Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΒΗΣΙΓΟΤΘΟΥ

     Ο σύγχρονος κατακτητής, ο Βησιγότθος κύριος Τόμσεν, μίλησε:

     ''Η πλήρης κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στην Ελλάδα θεωρείται ως μια από τις αναγκαίες προϋποθέσειςγια να μην ληφθούν άλλα επώδυνα μέτρα''!

      Απαιτεί δηλαδή ο υπο-υπάλληλος της τρόϊκας, πλην αφεντικό και ''καπέλο'' της συγκυβέρνησης του αίσχους, να μετατραπεί η χώρα μας σε έναν πλήρη εργασιακό μεσαίωνα,
     ..χώρα ευκαιρίας και προμηθεύτρια σκλάβων-εργαζομένων για τις επιχειρήσεις τους που θα εγκατασταθούν εδώ μετά την πλήρη καταστροφή (που έρχεται), και το γενικό ξεπούλημα που προχωράει κανονικά, μεθοδικά, κι αθόρυβα!

     Στην χώρα του βεβαίως, και στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά κυριαρχούν οι εντελώς αντίθετες συνθήκες: εργασιακή ασφάλεια, επιδόματα ανεργίας ίσα με τους κατώτερους μισθούς, κατώτατοι μισθοί που ξεκινούν από 1700 ευρώ, και πάει λέγοντας.
     Συγχρόνως βέβαια σ' αυτές τις ''υπερπολιτισμένες'' χώρες, όπως π,χ, στην Γερμανία, ψηφίζονται πρόσφατα νόμοι όπου επιτρέπεται η  κτηνοβασία, και αποποινικοποιείται ο δημόσιος αυνανισμός!!

     Σε τέτοιου είδους ''ανεπτυγμένες'' κοινωνίες φυσικό είναι να ευδοκιμήσουν φυντάνια τύπου Τόμσεν, τύπου Γιούνκερ, Σόϊμπλε,
     ..όπου τον πολιτισμό και την ευημερία την εστιάζουν στην τσέπη και στα γεννητικά όργανα, δηλαδή σε ό,τι βρίσκεται κάτω από την μέσητου ανθρώπου,
     ..πολύ μακριά από την καρδιά και προπαντός απ' το μυαλό, το όργανο αυτό που μας κατέβασε από τα δέντρα, για να μπορεί ο ''κυριος''  Τόμσεν να αρθρώνει λόγο και όχι να γρυλίζει!
     Που όμως τελικά, ο λόγος του σαν γρύλισμα ακούγεται!

     Κι από κοντά, θαυμαστές αυτού του είδους του πολιτισμού, ''πρωθυπουργός'', αντιπρόεδρος και τα χανουμάκια-βουλευτές τους, 
     ..παπαγαλάκια-χιμπατζήδες ''δημοσιογράφοι'', καθώς και ορισμένοι ''πνευματικοί άνθρωποι'' (μη @έσω!), σαν τον Πέτρο που πάει (και πηδάει) παντού, τον Μίμη του Μ(ου) εις την Ν(ι), και άλλους παρόμοιους!

     Δυστυχώς σε όλους αυτούς είναι εντελώς ανούσιο να απευθύνεσαι με την λογική και τον λόγο.
     Πρέπει να του μιλάς με κάτι που μπορούν ν' αναγνωρίσουν,
     ..με κάτι που βρίσκεται κάτω απ' την μέση:
     Με κλωτσιές!..


ΠΗΓΗ:
Ουδέν Σχόλιον - (ο Μαντατοφόρος)

http://www.ramnousia.com/

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛ-ΑΓΓΕΛΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Οι γονείς  του μικρού Μιχαήλ- Άγγελου ,αισθανόμαστε  την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε μέσα από την καρδιά μας, για το ενδιαφέρον και την μεγάλη προθυμία που δείξατε, ώστε να μαζευτούν άμεσα  οι απαραίτητες φιάλες αίματος που απαιτούνται  για την εγχείρηση του παιδιού μας. 

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ ΠΡΟΗΔΡΕΥΣΕ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΣ-ΑΛΙΕΙΑΣ ΤΗΣ Ε.Ε.

