"ΚΡΟΚΟΝΤΙΛ" : ΤΟ ΝΕΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ.

Είναι το νέο ναρκωτικό των φτωχών που ξεσκίζει τις σάρκες των ναρκομανών. Το ναρκωτικό διαδόθηκε στην Ρωσία το 2010 και εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς σε ολόκληρη την Ευρώπη!

Ονομάζεται Κροκοντίλ και είναι τρεις φορές ισχυρότερο από την ηρωίνη, είναι εύκολο στην παρασκευή του και πολύ πιο φτηνό.

Για να επιτευχθεί το θανατηφόρο μιξ χρειάζονται συστατικά που μπορούν εύκολα να βρεθούν στην αγορά αφού υπάρχουν σε όλα τα φαρμακεία και στα σπίτια μας: αποτελείται από μια τοξική μίξη κωδεΐνης (περιέχεται σε πολλά φάρμακα καταπολέμισης της ημικρανίας και πωλείται χωρίς συνταγή στα φαρμακεία), βενζίνη, λάδι, βιομηχανικό απορρυπαντικό και ιώδιο!

Μετά την χρήση το ισχυρό νέο ναρκωτικό προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του ναρκομανή στα εσωτερικά του όργανα αλλά και εξωτερικά του σώματός του όπως βλέπετε στιςσοκαριστικές φωτογραφίες.

Σε πολλές περιπτώσεις οι γιατροί είναι αναγκασμένοι να προβούν σε ακρωτηριασμούς δαχτύλων αλλά και ολόκληρων μελών για να σώσουν τη ζωή στους χρήστες του Κροκοντίλ!

Το καινούριο αυτό ναρκωτικό σκοτώνει τους ναρκομανείς μετά από χρήση που κυμαίνεται από 1 έως 3 χρόνια σε αντίθεση με την ηρωίνη που καταγράφει θνησιμότητα 5 με 7 χρόνια.

Ήδη στην Γερμανία υπάρχουν γιατροί που επιβεβαιώνουν την «εισαγωγή» του ναρκωτικού αλλά και αρκετών θυμάτων από την αρχή του έτους.

Το βίντεο είναι γυρισμένο το 2011 και δείχνει τις τρομαχτικές επιπτώσεις στο σώμα των τοξικομανών:

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΦΙΣΑ ΜΕ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ.

Αντιδράσεις έχουν προκληθεί από μία αφίσα σε μία έκθεση, που απεικονίζει τον Ιησού στον σταυρό, την οποία πολλοί θεώρησαν προσβλητική και ζητούν να κατέβει άμεσα....

Η Γερμανική πόλη Κίσελ είναι γνωστή κυρίως από την περιοδική έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ντοκουμέντα», που διοργανώνεται κάθε πέντε χρόνια και διαρκεί μέχρι και τις 16 Σεπτέμβρη.

Στην φετινή έκθεση λοιπόν αντιδράσεις έχει προκαλέσει μία αφίσα στην οποία απεικονίζεται ο Ιησούς στον σταυρό με ένα συννεφάκι στο οποίο φαίνεται μία φωνή από τον ουρανό να του λέει: «Έι! Εσύ! Εγώ γ... σα τη μάνα σου!»....

Πολλοί χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί, δηλώνουν προσβεβλημένοι και ζητούν την αφαίρεση της. Η διακωμώδηση της θρησκείας στην Δύση δεν είναι σπάνια αλλά προκαλεί κατά καιρούς πολλές αντιδράσεις είτε από χριστιανούς είτε από μουσουλμάνους.

«Θεωρώ προβληματικό το γεγονός ότι ένα κόμιξ δυσφημεί την ουσία, την ίδια την καρδιά της πίστης», δηλώνει η Μπάρμπαρα Χάινριχ, στέλεχος της τοπικής προτεσταντικής εκκλησίας.

Παρά τις αντιδράσεις ο διευθυντής του μουσείου αρνείται να την κατεβάσει λέγοντας χαρακτηριστικά πως: «Τα κόμιξ είναι από τη φύση τους προσβλητικά για κάποιους, αλλά δεν μπορούμε να αφαιρούμε κόμιξ και γελοιογραφίες κάθε φορά που γίνεται μια διαμαρτυρία θρησκευτικού ή πολιτικού περιεχομένου. Αλλιώς θα έπρεπε να κλείσουμε το Μουσείο» δήλωσε.

Ο Μάριο Λαρς, σκιτσογράφος της αφίσας, εξέφρασε την έκπληξη του για τις αντιδράσεις που προκάλεσε το δημιούργημα του. «Εγώ δεν είχα πρόθεση να προσβάλω τους πιστούς. Ήταν απλά ένα αστείο. Η εκκλησία θα έπρεπε να είναι πιο ανεκτική με τέτοια θέματα και να στρέφει τη προσοχή της στα προβλήματα που έχουν πραγματική σημασία. Τόσο μεγάλη αναστάτωση για ένα απλό αστείο δεν της κάνει καλό».

Φωτογραφία: tovima.gr

ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΔΕΟΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚ !

