητα και με προσήλωση στον αγώνα και εκμεταλλεύτηκαν τις λιγοστές ευκαιρίες που δημιούργησαν, μετατρέποντας τις δυο από αυτές σε γκολ.

Από την άλλη, οι παίκτες του Β. Σαμαρά, εμφανίστηκαν ασύνδετοι και με πολλά λάθη, ενώ στη διάρκεια του παιχνιδιού, δεν έλειψαν και τα νεύρα. Στα τελευταία λεπτά έδειξαν το ποδοσφαιρικό τους πρόσωπο, τρέχοντας με δαιμονισμένους ρυθμούς, αλλά ήδη ήταν αργά για να ανακάμψουν,  ενώ οι της Ίδας πάγωναν το παιχνίδι έξυπνα, κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο με καθυστερήσεις.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν οξύμωρο, με τους μεν φιλοξενούμενους να έχουν την κατοχή της μπάλας, τους δε γηπεδούχους να χάνουν τις σημαντικές ευκαιρίες για γκολ.

Στο 8’ σουτ του Γάτσου μπλοκάρει ο Χ. Σέλκος των Προμάχων.

Σουτ του Χουλουιλίδη της Ίδας στο 13΄εξουδετερώνει ξανά ο Σέλκος.

Στο 28’ σέντρα από φάουλ του Γάτσου, πιάνει κεφαλιά ο Α. Δημητρίου και η μπάλα φεύγει λίγο άουτ.

Το 1-0 γίνεται στο 33’ όταν από συνδυασμό της επίθεσης του Μακεδονικού, ο Γάτσος γίνεται τελικός παραλήπτης και σκοράρει με εύστοχο πλασέ.

Οι των Προμάχων προσπαθούν να απαντήσουν και χάνουν μοναδική ευκαιρία στο 35’ όταν το σουτ του Σαμσούρη έφυγε μόλις άουτ.

Το ημίχρονο τελείωσε με μια ευκαιρία για τους γηπεδούχους στο 44’ όταν ο Στόϊκος πήγε να «κρεμάσει» τον Σέλκο, ο οποίος με υπερπροσπάθεια απέκρουσε σε κόρνερ.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με δυο καλές φάσεις για την Ίδα στο 49’ με τον Στόϊκο, και στο 50’ με το ψηλοκρεμαστό σουτ του Νιβουρλή, που «κρέμασε» τον τερματοφύλακα Σέλκο και έγραψε το 2-0.

Από το σημείο εκείνο και μετά οι φιλοξενούμενοι ανέβασαν την απόδοσή τους, αλλά κινούνταν σπασμωδικά και έχασαν πολλές καλές ευκαιρίες, στο 62’ με τον Γ. Νάνο, στο 70’ με τον Γ. Μούγιο και στο 72΄με τον Προίκο.

Το 2-1 σημείωσε ο Γ. Νάνος στο 81’ όταν εκμεταλλεύτηκε μια σύγχυση στην άμυνα της Ίδας και από κοντά σκόραρε με σουτ πλασέ.

Με αναπτερωμένο το ηθικό τους οι φιλοξενούμενοι πίεσαν περισσότερο και έχασαν κάποιες καλές φάσεις για γκολ, αλλά ήταν άστοχοι στην τελική τους προσπάθεια.

Αξιοσημείωτες ευκαιρίες ήταν αυτή του Ν. Νάνου στο 87’ όταν η κεφαλιά του έφυγε λίγο άουτ και του Γ. Νάνου στις καθυστερήσεις όταν η τεχνική κεφαλιά, που έπιασε, δεν βρήκε τον στόχο της.

Στο τέλος του παιχνιδιού τραυματίστηκε ο Χ. Δημητρίου της Ίδας, όταν χτύπησε στο κεφάλι, και έχασε τις αισθήσεις του και μετά από το πρώτο σοκ όλων των παρευρισκόμενων, επανήλθε, αφού του προσφέρθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

Από τον Μακεδονικό διακρίθηκαν οι Γάτσος, Νιβουρλής, Χουλουιλίδης και Στόϊκος.

Από τους Προμάχους ξεχώρισαν οι Δ. Νάνος, Ν. Νάνος, Γ. Νάνος και Αμπάρης.

Η διαιτησία του κυρίου Γιαλαμουίδη ήταν πολύ καλή, ενώ οι δυο βοηθοί του, Μαυρίδης και Αλατζάς τον βοήθησαν τα μέγιστα με τις εύστοχες υποδείξεις τους.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΙΔΑΣ

Εμμανουηλίδης, Ροδοβάνης, Μπαϊρακταρίδης, Χ. Δημητρίου(Μποζίνης), Α. Δημητρίου, Κονταξής, Γάτσος, Τορέντσης, Χουλουιλίδης, Στόϊκος(Μπαϊρακταρίδης), Νιβουρλής.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Τ. Χουλουιλίδης

ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χ. Σέλκος, Ι. Μούγιος(Προίκος), Καλογιάννης(Καραμήτσος), Δ. Σέλκος(Γ. Μούγιος), Σαμσούρης, Δ. Νάνος, Ν. Νάνος, Γ. Νάνος, Γ. Σέλκος, Αμπάρης, Άτζος.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Β. Σαμαράς

Διαβάστε Περισσότερα

"ΤΗ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΒΡΗΚΕΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ;"