Επιτυχία του Γιώργου Καρασμάνη, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας-Αλιείας της Ε.Ε. στο οποίο προήδρευσε

   

Με επιτυχία στέφθηκε η πρώτη συμμετοχή του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Γεώργιου Καρασμάνη στο σημερινό Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας & Αλιείας της ΕΕ. Ο Υπουργός, που προήδρευσε στη σύνοδο αυτή, πέτυχε να υιοθετηθούν συμπεράσματα του Συμβουλίου για τον τομέα των οπωροκηπευτικών. Με βάση τα συμπεράσματα αυτά, η Επιτροπή καλείται να μελετήσει και να προτείνει μέτρα για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των οργανώσεων παραγωγών και την αύξηση του βαθμού οργάνωσής τους με στόχο τη βελτίωση της θέσης τους στην εμπορική αλυσίδα και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του τομέα.

Η Προεδρία κατάφερε στη Σύνοδο αυτή να κάμψει τις αντιδράσεις δέκα κρατών μελών, εξασφαλίζοντας τη δέσμευση της Επιτροπής για την υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων προς την κατεύθυνση αυτή, πριν το τέλος του 2018.

Διαβάστε Περισσότερα

Δ. ΣΤΑΜΕΝΙΤΗΣ: "ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥΣ"

Διονύσης Σταμενίτης: «Στη σωστή κατεύθυνση η παροχή δωρεάν περίθαλψης σε μικρομεσαίους που δημιούργησαν οφειλές κατα την περίοδο της κρίσης »

«Την επέκταση του μέτρου και στους  ασφαλισμένους του Ε.Τ.Α.Α. (μηχανικοί, δικηγόροι, ιατροί) ζητά ο Βουλευτής απο τον Υπουργό Εργασίας».

Άμεση ήταν η αντίδραση του Βουλευτή Πέλλας Διονύση Σταμενίτη στην ανακοίνωση του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι δημιούργησαν χρέη προς τον ΟΑΕΕ κατά την περίοδο της κρίσης.

Ο κ. Σταμενίτης εξέφρασε την ικανοποίηση του για τη θετική αυτή εξέλιξη, η οποία θα δώσει λύσεις και θα ανακουφίσει αρκετά ενα μεγάλο μέρος του κλάδου των ελεύθερων επαγγελματιών, ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ

Ωστόσο ο κ. Σταμενίτης σημειώνει ότι: «Για να υπάρξει ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι απαραίτητο: Πρώτον, το μέτρο αυτό να επεκταθεί και στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες (μηχανικούς, δικηγόρους, ιατρούς). Δεύτερον, να προχωρήσει ο πλήρης διαχωρισμός των εισφορών ιατροφαρμακευτικής κάλυψης από τις συνταξιοδοτικές εισφορές. Τρίτον, να διαγραφούν τα χρέη για υπηρεσίες που δεν έχουν παρασχεθεί στους ασφαλισμένους. Τέταρτον, να υπάρξει αποποινικοποίηση των υφιστάμενων οφειλών».

Σύμφωνα με τον Βουλευτή τα μέτρα που ανακοινώθηκαν απο το Υπουργείο είναι απαραίτητο να συνοδευτούν και απο τις παραπάνω προτάσεις – ρυθμίσεις προκειμένου να δοθούν οριστικές λύσεις στο ζήτημα της εισπραξιμότητας των ταμείων αλλά και της επαγγελματικής επιβίωσης των ασφαλισμένων που ταλαιπωρήθηκαν απο την κρίση.

Να σημειωθεί ότι κατα το προηγούμενο διάστημα ο κ. Σταμενίτης με μια σειρά παρεμβάσεων του, μέσω επιστολών, είχε ζητήσει απο τον Υπουργό να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές στο ζήτημα του ασφαλιστικού.

Ειδικότερα είχε προτείνει:

1)             Διαγραφή του χρέους των ασφαλισμένων, το οποίο αφορά στην ιατροφαρμακευτική δαπάνη που δεν έχει παρασχεθεί ποτέ στον ασφαλισμένο.  

2)             Διαχωρισμός των εισφορών ιατροφαρμακευτικής κάλυψης από τις συνταξιοδοτικές εισφορές και πληρωμή αυτών απευθείας στον ΕΟΠΠΥ

3)             Δυνατότητα διακοπής πληρωμής των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών, αποποινικοποίηση των υφιστάμενων οφειλών και πληρωμή των παλιών οφειλών ανάλογα με το φορολογητέο εισόδημα του οφειλέτη.