Η δραματική ιστορία του Έλληνα Homo Anti-economicus

Η ελληνική κοινωνία υπόσχεται στον εαυτό της πως θα αντιδράσει στην πολιτική επιλογή εξανδραποδισμού της από το καθεστώς της διαπλοκής. Εμφανίζεται αποφασισμένη να εναντιωθεί μέχρις ρήξεως στο νέο σοκαριστικό μπαράζ μέτρων μείωσης των εισοδημάτων και φτωχοποίησης των μικρομεσαίων στρωμάτων του πληθυσμού. Μόνον που αυτό ορίζεται ως αντίδραση στο δέος που προκαλείται από την κυβερνητική (υποτακτική) συμπεριφορά απέναντι στην τρόικα και όχι ως σοκ από την εσωτερική υποτίμηση που καταστρέφει τον παραγόμενο πλούτο στην χώρα, διαμορφώνοντας επιπλέον συνθήκες συγκέντρωσης κεφαλαίου.


Θυμίζω ότι η κρίση στην Ελλάδα αφορά στην κρίση επενδύσεων και κερδοφορίας του κεφαλαίου και όχι στενά στην κρίση απασχόλησης της εργασίας. Αυτό σημαίνει δομική κρίση.
Η στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης σοκάρει την κοινωνία, νομιμοποιώντας μορφές αυξημένης συσσώρευσης κεφαλαίου με αντιοικονομικό τρόπο. Η οικονομία που καλλιεργεί μηχανισμούς ύφεσης (εσωτερική υποτίμηση) και δεν υφίσταται απλώς ύφεση εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής διόρθωσης (αναδιάρθρωσης) των οικονομικών πόρων που συνεργάζονταν για την αύξηση του παραγόμενου εθνικού προϊόντος (ανάπτυξη), αντιστοιχεί σε μια κοινωνία υπό αποσύνθεση. Από το τελευταίο προκύπτει μεταπολιτικώς/μεταφυσικώς το δέος. Έτσι συνδέεται το σοκ με το δέος, μόνον που το δέος είναι πιο δυνατό από το σοκ.

Το δέος είναι πιο απολιτικό, περισσότερο παραλυτικό και ξεφεύγει από την (μικρο)οικονομική θεώρηση, από τον λογαριασμό του φτωχοποιούμενου νοικοκυριού ή της μικρής και μεσαίας επιχείρησης! Το δέος είναι μια μετασοκαριστική προσέγγιση της απειλής. Είναι η ζαλάδα, το κενό που προκύπτει μετά την έκθεση σε ένα μέσο (πακέτων μέτρων λιτότητας) που σοκάρει το άτομο ή το κοινωνικό σώμα, στο βαθμό που αυτό αποκρυσταλλώνεται ως γνώμη και συλλογική πολιτική συμπεριφορά.

Θα το πω απλά:
η πολιτική επιλογή του Μεγάλου Συνασπισμού της Διαπλοκής (ρίξτε μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αυτό που βλέπετε δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία του ελληνικού τύπου: ένα στόμα μια φωνή/ψυχή!) δεν σοκάρει πλέον τους Έλληνες. Το σοκ των προηγούμενων 2.5 ετών δεν υπήρξε ικανό να τους συνταράξει και να μας οδηγήσει σε νέες πολιτικές στάσεις και στρατηγικές κοινωνικής χειραφέτησης. Δεν υπήρχαν ώριμες πολιτικές δυνάμεις από αριστερά για να οδηγήσουν σε ένα αγώνα αντίστασης στην προλεταριοποίηση και στην προτεκτορατοποίηση. Δεν υπήρχε όμως και παραγωγική κοινωνία ικανή για συλλογική αντίδραση στην καταστροφή της.

Η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, ο υπερκαταναλωτισμός, η «ντιντίδικη» κουλτούρα της καθημερινότητας, το πελατειακό καθεστώς, ο κομματισμός και η μεταστροφή του κοινωνικού μοντέλου από παραγωγικό σε καταναλωτικό, μετέτρεπαν σχεδόν αυτόματα το σοκ σε δέος, δίχως περιθώρια συνειδητοποίησης των κοινωνικών συνεπειών αυτής της στρατηγικής υπό την τρόικα. Σήμερα απλώς δεν υπάρχει καν σοκ, μόνον δέος στους περισσότερους.

Είναι σαν να έχει χτυπήσει την ελληνική κοινωνία κεραυνός και να παρουσιάζει συμπτώματα ηλεκτροπληξίας: το σώμα είναι σοκαρισμένο, αλλά το πνεύμα απολύτως τρομαγμένο: θέλει να εγκαταλείψει (νοερώς) το πρώτο και να υπερβεί την σοκαριστική πραγματικότητα, θεωρώντας ότι αυτό δεν ανήκει σε εκείνο. Τούτο οδηγεί στην ακινησία, με ενδυνάμωση της αγανάκτησης, όπως και της κρυφής ελπίδας στο θαύμα, στην σωτηρία, με ατομικά φυσικά χαρακτηριστικά. Το δέος αν και αναφέρεται στην κοινωνία, είναι βαθύτατα ατομιστική αντίδραση. 
Στο τέλος το άτομο που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση θεωρεί ότι απειλείται από τους όμοιους του και όχι από εκείνους που το πολεμούν – η επιχείρηση εσωτερικής υποτίμησης συνιστά εχθρική/πολεμική ενέργεια, σύμφωνα με την ιστορική εμπειρία της ανθρωπότητας και το αποτέλεσμα αυτής λογίζεται ως ανθρωπιστική καταστροφή.
Είδατε, οι περισσότεροι, ότι έχουμε ξεχάσει τα βασικά!