Αυτό ήταν ένα από τα σχόλια της παρ’ολίγον πεθεράς μου, στον (πρώην) σύντροφό μου, όταν η σχέση μου με τον γιο της σοβάρευε. Όταν άρχισε να καταλαβαίνει ότι ο γιος της μπορεί να πάρει μια διαζευγμένη με παιδιά. Συγνώμη “κυρία” μου που χώρισα με τον άντρα μου επειδή με έδερνε, δεν θα το ξανακάνω. Έπρεπε να κάτσω εκεί να τις τρώω για να μην μπλέξει ο γιος σου με τη χωρισμένη. Δεν μας λες βέβαια αν η κόρη σου έτρωγε ξύλο κι έφευγε, πώς θα σου φαινόταν αν τα ίδια έλεγαν και για εκείνη αλλά τί ψάχνω να βρω; Ο ένας κοιτάει να βγάλει το μάτι του άλλου σήμερα και διαπιστώνω μέρα με τη μέρα πως η κρίση αντί για καλύτερους μας έκανε χειρότερους.

Ο άντρας μου με χτυπούσε και αποφάσισα να φύγω. Ένα ωραίο πρωί μάζεψα τα πράγματά μου, τα παιδιά μου και έφυγα για το σπίτι των γονιών μου. Μεσολάβησαν πολλά δικαστήρια, πέρασαν τα χρόνια με τσακωμούς για τα πάντα, από το τί καραμέλα θα τρώνε τα παιδιά μέχρι τη διανυκτέρευση, αναγκαστικά κάποια στιγμή κουράστηκε και αυτός και τα βρήκαμε κάπου στη μέση. Τα παιδιά μου τώρα είναι 8 και 10 χρονών.

Δεν είχα σκεφτεί να κάνω σχέση με κάποιον, φοβόμουν τις ανασφάλειές μου και την εμπιστοσύνη που δυσκολευόμουν να δείξω στους άλλους ανθρώπους. Τον γνώρισα παραμονή Πρωτοχρονιάς σε ένα φιλικό σπίτι και τα έκανα όλα στην άκρη. Ήταν λίγο μικρότερος αλλά δεν με ένοιαζε, ταιριάζαμε πολύ στις ιδέες. Στον τρόπο που σκεφτόμασταν. Τα παιδιά μου και όλος ο τρόπος ζωής μιας μητέρας δεν τον ενοχλούσε, αντιθέτως, έδειχνε κατανόηση και μια φορά ήρθε και με πήρε μέσα στη νύχτα για να πάμε τη μικρή μου στο κέντρο υγείας. Δεν μπορώ να πω ο άνθρωπος αυτός με νοιάστηκε, με φρόντισε. Μου φέρθηκε όπως δεν μου φέρθηκε ο άντρας μου. Αλλά…

…αλλά τα χρόνια πέρασαν. 3 χρόνια μαζί, έπρεπε να το αποκαταστήσω το παιδί. Δεν είχα αντίρρηση αλλά είχαν οι δικοί του. Κλειστή κοινωνία, τα νέα είχαν μαθευτεί από το πρώτο χρόνο αλλά η οικογένειά του πίστευε πως ήμουν η κάψα της στιγμής και θα του περνούσε. Έλα που δεν του περνούσε όμως. Και έπρεπε να επιστρατεύσουν πιο ισχυρά επιχειρήματα όπως “Τη χωρισμένη με παιδιά βρήκες; Τόσες κοπέλες ελεύθερες κοίτα γύρω σου” ή “Αυτή ψάχνει πατέρα για τα παιδιά της και βρήκε εσένα το θύμα” ή “Ποιά παιδιά θα προσέξεις πρώτα; Τα δικά σου ή τα ξένα;” ή “Αυτή δεν θα θέλει να κάνετε παιδιά έχει τα δικά της” ή “Βρήκε θύμα να της ταίζουν τα παιδιά”. Ήρθε εκείνος και μου τα είπε και υποσχέθηκε πως δεν θα παίξουν κανένα ρόλο στην επιθυμία του να είμαστε μαζί. Τον ρώτησα αν ήταν σίγουρος, του είπα πως μετά από τέτοια συμπεριφορά από τους γονείς του έπρεπε να είναι έτοιμος ακόμη και να τους απορρίψει και πως δεν ήξερα αν το άξιζα αυτό. Φαινόταν ανένδοτος και θυμωμένος μαζί τους. 6 μήνες μετά, μου ζήτησε να χωρίσουμε.

Τί να πω; Ότι είμαστε 50 χρόνια πίσω να πω; Ότι επειδή χώρισα για να μην τρώω άλλο ξύλο, από θύμα έγινα αρπακτικό που θέλει να “φορτώσει” τα παιδιά της στους άντρες και να τους τρώει τα λεφτά; Ότι παραπονιόμαστε για τη πρόνοια και το κράτος που δεν μας αντιμετωπίζει σαν ανθρώπους όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε άνθρωποι; Τί να πω; Ότι αναγκάστηκα να φύγω από τη πόλη που μέναμε και να αλλάξω σχολείο στα παιδιά στη μέση της χρονιάς, για να μην στενοχωριόμαστε που τον βλέπουμε; Ότι δύο “γονείς” αποφάσισαν πως δεν ήμουν καλή για το παιδί τους επειδή δεν ήθελα άλλο να κακοποιούμαι από τον άντρα μου; Ότι έκριναν πως θέλω να εκμεταλλευτώ τον γιο τους μόνο και μόνο επειδή στο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης γράφει “Διαζευγμένη”; Δεν τα βάζω μαζί του, τον καταλαβαίνω. Δεν περίμενα ποτέ να διαλέξει εμένα αντί για τους γονείς του, ό,τι κι αν μου έλεγε. Δεν του θυμώνω.