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΠΟ 6 ΕΩΣ 16 ΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 2014

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΗΜΟΣ ΒΟΛΒΗΣ

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΠΟ 6 ΕΩΣ 16 ΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 2014

1) ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ Η ΚΗΔΕΜΟΝΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΝΑ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ:

• Το ύψος του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματος του έτους 2013.
• Ο αριθμός προστατευόμενων μελών.
• Οι ηλικίες των τέκνων.
• Ο τύπος της οικογένειας (π.χ. μονογονεική, τρίτεκνη, πολύτεκνη).
• Κοινωνικά χαρακτηριστικά (π.χ. άνεργοι, ανασφάλιστοι, σε κατάσταση ένδειας, οικογένειες σε κρίση, πληθυσμιακές μειονότητες κλπ. )

2) ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΙΔΙΩΤΗ ΓΙΑΤΡΟΥ Η ΓΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΝΑ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ :

• Η κατάσταση υγείας του παιδιού.
• Ο εμβολιασμός του με τα υποχρεωτικά εμβόλια.
• Ότι δεν πάσχει από μεταδοτικά νοσήματα.
• Ότι η εν γένει κατάσταση της υγείας του επιτρέπει τη συμμετοχή του σε κατασκηνωτικό πρόγραμμα.
• Τυχόν λοιπές παρατηρήσεις ( φαρμακευτική αγωγή, αλλεργίες κλπ).

3) ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΜΙΚΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.

4) Να συμπληρωθεί και η παρακάτω επισυναπτόμενη αίτηση και να αποσταλούν μέχρι τις 30/06/2014 στον ΔΗΜΟ ΒΟΛΒΗΣ για την αξιολόγηση επιλογής των κατασκηνωτών .

ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟΙ.

Τα άτομα που θα επιλεγούν θα ενημερωθούν τηλεφωνικά από τους υπαλλήλους της κατασκήνωσης μέχρι τις 05/07/2014 για την περίοδο συμμετοχής τους.

ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΙΚΗ 

ΠΕΡΙΟΔΟ 2014 

ΠΡΟΣ ΔΗΜΟ ΒΟΛΒΗΣ 

ΑΠΟ ΓΟΝΕΑ Η ΚΗΔΕΜΟΝΑ ……………………………. 

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΑΙΔΙΟΥ ……………………………. 

ΦΥΛΟ ……………………………. 

ΗΛΙΚΙΑ ……………………………. 

ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ……………………………. 

ΤΗΛ. ΣΤΑΘΕΡΟ ……………………. ΚΙΝΗΤΟ …………………. 

 …./06/2014 

 Ο/Η 

 ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΣ ΜΗ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΛΑΜΑ, ΑΛΛΑ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΚΙΟΛΑΣ

by Filiw Katsarou

June 16, 2014

Έχω την αίσθηση ότι έχουμε μάθει να ζούμε με κεκτημένη ταχύτητα. Δε δίνουμε το χρόνο που χρειαζόμαστε  για να καταλάβουμε και να νιώσουμε τι μας συνέβη ώστε να περάσουμε ομαλά στο επόμενο συναίσθημα, στην επόμενη κατάσταση. Στη χαρά συνήθως βιαζόμαστε να βρούμε το επόμενο όνειρο, να θέσουμε τον επόμενο στόχο, σαν να μην ξέρουμε πώς να τη διαχειριστούμε.
  Στη λύπη βιαζόμαστε να βρούμε τη λύση, να υποτιμήσουμε το πρόβλημα, να διαβεβαιώσουμε τους άλλους ή τον εαυτό μας ότι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, σαν να φοβόμαστε κατά βάθος ακριβώς αυτό, ότι αν αφεθούμε στη θλίψη θα μας διαλύσει.


Αυτό το διδαχθήκαμε, δε γεννηθήκαμε έτσι, δεν είναι θέμα χαρακτήρα. Όταν γεννιόμαστε υπάρχει το συναίσθημα, έντονο και βαθύ αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα του εγκεφάλου ακόμα να το φιλτράρει, να το διαχειριστεί.
 Το παιδί ζει στο τώρα και όλα είναι το ίδιο σημαντικά γι' αυτό! Η μπάλα που είδε και δεν πήρε, το παιχνίδι που έσπασε, η κορνίζα που δεν το αφήσανε να κρατήσει. Ένα τρόπο έχει να εκφράσει το θυμό, τη λύπη, τη ματαίωση και ο γονιός με υπομονή και αποδοχή και κυρίως με το παράδειγμα του, θα του δείξει πώς να τα διαχειριστεί.
 Αρκεί βέβαια ο γονιός να ξέρει να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται τα δικά του συναισθήματα, και να έχει ενσυναίσθηση προς το παιδί, να μπορεί να μπει στη θέση του χωρίς όμως να ταυτιστεί με το ίδιο το συναίσθημα.