Κάπως έτσι το δέος οδηγεί στην υστερία ή στην απόλυτη παραίτηση και σε μορφές μανιοκατάθλιψης για την ψυχολογική διαχείριση του σοκ και όχι στη ενδυνάμωση της κοινωνικής συνείδησης ή στην παραγωγή ταξικής συνείδησης. Και αυτό διότι το δέος υπερβαίνει με απολιτικό, αφαιρετικό τρόπο το σοκ. Από ένα σημείο και έπειτα σοκ δεν υπάρχει και όπως σημείωσα πιο πάνω σε αυτή τη φάση βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, ενώ ένα μικρότερο μόλις τώρα βιώνει το σοκ. Να, γιατί η τρόικα σε συνεννόηση με τους Συγκυβερνώντες ακολουθεί στρατηγική σαλαμοποίησης του πακέτου εσωτερικής υποτίμησης. Σαλαμοποιώντας ουσιαστικά την κοινωνία και το ίδιο το άτομο.

Αυτή η στρατηγική από εδώ και στο εξής θα βασίζεται εξολοκλήρου στο δέος. Το δέος των ήδη κινούμενων κάτω από το όριο της φτώχειας και των ανέργων, βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του σοκ των μεσοστρωμάτων. Το σοκ δεν είναι κολλητικό άλλωστε, ενώ το δέος είναι. Όποιος «κολλάει» δέος, αναζητεί τρύπα για να κρυφτεί, μέχρι να περάσει η μπόρα και από εκεί αναθεματίζει την τύχη του, βρίζοντας γενικώς και αορίστως εκτός από το καθεστώς και τους όμοιους του, τους οποίους δεν αναγνωρίζει ως εξίσου αδικημένους. Σαν φόντο εξαθλίωσης βλέπει τους αντικειμενικά «δικούς» του, στο οποίο δεν θέλει να ανήκει - αν και το επικαλείται για νομιμοποίηση της στάσης του - και έτσι χώνεται πιο βαθιά στην προσωπική τρύπα που άνοιξε για να σωθεί. Το τελευταίο οδηγεί στην αποχή από την άμεση πολιτική συμμετοχή και οργάνωση και σε κάποιες περιπτώσεις σε «επαναστατική» ρητορεία στον οικογενειακό κύκλο ή στις «οικογένειες» του διαδικτύου, μπορεί και σε κανένα περιφερειακό ή ακόμη και κεντρικό κανάλι! Οι υπόλοιποι εμφορούμενοι από δέος το «παίζουν»… Μαχάτμα Γκάντι!

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Για να ισχυριστώ, κυνικότατα όπως συνηθίζω πλέον, ότι πολιτική αντίδραση στην διαλυτική για την κοινωνία στρατηγική του καθεστώτος της διαπλοκής δεν μπορείς να πετύχεις υπό το κράτος του δέους.
Πώς διαχειρίζεται κανείς το δέος σε μια κοινωνία; Είτε με μάγους, θυσίες και προσευχές ή με μια εντελώς νέα πολιτική ηγεσία; Οι πρώτοι εμπορεύονται το δέος, συστήνοντας μια άτυπη ηγεμονία, ενώ η νέα πολιτική ηγεσία προσφέρει μια εναλλακτική ηγεμονία που δεν στηρίζεται στην τρομοκρατική προβληματοποίηση του αντικειμενικού. Και πιο είναι το αντικειμενικό στην περίπτωσή μας; Ηπτώχευση εντός του Ευρώ. Ποια είναι η εναλλακτική λύση που θα μπορούσε να διαμορφώσει μια εναλλακτική (νέα) ηγεσία; Ή το Ευρώ (θεσμοί της ευρωζώνης) να σε αποζημιώσει για την πτώχευση (:παραμονή στην ευρωζώνη), ή …δυστυχώς η διαχείριση της ελληνικής κρίσης μέχρι σήμερα αποκλείει την επιστροφή σε αυτόνομο εθνικό νόμισμα και αυτεξούσιο τραπεζικό σύστημα, με αποζημίωση.