Θυμώνω όμως με τη ταμπέλα. Με τη διαδικασία στην οποία πρέπει να μπαίνει κάθε τόσο η οικογένειά μου για να αποδεικνύει στους άλλους πως δεν θέλει να αρπάξει ή να εκμεταλλευτεί. Πως ο γιος μου και η κόρη μου, δεν έχουν ανάγκη από ελεημοσύνη ή πατρική φιγούρα. Τα παιδιά μου “κυρία” μου έχουν πατέρα και κυρίως, έχουν μητέρα που σέβεται τις επιλογές τους και που εύχεται να μην γίνει ποτέ σαν εσάς….

Μαριαλένα

ΠΗΓΗ...http://singleparent.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ

Τα σκυλιά του κέντρου της Αθήνας είναι ολόκληρη η ζωή του κ. Σπύρου. Τα ξέρει όλα με το όνομά τους, γνωρίζει κάθε παραξενιά του χαρακτήρα τους, μιλάει μαζί τους και τον καταλαβαίνουν... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν 

Από τον Μ.ΗULOT

Ο κ. Σπύρος ήρθε από την Κέρκυρα στην Αθήνα το 1965. «Από ένα χωριό» μας λέει. «Πήγα για 5 χρόνια σε νυχτερινό γυμνάσιο και μετά έκανα όλες τις δουλειές». Μέχρι πρόσφατα δούλευε σε ένα σουβλατζίδικο, από όπου απολύθηκε τον Μάρτιο. Από τότε ζει στον δρόμο και είναι όλη μέρα με τα σκυλιά
. Τα σκυλιά του κέντρου της Αθήνας είναι ολόκληρη η ζωή του κ. Σπύρου. Τα ξέρει όλα με το όνομά τους, γνωρίζει κάθε παραξενιά του χαρακτήρα τους, μιλάει μαζί τους και τον καταλαβαίνουν. Από το 1988 που τα φροντίζει συστηματικά έχει κάνει ένα σωρό αγώνες για να τα σώσει από τα δίχτυα του μπόγια, έχει πονέσει μαζί τους, έχει κλάψει γι' αυτά που χάθηκαν, έπαθε κατάθλιψη από την κατάσταση που δημιουργήθηκε την εποχή των Ολυμπιακών. Από το σουβλατζίδικο στη Φιλολάου τον έδιωξαν επειδή πήγαινε το κρέας στα σκυλιά.
 «Στις 4 το πρωί έβγαζαν στα σκουπίδια ό,τι έμενε, κοτόπουλα, κοκορέτσια, κρέατα, κανονικά φαγητά, όχι αποφάγια. Στις 5:30 ήμουν στο Σύνταγμα και τάιζα. Ε, και την πάτησα, με έδιωξαν» λέει με παράπονο. 
Πριν από τρία χρόνια τον ξυλοκόπησαν με εντολή ενός παπά της μητρόπολης επειδή έψαχνε στα σκουπίδια της Μητροπόλεως για να βρει φαγώσιμα για τα σκυλιά της πλατείας. «Ήταν Σεπτέμβρης, 6 το πρωί, κι έψαχνα για κρέας στους κάδους των μαγαζιών» εξηγεί.
 «Είχα μαζί μου τη Φωτούλα, τον Θρύλο και τον Παναγιώτη. Ευτυχώς. Ήρθε ένας τύπος, μου είπε "τι κάνεις εδώ πέρα;" και με άρχισε στις γροθιές. Με έκανε μαύρο. Η Φωτούλα τού όρμηξε και έκανε πίσω. Ο παπάς ήταν εκεί, παρακολουθούσε και μου έλεγε "αρκετά σε ανεχτήκαμε τόσα χρόνια". Ο άνθρωπος του Θεού στις 6 το πρωί το μόνο που είχε να πει ήταν ότι με ανέχτηκαν τόσα χρόνια που τάιζα τα σκυλιά και τα γατιά! Αρπαχτήκαμε και φώναξαν την Αστυνομία. Έλεγε ότι είναι παράνομο να ταΐζω τα αδέσποτα. Μου πήραν τα στοιχεία και με άφησαν. Ειδοποίησα το σωματείο (σ.σ. τη Φιλοζωική) και ήμουν τυχερός, γιατί την κυρία που πήγε να του μιλήσει την πέταξε έξω από την εκκλησία κι έτσι του έβαλαν φράγμα και σταμάτησε να με ενοχλεί». 

  Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή γύρω από το Σύνταγμα και στην πλατεία δεν υπάρχουν πάνω από 20 σκυλιά, σχεδόν όλα γέρικα.