Γιατί κλαίει ένα παιδί αν δεν πονάει; Για κάτι που χρειάζεται ή θέλει (τα πρώτα χρόνια άλλωστε  δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάγκης και επιθυμίας μέσα στο μυαλό του). Αυτό το κάτι είτε είναι εφικτό είτε όχι. Αν είναι εφικτό, είναι ανόητο να πούμε όχι μόνο και μόνο για να μην κακομάθει.
 Το παιδί δε θέλει (και ούτε μπορεί - η προθετική ικανότητα ξεκινάει από τα τρία χρόνια και μετά) ούτε να μας χειριστεί ούτε να μας επιβληθεί, απλά δεν ξέρει πώς να εκφράσει την ανάγκη του. Ικανοποιώντας το, το μήνυμα που λαμβάνει είναι ότι μας ενδιαφέρει να είναι ευχαριστημένο, ότι αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα τα αιτήματα του και έτσι χτίζεται μια υγιής σχέση εμπιστοσύνης και παράλληλα δε θίγεται η αυτοεκτίμησή του.
 Ας αναρωτηθούμε πόσα από τα όχι που λέμε σε ένα παιδί έχουν πραγματικό λόγο ύπαρξης κι αν είμαστε ειλικρινείς θα δούμε ότι σπάνια χρειάζεται να το ξεστομίσουμε.

Ακόμα όμως κι αν πούμε το όχι και μετά υποχωρήσουμε, το μήνυμα που λαμβάνει το παιδί δεν είναι ότι είμαστε αδύναμοι, αλλά ότι το ακούμε, αντιλαμβανόμαστε το πόσο πραγματικά το θέλει και του το προσφέρουμε γιατί το σεβόμαστε.
 Αρκεί να νιώθουμε έτσι, κι όχι να υποχωρούμε επειδή δεν αντέχουμε το κλάμα του ή επειδή θέλουμε να το ξεφορτωθούμε, γιατί κι αυτό θα το νιώσει το παιδί και πάλι θα πληγωθεί.  Άλλωστε σκεφτείτε ένα φίλο που σας ζητάει κάτι και αρχικά αρνείστε, αλλά μετά καταλαβαίνετε ότι είναι  πιο σημαντικό από όσο είχατε υποθέσει, δε θα το ξανασκεφτόσασταν; Θα σκεφτόσασταν ότι θέλει να σας εκμεταλλευτεί;

Υπάρχουν βέβαια και τα ανέφικτα, που κυρίως έχουν να κάνουν με θέματα ασφάλειας. Τότε συνήθως, προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί να σταματήσει να κλαίει είτε υποτιμώντας το με εκφράσεις όπως "είσαι μεγάλος για να κλαις" (σε ποια ηλικία αλήθεια παύει ο άνθρωπος να χρειάζεται το κλάμα για να ανακουφιστεί;), " τα αγόρια δεν κλαίνε" (και αργότερα κατηγορούμε κάποιους άνδρες για έλλειψη ευαισθησίας), "δεν έγινε και τίποτα" (για ποιόν; γιατί για να κλαίει κάποιος προφανώς κάτι έγινε γι' αυτόν), "σιγά πώς κάνεις έτσι;" (κάνει κάτι λάθος; πώς θα έπρεπε να κάνει δηλαδή;)  είτε αποσπώντας του την προσοχή με κάτι άλλο.
 Συνήθως αυτές οι "μέθοδοι" φέρνουν αποτέλεσμα, το οποίο όμως εξυπηρετεί πρόσκαιρα εμάς, που είτε επιζητήσαμε την ηρεμία είτε αισθανθήκαμε άβολα να αντιμετωπίσουμε το κλάμα του παιδιού. Όμως τι πραγματικά καταφέραμε; Ένα παιδί μας εμπιστεύτηκε και εξέφρασε το συναίσθημα του και εμείς του είπαμε ξεκάθαρα ότι αυτό το συναίσθημα δεν είναι σωστό (το παιδί παίρνει πάντα σοβαρά αυτό που του λέμε, όχι με τα λόγια μας, αλλά με τη συμπεριφορά μας) όμως δεν μπορεί να πάψει να αισθάνεται έτσι κι αυτό δημιουργεί ενοχή.
 Ή με το να του δείχνουμε κάτι άλλο για να ξεχαστεί, θα νιώσει ότι κανείς δεν το παίρνει σοβαρά και η εξήγηση που θα δώσει είναι ότι δεν αξίζει να το πάρουν σοβαρά και θα αρχίσει να συμπεριφέρεται με τον αποδεκτό τρόπο, ώστε να κερδίσει την αποδοχή που τόσο έχει ανάγκη.