Η λύση που δίνει το καθεστώς των διαπλεκομένων είναι: η ελληνική πτώχευση να αποζημιώσει τους κεφαλαιούχους για την παραμονή στο Ευρώ. Ο λαός, δηλαδή, να αποζημιώσει το κεφάλαιο που καταστράφηκε και καταστρέφεται ακόμη από την χρεοκοπία της χώρας. Αυτό σημαίνει παραμονή στο Ευρώ πάση θυσία. Όπως το ίδιο θα σήμαινε επιστροφή στη δραχμή πάση θυσία και δίχως αποζημίωση για τον πλούτο που χάθηκε μέσα στην φούσκα του υπερτιμημένου νομίσματός μας (Το Ευρώ είναι νόμισμα (και) της Ελλάδας, που εκδίδεται και κυκλοφορεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της κεντροευρωπαϊκές βιομηχανικής ελίτ, η οποία αισθάνεται σήμερα όμηρος του χρηματοπιστωτικού λόμπι). Τούτο όμως αποτελεί ταξική επίθεση εναντίον περισσότερων από τα δύο-τρίτα της κοινωνίας.
Πώς θα μπορούσε να στεφθεί με επιτυχία αυτή η επίθεση; Δια της διαχύσεως δέους!
Πώς εκτιμώ αυτή την εξέλιξη; Με δέος!
Από δέος πάμε καλά, έχουμε περίσσια. Από εναλλακτική ηγεσία δεν βλέπω φως! Μάλλον διότι έχει πιάσει ξανά δουλειά ο μάγος της φυλής, με τα σοσιαλιστικά ξόρκια του και τα καπιταλιστικά ντιβάνια του φακίρη… Εδώ ο ψυχολόγος του «Homo Anti-economicus» σηκώνει τα χέρια ψηλά! 

Δημήτρης Γιαννακόπουλος διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.



ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

" Ο ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ" ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ.

Αξίζει να δείτε το υπέροχο αυτό βίντεο που με πολύ καλή αισθητική αναδεικνύει το σοφό κείμενο του Χόρχε Μπουκάι που πλαισιώνεται τέλεια με το μουσικό κομμάτι “Your Love is My Cure“ των Brian Keane & Omar Faruk Tekbilek.

Αξίζει να το δείτε για να προβληματιστείτε πάνω στο αντικειμενικό γεγονός της μικρότητας του πασσάλου και της θηριοδίας του “δαμασμού”!

Το προτείνουμε σαν ερέθισμα για σκέψη και σοβαρό προβληματισμό πάνω στο τί είναι ικανός να κάνει ο καθένας απο μας, και όχι φυσικά για να αποτελέσει ακόμα ένα άλλοθι τυχόν αποκοιμισμένων συνειδήσεων!

”Όποιος νομίζει ότι είναι πολύ μικρός για ν’ αλλάξει τα πράγματα ή για δημιουργήσει πρόβλημα στους “δαμαστές”, σίγουρα δεν έχει προσπαθήσει να κοιμηθεί σ’ ένα δωμάτιο μ’ ένα μόνο “ορεξάτο” κουνούπι!”…..

ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΝΤΩΝΗΣ-ΑΓΚΕΛΑ: 50 ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΙ.

Το ερωτικό μπεστ σέλερ του καλοκαιριού, έχει για ήρωα τον άβγαλτο Άντονι, ο οποίος επισκέπτεται την κυριαρχική Άγκελα στο μέγαρό της στο Βερολίνο

Στο μυθιστόρημά της "Πενήντα αποχρώσεις του γκρι", η Ε.Λ. Τζέιμς περιέγραψε με πολύ γλαφυρό τρόπο τις περιπέτειες μιας συνεσταλμένης, παρθένας φοιτήτριας, η οποία ερωτεύεται έναν διάσημο και γοητευτικό μεγιστάνα. Η Άνα Στιλ γνωρίζει τον πάμπλουτο Κρίστιαν Γκρέι, όταν πηγαίνει στο εντυπωσιακό μέγαρο του για να του πάρει συνέντευξη. Όμως ο Κρίστιαν Γκρέι έχει ιδιαίτερα γούστα στο σεξ. Η αθώα Άνα θα ενδώσει στις διεστραμμένες ορέξεις του και θα καταστεί έρμαιο των σαδομαζοχιστικών επινοήσεών του. Και το σημαντικότερο: Θα της αρέσει!

Έπειτα από την τεράστια επιτυχία του πρώτου βιβλίου και των δύο που ακολούθησαν, η Ε.Λ. Τζέιμς αποφάσισε να επισπεύσει τις διαδικασίες. Έτσι, πολύ γρήγορα –ίσως σε λιγότερο χρόνο απ’ όσο κρατά ένας καλός αυνανισμός- έγραψε ακόμη ένα βιβλίο. Ο τίτλος του είναι "50 αποχρώσεις του ποντικί".

Εδώ οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και ο κεντρικός ήρωας είναι γένους αρσενικού. Είναι ο άβγαλτος, πτωχός και διοπτροφόρος  Άντονι, ο οποίος πηγαίνει να συναντήσει την πλούσια και δεσποτική Άγκελα.

Η τελευταία ανακαλύπτει αμέσως την υποτακτική φύση του Άντονι καθώς και την αδυναμία του να διεκδικήσει και να διαπραγματευτεί τα θέλω του. Έτσι τον εμπλέκει σε μια ερεθιστική σαδομαζοχιστική σχέση, απελευθερώνοντας την καταπιεσμένη του λίμπιντο.

Όπως και στο πρώτο βιβλίο, η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη. Ένα μικρό δείγμα:

Ένιωσα την κοφτερή ματιά της να με γδύνει. Δείλιασα, πανικοβλήθηκα.