 Ο κ. Σπύρος περνάει τις πιο πολλές ώρες της ημέρας στο μαρμάρινο παγκάκι της Καπνικαρέας κι έχει ένα σωρό ιστορίες να θυμηθεί από τα σκυλιά που έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια.
 «Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή γύρω από το Σύνταγμα και στην πλατεία δεν υπάρχουν πάνω από 20 σκυλιά, σχεδόν όλα γέρικα: Φωτούλα, Θρύλος, Στέφανος, Σάκης, Λάκης, Μπούμπης, ο Ιάσονας το χάσκι, Κωνσταντίνος, Ορφέας, Πάρης ο κουτσός, Νταγιάν, Σωτήρης, Βασίλης, Μάρκος, Ρεξ, Διονύσης, Ρούμπι, Στράτος και Γλύκας.
 «Πριν από 20 μέρες πέθανε ο Βίκτορας», μας λέει και βουρκώνει, «και σειρά έχει ο Θρύλος και ο Μπούμπης, που είναι πολύ γέροι. Τα σκυλιά του κέντρου ήταν πάρα πολλά μέχρι το 2003, μετά εξαφανίστηκαν σχεδόν όλα. Τα έδωσε ο δήμος σε σωματεία και τα σωματεία τα εξαφάνισαν. Μαθαίναμε ότι τα στέλνουν σε χώρους γύρω από την Αθήνα για να τα φροντίσουν, αλλά σε ένα ρεπορτάζ που είχαν κάνει τα "Νέα" τότε φαινόταν μια χωματερή με δεκάδες νεκρούς σκύλους. Πολλά τα έστειλαν στο εξωτερικό για να γίνουν πειραματόζωα.
 Και ο δήμος το ήξερε, αλλά δεν έκανε τίποτα. Ένοχη σιωπή. Αναγκάστηκα να πάρω όσα μπορούσα στο σπίτι μου στον Κεραμεικό για να τα κρύψω. Δεν κατάλαβα ούτε Ολυμπιακούς ούτε τη νίκη της Πορτογαλίας, γιατί έβγαζα δυο-δυο τα σκυλιά βόλτα και μετά πάλι μέσα για να μην τα στείλουν στα στρατόπεδα. Δεν είχα ούτε φως, ούτε νερό, τίποτα, αλλά τα γλίτωσα». Μας λέει ότι τα σκυλιά που βρίσκονται πια στον δρόμο είναι ελάχιστα κι έχει πολύ καιρό να εμφανιστεί νέο. Τουλάχιστον στο κέντρο. Έχουν μείνει μόνο γέρικα, που σε λίγο θα χαθούν κι αυτά. Θα γίνουμε σαν τη Λευκωσία και το Λονδίνο, έρημοι. Η υπηρεσία του δήμου σε λίγο θα είναι άχρηστη και θα πρέπει να αυτοκαταργηθεί από τώρα. «Με την κρίση ο κόσμος δεν παίρνει σκυλιά για πλάκα όπως παλιά, δεν κάνει κουτάβια δώρο, γιατί δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του.
 Έτσι, έχουν ελαττωθεί πολύ αυτά που αφήνουν στον δρόμο. Ακόμα, έχεις προσέξει ότι δεν υπάρχουν θηλυκά αδέσποτα; Από την πρώτη στιγμή ο κόσμος απορούσε γιατί υπήρχαν ελεύθερα μόνο αρσενικά. Το 2009 μου λύθηκε η απορία. Τα κρατούσαν τα σωματεία με συνεργασία του δήμου για να τα ζευγαρώνουν, να παίρνουν τα κουτάβια όταν γίνονταν 3 μηνών και να τα στέλνουν για να τους παίρνουν το κολλαγόνο. Είναι πανάκριβο το πόσιμο κολλαγόνο, το φτιάχνουν από το στέρνο του ζώου. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα τέτοια κυκλώματα. Από τότε που είδα αυτό με τα σωματεία δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Έπαθα κατάθλιψη για πάρα πολύ καιρό, πέθανα». 

Τα σκυλιά του κέντρου ήταν πάρα πολλά μέχρι το 2003, μετά εξαφανίστηκαν σχεδόν όλα. Τα έδωσε ο δήμος σε σωματεία και τα σωματεία τα εξαφάνισαν... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν 

Μας μιλάει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην πλατεία Συντάγματος από τότε που έκλεισε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής – άνθρωποι που συχνάζουν εκεί ανεξέλεγκτοι τη νύχτα και φέρονται με τον χειρότερο τρόπο στα σκυλιά. «Δεν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους, όταν όμως δεν ορίζουν τον εαυτό τους γίνονται επικίνδυνοι.
 Τον Μάρκο, στις 18 Αυγούστου, τον μαχαίρωσαν. Του είχαν χώσει στιλέτο από τη μια μεριά του στέρνου μέχρι την άλλη. Ήρθε εδώ το πρωί και δεν έτρωγε – δεν είδα τα αίματα επειδή ήταν μαύρο. Μύρισα, όμως, την πληγή που είχε μολυνθεί. Πρόλαβα και τον πήγα και τον έραψαν κι έμεινε 22 μέρες μέσα για να συνέλθει. Και ο Διονύσης είναι μαχαιρωμένος. Ο κόσμος αδιαφορεί πλήρως. Το καταλαβαίνω, όμως, έχει προβλήματα. Δεν χρειάζεται να τα φροντίζει, αρκεί να μην τα πειράζει. Έχουμε πρόβλημα στο Σύνταγμα, όμως, με την έλλειψη αστυνόμευσης. Τάιζα τον Ιάσονα και μια γυναίκα είχε έναν σουγιά στη μούρη μου. Μετά έστρεψε τον σουγιά στο ζώο, πέταξε το μπολ με το νερό και πήρε τη θέση του.
 Να 'ναι καλά ο κόσμος να κοιμάται όπου θέλει, αλλά να μην ενοχλεί τα σκυλιά. Να έχει κατανόηση για τα ελάχιστα που έχουν απομείνει. Τα σκυλιά το βράδυ δεν κοιμούνται γιατί φοβούνται. Εκεί που κοιμούνται μπορεί να πάει ο άλλος και να τα κλοτσήσει. Περιμένουν να έρθει το πρωί, να νιώσουν ασφάλεια, για να κοιμηθούν.