Κάποια στιγμή το παιδί θα πάψει ίσως να κλαίει, το συναίσθημα όμως θα έχει μείνει εκεί, εγκλωβισμένο, ένοχο και μη αποκωδικοποιημένο από το ίδιο. Αν όμως το είχαμε συναισθανθεί, θα καταλαβαίναμε πώς νιώθει και ότι αυτό που χρειάζεται πραγματικά είναι κάποιον να το ακούσει και να γίνει αποδέκτης αυτού του συναισθήματος, με το να είναι εκεί, με το να παρηγορήσει με λόγια ή με αγκαλιά.
 Και έτσι έρχεται η ανακούφιση και η αυτοεκτίμηση του παιδιού μένει αλώβητη, αφού αυτό που νιώθει είναι έγκυρο και έχει αξία για τους ανθρώπους που αγαπά.
Μέσα από αυτό το πρίσμα ίσως πλέον καταλάβουμε γιατί πολλοί από μας όταν έχουμε ένα πρόβλημα κλεινόμαστε και δεν το εκφράζουμε σε κανέναν. Ίσως δούμε τον εαυτό μας ή κάποιον δικό μας άνθρωπο ο οποίος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη θλίψη και προτιμά να βρίσκει ασχολίες που επιφανειακά τον αποπροσανατολίζουν, ίσως αναγνωρίσουμε κάποιον που δεν ξέρει πραγματικά να περιγράψει πώς αισθάνεται παρά μόνο να μιλάει για μια αίσθηση στο στομάχι, γιατί κανείς δεν του έδειξε όταν έπρεπε τον τρόπο να ερμηνεύει τα συναισθήματά του.
  Ίσως αναγνωρίσουμε ένα φίλο που είναι πάντα ευχάριστος, ακόμα και στα σοβαρά προβλήματα, σαν να μην επιτρέπεται να είναι θλιμμένος, θυμωμένος ή έναν γνωστό που είναι πάντα δυνατός, που "δεν έχει ανάγκη" όπως λένε οι άνθρωποι που τον ξέρουν (;).

Δεν είναι κακό το κλάμα, ούτε η λύπη, ούτε ο θυμός. Συναισθήματα είναι που χρειάζονται χρόνο να εκφραστούν, να ακουστούν και μετά  ανακουφισμένοι να περάσουμε στην επόμενη κατάσταση, αφήνοντάς τα πίσω χωρίς εκκρεμότητες.
 Ένα πρόσωπο με κατανόηση και μια αγκαλιά ανοιχτή, αυτό μόνο ζητάνε... κι αυτό μόνο ζητάμε όλοι μας.. ακόμα κι όσοι δεν το συνειδητοποιούμε..


ΠΗΓΗ...http://diekdikw.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΚΕ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ( "Βοήθεια στο Σπίτι", ΚΔΑΠ-ΑμΕΑ,... )

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας

Θέμα: Για τη συνέχιση λειτουργίας κοινωνικών δομών ( «Βοήθεια στο Σπίτι», ΚΔΑΠ ΑμΕΑ,... )

     Αναγκαίες για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές οικογένειες κοινωνικές δομές υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να περιοριστούν ακόμα περισσότερο ή και να σταματήσει η λειτουργία τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να στερηθούν τις αντίστοιχες υπηρεσίες ακόμα και αυτός ο μικρός αριθμός που εντάσσεται σήμερα σε αυτές τις δομές σε σχέση με τις ανάγκες των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ κ.ά.

     Συγκεκριμένα:

     Το “Βοήθεια Στο Σπίτι”, αρκετοί Βρεφονηπιακοί Σταθμοί (που καλύπτουν παιδιά με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ), τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ), τα ΚΔΑΠ ΑμΕΑ, τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ) και άλλες παρεμφερείς υπηρεσίες, εξαιτίας της κρατικής υποχρηματοδότησης των κοινωνικών υπηρεσιών και της αλλαγής των προτεραιοτήτων της χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (ΕΣΠΑ και ΣΕΣ 2014-2020),  είναι ισχυρό το ενδεχόμενο να μη  μπορέσουν να λειτουργήσουν και πολύ περισσότερο να έχουν την απαιτούμενη ανάπτυξη και στελέχω­ση προκειμένου να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες, που υπάρχουν στους τομείς αυτούς.

     Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το “Βοήθεια Στο Σπίτι” λήγει το Σεπτέμβρη 2014 και ότι στο Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα με τίτλο “Εκπαίδευση – Κατάρτιση -Απασχόληση” αναφέρονται μόνο οι Βρεφονηπιακοί Σταθμοί και καμιά άλλη δομή.