"Να…να πω και στους συνεργάτες μου να περάσουν και αυτοί μέσα;" κατάφερα να ψελλίσω.

Η φωνή της ακούστηκε ψυχρή σαν παγοκύστη.

"Στους συνεργάτες σου…Ώστε δεν ήρθες μόνος. Δεν με υπάκουσες Άντονι…"

Ω Θεέ μου! Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Την είχα απογοητεύσει.

"Ποιοι είναι αυτοί οι συνεργάτες σου", με ρώτησε.

"Είναι ο...ο Βαγγέλης και ο Φώτης...Είναι καλά παιδιά"

Τα γαλάζια της μάτια άστραψαν από θυμό. ‘Ηταν φανερό ότι δεν τους ενέκρινε.

"Καταλαβαίνεις βέβαια ότι θα τιμωρηθείς έξτρα για αυτό", μου είπε. 

Έσκυψα το κεφάλι. Η Άγκελα σήκωσε το ακουστικό και κάλεσε το γραμματέα της.

"Καρλ! Δώσε από ένα χαρτονόμισμα σ΄ αυτούς τους δύο ενοχλητικούς και διαλόστειλέ τους. Τι; Ο ένας έχει φαει όλα τα μπισκοτάκια; Εντάξει Καρλ, μη συγχύζεσαι. Απλά διώξε τους. Και, Καρλ, να μη μας ενοχλήσει κανείς σε παρακαλώ. Έχουμε κάτι πολύ σημαντικό να πούμε με τον Άντονι…"

Έκλεισε το τηλέφωνο και μου έκανε νόημα να πλησιάσω…Ένιωσα μικρές πεταλούδες να φτερουγίζουν ανάμεσα στα σκέλια μου. 

Σιγά σιγά, μέσα από αυτήν την παράξενη, διεστραμμένη σχέση, ο συνεσταλμένος Άντονι αρχίζει να ξεπερνά τα ταμπού του, να εξελίσσεται και να διεκδικεί αυτά που επιθυμεί. Τον τελευταίο λόγο, βέβαια, τον έχει πάντα η Άγκελα.

"Και...και μ' εκείνη την επιμήκυνση που λέγαμε; Τι θα γίνει κυρία Άγκελα;" 

Μου χάιδεψε το κεφάλι.

"Μη σκοτίζεις το μυαλουδάκι σου με τέτοια ζητήματα, Άντονι", είπε. "Άφησέ τα σε εκείνους που τα καταλαβαίνουν".

"Μα θα...θα είναι καλό. Θα είναι μια ελάφρυνση. Και θα μπορώ να σας ικανοποιώ περισσότερο. Να εξυπηρετώ καλύτερα το χρέος..."

"Καλά Άντονι. Θα δούμε. Πρώτα όμως θα πρέπει να αποδεχτείς την τιμωρία σου, για να μου αποδείξεις ότι το αξίζεις"

 

Σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια του βιβλίου, το σαράκι της ζήλειας τρυπώνει στο μυαλό του Άντονι:

Πήρα μια βαθιά ανάσα και ύψωσα τη φωνή μου.

"Τότε γιατί…"

Όχι δεν είχα κουράγιο να συνεχίσω…Έμεινα βουβός. Η Άγκελα άφησε τα σημαντικά έγγραφα που μελετούσε και γύρισε αργά προς το μέρος μου.

"Ολοκλήρωσε τη φράση σου, Άντονι» με διέταξε χαμηλόφωνα. "Μη φοβάσαι…"

"Να, κυρία Άγκελα...ήθελα να πω…Γιατί τον Ιούνιο προτιμήσατε εμένα και όχι τον…"

Δεν μπορούσα ούτε το όνομά του να προφέρω…Ω! Πόσο τον μισούσα εκείνη τη στιγμή!

Η Άγκελα έκανε ότι δεν καταλάβαινε.

"Ποιον εννοείς;" είπε δήθεν απορημένη. "Μίλα!"

Ήταν πλέον αργά για να κάνω πίσω.

"Γιατί προτιμήσατε εμένα και όχι τον Αλέξη;" είπα μονορούφι.

Η Άγκελα έσκασε στα γέλια. 

"Κουτό...", είπε. "Τι βιτσιόζα θα ήμουν αν δεν προτιμούσα εσένα;"

Το βιβλίο έχει ήδη μεταφραστεί στα ελληνικά και θα κυκλοφορήσει στις 24 Αυγούστου.    

Γιώργος Παναγιωτάκης 

ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΤΑΦΛΕΓΕΤΑΙ, ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΡΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

Του Πρωτοπρ. Στεφάνου Κ. Αναγνωστόπουλου
Ένα περιστατικό από τις εμπειρίες του γέροντος Ιωσήφ του ησυχαστού.
Ένας νέος, πριν από χρόνια, είχε πολλά ψυχικά προ­βλήματα και είχε φθάσει μέχρι δαιμονοκρατίας. Απεφά­σισαν οι δικοί του και ο ίδιος, να μεταβή στο Άγιον Όρος και να ενταχθή σε μιά συνοδεία.