Ο κόσμος αδιαφορεί πλήρως. Το καταλαβαίνω, όμως, έχει προβλήματα. Δεν χρειάζεται να τα φροντίζει, αρκεί να μην τα πειράζει... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν 

Τη Φωτούλα την έψαχνα και τη βρήκα ένα πρωί στην Ευαγγελιστρίας, κουρνιασμένη κάτω από ένα τραπέζι. Τη σήκωνα, έπεφτε. Δεν είχε σπάσιμο. Μετά έμαθα ότι την είχαν δέσει σε μηχανή και την τράβαγαν να τη σκίσουν στα δύο. Της είχε ανοίξει το κρέας ανάμεσα στα πόδια. Την πήραν Οκτώβριο για νοσηλεία και την έφεραν Απρίλιο. Ακόμα κουτσαίνει. Ευτυχώς, έζησε. Ήταν η δικιά μου τιμωρία. Η πιο μεγάλη μου επιτυχία, όμως, είναι ότι δέκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς έχουμε ακόμα ελεύθερα σκυλιά στον δρόμο...». 





Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΕ 2ΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΙ

Ο δύο ετών Wei Tsao, έπαιζε στον κήπο του σπιτιού του, στην επαρχία Jiangsu της ανατολικής Κίνας.
  Όταν ο μικρός απομακρύνθηκε χωρίς να να γίνει αντιληπτός από τους γονείς του πλησίασε  κοντά στο σημείο που ήταν τα γουρούνια της μικρής τους φάρμας. 
Ένα θηλυκό γουρούνι που πρόσφατα είχε γεννήσει επιτέθηκε στον μικρό στην προσπάθειά του να προστατέψει τα μωρά του.

  Το γουρούνι σκότωσε το δίχρονο αγόρι ακαριαία και στη συνέχεια άρχισε να το τρώει προτού οι γονείς προλάβουν να το αντιληφθούν και να αντιδράσουν. 

  Περίοικοι που άκουσαν τις φωνές των γονιών του μικρού, έσπευσαν στο σημείο και ακινητοποίησαν το ζώο δένοντας το σε ένα δέντρο. 
Στη συνέχεια το σκότωσαν και άνοιξαν το στομάχι του, βρίσκοντας μέσα του θραύσματα του κρανίου και μέλη του παιδιού, τα οποία παρέθεσαν στις αρχές για να αποδείξουν την ιστορία που έμοιαζε απίστευτη. 



Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ PHILAE ΕΠΕΣΕ ΣΕ "ΚΩΜΑ" ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ

Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ανακοινώνει ότι το ρομπότ Philae έπεσε σε «κώμα» που μπορεί να είναι και το οριστικό τέλος αφού η μπαταρία του εξαντλήθηκε, οι θεωρίες συνομωσίας για το τι ακριβώς γύρευε το όχημα στον κομήτη ζωντανεύουν.
   Την «άλλη» εκδοχή για το τι συνέβη πραγματικά δίνει η εφημερίδα Guardian αναδημοσιεύοντας μέιλ το οποίο εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα UFOSightingsDaily.com.   Σύμφωνα με το μέιλ αυτό, το οποίο υποτίθεται ότι εστάλη από «βαθύ λαρύγγι» υπάλληλο της ESA, πρόκειται για «κραυγαλέα συγκάλυψη» από τον Οργανισμό. Ο συντάκτης δημοσιεύει και φωτογραφίες που αποκαλύπτουν  τις «πραγματικές εσωτερικές διεργασίες στον κομήτη 67P».



Ο συντάκτης αναφέρει μεταξύ άλλων ότι δεν θα ξόδευε ποτέ δισεκατομμύρια μια διαστημική υπηρεσία για να πάρει μερικές φωτογραφίες από ένα τυχαίο κομήτη για να αποκαλύψει στη συνέχεια:
   «Ο κομήτης 67P ΔΕΝ είναι κομήτης. Πριν από περίπου 20 χρόνια η ΝΑSA άρχισε να ανιχνεύει ραδιοφωνικές εκρήξεις από άγνωστη προέλευση στο διάστημα. Αργότερα κατάλαβαν ότι αυτές πιθανότατα προέρχονταν από την προέλευση του τώρα ονομαζόμενου κομήτη 67p. Μεταδίδει σημάδια προς τα έξω». Πρόκειται για το «τραγούδι» του κομήτη, ήχοι που έδωσε στη δημοσιότητα o ESA. 
    Στη συζήτηση μπήκαν και άλλοι συμπληρώνοντας τις θεωρίες του συντάκτη, όπως ο contributor Σκοτ Γουόρινγκ ο οποίος ανέφερε ότι τα σήματα αυτά είναι ένας «χαιρετισμός» προς τους ανθρώπους. «Αν ήταν προειδοποίηση, δεν θα επέτρεπαν στο όχημα της ESA να προσγειωθεί» έγραψε. «Πιστεύω ότι η προσεδάφιση του philae ήταν το αντίστοιχο μιας πρώτης χειραψίας. Πιθανότατα θα κάνουν μια ακόμη κίνηση σύντομα. Εξωγήινες δομές βρίσκονται πάνω στον κομήτη».