     Είναι επείγον να αντιμετωπιστούν από την Κυβέρνηση έγκαιρα τα προβλήματα της χρηματοδότησης και της στελέχωσης για τη συνέχεια της λειτουργίας αυτών των κοινωνικών υπηρεσιών, πριν από τη λήξη των παραπάνω προγραμμάτων.

     Να  μη σταματήσουν τη λειτουργία τους τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και τα ΚΔΑΠ ΑμΕΑ, το «ΒΟΗΘΕΙΑ στο ΣΠΙΤΙ», τα ΚΗΦΗ, τα ΚΔΗΦ κλπ. και να καλυφτούν όλες οι ανάγκες των παιδιών σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς.

     Να ανανεωθούν οι συμβάσεις όλων των εργαζομένων και να δρομολογηθεί η μονιμοποίησή τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις και να προσληφθεί επιπλέον μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και κλάδων ώστε να καλύπτουν τις διαρκώς αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες.

     Να παρέχονται αποκλειστικά από μόνιμες κρατικές δομές αναπτυγμένες πανελλαδι­κά, χρηματοδοτούμενες  κατά 100% από τον κρατικό προϋπολογισμό και με αξιοποίηση των κονδυλίων από την ΕΕ.

  Να παρέχονται πλήρεις υπηρεσίες σε όλους όσους έχουν ανάγκη, χωρίς εξαιρέσεις και απολύτως δωρεάν, αποσυνδεδεμένες από την ασφαλιστική, εισοδηματική κατάστασή τους, είτε είναι Έλληνες ή μετανάστες.

     ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. Υπουργοί πως τοποθετούνται στα παραπάνω ζητήματα.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ

Χρήστος Κατσώτης

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ 7ΧΡΟΝΗ ΣΥΝΤΟΠΙΤΙΣΣΑ

Απευθύνουμε έκκληση σε όσους μπορούν και θέλουν, να στηρίξουμε μια οικογένεια, της οποίας το 7χρονο κοριτσάκι αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, και που με την δική μας βοήθεια μπορούμε να δώσουμε χαρά και αυτοπεποίθηση , για ένα πιο αισιόδοξο μέλλον.
Δεν χρειάζονται μεγάλα ποσά, αλλά όπως πάντα λέμε, με τα λίγα έρχονται τα πολλά. Όσο μπορεί ο καθένας.

Όσοι επιθυμούν να συνεισφέρουν, θα υπάρχει κουτί κουμπαράς στο "Πράσινο περίπτερο" των Προμάχων και στο φαστ φουντ "Γκρέκος".
Όσοι δεν μπορούν να περάσουν από εκεί ή είναι μακρυά, μπορούν να επικοινωνήσουν με τα "Προμαχιώτικα Νέα".

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 1970 ΕΩΣ ΤΟ 1980 !!! ΘΥΜΑΣΑΙ???

Ιδιαίτερα ευχάριστες αναμνήσεις για όλους όσους είμαστε γεννημένοι την δεκαετία από 1970 έως 1980. 

Διαβάστε ένα μικρό, συγκινητικό Flash Back το οποίο σίγουρα θα μας συγκινήσει και θα μας γυρίσει κάποια χρόνια πίσω!!!

Και μην ξεχνάτε ότι είμαστε ακόμα από 34 εώς 44, δηλαδή στην καλύτερη ηλικία...!!!

• Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α.

• Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru, Candy Candy, Transformers, GIJo, Rambo, Αστυνόμο Σαΐνη

• Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί!

• Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο

• Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια

• Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο

• Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα

• Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά!

• Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο!

• Παίρναμε εκατομμύρια φακελάκια με αυτοκόλλητα Panini και όταν μας τύχαινε κάποιο σπάνιο το δείχναμε σε όλο το σχολείο

• Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες

• Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες

• Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες

• Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα

• Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου

• Τραγουδήσαμε "Το νού σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα

• Πίναμε SINALCO

• Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα

• Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα

• Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι

• Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp

• Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσοταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ;

• Τρώγαμε Smarties

• Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια

• Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια

• Παίζαμε με την Τσουλήθρα με τα πιγκουινάκια και με τα όπλα και τις μπάλες NERF

• Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία

• Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας

• Παίρναμε τα φακελάκια που είχαν τα πατίνια με διάφορες φιγούρες και τις Κωλοφωτιές (Πυγολαμπίδες)

• Διαβάζαμε Ποπάυ και Τιραμόλα

• Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ

• Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες

• Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια

• Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες

• Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο

• Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι

• Παίζαμε με τους Φωτεινούλιδες και την Πατατο-οικογένεια

• Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους

• Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο

• Παίζαμε ακόμα με μπίλιες

• Τις τσίχλες μπάλες ποδοσφαίρου και τα σοκολατένια κέρματα τα θυμάστε;