Ο Γέροντας της συνοδείας, Ιωσήφ ο Ησυχαστής, πε­ρίφημος για την δύναμη της προσευχής του, τον κράτησε, του έμαθε την προφορική Ευχή και τον έβαλε να σκαλίζη μερικά ξύλινα Σταυρουδάκια. Οποιαδήποτε κι αν ήτο η εργασία του, νύχτα, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, μέσα στην εκκλησία και έξω απ αυτήν, όπου κι αν ευρίσκετο, θα έ­πρεπε να λέη συνεχώς με το στόμα του: «Κύριε Ιησού Χρι­στέ, Ελέησον με».

Πολλές φορές αναποδογύριζε τα τραπέζια, έκανε άνω-κάτω το μικρό κελλάκι του, κλείδωνε τις πόρτες, ξερρίζωνε τα μικρά σπαρμένα λαχανικά, έκοβε τα δενδράκια, πε­τούσε πέτρες, φώναζε, τσίριζε, έβγαζε αφρούς από το στό­μα του. Και μάλιστα μέσα στη νύχτα συνέβαινε με γυναι­κεία φωνή να βωμολοχή χυδαιότατα και να ακούγεται η φω­νή του διαβόλου, η οποία του έλεγε:

-Πάψε, με καις! Πες τίποτε άλλο, πες ό,τι θέλεις, πες από την Λειτουργία, ψάλλε από το πρωί μέχρι το βράδυ, μόνο αυτό το Όνομα μη λες! 

Του έλεγε ακόμη:

-Γιατί δεν πάς μέσα να βοηθήσης τον Γέροντα, που εί­ναι μεγάλος και να ψάλλης μαζί του στην Λειτουργία; (Στην Λειτουργία τον ήθελε ο διάβολος να ψάλλη, την Ευχή όμως δεν τον ήθελε να την λέη!!! Επομένως, καταλαβαίνετε τι α­ξία έχει αυτό το Όνομα, όταν λέγεται συνεχώς!!!).

Και ο δαιμονισμένος εκαθαρίσθη και εθεραπεύθη τε­λείως. Η δε συμβουλή του οσίου Γέροντος Ιωσήφ ήτο να μη βγη έξω, στον κόσμο, διότι το κακό θα επαναλαμβανόταν, με την κοσμική ζωή που θα έκανε.

Δεν άκουσε όμως τον όσιο αυτόν ασκητή και ησυχαστή των ήμερων μας (που διέδωσε την Νοερά προσευχή στα νεώ­τερα χρόνια μας, από το 1950 και εντεύθεν, σε ολόκληρο τον κόσμο), και πράγματι, όταν γύρισε στον κόσμο, με την αμαρτωλή ζωή του, ξαναδαιμονίσθηκε. Γύρισε πίσω, στο Άγιον Όρος, αλλά το "κουσούρι" πλέον και η δαιμονοκρατία δεν έφευγε από πάνω του.

Από το βιβλίο Η «ΕΥΧΗ» ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 


ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

Νίκου Χειλαδάκη, Δημοσιογράφου-Συγγραφέα-Τουρκολόγου 

      Στο βιβλίο του γνωστού μουσουλμάνου θεολόγου, Nabil el Fadl, «Hz İsa Hz Muhammed i müjdeledi mi;»,  δηλαδή, «Ο Άγιος Ιησούς προφήτεψε την έλευση του αγίου Μωάμεθ;», στην τουρκική έκδοση, (εκδόσεις Emre Yaınları 2006), εύκολα διακρίνει κανείς μια αγωνία του συγγραφέα να αποδείξει ότι ο Ιησούς Χριστός  είχε προφητέψει την έλευση του Μωάμεθ αλλά οι χριστιανοί διαστρέβλωσαν και απέκρυψαν αυτή την μεγάλη αποκάλυψη λες και ήξεραν τι έπρεπε να κρύψουν για ένα γεγονός που θα γίνονταν μετά από έξη αιώνες.

Πέραν τούτου όμως, για άλλη μια φορά διαφάνηκαν οι θεμελιώδεις διαστάσεις απόψεων του Ισλάμ από την χριστιανική θρησκεία, αλλά και μια απολυταρχική διάσταση της μουσουλμανικής θρησκείας που διακρίνει όλη την ιστορική της πορεία. 
Αν θα μπορούσαμε να παραβάλουμε τα δυο σημαντικότερα σημεία ανάμεσα στις θρησκείες του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, στον μεν χριστιανισμό είναι ασφαλώς ο Ιησούς Χριστός, στο δε Ισλάμ είναι το Κοράνιο, ένα βιβλίο της «θείας αποκάλυψης». Εδώ έγκειται και η θεμελιώδης και μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των δυο θρησκειών. Από την μια, η προσωπική παρουσία του ίδιου του Θεού στους ανθρώπους και από την άλλη, ένα μοναδικό βιβλίο με τους «λόγους του Θεού».