Η επιβεβαίωση από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ότι ο κομήτης στέλνει ένα «τραγούδι», έδωσε τροφή σε αυτέ στις θεωρίες ότι πρόκειται περί διαστημικού σκάφους και όχι για κομήτη και πως οι επιβαίνοντες στο σκάφος προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να επικοινωνήσουν.



Οι θεωρίες δεν άρχισαν πάντως με το «τραγούδι». Το Σεπτέμβριο δημοσιεύτηκε σε σάιτ, βίντεο το οποίο δείχνει «ολοκαίνουριες, υψηλής ανάλυσης» εικόνες που πήρε το σκάφος Rosetta. Στις φωτογραφίες αυτές διακρίνονται δυο αγνώστου ταυτότητας αντικείμενα να πετάνε πάνω από τον κομήτη ενώ υπάρχει μια δομή στην επιφάνεια που  μοιάζει με πύργο μετάδοσης, ο οποίος πιθανότατα στέλνει τα μυστηριώδη ραδιοκύματα τα οποία ελήφθησαν από την ΕSA. «Αυτές οι εικόνες δεν είναι φυσιολογικές», αναφέρει η φωνή του εκφωνητή. 

Πάντως, κατά τον Γουόρινγκ το «τραγούδι» δεν είναι κώδικας αλλά ο τρόπος που επικοινωνούν οι εξωγήινοι μεταξύ τους, χωρίς να μιλούν. «Η αντιγραφή και στη συνέχεια η μετάφραση ενός πλήρους μηνύματος θα πρέπει να είναι άμεσης προτεραιότητας. Πρόκειται για μήνυμα χαιρετισμού; Ή μήπως για προειδοποίηση γι' αυτό που έρχεται. Εμείς, οι άνθρωποι, θέλουμε να μάθουμε», προσθέτει ο συντάκτης.




 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Τους μήνες που προηγήθηκαν, ήταν οι ανασκαφείς εκείνοι που προσπαθούσαν να αποκαλύψουν το μυστήριο της Αμφίπολης, αναζητώντας το νεκρό που έχει ταφεί εκεί, αλλά και επιπλέον στοιχεία που θα μπορούσαν να συνδράμουν στον εντοπισμό της ταυτότητάς του αλλά και τη χρονολόγηση του τύμβου. Τώρα, η επίλυση του μυστηρίου παραπέμπεται στα εργαστήρια.

Στο Μάντσεστερ θα μπορούσε να δοθεί αυτή η απάντηση, ή τουλάχιστον να αποκλειστούν κάποιες από τις πιθανές απαντήσεις για το ποιος είναι ο νεκρός στην Αμφίπολη. Κλειδί για αυτό μπορεί να αποτελέσει η σύγκριση γενετικού υλικού από τους τάφους της Βεργίνας, αλλά και από αντίστοιχο υλικό από τράπεζες δεδομένων στην Αίγυπτο και σε χώρες της Ασίας.

Ηδη, από τον περασμένου Αύγουστο, έχει σταλεί στο Ινστιτούτο Γενετικής και Βιοτεχνολογίας του Μάντσεστερ γενετικό υλικό από τον τάφο ΙΙ του Φιλίππου και από τον τάφο του Πρίγκιπα στη Βεργίνα, ενώ σημαντική μπορεί να είναι και η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης του σκελετού που βρέθηκε στον τύμβο Καστά, αν σταλεί γενετικό υλικό του.

«Αν αποδειχθεί ότι υπάρχει συγγενική σχέση των νεκρών της Βεργίνας με αυτόν της Αμφίπολης θα περιοριστεί ο κατάλογος των υποψηφίων ''ενοίκων'' του τύμβου Καστά», δήλωσε στο «Εθνος» ο ανθρωπολόγος και μέλος της Ομάδας Ανθρωπολογικών Ερευνών Θόδωρος Αντίκας, προσθέτοντας ότι τα αποτελέσματα θα είναι γνωστά σε περίπου έξι μήνες.

«Στις αρχές του 2013 βρέθηκαν τα οστά του βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδου Γ' σε πάρκινγκ του Λονδίνου και πολύ σύντομα μέσω τράπεζας δεδομένων εντοπίστηκε συγγενής του στην Αυστραλία», πρόσθεσε ο ίδιος. Το ζήτημα αυτό επαναφέρει το αίτημα που διατυπώνουν επιστήμονες εδώ και καιρό, για τη δημιουργία τράπεζας DNA με γενετικό υλικό από ευρήματα αρχαιολογικών ανασκαφών στην Ελλάδα.

«Το ανθρώπινο γονιδίωμα έχει ανακαλυφθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και μόνο εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμη οργανωθεί», λέει ο κ. Αντίκας.