• Τα μπαστουνάκια που είχαν μέσα καραμελάκια και στην κορυφή κάποιο ήρωα του Καραγκιόζη;

• Οι μαμάδες φορούσαν μπλούζες με βάτες και λέγαμε ότι είναι σαν το Ρόμποκοπ

• Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata

• Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας

• Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με την μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ

• Τα κουτάκια της Πεπσι με τα διάφορα σχέδια τα θυμάστε;

• Τα τρελομπαλάκια τα οποία τα πετούσαμε και τα βρίσκαμε ένα τετράγωνο πιο κάτω;

• Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε;

• Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ;

• Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα;

• Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία;

• Παίζαμε με τα αυτοκινιτάκια που για να μετακινηθούν τους βάζαμε ένα κέρμα

• Θυμάστε τα VIEWMASTER;

• Το ζαχαρούχο γάλα Βλάχας και το τρέξιμο που κάναμε για να προλάβουμε μια κουταλιά πριν το βάλει όλο στο γλυκό η μαμά;

• Τις Χριστουγεννιάτικες καρτέλες με τους αριθμούς που είχαν σοκολατάκια από πίσω;

• Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες και κουλουράκια

• Παίρναμε κιμωλίες από τον πίνακα του σχολείου και λερώναμε ο ένας τον άλλο

• Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα

• Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά

• Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε

• Χορεύαμε ακόμη μπλουζ στα πάρτυ

• Tραγουδούσαμε το Μ'αρεσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι)

• Ήμασταν κολλημένοι με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου

• Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ

• Κάναμε μανία τα παπούτσια All STAR και τα Dock Martins ενώ τα αγοράκια μόνο Boxer

• Bλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών που έμπαιναν στο ναό

• Κλέβαμε από το πορτοφάλι της μαμάς και όχι του γείτονα

• Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά

• Κάθε βράδυ λέγαμε "Καληνύχτα" ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν

• Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή

• Η γιαγιά τις Κυριακές, έφτιαχνε γλυκό νεράτζι. Και ναι, μας άρεσε

• Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια

• Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό

• Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH

• Ο μπαμπάς στο αυτοκίνητο άκουγε Δήμου, Μάνου και Scorpions

• Όταν βλέπαμε προφυλακτικά και τράπουλές με τσόντες, κοκκινίζαμε

• Θεωρούσαμε πορνό την "Γαλάζια Λίμνη"

• Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα "παιδικά"

• Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια

• Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί

• Τι μόδα με τους πολύχρωμους πηλούς στα σχολεία, τη θυμάστε;

• Κρεμούσαν οι μαμάδες τη ΒΑΠΟΝΑ στις ντουλάπες και εμείς επηρεασμένοι από τη διαφήμιση φωνάζαμε "θα τη κρεμάσει!"

• θυμάστε τα μακρόστενα σωληνάρια που τα κουνούσαμε και βγάζαμε με το κυκλάκι τις φούσκες;

• Τα παιχνιδάκια με τη μπιλίτσα που προσπαθούσαμε να βρούμε την τρύπα;

• Είχαμε κολλήσει τη μανία με τον πολύχρωμο κύβο του Ρούμπικ

• Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες

• Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα και τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα

• To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive

• Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία

• Τρώγαμε τα λαστιχένια αρκουδάκια και τα μπουκαλάκια της Κόκα Κόλα

• Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν

• Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε

• Τρώγαμε Φουντούνια, Δρακουλίνια, Πακοτίνια και Λόττο

• Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν

• Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό

• Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες

• Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός!

• Παίζαμε με στρατιωτάκια και τους αλεξιπτωτιστές με το πλαστικό αλεξίπτωτο

• Παίζαμε με τα πλαστικά βατραχάκια που έκαναν τον μυστήριο ήχο

• Παίζαμε τον Γιατρό (τρελή φάση) και μπάσκετ μέσα στο σπίτι με τις κάλτσες

• Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα με αγνά μέχρι τότε μηνύματα και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου

• Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν

• Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό

• Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, space kai Cuervo

• Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα

• Τραγουδήσαμε κομμάτια της Χαρούλας, της Αρβανιτάκη Άννας Βίσση , Α.Τσουκαλα , Vips , Ρακιντζή, Αρβανίτη , 2002GR κ.α που ήταν απίθανα

• Καταφέραμε ίσως να δούμε μια φορά στη ζωή μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι

• Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν

• Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G

• Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι

• Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμαι ΕΜΟ γιατί ζούσαμε με ευτυχία

• Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας

• Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5

• Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο

• Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και βλέπαμε και μαζεύαμε τους Κατσίστες--- απίστευτε Χαλ Χόγκαν και Ντόλαρ μαν

• Θυμάστε τους Ευχούλιδες;

• Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι

• Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει

• Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)

• Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1

• Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;)

• Carousel και Disney club στο Mega

• Φορούσαμε μπότες Wermacht και μπουφάν FLY ενώ είχαμε μπλουζάκια με τον Fido Dido

• Παίζαμε με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια... αυτοκίνητα-πλοία-Αεροπλάνα

• Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά

• Είχαμε τις χλαπάτσες

• Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα

• Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman - Dragonball

• Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol

• Βλέπαμε τον Διαμαντένιο κόσμο... με τα δωμάτια και στο τέλος με τη μπάλα με τα ασημένια χαρτάκια

• Βλέπαμε το ART ATTACK με το Πέτρινο άγαλμα στο τέλος που έκανε τις ερωτήσεις

• Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα στις παιδικές χαρές

• Βλέπαμε Μάπετ Σόου

• Παίζαμε το Φωτιά Φωτιά στη πέρα γειτονιά και Σ' αγαπώ Σ'αγαπώ που με βάζεις

• Tις καραμέλες γάλακτος ΚΟΚΟΣ και τα Blu

• Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε από τη φοντανιέρα της μαμάς

• Το μπισκότο Choco bloom

• Ροκάραμε με το Losing my religion από R.E.M. και συγκινηθήκαμε με το Nothing compares to you της Sinead o'Connor

• Πηγαίναμε ακόμα και βλέπαμε Καραγκιόζη και όταν με το σχολείο μας είχαν πάει να δούμε την Αρκούδα (Θυμάστε;) είχαμε συγκινηθεί πολύ

• Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα

• Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα

• Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ

• Τρώγαμε Lila Pause και Milka

• Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick

• Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο

• Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ

• Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Αμποτ και Κοστέλλο

• Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer

• Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν

• Θυμάται κανείς τις πορτοκαλάδες με το αλουμινένιο καπάκι;

• Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα

• Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια

• Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα

• Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη

• Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών

• Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε

• Παίζαμε με νεροπίστολα

• Βλέπαμε τους Αστρομαχιτές να κυνηγούν τα Γκάγκς

• Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ

• Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα και μπαστουνάκια

• Τρώγαμε 10 με τόνο

• Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)

• Διαβάζαμε Αλμανάκο και Σαΐνια

• Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό

• Στο γήπεδο παίρναμε ΚΩΚ και Σάμαλι

• Περνούσε από τα σχολεία ο κλασσικός τύπος με το Σαλέπι

• Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε έβαζε και λίγο παραπάνω

• Βάζαμε κολόνια Μυρτώ

• Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή

• Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό

• Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn

• Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους...και όχι με Ξανθιές

• Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα

• Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι

• Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη

• Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ...Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε

• Κάναμε γαργάρες με ACT μετά το τρίψιμο των δοντιών

• Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή με τα Corn Flakes είχαμε μείνει

• Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο

• Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο

• Λησμονήσαμε και την Φραουλοπατούσα της ΕΒΓΑ

• Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα

• Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός

• Φορούσαμε σπορτέξ Strike και Mitsuko

• Τα πατουσάκια που βάζαμε μέσα στο φακελάκι με τη ζάχαρη

• Τα καραμελάκια TIC-TAC

Κλείνοντας τα ματιά μου γίνομαι πάλι μικρό παιδί μπορεί να δακρύζω με όλες αυτές τις αναμνήσεις που πέρασαν και έφυγαν αλλά και μονό που τις έζησα όταν ανοίγω τα ματιά είμαι με ένα χαμόγελο καρφωμένο στα χείλι...

Κάθε στιγμή που περνάει μου έρχονται ακόμα περισσότερα στο μυαλό...

Πόσο αθώοι ήμασταν...

Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο από την αθωότητα στην πλήρη ενοχή αλλά τουλάχιστον μας έχουν μείνει κάποια σωσίβια από τα παιδικά μας χρονιά και μπορούμε να βλέπουμε πιο θετικά τα πράγματα που μας συμβαίνουν...

5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75, 80, 85, 90, 95, 100…

Φτου και βγαίνω…

Βγαίνω από την καθημερινότητα και γίνομαι πάλι παιδί…

Γιατί είμαι ευτυχισμένος που γεννήθηκα αυτή τη δεκαετία και πρόλαβα να ζήσω όλα αυτά...!!!

Διαβάστε Περισσότερα