Το Ισλάμ αποκλείει την προσωπική επαφή και την άνοδο του ανθρώπου προς τον Θεό. Ο Θεός του Κορανίου δεν μπορεί να φανερωθεί και ακόμα λιγότερο να ενσαρκωθεί, άλλωστε η νύξη και μόνο της ενσάρκωσης του Θεού θεωρείται μεγάλη αμαρτία για το Ισλάμ. Ο Αλλάχ, σύμφωνα με το Ισλάμ, δεν φανερώθηκε ποτέ στους ανθρώπους οντολογικά, παρά μόνο τους αποκαλύπτει το θέλημά Του, το τι πρέπει να κάνουν με τρόπο  απόλυτο και θα έλεγε κανείς δικτατορικό, εξ ου και ένας φυσικός απολυταρχισμός που χαρακτηρίζει την θρησκεία αυτή ο οποίος συχνά μεταλλάσεται σε ένα βίαιο και αιματηρό τρόπο επιβολής  των βασικών αρχών της.

Σε αντίθεση με αυτή την θρησκευτική θεώρηση, στον Χριστιανισμό έχουμε την φανερή ενσάρκωση του Θεού. Η έλευση του Χριστού στον κόσμο είναι μια αποφασιστική καμπή στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν είναι μια προφητική στιγμή, όπως το πέρασμα του προφήτη Μωάμεθ, αλλά μια νέα ζωντανή έκφραση του θελήματος του Θεού μέσω της ίδιας της παρουσίας Του. Αλλά το πιο σημαντικό είναι πως στο πρόσωπο του ενσαρκωθέντος Χριστού οι άνθρωποι έρχονται σε άμεση επαφή με την ίδια την ζωή του Θεού μέσα από την θυσία Του για την σωτηρία τους. Η βασική διαφορά του Χριστιανισμού από το Ισλάμ είναι ότι στο Ισλάμ δεν νοείται η άνοδος του ανθρώπου προς τον Θεό. Δεν έχει θέση το σωτήριο μήνυμα του Χριστού και η πορεία της θέωσης όπως αυτή δίδαξε ο Θεάνθρωπος. Είναι αυτή η διάσταση σύμφωνα με την οποία ο Θεός κατεβαίνει προς τον άνθρωπο και ο άνθρωπος ανεβαίνει προς τον Θεό. Αυτό απουσιάζει από την θεοκρατική θρησκεία του Ισλάμ, όπου ο άνθρωπος είναι απλά ένας δέκτης της αποκάλυψης και πρέπει να συμμορφώνεται χωρίς να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες να εξερευνήσει την θεϊκή του φύση και να αναπτύξει την προσωπική του σχέση του   με τον Θεό.

      Το Ισλάμ αποκλείει την λύτρωση του ανθρώπου μέσω της πορείας του με την κάθαρση και φώτιση φτάνοντας μέχρι την θέωση και την αγιότητα. Το Ισλάμ απαγορεύει τη λατρεία των αγίων γιατί δεν  πιστεύει  ότι ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να αγιάσει, να φτάσει στην επαφή με το άκτιστο φως, να νοιώσει τον Θεό μέσα του. Απλά διδάσκει την υπακοή στον νόμο πισωγυρίζοντας σε ιουδαϊκές αντιλήψεις και την ικεσία για την θεϊκή ευσπλαχνία που θα φέρει την σωτηρία του.

Σύμφωνα με το Κοράνιο κανένα άτομο, μήτε και αυτός ο Μωάμεθ, όσο μεγάλο, όσο τέλειο και αν είναι, δεν μπορεί να εκπληρώσει το σχέδιο του Θεού και για τον λόγο αυτό το Κοράνιο αρνείται την θεότητα του Χριστού, απλά τον δέχεται σαν ένα μεγάλο προφήτη μικρότερο από τον Μωάμεθ. Αλλά ο Χριστός είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, που πέθανε πάνω στον σταυρό και αναστήθηκε για να καταργήσει τον θάνατο και να καταστήσει ακριβώς δυνατή την θεοποίηση του ανθρώπου. Είναι ένα μοναδικό γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία που δεν μπορούσε να συμβεί παρά μόνο μια φορά, «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου».

     Αλλά η αγωνία των μουσουλμάνων μετά την επικράτησή τους σε τόσο ευρεία έκταση, ήταν να δικαιωθούν στους χριστιανούς και να τους αποδείξουν το «δίκιο» τους. Εδώ πράγματι σοφίστηκαν διάφορα πράγματα ερμηνεύοντας συχνά με τον δικό τους τρόπο την Καινή Διαθήκη την οποία έπρεπε να μελετήσουν καθώς το Κοράνιο την κατατάσσει στα ιερά βιβλία. Φυσικά το πρώτο που σοφίστηκαν ήταν το γνωστό λογοπαίγνιο με τον «Παράκλητο» που τον είπαν «Περίκλειτο» και τον… μετέφρασαν σαν Μωάμεθ. Έτσι, σύμφωνα με τους μουσουλμάνους, ο Χριστός προφήτεψε την αποστολή του Παράκλητου, δηλαδή Περίκλειτου, δηλαδή του… Μωάμεθ.