Για μία μερίδα ακαδημαϊκών, η ανάλυση του DNA είναι η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανασκαφή όλων των εποχών, κι όχι άδικα. «Η έρευνά μας βασίζεται στην ανάλυση της αλληλούχισης του DNA για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα αρχαιολογικού χαρακτήρα», εξηγεί στην ιστοσελίδα το αρμόδιο τμήμα Βιομοριακής Αρχαιολογίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Εξειδικευμένο στις... ανασκαφές γενετικού υλικού, το συγκεκριμένο ερευνητικό εργαστήριο εντάσσεται στη Σχολή Επιστημών Ζωής («"Faculty of Life Sciences") του University of Manchester, λειτουργεί υπό την επίβλεψη του καθηγητή Βιομοριακής Αρχαιολογίας Τέρι Μπράουν και έχει στο παρελθόν συνεργαστεί πολλές φορές με το Ινστιτούτο «Δημόκριτος».

Το βρετανικό πανεπιστήμιο είναι ένα από τα εξειδικευμένα ερευνητικά κέντρα όπου θα μπορούσαν να μεταφερθούν τα οστά του σκελετού της Αμφίπολης για ανάλυση. Στο παρελθόν έχει εργαστεί πάνω σε αρχαιολογικούς σκελετούς από τη Βρετανία και την Ελλάδα, ενώ μεταξύ των δημοσιεύσεων του καθηγητή Τέρι Μπράουν ξεχωρίζει κανείς και μία του 2008 για «το αρχαίο DNA σε ανθρώπινα οστά από τη νεολιθική εποχή και την εποχή του χαλκού σε αρχαιολογικές τοποθεσίες σε Ελλάδα και Κρήτη» ("Ancient DNA in human bones from Neolithic and Bronze Age sites in Greece and Crete").

Το αρχαίο DNA αποτελεί ένα παράθυρο στο παρελθόν, ικανό να μας οδηγήσει σε στοιχεία όπως: ο τρόπος ζωής του νεκρού, οι συνήθειές του, ακόμη και οι ασθένειες που ο νεκρός είχε περάσει ή η οργάνωση των δομών της κοινωνίας στην οποία εκείνος έζησε.

«Το αρχαίο DNA έχει αξιοσημείωτες δυνατότητες ως πηγή γενετικών δεδομένων, ενώ παράλληλα προσφέρει επίσης νέες δυνατότητες και στο μέτωπο της μελέτης των ασθενειών από τις οποίες υπέφεραν οι άνθρωποι τα αρχαία χρόνια», εξηγεί στην ιστοσελίδα του το τμήμα Βιομοριακής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.

Διαβάστε Περισσότερα

BBC: ΣΤΑ ΛΕΧΑΙΝΑ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Οι φωτογραφίες από μόνες τους είναι ικανές να σοκάρουν. Πολύ περισσότερο, όμως, οι διηγήσεις και η δημοσιογραφική εξιστόρηση μιας σκληρής και απάνθρωπης καθημερινότητας. Παιδιά με ειδικές ανάγκες, στα Λεχαινά, είναι κλεισμένα σε κλουβιά, λες και είναι αγρίμια.

Όλα αυτά αναδεικνύονται από το σκληρό ρεπορτάζ του BBC στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες στα Λεχαινά. Εκεί όπου παιδιά με νοητική υστέρηση περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σε χώρους και κρεβάτια περιορισμένα με ξύλινες διαχωριστικές μπάρες. Ο τίτλος του ρεπορτάζ είναι άκρως δηλωτικός, καθώς κάνει λόγο για παιδιά με αναπηρίες που είναι «κλειδωμένα σε κλουβιά». Αναφέρεται ότι συχνά στην Ελλάδα οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες στιγματίζονται και μπορεί να πασχίζουν για να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται. 

Όσον αφορά το συγκεκριμένο κέντρο στα Λεχαινά, σημειώνεται ότι το προσωπικό λέει πως θέλει να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα παιδιά, αλλά δεν υπάρχουν επαρκείς οικονομικοί πόροι. Τονίζεται ότι έξι μέλη προσωπικού φροντίζουν περισσότερα από 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες. Οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης στο συγκεκριμένο κέντρο, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του BBC World Service, είδαν το φως της δημοσιότητας προ πενταετίας, όταν μια ομάδα Ευρωπαίων αποφοίτων πέρασαν αρκετούς μήνες στο ίδρυμα ως εθελοντές.

Μία εξ αυτών, ψυχολόγος από την Πορτογαλία, δηλώνει ότι είχε σοκαριστεί την πρώτη ημέρα. «Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα είχαμε τέτοια κατάσταση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μου προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το προσωπικό συμπεριφερόταν σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο», λέει η Καταρίνα Νέβες. Οι εκθέσεις των εθελοντών προκάλεσαν το 2010 μία καταδικαστική έκθεση από τον Συνήγορο του Πολίτη, στην οποία, όπως τονίζει το BBC, γινόταν αναφορά -μεταξύ άλλων- και σε αρκετούς θανάτους λόγω ελλιπούς επίβλεψης.