Ισχυρισμός αυθαίρετος που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ από κανένα αρχαίο έγγραφο δια μέσω των αιώνων. Η αγωνία αυτή να αποδείξουν ότι ο ίδιος ο Χριστός προανήγγειλε την έλευση του Μωάμεθ, τους έκανε να προχωρήσουν και στην δική τους ερμηνεία κάποιων περικοπών του ευαγγελίου. Μεταξύ των άλλων υποστηρίζουν ότι οι χριστιανοί παραχάραξαν τις ιερές γραφές αποκρύπτοντας τα εδάφια που αναφέρονταν στις προφητείες της έλευσης του Μωάμεθ. Αλλά τον ισχυρισμό αυτό πολύ εύστοχα τον κατέρριψε ο ίδιος ο Άγιος Γρήγορος ο Παλαμάς στις συνομιλίες που είχε με τον Οθωμανό ηγεμόνα, Ορχάν, στην Προύσα, όταν στην κατηγορία αυτή απάντησε πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παραχαράσσει τις ιερές γραφές και ότι αυτό συνεπάγεται μεγάλη τιμωρία και αποπομπή από την εκκλησία. Αλλά εκτός από αυτό έφτασαν στο σημείο να ισχυριστούν ότι η Κυριακή Προσευχή, άσχετα αν δεν την δέχονται, εκπληρώνετε με… την θεοκρατία του Ισλάμ.

Ακόμα και κάποιες παραβολές του Ιησού Χριστού, όπως οι παραβολές της βασιλείας του κόκκου σινάπεως, των εργατών της τελευταίας ώρας, των αμπελουργών, αναφέρονται, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, όλες…προφητικά  στο Ισλάμ και στην μελλοντική εξάπλωσή του. Τελείως βέβαια αυθαίρετες απόψεις και ερμηνείες. Άλλωστε σε κανένα χριστιανικό έγγραφο μέσα στους έξι αιώνες που προηγήθηκαν της εμφάνισης του Μωάμεθ δεν γίνεται αναφορά για την εμφάνιση κάποιας νέας Αποκάλυψης αφού η ενσάρκωση του Χριστού ήταν η κορύφωση της Αποκάλυψης και το τέρμα της προαναγγέλλονταν στην Δεύτερα Παρουσία.

      Σήμερα το Ισλάμ διακατέχεται από μια χριστιανοφοβική εκδικητικότητα. Πολιτικοί συσχετισμοί και διάφορα γεγονότα ενίσχυσαν τον φονταμενταλισμό του, (Σαλαφιστές) και έχουν παρασύρει εκατομμύρια μουσουλμάνους σε ακραίες καταστάσεις. Επειδή οι εξελίξεις τρέχουν στην ευρύτερη περιοχή μας, θα πρέπει να τονίσουμε ότι εμείς σαν Έλληνες Ορθόδοξοι σεβόμαστε το Ισλάμ αλλά παράλληλα ζητάμε τον σεβασμό από μια θρησκευτική κοινότητα από την οποία υποφέραμε επί αιώνες τα πάνδεινα. Δυστυχώς όμως τα γεγονότα σε πολλές μουσουλμανικές χώρες δείχνουν ότι ο ισλαμικός απολυταρχισμός εύκολα μετατρέπεται σε φανατισμό με ολέθριες και αιματηρές συνέπειες για τους μη μουσουλμάνους. 

Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους μουσουλμάνους. Η Νέα Τάξη έκανε καλά το έργο της. Τώρα όμως και εμείς θα πρέπει να σταθούμε στο ύψος μας και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε  ότι το ίδιο το μέλλον μας εξαρτάται από την εγρήγορσή μας και με την δύναμη της πίστης μας να προασπίσουμε την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, ό,τι πιο πολύτιμο  μας έχει ακόμα μείνει.
Ενωμένη Ρωμηοσύνη 


ΠΗΓΗ...aktines.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ.

Η Faith Dickey αποφάσισε να κάνει κάτι που κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα έκανε, όπως θα δείτε στο βίντεο. Δύσκολη η προετοιμασία και ακόμη δυσκολότερη η εκτέλεση!

 Ένα χοντρό σχοινί δέθηκε στην οροφή του ενός φορτηγού και τεντώθηκε στη συνέχεια προσεκτικά μέχρι την οροφή του δεύτερου φορτηγού. Τα δύο οχήματα τρέχουν παράλληλα στον αυτοκινητόδρομο, επιταχύνοντας μέχρι μια συγκεκριμένη ταχύτητα και η Faith πρέπει να ισορροπήσει επάνω στο τεντωμένο σχοινί, αντιμετωπίζοντας όχι μόνο το δυνατό αέρα και τη μεγάλη ταχύτητα αλλά και το χρόνο! Έχει στη διάθεσή της λίγα λεπτά για να καταφέρει να πάει από τη μία άκρη του σχοινιού στην άλλη πριν τα δύο φορτηγά μπουν στα τούνελ που υπάρχουν στο τέλος του δρόμου!

Δείτε το βίντεο:

ΠΗΓΗ...http://www.enikos.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ!!!

Ταλέντο για να πάθεις

Διαβάστε Περισσότερα