Όπως αναφέρεται, μετά από αυτά τα περιστατικά η διοίκηση του κέντρου περίθαλψης αποφάσισε ότι ήταν αδύνατη η προστασία των παιδιών λόγω του ελλιπούς προσωπικού. Ως λύση προκρίθηκε η κατασκευή αυτών των ξύλινων «κλουβιών». Ωστόσο, η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη είχε χαρακτηρίσει τα κλουβιά και κάθε πρακτική μακροχρόνιου περιορισμού των παιδιών «ξεκάθαρα παράνομη» πρακτική, «σε απευθείας αντιδιαστολή με την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Η έκθεση καλούσε την κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε βήματα διόρθωσης της κατάστασης, ωστόσο το ρεπορτάζ του BBC καταδεικνύει ότι οι αλλαγές ήταν μόνο επιφανειακές. Αναφέρεται ενδεικτικά ότι κάποιες από τις ξύλινες μπάρες έχουν βαφτεί και ότι έχει δημιουργηθεί μία περιοχή με παιχνίδια, αλλά και εκεί ακόμα δεν υπάρχει κάποιος να μιλά με τα παιδιά, τα οποία «κάθονται μόνα στο δωμάτιο πάνω σε πλαστικά χαλάκια και κουνιούνται μπρος-πίσω χαζεύοντας τους τοίχους, ενώ ένας υπάλληλος παρακολουθεί από την πόρτα». Παράλληλα, είναι μόνο ένας νοσηλευτής και ένας βοηθός ανά όροφο, με ευθύνη για πάνω από 20 παιδιά, ενώ δεν υπάρχει και μόνιμος γιατρός στο κέντρο.

Τις νύχτες, δε, όπως μαρτυρά νοσηλεύτρια που δεν δίνει το όνομά της, συχνά υπάρχει ένας νοσηλευτής με τρεις βοηθούς για πάνω από 60 ασθενείς. «Αν προέκυπταν ιατρικά προβλήματα με τα παιδιά, δεν υπήρχε κανείς για να ζητήσω βοήθεια εκτός από τον Θεό», δηλώνει χαρακτηριστικά. Η ίδια θεωρεί τα ξύλινα διαχωριστικά αναγκαία: «Αγωνιστήκαμε για να έχουμε αυτά τα εγκλωβισμένα κρεβάτια για να δίνουμε στα παιδιά περισσότερη ελευθερία. Πριν από αυτό ήταν μονίμως δεμένα χειροπόδαρα στα κρεβάτια τους». Προσθέτει ότι πλέον τα παιδιά έχουν συνηθίσει τις ξύλινες μπάρες και τους αρέσουν.

Ο εθελοντής στο κέντρο γιατρός Γιώργος Γώτης λέει ότι θεωρεί το κέντρο περίθαλψης ένα από τα καλύτερα ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Εξηγεί ότι τα ακριβά κρεβάτια με τα ειδικά κλουβιά κατασκευάστηκαν για να προφυλάσσουν τα παιδιά από αυτοτραυματισμούς, με το αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό.

Η νέα διευθύντρια του κέντρου Τζίνα Τσουκαλά, που δεν έχει πληρωθεί εδώ και έναν χρόνο, λέει ότι δεν μπορεί να υποβάλει παραίτηση λόγω της υποχρέωσης που αισθάνεται έναντι των παιδιών που διαμένουν εκεί. «Προφανώς δεν θα έπρεπε να έχουμε κλουβιά, αλλά είναι αδύνατο για εμάς να τα καταφέρουμε χωρίς αυτά με τόσο λίγο προσωπικό. Κάποιοι από τους ενοίκους έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις ή μπλέκουν σε καβγάδες και έτσι με συμβουλή γιατρού πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτά τα ξύλινα διαχωριστικά. Αλλά τα παιδιά, παρ' όλα αυτά, είναι ελεύθερα να επικοινωνούν και σε κάποιο βαθμό να αλληλεπιδρούν», δηλώνει η κα Τσουκαλά. Σημειώνεται ότι περισσότερα από τα 2/3 των παιδιών που μένουν στο κέντρο περίθαλψης έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους.

Πάντως, εκπρόσωπος διεθνούς οργανισμού για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανθρώπων με νοητική αναπηρία (MDAC) τονίζει στο BBC ότι τα κλουβιά δεν προορίζονται για την προστασία των παιδιών, αλλά του προσωπικού. «Βασίζονται σε ένα μοντέλο φροντίδας που έχει να κάνει με εξαναγκασμό, περιορισμό και πιο εύκολη διαχείριση των ατόμων με αναπηρία, όχι με τη μεταχείρισή τους ως ανθρώπινα όντα με δικαιώματα», λέει ο Στίβεν Άλεν. Προσθέτει ότι ο εγκλεισμός σε ένα κλουβί δημιουργεί ψυχολογικά και ενδεχομένως σωματικά προβλήματα.

Ο οργανισμός MDAC λέει ότι οι μόνες άλλες χώρες που χρησιμοποιούν παρόμοια κλουβιά είναι η Τσεχία και η Ρουμανία. Την ίδια ώρα το ρεπορτάζ του BBC World Service αναφέρεται σε ένα σύγχρονο κέντρο για ανθρώπους με αναπηρία στην Ηλεία, το οποίο όμως είναι άδειο διότι το ελληνικό κράτος δε διαθέτει τα χρήματα για την πρόσληψη προσωπικού.

Η αρμόδια Γενική Γραμματέας στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Έφη Μπέκου, δηλώνει στο BBC ότι υπάρχουν σχέδια βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης στο ίδρυμα των Λεχαινών και σε άλλα παρόμοια κέντρα περίθαλψης ανά την Ελλάδα. Αναφέρει δε ότι τα όρια προσλήψεων στο δημόσιο που έχουν επιβληθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας με τους διεθνείς πιστωτές της χώρας, σημαίνουν ότι θα ήταν αδύνατη η πρόσληψη επαρκούς αριθμού προσωπικού για το κέντρο περίθαλψης στα Λεχαινά.

Διαβάστε Περισσότερα